(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (1) T3 Int.Cl. A61F 2/16 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 20/40 EP B1 (4) Tytuł wynalazku: Akomodacyjny system soczewki wewnątrzgałkowej (30) Pierwszeństwo: US (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2008/26 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2011/0 (73) Uprawniony z patentu: Alcon, Inc., Hünenberg, CH (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 XIAOXIAO ZHANG, Fort Worth, US (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Jolanta Hawrylak PRZEDSIĘBIORSTWO RZECZNIKÓW PATENTOWYCH PATPOL SP. Z O.O. SKR. POCZT Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 Opis Tło wynalazku [0001] Niniejszy wynalazek dotyczy w ogólności dziedziny soczewek wewnątrzgałkowych (IOL),a zwłaszcza akomodacyjnych soczewek wewnątrzgałkowych. [0002] Oko człowieka w najprostszym ujęciu działa poprzez transmitowanie światła poprzez przeźroczystą zewnętrzną część, zwaną rogówką i skupianie obrazu z wykorzystaniem krystalicznej soczewki na siatkówce. Jakość zogniskowanego obrazu uzależniona jest od wielu czynników, wliczając w to wielkość i kształt oka, a także przejrzystość rogówki i soczewki. [0003] Kiedy wiek lub choroba sprawiają, iż soczewka staje się mniej przeźroczysta, jakość widzenia ulega pogorszeniu ze względu na zmniejszoną ilość światła, jaka może zostać przepuszczona na siatkówkę. Ta usterka soczewki oka znana jest w medycynie jako katarakta. Akceptowanym sposobem leczenia tego schorzenia jest chirurgiczne usunięcia soczewki i zastąpienie jej przez sztuczną soczewkę wewnątrzgałkową (IOL). [0004] W Stanach Zjednoczonych większość soczewek z kataraktą usuwana jest z wykorzystaniem techniki chirurgicznej zwanej fakoemulsyfikacją. W trakcie tej procedury wykonuje się otwór w przedniej kapsule, po czym we wnętrzu chorej soczewki umieszcza się cienką fakoemulsyfikacyjną tnącą końcówkę, która wprawia się w drgania z wykorzystaniem ultradźwięków. Drgająca tnąca końcówka powoduje upłynnienie lub emulsyfikację soczewki, tak iż soczewka ta może zostać zassana poza oko. Wadliwa soczewka, po usunięciu, zastępowana jest soczewką sztuczną. [000] W naturalnej soczewce dwuogniskowość odległości i widzenie bliskie uzyskiwane jest dzięki mechanizmowi zwanemu akomodacją. Naturalna soczewka na wczesnym etapie życia jest miękka i zawarta jest wewnątrz torebki soczewki. Torebka soczewki jest zawieszona na mięśniu rzęskowym za pośrednictwem więzadełek. Rozluźnienie mięśnia rzęskowego powoduje zaciśnięcie się więzadełek i rozciągnięcie torebki soczewki. W rezultacie naturalna soczewka ulega spłaszczeniu. Zaciśnięcie mięśnia rzęskowego powoduje rozluźnienie więzadełek, co pozwala na przyjęcie przez torebkę soczewki i samej naturalnej soczewki bardziej zaokrąglonego kształtu. W ten sposób naturalna soczewka może ogniskować obraz na przemian na obiektach bliskich i dalekich. W miarę starzenia się soczewki, staje się ona twardsza i ma coraz mniejszą zdolność do zmieniania kształtu w reakcji na zaciskanie mięśnia rzęskowego. Sprawia to, iż trudniejsze staje się ogniskowanie soczewki na obiektach bliskich, co jest schorzeniem znanym w medycynie jako starczowzroczność. Starczowzroczność dotyka praktycznie wszystkie dorosłe osoby w wieku od 4 do 0 lat. [0006] Przed opracowaniem niniejszego wynalazku, gdy katarakta lub inna choroba wymagała usunięcia naturalnej soczewki i zastąpienia jej sztuczną soczewką wewnątrzgałkową IOL, soczewka wewnątrzgałkowa IOL była soczewką jednoogniskową, co wymagało od pacjenta stosowania pary okularów lub soczewek kontaktowych do widzenia bliskiego. Firma Advanced Medical Optics sprzedawała bifokalną sztuczną soczewkę wewnątrzgałkową, soczewki matrycowe Array przez kilka lat, ale ze względu na problemy z jakością soczewki te nie zostały powszechnie zaakceptowane. [0007] Bada się obecnie kilka konstrukcji akomodacyjnych sztucznych soczewek wewnątrzgałkowych. Przykładowo kliniczne próby przechodzi obecnie kilka konstrukcji wytwarzanych przez C&C Vision. Patrz patenty USA o numerach 6,197,09,,674,282,,496,366 oraz,476,14 (Cumming). Soczewki opisane w tych patentach mają postać pojedynczej optycznej soczewki o elastycznych własnościach dotykowych (haptyka), co pozwala układowi optycznemu na poruszanie się w przód i w tył w rekcji na ruch mięśnia 1

