Część A. Testy. Test 1. Pojęcie umowy

Transkrypt

1 Test 1. Pojęcie umowy 1. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, nie reguluje on procedury zawarcia umowy w drodze: a) złożenia oferty w postaci elektronicznej, b) aukcji, c) rokowań. 2. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, w stosunkach pomiędzy przedsiębiorcami: a) oferta złożona w postaci elektronicznej przestaje wiązać, gdy druga strona nie oświadczy niezwłocznie, że ofertę przyjmuje, b) oferta złożona w postaci elektronicznej wiąże składającego tylko w przypadku, gdy druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie, c) oferta złożona w postaci elektronicznej wiąże składającego tylko w przypadku, gdy druga strona niezwłocznie potwierdzi jej otrzymanie, chyba że strony postanowiły inaczej. 3. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, w stosunkach między przedsiębiorcami odpowiedź na ofertę z zastrzeżeniem zmian lub uzupełnień niezmieniających istotnie treści oferty poczytuje się za: a) nową ofertę, b) zaproszenie do złożenia nowej oferty, c) przyjęcie oferty. 4. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, jeżeli przedsiębiorca otrzymał od osoby, z którą pozostaje w stałych stosunkach gospodarczych, ofertę zawarcia umowy w ramach swej działalności, brak niezwłocznej odpowiedzi: a) poczytuje się za odrzucenie oferty, b) poczytuje się za przyjęcie oferty, Test 1

2 2 Część A. Testy c) powoduje odpowiedzialność odszkodowawczą oblata, chyba że brak odpowiedzi jest następstwem okoliczności, za które oblat odpowiedzialności nie ponosi. 5. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, w przypadku negocjacji prowadzonych w celu zawarcia oznaczonej umowy, odpowiedzialność z tytułu culpae in contrahendo ponosi strona, która rozpoczyna lub prowadzi negocjacje: a) z naruszeniem zasad współżycia społecznego, b) z naruszeniem dobrych obyczajów, c) w sposób sprzeczny ze społeczno-gospodarczym celem negocjacji. Test 2. Typologia i klasyfikacja umów w obrocie gospodarczym 1. Umową nienazwaną jest umowa: a) deweloperska, b) timesharingu, c) franchisingu. 2. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, jeżeli z zawartej w przepisach definicji danego typu umowy (np. umowy przewozu) wynika, że jedna ze stron zaciąga swoje zobowiązanie w zakresie działalności przedsiębiorstwa, to umowa zawierająca wszystkie wymagane elementy, ale zawarta pomiędzy osobami które nie są przedsiębiorcami: a) będzie nieważna, b) będzie umową nienazwaną, c) będzie umową nazwaną innego typu bądź umową nienazwaną, zależnie od jej treści. 3. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, do umów, które mogą być zawierane wyłącznie w zakresie działalności przedsiębiorstwa jednej ze stron nie należy: a) umowa sprzedaży na raty, b) umowa dostawy, c) umowa komisu. 4. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, charakteru gospodarczego nie musi mieć umowa: a) sprzedaży na raty, b) kontraktacji, c) dostawy. Test 2

3 3 5. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, obustronnie gospodarczy charakter ma umowa: a) kontraktacji, b) dostawy, c) agencyjna. Test 3. Zabezpieczenie wierzytelności umownych w obrocie gospodarczym 1. Zgodnie z przepisami ustawy o księgach wieczystych i hipotece, hipoteka jest ograniczonym prawem rzeczowym, ustanowionym w celu zabezpieczenia oznaczonej wierzytelności, zgodnie z którego treścią wierzyciel może dochodzić: a) zaspokojenia z nieruchomości będącej własnością jego dłużnika osobistego i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi tego dłużnika, b) zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, jednak bez pierwszeństwa przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości, chyba że jest nim sam dłużnik, c) zaspokojenia z nieruchomości bez względu na to, czyją stała się własnością, i z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela nieruchomości. 2. Zgodnie z przepisami ustawy o księgach wieczystych i hipotece, oprócz nieruchomości hipoteką można obciążyć m.in. także: a) przedsiębiorstwo, b) prawo użytkowania, c) wierzytelność zabezpieczoną hipoteką. 3. Zgodnie z przepisami ustawy o księgach wieczystych i hipotece, hipoteką można zabezpieczyć: a) wyłącznie wierzytelności pieniężne, b) wierzytelności pieniężne i niepieniężne, c) wyłącznie wierzytelności niepieniężne. 4. Zgodnie z przepisami ustawy o księgach wieczystych i hipotece, właściciel nieruchomości obciążonej hipoteką: a) może skutecznie zobowiązać się względem wierzyciela hipotecznego, że nie dokona zbycia lub obciążenia nieruchomości przed wygaśnięciem hipoteki, b) nie może skutecznie zobowiązać się względem wierzyciela hipotecznego, że nie dokona zbycia lub obciążenia nieruchomości przed wygaśnięciem hipoteki, c) może dokonać zbycia tej nieruchomości wyłącznie za zgodą wierzyciela hipotecznego. Test 3

