Mathematica - organizacja. czyli sztuka obliczeń symbolicznych. Możliwości. Mathematica do czego można ją użyć. Możliwości, cd. Mathematica publikacje
|
|
- Mariusz Andrzej Kubicki
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 czyli sztuka obliczeń symbolicznych Mathematica - organizacja Dokument Mathematica zorganizowany jest w tzw. komórki. Ręczne zerowanie zmiennych Clear[variables] (* czyści wartości zmiennych*) x=. (* to samo co Clear*) Remove[ Global`* ] (* usuwa wszystkie zmienne*) Clear[ Global`* ] Mathematica do czego można ją użyć Zastosowania: o nauki przyrodnicze o matematyka o nauczanie o inżynieria o infomatyka, itd Ponad 100 wyspecjalizowanych, komercyjnych pakietów i ponad 200 książek o Mathematice i jej zastosowaniach Mathematica publikacje o strona główna. o Wbudowana dokumentacja Mathematica (wszystko napisane w układzie notatnika) o Możliwości Działania arytmetyczne Operacje na liczbach całkowitych, rzeczywistych i zespolonych z dużą precyzją Bardzo dużo wbudowanych funkcji i stałych Algebra Rozwinięcia w szereg, upraszczanie, rozwiązywanie układu równań liniowych Operacje na wektorach, macierzach i tensorach Analiza matematyczna Granice, całkowanie i różniczkowanie, szeregi, rozwiązywanie układu równań różniczkowych, itd. Analiza numeryczna: Znajdowanie pierwiastków równań, całkowanie numeryczne, dopasowywanie krzywych, itd. Możliwości, cd. GRAFIKA - wykresy 2D, 3D, konturowe, parametryczne, animacje, itd. Programowanie Wbudowany interpreter języka programowania (zbliżony do C) z kompilatorem o Projekty demonstracyjne można znaleźć na: o Czasopismo programu Mathematica Mathematica - organizacja Pracujemy w dokumencie zwanym Notatnik Jak uzyskać dostęp? Dokument Mathematica zorganizowany jest w tzw. komórki. SHIFT+ENTER wykonanie obliczeń ENTER nowa linia Z. Postawa, "Podstawy Informatyki II" Strona: 1 z 9
2 Z. Postawa, "Podstawy Informatyki II" Strona: 2 z 9 Podstawowe zasady o Program rozróżnia małe i duże litery o Polecenia, nazwy wbudowanych funkcji i stałych zaczynają się od dużej litery np. Sin[] o Użyj małych liter, aby zadeklarować swoje funkcje i stałe o Argumenty są zamykane w nawiasach prostokątnych [] o Nawiasy klamrowe {} są używane do grupowania elementów, oraz do oznaczania zakresów parametrów funkcji. o Nawiasy () są zarezerwowane do grupowania operacji. o Nazwy wszystkich funkcji dla obliczeń numerycznych zaczynają się od litery N np. NSin[] o Komentarz (* komentarz *) Podstawowe operacje o Dodawanie + o Odejmowanie - o Mnożenie * o Dzielenie / o Podnoszenie do potęgi Uwaga: Mnożenie można reprezentować przez spacje: x y oznacza x * y ^ Wbudowane funkcje - przykłady Abs[x] -wartość bezwzględna liczby x In[1]:= Abs[ -15 ] Out[1]= 15 Sqrt[x] pierwiastek z x In[2]:= N[ Sqrt[2], 20] Out[2] = Log[x] logarytm naturalny z x Log[n,x] logarytm z x przy podstawie n Exp[x] e do potęgi x Sin[x] sinus z x (radiany) Sin [x Degree] sinus z x (stopnie) ArcSin[x] funkcja odwrotna do sinus z x (radiany) Wbudowane funkcje - przykłady Sinh[x] - sinus hiperboliczny z x ArcSinh [x] odwrotna do sinusa hiperbolicznego z x! silnia!! podwójna silnia Prime[k] k-ta liczba pierwsza Mod[x,y] reszta z dzielenia x przez y MAX[x1,x2,x3..] wartość maksymalna Operacje na liczbach całkowitych -> liczba całkowita Operacje na liczbach mieszanych -> liczba rzeczywista lub zespolona Operacje przypisania zmiennych In[1]:= x = 0.5 Out[1]=0.5 In[2]:= x= x*x Out[2]=x 2 Wynik poprzedniej operacji In[3] = % * 5 Out[3] = 5 x 2 Wynik operacji numer In[1] In[4] = %1 * 5 Out[4]=2.5 Wbudowane funkcje liczby zespolone In[1]:= z=20+7 I Out[1]= i Re[z] -część rzeczywista z z Out[2] = 20 Im[z] część urojona z z Out[3] = 7 Abs[z] moduł z z -sqrt(re 2 +im 2 ) Out[3] = Sqrt[449] Abs[z]//N Out[4] = Arg[z]//N ϕ Im[z] Out[5] = ϕ Arg[z] Out[6] = Atan[---] Re[z] 20 Conjugate[z] liczba sprzężona do z Out[7] = 20 7 i Dokładność obliczeń N[operacja, precyzja] In[1]:= N[100!] Out[1]= * In[2]:= 100!//N inny zapis In[2]:= N[100!,157] Out[2]= * Algebra Mathematic a rozumie zapis algebraiczny i może na nim wykonywać operacje symboliczne In[1]:= z=(x + y)^2 Out[1]=(x + y) 2 In[2]:= Expand[z] rozwiniecie na wielomiany Out[2]=x 2 +2xy + y 2 In[3]:= Factor[%] zwiniecie do postaci potęgowej Out[3]=(x + y) 2 In[4]:= Simplify[%2] zwiniecie do najprostszej postaci Out[4]=(x + y) 2
3 Z. Postawa, "Podstawy Informatyki II" Strona: 3 z 9 Rozwiązywanie równania = jest znakiem przypisania wartości == jest znakiem oznaczającym równanie In[1]:= x^2 + 2x+1 == 0 Out[1]=1 + 2 x + x 2 == 0 Solve[równanie, zmienna] - rozwiązuje równanie względem zmiennej zmienna In[2]:= Solve [%,x] Out[2]={{x -> -1}, {x -> -1}} In[3]:= %1./x->-1 Out[3]=True Rozwiązywanie układu równań Solve[{ rów1== liczba1, rów2 == liczba2,. }, {x, y,.}] - rozwiązuje układ równań względem zmiennych x,y,.. Definiowanie wyrażeń In[1]:= row1= x^2 + 2x==-1 Out[1]= 2 x + x 2 == -1 In[2]:= Solve[row1] Out[2]={{x -> -1}, {x -> -1}} In[3]:=row1:= x^2 + 2x==-1 Przypisuje dopiero w momencie wykonania operacji In[1]:= x^2 + 2x-1/.x->2 Out[1]= 7 Operator zastąpienia /. In[1]:= Solve[{x+2*y ==1, x y==2},{x,y}] Out[1]= Liczbowe rozwiązywanie układu równań NSolve[{ rów1== liczba1, rów2 == liczba2,. }, {x, y,.}] - rozwiązuje układ równań względem zmiennych x,y,.. In[1]:= NSolve[{x+2*y ==1, x y==2}, {x,y}] Out[1]= {{x -> , y -> }} Definiowanie funkcji nazwafunkcji[argument_]: = wyrażenie In[1]:= fun[x_]:=x^2 + 2x-1 In[2]:= fun[4] Out[2]= 23 In[3]=ff[x_,y_]:=x*y In[4]=ff[1.,2.] Out[4]=2. Znajdowanie pierwiastków równania FindRoot[ rów1, {x,x0}] szuka pierwiastków równania rów1 względem zmiennej x, przy wartości zgadywanej x0 In[1]:= FindRoot [x^2 + 2x==-1, {x,0}] Out[1]= {x -> -1.} FindRoot[{ rów1, rów2,. }, {{x,x0}, {y,y0},.}] Suma i iloczyn wyrażeń szeregu Sum[ wyrażenie_ciągu, {l, lmin, lmax,lstep}] Product[ wyrażenie_ciągu, {l, lmin, lmax,lstep}] In[1]:= Sum[1/x,{x,1,10,2}] 563 Out[1]= In[2]:= Product[1/x,{x,1,10,2}] 1 Out[1]= In[3]:=%//N Out[3]=
