Apelacja. w post powaniu cywilnym. Tadeusz Ereciƒski. Wydanie 3

Transkrypt

1

2 Apelacja w post powaniu cywilnym Tadeusz Ereciƒski Wydanie 3 Warszawa 2012

3 Opracowanie redakcyjne: Joanna Choroszczak-Magiera Opracowanie techniczne: Agnieszka Dymkowska Projekt okładki i stron tytułowych: Agnieszka Tchórznicka Copyright by LexisNexis Polska Sp. z o.o. Warszawa 2012 Wszelkie prawa zastrzeżone. Żadna część tej książki nie może być powielana ani rozpowszechniana za pomocą urządzeń elektronicznych, mechanicznych, kopiujących, nagrywających i innych bez pisemnej zgody Autora i wydawcy. ISBN LexisNexis Polska Sp. z o.o. Ochota Office Park 1, Al. Jerozolimskie 181, Warszawa tel , faks Infolinia: Redakcja: tel , , , faks biuro@lexisnexis.pl Księgarnia Internetowa: dostępna ze strony

4 Spis treści Wykaz skrótów Od Autora ROZDZIAŁ I. Apelacja w systemie środków zaskarżenia orzeczeń sądowych Uwagi wstępne Systemy zaskarżenia orzeczeń sądowych Środki odwoławcze w Kodeksie postępowania cywilnego Uwagi prawnoporównawcze Apelacja według prawa austriackiego Apelacja według prawa niemieckiego Apelacja w prawie francuskim ROZDZIAŁ II. Ewolucja przepisów o apelacji cywilnej Apelacja według Kodeksu postępowania cywilnego z 1932 r Lata Ogólna charakterystyka apelacji według ustawy z 1 marca 1996 r Zmiany wprowadzone ustawą z 24 maja 2000 r Zmiany w latach Późniejsze zmiany ROZDZIAŁ III. Dopuszczalność apelacji Dopuszczalność apelacji ze względu na istnienie orzeczenia, jego rodzaj i termin Istnienie zaskarżonego orzeczenia Orzeczenia podlegające zaskarżeniu apelacją Termin do wniesienia apelacji Podmioty uprawnione do wniesienia apelacji Strony i uczestnicy postępowania

5 Spis treści 2.2. Inne podmioty Gravamen (interes prawny) Wymagania formalne apelacji Warunki formalne apelacji jako pisma procesowego Warunki formalne apelacji jako środka odwoławczego Zakres zaskarżenia Wskazanie zarzutów apelacyjnych i ich uzasadnienie Nieważność postępowania Nowe fakty i dowody Wniosek apelacyjny Wartość przedmiotu zaskarżenia ROZDZIAŁ IV. Postępowanie sprawdzające przed sądem pierwszej i drugiej instancji. Odpowiedź na apelację Postępowanie przed sądem pierwszej instancji Odpowiedź na apelację Postępowanie przed sądem odwoławczym ROZDZIAŁ V. Rozpoznanie apelacji przez sąd drugiej instancji Skład sądu drugiej instancji. Posiedzenie niejawne i rozprawa Zakres rozpoznania sprawy przez sąd drugiej instancji Zakres przedmiotowy apelacji Granice podmiotowe apelacji Zakaz rozszerzania żądania Kontrola postanowień, które nie podlegały zaskarżeniu Postępowanie dowodowe przed sądem drugiej instancji Nowe fakty i dowody Ustalenia sądu drugiej instancji ROZDZIAŁ VI. Orzeczenia sądu drugiej instancji Merytoryczne rozstrzygnięcie sprawy przez sąd drugiej instancji Oddalenie apelacji Orzeczenie reformatoryjne Uchylenie orzeczenia i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Uwagi ogólne Nierozpoznanie istoty sprawy Ocena prawna Rozstrzygnięcia niemerytoryczne sądu drugiej instancji Odrzucenie pozwu i umorzenie postępowania Przedstawienie zagadnienia prawnego Zakaz reformationis in peius

6 Spis treści 4. Uzasadnianie i doręczanie orzeczeń sądu drugiej instancji Uzasadnianie orzeczeń Doręczanie orzeczeń Prawomocność i wykonalność wyroków sądu drugiej instancji Prawomocność Wykonalność ROZDZIAŁ VII. Apelacja w postępowaniu uproszczonym Podstawy apelacji uproszczonej Sposób rozpoznania apelacji Postępowanie dowodowe Orzekanie Uzasadnienie wyroku sądu drugiej instancji Bibliografia Aneks 1. Uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 23 marca 1999 r., III CZP 59/ Uchwała składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 31 stycznia 2008 r., III CZP 49/

