PROBLEMATYKA: Elektrochemiczne oznaczanie substancji organicznych
|
|
- Milena Wójtowicz
- 8 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 PRBLEMATYKA: Elektrochemiczne oznaczanie substancji organicznych TEMAT ĆWICZENIA: ZNACZANIE PARACETAMLU (N-ACETYL-4-AMINFENLU) W PREPARATACH FARMACEUTYCZNYCH METDA: Woltamperometria cykliczna WPRWADZENIE Wiele metod analitycznych opartych na elektrochemicznych właściwościach roztworów znalazło szerokie zastosowanie w analizach środowiskowych, toksykologicznych czy nawet przemysłowych. Powodem tak szerokiego ich zastosowania jest wiele zalet charakteryzujących techniki elektroanalityczne, m.in.: wysoka czułość, dokładność oraz precyzja poszczególnych serii pomiarowych, duża wygoda pomiaru zmiennych elektrycznych, niskie koszty aparatury, łatwość automatyzacji oraz komputeryzacji. Wśród technik elektroanalitycznych dokonano podziału ze względu na mierzone zależności i tak: Techniki potencjometryczne badanie potencjału elektrody, który jest funkcją aktywności analitu, Techniki elektrolityczne wydzielenie składnika na elektrodzie, Techniki kulometryczne pomiar ładunku niezbędnego do utlenienia bądź redukcji, Techniki woltamperometryczne pomiar prądu pomiędzy elektrodami w funkcji polaryzacji, Techniki konduktometryczne badanie przewodnictwa elektrycznego. Podstawy fizykochemiczne woltamperometrii Woltamperometrią nazywamy szereg metod elektrochemicznych polegających na pomiarze natężenia prądu płynącego przez stacjonarną elektrodę wskaźnikową w funkcji przyłożonego napięcia (potencjału elektrody) I = f(e). Istotnym jest, aby pomiar prowadzony był w tak dobranych warunkach, by mierzony prąd obrazował przebieg interesującego procesu, a nie procesów przeszkadzających. Pojęcie elektrody stacjonarnej obejmuje elektrody o stałej niezmiennej powierzchni, np. elektrody: platynową, złotą czy grafitową. Do elektrod tego typu zalicza się również elektrody rtęciowe w postaci wiszącej kropli lub cienkiej warstewki osadzonej na przewodzącym podłożu (tzw. elektrody błonkowe). W typowych pomiarach woltamperometrycznych naczyńko składa się z trzech elektrod: pracującej (W lub WE), odniesienia (REF) oraz pomocniczej (AUX, CE), Rys 1. Elektroda pracująca powinna charakteryzować się stosunkowo małą powierzchnią oraz dużą polaryzowalnością. Niewielka powierzchnia zapewnia, iż mierzone wartości prądów są małe, natomiast gęstości prądów duże, co skutkuje, iż ilości analitu biorącego udział w reakcji redoks, mimo wielokrotnego powtarzania pomiaru, nie ulegają znacznemu zmniejszeniu. Polaryzowalność elektrody pracującej oznacza, że w nieobecności depolaryzatora (substancji oznaczanej) nie przebiegają istotne reakcje i przyjmuje ona potencjał zewnętrznego źródła napięcia. Druga elektroda odniesienia, to odwracalna i niepolaryzowalna elektroda o stałym 1
2 potencjale. Zadaniem elektrody pomocniczej jest zamknięcie obwodu elektrycznego, a prąd przepływa pomiędzy elektrodą pracującą i pomocniczą. Rys. 1. Typowe naczyńko pomiarowe do oznaczeń woltamperometrycznych złożone z trzech elektrod: AUX elektroda pomocnicza, REF elektroda porównawcza, W elektroda pracująca (WE). Ważną rolę w pomiarach woltamperometrycznych odgrywa elektrolit podstawowy, którego stężenie powinno być zdecydowanie większe od stężenia depolaryzatora (stężenie badanego jonu wynosi zwykle mniej niż 1% stężenia elektrolitu podstawowego). Rola elektrolitu podstawowego powinna być ograniczona do transferu ładunku przez roztwór, nie może on natomiast uczestniczyć w reakcjach elektrodowych, powinien również umożliwić oznaczenie analitu w szerokim zakresie potencjałów, zapewnić stałą siłę jonową roztworu, nie może tworzyć z substancją oznaczaną nierozpuszczalnych soli, występuje w jasno zdefiniowanej i jednorodnej formie oraz nie powoduje kontaminacji badanej próbki. Wśród najczęściej stosowanych elektrolitów podstawowych znajdują się roztwory buforowe, roztwory kwasów (HCl, HN 3 ), zasad (NaH, NH 3aq ) i soli obojętnych (KCl, KN 3 ). Jako substancje dodatkowe zastosowanie znalazły również roztwory niektórych surfaktantów (substancji powierzchniowo czynnych) tłumiących maksima np. żelatyna. W związku z przyłożonym zewnętrznym napięciem, które wymusza przebieg reakcji utleniania lub redukcji substancji oznaczanej, podstawowym zjawiskiem wykorzystywanym w technikach woltamperometrycznych jest elektroliza w warstwach przyelektrodowych. W największym uproszczeniu proces ten można podzielić na trzy etapy, a najwolniejszy z nich decyduje o wielkości mierzonego prądu: 1. etap polegający na doprowadzeniu depolaryzatora do powierzchni elektrody, 2. etap reakcji elektrodowej, w czasie której następuje przeniesienie n elektronów od substancji elektrodowo aktywnej do elektrody (utlenianie), bądź od elektrody do depolaryzatora (redukcja), 3. w zależności od postaci chemicznej produkt reakcji może być transportowany do wnętrza roztworu lub pozostawać na powierzchni elektrody. 2