4 Z. Postawa, "Podstawy Informatyki II" Strona: 4 z 9 Suma i iloczyn wyrażeń ciągu - nieskończoność Infinity stała zastrzeżona do oznaczenia In[1]:= m:={{1,2},{2,1}} Operacje na macierzach In[1]:= Sum[1/x^2,{x,1,Infinity}] Pi Out[1]= In[2]:= %//N Out[3]= In[2]:= Transpose[m] <- transponowanie macierzy Out[3]= {{1, 2}, {2, 1}} In[4]:= Det[m] Out[4]= -3 In[5]:=Inverse[m] Out[5]= <- wyznacznik macierzy =1*1-2*3=-3 <- odwrotność macierzy Wektory v:={x,y,..} wektor v o współrzędnych x,y,.. In[1]:= v1:={1,1,1} In[2]:=v2:={1,2,3} In[3]:=v1+v2 Out[3]={2, 3, 4} + = Iloczyn skalarny -. In[4]:= v1 v2 Out[3]=6 =1*1+2*2+3*1= Iloczyn wektorowy Cross[] In[5]:=Cross[v1,v2] Out[5]={1, -2, 1} = Znalezienie wartości własnych macierzy Aby znaleźć wartości własne macierzy należy rozwiązać równanie charakterystyczne In[1]:= m:={{1,2,1},{2,1,1},{1,1,1}} In[2]:=wartwl:=m-x*IdentityMattrix[3] In[3]:= wyz=det[wartwl] <- wyznacznik macierzy Out[3]= x + 3 x 2 -x 3 In[4]:=NSolve[wyz==0, x] Out[4]= {{x -> -1.}, {x -> }, {x -> }} Macierze m:={{a11,a12},{a21,a22}} In[1]:= m:={{1,0},{0,1}} In[2]:=m2:={{2,1},{0,0}} In[3]=MatrixForm[m] <- aby przedstawić wynik w postaci macierzowej Out[3]= //MatrixForm= IdentityMatrix[n] <- macierz jednostkowa o rozmiarze n x n In[4]:= IdentityMatrix[2] Out[4] ={{1, 0}, {0, 1}} Operacje na macierzach lub Wartości własne In[1]:= m:={{1,2,1},{2,1,1},{1,1,1}} In[2]:=Eigenvalues[N[m]] Out[2]= { , -1., } In[3]:=Eigenvectors [N[m]] Wektory własne Out[3]= {{ , , },{ , ,0.},{ , , }} Analiza matematyczna In[1]:= m:={{1,0},{0,1}} In[2]:=m2:={{2,1},{0,0}} In[3]:= m+m2 <- suma macierzy Out[3]= {{3, 1}, {0, 1}} In[4]:= m-m2 <- różnica macierzy Out[4]= {{-1, -1}, {0, 1}} In[5]:=m.m2 <- iloczyn macierzy Out[5]= {{2, 1}, {0, 0}} + = + = o Wyznaczanie granic ciągów o Różniczkowanie o Całkowanie o Rozwiązywanie równań różniczkowych
5 Z. Postawa, "Podstawy Informatyki II" Strona: 5 z 9 In[1]:= Limit[ Sin[x]/x, x->0] Out[1]= 1 Granice funkcji Limit[ funkcja, x-> x0] granica funkcji przy x dążącym do x0 Można szukać granic przy x In[4]:= Limit[Exp[x]/(x^100),x->Infinity] Out[4] =Infinity In[3]:= f:= Sin[x]*Tan[x] Całkowanie nieoznaczone Użycie zmiennych In[4]:=Integrate[f, x] Out[4]=-Log[Cos[x/2] - Sin[x/2]] + Log[Cos[x/2] + Sin[x/2]] - Sin[x] In[3]:= f1[x_] = Sin[x]*Tan[x] In[4]:=Integrate[f[x], x] Out[4]=-Log[Cos[x/2] - Sin[x/2]] + Log[Cos[x/2] + Sin[x/2]] - Sin[x] In[1]:= D[ Log[x],x] 1 Out[1]= ---- x Różniczkowanie D[ funkcja, zmienna] pochodna funkcji po zmiennej zmienna D[ funkcja, {zmienna,n}] n-ta pochodna funkcji po zmiennej zmienna In[2]:= D[ Log[x],{x,2}] Out[1]= -x -2 ESCintESC Całkowanie nieoznaczone ESCddESC d CTRL+_ dolna granica CTRL+% górna granica Zapis naturalny ESCintESCSin[x]*Tan[x]ESCddESC Różniczkowanie cząstkowe D[ funkcja, {zmienna1,n},{zmienna2,m}] n-ta i m-ta pochodna funkcji po zmiennej zmienna1 i zmienna2 Całkowanie nieoznaczone wielokrotne Integrate[funkcja, zmienna1, zmienna2] całka nieoznaczona z funkcji po zmiennych zmienna1 i zmienna2 In[1]:= D[ x*sin[y],{x,1},{y,2}] Out[1]= -Sin[y] Zapis uproszczony In[1]:= Integrate[ Exp[xy]/x, x,y] Out[1]= Exp[xy] y Log[x] In[1]:= D[ x*sin[y],x,{y,2}] Out[1]= -Sin[y] In[1]:= Integrate[ 1/x,x] Out[1]= Log[x] Całkowanie nieoznaczone Integrate[funkcja, zmienna] całka nieoznaczona z funkcji po zmiennej zmienna In[2]:= Integrate[Sin[x]*Tan[x], x] Out[2]= -Log[Cos[x/2] - Sin[x/2]] + Log[Cos[x/2] + Sin[x/2]] - Sin[x] Całkowanie oznaczone Integrate[funkcja, {zmienna1,początek,koniec}] całka oznaczona z funkcji po zmienej zmienna w zakresie od z1 do z2 In[1]:= Integrate[ Exp[-x]/x, {x,1., Infinity}] Out[1]=
6 Z. Postawa, "Podstawy Informatyki II" Strona: 6 z 9 Całkowanie oznaczone wielokrotne Integrate[funkcja, {x,x1,x2}, {y,y1,y2}] całka oznaczona z funkcji po zmienych x i y w zakresie od x1 do x2 oraz od y1 do y2 In[1]:= Integrate[ Sin[x+y], {x,0., Pi/2},{y,0.,Pi/2}] Out[1]= 2. Rozwiązywanie równań różniczkowych Równanie różniczkowe 2-go rzędu In[1]:=eq1 = {z''[t] == -9.81}; initial = {z[0] == 0, z'[0] == 10}; ndsol = DSolve[Join[eq1, initial], z[t], t] Out[1]= {z[t] -> 10 t t^2}} In[2]=tmax=Solve[ndsol==0]; In[3]=tmax = NSolve[z[t] == 0 /. ndsol, t] Out[3]={{t -> 0.}, {t -> }} Szeregi Series [funkcja, {x,x0,rząd}] rozwija funkcję w szereg wokół punktu x0 do rzędu rząd In[1]:= Series[ Exp[-x], {x,0, 4}] x x x 5 Out[1]= 1 - x O[x] Wykresy o Wykres dwuwymiarowy liniowy o Wykres dwuwymiarowy punktowy o Wykres trójwymiarowy o Wykres konturowy o Wykres pola wektorowego o Wykres parametryczny Rozwiązywanie równań różniczkowych DSolve[funkcja, y[x],x] analityczne rozwiązywanie równanie różniczkowego dla y[x], gdzie x jest zmienna niezależną Równanie różniczkowe 1-go rzędu In[1]:=Plot [x^2,{x,-1,1}] Wykres dwuwymiarowy Plot[funkcja, {x,x0,x1},opcje] rysuje wykres funkcji w zakresie od x1 do x2. Opcje pozwalają na modyfikacje stylu In[1]:=eq:=y [x]-2 y[x]==0 In[2]:=DSolve[eq,y[x],x] 2 x Out[1]= {{y[x] -> E C[1]}} In[1]:=eq:={y [x]== y[x]}; inital={y[0]==2} In[2]:=rozw = DSolve[Join[eq, initial], y[x], x] Out[2]= Plot[Evaluate[y[x] /. rozw], {x, 0, 1}, AxesLabel -> {"x", "y"}] Logarytmiczny wykres dwuwymiarowy LogPlot[funkcja, {x,x0,x1}] oś y jest logarytmiczna LogLinearPlot[funkcja, {x,x0,x1}] oś x jest logarytmiczna LogLogPlot[funkcja, {x,x0,x1}] osie x i y są logarytmiczne In[158]:=LogPlot [Exp[x],{x,0,10}, LabelStyle -> {15}]
