51. Tydzień Modlitw o Powołania

Transkrypt

1 (1154) niedziela, 18 maja ISSN Tydzień Modlitw o Powołania 20 BIULETYN KATOLICKIEJ AGENCJI INFORMACYJNEJ 2 Beatyfikacja Pawła VI 19 października 3 Kard. Nycz: nie chcemy takiej świeckości państwa 3 Hilarion persona non grata na Ukrainie 4 Papież apeluje o światową mobilizację etyczną 5 Bp Jezierski biskupem elbląskim 8 Jaki rozwój Polski? Tydzień Społeczny na KUL 18 Bp Pieronek: Karol Wojtyła nadzwyczajna zwyczajność Fot. east news

2 WYDARZENIA 2 EDITORIAL Autorytet Franciszka Papież Franciszek jest ważnym autorytetem moralnym dla ponad 80 proc. Polaków donosi CBOS. Nie jest to w żadnym razie wieść sensacyjna, bo gołym okiem widać sympatię, jaką świat w tym i Polska otacza papieża z Argentyny. Warto jednak zadać pytanie, czemu właściwie zawdzięcza papież Franciszek tak szczególne miejsce w naszych sercach. Myślę, że odpowiedź także nie będzie sensacyjna. Ten papież jest szczególnie wyczulony na to, by pomiędzy jego rolą nauczyciela a osobistym świadectwem nie było żadnego roz dźwięku. Dokłada wszelkich starań, by współczesny świat rzeczywiście widział w nim świadka Zmartwychwstałego Chrystusa. Jego prostota w sposobie bycia i języku oraz unikaniu wszelkiej celebry wokół siebie przywodzą na myśl słynną frazę św. Augustyna: dla was jestem biskupem, z wami chrześcijaninem. Po prostu. Ten papież doskonale rozumie, że siłą Kościoła nie są struktury, zwyczaje, posiadłości, lecz radosna prawda o tym, że Jezus Chrystus jest zbawicielem świata i oczekuje spotkania z każdym człowiekiem; bo każdy jest Mu drogi; bo umarł za wszystkich i za każdego. Ten papież wie doskonale, że jak mawiał Paweł VI, a przypominał Jan Paweł II współczesny świat bardziej potrzebuje świadków niż nauczycieli. Wie, że współczesny, nieufny, dryfujący, ale stęskniony za jakimś trwałym oparciem świat podświadomie szuka nauczyciela i mistrza. On chce mu go wskazać. Wie, że będzie w tym skuteczny, o ile zachowa wiarygodność. Więc głosi orędzie Chrystusa, wzywa do nawrócenia, ale na oczach świata klęka do konfesjonału i proces nawrócenia zaczyna od siebie. Przede wszystkim zaś pokazuje światu miłosierdzie Boga, zachęcając każdego do powierzenia się Jemu i do bycia miłosiernym: w rodzinie, w pracy, w urzędzie. Autentyczność chrześcijańskiego świadectwa chyba właśnie tu tkwi tajemnica autorytetu Franciszka. Autorytetu, chciałoby się rzec, zbawiennego. Beatyfikacja Pawła VI Papież Franciszek podpisał 10 maja dekret o beatyfikacji sługi Bożego papieża Pawła VI i ogłosił, że odbędzie się ona 19 października br. W tym dniu zakończą się obrady III Nadzwyczajnego Zgromadzenia Synodu Biskupów poświęconego rodzinie. Wcześniej, 6 maja kardynałowie i biskupi członkowie Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych uznali autentyczność cudu za przyczyną Pawła VI. Dotyczy on niewytłumaczalnego naukowo uleczenia dziecka jeszcze w łonie matki. Zdarzyło się to 18 lat temu w Kalifornii. W okresie rozwoju płodowego dziecka lekarze stwierdzili poważne problemy i ze względu na występujące w takich przypadkach zaburzenia mózgowe sugerowali aborcję. Matka chciała jednak urodzić dziecko i prosiła o wstawiennictwo Pawła VI, który w 1968 r. wydał encyklikę Humanae vitae o wartości i nienaruszalności życia ludzkiego. Dziecko urodziło się bez problemów. Jednakże na orzeczenie trwałości wyleczenia czekano, aż ówczesny noworodek skończy 15 lat. tom, st, pb 51. Tydzień Modlitw o Powołania W niedzielę 11 maja Kościół rozpoczął 51. Światowy Tydzień Modlitw o Powołania. W tym roku towarzyszy mu hasło Powołania świadectwo prawdy. Ten Tydzień powinien być wielką mobilizacją do modlitwy i przypomnienia, że trzeba wspierać dzieło odczytywania, rozwijania i realizowania powołań podkreśla bp Marek Solarczyk, delegat Episkopatu Polski ds. Powołań. Nikt nie może powiedzieć, że powołanie go nie dotyczy dodaje. Jak mówi papież Franciszek, decyzje powołaniowe nie są jednak proste, niejednokrotnie wymagają pójścia pod prąd. Franciszek w przesłaniu do polskich biskupów odniósł się też do trudnej sytuacji żeńskich powołań zakonnych w Polsce, gdzie liczba kandydatek zmniejsza się w ostatnich latach. Papież zauważa ich wielką posługę i ważne miejsce we wspólnocie Kościoła. Jednocześnie kładzie do serca biskupom i całemu Kościołowi troskę o powołania do życia konsekrowanego zauważa bp Solarczyk. Rzeczywiście spotykamy się z trudną sytuacją kontestowania powołania, które jest zobowiązujące. Kiedyś mówiło się, że rodzina jest pierwszym seminarium, dziś mamy z tym problem. To zaplecze, jakim była rodzina, ulega obecnie ogromnemu rozbiciu przyznaje krajowy duszpasterz powołań ks. Marek Tatar. Jego zdaniem istotną rolę odgrywają obecnie duszpasterstwa w parafii i środowiska formacyjne, takie jak grupy ministranckie, Ruch Światło-Życie, Droga Neokatechumenalna, Odnowa w Duchu Świętym. Z ogólnych statystyk udostępnionych przez delegata KEP ds. powołań wynika, że obecnie w Polsce jest ponad 19 tys. sióstr należących do 101 zgromadzeń zakonnych, w 61 zakonach męskich żyje zakonników, z czego 9592 to kapłani, a 1369 to bracia zakonni. Ponadto ok. 1,2 tys. członków instytutów świeckich, 178 dziewic konsekrowanych, 220 wdów konsekrowanych i 5 pustelników. Jeśli chodzi o liczbę księży w Polsce, bp Solarczyk zwraca uwagę, iż z poziomu kapłanów w 1990 r. i prawie 28 tys. w 2000 r. odnotowano spadek ich liczebności do mniej niż 25 tys. O ile w 1990 r. księża w Polsce stanowili ok. 10 proc. księży w Europie, o tyle w 2010 r. już 16 proc. W 1990 r. co dziesiąty był Polakiem, a w 2010 r. już co szósty wylicza biskup. awo

3 Kard. Nycz na Skałce: nie chcemy takiej świeckości państwa polskiego Tysiące wiernych wzięło udział w centralnych uroczystościach ku czci św. Stanisława, patrona Polski i archidiecezji krakowskiej, które odbyły się w niedzielę 11 maja w Krakowie. Świętowanie miało charakter wyjątkowy, bo było równocześnie ogólnopolskim dziękczynieniem za kanonizację Jana Pawła II. Kościół będzie ciągle przypominał o niezmiennym prawie moralnym i stał na straży wartości nienegocjowalnych mówił w bazylice Na Skałce kard. Kazimierz Nycz. Metropolita warszawski wyraził nadzieję, że jak przed wiekami kult męczennika ze Szczepanowa, tak dziś papieża rodziny św. Jana Pawła II może zjednoczyć Polaków i doprowadzić do odnowy religijnej narodu. Uroczystą Mszę w bazylice ojców paulinów poprzedziła tradycyjna procesja z Wawelu, której towarzyszyło bicie dzwonu Zygmunt. Procesję do kościoła Na Skałce poprowadził arcybiskup Miami Thomas Wenski, który podkreślił, że od św. Stanisława należy się uczyć obrony wiary i prawdy Chrystusowej Ewangelii, a od Jana Pawła II postawy niezłomnego męstwa i odwagi w głoszeniu Ewangelii słowem i czynem. W homilii kard. Nycz zapewnił, że Kościół będzie ciągle przypominał o niezmiennym