(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2008/47 EP B1 (13) T3 (51) Int. Cl. H01M4/73 C25D5/10 H01M4/68 ( ) ( ) ( ) (54) Tytuł wynalazku: Siatka elektrodowa (30) Pierwszeństwo: DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 2008/17 (45) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 04/2009 (73) Uprawniony z patentu: Exide Technologies GmbH, Büdingen, DE ; DSL Dresden Material-Innovation, Dresden, DE (72) Twórca (y) wynalazku: PL/EP T3 KRAMM Friedrich, Büdingen, DE NIEPRASCHK Harald, Büdingen, DE WARLIMONT Hans, Freigericht, DE HOFMANN Thomas, Niederschöna, DE (74) Pełnomocnik: Kancelaria Patentowa rzecz. pat. Kamiński Zbigniew Warszawa Al. Jerozolimskie 101/18 Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 EP B1 U-3167n/08 Siatka elektrodowa Opis [0001] Wynalazek dotyczy siatek elektrodowych, które są stosowane dla akumulatorów ołowiowych jako ich elektrody. [0002] Znane siatki elektrodowe dla akumulatorów ołowiowych są wykonywane z ołowiu rafinowanego albo ze stopów ołowiu, na przykład ze stopów ołowiu z cyną albo stopów ołowiu z wapniem i cyną. Ich wytwarzanie wykonuje się przeważnie w kokilach albo odlewaniem taśmowym ze stopionego ołowiu, albo metodą wyciągania względnie tłoczenia blach ołowianych. Przy stosowaniu tych metod nie jest możliwe w zewnętrznych warstwach siatki elektrodowej dobrać celowo inną koncentrację stopu i inną ziarnistość niż w wewnętrznych warstwach, aby dzięki temu mieć wpływ na zachowanie się pod względem korozji. Te metody również nie nadają się do tego, by tworzyć zewnętrzną warstwę, która ze względu na jej skład chemiczny i strukturę umożliwia tworzenie warstwy reakcyjnej, która z jednej strony ze względu na korozyjność posiada dobre połączenie z masą aktywną akumulatora i zatem zmniejsza się jej skłonność do przedwczesnej niesprawności akumulatora z powodu obluzowania się masy aktywnej z siatki elektrodowej, a z drugiej strony zapewnia tak duże zmniejszenie się korozji, że zostaje uzyskane dostateczne przedłużenie żywotności siatki elektrodowej. [0003] Dalsza wada tego sposobu polega na tym, że nie jest możliwe uzyskanie szorstkości powierzchni o odpowiedniej wielkości, aby dodatkowo w 1

3 sposób kontrolowany wytworzyć dobrze spojone jej połączenie mechaniczne z masą aktywną. [0004] Dalsza wada znanych siatek elektrodowych wytwarzanych przy zastosowaniu wymienionego sposobu polega na tym, że mogą one mieć niedostateczną stabilność mechaniczną. [0005] Zadaniem przedłożonego wynalazku jest opracowanie siatki elektrodowej o powiększonej odporności na korozję, zwłaszcza przy zapewnieniu dla dodatniej elektrody akumulatora poprawionej stabilności mechanicznej, poprawionej stabilności cyklu pracy i poprawionej odporności na głębokie rozładowanie. [0006] Zadanie to rozwiązano dzięki siatce elektrodowej dla akumulatora ołowiowego, składającej się z podkładu (1) siatki i z połączonej z nim, galwanicznie wydzielonej wielowarstwowej powłoki podkładu siatki, przy czym podkład siatki jest wykonany z ołowiu albo ze stopu ołowiu, a wielowarstwowa powłoka posiada co najmniej dwie różne pod względem składu warstwy, z których warstwa (A) jest wykonana galwanicznym wydzieleniem czystego ołowiu, a druga warstwa (B), która patrząc w kierunku od podkładu jest usytuowana nad warstwą (A), jest wykonana galwanicznym wydzieleniem co najmniej wagowo 0,5% ołowiu i najwyżej wagowo 2,0% cyny. [0007] Galwaniczne wydzielanie warstw metalu na podkładzie siatki ma szereg zalet w porównaniu z innymi znanymi sposobami powlekania. Galwaniczne wydzielanie warstw metalu nadaje się do produkcji masowej elektrod siatkowych ze względu na mniejsze koszty i większą wydajność. Do galwanicznego powlekania nadaje się zwłaszcza sposób, przy którego zastosowaniu taśma siaki ołowianej jest w sposób ciągły prowadzona przez 2