7 Z. Postawa, "Podstawy Informatyki II" Strona: 7 z 9 Wykres dwuwymiarowy opcje Plot[funkcja, {x,x0,x1}, PlotRange->{x2, x3}] ] PlotRange zakres osi y AxesLabel->{"x", x^2"} opis osi x i y PlotLabel > Przebieg próbny" nazwa wykresu PlotStyle->{RGBColor[1,0,1]} kolor linii wykresu- styl linii wykresu LabelStyle->{15} rozmiar tekstu opisów osi Wykres punktowy II ListPlot[{y0,y1..},Opcje] rysuje wykres kolejnych punktów {y0,y1,...} In[1]:=ListPlot[ { 2.5, 3.7, -1.2, 7.0, 9.1, -2.3}, PlotJoined->True ] Wykres dwuwymiarowy wielu funkcji Plot[{f1,f2}, {x,x0,x1},opcje] rysuje wykres funkcji f1 i f2 w zakresie od x1 do x2 In[117]:=Plot[{x^2, x}, {x, -1, 1}, PlotStyle -> {{Red, Thickness[0.002]}, {Green, Dashing[{0.03, 0.03}],Thick}}, PlotLabel - > "Test", Frame -> True, AxesLabel -> {"Signal [au]", Superscript["mc", "2"]}] Wykres trójwymiarowy Plot3D[funkcja3D, {x,x0,x1},{y,y0,y1},opcje] rysuje wykres funkcji w zakresie x od x1 do x2 i y od y1 do y2 In[24]:=Plot3D[Sin[x] Sin[y], {x,-pi,pi}, {y,-pi,pi}, AxesLabel -> {x,y,z}, Mesh->All, PlotPoints->40] Polecenie Show Show[w1,w2] nakłada na siebie wcześniej utworzone wykresy w1 i w2 In[1]:=w1:=Plot[x^2, {x, -1, 1}]; w2 := Plot[x, {x, -1, 1}] In[2]:=Show[w1, w2] Wykres konturowy ContourPlot[funkcja, {x,x0,x1},{y,y0,y1},opcje] rysuje wykres konturowy funkcji w zakresie od x0 do x1 i od y0 do y1 In[84]:=ContourPlot[Cos[x]*Cos[y], {x, -Pi, Pi}, {y, -Pi, Pi}, ContourLabels -> True] Wykres punktowy ListPlot[{x0,y0},{x1,y1},..] rysuje wykres punktów x,y In[5]:=ListPlot[{{-5, -3}, {-3, 2}, {0.5, 6.3), {2.5, 1.4}, {5, 3}}, PlotJoined -> True] Wykres pola wektorowego VectorFieldPlot[funkcja, {x,x0,x1},{y,y0,y1},opcje] rysuje wykres wektorowy funkcji w zakresie od x0 do x1 i y0 do y1 Needs["VectorFieldPlots`"] In[1]:=V:={x, y}/(x^2 + y^2)^(3/2) In[2]:=VectorFieldPlot[v, {x, -5, 5}, {y, -5, 5}]
8 Z. Postawa, "Podstawy Informatyki II" Strona: 8 z 9 Wykres parametryczny ParametrivPlot[x[t],y[t],{t,t0,t1} ] rysuje wykres parametryczny funkcji x[t] i y[t] w zakresie od t0 do t1 In[30]:=ParametricPlot[{Cos[t]*t, Sin[t]*t}, {t, 0, 50}] Dopasowywanie krzywych In[1]:=dane:=ReadList["e:\dane.dat", {Number, Number}] In[2]:=Fit[ dane, {x^2, x^1, 1}, x] Out[2]:= x x^2 In[3]:=NonlinearFit[dane1, a*x^2 + b*x + c, x, {{a, 0.5}, {b, -0.5}, {c, 1.5}}] Out[3]:= x x^2 Operacje na zbiorach SetDirectory["Nazwa kartoteki"] ustawienie nazwy kartoteki głównej, np. kartoteki ze zbiorem Zmienna=Import["Nazwa zbioru"] importuje dane Export["dane.dat","zmienna ] zapisuje dane ze zmiennej zmienna do zbioru o nazwie dane.dat <<["dane.dat","zmienna ] ładuje jeden element ze zbioru o nazwie dane.dat do zmiennej zmienna Delete["dane.dat"] usuwa zbiór nazwie dane.dat Operacje na zbiorach In[1]:=SetDirectory["e:/"] Out[1]=e:/ In[2]:=dane:=Import["dane.dat"] In[3]:=wykres = ListPlot[dane] y v θ x Rzut ukośny x=v cos In[1]:=Remove["Global`*"] In[2]:= y:=v*sin[α]*t-9.81*t*t/2.; x:= v*sin[α]*t In[3]:= Solve[D[y,t] 0,t]; In[4]:= tmax:=n[2.*t//.%] In[5]:= zasieg=x//.t tmax Out[5]:= { v 2 Cos[α] Sin[α]} In[6]:= wysokosc=y//.t tmax/2 Out[6]:= { v 2 Sin[α] 2 } y Operacje na zbiorach ReadList["Nazwa zbioru", "format"] ustawienie nazwy kartoteki ze zbiorem WriteList["Nazwa zbioru", "format"] ustawienie nazwy kartoteki ze zbiorem In[1]:=dane:=ReadList["e:\dane.dat", {Number, Number}] In[2]:=dane:=Import["dane.dat"] In[3]:=wykres = ListPlot[dane] Rzut ukośny, cd In[7]:= Solve[D[zasieg,α] 0,α] Out[7]:= {{α },{α },{α }, {α }} In[8]:= αmax=n[α//.%][[3]] In[9]:= α=αmax/pi*180. Out[9]:= 45 In[10]:= zasieg Out[10]:={ v 2 }
9 Z. Postawa, "Podstawy Informatyki II" Strona: 9 z 9 Pole elektryczne jednorodnie naładowanej płaszczyzny θ d l θ r In[1]:=Remove["Global`*"] In[2]:= de:=1/(4*pi*ε0)*σ*ds*cos[θ]/l^2 In[3]:= l:=d/cos[θ] In[4]:= ds:=2*pi*r*dr*dφ In[5]:= dφ:=1/(2 Pi) In[6]:= r:=d*tan[θ]; dr:=d[r,θ] In[7]:= E calk =Integrate[dE,{θ,0,Pi},{φ,0,2 Pi}] de dϕ de Out[2]:= σ/ε 0 Rozpraszanie ( A sin θ ) ) 1/ 2 cosθ1 ± 1 E1 E0 1 A m2 =, gdzie A = + m1 In[1]:= e0:=100; m2=108 (*Srebro *); m1=40 (*Argon *); In[2]:= A:=m2/m1 In[3]:= e1[θ _]:=e0 ((Cos[θ Degree]+Sqrt[A^2-Sin[θ Degree]^2])/(1+A))^2 In[4]:= Plot[Evaluate[e1[x]],{x, 0, 90},AxesLabel {"Angle (degrees)","kinetic energy (ev)"}] Manipulate - interakcja Manipulate[wyr, {x,x0,x1}] pozwala na interaktywną zmianę parametrów zmiennej x w wyrażeniu wyr, w zakresie of x0 do x1 In[1]:=Manipulate[ Plot[e0*(((Cos[x] - Sqrt[a1^2 - Sin[x]^2])/(1 + a1))^2), {x, 0 Degree, 90 Degree}, AxesLabel -> {"Angle (rad)", "Kinetic energy (ev)"}], {a1, 1, 10}] Programowanie w Mathematice To już we własnym zakresie lub na ćwiczeniach
Mathematica III Równania różniczkowe, układy równań różniczkowych, wykresy, badanie funkcji, importowanie danych, instrukcje warunkowe, pętle
Mathematica III Równania różniczkowe, układy równań różniczkowych, wykresy, badanie funkcji, importowanie danych, instrukcje warunkowe, pętle na podstawie materiałów wolfram.com Równania różniczkowe: Równanie
Bardziej szczegółowoSin[Pi / 4] Log[2, 1024] Prime[10]
In[1]:= (* WSTĘP DO PAKIETU MATHEMATICA *) (* autorzy: Łukasz Płociniczak,Marek Teuerle*) (* Składnia: nazwy funkcji z wielkiej litery a argumenty w kwadratowych nawiasach. Wywołujemy wartość SHIFT+ENTER
Bardziej szczegółowo2.1. Postać algebraiczna liczb zespolonych Postać trygonometryczna liczb zespolonych... 26
