Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Lublinie PLAN DZIAŁALNOŚCI KONTROLNEJ WOJEWÓDZKIEGO INSPEKTORATU OCHRONY ŚRODOWISKA W LUBLINIE W ROKU 2007

Transkrypt

1 Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Lublinie PLAN DZIAŁALNOŚCI KONTROLNEJ WOJEWÓDZKIEGO INSPEKTORATU OCHRONY ŚRODOWISKA W LUBLINIE W ROKU 2007 Akceptował : mgr inż. Leszek Żelazny Lubelski Wojewódzki Inspektor Ochrony Środowiska Lublin, grudzień

2 Roczny plan działań kontrolnych WIOŚ w Lublinie w roku 2007 WIOŚ w LUBLINIE Delegatura w Białej Podlaskiej Delegatura w Chełmie Delegatura w Zamościu 1.Wstęp Wojewódzki Inspektorat Ochrony Środowiska w Lublinie swoją działalnością obejmuje obszar województwa lubelskiego. Wszystkie zadania realizuje z pomocą trzech delegatur w Białej Podlaskiej, Chełmie i Zamościu. WIOŚ Lublin obejmuje bezpośrednim nadzorem 10 powiatów (rycki, puławski, lubartowski, łęczyński, świdnicki, lubelski, opolski, kraśnicki, janowski i grodzki Lublin), w których znajduje się19 gmin miejskich i 63 gmin wiejskich. Delegatura WIOŚ Lublin w Białej Podlaskiej - obejmuje zasięgiem swojego działania 5 powiatów (łukowski, radzyński, parczewski, bialsko-podlaski i grodzki Biała Podlaska), w których znajduje się7 gmin miejskich i 38 gmin wiejskich. Delegatura WIOŚ Lublin w Chełmie - obejmuje zasięgiem swojego działania 4 powiaty (chełmski, włodawski, krasnostawski i grodzki Chełm), w których znajduje się 4 gminy miejskie i 30 gmin wiejskich. Delegatura WIOŚ Lublin w Zamościu - obejmuje zasięgiem swojego działania 5 powiatów (hrubieszowski, biłgorajski, tomaszowski, zamojski i grodzki Zamość), w których znajduje się 10 gmin miejskich i 41 gmin wiejskich. Aktem prawnym określającym zadania i kompetencje WIOŚ jest ustawa z dnia 20 lipca 1991 roku o Inspekcji Ochrony Środowiska (Dz. U. z 2002 r. Nr 112, poz. 982 z późn. zm.). Zakres kompetencji organów Inspekcji Ochrony Środowiska regulują przepisy szczegółowe szeregu ustaw, z których najważniejsze to: ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2006 r. Nr 129 poz. 902 z późn. zm.); ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2005 r. Nr 175 poz z późn. zm.); ustawa z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy - Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz zmianie niektórych ustaw (Dz. u. Nr 100 poz z późn. zm.); ustawa z dnia 18 lipca 2001 r. Prawo wodne (Dz. U. z 2005 r. Nr 239 poz z późn. zm.); ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o opakowaniach i odpadach opakowaniowych ( Dz. U. Nr 63 poz. 638 z późn. zm.) ; 2

3 ustawa z dnia 11 maja 2001 r. o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej (Dz. U. Nr 63 poz. 639 z późn. zm.); ustawa z dnia 26 lipca 2000 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. Nr 89, poz. 991 z późn. zm.); ustawa z dnia 22 czerwca 2001 r. o organizmach genetycznie zmodyfikowanych (Dz. U. Nr 76 poz. 811 z późn. zm); ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz z późn. zm.); ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o substancjach zubożających warstwę ozonową (Dz. U. Nr 121, poz z późn. zm.); ustawa z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami (Dz. U. Nr 191, poz z późn. zm.); ustawa z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 25, poz. 202 z późn. zm.); ustawa z dnia 29 lipca 2005 o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (Dz. U. Nr 180, poz z późn. zm.). Najważniejsze zadania Inspekcji zawarte w art. 2 ustawy o Inspekcji Ochrony Środowiska to: kontrola przestrzegania przepisów o ochronie środowiska i racjonalnym użytkowaniu zasobów przyrody, kontrola przestrzegania decyzji ustalających warunki korzystania ze środowiska oraz zakresy, częstotliwości i sposobu prowadzenia pomiarów wielkości emisji, udział w postępowaniu dotyczącym lokalizacji inwestycji, udział w przekazywaniu do użytku obiektów lub instalacji realizowanych jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, kontrola eksploatacji instalacji i urządzeń chroniących środowisko przed zanieczyszczeniem, podejmowanie decyzji wstrzymujących działalność prowadzoną z naruszeniem wymagań związanych z ochroną środowiska lub naruszeniem warunków korzystania ze środowiska, współdziałanie w zakresie ochrony środowiska z innymi organami kontrolnymi, organami ścigania i wymiaru sprawiedliwości oraz organami administracji państwowej i rządowej, samorządu terytorialnego i obrony cywilnej, a także organizacjami społecznymi i opiekunami społecznymi, organizowanie i koordynowanie państwowego monitoringu środowiska, prowadzenie badań jakości środowiska, obserwacji i oceny jego stanu oraz zachodzących w nim zmian, opracowywanie i wdrażanie metod analityczno-badawczych i kontrolnopomiarowych, inicjowanie działań tworzących warunki zapobiegania poważnym awariom oraz usuwania ich skutków i przywracania środowiska do stanu właściwego, kontrola przestrzegania przepisów o opakowaniach i odpadach opakowaniowych, kontrola przestrzegania przepisów o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej i opłacie depozytowej, kontrola przestrzegania przepisów i uzyskanych na ich podstawie zezwoleń, z wyłączeniem kontroli laboratoryjnej, w zakresie postępowania z organizmami genetycznie zmodyfikowanymi, 3

