Projekt pracy magisterskiej
|
|
- Antonina Stasiak
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Symulacja widma dichroizmu ko lowego (1R,2R)-1,2-bis(1,8 -naftalimido)cykloheksanu przy użyciu rozszerzonego modelu dimerowego Promotor prof. dr hab. Marek Pawlikowski 2 grudnia 2009
2 Plan prezentacji 1 S lowem wstepu... Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów 2 Narzedzia i przybliżenia cz. 1 Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej 3 Narzedzia i przybliżenia cz. 2
3 Cel pracy S lowem wst epu... G lówny cel pracy: wykorzystanie rozszerzonego modelu dimerowego do opisu (1R,2R)-1,2-bis(1,8 -naftalimido)cykloheksanu
4 Etap pośredni S lowem wst epu... Rozpracowanie czasteczki monomeru 1,8-naftalimidu
5 Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów Przyk ladowe zastosowania 1,8-naftalimidu element budulcowy dendrymerów (polimerów przypominajacych drzewa) w charakterze anten leki antynowotworowe interkalatory ci ecie DNA syntetyczne indygo, pestycydy, pigmenty, leki, środki grzybobójcze
6 Sprz eżenie ekscytonowe Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów aktywność optyczna di-, tri-,...-meru NIE jest suma aktywności optycznych jego sk ladowych pojawia si e nawet wówczas, gdy monomer jest optycznie nieaktywny zastosowanie w spektroskopii dichroizmu ko lowego w analizie konformacyjnej polipeptydów, polimerów
7 Sprz eżenie ekscytonowe Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów aktywność optyczna di-, tri-,...-meru NIE jest suma aktywności optycznych jego sk ladowych pojawia si e nawet wówczas, gdy monomer jest optycznie nieaktywny zastosowanie w spektroskopii dichroizmu ko lowego w analizie konformacyjnej polipeptydów, polimerów
8 Sprz eżenie ekscytonowe Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów aktywność optyczna di-, tri-,...-meru NIE jest suma aktywności optycznych jego sk ladowych pojawia si e nawet wówczas, gdy monomer jest optycznie nieaktywny zastosowanie w spektroskopii dichroizmu ko lowego w analizie konformacyjnej polipeptydów, polimerów
9 Jakościowe podejście do dimeru Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów Teoria sprz eżenia ekscytonowego daje możliwość prostego jakościowego przewidzenia konformacji dimeru
10 Przyk lad S lowem wst epu... Zastosowania 1,8-naftalimidu Aspekt poznawczy widm CD oligomerów Rozróżnienie dwóch izomerów bis(p-dimetyloaminobenzoesano)cykloheksanu Analytical Applications of Circular Dichroism, N. Purdie, H. G. Brittain
11 Polaryzowalności zależne od czasu Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Funkcja falowa zaburzona Ψ n ( r, t) = ψ 0 s ( r)e iωs t + k s ( 1 τ=t ) V ks (τ)e iω ks τ dτ ψ i k( r)e 0 iω k t τ= Postać zaburzenia [ V ( r, t) = e ηt d F ] (t), η duża liczba rzeczywista Moment dipolowy (daleko od pasma absorpcji) d α (t) = d α (0) + α αα F α (t) + α αα Ḟ α (t) ω ω ls α αα (ωls 2 ω2 ) Re (d α,sld α,ls) α αα = 2 l s = 2 l s ω (ω 2 ls ω2 ) Im (d α,sld α,ls)
12 Polaryzowalności zależne od czasu Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Funkcja falowa zaburzona Ψ n ( r, t) = ψ 0 s ( r)e iωs t + k s ( 1 τ=t ) V ks (τ)e iω ks τ dτ ψ i k( r)e 0 iω k t τ= Postać zaburzenia [ V ( r, t) = e ηt d F ] (t), η duża liczba rzeczywista Moment dipolowy (daleko od pasma absorpcji) d α (t) = d α (0) + α αα F α (t) + α αα Ḟ α (t) ω ω ls α αα (ωls 2 ω2 ) Re (d α,sld α,ls) α αα = 2 l s = 2 l s ω (ω 2 ls ω2 ) Im (d α,sld α,ls)
13 Polaryzowalności zależne od czasu Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Funkcja falowa zaburzona Ψ n ( r, t) = ψ 0 s ( r)e iωs t + k s ( 1 τ=t ) V ks (τ)e iω ks τ dτ ψ i k( r)e 0 iω k t τ= Postać zaburzenia [ V ( r, t) = e ηt d F ] (t), η duża liczba rzeczywista Moment dipolowy (daleko od pasma absorpcji) d α (t) = d α (0) + α αα F α (t) + α αα Ḟ α (t) ω ω ls α αα (ωls 2 ω2 ) Re (d α,sld α,ls) α αα = 2 l s = 2 l s ω (ω 2 ls ω2 ) Im (d α,sld α,ls)
14 Zaburzenie przez pole magnetyczne Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Postać zaburzenia [ V ( r, t) = e ηt m B(t) ], η duża liczba rzeczywista Moment dipolowy (daleko od pasma absorpcji) d α (t) = d α (0) + G αα B α (t) + G αα Ḃ α (t) ω ω ls G αα (ωls 2 ω2 ) Re (d α,slm α,ls) G αα = 2 l s = 2 l s ω (ω 2 ls ω2 ) Im (d α,slm α,ls)
15 Zaburzenie przez pole magnetyczne Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Postać zaburzenia [ V ( r, t) = e ηt m B(t) ], η duża liczba rzeczywista Moment dipolowy (daleko od pasma absorpcji) d α (t) = d α (0) + G αα B α (t) + G αα Ḃ α (t) ω ω ls G αα (ωls 2 ω2 ) Re (d α,slm α,ls) G αα = 2 l s = 2 l s ω (ω 2 ls ω2 ) Im (d α,slm α,ls)
16 Polaryzacja fali świetlnej Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Fala świetlna w przybliżeniu pó lklasycznym V ( r, t) = d F ( r, t) m B( r, t) Z równań Maxwella fala monochromatyczna: F ( r, t) = 1 c A t gdzie A( r, ( ) t) = Re A 0ˆπe i( k r ωt) potencja l wektorowy, ˆπ wersor polaryzacji
17 Polaryzacja S lowem wst epu... Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej niech ˆk = ẑ, wtedyˆπ = aê x + bê y przy a 2 + b 2 = 1 ˆπ ± = 1 2 (ê x ± iê y ) źród lo:
18 Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Podstawowe charakterystyki świat la spolaryzowanego n± = n ± ik ± n = n n + = n i k
19 Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Oddzia lywanie czasteczki z fala spolaryzowana ko lowo F ± (t) = 2F 0 (ˆxcosω(t z c ) ± ŷsinω(t z c ) ) B ± = 2F 0 ( ˆxsinω(t z c ) + ŷcosω(t z c ) ) V ± (t) = d x F ± x (t) d y F ± y (t) m x B± x (t) m y B± y (t) d ± α (t) = d α (0) + (α αα G αα ) F ± α (t)
20 Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Oddzia lywanie czasteczki z fala spolaryzowana ko lowo F ± (t) = 2F 0 (ˆxcosω(t z c ) ± ŷsinω(t z c ) ) B ± = 2F 0 ( ˆxsinω(t z c ) + ŷcosω(t z c ) ) V ± (t) = d x F ± x (t) d y F ± y (t) m x B± x (t) m y B± y (t) d ± α (t) = d α (0) + (α αα G αα ) F ± α (t)
21 Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Oddzia lywanie czasteczki z fala spolaryzowana ko lowo F ± (t) = 2F 0 (ˆxcosω(t z c ) ± ŷsinω(t z c ) ) B ± = 2F 0 ( ˆxsinω(t z c ) + ŷcosω(t z c ) ) V ± (t) = d x F ± x (t) d y F ± y (t) m x B± x (t) m y B± y (t) d ± α (t) = d α (0) + (α αα G αα ) F ± α (t)
22 Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Oddzia lywanie czasteczki z fala spolaryzowana ko lowo F ± (t) = 2F 0 (ˆxcosω(t z c ) ± ŷsinω(t z c ) ) B ± = 2F 0 ( ˆxsinω(t z c ) + ŷcosω(t z c ) ) V ± (t) = d x F ± x (t) d y F ± y (t) m x B± x (t) m y B± y (t) d ± α (t) = d α (0) + (α αα G αα ) F ± α (t)
23 Dyspersja anomalna S lowem wst epu... Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Co dzieje si e, gdy cz estość fali zbliża si e do pewnej cz estości absorpcji
24 Dyspersja anomalna S lowem wst epu... Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Co dzieje si e, gdy cz estość fali zbliża si e do pewnej cz estości absorpcji
25 Z lota regu la Fermiego Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Świat lo nigdy nie jest doskonale monochromatyczne Stany kwantowe czasteczki nie sa idealnie izolowane W pobliżu pasma absorpcji szybkość przejścia (dana przez c mn (t) 2 ) jest proporcjonalna do czasu: dp f i (t) = 2π dt V fi 2 ρ(ν) gdzie ρ(ν) oznacza gestość energii wyrażona jako ilość stanów w przedziale energii ν, ν + dν.
