(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (13) (51) T3 Int.Cl. A63C 9/20 ( ) Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2012/17 EP B1 (54) Tytuł wynalazku: System nart biegowych z boczną powierzchnią bezpośredniego oparcia (30) Pierwszeństwo: FR (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 2006/26 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 2013/05 (73) Uprawniony z patentu: SALOMON S.A.S., Metz-Tessy, FR Fischer Sports GmbH, Ried im Innkreis, AT (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 FRANÇOIS GIRARD, Annecy-Le-Vieux, FR FRANÇOIS DUFOURNET, Seynod, FR ALOIS PIEBER, Hohenzell, AT JOHANN HUBINGER, Taiskirchen, AT HANNES KOGLER, Vöcklabruck, AT (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Katarzyna Karcz PATPOL KANCELARIA PATENTOWA SP. Z O.O. ul. Nowoursynowska 162 J Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 EP Opis [0001] Wynalazek dotyczy dziedziny nart biegowych. [0002] Przez długi czas narty biegowe były używane z prymitywnymi urządzeniami wiązania buta na narcie. Podeszwa buta posiadała na przykład pasek lub sprzączkę mocującą, które wystawały przed przednie zakończenie buta i które były chwytane przez zatrzask umieszczony przed pozycją buta względem narty. [0003] Zauważono, że ten rodzaj wiązań miał dwie duże wady. Podczas uprawiania techniki klasycznej kroku naprzemiennego zauważono, że systemy te narzucały ogólny ruch okrężny całego buta względem narty, która była zbyt wysunięta w stosunku do stopy. Powodowało to nienaturalny ruch stopy, odbiegający od ruchu stopy, który można zaobserwować w trakcie chodzenia. Przy uprawianiu techniki łyżwowej, systemy te miały poza tym taką wadę, że bardzo słabo naprowadzały but bocznie względem narty. [0004] Aby zaradzić tym problemom, w latach 80 pojawiły się systemy wiązań buta na narcie, w których but jest połączony przegubowo z nartą wokół osi, która umieszczona jest nieco z tyłu przedniej części podeszwy. W tych systemach co najmniej jedna część urządzenia wiązania znajduje się pod podeszwą buta. To pozwoliło na przesunięcie do tyłu punktu przegubu buta względem narty oraz na usztywnienie zespołu but/wiązanie podczas zginania w technice łyżwowej. [0005] W urządzeniu opisanym w dokumencie FR nie tylko oś przegubu buta znajduje się pod podeszwą, ale również środki sprężystego powrotu, które mają za zadanie dociskać but płasko na narcie. [0006] Inne urządzenia, opisane na przykład w dokumentach FR , FR , WO-01/96963, WO-02/05907, US501/179 lub również WO-02/087710, potwierdzają istniejącą tendencję do szukania pozycji urządzenia wiązania o ile to możliwe pod podeszwą buta i zasadniczo już nie przed nią. [0007] Jednakże wiele takich systemów ma tę wadę, że są wstawione między but a nartę i że podwyższają charakterystycznie pozycję buta względem narty. Skutkuje to po pierwsze uniemożliwieniem bezpośredniego oparcia buta na narcie, co może szkodzić odpowiedniemu oparciu na krawędziach nart, zwłaszcza przy uprawianiu techniki łyżwowej. Ponadto w znanych systemach, oparcie buta na narcie nie odbywa się bezpośrednio na narcie, lecz zazwyczaj za pośrednictwem podkładki, która przykrywa mniej więcej całą szerokość zewnętrznej powierzchni narty, takiej, jak przedstawiona na przykład w dokumencie EP Obecność takiej podkładki powoduje zbytnie podwyższenie pozycji buta a poza tym ma ona skłonność do rozkładania nacisku na szerokości narty, podczas gdy w czasie krawędziowania chodzi o jak największe skupienie nacisku narty na jednej z krawędzi, zazwyczaj krawędzi wewnętrznej. [0008] Wynalazek ma więc na celu zaproponowanie narty biegowej wyposażonej w środki pozwalające na lepsze przenoszenie oparcia na krawędzie narty oraz optymalną stabilność. [0009] W tym celu wynalazek proponuje nartę biegową, taką jaką opisano w zastrzeżeniu 1. [0010] Inne cechy i zalety wynalazku wynikną z lektury poniższego szczegółowego opisu oraz z załączonych rysunków, na których: - figura 1 jest częściowym widokiem perspektywicznym w stanie rozłożonym systemu nart biegowych według pierwszego przykładu wykonania wynalazku; - figura 2 jest schematycznym przekrojem przedstawiającym system nart biegowych z figury 1; - figura 3 jest widokiem perspektywicznym przedstawiającym samą nartę biegową zawierającą boczne zgrubienia do zastosowania drugiego przykładu wykonania wynalazku; - figura 4 jest schematycznym przekrojem poprzecznym systemu nart biegowych zawierającego nartę ze zgrubieniem; 1