prawie moralnym i stał na straży wartości nienegocjowalnych, bo musi słuchać bardziej Boga niż ludzi. Kościół będzie to mówił także wtedy, gdy pojawiają się próby mówienia o takiej świeckości państwa, w której nie ma miejsca na religię i nie Hilarion persona non grata na Ukrainie Przewodniczący Wydziału Zewnętrznych Kontaktów Kościelnych Patriarchatu Moskiewskiego metropolita Hilarion jest persona non grata na Ukrainie. Nie został on wpuszczony 9 maja na terytorium tego kraju, gdy przyleciał na lotnisko w Dniepropietrowsku. Hierarcha miał wziąć udział w obchodach 75. rocznicy urodzin tamtejszego metropolity Ireneusza. Nie został jednak przepuszczony przez kontrolę graniczną. Po długim oczekiwaniu otrzymał oficjalny dokument z zakazem wjazdu na terytorium ukraińskie, bez podania motywu tej decyzji. Doszło jednak do spotkania Hilariona z metropolitą Ireneuszem, który został wpuszczony do pomieszczeń służby kontroli paszportów. pb Stawianie poprawności politycznej ponad zasadami moralnymi jest naganne i bolesne powiedział prymas Józef Kowalczyk w Szczepanowie, w sanktuarium św. Stanisława. Powinniśmy, wzorem św. Jana Pawła II, bronić naszych korzeni, zamiast bezkrytycznie przyjmować pochodzące z zewnątrz teorie na temat rodziny stwierdził 10 maja arcybiskup gnieźnieński. Porównał papieża do św. Stanisława dla obu miłość Chrystusa i bliźniego była wyznacznikiem życia i działania. Jan Paweł II miał odwagę wyznawać wiarę w Chrystusa w epoce milczącej apostazji człowieka sytego, który żyje tak, jakby Boga nie było zauważył. eb ma miejsca dla Kościoła, a obecność władz państwowych na uroczystościach religijnych jest traktowana jako niedopuszczalna. Nie chcemy takiej świeckości państwa polskiego mówił nagradzany brawami kard. Nycz. Metropolita warszawski zaznaczył, że w 25. rocznicy odzyskania przez Polskę wolności będzie uczestniczył Sekretarz Stanu Stolicy Apostolskiej. Uroczystości dotyczące w jednakowym stopniu państwa i Kościoła będziemy obchodzić razem stwierdził kaznodzieja. Nawiązując do postaci świętego biskupa Stanisława, który oddał swoje życie za owczarnię Kościoła krakowskiego, kard. Nycz przypomniał, że jego męczeńska śmierć, która nastąpiła prawie 100 lat po chrzcie Polski, została nazwana przez papieża Jana Pawła II bierzmowaniem polskiego narodu. Kard. Nycz dziękował za kanonizację i służbę w Kościele Jana XXIII i Jana Pawła II. Kanonizacja jest nowym początkiem, nowym zadaniem dla każdego z nas i dla całego Kościoła, a w szczególny sposób dla Kościoła w Polsce przekonywał kaznodzieja. Podkreślił, że fundamentem świętości jest więź z Bogiem i nieustanne zjednoczenie z Chrystusem. Hierarcha przypomniał, że podczas kanonizacji papież Franciszek nazwał Jana Pawła II papieżem rodziny. Umiał ukazywać piękno małżeństwa, piękno rodziny, piękno macierzyństwa, piękno czystego narzeczeństwa. Z tą ewangelią szedł do młodych i zapraszał na tę piękną drogę z Chrystusem podkreślił kard. Nycz i dodał, że blado na tle papieskiego nauczania wyglądają współczesne próby nowych definicji małżeństwa i rodziny. Zaznaczył, że zanim rozpoczniemy ważną i pilną dyskusję o małżeństwie i rodzinie, trzeba odrobić wielką lekcję Jana Pawła II na ten temat. Na uroczystej Mszy św. ku czci św. Stanisława koncelebrowanej przy ołtarzu Trzech Tysiącleci zgromadzili się polski episkopat, wierni z całego kraju i goście z zagranicy, by dziękować za kanonizację św. Jana XXIII i św. Jana Pawła II. Dziś Kościół krakowski w jedności z wszystkimi naszymi rodakami gromadzi się na sprawowaniu uroczystości, aby podziękować za dar, jaki otrzymaliśmy wszyscy w osobie pasterza naszych czasów a dziś świętego papieża Jana Pawła II mówił kard. Stanisław Dziwisz. W tym roku obchodzony jest jubileusz 650-lecia konsekracji katedry wawelskiej, gdzie przechowywane są relikwie św. Stanisława. Ojciec Święty Franciszek udzielił z tej okazji przywileju odpustu zupełnego, który można uzyskać pod zwykłymi warunkami za nawiedzenie katedry. pra, luk WYDARZENIA 3

4 Papież apeluje o światową mobilizację etyczną Apel o światową mobilizację etyczną, która ponad różnicami religijnymi i politycznymi upowszechni i wcieli w życie wspólny ideał braterstwa i solidarności, szczególnie wobec najuboższych i wykluczonych, wystosował papież Franciszek, przyjmując 9 maja sekretarza generalnego Organizacji Narodów Zjednoczonych Ban Ki-moona. Była to jego druga wizyta w Watykanie za obecnego pontyfikatu. Tym razem towarzyszyli mu szefowie organizacji wyspecjalizowanych ONZ. Zwracając się do głównych odpowiedzialnych za system międzynarodowy. Franciszek podziękował im za wysiłki na rzecz pokoju, poszanowania godności człowieka, ochrony osób najuboższych i najsłabszych, harmonijnego rozwoju gospodarczego i społecznego. Wartość ich pracy potwierdzają osiągnięte już Milenijne Cele Rozwoju na polu edukacji i zmniejszania ubóstwa powiedział. Nie można jednak zapominać, że narody zasługują i mają nadzieję na jeszcze lepsze rezultaty wskazał papież. Duża część ludzkości wciąż jest bowiem wykluczona z owoców postępu i osoby te są faktycznie istotami ludzkimi drugiej kategorii. Przyszłe cele zrównoważonego rozwoju powinny więc być formułowane wielkodusznie i odważnie, aby mogły skutecznie wpłynąć na strukturalne przyczyny ubóstwa i głodu, osiągnąć znaczące rezultaty w ochronie środowiska, zapewnieniu wszystkim godziwej pracy i właściwej ochrony rodzinie, będącej istotnym elementem wszelkiego zrównoważonego rozwoju gospodarczego i społecznego. Chodzi szczególnie o przeciwstawienie się wszelkim formom niesprawiedliwości, ekonomii wykluczenia, kulturze odrzucenia i kulturze śmierci, które niestety mogłyby się stać biernie akceptowaną mentalnością wskazał Franciszek. Odwołując się do opisanego w Ewangelii spotkania Zacheusza z Chrystusem, zauważył, że Jego spojrzenie obudziło sumienie bogatego celnika, który podjął radykalną decyzję podzielenia się swoim majątkiem. Ten duch powinien być źródłem i celem wszelkiej działalności politycznej i gospodarczej. Spojrzenie, często bez słów, tej odrzuconej części ludzkości, zostawionej samej sobie, powinno poruszyć sumienia działaczy politycznych i gospodarczych, prowadząc do wielkodusznych i odważnych wyborów, które będą miały natychmiastowe skutki, tak jak decyzja Zacheusza. Czy ten duch solidarności i dzielenia się kieruje wszystkimi naszymi myślami i wszystkimi naszymi działaniami? pytał papież. Szczególnie świadomość godności każdego brata, którego życie jest święte i nienaruszalne od poczęcia do naturalnego końca, powinna prowadzić do dzielenia się z całkowitą bezinteresownością dobrami, które Opatrzność dała w nasze ręce, czy byłyby to bogactwa materialne, czy dzieła umysłu i ducha. Powinna też skłonić do hojnego i obfitego zwrócenia tego, czego wcześniej niesprawiedliwie odmówiliśmy innym. Według