28 - ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW SZYMONA I JUDY TADEUSZA - II

Transkrypt

1 28 października Piątek - ŚWIĘTYCH APOSTOŁÓW SZYMONA I JUDY TADEUSZA Ss. Simonis et Judae Apostolorum. - II classis Tempora: Feria Sexta infra Hebdomadam XXIII post Octavam Pentecostes IV. Octobris 28 października 2016 r. kolor szat: czerwony Świętych Apostołów Szymona i Judy TADEUSZA - Msza wł. Gloria, Credo, prefacja o Apostołach, Kanon. Szymon Kananejczyk jest we wszystkich czterech katalogach Apostołów wymieniany zawsze obok św. Jakuba i św. Judy Tadeusza, "braci" (stryjecznych albo ciotecznych) Chrystusa, czyli Jego kuzynów. Czy był nim także i Szymon? Według Ewangelii św. Mateusza wydaje się to być pewnym (Mt 13, 55). Także i w tradycji chrześcijańskiej mamy nikłe wiadomości o Szymonie. Będąc krewnym Pana Jezusa, miał według innych zasiąść na stolicy jerozolimskiej po Jakubie Starszym i Jakubie Młodszym jako trzeci biskup i tam ponieść śmierć za cesarza Trajana, kiedy miał już ponad sto lat. Są jednak pisarze, którzy twierdzą, że Szymon Apostoł nie był krewnym Jezusa i jest osobą zupełnie inną od Szymona, biskupa Jerozolimy, który poniósł śmierć męczeńską za panowania cesarza Trajana. Powołują się oni na to, że tradycja łączy go ze św. Judą Tadeuszem tylko dlatego, jakoby miał z nim głosić Ewangelię nad Morzem Czerwonym i w Babilonii, a nawet w Egipcie - i poza Palestyną razem z nim miał ponieść śmierć. O przecięciu Szymona piłą na pół, jak głosi legenda (a nawet - piłą drewnianą), dowiadujemy się z jego średniowiecznych żywotów. W kaplicy świętych Szymona i Judy w bazylice św. Piotra, mają znajdować się relikwie obu Apostołów. Część relikwii ma posiadać również katedra w Tuluzie. Św. Szymon jest patronem diecezji siedleckiej oraz farbiarzy, garncarzy, grabarzy i spawaczy. O życiu św. Judy nie wiemy prawie nic. Miał przydomek Tadeusz, czyli "Odważny". Nie wiemy, dlaczego Ewangeliści tak go nazywają. Był bratem św. Jakuba Młodszego, Apostoła (Mt 13, 55), dlatego bywa nazywany również Judą Jakubowym (Łk 6, 16; Dz 1, 13). Był jednym z krewnych Jezusa. Prawdopodobnie jego matką była Maria Kleofasowa, o której wspominają Ewangelie. Imię Judy umieszczone na dalszym miejscu w katalogu Apostołów sugeruje jego późniejsze wejście do grona uczniów. To on przy Ostatniej Wieczerzy zapytał Jezusa: "Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?" Zasadne jest zatem przypuszczenie, że św. Juda, przystępując do grona Apostołów, kierował się na początku perspektywą zrobienia przy Chrystusie kariery. Juda jest autorem jednego z listów Nowego Testamentu. Sam w nim nazywa siebie bratem Jakuba (Jud 1). Z listu wynika, że prawdopodobnie był człowiekiem wykształconym. List ten napisał przed rokiem 67, gdyż zapożycza od niego pewne fragmenty i słowa nawet św. Piotr. Po Zesłaniu Ducha Świętego Juda głosił Ewangelię w Palestynie, Syrii, Egipcie i Mezopotamii; niektóre z wędrówek misyjnych odbył razem ze św. Szymonem. Część tradycji podaje, że razem ponieśli śmierć męczeńską. Inne mówią, że Szymon został zabity w Jerozolimie, a Juda Tadeusz prawdopodobnie w Libanie lub w Persji. (źródło: brewiarz.pl)