4 kąpiel galwaniczną, albo przez kilka kolejnych kąpieli galwanicznych, a zawarte w kąpielach metale wydzielają się elektro-chemicznie na podkładzie. Taki sposób jest opisany na przykład w WO 02/ A2. Dla wydzielania się metali taśma siatki ołowianej jest prowadzona przez kąpiele galwaniczne jako katoda. Przyłączenie taśmy siatki ołowianej jako anody nadaje się zwłaszcza do modyfikowania powierzchni metalu, na przykład do usuwania określonych obszarów powierzchni (nadawanie szorstkości) albo do odtłuszczania. [0008] Dalsza zaleta galwanicznego wydzielania warstw metalowych na podkładzie siatki polega na tym, że cała powierzchnia podkładu siatki może zostać całkowicie i nieprzerwanie pokrywana, co nie jest zagwarantowane podczas platerowania, na przykład opisanego w US 4,906,540,. Ponadto galwaniczne wydzielanie warstw metalowych na podkładzie ma tę dalszą zaletę, że galwaniczne wydzielanie wytwarza bardzo homogeniczną powłokę, która nie jest porowata. Podczas galwanicznego wydzielania tworzy się wiele dokładnie rozmieszczonych granic ziaren, dzięki czemu korozyjne działanie ma miejsce jako korozja powłokowa, a nie głównie jako korozja wzdłuż małej ilości granic ziaren na głębokości siatki, jak w przypadku siatek, które są wytwarzane metodą odlewania kokilowego. W przypadku korozji powłokowej działanie korozyjne jest równomiernie podzielone na całej powierzchni od zewnątrz do wewnątrz. Korozja wzdłuż granic ziaren prowadzi do tego, że poszczególne duże ziarna zostają zwolnione z powierzchni metalowej, a korozja w miejscowo ograniczonych punktach szybko postępuje w kierunku na głębokość. Korozja powłokowa postępuje zatem znacznie wolniej i równomierniej niż korozja na granicach ziaren. [0009] Dalsza zaleta galwanicznego wydzielania warstw według 3

5 wynalazku polega na tym, że w najprostszy sposób umożliwia, by na powierzchni najbardziej zewnętrznej warstwy (B) celowo wytworzyć chropowatość powierzchniową. Chropowatość powierzchniowa jest korzystna, gdyż poprawia przyczepność masy aktywnej do siatki elektrodowej. Spowodowany galwanicznym procesem szczególny stan struktury i chropowatość powierzchni na najbardziej zewnętrznej warstwie (B), poprawiają tak podczas formowania płyt, jak również podczas eksploatacji siatki elektrodowej, tworzenie się cienkiej warstwy korozyjnej na najbardziej zewnętrznej powierzchni, która zapewnia dobre elektroniczne złącze między siatką elektrodową i masą aktywną. [0010] Warstwa (A) według wynalazku, która jest wytworzona przez galwaniczne wydzielenie czystego ołowiu, ze względu na jej bardzo dużą odporność na korozję stanowi barierę antykorozyjną dla podkładu siatki. [0011] Warstwa (B) według wynalazku, która patrząc w kierunku od podkładu jest umieszczona nad warstwą (A), oraz jest wytworzona galwanicznym wydzieleniem co najmniej wagowo 0,5% ołowiu i najwyżej wagowo 2,0% cyny, niezależnie od ilości warstw jest warstwą, która patrząc w kierunku od podkładu jest nałożona jako zewnętrzna warstwa. Duża zawartość cyny w tej warstwie powoduje tworzenie się cienkiej, bogatej w cynę warstwy antykorozyjnej na najbardziej zewnętrznej powierzchni i zatem przechodzenie elektronów do masy aktywnej, która jest na nią nałożona. Ponadto warstwa (B) dzięki tworzeniu się chropowatości powierzchniowej może poprawiać przyczepność mechaniczną masy aktywnej. [0012] W korzystnym wykonaniu według wynalazku wielowarstwowa powłoka ponadto posiada jedną albo kilka warstw (C), które są wykonane przez 4