3 Transport depolaryzatora do powierzchni elektrody pracującej, w przypadku obecności elektrolitu podstawowego, odbywa się na drodze dyfuzji prąd dyfuzyjny to podstawowy prąd mierzony w technikach woltamperometrycznych. Z faktu homogeniczności badanego roztworu wynika, iż stężenie depolaryzatora jest jednakowe w całym naczynku pomiarowym. Spolaryzowanie elektrod powoduje, że w wyniku biegnącej reakcji elektrodowej, w pobliżu elektrody pracującej stężenie analitu zaczyna maleć, co powoduje wytworzenie się gradientu stężenia, ten z kolei wymusza ruch jonów. Dalszy wzrost potencjału elektrody powoduje przyspieszenie reakcji, co widoczne jest jako zwiększenie natężenie prądu płynącego pomiędzy WE a AUX i prowadzi do wyczerpania jonów depolaryzatora na elektrodzie oraz w jej pobliżu. W takiej sytuacji wszystkie jony analitu docierające na drodze dyfuzji do powierzchni elektrody ulegają natychmiast przekształceniu (graniczny prąd dyfuzyjny). pracowano wiele różnych technik woltamperometrycznych, różniących się przebiegiem zmian potencjału elektrody pracującej. Najbardziej popularne to: hydromechaniczna, różnicowa, różniczkowa, z liniową zmiana potencjału (LSV), cykliczna (CV) inwersyjna (stripingowa). Woltamperometria cykliczna Woltamperometria cykliczna to jedna z metod, która znalazła szczególne zastosowanie przy pomiarach termodynamicznych potencjałów redoks. kreślenie cykliczna wynika ze sposobu prowadzenia pomiaru: gdy w naczyniu zachodzi reakcja AB, która jest np. elektrolitycznym utlenianiem, to bezpośrednio po niej zachodzi proces odwrotny, czyli redukcja (BA). Pozwala to na badanie losów substancji B bezpośrednio po jej powstaniu, a zatem śledzić można zarówno przyłączanie, bądź utratę elektronów, jak również kinetykę reakcji elektrodowej. W podstawowej formie woltamperometria cykliczna opiera się na przykładaniu trójkątnego napięcia do dwóch elektrod zanurzonych w roztworze zawierającym badany analit oraz elektrolit podstawowy. Warto zastrzec, iż pomimo cykliczności obu reakcji redoks i ich bezpośrednim przechodzeniu jedna w drugą, zwykle warunki końcowe różnią się od początkowych kolejne krzywe woltamerometryczne (Rys. 2) nieznacznie różnią się od siebie. Związane jest to faktem, że produkt może ulegać dalszym przekształceniom chemicznym lub elektrochemicznym, czy też elektroaktywnością produktów ubocznych reakcji B. 3
4 Rys. 2. Woltamperogram sygnał analityczny uzyskany techniką woltamperometrii cyklicznej, Ep a, Ep k wartości potencjałów dla pików odpowiednio anodowego utleniania, oraz katodowej redukcji, Ip a, Ip k wartości prądów analogiczne jak dla potencjałów. Duża część reakcji elektrodowych nie jest natychmiast i całkowicie odwracalna miarą odwracalności procesu jest różnica między potencjałem piku anodowego a potencjałem piku katodowego. Dla układu całkowicie odwracalnego, w temperaturze 25 o C, różnica ta powinna wynosić: 0,058 E pa E pk [ V ] (1) n n - liczba elektronów biorących udział w reakcji elektrodowej. Z powyższego równania wynika, że różnica ta maleje wraz ze wzrostem liczby elektronów przenoszonych na rozważanym etapie reakcji elektrodowej. Dla procesów odwracalnych maksymalne natężenie prądu można wyrazić równaniem Randlesa - Ševčika: nvfd i p 0, 4463n F c A (2) RT gdzie: 0,4463 bezwymiarowy współczynnik liczbowy, n ilość elektronów biorących udział w reakcji elektrodowej, F stała Faraday a; F = [C/ mol], R stała gazowa; R = 8,3145 [J/ mol K], T temperatura [K], A pole powierzchni elektrody pracującej [cm 2 ], D współczynnik dyfuzji depolaryzatora [cm 2 /s], c stężenie depolaryzatora [mol/cm 3 ], v szybkość przemiatania potencjałem [V/s] W temperaturze pokojowej (T = 298K) równanie przyjmuje prostszą postać: 4
5 i p / 26900n 3/ AD 1/ v c (3) Paracetamol Paracetamol (N-acetylo-4-aminofenol, 4-hydroksyacetanilid, acetaminofen) to aktywny metabolit fenacetyny charakteryzujący się działaniem przeciwgorączkowym oraz przeciwbólowym, jednakże w odróżnieniu od leków z grupy niesteroidowych leków przeciwzapalnych nie wykazuje właściwości przeciwzapalnych. Działanie paracetamolu związane jest z hamowaniem syntezy prostaglandyn w ośrodkowym układzie nerwowym poprzez blokowanie cyklooksygenazy kwasu arachidonowego. Po podaniu doustnym, szybko osiąga stężenie maksymalne (po ok. 1h) i w całości wchłaniany jest z przewodu pokarmowego. Mechanizm metaboliczny zachodzi w wątrobie, a jego produktami są: w wyniku sprzęgania glukoronid (ok. 55%) oraz siarczan (ok. 40%), w wyniku katalizowanej cytochromem P-450 N-oksydacji (przy nie dość wydajnej reakcji sprzęgania) p-n-acetyloimino-benzochinon (związek o wysokiej reaktywności, w wyniku jego dużego nagromadzenia może dojść do nekrozy komórek wątrobowych, stąd ostrzeżenia o hepatotoksycznym działaniu leku). H NH CH 3 Cytochrom P 450 Glukuronid Siarczan N CH 3 p-n-acetyloimino-benzochinon Zalecana pojedyncza dawka dla dorosłych wynosi mg, z kolei dla dzieci dawka dobowa nie powinna być wyższa niż 50mg paracetamolu/kg masy ciała. Trzyczterokrotne przekroczenie dawki dobowej (ok. 10 g czystej substancji) może doprowadzić do nieodwracalnych zmian wątrobowych, a przy braku interwencji medycznej (podanie antidotum acetylocysteiny) nawet doprowadzić do zgonu. W przypadku osób z uszkodzoną wątrobą głodzonych lub nadużywających alkohol objawy silnego zatrucia mogą wystąpić już przy dawce 6 g! bjawami zatrucia paracetamolem są: biegunka, nudności, wymioty, bóle brzucha, nadmierna potliwość oraz żółtaczka. Mogą one wystąpić po 2-4 dni po spożyciu zwiększonej dawki leku. kres półtrwania w osoczu wynosi 2-4 godzin. Paracetamol jako lek przeciwgorączkowy występuje w wielu lekach stosowanych powszechnie w stanach grypowych i przeziębieniach: preparatach prostych Anadin, Apap, Benuron (syrop), Calpol, Efferalgan, Paracemol (syrop), Paracetamol (syrop), Scanol czy Tamazol, oraz złożonych Anticol, Coldrex, Fervex, Panadol Extra, Saridon. W trakcie ćwiczenia paracetamol oznaczany będzie w syropach. Syrop to płynna postać leku przeznaczona do podawania doustnego, w postaci przezroczystego, stężonego roztworu najczęściej sacharozy lub alkoholi wielowodorotlenowych, rozpuszczonych w wodzie, wyciągach roślinnych, sokach owoców. Bardzo często syropy zawierają substancje pomocnicze, takie jak: środki konserwujące, przeciwutleniacze, czy substancje poprawiające 5