26 Absorpcja i absorpcja różnicowa Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej dp ± dt = 2π ( dsl 3 2 d ls + m sl m ls ± 2Im( ) d sl m ls ) ρ(ν) A = 4π2 ν 0 N A dsl 3 c d ls A = 16π2 ν 0 N ( ) A Im dsl m ls 3 c
27 Absorpcja i absorpcja różnicowa Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej dp ± dt = 2π ( dsl 3 2 d ls + m sl m ls ± 2Im( ) d sl m ls ) ρ(ν) A = 4π2 ν 0 N A dsl 3 c d ls A = 16π2 ν 0 N ( ) A Im dsl m ls 3 c
28 Absorpcja i absorpcja różnicowa Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej dp ± dt = 2π ( dsl 3 2 d ls + m sl m ls ± 2Im( ) d sl m ls ) ρ(ν) A = 4π2 ν 0 N A dsl 3 c d ls A = 16π2 ν 0 N ( ) A Im dsl m ls 3 c
29 Spektroskopia MCD S lowem wst epu... Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Dodatkowe zaburzenie - zeemanowskie h = m H = m z H 0 wymieszanie stanów Ψ J = Ψ J + K J Ψ K h Ψ J EJ 0 E K 0 Ψ K = Ψ J Ψ K m z Ψ J H 0 E 0 K J J E K 0 Ψ K
30 Wyrażenie na magnetyczna si l e rotatora Parametry Faraday a Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej ( A = γµ B H 0 f (E) A 1 ( E ) + (B 0 + C ) 0 )f (E) kt wyrazy A zmieniaja znak w maksimum absorpcji, podczas gdy B i C osiagaj a tam wartości ekstremalne wyrazy C sa odwrotnie proporcjonalne do temperatury niezerowe wyrazy A i C sa możliwe jedynie w przypadku degeneracji, wyrazy B sa zwykle obecne dla wszystkich przejść w przypadku degeneracji intensywność wynikajaca z cz lonów A i C jest zwykle 50 do 1000 razy wieksza niż wynikajaca z cz lonów B
31 Wyrażenie na magnetyczna si l e rotatora Parametry Faraday a Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej ( A = γµ B H 0 f (E) A 1 ( E ) + (B 0 + C ) 0 )f (E) kt wyrazy A zmieniaja znak w maksimum absorpcji, podczas gdy B i C osiagaj a tam wartości ekstremalne wyrazy C sa odwrotnie proporcjonalne do temperatury niezerowe wyrazy A i C sa możliwe jedynie w przypadku degeneracji, wyrazy B sa zwykle obecne dla wszystkich przejść w przypadku degeneracji intensywność wynikajaca z cz lonów A i C jest zwykle 50 do 1000 razy wieksza niż wynikajaca z cz lonów B
32 Wyrażenie na magnetyczna si l e rotatora Parametry Faraday a Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej ( A = γµ B H 0 f (E) A 1 ( E ) + (B 0 + C ) 0 )f (E) kt wyrazy A zmieniaja znak w maksimum absorpcji, podczas gdy B i C osiagaj a tam wartości ekstremalne wyrazy C sa odwrotnie proporcjonalne do temperatury niezerowe wyrazy A i C sa możliwe jedynie w przypadku degeneracji, wyrazy B sa zwykle obecne dla wszystkich przejść w przypadku degeneracji intensywność wynikajaca z cz lonów A i C jest zwykle 50 do 1000 razy wieksza niż wynikajaca z cz lonów B
33 Wyrażenie na magnetyczna si l e rotatora Parametry Faraday a Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej ( A = γµ B H 0 f (E) A 1 ( E ) + (B 0 + C ) 0 )f (E) kt wyrazy A zmieniaja znak w maksimum absorpcji, podczas gdy B i C osiagaj a tam wartości ekstremalne wyrazy C sa odwrotnie proporcjonalne do temperatury niezerowe wyrazy A i C sa możliwe jedynie w przypadku degeneracji, wyrazy B sa zwykle obecne dla wszystkich przejść w przypadku degeneracji intensywność wynikajaca z cz lonów A i C jest zwykle 50 do 1000 razy wieksza niż wynikajaca z cz lonów B
34 Wyrażenie na magnetyczna si l e rotatora Parametry Faraday a Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej ( A = γµ B H 0 f (E) A 1 ( E ) + (B 0 + C ) 0 )f (E) kt wyrazy A zmieniaja znak w maksimum absorpcji, podczas gdy B i C osiagaj a tam wartości ekstremalne wyrazy C sa odwrotnie proporcjonalne do temperatury niezerowe wyrazy A i C sa możliwe jedynie w przypadku degeneracji, wyrazy B sa zwykle obecne dla wszystkich przejść w przypadku degeneracji intensywność wynikajaca z cz lonów A i C jest zwykle 50 do 1000 razy wieksza niż wynikajaca z cz lonów B
35 Rachunek zaburzeń Polaryzacja ko lowa i oddzia lywanie Praktyczne wnioski dla absorpcji i absorpcji różnicowej Wyrażenie B 0 B 0 (J A) = 2 Im Ψ J m Ψ K Ψ A 3µ B E K E d Ψ J Ψ K d Ψ A J K J! = 2 Ψ A 3µ d Ψ J Im Ψ J m Ψ K Ψ K d Ψ A B E K E J K J
36 Przybliżenie Condona i jego implikacje dla widm absorpcji Funkcja falowa stanu podstawowego w przybliżeniu Borna-Oppenheimera (BO) Ψ 0,0 (q, Q ) = Φ 0 (q ; Q )Λ 0,0 (Q) Funkcja falowa stanu wzbudzonego w przybliżeniu BO Ψ m,v (q, Q ) = Φ m (q ; Q )Λ m,v (Q)
37 Przybliżenie Condona i jego implikacje dla widm absorpcji Funkcja falowa stanu podstawowego w przybliżeniu Borna-Oppenheimera (BO) Ψ 0,0 (q, Q ) = Φ 0 (q ; Q )Λ 0,0 (Q) Funkcja falowa stanu wzbudzonego w przybliżeniu BO Ψ m,v (q, Q ) = Φ m (q ; Q )Λ m,v (Q)
38 Moment przejścia S lowem wst epu... Elektryczny dipolowy moment przejścia miedzy stanem Ψ 0,0 a stanem Ψ m,v : ( 2 D m,v 0,0 2 = Ψ 0,0 (q, Q) D(q, Q) Ψ m,v (q, Q)) ( 2 = Ψ 0,0 (q, Q) d N (Q) + D e (q) Ψ m,v (q, Q)) = D f D e,m 0 (0) (Λ 0,0 Λ m,v ) + e,m 0 (0) (Λ 0,0 Q i Λ m,v ) +... Q i i=1 + d N (0) Φ 0 Φ m (Λ 0,0 Λ m,v ) 2 D e,m 0 (0) (Λ 0,0 Λ m,v ) 2
39 Progresja Francka-Condona weźmy prosty uk lad o jednym drganiu normalnym wspó lrz edna Q i rozpatrzmy stan wzbudzony, powiedzmy m bezwymiarowa wspó lrz edna drgania: q = µω Q za lóżmy, że przybliżenie harmoniczne jest poprawne w stanie podstawowym E 0 (q) = E 0 (0) + ω 2 q2 stan wzbudzony ma taki sam potencja l harmoniczny, ale przesuni ety (parametr b) E m (q) = E m (0) + ω 2 q2 + b ωq = E m (0) ω 2 b2 + ω 2 (q + b)2
40 Progresja Francka-Condona weźmy prosty uk lad o jednym drganiu normalnym wspó lrz edna Q i rozpatrzmy stan wzbudzony, powiedzmy m bezwymiarowa wspó lrz edna drgania: q = µω Q za lóżmy, że przybliżenie harmoniczne jest poprawne w stanie podstawowym E 0 (q) = E 0 (0) + ω 2 q2 stan wzbudzony ma taki sam potencja l harmoniczny, ale przesuni ety (parametr b) E m (q) = E m (0) + ω 2 q2 + b ωq = E m (0) ω 2 b2 + ω 2 (q + b)2
41 Progresja Francka-Condona weźmy prosty uk lad o jednym drganiu normalnym wspó lrz edna Q i rozpatrzmy stan wzbudzony, powiedzmy m bezwymiarowa wspó lrz edna drgania: q = µω Q za lóżmy, że przybliżenie harmoniczne jest poprawne w stanie podstawowym E 0 (q) = E 0 (0) + ω 2 q2 stan wzbudzony ma taki sam potencja l harmoniczny, ale przesuni ety (parametr b) E m (q) = E m (0) + ω 2 q2 + b ωq = E m (0) ω 2 b2 + ω 2 (q + b)2
42 przyk lad S lowem wst epu...
