EGZEMPLARZ ARCHIWALNY

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA d2)opis OCHRONNY WZORU UŻYTKOWEGO (21) Numer zgłoszenia: Urząd Patentowy (22) Data zgłoszenia: Rzeczypospolitej Polskiej EGZEMPLARZ ARCHIWALNY (19) PL (n)63456 (13) Y1 (51) Int.CI. MIG 1/16 ( ) A47G 1/06 ( ) E04F 19/06 ( ) (54) Profil ramy zabudowanego elementu płaskiego (43) Zgłoszenie ogłoszono: BUP 13/06 (73) Uprawniony z prawa ochronnego: EXCELLENT PROFILE Grzybczyk, Rogoda, Szczepocki, Ziębicki Spółka Jawna, Kraków, PL (45) O udzieleniu prawa ochronnego ogłoszono: WUP 10/07 (72) Twórca(y) wzoru użytkowego: Krzysztof Rogoda, Kraków, PL (O ^- co

2 3 Profil ramy zabudowanego elementu płaskiego Przedmiotem wzoru użytkowego jest profil ramy elementu płaskiego, zwłaszcza lustra mocowanego środkiem klejącym do ściany wyłożonej okładzinowymi płytkami ceramicznymi. Takie mocowanie luster ma miejsce przede wszystkim w łazienkach, umywalniach, ale również w różnego rodzaju gabinetach, na przykład kosmetycznych, fryzjerskich, w salach ćwiczeń i tym podobnych pomieszczeniach. Najbardziej znane i rozpowszechnione jest umieszczanie luster w ramach używanych również do obrazów, wykonanych z drewna, tworzywa sztucznego lub metalu. Takoprawione lustro wiesza się na ścianie na umieszczonym w niej haku. Inny sposób mocowania lustra polega na umieszczeniu go w odcinkowych lub narożnikowych uchwytach metalowych, mocowanych wkrętami do ściany, najczęściej wkręconych w umieszczone tam wcześniej kołki rozporowe. Lustro może być przytwierdzone również bezpośrednio do wyrównanej, zasadniczo gładkiej ściany za pomocą środka klejącego, na przykład silikonu. W tym celu pozostawia się puste miejsce na ścianie wyłożonej okładzinowymi płytkami ceramicznymi a szczeliny pomiędzy brzegami lustra a brzegami płytek wypełnia się zaprawą fugową.

3 -2- Znana jest też odmiana przedstawionego powyżej sposobu mocowania lustra, polegająca na tym, że lustra nie osadza się na środku klejącym, lecz ma ono w narożach otwory, w których umieszczone są wkręty, wkręcone w klocki drewniane lub kołki rozporowe osadzone wcześniej w ścianie. Znane rozwiązania, oprócz typowych ram stosowanych do oprawiania elementów płaskich jak obrazy, lustra, tkaniny ozdobne, charakteryzują się tym, że miejsca styku krawędzi na przykład lustra z elementami okładzinowymi ściany nie są maskowane. Wymaga to wyznaczenia miejsca umieszczenia w nim wyżej wymienionych elementów z precyzyjnym doborem ich kształtu i wymiarów oraz doboru ich grubości. Krawędzie na przykład lustra muszą być dokładnie docięte i oszlifowane. Z opisu wzoru użytkowego pt. Kształtownik konstrukcyjny, zwłaszcza osłony ramy", na który zostało udzielone w Polsce prawo ochronne nr znany jest kształtownik mający postać płaskownika, na którego jednej powierzchni uformowane są żebra teowe i dwuteowe oraz prostokątne występy. Pomiędzy żebrami teowymi i dwuteowymi utworzone są otwarte, teowe kanały. Dwa żebra dwuteowe z wewnętrznymi, zamkniętymi kanałami usytuowane są obok siebie po obu stronach osi symetrii przekroju poprzecznego, a za tymi żebrami znajdują się po każdej stronie osi po dwa żebra teowe. Skrajne ramiona zewnętrznych żeber teowych mają kształt haka, a pod każdym hakowym końcem znajduje się występ, tworzący z zewnętrznąpowierzchnią żebra teowego czołowy, otwarty kanał teowy. Istota rozwiązania według wzoru użytkowego polega na tym, że stanowi go korpus w postaci zasadniczo prostokątnej rury, której ściana zewnętrzna ma wzdłużną szczelinę służącą do wprowadzenia i umieszczenia wewnątrz brzegu elementu płaskiego, natomiast połączona z nią ściana licowa ma maskownicę w postaci listwowego przedłużenia w kierunku przeciwnym do elementu płaskiego. Maskownica korzystnie ma wzdłuż zewnętrznej krawędzi, od strony wewnętrznej przylgę w postaci listwowego występu.

