PUBLIC RADA UNIEUROPEJSKIEJ. Bruksela,9lipca2010r.(26.08) (OR.en) 12025/10. Międzyinstytucjonalnynumer referencyjny: 2008/0028(COD) LIMITE

Wielkość: px
Rozpocząć pokaz od strony:

Download "PUBLIC RADA UNIEUROPEJSKIEJ. Bruksela,9lipca2010r.(26.08) (OR.en) 12025/10. Międzyinstytucjonalnynumer referencyjny: 2008/0028(COD) LIMITE"

Transkrypt

1 ConseilUE RADA UNIEUROPEJSKIEJ Bruksela,9lipca2010r.(26.08) (OR.en) Międzyinstytucjonalnynumer referencyjny: 2008/0028(COD) PUBLIC 12025/10 LIMITE DENLEG66 AGRI262 CODEC671 NOTA Od: Do: NrwnioskuKomisji: Nrpoprz.dok.: Dotyczy: SekretariatGeneralnyRady Delegacje 6172/08DENLEG10SAN25CONSOM18CODEC /10DENLEG55AGRI214CODEC522 WniosekdotyczącyrozporządzeniaParlamentuEuropejskiegoiRady wsprawieprzekazywaniakonsumentominformacjinatematżywności GrupaRoboczads.ŚrodkówSpożywczychanalizowaławyżejwymienionywniosekpodczaskilku posiedzeń.niniejszanotaizałącznikdoniejodzwierciedlająwynikiprzeprowadzonychdebat. Delegacje:austriacka,duńska,polska,włoskaorazKomisjapodtrzymująogólnezastrzeżenia weryfikacji.delegacjadaniidelegacjazjednoczonegokrólestwapodtrzymujązastrzeżenia parlamentarne. Wzałączonymtekściestanowiskaposzczególnychdelegacjiprzedstawionowprzypisach. W tekściewangielskiejwersjijęzykowejfragmentydodanewstosunkudownioskukomisji(dok. 6172/08)zaznaczonopogrubionączcionką,afragmentyusunięte znakiem.fragmenty dodanewstosunkudodokumentu10658/10zaznaczonopogrubionączcionkąipodkreśleniem, afragmentyusunięteoznaczonoznakiem /10 dh,krk,af/pas/zm 1 DGI LIMITE PL

2 ZAŁĄCZNIK Wniosek dotyczący rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności (Tekst mający znaczenie dla EOG) PARLAMENT EUROPEJSKI I RADA UNII EUROPEJSKIEJ, uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 114, uwzględniając wniosek Komisji Europejskiej 1, uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego 2, stanowiąc zgodnie ze zwykłą procedurą ustawodawczą 3, a także mając na uwadze, co następuje: (1) Artykuł 169 Traktatu przewiduje, że Unia musi się przyczyniać do osiągania wysokiego poziomu ochrony konsumenta za pośrednictwem środków przyjmowanych przez nią zgodnie z art. 114 Traktatu. (2) Swobodny przepływ bezpiecznej i zdrowej żywności to zasadniczy aspekt rynku wewnętrznego, w istotny sposób przyczyniający się do zdrowia i pomyślności obywateli oraz mający znaczny wpływ na ich interesy społeczne i ekonomiczne. (3) Aby uzyskać wysoki poziom ochrony zdrowia konsumentów i zagwarantować im prawo do informacji, należy zapewnić odpowiednie informowanie konsumentów na temat spożywanej przez nich żywności. Na wybory dokonywane przez konsumentów mogą wpływać m.in. względy zdrowotne, ekonomiczne, ekologiczne, społeczne i etyczne Dz.U. C xxx z xx.xx.xxxx, s. xx. Dz.U. C xxx z xx.xx.xxxx, s. xx. Stanowisko Parlamentu Europejskiego z dnia.., stanowisko Rady z dnia /10 dh,krk,af/pas/zm 2

3 (4) Rozporządzenie (WE) nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 28 stycznia 2002 r. ustanawiające ogólne zasady i wymagania prawa żywnościowego, powołujące Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności oraz ustanawiające procedury w zakresie bezpieczeństwa żywności 4 przewiduje, że generalną zasadą prawa żywnościowego jest zapewnienie konsumentom podstawy do dokonywania świadomych wyborów dotyczących spożywanej przez nich żywności i uniemożliwienie jakichkolwiek praktyk, które mogłyby wprowadzić konsumenta w błąd. (5) Dyrektywa 2005/29/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 maja 2005 r. dotycząca nieuczciwych praktyk handlowych stosowanych przez przedsiębiorstwa wobec konsumentów na rynku wewnętrznym 5 obejmuje niektóre aspekty przekazywania informacji konsumentom, aby uniemożliwić działania wprowadzające w błąd i pominięcia informacji. Ogólne zasady dotyczące nieuczciwych praktyk handlowych należy uzupełnić o zasady szczegółowe dotyczące przekazywania konsumentom informacji na temat żywności. (6) W dyrektywie 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do etykietowania, prezentacji i reklamy środków spożywczych określono unijne zasady etykietowania żywności mające zastosowanie do wszystkich środków spożywczych 6. Większość przepisów określonych w tej dyrektywie pochodzi z 1978 roku, w związku z czym konieczna jest ich aktualizacja. (7) W dyrektywie Rady 90/496/EWG z dnia 24 września 1990 r. w sprawie oznaczania wartości odżywczej środków spożywczych 7 określono zasady dotyczące treści i prezentacji informacji żywieniowych na żywności paczkowanej. Zgodnie z tymi zasadami zamieszczenie informacji żywieniowych ma charakter dobrowolny, chyba że zostanie złożone oświadczenie żywieniowe dotyczące żywności. Większość przepisów określonych w tej dyrektywie pochodzi z 1990 roku, w związku z czym konieczna jest ich aktualizacja Dz.U. L 31 z , s. 1. Dz.U. L 149 z , s. 22. Dz.U. L 109 z , s Dz.U. L 276 z , s /10 dh,krk,af/pas/zm 3

4 (8) Ogólne wymogi dotyczące etykietowania uzupełniono o szereg przepisów mających zastosowanie do wszelkich środków spożywczych w szczególnych okolicznościach lub tylko niektórych kategorii środków spożywczych. Ponadto istnieje szereg szczególnych przepisów mających zastosowanie do określonych środków spożywczych. (9) Chociaż pierwotne cele i podstawowe elementy aktualnego prawodawstwa dotyczącego etykietowania nadal obowiązują, niezbędne jest uproszczenie go, aby zapewnić większy stopień jego przestrzegania i większą jego jasność dla stron zainteresowanych oraz w celu unowocześnienia go w taki sposób, aby uwzględnić zmiany, do których doszło w dziedzinie informacji na temat żywności. (10) Istnieje interes publiczny związany z zależnością zdrowia od diety i z wyborem właściwej diety dostosowanej do potrzeb indywidualnych. W białej księdze Komisji z dnia 30 maja 2007 r. Strategia dla Europy w sprawie zagadnień zdrowotnych związanych z odżywianiem, nadwagą i otyłością 8 zauważono, że oznaczanie wartości odżywczej jest ważnym narzędziem informowania konsumentów na temat składu środków spożywczych i pomagania im w dokonywaniu świadomych wyborów. W strategii UE w zakresie ochrony konsumentów na lata podkreślono, że umożliwienie konsumentom dokonywania świadomych wyborów jest niezbędne zarówno dla skutecznej konkurencji, jak i dla dobra konsumentów. Znajomość podstawowych zasad żywienia oraz właściwych informacji żywieniowych na temat środków spożywczych przyczyniłaby się istotnie do umożliwienia konsumentowi podejmowania takiego świadomego wyboru. (11) W celu zwiększenia pewności prawnej oraz zapewnienia racjonalności i spójności egzekwowania prawa właściwe jest uchylenie dyrektyw 90/496/EWG i 2000/13/WE i zastąpienie ich pojedynczym rozporządzeniem, co zagwarantuje pewność zarówno konsumentom, jak i przemysłowi oraz zmniejszy obciążenie administracyjne /10 dh,krk,af/pas/zm 4

5 (12) W celu zachowania jasności należy uchylić i włączyć do niniejszego rozporządzenia inne horyzontalne akty prawne, a mianowicie dyrektywę Komisji 87/250/EWG z dnia 15 kwietnia 1987 r. w sprawie oznaczania zawartości alkoholu na etykietach napojów alkoholowych przeznaczonych do sprzedaży konsumentowi końcowemu 9, dyrektywę Komisji 94/54/WE z dnia 18 listopada 1994 r. dotyczącą obowiązkowego umieszczania na etykietach niektórych środków spożywczych danych szczegółowych innych niż wymienione w dyrektywie Rady 79/112/EWG 10, dyrektywę Komisji 1999/10/WE z dnia 8 marca 1999 r. przewidującą odstępstwa od przepisów art. 7 dyrektywy Rady 79/112/EWG w zakresie etykietowania środków spożywczych 11, dyrektywę Komisji 2002/67/WE z dnia 18 lipca 2002 r. w sprawie etykietowania środków spożywczych zawierających chininę oraz środków spożywczych zawierających kofeinę 12, rozporządzenie Komisji (WE) nr 608/2004 z dnia 31 marca 2004 r. dotyczące etykietowania żywności oraz składników żywności z dodatkiem fitosteroli, estrów fitosteroli, fitostanoli i/lub estrów fitostanoli 13 oraz dyrektywę Komisji 2004/77/WE z dnia 29 kwietnia 2004 r. zmieniającą dyrektywę 94/54/WE w odniesieniu do etykietowania niektórych środków spożywczych zawierających kwas glicyryzynowy i jego sól amonową 14. (13) Konieczne jest ustanowienie wspólnych definicji, zasad, wymogów i procedur, tak aby stworzyć jasne ramy i wspólną podstawę środków unijnych i krajowych regulujących informacje na temat żywności. (14) Aby umożliwić kompleksowe i ewolucyjne podejście do przekazywanych konsumentom informacji na temat spożywanej przez nich żywności, należy opracować szeroką definicję prawa dotyczącego informacji na temat żywności, obejmującą zasady o charakterze ogólnym i szczegółowym, a także szeroką definicję informacji na temat żywności, obejmującą również informacje przekazywane inaczej niż za pośrednictwem etykiety. (15) Przepisy unijne powinny mieć zastosowanie tylko do przedsiębiorstw zakładających pewną ciągłość działalności i pewien stopień organizacji. Zakres rozporządzenia nie obejmuje działań w rodzaju okazjonalnego przygotowywania, podawania i sprzedaży żywności przez osoby prywatne w ramach imprez charytatywnych, lokalnych kiermaszy lub spotkań Dz.U. L 113 z , s. 57. Dz.U. L 300 z , s. 14. Dz.U. L 69 z , s. 22. Dz.U. L 191 z , s. 20. Dz.U. L 97 z , s. 44. Dz.U. L 162 z , s /10 dh,krk,af/pas/zm 5

6 (16) Prawo dotyczące informacji na temat żywności powinno być na tyle elastyczne, aby można było na bieżąco śledzić nowe potrzeby informacyjne ze strony konsumentów i zapewnić równowagę pomiędzy ochroną rynku wewnętrznego a różnicami percepcji ze strony konsumentów w państwach członkowskich. (17) Podstawowym względem branym pod uwagę przy określaniu wymogów dotyczących obowiązkowych informacji na temat żywności powinno być umożliwienie konsumentom identyfikacji i właściwego wykorzystywania danego środka spożywczego oraz dokonywania wyborów zaspokajających ich indywidualne potrzeby dietetyczne 15. (17a) Nieregularne i częste uaktualnienia wymogów dotyczących informacji na temat żywności mogą nakładać znaczne obciążenia administracyjne na podmioty działające na rynku spożywczym, zwłaszcza na małe i średnie przedsiębiorstwa, należy zatem przewidzieć system, w którym wymogi te byłyby uaktualniane nie częściej niż dwa razy w roku, a także zapewnić okresy przejściowe dotyczące tych wymogów, od których w nagłych przypadkach należy dopuścić odstępstwa. (18) Aby umożliwić dostosowywanie prawa dotyczącego informacji na temat żywności do zmieniających się potrzeb informacyjnych konsumentów, w przypadku rozważania zapotrzebowania na obowiązkowe informacje na temat żywności należy zawsze brać również pod uwagę szeroko wykazywane zainteresowanie większości konsumentów ujawnianiem pewnych informacji. (19) Nowe, obowiązkowe wymogi dotyczące informacji na temat żywności powinny być jednak ustanowione wyłącznie wtedy, gdy okażą się niezbędne, zgodnie z zasadami pomocniczości, proporcjonalności i trwałości. (20) Zasady dotyczące informacji na temat żywności powinny zakazywać stosowania informacji, które wprowadzałyby konsumenta w błąd lub przypisywałyby środkom spożywczym właściwości lecznicze. Aby zakazy te były skuteczne, powinny mieć zastosowanie również do reklamy i prezentacji środków spożywczych. (21) Aby nie dopuścić do rozdrobnienia zasad dotyczących zakresu odpowiedzialności podmiotów działających na rynku spożywczym za informacje na temat żywności, właściwe jest wyjaśnienie zakresów odpowiedzialności podmiotów działających na rynku spożywczym w tym obszarze. 15 Delegacje FR/ES: zaproponowały dodanie: W tym celu podmioty działające na rynku spożywczym powinny ułatwiać dostępność informacji osobom niewidomym i niedowidzącym /10 dh,krk,af/pas/zm 6

7 (22) Należy opracować wykaz wszystkich obowiązkowych informacji, które z zasady powinny być przekazywane w odniesieniu do każdego środka spożywczego przeznaczonego dla konsumenta finalnego i zakładów żywienia zbiorowego. Ten wykaz powinien nadal obejmować informacje, które są już wymagane na mocy istniejącego prawodawstwa, ponieważ powszechnie uznaje się je za cenny dorobek prawny dotyczący informacji dla konsumenta. (23) W celu uwzględnienia zmian i nowych okoliczności w dziedzinie informacji na temat żywności konieczne jest wprowadzenie przepisów uprawniających Komisję do zmiany wykazu obowiązkowych informacji przez dodawanie do niego lub usuwanie z niego danych szczegółowych oraz w celu umożliwienia udostępniania niektórych danych szczegółowych za pośrednictwem innych środków. Konsultacja ze stronami zainteresowanymi powinna ułatwić dokonywanie terminowych i dobrze ukierunkowanych zmian wymogów dotyczących informacji na temat żywności. (24) Niektóre składniki lub inne substancje stosowane w produkcji środków spożywczych i pozostające po zakończeniu procesu produkcyjnego powodują alergie lub reakcje nietolerancji u konsumentów, przy czym niektóre z tych alergii lub reakcji nietolerancji stanowią zagrożenie zdrowotne dla osób, u których występują. Ważne jest, aby podawać informacje na temat obecności dodatków do żywności, substancji pomocniczych w przetwórstwie i innych substancji o działaniu uczulającym, aby umożliwić konsumentom z alergiami pokarmowymi lub nietolerancją pokarmową dokonywanie świadomych i bezpiecznych wyborów. (25) Etykiety żywności powinny być jasne i zrozumiałe, aby były pomocne dla konsumentów, którzy chcą dokonywać bardziej świadomych wyborów dotyczących żywności i diety. Badania pokazują, że czytelność jest ważnym elementem zwiększania prawdopodobieństwa, że informacje na etykiecie będą miały wpływ na jej odbiorców, a drobny druk stanowi jedną z głównych przyczyn niezadowolenia konsumentów z etykietowania żywności. (26) Aby zapewnić przekazywanie informacji na temat żywności, konieczne jest uwzględnienie wszystkich sposobów dostarczania żywności konsumentom, w tym sprzedaży żywności za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość. Chociaż jasne jest, że wszelka żywność dostarczana za pośrednictwem sprzedaży na odległość powinna spełniać te same wymogi informacyjne, co żywność sprzedawana w sklepach, konieczne jest jasne stwierdzenie, że w takich przypadkach odpowiednie obowiązkowe informacje na temat żywności powinny być również dostępne przed ostatecznym dokonaniem zakupu. (27) W celu zapewnienia konsumentom informacji na temat żywności, niezbędnej dla dokonania świadomego wyboru, informacja o składnikach powinna być dostępna również w odniesieniu do mieszanych napojów alkoholowych /10 dh,krk,af/pas/zm 7

8 (28) Istotne jest również dostarczanie konsumentom informacji na temat innych napojów alkoholowych. Istnieją już szczególne przepisy unijne dotyczące etykietowania wina. Rozporządzenie Rady (WE) nr 1234/2007 z dnia 22 października 2007 r. ustanawiające wspólną organizację rynków rolnych oraz przepisy szczegółowe dotyczące niektórych produktów rolnych (rozporządzenie o jednolitej wspólnej organizacji rynku) określa zasady zapewniające ochronę i odpowiednie informowanie konsumentów. Z tego względu właściwe jest na tym etapie wyłączenie wina z obowiązku zamieszczania listy składników i informacji o wartości odżywczej. Ten sam rodzaj wyłączeń ma zastosowanie, jeżeli chodzi o produkty alkoholowe objęte rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1601/91 z dnia 10 czerwca 1991 r. ustanawiającym ogólne zasady definicji, opisu i prezentacji win aromatyzowanych, aromatyzowanych napojów winopochodnych i aromatyzowanych koktajli winopodobnych 18 oraz podobne napoje o zawartości alkoholu wyższej niż 1,2% objętości uzyskane z fermentacji owoców lub warzyw, miód pitny, wszelkie rodzaje piwa, a także napoje spirytusowe zgodnie z ich definicją w art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 110/2008 z dnia 15 stycznia 2008 r. w sprawie definicji, opisu, prezentacji, etykietowania i ochrony oznaczeń geograficznych napojów spirytusowych 19, jak również w celu zapewnienia spójnego podejścia i zgodności z warunkami ustanowionymi dla wina. Niemniej jednak w ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja przedstawi sprawozdanie i może w razie konieczności zaproponować szczegółowe wymogi w kontekście niniejszego rozporządzenia Dz.U. L 155 z , s Dz.U. L 149 z , s. 1. Dz.U. L 39 z , s /10 dh,krk,af/pas/zm 8

9 (29) Należy zapewnić określenie kraju lub miejsca pochodzenia danego środka spożywczego, w przypadku gdy brak jego określenia mógłby wprowadzać konsumentów w błąd co do kraju lub miejsca rzeczywistego pochodzenia danego produktu. W innych przypadkach określenie kraju lub miejsca pochodzenia żywności jest pozostawione uznaniu podmiotów działających na rynku spożywczym. We wszystkich przypadkach określenie kraju lub miejsca pochodzenia żywności powinno być zapewnione w taki sposób, aby nie zmylić konsumenta, na podstawie jasno zdefiniowanych kryteriów, które zapewniają jednolite warunki dla przedstawicieli przemysłu i poprawiają zrozumienie przez konsumentów informacji dotyczących kraju lub miejsca pochodzenia danego środka spożywczego. Takie kryteria nie powinny mieć zastosowania do określeń dotyczących nazwy lub adresu podmiotu działającego na rynku spożywczym. (30) W niektórych przypadkach podmioty działające na rynku spożywczym mogą chcieć wskazać, że dany środek spożywczy pochodzi z Unii Europejskiej, aby zwrócić uwagę konsumentów na cechy jakościowe ich produktu i na standardy produkcji obowiązujące w Unii Europejskiej. Takie określenia powinny również spełniać zharmonizowane kryteria. (31) Niepreferencyjne zasady pochodzenia obowiązujące w Unii Europejskiej zostały określone w rozporządzeniu Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiającym Wspólnotowy Kodeks Celny 20 i w jego przepisach wykonawczych zawartych w rozporządzeniu Komisji (EWG) nr 2454/93 z dnia 2 lipca 1993 r. ustanawiającym przepisy w celu wykonania rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92 ustanawiającego Wspólnotowy Kodeks Celny 21. Określenie kraju pochodzenia środków spożywczych będzie opierać się na tych przepisach, które są dobrze znane podmiotom handlowym i organom administracji, co powinno ułatwić ich wdrożenie. (32) Informacja o wartości odżywczej na danym środku spożywczym obejmuje informacje na temat obecności energii i pewnych składników odżywczych w środkach spożywczych. Obowiązkowe przekazywanie informacji żywieniowych powinno pomóc w prowadzeniu działań w dziedzinie edukacji żywieniowej społeczeństwa i w podejmowaniu świadomych wyborów żywności. (33) W białej księdze Komisji Strategia dla Europy w sprawie zagadnień zdrowotnych związanych z odżywianiem, nadwagą i otyłością podkreślono pewne elementy żywieniowe istotne dla zdrowia publicznego. Dlatego wymogi dotyczące obowiązkowego przekazywania informacji żywieniowych powinny uwzględniać takie elementy Dz.U. L 302 z , s. 1. Dz.U. L 253 z , s /10 dh,krk,af/pas/zm 9