6 smak, zapach i zabarwienie. Istotnym jest, aby substancje te w zastosowanych ilościach nie wykazywały własnego działania farmakologicznego, nie powodowały zmiany trwałości leku oraz dostępności biologicznej substancji leczniczej. Zasada oznaczenia acetaminofenu techniką woltamperometrii cyklicznej opiera się na utlenieniu leku do uwodnionej N-acetylo-4- benzoiminy (cały proces odbywa się w kilku etapach, w czasie których następuje m.in. utrata dwóch protonów oraz przyłączenie cząsteczki wody). paracetamol NH CH 3 + H 2 H NH CH 3 + 2H + + 2e - H Proces redukcji nie zachodzi w tak łatwy jak można by się spodziewać sposób, dlatego też dla stosowanych prędkości przemiatania nie obserwuje się piku redukcji. Sytuacja taka związana jest z nieaktywną elektrochemicznie uwodnioną benzoiminą. Kalibrację przeprowadza się na podstawie prądu piku anodowego, który jest wprost proporcjonalny do stężenia wzorca w roztworze. ZAGADNIENIA D KLKWIUM 1. Podaj główną różnicę pomiędzy polarografią a woltamperometrią. 2. do 4. Wymień techniki woltamperometryczne i krótko omów (wraz z krzywymi rejestrowanymi dla poszczególnych technik) dwie techniki podane przez prowadzącego. 5. Wytłumacz na czym opiera się wykorzystanie woltamperometrii cyklicznej w pomiarach analitycznych (analiza jakościowa oraz ilościowa). 6. mów konstrukcję typowego trójelektrodowego naczyńka pomiarowego służącego do oznaczeń woltamperometrycznych. 7. Wyjaśnij pojęcia: prąd dyfuzyjny, nadnapięcie, polaryzowalność elektrody, prąd migracyjny. 8. Wyjaśnij znaczenie równania Randlesa Ševčika wraz z omówieniem wielkości w nim występujących i ich jednostek. 9. Scharakteryzuj paracetamol jako lek powszechnie stosowany w życiu codziennym, jakie są jego zalety, oraz jakie są zagrożenia związane ze stosowaniem leku. 10. Przedstaw obliczenia pozwalające wyznaczyć objętość roztworu wzorcowego V 1 [ml] o zadanym stężeniu c 1 [g/l] jaką należy odpipetować do kolby miarowej à V 2 [ml], aby uzyskać stężenie c 2 [M] zadanie przykładowe, proszę zwrócić uwagę na jednostki! 11. Przedstaw niezbędne obliczenia pozwalające wyznaczyć stężenie roztworu roboczego, powstałego przez odpipetownie objętości V 1 [ml] roztworu wzorcowego o stężeniu c 1 [mol/dm 3 ] do kolby miarowej o objętości V 2 [L] zadanie przykładowe, proszę zwrócić uwagę na jednostki! 12. W temperaturze 25 o C przy prędkości przemiatania równej 100 mv/s zmierzono wysokość piku anodowego H 1 dla roztworu o stężeniu c 1. Następnie dokonano kolejnego pomiaru wysokości H 2 dla stężenia c 2 w tych samych warunkach 6
7 doświadczalnych co poprzednio. Wyznacz stężenie c 2 dla tak zarejestrowanego sygnału zadanie przykładowe. LITERATURA BWIĄZKWA 1. W. Kubiak, J. Gołaś, Instrumentalne metody analizy chemicznej, Wyd. Akapit, Kraków 2005, Skrypt AGH, rozdział: Woltamperometria, A. Cygański, Podstawy metod elektroanalitycznych, WNT, Warszawa 1999, rozdziały: Wiadomości podstawowe z polarografii (5.1, s ), Woltamperometria (5.7, s ). 3. G.W. Ewing, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, PWN, Warszawa 1980, wybrane zagadnienia z rozdziałów 13 oraz 15 (str , , ). LITERATURA UZUPEŁNIAJĄCA 1. W. Szczepaniak, Metody instrumentalne w analizie chemicznej, PWN, Warszawa 2004, rozdział: Polarografia. Woltamperometria (11, s ). 2. Z. Galus, Teoretyczne podstawy elektroanalizy chemiczne, PWN, Warszawa 1977, wybrane fragmenty dotyczące woltamperometrii (chronowoltamperometrii), (str , , ). 3. Materiały dydaktyczne Wydziału Chemii Politechniki Gdańskiej Elektrochemia: CEL ĆWICZENIA CZĘŚĆ DŚWIADCZALNA Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z techniką woltamperometrii cyklicznej oraz oznaczenie paracetamolu w wybranym preparacie farmaceutycznym PRZYRZĄDY, NACZYNIA I DCZYNNIKI roztwór wzorcowy paracetamolu 35 mmol/l, bufor cytrynianowy ph=2,2, preparat farmaceutyczny (syrop) Analizator Elektrochemiczny M161, (MTM ANK, Polska) kolbki miarowe o pojemności 50 ml naczyńka pomiarowe pipeta automatyczna o pojemności 5 ml pipeta szklana z podziałką o pojemności 5 ml SPSÓB WYKNANIA Przygotowanie roztworów i wykonanie pomiarów 1. Sporządzić serię roztworów roboczych w kolbkach o pojemności 50 ml poprzez odpipetowanie odpowiednich ilości wzorca o stężeniu 35 mmol/l i uzupełnienie buforem cytrynianowym do kreski. 7
8 Pipetowana objętość [ml] Stężenie [mmol/l] 2. Przygotować badany roztwór syropu w kolbce miarowej o pojemności 50 ml poprzez odpipetowanie 5 ml preparatu wyjściowego (syropu) i uzupełnienie buforem do kreski. 3. Dokonać pomiaru linii bazowej dla buforu w warunkach podanych przez asystenta. 4. Wykonać pomiary wzorców w kolejności wzrastających stężeń (dla każdego wzorca wykonać trzy powtórzenia, pamiętając o wymieszaniu roztworu przed każdym pomiarem) w warunkach doświadczalnych podanych przez asystenta techniką woltamerometrii cyklicznej. 5. Przeprowadzić analizę przygotowanego roztworu syropu wykonując 10 powtórzeń. PRACWANIE WYNIKÓW pracowanie wyników należy przedstawić w formie raportu z uwzględnieniem: 1. Celu ćwiczenia, opisu wykonanych eksperymentów, 2. Wyznaczenia natężenia pików anodowych na podstawie zarejestrowanych krzywych dla poszczególnych wzorców oraz sygnału dla próbki, w tym celu należy: 2.1. Narysować styczną do prostoliniowego odcinka gałęzi utlenienia (prądu dyfuzyjnego), 2.2. Maksimum piku anodowego zrzutować na oś odciętych, 2.3. Różnica wartości prądów pomiędzy przecięciem się stycznej i zrzutowanej wartości maximum a wartością maksimum wyznacza wartość i p, 3. Zestawienia wyników doświadczalnych w postaci tabeli, 4. Wykreślenia krzywej kalibracyjnej wraz z wyznaczeniem błędów dopasowania krzywej (błędów oszacowania parametrów a i b), 5. Wyliczenia rzeczywistego stężenia acetaminofenu w próbce syropu, 6. Wyjaśnienia spadku stężenia paracetamolu w analizowanej próbce, 7. Dyskusji wyników i podsumowania zastosowanej techniki analitycznej, 8. pracowania zagadnienia naukowego. 8
cyklicznej woltamperometrii
17. Badanie właściwości oksydacyjno-redukcyjnych kompleksów żelaza metodą cyklicznej woltamperometrii Jedną z częściej stosowanych w badaniach związków kompleksowych technik jest cykliczna woltamperometria.