Franciszka wspieranie wielkodusznego, skutecznego i konkretnego otwarcia się na potrzeby innych powinno się zawsze dokonywać niezależnie od systemów i teorii ekonomicznych i społecznych. Jezus bowiem nie prosi Zacheusza, by zmienił swoją pracę, ani nie krytykuje jego działalności handlowej, prowadzi go tylko do oddania wszystkiego, w sposób wolny, ale natychmiast i bez dyskusji na służbę ludziom. Wszystko to pozwala mi stwierdzić, idąc śladem moich poprzedników, że sprawiedliwy postęp gospodarczy i społeczny można osiągnąć, jedynie łącząc możliwości naukowe i techniczne ze stałym dążeniem do solidarności, któremu towarzyszy wielkoduszna i hojna bezinteresowność na wszystkich szczeblach. Do tego sprawiedliwego rozwoju przyczynia się więc zarówno działanie międzynarodowe zaangażowane w osiągnięcie integralnego rozwoju ludzkiego na rzecz wszystkich mieszkańców planety, jak i słuszna redystrybucja zysków gospodarczych przez państwo oraz nieodzowna współpraca prywatnej działalności gospodarczej i społeczeństwa obywatelskiego podkreślił Franciszek. Zachęcił do koordynowania działań organizacji międzynarodowych i do wspierania prawdziwej światowej mobilizacji etycznej. pb Patriarcha koptyjski proponuje ujednolicenie dat Wielkanocy WYDARZENIA 4 W liście do papieża Franciszka z okazji pierwszej rocznicy spotkania z nim w Watykanie zwierzchnik Kościoła koptyjskiego patriarcha Teodor II (Tawadros) zaproponował podjęcie działań na rzecz wspólnej daty świętowania Wielkanocy przez całe chrześcijaństwo. Koptowie są największą wspólnotą chrześcijańską w Egipcie. Wywodzą się z pierwotnego Kościoła egipskiego, którego założycielem według tradycji miał być św. Marek Ewangelista. Sprawa ujednolicenia daty obchodzenia największego święta chrześcijańskiego przez wszystkie Kościoły i wyznania jest szczególnie ostro odczuwana w Afryce Północnej i na Bliskim Wschodzie, gdzie od pokoleń żyją obok siebie członkowie różnych wspólnot chrześcijańskich, świętujących Paschę w różnych terminach. Wynika to z dwóch podstawowych przyczyn: stosowania kalendarza gregoriańskiego (nowego stylu) przez chrześcijan zachodnich i niektórych wschodnich oraz kalendarza juliańskiego (starego stylu) przez większość chrześcijan wschodnich, a także z odmiennych sposobów wyliczania dat tego święta. kg

5 Bp Jacek Jezierski nowym biskupem elbląskim Biskup Jacek Jezierski, mianowany 10 maja przez papieża Franciszka nowym biskupem elbląskim, jest teologiem dogmatykiem, specjalizuje się w historii teologii i ekumenizmie. Wykładał m.in. w Kolegium Teologicznym w Kaliningradzie. Z jego inicjatywy odbyły się poszukiwania szczątków doczesnych Mikołaja Kopernika w katedrze fromborskiej. Lubi poezję, szczególnie twórczość Czesława Miłosza. Dotychczas był biskupem pomocniczym archidiecezji warmińskiej. Ma 64 lata. Jacek Jezierski urodził się 23 grudnia 1949 roku w Olsztynie. W roku 1967 ukończył tamtejsze Liceum Ogólnokształcące im. K.I. Gałczyńskiego. W latach studiował w Warmińskim Seminarium Duchownym Hosianum w Olsztynie. W roku 1968 wraz z innymi kolegami z roku został powołany do odbycia dwuletniej zasadniczej służby wojskowej w Bartoszycach. Święcenia kapłańskie przyjął w Olsztynie 16 czerwca 1974 r. w kościele parafialnym p.w. Najświętszego Serca Pana Jezusa z rąk biskupa Józefa Drzazgi. Jako wikariusz pracował w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Malborku ( ) i w parafii św. Mikołaja w Elblągu ( ), gdzie prowadził również duszpasterstwo głuchych i niewidomych. Jest teologiem dogmatykiem, specjalizuje się w historii teologii i ekumenizmie. Opublikował wiele artykułów, wyjaśniając kwestie teologiczne w perspektywie dialogu ekumenicznego. Jest znawcą myśli sługi Bożego kard. Stanisława Hozjusza biskupa warmińskiego. Wykładał teologię dogmatyczną w Warmińskim Instytucie Teologicznym w Olsztynie ( ), na Wydziale Teologii UWM w Olsztynie ( ) oraz w Kolegium Teologicznym w Kaliningradzie ( ). W latach reprezentował archidiecezję warmińską w Zespole MEN ds. Utworzenia Uniwersytetu w Olsztynie. 19 lutego 1994 roku otrzymał nominację biskupią od papieża Jana Pawła II. Święcenia biskupie przyjął 5 marca 1994 roku w konkatedrze p.w. św. Jakuba w Olsztynie. Głównymi konsekratorami byli: kard. Józef Glemp, abp Edmund Piszcz, abp Tadeusz Gocłowski. Swoją dewizę biskupią Veritas Christi Liberat (Prawda Chrystusa wyzwala) wybrał dla upamiętnienia encykliki Jana Pawła II Veritatis splendor. Jego stolicą tytularną jest Liberalia, położona w dzisiejszej Algierii. Bp Jezierski jest od 1992 roku kanonikiem rzeczywistym Kapituły Warmińskiej, a od 1994 roku jej prepozytem. Z jego inicjatywy odbyły się poszukiwania szczątków doczesnych Mikołaja Kopernika w katedrze fromborskiej: w roku 2004 rozpoczęły się tam prace archeologiczne, kierowane przez prof. Jerzego Gąssowskiego. Znaleziono szczątki, które po przeprowadzeniu badań specjalistycznych zostały zidentyfikowane jako należące do Wielkiego Astronoma. W swoich wypowiedziach bp Jezierski wiele uwagi poświęca sprawom formacji chrześcijańskiej i społecznej. Formację tę zawsze rozumiał jako przygotowanie człowieka do dojrzałego i odpowiedzialnego uczestnictwa w życiu społecznym Ojczyzny, miasta i regionu. W Episkopacie Polski przewodniczył pracom Komisji Charytatywnej i Zespołu ds. Dialogu Ekumenicznego z Kościołem polskokatolickim. Obecnie pełni funkcję delegata KEP ds. Ekumenicznej Inicjatywy Theobalt, jest również członkiem Rady ds. Ekumenizmu i Zespołu ds. Ruchów Intronizacyjnych. xmb Episkopat Kościoła katolickiego w Polsce liczy obecnie 144 członków, w tym 141 biskupów obrządku łacińskiego i 3 obrządku bizantyńsko-ukraińskiego. Jest wśród nich 4 kardynałów, z których wszyscy są jednocześnie arcybiskupami, 27 pozostałych arcybiskupów i 113 biskupów. Pełnią oni funkcje: metropolitów 15 (w tym 2 kardynałów), biskupów diecezjalnych 29 (w tym 1 arcybiskup tytularny), biskupów pomocniczych 49. W skład Konferencji Episkopatu Polski wchodzi 93 biskupów czynnych, nie należy natomiast do niej 49 biskupów seniorów i emerytowanych (w tym 2 kardynałów arcybiskupów i 12 arcybiskupów), a także 2 biskupów tytularnych nieprzydzielonych do żadnej diecezji w Polsce (w tym 1 arcybiskup i 1 biskup). Do KEP nie należy też 14 polskich arcybiskupów i biskupów (w tym 2 kardynałów), pracujących w Kurii Rzymskiej i w dyplomacji watykańskiej. Najwięcej biskupów mianował Jan Paweł II 119. Dwudziestu z nich już zmarło, a jeden (kard. Marian Jaworski) przeszedł do episkopatu Ukrainy. Jego następcy mianowali odpowiednio: Benedykt XVI 24, Franciszek 10. Wszyscy oni są oczywiście czynni. W gronie biskupów jest też 11 hierarchów mianowanych jeszcze przez Pawła VI i jeden powołany przez Jana Pawła I (bp Adam Dyczkowski) wszyscy są obecnie seniorami i emerytami. Najdłuższy staż biskupi mają: abp Bolesław Pylak, mianowany 14 marca 1966 roku, abp Szczepan Wesoły 11 grudnia 1968 roku, i Julian Wojtkowski 17 sierpnia 1969 roku. Najmłodszymi pod tym względem są biskupi: Wiesław Szlachetka 21 grudnia 2013 roku, Jan Piotrowski i Stanisław Salaterski obaj mianowani 14 grudnia ub.r. Najstarszym jest także abp Pylak, urodzony 20 sierpnia 1921 roku, następnie kard. Henryk Gulbinowicz 17 października 1923 roku, i Stanisław Szymecki 26 stycznia 1924 roku; najmłodszymi natomiast są Damian Bryl ur. 10 lutego 1969 roku, Wiesław Śmigiel 3 stycznia 1969 roku, i Damian A. Muskus OFM 6 września 1967 roku. 11 biskupów należy do 9 zakonów i zgromadzeń zakonnych. Hierarchowie noszą w sumie 53 imiona, z których najpopularniejszymi są: Jan i Stanisław (po 12) oraz Józef (10); 26 imion występuje tylko po razie. kg KRAJ 5