Spis treści Zamiast wstępu... 11 1. Elementy teorii mnogości... 13 1.1. Algebra zbiorów... 13 1.2. Iloczyny kartezjańskie... 15 1.2.1. Potęgi kartezjańskie... 16 1.2.2. Relacje.... 17 1.2.3. Dwa szczególne
Bardziej szczegółowoWykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych
Temat wykładu: Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych Kody kolorów: żółty nowe pojęcie pomarańczowy uwaga kursywa komentarz * materiał nadobowiązkowy Przykłady: Programy wykorzystywane
Bardziej szczegółowoMathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje
Mathcad c.d. - Macierze, wykresy 3D, rozwiązywanie równań, pochodne i całki, animacje Opracował: Zbigniew Rudnicki Powtórka z poprzedniego wykładu 2 1 Dokument, regiony, klawisze: Dokument Mathcada realizuje
Bardziej szczegółowoALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA,
ALGEBRA z GEOMETRIA, ANALITYCZNA, MAT00405 PRZEKSZTAL CANIE WYRAZ EN ALGEBRAICZNYCH, WZO R DWUMIANOWY NEWTONA Uprościć podane wyrażenia 7; (b) ( 6)( + ); (c) a 5 6 8a ; (d) ( 5 )( 5 + ); (e) ( 45x 4 y
Bardziej szczegółowoLista nr 1 - Liczby zespolone
Lista nr - Liczby zespolone Zadanie. Obliczyć: a) ( 3 i) 3 ( 6 i ) 8 c) (+ 3i) 8 (i ) 6 + 3 i + e) f*) g) ( 3 i ) 77 ( ( 3 i + ) 3i 3i h) ( + 3i) 5 ( i) 0 i) i ( 3 i ) 4 ) +... + ( 3 i ) 0 Zadanie. Przedstawić
Bardziej szczegółowoPODSTAWY AUTOMATYKI. MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.
WYDZIAŁ ELEKTROTECHNIKI I AUTOMATYKI Katedra Inżynierii Systemów Sterowania PODSTAWY AUTOMATYKI MATLAB - komputerowe środowisko obliczeń naukowoinżynierskich - podstawowe operacje na liczbach i macierzach.
Bardziej szczegółowoObliczenia Symboliczne
Lekcja Strona z Obliczenia Symboliczne MathCad pozwala na prowadzenie obliczeń zarówno numerycznych, dających w efekcie rozwiązania w postaci liczbowej, jak też obliczeń symbolicznych przeprowadzanych
Bardziej szczegółowoWPROWADZENIE DO ŚRODOWISKA SCILAB
Politechnika Gdańska Wydział Elektrotechniki i Automatyki WPROWADZENIE DO ŚRODOWISKA SCILAB Materiały pomocnicze do ćwiczeń laboratoryjnych Opracowanie: Paweł Lieder Gdańsk, 007 Podstawy pracy z Scilab.
Bardziej szczegółowoWykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne.
Wykład Matematyka A, I rok, egzamin ustny w sem. letnim r. ak. 2002/2003. Każdy zdający losuje jedno pytanie teoretyczne i jedno praktyczne. pytania teoretyczne:. Co to znaczy, że wektory v, v 2 i v 3
Bardziej szczegółowoElementy projektowania inzynierskiego Przypomnienie systemu Mathcad
Elementy projektowania inzynierskiego Definicja zmiennych skalarnych a : [S] - SPACE a [T] - TAB - CTRL b - SHIFT h h. : / Wyświetlenie wartości zmiennych a a = b h. h. = Przykładowe wyrażenia
Bardziej szczegółowoRównania liniowe i nieliniowe
( ) Lech Sławik Podstawy Maximy 11 Równania.wxmx 1 / 8 Równania liniowe i nieliniowe 1 Symboliczne rozwiązanie równania z jedną niewiadomą 1.1 solve -- Funkcja: solve() MENU: "Równania->Rozwiąż..."
Bardziej szczegółowoGNU Octave (w skrócie Octave) to rozbudowany program do analizy numerycznej.
1 GNU Octave GNU Octave (w skrócie Octave) to rozbudowany program do analizy numerycznej. Octave zapewnia: sporą bibliotęke użytecznych funkcji i algorytmów; możliwośc tworzenia przeróżnych wykresów; możliwość
Bardziej szczegółowo1. Liczby zespolone i
Zadania podstawowe Liczby zespolone Zadanie Podać część rzeczywistą i urojoną następujących liczb zespolonych: z = ( + 7i)( + i) + ( 5 i)( + 7i), z = + i, z = + i i, z 4 = i + i + i i Zadanie Dla jakich
Bardziej szczegółowoAlgebra Symboliczna. Wykład I. Andrzej Odrzywolek. Instytut Fizyki, Zakład Teorii Względności i Astrofizyki
Algebra Symboliczna Wykład I Andrzej Odrzywolek Instytut Fizyki, Zakład Teorii Względności i Astrofizyki 03.10.2007, środa, 13:15 Dane kontaktowe dr Andrzej Odrzywołek pokój 447, IV piętro E-mail: odrzywolek@th.if.uj.edu.pl
Bardziej szczegółowoELEKTROTECHNIKA Semestr 1 Rok akad / ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + 2j)(5 2j),
ELEKTROTECHNIKA Semestr Rok akad. / 5 ZADANIA Z MATEMATYKI Zestaw. Przedstaw w postaci algebraicznej liczby zespolone: (3 + j)(5 j) 3 j +j (5 + j) (3 + j) 3. Narysuj zbiory punktów na płaszczyźnie: +j
Bardziej szczegółowoPakiety matematyczne. Matematyka Stosowana. dr inż. Krzysztof Burnecki
Pakiety matematyczne Matematyka Stosowana dr inż. Krzysztof Burnecki 22.05.2013 Wykład 12 Mathematica. Wprowadzenie Obliczenia w Mathematice Wolfram Alpha Slajdy powstały na podstawie strony www.mathematica.pl
Bardziej szczegółowoALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści I Zadania Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna Geometria analityczna na płaszczyźnie Liczby zespolone 4 Wielomiany
Bardziej szczegółowoKolorowa płaszczyzna zespolona
Kolorowa płaszczyzna zespolona Marta Szumańska MIMUW/IX LO w Warszawie Sielpia, 27 października 2018 p. 1 of 64 Liczby zespolone Przez i oznaczamy jednostkę urojoną. Jest to obiekt spełniający warunek
Bardziej szczegółowoPodstawy Automatyki ćwiczenia Cz.1. Środowisko Matlab
Podstawy Automatyki ćwiczenia Cz.1 Środowisko Matlab Podstawową jednostką obliczeniową w programie Matlab jest macierz. Wektory i skalary mogą być tutaj rozpatrywane jako specjalne typy macierzy. Elementy
Bardziej szczegółowoWykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych, cz. 2/2
Temat wykładu: Wykorzystanie programów komputerowych do obliczeń matematycznych, cz. 2/2 Kody kolorów: żółty nowe pojęcie pomarańczowy uwaga kursywa komentarz * materiał nadobowiązkowy 1 Przykłady: Programy
Bardziej szczegółowoINFORMATYKA TECHNICZNA Komputerowe Wspomaganie Obliczeń Wykład 3. Komputerowe wspomaganie obliczeń w programie Mathcad. dr inż.