6 galwaniczne wydzielenie miedzi. Szczególnie korzystnie wielowarstwowa powłoka posiada dokładnie jedną taką warstwę (C). [0013] Zastosowanie jednej albo kilku warstw miedzi w wielowarstwowej powłoce powiększa przewodność elektryczną całej siatki jako elementu odprowadzającego prąd. Miedziana warstwa (C) poprawia również mechaniczną stabilność siatki elektrodowej według wynalazku. Miedziana warstwa (C) może być korzystnie wydzielana galwanicznie na podkładzie siatki jako pierwsza warstwa. Alternatywnie, albo dodatkowo, między warstwami ołowiu może być umieszczona jedna albo kilka miedzianych warstw (C). Szczególnie korzystnie wielowarstwowa powłoka według wynalazku zawiera tylko jedną miedzianą warstwę (C). [0014] W dalszym korzystnym wykonaniu siatki elektrodowej według wynalazku wielowarstwowa powłoka ponadto posiada warstwę (D), która jest wykonana przez galwaniczne wydzielenie ołowiu z najwyżej wagowo 1,0% cyny. Korzystnie zawartość cyny w tej warstwie (D) wynosi co najmniej wagowo 0,1% i najwyżej wagowo 0,9%, szczególnie korzystnie co najmniej wagowo 0,3% i najwyżej wagowo 0,7% cyny. Ta warstwa (D) o małej zawartości cyny względem najbardziej zewnętrznej warstwy (B) zapewnia ochronę przeciw korozji wielowarstwowej powłoki siatki elektrodowej według wynalazku. [0015] W dalszym korzystnym wykonaniu siatki elektrodowej według wynalazku wielowarstwowa powłoka ponadto posiada warstwę (E), która jest wykonana przez galwaniczne wydzielenie ołowiu z co najmniej wagowo 1,0% i z najwyżej wagowo 1,0% srebra, zwłaszcza z wagowo 0,6% srebra oraz szczególnie korzystnie z wagowo 0,3% srebra, oraz ewentualnie dodatkowo z co najmniej wagowo 0,1% i najwyżej wagowo 1,0% cyny. Zawierająca srebro 5

