Rada Unii Europejskiej Bruksela, 7 października 2016 r. (OR. en)

Transkrypt

1 Rada Unii Europejskiej Bruksela, 7 października 2016 r. (OR. en) Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2016/0313 (NLE) 13009/16 PECHE 356 WNIOSEK Od: Sekretarz Generalny Komisji Europejskiej, podpisał dyrektor Jordi AYET PUIGARNAU Data otrzymania: 6 października 2016 r. Do: Nr dok. Kom.: Dotyczy: Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej COM(2016) 643 final Wniosek dotyczący ROZPORZĄDZENIA RADY ustanawiającego na lata 2017 i 2018 uprawnienia do połowów dla unijnych statków rybackich dotyczącego niektórych stad ryb głębinowych Delegacje otrzymują w załączeniu dokument COM(2016) 643 final. Zał.: COM(2016) 643 final 13009/16 mak DG B 2A PL

2 KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia r. COM(2016) 643 final 2016/0313 (NLE) Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY ustanawiające na lata 2017 i 2018 uprawnienia do połowów dla unijnych statków rybackich dotyczące niektórych stad ryb głębinowych PL PL

3 UZASADNIENIE 1. KONTEKST WNIOSKU Przyczyny i cele wniosku Stada głębinowe to stada ryb poławiane w wodach położonych poza głównymi łowiskami znajdującymi się na szelfach kontynentalnych. Występują one na stokach kontynentalnych lub w okolicach podmorskich wzniesień. W ich skład wchodzą przeważnie gatunki wolno rosnące i długowieczne, a zatem szczególnie wrażliwe na skutki działalności połowowej. Inny ważny czynnik wrażliwości tych gatunków na działalność połowową jest związany z możliwością ukierunkowania połowów na lokalne skupiska, zwłaszcza w okresie tarła. Dotyczy to gardłosza atlantyckiego, molwy niebieskiej i beryksów. Podobnie jak w przypadku wszystkich dziko żyjących stad ryb, brak ograniczeń dotyczących połowów głębinowych prowadzi do sytuacji, w której przedsiębiorstwa prowadzące działalność połowową konkurują między sobą o darmowy zasób, nie zwracając należytej uwagi na zrównoważony charakter eksploatacji. Niewątpliwie sytuacja taka miała miejsce w odniesieniu do niektórych gatunków głębinowych przed rozpoczęciem regulacji prawnej przez Unię Europejską w 2003 r. w odniesieniu do tych stad. Na przykład cenne stada gardłosza atlantyckiego w wodach północno-zachodnich i morlesza bogara w Zatoce Biskajskiej są obecnie na wyczerpaniu. Dlatego też ograniczenie działalności połowowej jest konieczną interwencją publiczną mającą na celu zapobieżenie spadkowi dochodu przedsiębiorstw prowadzących działalność połowową, ukierunkowanie eksploatacji na wyższy odłów w perspektywie długoterminowej oraz ograniczenie oddziaływania na ekosystem i sieć pokarmową w następstwie nagłego zmniejszenia się liczebności niektórych populacji ryb. W przypadku gatunków głębinowych interwencja publiczna ma szczególne znaczenie z uwagi na fakt, iż odbudowa przełowionych stad może trwać bardzo długo lub wręcz być niemożliwa. Międzynarodowa Rada Badań Morza (ICES) co dwa lata dokonuje szczegółowego przeglądu stanu biologicznego stad głębinowych. Najnowsza opinia ICES została wydana w czerwcu 2016 r. Niniejszy wniosek dotyczący ustalenia uprawnień do połowów zawiera również elementy, dla których podstawę stanowi dalszy przegląd dokonany przez Komitet Naukowo- Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF) w lipcu 2016 r. Zarówno opinie naukowe ICES, jak i STECF wskazują, że większość stad głębinowych objętych niniejszym wnioskiem nadal poławia się w sposób niezrównoważony i że w celu zapewnienia zrównoważonych połowów należy wciąż ograniczać uprawnienia do połowów dotyczące tych stad aż do chwili, gdy ich liczebność wykaże tendencję wzrostową. Stanowi to podstawę do określenia uprawnień do połowów stad głębinowych zgodnie z zasadą zawartą w art. 3 lit. c) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013, w myśl której proces podejmowania decyzji w ramach wspólnej polityki rybołówstwa powinien opierać się, między innymi, na naukowych zaleceniach. Kontekst ogólny Unia Europejska reguluje od 2003 r. połowy gatunków głębinowych pod względem całkowitego dopuszczalnego połowu (TAC) dla określonych gatunków i obszarów oraz pod względem maksymalnego nakładu połowowego rozmieszczonego w północno-wschodnim Atlantyku. Całkowite dopuszczalne połowy dotyczące niektórych gatunków głębinowych na lata 2015 i 2016 zostały ustanowione w rozporządzeniu Rady (UE) nr 1367/2014 z dnia 15 PL 2 PL