10 (34) Zasadniczo konsumenci nie zdają sobie sprawy z potencjalnego znaczenia napojów alkoholowych w ich ogólnej diecie. Dlatego należy zapewnić przekazywanie informacji na temat wartości odżywczej tych napojów, w szczególności mieszanych napojów alkoholowych. (35) W celu zapewnienia zgodności i spójności prawa Unii dobrowolne zamieszczanie oświadczeń żywieniowych lub zdrowotnych na etykietach żywności powinno odbywać się zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności 22. (36) Aby uniknąć niepotrzebnych obciążeń przemysłu, właściwe jest zwolnienie niektórych kategorii nieprzetworzonych środków spożywczych lub środków spożywczych, w przypadku których informacja o wartości odżywczej nie jest czynnikiem determinującym wybór dokonywany przez konsumenta, z obowiązkowego uwzględniania informacji o wartości odżywczej, chyba że obowiązek przekazywania takiej informacji został przewidziany w innych przepisach unijnych. (37) Aby przekazywane informacje przemawiały do przeciętnego konsumenta i służyły celowi informacyjnemu, w którym je wprowadzono, biorąc pod uwagę aktualną wiedzę na temat żywienia, powinny być one proste i łatwo zrozumiałe. Przeprowadzone badania wskazują na to, że konsumenci za przydatne przy podejmowaniu decyzji zakupowych uważają informacje w głównym polu widzenia lub z przodu opakowania. Podanie informacji o wartości odżywczej częściowo z przodu opakowania, a częściowo z tyłu mogłoby dezorientować konsumentów. Dlatego informacja o wartości odżywczej powinna się znajdować w tym samym polu widzenia. Dodatkowo, na zasadzie dobrowolności, niektóre z tych informacji można powtórzyć przykładowo z przodu opakowania. Swobodne dobieranie informacji, które można by powtarzać, mogłoby dezorientować konsumentów. Konieczne jest zatem sprecyzowanie, które informacje można powtarzać z przodu opakowania w celu zapewnienia łatwego dostrzegania przez konsumentów podstawowych informacji żywieniowych przy dokonywaniu zakupów środków spożywczych; informacje takie powinny się znajdować w głównym polu widzenia etykiety. 22 Dz.U. L 404 z , s /10 dh,krk,af/pas/zm 10

11 (38) Niedawne zmiany w formułowaniu informacji o wartości odżywczej, prowadzące do wyrażania jej w innej postaci niż w przeliczeniu na 100 g, 100 ml lub porcję, wprowadzone przez niektóre państwa członkowskie i organizacje z sektora spożywczego, wskazują na to, że konsumenci lubią tego typu systemy, ponieważ pomagają im one w szybkim dokonywaniu świadomych wyborów. Jednak w skali całej Unii brak dowodów na temat zrozumienia i wykorzystywania inaczej sformułowanych informacji przez przeciętnego konsumenta. Dlatego właściwe jest zezwolenie na opracowywanie różnych systemów i umożliwienie kontynuacji badań dotyczących zrozumienia ich przez konsumentów w różnych państwach członkowskich, tak aby w razie potrzeby można było wprowadzić zharmonizowane systemy. (39) Informację w głównym polu widzenia o ilości składników odżywczych i wskaźnikach porównawczych w łatwo rozpoznawalnej formie, umożliwiającej ocenę właściwości odżywczych danego środka spożywczego, należy uważać w całości za część informacji o wartości odżywczej, nie zaś za grupę indywidualnych oświadczeń 23. (40) Doświadczenie pokazuje, że w wielu przypadkach dobrowolne informacje na temat żywności przekazywane są ze szkodą dla jasności obowiązkowych informacji na temat żywności. Dlatego należy zapewnić kryteria pomagające podmiotom działającym na rynku spożywczym i organom wykonawczym we właściwym wyważeniu przekazywania obowiązkowych i dobrowolnych informacji na temat żywności. (41) Zależnie od miejscowych warunków i okoliczności istniejących w praktyce państwa członkowskie powinny zachować prawo do ustanawiania przepisów dotyczących przekazywania informacji na temat żywności niepaczkowanej. Chociaż w takich przypadkach zapotrzebowanie konsumentów na inne informacje jest ograniczone, informacje na temat potencjalnych alergenów uważa się za bardzo ważne. Dowody sugerują, że większość reakcji alergicznych na żywność można przypisać spożyciu niepaczkowanej żywności. Dlatego tego typu informacje powinny być zawsze przekazywane konsumentom. (42) Jeżeli chodzi o kwestie w szczególności harmonizowane niniejszym rozporządzeniem, państwa członkowskie nie powinny mieć możliwości przyjmowania przepisów prawa krajowego, chyba że zezwoli na to prawo Unii. Niniejsze rozporządzenie nie uniemożliwia państwom członkowskim przyjmowania przepisów prawa krajowego w odniesieniu do kwestii, które nie są w szczególności zharmonizowane w niniejszym rozporządzeniu. 23 Alternatywne brzmienie zaproponowane przez delegację UK: Informację o ilości składników odżywczych i wskaźnikach porównawczych, na przykład wysoka, średnia i niska lub użycie metody kodowania kolorami, w łatwo rozpoznawalnej formie, umożliwiającej ocenę właściwości odżywczych danego środka spożywczego, należy uważać w całości za informację o wartości odżywczej, nie zaś za grupę indywidualnych oświadczeń. (zob. dok. DS 633/09) /10 dh,krk,af/pas/zm 11

12 (43) Powinna istnieć możliwość dostosowywania przepisów dotyczących informacji na temat żywności do szybko zmieniającego się otoczenia społecznego, ekonomicznego i technologicznego. (44) Jeśli chodzi o niektóre aspekty informacji na temat żywności, które powodują opracowywanie innowacyjnych i nowoczesnych praktyk handlowych, konieczne jest umożliwienie wystarczających eksperymentów i badań konsumenckich oraz dostarczenie solidnych dowodów na temat najlepszych systemów. Dlatego w takich przypadkach prawo unijne dotyczące informacji na temat żywności powinno ograniczać się do ustanowienia obowiązkowych, niezbędnych wymogów ustalających poziom ochrony konsumentów i informacji dla konsumentów i powinno zapewniać elastyczność co do sposobu spełniania tych wymogów w sposób zgodny z przepisami dotyczącymi rynku wewnętrznego. (45) Aby zapewnić opracowanie i ustanowienie bardziej szczegółowych wymogów dotyczących informacji na temat żywności w sposób dialektyczny oraz na podstawie najlepszych praktyk, powinny istnieć elastyczne mechanizmy na poziomie unijnym i krajowym oparte na otwartych i przejrzystych konsultacjach publicznych i trwałych interakcjach pomiędzy szeroką grupą przedstawicieli stron zainteresowanych. Taki mechanizm może doprowadzić do opracowania krajowych, niewiążących systemów bazujących na wynikach rzetelnych badań konsumenckich i szeroko zakrojonych konsultacji ze stronami zainteresowanymi. Powinny istnieć mechanizmy umożliwiające konsumentom identyfikację środków spożywczych oznaczanych zgodnie z systemem krajowym, na przykład za pośrednictwem numeru lub symbolu identyfikacyjnego. (46) Aby zapewnić pewien poziom spójności wyników uzyskanych w różnych państwach członkowskich, niezbędne jest promowanie ciągłej wymiany informacji i dzielenia się informacjami na temat najlepszych praktyk i doświadczeń pomiędzy państwami członkowskimi oraz między nimi a Komisją oraz promowanie udziału stron zainteresowanych w takich wymianach. (47) Państwa członkowskie powinny prowadzić urzędowe kontrole w celu egzekwowania przestrzegania niniejszego rozporządzenia zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 882/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie kontroli urzędowych przeprowadzanych w celu sprawdzenia zgodności z prawem paszowym i żywnościowym oraz regułami dotyczącymi zdrowia zwierząt i dobrostanu zwierząt Dz.U. L 165 z , s /10 dh,krk,af/pas/zm 12

13 (48) Należy zaktualizować odniesienia do dyrektywy 90/496/EWG w rozporządzeniu (WE) nr 1924/2006 i w rozporządzeniu (WE) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych substancji 25, aby uwzględnić niniejsze rozporządzenie. Należy w związku z tym odpowiednio zmienić rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 i (WE) nr 1925/2006. (49) Aby umożliwić zainteresowanym stronom, w tym zwłaszcza małym i średnim przedsiębiorstwom, przekazywanie informacji żywieniowych na ich produktach, konieczne jest stopniowe wdrażanie środków wprowadzających obowiązek zamieszczania informacji żywieniowych w trakcie wydłużonych okresów przejściowych, z uwzględnieniem dodatkowego okresu przejściowego dla mikroprzedsiębiorstw. (50) Ponieważ cele proponowanych działań nie mogą zostać osiągnięte w sposób wystarczający przez państwa członkowskie i mogą zatem być lepiej osiągnięte na poziomie Unii, Unia może podjąć środki zgodnie z zasadą pomocniczości ustanowioną w art. 5 Traktatu o Unii Europejskiej. Zgodnie z zasadą proporcjonalności wymienioną w powyższym artykule, niniejsze rozporządzenie nie wykracza poza środki, które są konieczne do osiągnięcia tych celów. (51) W celu uproszczenia i przyspieszenia procedury należy powierzyć Komisji zadanie przyjęcia środków wykonawczych o charakterze technicznym. (52) Środki niezbędne do wykonania niniejszego rozporządzenia powinny zostać przyjęte zgodnie z decyzją Rady 1999/468/WE z dnia 28 czerwca 1999 r. ustanawiającą warunki wykonywania uprawnień wykonawczych przyznanych Komisji 26. (53) W szczególności należy przyznać Komisji uprawnienia do zmiany i aktualizacji załączników do niniejszego rozporządzenia. Ponieważ środki te mają zakres ogólny i mają na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia oraz uzupełnienie niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów innych niż istotne, środki te powinny być przyjmowane zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 5a decyzji 1999/468/WE. (54) Ze względu na pilną potrzebę konieczne jest zastosowanie trybu pilnego określonego w art. 5a ust. 6 decyzji 1999/468/WE dla przyjęcia zmian załączników II i III do niniejszego rozporządzenia, Dz.U. L 404 z , s. 26. Dz.U. L 184 z , s /10 dh,krk,af/pas/zm 13

14 PRZYJMUJĄ NINIEJSZE ROZPORZĄDZENIE: ROZDZIAŁ I PRZEPISY OGÓLNE Artykuł 1 Przedmiot i zakres zastosowania 1. Niniejsze rozporządzenie stanowi podstawę zapewnienia wysokiego poziomu ochrony konsumentów w odniesieniu do informacji na temat żywności, biorąc pod uwagę różnice percepcji ze strony konsumentów i ich potrzeb informacyjnych, z równoczesnym zapewnieniem płynnego funkcjonowania rynku wewnętrznego. 2. Niniejsze rozporządzenie ustanawia ogólne zasady, wymogi i zakresy odpowiedzialności dotyczące informacji na temat żywności, a w szczególności etykietowania żywności. Ustanawia środki gwarantujące konsumentom prawo do informacji i procedury przekazywania informacji na temat żywności, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia elastyczności wystarczającej do reagowania na przyszłe zmiany i nowe wymogi informacyjne. 3. Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do wszystkich etapów łańcucha żywnościowego, podczas których działania przedsiębiorstw spożywczych dotyczą przekazywania konsumentom informacji na temat żywności. Ma ono zastosowanie do wszelkich środków spożywczych przeznaczonych dla konsumenta finalnego, w tym środków dostarczanych przez zakłady żywienia zbiorowego i środków przeznaczonych do dostarczenia do zakładów żywienia zbiorowego Delegacja CZ: zakres zastosowania rozporządzenia nie powinien obejmować żywności niepaczkowanej dostarczanej przez zakłady żywienia zbiorowego, ponieważ nie jest ona objęta handlem wewnętrznym na terytorium Unii Europejskiej /10 dh,krk,af/pas/zm 14

15 28 4. Niniejsze rozporządzenie stosuje się bez uszczerbku dla wymogów dotyczących etykietowania, przewidzianych w szczególnych przepisach unijnych mających zastosowanie do konkretnych środków spożywczych. Artykuł 2 Definicje 1. Do celów niniejszego rozporządzenia mają zastosowanie następujące definicje: a) definicje żywności, prawa żywnościowego, przedsiębiorstwa spożywczego, podmiotu działającego na rynku spożywczym, handlu detalicznego, wprowadzenia na rynek i konsumenta finalnego z art. 2 i z art. 3 pkt 1, 2, 3, 7, 8 i 18 rozporządzenia (WE) nr 178/2002; b) definicje przetwarzania, produktów nieprzetworzonych i produktów przetworzonych z art. 2 ust. 1 lit. m), n) i o) rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych 29 ; ba) definicja enzymu spożywczego z art. 3 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1332/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie enzymów spożywczych 30 ; Delegacje NL/LV/CZ/DE/UK/HU/MT chcą dodać następujący ustęp: Nie ma ono zastosowania do żywności sprzedawanej przez osoby prywatne w kontekście okazjonalnej działalności, takiej jak działalność charytatywna, lokalne kiermasze i spotkania, a nie w ramach przedsięwzięcia, które wiązałoby się z pewną ciągłością działalności i pewnym stopniem organizacji.. Delegacja SE zaproponowała następujące brzmienie, by sprecyzować, że wyłączone są osoby prywatne lub osoby, które od czasu do czasu sprzedają żywność w małych ilościach: Niniejsze rozporządzenie ma zastosowanie do podmiotów działających na rynku spożywczym na wszystkich etapach łańcucha żywnościowego, podczas których ich działania dotyczą przekazywania konsumentom informacji na temat żywności. Dz.U. L 139 z , s. 1. Dz.U. L 354 z , s /10 dh,krk,af/pas/zm 15

16 c) definicje dodatków do żywności i substancji pomocniczych w przetwórstwie z art. 3 ust. 2 lit. a) i b) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności 31 ; d) definicja środka aromatyzującego z art. 3 ust. 2 lit. a) rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na środkach spożywczych 32 ; e) definicje mięsa i mięsa odkostnionego mechanicznie z punktów 1.1 i 1.14 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004; f) definicja składnika odżywczego z art. 2 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006; g) definicja środków porozumiewania się na odległość z art. 2 dyrektywy 97/7/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 maja 1997 r. w sprawie ochrony konsumentów w przypadku umów zawieranych na odległość Zastosowanie mają również następujące definicje: a) informacje na temat żywności oznaczają informacje dotyczące danego środka spożywczego i udostępniane konsumentowi finalnemu za pośrednictwem etykiety, innych materiałów towarzyszących lub innych środków, w tym nowoczesnych narzędzi technologicznych lub przekazu ustnego. 34 ; Dz.U. L 354 z , s. 16. Dz.U. L 354 z , s. 34. Dz.U. L 144 z , s. 19. Dz.U. L 178 z , s /10 dh,krk,af/pas/zm 16

17 b) prawo dotyczące informacji na temat żywności oznacza przepisy unijne regulujące informacje na temat żywności, w szczególności dotyczące etykietowania, w tym przepisy o ogólnym charakterze mające zastosowanie do wszystkich środków spożywczych lub określonych środków spożywczych i przepisy mające zastosowanie wyłącznie do określonych środków spożywczych; c) obowiązkowe informacje na temat żywności oznaczają dane szczegółowe, które muszą być przekazane konsumentowi finalnemu zgodnie z przepisami unijnymi; d) zakłady żywienia zbiorowego oznaczają wszelkie zakłady (w tym pojazdy oraz nieruchome lub ruchome punkty sprzedaży), takie jak restauracje, stołówki, szkoły i szpitale, w których w ramach prowadzenia działalności przygotowuje się żywność do dostarczenia do konsumenta finalnego i jest ona gotowa do spożycia bez dalszego przygotowywania; e) żywność paczkowana oznacza każdą pojedynczą sztukę przeznaczoną do prezentacji konsumentowi finalnemu i zakładom żywienia zbiorowego, składającą się ze środka spożywczego i opakowania, w które został on zapakowany przed oferowaniem na sprzedaż, niezależnie od tego, czy takie opakowanie obejmuje dany środek spożywczy całkowicie czy też jedynie częściowo, lecz w taki sposób, że zawartość nie może być zmieniona bez otwarcia lub zmiany opakowania; f) składnik oznacza każdą substancję, włączając w to środki aromatyzujące, dodatki do żywności, enzymy spożywcze oraz każdy komponent składnika złożonego, użytą przy wytworzeniu lub przygotowywaniu danego środka spożywczego i nadal obecną w produkcie gotowym, nawet jeżeli jej forma uległa zmianie; pozostałości nie uważa się za składniki; g) miejsce pochodzenia oznacza jakiekolwiek miejsce, z którego według zamieszczonych wskazań pochodzi dany środek spożywczy, a które nie stanowi kraju pochodzenia, zgodnie z jego określeniem zawartym w art rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/92; h) składnik złożony oznacza składnik, który sam w sobie jest produktem zawierającym więcej niż jeden składnik; i) etykieta oznacza jakąkolwiek metkę, znak firmowy, znak handlowy, obraz lub inny opis pisany, drukowany, tłoczony, odbity lub w inny sposób naniesiony na 35 pojemnik z żywnością lub załączony do pojemnika z żywnością; 35 Delegacja PL zaproponowała dodanie opakowania lub /10 dh,krk,af/pas/zm 17

18 j) etykietowanie oznacza wszelkie napisy, dane szczegółowe, znaki handlowe, nazwy marek, obrazy lub symbole odnoszące się do danego środka spożywczego i umieszczone na wszelkiego rodzaju opakowaniu, dokumencie, ulotce, etykiecie, opasce lub pierścieniu towarzyszącym takiej żywności lub odnoszącym się do niej; k) pole widzenia oznacza wszystkie powierzchnie opakowania, na których treść można odczytać z pojedynczego punktu widzenia, co pozwala na szybki i łatwy dostęp do informacji zawartych w etykietowaniu przez umożliwienie konsumentom odczytania tych informacji bez konieczności obracania opakowania; 36 l) nazwa prawna oznacza nazwę środka spożywczego określoną w odnośnych przepisach unijnych lub, w przypadku braku takich przepisów unijnych, nazwę przewidzianą w przepisach ustawowych, wykonawczych i administracyjnych mających zastosowanie w państwie członkowskim, w którym żywność jest sprzedawana konsumentowi finalnemu lub zakładom żywienia zbiorowego; m) nazwa zwyczajowa oznacza nazwę, która jest akceptowana jako nazwa środka spożywczego przez konsumentów w państwie członkowskim, w którym żywność jest sprzedawana, bez potrzeby jej dalszego wyjaśniania; n) nazwa opisowa oznacza nazwę zawierającą opis środka spożywczego, a w razie potrzeby również jego zastosowania, który jest wystarczająco jasny, aby umożliwić konsumentom poznanie rzeczywistego charakteru tego środka spożywczego i odróżnienie go od innych produktów, z którymi może zostać pomylony; o) podstawowy(-e) składnik(-i) oznacza(-ją) ; składnik danego środka spożywczego, który stanowi więcej niż 50% takiego środka spożywczego (q) lub który jest na ogół kojarzony z nazwą środka spożywczego przez konsumenta i w odniesieniu do którego w większości przypadków wymagane jest oznaczenie ilościowe; 36 Delegacja SK chciałaby przenieść w to miejsce definicję głównego pola widzenia (które oznacza pole widzenia, które najczęściej jest wystawiane lub widoczne w zwykłych lub zwyczajowych warunkach sprzedaży lub stosowania) obecnie znajdującej się w załączniku I /10 dh,krk,af/pas/zm 18

19 r) zasadnicze wymogi oznaczają wymogi, zgodnie z którymi ustala się poziom ochrony konsumentów i informacji na temat żywności w odniesieniu do określonego zagadnienia i które zostały określone w akcie unijnym zezwalającym na opracowanie systemów krajowych, o których mowa w art. 35a 37 ; s) data minimalnej trwałości środka spożywczego oznacza datę, do której dany środek spożywczy zachowuje swoje szczególne właściwości pod warunkiem jego właściwego przechowywania 38 ; sa) termin przydatności do spożycia oznacza termin, po którego zakończeniu środek spożywczy jest uznawany za niebezpieczny zgodnie z art. 14 rozporządzenia 178/ ; t) najlepsze praktyki oznaczają normy, systemy, inicjatywy lub wszelkie inne działania zatwierdzone przez właściwe organy, w przypadku których wykazano na podstawie doświadczenia i badań, że są najskuteczniejsze dla większości konsumentów i są uważane za wzorcowe Delegacje ES/BG: do skreślenia, jeżeli zostaną skreślone systemy krajowe. Delegacja UK: zaproponowała skreślenie tej definicji. Delegacja DE: zastrzeżenie. Delegacje SE/AT/FR: zastrzeżenia weryfikacji. Delegacje SE/FI/DE/FR/LT/AT/BG/IT/DK: nie widzą potrzeby definicji. Delegacje SK/CZ: zaproponowały nową definicję: «ilość netto» oznacza ilość (wagę lub objętość) środka spożywczego bez opakowania wyrażoną w odnośnych jednostkach. Delegacja PT: zaproponowała nową definicję: «żywność paczkowana do sprzedaży bezpośredniej» oznacza każdą pojedynczą sztukę składającą się ze środka spożywczego i opakowania, niezależnie od tego, czy takie opakowanie obejmuje dany środek spożywczy całkowicie czy też jedynie częściowo, niezależnie od tego, czy środek spożywczy jest pakowany w placówce podmiotu zajmującego się handlem detalicznym lub w innym pomieszczeniu tego samego podmiotu, przed jego prezentacją w takiej formie w celu sprzedaży konsumentowi finalnemu. Delegacje LV/PT/CY/IT: zaproponowały nową definicję: Sprzedaż na odległość oznacza wszelkie systemy sprzedaży bez jednoczesnej fizycznej obecności dostawcy i konsumenta wykorzystujące jeden lub kilka środków porozumiewania się na odległość do momentu zawarcia umowy sprzedaży włącznie, a żywność jest dostarczana konsumentowi z zagwarantowaniem warunków pakowania, transportu, przechowywania i higieny. Uwaga Sekretariatu Generalnego Rady: Alternatywnie możliwe jest również umieszczenie odniesienia do definicji umowy na odległość w dyrektywie 97/7/WE z dnia 20 maja 1997 r. Delegacja BG: zaproponowała następujące nowe definicje: Pakunek oznacza ostateczny wynik operacji pakowania, składający się z opakowania i jego zawartości. Opakowanie oznacza materiał służący do częściowego lub całkowitego opakowania środka spożywczego, w wyniku czego środek ten jest gotowy do oferowania konsumentowi do sprzedaży jako produkt jednostkowy /10 dh,krk,af/pas/zm 19