4 kontrola wyrobów wprowadzonych do obrotu, podlegających ocenie zgodności, w zakresie spełniania przez nie zasadniczych wymagań dotyczących ochrony środowiska, określonych w przepisach odrębnych. wykonywanie zadań określonych w ustawie z dnia 30 lipca 2004 r. o międzynarodowym obrocie odpadami kontrola przestrzegania przepisów o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji, kontrola zużytego sprzętu elektrycznego i elektronicznego. 2. Planowanie Priorytetowe zadania do wykonania z zakresu działalności kontrolnej przestrzegania prawa ochrony środowiska określają Wytyczne do planowania działalności organów Inspekcji Ochrony Środowiska w 2007 r. zaakceptowane i przekazane do stosowania przez Głównego Inspektora Ochrony Środowiska. Planowanie działań kontrolnych WIOŚ w Lublinie odbywa się poprzez skonstruowanie planu rocznego i planów kwartalnych, obejmujących podmioty korzystające ze środowiska zlokalizowane na terenie województwa. W przygotowaniu rocznego planu kontroli WIOŚ w Lublinie na 2007 r. wzięto pod uwagę : zasady prowadzenia nadzoru inspekcyjnego w świetle aktualnie obowiązujących przepisów, zadania określone jako priorytetowe w skali kraju i w skali województwa, ocenę stanu przestrzegania wymagań ochrony środowiska przez kontrolowane podmioty, ocenę podstawowych problemów środowiskowych na terenie województwa, sugestie organów administracji rządowej i samorządowej oraz organów innych inspekcji i straży, analizę skarg i wniosków o podjęcie interwencji przez Inspekcję Ochrony Środowiska, dane zawarte w ewidencji kontroli i ewidencji podmiotów korzystających ze środowiska oraz dokumentacji przebiegu i efektów kontroli, przegląd zakładów o dużym ryzyku i zwiększonym ryzyku zaistnienia poważnej awarii, a także uwarunkowania ekologiczne wynikające ze specyfiki regionu: rolniczy charakter województwa, wysoka różnorodność walorów przyrodniczych i rekreacyjnych, strefa przygraniczna, bezpośrednie sąsiedztwo z Ukrainą i Białorusią - funkcjonowanie przejść granicznych drogowych i kolejowych; Bug jako rzeka graniczna, funkcjonowanie dużej ilości zakładów w zlewni rzeki Wieprz, obejmującej obszar całego województwa, funkcjonowanie dużej ilości zakładów przemysłu rolno-spożywczego, wyniki monitoringu środowiska. 4