4 -3- W przestrzeni wewnętrznej korpusu w praktycznym, korzystnym wykonaniu jest wzdłużny ogranicznik ustalający położenie elementu płaskiego, przy czym powierzchnia zewnętrzna ogranicznika jest zasadniczo na poziomie zakończenia ściany czołowej zewnętrznej. Zarówno od strony technicznej, jak i użytkowej nie ma znaczenia czy ogranicznik jest połączony z wewnętrzną powierzchnią ściany czołowej wewnętrznej czy ściany licowej. W korzystnym wykonaniu powierzchnia zewnętrzna ściany czołowej wewnętrznej jest rozwinięta, korzystne jest też, że powierzchnia ściany wewnętrznej od strony podłoża jest rozwinięta. Przedstawione powyżej rozwiązanie maskuje i uszczelnia połączenia obrzeży elementu płaskiego i obrzeży elementów okładzinowych ścian. Ponadto, w wyniku umieszczenia obrzeży elementu płaskiego wewnątrz korpusu, nie ma konieczności dokładnego wykańczania ich. W przypadku lustra krawędzie mogą być nieco wyszczerbione, a mimo to operacja ich szlifowania jest zbędna. Przedmiot rozwiązania według wzoru użytkowego przedstawiony jest na rysunku będącym przekrojem poprzecznym przez profil z pokazaniem jego zastosowania w praktyce. Uściślenia podane w opisie nie ograniczają w żadnym stopniu zakresu ochrony podanego zastrzeżeniami ochronnymi. Korpus 1 ma kształt kwadratowej rury, której ściana czołowa zewnętrzna 2 ma wzdłużną szczelinę 3, natomiast poprzeczna do ściany czołowej zewnętrznej 2 ściana licowa 4 ma maskownicę 5 w postaci listwowego przedłużenia w kierunku przeciwnym do elementu płaskiego 10, którym jest lustro zamocowane środkiem klejącym do fragmentu ściany, wokół którego są ułożone okładzinowe płytki ceramiczne li. Lustro 10 ma kształt i wymiary pozwalające na swobodne umieszczenie go wraz z ramą, ale bez nadmiernego luzu w wolnym, nie pokrytym płytkami ceramicznymi H otynkowanym tylko fragmencie ściany. Zewnętrzne powierzchnie ściany czołowej zewnętrznej 2 i maskownicy 5 nie mają znaczenia technicznego i nie są przedmiotem ochrony, wobec czego ich kształty są dowolne i mogą być ozdobne, a w tym wzorowane na kształtach znanych,