4 4 Część A. Testy 5. Zgodnie z przepisami ustawy o księgach wieczystych i hipotece, zaspokojenie wierzyciela hipotecznego z nieruchomości będącej przedmiotem hipoteki: a) co do zasady następuje w drodze egzekucji z tej nieruchomości, b) co do zasady następuje poprzez przewłaszczenie tej nieruchomości na wierzyciela hipotecznego, c) następuje poprzez przewłaszczenie tej nieruchomości na wierzyciela hipotecznego, jeżeli umowa o ustanowienie hipoteki tak przewiduje. 6. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, zastawnik może dochodzić zaspokojenia z rzeczy obciążonej, bez względu na to czyją stała się własnością: a) zawsze z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela rzeczy, b) z pierwszeństwem przed wierzycielami osobistymi właściciela rzeczy, wyjąwszy tych, którym z mocy ustawy przysługuje pierwszeństwo szczególne, c) z zachowaniem zasady proporcjonalnego zaspokojenia roszczeń wszystkich zastawników. 7. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, umowa o ustanowienie zastawu ma charakter: a) realny, b) konsensualny, c) realny, za wyjątkiem sytuacji w której rzecz znajduje się w dzierżeniu wierzyciela. 8. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, przeniesienie wierzytelności zabezpieczonej zastawem: a) pociąga za sobą przeniesienie zastawu, chyba że przeniesienia wierzytelności dokonano z wyłączeniem zastawu, b) pociąga za sobą wygaśnięcie zastawu z mocy prawa, c) nie jest dopuszczalne. 9. Zgodnie z przepisami ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, do ustanowienia zastawu rejestrowego konieczne jest: a) zawarcie umowy w formie pisemnej pod rygorem nieważności oraz wpisanie zastawu do rejestru zastawów, b) złożenie przez zastawcę oświadczenia woli w formie aktu notarialnego oraz wpisanie zastawu do rejestru zastawów, c) zawarcie umowy w formie aktu notarialnego oraz wydanie zastawnikowi przedmiotu zastawu. Test 3

5 5 10. Zgodnie z przepisami ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, zastawem rejestrowym można zabezpieczyć wierzytelność: a) pieniężną wyrażoną w pieniądzu polskim lub walucie obcej, b) zarówno pieniężną wyrażoną wyłącznie w pieniądzu polskim, jak i niepieniężną, c) zarówno pieniężną wyrażoną w pieniądzu polskim lub walucie obcej, jak i niepieniężną. 11. Umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie zawierana pomiędzy przedsiębiorcami jest: a) umową nazwaną, b) umową nienazwaną, c) szczególnym przypadkiem umowy zastawu. 12. Umowa przewłaszczenia na zabezpieczenie rzeczy ruchomej może być, co do zasady, zawarta z zastrzeżeniem: a) wyłącznie warunku zawieszającego, b) wyłącznie warunku rozwiązującego, c) warunku zawieszającego lub rozwiązującego. 13. Umowa przewłaszczenia rzeczy ruchomej na zabezpieczenie z zastrzeżeniem, że przeniesienie własności rzeczy następuje pod warunkiem rozwiązującym, zgodnie z którym wykonanie wierzytelności spowoduje automatyczne przejście prawa własności na dłużnika jest: a) ważna, b) nieważna, ponieważ przeniesienie własności rzeczy ruchomej nie może nastąpić z zastrzeżeniem warunku lub terminu, c) nieważna, ponieważ powrotne przeniesienie własności na dłużnika wymaga dodatkowego porozumienia stron obejmującego ich bezwarunkową zgodę na przeniesienie własności. 14. W przypadku przewłaszczenia rzeczy ruchomej na zabezpieczenie wierzytelności rzecz przewłaszczona: a) może pozostać w posiadaniu dłużnika, b) zostaje objęta w posiadanie przez wierzyciela, c) zostaje złożona do depozytu sądowego. 15. Podobieństwo instytucji przewłaszczenia rzeczy ruchomej na zabezpieczenie oraz zastawu rejestrowego polega na tym, że: a) rzecz będąca przedmiotem zabezpieczenia może pozostać w posiadaniu dłużnika, Test 3