20 3. Do celów niniejszego rozporządzenia kraj pochodzenia danego środka spożywczego odnosi się do pochodzenia środka spożywczego określonego zgodnie z art rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/ Zastosowanie mają również szczegółowe definicje określone w załączniku I. ROZDZIAŁ II OGÓLNE ZASADY DOTYCZĄCE INFORMACJI NA TEMAT ŻYWNOŚCI Artykuł 3 Cele ogólne 1. Przepisy dotyczące informacji na temat żywności zmierzają do zapewnienia wysokiego poziomu ochrony zdrowia i interesów konsumentów przez zapewnienie konsumentom finalnym podstaw do dokonywania świadomych wyborów oraz bezpiecznego stosowania żywności, ze szczególnym uwzględnieniem uwarunkowań zdrowotnych, ekonomicznych, ekologicznych, społecznych i etycznych. 2. Prawo dotyczące informacji na temat żywności ma na celu uzyskanie w Unii swobodnego przepływu legalnie wyprodukowanej i wprowadzonej na rynek żywności, biorąc pod uwagę, w stosownych przypadkach, potrzebę ochrony słusznych interesów producentów i promowania wytwarzania produktów wysokiej jakości. 3. W przypadku gdy prawo dotyczące informacji na temat żywności ustanawia nowe wymogi, należy uwzględnić potrzebę okresu przejściowego po wejściu w życie nowych wymogów, w trakcie którego środki spożywcze oznaczone etykietami niezgodnymi z nowymi wymogami mogą być wprowadzane na rynek, a zapasy takich środków spożywczych, które zostały wprowadzone na rynek przed zakończeniem okresu przejściowego, mogą być sprzedawane aż do ich wyczerpania. Artykuł 4 Zasady rządzące obowiązkowymi informacjami o żywności 1. W przypadkach gdy prawo dotyczące informacji na temat żywności wymaga obowiązkowych informacji na temat żywności, dotyczy to w szczególności informacji zaliczanych do jednej z następujących kategorii: 12025/10 dh,krk,af/pas/zm 20

21 a) informacje o istocie i składzie, właściwościach lub innych cechach danego środka spożywczego; b) informacje o ochronie zdrowia konsumentów i bezpiecznym stosowaniu danego środka spożywczego. W szczególności obejmują one informacje na temat: (i) cech składu, które mogą być szkodliwe dla zdrowia niektórych grup konsumentów; (ii) trwałości, przechowywania i bezpieczeństwa stosowania; (iii) skutków zdrowotnych, łącznie z zagrożeniami i konsekwencjami związanymi ze szkodliwym i niebezpiecznym spożywaniem danego środka spożywczego; c) informacje o charakterystyce żywieniowej, umożliwiające konsumentom, w tym konsumentom o szczególnych wymogach dietetycznych, podejmowanie świadomych wyborów. 2. Przy rozważaniu zapotrzebowania na obowiązkowe informacje na temat żywności należy uwzględnić rozpowszechnione zapotrzebowanie ze strony większości konsumentów na niektóre informacje, które uważają za szczególnie cenne, lub wszelkie ogólnie akceptowane korzyści dla konsumentów, umożliwiające im dokonywanie świadomych wyborów. Artykuł 5 Konsultacje z urzędem Wszelkie środki w ramach prawa dotyczącego informacji na temat żywności, które mogą wywierać wpływ na zdrowie publiczne, przyjmowane są po uprzedniej konsultacji z Europejskim Urzędem ds. Bezpieczeństwa Żywności /10 dh,krk,af/pas/zm 21

22 ROZDZIAŁ III OGÓLNE WYMOGI DOTYCZĄCE INFORMACJI NA TEMAT ŻYWNOŚCI I ZAKRESY ODPOWIEDZIALNOŚCI PODMIOTÓW DZIAŁAJĄCYCH NA RYNKU SPOŻYWCZYM Artykuł 6 Wymóg podstawowy Każdemu środkowi spożywczemu przeznaczonemu do dostarczenia do konsumenta finalnego lub do zakładów żywienia zbiorowego muszą towarzyszyć informacje na temat żywności zgodnie z niniejszym rozporządzeniem. Artykuł 7 Rzetelne informowanie 1. Informacje na temat żywności nie mogą wprowadzać w błąd 41, szczególnie: a) co do właściwości środka spożywczego, a w szczególności co do jego charakteru, istoty, właściwości, składu, ilości, trwałości, kraju lub miejsca pochodzenia, metod wytwarzania lub produkcji; b) przez przypisywanie środkowi spożywczemu działania lub właściwości, których on nie posiada; c) przez sugerowanie, że środek spożywczy ma szczególne właściwości, gdy w rzeczywistości wszystkie podobne środki spożywcze mają takie właściwości. 2. Informacje na temat żywności muszą być rzetelne, jasne i łatwe do zrozumienia dla konsumenta. 3. Z zastrzeżeniem odstępstw przewidzianych w prawodawstwie wspólnotowym mającym zastosowanie do naturalnych wód mineralnych i żywności specjalnego przeznaczenia żywieniowego informacje na temat żywności nie mogą przypisywać jakiemukolwiek środkowi spożywczemu właściwości zapobiegania chorobom lub leczenia chorób ludzi bądź też odwoływać się do takich właściwości. 41 Komisja chciałaby zachować skreślone sformułowanie chociaż nie we wszystkich językach urzędowych jest ono oddane by spróbować ograniczyć możliwości twierdzenia przez konsumentów, że zostali oni wprowadzeni w błąd /10 dh,krk,af/pas/zm 22

23 4. Ustępy 1, 2 i 3 mają również zastosowanie do: a) reklamy; b) prezentacji środków spożywczych, w szczególności kształtu, wyglądu lub opakowania, zastosowanych materiałów opakowaniowych, sposobu ustawienia oraz otoczenia, w jakim są pokazywane. Artykuł 8 42 Zakres obowiązków Podmioty działające na rynku spożywczym, w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą, nie mogą modyfikować informacji towarzyszących środkowi spożywczemu, jeżeli taka modyfikacja wprowadzałaby w błąd konsumenta finalnego lub w inny sposób zmniejszała poziom ochrony konsumentów i możliwości dokonywania przez nich świadomego wyboru. 42 Jeżeli zostaną skreślone ust. 1 4 w art. 8, będzie miał zastosowanie jedynie art. 17 rozporządzenia 178/2002 (przepisy ogólne prawa żywnościowego). Delegacje PL/DE/FI/AT/DK/HU/EE/SK/CZ popierają tę możliwość. Delegacja FR, popierana przez delegacje NL/PT/MT, zaproponowała jako alternatywę następujące brzmienie: Podmioty działające na rynku spożywczym, w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą, nie mogą modyfikować informacji towarzyszących środkowi spożywczemu, jeżeli taka modyfikacja wprowadzałaby w błąd konsumenta finalnego lub w inny sposób zmniejszała poziom ochrony konsumentów, zwłaszcza w odniesieniu do zdrowia. 3. Podmioty działające na rynku spożywczym wprowadzające do obrotu środek spożywczy przeznaczony do dostarczenia konsumentowi finalnemu lub zakładowi żywienia zbiorowego zapewniają, w zakresie swojej działalności, obecność i rzetelność informacji na temat żywności, zgodnie z właściwym prawem dotyczącym informacji na temat żywności. 4..( ). Delegacja BG: zastrzeżenie weryfikacji /10 dh,krk,af/pas/zm 23

24 3. Podmioty działające na rynku spożywczym wprowadzające na rynek w Unii Europejskiej środek spożywczy przeznaczony do dostarczenia konsumentowi finalnemu lub zakładowi żywienia zbiorowego zapewniają, w zakresie swojej działalności, obecność i rzetelność informacji na temat żywności, zgodnie z właściwym prawem dotyczącym informacji na temat żywności. 4. Podmioty działające na rynku spożywczym odpowiedzialne za sprzedaż detaliczną lub działalność dystrybucyjną, niemającą wpływu na informacje o żywności, w zakresie swojej działalności, nie dostarczają żywności, o której wiedzą lub którą podejrzewają, w oparciu o posiadane informacje w ramach swojej działalności zawodowej, że nie spełnia prawnych wymogów etykietowania. 5. Podmioty działające na rynku spożywczym dopilnowują, aby w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą informacje dotyczące żywności 43 były przekazywane do podmiotu gospodarczego otrzymującego żywność, aby umożliwić, w stosownych przypadkach, przekazywanie konsumentom finalnym obowiązkowych informacji o żywności. 6. W następujących przypadkach podmioty działające na rynku spożywczym dopilnowują w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą, aby obowiązkowe dane szczegółowe wymagane na mocy art. 9 i art. 10 znajdowały się na opakowaniu wstępnym lub na umieszczonej na nim etykiecie, bądź też w dokumentach handlowych dotyczących tych środków spożywczych, w przypadkach gdy można zagwarantować, że dokumenty albo będą towarzyszyć żywności, do której się odnoszą, albo zostały wysłane przed dostawą lub równocześnie z dostawą: a) w przypadku gdy żywność paczkowana jest przeznaczona dla konsumenta finalnego, lecz wprowadzana na rynek na etapie przed sprzedażą konsumentowi finalnemu i gdy na tym etapie nie odbywa się sprzedaż do zakładów żywienia zbiorowego; 43 Delegacje UK/DE/SE/CZ: chcą utrzymać wyrażenie niepaczkowanej. Delegacja SE: zob. komentarze w DS 1305/10. Delegacja SE uważa, że nie ma potrzeby wymagać przekazywania wszystkich informacji, ponieważ żywność paczkowana jest już objęta ust. 6. Delegacja UK przedłożyła następującą propozycję: Podmioty działające na rynku spożywczym dopilnowują, aby w przedsiębiorstwach pozostających pod ich kontrolą informacje dotyczące żywności niepaczkowanej były przekazywane do podmiotu gospodarczego otrzymującego żywność, aby umożliwić, w stosownych przypadkach, przekazywanie konsumentom finalnym obowiązkowych informacji o żywności określonych w art /10 dh,krk,af/pas/zm 24

25 b) w przypadku gdy żywność paczkowana jest przeznaczona na zaopatrzenie zakładów żywienia zbiorowego w celu przygotowania, przetwarzania, dzielenia lub krojenia na kawałki. Niezależnie od przepisów akapitu pierwszego, podmioty działające na rynku spożywczym dopilnowują, aby dane szczegółowe, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. a), f), g) i h) znajdowały się również na opakowaniu zewnętrznym, w którym żywność paczkowana jest prezentowana w obrocie. ROZDZIAŁ IV OBOWIĄZKOWE INFORMACJE NA TEMAT ŻYWNOŚCI SEKCJA 1 ZAWARTOŚĆ I PREZENTACJA Artykuł 9 Wykaz obowiązkowych danych szczegółowych 1. Zgodnie z art i z zastrzeżeniem znajdujących się w niniejszym rozdziale wyjątków, obowiązkowe jest podanie następujących danych szczegółowych: a) nazwa żywności; b) wykaz składników; c) wszelkie substancje wymienione w załączniku II, powodujące alergie lub reakcje nietolerancji, i wszelkie substancje pochodne, użyte do wytwarzania lub przygotowania środka spożywczego i nadal obecne w produkcie gotowym, nawet jeżeli w zmienionej formie; d) ilość niektórych składników lub kategorii składników; e) ilość netto żywności; f) data minimalnej trwałości 44 lub termin przydatności do spożycia; g) wszelkie specjalne warunki przechowywania lub warunki użycia; 44 Delegacja IE/UK: pragnie zastąpić sformułowanie data minimalnej trwałości sformułowaniem najlepiej spożyć przed. Delegacja RO: sprzeciw /10 dh,krk,af/pas/zm 25

26 h) nazwa lub firma i adres przynajmniej podmiotu działającego na rynku spożywczym mającego siedzibę w Unii Europejskiej prowadzącego działalność związaną z jakimkolwiek etapem produkcji, przetwarzania i dystrybucji żywności 45 ; i) kraj lub miejsce pochodzenia, w przypadku gdy zaniechanie ich wskazania mogłoby w istotnym stopniu wprowadzać w błąd konsumenta co do rzeczywistego kraju lub miejsca pochodzenia środka spożywczego, w szczególności gdyby informacje towarzyszące środkowi spożywczemu lub etykieta jako całość mogły sugerować, że środek spożywczy pochodzi z innego kraju lub miejsca; w takich wypadkach informacja powinna być zgodna z przepisami określonymi w art. 35d ust. 2 i ust. 3 oraz ustanowionymi zgodnie z art. 35d ust. 4 ; Delegacje PT/UK/DK/DE/LV/PL/SE: nie widzą potrzeby zadbania o to, by przynajmniej jeden z określonych podmiotów miał siedzibę w UE. Delegacja IT przedstawiła następującą propozycję, popartą przez delegację FIN: h) nazwa lub firma lub zarejestrowany znak handlowy i adres wytwórcy, podmiotu pakującego oraz, w przypadku produktów pochodzących z krajów trzecich, sprzedawcy mającego siedzibę we Wspólnocie. 46 Delegacje SK/CZ/HU/IT/EE/AT/LT/CY/LV/EL/FR: deklaracja pochodzenia powinna być obowiązkowa dla wszystkich produktów nieprzetworzonych. Delegacje LT/FR zaproponowały dodanie nowej litery: (ia) w odniesieniu do żywności nieprzetworzonej kraj lub miejsce pochodzenia; przedtem [pierwszy dzień miesiąca 2 lata po wejściu w życie] Komisja określa warunki stosowania oznaczenia kraju lub miejsca pochodzenia. Te środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 49 ust. 3. Delegacje LT/FR uważają, że 2 lata to rozsądny okres przejściowy, by podmioty działające na rynku mogły dostosować się do nowych zasad. Delegacje RO/ES/DK/BG/SE/DE/BE/PL/UK/NL: sprzeciwiają się wymogowi podania pochodzenia wszystkich nieprzetworzonych środków spożywczych. 47 Delegacja EL: powinna ona być obowiązkowa dla środków spożywczych zawierających pojedynczy składnik. 48 Delegacja IT (zastrzeżenie polityczne)/mt: powinna być obowiązkowa w odniesieniu do mięsa. Komisja sprecyzowała, że wniosek pozwala państwom członkowskim na określenie konkretnych zasad dotyczących etykietowania pewnych rodzajów środków spożywczych pod pewnymi warunkami. Delegacja IE: proponuje następującą zmianę brzmienia tej litery: (i) kraj lub miejsce pochodzenia wszelkich rodzajów mięsa i produktów mięsnych zawierających ponad 70% mięsa. Oznaczenie kraju lub miejsca pochodzenia może odnosić się do pojedynczego miejsca pochodzenia wyłącznie wówczas, gdy zwierzęta urodziły się, były hodowane i zostały ubite w tym samym kraju lub miejscu. W innych przypadkach należy podać informacje o każdym z poszczególnych miejsc urodzenia, hodowli i uboju. W odniesieniu do wszystkich innych produktów kraj lub miejsce pochodzenia, w przypadku gdy zaniechanie ich wskazania mogłoby w istotnym stopniu wprowadzać w błąd konsumenta co do rzeczywistego kraju lub miejsca pochodzenia środka spożywczego, w szczególności gdyby informacje towarzyszące środkowi spożywczemu lub etykieta jako całość mogły sugerować, że środek spożywczy pochodzi z innego miejsca lub kraju; w takich wypadkach oznaczenie powinno być zgodne z przepisami określonymi w art. 35d ust. 2 i ust. 3 oraz ustanowionymi zgodnie z art. 35d ust. 4; 12025/10 dh,krk,af/pas/zm 26

27 j) instrukcja użycia, w przypadku gdy odpowiednie użycie danego środka spożywczego w razie braku takiej instrukcji byłoby utrudnione; k) w odniesieniu do napojów o zawartości alkoholu większej niż 1,2% objętościowo, rzeczywista zawartość objętościowa alkoholu; l) informacja o wartości odżywczej Dane szczegółowe, o których mowa w ust. 1, są określone słownie i liczbowo, chyba że konsumenci są informowani o jednej lub większej liczbie danych szczegółowych z użyciem innych form wyrażania ustanowionych przez środki wykonawcze przyjęte przez Komisję. Te środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust Delegacje AT/SK/EL: deklaracja pochodzenia powinna być również obowiązkowa dla wszystkich przetworzonych środków spożywczych (na przykład sera), przynajmniej w odniesieniu do podstawowego składnika (na przykład mleka). Delegacja BE chciałaby utrzymać wersję z dyrektywy 2000/13/WE. Delegacja ES: zastrzeżenie. Kwestia ta jest związana z definicją podstawowego składnika oraz z kryteriami wymienionymi w art. 35d. Delegacja UK: zapytała, co stanowi oznaczenie pochodzenia w nazwach receptur (jambon de Paris) i oświadczeniach typu zapakowano w. Uznano, że potrzebne są dalsze wyjaśnienia co do sposobu oznaczania geograficznego pochodzenia produktu. Delegacja CZ: aby zaakceptować obowiązkowy charakter informacji o wartości odżywczej, delegacja CZ musi wiedzieć, gdzie podmioty mogą uzyskać dane analityczne, których potrzebują, by przekazać informacje konsumentom; zagadnienie to ma związek z systemem kontroli i z poziomami tolerancji, które wciąż nie zostały zharmonizowane na szczeblu europejskim. Por. przypis do art. 30 ust. 4. Delegacja DK: chce dodać w tym miejscu data produkcji oraz w art. 2 ust. 2 definicję daty produkcji, jak w Codex Alimentarius: data, w której żywność staje się produktem zgodnym z opisem (DS 1474/10) /10 dh,krk,af/pas/zm 27

28 Artykuł 10 Dodatkowe obowiązkowe dane szczegółowe odnoszące się do szczególnych rodzajów lub kategorii żywności 1. Poza danymi szczegółowymi wymienionymi w art. 9 ust. 1, w załączniku III określono dodatkowe obowiązkowe dane szczegółowe dotyczące określonych rodzajów lub kategorii żywności. 2. Komisja może zmienić załącznik III. Te środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 4. Artykuł 11 Odstępstwa od wymogów dotyczących obowiązkowych danych szczegółowych W odniesieniu do określonych rodzajów lub kategorii środków spożywczych Komisja może przewidywać w wyjątkowych przypadkach odstępstwa od wymogów określonych w art. 9 ust. 1 lit. b) i f), pod warunkiem że wynikiem takich odstępstw nie będzie nieodpowiednie informowanie konsumentów finalnych i zakładów żywienia zbiorowego. Te środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3. Artykuł 12 Wagi i miary Artykuł 9 nie narusza bardziej szczegółowych przepisów unijnych dotyczących wag i miar. Artykuł 13 Dostępność i umieszczanie obowiązkowych informacji na temat żywności 1. Obowiązkowe informacje na temat żywności są łatwo dostępne, zgodnie z niniejszym rozporządzeniem, w odniesieniu do każdego środka spożywczego. 2. W przypadku żywności paczkowanej obowiązkowe informacje na temat żywności muszą się znajdować bezpośrednio na opakowaniu lub na załączonej do niego etykiecie /10 dh,krk,af/pas/zm 28

29 3. Komisja może ustanowić udostępnianie niektórych obowiązkowych danych szczegółowych w inny sposób, niż na opakowaniu lub na etykiecie, pod warunkiem spełnienia ogólnych zasad i wymogów określonych w rozdziale II niniejszego rozporządzenia. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust W przypadku żywności niepaczkowanej zastosowanie mają przepisy art. 41. Artykuł 14 Przedstawienie obowiązkowych danych szczegółowych 0. Bez uszczerbku dla przepisów przyjętych na mocy art. 41 ust. 1a obowiązkowe informacje na temat żywności muszą być umieszczone w eksponowanym miejscu w taki sposób, aby były dobrze widoczne, wyraźnie czytelne oraz, w stosownych przypadkach, nieusuwalne. Nie mogą być w żaden sposób ukryte, zasłonięte, pomniejszone lub przerwane jakimikolwiek innymi nadrukami, obrazami czy innym materiałem. 1. Bez uszczerbku dla szczególnych przepisów unijnych mających zastosowanie do konkretnych środków spożywczych, w odniesieniu do wymogów, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. a) k), obowiązkowe dane szczegółowe wymienione w art. 9 ust. 1 jeśli znajdują się na opakowaniu lub na załączonej do niego etykiecie są wydrukowane na opakowaniu lub etykiecie z użyciem znaków o rozmiarze czcionki, której wysokość x zdefiniowana w załączniku IIIa wynosi co najmniej 1,2 mm. Muszą być one prezentowane w taki sposób, aby zapewnić znaczny kontrast pomiędzy drukiem a tłem. 2. Dane szczegółowe wymienione w art. 9 ust. 1 lit. a), e), f) i k) znajdują się w tym samym 53 polu widzenia. 3. Komisja udostępnia wskazówki odnoszące się do kryteriów czytelności. Komisja może przyjąć szczegółowe zasady dotyczące prezentacji obowiązkowych danych szczegółowych, w tym, w razie potrzeby, dodatkowe kryteria dotyczące czytelności oprócz kryteriów określonych w ust. 1, i rozszerzenia wymogów, o których mowa w ust. 2, na dodatkowe obowiązkowe dane szczegółowe w odniesieniu do szczególnych 53 Delegacje SK/EL: nazwa środka spożywczego (art. 9 ust. 1 lit. a)) powinna znajdować się w głównym polu widzenia /10 dh,krk,af/pas/zm 29