3 EP figura 5 jest widokiem schematycznym z boku przedstawiającym jeden wariant wykonania wynalazku; - figura 6 jest schematycznym przekrojem poprzecznym wzdłuż linii VI-VI wynalazku; i - figura 7 jest widokiem schematycznym górnej płaszczyzny narty takiej jak ta przedstawiona na figurach 5 i 6. [0011] Na figurze 1 zilustrowano system nart biegowych zawierający nartę 10, w której przedstawiony został jedynie obszar centralny. W tym obszarze centralnym narty zamontowane jest urządzenie 12 wiązania buta narciarskiego biegowego 14. Bardziej szczegółowo, urządzenie wiązania 12 zajmuje na tym obszarze centralnym zgrubienie, które odpowiada co najmniej rozmiarowi urządzenia widzianego z góry. [0012] Urządzenie wiązania 12 jest na przykład analogiczne do tego omówionego w dokumencie FR , do którego odniesiono się w szczegółowym opisie. Urządzenie to zawiera przednią szczękę 16, w której ma być zablokowana przednia sprzączka 18 buta 14, aby umożliwić przymocowanie buta zawiasowo wokół poprzecznej osi sprzączki. W istocie, to urządzenie wiązania 12 umożliwia podnoszenie z narty pięty buta. Urządzenie 12 zawiera ponadto, podłużnie z tyłu szczęki 16, mechanizm sprężystego powrotu, który zawiera łącznik przegubowy 20, przeznaczony na przykład do zaczepiania się na tylnej sprzączce (nieprzedstawionej) znajdującej się pod podeszwą 22 buta 14. W końcu, w tylnym przedłużeniu łącznika, urządzenie wiązania 12 zawiera jeszcze blok naprowadzający 24, którego profil dopasowuje się do odpowiedniego rowka (niewidocznego) utworzonego pod podeszwą buta. [0013] Według wynalazku, ułożenie urządzenia wiązania 12 na narcie 10 jest takie, że poprzecznie po dwóch stronach miejsca umieszczenia urządzenia wiązania 12, wykonano części powierzchni górnej 26 narty, które tworzą powierzchnie oparcia 28, z którymi mają się bezpośrednio stykać odpowiadające im powierzchnie oparcia 30 podeszwy buta. [0014] Można przewidzieć wiele wariantów wynalazku. [0015] Na figurach 1 i 2 przedstawiono przypadek, w którym narta ma zasadniczo płaską powierzchnię górną 26. W tym przypadku urządzenie wiązania 12 jest przyłączone na miejscu znajdującym się poprzecznie względem środka narty. W tym przypadku miejsce umieszczenia wiązania 12, czyli część powierzchni górnej narty, na której powinno znajdować się urządzenie wiązania 12, znajduje się na tej samej wysokości co boczne powierzchnie bezpośredniego nacisku 28. [0016] Na figurach 3 i 4 przedstawiono wariant wykonania, w którym co najmniej w swojej części znajdującej się wzdłuż środka, narta ma dwa boczne zgrubienia rozciągające się wzdłuż każdej strony 29 wiązania, znajdującego się poprzecznie na środku narty. W tym przypadku górne powierzchnie tych zgrubień tworzą korzystnie powierzchnie bezpośredniego oparcia 28 w rozumieniu wynalazku. [0017] W stosunku do nart o górnej powierzchni płaskiej, zgrubienia mogą być wykonane w formie dodanych wybrzuszeń lub mogą wynikać z obniżenia środkowej części narty, które stanowi wtedy miejsce na urządzenie wiązania narty. [0018] Ten sposób wykonania może pozwolić na otrzymanie niższej pozycji wiązania, czyli niższej pozycji buta względem śniegu, co może korzystnie wpłynąć na stabilność systemu. [0019] W przeciwieństwie do sposobu wykonania z figury 3, można przewidzieć, że boczne brzegi górnej powierzchni narty, na których zostały utworzone boczne powierzchnie oparcia, będą się znajdowały na niższym poziomie niż miejsce umieszczenia urządzenia wiązania. Otrzymuje się wtedy nartę, której grubość będzie mniejsza na bocznych brzegach, zmniejszając w ten sposób wysokość powierzchni oparcia w stosunku do krawędzi narty, z jednoczesnym zachowaniem tych krawędzi z obu stron urządzenia wiązania. 2