6 6 Część A. Testy b) ustanowienie takiej formy zabezpieczenia wierzytelności wymaga konstytutywnego wpisu do rejestru prowadzonego przez sąd, c) obydwie instytucje mogą służyć zabezpieczaniu wyłącznie wierzytelności pieniężnych. 16. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, udzielenie poręczenia wymaga: a) oświadczenia poręczyciela, złożonego na piśmie pod rygorem nieważności, b) zawarcia umowy w formie pisemnej pod rygorem dla celów dowodowych, c) zawarcia umowy w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. 17. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, poręczenie wygasa wskutek: a) utraty zdolności do czynności prawnych dłużnika, za którego poręczenia udzielono, b) odwołania przez poręczyciela w przypadku bezterminowego poręczenia za dług przyszły, c) niezawiadomienia poręczyciela przez wierzyciela o tym, że dłużnik opóźnia się ze spełnieniem świadczenia. 18. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, czynność prawna dokonana przez dłużnika z wierzycielem po udzieleniu poręczenia: a) może spowodować zwiększenie lub zmniejszenie zobowiązania poręczyciela, b) może spowodować zmniejszenie zobowiązania poręczyciela, c) nie ma wpływu na wielkość zobowiązania poręczyciela. 19. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, za wykonanie zobowiązania: a) poręczyciel odpowiada na zasadach odpowiedzialności solidarnej, b) w braku odmiennego zastrzeżenia poręczyciel odpowiada jak współdłużnik solidarny, c) poręczyciel odpowiada dopiero, gdy egzekucja z majątku dłużnika okaże się bezskuteczna. 20. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, jeżeli termin płatności istniejącego długu nie jest określony: a) poręczyciel może rozwiązać umowę poręczenia za sześciomiesięcznym terminem wypowiedzenia, b) poręczyciel może po upływie sześciu miesięcy od daty poręczenia żądać, aby wierzyciel wezwał dłużnika do zapłaty, c) poręczenie wygasa z mocy prawa po upływie sześciu miesięcy od daty poręczenia, chyba że umowa stanowi inaczej. Test 3

7 7 Test 4. Umowy przenoszące własność rzeczy i praw 1. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, przedmiotem umowy dostawy jest zobowiązanie do wytworzenia i dostarczenia: a) wyłącznie rzeczy oznaczonych co do gatunku, b) wyłącznie rzeczy zamiennych, c) wyłącznie pożytków naturalnych. 2. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, umowa dostawy powinna być zawarta: a) w formie pisemnej zastrzeżonej pod rygorem nieważności (ad solemnitatem), b) w formie pisemnej zastrzeżonej pod rygorem dla celów dowodowych (ad probationem), c) w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. 3. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, umowę dostawy można scharakteryzować jako: a) podtyp sprzedaży z pewnymi elementami umowy o dzieło, b) podtyp sprzedaży z pewnymi elementami zlecenia, c) podtyp umowy o dzieło, w której świadczenie ma charakter okresowy. 4. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, w sytuacji gdy dostawca opóźnia się z rozpoczęciem wytwarzania przedmiotu dostawy lub poszczególnych jego części tak dalece, że nie jest prawdopodobne, żeby zdołał je dostarczyć w czasie umówionym, odbiorca: a) powinien wyznaczyć odbiorcy dodatkowy termin, a po jego upływie od umowy odstąpić jeszcze przed upływem terminu do dostarczenia przedmiotu dostawy, b) powinien wyznaczyć odbiorcy dodatkowy termin, a po jego upływie od umowy odstąpić ale po upływie terminu do dostarczenia przedmiotu dostawy, c) może nie wyznaczając terminu dodatkowego od umowy odstąpić jeszcze przed upływem terminu do dostarczenia przedmiotu dostawy. 5. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, w zakresie nieuregulowanym przepisami Kodeksu cywilnego o dostawie, do praw i obowiązków dostawcy i odbiorcy stosuje się odpowiednio przepisy: a) o sprzedaży, b) o umowie o dzieło, c) o kontraktacji. Test 4