7 warstwa (E) posiada korzystnie najwyżej wagowo 0,6% srebra i szczególnie korzystnie najwyżej wagowo 0,3% srebra. Zawierająca srebro warstwa (E) zapewnia ochronę przeciw korozji i powiększa stabilność mechaniczną wielowarstwowej powłoki siatki elektrodowej. [0016] Wielowarstwowe powłoki siatki elektrodowej według wynalazku patrząc w kierunku od podkładu, posiadają korzystnie jedną z następnych kolejności warstw: (A)-(B), (C)-(A)-(B), (A)-(E)-(B), (A)-(D)-(B), (D)-(A)-(B), (E)-(A)-(B), (A)-(C)-(D)- (B), (A)-(E)-(D)-(B), (A)-(C)-(D)-(B), (D)-(A)-(E)-(B), (D)-(C)-(A)-(B), (E)-(A)-(D)- (B), (C)-(D)-(A)-(B), (E)-(C)-(A)-(B), (C)-(A)-(E)-(B), (E)-(D)-(A)-(B), (A)-(D)-(E)- (B). [0017] Zgodnie z wynalazkiem zawierająca ołów i cynę warstwa (B) o dużej zawartości cyny jest zawsze najbardziej zewnętrzną warstwą wielowarstwowej powłoki. Dla spełnienia celu tej warstwy korzystne jest, gdy zawartość cyny w tej warstwie wynosi co najmniej wagowo 0,5% i najwyżej wagowo 2,0%, korzystnie co najmniej wagowo 0,8% i najwyżej wagowo 1,5%. [0018] Wielowarstwowa powłoka siatki elektrodowej według wynalazku posiada co najmniej dwie różniące się swym składem warstwy. Korzystnie posiada 2, 3 albo 4 warstwy. Wielowarstwowa powłoka powinna posiadać najwyżej 6, korzystnie najwyżej 5, szczególnie korzystnie najwyżej 4 warstwy różniące się od siebie składem. Już więcej niż 4 warstwy są pod względem technicznych warunków procesu bardzo drogie w wytwarzaniu. Wytwarzanie zbyt dużej ilości warstw nie jest zatem ekonomicznie sensowne pod względem kosztów i czasochłonności. 6

8 [0019] W dalszym korzystnym wykonaniu siatki elektrodowej według wynalazku wielowarstwowa powłoka ma całkowitą grubość w zakresie 100 do 1000 μ, korzystnie 120 do 750 μ, szczególnie korzystnie 150 do 500 μ. Przy tej grubości powłoki zapewniona jest dostateczna ochrona przed korozją i długa żywotność siatki elektrodowej, zapewniająca dużą żywotność akumulatora ołowiowego. Ponadto wymieniony zakres grubości warstwy zapewnia podkładowi siatki dużą stabilność mechaniczną. Mniejsza całkowita grubość wielowarstwowej powłoki zmniejsza odporność na korozję i zatem żywotność oraz stabilność mechaniczną siatki elektrodowej. Większa grubość wielowarstwowej powłoki nie ma żądnych zalet pod względem ochrony przed korozją dla tradycyjnej żywotności akumulatora ołowiowego, a w wytwarzaniu takie powłoki są kosztowne i czasochłonne, a zatem nieekonomiczne. [0020] Poszczególne warstwy wielowarstwowej powłoki, różniące się od siebie składem, mają grubość w zakresie 30 do 500 μ,, korzystnie 40 do 400 μ, szczególnie korzystnie 50 do 300 μ. Ta grubość poszczególnych warstw wystarcza do tego, by poszczególne warstwy mogły mieć opisane powyżej własności i mogły wypełniać przypisane im funkcje. Zbyt mała grubość warstw może prowadzić do tego, że poszczególne warstwy nie mogą wypełniać swych funkcji w wystarczającym stopniu, na przykład ochrony przed korozją, mechanicznej stabilności itp. Większa grubość nie jest wymagana dla wypełniania poszczególnych funkcji, a z wykonawczego punktu widzenia nie jest ekonomiczna. [0021] Podkład siatki elektrodowej według wynalazku jest wykonany korzystnie z ołowiu rafinowanego, ze stopu ołowiu z cyną, ze stopu ołowiu z cyną i srebrem, ze stopu ołowiu z wapniem i cyną, albo ze stopu ołowiu z 7