3 rzęskowego. Podobne konstrukcje opisano w dokumentach 6,302,911 B1 (Hanna), 6,261,321 B1 oraz 6,241,777 B1 (obydwa na rzecz Kellan). Wielkość przemieszczenia układu optycznego w tych jednosoczewkowych konstrukcjach może być jednak niewystarczająca do uzyskania użytecznego zakresu akomodacji. Ponadto, zgodnie z tym, co opisano w dokumentach patentowych USA o numerach 6,197,09,,674,282,,496,366 oraz,476,14 oko musi być sparaliżowane przez okres jednego do dwóch tygodni w celu uwięzienia soczewki przez zwłóknienie torebki i uzyskania sztywnego połączenia pomiędzy soczewką a torebką soczewki. Ponadto komercyjne modele tych soczewek wykonane są z hydrożelu lub materiału silikonowego. Materiały te nie są w swojej naturze odporne na zmętnienie torby tylnej ( PCO ). Jedynym sposobem leczenia zmętnienia torebki soczewki jest usunięcie torebki z wykorzystaniem lasera Nd:YAG, który odparowuje część torebki tylnej. Tego rodzaju zniszczenie torebki tylnej może niszczyć mechanizm akomodacji tych soczewek. [0008] Podejmowano pewne próby uzyskania dwusoczewkowego akomodacyjnego systemu soczewki. Przykładowo w patentach,27,623 (Sarfarazi), publikacja WIPO No. 00/66037 (Glick i inni) oraz WO Al (Bandhauer i inni) a także US 2004/ (Shu) ujawniono dwuoptyczny system soczewki z jednym układem optycznym o dodatniej mocy optycznej oraz drugim układem optycznym o ujemnej mocy optycznej. Układy te są połączone za pośrednictwem mechanizmu zawiasowego, który reaguje na ruchy mięśnia rzęskowego w celu zbliżania do siebie tychże układów optycznych lub ich oddalania od siebie, uzyskując dzięki temu akomodację. W celu uzyskania takiego efektu typu obiektyw zoom, ruch mięśnia rzęskowego musi być adekwatnie przenoszony do systemu soczewki poprzez torebkę soczewki, przy czym w żadnym z powyższych dokumentów nie opisano mechanizmu zapewniającego istnienie ścisłego połączenia pomiędzy torebką soczewki a systemem soczewki. Ponadto w żadnej z tych konstrukcji soczewki nie rozwiązano wspomnianego wyżej problemu zmętnienia torby tylnej. Sztuczna soczewka wewnątrzgałkowa według wstępu do zastrzeżenia 1 znana jest z dokumentu US-A-2004/ [0009] Znane dotychczas akomodacyjne dwusoczewkowe systemy wykorzystujące ruchome soczewki typu zoom odznaczają się inherentnie ograniczoną ruchomością. Zdefiniowano maksymalną czułość lub wzmocnienie przemieszczenia (bezwymiarowy stosunek) jako osiowe przemieszczenie soczewki na jednostkowy ruch więzadełka, która otrzymana jest z następującego równania: α = -B/A gdzie B jest projektowaną odległością długości więzadełka, która ma wartość rzędu od 1,0 do 2,0 mm, zaś A jest osiową odległością pomiędzy środkową płaszczyzną między podwójną soczewką,a przednią powierzchnią przedniej soczewki, gdzie kończą się więzadełka. [00] W praktyce, ze względu na to, że grubość soczewki i wymagania separacji podwójnej soczewki, wartość parametru A nie może być mniejsza niż ~1. Dlatego też α nie może być większe niż 2, co stanowi ograniczenie znanych rozwiązań z podwójnymi soczewkami. Ograniczenie to jest zbyt niskie, aby konstrukcja z podwójnym systemem optycznym osiągnęła cel polegający na uzyskaniu amplitudy akomodacji większej niż 2,2 dioptrii, jakiej potrzebują pacjenci dla normalnej akomodacji, która w idealnym przypadku daje w rezultacie wartość parametru α większą lub równą 4. [0011] Po drugie, istniejące akomodacyjne implanty z podwójną optyką nie radzą sobie z niezbędną zmianą bazowej mocy systemów z podwójnymi soczewkami. Tego rodzaju zmiany mogą wynikać z niedokładności biometrii, zmienności chirurgicznych, zmienności implantów oraz zmienności torebek u różnych pacjentów. W konsekwencji pacjenci mogą, po wszczepieniu implantu, doświadczać błędu załamania i potrzebować 2