5 -4- tradycyjnych ram obrazów lub luster. Na końcu maskownicy 5 od jej strony wewnętrznej jest przyiga 6 w postaci występu wzdłużnego wykształconego z maskownicy 5. lub będący odrębnym elementem, przymocowanym najkorzystniej środkiem klejącym. Wewnątrz korpusu I jest wzdłużny ogranicznik 8, którego powierzchnia zewnętrzna jest równoległa do powierzchni zewnętrznej lustra 10 i jest na poziomie zakończenia ściany czołowej zewnętrznej 2 od strony szczeliny 3. Ze względów technicznych, jak i użytkowych nie ma znaczenia czy ogranicznik 8 jest połączony z wewnętrzną powierzchnią ściany czołowej wewnętrznej 7 czy ściany licowej 4, czy też obu tych ścian 4 i 7 równocześnie. Powierzchnia zewnętrzna ściany czołowej wewnętrznej 7 ma rozwinięcie w postaci wzdłużnego rowkowania, a powierzchnia zewnętrzna ściany wewnętrznej 9 od strony podłoża ma rozwinięcie w postaci wzdłużnych rowków o kształcie w przekroju poprzecznym tak zwanego jaskółczego ogona. Dodatkowo w powierzchni wewnętrznej ściany wewnętrznej 9 jest wzdłużny rowek o kształcie poprzecznym tak zwanego jaskółczego ogona. Zastosowanie profili polega na tym, że wykonuje się z nich ramę z umieszczeniem w niej w szczelinach 3 krawędzi elementu płaskiego Jj). Następnie podłoże i ewentualnie powierzchnię zewnętrzną ściany czołowej wewnętrznej 7 pokrywa się środkiem klejącym. Przygotowany element płaski Jj) w ramie wkłada się w przygotowane miejsce na ścianie pomiędzy ceramicznymi płytkami okładzinowymi H i dociska. Ewentualny nadmiar środka klejącego wyciska się pod ścianę wewnętrzną 9 i dalej do wzdłużnych rowków. Nadmiar środka klejącego może też przeniknąć pod wewnętrzną powierzchnią lustra 10 do wnętrza korpusu 1 i zgromadzić się we wzdłużnym rowku w powierzchni wewnętrznej ściany wewnętrznej 9. Rozwinięcia powierzchni ścian 7 i 9 umożliwiają przyklejenie, a

6 .5. więc mocniejsze związanie ramy utworzonej z profili z elementami podłoża oraz służąjako rezerwuar nadmiaru środka klejącego, którym lustro 10 mocowane jest do podłoża. Michał E. Bartula

7 11 Zastrzeżenia ochronne 1. Profil ramy zabudowanego elementu płaskiego, zwłaszcza lustra mocowanego środkiem klejącym do ściany w wyznaczonych wolnych miejscach powierzchni wyłożonej elementami okładzinowymi, szczególnie okładzinowymi płytkami ceramicznymi, będące wzdłużną, monolityczną kształtką utworzoną z elementów listwowych, znamienny tym, że korpus (!) ma postać zasadniczo rury prostokątnej, której ściana czołowa zewnętrzna (2) ma wzdłużną szczelinę (3) do wprowadzenia brzegu elementu płaskiego (10), natomiast połączona z nią ściana licowa (4) ma maskownicę (5) w postaci listwowego przedłużenia w kierunku przeciwnym do elementu płaskiego (10). 2. Profil według zastrz. 1 znamienny tym, że maskownica (5) ma na końcu, od spodu wzdłużnąprzylgę (6) w postaci występu. 3. Profil według zastrz. 1 znamienny tym, że wewnątrz korpusu Q) jest wzdłużny ogranicznik (8) ustalający położenie elementu płaskiego (10), przy czym powierzchnia zewnętrzna ogranicznika (8) jest zasadniczo na poziomie zakończenia ściany czołowej zewnętrznej (2) od strony szczeliny (3). 4. Profil według zastrz. 1 znamienny tym, że powierzchnia zewnętrzna ściany czołowej wewnętrznej (7) jest rozwinięta.

8 -2-5. Profil według zastrz. 1 znamienny tym, że powierzchnia ściany wewnętrznej (9) od strony podłoża jest rozwinięta. Pełnomocnik Michał E. Bartula

9 r Pe!nomeehik inż.lwichał E. Barttlla rzecznik patentowy