7 Wykaz skrótów Biul. SN Biuletyn Sądu Najwyższego d.k.p.c. rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 29 listopada 1930 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 83, poz. 651 ze zm., tekst jedn. Dz.U. z 1932 r. Nr 112, poz. 934 ze zm.) EPS Europejski Przegląd Sądowy k.c. ustawa z 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. Nr 16, poz. 93 ze zm.) k.p.c. ustawa z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296 ze zm.) LexPolonica Serwis Prawniczy LexisNexis MoP Monitor Prawniczy NP Nowe Prawo NPC Nowy Proces Cywilny OSNAPiUS Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych OSNC Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna OSNCP Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna, Izba Pracy i Ubezpieczeń Społecznych od 1963 r. OSNC-ZD Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Cywilna. Zbiór Dodatkowy OSNP Orzecznictwo Sądu Najwyższego Izba Pracy, Ubezpieczeń Społecznych i Spraw Publicznych OSP Orzecznictwo Sądów Polskich OSPiKA Orzecznictwo Sądów Polskich i Komisji Arbitrażowych OTK Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego Pal. Palestra PiP Państwo i Prawo PN Przegląd Notarialny PPC Polski Proces Cywilny Prok. i Pr. Prokuratura i Prawo Pr.Egz.Sąd. Problemy Egzekucji Sądowej Przeg. Pr. i Admin. Przegląd Prawa i Administracji PS Przegląd Sądowy Rej. Rejent 9

8 Wykaz skrótów RPEiS R.Pr. SN St. Cyw. u.s.p. u.k.s.c. Zb.Orz. ZNUJ ZNUŁ Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny Radca Prawny Sąd Najwyższy Studia Cywilistyczne ustawa z 27 lipca 2001 r. Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz.U. Nr 98, poz ze zm.) ustawa z 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz.U. Nr 167, poz ze zm.) Zbiór Orzeczeń Sądu Najwyższego (Zbiór urzędowy orzeczeń do 1939 r. i w latach ) Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Jagiellońskiego Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Łódzkiego Uwaga: Artykuły powołane w tekście bez bliższego określenia są artykułami ustawy z 17 listopada 1964 r. Kodeks postępowania cywilnego (Dz.U. Nr 43, poz. 296 ze zm.). 10

9 Od Autora Apelacja została przywrócona do systemu prawa procesowego cywilnego ustawą z 1 marca 1996 r. Jest ona podstawowym środkiem odwoławczym przysługującym od merytorycznych orzeczeń sądu pierwszej instancji. Jej regulacja jest wzorowana na modelu apelacji pełnej przyjętej w Kodeksie postępowania cywilnego z 1932 r. z pewnymi tylko modyfikacjami. Pozwoliło to na wykorzystanie przy stosowaniu przepisów o apelacji dorobku międzywojennego orzecznictwa Sądu Najwyższego oraz doktryny prawa procesowego. W ostatnich latach zapadło jednak wiele nowych ważnych orzeczeń Sądu Najwyższego, które dotyczyły węzłowych problemów apelacji i postępowania apelacyjnego. Konieczne wydało się więc przygotowanie nowego opracowania, które pokazałoby ewolucję judykatury i poglądów doktrynalnych. Autor tylko w części mógł wykorzystać swoją publikację z 1996 r. (Apelacja i kasacja w procesie cywilnym, Warszawa 1996). Została ona wydatnie wzbogacona, uzupełniona i przerobiona. W książce omówiono także zmiany ustawowe wprowadzone do Kodeksu postępowania cywilnego po 1 lipca 1996 r. (m.in. dotyczące apelacji w postępowaniu uproszczonym). Na kształt normatywny apelacji w sprawach cywilnych wpływały również orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, uznające niektóre rozwiązania ustawowe za niekonstytucyjne. Obecny model apelacji, jako drugiej merytorycznej instancji o szerokim zakresie kognicji sądu odwoławczego, uzasadnia ograniczenia w dostępie do skargi kasacyjnej i przyśpiesza zakończenie sporów sądowych. Dodatkowo podkreśla to znaczenie merytorycznych orzeczeń sądu drugiej instancji, które z chwilą ich ogłoszenia (lub wy jątkowo doręczenia) stają się orzeczeniami prawomocnymi i rzadko już są wzruszane przez Sąd Najwyższy. 11