4 EP [0020] W przykładzie przedstawionym na figurze 3, różnica poziomu między miejscem wiązania a dwiema górnymi powierzchniami zgrubień zmienia się stopniowo, powoli zanikając w okolicy przedniego i tylnego końca zgrubienia (które nie są więc rozłożone na całej długości narty). W przeciwnym wypadku, na przykład, gdy miejsce wiązania wynika z obniżenia górnej powierzchni narty, połączenie przedniego i tylnego końca zgrubienia z górną powierzchnią narty może tworzyć stopień. [0021] W obu przypadkach, na figurach 2 i 4 widać, że powierzchnie oparcia podeszwy buta są oparte bezpośrednio na powierzchniach bocznych 28, czyli pomiędzy nimi nie wstawiono pośredniej części takiej jak część z tworzywa sztucznego. Przenoszenie sił nacisku użytkownika, zwłaszcza w fazie parcia, stało się więc bezpośrednie i zostało ulepszone. [0022] Oczywiście urządzenie wiązania 12 przedstawione na figurach jest prostym przykładem wykonania, i wynalazek będzie mógł być zrealizowany z innymi typami urządzeń wiązań przeznaczonych do jazdy na nartach biegowych. Można również przyjąć, że urządzenie wiązania będzie częściowo wbudowane w nartę, na przykład z jedną częścią bezpośrednio zawieszoną na narcie i z częścią linii naprowadzającej wbudowaną w nartę. Jednakże wynalazek wymaga, by co najmniej na poziomie obszaru oparcia, urządzenie wiązania było węższe od narty. Te miejsca nacisku będą korzystnie umieszczone podłużnie, na poziomie odpowiadającym obszarowi zgięcia śródstopno-paliczkowego stopy użytkownika, które jest miejscem korzystnym dla przykładania przez użytkownika nacisku pod koniec, gdy jego pięta jest już podwyższona w stosunku do narty. [0023] Tak samo, przykłady przedstawiają przypadek, w którym przewiduje się dwie powierzchnie oparcia z obu stron wiązania. Jednakże, ze względu na to, że podczas uprawiania techniki łyżwowej, naciski są duże głównie od strony wewnętrznej krawędzi narty, można przewidzieć, że narta będzie miała tylko jedną powierzchnię boczną bezpośredniego nacisku znajdującą się tylko z jednej strony urządzenia wiązania. [0024] Korzystnie, boczne powierzchnie oparcia 28 narty są zasadniczo poziome, czyli są zasadniczo równoległe do dolnej powierzchni ślizgowej narty. [0025] Jednakże w przykładzie wykonania zilustrowanym schematycznie na figurach od 5 do 7 można przewiedzieć, że boczne powierzchnie oparcia 28 nie będą płaskie, lecz będą miały krzywiznę dopasowaną do krzywizny dolnej strony 30 podeszwy buta. [0026] Podobnie, jak można zobaczyć w figurach 6 i 7, boczne powierzchnie oparcia 28 mogą być skonfigurowane w taki sposób, aby co najmniej na poziomie obszaru oparcia szerokość poprzeczna górnej strony narty była większa od szerokości dolnej ślizgowej strony narty, którą narta opiera się na śniegu. Taka konstrukcja, którą można wytłumaczyć obecnością skośnych kantów 32 na narcie, pozwala na zwiększenie krawędziowania. Jak widać, wielkość bocznego przesunięcia powierzchni oparcia 28 może różnić się z obu stron narty, która może mieć zatem asymetryczny przekrój. Ponadto taki projekt pozwala również na usztywnienie narty podczas zginania. Zastrzeżenia patentowe 1. System nart biegowych obejmujący nartę biegową (10), który zawiera obszar środkowy, przy czym system obejmuje urządzenie (12) wiązania buta (14) na narcie, znamienny tym, że obszar wiązania zawiera miejsce (29) do przyjmowania urządzenia wiązania (12) oraz górną powierzchnię oparcia narty (28), która znajduje się co najmniej po jednej stronie miejsca (29) do przyjmowania urządzenia 3