Bardziej szczegółowoMetody badań składu chemicznego
Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Kierunek: Inżynieria Materiałowa Metody badań składu chemicznego Ćwiczenie : Elektrochemiczna analiza śladów (woltamperometria) (Sprawozdanie drukować dwustronnie
Bardziej szczegółowoPolarografia jest metodą elektroanalityczną, w której bada się zależność natężenia prądu płynącego przez badany roztwór w funkcji przyłożonego do
Polarografia Polarografia jest metodą elektroanalityczną, w której bada się zależność natężenia prądu płynącego przez badany roztwór w funkcji przyłożonego do elektrod napięcia lub w funkcji potencjału
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Analitycznej Metody elektroanalityczne. Ćwiczenie nr 5 WOLTAMPEROMETRIA CYKLICZNA
Ćwiczenie nr 5 WOLTAMPEROMETRIA CYKLICZNA 1. Woltamperometria cykliczna układu [Fe(CN)6] 3- /[Fe(CN)6] 4- Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zbadanie procesów utlenienia-redukcji układu [Fe(CN)6] 3- /[Fe(CN)6]
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1: Wyznaczanie warunków odporności, korozji i pasywności metali
Ćwiczenie 1: Wyznaczanie warunków odporności, korozji i pasywności metali Wymagane wiadomości Podstawy korozji elektrochemicznej, wykresy E-pH. Wprowadzenie Główną przyczyną zniszczeń materiałów metalicznych
Bardziej szczegółowoMetody Badań Składu Chemicznego
Metody Badań Składu Chemicznego Wydział Inżynierii Materiałowej i Ceramiki Kierunek: Inżynieria Materiałowa (NIESTACJONARNE) Ćwiczenie 5: Pomiary SEM ogniwa - miareczkowanie potencjometryczne. Pomiary
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA
ĆWICZENIE 2 KONDUKTOMETRIA 1. Oznaczanie słabych kwasów w sokach i syropach owocowych metodą miareczkowania konduktometrycznego Celem ćwiczenia jest ilościowe oznaczenie zawartości słabych kwasów w sokach
Bardziej szczegółowoPotencjometryczna metoda oznaczania chlorków w wodach i ściekach z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej
Potencjometryczna metoda oznaczania chlorków w wodach i ściekach z zastosowaniem elektrody jonoselektywnej opracowanie: dr Jadwiga Zawada Cel ćwiczenia: poznanie podstaw teoretycznych i praktycznych metody
Bardziej szczegółowoWoltamperometria Cykliczna instrukcja do ćwiczenia mgr inż. Marta Kasprzyk
Woltamperometria Cykliczna instrukcja do ćwiczenia mgr inż. Marta Kasprzyk. Wstęp.. Wiadomości ogólne Woltamperometria cykliczna (ang. cyclic voltammetry) jest jedną z metod elektrochemicznych (obok polarografii),
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE NR 3 POMIARY WOLTAMPEROMETRYCZNE
ĆWICZENIE NR 3 POMIARY WOLTAMPEROMETRYCZNE Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z metodami woltamerometrycznymi służącymi do charakterystyki pracy biosensorów w zadanym zakresie potencjałów.
Bardziej szczegółowoPodstawy elektrochemii
Podstawy elektrochemii Elektrochemia bada procesy zachodzące na granicy elektrolit - elektroda Elektrony można wyciągnąć z elektrody bądź budując celkę elektrochemiczną, bądź dodając akceptor (np. kwas).
Bardziej szczegółowoMiareczkowanie kulometryczne
KULOMETRIA Oznaczanie reduktorów metodą miareczkowania kulometrycznego amperostatycznego Dr Dorota Gugała-Fekner, Zakład Chemii Analitycznej i Analizy Instrumentalnej, Wydział Chemii UMCS w Lublinie Materiały
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ
WARTOŚĆ ph ROZTWORÓW WODNYCH WSTĘP 1. Wartość ph wody i roztworów Woda dysocjuje na jon wodorowy i wodorotlenowy: H 2 O H + + OH (1) Stała równowagi tej reakcji, K D : wyraża się wzorem: K D = + [ Η ][
Bardziej szczegółowoOZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS
OZNACZANIE ŻELAZA METODĄ SPEKTROFOTOMETRII UV/VIS Zagadnienia teoretyczne. Spektrofotometria jest techniką instrumentalną, w której do celów analitycznych wykorzystuje się przejścia energetyczne zachodzące
Bardziej szczegółowoA4.05 Instrukcja wykonania ćwiczenia
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego A4.05 nstrukcja wykonania ćwiczenia Wyznaczanie współczynników aktywności soli trudno rozpuszczalnej metodą pomiaru rozpuszczalności Zakres zagadnień obowiązujących
Bardziej szczegółowoSporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości
Sporządzanie roztworów buforowych i badanie ich właściwości (opracowanie: Barbara Krajewska) Celem ćwiczenia jest zbadanie właściwości roztworów buforowych. Przygotujemy dwa roztwory buforowe: octanowy
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE. Ćwiczenie nr 2 Temat: Wyznaczenie współczynnika elektrochemicznego i stałej Faradaya.
LABOATOIUM FIZYKI PAŃSTWOWEJ WYŻSZEJ SZKOŁY ZAWODOWEJ W NYSIE Ćwiczenie nr Temat: Wyznaczenie współczynnika elektrochemicznego i stałej Faradaya.. Wprowadzenie Proces rozpadu drobin związków chemicznych
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z KATALIZY HOMOGENICZNEJ I HETEROGENICZNEJ WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI UTLENIANIA POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY
POLITECHNIKA ŚLĄSKA WYDZIAŁ CHEMICZNY KATEDRA FIZYKOCHEMII I TECHNOLOGII POLIMERÓW WYZNACZANIE STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI UTLENIANIA JONÓW TIOSIARCZANOWYCH Miejsce ćwiczenia: Zakład Chemii Fizycznej, sala
Bardziej szczegółowo1. za pomocą pomiaru SEM (siła elektromotoryczna róŝnica potencjałów dwóch elektrod) i na podstawie wzoru wyznaczenie stęŝenia,
Potencjometria Potencjometria instrumentalna metoda analityczna, wykorzystująca zaleŝność pomiędzy potencjałem elektrody wzorcowej, a aktywnością jonów lub cząstek w badanym roztworze (elektrody wskaźnikowej).