30 kategorii lub rodzajów żywności, o których mowa w art. 10 i 38. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust W przypadku opakowań lub pojemników, których największa powierzchnia ma pole mniejsze niż 60 cm 2, nie ma zastosowania minimalny rozmiar czcionki, o którym mowa w ust Ustęp 2 nie ma zastosowania do środków spożywczych określonych w art. 17 ust. 1 i Artykuł 15 Sprzedaż na odległość 1. Bez uszczerbku dla wymogów informacyjnych określonych w art. 9, w przypadku żywności paczkowanej oferowanej do sprzedaży za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość : a) obowiązkowe informacje o żywności, z wyjątkiem danych szczegółowych określonych w art. 9 ust. 1 lit. f), są dostępne przed ostatecznym dokonaniem zakupu i znajdują się w materiałach towarzyszących sprzedaży na odległość lub są dostarczane z użyciem innych, właściwych środków wyraźnie określonych przez dany podmiot działający na rynku spożywczym. Kiedy używane są inne właściwe środki, obowiązkowe informacje na temat żywności dostarcza się bez kosztów dodatkowych ze strony danego podmiotu działającego na rynku spożywczym; 54 Delegacje NL/AT/RO/CZ/ES/IT/FR/DE/UK: zastrzeżenia weryfikacji /10 dh,krk,af/pas/zm 30

31 b) wszelkie obowiązkowe dane szczegółowe są dostępne w momencie dostawy. 2. W przypadku żywności niepaczkowanej oferowanej do sprzedaży za pośrednictwem środków porozumiewania się na odległość dane szczegółowe wymagane na mocy art. 41 są udostępniane zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu. Artykuł 16 Wymogi językowe 1. Bez uszczerbku dla przepisów art. 9 ust. 2 obowiązkowe informacje na temat żywności muszą być podawane w języku łatwo zrozumiałym dla konsumentów z państw członkowskich, w których dany środek spożywczy znajduje się na rynku. 2. Na swoim własnym terytorium państwa członkowskie, w których dany środek spożywczy znajduje się na rynku, mogą określić, że dane szczegółowe są podawane w jednym lub kilku językach urzędowych Wspólnoty. 3. Ustępy 1 i 2 nie zabraniają podawania danych szczegółowych w kilku językach. Artykuł 17 Pominięcie niektórych obowiązkowych danych szczegółowych 1. W przypadku szklanych butelek przeznaczonych do ponownego użycia, które są trwale oznakowane i które z tego powodu nie mają etykiet, opasek czy pierścieni, obowiązkowe są jedynie dane szczegółowe wymienione w art. 9 ust. 1 lit. a), c), e), f) i l) /10 dh,krk,af/pas/zm 31

32 2. W przypadku opakowań lub pojemników, których największa powierzchnia jest mniejsza niż 10 cm 2, obowiązkowe jest zamieszczanie na opakowaniu lub na etykiecie jedynie danych szczegółowych wymienionych w art. 9 ust. 1 lit. a), c), e) i f). Dane szczegółowe, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. b), należy podawać za pośrednictwem innych środków lub udostępniać na życzenie konsumenta. 3. Bez uszczerbku dla innych przepisów unijnych wymagających obowiązkowej informacji o wartości odżywczej w odniesieniu do środków spożywczych wymienionych w załączniku IV nie jest obowiązkowe podawanie informacji, o której mowa w art. 9 ust. 1 lit. l). 4. Bez uszczerbku dla innych przepisów unijnych wymagających wykazu składników lub obowiązkowej informacji o wartości odżywczej dane szczegółowe, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. b) i l), są obowiązkowe w odniesieniu do win objętych załącznikiem XI b rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007, produktów objętych rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1601/91, podobnych napojów o zawartości alkoholu wyższej niż 1,2% objętości uzyskanych z fermentacji owoców lub warzyw, miodu pitnego, wszelkich rodzajów piwa, a także napojów spirytusowych zgodnie z ich definicją w art. 2 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 110/2008. W ciągu [pięciu lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] Komisja sporządzi sprawozdanie dotyczące stosowania art. 19 i art. 29 ust. 1 w odniesieniu do produktów, o których mowa w tym ustępie; sprawozdaniu mogą towarzyszyć szczególne środki określające zasady dotyczące wykazu składników lub obowiązkowej informacji o wartości odżywczej w odniesieniu do tych produktów. Te środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust Delegacje AT/DE/CZ/SE/NL: zastrzeżenie weryfikacji dotyczące przeniesienia do tego artykułu wyłączeń poprzednio umieszczonych w art. 20 i 29. Delegacje LT/SE/DK/SK: ten ustęp można skreślić. Delegacje EE/SI/NL/BE/SE/UK/FI/DK/CY zaproponowały szerszą definicję: W odniesieniu do napojów o zawartości alkoholu wyższej niż 1,2% objętości trzeba tylko wskazać wartość energetyczną, wyłączając wszelkie rodzaje napojów alkoholowych. Delegacje ES/SE/DK/LT/FR: są przeciw. Delegacja FR: z jednej strony, ponieważ FR nie chce wyłączać napojów mieszanych (aby chronić młode pokolenia); z drugiej strony, ponieważ FR zgadza się z wyłączeniem zaproponowanym przez Komisję (brak wskazania wartości energetycznej). Delegacja IT: napoje alkoholowe powinny zostać zdefiniowane jako napoje o zawartości alkoholu wyższej niż 1,2% objętości. Delegacja LT: zastrzeżenie; należy wyłączyć jedynie napoje już uregulowane na szczeblu UE (np. wina, napoje spirytusowe, lecz nie piwa). Delegacje AT/HU: zastrzeżenia weryfikacji /10 dh,krk,af/pas/zm 32

33 SEKCJA 2 PRZEPISY SZCZEGÓŁOWE DOTYCZĄCE OBOWIĄZKOWYCH DANYCH SZCZEGÓŁOWYCH Artykuł 18 Nazwa środka spożywczego 1. Nazwą środka spożywczego jest jego nazwa prawna. W przypadku braku takiej nazwy nazwą środka spożywczego jest jego nazwa zwyczajowa lub, jeśli nazwa zwyczajowa nie istnieje lub nie jest stosowana, należy przedstawić nazwę opisową tego środka spożywczego. 1a. Dozwolone jest stosowanie w państwie członkowskim, w którym środek spożywczy jest wprowadzany na rynek, nazwy środka spożywczego, pod którą produkt ten jest legalnie produkowany i wprowadzany na rynek w państwie członkowskim produkcji. W przypadku gdy stosowanie innych przepisów niniejszego rozporządzenia, w szczególności określonych w art. 9, uniemożliwiałoby jednak konsumentom w państwie członkowskim, w którym środek spożywczy jest wprowadzany na rynek, poznanie prawdziwego charakteru tego środka spożywczego oraz odróżnienie go od środka spożywczego, z którym mógłby być mylony, nazwa tego środka spożywczego jest uzupełniana innymi informacjami opisowymi, które znajdują się w pobliżu nazwy tego środka spożywczego. 1b. W wyjątkowych przypadkach nazwa środka spożywczego państwa członkowskiego produkcji nie jest używana w państwie członkowskim, w którym środek spożywczy wprowadzany jest na rynek, jeśli środek spożywczy, który ta nazwa oznacza, jest na tyle różny w zakresie swego składu lub sposobu wytwarzania od środka spożywczego znanego pod tą nazwą, że przepisy ust. 1a nie są wystarczające do zapewnienia nabywcom w państwie członkowskim, w którym środek spożywczy jest wprowadzany na rynek, prawidłowej informacji. 1c. Nazwa środka spożywczego nie może być zastąpiona nazwą chronioną jako własność intelektualna, nazwą marki lub nazwą fantazyjną. 2. Przepisy szczegółowe dotyczące nazwy środka spożywczego i danych szczegółowych, które muszą mu towarzyszyć, są określone w załączniku V /10 dh,krk,af/pas/zm 33

34 Artykuł 19 Wykaz składników 1. Wykaz składników rozpoczyna się lub jest poprzedzony właściwym nagłówkiem, który składa się z wyrazu składniki lub zawiera ten wyraz. Obejmuje on wszystkie składniki środka spożywczego, w malejącej kolejności ich wagi, zarejestrowanej w momencie użycia składników przy wytwarzaniu tego środka spożywczego. 2. Składniki oznaczane są ich szczegółowymi nazwami, o ile mają one zastosowanie, zgodnie z zasadami ustanowionymi w art. 18 i w załączniku V. 3. Zasady techniczne stosowania ust. 1 i 2 określono w załączniku VI. Artykuł 20 Pominięcie wykazu składników W przypadku następujących środków spożywczych nie jest konieczny wykaz składników: a) świeże owoce i warzywa, w tym ziemniaki, które nie są obrane, pokrojone lub podobnie przygotowane; b) woda gazowana, której opis wskazuje, że została nasycona dwutlenkiem węgla; c) ocet uzyskany wyłącznie z jednego podstawowego produktu metodą fermentacyjną, pod warunkiem że nie zostały dodane żadne inne składniki; d) ser, masło, przefermentowane mleko i śmietana, do których nie zostały dodane składniki inne niż przetwory mleczne, enzymy i kultury drobnoustrojów niezbędne do produkcji lub, w przypadku sera innego niż ser świeży i ser przetworzony, sól potrzebna do jego produkcji; 12025/10 dh,krk,af/pas/zm 34

35 e) f) środki spożywcze zawierające jeden składnik, gdy: (i) (ii) nazwa środka spożywczego jest identyczna z nazwą składnika; lub nazwa środka spożywczego umożliwia wyraźne zidentyfikowanie charakteru składnika; Artykuł 21 Pominięcie komponentów żywności w wykazie składników Następujące komponenty środka spożywczego nie muszą być uwzględniane w wykazie składników: a) komponenty składnika, które zostały tymczasowo oddzielone podczas procesu produkcyjnego i później ponownie wprowadzone, lecz nie powyżej ich pierwotnych proporcji; b) dodatki do żywności i enzymy spożywcze: (i) których obecność w danym środku spożywczym wynika wyłącznie z faktu, że były zawarte w jednym lub w większej liczbie składników takiego środka spożywczego, zgodnie z zasadą przenoszenia, o której mowa w art. 18 ust. 1 lit. a) i b) rozporządzenia (WE) nr 1333/2008, pod warunkiem że nie pełnią one żadnej funkcji technologicznej w produkcie gotowym; lub Delegacje EL/LU/CY zaproponowały alternatywne brzmienie: których obecność w danym środku spożywczym wynika wyłącznie z faktu, że były zawarte w jednym lub w większej liczbie składników takiego środka spożywczego, pod warunkiem że nie pełnią już one żadnej funkcji technologicznej w trakcie produkcji, przetwarzania, przygotowywania, obróbki, pakowania, transportu lub przechowywania produktu gotowego; lub (zob. dok. DS 496/09) /10 dh,krk,af/pas/zm 35

36 (ii) które są stosowane jako substancje pomocnicze w przetwórstwie; c) substancje zastosowane w ilościach ściśle niezbędnych jako nośniki lub nośniki substancji odżywczych, dodatków do żywności, enzymów spożywczych lub środków aromatyzujących; d) substancje, które nie są dodatkami do żywności, lecz są stosowane w taki sam sposób i w tym samym celu co substancje pomocnicze w przetwórstwie i są nadal obecne w produkcie gotowym, nawet w zmienionej formie; e) woda: (i) jeżeli woda jest użyta podczas procesu produkcyjnego wyłącznie do odtworzenia składnika użytego w postaci skoncentrowanej lub odwodnionej; lub (ii) w przypadku płynnego nośnika, który nie jest zwykle spożywany. Artykuł 22 Etykietowanie niektórych substancji powodujących alergie lub reakcje nietolerancji 1. Bez uszczerbku dla przepisów przyjętych na mocy art. 41 ust. 1a dane szczegółowe, o których mowa w art. 9 ust. 1 lit. c) należy oznaczyć [...] w wykazie składników zgodnie z zasadami określonymi w art. 19 ust. 1 z dokładnym odniesieniem do nazwy składnika wymienionego w załączniku II. W przypadku braku wykazu składników oznaczenie to obejmuje słowo zawiera, po którym podana jest nazwa składnika wymienionego w załączniku II. Oznaczenie to nie jest potrzebne w przypadkach, gdy: nazwa środka spożywczego wyraźnie odnosi się do danego składnika /10 dh,krk,af/pas/zm 36

37 Wykaz w załączniku II jest systematycznie analizowany i w razie potrzeby aktualizowany przez Komisję na podstawie najnowszej wiedzy naukowej i technicznej. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust W razie potrzeby mogą zostać wydane wytyczne techniczne dotyczące interpretacji wykazu w załączniku II, zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 49 ust. 2. Artykuł 23 Oznaczanie ilościowe składników 1. Oznaczenie ilości składnika lub kategorii składników użytych do wytwarzania lub przygotowania danego środka spożywczego jest obowiązkowe, gdy: a) dany składnik lub dana kategoria składników występują w nazwie środka spożywczego lub są zwykle kojarzone z tą nazwą przez konsumenta; lub b) dany składnik lub dana kategoria składników są podkreślone na etykiecie słownie, obrazowo lub graficznie; lub c) dany składnik lub dana kategoria składników są niezbędne w celu scharakteryzowania danego środka spożywczego i odróżnienia go od produktów, z którymi mógłby być mylony ze względu na jego nazwę lub wygląd Delegacje AT/FR: zastrzeżenie weryfikacji. Delegacje BG/UK: zaproponowały dodanie nowego ustępu: c) produkty mleczarskie sprzedawane pod nazwami «ser, masło, śmietana i jogurt» nie muszą mieć odniesień do mleka. Zboża zawierające gluten należy wyszczególniać w wykazie, wymieniając nazwę danego zboża. (zob. dok. DS 555/09). Delegacje PL/HU: chcą, by wykaz ten był wyczerpujący. Komisja/delegacja SE: uważają, że kwestię tę należy raczej rozwiązać przy pomocy wytycznych dostosowanych do różnych struktur handlowych państw członkowskich /10 dh,krk,af/pas/zm 37

38 2. Komisja może zmienić ust. 1 przez dodanie innych przypadków. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust Zasady techniczne stosowania ust. 1, włączając określone przypadki, gdy w odniesieniu do pewnych składników nie jest wymagane oznaczenie ilościowe, zostały ustanowione w załączniku VII. Artykuł 24 Ilość netto 1. Ilość netto danego środka spożywczego jest wyrażana w litrach, centylitrach, mililitrach, kilogramach lub gramach, odpowiednio: 61 a) w jednostkach pojemności w przypadku płynów; b) w jednostkach masy w przypadku innych produktów Komisja może ustanowić wyrażanie ilości netto pewnych określonych środków spożywczych w inny sposób niż opisany w ust. 1. Te środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust Zasady techniczne stosowania ust. 1, włączając określone przypadki, gdy oznaczenie ilości netto nie jest wymagane, zostały ustanowione w załączniku VIII Delegacje FI/PL/DE/BE/BG: zaproponowały następujące alternatywne brzmienie (DS 1093/08): a) w jednostkach pojemności w przypadku [...] produktów płynnych; b) w jednostkach masy w przypadku produktów stałych, c) w jednostkach masy lub pojemności w przypadku produktów półpłynnych lub produktów z wiskozy. Delegacja HU: zastrzeżenie weryfikacji. Delegacja UK: jest przeciw. Delegacja UK: zaproponowała następujący nowy ustęp (DS 977/08): 1a. W przypadku gdy oznaczenie określonego rodzaju ilości (np. ilość nominalna, ilość minimalna, ilość średnia) jest wymagane na mocy przepisów wspólnotowych lub w przypadku ich braku na mocy przepisów krajowych, ilość ta jest uważana za ilość netto do celów niniejszej dyrektywy /10 dh,krk,af/pas/zm 38

39 Artykuł Data minimalnej trwałości i termin przydatności do spożycia W przypadku środków spożywczych, które z mikrobiologicznego punktu widzenia szybko się psują i z tego względu już po krótkim czasie mogą stanowić bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia ludzkiego, datę minimalnej trwałości zastępuje się terminem przydatności do spożycia. 2. Odpowiednie dane są wyrażane zgodnie z załącznikiem IX. 3. Sposób oznaczania daty minimalnej trwałości, o której mowa w załączniku IX pkt 1 ppkt c), może być określony zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 49 ust. 2. Artykuł 26 Instrukcje użycia 1. Instrukcje użycia danego środka spożywczego oznaczane są w taki sposób, aby umożliwić jego właściwe użycie. 2. Komisja może ustanowić zasady dotyczące sposobu, w jaki instrukcje te powinny być oznaczone w przypadku niektórych środków spożywczych. Te środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3. Artykuł 27 Zawartość alkoholu 1. Zasady dotyczące oznaczenia zawartości alkoholu wyrażonej objętościowo są, w przypadku produktów oznaczonych w Nomenklaturze Scalonej kodem 2204, ustanowione w szczegółowych przepisach wspólnotowych mających zastosowanie do takich produktów Delegacje MT/UK: zaproponowały alternatywne brzmienie wymienione w DS 457/09. Delegacje MT/IE/NL/UK: należy zmienić ten tytuł /10 dh,krk,af/pas/zm 39

40 2. W przypadku napojów o zawartości alkoholu wyższej niż 1,2% objętościowo, innych niż te, o których mowa w ust. 1, rzeczywista zawartość alkoholu objętościowo jest oznaczana zgodnie z załącznikiem X. SEKCJA 3 INFORMACJA O WARTOŚCI ODŻYWCZEJ Artykuł 28 Powiązania z innymi przepisami prawa 1. Przepisy niniejszej sekcji nie mają zastosowania do środków spożywczych objętych zakresem następującego prawodawstwa: a) dyrektywa 2002/46/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 10 czerwca 2002 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do suplementów żywnościowych 64 ; b) dyrektywa 2009/54/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 18 czerwca 2009 r. w sprawie wydobywania i wprowadzania do obrotu naturalnych wód mineralnych Przepisy zawarte w niniejszej sekcji mają zastosowanie bez uszczerbku dla przepisów dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/39/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego 66 i dyrektyw szczegółowych, o których mowa w art. 4 ust. 1 wspomnianej dyrektywy Dz.U. L 183 z , s. 51. Dz.U. L 164 z , s. 45. Dz.U L 124 z , s /10 dh,krk,af/pas/zm 40

41 Artykuł 29 Spis treści 1. Obowiązkowa informacja o wartości odżywczej obejmuje następujące elementy: a) wartość energetyczna oraz b) ilość tłuszczu, nasyconych kwasów tłuszczowych, węglowodanów, cukrów, białka 67 oraz soli Treść obowiązkowej informacji o wartości odżywczej, o której mowa w ust. 1, może zostać uzupełniona o oznaczenie ilości jednego lub większej liczby z następujących składników: a) tłuszcze trans; b) kwasy tłuszczowe jednonienasycone; c) kwasy tłuszczowe wielonienasycone; d) alkohole wielowodorotlenowe; Delegacje CZ/DE/FR/Komisja: sprzeciwiają się dodaniu nowego składnika odżywczego do wykazu, który już teraz jest zbyt długi i nie podaje podstawowych informacji w odniesieniu do zdrowia konsumenta. Delegacja IT: woli odniesienie do sodu zamiast do soli. Delegacje IE/ES: chciałyby dodać tłuszcze trans. Delegacja IE: tłuszcze trans zwiększają zagrożenie chorobami sercowo-naczyniowymi; delegacje BE/FR/FI/NL/DK/AT: sprzeciw /10 dh,krk,af/pas/zm 41

42 e) skrobia; f) błonnik; g) ; h) każdy ze składników mineralnych lub witamin wymienionych w załączniku XI część A pkt 1 i obecnych w znaczącej ilości, zgodnie z jej definicją w załączniku XI część A pkt a. Jeżeli etykieta żywności paczkowanej zawiera obowiązkową informację o wartości odżywczej, o której mowa w ust. 1, można na niej powtórzyć następujące informacje na temat żywności: a) wartość energetyczną 72 ; lub b) wartość energetyczną i ilości tłuszczu, nasyconych kwasów tłuszczowych, cukrów oraz soli 73. 2b. W drodze odstępstwa od art. 35 ust. 1, gdy oznakowanie produktów, o których mowa w art. 17 ust. 4, zawiera informację o wartości odżywczej, treść takiej informacji może ograniczać się jedynie do wartości energetycznej 74. 2c. W drodze odstępstwa od art. 35 ust. 1, gdy oznakowanie produktów, o których mowa w art. 41 ust. 1, zawiera informację o wartości odżywczej, treść takiej informacji może ograniczać się jedynie do: a) wartości energetycznej; lub b) wartości energetycznej i ilości tłuszczu, nasyconych kwasów tłuszczowych, cukrów oraz soli Delegacje DE/ES/MT chciałyby dodać cholesterol. Delegacje AT/DK/FR: uważają, że jest to niepotrzebne. Delegacje ES/IT/MT/AT/PT/DK/CY/NL: zastrzeżenia weryfikacji. Delegacje LT/IE/UK: zaproponowały skreślenie ust. 2a lit. a); o ile informacje żywieniowe są dobrowolnie podawane (np. na wierzchu opakowania), aby nie wprowadzić w błąd konsumenta, powinny one obejmować wystarczającą liczbę składników odżywczych odnoszących się do priorytetów zdrowia publicznego, aby zapewnić ogólną ocenę zawartości żywieniowej, a nie tylko wartość energetyczną. Delegacje MT/IT: należy dodać do tego wykazu pozostałe elementy, a dany podmiot powinien mieć możliwość poinformowania o nich na zasadzie dobrowolności. Delegacja DK: przeciwnie, pragnie ograniczenia wykazu. Delegacje DE/DK/CZ/ES/IT/AT/MT/PT: zastrzeżenia weryfikacji. Delegacje DE/DK/CZ/ES/IT/AT/MT/PT: zastrzeżenia weryfikacji /10 dh,krk,af/pas/zm 42