6 Franciszek ważnym autorytetem moralnym Po roku pontyfikatu papieża Franciszka zdecydowanie poprawiły się opinie na temat sytuacji Kościoła katolickiego, i to zarówno w Polsce, jak i na świecie wynika z raportu Centrum Badania Opinii Społecznej (CBOS). Ponad 80 proc. badanych przyznało też, że papież jest dla nich ważnym autorytetem moralnym. Zdaniem respondentów Kościół katolicki w Polsce jest w lepszej sytuacji niż w Europie i na świecie ponad dwie trzecie badanych określa ją jako dobrą (69 proc. wzrost w stosunku do poprzednich badań z 2013 roku o 7 punktów procentowych). Podobną tendencję można zauważyć wśród osób, które sytuację Kościoła katolickiego w Polsce określiły jako zdecydowanie dobrą (wzrost z 10 proc. w ubiegłym roku do 15 proc. w roku bieżącym). Krytycznie o niej wyraziła się ponad jedna czwarta respondentów (26 proc.), z czego tylko sześciu na stu (6 proc.) uznało ją za zdecydowanie złą. Także tutaj nastąpiła korzystna dla Kościoła zmiana przed rokiem odsetek ocen krytycznych wynosił bowiem 31 proc. W podziale ze względu na wiek najlepiej sytuację Kościoła katolickiego w Polsce oceniają osoby powyżej 65. roku życia (74 proc.), a ze względu na wykształcenie osoby z wykształceniem podstawowym lub gimnazjalnym (76 proc.). Jeśli chodzi o grupy zawodowe, to najlepiej sytuację oceniają rolnicy (90 proc.) oraz osoby zatrudnione w prywatnych gospodarstwach rolnych (89 proc.). Wśród osób źle oceniających sytuację Kościoła katolickiego w Polsce najwięcej jest z kolei osób w wieku lat (32 proc.) oraz mieszkających w miastach liczących ponad 500 tysięcy mieszkańców (37 proc.). W podziale uwzględniającym wykształcenie najgorsze oceny wystawili Kościołowi respondenci z wykształceniem wyższym (34 proc.), z kolei w podziale ze względu na zatrudnienie pracownicy biurowi (37 proc.). Bardzo zbliżone do siebie są oceny sytuacji Kościoła katolickiego w Europie i na świecie. Ponad połowa badanych określa ją jako dobrą (dla Europy 54 proc., a dla całego świata 58 proc.), z czego jako zdecydowanie dobrą mniej więcej co dwudziesty respondent (odpowiednio 5 i 6 proc.). Krytycznie o sytuacji Kościoła katolickiego w Europie i na świecie wypowiedziała się jedna trzecia respondentów (odpowiednio 33 i 32 proc.), w tym jako zdecydowanie złą określił ją co dwudziesty badany (odpowiednio 5 i 6 proc.). Można zauważyć zdecydowaną różnicę w porównaniu z poprzednim badaniem, w którym pozytywnie o sytuacji Kościoła katolickiego wypowiedziało się znacząco mniej osób (38 proc. pozytywnych ocen sytuacji Kościoła w Europie i 45 proc. na świecie). Respondenci zapytani o ocenę działań papieża Franciszka mających na celu rozwiązanie problemów współczesnego Kościoła niemal jednogłośnie oceniają je pozytywnie (95 proc.), z czego ponad połowa jako zdecydowanie pozytywne (57 proc.). Wysoko działania Franciszka oceniają nie tylko osoby określające się jako głęboko wierzące, lecz także 84 proc. tych, które deklarują, że są niewierzące (84 proc.). Dla porównania w badaniu przeprowadzonym tuż po abdykacji Benedykta XVI byłego już papieża pozytywnie oceniło 82 proc. badanych (o 13 proc. mniej niż Franciszka), z czego tylko jedna czwarta zdecydowanie korzystnie (24 proc. o 33 punkty procentowe mniej niż papieża Franciszka). CBOS zapytało Polaków, czy papież Franciszek jest dla nich ważnym autorytetem moralnym. Ponad trzy czwarte badanych (83 proc.) odpowiedziało pozytywnie. Największym autorytetem Franciszek cieszy się wśród osób w wieku lat (92 proc.), mających wyższe wykształcenie (85 proc.) oraz emerytów (92 proc.). Uwzględniając poglądy polityczne badanych, można stwierdzić, że zarówno respondenci deklarujący poglądy lewicowe, jak i prawicowe w znakomitej większości uznają papieża Franciszka za ważny autorytet moralny (odpowiednio 84 i 88 proc.). Spośród trzech ostatnich papieży największym autorytetem cieszy się wśród Polaków Jan Paweł II za wzór do naśladowania uznała go ogromna większość respondentów (92 proc.). Najmniejszy autorytet ma Benedykt XVI. Tuż po jego abdykacji na pytanie, czy w trakcie trwania pontyfikatu był ważnym autorytetem moralnym, pozytywnie odpowiedziało prawie dwie trzecie badanych (64 proc.). Badanie przeprowadzono 3 9 kwietnia 2014 roku na liczącej 1028 osób reprezentatywnej próbie losowej dorosłych mieszkańców Polski. tk My, Niemcy, cieszymy się z kanonizacji Jana Pawła II KRAJ 6 My, Niemcy, cieszymy się bardzo z kanonizacji papieża Jana Pawła II. Dziękujemy Polsce za wielkiego papieża, który dla XXI wieku i trzeciego tysiąclecia był i jest tak ważny powiedział abp Ludwig Schick w katowickiej archikatedrze podczas Mszy św. na zakończenie dwudziestego już spotkania przedstawicieli episkopatów Polski i Niemiec. Biskupi obydwu krajów odprawili Mszę św. w intencji pokoju na świecie. Przewodniczył jej metropolita katowicki abp Wiktor Skworc, a kazanie wygłosił abp Schick z Bambergu. Rozpoczął on po polsku: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus, i dodał, że tego pozdrowienia, tak często powtarzanego przez św. Jana Pawła II, nauczył się w Polsce. Ze słowami tego pozdrowienia przychodzę do was zwrócił się do uczestników Mszy św. Jak mogą Kościół i chrześcijanie przynieść błogosławieństwo ludziom w Polsce, Niemczech oraz Europie? pytał hierarcha. Jak możemy przynosić wolność, jedność, pokój, godność człowieka, prawa człowieka i wspólny dobrobyt? Odpowiadając, podkreślił,