10 Od Autora Rzetelne postępowanie przed sądem odwoławczym powinno umożliwić wydanie trafnego rozstrzyg nięcia oraz gwarantować pełną realizację prawa do sądu. Dla wygody czytelnika w aneksie zostały zamieszczone teksty dwóch przełomowych uchwał składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z 1999 r. i 2008 r. analizowanych wnikliwie w treści publikacji. W trzecim wydaniu dokonano drobnych uzupełnień związanych ze zmianami wprowadzonymi ustawą z 16 wrzesnia 2011 r. o zmianie ustawy Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 233, poz. 1381), a także dodano najnowsze orzecznictwo, co sprawia, że książka uwzględnia stan prawny na dzień 1 lipca 2012 r. W wielu kwestiach praktycznych należy natomiast odesłać czytelnika do komentarza Autora do przepisów o apelacji zamieszczonych w najnowszym wydaniu opracowania Kodeks postępowania cywilnego. Komentarz, t. II, Warszawa

11 Rozdział I Apelacja w systemie środków zaskarżenia orzeczeń sądowych 1. Uwagi wstępne Celem rozpoznania sprawy cywilnej jest wydanie przez sąd trafnego rozstrzygnięcia, opartego na obowiązujących przepisach prawa materialnego, ustaleniach faktycznych zgodnych z prawdą, oraz udzielenie tym samym żądanej ochrony prawnej uprawnionym do tego podmiotom. Cel ten może i powinien być osiągnięty przez staranne i wnikliwe rozpoznanie oraz rozstrzygnięcie sporu przez sąd pierwszej instancji. Sąd ten w najpełniejszy sposób może realizować zasadę bezpośredniości przez osobisty kontakt ze stronami oraz środkami dowodowymi. Orzeczenie sądowe może jednak okazać się błędne. Również strona może uważać, że nie spełniło ono jej oczekiwań albo ma wady. Doświadczenie życiowe pokazuje, że nie da się całkowicie wyeliminować błędów dotyczących postępowania lub wyroku, wynikających z niewłaściwego rozumienia obowiązujących przepisów prawa procesowego lub materialnego. Sprzyjają temu także niejasne prawo oraz błędy legislacyjne wywołane często pośpiechem związanym z koniecznością nadążania za postępującą współcześnie jurydyzacją życia społecznego. Istniejąca już od dawna możliwość kontroli orzeczenia sądowego przez sąd wyższej instancji znalazła nowe uzasadnienie w idei praw człowieka, a w szczególności prawa do sądu, rozumianego jako prawa do rzetelnej procedury sądowej. Wprawdzie w systemie Europejskiej konwencji praw człowieka z 1950 r. obowiązek istnienia prawa odwołania się do sądu drugiej instancji jest ograniczony do spraw karnych, jednak wyższy stan- 13

12 Rozdział I. Apelacja w systemie środków zaskarżenia orzeczeń sądowych dard w tym zakresie został przyjęty w Konstytucji RP z 1997 r. Zgodnie z art. 176 ust. 1 Konstytucji RP postępowanie sądowe jest co najmniej dwuinstancyjne. Jednocześnie art. 78 zd. pierwsze Konstytucji RP stwierdza, że każda ze stron ma prawo do zaskarżenia orzeczeń sądowych. Wyjątki od tej zasady oraz tryb zaskarżania okreś la ustawa. Pomijając spór co do relacji między tymi normami, nie ulega wątpliwości, że każdy ma prawo do zaskarżenia merytorycznego orzeczenia sądu pierwszej instancji do sądu drugiej instancji. Wątpliwości co do znaczenia pojęcia instancyjności wynikły z faktu, że w Konstytucji RP nie określono treści tego terminu i posłużono się nim jako niedookreśloną nazwą ogólną, choć jednocześnie pojęcie to znane było językowi prawniczemu 1. Instancyjność postępowania jest utożsamiana z możliwością zaskarżenia orzeczenia do wyższej instancji, w wyniku którego następuje rozdzielenie postępowania w sprawie, które jest przeprowadzane kolejno przed sądami różnych instancji. Celem tego rozdzielenia jest przeprowadzenie kontroli przez sąd wyższej instancji nad rozstrzygnięciem dokonanym przez sąd niższej instancji. Kontrolę uruchamia zaskarżenie orzeczenia przez legitymowany do tego podmiot. W grę nie wchodzi w zasadzie odwołanie albo zmiana orzeczenia przez sąd z urzędu. Cecha odwołalności wiąże się przede wszystkim z czynnościami procesowymi stron. Wyroki sądu muszą być stabilne. Wiążą one sąd, który je wydał, i nie można ich zmieniać ani poprawiać. Ewentualna zmiana orzeczenia przez sąd, który je wydał, może dotyczyć postanowień, 1 Por. F. Zedler, Zagadnienie instancyjności postępowania cywilnego, w: Prace z prawa prywatnego. Księga pamiątkowa ku czci Sędziego J. Pietrzykowskiego, Warszawa, s. 377; T. Wiśniewski, Problematyka instancyjności postępowania sądowego w sprawach cywilnych, w: Ars et usus. Księga pamiątkowa ku czci Sędziego S. Rudnickiego, Warszawa 2005, s. 290 i n.; A. Jakubecki, Kilka uwag o instancyjności postępowania cywilnego na tle orzecznictwa Trybunału Konstytucyjnego, w: Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego a Kodeks postępowania cywilnego. Materiały konferencyjne (Serock r.), red. T. Ereciński, K. Weitz, Warszawa 2010, s. 81 i n.; M. Michalska-Marciniak, Definicja pojęcia instancja, w: Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego..., s. 488 i n., oraz Zasada dwuinstancyjności postępowania sądowego a prawo do sądu w orzecznictwie Trybunału Konstytucyjnego (zagadnienia wybrane), w: Aurea praxis, Aurea theoria. Księga pamiątkowa ku czci Profesora Tadeusza Erecińskiego, t. II, red. J. Gudowski, K. Weitz, Warszawa 2011, s