43 3. 4. Komisja może zmienić wykazy w ust. 1 2c. Te środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, określoną w art. 49 ust. 3. Artykuł 30 Obliczenie 1. Wartość energetyczną oblicza się z zastosowaniem przeliczników zawartych w załączniku XII. 2. Komisja może ustanowić i włączyć do załącznika XII przeliczniki do obliczania ilości witamin i składników mineralnych określonych w załączniku XI część A pkt 1, aby dokładniej obliczać ich zawartość w środkach spożywczych. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust Wartość energetyczna i ilości składników odżywczych, o których mowa w art. 29 ust. 1 2c, odnoszą się do żywności w postaci dostępnej w sprzedaży. W stosownych przypadkach informacje mogą się odnosić do żywności po przygotowaniu, pod warunkiem że podawane są wystarczająco dokładne instrukcje dotyczące przygotowania, a informacje odnoszą się do żywności przygotowanej do spożycia. 4. Podawane wartości 76, odpowiednio dla danego przypadku, są wartościami średnimi opartymi na: a) analizie żywności dokonanej przez producenta; lub b) obliczeniu na podstawie znanych lub rzeczywistych wartości średnich używanych składników; lub c) obliczeniu na podstawie ogólnie ustalonych i przyjętych danych szczegółowych. 76 Delegacja CZ: w kontekście swojego zastrzeżenia co do obowiązkowego charakteru informacji o wartości odżywczej ma wątpliwości co do tego, jak powinna być obliczana obowiązkowa wartość oraz zakresy tolerancji /10 dh,krk,af/pas/zm 43

44 Zasady wykonywania przepisów dotyczących informacji o energii i składnikach odżywczych w odniesieniu do precyzji podawanych wartości, w tym do różnic między wartościami podawanymi a wartościami ustalonymi w trybie urzędowych kontroli, mogą być ustanawiane zgodnie z procedurą przewidzianą w art. 49 ust. 2. Artykuł 31 Wyrażanie ilości w przeliczeniu na 100 g lub 100 ml 1. Wartość energetyczna i ilość składników odżywczych lub ich komponentów, o których mowa w art. 29 ust. 1 2c, jest wyrażana przy użyciu jednostek miary wymienionych w załączniku XIII. 2. Wartość energetyczna i ilość składników odżywczych lub ich komponentów, o których mowa w art. 29 ust. 1 2c, jest wyrażana w przeliczeniu na 100 g lub na 100 ml. 2a. O ile jest podawana informacja o witaminach i składnikach mineralnych, jest ona również wyrażana, oprócz formy wyrażania, o której mowa w ust. 2, jako wartość procentowa referencyjnych wartości spożycia ustanowionych w załączniku XI część A pkt 1 w przeliczeniu na 100 g lub na 100 ml. 3. Oprócz formy wyrażania, o której mowa w ust. 2, wartość energetyczna i ilość składników odżywczych lub ich komponentów, o których mowa w art. 29 ust. 1, ust. 2a, 2b i 2c, może być wyrażana, zależnie od potrzeb, jako wartość procentowa referencyjnych wartości spożycia ustanowionych w załączniku XI część B, w przeliczeniu na 100 g lub na 100 ml [...] /10 dh,krk,af/pas/zm 44

45 Artykuł 32 Wyrażanie ilości w przeliczeniu na porcję lub na jednostkową ilość spożywanej żywności 1. W następujących przypadkach wartość energetyczna i ilość składników odżywczych lub ich komponentów, o których mowa w art. 29 ust. 1 2c, może być wyrażana w przeliczeniu na porcję 77 lub na jednostkową ilość spożywanej żywności łatwo rozpoznawalną dla konsumenta, pod warunkiem że ta porcja lub jednostkowa ilość są zgodne z informacją ilościową na etykiecie i że podana jest liczba porcji lub jednostkowych ilości zawartych w opakowaniu; a) oprócz formy wyrażania ilości w przeliczeniu na 100 g lub na 100 ml, o której mowa w art. 31 ust. 2, b) oprócz formy wyrażania ilości w przeliczeniu na 100 g lub na 100 ml, o której mowa w art. 31 ust. 2a, w odniesieniu do ilości witamin i składników mineralnych, c) oprócz lub zamiast 78 formy wyrażania ilości w przeliczeniu na 100 g lub na 100 ml, o której mowa w art. 31 ust. 3, 1a. W przypadkach, o których mowa w art. 29 ust. 2a, 2b i 2c, wartość energetyczna i ilość składników odżywczych lub wartość procentowa referencyjnych wartości spożycia ustanowionych w załączniku XI część B może być wyrażana jedynie w przeliczeniu na porcję lub na jednostkową ilość spożywanej żywności Delegacje ES/DK: należy zdefiniować porcje przy pomocy zharmonizowanych wytycznych. Delegacje ES/DK/LV: chciałyby skreślić lub zamiast, tak aby wyrażanie nigdy nie następowało jedynie w porcjach. Delegacja CZ: zastrzeżenie weryfikacji co do wyrażania ilości jedynie w przeliczeniu na porcje. Delegacje LT/Komisja/DK: zaakceptują porcje tylko, jeśli w zharmonizowanych wytycznych zostanie wskazana wielkość porcji /10 dh,krk,af/pas/zm 45

46 1b. Zużyte porcje lub jednostkowe ilości są wskazywane bezpośrednio w pobliżu informacji o wartości odżywczej. [2. 80 ] 3. Uwzględniając wzorce konsumpcji i wytyczne żywieniowe, Komisja może przyjąć przepisy w sprawie wyrażania ilości w przeliczeniu na porcję lub na jednostkową ilość spożywanej żywności w odniesieniu do określonych kategorii środków spożywczych zgodnie z procedurą ustanowioną w art Artykuł 33 Dodatkowe formy wyrażania ilości 1. Oprócz form wyrażania ilości, o których mowa w art. 31 ust. 2 i 3, wartość energetyczna i ilość składników odżywczych lub ich komponentów, o których mowa w art. 29 ust. 1 2c, mogą zostać podane przy pomocy innych form wyrażania ilości 82 pod warunkiem spełnienia następujących zasadniczych wymogów: Delegacje IT/PT/SK/UK/LU/HU/BE/CY/DE/IE/BG: zgodziły się z propozycją Komisji; konsumenci są zainteresowani wartością żywności, którą jedzą. Delegacje BE/HU/DE: powinno brzmieć jeśli żywność jest paczkowana w pojedyncze porcje i tak sprzedawana.. Delegacje EL/FR/CZ/DK/ES: zastrzeżenia weryfikacji. Delegacje CZ/DE/ES/MT: zastrzeżenia weryfikacji. Delegacje DE/NL: preferują wytyczne bardziej elastyczny i adekwatny instrument regulowania aspektów technicznych. Delegacje BE/DK/IT/ES/LU/EL: sprzeciwiają się innym formom wyrażania ilości stosowanym dobrowolnie; opowiadają się za zharmonizowanym systemem. Delegacja FR: zaakceptuje inne formy wyrażania ilości, jeśli będą podlegać zharmonizowanym kryteriom. Delegacja RO: zastrzeżenie weryfikacji. Delegacja UK: uważa, że nie jesteśmy gotowi na wprowadzenie zharmonizowanego systemu; UK stosuje system krajowy niepowodujący problemów, których wydają się obawiać pozostałe delegacje. Komisja: przewidzenie dobrowolnych systemów krajowych stanowi sposób ich kontrolowania /10 dh,krk,af/pas/zm 46

47 83 a) forma wyrażania ilości ma na celu ułatwienie zrozumienia przez konsumenta udziału lub znaczenia danej żywności dla zawartości energii i składników odżywczych w diecie; oraz b) jest oparta bądź na zharmonizowanych referencyjnych wartościach spożycia, bądź w przypadku ich braku na powszechnie przyjętych zaleceniach naukowych dotyczących wartości spożycia energii lub składników odżywczych; oraz c) jest ona wsparta dowodami zrozumienia i wykorzystywania prezentacji informacji przez przeciętnego konsumenta. 2. Takie dodatkowe formy wyrażania ilości, o których mowa w ust. 1, muszą być określone w ramach dodatkowego dobrowolnego systemu, o którym mowa w art. 35a. Artykuł 34 Prezentacja 1. Dane szczegółowe, o których mowa w art. 29 ust. 1 i 2 powinny zostać zawarte w 84 tym samym polu widzenia. Prezentowane są łącznie w czytelnym formacie oraz, w stosownych przypadkach, w kolejności prezentacji określonej w załączniku XIII. 2. Dane szczegółowe, o których mowa w art. 29 ust. 1 i 2, są prezentowane, jeżeli pozwala na to miejsce, w formacie tabeli z wyrównanymi liczbami. Jeżeli miejsce na to nie pozwala, informacja jest prezentowana w formacie liniowym Delegacja UK: chciałaby dodać ust. 1a: Dodatkowe formy wyrażania ilości, o których mowa w art. 33 ust. 1, mogą zawierać wskaźniki porównawcze, które pomagają konsumentom w ocenie zawartości żywieniowej środków spożywczych i w interpretacji poziomów energii i tłuszczów, nasyconych kwasów tłuszczowych, soli i cukru, które mogą zostać przedstawione indywidualnie lub zbiorowo. Wskaźniki te nie podlegają profilom wartości odżywczych, które mają zostać określone zgodnie z art. 4 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 w sprawie oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności, jeżeli stanowią one element złożonej formy lub prezentacji zatwierdzonej przez państwo członkowskie. Delegacje IT/FR/SE: są przeciw. Delegacja SK: opowiada się za głównym /10 dh,krk,af/pas/zm 47

48 a. Dane szczegółowe, o których mowa w art. 29 ust. 2a, można podać: a) w innym polu widzenia niż to, o którym mowa w ust. 1, oraz b) w innym formacie niż ten, który został określony w ust b. Dane szczegółowe, o których mowa w art. 29 ust. 2b i 2c, mogą być przedstawione w innym formacie niż ten, który został określony w ust W przypadkach gdy wartość energetyczna lub ilość składnika(-ów) odżywczego(-ych) w produkcie jest znikoma 88, informacje dotyczące tych elementów można zastąpić takim oświadczeniem, jak Zawiera znikome ilości i umieścić je w bezpośredniej bliskości informacji o wartości odżywczej, o ile informacja taka występuje. 5. W ramach dodatkowego dobrowolnego systemu, o którym mowa w art. 35a, do prezentacji informacji o wartości odżywczej można stosować formy graficzne lub symbole pod warunkiem spełnienia następujących zasadniczych wymogów: a) takie formy prezentacji nie mogą wprowadzać konsumenta w błąd; oraz b) muszą istnieć dowody na zrozumienie takich form prezentacji przez przeciętnego konsumenta. 5a. Informacje żywieniowe, o których mowa w art. 31 ust. 2a, art. 31 ust. 3 i art. 32 ust. 1a, można również podawać w formacie graficznym Delegacja MT: uważa, że tekst ten jest niejasny. Delegacja DK: zaproponowała nowy lit. c): te dane szczegółowe umieszcza się razem w tym samym polu widzenia. Delegacja MT: uważa, że tekst ten jest niejasny. Delegacja DE: jak stosuje się ten przepis w przypadku żywności niepaczkowanej? Delegacje DE/LT/LV/HU/SE: zastrzeżenia weryfikacji co do definicji znikomych ilości proponowanej przez prezydencję (zob. DS 1042/10). Delegacja BE/CZ/IT/DE/IE: zastrzeżenia weryfikacji. Komisja: w kontekście postanowień w ust. 5, 6, i 5a całkowicie zbyteczne /10 dh,krk,af/pas/zm 48

49 6. Komisja może ustanowić zasady dotyczące innych aspektów prezentacji informacji o wartości odżywczej, inne niż omówione w ust. 5. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3. ROZDZIAŁ V DOBROWOLNE INFORMACJE NA TEMAT ŻYWNOŚCI Artykuł 35 Odnośne wymogi 1. Jeżeli informacje na temat żywności, o których mowa w art. 9 i 10, przekazywane są na zasadzie dobrowolności, powinny być zgodne z wymogami określonymi w rozdziale IV sekcje 2 i 3 niniejszego rozporządzenia /10 dh,krk,af/pas/zm 49

50 6. Komisja ustanawia przepisy wykonawcze dotyczące warunków i kryteriów stosowania dobrowolnie przekazywanych danych szczegółowych. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3. Artykuł 35a 90 Dodatkowe systemy dobrowolne 1. Dodatkowe systemy dobrowolne obejmują wyłącznie niewiążące zasady, takie jak zalecenia, wytyczne, normy lub wszelkie inne niewiążące zasady, mające na celu zapewnienie stosowania następujących przepisów i zgodne z zasadniczymi wymogami ustanowionymi w tych przepisach: a) art. 33 ust. 2, odnoszący się do dodatkowych form wyrażania informacji o wartości odżywczej; b) art. 34 ust. 5, odnoszący się do prezentacji informacji o wartości odżywczej. 2. Komisja może postanowić, że dodatkowe systemy dobrowolne będą służyć wdrażaniu innych niż wymienione w ust. 1 przepisów prawa dotyczącego informacji na temat żywności oraz określić odpowiednie zasadnicze wymogi. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust Dodatkowe systemy dobrowolne są zgodne z ogólnymi zasadami i wymogami ustanowionymi w rozdziałach II i III niniejszego rozporządzenia i w art. 33 niniejszego rozporządzenia; muszą również spełniać następujące wymogi: a) dodatkowy system dobrowolny wynika z należytych badań konsumenckich; b) powstaje w rezultacie szeroko zakrojonych konsultacji z szeroką grupą zainteresowanych stron, na podstawie najlepszych praktyk; c) ocenia się jego wpływ na rynek wewnętrzny. 90 Delegacje UK/NL/FR/DE/PT/DK/BE/ES/CZ/AT/LV/EL/HU/SE/FI: zastrzeżenia weryfikacji. Delegacje MT/IT: zastrzeżenia. Delegacja IT: system krajowy powinien być stosowany jedynie na szczeblu krajowym. Komisja: sprzeciwia się ostatnio wysuniętej propozycji /10 dh,krk,af/pas/zm 50

51 4. Wszelkie dodatkowe systemy dobrowolne obejmują właściwe mechanizmy umożliwiające konsumentom identyfikację środków spożywczych, które są znakowane zgodnie z tym systemem, a także mechanizmy monitorowania poziomu zgodności z systemem i oceny jego wpływu. 5. Można stosować jedynie dodatkowe systemy dobrowolne zatwierdzone 91 zgodnie z procedurą, o której mowa w ust Dodatkowe systemy dobrowolne mogą być promowane z własnej inicjatywy danego państwa członkowskiego lub na wniosek zainteresowanej strony. Zainteresowana strona, która opracuje wniosek dotyczący dodatkowego systemu dobrowolnego, przedstawia go danemu państwu członkowskiemu wraz ze stosowną dokumentacją. Państwo członkowskie przedstawia Komisji do zatwierdzenia swój wniosek wraz ze stosowną dokumentacją dotyczący dodatkowego systemu dobrowolnego. Komisja sprawdza, czy przedłożony wniosek spełnia wymogi określone w niniejszym rozporządzeniu. W ciągu trzech miesięcy od otrzymania wniosku Komisja zgodnie z procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 49 ust. 2 zatwierdza lub odrzuca przedłożony wniosek dotyczący dodatkowego systemu dobrowolnego Przed zakończeniem okresu przejściowego, o którym mowa w art. 48b, państwa członkowskie przedłożą Komisji, zgodnie z procedurą, o której mowa w ust. 6, informacje na temat dodatkowych systemów dobrowolnych stosowanych w momencie, gdy wchodzi w życie niniejsze rozporządzenie Delegacja DE: wolałaby procedurę, przy której wystarczy, by systemy spełniały kryteria bez konieczności zatwierdzania. (dok. DS 694/09). Komisja: na szczeblu państw członkowskich powinien zostać stworzony mechanizm, który pozwoli uniknąć, by każdy system musiał przechodzić przez taką uciążliwą procedurę zatwierdzania /10 dh,krk,af/pas/zm 51

52 Komisja zgodnie z procedurą, o której mowa w ust. 6 przyjmuje środki dotyczące stosowania dodatkowych systemów dobrowolnych, o których mowa w poprzednim akapicie. 8. Komisja stymuluje i organizuje wymianę informacji pomiędzy państwami członkowskimi oraz między państwami członkowskimi a Komisją w sprawach związanych z przyjmowaniem i wdrażaniem zatwierdzonych dodatkowych systemów dobrowolnych. Zachęca ona zainteresowane strony do udziału w takiej wymianie, w szczególności za pośrednictwem Grupy Doradczej ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt i Roślin ustanowionej decyzją Komisji 2004/613/WE z dnia 6 sierpnia 2004 r. dotyczącą powołania Grupy Doradczej ds. Łańcucha Pokarmowego i Zdrowia Zwierząt i Roślin. 9. Stosowanie zatwierdzonych dodatkowych systemów dobrowolnych nie może powodować utrudnień dla swobodnego przepływu produktów. 10. W ciągu pięciu lat od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia Komisja przygotowuje ocenę skutków regulacji dotyczącą aspektów objętych ust. 1 6; sprawozdaniu może towarzyszyć wniosek w sprawie zmiany tych przepisów. Artykuł 35b Środki wspólnotowe 1. Jeśli Komisja uzna, że zatwierdzony dodatkowy system dobrowolny jest niezgodny z przepisami niniejszego rozporządzenia, może po poinformowaniu Komitetu, o którym mowa w art. 49 ust. 1, podjąć decyzję żądającą od państwa członkowskiego uchylenia lub zmiany tego systemu /10 dh,krk,af/pas/zm 52

53 2. Komisja może przyjąć środki wykonawcze dotyczące przepisów, o których mowa w art. 29 ust. 2c i w art. 34 ust. 3b. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3. Artykuł 35d 93 Kraj lub miejsce pochodzenia 1. Bez uszczerbku dla przepisów dotyczących etykietowania zgodnie ze szczegółowym prawodawstwem wspólnotowym, zwłaszcza z rozporządzeniem Rady (WE) nr 509/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie produktów rolnych i środków spożywczych będących gwarantowanymi tradycyjnymi specjalnościami i rozporządzeniem Rady (WE) nr 510/2006 z dnia 20 marca 2006 r. w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych i nazw pochodzenia produktów rolnych i środków spożywczych, ust. 2 i 3 mają zastosowanie w przypadku, gdy kraj lub miejsce pochodzenia środka spożywczego są dobrowolnie oznaczone w celu poinformowania konsumentów o pochodzeniu środka spożywczego ze Wspólnoty Europejskiej lub określonego kraju lub miejsca. 2. W przypadku gdy kraj lub miejsce pochodzenia żywności nie jest tożsamy z krajem lub miejscem pochodzenia jej podstawowego składnika lub podstawowych składników, oznacza się również kraj lub miejsce pochodzenia tego podstawowego składnika lub podstawowych składników W przypadku mięsa innego niż wołowina i cielęcina oznaczenie kraju lub miejsca pochodzenia może odnosić się do pojedynczego miejsca pochodzenia wyłącznie wówczas, gdy zwierzęta urodziły się, były hodowane i zostały ubite w tym samym kraju lub miejscu. W innych przypadkach należy podać informacje o każdym z poszczególnych miejsc urodzenia, hodowli i uboju Komisja ustanawia przepisy wykonawcze dotyczące stosowania ust. 2. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust Delegacje BE/MT/IT: zastrzeżenie weryfikacji. Delegacje BE/RO: wolą przepisy dyrektywy 2000/13/WE dotyczące kraju pochodzenia. Delegacje NL/FI/DE/UK: zastrzeżenie; pochodzenie składników może się zmieniać w zależności od cen. Wskazanie go w sposób systematyczny może być zbyt trudne. Delegacja UK: zastrzeżenie weryfikacji /10 dh,krk,af/pas/zm 53

54 Artykuł 36 Prezentacja Nie należy prezentować informacji dobrowolnych ze szkodą dla przestrzeni dostępnej do prezentacji informacji obowiązkowych. ROZDZIAŁ VI PRZEPISY KRAJOWE Artykuł Niezharmonizowane przepisy krajowe 1. Jeżeli chodzi o kwestie w szczególności harmonizowane niniejszym rozporządzeniem, państwa członkowskie nie mogą przyjmować przepisów prawa krajowego, chyba że zezwoli na to prawo Wspólnoty. 2. Bez uszczerbku dla art. 38 państwa członkowskie mogą przyjmować środki krajowe w odniesieniu do kwestii, które nie zostały w szczególności zharmonizowane niniejszym rozporządzeniem, pod warunkiem że nie zakazują one, nie utrudniają ani nie ograniczają swobodnego przepływu towarów, które są zgodne z niniejszym rozporządzeniem. Artykuł 38 Krajowe przepisy w sprawie dodatkowych obowiązkowych danych szczegółowych 1. Poza obowiązkowymi danymi szczegółowymi, o których mowa w art. 9 ust. 1 i w art. 10, państwa członkowskie mogą wymagać, zgodnie z procedurą ustanowioną w art. 42, podawania dalszych informacji w odniesieniu do szczególnych rodzajów lub kategorii środków spożywczych, o ile jest to uzasadnione przynajmniej jednym z poniższych powodów: a) ochroną zdrowia publicznego; 96 Delegacja RO: zastrzeżenie weryfikacji /10 dh,krk,af/pas/zm 54

