U C H W A Ł A NR 97/05 Rady Miejskiej w Strzegomiu z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie uznania skargi Pani Marii Wójcik za bezzasadną

Transkrypt

1 U C H W A Ł A NR 97/05 Rady Miejskiej w Strzegomiu z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie uznania skargi Pani Marii Wójcik za bezzasadną Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz z późn. zm.), art. 229 pkt 3, art Kodeksu postępowania administracyjnego Rada Miejska w Strzegomiu uchwala co następuje: 1. W wyniku rozpatrzenia skargi Pani Marii Wójcik na działalność Burmistrza Strzegomia uznaje zarzuty zawarte w skardze za bezzasadne. 2. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Strzegomia. 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia. PRZEWODNICZĄCY RADY MIEJSKIEJ w STRZEGOMIU Stanisław SITARZ

2 U Z A S A D N I E N I E do Uchwały Nr 97/05 Rady Miejskiej w Strzegomiu z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie uznania skargi Pani Marii Wójcik za bezzasadną W dniu 9 listopada br. do tut. Urzędu drogą elektroniczną wpłynęła od radnego Powiatu Świdnickiego pana Henryka Niedźwieckiego skarga w sprawie bezczynności Burmistrza w kwestii nie załatwienia sprawy uwłaszczenia Pani Marii Wójcik zamieszkałej w Strzegomiu. Przedmiotowa skarga stosownie do 37 ust. 1 Statutu Gminy Strzegom oraz Regulaminu Pracy Komisji Rewizyjnej została rozpatrzona przez Komisję Rewizyjną. Po wnikliwej analizie treści skargi i wysłuchaniu wyjaśnień udzielonych przez pracownika Wydziału Nieruchomości i Planowania tut. Urzędu i Radcy Prawnego Komisja stwierdza, że skarga na bezczynność Burmistrza jest bezzasadna. Jak wynika z prowadzonej przez w/w Wydział dokumentacji w tej sprawie Pani Maria Wójcik wystąpiła z wnioskiem z dnia r. o nieodpłatne nabycie prawa własności nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, położonej w Strzegomiu przy ul. Olszowej 6 oznaczonej jako działka nr 85 o pow. 320 m 2, ujawnionej w księdze wieczystej KW Prawo użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej zabudowanej domem mieszkalnym ustanowione zostało aktem notarialnym Rep. A.Nr 2516/1973. Decyzją Nr GG-7229-N/2/02 z dnia 21 października 2002 roku Przewodniczący Zarządu Miasta Strzegomia odmówił Pani Marii Wójcik nieodpłatnego nabycia prawa własności nieruchomości działki nr 85. Z uzasadnieniem w/w decyzji wynika, że z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 2001 roku o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości, osobom fizycznym będącym w dniu 26 maja 1990 roku oraz w dniu wejścia w życie ustawy tj. 24 października 2001 roku użytkownikami wieczystymi lub współużytkownikami wieczystymi nieruchomości położonych na obszarze Państwa Polskiego wymienionych w dekrecie z dnia 6 września 1951 r. o ochronie i uregulowaniu własności osadniczych gospodarstw chłopskich na terenie Ziem Odzyskanych /Dz. U. Nr 46, poz. 340 ze zm./ zabudowanych na cele mieszkaniowe, przysługuje roszczenie o nieodpłatne nabycie prawa własności tych nieruchomości. Elementami koniecznymi do rozpatrzenia roszczenia było spełnienie przez Stronę łącznie przesłanek przedmiotowych i podmiotowych dopuszczalności wnioskowanego nieodpłatnego nabycia własności nieruchomości. Możliwość nabycia warunkuje łączne spełnienie następujących przesłanek: - położenie nieruchomości na obszarze Ziem Odzyskanych i byłego Wolnego Miasta Gdańska uprzednie nadanie gospodarstwa rolnego lub działki gruntowej w trybie osadnictwa rolnego, - status nieruchomości rolnej lub zabudowanej na cele mieszkaniowe. Przesłankami podmiotowymi są: - złożenie wniosku przez osobę fizyczną będącą użytkownikiem wieczystym lub współużytkownikiem wieczystym lub ich następcą prawnym, - posiadanie przez w/w osoby tytułu prawnego do nieruchomości spełniającej warunki przedmiotowe w dniu 26 maja 1990 roku i 24 października 2001 r., - nieskorzystanie z uwłaszczenia mieniem, o którym mowa w art. 56a ustawy z dnia r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw państwowych,