43 przyk lad S lowem wst epu...
44 przyk lad S lowem wst epu...
45 przyk lad c.d. S lowem wst epu...
46 Parametry Francka-Condona czasteczk e w stanie wzbudzonym można traktować jako zespó l przesunietych oscylatorów harmonicznych (tylko w drganiach pe lnosymetrycznych) za lóżmy, że drgania normalne w stanie wzbudzonym nie mieszaja sie i nie zmieniaja czestości wtedy do reprodukcji widma absorpcji wystarcza elektronowe dipolowe momenty przejścia i zestaw parametrów Francka-Condona dla każdego drgania
47 Parametry Francka-Condona czasteczk e w stanie wzbudzonym można traktować jako zespó l przesunietych oscylatorów harmonicznych (tylko w drganiach pe lnosymetrycznych) za lóżmy, że drgania normalne w stanie wzbudzonym nie mieszaja sie i nie zmieniaja czestości wtedy do reprodukcji widma absorpcji wystarcza elektronowe dipolowe momenty przejścia i zestaw parametrów Francka-Condona dla każdego drgania
48 Parametry Francka-Condona czasteczk e w stanie wzbudzonym można traktować jako zespó l przesunietych oscylatorów harmonicznych (tylko w drganiach pe lnosymetrycznych) za lóżmy, że drgania normalne w stanie wzbudzonym nie mieszaja sie i nie zmieniaja czestości wtedy do reprodukcji widma absorpcji wystarcza elektronowe dipolowe momenty przejścia i zestaw parametrów Francka-Condona dla każdego drgania
49 Parametry Francka-Condona Jak je uzyskać? optymalizacja geometrii czasteczki w stanie podstawowym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q 0 analiza wibracyjna w stanie podstawowym wektory przesunieć kartezjańskich jader S czestości i, i masy zredukowane drgań ω i, µ i (i = 1,..., 3N 6) optymalizacja geometrii czasteczki w stanie wzbudzonym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q X obliczenie różnicy geometrii w stanie X wzgledem stanu podstawowego F (X, 0) = Q Q X 0 wykonanie iloczynu skalarnego B X,i = S T i ( ) 1 F (X, 0) µ i ω i
50 Parametry Francka-Condona Jak je uzyskać? optymalizacja geometrii czasteczki w stanie podstawowym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q 0 analiza wibracyjna w stanie podstawowym wektory przesunieć kartezjańskich jader S czestości i, i masy zredukowane drgań ω i, µ i (i = 1,..., 3N 6) optymalizacja geometrii czasteczki w stanie wzbudzonym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q X obliczenie różnicy geometrii w stanie X wzgledem stanu podstawowego F (X, 0) = Q Q X 0 wykonanie iloczynu skalarnego B X,i = S T i ( ) 1 F (X, 0) µ i ω i
51 Parametry Francka-Condona Jak je uzyskać? optymalizacja geometrii czasteczki w stanie podstawowym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q 0 analiza wibracyjna w stanie podstawowym wektory przesunieć kartezjańskich jader S czestości i, i masy zredukowane drgań ω i, µ i (i = 1,..., 3N 6) optymalizacja geometrii czasteczki w stanie wzbudzonym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q X obliczenie różnicy geometrii w stanie X wzgledem stanu podstawowego F (X, 0) = Q Q X 0 wykonanie iloczynu skalarnego B X,i = S T i ( ) 1 F (X, 0) µ i ω i
52 Parametry Francka-Condona Jak je uzyskać? optymalizacja geometrii czasteczki w stanie podstawowym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q 0 analiza wibracyjna w stanie podstawowym wektory przesunieć kartezjańskich jader S czestości i, i masy zredukowane drgań ω i, µ i (i = 1,..., 3N 6) optymalizacja geometrii czasteczki w stanie wzbudzonym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q X obliczenie różnicy geometrii w stanie X wzgledem stanu podstawowego F (X, 0) = Q Q X 0 wykonanie iloczynu skalarnego B X,i = S T i ( ) 1 F (X, 0) µ i ω i
53 Parametry Francka-Condona Jak je uzyskać? optymalizacja geometrii czasteczki w stanie podstawowym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q 0 analiza wibracyjna w stanie podstawowym wektory przesunieć kartezjańskich jader S czestości i, i masy zredukowane drgań ω i, µ i (i = 1,..., 3N 6) optymalizacja geometrii czasteczki w stanie wzbudzonym wektor kartezjańskich po lożeń jader Q X obliczenie różnicy geometrii w stanie X wzgledem stanu podstawowego F (X, 0) = Q Q X 0 wykonanie iloczynu skalarnego B X,i = S T i ( ) 1 F (X, 0) µ i ω i
54 Dodatkowa informacja w wyrażeniach na (Λ 0,0 Λ m,v ) pojawiaja sie parametry FC jedynie w potegach parzystych wyrażenie B 0 w MCD zawiera ca lki FC postaci (Λ n,v Λ m,v ), które zawieraja różnice parametrów FC dwóch stanów dzieki temu uzyskuje sie dodatkowa informacje dotyczac a znaku B X,i przyjrzyjmy sie modelowym widmom MCD z dwoma izolowanymi przejściami i jednym drganiem aktywnym w procesie Francka-Condona w nastepuj acych przypadkach: 1 B 1 = 1, B 2 = 1 2 B 1 = 1, B 2 = 1
55 Dodatkowa informacja w wyrażeniach na (Λ 0,0 Λ m,v ) pojawiaja sie parametry FC jedynie w potegach parzystych wyrażenie B 0 w MCD zawiera ca lki FC postaci (Λ n,v Λ m,v ), które zawieraja różnice parametrów FC dwóch stanów dzieki temu uzyskuje sie dodatkowa informacje dotyczac a znaku B X,i przyjrzyjmy sie modelowym widmom MCD z dwoma izolowanymi przejściami i jednym drganiem aktywnym w procesie Francka-Condona w nastepuj acych przypadkach: 1 B 1 = 1, B 2 = 1 2 B 1 = 1, B 2 = 1
56 Dodatkowa informacja w wyrażeniach na (Λ 0,0 Λ m,v ) pojawiaja sie parametry FC jedynie w potegach parzystych wyrażenie B 0 w MCD zawiera ca lki FC postaci (Λ n,v Λ m,v ), które zawieraja różnice parametrów FC dwóch stanów dzieki temu uzyskuje sie dodatkowa informacje dotyczac a znaku B X,i przyjrzyjmy sie modelowym widmom MCD z dwoma izolowanymi przejściami i jednym drganiem aktywnym w procesie Francka-Condona w nastepuj acych przypadkach: 1 B 1 = 1, B 2 = 1 2 B 1 = 1, B 2 = 1
57 Dodatkowa informacja w wyrażeniach na (Λ 0,0 Λ m,v ) pojawiaja sie parametry FC jedynie w potegach parzystych wyrażenie B 0 w MCD zawiera ca lki FC postaci (Λ n,v Λ m,v ), które zawieraja różnice parametrów FC dwóch stanów dzieki temu uzyskuje sie dodatkowa informacje dotyczac a znaku B X,i przyjrzyjmy sie modelowym widmom MCD z dwoma izolowanymi przejściami i jednym drganiem aktywnym w procesie Francka-Condona w nastepuj acych przypadkach: 1 B 1 = 1, B 2 = 1 2 B 1 = 1, B 2 = 1
58 przyk lad S lowem wst epu...