55 b) ochroną konsumentów 97 ; c) zapobieganiem nadużyciom; d) ochroną praw własności przemysłowej i handlowej, oznaczeń pochodzenia, zarejestrowanych nazw pochodzenia oraz zapobieganiem nieuczciwej konkurencji. 2. W ramach stosowania ust. 1 państwa członkowskie mogą wprowadzić środki dotyczące obowiązkowego określania kraju lub miejsca pochodzenia środków spożywczych jedynie wówczas, gdy istnieje udowodniony związek pewnych cech żywności z jej pochodzeniem 98. W ramach zgłaszania Komisji takich środków państwa członkowskie przedstawiają dowody świadczące o tym, że większość konsumentów przywiązuje znaczną wagę do przekazywania takich informacji. Artykuł 39 Mleko i produkty mleczne Państwa członkowskie mogą przyjmować środki stanowiące odstępstwo od art. 9 ust. 1 i art. 10 ust. 1 w przypadku mleka i produktów mlecznych prezentowanych w butelkach szklanych przeznaczonych do ponownego użycia. Państwa członkowskie bezzwłocznie przekazują Komisji informację na temat treści tych środków. Artykuł 40 Napoje alkoholowe Państwa członkowskie mogą do czasu przyjęcia przepisów wspólnotowych, o których mowa w art. 20 lit. e), utrzymać krajowe zasady dotyczące wymieniania składników w przypadku napojów o zawartości alkoholu większej niż 1,2% objętościowo Delegacja UK: zaproponowała dodanie: przez umożliwienie im podejmowania świadomych decyzji. Delegacje IE/AT/PT: skreśliłyby fragment jedynie wówczas, gdy istnieje udowodniony związek pewnych cech środka spożywczego z jego pochodzeniem. Delegacja IT: skreśliłaby wyraz jedynie. Delegacja NL spytała, co należy rozumieć pod pojęciem udowodnionego związku /10 dh,krk,af/pas/zm 55

56 Artykuł Środki krajowe dotyczące żywności niepaczkowanej 1. W przypadku oferowania środków spożywczych do sprzedaży konsumentom finalnym lub zakładom żywienia zbiorowego bez paczkowania lub w przypadku pakowania środków spożywczych w pomieszczeniu sprzedaży na życzenie konsumenta lub ich paczkowania do bezpośredniej sprzedaży: a) przekazanie danych szczegółowych określonych w art. 9 ust. 1 lit. c) jest obowiązkowe; b) przekazanie innych danych szczegółowych, o których mowa w art. 9 i 10, nie jest obowiązkowe, chyba że państwa członkowskie przyjmują przepisy zawierające wymóg przekazania części lub wszystkich tych danych szczegółowych. [Państwa członkowskie, przyjmując własne przepisy, dopilnowują, by dane szczegółowe dotyczące żywności niepaczkowanej, które mają przekazywać podmioty działające na rynku spożywczym, zawierały wystarczającą ilość informacji dla konsumenta lub zakładów żywienia zbiorowego.] 1a. Państwa członkowskie mogą przyjmować przepisy dotyczące sposobu udostępniania danych szczegółowych, o których mowa w ust Państwa członkowskie bezzwłocznie przekazują Komisji tekst przepisów, o których mowa w ust. 1 lit. b) i ust. 1a. 99 Komisja: zastrzeżenie dotyczące odwrócenia podstawowej zasady tworzenia zasad krajowych, co godzi w równość we Wspólnocie. Zaproponowała, by wyznaczyć ostateczny termin przyjęcia przepisów przez państwa członkowskie. Delegacje EL/LT: opowiadają się za propozycją Komisji /10 dh,krk,af/pas/zm 56

57 Artykuł 42 Procedura notyfikacji 1. W przypadku odesłania do niniejszego artykułu państwo członkowskie, które uzna za konieczne przyjęcie nowego prawodawstwa dotyczącego informacji na temat żywności, zawiadamia wcześniej Komisję i inne państwa członkowskie o przewidywanych środkach i podaje powody, które je uzasadniają. 2. Komisja zasięga opinii Stałego Komitetu ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt ustanowionego na mocy art. 58 ust. 1 rozporządzenia (WE) nr 178/2002, jeśli uzna, że taka opinia będzie przydatna lub jeśli zażąda jej państwo członkowskie. 3. Zainteresowane państwo członkowskie może podjąć przewidywane środki dopiero po upływie trzech miesięcy od notyfikacji, o której mowa w ust. 1, o ile nie otrzymało od Komisji negatywnej opinii. 4. Jeśli opinia Komisji będzie negatywna, rozpocznie ona procedurę, o której mowa w art. 49 ust. 2, przed upływem wymienionego trzymiesięcznego okresu, aby ustalić, czy możliwe jest wdrożenie przewidywanych środków. Komisja może wymagać wprowadzenia pewnych zmian do przewidywanych środków. Zainteresowane państwo członkowskie może podjąć przewidywane środki dopiero po przyjęciu przez Komisję ostatecznej decyzji. 5. W odniesieniu do środków podlegających procedurze notyfikacji określonej w ust. 1 4 nie ma zastosowania dyrektywa 98/34/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r. ustanawiająca procedurę udzielania informacji w zakresie norm i przepisów technicznych 100. Artykuł 43 Zasady szczegółowe Komisja może przyjąć szczegółowe zasady stosowania niniejszego rozdziału. Te środki mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów przyjmuje się zgodnie z procedurą, o której mowa w art. 49 ust Dz.U. L 204 z , s /10 dh,krk,af/pas/zm 57

58 12025/10 dh,krk,af/pas/zm 58

59 Dz.U. L 275 z , s /10 dh,krk,af/pas/zm 59

60 ROZDZIAŁ VIII PRZEPISY WYKONAWCZE, ZMIENIAJĄCE I KOŃCOWE Artykuł 48 Dostosowania techniczne Z zastrzeżeniem przepisów dotyczących zmian w załącznikach II i III, o których mowa w art. 10 ust. 2 i art. 22 ust. 2, Komisja może dokonywać zmian w załącznikach. Środki te, mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 49 ust. 3. Artykuł 48a Okres przejściowy 1. Bez uszczerbku dla ust. 2 Komisja, wykonując przyznane jej w niniejszym rozporządzeniu uprawnienia wykonawcze: 12025/10 dh,krk,af/pas/zm 60

61 a) ustanawia stosowny okres przejściowy po wejściu w życie nowych wymogów, w trakcie którego środki spożywcze oznaczone etykietami niezgodnymi z nowymi wymogami mogą być wprowadzane na rynek, a zapasy takich środków spożywczych, które zostały wprowadzone na rynek przed zakończeniem okresu przejściowego, mogą być sprzedawane aż do ich wyczerpania; oraz b) zapewnia niewykonywanie tych uprawnień częściej niż dwa razy w roku Ustęp 1 lit. b) nie ma zastosowania w nagłych przypadkach, zwłaszcza, gdy celem danego środka wykonawczego jest ochrona zdrowia ludzkiego. Artykuł 48b Okres przejściowy dla dodatkowych systemów dobrowolnych Dodatkowy system dobrowolny już wykorzystywany w chwili wejścia w życie niniejszego rozporządzenia może nadal być wykorzystywany pod warunkiem że jest zgodny z art. 35a ust. 3 do [dwa lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia]. Państwa członkowskie zezwalają na to, by środki spożywcze oznakowane przed [dwa lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia] etykietą zgodnie z dodatkowym systemem dobrowolnym zgodnym z art. 35a ust. 3, już wykorzystywanym w chwili wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, zostały wprowadzone na rynek do czasu wyczerpania zapasów. Artykuł 49 Komitet 1. Komisję wspomaga Stały Komitet ds. Łańcucha Żywnościowego i Zdrowia Zwierząt. 102 Zamiast sformułowania dwa razy w roku delegacje UK/BG proponują zastąpienie tego ustępu następującym tekstem: b) dopilnowuje, by środki gdy zostaną przyjęte zgodnie z art. 49 miały zastosowanie od [dnia 1 kwietnia lub 1 października] każdego roku kalendarzowego. Delegacje NL/HU/PL/BE/ES pragnęłyby ograniczenia częstotliwości sporządzania aktualizacji do jednego razu w roku. Komisja: zastrzeżenie: państwa członkowskie muszą ustalić okres przejściowy zgodnie z zasadami ogólnymi; taki przepis nie jest potrzebny /10 dh,krk,af/pas/zm 61

62 2. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 i 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji. Okres przewidziany w art. 5 ust. 6 decyzji 1999/468/WE wynosi trzy miesiące. 3. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5a ust. 1 4 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji. 4. W przypadku odesłania do niniejszego ustępu, stosuje się art. 5a ust. 1, 2, 4 i 6 i art. 7 decyzji 1999/468/WE, z uwzględnieniem przepisów art. 8 tej decyzji /10 dh,krk,af/pas/zm 62

63 Artykuł 50 Zmiany rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 Artykuł 7 akapit pierwszy i drugi rozporządzenia (WE) nr 1924/2006 otrzymują brzmienie: Oznaczanie wartości odżywczej produktów, w odniesieniu do których składane jest oświadczenie żywieniowe lub oświadczenie zdrowotne, jest obowiązkowe, z wyjątkiem reklamy ogólnej. Wymagane informacje zawierają elementy określone w art. 29 ust. 1 [rozporządzenia (WE) nr Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności]*. Jeżeli składane jest oświadczenie żywieniowe lub oświadczenie zdrowotne w odniesieniu do składnika odżywczego, o którym mowa w art. 29 ust. 2 [rozporządzenia (WE) nr ]*, należy podać ilość tego składnika odżywczego zgodnie z art [rozporządzenia (WE) nr ] 103 Informacja o ilości substancji, której (których) dotyczy oświadczenie żywieniowe lub zdrowotne, a która nie jest podana w określeniu wartości odżywczej, jest zamieszczana w tym samym polu widzenia, w którym znajduje się oznaczenie wartości odżywczej, i wyrażana zgodnie z art [rozporządzenia (WE) nr ]. Jednostki miary wykorzystywane do wyrażenia ilości substancji są jednostkami właściwymi dla poszczególnych substancji. *Dz.U. L z dd.mm.rrrr, s Delegacja DK: chce dodać: Podczas składania oświadczenia żywieniowego lub oświadczenia zdrowotnego dotyczącego komponentu składnika odżywczego wymienionego w art. 29 ust. 2 obowiązkowe jest zgłoszenie właściwego składnika odżywczego wymienionego w art. 29 ust /10 dh,krk,af/pas/zm 63

64 Artykuł 51 Zmiany rozporządzenia (WE) nr 1925/ W art. 6 rozporządzenia (WE) 1925/2006 ust. 6 otrzymuje brzmienie: 6. Dodanie do środka spożywczego witaminy lub składnika mineralnego powoduje obecność tej witaminy lub tego składnika mineralnego w danym produkcie przynajmniej w ilości znaczącej, o ile ilość ta jest określona w [załączniku XI część A pkt 2 rozporządzenia (WE) nr ]*. Środki określające ilości minimalne, w tym wszelkie niższe ilości, stanowiące odstępstwo od wspomnianych wyżej ilości znaczących, przyjmowane dla określonych środków spożywczych lub ich kategorii i mające na celu zmianę innych niż istotne elementów niniejszego rozporządzenia przez dodanie nowych elementów, przyjmuje się zgodnie z procedurą regulacyjną połączoną z kontrolą, o której mowa w art. 14 ust. 3 niniejszego rozporządzenia. *Dz.U. L z dd.mm.rrrr, s W art. 7 rozporządzenia (WE) 1925/2006 ust. 3 otrzymuje brzmienie: 3. Oznaczanie wartości odżywczej produktów z dodatkiem witamin i składników mineralnych, które objęte są niniejszym rozporządzeniem, jest obowiązkowe. Wymagana informacja zawiera elementy określone w art. 29 ust. 1 [rozporządzenia (WE) nr ] oraz całkowite ilości witamin i składników mineralnych obecne w żywności po ich dodaniu /10 dh,krk,af/pas/zm 64

65 Artykuł 52 Uchylenie 1. Dyrektywy 2000/13/WE 104, 87/250/EWG, 94/54/WE, 1999/10/WE, 2002/67/WE, 2004/77/WE i rozporządzenie (WE) nr 608/2004 tracą moc ze skutkiem od dnia wejścia w życie niniejszego rozporządzenia. 2. Dyrektywa 90/496/EWG traci moc od dnia [5 lat po wejściu w życie]. 3. Odesłania do uchylonych aktów są interpretowane jako odesłania do niniejszego rozporządzenia. Artykuł 52a Środki przejściowe Środki spożywcze wprowadzone do obrotu lub opatrzone etykietą przed datą stosowania niniejszego rozporządzenia, które nie spełniają jego wymogów, mogą być wprowadzane na rynek do czasu wyczerpania zapasów tych środków Delegacja UK: należy dokonać przeglądu artykułów dyrektywy 2000/13/WE, która ma zostać uchylona, ponieważ niektóre z nich mogłyby mieć zastosowanie przez pewien czas po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia. Komisja: zastrzeżenie /10 dh,krk,af/pas/zm 65

66 Artykuł 53 Wejście w życie Niniejsze rozporządzenie wchodzi w życie dwudziestego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej. Przepisy art. 14 ust. 1 stosuje się od [pierwszego dnia miesiąca następującego lata po wejściu w życie]. Przepisy art a stosuje się z od [pierwszego dnia miesiąca następującego 5 lat po wejściu w życie]. Niniejsze rozporządzenie wiąże w całości i jest bezpośrednio stosowane we wszystkich państwach członkowskich. Sporządzono w Brukseli dnia W imieniu Parlamentu Europejskiego Przewodniczący W imieniu Rady Przewodniczący 106 Delegacja MT: chciałaby, aby termin 5 lat dotyczył również art. 14 ust /10 dh,krk,af/pas/zm 66

67 Załącznik I do ZAŁĄCZNIKA SZCZEGÓŁOWE DEFINICJE, o których mowa w art. 2 ust informacja o wartości odżywczej lub oznaczenie wartości odżywczej oznaczają informacje odnoszące się do: a) wartości energetycznej; lub b) wartości energetycznej i przynajmniej jednego z następujących składników odżywczych i ich konkretnie wymienionych komponentów: tłuszcze (nasycone, trans, jednonienasycone, wielonienasycone), węglowodany (cukry, alkohole wielowodorotlenowe, skrobia), sól, błonnik, białko, jakikolwiek ze składników mineralnych lub witamin wymienionych w załączniku XI część A pkt 1 i o becnych w znaczących ilościach zgodnie z określeniem w załączniku XI część A pkt tłuszcze oznaczają tłuszcze całkowite, łącznie z fosfolipidami; 3. kwasy tłuszczowe nasycone oznaczają kwasy tłuszczowe bez podwójnych wiązań; 4. tłuszcze trans oznaczają kwasy tłuszczowe z co najmniej jednym niesprzężonym (tj. przerwanym co najmniej jedną grupą metylenową) wiązaniem podwójnym węgiel-węgiel w konfiguracji trans; 5. kwasy tłuszczowe jednonienasycone oznaczają kwasy tłuszczowe z jednym podwójnym wiązaniem cis; 6. kwasy tłuszczowe wielonienasycone oznaczają kwasy tłuszczowe z co najmniej dwoma podwójnymi wiązaniami cis przerwanymi cis-metylenem; 7. węglowodany oznaczają wszelkie węglowodany, które podlegają procesom metabolizmu w organizmie człowieka, łącznie z alkoholami wielowodorotlenowymi; 8. cukry oznaczają wszelkie cukry proste i dwucukry obecne w żywności, z wyjątkiem alkoholi wielowodorotlenowych 107 ; 9. alkohole wielowodorotlenowe oznaczają alkohole zawierające więcej niż dwie grupy hydroksylowe; 10. białko oznacza zawartość białka obliczoną z użyciem wzoru: białko = całkowity azot Kjeldahla 6, ; Delegacje RO/DE/BE: dodać: izomaltulozy i D-tagatoza. Delegacje FR/BG: zaproponowały dodanie dla białek w produktach mlecznych: 6,38 i dla białek w produktach sojowych: 5,71. Delegacja SK: zaproponowała dodanie dla białek w produktach rybnych: 2,65 Komisja/delegacja DK: nie akceptują stosowania innych współczynników do obliczeń /10 dh,krk,af/pas/zm 67 Załącznik I do ZAŁĄCZNIKA DG I LIMITE PL

68 11. sól oznacza zawartość soli obliczoną z użyciem wzoru: sól = sód 2,5; 11a. błonnik pokarmowy oznacza polimery węglowodanowe z co najmniej trzema jednostkami monomerów, które nie są trawione ani wchłaniane w jelicie cienkim człowieka i należą do następujących kategorii: jadalne polimery węglowodanowe naturalnie występujące w żywności przygotowanej do spożycia; jadalne polimery węglowodanowe otrzymane z surowców żywnościowych za pomocą środków fizycznych, enzymatycznych lub chemicznych, których korzystne efekty fizjologiczne potwierdzają powszechnie uznane dowody naukowe; jadalne syntetyczne polimery węglowodanowe, których korzystne efekty fizjologiczne potwierdzają powszechnie uznane dowody naukowe. 12. wartość średnia oznacza wartość, która najlepiej określa ilość składnika odżywczego zawartego w danym środku spożywczym i uwzględnia sezonową zmienność, wzorce konsumpcji i inne czynniki, które mogą mieć wpływ na zmianę wartości rzeczywistej /10 dh,krk,af/pas/zm 68 Załącznik I do ZAŁĄCZNIKA DG I LIMITE PL

69 Załącznik II do ZAŁĄCZNIKA SUBSTANCJE POWODUJĄCE ALERGIE LUB REAKCJE NIETOLERANCJI 1. Zboża zawierające gluten (tj. pszenica, żyto, jęczmień, owies, orkisz, kamut lub ich odmiany hybrydowe) i produkty pochodne, z wyjątkiem: a) syropów glukozowych na bazie pszenicy zawierających dekstrozę 109 ; b) maltodekstryn na bazie pszenicy 109 c) syropów glukozowych na bazie jęczmienia; d) zbóż wykorzystywanych do produkcji destylatów alkoholowych, w tym alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego. 2. Skorupiaki i produkty pochodne. 3. Jaja i produkty pochodne. 4. Ryby i produkty pochodne z wyjątkiem: a) żelatyny rybnej stosowanej jako nośnik preparatów zawierających witaminy lub karotenoidy; b) żelatyny rybnej lub karuku stosowanych jako środki klarujące do piwa i wina. 5. Orzeszki ziemne (arachidowe) i produkty pochodne. 6. Soja i produkty pochodne z wyjątkiem: a) całkowicie rafinowanego oleju i tłuszczu sojowego 109; b) mieszaniny naturalnych tokoferoli (E306), naturalnego D-alfa-tokoferolu, naturalnego octanu D-alfa-tokoferolu, naturalnego bursztynianu D-alfa-tokoferolu pochodzenia sojowego; c) fitosteroli i estrów fitosteroli otrzymanych z olejów roślinnych pochodzenia sojowego; d) estru stanolu roślinnego produkowanego ze steroli olejów roślinnych pochodzenia sojowego. 7. Mleko i produkty pochodne (łącznie z laktozą), z wyjątkiem: a) serwatki wykorzystywanej do produkcji destylatów alkoholowych, w tym alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego; b) laktitolu. 109 Oraz produkty pochodne, o ile obróbka, jakiej je poddano, najprawdopodobniej nie wpływa na zwiększenie alergenności, ocenionej przez właściwy organ w odniesieniu do produktu, z którego powstały /10 dh,krk,af/pas/zm 69 Załącznik II do ZAŁĄCZNIKA DG I LIMITE PL

70 8. Orzechy, tzn. migdały (Amygdalus communis L.), orzechy laskowe (Corylus avellana), orzechy włoskie (Juglans regia), orzechy nerkowca (Anacardium occidentale), orzechy pekan (Carya illinoinensis (Wangenh.) K. Koch), orzechy brazylijskie (Bertholletia excelsa), pistacje (Pistacia vera), orzechy makadamia i orzechy Queensland (Macadamia ternifolia) i produkty pochodne z wyjątkiem: a) orzechów wykorzystywanych do produkcji destylatów alkoholowych, w tym alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego. 9. Seler i produkty pochodne. 10. Gorczyca i produkty pochodne. 11. Nasiona sezamu i produkty pochodne. 12. Dwutlenek siarki i siarczyny w stężeniach powyżej 10 mg/kg lub 10 mg/litr w przeliczeniu na całkowitą zawartość SO 2 dla produktów w postaci gotowej bezpośrednio do spożycia lub w postaci przygotowanej do spożycia zgodnie z instrukcjami wytwórców. 13. Łubin i produkty pochodne. 14. Mięczaki i produkty pochodne /10 dh,krk,af/pas/zm 70 Załącznik II do ZAŁĄCZNIKA DG I LIMITE PL