4 grudnia 2014 r. ustalającym na lata 2015 i 2016 uprawnienia do połowów dla unijnych statków rybackich dotyczące niektórych stad ryb głębinowych 1. Ustalanie i podział uprawnień do połowów leży wyłącznie w kompetencji Unii. Zobowiązania dotyczące zrównoważonej eksploatacji żywych zasobów wodnych określone są w art. 2 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013. W szczególności art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia ustanawia podejście ostrożnościowe do zarządzania rybołówstwem (zgodnie z definicją w art. 4 ust. 1 ppkt 8) i stanowi, że wspólna polityka rybołówstwa ma na celu odbudowanie i zachowanie maksymalnego podtrzymywalnego połowu (MSY). Ponadto zgodnie z art. 16 ust. 4 tego rozporządzenia, uprawnienia do połowów należy ustalić zgodnie z celami określonymi w art. 2 ust. 2. Ponadto uprawnienia do połowów głębinowych powinny być ustanawiane zgodnie z międzynarodowymi umowami, m.in. Porozumieniem Narodów Zjednoczonych z 1995 r. w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszących się do ochrony międzystrefowych zasobów rybnych i zasobów rybnych masowo migrujących i zarządzania nimi z 1995 r. (zwanym dalej Porozumieniem ONZ w sprawie zasobów rybnych z 1995 r. ). Ostrożność jest w szczególności istotna w przypadkach, gdy informacje są niepewne, nierzetelne lub niepełne. Zgodnie z art. 6 ust. 2 porozumienia ONZ o zasobach rybnych z 1995 r. brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być wykorzystywany jako powód opóźnienia lub zaniechania podjęcia środków ochrony i zarządzania. Proponowane TAC są również zgodne z międzynarodowymi wytycznymi dotyczącymi zarządzania połowami głębinowymi na pełnym morzu Organizacji ds. Wyżywienia i Rolnictwa Narodów Zjednoczonych z 2008 r., które zostały potwierdzone przez kolejne rezolucje Zgromadzenia Ogólnego Narodów Zjednoczonych (rezolucje 61/105 w 2007 r., 64/72 w 2009 r., a ostatnio 70/235 w 2015 r.). Mimo że również inne państwa prowadzące działalność połowową, w szczególności Norwegia, Islandia, Wyspy Owcze, Rosja i Maroko, eksploatują wiele stad głębinowych, i mimo że konieczne jest dążenie do osiągnięcia porozumienia w sprawie zharmonizowanych środków zarządzania wspólnie z tymi państwami lub, o ile stada zamieszkują wody międzynarodowe, w ramach Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC), należy przyjąć jednostronne środki obowiązujące statki Unii Europejskiej do chwili zawarcia wspomnianych porozumień. Pomoże to uniknąć negatywnych skutków nieuregulowanych połowów i wyczerpywania się zasobów, jak opisano powyżej. Obowiązujące przepisy w dziedzinie, której dotyczy wniosek Przepisy obowiązujące w dziedzinie, której dotyczy wniosek, są ustanowione w rozporządzeniu Rady (UE) nr 1367/2014 i obowiązują do dnia 31 grudnia 2016 r. Są one powiązane z rozporządzeniem Rady (WE) nr 2347/2002 ustanawiającym szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane, mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych 2. Spójność z przepisami obowiązującymi w tej dziedzinie polityki Proponowane środki opracowano zgodnie z celami i przepisami wspólnej polityki rybołówstwa i są one spójne z polityką Unii w zakresie zrównoważonego rozwoju 2. PODSTAWA PRAWNA, POMOCNICZOŚĆ I PROPORCJONALNOŚĆ 1 2 Dz.U. L 366 z , s. 1. Dz.U. L 351 z , s. 6. PL 3 PL