59 Model dimeru S lowem wst epu... dwa monomery A i B dobrze opisane w przybliżeniu BO hamiltonian dimeru Ĥ = Ĥ A + Ĥ B + ˆV AB baza funkcji elektronowych: Φ g = g A g B, Φ ma = m A g B, Φ mb = g A m B, Φ na = n A g B, Φ nb = g A n B funkcja wibronowa opisujaca stan wzbudzony: Ψ ν = m A g B α m,ν ) + g A m B β m,ν ) + n A g B α n,ν ) + g A n B β n,ν )
60 Model dimeru S lowem wst epu... dwa monomery A i B dobrze opisane w przybliżeniu BO hamiltonian dimeru Ĥ = Ĥ A + Ĥ B + ˆV AB baza funkcji elektronowych: Φ g = g A g B, Φ ma = m A g B, Φ mb = g A m B, Φ na = n A g B, Φ nb = g A n B funkcja wibronowa opisujaca stan wzbudzony: Ψ ν = m A g B α m,ν ) + g A m B β m,ν ) + n A g B α n,ν ) + g A n B β n,ν )
61 Model dimeru S lowem wst epu... dwa monomery A i B dobrze opisane w przybliżeniu BO hamiltonian dimeru Ĥ = Ĥ A + Ĥ B + ˆV AB baza funkcji elektronowych: Φ g = g A g B, Φ ma = m A g B, Φ mb = g A m B, Φ na = n A g B, Φ nb = g A n B funkcja wibronowa opisujaca stan wzbudzony: Ψ ν = m A g B α m,ν ) + g A m B β m,ν ) + n A g B α n,ν ) + g A n B β n,ν )
62 Model dimeru S lowem wst epu... dwa monomery A i B dobrze opisane w przybliżeniu BO hamiltonian dimeru Ĥ = Ĥ A + Ĥ B + ˆV AB baza funkcji elektronowych: Φ g = g A g B, Φ ma = m A g B, Φ mb = g A m B, Φ na = n A g B, Φ nb = g A n B funkcja wibronowa opisujaca stan wzbudzony: Ψ ν = m A g B α m,ν ) + g A m B β m,ν ) + n A g B α n,ν ) + g A n B β n,ν )
63 Model dimeru S lowem wst epu... zagadnienie wibronowe do rozwiazania ( ) h vib ε ν 0 α m,ν β m,ν α n,ν β n,ν ˆT N + E ma + E gb V m 0 V mn V m ˆT N + E ga + E mb V mn 0 0 V mn ˆT N + E na + E gb V n V mn 0 V n ˆT N + E ga + E nb redukcja do uk ladu 2x2 dzieki operatorowi wymieniajacemu monomery Ĝ dalsze przekszta lcenia daja uk lad równań algebraicznych na wspó lczynniki rozwiniecia funkcji wibracyjnych w bazie oscylatorów harmonicznych = 0 1 C A
64 Model dimeru S lowem wst epu... zagadnienie wibronowe do rozwiazania ( ) h vib ε ν 0 α m,ν β m,ν α n,ν β n,ν ˆT N + E ma + E gb V m 0 V mn V m ˆT N + E ga + E mb V mn 0 0 V mn ˆT N + E na + E gb V n V mn 0 V n ˆT N + E ga + E nb redukcja do uk ladu 2x2 dzieki operatorowi wymieniajacemu monomery Ĝ dalsze przekszta lcenia daja uk lad równań algebraicznych na wspó lczynniki rozwiniecia funkcji wibracyjnych w bazie oscylatorów harmonicznych = 0 1 C A
65 Model dimeru S lowem wst epu... zagadnienie wibronowe do rozwiazania ( ) h vib ε ν 0 α m,ν β m,ν α n,ν β n,ν ˆT N + E ma + E gb V m 0 V mn V m ˆT N + E ga + E mb V mn 0 0 V mn ˆT N + E na + E gb V n V mn 0 V n ˆT N + E ga + E nb redukcja do uk ladu 2x2 dzieki operatorowi wymieniajacemu monomery Ĝ dalsze przekszta lcenia daja uk lad równań algebraicznych na wspó lczynniki rozwiniecia funkcji wibracyjnych w bazie oscylatorów harmonicznych = 0 1 C A
66 Model dimeru S lowem wst epu... zagadnienie wibronowe do rozwiazania ( ) h vib ε ν 0 α m,ν β m,ν α n,ν β n,ν ˆT N + E ma + E gb V m 0 V mn V m ˆT N + E ga + E mb V mn 0 0 V mn ˆT N + E na + E gb V n V mn 0 V n ˆT N + E ga + E nb redukcja do uk ladu 2x2 dzieki operatorowi wymieniajacemu monomery Ĝ dalsze przekszta lcenia daja uk lad równań algebraicznych na wspó lczynniki rozwiniecia funkcji wibracyjnych w bazie oscylatorów harmonicznych = 0 1 C A
67 Geometria dimeru a dichroizm ko lowy m A X 0 = X ˆm A 0 = µ B X ˆL A 0 = = e N 2m e c X ( R A + r ia ) ˆp ia 0 X ˆm A 0 = e 2ic R A i=1 e N 2m e c X R ia ˆp ia 0 i=1 N X r ia Ĥ Ĥ r ia 0 = i (E X E 0 ) R A X 2c d A 0 i=1 iω 0X 2c R A d A X 0
68 Przyk lad zastosowania modelu Interpretacja widm absorpcji i dichroizmu ko lowego S-2,2 -metylenodioksy-1,1 -binaftalenu
69 Przyk lad zastosowania modelu Interpretacja widm absorpcji i dichroizmu ko lowego S-2,2 -metylenodioksy-1,1 -binaftalenu
70 Bibliografia I S lowem wst epu... D. J. Griffiths. Podstawy elektrodynamiki. Wydaw. Naukowe PWN, M. A. Busch K. W. Bushch. Chiral Analysis. Elsevier, M. T. Pawlikowski M. Makowski. J. Chem. Phys., 119:12795, M. Z. Zgierski M. T. Pawlikowski. Vibronic analysis of circular dichroism spectra of dimeric systems. chiral molecules consisting of two polyacene chromophores. J. Chem. Phys, 76:4789, 1982.
71 Bibliografia II S lowem wst epu... M. T. Pawlikowski M. Z. Zgierski. Spectra of dimeric systems. J. Chem. Phys, 79:1616, P. N. Schatz; A. J. McCaffery. J. Quart. Rev., 23(552), P. L. Polavarapu. Vibrational spectra: principles and applications with emphasis on optical activity. Elsevier, E. M. Purcell. Elektrycznosc i magnetyzm. Warszawa: PWN, B. Sredniawa. Mechanika kwantowa. Warszawa: PWN, 1988.
72 Bibliografia III S lowem wst epu... A. D. Buckingham; P. J. Stephens. J. Annu. Rev. Phys. Chem., 17(399), P. J. Stephens. J. Adv. Chem. Phys., 35(197), 1976.