8 Część A. Testy 6. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, przedmiotem umowy kontraktacji jest zobowiązanie do wytworzenia i dostarczenia: a) rzeczy oznaczonych co do gatunku, b) produktów rolnych określonego rodzaju, c) pożytków naturalnych. 7. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, stronami umowy kontraktacji są: a) producent i kontraktujący, b) kontraktor i kontraktujący, c) dostawca i odbiorca. 8. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, ilość produktów rolnych będących przedmiotem kontraktacji może być w umowie oznaczona: a) wyłącznie w jednostkach miary, b) w jednostkach miary lub według obszaru, z którego produkty te mają być zebrane, c) wyłącznie według obszaru, z którego produkty te mają być zebrane. 9. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, zobowiązanie kontraktującego do spełnienia określonych świadczeń dodatkowych należy: a) do elementów przedmiotowo istotnych (essentialia negotii) treści tej czynności prawnej, b) zawsze do elementów nieistotnych (naturalia negotii) treści tej czynności prawnej, c) do elementów nieistotnych (naturalia negotii) treści tej czynności prawnej, jeżeli przepisy szczególne przewidują obowiązek spełnienia takiego świadczenia. 10. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, jeżeli po zawarciu umowy kontraktacji gospodarstwo producenta przeszło w posiadanie innej osoby, prawa i obowiązki wynikające z tej umowy: a) co do zasady przechodzą na nowego posiadacza, b) przechodzą na nowego posiadacza tylko jeżeli umowa tak stanowi, c) przechodzą na nowego posiadacza tylko za jego zgodą. Test 5. Umowy o korzystanie z rzeczy i praw 1. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, stronami umowy leasingu są: a) instytucja finansowa i użytkownik, b) finansujący i korzystający, c) leasingodawca i leasingobiorca. Test 5

9 9 2. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, korzystający z rzeczy na podstawie umowy leasingu ma: a) wyłącznie prawo używania rzeczy, podobnie jak w umowie najmu, b) zawsze prawo używania rzeczy i pobierania jej pożytków, podobnie jak w umowie dzierżawy, c) prawo używania rzeczy bądź używania rzeczy i pobierania jej pożytków w zależności od treści umowy. 3. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, tak zwany leasing zwrotny, polegający na tym, że finansujący nabywa rzecz od zbywcy po to, by oddać mu ją w leasing jako korzystającemu: a) jest na gruncie przepisów Kodeksu cywilnego niedopuszczalny, b) jest na gruncie przepisów Kodeksu cywilnego nieuregulowany, ale dopuszczalny na podstawie zasady swobody umów (art KC), c) nie posiada odrębnej regulacji i podlega przepisom Kodeksu cywilnego o leasingu. 4. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, tak zwany leasing bezpośredni, polegający na tym, że jedna strona zobowiązuje się oddać rzecz stanowiącą jej własność do używania albo do używania i pobierania pożytków drugiej stronie, a druga strona zobowiązuje się zapłacić właścicielowi rzeczy w umówionych ratach wynagrodzenie pieniężne: a) podlega przepisom Kodeksu cywilnego o najmie lub dzierżawie, w zależności od tego czy umowa przewiduje prawo pobierania pożytków, b) podlega stosowanym odpowiednio przepisom Kodeksu cywilnego o leasingu, c) jest umową nienazwaną. 5. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, zawarte w umowie zastrzeżenie, że finansujący może bez dodatkowego wezwania wypowiedzieć umowę leasingu ze skutkiem natychmiastowym, jeżeli korzystający dopuszcza się zwłoki z zapłatą co najmniej jednej raty: a) jest nieważne, b) powoduje nieważność całej umowy jako sprzecznej z ustawą, c) jest ważne wyłącznie w przypadku, gdy zostało uzgodnione indywidualnie z korzystającym. 6. Umowa know-how jest umową: a) realną, b) wzajemną, c) nazwaną. Test 5