9 antymonem. Zwykle podkład siatki, w kierunku prostopadłym do płaszczyzny siatki, ma grubość 0,3 do 8 mm, korzystnie 0,4 do 5 mm, szczególnie korzystnie 0,5 do 3 mm. [0022] Podkład siatki elektrodowej według wynalazku może być wytwarzany różnymi sposobami. W jednym z wykonań podkład siatki jest wytwarzany jako ciągła taśma siatki z odlewanej albo walcowanej taśmy ołowianej z wykrawaniem struktury siatki. W alternatywnym wykonaniu podkład siatki jest wytwarzany jako ciągła taśma siatki metodą odlewania bębnowego albo metodą odlewania z walcowaniem. W dalszej odmianie wykonania podkład siatki jest wytwarzany jako ciągła taśma siatki z odlewanej albo walcowanej taśmy ołowianej z wykrawaniem i następnie rozciąganiem metodą rozciągania metali. Te metody mają taką zaletę, że oferują ciągłą taśmę siatki, która w ciągłym procesie galwanizacji, z kilkoma kolejnymi kąpielami galwanizującymi, może być pokrywana bardzo ekonomicznie i oszczędnie pod względem czasu. [0023] Zaleta siatki elektrodowej według wynalazku polega na tym, że może ona być wytwarzana jako podkład z taśmy siatki wykonanej przy zastosowaniu metody odlewania ciągłego albo rozciągania metali, w sposób ciągły i ekonomicznie. Wadami tradycyjnych podkładów, zależnie od rodzaju stopu, są mała stabilność mechaniczna, zła przewodność elektryczna i zależnie od metody wytwarzania i składu stopu mała stabilność antykorozyjna i zła przyczepność mechaniczna masy aktywnej. Te wady mogą być przezwyciężone dzięki powłoce wielowarstwowej wytwarzanej galwanicznie. [0024] Dalsza zaleta siatki elektrodowej według wynalazku polega a tym, że akumulatory, które są wytwarzane z siatką elektrodową według wynalazku uzyskują dużą stabilność cyklu pracy. Stabilność cyklu pracy oznacza, że 8

10 akumulatory wytrzymują częste operacje ładowania i rozładowywania, jak to ma miejsce na przykład w wózkach przemysłowych, szczotkach mechanicznych, oraz napędzanych elektrycznie sztaplarkach. Próby stabilności cyklu pracy są opisane w normie IEC 60254, część 1. [0025] Jeszcze inna zaleta siatki elektrodowej według wynalazku polega a tym, że akumulatory, które są wytwarzane z siatką elektrodową według wynalazku, mają dużą wytrzymałość na głębokie rozładowanie. Wytrzymałość na głębokie rozładowanie oznacza, że akumulator wytrzymuje rozładowywania przy wyznaczonym końcowym napięciu rozładowywania, jak to ma miejsce na przykład podczas eksploatowania wózków przemysłowych, zasilania prądem awaryjnym, oraz eksploatowania wózków widłowych, jeżeli to nie jest uniemożliwione za pomocą wyłącznika. Te rozładowywania powodują zasadnicze uszkodzenia elektrody ołowiowej, zwłaszcza dodatniej. Próby wytrzymałości akumulatorów na głębokie rozładowanie są opisane w IEC 61056, część 1. [0026] Jeszcze jedna zaleta siatki elektrodowej według wynalazku polega na tym, że posiada ona dobrą odporność na korozję, dużą stabilność mechaniczną, dobrą przewodność elektryczną i dobre złącze elektryczne siatki z masą aktywną. Ponadto siatka elektrodowa według wynalazku odznacza się dobrą przyczepnością mechaniczną masy aktywnej ze względu na celową chropowatość powierzchni. [0027] Dzięki doborowi rodzaju i kolejności warstw w wielowarstwowej powłoce siatki elektrodowej według wynalazku mogą zostać osiągnięte optymalne własności siatki. 9

