PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MATEMATYKI

Transkrypt

1 PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA Z MATEMATYKI W GIMNAZJUM SPOŁECZNYM SPLOT IMIENIA JANA KARSKIEGO W NOWYM SĄCZU I. Cele edukacyjne: W zakresie rozwoju intelektualnego ucznia: wykształcenie umiejętności operowania obiektami abstrakcyjnymi, rozwijanie umiejętności czytanie tekstu ze zrozumieniem, rozwijanie umiejętności zdobywania, porządkowania, analizowania i przetwarzania informacji, opanowanie umiejętności potrzebnych do oceny ilościowej i opisu zjawisk z różnych dziedzin życia, wykształcenia umiejętności budowania modeli matematycznych w odniesieniu do różnych sytuacji życiowych i stosowaniu metod matematycznych w rozwiązywaniu problemów praktycznych, rozwinięcie wyobraźni przestrzennej, nabycie umiejętności samodzielnego zdobywania wiedzy matematycznej, rozwijanie zdolności i zainteresowań matematycznych, rozwijanie logicznego myślenia, precyzyjne formułowanie wypowiedzi, pobudzenie aktywności umysłowej uczniów, nabycie umiejętności poprawnego analizowania, wnioskowania i uzasadniania. W zakresie kształtowania pozytywnych postaw: kształtowanie wytrwałości w zdobywaniu wiedzy i umiejętności matematycznych wyrobienie systematyczności w pracy, kształtowanie odpowiedzialności za powierzone zadania, kształtowanie postawy dialogu i kultury dyskusji, kształtowanie pozytywnych postaw etycznych, wyrobienie umiejętności dobrej organizacji pracy, właściwego planowania nauki, rozwijanie umiejętności pracy w zespole, kształtowanie postaw dociekliwych, poszukujących i krytycznych, dbanie o estetykę ( czytelny rysunek, jasne i przejrzyste rozwiązanie zadań itp.). II. Kształtowanie samodzielności i aktywności uczniów przez: podmiotowe traktowanie ucznia, stosowanie wszystkich zasad nauczania ze szczególnym uwzględnieniem indywidualizacji, stosowanie aktywizujących i nowatorskich metod nauczania, zachęcanie do udziału w konkursach i olimpiadach matematycznych, wykształcenie umiejętności klasyfikowania faktów i selekcjonowania informacji, wyrobienie nawyku korzystania z tablic matematycznych i poradników