5 EP wiązania (12), i z którą but styka się bezpośrednio, kiedy użytkownik przykłada siłę nacisku, i tym, że miejsce do przyjmowania (29) jest utworzone przez wybranie w górnej powierzchni (26) narty (10). 2. System nart biegowych według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że narta zawiera, w środkowym obszarze, co najmniej jedno zgrubienie boczne, przewidziane po jednej stronie miejsca (29) do przyjmowania urządzenia wiązania (12) w taki sposób, aby pod wpływem nacisku, but (14) opierał się bezpośrednio na zgrubieniu (28). 3. System nart biegowych według jednego z zastrzeżeń 1 albo 2, znamienny tym, że narta zawiera dwie górne powierzchnie boczne (28) znajdujące się po obu stronach urządzenia wiązania (12). 4. System nart biegowych według jednego z zastrzeżeń 2 albo 3, znamienny tym, że zgrubienie zawiera powierzchnię oparcia, która jest przewidziana powyżej poziomu górnej powierzchni miejsca do przyjmowania urządzenia wiązania. 5. System nart biegowych według któregokolwiek z wcześniejszych zastrzeżeń, znamienny tym, że górna powierzchnia oparcia narty (28) jest umieszczona podłużnie na poziomie odpowiadającym obszarowi zgięcia śródstopno-paliczkowego stopy użytkownika. 6. System nart biegowych według któregokolwiek z wcześniejszych zastrzeżeń, znamienny tym, że urządzenie wiązania (12), co najmniej na poziomie powierzchni oparcia, ma szerokość mniejszą od szerokości narty. 7. System nart biegowych według któregokolwiek z wcześniejszych zastrzeżeń, znamienny tym, że co najmniej w części obszaru środkowego, narta ma górną powierzchnię, której szerokość poprzeczna jest większa od szerokości dolnej powierzchni ślizgowej narty. 4

6 5 EP

7 6 EP

8 7 EP

9 8 EP

10 EP ODNOŚNIKI CYTOWANE W OPISIE Poniższa lista odnośników cytowanych przez zgłaszającego ma na celu wyłącznie pomoc dla czytającego i nie stanowi części dokumentu patentu europejskiego. Pomimo, że dołożono największej staranności przy jej tworzeniu, nie można wykluczyć błędów lub przeoczeń i EUP nie ponosi żadnej odpowiedzialności w tym względzie. Dokumenty patentowe cytowane w opisie FR [0005] [0012] FR [0006] FR [0006] WO A [0006] WO A [0006] US A [0006] WO A [0006] EP A [0007] 9