73
Uk lady modelowe II - oscylator
Wyk lad 4 Uk lady modelowe II - oscylator Model Prawo Hooke a F = m d 2 x = kx = dv dt2 dx Potencja l Równanie ruchu V = 1 2 kx2 d 2 x dt 2 + k m x = 0 Obraz klasyczny Rozwiazania k x = A sin t = A sin
Bardziej szczegółowoOddzia lywania miedzycz. jony molekularne lub atomy. edzy A i B:
Notatki do wyk ladu XIII Oddzia lywania miedzycz asteczkowe A i B zamknietopow lokowe czasteczki, jony molekularne lub atomy. Energia oddzia lywania E oddz mi edzy A i B: E oddz = E AB (E A + E B ) ()
Bardziej szczegółowoi elektronów w czasteczkach (laboratoryjnym) operator Hamiltona dla czasteczki dwuatomowej (jadra 2M b a i b; m -masa elektronu e 2 r ij
Notatki do wyk ladu IX Rozdzielenie ruchu jader i elektronów w czasteczkach W dowolnym uk ladzie wspó lrzednych (laboratoryjnym) operator Hamiltona dla czasteczki dwuatomowej (jadra a i b)ma postać: Ĥ
Bardziej szczegółowopo lożenie cz astki i od czasu (t). Dla cz astki, która może poruszać siȩ tylko w jednym wymiarze (tu x)
Stan czastki określa funkcja falowa Ψ zależna od wspó lrzȩdnych określaj acych po lożenie cz astki i od czasu (t). Dla cz astki, która może poruszać siȩ tylko w jednym wymiarze (tu x) Wartości funkcji
Bardziej szczegółowoRotacje i drgania czasteczek
Rotacje i drgania czasteczek wieloatomowych Gdy znamy powierzchnie energii potencjalnej V( R 1, R 2,..., R N ) to możemy obliczyć poziomy energetyczne czasteczki. Poziomy te sa w ogólności efektem: rotacji
Bardziej szczegółowopo lożenie cz astki i od czasu (t). Dla cz astki, która może poruszać siȩ tylko w jednym wymiarze (tu x)
Stan czastki określa funkcja falowa Ψ zależna od wspó lrzȩdnych określaj acych po lożenie cz astki i od czasu (t). Dla cz astki, która może poruszać siȩ tylko w jednym wymiarze (tu x) Wartości funkcji
Bardziej szczegółowostany ekscytonowo-fononowe w kryszta lech oligotiofenów
Wst ep Niezwiazane stany ekscytonowo-fononowe w kryszta lech oligotiofenów Zak lad Chemii Teoretycznej 24 październik 2007 Wst ep Dlaczego oligotiofeny? Oligotiofeny Zwiazki chemiczne zbudowane z po l
Bardziej szczegółowoUklady modelowe III - rotator, atom wodoru
Wyk lad 5 Uklady modelowe III - rotator, atom wodoru Model Separacja ruchu środka masy R = m 1r 1 + m 2 r 2 m 1 + m 2 Ĥ = Ĥ tr (R) + Ĥ rot (r) Ĥ tr 2 (R) = 2(m 1 + m 2 ) R [ Ψ E tr (R; t) = exp i (k R
Bardziej szczegółowoStruktura elektronowa czasteczek. przybliżenie Borna-Oppenheimera. równania Schrödingera dla elektronów przy ustalonym po lożeniu jader
Notatki do wyk ladu VII Struktura elektronowa czasteczek przybliżenie Borna-Oppenheimera rozwiazanie równania Schrödingera dla elektronów przy ustalonym po lożeniu jader przybliżenie jednoelektronowe metoda
Bardziej szczegółowoCzastka swobodna Bariera potencja lu Pud lo jednowymiarowe FEMO Pud la wielowymiarowe. Wyk lad 3. Uk lady modelowe I
Wyk lad 3 Uk lady modelowe I Hamiltonian, równania Schrödingera hamiltonian Ĥ(x) = ˆT (x) = 2 d 2 2m dx 2 równanie Schrödingera zależne od czasu stany stacjonarne 2 2 Ψ(x, t) Ψ(x, t) 2m x 2 = i t dψ E
Bardziej szczegółowoTeoria funkcjona lu g Density Functional Theory (DFT)
Teoria funkcjona lu g estości Density Functional Theory (DFT) Cz eść slajdów tego wyk ladu pochodzi z wyk ladu wyg loszonego przez dra Lukasza Rajchela w Interdyscyplinarnym Centrum Modelowania Matematycznego
Bardziej szczegółowoSymbol termu: edu (sumy ca lkowitego orbitalnego momentu edu i ca lkowitego spinu) Przyk lad: 2 P 3. kwantowa
Notatki do wyk ladu VI (z 18.11.2013) Symbol termu: 2S+1 L (1) L -liczba kwantowa ca lkowitego orbitalnego momentu pedu Duże litery S, P, D, F, itd. dla L=0, 1, 2, 3, itd. 2S+1 - multipletowość; S - liczba
Bardziej szczegółowoOptyka. Wykład V Krzysztof Golec-Biernat. Fale elektromagnetyczne. Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017
Optyka Wykład V Krzysztof Golec-Biernat Fale elektromagnetyczne Uniwersytet Rzeszowski, 8 listopada 2017 Wykład V Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 17 Plan Swobodne równania Maxwella Fale elektromagnetyczne
Bardziej szczegółowow jednowymiarowym pudle potencja lu
Do wyk ladu II czastka w pudle potencja lu oscylator harmoniczny rotator sztywny Ścis le rozwiazania równania Schrödingera: atom wodoru i jon wodoropodobny) Czastka w jednowymiarowym pudle potencja lu
Bardziej szczegółowoOPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki
OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Równania (3.7), pomimo swojej prostoty, nie posiadają poza nielicznymi przypadkami ścisłych rozwiązań,
Bardziej szczegółowoJEDNOSTKI ATOMOWE =1, m e =1, e=1, ; 1 E 2 h = 4, J. Energia atomu wodoru lub jonu wodoropodobnego w jednostkach atomowych:
do wyk ladu z 1.10.13 Atom wodoru i jon wodoropodobny Ze - ladunek jadra, e - ladunek elektronu, µ - masa zredukowana µ = mem j m e+m j ( µ m e ) M j - masa jadra, m e - masa elektronu, ε 0 - przenikalność
Bardziej szczegółowoWyk lad 11 Przekszta lcenia liniowe a macierze
Wyk lad 11 Przekszta lcenia liniowe a macierze 1 Izomorfizm przestrzeni L(V ; W ) i M m n (R) Twierdzenie 111 Niech V i W bed a przestrzeniami liniowymi o bazach uporzadkowanych (α 1,, α n ) i (β 1,, β
Bardziej szczegółowoZad Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji.
Zad. 1.1. Sprawdzić, czy dana funkcja jest funkcją własną danego operatora. Jeśli tak, znaleźć wartość własną funkcji. Zad. 1.1.a. Funkcja: ϕ = sin2x Zad. 1.1.b. Funkcja: ϕ = e x 2 2 Operator: f = d2 dx
Bardziej szczegółowoOptyczna spektroskopia oscylacyjna. w badaniach powierzchni
Optyczna spektroskopia oscylacyjna w badaniach powierzchni Zalety oscylacyjnej spektroskopii optycznej uŝycie fotonów jako cząsteczek wzbudzających i rejestrowanych nie wymaga uŝycia próŝni (moŝliwość
Bardziej szczegółowoWyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej
Wyk lad 7 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Baza przestrzeni liniowej Niech V bedzie przestrzenia liniowa. Powiemy, że podzbiór X V jest maksymalnym zbiorem liniowo niezależnym, jeśli X jest zbiorem
Bardziej szczegółowoHierarchia baz gaussowskich (5)
Hierarchia baz gaussowskich (5) Bazy split-valence czyli VDZ, VTZ, etc. (np. bazy Pople a 6-31G, 6-311G, etc) Bazy split-valence spolaryzowane VDZP, VTZP, etc. Bazy bazy Dunninga (konsystentne korelacyjnie)
Bardziej szczegółowoMetody obliczeniowe chemii teoretycznej
Metody obliczeniowe chemii teoretycznej mechanika kwantowa mechanika klasyczna ւ ց WFT DFT MM FFM metody bazuj ace na metody bazuj ace na Mechanika Molekularna funkcji falowej gȩstości elektronowej Wave
Bardziej szczegółowoOPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki
OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 2006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Równania optyki półklasycznej Posłużymy się teraz równaniem (2.4), i Ψ t = ĤΨ ażeby wyprowadzić
Bardziej szczegółowoElektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM
Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.physd.amu.edu.pl/~tanas Spis treści 9 Fale elektromagnetyczne 3 9.1 Fale w jednym wymiarze.................
Bardziej szczegółowoWyk lad 11 1 Wektory i wartości w lasne
Wyk lad 11 Wektory i wartości w lasne 1 Wektory i wartości w lasne Niech V bedzie przestrzenia liniowa nad cia lem K Każde przekszta lcenie liniowe f : V V nazywamy endomorfizmem liniowym przestrzeni V
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 10 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Paweł Kowalczyk, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2015/16
Bardziej szczegółowoPostulaty mechaniki kwantowej
Wyk lad 2 Postulaty mechaniki kwantowej 1 wymiar Postulat Stan czastki określa funkcja falowa Ψ = Ψ(x, t) zależna od po lożenia czastki x oraz czasu t. Interpretacje fizyczna ma jedynie kwadrat modu lu
Bardziej szczegółowoSPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE
SPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE Promieniowanie o długości fali 2-50 μm nazywamy promieniowaniem podczerwonym. Absorpcja lub emisja promieniowania z tego zakresu jest
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 6 wykład: Piotr Fita pokazy: Jacek Szczytko ćwiczenia: Aneta Drabińska, Paweł Kowalczyk, Barbara Piętka, Michał Karpiński Wydział
Bardziej szczegółowoMetody obliczeniowe chemii kwantowej oparte na funkcji falowej. Dla uk ladu N elektronów i K j ader atomowych hamiltonian przyjmuje postać:
Metody obliczeniowe chemii kwantowej oparte na funkcji falowej Równanie Schrödingera: ĤΨ = EΨ Dla uk ladu N elektronów i K j ader atomowych hamiltonian przyjmuje postać: Ĥ = h 2 K α=1 1 2M α 2 α h2 2m
Bardziej szczegółowoOPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki
OPTYKA KWANTOWA Wykład dla 5. roku Fizyki c Adam Bechler 2006 Instytut Fizyki Uniwersytetu Szczecińskiego Rezonansowe oddziaływanie układu atomowego z promieniowaniem "! "!! # $%&'()*+,-./-(01+'2'34'*5%.25%&+)*-(6
Bardziej szczegółowoOddziaływanie atomu z kwantowym polem E-M: C.D.
