Jak pomóc dziecku leworęcznemu?

Transkrypt

1 Jak pomóc dziecku leworęcznemu? W świecie przystosowanym do potrzeb osób praworęcznych dziecko leworęczne potrzebuje wsparcia podczas wykonywania czynności. Większość rzeczy napotkanych w swoim otoczeniu przysparza mu trudności. Najlepszym tego przykładem jest pismo - jego kierunek, kształt liter, sposób wodzenia pióra po papierze idealnie odpowiadają schematom ruchu osoby praworęcznej. Dzieci leworęczne często zaczynają pisać zgodnie z naturalnym kierunkiem dla swojej lewej ręki czyli od stronny prawej do lewej, co może sprawić że będą odczytywać wyrazy i liczby w kierunku od prawej do lewej. Zdaniem H. Spionek powoduje to u dzieci leworęcznych specyficzne błędy w: statystycznym odwracaniu liter np. p b i osi pionowej, np. d- b dynamiczne odwracanie liter (przestawianie, zmiana kolejności liter) opuszczanie i dodawanie liter, sylab, wyrazów błędne odtwarzanie liter odtwarzaniu lustrzane obrazu i pisma

2 Tendencja do obracania liter występuje często u dzieci uczących się pisać, ale u dzieci leworęcznych - jest jednak bardziej nasilona i trudniej się jej wyzbyć. Powodem tego jest kierunek struktura i dynamika pisania dostosowane do osób praworęcznych co powoduje rozmazywanie liter, zaginanie rogów kartki itp. oraz wygięciem w stanie nadgarstkowym u dzieci leworęcznych Obecnie na rynku jest wiele pomocy dydaktycznych które mogą usprawnić motorykę dziecka leworęcznego np. ołówki, kretki, flamastry, długopisy, pióra dla leworęcznych itp.

3 nożyczki kolorowanki, zeszyty pracy dla leworęcznych itp. Kolejnym problemem jest ustawienie ręki podczas pisania. Dziecko nie może używać lewej ręki w sposób będący lustrzanym odbiciem techniki stosowanej przez praworęcznych rówieśników - pisząc w ten sposób zasłaniałoby sobie dłonią napisany już tekst. Konieczne jest inne ułożenie dłoni. Ułożenie ręki nad linijką jest bardzo niekorzystne - mocno wygięta ręka szybko się męczy, mięśnie są mocno napięte, co w dłuższej perspektywie może wywoływać ból. Zakres ruchów jest ograniczony, przez co litery są mało kształtne.

4 Korzystniejsze jest ułożenie ręki poniżej linijki tekstu. Prawidłowej postawie podczas pisania sprzyja także skośne ułożenie zeszytu - powinien on być odchylony w prawą stronę pod kątem około stopni (przy czym należy tu uwzględnić upodobania dziecka, nie trzeba ustawiać zeszytu z kątomierzem w ręce). Prawidłowa pozycja jest przedstawiona na poniższym rysunku: źródło: Długopis/pióro nie powinno być trzymane przy samej stalówce - dystans około 2,5 cm czyni napisany tekst lepiej widocznym, bez pochylania się nad nim. Oprawkę pióra można oznaczyć we właściwym miejscu, by dziecko samo mogło przypomnieć sobie o odpowiednim uchwycie.

5 Prawidłowa pozycja przy pisaniu powinna być wpajana od samego początku, ponieważ trudno później wyplenić złe nawyki. Na zachodzie dostępne są specjalne maty dla leworęcznych dzieci, które przypominają im o prawidłowym ustawieniu zeszytu, właściwym uchwyceniu pióra, zawierające także "ściągę" z techniki zapisu poszczególnych liter. źródło: Prawidłowa pozycja dziecka leworęcznego przy rysowaniu (pisaniu). Bardzo ważną kwestią jest właściwe usadzenie dziecka w ławce. Powinno ono siedzieć po lewej stronie ławki, by dzieci nie poszturchiwały się łokciami podczas pisania. Podczas siedzenia przy stole dziecko trzyma obie stopy oparte o podłogę, plecy wyprostowane (prawidłowa postawa ciała), Najlepiej, by był to środkowy rząd ławek, w którym światło pada z góry i jest najbardziej rozproszone. W domu lampkę należy ustawić po prawej stronie biurka, aby uniknąć rzucania cienia na kartkę. Pomocne może być także lekkie pochylenie blatu. Zeszyt lub kartka papieru znajduje się po lewej stronie osi ciała dziecka (ręka lewa podczas pisania zbliża się od strony lewej do osi ciała), zeszyt lub kartka papieru ułożone są ukośnie, lewy górny róg zeszytu (kartki) skierowany jest ku górze (odwrotnie niż w przypadku ułożenia przez osobę praworęczną), dziecko dowolnie reguluje kąt nachylenia zeszytu.