4 dodatkowych szkieł korekcyjnych, które nie są pożądane. Ponadto potencjalna po-implantancyjna reakcja torebki oraz inne zachodzące w czasie zmiany mogą spowodować wystąpienie stopniowego narastania błędów załamania. [0012] Dlatego też istnieje wciąż zapotrzebowanie na bezpieczną i stabilną akomodacyjną soczewkę wewnątrzgałkową, która realizuje akomodację w szerokim i użytecznym zakresie oraz regulowaną moc bazową. Streszczenie wynalazku [0013] Niniejszy wynalazek stanowi udoskonalenie rozwiązań znanych ze stanu techniki poprzez dostarczenie akomodacyjnego systemu soczewki z dwoma układami optycznymi, zgodnie z następującymi dalej zastrzeżeniami patentowymi. W niniejszym wynalazku rozważa się także zastosowanie mechanizmu krzywkowego do regulacji mocy odległości za pośrednictwem regulacji separacji podwójnej soczewki, kiedy oko znajduje się w stanie widzenia odległego. Mechanizm krzywkowy pozwala na regulację mocy odległości/mocy bazowej w zależności od potrzeb. [0014] Zgodnie z tym, co powiedziano, jednym celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie bezpiecznego i biozgodnego systemu soczewki wewnątrzgałkowej. [001] Innym celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie bezpiecznego i biozgodnego systemu soczewki wewnątrzgałkowej, który może być łatwo wszczepiany w tylnej komorze. [0016] Jeszcze innym celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie bezpiecznego i biozgodnego systemu soczewki wewnątrzgałkowej, który jest stabilny w tylnej komorze Jeszcze innym celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie bezpiecznego i biozgodnego akomodacyjnego systemu soczewki. Jeszcze innym celem niniejszego wynalazku jest dostarczenie bezpiecznego i biozgodnego akomodacyjnego systemu soczewki o regulowanej mocy bazowej. Te a także inne zalety i cele niniejszego wynalazku staną się zrozumiałe na podstawie następującego szczegółowego opisu i zastrzeżeń patentowych. Skrócony opis rysunku [0017] Na fig. 1A przedstawiono w powiększeniu widok z góry pierwszej soczewki systemu soczewek ;według niniejszego wynalazku. Na fig. 1B przedstawiono w powiększeniu widok z boku pierwszej soczewki systemu soczewek według niniejszego wynalazku. Na fig. 2A przedstawiono w powiększeniu widok z góry pierścienia przeniesienia nacisku systemu soczewek według niniejszego wynalazku. Na fig. 2B przedstawiono w powiększeniu widok w przekroju poprzecznym pierścienia przeniesienia nacisku systemu soczewek według niniejszego wynalazku. Na fig. 3A przedstawiono w powiększeniu widok z góry pierścienia torebki oraz drugiej soczewki systemu soczewek według niniejszego wynalazku. Na fig. 3B przedstawiono w powiększeniu częściowy przekrój poprzeczny pierścienia torebki oraz drugiej soczewki systemu soczewek według niniejszego wynalazku. Na fig. 4A przedstawiono w powiększeniu widok z góry systemu soczewek według niniejszego wynalazku w stanie jego niskiej mocy lub dużej odległości widzenia. Na fig. 4B przedstawiono w powiększeniu częściowy przekrój poprzeczny systemu soczewek według niniejszego wynalazku w stanie jego niskiej mocy lub małej odległości widzenia. Na fig. przedstawiono w powiększeniu częściowy przekrój poprzeczny systemu soczewek według niniejszego wynalazku w stanie jego średniej mocy lub pośredniej odległości widzenia. 3