10 10 Część A. Testy 7. Celem umowy know-how jest: a) udostępnienie informacji, b) przeniesienie autorskich praw majątkowych, c) edukacja i szkolenie personelu. 8. Umowa know-how jest umową: a) nazwaną, uregulowaną przepisami prawa unijnego, b) nienazwaną, chociaż samo pojęcie know-how jest w prawie polskim i unijnym definiowane, c) nienazwaną, a pojęcie know-how nie posiada w prawie polskim definicji legalnej. 9. Klauzula o udostępnieniu wiedzy technicznej o charakterze know-how jest typowa dla umowy: a) factoringu, b) franchisingu, c) forfaitingu. 10. Przedmiotem umowy know-how może być wiedza techniczna: a) nieopatentowana i nieujawniona do wiadomości publicznej, b) opatentowana i ujawniona do wiadomości publicznej, c) nieujawniona do wiadomości publicznej, bez względu na to, czy jest przedmiotem patentu. Test 6. Umowy pośrednictwa w obrocie gospodarczym 1. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, umocowanie agenta do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie należy do elementów: a) przedmiotowo istotnych treści umowy agencyjnej (essentialia negotii), b) podmiotowo istotnych treści umowy agencyjnej (accidentalia negotii), c) przedmiotowo nieistotnych treści umowy agencyjnej (naturalia negotii). 2. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, umowa agencyjna: a) jest zawsze umową odpłatną, a wynagrodzenie agenta powinno być w umowie ustalone jako element przedmiotowo istotny tej czynności prawnej, b) jest zawsze umową odpłatną, a w braku odmiennych postanowień umowy wynagrodzenie agenta stanowi prowizja zależna od liczby lub wartości zawartych umów, c) zgodnie z zasadą swobody umów jest umową odpłatną lub nieodpłatną zależnie od woli stron. Test 6

11 11 3. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, zastrzeżenie, zgodnie z którym agent odpowiada w uzgodnionym zakresie za wykonanie zobowiązania przez klienta: a) nie wymaga dla swojej ważności zachowania formy pisemnej, b) nie wymaga ustalenia odrębnego wynagrodzenia agenta (prowizja del credere), c) w braku odmiennych ustaleń co do zakresu odpowiedzialności agenta oznacza, że odpowiada on za to, że klient spełni świadczenie. 4. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, umowa agencyjna powinna być zawarta: a) w formie pisemnej pod rygorem ad solemnitatem, b) w formie pisemnej pod rygorem ad eventum, w przypadku zastrzeżenia prowizji del credere, c) w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi. 5. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, w przeciwieństwie do umowy zlecenia: a) umowa agencyjna ma zawsze charakter terminowy, b) umowa agencyjna zawarta na czas oznaczony nie może nigdy zostać wypowiedziana przez dającego zlecenie, c) wypowiedzenie umowy agencyjnej zawartej na czas nieoznaczony wymaga, co do zasady, zachowania ustawowych terminów wypowiedzenia. 6. Zgodnie z przepisami ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, wyróżnia się następujące rodzaje brokerów: a) broker ubezpieczeniowy i broker morski, b) broker ubezpieczeniowy i broker reasekuracyjny, c) broker ubezpieczeniowy i broker rejestrowy. 7. Zgodnie z przepisami ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, zakres działalności brokera ubezpieczeniowego nie obejmuje działalności polegającej na: a) zawieraniu umów ubezpieczenia w imieniu ubezpieczającego, b) zawieraniu umów ubezpieczenia w imieniu zakładu ubezpieczeń, c) pośredniczeniu przy zawieraniu umów ubezpieczenia na rzecz ubezpieczonego. 8. Zgodnie z przepisami ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, brokerem ubezpieczeniowym może być: a) tylko osoba fizyczna, b) tylko osoba prawna, c) osoba fizyczna lub osoba prawna. Test 6