Bardziej szczegółowoPytania przykładowe na kolokwium zaliczeniowe z Podstaw Elektrochemii i Korozji
Pytania przykładowe na kolokwium zaliczeniowe z Podstaw Elektrochemii i Korozji Kolokwium obejmuje zakres materiału z wykładów oraz konwersatorium. Pytania na kolokwium mogą się różnić od pytań przedstawionych
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2: Elektrochemiczny pomiar szybkości korozji metali. Wpływ inhibitorów korozji
Ćwiczenie 2: Elektrochemiczny pomiar szybkości korozji metali. Wpływ inhibitorów korozji Wymagane wiadomości Podstawy korozji elektrochemicznej, podstawy kinetyki procesów elektrodowych, równanie Tafela,
Bardziej szczegółowoWYBRANE TECHNIKI ELEKTROANALITYCZNE
WYBRANE TECHNIKI ELEKTROANALITYCZNE seminarium dr inż. Piotr Konieczka, mgr inż. Agnieszka Kuczyńska Katedra Chemii Analitycznej, Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska Techniki elektroanalityczne: 1.pomiar
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO
10 WYZNACZANIE STAŁEJ DYSOCJACJI SŁABEGO KWASU ORGANICZNEGO CEL ĆWICZENIA Poznanie podstawowych zagadnień teorii dysocjacji elektrolitycznej i problemów związanych z właściwościami kwasów i zasad oraz
Bardziej szczegółowo1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH
1. PRZYGOTOWANIE ROZTWORÓW KOMPLEKSUJĄCYCH 1.1. przygotowanie 20 g 20% roztworu KSCN w wodzie destylowanej 1.1.1. odważenie 4 g stałego KSCN w stożkowej kolbie ze szlifem 1.1.2. odważenie 16 g wody destylowanej
Bardziej szczegółowoNAPIĘCIE ROZKŁADOWE. Ćwiczenie nr 37. I. Cel ćwiczenia. II. Zagadnienia wprowadzające
Ćwiczenie nr 37 NAPIĘCIE ROZKŁADOWE I. Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest: przebadanie wpływu przemian chemicznych zachodzących na elektrodach w czasie elektrolizy na przebieg tego procesu dla układu:
Bardziej szczegółowoWyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną CZĘŚĆ DOŚWIADCZALNA. Tabela wyników pomiaru
Wyznaczanie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną Cel ćwiczenia Celem ćwiczenia jest wyznaczenie stałej dysocjacji pk a słabego kwasu metodą konduktometryczną. Zakres wymaganych
Bardziej szczegółowoWoltamperometria stripingowa
AKADEMIA GÓRNICZO-HUTNICZA WYDZIAŁ INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ I CERAMIKI KATEDRA CHEMII ANALITYCZNEJ Woltamperometria stripingowa Opracowanie: Dr inż. Robert Piech Prof. dr hab. Władysław W. Kubiak 1 Woltamperometria
Bardziej szczegółowoĆwiczenie IX KATALITYCZNY ROZKŁAD WODY UTLENIONEJ
Wprowadzenie Ćwiczenie IX KATALITYCZNY ROZKŁAD WODY UTLENIONEJ opracowanie: Barbara Stypuła Celem ćwiczenia jest poznanie roli katalizatora w procesach chemicznych oraz prostego sposobu wyznaczenia wpływu
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych
CHEMI FIZYCZN Ćwiczenie 8 Wyznaczanie stałej szybkości reakcji utleniania jonów tiosiarczanowych W ćwiczeniu przeprowadzana jest reakcja utleniania jonów tiosiarczanowych za pomocą jonów żelaza(iii). Przebieg
Bardziej szczegółowoSpektroskopia molekularna. Ćwiczenie nr 1. Widma absorpcyjne błękitu tymolowego
Spektroskopia molekularna Ćwiczenie nr 1 Widma absorpcyjne błękitu tymolowego Doświadczenie to ma na celu zaznajomienie uczestników ćwiczeń ze sposobem wykonywania pomiarów metodą spektrofotometryczną
Bardziej szczegółowodla której jest spełniony warunek równowagi: [H + ] [X ] / [HX] = K
RÓWNOWAGI W ROZTWORACH Szwedzki chemik Svante Arrhenius w 1887 roku jako pierwszy wykazał, że procesowi rozpuszczania wielu substancji towarzyszy dysocjacja, czyli rozpad cząsteczek na jony naładowane
Bardziej szczegółowoOpracował dr inż. Tadeusz Janiak
Opracował dr inż. Tadeusz Janiak 1 Uwagi dla wykonujących ilościowe oznaczanie metodami spektrofotometrycznymi 3. 3.1. Ilościowe oznaczanie w metodach spektrofotometrycznych Ilościowe określenie zawartości
Bardziej szczegółowoWyznaczanie parametrów równania Tafela w katodowym wydzielaniu metali na elektrodzie platynowej
Ćwiczenie 2. Wyznaczanie parametrów równania Tafela w katodowym wydzielaniu metali na elektrodzie platynowej 1. Przygotowanie do wykonania ćwiczenia. 1.1. Włączyć zasilacz potencjostatu i nastawić go na
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedry Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 3 Oznaczanie chlorków metodą spektrofotometryczną z tiocyjanianem rtęci(ii)
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM KOROZJI MATERIAŁÓW PROTETYCZNYCH
INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ POLITECHNIKA ŁÓDZKA INSTRUKCJA DO ĆWICZEŃ LABORATORYJNYCH LABORATORIUM KOROZJI MATERIAŁÓW PROTETYCZNYCH ĆWICZENIE NR 6 WYZNACZANIE KRZYWYCH POLARYZACJI KATODOWEJ I ANODOWEJ
Bardziej szczegółowoRoztwory buforowe (bufory) (opracowanie: dr Katarzyna Makyła-Juzak)
Roztwory buforowe (bufory) (opracowanie: dr Katarzyna Makyła-Juzak) 1. Właściwości roztworów buforowych Dodatek nieznacznej ilości mocnego kwasu lub mocnej zasady do czystej wody powoduje stosunkowo dużą
Bardziej szczegółowoELEKTROGRAWIMETRIA. Zalety: - nie trzeba strącać, płukać, sączyć i ważyć; - osad czystszy. Wady: mnożnik analityczny F = 1.
Zasada oznaczania polega na wydzieleniu analitu w procesie elektrolizy w postaci osadu na elektrodzie roboczej (katodzie lub anodzie) i wagowe oznaczenie masy osadu z przyrostu masy elektrody Zalety: -
Bardziej szczegółowoKINETYKA INWERSJI SACHAROZY
Dorota Warmińska, Maciej Śmiechowski Katedra Chemii Fizycznej, Wydział Chemiczny, Politechnika Gdańska KINETYKA INWERSJI SACHAROZY Wstęp teoretyczny Kataliza kwasowo-zasadowa Kataliza kwasowo-zasadowa
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 3. Farmakokinetyka nieliniowa i jej konsekwencje terapeutyczne na podstawie zmian stężenia fenytoiny w osoczu krwi
ĆWICZENIE 3 Farmakokinetyka nieliniowa i jej konsekwencje terapeutyczne na podstawie zmian stężenia fenytoiny w osoczu krwi Celem ćwiczenia jest wyznaczenie podstawowych parametrów charakteryzujących kinetykę
Bardziej szczegółowoWYMAGANIA DO KOLOKWIUM
Aktualizacja 1 X 2016r. ĆWICZENIE 1 Absorpcjometria. Jednoczesne oznaczanie Cr 3+ i Mn 2+ w próbce. 1. Podział metod optycznych (długości fal, mechanizm powstawania widma, nomenklatura itp.), 2. Mechanizm
Bardziej szczegółowoRÓWNOWAGI REAKCJI KOMPLEKSOWANIA
POLITECHNIK POZNŃSK ZKŁD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENI PRCOWNI CHEMII FIZYCZNEJ RÓWNOWGI REKCJI KOMPLEKSOWNI WSTĘP Ważną grupę reakcji chemicznych wykorzystywanych w chemii fizycznej i analitycznej stanowią
Bardziej szczegółowoOznaczanie zawartości fluorków w naparze herbacianym z wykorzystaniem potencjometrii bezpośredniej
Oznaczanie zawartości fluorków w naparze herbacianym z wykorzystaniem potencjometrii bezpośredniej Celem tego ćwiczenia laboratoryjnego jest zbadanie zawartości jonów fluorkowych w naparach herbacianych
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA POZNAŃSKA ZAKŁAD CHEMII FIZYCZNEJ ĆWICZENIA PRACOWNI CHEMII FIZYCZNEJ
ZALEŻNOŚĆ STAŁEJ SZYBKOŚCI REAKCJI OD TEMPERATURY WSTĘP Szybkość reakcji drugiego rzędu: A + B C (1) zależy od stężenia substratów A oraz B v = k [A][B] (2) Gdy jednym z reagentów jest rozpuszczalnik (np.