11 [0028] Siatka elektrodowa według wynalazku nadaje się zwłaszcza jako siatka elektrody dodatniej (ale również elektrody ujemnej), gdyż elektroda dodatnia jest wystawiona na szczególnie duże obciążenia, zwłaszcza pod względem korozji. Korozja siatki dodatniej występuje zwłaszcza podczas przeładowania akumulatora, tak podczas cyklicznego użytkowania zgodnie z metodą ładowania, jak również podczas eksploatacji stacjonarnej ze stałym ładowaniem akumulatora, zwłaszcza w wysokiej temperaturze. [0029] Siatka elektrodowa według wynalazku nadaje się dla akumulatorów bezobsługowych, oraz dla akumulatorów ołowiowych z płynnym, żelowym albo związanym włókniną elektrolitem dla zastosowań cyklicznych, stacjonarnych i startowych. [0030] Dalsze zalety, cechy i formy wykonania zostaną objaśnione na podstawie poniższego opisu załączonych figur. Fig.1 przedstawia schematyczny przekrój siatki elektrodowej według wynalazku, wykonanej metodą odlewania bębnowego, z dwoma galwanicznie wydzielonymi warstwami A i B. Fig.2 przedstawia schematycznie przekrój siatki elektrodowej według wynalazku wykonanej metodą siatki jednolitej, z czterema galwanicznie wydzielonymi warstwami, ze zróżnicowaną według wynalazku kolejnością warstw. [0031] Na fig.1 jest schematycznie przedstawiony przekrój siatki elektrodowej według wynalazku, wykonanej metodą odlewania bębnowego. Podłoże w tym przykładzie wykonania ma strukturę stopu ołowiu z wapniem i cyną, o zawartości wagowo 0,1% wapnia, wagowo 0,2% cyny, i reszta ołów. Na podłożu są galwanicznie wydzielone dwie warstwy (A) i (B). Warstwa (A) w tym 10

12 przykładowym wykonaniu ma strukturę czystego ołowiu (ołowiu rafinowanego), a warstwa (B) ma strukturę ołowiu z wagowo 1,5% cyny. Dwuwarstwowa powłoka ma łączną grubość 400 μm, przy czym warstwa (A) ma grubość 250 μm, a warstwa (B) ma grubość 150 μm. [0032] Na fig.2 jest schematycznie przedstawiony przekrój siatki elektrodowej według wynalazku wykonanej metodą rozciągania metali. Podłoże w tym przykładowym wykonaniu ma strukturę stopu ołowiu z wapniem i cyną, o zawartości wagowo 0,06% wapnia, wagowo 0,1% cyny, reszta ołów. Na podłożu są galwanicznie wydzielone cztery warstwy, przy czym pierwszą warstwą na podłożu może być warstwa (C), (D), (E) albo (A), drugą warstwą może być warstwa (A), (C), (D) albo (E), trzecią warstwą może być warstwa (A), (D), albo (E), a czwartą warstwą jest warstwa (B). W czterowarstwowej powłoce każda warstwa (A), (B), (D) i (E) ma grubość około 150 μm, a warstwa (C) ma grubość około 50 μm. 11

13 Zastrzeżenia patentowe 1. Siatka elektrodowa dla akumulatora ołowiowego, składająca się z podkładu (1) siatki i z połączonej z nim, galwanicznie wydzielonej wielowarstwowej powłoki (2) podkładu (1) siatki, przy czym podkład siatki jest wykonany z ołowiu albo ze stopu ołowiu, oraz wielowarstwowa powłoka posiada co najmniej dwie różne pod względem składu warstwy, z których warstwa (A) jest wykonana galwanicznym wydzieleniem czystego ołowiu, a warstwa (B), która patrząc w kierunku od podkładu jest usytuowana nad warstwą (A), jest wykonana galwanicznym wydzieleniem co najmniej wagowo 0,5% ołowiu i najwyżej wagowo 2,0% cyny. 2. Siatka elektrodowa według zastrz.1, znamienna tym, że warstwa (B), niezależnie od ilości warstw, jest warstwą, która patrząc w kierunku od podkładu jest zawsze usytuowana jako najbardziej zewnętrzna warstwa. 3. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że wielowarstwowa powłoka ponadto posiada jedną albo kilka warstw (C), zwłaszcza dokładnie jedną warstwę (C), która jest wykonana przez galwaniczne wydzielenie miedzi. 4. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że wielowarstwowa powłoka ponadto posiada warstwę (D), która jest wykonana przez galwaniczne wydzielenie ołowiu z najwyżej wagowo 1,0% cyny. 5. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że wielowarstwowa powłoka ponadto posiada warstwę (E), która jest 12