7 że to Jezus Chrystus jest pokojem, pojednaniem, jednością, radością oraz chlebem życia, dlatego powinniśmy Go wychwalać słowami: Niech będzie pochwalony Jezus Chrystus. Metropolita Bambergu wielokrotnie odwoływał się do pontyfikatu i słów Jana Pawła II. Zwrócił też uwagę, że Polska wraz z Niemcami i Francją tworzą serce Europy. To serce powinno dobrze bić, tak aby cała Europa od Rosji do Hiszpanii, od Norwegii do Włoch, była regionem pokoju, dobrobytu, solidarności, jedności i braterstwa i aby jeszcze bardziej w tym duchu wzrastała i pozostała zaapelował. Przed Mszą św. członkowie grupy kontaktowej episkopatów Polski i Niemiec wzięli udział w krótkiej konferencji prasowej. Obaj współprzewodniczący, abp Schick i abp Skworc, przedstawili główne punkty tegorocznego spotkania, które od 6 do 8 maja odbywało się w Wodzisławiu Śląskim, Kokoszycach oraz Katowicach. Wśród najważniejszych tematów znalazły się: rodzina (zastanawiano się, jak ją wzmocnić i wspierać), katecheza w szkole oraz w parafiach, przygotowania do Światowych Dni Młodzieży w 2016 r. w Polsce. Omówiono również obchody w Polsce i w Niemczech zbliżającej się 75. rocznicy wybuchu II wojny światowej oraz przypadającej w przyszłym roku 50. rocznicy wymiany listów episkopatów Polski i Niemiec, które umożliwiły podjęcie powojennego dialogu i pojednania między obydwoma narodami. Podczas spotkania arcybiskupi rozmawiali również o wyborach do europarlamentu. Episkopat niemiecki, który zachęcał do wzięcia udziału w głosowaniu, dał nam ważny impuls. Uznaliśmy, że my jako polscy biskupi również powinniśmy w tej kwestii się wypowiedzieć stwierdził abp Skworc. Obrońcy życia chcą spotkania z premierem Rozmawialiśmy również o tym, jak np. na poziomie Parlamentu Europejskiego wspólnie działać na rzecz promocji wartości i ich obrony. Biskupi polscy i niemieccy złożyli kwiaty pod pomnikiem górników, którzy w 1981 r. zginęli w czasie pacyfikacji kopalni Wujek oraz odwiedzili kaplicę przy wielkim centrum handlowym, znajdującym się na terenie byłej kopalni. Do Zespołu Konferencji Episkopatu Polski ds. Kontaktów z Konferencją Episkopatu Niemiec należą: kard. Kazimierz Nycz metropolita warszawski, abp Wiktor Skworc metropolita katowicki, bp Jan Kopiec biskup gliwicki, kard. Rainer Maria Woelki abp Berlina, abp Ludwig Schick arcybiskup Bambergu, oraz bp Wolfgang Ipolt, ordynariusz diecezji Görlitz. Współprzewodniczącymi są abp Wiktor Skworc i abp Ludwig Schick. hy Poznań, dnia 24 kwietnia 2014 r. Pan Donald Tusk Prezes Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej W dniu 19 marca 2014 r. zwróciliśmy się do Pana Premiera, w imieniu ponad stu organizacji prorodzinnych, o spotkanie w sprawie rozważanej ratyfikacji Konwencji Rady Europy o przemocy wobec kobiet i przemocy domowej (Stambuł 11.V.2011). O rozmowę w tej sprawie zabiegaliśmy także przed podpisaniem tej Konwencji, co miało miejsce w grudniu 2012 r. Na naszą prośbę o spotkanie z Panem Premierem, na którym zamierzaliśmy przedstawić m.in. opinie naukowe wskazujące na negatywne konsekwencje ewentualnego wprowadzenia w nasze życie społeczne rozwiązań Konwencji, otrzymaliśmy odpowiedź od Pani Pełnomocnik ds. Równego Traktowania Agnieszki Kozłowskiej-Rajewicz. Pani Minister przedstawia w nim swoją, pozytywną wizję Konwencji, załącza dwie opinie prawne na ten temat i wyraża gotowość do spotkania z naszymi przedstawicielami. Z pełnym szacunkiem dla propozycji Pani Pełnomocnik, nie możemy się na nią zgodzić, zależy nam bowiem na spotkaniu się z Panem Premierem. Mamy nadzieję, że przedstawiciele ponad stu organizacji prorodzinnych mają podobne prawo do wyrażenia swojej opinii w sprawie niezwykle ważnej Konwencji, jak pojedyncza organizacja Stowarzyszenie Kongres Kobiet, która miała możliwość spotykać się z Panem Premierem w tej sprawie już dwukrotnie. Nadto Pani Pełnomocnik Kozłowska-Rajewicz, w przeciwieństwie do swojej poprzedniczki Elżbiety Radziszewskiej, prezentuje poglądy jednostronne, nie jest skłonna do otwartej dyskusji i przyjmowania uzasadnionych argumentów. W sprawie Konwencji wiele razy publicznie zabierała głos, który był zbieżny ze stanowiskiem feministycznym prezentowanym przez Stowarzyszenie Kongres Kobiet. W tej sytuacji przedstawienie Panu Premierowi naszych odmiennych opinii wydaje się szczególnie ważne. Mając na uwadze wagę problemu i znaczenie autentycznych konsultacji społecznych, prosimy Pana Premiera o spotkanie, na którym przedstawimy rozpoznane zagrożenia związane z ratyfikacją tej Konwencji. Nasze stanowisko w tej sprawie jest zbieżne z opinią Konferencji Episkopatu Polski, wyrażoną w komunikacie z r.: ( ) Polska ma już obecnie wystarczające rozwiązania prawne, by przeciwdziałać przemocy wobec kobiet i przemocy domowej. Nie ma żadnej potrzeby wprowadzania rozwiązań opartych na redefinicji takich pojęć, jak np. płeć, rodzina czy małżeństwo. Niebezpieczeństwa przyjęcia tej konwencji dostrzegają liczne środowiska prorodzinne i kobiece oraz przedstawiciele środowisk naukowych. Pozwalamy sobie też załączyć materiały z Konferencji, jaka odbyła się w Sejmie na temat tej Konwencji w dniu 4 lutego 2014 r., a także stanowisko Instytutu na Rzecz Kultury Prawnej Ordo Iuris, z nadzieją, że pozwolą one lepiej zrozumieć nasz głęboki sprzeciw wobec ewentualnej ratyfikacji tej Konwencji. Z poważaniem W imieniu Polskiej Federacji Ruchów Obrony Życia dr Paweł Wosicki Prezes, Anna Dyndul Sekretarz Do wiadomości: Pani Agnieszka Kozłowska-Rajewicz Pełnomocnik Rządu ds. Równego Traktowania środki masowego przekazu ak KRAJ 7

8 Jaki rozwój Polski? Tydzień Społeczny na KUL KRAJ 8 Pod hasłem Jaki rozwój Polski? w dniach 8 10 maja na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II odbył się V Chrześcijański Tydzień Społeczny. W spotkaniu uczestniczyli biskupi, przedstawiciele życia politycznego i społecznego oraz naukowcy i dziennikarze. Debaty i panele dyskusyjne dotyczyły m.in. wizji Polski w nauczaniu św. Jana Pawła II, strategii rozwoju naszego kraju, miejsca i roli rodziny w polityce społecznej i gospodarczej państwa oraz bilansu przemian po roku Rodzina przyszłością narodu W wykładzie inauguracyjnym pt. Rodzina dziedzictwem i przyszłością narodu abp Henryk Hoser zwrócił uwagę, że rodzina staje dziś wobec wielu zagrożeń. Wymienić tu należy nie tylko naciski środowisk homoseksualnych, ale także zyskującą popularność poliamorię. Żyjemy w czasach kryzysu antropologii, humanizmu, poszanowania godności człowieka mówił biskup warszawsko-praski. Podkreślił, iż rola rodziny ma głębokie podłoże teologiczne. Bóg bowiem nie stworzył człowieka jako jednostki, ale stworzył go w relacjach. Abp Hoser podkreślił, że wyzwaniem dla przyszłości narodu jest obrona rodziny, w tym duszpasterstwo rodzin, które, jak przyznał, uległo atrofii. Wyraził też obawę, że kryzys demograficzny, jaki dotknął rodzinę, jest nieodwracalny, żyjemy bowiem w epoce schyłkowej i ludzie są przekonani, że nie warto jej przedłużać, dlatego nie decydują się na dzieci. Inwestujmy jednak w rodzinę, bo każdy chciałby w niej żyć i umrzeć apelował biskup warszawsko-praski. W panelu dyskusyjnym Rodzina w kulturze, w polityce społecznej i gospodarczej Polski o. prof. Leon Dyczewski zaznaczył, że rodzina jest najmniejszą komórką społeczną, ale najbardziej potrzebną. Wskazał na jej kulturotwórczy walor pomimo mnogości podmiotów, które kształtują kulturę. Rodzina ze swoimi wartościami