2 III. Zasady oceniania wyników w nauce. 1. Ocenie podlegają umiejętności i wiadomości ujęte w planie metodycznym nauczyciela. 2. Wykaz umiejętności i wiadomości (z uwzględnieniem poziomów wymagań programowych) jest podany na początku każdego roku szkolnego. 3. Ocenie podlegają umiejętności i wiadomości ucznia zaprezentowane poprzez: odpowiedzi ustne, rozwiązania zadań zawartych w zapowiedzianych, godzinnych sprawdzianach wiadomości, rozwiązania zadań zawartych w kartkówkach, które nie muszą być zapowiedziane, aktywność ucznia na zajęciach, systematyczne odrabianie zadań domowych, udział w konkursach, zawodach przedmiotowych i olimpiadach. 4. Kryteria oceny umiejętności i wiadomości. Odpowiedź ustna: bezbłędna, samodzielna i wyczerpująca, wykraczająca poza program nauczania, wskazująca na szczególne zainteresowanie przedmiotem celujący, bezbłędna, samodzielna i wyczerpująca bardzo dobry, bezbłędna, samodzielna i niepełna dobry, braki i luki w opanowaniu podstawowych wiadomości, pomoc nauczyciela przy wypowiedziach dostateczny, wyraźne braki, wypowiedzi tylko z pomocą nauczyciela dopuszczający, brak odpowiedzi, całkowity brak zrozumienia problemu niedostateczny. W przypadku sprawdzianów wiadomości i kartkówek przyjmuje się skalę punktową przeliczaną na oceny według podanych niżej zasad: 0% 39% punktów niedostateczny 40% 49% punktów dopuszczający 50% 74% punktów dostateczny 75% 89% punktów dobry 90% 100% punktów bardzo dobry 90% 100% punktów oraz zadanie dodatkowe o podwyższonym stopniu trudności celujący Ilość kartkówek i sprawdzianów podyktowana jest ilością godzin i realizowanym w danej klasie programem nauczania. Aktywność ucznia oceniana jest za pomocą systemu plusów i minusów stawianych za krótkie odpowiedzi lub rozwiązania zadań wymagających zastosowania elementarnych wiadomości potrzebnych do bieżącej lekcji. Ocena wpisywana jest na koniec semestru zgodnie z zasadą: jeżeli liczba plusów stanowi 0% 19% ogółu znaków, uczeń otrzymuje ocenę ndst 20% 39% ogółu znaków, uczeń otrzymuje ocenę dop 40% 59% ogółu znaków, uczeń otrzymuje ocenę dst 60% 79% ogółu znaków, uczeń otrzymuje ocenę db 80% 100% ogółu znaków, uczeń otrzymuje ocenę bdb W przypadku stwierdzenia braku pracy domowej, zeszytu czy pomocy potrzebnych do lekcji uczeń otrzymuje minusa. 5. W pracach pisemnych nie wolno używać ołówka, korektora i koloru czerwonego. Część pracy napisana ołówkiem nie jest brana pod uwagę. 6. W przypadku nieobecności ucznia na sprawdzianie obejmującym znaczny zakres materiału uczeń ma obowiązek (i prawo) napisania go w terminie ustalonym - 2 -

3 z nauczycielem, nie później niż dwa tygodnie od daty sprawdzianu. W przypadku nieusprawiedliwionego niezgłoszenia się w ustalonym terminie uczeń otrzymuje ocenę niedostateczną. 7. Uczeń może poprawiać każdą ocenę z zapowiedzianej pracy pisemnej pisanej w pierwszym terminie i tylko ocenę niedostateczną z pracy pisemnej pisanej po raz pierwszy w drugim terminie. Poprawa odbywa się na zasadach ustalonych z nauczycielem, kryteria ocen nie zmieniają się a otrzymana ocena jest wpisywana do dziennika. 8. Prace pisemne są przechowywane u nauczyciela do końca roku szkolnego i są do wglądu dla rodziców i uczniów. 9. Uczeń ma obowiązek systematycznie prowadzić zeszyt przedmiotowy i przynosić na lekcję potrzebne przybory i materiały. 10. Uczeń ma prawo dwa razy w semestrze zgłosić nieprzygotowanie do zajęć. 11. Ocena śródroczna wynika z ocen cząstkowych uzyskanych w I semestrze, ocena roczna z wszystkich ocen cząstkowych uzyskanych w ciągu roku. Ocena śródroczna i roczna nie jest średnią arytmetyczną ocen cząstkowych. Znaczący wpływ na ocenę śródroczną i roczną mają oceny za sprawdziany wiadomości oraz sesji egzaminacyjnych. 12. W przypadku otrzymania oceny niedostatecznej za pierwszy semestr uczeń musi zaliczyć wymagany zakres materiału do końca marca w przypadku klas maturalnych, do końca kwietnia w pozostałych klasach. 13. W przypadku nieobecności ponad 50% na zajęciach postępowanie zgodnie z regulaminem oceniania i promowania ucznia