5 Podstawa prawna Zgodnie z art. 43 ust. 3 TFUE Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki dotyczące ustalania i przydziału uprawnień do połowów. Niniejszy wniosek ogranicza się do ustalenia i przydziału uprawnień do połowów oraz do określenia warunków funkcjonalnie związanych z wykorzystaniem tych uprawnień. We wniosku proponuje się zatem, w drodze rozporządzenia Rady, limity połowowe dla unijnych flot rybackich dotyczące gatunków głębinowych o najwyższej wartości handlowej w wodach UE i wodach międzynarodowych północno-wschodniego Atlantyku, z zamiarem osiągnięcia celu wspólnej polityki rybołówstwa polegającego na zagwarantowaniu zrównoważonej pod względem ekologicznym, gospodarczym i społecznym eksploatacji łowisk. Wniosek jest przedmiotem wyłącznej kompetencji Unii, o której mowa w art. 3 ust. 1 lit. d) TFUE. Zasada pomocniczości nie ma zatem zastosowania. Proporcjonalność Wniosek jest zgodny z zasadą proporcjonalności z następujących względów: Wspólna polityka rybołówstwa jest polityką wspólną. Zgodnie z art. 43 ust. 3 TFUE na Radzie spoczywa obowiązek przyjęcia środków dotyczących ustalania i przydziału uprawnień do połowów. Uwzględniając art. 16 ust. 6 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013, państwa członkowskie mają swobodę rozdzielania uprawnień do połowów, o ile nie podlegają systemowi przekazywalnych koncesji połowowych, między regiony lub operatorów zgodnie z art. 16 ust. 7 i kryteriami określonymi w art. 17. Dlatego też państwa członkowskie dysponują możliwościami w zakresie podejmowania decyzji dotyczących wybranego przez siebie społeczno-gospodarczego modelu korzystania z przydzielonych im uprawnień do połowów. 3. WYNIKI KONSULTACJI Z ZAINTERESOWANYMI STRONAMI I OCEN SKUTKÓW Konsultacje z zainteresowanymi stronami Wniosek opracowano na podstawie zasad i wytycznych określonych w komunikacie Komisji do Rady w sprawie konsultacji dotyczących uprawnień do połowów na 2017 r. COM(2016) 396 final, w którym Komisja wyjaśniła swoje poglądy i zamiary dotyczące wniosku w sprawie uprawnień połowowych na 2017 r. w odniesieniu do wszystkich stad. W kontekście tego komunikatu Komisja przeprowadza rozległe konsultacje z zainteresowanymi stronami, przedstawicielami organizacji pozarządowych, państwami członkowskimi i szeroko rozumianą opinią publiczną. 4. WPŁYW NA BUDŻET Niniejszy wniosek nie ma żadnych nowych konsekwencji finansowych dla państw członkowskich. Rada przyjmuje przedmiotowe rozporządzenie co dwa lata i istnieją już publiczne i prywatne środki służące jego wdrażaniu. PL 4 PL