5 Plan działań kontrolnych WIOŚ tworzy się następującej kolejności: 1) ustalenie listy celów, 2) zweryfikowanie ww. listy celów, na podstawie analizy możliwości wykonawczych WIOŚ, 3) ustalenie liczby podmiotów przewidzianych do kontroli, 4) ustalenie, jakie branże zostaną objęte kontrolą, 5) ustalenie rodzaju wyrobów, jakie zostaną objęte kontrolą w zakresie nadzoru rynku. Lista celów kontrolnych przyjęta do realizacji stanowi załącznik nr 1 do niniejszego opracowania. Roczny plan działań kontrolnych WIOŚ w Lublinie obejmuje kontrole planowe, tj. kompleksowe i problemowe oraz kontrole wyrobów (nadzór rynku). Wybór podmiotów do objęcia kontrolą sporządza się w oparciu o ewidencję jednostek, które znajdują się w prowadzonej przez WIOŚ Lublin, corocznie aktualizowanej bazie podmiotów i danych pozyskiwanych z różnych źródeł. W ostatnim okresie obserwuje się tendencję do zmniejszania się liczby kontroli kompleksowych na rzecz problemowych co zgodnie z zaleceniami zawartymi w Instrukcji przeprowadzania kontroli. Przy opracowaniu planu, wzorem lat ubiegłych, zarezerwowano odpowiednią ilość czasu na przeprowadzanie kontroli pozaplanowych zwłaszcza realizowanych na skutek rosnącej liczby zgłaszanych wniosków o interwencję. Biorąc pod uwagę wszystkie ww. założenia i wytyczne do realizacji, Plan działań kontrolnych WIOŚ w Lublinie w 2007 r. sporządzono w rozbiciu na 20 celów kontrolnych. Podziału ilości kontroli do realizacji w 2007 r. przez WIOŚ w Lublinie i Delegatury przedstawia się następująco: Lp. Wyszczególnienie Planowana liczba kontroli I II III IV Razem 1. WIOŚ Lublin Delegatura Biała Podlaska Delegatura Chełm Delegatura Zamość Razem Reasumując, w 2007 r. zaplanowano przeprowadzenie 900 kontroli, w tym: 168 kontroli kompleksowych, 698 kontroli problemowych oraz 34 kontrole w zakresie nadzoru rynku. Kontrole kompleksowe będą prowadzona w następujących przypadkach: - pierwsza kontrola podmiotu, 5

6 - zmienione zostały techniki, bądź instalacje, co spowodowało określenie nowych warunków korzystania ze środowiska (zmiana stanu formalno-prawnego w zakresie emisji do środowiska substancji lub energii), - od daty poprzedniej kontroli upłynęło 5 lat. Przyjęto, że kontrole kompleksowe stanowić będą ok. 20 % ogólnej liczby kontroli. Uwarunkowane jest to przede wszystkim tym, że: - większość instalacji na terenie województwa lubelskiego jest dobrze znana a ilość nowych powstających instalacji o istotnym znaczeniu dla środowiska jest znikoma, - instalacje nie ulegają istotnym zmianom w zakresie oddziaływania na środowisko, - realizacja kontroli kompleksowych związana jest z koniecznością poświęcenia większej ilości czasu na jej przygotowania i przeprowadzenie oraz wymaga zaangażowania większej ilości inspektorów z uwagi na szeroki jej zakres. Z uwagi na stałe poszerzanie kompetencji IOŚ WIOŚ na skutek implementacji prawa wspólnotowego do prawa polskiego, istnieje konieczność objęcia kontrolą nowych podmiotów, które dotychczas nie podlegały regulacjom prawnym w tym zakresie i tym samym nie podlegały kontrolom WIOŚ. Nowe kompetencje obejmują m.in. emisję lotnych związków organicznych, spełnianie zasadniczych wymagań przez opakowania i maszyny emitujące hałas na zewnątrz pomieszczeń, kontrolowane substancje zubożające warstwę ozonową i stosowanie oraz magazynowanie nawozów, recykling pojazdów, zużyty sprzęt elektrycznego. Zakres kontroli kompleksowej obejmuje w szczególności następujące zagadnienia: sprawdzenie stanu formalnoprawnego; czy kontrolowany podmiot ma wymagane pozwolenia, zezwolenia i decyzje administracyjne, wynikające ze skali i rodzaju prowadzonej działalności, ustalenie czy kontrolowany podmiot przestrzega przepisy o ochronie środowiska (np. czy uiszcza opłaty za korzystanie ze środowiska, składa informacje o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania wytworzonymi odpadami, prowadzi ilościową i jakościową ewidencję wytworzonych odpadów itp.), sprawdzenie, jakie rodzaje, kategorie i ilości substancji niebezpiecznych znajdują się na terenie kontrolowanego zakładu, przeprowadzenie analizy stosowanych przez kontrolowany podmiot technologii i rozwiązań technicznych (rodzaj technologii i jej odpowiednie stosowanie), przeprowadzenie analizy sposobu eksploatacji instalacji, w przypadku zakładu stwarzającego zagrożenie wystąpienia poważnej awarii przemysłowej (zakład o dużym ryzyku wystąpienia awarii albo zakład o zwiększonym ryzyku wystąpienia awarii - art. 248 ust. 1 ustawy Poś), oraz zakładów poniżej kryteriów ZZR, ZDR, sprawdzenie zastosowanych rozwiązań zapobiegających awariom przemysłowym oraz gwarantujących ochronę ludzi i środowiska, sprawdzenie czy wyroby wprowadzone do obrotu przez kontrolowany podmiot spełniają zasadnicze wymagania, analiza dokumentacji potwierdzającej spełnienie przez wyrób zasadniczych wymagań. Kontrole problemowe Kontrole problemowe prowadzone będą w następujących przypadkach: 6