14 wykonana przez galwaniczne wydzielenie co najmniej wagowo 1,0% ołowiu i najwyżej wagowo 1,0% srebra, korzystnie najwyżej wagowo 0,6% srebra oraz szczególnie korzystnie najwyżej wagowo 0,3% srebra, oraz ewentualnie z dodatkowo co najmniej wagowo 0,1% i najwyżej wagowo 1,0% cyny. 6. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że wielowarstwowa powłoka, patrząc w kierunku od podkładu, posiada szczególnie korzystnie jedną z następnych kolejności warstw: (A)-(B), (C)-(A)-(B), (A)-(E)-(B), (A)-(D)-(B), (D)-(A)-(B), (E)-(A)-(B), (A)-(C)-(D)- (B), (A)-(E)-(D)-(B), (A)-(C)-(D)-(B), (D)-(A)-(E)-(B), (D)-(C)-(A)-(B), (E)-(A)-(D)- (B), (C)-(D)-(A)-(B), (E)-(C)-(A)-(B), (C)-(A)-(E)-(B), (E)-(D)-(A)-(B), (D)-(E)-(A)- (B). 7. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że warstwa (B) jest wykonana przez galwaniczne wydzielenie co najmniej wagowo 0,8% ołowiu i najwyżej wagowo 1,5% cyny. 8. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że wielowarstwowa powłoka posiada najwyżej 6, korzystnie najwyżej 5, szczególnie korzystnie najwyżej 4 warstwy różniące się od siebie pod względem składu. 9. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że wielowarstwowa powłoka posiada 2 albo 3 warstwy różniące się od siebie pod względem składu. 10. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że wielowarstwowa powłoka ma całkowitą grubość w zakresie 100 do 1000 μm, korzystnie 120 do 750 μm, szczególnie korzystnie 150 do 500 μm. 13

15 11. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że każda z różniących się od siebie pod względem składu warstw wielowarstwowej powłoki, ma grubość w zakresie 30 do 500 μ,, korzystnie 40 do 400 μm, szczególnie korzystnie 50 do 300 μm. 12. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że warstwy wielowarstwowej powłoki nie są porowate. 13. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że podkład siatki jest wykonany z ołowiu rafinowanego, ze stopu ołowiu z cyną, ze stopu ołowiu z cyną i srebrem, ze stopu ołowiu z wapniem i cyną, albo ze stopu ołowiu z antymonem. 14. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że podkład siatki, w kierunku prostopadłym do płaszczyzny siatki, ma grubość 0,3 do 8 mm, korzystnie 0,4 do 5 mm, szczególnie korzystnie 0,5 do 3 mm. 15. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że podkład siatki ma postać ciągłej taśmy siatki wykonanej z odlewanej albo walcowanej taśmy ołowiu, z wykrojoną strukturą siatki. 16. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że podkład siatki ma postać ciągłej taśmy siatki wykonanej metodą odlewania bębnowego albo odlewania z walcowaniem. 17. Siatka elektrodowa według jednego z poprzednich zastrz., znamienna tym, że podkład siatki ma postać ciągłej taśmy siatki wykonanej z odlewanej albo walcowanej taśmy ołowiu, z wykrawaniem i następnie rozciąganiem metodą rozciągania metali. 14

16 18. Bateria ołowiowa albo akumulator ołowiowy, znamienny tym, że elektrody dodatnie i/lub ujemne zawierają siatkę elektrodową według jednego z poprzednich zastrzeżeń. 15

17 EP B1 9