2 2 klasy Szaty czerwone INTROITUS: Ogromnie zaszczyceni są w oczach moich przyjaciele Twoi, Boże; na zawsze jest utrwalone ich władanie. Ps. Panie, Ty mnie przenikasz i znasz; Ty wiesz o moim spoczynku i o mym powstaniu. V. Chwała Ojcu. ORATIO: Boże, któryś raczył doprowadzić nas do poznania Twojego imienia przez świętych Apostołów Twoich Szymona i Judę, spraw, abyśmy postępując w cnocie czcili ich wieczną chwałę, a czcząc ją czynili większe postępy. Przez Pana. Ps 138,17 Mihi autem nimis honoráti sunt amíci tui, Deus: nimis confortátus est principátus eórum. Ps 138,1-2 Dómine, probásti me et cognovísti me: tu cognovísti sessiónem meam et resurrectiónem meam. V. Gloria Patri. Deus, qui nos per beatos Apóstolos tuos Simónem et Iudam ad agnitiónem tui nóminis veníre tribuísti: da nobis eórum glóriam sempitérnam et proficiéndo celebráre, et celebrándo profícere. Per Dominum. LECTIO: Ef 4,7-13 Każdy chrześcijanin w sposób właściwy swemu powołaniu jest obowiązany starać się o budowanie Ciała Mistycznego Chrystusa przez wzrost w doskonałości. Bracia: Każdemu z nas dana jest łaska według miary daru Chrystusowego. Dlatego powiada (Pismo): Wstąpiwszy na wysokość wywiódł więźniów pojmanych i ludzi darami obdarzył. A cóż znaczy to, że wstąpił, jak tylko, że pierwej zstąpił był do niskości ziemskich? Ten, który zstąpił, jest Tym samym, co wstąpił ponad wszystkie nieba, aby napełnił wszystko. I On ustanowił jednych apostołami, a drugich prorokami, innych ewangelistami, a innych jeszcze pasterzami i doktorami ku doskonaleniu świętych w dziele posługiwania, ku budowaniu ciała Chrystusowego. Aż wszyscy zejdziemy się w jedności wiary i poznania Syna Bożego, stawszy się mężami Fratres: Unicuíque nostrum data est grátia secúndum mensúram donatiónis Christi. Propter quod dicit: Ascéndens in altum, captívam duxit captivitátem: dedit dona homínibus. Quod autem ascéndit, quid est, nisi quia et descéndit primum in inferióres partes terræ? Qui descéndit, ipse est et qui ascéndit super omnes coelos, ut impléret ómnia. Et ipse dedit quosdam quidem apóstolos, quosdam autem prophétas, álios vero evangelístas, álios autem pastóres et doctóres, ad consummatiónem sanctórum in opus ministérii, in ædificatiónem córporis Christi: donec oc-

3 doskonałymi na miarę pełnego wzrostu dojrzałości Chrystusowej. GRADUALE: Ustanowisz ich książętami po całej ziemi, przez wszystkie pokolenia głosić będą Twe imię, o Panie. V. Synowie twoi zajmą miejsce twoich ojców: dlatego będą Cię sławić wszystkie ludy. ALLELUJA: Alleluja, alleluja. V. Ogromnie zaszczyceni są w oczach moich przyjaciele Twoi, Boże; na zawsze jest utrwalone ich władanie. Alleluja. currámus omnes in unitátem fídei, et agnitiónis Fílii Dei, in virum perféctum, in mensúram ætátis plenitúdinis Christi. Ps 44,17-18 Constítues eos príncipes super omnem terram: mémores erunt nóminis tui, Dómine. V. Pro pátribus tuis nati sunt tibi fílii: proptérea pópuli confitebúntur tibi. Ps 138,17 Alleluia, alleluia. V. Nimis honoráti sunt amíci tui, Deus: nimis confortátus est principátus eórum. Allelúia. EVANGELIUM: J 15,17-25 W owym czasie: Rzekł Jezus uczniom swoim: To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali. Jeżeli was świat nienawidzi, wiedzcie, że Mnie pierwej In illo témpore: Dixit Iesus discípulis suis: Hæc mando vobis, ut diligátis ínvicem. Si mundus vos odit: scitóte, quia me priórem vobis odio znienawidził. Gdybyście byli hábuit. Si de mundo ze świata, świat by was kochał jako swoją własność. Ale ponieważ nie jesteście ze świata, bo fuissétis, mundus quod suum erat dilígeret; quia vero de mundo non estis, sed ego Ja was wybrałem sobie ze świata, elegi vos de mundo, dlatego was świat nienawi- proptérea odit vos mundus. dzi. Pamiętajcie na słowo, które Mementóte sermónis mei, do was powiedziałem: "Sługa nie jest większy od swego pana". Jeżeli Mnie prześladowali, to i was będą prześladować. Jeżeli moje quem ego dixi vobis: Non est servus maior dómino suo. Si me persecúti sunt, et vos persequántur: si sermónem słowo zachowali, to i wasze będą meum servavérunt, et zachowywać. Ale to wszystko wam będą czynić z powodu mego imienia, bo nie znają Tego, który Mnie posłał. Gdybym nie przyszedł i nie mówił do nich, nie mieliby grzechu. Teraz jednak vestrum servábunt. Sed hæc ómnia fácient vobis propter nomen meum: quia nésciunt eum, qui misit me. Si non veníssent et locútus fuíssem eis, peccátum non háberent: nie mają usprawiedliwienia dla nunc autem excusatiónem swego grzechu. Kto Mnie nienawidzi, non habent de peccáto suo. ten i Ojca mego nienawi- Qui me odit: et Patrem dzi. Gdybym nie dokonał wśród meum odit. Si ópera non