INFORMATYKA TECHNICZNA Komputerowe Wspomaganie Obliczeń Wykład 3. Komputerowe wspomaganie obliczeń w programie Mathcad dr inż. Paweł Surdacki Instytut Podstaw Elektrotechniki i Elektrotechnologii Politechniki
Bardziej szczegółowoZajęcia nr 1 (1h) Dwumian Newtona. Indukcja. Zajęcia nr 2 i 3 (4h) Trygonometria
Technologia Chemiczna 008/09 Zajęcia wyrównawcze. Pokazać, że: ( )( ) n k k l = ( n l )( n l k l Zajęcia nr (h) Dwumian Newtona. Indukcja. ). Rozwiązać ( ) ( równanie: ) n n a) = 0 b) 3 ( ) n 3. Znaleźć
Bardziej szczegółowoRozkład materiału a wymagania podstawy programowej dla I klasy czteroletniego liceum i pięcioletniego technikum. Zakres rozszerzony
Rozkład materiału a wymagania podstawy programowej dla I klasy czteroletniego liceum i pięcioletniego technikum. Zakres rozszerzony ZBIORY TEMAT LICZBA GODZIN LEKCYJNYCH WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE Z PODSTAWY
Bardziej szczegółowoFunkcje. Część pierwsza. Zbigniew Koza. Wydział Fizyki i Astronomii
Funkcje Część pierwsza Zbigniew Koza Wydział Fizyki i Astronomii Wrocław, 2015 Co to są funkcje? y(x) x Co to są funkcje? y(x) x Co to są funkcje? Funkcja dla każdego argumentu ma określoną dokładnie jedną
Bardziej szczegółowoARKUSZ KALKULACYJNY MICROSOFT EXCEL cz.2 Formuły i funkcje macierzowe, obliczenia na liczbach zespolonych, wykonywanie i formatowanie wykresów.
Wydział Elektryczny Katedra Elektrotechniki Teoretycznej i Metrologii Instrukcja do pracowni z przedmiotu Podstawy Informatyki Kod przedmiotu: ENS1C 100 003 oraz ENZ1C 100 003 Ćwiczenie pt. ARKUSZ KALKULACYJNY
Bardziej szczegółowoMathematica - podstawy
Mathematica - podstawy Artur Kalinowski Semestr letni 2011/2012 Artur Kalinowski Mathematica - podstawy 1 / 27 Spis tre±ci Program Mathematica 1 Program Mathematica 2 3 4 5 Artur Kalinowski Mathematica
Bardziej szczegółowoROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ.
ROZKŁAD MATERIAŁU DO II KLASY LICEUM (ZAKRES ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ. LICZBA TEMAT GODZIN LEKCYJNYCH Potęgi, pierwiastki i logarytmy (8 h) Potęgi 3 Pierwiastki 3 Potęgi o wykładnikach
Bardziej szczegółowoWykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć zorganizowanych w Uczelni 30 30
Zał. nr 4 do ZW WYDZIAŁ PODSTAWOWYCH PROBLEMÓW TECHNIKI KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim ALGEBRA M1 Nazwa w języku angielskim ALGEBRA M1 Kierunek studiów (jeśli dotyczy): Matematyka Stopień studiów
Bardziej szczegółowoE-N-1112-s1 MATEMATYKA Mathematics
KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU E-N-1112-s1 MATEMATYKA Mathematics Kod modułu Nazwa modułu Nazwa modułu w języku angielskim Obowiązuje od roku akademickiego 2012/13 A. USYTUOWANIE MODUŁU W SYSTEMIE STUDIÓW
Bardziej szczegółowoZagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony
Zagadnienia do małej matury z matematyki klasa II Poziom podstawowy i rozszerzony Uczeń realizujący zakres rozszerzony powinien również spełniać wszystkie wymagania w zakresie poziomu podstawowego. Zakres
Bardziej szczegółowoPORÓWNANIE TREŚCI ZAWARTYCH W OBOWIĄZUJĄCYCH STANDARDACH EGZAMINACYJNYCH Z TREŚCIAMI NOWEJ PODSTAWY PROGRAMOWEJ
PORÓWNANIE TREŚCI ZAWARTYCH W OBOWIĄZUJĄCYCH STANDARDACH EGZAMINACYJNYCH Z TREŚCIAMI NOWEJ PODSTAWY PROGRAMOWEJ L.p. 1. Liczby rzeczywiste 2. Wyrażenia algebraiczne bada, czy wynik obliczeń jest liczbą
Bardziej szczegółowoWYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY KARTA PRZEDMIOTU
Zał. nr 4 do ZW WYDZIAŁ MECHANICZNO-ENERGETYCZNY KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim MATEMATYKA Nazwa w języku angielskim Calculus Kierunek studiów (jeśli dotyczy): Specjalność (jeśli dotyczy): Stopień
Bardziej szczegółowoROZKŁAD MATERIAŁU DLA KLASY I LICEUM I TECHNIKUM (ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ
ROZKŁAD MATERIAŁU DLA KLASY I LICEUM I TECHNIKUM (ZAKRES PODSTAWOWY I ROZSZERZONY) A WYMAGANIA PODSTAWY PROGRAMOWEJ ZBIORY TEMAT LICZBA GODZIN LEKCYJNYCH WYMAGANIA SZCZEGÓŁOWE Z PODSTAWY PROGRAMOWEJ Z
Bardziej szczegółowoWprowadzenie do Mathcada 1
Wprowadzenie do Mathcada Ćwiczenie. - Badanie zmienności funkcji kwadratowej Ćwiczenie. pokazuje krok po kroku tworzenie prostego dokumentu w Mathcadzie. Dokument ten składa się z następujących elementów:.
Bardziej szczegółowoElementy rachunku różniczkowego i całkowego
Elementy rachunku różniczkowego i całkowego W paragrafie tym podane zostaną elementarne wiadomości na temat rachunku różniczkowego i całkowego oraz przykłady jego zastosowania w fizyce. Małymi literami
Bardziej szczegółowoFunkcje Andrzej Musielak 1. Funkcje
Funkcje Andrzej Musielak 1 Funkcje Funkcja liniowa Funkcja liniowa jest postaci f(x) = a x + b, gdzie a, b R Wartość a to tangens nachylenia wykresu do osi Ox, natomiast b to wartość funkcji w punkcie
Bardziej szczegółowoAnaliza matematyczna i algebra liniowa
Materiały pomocnicze dla studentów do wykładów Opracował (-li): 1 Prof dr hab Edward Smaga dr Anna Gryglaszewska 3 mgr Marta Kornafel 4 mgr Fryderyk Falniowski 5 mgr Paweł Prysak Materiały przygotowane
Bardziej szczegółowoMatematyka dla studentów ekonomii : wykłady z ćwiczeniami/ Ryszard Antoniewicz, Andrzej Misztal. Wyd. 4 popr., 6 dodr. Warszawa, 2012.