6 5. ELEMENTY FAKULTATYWNE Szczegółowe objaśnienia poszczególnych przepisów wniosku W odniesieniu do wszystkich stad objętych niniejszym wnioskiem, z wyjątkiem jednego stada buławika czarnego, dostępne informacje nie pozwalają naukowcom na pełną ocenę stanu stad, ani pod względem populacji, ani pod względem śmiertelności połowowej. Dzieje się tak z wielu powodów: odnośne gatunki są często długowieczne i charakteryzują się wolnym wzrostem, co skrajnie utrudnia ujęcie stada w strukturę klas wiekowych i dokonanie oceny wpływu połowów na stado poprzez zmiany w długości ciała ryb lub strukturze wiekowej połowów. Częstotliwość uzupełniania stad młodymi osobnikami nie jest znana. Stada występują powszechnie w głębinach, które są trudne do zbadania ze względów praktycznych. Często dane z badań naukowych nie są dostępne z uwagi na ograniczone znaczenie handlowe tych stad lub nie obejmują całego obszaru ich występowania. Działalność połowowa czasami jedynie częściowo ukierunkowana jest na te gatunki, a niektóre jej rodzaje są stosunkowo nowe. Zaproponowane limity połowowe są spójne z zasadami określonymi w komunikacie Komisji dotyczącym konsultacji w sprawie uprawnień do połowów na 2017 r. wspomnianym powyżej. Komunikat ten określa poglądy Komisji na sposób ustalania uprawnień do połowów i takie też zasady stosowano podczas opracowywania niniejszego wniosku w odniesieniu do zawartych w nim pozycji dotyczących TAC, a mianowicie: Jeżeli dostępne są opinie naukowe oparte na kompleksowych danych i analizie ilościowej oraz prognozy zgodne z ramami ICES dotyczącymi MSY, poziomy TAC należy ustalać zgodnie z opiniami naukowymi. Tak jest w przypadku proponowanej pozycji TAC w odniesieniu do buławika czarnego i siwego w wodach północnozachodnich. Poziomy TAC dla buławika siwego i czarnego są przedmiotem postępowania sądowego 3 i pozycja TAC 4 pozostanie w niniejszym wniosku jako pm do końca tego roku. Jeżeli dostępne są orientacyjne zalecenia naukowe oparte na analizie jakościowej dostępnych informacji (nawet jeśli są one niekompletne lub zawierają opinię eksperta), powinny one zostać wykorzystane jako podstawa decyzji w sprawie poziomów TAC. Wniosek zawiera zatem obniżenie 10 TAC i przeniesienie 1 TAC. W opinii ICES w 2017 i 2018 r. w obszarach VI, VII i VIII w odniesieniu do morlesza bogara powinny obowiązywać połowy o wyniku zerowym. Przyłowy mogą okazać się nieuniknione, zatem ustalony TAC odnosi się wyłącznie do przyłowów. TAC ustalony w odniesieniu do połowów morlesza bogara w obszarze IX rozszerzono również na obszar CECAF, który jest ważnym miejscem połowów. TAC ustalony dla obszaru IX nie ogranicza śmiertelności połowowej w wystarczającym stopniu, jeżeli nie obejmuje również obszaru CECAF. Nie udostępniono jeszcze opinii dotyczącej jednego stada pałasza czarnego. W przypadku rekinów głębinowych ICES wyda opinię naukową dopiero w październiku 2016 r. W związku z tym 3 pozycje TAC dla rekinów głębinowych i jednego stada pałasza czarnego oznaczono jako pm w niniejszym wniosku, i zostaną one zaktualizowane po jego przyjęciu przez Komisję. 3 Sprawa C-128/15, Królestwo Hiszpanii przeciwko Radzie Unii Europejskiej. PL 5 PL

7 Usunięto trzy TAC dla gardłosza atlantyckiego, które od 2010 r. pozostawały na poziomie zerowym, i uznano ten gatunek za objęty zakazem połowów. Zasoby tego gatunku są przełowione i nie odbudowują się. ICES podkreśla, że na wodach północno-wschodniego Atlantyku nie prowadzono ukierunkowanych połowów UE od 2010 r. PL 6 PL