5 Na fig. 6 przedstawiono w powiększeniu częściowy przekrój poprzeczny systemu soczewek według niniejszego wynalazku w stanie jego dużej mocy lub małej odległości widzenia. Szczegółowy opis wynalazku [0018] Jak widać to najwyraźniej na figurach 1A - 1B, pierwsza lub inaczej przednia soczewka 0 według niniejszego wynalazku zawiera w ogólności pierwszy układ optyczny 1 raz dołączony układy dotykowe 120. Układy dotykowe 120 są dołączone do układu optycznego 1 za pośrednictwem zawias 1. Układy dotykowe 120 w ogólności otaczają układ przeplatający 1 o zawierają poszerzone wypustki 180 mające wygięte w dół krawędzie 4. Wypustki 180 uformowane są w postaci wygiętego sklepienia, co widać najwyraźniej na fig. 1B, tak iż krawędź 4 leży w płaszczyźnie oddzielonej od płaszczyzny, w której leży układ optyczny 1. Jak widać to najwyraźniej na fig. 2A - 2B, pierścień przeniesienia nacisku 200 ma w ogólności kształt kołowy z centralnym otworem 140, do wnętrza którego pasuje przednia soczewka 0. Pierścień przeniesienia nacisku 200 zawiera krzywkową powierzchnię 201, która spoczywa na wypustkach 180 na układach dotykowych 120, zgodnie z tym, co opisano poniżej. Pierścień przeniesienia nacisku 200 zawiera ponadto zewnętrzne obrzeże 203. [0019] Jak widać to najwyraźniej na fig. 3A - 3B, zewnętrzny pierścień 300 ma w ogólności kształt kołowy z centralnym otworem 340, do wnętrza którego wkładany jest pierścień przeniesienia nacisku 200. Pierścień 300 zawiera ponadto wewnętrzny obwodowy występ 301, na którym spoczywa obrzeże 204, kiedy pierścień przeniesienia nacisku 200 jest umieszczany wewnątrz pierścienia 300. Do pierścienia 300 za pośrednictwem układów dotykowych 420 dołączona jest druga lub tylna soczewka 400. Soczewki 0 i 400 mogą być wykonane z dowolnego przydatnego materiału, jak na przykład materiał termoplastyczny, silikon, hydrożel, lub też miękki materiał akrylowy i zawierają dowolne przydatne dodatki, jak na przykład chromofory blokujące ultrafiolet lub światło niebieskie. Soczewki 0 i 400 mogą ponadto mieć dowolną przydatną konstrukcję, jak na przykład asferyczną, toryczną, pseudoakomodacyjną lub wieloogniskową. Znawcy zauważą, iż soczewki 0 i 400 nie muszą być wszczepiane w tym samym czasie. Przykładowo soczewka 400 i pierścień 300 mogą zostać wszczepione w oko i można dać czas, na zregenerowanie się oka po urazie chirurgicznym. Po takim odczekaniu okresu gojenia rany, wykonać można pomiary biooptryczne i inne pomiary fizjologiczne wystarczające do obliczenia dokładnego przepisu na soczewkę 0, po czym wszczepione mogą zostać soczewka 0 oraz pierścień 200. [0020] Jak widać to najlepiej na fig. 4-6, zespół soczewek 00 jest montowany w oku poprzez wszczepienie najpierw zewnętrznego pierścienia 300 zawierającego tylną soczewkę 400 wewnątrz torebki soczewki. Następnie w pierścieniu 300 umieszczana jest przednia soczewka 0 w położeniu przed tylną soczewką 400, tak iż poszerzone wypustki 180 są uchwycone pod dolnym obrzeżem 302 obwodowego występu 301 na pierścieniu 300. Następnie wewnątrz pierścienia 300 montowany jest pierścień przeniesienia nacisku 200, tak iż krzywkowa powierzchnia 2 spoczywa na wypustkach 180 układów dotykowych 120, zaś obwodowe obrzeże 203 spoczywa na obwodowym występie 301. Zgodnie z tym, co pokazano na fig. 4A - 4B, zespół soczewek 00 znajduje się w swoim stanie niskiej mocy - widzenia dalekiego. Stan ten uzyskiwany jest poprzez następującą sekwencję. Gdy istnieje potrzeba dezakomodacji - w celu widzenia dalekich przedmiotów, mięsień rzęskowy rozluźnia się w celu spowodowania powiększenia średnicy pierścienia rzęskowego. Powiększenie pierścienia rzęskowego wypycha więzadełka na zewnątrz w kierunkach promieniowych. Taki skierowany na zewnątrz ruch więzadełka powoduje przemieszczenie się przedniej i tylnej części torebki soczewki wzajemnie ku sobie. Innymi słowy torebka soczewki ulega spłaszczeniu. Spłaszczenie torebki soczewki sprawia, iż pierścień przeniesienia nacisku 200 oraz krawędź 4