Matematyka dla studentów ekonomii : wykłady z ćwiczeniami/ Ryszard Antoniewicz, Andrzej Misztal. Wyd. 4 popr., 6 dodr. Warszawa, 2012 Spis treści Przedmowa 9 CZĘŚĆ I. WSTĘP DO MATEMATYKI 11 Wykład 1. Rachunek
Bardziej szczegółowoMATeMAtyka klasa II poziom rozszerzony
MATeMAtyka klasa II poziom rozszerzony W klasie drugiej na poziomie rozszerzonym realizujemy materiał z klasy pierwszej tylko z poziomu rozszerzonego (na czerwono) oraz cały materiał z klasy drugiej. Rozkład
Bardziej szczegółowoPróbny egzamin z matematyki dla uczniów klas II LO i III Technikum. w roku szkolnym 2012/2013
Próbny egzamin z matematyki dla uczniów klas II LO i III Technikum w roku szkolnym 2012/2013 I. Zakres materiału do próbnego egzaminu maturalnego z matematyki: 1) liczby rzeczywiste 2) wyrażenia algebraiczne
Bardziej szczegółowo(a 1 2 + b 1 2); : ( b a + b ab 2 + c ). : a2 2ab+b 2. Politechnika Białostocka KATEDRA MATEMATYKI. Zajęcia fakultatywne z matematyki 2008
Zajęcia fakultatywne z matematyki 008 WYRAŻENIA ARYTMETYCZNE I ALGEBRAICZNE. Wylicz b z równania a) ba + a = + b; b) a = b ; b+a c) a b = b ; d) a +ab =. a b. Oblicz a) [ 4 (0, 5) ] + ; b) 5 5 5 5+ 5 5
Bardziej szczegółowoAnaliza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14
Analiza matematyczna dla informatyków 3 Zajęcia 14 Metoda rozwiązywania (Jednorodne równanie różniczkowe liniowe rzędu n o stałych współczynnikach). gdzie a 0,..., a n 1 C. Wielomian charakterystyczny:
Bardziej szczegółowoALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami
ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie strona główna Spis treści 1 Wyrażenia algebraiczne indukcja matematyczna 1 Geometria analityczna w R 3 3 Liczby zespolone
Bardziej szczegółowoLista. Algebra z Geometrią Analityczną. Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami:
Lista Algebra z Geometrią Analityczną Zadanie 1 Przypomnij definicję grupy, które z podanych struktur są grupami: (N, ), (Z, +) (Z, ), (R, ), (Q \ {}, ) czym jest element neutralny i przeciwny w grupie?,
Bardziej szczegółowoProjekt Informatyka przepustką do kariery współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego
Zajęcia 1 Pewne funkcje - funkcja liniowa dla gdzie -funkcja kwadratowa dla gdzie postać kanoniczna postać iloczynowa gdzie równanie kwadratowe pierwiastki równania kwadratowego: dla dla wzory Viete a
Bardziej szczegółowoModyfikacja układu współrzędnych VIEW
WinPlot Wprowadzenie Winplot jest graficznym narzędziem napisanym przez Richarda Parrisa, nauczyciela w Phillips Exeter Academy w Exeter, New Hampshire. Program jest bezpłatny, najnowszą wersję moŝna pobrać
Bardziej szczegółowoMatematyka liczby zespolone. Wykład 1
Matematyka liczby zespolone Wykład 1 Siedlce 5.10.015 Liczby rzeczywiste Zbiór N ={0,1,,3,4,5, } nazywamy zbiorem Liczb naturalnych, a zbiór N + ={1,,3,4, } nazywamy zbiorem liczb naturalnych dodatnich.
Bardziej szczegółowoMETODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ
METODY MATEMATYCZNE I STATYSTYCZNE W INŻYNIERII CHEMICZNEJ Wykład 3 Elementy analizy pól skalarnych, wektorowych i tensorowych Prof. Antoni Kozioł, Wydział Chemiczny Politechniki Wrocławskiej 1 Analiza
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA WSTĘPNE Z MATEMATYKI
WYMAGANIA WSTĘPNE Z MATEMATYKI Wydział Informatyki, Elektroniki i Telekomunikacji Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie I. ZBIORY I.1. Działania na zbiorach I.2. Relacje między
Bardziej szczegółowoWykład Ćwiczenia Laboratorium Projekt Seminarium Liczba godzin zajęć zorganizowanych w Uczelni ,5 1
Zał. nr 4 do ZW WYDZIAŁ ***** KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim ALGEBRA Z GEOMETRIĄ ANALITYCZNĄ B Nazwa w języku angielskim Algebra and Analytic Geometry B Kierunek studiów (jeśli dotyczy): Specjalność
Bardziej szczegółowoMatematyki i Nauk Informacyjnych, Zakład Procesów Stochastycznych i Matematyki Finansowej B. Ogólna charakterystyka przedmiotu
Kod przedmiotu TR.SIK103 Nazwa przedmiotu Matematyka I Wersja przedmiotu 2015/16 A. Usytuowanie przedmiotu w systemie studiów Poziom kształcenia Studia I stopnia Forma i tryb prowadzenia studiów Stacjonarne
Bardziej szczegółowoDrugi sposób definiowania funkcji polega na wykorzystaniu polecenia:
ĆWICZENIE 6. Scilab: Obliczenia symboliczne i numeryczne Uwaga: Podczas operacji kopiowania i wklejania potrzeba skasować wklejone pojedyńcze cudzysłowy i wpisać je ręcznie dla każdego ich wystąpienia
Bardziej szczegółowoKurs Start plus - matematyka poziom podstawowy, materiały dla prowadzących, Marcin Kościelecki. Zajęcia 1.