12 12 Część A. Testy 9. Zgodnie z przepisami ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, broker ubezpieczeniowy przed zawarciem umowy ubezpieczenia jest obowiązany udzielić na piśmie porady, w oparciu o rzetelną analizę ofert w liczbie wystarczającej do opracowania rekomendacji najwłaściwszej umowy ubezpieczenia oraz pisemnie wyjaśnić podstawy, na których opiera się rekomendacja: a) w każdym przypadku, b) tylko w przypadku, gdy ubezpieczającym jest konsument, c) tylko w przypadku, gdy wartość polisy przekracza wyrażoną w złotych równowartość euro. 10. Zgodnie z przepisami ustawy o pośrednictwie ubezpieczeniowym, nazwa broker: a) jest prawnie zastrzeżona tylko dla działalności w zakresie ubezpieczeń, b) jest prawnie zastrzeżona tylko dla działalności w zakresie ubezpieczeń oraz pośrednictwa w transakcjach zawieranych na giełdzie towarowej, c) nie jest prawnie zastrzeżona i można jej używać jako tytułu zawodowego w dowolnej działalności z zakresu pośrednictwa gospodarczego. 11. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, do umowy, w której osoba niebędąca przedsiębiorcą zobowiązuje się za wynagrodzeniem do sprzedaży rzeczy ruchomej należącej do drugiej strony umowy: a) należy stosować przepisy o zleceniu, b) należy stosować przepisy o umowie o dzieło, c) należy w sposób odpowiedni stosować przepisy o umowie komisu. 12. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, umowa komisu może polegać na tym, że komisant zobowiązuje się do: a) sprzedaży rzeczy ruchomej na rachunek i w imieniu komitenta, b) kupna rzeczy ruchomej na rachunek komitenta, lecz w imieniu własnym, c) sprzedaży rzeczy ruchomej na rachunek i w imieniu własnym. 13. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, ekonomiczną korzyścią osiąganą przez komisanta jest: a) marża, stanowiąca różnicę pomiędzy ceną zakupu a ceną sprzedaży rzeczy, b) prowizja wypłacana przez komitenta, c) prowizja wypłacana przez osobę trzecią, której komisant rzecz sprzedaje. 14. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, w przypadku gdy rzecz zostaje oddana w komis, a następnie sprzedana: a) własność rzeczy zostaje przeniesiona tylko raz pomiędzy komitentem a kupującym, Test 6

13 13 b) własność rzeczy zostaje przeniesiona tylko raz pomiędzy komisantem a kupującym, c) własność rzeczy zostaje przeniesiona dwa razy pomiędzy komitentem a komisantem, a następnie pomiędzy komisantem a kupującym. 15. Zgodnie z przepisami Kodeksu cywilnego, komisant nabywa roszczenie o zapłatę prowizji z chwilą, gdy: a) rzecz została sprzedana, b) rzecz została wydana nabywcy, a nabywca zapłacił cenę komisantowi, c) komitent otrzymał cenę. 16. Umowa factoringu: a) powoduje powstanie stosunku zobowiązaniowego o charakterze ciągłym pomiędzy przedsiębiorcą a faktorem, b) powoduje powstanie trójstronnego stosunku prawnego pomiędzy przedsiębiorcą, faktorem a dłużnikiem, c) zostaje zawarta pomiędzy przedsiębiorcą i faktorem, jednak dla swej skuteczności wymaga pisemnej zgody dłużnika. 17. W przeciwieństwie do factoringu właściwego (pełnego), w przypadku factoringu niewłaściwego (niepełnego): a) nie następuje przelew wierzytelności na faktora, b) ryzyko niewypłacalności dłużnika nie przechodzi na faktora, c) faktor dochodzi należności od dłużnika działając w imieniu i na rzecz wierzyciela. 18. Podstawową cechą odróżniającą umowę factoringu od umowy przelewu wierzytelności jest: a) warunkowy charakter przeniesienia wierzytelności na faktora, b) obowiązek świadczenia przez faktora usług dodatkowych na rzecz przedsiębiorcy, c) wielostronny charakter umowy factoringu. 19. Do funkcji factoringu właściwego nie należy: a) finansowanie przedsiębiorcy poprzez wykup jego wierzytelności przez faktora, b) ograniczenie ryzyka gospodarczego przedsiębiorcy, poprzez przejęcie przez faktora ryzyka wypłacalności dłużnika, c) udzielanie przedsiębiorcy kredytu pod zabezpieczenie w postaci jego wierzytelności. Test 6

