Historia medycyny i farmacji

Transkrypt

1 Historia medycyny i farmacji 1. Metryczka Nazwa Wydziału: Program kształcenia (kierunek studiów, poziom i profil kształcenia, forma studiów, np. Zdrowie publiczne I stopnia profil praktyczny, studia stacjonarne): Wydział Farmaceutyczny z Oddziałem Medycyny Laboratoryjnej Analityka medyczna, studia I stopnia, studia stacjonarne Rok akademicki: 2016/2017 Nazwa modułu/przedmiotu: Historia medycyny i farmacji Kod przedmiotu (z systemu Pensum): Jednostka/i prowadząca/e kształcenie: Kierownik jednostki/jednostek: Rok studiów (rok, na którym realizowany jest przedmiot): Semestr studiów (semestr, na którym realizowany jest przedmiot): Typ modułu/przedmiotu (podstawowy, kierunkowy, fakultatywny): Osoby prowadzące (imiona, nazwiska oraz stopnie naukowe wszystkich wykładowców prowadzących przedmiot): Erasmus TAK/NIE (czy przedmiot dostępny jest dla studentów w ramach programu Erasmus): Osoba odpowiedzialna za sylabus (osoba, do której należy zgłaszać uwagi dotyczące sylabusa): Zakład Historii Medycyny Dr Hanna Celnik I rok 2 semestr podstawowy Mgr Jacek Persa - Jacek Persa Liczba punktów ECTS: 1 Strona 1 z 7

2 2. Cele kształcenia 1. Zapoznanie studentów z rozwojem myśli medycznej i farmaceutycznej w kontekście rozwoju cywilizacji 2. Zapoznanie studentów z kształtowaniem się wiedzy o leku, diagnostyce i terapii. Wpływem rozwoju wiedzy o leku na terapię. 3. Zapoznanie studentów z kształtowaniem się zawodów lekarza, farmaceuty oraz diagnosty laboratoryjnego na przestrzeni dziejów. 4. Przekazanie studentom podstawowej umiejętności interpretacji źródeł historycznych do dziejów medycyny i farmacji, oraz zapoznanie z podstawową literaturą dotyczącą przedmiotu. 3. Wymagania wstępne Student powinien posiadać wiedzę z zakresu historii Polski i historii powszechnej według programu nauczania w zakresie podstawowym w liceach ogólnokształcących, liceach profilowanych i technikach 4. Przedmiotowe efekty kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia W1 W2 W3 Lista efektów kształcenia Treść przedmiotowego efektu kształcenia Zna główne kierunki rozwoju myśli medycznej i farmaceutycznej na przestrzeni dziejów, m.in. poglądy: wybitnych jednostek - lekarzy i farmaceutów na zdrowie i chorobę oraz najważniejszych szkół medycznych w dziejach. Zna rozwój wiedzy o leku i jego wpływ na terapię. Poznaje ewolucję leków od prostych leków medycyny empirycznej, wprowadzenie leków złożonych, wieloskładnikowych, nowych postaci leków medycyny arabskiej, leku chemicznego wprowadzonego przez jatrochemików, Leków syntetycznych w dobie rewolucji przemysłowej. Wprowadzenie szczepionek, chemoterapeutyków i antybiotyków, leków medycyny niekonwencjonalnej, itd Zna historię zawodów: lekarza, farmaceuty oraz diagnostyka laboratoryjnego. Poznaje unormowania prawne dot. prawa wykonywania praktyki, w wyżej Odniesienie do efektu kierunkowego (numer) Strona 2 z 7

3 W4 U1 U2 K1 K2 wymienionych zawodach, niektóre organizacje zrzeszające lekarzy, farmaceutów i diagnostów, ma wiedzę na temat konfliktów zawodowych i napięć społecznych związanych z wykonywaniem tych zawodów. Zna formy nauczania medycyny i farmacji w Europie i w Polsce od starożytności po XX wiek. Poznaje historię nauczania medycyny i farmacji od starożytności, pojawienia się uniwersyteckiego nauczania medycyny w średniowieczu,, nauczania farmacji w cechach miejskich, początki uniwersyteckiego nauczania farmacji w końcu XVIII w. Poznaje historię nauczania medycyny i farmacji w Polsce, szczególnie nauczanie tych dziedzin w Warszawie. Potrafi w sposób krytyczny odnosić się do informacji naukowych. Umie w podstawowy stopniu zinterpretować fakty wynikające ze źródła historycznego posługując się wiedzą pozaźródłową (zawarte w naukowych opracowaniach historycznych). Świadomie korzysta z informacji zawartych w opracowaniach, ostrożnie podchodzi do opracowań i źródeł w internecie. Potrafi przedstawić w formie ustnej i pisemnej wybrane zagadnienie dotyczące historii medycyny i farmacji. Umie wykorzystywać źródła i opracowania z poszanowaniem praw autorskich, cytuje informacje zaczerpnięte od innych autorów, oraz stosuje w odpowiedni sposób odnośniki. Potrafi pracować w grupie przyjmując w niej różne role. Podejmuje dyskusję, nad zagadnieniami poruszanymi na seminariach. Prawidłowo identyfikuje i rozstrzyga dylematy związane z wykonywaniem zawodu diagnosty laboratoryjnego. W czasie zajęć zapoznaje się z historycznymi wzorcami osobowymi wybitnych naukowców, lekarzy i farmaceutów. K_W47 K_U40 K_K02 K_W14, K_W17 K_K04 5. Formy prowadzonych zajęć Strona 3 z 7