Oddziaływanie atomu z kwantowym polem E-M: C.D. 1 atom jakoźródło 1 fotonu. Emisja spontaniczna wg. złotej reguły Fermiego. Absorpcja i emisja kolektywna ˆ E( x,t)=i λ Powtórzenie d 3 ω k k 2ǫ(2π) 3 e
Bardziej szczegółowoSPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE
1 SPEKTROSKOPIA IR I SPEKTROSKOPIA RAMANA JAKO METODY KOMPLEMENTARNE 2 Promieniowanie o długości fali 2-50 μm nazywamy promieniowaniem podczerwonym. Absorpcja lub emisja promieniowania z tego zakresu jest
Bardziej szczegółowoMechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?
Mechanika kwantowa Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Elektron fala stojąca wokół jądra Mechanika kwantowa Równanie Schrödingera Ĥ E ψ H ˆψ = Eψ operator różniczkowy
Bardziej szczegółowoRównania Maxwella. prawo Faraday a. I i uogólnione prawo Ampera. prawo Gaussa. D ds = q. prawo Gaussa dla magnetyzmu. si la Lorentza E + F = q( Fizyka
Równania Maxwella L L S S Φ m E dl = t Φ e H dl = + t D ds = q B ds = 0 prawo Faraday a n I i uogólnione prawo Ampera i=1 prawo Gaussa prawo Gaussa dla magnetyzmu F = q( E + v B) si la Lorentza 1 Równania
Bardziej szczegółowoRozdział 23 KWANTOWA DYNAMIKA MOLEKULARNA Wstęp. Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1
Janusz Adamowski METODY OBLICZENIOWE FIZYKI 1 Rozdział 3 KWANTOWA DYNAMIKA MOLEKULARNA 3.1 Wstęp Metoda ta umożliwia opis układu złożonego z wielu jonów i elektronów w stanie podstawowym. Hamiltonian układu
Bardziej szczegółowoWyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera
Wyk lad 9 Podpierścienie, elementy odwracalne, dzielniki zera Określenie podpierścienia Definicja 9.. Podpierścieniem pierścienia (P, +,, 0, ) nazywamy taki podzbiór A P, który jest pierścieniem ze wzgledu
Bardziej szczegółowoWYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3
WYK LAD 5: GEOMETRIA ANALITYCZNA W R 3, PROSTA I P LASZCZYZNA W PRZESTRZENI R 3 Definicja 1 Przestrzenia R 3 nazywamy zbiór uporzadkowanych trójek (x, y, z), czyli R 3 = {(x, y, z) : x, y, z R} Przestrzeń
Bardziej szczegółowoPromieniowanie dipolowe
Promieniowanie dipolowe Potencjały opóźnione φ i A dla promieniowanie punktowego dipola elektrycznego wygodnie jest wyrażać przez wektor Hertza Z φ = ϵ 0 Z, spełniający niejednorodne równanie falowe A
Bardziej szczegółowoPodstawowe metody i przybliżenia: metoda wariacyjna, rachunek zaburzeń
Wyk lad 6 Podstawowe metody i przybliżenia: metoda wariacyjna, rachunek zaburzeń Uk lady modelowe czastka swobodna czastka na barierze potencja lu czastka w pudle oscylator harmoniczny oscylator Morse
Bardziej szczegółowoFALE MATERII. De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 1924 wysunął hipotezę, że
FAL MATRII De Broglie, na podstawie analogii optycznych, w roku 194 wysunął hipotezę, że cząstki materialne także charakteryzują się dualizmem korpuskularno-falowym. Hipoteza de Broglie a Cząstce materialnej
Bardziej szczegółowoTransport elektronów w biomolekułach
Transport elektronów w biomolekułach Równanie Arrheniusa, energia aktywacji Większość reakcji chemicznych zachodzi ze stałą szybkości (k) zaleŝną od temperatury (T) i energii aktywacji ( G*) tej reakcji,
Bardziej szczegółowo17 Naturalne jednostki w fizyce atomowej
7 Naturalne jednostki w fizyce atomowej W systemie CGS wszystkie wielkości fizyczne wyrażane są jako potęgi trzech fundamentalnych jednostek:. długości (l) cm,. masy (m) g, 3. czasu (t) s. Wymiary innych
Bardziej szczegółowoStany atomu wieloelektronowego o określonej energii. być przypisywane elektrony w tym stanie atomu.
Notatki do wyk ladu VI Stany atomu wieloelektronowego o określonej energii. Konfiguracja elektronowa atomu - zbiór spinorbitali, wykorzystywanych do konstrukcji funkcji falowej dla danego stanu atomu;
Bardziej szczegółowoElektrodynamika. Część 9. Potencjały i pola źródeł zmiennych w czasie. Ryszard Tanaś
Elektrodynamika Część 9 Potencjały i pola źródeł zmiennych w czasie Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.physd.amu.edu.pl/~tanas Spis treści 10 Potencjały i pola źródeł zmiennych w
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 6 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Anna Grochola, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2014/15
Bardziej szczegółowoPole elektromagnetyczne. Równania Maxwella
Pole elektromagnetyczne (na podstawie Wikipedii) Pole elektromagnetyczne - pole fizyczne, za pośrednictwem którego następuje wzajemne oddziaływanie obiektów fizycznych o właściwościach elektrycznych i
Bardziej szczegółowostosunek przyrostu funkcji y do odpowiadajacego dy dx = lim y wielkości fizycznej x, y = f(x), to pochodna dy v = ds edkości wzgl edem czasu, a = dv
Matematyka Pochodna Pochodna funkcji y = f(x) w punkcie x nazywamy granice, do której daży stosunek przyrostu funkcji y do odpowiadajacego mu przyrostu zmiennej niezaleźnej x, g przyrost zmiennej daży
Bardziej szczegółowoPrzejścia optyczne w strukturach niskowymiarowych
Współczynnik absorpcji w układzie dwuwymiarowym można opisać wyrażeniem: E E gdzie i oraz f są energiami stanu początkowego i końcowego elektronu, zapełnienie tych stanów opisane jest funkcją rozkładu
Bardziej szczegółowoChemia kwantowa. Pytania egzaminacyjne. 2010/2011: 1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej.