4 O 1.3. Katalog wymagań programowych na poszczególne stopnie szkolne klasa 3 Potęgi Zamienia potęgi o wykładniku całkowitym ujemnym na odpowiednie potęgi o wykładniku naturalnym. Oblicza wartości potęg o wykładniku ujemnym i całkowitej podstawie. Oblicza wartość dwuargumentowego wyrażenia arytmetycznego zawierającego potęgi o wykładniku całkowitym. Stosuje regułę mnożenia lub dzielenia potęg o tym samym wykładniku ujemnym. Stosuje regułę mnożenia lub dzielenia potęg o tej samej podstawie i wykładniku całkowitym. Stosuje regułę potęgowania potęgi o wykładnikach całkowitych. Przedstawia iloczyn i iloraz potęg o wykładniku całkowitym w postaci potęgi. Przedstawia potęgę potęgi o wykładniku całkowitym za pomocą potęgi o wykładniku naturalnym. Stosuje notację wykładniczą do przedstawiania bardzo małych liczb. Przekształca proste wyrażenia algebraiczne, np. z jedną zmienną, z zastosowaniem potęgowania o wykładniku całkowitym. Wykorzystuje kalkulator do potęgowania. Stosuje łącznie wzory dotyczące mnożenia, dzielenia, potęgowania potęg o wykładniku całkowitym do obliczania wartości prostego wyrażenia. Przedstawia potęgę o wykładniku całkowitym w postaci iloczynu potęg lub ilorazu potęg, lub w postaci potęgi. Wyraża za pomocą notacji wykładniczej o wykładniku całkowitym podstawowe jednostki miar. Wskazuje liczbę najmniejszą i największą w zbiorze liczb zawierającym potęgi o wykładniku całkowitym. Podaje definicję potęgi o wykładniku całkowitym. Stosuje łącznie wszystkie twierdzenia dotyczące potęgowania o wykładniku całkowitym do obliczania wartości złożonych wyrażeń. Rozwiązuje zadania tekstowe z zastosowaniem notacji wykładniczej wyrażającej bardzo małe liczby. Szacuje wartość potęgi o wykładniku całkowitym. Porównuje wartości potęg o wykładnikach całkowitych. Porządkuje w ciąg, np. rosnący, zbiór potęg o wykładniku całkowitym. Rozwiązuje złożone zadania tekstowe z zastosowaniem potęg o wykładnikach całkowitych. Zapisuje wszystkie wzory z działu Potęgi o wykładniku całkowitym oraz opisuje je poprawnym językiem matematycznym. Oszacowuje bez użycia kalkulatora wartości złożonych wyrażeń zawierających działania na potęgach o wykładniku całkowitym. Rozwiązuje zadania-problemy, np. dotyczące badania podzielności liczb podanych w postaci wyrażenia zawierającego potęgi o wykładniku całkowitym. 1

5 Matematyka wokół nas Gimnazjum. Poradnik dla nauczyciela klasa 3 Podobieństwo figur Wskazuje figury podobne na rysunku lub w swoim otoczeniu. Określa skalę podobieństwa dwóch figur proste przypadki. Wskazuje figury przystające i określa ich skalę podobieństwa. Rysuje figury podobne w skali 2 i. Rozpoznaje trójkąty prostokątne podobne. Wyznacza stosunki długości odpowiednich boków w wielokątach podobnych. Zapisuje w postaci równania stosunki długości odpowiednich boków w trójkątach prostokątnych podobnych. Stosuje cechy podobieństwa trójkątów prostokątnych podobnych do rozwiązywania prostych zadań. Oblicza długości boków wielokątów podobnych przy podanej skali. Rysuje figury podobne w dowolnej skali. Oblicza skalę podobieństwa, mając dane obwody figur podobnych. Stosuje cechy podobieństwa dowolnych trójkątów podobnych do rozwiązywania prostych zadań. Oblicza skalę podobieństwa, mając dane pola figur podobnych. Oblicza pole figury podobnej przy danej skali podobieństwa. Rozwiązuje złożone zadania dotyczące podobieństwa dowolnych trójkątów. Stosuje poznane wiadomości i umiejętności, związane z podobieństwem figur, w sytuacjach problemowych. 2