4 Forma Liczba godzin Liczba grup Minimalna liczba osób w grupie Wykład Seminarium Ćwiczenia Tematy zajęć i treści kształcenia S1 seminarium 1 temat: Lecznictwo w społeczeństwach pierwotnych i pierwszych cywilizacjach Zapoznanie z podstawową literaturą przedmiotu. Choroba i lek w społeczeństwach pierwotnych na przykładzie źródeł kultury materialnej i badań etnograficznych. Diagnozowanie, składanie ofiar, prognozowanie egzorcyzmy i leczenie w Babilonii. Papirusy i inne źródła do poznania egipskiej medycyny i farmacji oraz rozwój tych dyscyplin w starożytnym Egipcie. Metody terapeutyczno-filozoficzne Dalekiego Wschodu na przykładzie Indii i Chin. [W1-W4, U1, U2, K1, K2] S2 seminarium 2 temat: Medycyna i farmacja w starożytnej Grecji, Rzymie i cywilizacji arabskiej Medycyna sakralna kult Asklepiosa. Pierwsze szkoły medyczne starożytnej Grecji w Kos i Knidos Hipokrates (diagnoza prognoza i terapia). Teorie medyczne u starożytnych Greków i Rzymian: patologia humoralna i solidarna, dogmatycy, metodycy, pneumatycy i eklektycy, wkład Galena w rozwój wiedzy o leku. [W1-W4, U1, U2, K1, K2] S3 Seminarium 3 temat: Medycyna farmacja i diagnostyka w okresie średniowiecza Rola uczonych arabskich w utrwalanie wiedzy o leku oraz ich wpływ na rozwój medycyny. Choroby i ich zwalczanie w okresie średniowiecza. Medycyna i farmacja klasztorna, powstanie uniwersyteckiego modelu medycyny. Wyodrębnienie się zawodu aptekarza w średniowieczu. Wielkie epidemie. [W1-W4, U1, U2, K1, K2] S4-Seminarium 4 - Temat: Przełom w naukach przyrodniczych i medycynie w XVI i XVIII w. Rozwój badań szczegółowych i anatomii. Paracelsus i jego wpływ na powstanie leku analitycznego. Fizykalne i moralne zasady medycyny w XVIII w. [W1-W4, U1, U2, K1, K2] S5-Seminarium 5 - Temat: Rozwój nauki:medycyny, farmacji i diagnostyki w XIX i w pierwszej połowie XX wieku. Osiągnięcia nauki i techniki, rozwój nauk przyrodniczych, medycyny i farmacji, powstanie leków syntetycznych. Powstanie nowoczesnych metod diagnostycznych, rozwój fizjologii, anatomii i mikrobiologii w XIX w. i na pocz. XX w. Powstanie chemoterapeutyków i antybiotyków w pierwszej połowie XX w. [W1-W4, U1, U2, Strona 4 z 7