71 Załącznik III do ZAŁĄCZNIKA ŚRODKI SPOŻYWCZE, W PRZYPADKU KTÓRYCH ETYKIETOWANIE MUSI ZAWIERAĆ CO NAJMNIEJ JEDEN DODATKOWY RODZAJ DANYCH SZCZEGÓŁOWYCH RODZAJ LUB KATEGORIA DANE SZCZEGÓŁOWE ŻYWNOŚCI 1. ŚRODKI SPOŻYWCZE PAKOWANE W ATMOSFERZE N IEKTÓRYCH GAZÓW 1.1 Środki spożywcze, których trwałość zapakowano w atmosferze ochronnej została przedłużona w wyniku użycia gazów opakowaniowych dozwolonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1333/ ŚRODKI SPOŻYWCZE ZAWIERAJĄCE ŚRODKI SŁODZĄCE Środki spożywcze zawierające środek słodzący lub środki słodzące dozwolone zgodnie z rozporządzeniem zawiera środek(-ki) słodzący(-e) ; informację umieszcza się obok nazwy środka spożywczego. (WE) nr 1333/ Środki spożywcze zawierające zarówno dodatek cukru lub cukrów, jak i środek słodzący lub środki słodzące dozwolone zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1333/ Środki spożywcze zawierające aspartam 112 dozwolone zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1333/2008 zawiera cukier (cukry) i środek(-ki) słodzący(-e) ; informację umieszcza się obok nazwy środka spożywczego. zawiera źródło fenyloalaniny 2.4 Środki spożywcze zawierające ponad 10% dodanych alkoholi wielowodorotlenowych dozwolonych zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1333/ nadmierne spożycie może mieć efekt przeczyszczający Delegacje CY/UK/DE/FI: chcą usunąć ten wiersz, gdyż oznacza on podwójne etykietowanie. Delegacje CY/UK/DE/FI: chcą usunąć ten wiersz, gdyż oznacza on podwójne etykietowanie. Delegacja DE: należy zapisywać jako aspartam/sól aspartamu-acesulfamu (patrz art. 23 ust. 3 lit. b) rozporządzenia 1333/2008). 113 Delegacja ES: kiedy środki słodzące zawierają cukier jako środek wspomagający, nie jest on deklarowany; dlatego proponuje się następujący zapis: Rodzaj lub kategoria żywności 2.5 Stołowe środki słodzące przeznaczone dla konsumenta finalnego zawierające cukier jako środek wspomagający Dane szczegółowe zawiera cukier (cukry) ; określenie to umieszcza się obok nazwy środka spożywczego 12025/10 dh,krk,af/pas/zm 71 ZAŁĄCZNIK III do ZAŁĄCZNIKA DG I LIMITE PL

72 3. ŚRODKI SPOŻYWCZE ZAWIERAJĄCE KWAS GLICYRYZYNOWY LUB JEGO SÓL AMONOWĄ 3.1 Wyroby lub napoje zawierające kwas Bezpośrednio po wykazie składników należy glicyryzynowy lub jego sól amonową dodać następującą informację: zawiera w wyniku dodania substancji jako takiej lukrecję, chyba że termin lukrecja został (takich) lub lukrecji Glycyrrhiza glabra, już włączony do wykazu składników lub do w stężeniu 100 mg/kg lub 10 mg/l lub nazwy środka spożywczego. W razie braku większym. wykazu składników informację umieszcza się 3.2 Wyroby zawierające kwas glicyryzynowy lub jego sól amonową w wyniku dodania substancji jako takiej (takich) lub lukrecji Glycyrrhiza glabra w stężeniu 4 g/kg lub większym. 3.3 Napoje zawierające kwas glicyryzynowy lub jego sól amonową w wyniku dodania substancji jako takiej (takich) lub lukrecji Glycyrrhiza glabra w stężeniu 50 mg/l lub większym, lub 300 mg/l lub większym w przypadku napojów o zawartości alkoholu wyższej niż 1,2% objętości NAPOJE O WYSOKIEJ ZAWARTOŚCI KOFEINY Napoje, z wyjątkiem napojów na bazie kawy, herbaty lub ekstraktu kawy lub herbaty, w przypadku gdy nazwa środka spożywczego zawiera określenie kawa lub herbata, które: są przeznaczone do spożycia w stanie niezmodyfikowanym i zawierają kofeinę, niezależnie od jej źródła, w proporcji przewyższającej 150 mg/l, lub występują w postaci skoncentrowanej lub suchej i po przygotowaniu do spożycia zawierają kofeinę, niezależnie od jej źródła, w proporcji przewyższającej 150 mg/l obok nazwy środka spożywczego. Bezpośrednio po wykazie składników należy dodać następującą informację: zawiera lukrecję chorzy na nadciśnienie powinni unikać nadmiernego spożycia. W razie braku wykazu składników informację umieszcza się obok nazwy środka spożywczego. Bezpośrednio po wykazie składników należy dodać następującą informację: zawiera lukrecję chorzy na nadciśnienie powinni unikać nadmiernego spożycia. W razie braku wykazu składników informację umieszcza się obok nazwy środka spożywczego. O wysokiej zawartości kofeiny w tym samym polu widzenia, co nazwa napoju, po czym w nawiasach, zgodnie z art. 14 ust. 5 niniejszego rozporządzenia, umieszcza się informację dotyczącą zawartości kofeiny wyrażonej w mg/100 ml Poziom ten stosuje się do produktów w postaci gotowej bezpośrednio do spożycia lub w postaci przygotowanej do spożycia zgodnie z instrukcjami wytwórców. Delegacje DK/SK/LU/PL/DE/MT: Czy należy zwrócić się do EFSA o opinię uwzględniającą rozwój rynku napojów o wysokiej zawartości kofeiny? Czy należy ponownie rozważyć obecnie stosowane etykietowanie zawierające ostrzeżenie i ewentualnie objąć nim np. specjalne ostrzeżenia skierowane do dzieci, kobiet w ciąży lub ostrzeżenia o połączeniu z alkoholem? 12025/10 dh,krk,af/pas/zm 72 ZAŁĄCZNIK III do ZAŁĄCZNIKA DG I LIMITE PL

73 5. ŚRODKI SPOŻYWCZE Z DODATKIEM FITOSTEROLI, ESTRÓW FITOSTEROLI, FITOSTANOLI LUB ESTRÓW FITOSTANOLI 5.1 Środki spożywcze lub składniki żywności z dodatkiem fitosteroli, estrów fitosteroli, fitostanoli lub estrów fitostanoli (1) z dodatkiem steroli roślinnych lub z dodatkiem stanoli roślinnych w tym samym polu widzenia, co nazwa środka spożywczego; (2) zawartość dodanego fitosterolu, estrów fitosteroli, fitostanolu i estrów fitostanoli (wyrażona w % lub w g wolnych steroli roślinnych/stanoli roślinnych na 100 g lub 100 ml środka spożywczego) określona jest w wykazie składników; (3) oświadczenie, że środek spożywczy przeznaczony jest wyłącznie dla osób, które chcą obniżyć swoje stężenie cholesterolu we krwi; (4) oświadczenie, że pacjenci zażywający leki na obniżenie stężenia cholesterolu powinni spożywać produkty wyłącznie pod kontrolą lekarza; (5) łatwo widoczne oświadczenie, że środek spożywczy może nie być odpowiedni w żywieniu kobiet w ciąży lub karmiących piersią oraz dla dzieci w wieku poniżej pięciu lat; (6) informacja, że środek spożywczy należy stosować w ramach zrównoważonej i różnorodnej diety, obejmującej regularne spożywanie owoców i warzyw w celu utrzymania poziomów karotenoidów; (7) w tym samym polu widzenia, co oświadczenie wymagane zgodnie z punktem 3), oświadczenie, że należy unikać spożycia dodatku steroli roślinnych/stanoli roślinnych w ilościach większych niż 3 g/dobę; (8) definicja porcji danego środka spożywczego lub danego składnika żywności (najlepiej w g lub ml) wraz z oświadczeniem o zawartej w niej ilości sterolu roślinnego/stanolu roślinnego Delegacje HU/NL/PL/AT/RO/DE/DK: zaproponowały, by dodać następujący nowy punkt: 5. Obróbka powierzchniowa owoców i warzyw Owoce i warzywa, które po zbiorze poddano obróbce Poddano obróbce powierzchniowej powierzchniowej z zastosowaniem dodatków lub pestycydów. Delegacje LV/ES/SE: sprzeciw. 117 Delegacje SK/UK/LV/NL/PL/AT/BE: zaproponowały, by dodać następujący nowy punkt 6: 6. Środki spożywcze, które zostały zamrożone i są sprzedawane rozmrożone 6.1 Środki spożywcze, które zostały zamrożone Rozmrożone przed sprzedażą i są sprzedawane rozmrożone Delegacja UK: należy wprowadzić do załącznika V /10 dh,krk,af/pas/zm 73 ZAŁĄCZNIK III do ZAŁĄCZNIKA DG I LIMITE PL

74

III. (Akty przygotowawcze) RADA

III. (Akty przygotowawcze) RADA 2.4.2011 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 102 E/1 III (Akty przygotowawcze) RADA STANOWISKO RADY (UE) NR 7/2011 W PIERWSZYM CZYTANIU w sprawie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady

Bardziej szczegółowo

PARLAMENT EUROPEJSKI

PARLAMENT EUROPEJSKI PARLAMENT EUROPEJSKI 2009 Dokument z posiedzenia 2014 C7-0060/2011 2008/0028(COD) 10/03/2011 STANOWISKO PRZYJĘTE PRZEZ RADĘ W PIERWSZYM CZYTANIU Stanowisko Rady w pierwszym czytaniu w sprawie przyjęcia

Bardziej szczegółowo

Informacja na opakowaniach żywności Dobry zwyczaj - zawsze czytaj!

Informacja na opakowaniach żywności Dobry zwyczaj - zawsze czytaj! Informacja na opakowaniach żywności Dobry zwyczaj - zawsze czytaj! dr hab. Irena Ozimek, prof. nadzw. SGGW dr inż. Marta Sajdakowska Katedra Organizacji i Ekonomiki Konsumpcji Warszawa, 15.01.2014 r. Prawo

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1169/2011

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1169/2011 W tym miejscu kluczowy jest art. 21 oraz 18-20. ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności,

Bardziej szczegółowo

z dnia 25 października 2011 r.

z dnia 25 października 2011 r. 22.11.2011 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 304/18 ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) / z dnia r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) / z dnia r. KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 28.5.2018 C(2018) 3120 final ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) / z dnia 28.5.2018 r. ustanawiające zasady stosowania art. 26 ust. 3 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego

Bardziej szczegółowo

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2011 nr 304 poz. 18 wersja obowiązująca od 2014-02-19

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2011 nr 304 poz. 18 wersja obowiązująca od 2014-02-19 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, L rok 2011 nr 304 poz. 18 wersja obowiązująca od 2014-02-19 1 1 ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie

Bardziej szczegółowo

Przekazywanie konsumentom informacji na temat żywności ***I

Przekazywanie konsumentom informacji na temat żywności ***I 12.8.2011 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 236 E/187 Przekazywanie konsumentom informacji na temat żywności ***I P7_TA(2010)0222 Rezolucja legislacyjna Parlamentu Europejskiego z dnia 16 czerwca 2010

Bardziej szczegółowo

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Tekst mający znaczenie dla EOG) L 304/18 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 22.11.2011 ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) NR 1169/2011 z dnia 25 października 2011 r. w sprawie przekazywania konsumentom informacji na

Bardziej szczegółowo

Nowe wyzwanie dla przedsiębiorstw sektora spożywczego znakowanie środków spożywczych po 13 grudnia 2014 r.

Nowe wyzwanie dla przedsiębiorstw sektora spożywczego znakowanie środków spożywczych po 13 grudnia 2014 r. Nowe wyzwanie dla przedsiębiorstw sektora spożywczego znakowanie środków spożywczych po 13 grudnia 2014 r. Rozporządzenie Title of the presentation nr 1169/2011 Date 08.10.2014 # 2 WPROWADZENIE NOWYCH

Bardziej szczegółowo

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH Bruksela, dnia 30.1.2008 KOM(2008) 40 wersja ostateczna 2008/0028 (COD) C6-0052/08 Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie przekazywania konsumentom

Bardziej szczegółowo

Wymagania w zakresie znakowania produktów mięsnych w świetle nowego rozporządzenia Unii Europejskiej

Wymagania w zakresie znakowania produktów mięsnych w świetle nowego rozporządzenia Unii Europejskiej Wymagania w zakresie znakowania produktów mięsnych w świetle nowego rozporządzenia Unii Europejskiej Po kilku latach dyskusji na poziomie europejskim oraz wielu konsultacji z organizacjami producentów

Bardziej szczegółowo

Delegacje otrzymują w załączeniu projekt rozporządzenia Komisji na wyżej wymieniony temat.

Delegacje otrzymują w załączeniu projekt rozporządzenia Komisji na wyżej wymieniony temat. Rada Unii Europejskiej Bruksela, 31 października 2016 r. (OR. en) 13896/16 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 27 października 2016 r. Do: Nr dok. Kom.: D047383/01 Dotyczy: Sekretariat

Bardziej szczegółowo

DYREKTYWY. L 27/12 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej

DYREKTYWY. L 27/12 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 27/12 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 31.1.2008 DYREKTYWY DYREKTYWA KOMISJI 2008/5/WE z dnia 30 stycznia 2008 r. dotycząca obowiązkowego umieszczania na etykietach niektórych środków spożywczych

Bardziej szczegółowo

RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 2 lutego 2012 r. (03.02) (OR. en) 5984/12 DENLEG 9 AGRI 68

RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 2 lutego 2012 r. (03.02) (OR. en) 5984/12 DENLEG 9 AGRI 68 RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 2 lutego 2012 r. (03.02) (OR. en) 5984/12 DENLEG 9 AGRI 68 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 27 stycznia 2012 r. Do: Sekretariat Generalny Rady Unii

Bardziej szczegółowo

Znakowania Wartością Odżywczą GDA

Znakowania Wartością Odżywczą GDA Ogólnopolski Dobrowolny Program Znakowania Wartością Odżywczą GDA Państwowa Inspekcja Sanitarna Polska Federacja Producentów Żywności Warszawa, 19.09.2007 Znakowanie, a strategia walki z nadwagą i otyłością

Bardziej szczegółowo

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 3.1.2011 KOM(2010) 791 wersja ostateczna 2011/0001 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie (WE) nr 2006/2004 w sprawie

Bardziej szczegółowo

Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii. dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności

Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii. dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności PARLAMENT EUROPEJSKI 2009-2014 Komisja Przemysłu, Badań Naukowych i Energii 29.11.2011 2011/0156(COD) PROJEKT OPINII Komisji Przemysłu, Badań Naukowych i Energii dla Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego,

Bardziej szczegółowo

(6) W dyrektywie 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie

(6) W dyrektywie 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie Przewodnik do rozporządzenia (WE) nr 1169/2011 w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, ma na celu pomóc wszystkim podmiotom łańcucha żywieniowego a w szczególności właściwym organom

Bardziej szczegółowo

(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA

(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA 14.1.2012 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 12/1 II (Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 28/2012 z dnia 11 stycznia 2012 r. ustanawiające wymogi dotyczące

Bardziej szczegółowo

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95 ust. 1,

uwzględniając Traktat ustanawiający Wspólnotę Europejską, w szczególności jego art. 95 ust. 1, ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1830/2003 PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 22 września 2003 r. dotyczące możliwości śledzenia i etykietowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz możliwości śledzenia

Bardziej szczegółowo

***I PROJEKT SPRAWOZDANIA

***I PROJEKT SPRAWOZDANIA PARLAMENT EUROPEJSKI 2014-2019 Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności 12.1.2015 2014/0096(COD) ***I PROJEKT SPRAWOZDANIA w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy

Bardziej szczegółowo

NOWE PRZEPISY. ZNAKOWANIE ŻYWNOŚCI PAKOWANEJ i NIEOPAKOWANEJ

NOWE PRZEPISY. ZNAKOWANIE ŻYWNOŚCI PAKOWANEJ i NIEOPAKOWANEJ NOWE PRZEPISY ZNAKOWANIE ŻYWNOŚCI PAKOWANEJ i NIEOPAKOWANEJ I. ROZPORZADZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) nr 1169/2011 z dnia 25 pa ździernika 2011 W dniu 12 grudnia 2011 r. weszło w życie rozporządzenie

Bardziej szczegółowo

Rozporządzenie UE 1169/2011 stan wdrożenia i aktualne problemy 29 WRZEŚNIA 2014

Rozporządzenie UE 1169/2011 stan wdrożenia i aktualne problemy 29 WRZEŚNIA 2014 Ważne! Informacje zawarte w niniejszym dokumencie stanowią tajemnicę przedsiębiorstwa IGI Food Consulting Sp. z o.o. z siedzibą w Warszawie (zwaną dalej IGI FC). Informacje te IGI FC przekazuje wyłącznie

Bardziej szczegółowo

RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 21 marca 2012 r. (22.03) (OR. en) 7978/12 DENLEG 31 AGRI 174

RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 21 marca 2012 r. (22.03) (OR. en) 7978/12 DENLEG 31 AGRI 174 RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 21 marca 2012 r. (22.03) (OR. en) 7978/12 DENLEG 31 AGRI 174 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 16 marca 2012 r. Do: Sekretariat Generalny Rady Nr

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) nr / z dnia 21.8.2013 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) nr / z dnia 21.8.2013 r. KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 21.8.2013 C(2013) 5405 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) nr / z dnia 21.8.2013 r. zmieniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1169/2011

Bardziej szczegółowo

PARLAMENT EUROPEJSKI Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności

PARLAMENT EUROPEJSKI Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności PARLAMENT EUROPEJSKI 2014-2019 Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności 6.2.2015 2014/0096(COD) POPRAWKI 6-14 Projekt sprawozdania Giovanni La Via (PE546.615v01-00)

Bardziej szczegółowo

2003R1830 PL

2003R1830 PL 2003R1830 PL 11.12.2008 001.001 1 Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość B ROZPORZĄDZENIE (WE) NR 1830/2003 PARLAMENTU

Bardziej szczegółowo

Znakowanie żywności przyszłe zmiany, nowe wyzwania

Znakowanie żywności przyszłe zmiany, nowe wyzwania Znakowanie żywności przyszłe zmiany, nowe wyzwania Klaudyna Terlicka, Principal Regulatory Advisor 21 Październik 2011 Innovation Nutrition Regulatory Safety Sensory Leatherhead Food Research 1919 Stowarzyszenie

Bardziej szczegółowo

(Akty ustawodawcze) DYREKTYWY

(Akty ustawodawcze) DYREKTYWY 16.12.2011 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 334/1 I (Akty ustawodawcze) DYREKTYWY DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2011/91/UE z dnia 13 grudnia 2011 r. w sprawie oznaczeń lub oznakowań identyfikacyjnych

Bardziej szczegółowo

Ogólnopolski Dobrowolny Program Znakowania Wartością Odżywczą GDA. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Łodzi informuje iż,

Ogólnopolski Dobrowolny Program Znakowania Wartością Odżywczą GDA. Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Łodzi informuje iż, Ogólnopolski Dobrowolny Program Znakowania Wartością Odżywczą GDA Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny w Łodzi informuje iż, Główny Inspektorat Sanitarny i Stowarzyszenie Polska Federacja Producentów

Bardziej szczegółowo

(Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 304 z , s. 18)

(Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz.U. L 304 z , s. 18) 02011R1169 PL 19.02.2014 002.007 1 Dokument ten służy wyłącznie do celów informacyjnych i nie ma mocy prawnej. Unijne instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego treść. Autentyczne wersje odpowiednich

Bardziej szczegółowo

Rozporządzenie (WE) nr 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady. z dnia 22 września 2003 r.

Rozporządzenie (WE) nr 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady. z dnia 22 września 2003 r. Rozporządzenie (WE) nr 1830/2003 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 22 września 2003 r. dotyczące możliwości śledzenia i etykietowania organizmów zmodyfikowanych genetycznie oraz możliwości śledzenia

Bardziej szczegółowo

***II PROJEKT ZALECENIA DO DRUGIEGO CZYTANIA

***II PROJEKT ZALECENIA DO DRUGIEGO CZYTANIA PARLAMENT EUROPEJSKI 2009-2014 Komisja Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności 25.2.2011 2008/0028(COD) ***II PROJEKT ZALECENIA DO DRUGIEGO CZYTANIA dotyczącego stanowiska

Bardziej szczegółowo

(Dz.U. L 66 z , s. 26)

(Dz.U. L 66 z , s. 26) 1999L0004 PL 18.11.2013 003.001 1 Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość B DYREKTYWA 1999/4/WE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

Bardziej szczegółowo

Znakowanie wyrobów przemysłu cukrowniczego w świetle wymogów rozporządzenia (UE) nr 1169/2011. Marta Cieślakiewicz Związek Producentów Cukru w Polsce

Znakowanie wyrobów przemysłu cukrowniczego w świetle wymogów rozporządzenia (UE) nr 1169/2011. Marta Cieślakiewicz Związek Producentów Cukru w Polsce Znakowanie wyrobów przemysłu cukrowniczego w świetle wymogów rozporządzenia (UE) nr 1169/2011 Marta Cieślakiewicz Związek Producentów Cukru w Polsce Rozporządzenie PE i Rady (UE) nr 1169/2011 z 25.10.2011

Bardziej szczegółowo

Zastosowanie rozporządzenia w sprawie wzajemnego uznawania do suplementów diety

Zastosowanie rozporządzenia w sprawie wzajemnego uznawania do suplementów diety KOMISJA EUROPEJSKA DYREKCJA GENERALNA DS. PRZEDSIĘBIORSTW I PRZEMYSŁU Wytyczne 1 Bruksela, dnia 1.2.2010 r. - Zastosowanie rozporządzenia w sprawie wzajemnego uznawania do suplementów diety 1. WPROWADZENIE

Bardziej szczegółowo

Związek pomiędzy dyrektywą 98/34/WE a rozporządzeniem w sprawie wzajemnego uznawania

Związek pomiędzy dyrektywą 98/34/WE a rozporządzeniem w sprawie wzajemnego uznawania KOMISJA EUROPEJSKA DYREKCJA GENERALNA DS. PRZEDSIĘBIORSTW I PRZEMYSŁU Wytyczne 1 Bruksela, dnia 1.2.2010 r. - Związek pomiędzy dyrektywą 98/34/WE a rozporządzeniem w sprawie wzajemnego uznawania 1. WPROWADZENIE

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r. KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 22.5.2018 C(2018) 2980 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 22.5.2018 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) nr 29/2012 w odniesieniu do wymogów

Bardziej szczegółowo

(6) W dyrektywie 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie

(6) W dyrektywie 2000/13/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 marca 2000 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich w zakresie Przewodnik do rozporządzenia (WE) nr 1169/2011 w sprawie przekazywania konsumentom informacji na temat żywności, ma na celu pomóc wszystkim podmiotom łańcucha żywieniowego a w szczególności właściwym organom

Bardziej szczegółowo

UNIA EUROPEJSKA PARLAMENT EUROPEJSKI

UNIA EUROPEJSKA PARLAMENT EUROPEJSKI UNIA EUROPEJSKA PARLAMENT EUROPEJSKI RADA Bruksela, 25 kwietnia 2014 r. (OR. en) 2012/0260 (COD) PE-CONS 65/14 DENLEG 63 AGRI 190 SAN 126 ENV 251 CODEC 735 AKTY USTAWODAWCZE I INNE INSTRUMENTY Dotyczy:

Bardziej szczegółowo

***I STANOWISKO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

***I STANOWISKO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO PARLAMENT EUROPEJSKI 2009-2014 Ujednolicony dokument legislacyjny 11.12.2012 EP-PE_TC1-COD(2012)0049 ***I STANOWISKO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 11 grudnia 2012 r. w celu

Bardziej szczegółowo

Realizacja zadań przez Inspekcję pozwala na wywiązanie się Polski z obowiązków nałożonych przez Unię Europejską m.in. w następujących aktach prawnych:

Realizacja zadań przez Inspekcję pozwala na wywiązanie się Polski z obowiązków nałożonych przez Unię Europejską m.in. w następujących aktach prawnych: Realizacja zadań przez Inspekcję pozwala na wywiązanie się Polski z obowiązków nałożonych przez Unię Europejską m.in. w następujących aktach prawnych: Prawo żywnościowe przepisy ogólne rozporządzenie Parlamentu

Bardziej szczegółowo

Jakość środków chemicznych stosowanych w produkcji cukru w aspekcie spełniania wymagań unijnych aktualizacja.