3 - złożenie wniosku przed 24 października 2002 r. ponadto z uzasadnienia decyzji wynika, że ustawa z dnia 26 lipca 2001 roku stanowi lex specjalis w stosunku do ogólnej ustawy z dnia 4 września 1997 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności i dotyczy jedynie przypadków, w których kwestie własności nieruchomości nadanych w trybie osadnictwa rolnego na Ziemiach Odzyskanych nie zostały do dnia wejścia w życie ustawy z dnia 26 lipca 2001 roku uregulowane. W treści uzasadnienia decyzji przywołano również rozstrzygnięcie Trybunału Konstytucyjnego z dnia 12 kwietnia 2000 roku /sygn. akt K 8/98/ uznające unormowania dotyczące preferencyjnych reguł odpłatności za przekształcenie użytkowania wieczystego w prawo własności zawarte w ustawie z dnia 4 września 1997 roku za niedopuszczalne i niezgodne z Konstytucją RP, z uwagi między innymi na naruszenie konstytucyjnej gwarancji mienia komunalnego oraz samodzielności finansowej gmin. W świetle powyższego wnioskodawczyni, zdaniem organu nie spełniła ustawowych przesłanej wynikających z przepisów ustawy z dnia 26 lipca 2001 roku koniecznych do nieodpłatnego nabycia prawa własności nieruchomości. Powyższa decyzja została zaskarżona do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu. W odwołaniu od decyzji Pani Wójcik zakwestionowała powyższą interpretację przepisów cytowanej ustawy. Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu odwołania, decyzją Nr SKO.4141/227/2002 z dnia r. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję. Z uzasadnienia decyzji SKO wynika, zgodnie z art. 1 ust. 1, ust. 2 i ust. 4 wymienionej na wstępie ustawy: osobom fizycznym będącym w dniu 26 maja 1990 roku oraz w dniu wejścia w życie ustawy tj. 24 października 2001 r. użytkownikami wieczystymi lub współużytkownikami wieczystymi nieruchomości położonych na obszarach Państwa Polskiego, wymienionych w dekrecie z dnia 6 września 1951 r. o ochronie i uregulowaniu własności osadniczych gospodarstw rolnych na obszarze Ziem Odzyskanych 1/ zabudowanych na cele mieszkaniowe 2/ stanowiących nieruchomości rolne, przysługuje roszczenie o nieodpłatne nabycie prawa tych nieruchomości, na wniosek osoby, o której mowa, a także osoby fizycznej będącej następcą prawnym. Zdaniem Kolegium, zgodnie z brzmieniem tych przepisów odmiennie niż przyjął tut. organ roszczenie o nieodpłatne nabycie prawa własności nieruchomości przysługuje: - osobom fizycznym, które były użytkownikami lub współużytkownikami wieczystymi nieruchomości położonych na obszarze Ziem Odzyskanych, zabudowanych na cele mieszkaniowe lub nieruchomości rolnych zarówno w dniu 26 maja 1990 roku, jak i w dniu 24 października 2001 r., - osobom fizycznym będącym następcami prawnymi osoby fizycznej posiadającej prawo użytkowania wieczystego w dwóch wskazanych datach, - osobom fizycznym będącym następcami prawnymi osoby fizycznej posiadającej prawo użytkowania wieczystego w dwóch wskazanych datach, - osobom fizycznym będącym następcami prawnymi użytkownika wieczystego posiadającego prawo już w dniu 26 maja 1990 r. jeżeli następstwo to wynika z sukcesji uniwersalnej, czyli prawa do dziedziczenia majątku po zmarłym, - jeżeli te osoby nie korzystały z uwłaszczenia mieniem, o których mowa w art. 56a ustawy z dnia 30 sierpnia 1996 r. o komercjalizacji i prywatyzacji przedsiębiorstw. W uzasadnieniu decyzji SKO podkreśliło, że umową użytkowania wieczystego i umową sprzedaży zawartą w formie aktu notarialnego z dnia 26 kwietnia 1973 r. Rep. A. nr 2516/1973, prawo użytkowania wieczystego działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym, położonym w Strzegomiu przy ul. Olszowej 6 nabyła