14 14 Część A. Testy 20. W świetle postanowień Konwencji ottawskiej z 1988 r., do charakterystycznych usług wykonywanych przez faktora na podstawie umowy factoringu międzynarodowego należy: a) audyt ryzyk finansowych, b) prowadzenie ksiąg, c) udzielanie ochrony ubezpieczeniowej. 21. Typowym celem umowy forfaitingu jest: a) inkaso wierzytelności za wynagrodzeniem w postaci prowizji, b) przeniesienie wierzytelności w zamian za cenę, c) powiernicze przeniesienie wierzytelności pod zabezpieczenie kredytu eksportowego. 22. Sytuacja prawna forfaitera zbliżona jest do sytuacji prawnej: a) faktora właściwego ponieważ forfaiter nabywając wierzytelność bierze na siebie ryzyko wypłacalności dłużnika, b) faktora niewłaściwego ponieważ forfaiter nabywając wierzytelność nie bierze na siebie ryzyka wypłacalności dłużnika, c) zleceniobiorcy ponieważ forfaiter świadczy swoje usługi w imieniu i na rzecz klienta. 23. Forfaiter nabywa od swojego klienta: a) wszystkie wierzytelności powstające w wyniku transakcji handlowych dokonanych w danym czasie z danym kontrahentem, b) wybrane wierzytelności klienta, mające postać akceptowanego przez forfaitera instrumentu finansowego, c) wyłącznie wierzytelności wynikające z weksli przedstawianych przez klienta do dyskonta. 24. Umowa forfaitingu przenosi wierzytelność eksportera na instytucję forfaitingową w sposób: a) definitywny i bez prawa regresu, b) definitywny, z zachowaniem prawa regresu, c) warunkowy, z zastrzeżeniem warunku rozwiązującego. 25. Ekonomiczny sens umowy forfaitingu sprowadza się do: a) udzielenia eksporterowi gwarancji zapłaty jego należności, b) finansowania eksportera w przypadku, gdy jego należności mają charakter terminowy, c) kredytowania importera poprzez zapłacenie wymagalnych należności przysługujących eksporterowi. Test 6

15 Makler, który może prowadzić swoją działalność bez obowiązku uzyskania wpisu na odpowiednią listę maklerów, to: a) makler morski, b) makler giełd towarowych, c) makler papierów wartościowych. 27. Tytułem zawodowym podlegającym ochronie nie jest tytuł: a) makler giełdowy, b) makler giełd towarowych, c) makler papierów wartościowych. 28. Zgodnie z przepisami ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, umowę o świadczenie usług brokerskich, obejmującą w szczególności wykonywanie zleceń nabycia lub zbycia papierów wartościowych klient (inwestor) może zawrzeć wyłącznie z: a) brokerem, będącym pracownikiem domu maklerskiego, b) maklerem papierów wartościowych, wpisanym na listę maklerów prowadzoną przez Komisję Nadzoru Finansowego, c) firmą inwestycyjną, prowadzącą na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej działalność maklerską. 29. Umowa maklerska zgodnie z przepisami ustawy o obrocie instrumentami finansowymi obejmuje czynności maklera polegające na: a) przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń nabycia instrumentów finansowych, b) wykonywaniu czynności związanych z obsługą rachunku bankowego, c) przyjmowaniu i przekazywaniu zleceń nabycia towarów na rzecz dającego zlecenie, 30. Agent działający w imieniu firmy inwestycyjnej: a) nie jest przedsiębiorcą, ponieważ jest pracownikiem firmy inwestycyjnej, b) może być przedsiębiorcą lub pracownikiem firmy inwestycyjnej, c) jest przedsiebiorcą, który współpracuje z firmą inwestycyjną na podstawie odrębnej umowy, Test 7. Umowy o współpracę przedsiębiorców 1. W przypadku typowej umowy dealerskiej dealer sprzedaje towar klientowi: a) w imieniu i na rachunek producenta jako jego agent, b) w imieniu własnym lecz na rachunek producenta jako zastępca pośredni, c) w imieniu własnym i na własny rachunek. Test 7