13 1. Uwagi wstępne i to z reguły w wyniku inicjatywy strony (np. co do zażalenia w wypadkach przewidzianych w art k.p.c.). To, że wyrok jest nieodwołalny, nie uniemożliwia jego zaskarżenia. Inaczej niż w prawie cywilnym materialnym ustawodawca, jako następstwa wadliwego orzeczenia, nie przewiduje możliwości stwierdzenia jego nieważności z mocy prawa. Orzeczenie sądu w postępowaniu cywilnym pozostaje więc mimo swych wad, nawet istotnych, ważne aż do chwili, w której innym orzeczeniem sądowym nie zostanie stwierdzona jego nieważność. Nieważność postępowania jest zatem tylko jedną z przyczyn uzasadniających zaskarżenie orzeczenia sądu w postępowaniu cywilnym. W konsekwencji w postępowaniu sądowym musi istnieć system środków procesowych pozwalający na eliminację wadliwego orzeczenia sądowego i zastąpienie go orzeczeniem trafnym. Cechą środków zaskarżenia jest to, że istnieje związek przyczynowy między nimi a wydanym już orzeczeniem sądowym 2. Głównymi przyczynami wadliwości orzeczeń sądowych są błędy w rozumowaniu, które mogą wystąpić albo na płaszczyźnie prawnej, albo faktycznej, oraz błędy w postępowaniu. Szczególnym błędem rozumowania jest błąd pogwałcenia prawa, który polega na zastosowaniu przez sąd nieistniejącego przepisu lub niezastosowaniu przepisu istniejącego 3. Zaskarżeniu podlegają nie tylko orzeczenia wadliwe. Wystarczające jest wystąpienie hipotetycznej wadliwości orzeczenia sądowego. Celem zaskarżenia jest zweryfikowanie orzeczenia sądu pierwszej instancji. W jego wyniku powinno nastąpić potwierdzenie jego prawidłowości lub 2 Por. m.in.: M. Waligórski, Polskie prawo procesowe cywilne. Funkcja i struktura, Warszawa 1947, s. 630 i n.; W. Siedlecki, Nieważność procesu cywilnego, Warszawa 1965, s. 80; A. Oklejak, Z problematyki zaskarżalności orzeczeń sądowych w postępowaniu cywilnym, St. Cyw. 1975, t. XXV XXVI, s. 215; S. Hanausek, System zaskarżania orzeczeń sądowych w nowym polskim postępowaniu cywilnym, St. Cyw. 1967, t. IX, s. 141; W. Siedlecki, Zaskarżalność orzeczeń w sądowym postępowaniu cywilnym, w: Studia z zakresu prawa procesu cywilnego. Księga pamiątkowa ku czci Z. Resicha, Warszawa 1985, s. 271; tenże, w: System prawa procesowego cywilnego. Zaskarżanie orzeczeń sądowych, t. III, Ossolineum 1986, s. 12 i n.; P. Osowy, Systemy zwyczajnych środków zaskarżenia w prawie procesowym cywilnym w Europie zagadnienia wybrane, Rej. 2003, nr 11, s. 61; T. Wiśniewski, Przebieg procesu cywilnego, Warszawa 2009, s. 270 i n. 3 Zob. np. A. Oklejak, Apelacja w procesie cywilnym, Kraków 1994, s