4 nich dzieł, których nikt inny nie dokonał, nie mieliby grzechu. Teraz jednak widzieli je, a jednak znienawidzili i Mnie, i Ojca mego. Ale to się stało, aby się wypełniło słowo napisane w ich Prawie: Nienawidzili Mnie bez powodu. OFFERTORIUM: Na całą ziemię ich głos się rozchodzi i aż po krańce świata ich mowy. SECRETA: Czcząc wieczną chwałę świętych Apostołów Twoich Szymona i Judy, prosimy Cię, Panie, abyśmy oczyszczeni przez święte misteria, godniej ją święcili. Przez Pana. PRAEFATIO DE APOSTOLIS: Zaprawdę godne to i sprawiedliwe, słuszne i zbawienne błagać Cię pokornie, Panie, Pasterzu wiekuisty, abyś nie opuszczał swojej owczarni, lecz przez świętych Apostołów swoich otaczał ją ciągłą opieką. Niech ci zwierzchnicy nią kierują, którym jako namiestnikom swojego dzieła zleciłeś władzę pasterską. Przeto z Aniołami i Archaniołami, z Tronami i Państwami oraz ze wszystkimi hufcami wojska niebieskiego śpiewamy hymn ku Twej chwale, wołając bez końca: COMMUNIO:. Wy, którzyście poszli za mną, zasiądziecie na stolicach, sądząc dwanaście pokoleń Izraela. POSTCOMMUNIO: Po przyjęciu Sakramentu, błagamy Cię, Panie, za przyczyną fecíssem in eis, quæ nemo álius fecit, peccátum non háberent: nunc autem et vidérunt et odérunt et me et Patrem meum. Sed ut adimpleátur sermo, qui in lege eórum scriptus est: Quia ódio habuérunt me gratis. Ps 18,5 In omnem terram exívit sonus eórum: et in fines orbis terræ verba eórum. Glóriam, Dómine, sanctórum Apostolórum tuórum Simónis et Iudæ perpétuam venerántes: quaesumus; ut eam, sacris mystériis expiati, dígnius celebrémus. Per Dominum. Vere dignum et iustum est, æquum et salutáre: Te, Dómine, supplíciter exoráre, ut gregem tuum, Pastor ætérne, non déseras: sed per beátos Apóstolos tuos contínua protectióne custódias. Ut iísdem rectóribus gubernétur, quos óperis tui vicários eídem contulísti præésse pastóres. Et ídeo cum Angelis et Archángelis, cum Thronis et Dominatiónibus cumque omni milítia coeléstis exércitus hymnum glóriæ tuæ cánimus, sine fine dicéntes: Mt 19,28 Vos, qui secúti estis me, sedébitis super sedes, iudicántes duódecim tribus Israël. Percéptis, Dómine, sacraméntis, supplíciter

5 świętych Apostołów Twoich Szymona i Judy, aby ofiara złożona ku uczczeniu ich męki przyniosła nam uzdrowienie. Przez Pana. exorámus: ut, intercedéntibus beátis Apóstolis tuis Simóne et Iuda, quæ pro illórum veneránda gérimus passióne, nobis profíciant ad medélam. Per Dominum.