4 Marianna Dembińska. Z zawiadomienia Sądu Rejonowego Wydziału Ksiąg Wieczystych w Świdnicy wynika, że w KW nr 1266 jako użytkownik wieczysty nieruchomości wpisana została Maria Wójcik na podstawie postanowienia Sądu Rejonowego w Świdnicy z dnia 7 grudnia 1999 r. /sygn. akt. I Ns 288/99/. Postanowieniem tym dokonano działu spadku w ten sposób, że nieruchomość tę przyznano w całości Marii Wójcik. Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznało, że wnioskodawczyni nie spełnia kryteriów ustawowych, ponieważ nie była w dniu 26 maja 1990 roku użytkownikiem wieczystym /była wraz z osobami uprawnionymi do dziedziczenia ustawowego współużytkownikiem wieczystym nieruchomości/, stała się nim dopiero w dniu wydania przez Sąd Rejonowy w Świdnicy postanowienia o podział spadku. Ustawa z dnia 26 lipca 2001 roku o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości od początku obowiązywania budziła liczne kontrowersje, dotyczące osób uprawnionych do przekształcenia prawa użytkowania wieczystego w prawo własności /określonego w ustawie mianem nabycia własności /. Kwestie interpretacji przepisu art. 1 ust. 2 ustawy, w zakresie pojęcia następca prawny oraz najistotniejsze zagadnienie odpłatności lub nieodpłatności za uwłaszczenie budziły również wiele wątpliwości. Przepisem art. 15 ustawy z dnia 11 kwietnia 2003 r. o kształtowaniu ustroju rolnego /Dz. U. Nr 64, poz. 592/ obowiązującej od dnia 16 lipca 2003 r. dokonano nowelizacji art. 1 ustawy z dnia 26 lipca 2001 r. przekształcenie użytkowania wieczystego, które obejmowało początkowo tylko użytkowników wieczystych z tzw. Ziem Zachodnich, rozciągnięto na wszystkich użytkowników wieczystych /osoby fizyczne/, a także następców prawnych. Nowelizacja ta nie sprecyzowała kwestii odpłatności lub nieodpłatności za nabycie z mocy prawa własności nieruchomości. W związku z licznymi zapytaniami zainteresowanych gmin Ministerstwo Infrastruktury w pismach z dnia r. oraz r. podkreśliło, iż art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 2001 r. nie zawiera zapisu, jaki znajdował się przed nowelizacją ustawy i stanowił o nieodpłatnym nabyciu prawa własności, a ponieważ Rząd nie był wnioskodawcą omawianej ustawy i nie znał intencji jaką kierowano się przy jej uchwalaniu, poglądy co do tego jaki był zamiar ustawodawcy rezygnującego z wyraźnego wskazania w ustawie zasad odpłatności są podzielone. Jednocześnie Ministerstwo wskazało, że gdyby przyjąć, że nabycie własności na mocy powołanej ustawy następuje nieodpłatnie, to należałoby uznać, że przepis jest niekonstytucyjny, w uzasadnieniu swojego stanowiska powołując się na dotychczasowe orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, dotyczące oceny zasad odpłatności zawartych w ustawie z dnia 4 września 1997 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności. W związku z powyższym w dniu r. Rada Miejska w Strzegomiu skierowała do Trybunału Konstytucyjnego wniosek o stwierdzenie niezgodności art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 2001 roku z Konstytucją. W uzasadnieniu wniosku podniesiono kwestię nie unormowania w ustawie nieodpłatnego czy też odpłatnego nabycia z mocy prawa własności nieruchomości oraz kwestię braku mechanizmów gwarantujących słuszne odszkodowanie dla Gminy. Wniosek Rady został przyjęty do rozpatrzenia przez TK i dołączony do wniosków Rady Miasta w Piotrkowie Trybunalskim i Rady Miasta Chorzów. Stanowisko Rady Miejskiej w Strzegomiu zostało poparte przez Prokuratora Generalnego oraz Sejm, które w swoich pismach z dnia 2 marca 2005 r. oraz 15 marca 2005 r. uznał, że art. 1 ust. 1 ustawy jest niezgody z wymienionymi w nich przepisami Konstytucji. Złożenie wniosku w TK nie wstrzymało realizacji przez tut. organ przepisów rozporządzenia Ministra Skarbu Państwa z dnia 25 listopada 2003 roku w sprawie szczegółowego trybu wydawania decyzji o nabyciu przez użytkowników wieczystych lub