Bardziej szczegółowoInstrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych
UNIWERSYTET GDAŃSKI WYDZIAŁ CHEMII Pracownia studencka Katedra Analizy Środowiska Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych Ćwiczenie nr 3 OZNACZANIE CHLORKÓW METODĄ SPEKTROFOTOMETRYCZNĄ Z TIOCYJANIANEM RTĘCI(II)
Bardziej szczegółowoKALIBRACJA. ważny etap procedury analitycznej. Dr hab. inż. Piotr KONIECZKA
KALIBRAJA ważny etap procedury analitycznej 1 Dr hab. inż. Piotr KONIEZKA Katedra hemii Analitycznej Wydział hemiczny Politechnika Gdańska ul. G. Narutowicza 11/12 8-233 GDAŃK e-mail: piotr.konieczka@pg.gda.pl
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 2 WSPÓŁOZNACZANIE WODOROTLENKU I WĘGLANÓW METODĄ WARDERA. DZIAŁ: Alkacymetria
ĆWICZENIE 2 WSPÓŁOZNACZANIE WODOROTLENKU I WĘGLANÓW METODĄ WARDERA DZIAŁ: Alkacymetria ZAGADNIENIA Prawo zachowania masy i prawo działania mas. Stała równowagi reakcji. Stała dysocjacji, stopień dysocjacji
Bardziej szczegółowoSpis treści. Wstęp. Roztwory elektrolitów
Spis treści 1 Wstęp 1.1 Roztwory elektrolitów 1.2 Aktywność elektrolitów 1.3 Teorie kwasów i zasad 1.3.1 Teoria Arrheniusa 1.3.2 Teoria Lowry ego-brönsteda 1.3.3 Teoria Lewisa 1.4 Roztwory buforowe 1.5
Bardziej szczegółowoAkademickie Centrum Czystej Energii. Ogniwo paliwowe
Ogniwo paliwowe 1. Zagadnienia elektroliza, prawo Faraday a, pierwiastki galwaniczne, ogniwo paliwowe 2. Opis Główną częścią ogniwa paliwowego PEM (Proton Exchange Membrane) jest membrana złożona z katody
Bardziej szczegółowoWOLTAMPEROMETRIA INWERSYJNA (SV)
WOLTAMPEROMETRIA INWERSYJNA (SV) dr Dorota Sieńko, Zakład Chemii Analitycznej i Analizy Instrumentalnej, Wydział Chemii UMCS Niniejsze ćwiczenie obejmuje oznaczanie stężenia Cd 2+, Pb 2+ i Zn 2+ w próbce
Bardziej szczegółowoPrzedmiot: Chemia budowlana Zakład Materiałoznawstwa i Technologii Betonu
Przedmiot: Chemia budowlana Zakład Materiałoznawstwa i Technologii Betonu Ćw. 4 Kinetyka reakcji chemicznych Zagadnienia do przygotowania: Szybkość reakcji chemicznej, zależność szybkości reakcji chemicznej
Bardziej szczegółowoCelem dwiczenia są ilościowe oznaczenia metodą miareczkowania konduktometrycznego.
Konduktywność elektrolityczna [S/cm] 16. Objętościowe analizy ilościowe z konduktometryczną detekcją punktu koocowego Konduktometria jest metodą elektroanalityczną polegającą na pomiarze przewodnictwa
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 8 Analityczne wykorzystywanie zmiennoprądowych i pulsowych technik woltamperometrycznych.
Ćwiczenie 8 Analityczne wykorzystywanie zmiennoprądowych i pulsowych technik woltamperometrycznych. Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z teorią i możliwościami analitycznego wykorzystywania
Bardziej szczegółowoOCENA CZYSTOŚCI WODY NA PODSTAWIE POMIARÓW PRZEWODNICTWA. OZNACZANIE STĘŻENIA WODOROTLENKU SODU METODĄ MIARECZKOWANIA KONDUKTOMETRYCZNEGO
OCENA CZYSTOŚCI WODY NA PODSTAWIE POMIAÓW PZEWODNICTWA. OZNACZANIE STĘŻENIA WODOOTLENKU SODU METODĄ MIAECZKOWANIA KONDUKTOMETYCZNEGO Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu
Bardziej szczegółowoK02 Instrukcja wykonania ćwiczenia
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego K2 Instrukcja wykonania ćwiczenia Wyznaczanie krytycznego stężenia micelizacji (CMC) z pomiarów napięcia powierzchniowego Zakres zagadnień obowiązujących
Bardziej szczegółowoEFEKT SOLNY BRÖNSTEDA
EFEKT SLNY RÖNSTED Pojęcie eektu solnego zostało wprowadzone przez rönsteda w celu wytłumaczenia wpływu obojętnego elektrolitu na szybkość reakcji zachodzących między jonami. Założył on, że reakcja pomiędzy
Bardziej szczegółowoKatedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego. Wpływ stężenia kwasu na szybkość hydrolizy estru
Katedra Chemii Fizycznej Uniwersytetu Łódzkiego Wpływ stężenia kwasu na szybkość hydrolizy estru ćwiczenie nr 25 opracowała dr B. Nowicka, aktualizacja D. Waliszewski Zakres zagadnień obowiązujących do
Bardziej szczegółowoANALIZA INSTRUMENTALNA
ANALIZA INSTRUMENTALNA TECHNOLOGIA CHEMICZNA STUDIA NIESTACJONARNE Sala 522 ul. Piotrowo 3 Studenci podzieleni są na cztery zespoły laboratoryjne. Zjazd 5 przeznaczony jest na ewentualne poprawy! Możliwe
Bardziej szczegółowoWrocław dn. 22 listopada 2005 roku. Temat lekcji: Elektroliza roztworów wodnych.
Piotr Chojnacki IV rok, informatyka chemiczna Liceum Ogólnokształcące Nr I we Wrocławiu Wrocław dn. 22 listopada 2005 roku Temat lekcji: Elektroliza roztworów wodnych. Cel ogólny lekcji: Wprowadzenie pojęcia
Bardziej szczegółowoPolitechnika Łódzka Wydział Biotechnologii i Nauk o Żywności. Ćwiczenie 1
Politechnika Łódzka Wydział Biotechnologii i Nauk o Żywności Ćwiczenie 1 Polarograficzna metoda oznaczania śladowych ilości Pb(II) w obecności innych jonów metali w próbie badanej 1.Cel ćwiczenia Celem
Bardziej szczegółowoElektrochemia elektroliza. Wykład z Chemii Fizycznej str. 4.3 / 1
Elektrochemia elektroliza Wykład z Chemii Fizycznej str. 4.3 / 1 ELEKTROLIZA POLARYZACJA ELEKTROD Charakterystyka prądowo-napięciowa elektrolizy i sposób określenia napięcia rozkładu Wykład z Chemii Fizycznej
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 2. Charakteryzacja niskotemperaturowego czujnika tlenu. (na prawach rękopisu)
Ćwiczenie 2. Charakteryzacja niskotemperaturowego czujnika tlenu (na prawach rękopisu) W analityce procesowej istotne jest określenie stężeń rozpuszczonych w cieczach gazów. Gazy rozpuszczają się w cieczach
Bardziej szczegółowoElektrochemia - szereg elektrochemiczny metali. Zadania
Elektrochemia - szereg elektrochemiczny metali Zadania Czym jest szereg elektrochemiczny metali? Szereg elektrochemiczny metali jest to zestawienie metali według wzrastających potencjałów normalnych. Wartości
Bardziej szczegółowoHYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE
Ćwiczenie 9 semestr 2 HYDROLIZA SOLI. ROZTWORY BUFOROWE Obowiązujące zagadnienia: Hydroliza soli-anionowa, kationowa, teoria jonowa Arrheniusa, moc kwasów i zasad, równania hydrolizy soli, hydroliza wieloetapowa,
Bardziej szczegółowoWoltamperometryczne oznaczenie paracetamolu w lekach i ściekach
Analit 6 (2018) 45 52 Strona czasopisma: http://analit.agh.edu.pl/ Woltamperometryczne oznaczenie lekach i ściekach Voltammetric determination of paracetamol in drugs and sewage Martyna Warszewska, Władysław
Bardziej szczegółowoCHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ. Ćwiczenie 7
CHEMIA ŚRODKÓW BIOAKTYWNYCH I KOSMETYKÓW PRACOWNIA CHEMII ANALITYCZNEJ Ćwiczenie 7 Wykorzystanie metod jodometrycznych do miedzi (II) oraz substancji biologicznie aktywnych kwas askorbinowy, woda utleniona.