8 2016/0313 (NLE) Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY ustanawiające na lata 2017 i 2018 uprawnienia do połowów dla unijnych statków rybackich dotyczące niektórych stad ryb głębinowych RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 43 ust. 3, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Art. 43 ust. 3 Traktatu stanowi, że Rada, na wniosek Komisji, przyjmuje środki dotyczące ustalania i przydziału wielkości dopuszczalnych połowów. (2) Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1380/2013 z dnia 11 grudnia 2013 r. w sprawie wspólnej polityki rybołówstwa 1 zawiera wymóg przyjęcia środków ochronnych z uwzględnieniem dostępnych opinii naukowych, technicznych i ekonomicznych, w tym, w odpowiednich przypadkach, sprawozdań przygotowanych przez Komitet Naukowo-Techniczny i Ekonomiczny ds. Rybołówstwa (STECF). (3) Rada zobowiązana jest do przyjęcia środków dotyczących ustalenia i przydziału uprawnień do połowów, w tym w stosownych przypadkach określonych warunków funkcjonalnie z nimi związanych. Uprawnienia do połowów należy rozdzielić między państwa członkowskie w taki sposób, aby zapewnić każdemu z państw członkowskich względną stabilność działalności połowowej w odniesieniu do każdego stada lub łowiska i należycie uwzględnić cele wspólnej polityki rybołówstwa ustanowione w rozporządzeniu (UE) nr 1380/2013. (4) Uprawnienia do połowów dotyczące gatunków głębinowych, w rozumieniu art. 2 lit. a) rozporządzenia Rady (WE) nr 2347/ ustalane są na okresy dwuletnie. (5) Całkowity dopuszczalny połów (TAC) należy ustalać na podstawie dostępnych opinii naukowych, z uwzględnieniem aspektów biologicznych i społeczno-gospodarczych, przy jednoczesnym zapewnieniu sprawiedliwego traktowania poszczególnych sektorów rybołówstwa, jak również w świetle opinii wyrażanych podczas konsultacji z 1 2 Dz.U. L 356 z , s. 22. Rozporządzenie Rady (WE) nr 2347/2002 z dnia 16 grudnia 2002 r. ustanawiające szczególne wymagania dostępu oraz warunki z tym związane mające zastosowanie do połowów zasobów głębokowodnych (Dz.U. L 351 z , s. 6). PL 7 PL

9 zainteresowanymi stronami, w szczególności odpowiednimi regionalnymi komitetami doradczymi. (6) Uprawnienia do połowów powinny być zgodne z międzynarodowymi umowami i zasadami, takimi jak porozumienie Organizacji Narodów Zjednoczonych w sprawie ochrony osiadłych i daleko migrujących stad ryb i zarządzania nimi z 1995 r. 3 oraz szczegółowe zasady zarządzania określone w międzynarodowych wytycznych Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) dotyczących zarządzania połowami dalekomorskimi z 2008 r., zgodnie z którymi, w szczególności, organ regulacyjny powinien zachować dużą ostrożność w przypadkach, gdy informacje są niepewne, nierzetelne lub niepełne. Brak odpowiednich informacji naukowych nie powinien być wykorzystywany jako powód odroczenia lub zaniechania podjęcia środków ochrony i zarządzania. (7) Najnowsze opinie naukowe Międzynarodowej Rady Badań Morza (ICES) oraz STECF wskazują, że większość stad głębinowych nadal poławia się w sposób niezrównoważony i że w celu zapewnienia zrównoważonych połowów należy ograniczyć uprawnienia do połowów dotyczące tych stad aż do chwili, gdy ich liczebność wykaże tendencję wzrostową. (8) Ponadto ICES stwierdziła, że nie należy prowadzić połowów stada morlesza bogara w wodach zachodnich, zatem w wodach zachodnich TAC ustalony dla tego gatunku odnosi się wyłącznie do przyłowów. Znaczne połowy morlesza bogara prowadzi się w obszarze CECAF , który graniczy z podobszarem ICES IX. Zakres TAC ustalonego obecnie dla podobszaru ICES IX należy zatem rozszerzyć na obszar CECAF , aby skutecznie zmniejszyć wszystkie połowy tego stada morlesza bogara. (9) ICES zaleca również zaprzestanie połowów gardłosza atlantyckiego do 2020 r. W przeszłości ustalano TAC dla gardłosza atlantyckiego (od 2010 r. wspomniane TAC pozostawały na poziomie zerowym). Obecnie należy ustanowić zakaz poławiania, zatrzymywania na statku, przeładunku i wyładunku ryb pochodzących z tego gatunku, ponieważ stado jest przełowione i nie następuje jego odbudowa. ICES podkreśla, że na wodach północno-wschodniego Atlantyku nie prowadzono ukierunkowanych połowów unijnych gardłosza atlantyckiego od 2010 r. (10) [recital to be updated as result of Court case on this issue] Z ostatnich dyskusji w ramach Komisji ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC) wynika, że dane sprawozdawcze dotyczące połowów buławika czarnego mogą być nieprawidłowo zgłaszane jako połowy buławika siwego. W tym kontekście należy ustanowić TAC obejmujący oba gatunki, umożliwiając jednocześnie raportowanie połowów dla każdego gatunku oddzielnie. (11) [recital to be updated after ICES releases its advice] Główne gatunki handlowe rekinów głębinowych uznaje się za przełowione. Nie należy zatem prowadzić żadnych ukierunkowanych połowów rekinów głębinowych. 3 Porozumienie w sprawie wykonania postanowień Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza z dnia 10 grudnia 1982 r., odnoszących się do ochrony i zarządzania międzystrefowymi zasobami rybnymi i zasobami rybnymi masowo migrującymi (Dz.U. L 189 z , s. 16). PL 8 PL