5 K1, K2] S6-Seminarium 6 - Temat: Rozwój medycyny i farmacji na ziemiach polskich pd średniowiecza po XIW wiek. Podstawy prawne i organizacyjne aptekarstwa w Europie i na ziemiach polskich. Rozwój wiedzy medycznej i farmaceutycznej na ziemiach polskich od średniowiecza po XIX w. Wybitni lekarze i farmaceuci. [W1-W4, U1, U2, K1, K2] S7-Seminarium 7 - Temat: Początki zawodu diagnosty laboratoryjnego na ziemiach polskich. Medycyna i farmacja pierwszej połowy XX w. wielcy odkrywcy i rola Polaków. Nauczanie medycyny i farmacji w Polsce w XIX i na pocz. XX w. Nauczanie medycyny i farmacji w Warszawie. Kształtowanie się zawodu diagnosty laboratoryjnego w Polsce w XX wieku. [W1- W4, U1, U2, K1, K2] 7. Sposoby weryfikacji efektów kształcenia Symbol przedmiotowego efektu kształcenia W1-W4, K1, Symbole form prowadzonych zajęć Sposoby weryfikacji efektu kształcenia K2 S Test końcowy Kryterium zaliczenia Zalicza minimum 50 procent poprawnych odpowiedzi - oceny według skali 2-5 U1, U2, S 8. Kryteria oceniania Umiejętność weryfikowana w trakcie zajęć na podstawie aktywności studentów Aktywność na zajęciach Forma zaliczenia przedmiotu: np. egzamin testowy, egzamin praktyczny lub zaliczenie bez oceny (nie dotyczy) ocena kryteria 2,0 (ndst) wiedza poniżej 50% prawidłowych odpowiedzi 3,0 (dost) wiedza od 50 do 55% prawidłowych odpowiedzi 3,5 (ddb) wiedza od 55 do 65 % prawidłowych odpowiedzi 4,0 (db) wiedza od 65 do 80 % prawidłowych odpowiedzi 4,5 (pdb) wiedza od 80 do 90% prawidłowych odpowiedzi 5,0 (bdb) Wiedza od 90 do 100 % prawidłowych odpowiedzi 9. Literatura Strona 5 z 7

6 Literatura obowiązkowa: 1. T. Brzeziński, Historia medycyny, PZWL, Warszawa Wł. Szumowski, Historia medycyny, Warszawa R. Rembieliński, B. Kuźnicka, Historia farmacji. Warszawa M. Łyskanowski, Z dziejów medycyny polskiej.warszawa Zawód farmaceuty na ziemiach polskich w XIX i XX wieku,[red.] B. Urbanek, Warszawa Zawód diagnosty laboratoryjnego i Felczera na ziemiach polskich w XIX i XX wieku, [red.] B. Urbanek, Warszawa Literatura uzupełniająca: 1. Zarys dziejów medycyny w Polsce, [red.] W. Noszczyk, t. 1, Warszawa I. Arabas, Apteczki domowe w polskich dworach szlacheckich, Warszawa L. Bartkowiak, Kształtowanie się aptekarstwa w Polsce (XIII-XX wiek): studium historiograficzne, Poznań Drygas, Kształtowanie się podstaw prawnych aptekarstwa w przekroju dziejowym: studia nad podstawowymi źródłami do dziejów farmacji europejskiej i polskiej, T. 1-5, Gdańsk Dzieje nauczania medycyny i farmacji w Warszawie ( ), [red.] M. Łyskanowski, A. Stapiński, A. Środka, Warszawa B. Kuźnicka, Kierunki rozwoju farmacji w Polsce epoki Oświecenia, Wrocław H. Lichocka, Historia poszukiwania leku w roślinach w Polsce Warszawa Albert S. Lyons, R. Joseph Petrucelli II, Ilustrowana historia medycyny, Warszawa J. Majewski, Muzea farmacji i zbiory aptekarskie w Polsce. Poznań J. Pachecka, J. Kowalski, P. Tomaszewski, Dzieje Warszawskiego Wydziału Farmaceutycznego , Warszawa H. Schott, Kronika medycyny, Warszawa J. Thorwald, Dawna medycyna, jej tajemnice i potęga, Wrocław G. Vigarello, Historia zdrowia i choroby: od średniowiecza do współczesności, Warszawa Wybór tekstów źródłowych do dziejów medycyny Polskiej, [red.] W. Osińska, Z. Podgórska Klawe, Kraków Czasopismo: Archiwum Historii Medycyny i Filozofii. 10. Kalkulacja punktów ECTS (1 ECTS = od 25 do 30 godzin pracy studenta) Forma aktywności Liczba godzin Liczba punktów ECTS Wykład Godziny kontaktowe z nauczycielem akademickim: Seminarium 15 1/2 Ćwiczenia Samodzielna praca studenta (przykładowe formy pracy): W tym polu opisujemy nakład samodzielnej pracy przeciętnego studenta konieczny aby zaliczyć przedmiot. W kalkulacji należy uwzględnić m.in. konieczność przygotowania się do zajęć, wykonania pracy domowych, przygotowania się do zaliczeń itp. Przygotowanie studenta do zajęć 7,5 1/4 Przygotowanie studenta do zaliczeń 7.5 1/4 Inne (jakie?) Razem 30 1 Strona 6 z 7

7 11. Informacje dodatkowe Zakład Historii Medycyny WUM, ul. Żwirki i Wigury 63, I piętro, pokój 109, tel Podpis Kierownika Jednostki Podpis osoby odpowiedzialnej za sylabus Strona 7 z 7