przekłada się idealnie na życie społeczeństwa. Zagrażają temu poglądy postmodernistyczne, bo nie może być społeczeństwa z dowolnie interpretowanymi wartościami. Obecnie nie mamy w rodzinach wzorców kultury czasu wolnego, bo dla przykładu po niedzielnej Mszy świętej rodziny idą na zakupy. Teraz buduje się obok kościołów supermarkety ubolewał o. Dyczewski. Stefan Sękowski z Gościa Niedzielnego skupił się na 10-leciu obecności Polski w Unii Europejskiej z naciskiem na efekt migracji Polaków do państw starej Unii. Coraz częściej spotyka się polskie rodziny, których część zamieszkuje poza granicami naszego państwa. Zagrożenia, jakie temu towarzyszą, to m.in. eurosieroctwo. Ma to przełożenie na kryzys rodziny emigracje wpływają na liczbę rozwodów ocenił. Dr Cezary Mech, prezes Agencji Ratingu Społecznego, wskazywał na wielki problem demograficzny Polski i Europy, nazywając to zjawisko samobójstwem demograficznym, które, jego zdaniem, doprowadzi do likwidacji kultury europejskiej. Wydatki na osoby starsze staną się 4 razy większe niż na osoby młode, emerytury nagle zmniejszą się 3,5-krotnie, wydłużą się kolejki do lekarza, upadnie system świadczeń medycznych alarmował prelegent. Dr Tomasz Terlikowski wskazał na problemy ekonomiczne. Jeśli traktujemy dziecko jako wieszak na gadżety, to naprawdę nie wystarczy nam na jego utrzymanie ubolewał publicysta. Dopóki nie wytworzymy presji czy mody na wielodzietność, to trendu jednego dziecka w europejskiej rodzinie nie zatrzymamy stwierdził redaktor portalu Fronda.pl Polska Jana Pawła II Podczas panelu Jan Paweł II jakiej Polski pragnął? ks. dr hab. Stanisław Fel, dziekan Wydziału Nauk Społecznych KUL, stwierdził, że kluczem do odpowiedzi na to pytanie jest koncepcja człowieka propagowana przez papieża. Osoba jest tu centrum nauczania, uniwersalną miarą przykładaną do różnych sytuacji społecznych, gospodarczych i politycznych. Chodzi o sprawdzenie, jak się one mają do wzorca godności osoby ludzkiej zauważył. Piotr Gociek, redaktor tygodnika Do Rzeczy, zwrócił uwagę, że słowa naród, ojczyzna Polska, polskość są dziś niemodne. Wspomniał definicję narodu, którą sformułował Jan Paweł II: Naród jest wielką wspólnotą ludzi, których łączy kultura. Marcin Przeciszewski, prezes Katolickiej Agencji Informacyjnej, wskazywał, że wizja Polski, jakiej pragnął Jan Paweł II, wynika z tego, kim on był. A był niewątpliwie najwybitniejszym Polakiem, równie wybitnym Europejczykiem i wreszcie świętym Kościoła powszechnego. Zatem jego wizja jest syntezą tych trzech elementów stwierdził. Ład wewnętrzny Polski w papieskim nauczaniu opierał się na pragnieniu kraju wolnego, ale prawidłowo rozumiejącego i realizującego wolność mówił prelegent. Jego zdaniem pontyfikat Jana Pawła II można podzielić na dwa etapy. Pierwszy to dążenie do wolności do 1989 roku. Drugi po 1989 roku gdy papież apeluje o odpowiedzialne korzystanie z wolności i demokracji opartej na solidnych fundamentach aksjologicznych. Przeciszewski ocenił, iż polski konkordat jest jedną z najznakomitszych umów międzynarodowych wprowadza harmonię i zdrowe relacje w sferze przenikania się religii i polityki. Jest to nie tylko ważne osiągnięcie dyplomacji Jana Pawła II, ale także wielkie osiągnięcie polskiej demokracji w okresie ostatniego 25-lecia, gwarantujące wolność religii i jej harmonijne współistnienie w sferze publicznej wskazał szef KAI. Ks. Henryk Zieliński, redaktor naczelny tygodnika Idziemy, powiedział, że choć Jan Paweł II był bardziej obywatelem świata niż niejeden z naszych obecnych polityków kosmopolitów, to nigdy nie wstydził się swojego narodu. Porównał też postać papieża Wojtyły do Mojżesza, który wyprowadzając nasz naród z mroków komunizmu, cierpiał, widząc upadki rodaków. Wizja, jakiej pragnął Jan Paweł II, to Polska otwarta, której nie sposób zrozumieć bez Chrystusa spuentował.

9 Caritas walczy z głodem Bilans 25-lecia Podczas dyskusji pt. Jaki rozwój Polski? prof. Jadwiga Staniszkis wskazywała, że jeśli nie zrozumiemy korzeni Europy, nie będziemy potrafili zrozumieć samych siebie, szanować godności osoby ludzkiej. Przywołała też słowa Pierre a Manenta, iż prawdziwych zasobów i naturalnych bogactw Europy (...) należy szukać w starych narodach i starej religii. Zdaniem znanej socjolożki Polska znajduje się w martwym punkcie idei. Państwo, politycy nie stawili czoła wyzwaniom kryzysu gospodarczego. Zagrożenia, jakie pojawiły się w ostatnich latach, to kryzys humanizmu, nauki, kryzys uniwersytetów. Pauperyzacja, obniżenie statusu słowa, inny typ dyskursu powodują, że gubi się kapitał intelektualny, który dało się przechować w komunizmie stwierdziła prof. Staniszkis. Jej zdaniem zjawiskiem negatywnym jest nieudolnie przeprowadzona reforma szkolna, uderzenie w humanistykę, brak spojrzenia w przyszłość, brak myślenia systemowego, degradacja inteligencji, która była specyfiką Europy. Dr hab. Andrzej Zybała z Collegium Civitas ocenił, że tym, co udało się Polakom przez 25 lat wolności, jest przedsiębiorczość, stabilność makroekonomiczna, stabilny pieniądz, system bankowy, dostęp do rynków i kapitału międzynarodowego, decentralizacja. Wśród negatywów minionego 25-lecia wymienił m.in. rynek pracy, olbrzymie bezrobocie, nadmierne uzależnienie od importu kapitału, niską innowacyjność gospodarki, słabe usługi publiczne, administrację publiczną, kryzys demograficzny i korupcję. Sukcesem politycznym są członkostwo w Unii Europejskiej, stabilność sceny politycznej i samorządów terytorialnych, wolne wybory. To są rzeczy elementarne, ale bardzo ważne. Myślę, że to, co nam się udało, to fakt, że jesteśmy niepodlegli i Polska jest na mapie świata. Sukcesem jest to, że jesteśmy zakończył. Marcin Chludziński, prezes Fundacji Republikańskiej, stwierdził, że w Polsce ciągle liczy się tylko lobby polityczne, a nie interes publiczny. Dryfujemy, rzucają nami od bandy do bandy. Nie mamy przez to pomysłu na politykę mówił. Kolejnym problemem według niego jest brak konsensusu politycznego chociażby w sferze emerytur czy polityki społecznej. Ciągle rosną bezrobocie i emigracja. Podczas panelu pt. Prawo do rozwoju społecznego i gospodarczego w Polsce prof. Ryszard Bugaj z Instytutu Nauk Ekonomicznych Polskiej Akademii Nauk stwierdził, że trzeba odrzucić zarówno propagandę sukcesu, jak i opinie, że nic nam się nie udało. Dokonując bilansu życia ekonomicznego w Polsce po 1989 roku, zaliczył do sukcesów zmianę systemu politycznego, zaś do strat nierównomierny podział kraju. Mimo wszystko bilans jest ewidentnie dodatni. Jednak gdy zadamy sobie pytanie, co z tych struktur, które zbudowaliśmy, wynika dla przyszłości, wówczas jest to wizja pesymistyczna zakończył. Zdaniem prof. Piotra Glińskiego, socjologa PAN, w minionym 25-leciu w dużej mierze zawiodły polskie elity i to zarówno w sensie polityczno-intelektualnym, jak