Bardziej szczegółowoOZNACZANIE ZAWARTOŚCI MANGANU W GLEBIE
OZNACZANIE ZAWARTOŚCI MANGANU W GLEBIE WPROWADZENIE Przyswajalność pierwiastków przez rośliny zależy od procesów zachodzących między fazą stałą i ciekłą gleby oraz korzeniami roślin. Pod względem stopnia
Bardziej szczegółowoPrzewodnictwo elektrolitów (7)
Przewodnictwo elektrolitów (7) Rezystancja (opór bierny) dana jest wzorem (II prawo Ohma): U R = i 1 = κ l s U l = κ 1 i s i s U = j = κ = κ E l Chem. Fiz. TCH II/14 1 Gęstość prądu ważna wielkość w elektrochemii
Bardziej szczegółowoSpektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej
Spektrofotometryczne wyznaczanie stałej dysocjacji czerwieni fenolowej Metoda: Spektrofotometria UV-Vis Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zapoznanie studenta z fotometryczną metodą badania stanów równowagi
Bardziej szczegółowo(1) Przewodnictwo roztworów elektrolitów
(1) Przewodnictwo roztworów elektrolitów 1. Naczyńko konduktometryczne napełnione 0,1 mol. dm -3 roztworem KCl w temp. 298 K ma opór 420 Ω. Przewodnictwo właściwe 0,1 mol. dm -3 roztworu KCl w tej temp.
Bardziej szczegółowoODCZYN WODY BADANIE ph METODĄ POTENCJOMETRYCZNĄ
ODCZYN WODY BADANIE ph METODĄ POTENCJOMETRYCZNĄ Instrukcja do ćwiczeń opracowana w Katedrze Chemii Środowiska Uniwersytetu Łódzkiego. 1. Wprowadzenie 1.1. Odczyn wody Odczyn roztworu określa stężenie,
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA SZCZECIŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ ZAKŁAD METALOZNAWSTWA I ODLEWNICTWA
POLITECHNIKA SZCZECIŃSKA INSTYTUT INŻYNIERII MATERIAŁOWEJ ZAKŁAD METALOZNAWSTWA I ODLEWNICTWA PRZEDMIOT: KOROZJA I OCHRONA PRZED KOROZJĄ ĆWICZENIA LABORATORYJNE Temat ćwiczenia: OGNIWA GALWANICZNE Cel
Bardziej szczegółowoRepetytorium z wybranych zagadnień z chemii
Repetytorium z wybranych zagadnień z chemii Mol jest to liczebność materii występująca, gdy liczba cząstek (elementów) układu jest równa liczbie atomów zawartych w masie 12 g węgla 12 C (równa liczbie
Bardziej szczegółowoTemat 7. Równowagi jonowe w roztworach słabych elektrolitów, stała dysocjacji, ph
Temat 7. Równowagi jonowe w roztworach słabych elektrolitów, stała dysocjacji, ph Dysocjacja elektrolitów W drugiej połowie XIX wieku szwedzki chemik S.A. Arrhenius doświadczalnie udowodnił, że substancje
Bardziej szczegółowoPodstawy elektrochemii i korozji
Podstawy elektrochemii i korozji wykład dla III roku kierunków chemicznych Wykład VII Dr Paweł Krzyczmonik Pracownia Elektrochemii i Korozji Uniwersytet Łódzki Kwiecień 2015 1 Elektrochemiczne metody pomiarowe
Bardziej szczegółowoPODSTAWY KOROZJI ELEKTROCHEMICZNEJ
PODSTAWY KOROZJI ELEKTROCHEMICZNEJ PODZIAŁ KOROZJI ZE WZGLĘDU NA MECHANIZM Korozja elektrochemiczna zachodzi w środowiskach wilgotnych, w wodzie i roztworach wodnych, w glebie, w wilgotnej atmosferze oraz
Bardziej szczegółowoTEMAT ĆWICZENIA: KULOMETRIA JAKO METODA ABSOLUTNA-MIARECZKOWANIE KULOMETRYCZNE
PROBLEMATYKA: Ilościowa analiza bezkalibracyjna TEMAT ĆWICZENIA: KULOMETRIA JAKO METODA ABSOLUTNA-MIARECZKOWANIE KULOMETRYCZNE METODA: Kulometria WPROWADZENIE Metody instrumentalne analizy wykorzystują
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 2 Analityczne wykorzystanie zmiennoprądowych i pulsowych technik woltamperometrycznych
ĆWICZENIE 2 Analityczne wykorzystanie zmiennoprądowych i pulsowych technik woltamperometrycznych Cel ćwiczenia: Celem ćwiczenia jest zapoznanie się z teorią i możliwościami analitycznego wykorzystania
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 25. Piotr Skołuda OGNIWA STĘŻENIOWE
Ćwiczenie 25 Piotr Skołuda OGNIWA STĘŻENIOWE Zagadnienia: Ogniwa stężeniowe z przenoszeniem i bez przenoszenia jonów. Ogniwa chemiczne, ze szczególnym uwzględnieniem ogniw wykorzystywanych w praktyce jako
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E 6. Nadnapięcie wydzielania wodoru na metalach
HYDROMETALURGIA METALI NIEŻELAZNYCH 1 Ć W I C Z E N I E 6 Nadnapięcie wydzielania wodoru na metalach WPROWADZENIE ażdej elektrodzie, na której przebiega reakcja elektrochemiczna typu: x Ox + ze y Red (6.1)
Bardziej szczegółowoKATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI
6 KATALITYCZNE OZNACZANIE ŚLADÓW MIEDZI CEL ĆWICZENIA Zapoznanie studenta z zagadnieniami katalizy homogenicznej i wykorzystanie reakcji tego typu do oznaczania śladowych ilości jonów Cu 2+. Zakres obowiązującego
Bardziej szczegółowoKALIBRACJA BEZ TAJEMNIC
KALIBRACJA BEZ TAJEMNIC 1 Piotr KONIECZKA Katedra Chemii Analitycznej Wydział Chemiczny Politechnika Gdańska e-mail: piotr.konieczka@pg.gda.pl 2 S w S x C x -? C w 3 Sygnał wyjściowy detektora funkcja
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO PRZEDMIOCIE
Nazwa przedmiotu: Kierunek: Zarządzanie i Inżynieria Produkcji Chemia procesów pozyskiwania energii Chemistry of energy receiving processes Kod przedmiotu: ZIP.PK.O.4.4. Rodzaj przedmiotu: przedmiot z
Bardziej szczegółowoKatedra Inżynierii Materiałowej
Katedra Inżynierii Materiałowej Instrukcja do ćwiczenia z Biomateriałów Polaryzacyjne badania korozyjne mgr inż. Magdalena Jażdżewska Gdańsk 2010 Korozyjne charakterystyki stałoprądowe (zależności potencjał