6 soczewki 0 przemieszczają się ku sobie, gdyż przednia część torebki (nie pokazana) styka się z pierścieniem przeniesienia nacisku 200 przy przedniej krawędzi 202, zaś tylna część torebki soczewki (nie pokazana) styka się z soczewką 0 przy krawędzi 4 układu dotykowego 120. Ruch ten ulega zatrzymaniu, kiedy obwodowe obrzeże 203 spocznie na obwodowym występie 301, zaś dalszy koniec 3 wypustka 180 zetknie się z dolnym obrzeżem 302. W tym położeniu krzywkowe obrzeże 201 naciska na wypustek 180 w obszarze 2. W konsekwencji zawiasa 1 znajduje się w położeniu ugiętym, naprężonym czy napiętym. W takim stanie dezakomodacji separacja pomiędzy przednią soczewką 0 i tylną soczewką 400 wraz z odpowiednimi mocami obydwu tych soczewek określa faktyczną moc zespołu soczewek 00. [0021] Na fig. - 6 przedstawiono zespół soczewek 00 w położeniu akomodacyjnym. Gdy istnieje potrzeba akomodacji - w celu widzenia bliskich obiektów, mięsień rzęskowy kurczy się powodując zmniejszenie średnicy pierścienia rzęskowego. Zmniejszenie tej średnicy powoduje rozluźnienie nacisku na więzadełka, które wówczas już nie powodują spłaszczenia torebki soczewki. Gdy torebka soczewki nie trzyma już dłużej układów dotykowych 120 i układu optycznego 1 w stanie spłaszczenia, naprężenie na zawiasach 1 sprawia, iż krawędzie 4 oddalają się od układu optycznego 1, co powoduje powrót układu optycznego 1 do jego naturalnego wygięcia. Wygięcie to powoduje oddalenie soczewki 0 od soczewki 400, powodując tym samym zwiększenie separacji soczewki skutkujące większą sumaryczna mocą podwójnego zespołu soczewek 00. Współczynnik przełożenia określony jest przez stosunek długości układu dotykowego 120 od zawiasy 1 do obszaru 2 oraz długości od obszaru 2 do dalszego końca 3. Poprzez dopasowanie konstrukcji uzyskać można większy współczynnik, tak iż osiowe przemieszczenie układu optycznego 1 jest znacznie większe niż pierścienia 200. Dlatego też wielkość osiowego układu optycznego 1 nie jest ograniczona do wielkości osiowego przemieszczenia przedniej części torebki soczewki, w czasie można uzyskać wartość parametru α > 2,2. [0022] W celu uzyskania regulacji mocy zespołu soczewek 00, jak widać to najlepiej na fig. 2B, krzywkowa powierzchnia 201 na pierścieniu przeniesienia nacisku 200 nie jest prosta, ale ma profil pofalowany, tak iż odległość pomiędzy krzywkową powierzchnią 201 a przednią krawędzią 202 ulega zmianie. Obrót pierścienia przeniesienia nacisku 200 powoduje zmienne osiowe przemieszczenie układu optycznego 1, gdyż krzywkowe obrzeże 201 naciska na wypustki 180 w obszarze 2 i nacisk ten powoduję ugięcie zawias 1. [0023] Powyższy opis podany został w celu zilustrowania i wyjaśnienia niniejszego wynalazku. Dla znawcy dziedziny oczywiste będzie, że bez odchodzenia od jego zakresu możliwe jest dokonanie zmian i modyfikacji Zastrzeżenia patentowe 1. Akomodacyjny system sztucznej soczewki wewnątrzgałkowej, zawierający: a) pierwszą soczewkę (0) zawierającą układ optyczny (1) oraz pierwszą parę otaczających układów dotykowych (120), przy czym układy dotykowe zawierają przeciwległe poszerzone wypustki (180) uformowane w postaci zagiętego sklepienia zawierające zagięte w dół krawędzie (4), a także układy dotykowe są połączone z układem optycznym za pośrednictwem pary zawias (1); b) drugą soczewkę (400) połączoną z zewnętrznym pierścieniem (300) za pośrednictwem drugiego zespołu układów dotykowych (420),