6 Prawidłowa pozycja dziecka leworęcznego przy stole; położenie zeszytu i układ ręki podczas rysowania i pisania. Drodzy Rodzice pamiętajcie że jeśli wasze dziecko pisze lewa ręko nie możecie go zmuszać do pisania prawo ręką, leworęczność to nic złego Osoby leworęczne od 1992 roku obchodzą 13 sierpnia swoje święto Międzynarodowy Dzień Osób Leworęcznych. Szersze informacje znajdą Państwo w odpowiedniej literaturze oraz stronach internetowych poświęconych leworęczności m.in.: itp.

7 SŁAWNE OSOBY LEWORECZNE: Barac Obama Angelina Jolie Milla Jovovich Hunter Tylo Keanu Reeves Robert De Niro Marilyn Monroe Charlie Chaplin Robert Redford Judy Garland Tom Cruise

8 Nicole Kidman Julia Roberts Bruce Willis Whoopi Goldberg Joanna Brodzik Mary-Kate Olsen Morgan Freeman Denise Richards Winona Ryder Scarlett Johansson Josh Holloway Hilary Duff Tomasz Kot Andrzej Wajda Pierce Brosnan Hugh Jackman

9 ĆWICZENA DO PRACY ZDZIECKIEM LEWORĘCZNYM Ćwiczenia usprawniające funkcje percepcyjno-motoryczne Rodzaje ćwiczeń rozwijających motorykę rąk oraz funkcje percepcyjne M. Bogdanowicz Kolejnym celem jest kształcenie orientacji w schemacie ciała i przestrzeni. Ćwiczenia ruchowe z metody dobrego startu obejmują: 1.ćwiczenia kończyn górnych: wymachy kończyn; krążenie kończyn; ruchy obu kończyn na przemian; ruchy rąk w kierunku ust; 2.ćwiczenia dłoni: wymachy dłońmi; krążenie dłońmi; ćwiczenia dwóch dłoni; ćwiczenia dłoni i pięści; układanie modeli z dłoni. 3.ćwiczenia palców: kiwanie palcami; krążenie palców; pocieranie o siebie palcami; przebieranie palcami;

10 przebieranie palcami obu rąk ułożonych jedna nad drugą; stukanie palcami; składanie i rozkładanie palców; układanie modeli z palców. Ćwiczenia ruchowe metodą dobrego startu rozwijają też orientację w schemacie ciała i przestrzeni, ponieważ dzieci nazywają części ciała, które biorą udział w ćwiczeniu, jednocześnie używają takich pojęć jak: prawa, lewa, w dół, w przód, na prawo, na lewo. Dzieci leworęczne często nie lubią rysować i są mało sprawne ruchowo. W przezwyciężaniu niechęci do wykonywania zajęć manualnych mogą być pomocne ćwiczenia pobudzające motywację do czynności grafomotorycznych. Ćwiczenia te obejmują następujące zajęcia: malowanie palcami; pozostawianie na papierze odcisków dłoni i stóp umoczonych w farbie-ślady; malowanie grubym pędzlem; obrysowanie dłoni i stóp; obrysowanie całego ciała; obrysowanie konkretnych przedmiotów; rysowanie według szablonów. Przejście do samodzielnego rysunku bywa dla wielu dzieci trudne. Pomocne w przezwyciężaniu tych trudności są zabawy ruchowo-słuchowowzrokowe : rysowane piosenki; rysowane wyliczanki; szlaczki recytowane i śpiewane; rysowane wierszyki. Opr. Kinga Domagała