1 Chemia kwantowa. Pytania egzaminacyjne. 21/211: 1. Przesłanki doświadczalne mechaniki kwantowej. 2. Efekt fotoelektryczny - interpretacja Einsteina. 3. Efekt fotoelektryczny: jak skorelowana jest licza
Bardziej szczegółowoPodstawy elektrodynamiki / David J. Griffiths. - wyd. 2, dodr. 3. Warszawa, 2011 Spis treści. Przedmowa 11
Podstawy elektrodynamiki / David J. Griffiths. - wyd. 2, dodr. 3. Warszawa, 2011 Spis treści Przedmowa 11 Wstęp: Czym jest elektrodynamika i jakie jest jej miejsce w fizyce? 13 1. Analiza wektorowa 19
Bardziej szczegółowoNotatki do wyk ladu V (z ) Metoda Hartree-Focka (Hartree ego-focka)
Notatki do wyk ladu V (z 03.11.014) Metoda Hartree-Focka (Hartree ego-focka) Metoda wariacyjna, w której przyjmuje sie, że przybliżona funkcja falowa, opisujaca stan uk ladu n-elektronowego ma postać wyznacznika
Bardziej szczegółowoWyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania
Wyk lad 9 Przekszta lcenia liniowe i ich zastosowania 1 Przekszta lcenia liniowe i ich w lasności Definicja 9.1. Niech V i W bed przestrzeniami liniowymi. Przekszta lcenie f : V W spe lniajace warunki:
Bardziej szczegółowoStatystyki kwantowe. P. F. Góra
Statystyki kwantowe P. F. Góra http://th-www.if.uj.edu.pl/zfs/gora/ 2016 Statystyki kwantowe Rozpatrujemy gaz doskonały o Hamiltonianie H = N i=1 p i 2 2m. (1) Zamykamy czastki w bardzo dużym pudle o idealnie
Bardziej szczegółowoFale elektromagnetyczne. Gradient pola. Gradient pola... Gradient pola... Notatki. Notatki. Notatki. Notatki. dr inż. Ireneusz Owczarek 2013/14
dr inż. Ireneusz Owczarek CNMiF PŁ ireneusz.owczarek@p.lodz.pl http://cmf.p.lodz.pl/iowczarek 2013/14 1 dr inż. Ireneusz Owczarek Gradient pola Gradient funkcji pola skalarnego ϕ przypisuje każdemu punktowi
Bardziej szczegółowoZadania z mechaniki kwantowej
Zadania z mechaniki kwantowej Gabriel Wlazłowski 13 maja 2016 Rachunek zaburzeń bez czasu 1. Metodą rachunku zaburzeń obliczyć pierwszą i drugą poprawkę dla poziomów energetycznych oscylatora harmonicznego
Bardziej szczegółowoKsięgarnia PWN: David J. Griffiths - Podstawy elektrodynamiki
Księgarnia PWN: David J. Griffiths - Podstawy elektrodynamiki Spis treści Przedmowa... 11 Wstęp: Czym jest elektrodynamika i jakie jest jej miejsce w fizyce?... 13 1. Analiza wektorowa... 19 1.1. Algebra
Bardziej szczegółowoobrotów. Funkcje falowe cząstki ze spinem - spinory. Wykład II.3 29 Pierwsza konwencja Condona-Shortley a
Wykład II.1 25 Obroty układu kwantowego Interpretacja aktywna i pasywna. Macierz obrotu w trzech wymiarach a operator obrotu w przestrzeni stanów. Reprezentacja obrotu w przestrzeni funkcji falowych. Transformacje
Bardziej szczegółowoWykład 14. Termodynamika gazu fotnonowego
Wykład 14 Termodynamika gazu fotnonowego dr hab. Agata Fronczak, prof. PW Wydział Fizyki, Politechnika Warszawska 16 stycznia 217 dr hab. A. Fronczak (Wydział Fizyki PW) Wykład: Elementy fizyki statystycznej
Bardziej szczegółowoWykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16
Optyka Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Fale 1 Uniwersytet Rzeszowski, 4 października 2017 Wykład I Krzysztof Golec-Biernat Optyka 1 / 16 Uwagi wstępne 30 h wykładu wykład przy pomocy transparencji lub
Bardziej szczegółowoNotatki do wyk ladu IV (z ) Metoda Hartree-Focka (Hartree ego-focka)
Notatki do wyk ladu IV (z 1.11.01) Metoda Hartree-Focka (Hartree ego-focka) Metoda wariacyjna, w której przyjmuje sie, że przybliżona funkcja falowa opisujac a stan uk ladu n-elektronowego ma postać wyznacznika
Bardziej szczegółowoTEORIA FUNKCJONA LÓW. (Density Functional Theory - DFT) Monika Musia l
TEORIA FUNKCJONA LÓW GȨSTOŚCI (Density Functional Theory - DFT) Monika Musia l PRZEDMIOT BADAŃ Uk lad N elektronów + K j ader atomowych Przybliżenie Borna-Oppenheimera Zamiast funkcji falowej Ψ(r 1,σ 1,r
Bardziej szczegółowoMonika Musia l. METODA MIESZANIA KONFIGURACJI Configuration Interaction (CI) (ujȩcie wyznacznikowe)
Monika Musia l METODA MIESZANIA KONFIGURACJI Configuration Interaction (CI) (ujȩcie wyznacznikowe) ĤΨ i = E i Ψ i W metodzie mieszania konfiguracji wariacyjna funkcja falowa, jest liniow a kombinacj a
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 2, 17.02.2012 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Radosław Chrapkiewicz, Filip Ozimek Ernest Grodner Równania Maxwella r-nie falowe
Bardziej szczegółowoPodczerwień bliska: cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: cm -1 (14,3-50 µm)
SPEKTROSKOPIA W PODCZERWIENI Podczerwień bliska: 14300-4000 cm -1 (0,7-2,5 µm) Podczerwień właściwa: 4000-700 cm -1 (2,5-14,3 µm) Podczerwień daleka: 700-200 cm -1 (14,3-50 µm) WIELKOŚCI CHARAKTERYZUJĄCE
Bardziej szczegółowoDiagnostyka plazmy - spektroskopia molekularna. Ewa Pawelec wykład dla pracowni specjalistycznej
Diagnostyka plazmy - spektroskopia molekularna Ewa Pawelec wykład dla pracowni specjalistycznej Plazma Różne rodzaje plazmy: http://www.ipp.cas.cz/mi/index.html http://www.pro-fusiononline.com/welding/plasma.htm
Bardziej szczegółowoMechanika kwantowa ćwiczenia, 2007/2008, Zestaw II
1 Dane są następujące operatory: ˆD = x, ˆQ = π 0 x, ŝin = sin( ), ĉos = cos( ), ˆπ = π, ˆ0 = 0, przy czym operatory ˆπ oraz ˆ0 są operatorami mnożenia przez opowienie liczby (a) Wyznacz kwarat oraz owrotność
Bardziej szczegółowoWYKŁAD NR 3 OPIS DRGAŃ NORMALNYCH UJĘCIE KLASYCZNE I KWANTOWE.
1 WYKŁAD NR 3 OPIS DRGAŃ NORMALNYCH UJĘCIE KLASYCZNE I KWANTOWE. Współrzędne wewnętrzne 2 F=-fq q ξ i F i =-f ij x j U = 1 2 fq2 U = 1 2 ij f ij ξ i ξ j 3 Najczęściej stosowaną metodą obliczania drgań
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 1 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Paweł Kowalczyk, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2015/16
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 1 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Anna Grochola, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2014/15
Bardziej szczegółowoPrędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie
napisał Michał Wierzbicki Prędkość fazowa i grupowa fali elektromagnetycznej w falowodzie Prędkość grupowa paczki falowej Paczka falowa jest superpozycją fal o różnej częstości biegnących wzdłuż osi z.
Bardziej szczegółowoWyk lad 10 Przestrzeń przekszta lceń liniowych
Wyk lad 10 Przestrzeń przekszta lceń liniowych 1 Określenie przestrzeni przekszta lceń liniowych Niech V i W bed a przestrzeniami liniowymi Oznaczmy przez L(V ; W ) zbór wszystkich przekszta lceń liniowych
Bardziej szczegółowoElektrodynamika. Część 8. Fale elektromagnetyczne. Ryszard Tanaś. Zakład Optyki Nieliniowej, UAM
Elektrodynamika Część 8 Fale elektromagnetyczne Ryszard Tanaś Zakład Optyki Nieliniowej, UAM http://zon8.physd.amu.edu.pl/\~tanas Spis treści 9 Fale elektromagnetyczne 3 9.1 Fale w jednym wymiarze.................
Bardziej szczegółowoWstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej
Wstęp do Optyki i Fizyki Materii Skondensowanej Część I: Optyka, wykład 9 wykład: Piotr Fita pokazy: Andrzej Wysmołek ćwiczenia: Anna Grochola, Barbara Piętka Wydział Fizyki Uniwersytet Warszawski 2014/15
Bardziej szczegółowoPodstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej. wykład 2, Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek
Podstawy Fizyki IV Optyka z elementami fizyki współczesnej wykład 2, 06.10.2017 wykład: pokazy: ćwiczenia: Czesław Radzewicz Mateusz Winkowski, Jan Szczepanek Radosław Łapkiewicz Równania Maxwella r-nie
Bardziej szczegółowoFizyka 12. Janusz Andrzejewski
Fizyka 1 Janusz Andrzejewski Przypomnienie: Drgania procesy w których pewna wielkość fizyczna na przemian maleje i rośnie Okresowy ruch drgający (periodyczny) - jeżeli wartości wielkości fizycznych zmieniające
Bardziej szczegółowoKondensacja Bosego-Einsteina
Kondensacja Bosego-Einsteina W opisie kwantowo-mechanicznym stan konkretnego uk ladu fizycznego jest określony poprzez funkcje falowa ψ r, r 2,...), gdzie r i oznaczaja po lożenia poszczególnych cza stek.