i aksjologicznym. Udały się tylko punktowe reformy. Manipulacja zdominowała wszystkie sfery życia, stąd ta propaganda sukcesu w mediach ocenił. Tydzień Społeczny nawiązuje do tradycji podobnych wydarzeń polskiego międzywojnia, niemieckich Katholikentagów oraz francuskich Tygodni Społecznych. Patronat honorowy nad V Chrześcijańskim Tygodniem Społecznym objął abp Stanisław Budzik, metropolita lubelski. kp, mt, łsz, tk Walka z głodem to główne zadanie wspólnoty międzynarodowej wskazuje Caritas Europa w raporcie o bezpieczeństwie żywnościowym. Dokument pt. Rola Unii Europejskiej w zwalczeniu głodu do 2025 roku został zaprezentowany na forum Parlamentu Europejskiego. Nikt nie powinien umierać ani cierpieć z głodu, to jest pierwszy moralny obowiązek ludzkości i wyznacznik człowieczeństwa przypomniał w Strasburgu sekretarz generalny Caritas Europa. Caritas Polska czynnie uczestniczy w globalnej kampanii walki z głodem. W latach w ramach programu unijnego PEAD Caritas otrzymała i rozdzieliła łącznie ton żywności. Teraz weźmie udział w nowym europejskim programie dystrybucji żywności dla osób potrzebujących FEAD, który będzie realizowany w latach Caritas w Polsce prowadzi dwie przedświąteczne zbiórki żywności TAK, POMAGAM!, w których każdorazowo pozyskuje ponad 250 ton produktów żywnościowych. Organizacja prowadzi w Polsce ponad sto jadłodajni, w których dziennie wydaje się kilkadziesiąt tysięcy posiłków. Realizowane są również programy dożywiania dzieci w szkołach i świetlicach środowiskowych. Trzeci rok z rzędu prowadzony jest również program Dożywianie z Carrefour, dzięki któremu 1260 dzieci w świetlicach środowiskowych w Polsce przez cały rok szkolny otrzymuje ciepłe posiłki. Od 2002 r. działa program Kromka chleba, dzięki któremu tylko w 2013 r. rozdano 67 tys. posiłków dla osób potrzebujących. Apelujemy do wszystkich ludzi dobrej woli, aby nie marnowali żywności i podzielili się nią z osobami potrzebującymi mówi ks. Marian Subocz, dyrektor Caritas Polska. Zgodnie z wyliczeniami FAO na świecie jest wystarczająco dużo żywności, by zapewnić każdemu człowiekowi wyżywienie na poziomie niemal 3 tys. kalorii dziennie. Mimo to, jak informuje Caritas Europa, nadal blisko miliard mieszkańców świata cierpi niedożywienie, a ponad 3 mln dzieci rocznie umiera z jego powodu. Szczegóły dotyczące kampanii walki z głodem można znaleźć na stronie pkes, lk KRAJ 9

10 XVIII Spotkanie Młodych w Lednicy 7 czerwca KRAJ 10 Osiemnaste urodziny, wiek dojrzałości, ale i odpowiedzialności za dalsze wybory życiowe, obchodzić będą symbolicznie 7 czerwca uczestnicy Spotkania Młodych Lednica Oprócz tradycyjnego wyboru Chrystusa młodzież będzie dziękować za niedawną kanonizację Jana Pawła II. Do licznego uczestnictwa w tym wydarzeniu zachęcał 8 maja w Warszawie inicjator spotkania, dominikanin o. Jan Góra OP. Podczas konferencji prasowej prezentującej w sekretariacie KEP program tegorocznej Lednicy o. Góra OP namawiał media do nagłośnienia spotkania. Państwo od 18 lat pomagają nam budować to wydarzenie, które w krajobrazie polskiego duszpasterstwa jest znaczące oświadczył. Podkreślił, że przez te lata dochodzenia do dojrzałości Lednica dorobiła się swojej kultury: śpiewów, tańców, sposobu bycia. Przypomniał, że bardzo wyraźnie było to widoczne niedawno podczas polskiego czuwania i dziękczynienia za kanonizację Jana Pawła II na Piazza Navona w Rzymie, gdzie polska młodzież co roku uczestnicząca w Lednicy porwała do tańca wszystkich obecnych, także Włochów. Stała się tym samym na chwilę swoistą wizytówką nie Lednicy, nie Poznania, ale całej Polski mówił dziś o. Jan Góra. Program Lednicy będzie jak zwykle bardzo bogaty. Otwarcie Pól Lednickich nastąpi o godz. 8. Uczestnicy otrzymają wówczas symbole spotkania oraz śpiewniki i świece. Tegoroczne symbole to: pierścień z napisem W Tobie mam upodobanie symbolizujący przynależność do Boga Ojca i odpowiedzialność za przekazane młodym dziedzictwo; Lednicki Dowód Osobisty jako symbol dojrzałości samego spotkania i jego uczestników; Banknot Wdzięczności odpowiedź na dary, które otrzymuje się od rodziców i wychowawców powinien być im ofiarowany w dowód wdzięczności za miłość, poświęcenie i opiekę; wreszcie list miłosny do jego napisania w imieniu Boga do innego człowieka zaproszony zostanie każdy uczestnik. W południe Karmelitanki Dzieciątka Jezus oraz Urszulanki Serca Jezusa Konającego odmówią modlitwę Anioł Pański. O godz. 13 rozpocznie się Lednickie Nabożeństwo Pokutne. Pragniemy, aby w tym roku całe Pola Lednickie zjednoczyły się, poczynając od biskupów i księży. W ten sposób pokażemy jedność Kościoła oraz to, że każdy z nas jest grzeszny, bez względu na to, jaką rolę w nim pełni informują organizatorzy. Jednym z najważniejszych elementów nabożeństwa będzie spowiedź, podczas której księża mają namaszczać uczestników olejem mocy i radości pobłogosławionym przez papieża Franciszka. Nabożeństwo poprowadzi jałmużnik papieski abp Konrad Krajewski. O godz. 15 odbędzie się Koronka do Bożego Miłosierdzia prowadzona przez tzw. siewców Lednicy. Oficjalne rozpoczęcie spotkania nastąpi o godz. 17 procesją Orłów Lednickich oraz przedstawieniem gości. W uroczystej procesji pod Bramę III Tysiąclecia zostaną wniesione gnieźnieńskie relikwie św. Wojciecha. O godz. 18 rozpocznie się pierwsza część tematyczna Lednicy pod hasłem Jezus jest Synem!. Młodzież wysłucha w niej wystąpienia bp. Edwarda Dajczaka, który będzie wyjaśniał, co o Jezusie mówi Wyznanie Wiary. Następnie listonosze będą rozdawali uczestnikom spotkania listy, które młodzi napisali wcześniej i przywieźli ze sobą. Z kolei siostry opowiedzą o życiu zakonnym. Godzinę później sprawowana będzie Msza św. dla ledniczan pod przewodnictwem Prymasa Polski i metropolity gnieźnieńskiego abp. Józefa Kowalczyka. Homilię wygłosi bp Grzegorz Ryś z Krakowa. Część trzecia pod hasłem Ty jesteś Synem! rozpocznie się o godz. 21 Apelem Jasnogórskim. Temat spotkania będzie zwracał uwagę na różne aspekty synostwa: Boży, ludzki i społeczny. Będzie mowa o byciu zarówno dzieckiem Boga, jak i ziemskim rozumieniu słowa synostwo byciu wdzięcznym za rodziców, odpowiedzialności za nich. Z kolei synostwo społeczne niesie ze sobą obowiązek wdzięczności wobec ojczyzny, Kościoła oraz za ojczystą mowę, ziemię, kulturę i wspólnotę narodową. O godz nastąpi symboliczne przekazanie ognia wiary i tradycji przywiezionego z Ostrowa Lednickiego, czym rozpocznie się godzina poświęcona św. Janowi Pawłowi II. Pół godziny później zaplanowano transmisję przesłania papieża Franciszka do ledniczan (z tłumaczeniem na jęz. polski). Przed północą nastąpi jeszcze rozesłanie misjonarzy abp Kowalczyk pobłogosławi i wręczy Krzyże Misyjne wolontariuszom Międzynarodowego Wolontariatu Don Bosco. Na zakończenie młodzież w ciszy będzie adorować Najświętszy