10 (12) Zgodnie z rozporządzeniem Rady (WE) nr 847/96 z dnia 6 maja 1996 r. wprowadzającym dodatkowe, ustalane z roku na rok, warunki zarządzania ogólnym dopuszczalnym połowem (TAC) i kwotami 4 należy zidentyfikować zasoby, które są przedmiotem różnych środków, o których mowa w tym rozporządzeniu. TAC przezornościowe należy stosować w odniesieniu do zasobów, dla których nie istnieje żadna ocena naukowa dotycząca uprawnień do połowów, w szczególności w odniesieniu do roku, w którym TAC mają być wyznaczone; we wszystkich innych przypadkach powinno się stosować TAC analityczne. W świetle opinii ICES i STECF odnośnie do stad głębinowych nie istnieje naukowa ocena odnośnych uprawnień do połowów. W odniesieniu do tych stad należy zatem zastosować TAC przezornościowe. (13) Aby uniknąć zakłócenia działalności połowowej oraz zapewnić rybakom unijnym środki utrzymania, niniejsze rozporządzenie powinno być stosowane od dnia 1 stycznia 2017 r. W związku z pilnym charakterem niniejsze rozporządzenie powinno wejść w życie natychmiast po jego opublikowaniu. PRZYJMUJE NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: Artykuł 1 Przedmiot Niniejsze rozporządzenie ustala na lata 2017 i 2018 roczne uprawnienia do połowów stad niektórych gatunków ryb głębinowych dostępne dla statków Unii na wodach Unii oraz niektórych wodach poza terytorium Unii, na których konieczne są limity połowowe. Artykuł 2 Definicje 1. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje: a) unijny statek rybacki oznacza statek rybacki pływający pod banderą państwa członkowskiego i zarejestrowany w Unii; b) wody Unii oznaczają wody podlegające suwerenności lub jurysdykcji państw członkowskich, z wyjątkiem wód sąsiadujących z terytoriami wymienionymi w załączniku II do Traktatu; c) całkowity dopuszczalny połów (TAC) oznacza ilość, którą można odłowić i wyładować co roku z każdego ze stad ryb; d) kwota oznacza część TAC przydzieloną Unii lub państwu członkowskiemu; e) wody międzynarodowe oznaczają wody niepodlegające suwerenności lub jurysdykcji żadnego z państw. 2. Do celów niniejszego rozporządzenia stosuje się następujące definicje obszarów: 4 Dz.U. L 115 z , s. 3. PL 9 PL