Bardziej szczegółowoMechanika kwantowa. Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki?
Mechanika kwantowa Jak opisać atom wodoru? Jak opisać inne cząsteczki? Mechanika kwantowa Równanie Schrödingera Ĥ E ψ H ˆψ = Eψ operator różniczkow Hamiltona energia funkcja falowa h d d d + + m d d dz
Bardziej szczegółowoWyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych
Wyk lad 6 Podprzestrzenie przestrzeni liniowych 1 Określenie podprzestrzeni Definicja 6.1. Niepusty podzbiór V 1 V nazywamy podprzestrzeni przestrzeni liniowej V, jeśli ma on nastepuj ace w lasności: (I)
Bardziej szczegółowoWyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej
Wyk lad 9 Baza i wymiar przestrzeni liniowej 1 Operacje elementarne na uk ladach wektorów Niech α 1,..., α n bed dowolnymi wektorami przestrzeni liniowej V nad cia lem K. Wyróżniamy nastepuj ace operacje
Bardziej szczegółowoMetoda oddzia lywania konfiguracji (CI)
Metoda oddzia lywania konfiguracji (CI) Spinorbitale: obsadzone φ a i wirtualne φ r : ɛ a ɛ HOMO, ɛ r ɛ LUMO ê r a wykonuje podstawienie φ a φ r, np. ê 7 2 φ 1 φ 2 φ 3... φ N = φ 1 φ 7 φ 3... φ N Operator
Bardziej szczegółowoRzadkie gazy bozonów
Rzadkie gazy bozonów Tomasz Sowiński Proseminarium Fizyki Teoretycznej 15 listopada 2004 Rzadkie gazy bozonów p.1/25 Bardzo medialne zdjęcie Rok 1995. Pierwsza kondensacja. Zaobserwowana w przestrzeni
Bardziej szczegółowoMoment pędu fali elektromagnetycznej
napisał Michał Wierzbicki Moment pędu fali elektromagnetycznej Definicja momentu pędu pola elektromagnetycznego Gęstość momentu pędu pola J w elektrodynamice definuje się za pomocą wzoru: J = r P = ɛ 0
Bardziej szczegółowoOśrodki dielektryczne optycznie nieliniowe
Ośrodki dielektryczne optycznie nieliniowe Równania Maxwella roth rot D t B t = = przy czym tym razem wektor indukcji elektrycznej D ε + = ( ) Wektor polaryzacji jest nieliniową funkcją natężenia pola
Bardziej szczegółowoLiczby zespolone, liniowa zależność i bazy Javier de Lucas. a d b c. ad bc
Liczby zespolone, liniowa zależność i bazy Javier de Lucas Ćwiczenie. Dowieść, że jeśli µ := c d d c, to homografia h(x) = (ax+b)/(cx+d), a, b, c, d C, ad bc, odwzorowuje oś rzeczywist a R C na okr ag
Bardziej szczegółowoW lasności elektryczne moleku l
W lasności elektryczne moleku l Hamiltonian dla czasteczki w jednorodnym polu elektrycznym E ma postać: Ĥ(E) = Ĥ + E ˆµ x gdzie zak ladamy, że pole jest zorientowane wzd luż osi x a ˆµ x jest operatorem
Bardziej szczegółowoNotatki do wyk ladu IV (z 27.10.2014)
Dla orbitalnego momentu p edu (L): Notatki do wyk ladu IV (z 7.10.014) ˆL ψ nlm = l(l + 1) ψ nlm (1) ˆL z ψ nlm = m ψ nlm () l + 1 możliwych wartości rzutu L z na wyróżniony kierunek w przestrzeni (l -liczba
Bardziej szczegółowoFizyka. dr Bohdan Bieg p. 36A. wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe
Fizyka dr Bohdan Bieg p. 36A wykład ćwiczenia laboratoryjne ćwiczenia rachunkowe Literatura Raymond A. Serway, John W. Jewett, Jr. Physics for Scientists and Engineers, Cengage Learning D. Halliday, D.
Bardziej szczegółowoWYKŁAD 2 Podstawy spektroskopii wibracyjnej, model oscylatora harmonicznego i anharmonicznego. Częstość oscylacji a struktura molekuły Prof. dr hab.
WYKŁAD 2 Podstawy spektroskopii wibracyjnej, model oscylatora harmonicznego i anharmonicznego. Częstość oscylacji a struktura molekuły Prof. dr hab. Halina Abramczyk POLITECHNIKA ŁÓDZKA Wydział Chemiczny
Bardziej szczegółowon n 1 2 = exp( ε ε ) 1 / kt = exp( hν / kt) (23) 2 to wzór (22) przejdzie w następującą równość: ρ (ν) = B B A / B 2 1 hν exp( ) 1 kt (24)
n n 1 2 = exp( ε ε ) 1 / kt = exp( hν / kt) (23) 2 to wzór (22) przejdzie w następującą równość: ρ (ν) = B B A 1 2 / B hν exp( ) 1 kt (24) Powyższe równanie określające gęstość widmową energii promieniowania
Bardziej szczegółowoNormy wektorów i macierzy
Rozdzia l 3 Normy wektorów i macierzy W tym rozdziale zak ladamy, że K C. 3.1 Ogólna definicja normy Niech ψ : K m,n [0, + ) b edzie przekszta lceniem spe lniaj acym warunki: (i) A K m,n ψ(a) = 0 A = 0,
Bardziej szczegółowoTeoretyczna interpretacja widma elektroabsorpcji 2,2 :5,2 :5,2 - tetratiofenu
Teoretyczna interpretacja widma elektroabsorpcji 2,2 :5,2 :5,2 - tetratiofenu Kraków, 19.06.2006 Cele pracy Cel pracy Celem mojej pracy by lo znalezienie fizycznie spójnej parametryzacji modelowego hamiltonianu
Bardziej szczegółowoRównania Maxwella i równanie falowe
Równania Maxwella i równanie falowe Prezentacja zawiera kopie folii omawianch na wkładzie. Niniejsze opracowanie chronione jest prawem autorskim. Wkorzstanie niekomercjne dozwolone pod warunkiem podania
Bardziej szczegółowoG:\AA_Wyklad 2000\FIN\DOC\FRAUN1.doc. "Drgania i fale" ii rok FizykaBC. Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: ia λ
Dyfrakcja: Skalarna teoria dyfrakcji: U iω t [ e ] ( t) Re U ( ) ;. c t U ( ; t) oraz [ + ] U ( ) k. U ia s ( ) A e ik r ( rs + r ) cos( n, ) cos( n, s ) ds s r. Dyfrakcja Fresnela (a) a dyfrakcja Fraunhofera
Bardziej szczegółowoZadania egzaminacyjne
Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie
Bardziej szczegółowoOPTYKA FALOWA. W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę
OPTYKA FALOWA W zjawiskach takich jak interferencja, dyfrakcja i polaryzacja światło wykazuje naturę falową. W roku 8 Thomas Young wykonał doświadczenie, które pozwoliło wyznaczyć długość fali światła.
Bardziej szczegółowoŚwiatło jako fala Fala elektromagnetyczna widmo promieniowania Czułość oka ludzkiego w zakresie widzialnym
Światło jako fala Fala elektromagnetyczna widmo promieniowania ν = c λ Czułość oka ludzkiego w zakresie widzialnym Wytwarzanie fali elektromagnetycznej o częstościach radiowych E(x, t) = Em sin (kx ωt)
Bardziej szczegółowo{E n ( k 0 ) + h2 2m (k2 k 2 0 )}δ nn + h m ( k k 0 ) p nn. c nn = E n ( k)c nn (1) gdzie ( r)d 3 r
to w pobliżu dna (lub szczytu) pasma (k k 0 ) zależność E(k) jest paraboliczna ale z mas a m m 0 Jeśli pasma nie s a energetycznie dobrze separowalne lub energetycznie zdegenerowane (kwazizdegenerowane)
Bardziej szczegółowoFale elektromagnetyczne
Fale elektromagnetyczne dr inż. Ireneusz Owczarek CMF PŁ ireneusz.owczarek@p.lodz.pl http://cmf.p.lodz.pl/iowczarek 2012/13 Plan wykładu Spis treści 1. Analiza pola 2 1.1. Rozkład pola...............................................
Bardziej szczegółowo