7 kolejna kontrola podmiotu, kontrola badająca wybrane zagadnienia zmiany właściciela zakładu przy niezmienionym zakresie użytkowania eksploatowanych instalacji, zmiany warunków korzystania ze środowiska określonych w wydanych decyzjach administracyjnych. Ilość kontroli problemowych przyjęto na poziomie ok. 80% ogólnej liczby kontroli. W przypadku kontroli problemowej, zakres przedmiotowy jest ustalany odpowiednio do celu kontroli i obejmuje wybrane zagadnienia, w szczególności: 1) sprawdzenie przestrzegania wymagań, które nie były objęte poprzednią kontrolą, 2) sprawdzenie zagadnień określonych w wytycznych dla cyklu kontrolnego o zasięgu krajowym, 3) sprawdzenie wykonania obowiązków nałożonych przez WIOŚ w drodze decyzji administracyjnych, ze względu na stwierdzone naruszenia wymagań ochrony środowiska, 4) sprawdzenie realizacji przedsięwzięć proekologicznych, wynikających z harmonogramu określonego w programach dostosowawczych lub z harmonogramu realizacji zadań ekologicznych dobrowolnie podjętych przez kontrolowany podmiot, 5) sprawdzenie wiarygodności informacji przekazanej do WIOŚ przez użytkującego instalację, 6) sprawdzenie czy inwestycja jest realizowana zgodnie z harmonogramem określonym w decyzji o odroczeniu terminu płatności kary pieniężnej lub czy została zakończona w przypadku upływu terminu odroczenia płatności kary pieniężnej bądź czy ustało naruszenie będące podstawą wymierzenia kary, 7) aktualizacja ewidencji podmiotów korzystających ze środowiska, podlegających kontroli przez IOŚ. Zgodnie z wytycznymi GIOŚ każdy inspektor zajmujący się kontrolą nadzoru runku przeprowadzi nie mniej niż 8 kontroli w roku. W tym ok. 80% zaplanowanych kontroli będzie dotyczyć urządzeń emitujących hałas do środowiska. Kontrole pozaplanowe: Kontrola pozaplanowa podmiotu korzystającego ze środowiska zostanie podjęta w szczególności w następujących przypadkach: 1) skargi lub wniosku o podjęcie interwencji wniesionej przez posła, senatora, radnego, Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, obywatela lub organizację społeczną, 2) reakcji na informację o naruszeniu wymagań ochrony środowiska podaną przez środki masowego przekazu lub otrzymaną z innych źródeł, 3) zwrócenia się przez WIOŚ z innego województwa o przeprowadzenie kontroli wskazanego podmiotu, 4) polecenia wydane przez starostę, wójta, burmistrza (prezydenta miasta) - w przypadkach bezpośredniego zagrożenia środowiska, podjęcia działań zmierzających do usunięcia tego zagrożenia (art. 8a ust. 4 ustawy o IOŚ), 5) wystąpienia wójta, burmistrza (prezydenta miasta), starosty lub marszałka województwa do wojewódzkiego inspektora ochrony środowiska o podjęcie odpowiednich działań będących w jego kompetencji, jeżeli w wyniku kontroli organy te stwierdzą naruszenie przez kontrolowany podmiot przepisów o ochronie środowiska 7