Projekt Fizyka Plus nr POKL.04.0.0-00-034/ współfinansowany przez Unię Europejską ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Kurs Start plus - matematyka
Bardziej szczegółowoRozdział 2. Liczby zespolone
Rozdział Liczby zespolone Zbiór C = R z działaniami + oraz określonymi poniżej: x 1,y 1 +x,y := x 1 +x,y 1 +y, 1 x 1,y 1 x,y := x 1 x y 1 y,x 1 y +x y 1 jest ciałem zob przykład 16, str 7; jest to tzw
Bardziej szczegółowoLaboratorium 1b Operacje na macierzach oraz obliczenia symboliczne
Uniwersytet Zielonogórski Instytut Sterowania i Systemów Informatycznych Laboratorium Metod Numerycznych Laboratorium 1b Operacje na macierzach oraz obliczenia symboliczne 1 Zadania 1. Obliczyć numerycznie
Bardziej szczegółowo83 Przekształcanie wykresów funkcji (cd.) 3
Zakres podstawowy Zakres rozszerzony dział temat godz. dział temat godz,. KLASA 1 (3 godziny tygodniowo) - 90 godzin KLASA 1 (5 godzin tygodniowo) - 150 godzin I Zbiory Zbiory i działania na zbiorach 2
Bardziej szczegółowoMatematyka 2. Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego
Matematyka 2 Równania różniczkowe zwyczajne rzędu drugiego Równania różniczkowe liniowe rzędu II Równanie różniczkowe w postaci y + a 1 (x)y + a 0 (x)y = f(x) gdzie a 0 (x), a 1 (x) i f(x) są funkcjami
Bardziej szczegółowo3 1 + i 1 i i 1 2i 2. Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: [A, X] = B
1. Dla macierzy a) A = b) A = c) A = d) A = 3 1 + i 1 i i i 0 i i 0 1 + i 1 i 0 0 0 0 1 0 1 0 1 + i 1 i Wyznaczyć macierze spełniające własność komutacji: A, X = B. Obliczyć pierwiaski z macierzy: A =
Bardziej szczegółowoNa podstawie informacji zdobytych na poprzednich zajęciach proszę wykonać następujące zadania:
Informatyka. I. Przypomnienie wiadomości z poprzednich zajęć: Na podstawie informacji zdobytych na poprzednich zajęciach proszę wykonać następujące zadania: 1. Proszę wygenerować wykresy funkcji sinus
Bardziej szczegółowoRównania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współcz
Równania różniczkowe liniowe wyższych rzędów o stałych współczynnikach Katedra Matematyki i Ekonomii Matematycznej SGH 12 maja 2016 Równanie liniowe n-tego rzędu Definicja Równaniem różniczkowym liniowym
Bardziej szczegółowoZadania egzaminacyjne
Rozdział 13 Zadania egzaminacyjne Egzamin z algebry liniowej AiR termin I 03022011 Zadanie 1 Wyznacz sumę rozwiązań równania: (8z + 1 i 2 2 7 iz 4 = 0 Zadanie 2 Niech u 0 = (1, 2, 1 Rozważmy odwzorowanie
Bardziej szczegółowoRok akademicki: 2013/2014 Kod: EIB s Punkty ECTS: 6. Poziom studiów: Studia I stopnia Forma i tryb studiów: Stacjonarne
Nazwa modułu: Matematyka I Rok akademicki: 2013/2014 Kod: EIB-1-110-s Punkty ECTS: 6 Wydział: Elektrotechniki, Automatyki, Informatyki i Inżynierii Biomedycznej Kierunek: Inżynieria Biomedyczna Specjalność:
Bardziej szczegółowoOpis przedmiotu: Matematyka I
24.09.2013 Karta - Matematyka I Opis : Matematyka I Kod Nazwa Wersja TR.NIK102 Matematyka I 2012/13 A. Usytuowanie w systemie studiów Poziom Kształcenia Stopień Rodzaj Kierunek studiów Profil studiów Specjalność
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 4. Matlab - funkcje, wielomiany, obliczenia symboliczne
Ćwiczenie 4. Matlab - funkcje, wielomiany, obliczenia symboliczne Obliczenia z wykorzystaniem tzw. funkcji anonimowej Składnia funkcji anonimowej: nazwa_funkcji=@(lista_argumentów)(wyrażenie) gdzie: -
Bardziej szczegółowoAnaliza Matematyczna MAEW101 MAP1067
Analiza Matematyczna MAEW MAP67 Wydział Elektroniki Przykłady do Listy Zadań nr 4 Funkcje wielu zmiennych. Pochodne cząstkowe Opracowanie: dr hab. Agnieszka Jurlewicz Przykłady do zadania 4.: Wyznaczyć
Bardziej szczegółowoGEODEZJA I KARTOGRAFIA I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny)
KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Matematyka I Nazwa modułu w języku angielskim Mathematics I Obowiązuje od roku akademickiego 2012/2013 A. USYTUOWANIE MODUŁU W SYSTEMIE STUDIÓW Kierunek
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA STOSOWANA - KLASA II I. POWTÓRZENIE I UTRWALENIE WIADOMOŚCI Z ZAKRESU KLASY PIERWSZEJ
WYMAGANIA EDUKACYJNE NA POSZCZEGÓLNE OCENY MATEMATYKA STOSOWANA - KLASA II I. POWTÓRZENIE I UTRWALENIE WIADOMOŚCI Z ZAKRESU KLASY PIERWSZEJ zna i potrafi stosować przekształcenia wykresów funkcji zna i
Bardziej szczegółowoAby przygotować się do kolokwiów oraz do egzaminów należy ponownie przeanalizować zadania
Chemia Budowlana - Wydział Chemiczny - 1 Aby przygotować się do kolokwiów oraz do egzaminów należy ponownie przeanalizować zadania rozwiązywane na wykładzie, rozwiązywane na ćwiczeniach, oraz samodzielnie
Bardziej szczegółowoAlgebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami
Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki Spis treści strona główna 1 Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 2 Geometria analityczna w R 2 Liczby zespolone 4 4 Wielomiany
Bardziej szczegółowoPoradnik encyklopedyczny
I.N.Bronsztejn K.A.Siemiendiajew Poradnik encyklopedyczny Tłumaczyli Stefan Czarnecki, Robert Bartoszyński Wydanie dziesiąte Wydawnictwo Naukowe PWN Warszawa 1995 SPIS RZECZY Przedmowa 5 Oznaczenia matematyczne
Bardziej szczegółowoKIERUNEK STUDIÓW: ELEKTROTECHNIKA
1. PROGRAM NAUCZANIA KIERUNEK STUDIÓW: ELEKTROTECHNIKA PRZEDMIOT: MATEMATYKA (Stacjonarne: 105 h wykład, 120 h ćwiczenia rachunkowe) S t u d i a I s t o p n i a semestr: W Ć L P S I 2 E 2 II 3 E 4 III
Bardziej szczegółowoWYDZIAŁ CHEMICZNY POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ Kierunek Chemia. Semestr 1 Godziny 3 3 Punkty ECTS 11 w c l p S BRAK
WYDZIAŁ CHEMICZNY POLITECHNIKI GDAŃSKIEJ Nazwa przedmiotu MATEMATYKA I Kod CH 1.1 Semestr 1 Godziny 3 3 Punkty ECTS 11 w c l p S Sposób zaliczenia E Katedra Centrum Nauczania Matematyki i Kształcenia na
Bardziej szczegółowoZestaw 4. Rozdział 2: Analiza matematyczna
Zestaw 4. Rozdział 1: Wykresy Do tworzenia wykresów funkcji jednej zmiennej służą następujące funkcje: Plot[f[x],{x,a,b}] - zwykły wykres ParametricPlot[{x[t],y[t]},{t,a,b}] - wykres krzywej danej wzorem
Bardziej szczegółowoZAKRESY NATERIAŁU Z-1:
Załącznik nr 2 do SIWZ Nr postępowania: ZP/47/055/U/13 ZAKRESY NATERIAŁU Z-1: 1) Funkcja rzeczywista jednej zmiennej: ciąg dalszy a) Definicja granicy funkcji, b) Twierdzenie o trzech funkcjach, o granicy
Bardziej szczegółowoMatematyka. rok akademicki 2008/2009, semestr zimowy. Konwersatorium 1. Własności funkcji
. Własności funkcji () Wyznaczyć dziedzinę funkcji danej wzorem: y = 2 2 + 5 y = +4 y = 2 + (2) Podać zbiór wartości funkcji: y = 2 3, [2, 5) y = 2 +, [, 4] y =, [3, 6] (3) Stwierdzić, czy dana funkcja
Bardziej szczegółowoSpis treści. I. Skuteczne. Od autora... Obliczenia inżynierskie i naukowe... Ostrzeżenia...XVII
Spis treści Od autora..................................................... Obliczenia inżynierskie i naukowe.................................. X XII Ostrzeżenia...................................................XVII
Bardziej szczegółowoGeodezja i Kartografia I stopień (I stopień / II stopień) Ogólnoakademicki (ogólnoakademicki / praktyczny) Stacjonarne (stacjonarne / niestacjonarne)
Załącznik nr 7 do Zarządzenia Rektora nr 10/12 z dnia 21 lutego 2012 r. KARTA MODUŁU / KARTA PRZEDMIOTU Kod modułu Nazwa modułu Matematyka I Nazwa modułu w języku angielskim Mathematics I Obowiązuje od
Bardziej szczegółowoPropozycja szczegółowego rozkładu materiału dla 4-letniego technikum, zakres podstawowy i rozszerzony. Klasa I (90 h)
Propozycja szczegółowego rozkładu materiału dla 4-letniego technikum, zakres podstawowy i rozszerzony (według podręczników z serii MATeMAtyka) Klasa I (90 h) Temat Liczba godzin 1. Liczby rzeczywiste 15
Bardziej szczegółowoPodstawowe operacje na macierzach
Podstawowe operacje na macierzach w pakiecie GNU octave. (wspomaganie obliczeń inżynierskich) Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z tworzeniem macierzy i wektorów w programie GNU octave.