Jakość środków chemicznych stosowanych w produkcji cukru w aspekcie spełniania wymagań unijnych aktualizacja. Jakość środków chemicznych stosowanych w produkcji cukru w aspekcie spełniania wymagań unijnych aktualizacja. 1 Rozporządzenie (WE) Nr 178/2002 Parlamentu Europejskiego i Rady z 28 stycznia 2002 ustanawiające

Bardziej szczegółowo

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 11.3.2016 r. COM(2016) 138 final SPRAWOZDANIE KOMISJI DLA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY na temat wykonania uprawnień przekazanych Komisji na mocy rozporządzenia (UE)

Bardziej szczegółowo

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej. (Akty ustawodawcze) DYREKTYWY

Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej. (Akty ustawodawcze) DYREKTYWY 3.6.2014 L 164/1 I (Akty ustawodawcze) DYREKTYWY DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/63/UE z dnia 15 maja 2014 r. zmieniająca dyrektywę Rady 2001/110/WE odnoszącą się do miodu PARLAMENT EUROPEJSKI

Bardziej szczegółowo

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie) (2016/C 482/42) Poprawka. Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 1. Tekst proponowany przez Komisję

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie) (2016/C 482/42) Poprawka. Wniosek dotyczący dyrektywy Motyw 1. Tekst proponowany przez Komisję 23.12.2016 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 482/227 P7_TA(2014)0028 Miód ***I Poprawki przyjete przez Parlament Europejski w dniu 15 stycznia 2014 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu

Bardziej szczegółowo

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 31 sierpnia 2017 r. (OR. en)

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 31 sierpnia 2017 r. (OR. en) Rada Unii Europejskiej Bruksela, 31 sierpnia 2017 r. (OR. en) 11810/17 AGRILEG 163 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 29 sierpnia 2017 r. Do: Nr dok. Kom.: D050799/04 Dotyczy: Sekretariat

Bardziej szczegółowo

Dostosowanie niektórych aktów prawnych przewidujących stosowanie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą do art. 290 i 291

Dostosowanie niektórych aktów prawnych przewidujących stosowanie procedury regulacyjnej połączonej z kontrolą do art. 290 i 291 11.4.2019 A8-0020/ 001-584 POPRAWKI 001-584 Poprawki złożyła Komisja Prawna Sprawozdanie József Szájer A8-0020/2018 Dostosowanie niektórych aktów prawnych przewidujących stosowanie procedury regulacyjnej

Bardziej szczegółowo

2001L0111 PL

2001L0111 PL 2001L0111 PL 12.01.2002 000.001 1 Dokument ten służy wyłącznie do celów dokumentacyjnych i instytucje nie ponoszą żadnej odpowiedzialności za jego zawartość B DYREKTYWA RADY 2001/111/WE z dnia 20 grudnia

Bardziej szczegółowo

(Akty, których publikacja jest obowiązkowa)

(Akty, których publikacja jest obowiązkowa) 7.7.2006 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 186/1 I (Akty, których publikacja jest obowiązkowa) ROZPORZĄDZENIE RADY (WE) NR 1028/2006 z dnia 19 czerwca 2006 r. w sprawie norm handlowych w odniesieniu

Bardziej szczegółowo

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/39/WE

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/39/WE 20.5.2009 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 124/21 DYREKTYWY DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2009/39/WE z dnia 6 maja 2009 r. w sprawie środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 19.6.2014 L 179/17 ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) NR 664/2014 z dnia 18 grudnia 2013 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 w odniesieniu do ustanowienia

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 2232/96. z dnia 28 października 1996 r.

ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 2232/96. z dnia 28 października 1996 r. Dz.U.UE.L.96.299.1 Dz.U.UE-sp.13-18-42 ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (WE) NR 2232/96 z dnia 28 października 1996 r. ustanawiające wspólnotową procedurę dla substancji aromatycznych używanych

Bardziej szczegółowo

***I STANOWISKO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

***I STANOWISKO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO Parlament Europejski 2014-2019 Ujednolicony dokument legislacyjny 14.3.2018 EP-PE_TC1-COD(2017)0329 ***I STANOWISKO PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 14 marca 2018 r. w celu

Bardziej szczegółowo

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 3 lipca 2014 r. (OR. en)

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 3 lipca 2014 r. (OR. en) Rada Unii Europejskiej Bruksela, 3 lipca 2014 r. (OR. en) 11528/14 DENLEG 120 AGRI 477 SAN 273 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 2 lipca 2014 r. Do: Nr dok. Kom.: D033633/02 Dotyczy:

Bardziej szczegółowo

5394/1/13 REV 1 ADD 1 nj/ako/km 1 DQPG

5394/1/13 REV 1 ADD 1 nj/ako/km 1 DQPG RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 23 kwietnia 2013 r. (26.04) (OR. en) Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2011/0156 (COD) 5394/1/13 REV 1 ADD 1 DENLEG 4 AGRI 20 SAN 17 CODEC 94 PARLNAT 98 UZASADNIENIE

Bardziej szczegółowo

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 17 maja 2017 r. (OR. en)

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 17 maja 2017 r. (OR. en) Rada Unii Europejskiej Bruksela, 17 maja 2017 r. (OR. en) 9384/17 DENLEG 44 AGRI 273 SAN 203 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 17 maja 2017 r. Do: Nr dok. Kom.: D050363/02 Dotyczy:

Bardziej szczegółowo

Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 25.5.2018 COM(2018) 349 final 2018/0181 (CNS) Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY zmieniające rozporządzenie (UE) nr 389/2012 w sprawie współpracy administracyjnej w dziedzinie

Bardziej szczegółowo

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 4 maja 2017 r. (OR. en)

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 4 maja 2017 r. (OR. en) Rada Unii Europejskiej Bruksela, 4 maja 2017 r. (OR. en) 8769/17 DENLEG 36 AGRI 241 SAN 177 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 2 maja 2017 r. Do: Nr dok. Kom.: D050364/02 Dotyczy:

Bardziej szczegółowo

RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 27 listopada 2013 r. (OR. pl) 16935/13 DENLEG 139 DELACT 84

RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 27 listopada 2013 r. (OR. pl) 16935/13 DENLEG 139 DELACT 84 RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 27 listopada 2013 r. (OR. pl) 16935/13 DENLEG 139 DELACT 84 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 22 listopada 2013 r. Do: Nr dok. Kom.: Dotyczy: Sekretariat

Bardziej szczegółowo

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 20 lipca 2017 r. (OR. en)

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 20 lipca 2017 r. (OR. en) Rada Unii Europejskiej Bruksela, 20 lipca 2017 r. (OR. en) 11435/17 AGRILEG 141 DENLEG 57 VETER 64 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 17 lipca 2017 r. Do: Nr dok. Kom.: D047924/07

Bardziej szczegółowo

Wniosek DYREKTYWA RADY

Wniosek DYREKTYWA RADY KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 14.12.2015 r. COM(2015) 646 final 2015/0296 (CNS) Wniosek DYREKTYWA RADY zmieniająca dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w zakresie

Bardziej szczegółowo

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY

KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH. Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY KOMISJA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH Bruksela, dnia 28.5.2008 KOM(2008) 336 wersja ostateczna 2008/0108 (CNS) C6-0247/08 Wniosek ROZPORZĄDZENIE RADY zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1234/2007 ustanawiające

Bardziej szczegółowo

Związek pomiędzy dyrektywą 2001/95/WE a rozporządzeniem w sprawie wzajemnego uznawania

Związek pomiędzy dyrektywą 2001/95/WE a rozporządzeniem w sprawie wzajemnego uznawania KOMISJA EUROPEJSKA DYREKCJA GENERALNA DS. PRZEDSIĘBIORSTW I PRZEMYSŁU Wytyczne 1 Bruksela, dnia 1.2.2010 r. - Związek pomiędzy dyrektywą 2001/95/WE a rozporządzeniem w sprawie wzajemnego uznawania 1. WPROWADZENIE

Bardziej szczegółowo

Znakowanie kosmetyku nowe przepisy. mgr Katarzyna Kobza - Sindlewska

Znakowanie kosmetyku nowe przepisy. mgr Katarzyna Kobza - Sindlewska Znakowanie kosmetyku nowe przepisy. mgr Katarzyna Kobza - Sindlewska Rozporządzenie parlamentu Europejskiego i Rady (WE) NR 1223/2009 z dnia 30 listopada 2009 r. rozdział VI Informacje dla konsumenta art.

Bardziej szczegółowo

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 21.12.2016 r. COM(2016) 818 final 2016/0411 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1008/2008 w sprawie wspólnych

Bardziej szczegółowo

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 23 sierpnia 2017 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 23 sierpnia 2017 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej Rada Unii Europejskiej Bruksela, 23 sierpnia 2017 r. (OR. en) 11715/17 DENLEG 66 AGRI 435 SAN 312 PISMO PRZEWODNIE Od: Data otrzymania: 22 sierpnia 2017 r. Do: Nr dok. Kom.: Dotyczy: Sekretarz Generalny

Bardziej szczegółowo

(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA

(Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA 17.1.2013 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 13/1 II (Akty o charakterze nieustawodawczym) ROZPORZĄDZENIA ROZPORZĄDZENIE KOMISJI (UE) NR 25/2013 z dnia 16 stycznia 2013 r. zmieniające załączniki II

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) / z dnia r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) / z dnia r. KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 7.6.2018 C(2018) 3316 final ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) / z dnia 7.6.2018 r. zmieniające rozporządzenie wykonawcze (UE) 2017/892 ustanawiające zasady stosowania

Bardziej szczegółowo

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/... z dnia

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/... z dnia PE-CONS No/YY 2017/0013(COD) DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2017/... z dnia zmieniająca dyrektywę 2011/65/UE w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) / z dnia r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) / z dnia r. KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 20.12.2017 r. C(2017) 8874 final ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) / z dnia 20.12.2017 r. określające wymogi administracyjne i naukowe dotyczące wniosków, o których

Bardziej szczegółowo

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 27 marca 2017 r. (OR. en)

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 27 marca 2017 r. (OR. en) Rada Unii Europejskiej Bruksela, 27 marca 2017 r. (OR. en) 7686/17 DENLEG 25 AGRI 162 SAN 121 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 24 marca 2017 r. Do: Nr dok. Kom.: D049176/01 Dotyczy:

Bardziej szczegółowo

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 10.4.2013 COM(2013) 193 final 2013/0104 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie (WE) nr 450/2008 ustanawiające wspólnotowy

Bardziej szczegółowo

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 338 ust. 1,

uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, w szczególności jego art. 338 ust. 1, L 311/20 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 17.11.2016 ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY (UE) 2016/1954 z dnia 26 października 2016 r. zmieniające rozporządzenie (WE) nr 1365/2006 w sprawie

Bardziej szczegółowo

(2) Podstawę prawną do organizowania kursów szkoleniowych w dziedzinie zdrowia roślin stanowi dyrektywa Rady 2000/29/WE ( 4 ).

(2) Podstawę prawną do organizowania kursów szkoleniowych w dziedzinie zdrowia roślin stanowi dyrektywa Rady 2000/29/WE ( 4 ). 29.3.2019 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej C 117/3 DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI z dnia 26 marca 2019 r. w sprawie finansowania programu Lepsze szkolenia na rzecz bezpieczniejszej żywności oraz przyjęcia

Bardziej szczegółowo

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 24.1.2013 COM(2013) 15 final 2013/0010 (COD) C7-0021/13 Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie Rady (WE) nr2173/2005 w sprawie

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) / z dnia r.

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) / z dnia r. KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 20.12.2017 r. C(2017) 8871 final ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) / z dnia 20.12.2017 r. określające wymogi administracyjne i naukowe w odniesieniu do tradycyjnej

Bardziej szczegółowo

Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 24.9.2010 KOM(2010) 506 wersja ostateczna 2010/0259 (COD) Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY w sprawie oznaczeń lub oznakowań identyfikacyjnych partii towaru,

Bardziej szczegółowo

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 24.8.2016 r. COM(2016) 523 final 2016/0252 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY w sprawie zawarcia Umowy między Unią Europejską a Islandią w sprawie ochrony oznaczeń geograficznych

Bardziej szczegółowo

Wniosek DECYZJA RADY

Wniosek DECYZJA RADY KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 25.10.2016 r. COM(2016) 684 final 2016/0341 (NLE) Wniosek DECYZJA RADY ustalająca stanowisko, które ma zostać zajęte w imieniu Unii Europejskiej w odpowiednich komitetach

Bardziej szczegółowo

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI

DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI C 171/2 PL Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej 18.5.2018 DECYZJA WYKONAWCZA KOMISJI z dnia 17 maja 2018 r. w sprawie finansowania programu prac na rok 2018 dotyczącego szkoleń w zakresie bezpieczeństwa

Bardziej szczegółowo

Zasady znakowania piwa na podstawie przepisów rozporządzenia 1169/2011

Zasady znakowania piwa na podstawie przepisów rozporządzenia 1169/2011 Zasady znakowania piwa na podstawie przepisów rozporządzenia 1169/2011? Dorota Balińska-Hajduk Biuro Kontroli Jakości Handlowej Główny Inspektorat Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych Warszawa,

Bardziej szczegółowo

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/46/UE

DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/46/UE 29.4.2014 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 127/129 DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY 2014/46/UE z dnia 3 kwietnia 2014 r. zmieniająca dyrektywę Rady 1999/37/WE w sprawie dokumentów rejestracyjnych

Bardziej szczegółowo

(Tekst mający znaczenie dla EOG)

(Tekst mający znaczenie dla EOG) 30.12.2017 L 351/55 ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) 2017/2468 z dnia 20 grudnia 2017 r. określające wymogi administracyjne i naukowe w odniesieniu do tradycyjnej żywności z państw trzecich zgodnie

Bardziej szczegółowo

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 5 stycznia 2016 r. (OR. en)

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 5 stycznia 2016 r. (OR. en) Rada Unii Europejskiej Bruksela, 5 stycznia 2016 r. (OR. en) 5023/16 DENLEG 1 AGRI 2 SAN 2 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 23 grudnia 2015 r. Do: Nr dok. Kom.: D042507/03 Dotyczy:

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 25.9.2015 r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 25.9.2015 r. KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 25.9.2015 r. C(2015) 6507 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 25.9.2015 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013

Bardziej szczegółowo

Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia - nowelizacja

Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia - nowelizacja Ustawa o bezpieczeństwie żywności i żywienia - nowelizacja Podstawowym aktem prawnym z zakresu prawa żywnościowego w Polsce jest ustawa z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia

Bardziej szczegółowo

Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY. zmieniająca dyrektywę Rady 2001/110/WE odnoszącą się do miodu

Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY. zmieniająca dyrektywę Rady 2001/110/WE odnoszącą się do miodu KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 21.9.2012 r. COM(2012) 530 final 2012/0260 (COD) Wniosek DYREKTYWA PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniająca dyrektywę Rady 2001/110/WE odnoszącą się do miodu PL PL

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR

ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 24.11.2012 Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej L 326/3 ROZPORZĄDZENIE WYKONAWCZE KOMISJI (UE) NR 1097/2012 z dnia 23 listopada 2012 r. zmieniające rozporządzenie (UE) nr 142/2011 w sprawie wykonania rozporządzenia

Bardziej szczegółowo

RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 11sierpnia 2011 r. (11.08) (OR. en) 13420/11 DENLEG 112 AGRI 556

RADA UNII EUROPEJSKIEJ. Bruksela, 11sierpnia 2011 r. (11.08) (OR. en) 13420/11 DENLEG 112 AGRI 556 RADA UNII EUROPEJSKIEJ Bruksela, 11sierpnia 2011 r. (11.08) (OR. en) 13420/11 DENLEG 112 AGRI 556 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 26 lipca 2011 r. Do: Sekretariat Generalny Rady

Bardziej szczegółowo

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 4 maja 2017 r. (OR. en)

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 4 maja 2017 r. (OR. en) Rada Unii Europejskiej Bruksela, 4 maja 2017 r. (OR. en) 8782/17 DENLEG 37 AGRI 242 SAN 178 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 2 maja 2017 r. Do: Nr dok. Kom.: D050365/02 Dotyczy:

Bardziej szczegółowo

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY

Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 10.2.2012 r. COM(2012) 51 final 2012/0023 (COD) Wniosek ROZPORZĄDZENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY zmieniające rozporządzenie (WE) nr 726/2004 odnośnie do nadzoru

Bardziej szczegółowo

UNIA EUROPEJSKA PARLAMENT EUROPEJSKI

UNIA EUROPEJSKA PARLAMENT EUROPEJSKI UNIA EUROPEJSKA PARLAMENT EUROPEJSKI RADA Bruksela, 14 marca 2014 r. (OR. en) 2012/0184 (COD) 2012/0185 (COD) 2012/0186 (COD) PE-CONS 11/14 TRANS 18 CODEC 113 AKTY USTAWODAWCZE I INNE INSTRUMENTY Dotyczy:

Bardziej szczegółowo

UZASADNIENIE Podstawowym celem projektowanej ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia sprzedaży żywności przez rolników do sklepów i

UZASADNIENIE Podstawowym celem projektowanej ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia sprzedaży żywności przez rolników do sklepów i UZASADNIENIE Podstawowym celem projektowanej ustawy o zmianie niektórych ustaw w celu ułatwienia sprzedaży żywności przez rolników do sklepów i restauracji jest dopasowanie istniejących rozwiązań z zakresu

Bardziej szczegółowo

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r.

ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia r. KOMISJA EUROPEJSKA Bruksela, dnia 2.6.2017 r. C(2017) 3664 final ROZPORZĄDZENIE DELEGOWANE KOMISJI (UE) / z dnia 2.6.2017 r. uzupełniające rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 609/2013

Bardziej szczegółowo

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 12 grudnia 2016 r. (OR. en)

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 12 grudnia 2016 r. (OR. en) Rada Unii Europejskiej Bruksela, 12 grudnia 2016 r. (OR. en) 15465/16 PISMO PRZEWODNIE Od: Komisja Europejska Data otrzymania: 9 grudnia 2016 r. Do: Nr dok. Kom.: D045998/04 Dotyczy: Sekretariat Generalny

Bardziej szczegółowo

WYBRANE ZAGADNIENIA Z PRAWOZNAWSTWA W ASPEKCIE PRAWA ŻYWNOŚCIOWEGO

WYBRANE ZAGADNIENIA Z PRAWOZNAWSTWA W ASPEKCIE PRAWA ŻYWNOŚCIOWEGO SPIS TREŚCI Wykaz skrótów... 11 Przedmowa... 13 Rozdział I WYBRANE ZAGADNIENIA Z PRAWOZNAWSTWA W ASPEKCIE PRAWA ŻYWNOŚCIOWEGO... 15 1. Pojęcie prawa... 15 1.1. Prawo a inne systemy normujące stosunki społeczne...

Bardziej szczegółowo

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 16 grudnia 2015 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej

Rada Unii Europejskiej Bruksela, 16 grudnia 2015 r. (OR. en) Jeppe TRANHOLM-MIKKELSEN, Sekretarz Generalny Rady Unii Europejskiej Rada Unii Europejskiej Bruksela, 16 grudnia 2015 r. (OR. en) Międzyinstytucjonalny numer referencyjny: 2015/0296 (CNS) 15373/15 FISC 191 PISMO PRZEWODNIE Od: Data otrzymania: 14 grudnia 2015 r. Do: Nr

Bardziej szczegółowo

Wymagania dotyczące znakowania artykułów rolno-spożywczych

Wymagania dotyczące znakowania artykułów rolno-spożywczych Wymagania dotyczące znakowania artykułów rolno-spożywczych Marian Jaworski Lubelski Wojewódzki Inspektor Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych Podstawy prawne - Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego

Bardziej szczegółowo