11 a) obszary ICES (Międzynarodowej Rady Badań Morza) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku III do rozporządzenia (WE) nr 218/ ; b) obszary CECAF (Komitetu ds. Rybołówstwa na Środkowym i Wschodnim Atlantyku) oznaczają obszary geograficzne określone w załączniku II do rozporządzenia (WE) nr 216/ Artykuł 3 TAC i przydziały TAC dla gatunków głębinowych poławianych przez statki Unii w wodach Unii lub w niektórych wodach nienależących do Unii, przydział tych TAC dla poszczególnych państw członkowskich oraz w stosownych przypadkach warunki, które są funkcjonalnie z nimi związane, określono w załączniku. Artykuł 4 Przepisy szczególne dotyczące przydziału uprawnień do połowów 1. Przydział uprawnień do połowów dla państw członkowskich określony w niniejszym rozporządzeniu pozostaje bez uszczerbku dla: a) wymian dokonywanych na podstawie art. 16 ust. 8 rozporządzenia (UE) nr 1380/2013; b) odliczeń i ponownych przydziałów dokonywanych na podstawie art. 37 rozporządzenia Rady (WE) nr 1224/ ; c) ponownych przydziałów dokonywanych na podstawie art. 10 ust. 4 rozporządzenia Rady (WE) nr 1006/ ; d) dodatkowych wyładunków dozwolonych zgodnie z art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96; e) ilości zatrzymanych zgodnie z art. 4 rozporządzenia (WE) nr 847/96; f) odliczeń dokonywanych na podstawie art. 105 i 107 rozporządzenia (WE) nr 1224/ Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 218/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na północno-wschodnim Atlantyku danych statystycznych dotyczących połowów nominalnych (Dz.U. L 87 z , s. 70). Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 216/2009 z dnia 11 marca 2009 r. w sprawie przekazywania przez państwa członkowskie prowadzące połowy na określonych obszarach, innych niż północny Atlantyk, danych statystycznych o połowach nominalnych (Dz.U. L 87 z , s. 1). Rozporządzenie Rady (WE) nr 1224/2009 z dnia 20 listopada 2009 r. ustanawiające wspólnotowy system kontroli w celu zapewnienia przestrzegania przepisów wspólnej polityki rybołówstwa (Dz.U. L 343 z , s. 1). Rozporządzenie Rady (WE) nr 1006/2008 z dnia 29 września 2008 r. dotyczące upoważnień do prowadzenia działalności połowowej przez wspólnotowe statki rybackie poza wodami terytorialnymi Wspólnoty oraz wstępu statków państw trzecich na wody terytorialne Wspólnoty (Dz.U. L 286 z , s. 33). PL 10 PL

12 2. Jeżeli w załączniku do niniejszego rozporządzenia nie stwierdzono inaczej, art. 3 rozporządzenia (WE) nr 847/96 stosuje się do stad, w przypadku których obowiązuje TAC przezornościowy, mając na uwadze że art. 3 ust. 2 i 3 oraz art. 4 wspomnianego rozporządzenia stosuje się do stad, w przypadku których obowiązuje TAC analityczny. Artykuł 5 Warunki wyładunku połowów i przyłowów Ryby ze stad, w odniesieniu do których ustalono TAC, zatrzymuje się na statku lub wyładowuje jedynie wówczas, jeżeli połowów dokonały statki rybackie pływające pod banderą państwa członkowskiego posiadającego kwotę połowową i kwota ta nie została wyczerpana. Artykuł 6 Zakaz Unijnym statkom rybackim zabrania się połowów gardłosza atlantyckiego (Hoplostethus atlanticus) na wodach Unii i wodach międzynarodowych podobszarów ICES I, II, III, IV, V, VI; VII; VIII, IX, X, XII i XIV oraz zatrzymywania na statku, przeładowywania lub wyładowywania gardłosza atlantyckiego złowionego na tych obszarach. Artykuł 7 Przekazywanie danych Państwa członkowskie przedkładając Komisji zgodnie z art. 33 i 34 rozporządzenia (WE) nr 1224/2009 dane odnoszące się do wyładunków ilości złowionych ze stad, stosują kody stad określone w załączniku do niniejszego rozporządzenia. Artykuł 8 Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie następnego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Przepisy niniejszego rozporządzenia stosuje się od dnia 1 stycznia 2017 r. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia [ ] r. W imieniu Rady Przewodniczący PL 11 PL