8 lub jest uzasadnione podejrzenie, że takie naruszenie mogło wystąpić (art. 379 ust. 5 ustawy Poś), 6) wniosku o przeprowadzenie kontroli, składany przez właściwy organ samorządu terytorialnego (art. 17 ust. 2 pkt 1a ustawy o IOŚ), 7) zarządzenia przez wojewodę przeprowadzenia kontroli (art. 17 ust. 3 ustawy o IOŚ), 8) udzielania pomocy organom samorządu terytorialnego w realizacji ich zadań kontrolnych w zakresie ochrony środowiska (art. 17 ust. 4 ustawy o IOŚ), 9) polecenia wykonania kontroli wydane przez GIOŚ, 10) współdziałania w akcji zwalczania poważnej awarii z organami właściwymi do jej przeprowadzenia oraz sprawowania nadzoru nad usuwaniem skutków tej awarii (art. 30 ustawy o IOŚ), 11) realizacji przez WIOŚ obowiązków wynikających z przepisów szczególnych, m.in.: a) art. 64 ust. 4, pkt 3 ustawy z dnia r. o ochronie roślin, b) art. 12 ust. 2, pkt 10 ustawy z dnia r. o wykonywaniu działalności gospodarczej w zakresie wytwarzania i obrotu materiałami wybuchowymi, bronią, amunicją oraz wyrobami i technologią o przeznaczeniu wojskowym lub policyjnym, c) art. 14 ust. 2, pkt 8 ustawy z dnia r. o materiałach wybuchowych przeznaczonych do użytku cywilnego, d) art.5 ust.2 pkt 6 lit. c ustawy z dnia r. o wyrobie alkoholu etylowego oraz wytwarzaniu wyrobów tytoniowych, e) art.24 ust.2 pkt 6 lit. c ustawy z dnia r. o napojach spirytusowych, f) art.19 ust. 2 pkt 6 lit. d ustawy z dnia r. o wyrobie i rozlewie wyrobów winiarskich, obrocie tymi wyrobami i organizacji rynku wina, g) art. 26 ust. 4 pkt 2, art. 34 ust.2 pkt 2 ustawy z dnia r. o organizacji rynków owoców i warzyw, rynku chmielu, rynku tytoniu oraz rynku suszu paszowego, h) art. 76 ustawy Poś, tj. w związku z oddawaniem do użytku nowo zbudowanego lub zmodernizowanego obiektu budowlanego, zespołu obiektów lub instalacji realizowanych jako przedsięwzięcie mogące znacząco oddziaływać na środowisko, o których mowa w art. 51 ust. 1 przywołanej ustawy, i) art. 56 ustawy z dnia r. Prawo budowlane, j) art. 53 ust. 1 i art. 27 ust. 3 ustawy o odpadach, k) art. 40 ust. 2 ustawy z dnia r. o recyklingu pojazdów wycofanych z eksploatacji. 12) powiadomienia przez kontrolowany podmiot o ustaniu naruszenia, które uprzednio skutkowało wydaniem przez WIOŚ decyzji administracyjnej, 13) zawiadomienia o zakończeniu realizacji inwestycji, która stanowiła podstawę wydania przez wioś decyzji o odroczeniu terminu płatności kary pieniężnej, 14) złożenia do WIOŚ przez podmiot wniosku o odroczenie wymierzonej administracyjnej kary pieniężnej w przypadku konieczności sprawdzenia, czy spełnione są warunki uprawniające do zastosowania tego instrumentu prawnego, 15) uregulowania przez podmiot stanu formalnoprawnego (np. uzyskanie określonego pozwolenia na korzystanie ze środowiska), 16) powiadomienia przez podmiot o nie wykonaniu zarządzenia pokontrolnego, albo w przypadku braku powiadomienia, 17) powiadomienia przez podmiot o przekroczeniu dopuszczalnych wielkości emisji zanieczyszczeń, 18) prowadzenia działań wynikających ze współpracy ze Strażą Graniczną w wykonywaniu kontroli w strefie nadgranicznej (art. 17 ust. 2 pkt 5 ustawy o IOŚ), 19) prowadzenia działań wynikających ze współpracy z organami, między innymi Najwyższej Izby Kontroli, Państwowej Inspekcji Pracy, Państwowej Inspekcji Sanitarnej, 8

9 Inspekcji Handlowej, Inspekcji Weterynaryjnej, Inspekcji Transportu Drogowego, Nadzoru Budowlanego, Urzędem Ochrony Konkurencji i Konsumentów oraz z innymi organami kontroli, organami obrony cywilnej, organami ścigania. Na podstawie planu rocznego sporządza się imienny wykaz podmiotów wyznaczonych do kontroli w kwartale. W uzasadnionych przypadkach zastrzega się możliwość zmiany planu działalności kontrolnej. Może to być związane z poleceniem Głównego Inspektora Ochrony Środowiska lub Wojewody o wykonaniu innych zadań. Zmiana planu może wynikać również z uwagi na ograniczenie środków finansowych z budżetu państwa na działalność WIOŚ. Informacje o ewentualnych zmianach planu, w zakresie ilości kontroli o więcej niż 20% lub zmianie celów, przekazywane będą niezwłocznie Głównemu Inspektorowi Ochrony Środowiska i Wojewodzie Lubelskiemu. Lublin, r. Opracował: Wydział Inspekcji WIOŚ Lublin 9