6 O 1.3. Katalog wymagań programowych na poszczególne stopnie szkolne klasa 3 Bryły obrotowe Wskazuje bryły obrotowe wśród przedmiotów życia codziennego. Wskazuje przekroje osiowe brył obrotowych. Wyróżnia wśród innych brył walec, stożek i kulę. Wskazuje na modelach elementy brył obrotowych. Oblicza pola powierzchni walca, stożka i kuli, stosując odpowiednie wzory. Oblicza objętości walca, stożka i kuli, stosując odpowiednie wzory. Rysuje bryły obrotowe powstałe przez obrót prostokąta, trójkąta, koła. Odróżnia przekrój poprzeczny od przekroju osiowego walca i stożka. Przekształca wzory na pole powierzchni i objętość walca, stożka i kuli. Zamienia jednostki pola i objętości. Rysuje siatkę walca i stożka. Formułuje własnymi słowami definicje walca, stożka i kuli. Oblicza pole powierzchni i objętość walca, stożka i kuli z zastosowaniem własności tych brył. Projektuje siatki walca i stożka, np. mając dane pole powierzchni bocznej. Wyprowadza wzory na pole powierzchni i objętość walca i stożka. Rozwiązuje złożone zadania z zastosowaniem własności brył obrotowych. Stosuje poznane wiadomości i umiejętności, związane z bryłami obrotowymi, w sytuacjach problemowych. 3

7 Matematyka wokół nas Gimnazjum. Poradnik dla nauczyciela klasa 3 Elementy rachunku prawdopodobieństwa Rozpoznaje doświadczenia losowe. Przedstawia wyniki doświadczeń losowych w postaci tabel liczebności i histogramów. Określa zdarzenie elementarne w prostych doświadczeniach losowych, np. jednokrotnym rzucie kostką, rzucie monetą. Określa zbiór zdarzeń elementarnych w prostych doświadczeniach losowych, np. jednokrotnym rzucie kostką, rzucie monetą. Rozpoznaje zdarzenia sprzyjające danemu zdarzeniu doświadczenia losowego proste przypadki. Rozpoznaje zdarzenie pewne i niemożliwe danego zdarzenia w doświadczeniu losowym i zna wartości ich prawdopodobieństwa proste przypadki. Oblicza prawdopodobieństwo zdarzenia prostego doświadczenia losowego. Podaje przykłady doświadczeń losowych. Przedstawia wyniki doświadczeń losowych w postaci diagramów procentowych. Określa zbiór zdarzeń elementarnych w doświadczeniach losowych, np. kilkakrotnym rzucie kostką, rzucie monetą. Określa zbiór zdarzeń sprzyjających danemu zdarzeniu w doświadczeniach losowych opisanych Określa zdarzenie pewne i niemożliwe dla danego zdarzenia w doświadczeniach losowych opisanych Oblicza prawdopodobieństwo dla danego zdarzenia w doświadczeniach losowych opisanych Przedstawia wyniki doświadczeń losowych w postaci drzewa. Określa zbiór zdarzeń elementarnych w doświadczeniach losowych, np. wyciąganiu losów, układaniu liczb z kilku cyfr. Określa zbiór zdarzeń sprzyjających danemu zdarzeniu w doświadczeniach losowych opisanych Określa zdarzenie pewne i niemożliwe dla danego zdarzenia w doświadczeniach losowych opisanych Oblicza prawdopodobieństwo dla danego zdarzenia w doświadczeniach losowych opisanych Opisuje doświadczenie losowe na podstawie zbioru jego zdarzeń elementarnych. Określa zbiór zdarzeń sprzyjających danemu zdarzeniu w różnych doświadczeniach losowych. Oblicza prawdopodobieństwo dla danego zdarzenia w różnych doświadczeniach losowych. Stosuje poznane wiadomości i umiejętności, związane rachunkiem prawdopodobieństwa, w sytuacjach problemowych. 4