5 współużytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości zabudowanych na cele mieszkaniowe lub stanowiących nieruchomości rolne /Dz. U. Nr 205, poz. 1991/. Zgodnie z 2 ust. 1 tego rozporządzenia przystąpiono do sporządzenia wykazu nieruchomości przeznaczonych do nabycia na własność przez użytkowników wieczystych, w którym ujęta została również nieruchomość Pani Wójcik Marii. Termin sporządzenia wykazu został zmieniony rozporządzeniem z dnia 22 kwietnia 2004 roku /Dz. U. Nr 111 poz. 1178/ na dzień 18 grudnia 2004 rok. Wyrokiem z dnia 15 kwietnia 2005 roku, który wpłynął do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Wałbrzychu w dniu 18 maja 2005 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny uchylił decyzję Nr GG-7229-N/2/02 z dnia r. o odmowie nabycia prawa własności nieruchomości położonej w Strzegomiu przy ul. Olszowej 6, oznaczonej jako działka nr 85 o pow. 320 m 2 oraz decyzję organu odwoławczego Nr SKO.4141/227/2002 z dnia 27 listopada 2002 r. W oparciu o wyrok WSA, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Wałbrzychu decyzją Nr SKO 4141/148/2005 z dnia 10 sierpnia 2005 r. uchyliło zaskarżoną Nr GG N/2/02 z dnia r. w całości i przekazało sprawę do ponownego rozpatrzenia. Na wniesienie skargi do WSA we Wrocławiu od w/w decyzji przysługiwał stronie termin 30 dni od daty doręczenia decyzji tj. licząc od dnia r. W tym okresie w Sejmie trwały już prace nad przyjęciem ostatecznej wersji, po poprawkach Senatu ustawy o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności /w dniu 27 lipca 2005 roku Sejm przyjął ostateczną wersję nowej ustawy, która następnie została podpisana przez Prezydenta RP/. Nowa ustawa z dnia 29 lipca 2005 r. o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości weszła w życie z dniem 13 października 2005 r. Umożliwia ona na wystąpienia z żądaniem o przekształcenie użytkowania wieczystego we własność dla osób fizycznych oraz ich następców prawnych, w ograniczonym zakresie osobom prawnym, jak również spółdzielniom mieszkaniowym. Zgodnie z przepisami nowej ustawy, za przekształcenie prawa użytkowania wieczystego w prawo własności przysługuje opłata, do ustalenia której stosuje się przepisy ustawy o gospodarce nieruchomościami. Tutejszy organ po upływie terminu na wniesienie odwołania od decyzji Nr SKO 4141/148/2005 z dnia 10 sierpnia 2005 r. poinformował Panią Marię Wójcik pismem Nr WGN-7229/1846/2005 z dnia r. o wejściu w życie z dniem 13 października 2005 roku ustawy z dnia 29 lipca 2005 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego w prawo własności nieruchomości /Dz. U. Nr 175, poz. 1459/. W oparciu o przepisy nowej ustawy utraciły moc: ustawa z dnia 4 września 1997 roku o przekształceniu prawa użytkowania wieczystego przysługującego osobom fizycznym w prawo własności /D. U. z 2001 roku, Nr 120, poz oraz z 2002 r. Nr 113, poz. 984/ i ustawa z dnia 26 lipca 2001 roku o nabywaniu przez użytkowników wieczystych prawa własności nieruchomości /Dz. U. Nr 113, poz. 1209, z 2002 r. Nr 113, poz. 984 oraz z 2003 r. Nr 3, poz. 24 i Nr 64, poz. 592/. Z mocy art. 8 tej ustawy, do spraw wszczętych na podstawie w/w ustaw i niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy obowiązującej ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. W świetle powyżej przedstawionych okoliczności faktycznych, tut. organ w związku z zaskarżeniem ustawy do Trybunału Konstytucyjnego, stanowiskami Ministerstwa Infrastruktury, Sejmu, Prokuratora Generalnego oraz wejściem w życie nowej ustawy nie mógł stosować przepisu uznanego w opinii tych organów za niekonstytucyjny, dlatego też stawiany zarzut bezczynności nie znajduje uzasadnienia.

6 Jak wynika z powyższego zainteresowana była informowana o sposobie załatwienia. Ponadto informuję, że Pani Maria Wójcik brała udział w posiedzeniu Komisji Rewizyjnej w temacie rozpatrzenia skargi. Zawiadomienie skarżącego o sposobie załatwienia skargi wymaga podjęcia uchwały przez Radę miejską ponieważ zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym z 1990 r. /Dz. U. Nr 142 poz z późn. zm./ organ gminy podejmuje uchwały.