Bardziej szczegółowoPOLITECHNIKA WROCŁAWSKA INSTYTUT TECHNOLOGII NIEORGANICZNEJ I NAWOZÓW MINERALNYCH. Ćwiczenie nr 6. Adam Pawełczyk
POLITECHNIKA WROCŁAWSKA INSTYTUT TECHNOLOGII NIEORGANICZNEJ I NAWOZÓW MINERALNYCH Ćwiczenie nr 6 Adam Pawełczyk Instrukcja do ćwiczeń laboratoryjnych USUWANIE SUBSTANCJI POŻYWKOWYCH ZE ŚCIEKÓW PRZEMYSŁOWYCH
Bardziej szczegółowoLABORATORIUM Z PODSTAW BIOFIZYKI ĆWICZENIE NR 4 1. CEL ĆWICZENIA
1. CEL ĆWICZENIA Pomiar potencjału dyfuzyjnego roztworów o różnych stężeniach jonów oddzielonych membranami: półprzepuszczalną i jonoselektywną w funkcji ich stężenia. Wykorzystanie równania Nernsta do
Bardziej szczegółowoWOLTAMPEROMETRIA PULSOWA RÓŻNICOWA (DPV)
WOLTAMPEROMETRIA PULSOWA RÓŻNICOWA (DPV) (Autor: dr Zygmunt Fekner, Zakład Chemii Analitycznej i Analizy Instrumentalnej) Niniejsze ćwiczenie obejmuje oznaczanie stężenia Cd 2+ metodą DPV (każdy z ćwiczących
Bardziej szczegółowoCelem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyki prądowo- napięciowej elektrolizera typu PEM,
Ćw.2 Elektroliza wody za pomocą ogniwa paliwowego typu PEM Celem ćwiczenia jest wyznaczenie charakterystyki prądowo- napięciowej elektrolizera typu PEM, A także określenie wydajności tego urządzenia, jeśli
Bardziej szczegółowod[a] = dt gdzie: [A] - stężenie aspiryny [OH - ] - stężenie jonów hydroksylowych - ] K[A][OH
1 Ćwiczenie 7. Wyznaczanie stałej szybkości oraz parametrów termodynamicznych reakcji hydrolizy aspiryny. Chemiczna stabilność leków jest ważnym terapeutycznym problemem W przypadku chemicznej niestabilności
Bardziej szczegółowoPRACOWNIA FIZYKI MORZA
PRACOWNIA FIZYKI MORZA INSTRUKCJA DO ĆWICZENIA NR 8 TEMAT: BADANIE PRZEWODNICTWA ELEKTRYCZNEGO WODY MORSKIEJ O RÓŻNYCH ZASOLENIACH Teoria Przewodnictwo elektryczne wody morskiej jest miarą stężenia i rodzaju
Bardziej szczegółowoĆ W I C Z E N I E 5. Kinetyka cementacji metali
Ć W I C Z E N I E Kinetyka cementacji metali WPROWADZENIE Proces cementacji jest jednym ze sposobów wydzielania metali z roztworów wodnych. Polega on na wytrącaniu jonów metalu bardziej szlachetnego przez
Bardziej szczegółowoĆw. III. Dioda Zenera
Cel ćwiczenia Ćw. III. Dioda Zenera Zapoznanie się z zasadą działania diody Zenera. Pomiary charakterystyk statycznych diod Zenera. Wyznaczenie charakterystycznych parametrów elektrycznych diod Zenera,
Bardziej szczegółowoDEZYNFEKCJA WODY CHLOROWANIE DO PUNKTU
DEZYNFEKCJA WODY CHLOROWANIE DO PUNKTU PRZEŁAMANIA WPROWADZENIE Ostatnim etapem uzdatniania wody w procesie technologicznym dla potrzeb ludności i przemysłu jest dezynfekcja. Proces ten jest niezbędny
Bardziej szczegółowoKINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY
Ćwiczenie nr 2 KINETYKA HYDROLIZY SACHAROZY I. Kinetyka hydrolizy sacharozy reakcja chemiczna Zasada: Sacharoza w środowisku kwaśnym ulega hydrolizie z wytworzeniem -D-glukozy i -D-fruktozy. Jest to reakcja
Bardziej szczegółowoOZNACZANIE Se(IV) W OBECNOŚCI Se(VI) METODĄ ANODOWEJ WOLTAMPEROMETRII STRIPINGOWEJ Z ZASTOSOWANIEM ZESPOLONEJ MIKROELEKTRODY ZŁOTEJ
OZNACZANIE Se(IV) W OBECNOŚCI Se(VI) METODĄ ANODOWEJ WOLTAMPEROMETRII STRIPINGOWEJ Z ZASTOSOWANIEM ZESPOLONEJ MIKROELEKTRODY ZŁOTEJ Mgr M. Ochab, Zakład Chemii Analitycznej i Analizy Instrumentalnej, Wydział
Bardziej szczegółowoKarta pracy III/1a Elektrochemia: ogniwa galwaniczne
Karta pracy III/1a Elektrochemia: ogniwa galwaniczne I. Elektroda, półogniwo, ogniowo Elektroda przewodnik elektryczny (blaszka metalowa lub pręcik grafitowy) który ma być zanurzony w roztworze elektrolitu
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE NR 4 PEHAMETRIA. Poznanie metod pomiaru odczynu roztworów wodnych kwasów, zasad i soli.
ĆWICZENIE NR 4 PEHAMETRIA Cel ćwiczenia Poznanie metod pomiaru odczynu roztworów wodnych kwasów, zasad i soli. Zakres wymaganych wiadomości 1. Dysocjacja elektrolityczna.. Iloczyn jonowy wody.. Pojęcie
Bardziej szczegółowoLaboratorium 5. Wpływ temperatury na aktywność enzymów. Inaktywacja termiczna
Laboratorium 5 Wpływ temperatury na aktywność enzymów. Inaktywacja termiczna Prowadzący: dr inż. Karolina Labus 1. CZĘŚĆ TEORETYCZNA Szybkość reakcji enzymatycznej zależy przede wszystkim od stężenia substratu
Bardziej szczegółowoĆWICZENIE 13. ANALIZA INSTRUMENTALNA Miareczkowanie Potencjometryczne
ĆWICZENIE 13 ANALIZA INSTRUMENTALNA Miareczkowanie Potencjometryczne Oznaczanie kwasu ortofosforowego w Coca-Coli za pomocą miareczkowania potencjometrycznego roztworem wodorotlenku sodu DZIAŁ: Potencjometria
Bardziej szczegółowoCzujniki. Czujniki służą do przetwarzania interesującej nas wielkości fizycznej na wielkość elektryczną łatwą do pomiaru. Najczęściej spotykane są
Czujniki Ryszard J. Barczyński, 2010 2015 Politechnika Gdańska, Wydział FTiMS, Katedra Fizyki Ciała Stałego Materiały dydaktyczne do użytku wewnętrznego Czujniki Czujniki służą do przetwarzania interesującej
Bardziej szczegółowoObliczenia chemiczne. Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny
Obliczenia chemiczne Zakład Chemii Medycznej Pomorski Uniwersytet Medyczny 1 STĘŻENIA ROZTWORÓW Stężenia procentowe Procent masowo-masowy (wagowo-wagowy) (% m/m) (% w/w) liczba gramów substancji rozpuszczonej
Bardziej szczegółowo