Bardziej szczegółowox a 1, podając założenia, przy jakich jest ono wykonywalne. x a 1 = x a 2 ( a 1) = x 1 = 1 x.
Zestaw. Funkcja potęgowa, wykładnicza i logarytmiczna. Elementarne równania i nierówności. Przykład 1. Wykonać działanie x a x a 1, podając założenia, przy jakich jest ono wykonywalne. Rozwiązanie. Niech
Bardziej szczegółowoPrzekształcenia całkowe. Wykład 1
Przekształcenia całkowe Wykład 1 Przekształcenia całkowe Tematyka wykładów: 1. Liczby zespolone -wprowadzenie, - funkcja zespolona zmiennej rzeczywistej, - funkcja zespolona zmiennej zespolonej. 2. Przekształcenie
Bardziej szczegółowoLiczby zespolone. Magdalena Nowak. 23 marca Uniwersytet Śląski
Uniwersytet Śląski 23 marca 2012 Ciało liczb zespolonych Rozważmy zbiór C = R R, czyli C = {(x, y) : x, y R}. W zbiorze C definiujemy następujące działania: dodawanie: mnożenie: (a, b) + (c, d) = (a +
Bardziej szczegółowoKoordynator przedmiotu dr Artur Bryk, wykł., Wydział Transportu Politechniki Warszawskiej B. Ogólna charakterystyka przedmiotu
Kod przedmiotu TR.NIK102 Nazwa przedmiotu Matematyka I Wersja przedmiotu 2015/16 A. Usytuowanie przedmiotu w systemie studiów Poziom kształcenia Studia I stopnia Forma i tryb prowadzenia studiów Niestacjonarne
Bardziej szczegółowoSpis treści. Przedmowa do wydania piątego
Zadania z matematyki wyższej. Cz. 1, [Logika, równania liniowe, wektory, proste i płaszczyzny, ciągi, szeregi, rachunek różniczkowy, funkcje uwikłane, krzywe i powierzchnie] / Roman Leitner, Wojciech Matuszewski,
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA WSTĘPNE W ZAKRESIE WIEDZY, UMIEJĘTNOŚCI I INNYCH KOMPETENCJI 1. Zalecana znajomość matematyki odpowiadająca maturze na poziomie podstawowym
Zał. nr do ZW WYDZIAŁ INFORMATYKI I ZARZĄDZANIA KARTA PRZEDMIOTU Nazwa w języku polskim MATEMATYKA Nazwa w języku angielskim Mathematics 1 for Economists Kierunek studiów (jeśli dotyczy): Specjalność (jeśli
Bardziej szczegółowoAlgebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami
Algebra z geometrią analityczną zadania z odpowiedziami Maciej Burnecki opracowanie Spis treści I Wyrażenia algebraiczne, indukcja matematyczna 2 II Geometria analityczna w R 2 4 III Liczby zespolone 5
Bardziej szczegółowoAnaliza Matematyczna MAEW101
Analiza Matematyczna MAEW Wydział Elektroniki Listy zadań nr 8-4 (część II) na podstawie skryptów: M.Gewert, Z Skoczylas, Analiza Matematyczna. Przykłady i zadania, GiS, Wrocław 5 M.Gewert, Z Skoczylas,
Bardziej szczegółowodr inż. Damian Słota Gliwice r. Instytut Matematyki Politechnika Śląska
Program wykładów z metod numerycznych na semestrze V stacjonarnych studiów stopnia I Podstawowe pojęcia metod numerycznych: zadanie numeryczne, algorytm. Analiza błędów: błąd bezwzględny i względny, przenoszenie
Bardziej szczegółowoANALIZA MATEMATYCZNA
ANALIZA MATEMATYCZNA TABLICE Spis treści: 1.) Pochodne wzory 2 2.) Całki wzory 3 3.) Kryteria zbieżności szeregów 4 4.) Przybliżona wartość wyrażenia 5 5.) Równanie płaszczyzny stycznej i prostej normalnej
Bardziej szczegółowoPrzedmiotowe Ocenianie Z Matematyki - Technikum. obowiązuje w roku szkolnym 2016 / 2017
Przedmiotowe Ocenianie Z Matematyki - Technikum obowiązuje w roku szkolnym 2016 / 2017 1. Rok szkolny dzieli się na dwa semestry. Każdy semestr kończy się klasyfikacją. 2. Na początku roku szkolnego informuję
Bardziej szczegółowo1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia
1 Funkcje dwóch zmiennych podstawowe pojęcia Definicja 1 Funkcją dwóch zmiennych określoną na zbiorze A R 2 o wartościach w zbiorze R nazywamy przyporządkowanie każdemu punktowi ze zbioru A dokładnie jednej
Bardziej szczegółowo1.1. Rachunek zdań: alternatywa, koniunkcja, implikacja i równoważność zdań oraz ich zaprzeczenia.
1. Elementy logiki i algebry zbiorów 1.1. Rachunek zdań: alternatywa, koniunkcja, implikacja i równoważność zdań oraz ich zaprzeczenia. Funkcje zdaniowe. Zdania z kwantyfikatorami oraz ich zaprzeczenia.
Bardziej szczegółowoMatematyka I i II - opis przedmiotu
Matematyka I i II - opis przedmiotu Informacje ogólne Nazwa przedmiotu Matematyka I i II Kod przedmiotu Matematyka 02WBUD_pNadGenB11OM Wydział Kierunek Wydział Budownictwa, Architektury i Inżynierii Środowiska
Bardziej szczegółowoS Y L A B U S P R Z E D M I O T U
"Z A T W I E R D Z A M dr hab. inż. Stanisław Cudziło, prof. WAT Dziekan Wydziału Nowych Technologii i Chemii Warszawa, dnia... S Y L A B U S P R Z E D M I O T U NAZWA PRZEDMIOTU: MATEMATYKA Wersja anglojęzyczna:
Bardziej szczegółowo2) R stosuje w obliczeniach wzór na logarytm potęgi oraz wzór na zamianę podstawy logarytmu.
ZAKRES ROZSZERZONY 1. Liczby rzeczywiste. Uczeń: 1) przedstawia liczby rzeczywiste w różnych postaciach (np. ułamka zwykłego, ułamka dziesiętnego okresowego, z użyciem symboli pierwiastków, potęg); 2)
Bardziej szczegółowoStandardy wymagań maturalnych z matematyki - matura
Standardy wymagań maturalnych z matematyki - matura 2011-2014 STANDARDY WYMAGAŃ BĘDĄCE PODSTAWĄ PRZEPROWADZANIA EGZAMINU MATURALNEGO Zdający posiada umiejętności w zakresie: POZIOM PODSTAWOWY 1. wykorzystania
Bardziej szczegółowoSpis treści. O autorach 13. Wstęp 15. Przedmowa do wydania szóstego 19
Matematyka dla kierunków ekonomicznych : przykłady i zadania wraz z repetytorium ze szkoły średniej / Henryk Gurgul, Marcin Suder. wyd. 6 uzup. i popr., uwzględniające podstawowy program matematyki również
Bardziej szczegółowoWYKŁADY Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW UCZELNI EKONOMICZNYCH
WYKŁADY Z MATEMATYKI DLA STUDENTÓW UCZELNI EKONOMICZNYCH Pod redakcją Anny Piweckiej Staryszak Autorzy poszczególnych rozdziałów Anna Piwecka Staryszak: 2-13; 14.1-14.6; 15.1-15.4; 16.1-16.3; 17.1-17.6;
Bardziej szczegółowo