7 1 znamienny tym, że zewnętrzny pierścień (300) ma wewnętrzny obwodowy występ (301) i jest zwymiarowany tak, aby teleskopowo przyjął pierwszą soczewkę (0); a także tym, że pierścień przeniesienia nacisku (200) ma zewnętrzne obwodowe obrzeże (203) i jest teleskopowo umieszczony wewnątrz zewnętrznego pierścienia (300) przed pierwszą soczewką (0), przy czym obrót pierścienia przeniesienia nacisku (200) w sposób zmienny ogranicza ruch pierwszej soczewki, dzięki obecności mechanizmu krzywkowego, w którym pierścień przeniesienia nacisku naciska na wspomniane przeciwległe poszerzone wypustki (180) w celu spowodowania ugięcia zawias (1). 2. System według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że pierścień przeniesienia nacisku (200) zawiera ponadto krzywkową powierzchnię (201). 3. System według zastrzeżenia 2, znamienny tym, że krzywkowa powierzchnia (201) ma pofalowany profil. 4. System według zastrzeżenia 3, znamienny tym, że zawiasy (1) pozwalają na przemieszczanie się pierwszej soczewki (0) do przodu i do tyłu po wszczepieniu do oka, zaś obrót pierścienia przeniesienia nacisku (200) powoduje zmienne osiowe przemieszczenie układu optycznego (1) w celu uzyskania regulacji mocy akomodacyjnego systemu soczewki wewnątrzgałkowej.. System według zastrzeżenia 3 lub 4, znamienny tym, że zewnętrzny pierścień (300) jest zwymiarowany do teleskopowego umieszczenia w nim pierwszej soczewki (0), tak iż obwodowy występ (301) utrzymuje pierwszą soczewkę wewnątrz zewnętrznego pierścienia przed drugą soczewką (400)

8 7

9 8

10 9

11

12 11

13 Odnośniki cytowane w opisie Poniższa lista odnośników cytowanych przez zgłaszającego ma na celu wyłącznie pomoc dla czytającego i nie stanowi części dokumentu patentu europejskiego. Pomimo, że dołożono największej staranności przy jej tworzeniu, nie można wykluczyć błędów lub przeoczeń i EUP nie ponosi żadnej odpowiedzialności w tym względzie. Dokumenty patentowe cytowane w opisie US B [0007] US B1 [0007] US A [0007] US B1 [0007] US A [0007] US A [0008] US A [0007] WO A, Glick [0008] US B1 [0007] WO A1, Bandhauer [0008] US A, Shu [0008] 12