Sakrament. Tradycyjnie dokona także wyboru Chrystusa oraz przejdzie przez Bramę III Tysiąclecia. lk Swoje 80. urodziny obchodził 9 maja na Jasnej Górze znany aktor Jan Kobuszewski. Artysta uczestniczył w Mszy św. w Kaplicy Matki Bożej i otrzymał od paulinów kopię Cudownego Obrazu. Prosił o modlitwę zwłaszcza w intencji pokoju na świecie. To już kolejny jubileusz, który znany aktor przeżył na Jasnej Górze. Jan Kobuszewski przypomniał swoją modlitwę na Jasnej Górze w 1946 roku. Rok po strasznej wojnie, kiedy w tej Kaplicy zabrzmiały fanfary na odsłonięcie Cudownego Obrazu Matki Bożej, rozległ się taki krzyk i szloch, którego nigdy nie zapomnę. Był to krzyk rozpaczy, ale też dziękczynienia Najświętszej Matce wspominał wzruszony aktor. Prosił zgromadzonych o modlitwę. Najważniejsze w życiu są miłość i pokój, co dla mnie znaczy to samo i dlatego proszę państwa, byśmy pomodlili się o to, co jest najważniejsze powiedział artysta. Mszy św. w Kaplicy Matki Bożej przewodniczył generał Zakonu Paulinów o. Arnold Chrapkowski. it

11 Artykuł Kowalskiego bazuje na fałszywych stereotypach Zestaw typowych dla lewicy stereotypów na temat Kościoła zaprezentował 9 maja w Gazecie Wyborczej Sergiusz Kowalski, ongiś zasłużony działacz opozycji demokratycznej. Autora charakteryzuje przy tym brak elementarnej wiedzy na temat sytuacji prawnej Kościoła w Polsce. Sergiusz Kowalski swój artykuł: Państwo ponad Kościołem zaczyna od stwierdzenia, że nie doczekał się od Kościoła uczciwego komentarza z związku z koszmarem, jaki przed laty miał miejsce na terenie Specjalnego Ośrodka Wychowawczego dla chłopców w Zabrzu, prowadzonego przez siostry boromeuszki trzebnickie. Tymczasem s. Claret Król, przełożona generalna Zgromadzenia Sióstr Boromeuszek, w cytowanym w mediach oświadczeniu z 25 kwietnia br. wyraziła takie przeprosiny w słowach: Chcemy wyrazić głęboki ból i przeprosić za cierpienie wielu osób oraz za sytuację zaistniałą wokół Specjalnego Ośrodka Wychowawczego w Zabrzu. Przełożona zakonna dodała: dziejące się wokół Ośrodka wydarzenia są głęboką raną nie tylko dla naszego Zgromadzenia, ale także dla całego Kościoła i dla wielu osób, dla których sytuacja ta jest gorsząca. Dlatego pragniemy przeprosić także za grzech zgorszenia. W imieniu władz zgromadzenia zapewnia ponadto o pełnej współpracy z organami państwowymi. Choć oświadczenie przełożonej boromeuszek trzebnickich napisane jest w duchu pokory i pełnego poszanowania prawa państwowego, Kowalski stawia tezę, że boromeuszki stoją murem za skazaną siostrą Agnieszką F., jak również że stoją wedle siebie nieskończenie wyżej od świeckiego państwa. Dalej Sergiusz Kowalski stawia kolejną tezę, że Kościół chce, żeby za pedofilię, kradzież, korupcję i zorganizowany sadyzm księża i zakonnice odpowiadali przed osobnym, dostojniejszym trybunałem. I tu znowu Autor okazuje daleko idącą ignorancję. Wydaje się nie wiedzieć, że osoby duchowne oraz siostry zakonne są takimi samymi obywatelami jak wszyscy inni, ponoszą więc dokładnie taką samą odpowiedzialność cywilnoprawną jak każdy obywatel RP. Jeśli ktoś z nich wejdzie w kolizję z prawem państwowym, sądzony jest z tych samych paragrafów i podlega dokładnie takiej samej karze. Osoby duchowne (włącznie z biskupami) nie korzystają z żadnego immunitetu. Przeciwnie, immunitet dotyczy nie osób kościelnych, lecz wyłącznie pewnych funkcjonariuszy państwa: parlamentarzystów czy sędziów. Natomiast osoby duchowne, które dopuściły się przestępstw o charakterze pedofilskim, podlegają dodatkowemu, wewnątrzkościelnemu osądowi przez kościelne trybunały wskazane przez Kongregację Nauki Wiary. Chodzi tu jednak o nałożenie dodatkowej kary (zgodnej z wymogami prawa kanonicznego), a nie o zwolnienie od odpowiedzialności karnej przed państwowym wymiarem sprawiedliwości. A więc osoba duchowna, która dopuści się tak haniebnego czynu, karana jest dwukrotnie: zarówno przez państwowe, jak i kościelne trybunały. Bzdurna i niemająca żadnego uzasadnienia jest kolejna teza Sergiusza Kowalskiego, iż Kościół myśli, że jest eksterytorialny jak Watykan w Rzymie że parafie, klasztory i ambony to ambasady państwa Bożego, do których nie stosują się zwykłe prawa. Choć Kościół katolicki jest organizacją o charakterze globalnym, a Stolica Apostolska ma status podmiotu prawa międzynarodowego, nie oznacza to, że jakiekolwiek struktury terytorialne Kościoła (diecezje, parafie, zakony) korzystają z eksterytorialności, czyli wyłączone są spod prawa danego kraju. Jest dokładnie odwrotnie wszelkie instytucje Kościoła muszą działać zgodnie z prawem państwowym, u nas w zgodzie z prawem polskim, zapisanym w Konstytucji RP i poszczególnych ustawach. Konkordat pomiędzy Stolicą Apostolską z Rzecząpospolitą Polską potwierdza, że Kościół zobowiązuje się respektować w całości porządek prawny obowiązujący w Polsce. Nie stoi to w sprzeczności z zasadą, że w sprawach wewnętrznych (nieregulowanych przez prawo polskie) Kościół kieruje się własnym prawem (kanonicznym). Zatem konkordatowa zasada wzajemnej niezależności i autonomii Kościoła i państwa nie oznacza bynajmniej wyjęcia Kościoła (bądź jego funkcjonariuszy) spod prawa państwowego, tylko uznanie, że w sprawach wewnętrznych, nieodnoszących się do polskiego prawa, Kościół może kierować się swoim włas nym prawem kościelnym. Zasada ta odpowiada zresztą standardom ratyfikowanych przez Polskę umów międzynarodowych. A jeśli Kościół (a raczej wszystkie Kościoły i związki wyznaniowe) korzysta w Polsce z pewnych ulg, np. podatkowych, związanych z realizacją kultu, wynika to nie z eksterytorialności Kościołów, tylko z polskiego ustawodawstwa stanowionego przez nasz parlament. Wreszcie Sergiusz Kowalski wysuwa tezę, że we współczesnym świecie zasada rozdziału Kościoła od państwa się wyczerpała. Teza ta sprzeczna jest ze stanowiskiem niemal wszystkich sił demokratycznych we współczesnym świecie, gdyż rozdział Kościoła i państwa powszechnie traktowany jest jako jedna z największych zdobyczy epoki oświecenia, która od tego czasu jest wprowadzana na kolejnych terenach. Udało się ją zrealizować w krajach o istotnej obecności Kościoła katolickiego, natomiast w tyle pozostają pewne państwa, gdzie dominującym wyznaniem jest protestantyzm bądź prawosławie. Kraje o tradycji protestanckiej też jednak stopniowo zmierzają w kierunku rozdziału Kościoła i państwa. Pewien problem mają z tym wciąż kraje, gdzie głównym wyznaniem jest prawosławie, np. Grecja czy Rosja. W państwach tych, szczególnie w Rosji, władza świecka rości sobie prawo do podporządkowania Kościoła swym partykularnym interesom. Sądzę więc, że Władimir Putin przyklasnąłby wieńczącej artykuł tezie Sergiusza Kowalskiego, że niezbędny jest nie rozdział, tylko podporządkowanie Kościoła Państwu we wszystkich sprawach, poza wyznaniowymi. Marcin Przeciszewski ANALIZA 11