SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE CZĘŚĆ MOSTOWA SPIS TREŚCI

Transkrypt

1 SZCZEGÓŁOWE SPECYFIKACJE TECHNICZNE CZĘŚĆ MOSTOWA SPIS TREŚCI M FUNDAMENTY... 2 M KORPUSY PODÓR M USTROJE NOŚNE M ŁOśYSKA M URZĄDZENIA DYLATACYJNE M ODWODNIENIE M HYDROIZOLACJA M WYPOSAśENIE POMOSTU M ROBOTY PRZYOBIEKTOWE M ROBOTY NAWIERZCHNIOWE I ZABEZPIECZAJĄCE M ROBOTY ROZBIÓRKOWE MOSTU Z DŹWIGARÓW Z BELEK WALCOWANYCH I POMOŚCIE DREWNIANYM

2 M FUNDAMENTY M PALE FORMOWANE W GRUNCIE M WYKONANIE ZBROJENIA PALI F800MM M WYKONANIE PALI F800MM 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot SST Przedmiotem niniejszej SST są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem pali wierconych, wykonywanych w technologii ciśnieniowego betonowania ciągłego, zwanych dalej palami CFA, które zostaną wykonane podczas odbudowy mostu przez rzekę Wielopolka w km w ciągu ul. StraŜackiej m-ci Ropczyce Usuwanie skutków powodzi Zakres stosowania SST SST jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w p Zakres robót objętych SST Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z wykonywaniem pali d= 800 mm. - wykonanie pali, - wykonanie i wbudowanie szkieletu zbrojeniowego Określenia podstawowe Pale wiercone - pale wykonywane świdrem ślimakowym, polegają na wykonywaniu wiercenia otworu pod pal świdrem, wycięciu świdra i urobku z jednoczesnym betonowaniem pod ciśnieniem pala oraz wprowadzeniu zbrojenia w niezwiązany beton Pozostałe określenia podstawowe są zgodne z obowiązującymi, odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w SST D-M Wymagania ogólne" pkt Ogólne wymagania dotyczące robót Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M Wymagania ogólne" pkt 1.5. Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość ich wykonania oraz za zgodność z Dokumentacją Projektową, S.T i poleceniem Inspektora Nadzoru. Roboty mogą być realizowane jedynie przez Wykonawcę posiadającego Świadectwo Kwalifikacji wystawione przez Instytut Badawczy Dróg i Mostów. Roboty pało we powinny być realizowane na podstawie Dokumentacji Projektowej. W przypadku stwierdzenia istotnych niezgodności warunków geotechnicznych z podanymi w projekcie (Dokumentacji geotechnicznej), naleŝy odpowiednio dostosować liczbę i wymiary pali - w uzgodnieniu z nadzorem autorskim. Analogicznie naleŝy postępować w przypadku natrafienia w trakcie wykonywania otworu w gruncie na nieprzewidziane przeszkody (kamienie, kłody drewna, resztki murów itp). 2. MATERIAŁY Wszystkie materiały i wyroby stosowane do wykonywania pali CFA muszą być zgodne z odpowiednimi normami oraz ze specyfikacjami dotyczącymi tych robót. Dostarczane materiały muszą mieć niezbędne atesty, a źródła dostawy tych materiałów muszą być dokumentowane Beton Właściwy skład mieszanki powinna określać Receptura mieszanki betonowej", zaakceptowana przez Inspektora nadzoru. Mieszanka betonowa do pali powinna spełniać następujące wymagania: - być odporna na segregację, - wykazywać wysoką plastyczność i zdolność do samozagęszczania, - być dostatecznie urabialna przez czas trwania betonowania i pogrąŝania zbrojenia. Beton z kruszywa Ŝwirowego (okrągłego) frakcji do 16 mm, o konsystencji K5. Mieszanka betonowa powinna być tak zaprojektowana, aby w trakcie formowania pala nie doszło do oddzielania składników. Wymagania dla cementów, kruszyw i wody oraz dodatków do betonu powinny spełniać warunki podane w stosownych normach. 2

3 2.3. Zbrojenie Stal zbrojeniowa: Materiał stanowi tu stal zbrojeniowa Ŝebrowana S500 oraz St3S, które powinny odpowiadać normom PN- 82/H-93215, PN - 89/H /06, PN-86/H oraz PN-91/S Stosowana stal musi takŝe posiadać stosowne aprobaty IBDiM oraz winna spełniać wymagania normy PN - 82/S , pod względem udarności. Stal musi być zaopatrzona w atest, w którym naleŝy podać: - nazwę wytwórcy - oznaczenie wyrobu wg PN-82/H numer wytopu lub numer partii - masę partii - wszystkie wyniki przeprowadzonych badań oraz skład chemiczny wg analizy wytopowej - rodzaj obróbki cieplnej Na przewieszkach metalowych przymocowanych do kaŝdej wiązki prętów muszą znajdować się następujące informacje: - znak wytwórcy - średnica nominalna - znak stali - numer wytopu lub numer partii - znak obróbki cieplnej Wiązki stali powinny posiadać oznakowanie farbą olejną. Przy odbiorze stali od producenta naleŝy dokonać następującej badania prętów: - sprawdzenie zgodności z przywieszek z zamówieniem - sprawdzenie stanu powierzchni zgodnie z PN-82/H sprawdzenie wymiarów wg PN-82/H sprawdzenie masy wg PN-82/H próbę rozciągania wg PN-80/H próbę zginania na zimno wg PN-78/H Do w/w badań naleŝy wybrać minimum trzy próbki z wiązki. Jakość prętów ocenia się pozytywnie w przypadku gdy wszystkie badania odbiorcze dadzą wynik pozytywny. Do wykonania spoin montaŝowych zbrojenia naleŝy uŝyć elektrod wg PN-77/M Drut montaŝowy: Do montaŝu zbrojenia naleŝy uŝywać wyŝarzonego drutu stalowego, tzw. wiązalkowego jeŝeli nie stosuje się połączeń spawanych lub zgrzewanych. 3. SPRZĘT Sprzęt uŝywany do wykonywania pali podlega akceptacji Inspektora Nadzoru. Palownica, umoŝliwiająca wkręcenie świdra i podawanie betonu pod ciśnieniem, powinna być wyposaŝona w urządzenia do kontroli wizualnej ciśnienia betonu i rejestracji parametrów wiercenia (opory wkręcania świdra, prędkość obrotowa i liniowa świdra) i formowania pala (wydatek betonu, prędkość podciągania świdra). Wymiary świdra muszą umoŝliwiać wykonanie pali o średnicy nominalnej i długości kreślonej w Dokumentacji Projektowej. Sprzęt pomocniczy: pompa do betonu, betonowozy w ilości zapewniającej ciągłość betonowania pala bez potrzeby oczekiwania na dowóz mieszanki betonowej. NaleŜy stosować bezwzględnie świder zamknięty w dolnej części systemem zamykającym uniemoŝliwiającym napływ wody gruntowej do wnętrza świdra. 4. TRANSPORT Załadunek, transport, rozładunek i składowanie materiałów do wykonania pali powinny odbywać się tak, aby zachować ich parametry techniczne. Transport palownicy powinien być uzgodniony ze specjalistycznymi firmami transportowymi. 3

4 Inny sprzęt i materiały na budowę dostarczone będą transportem samochodowym. Załadunek, przewóz, wyładunek i składowanie materiałów do pali powinny odbywać się tak, aby zachować ich parametry techniczne. 5. WYKONANIE ROBÓT 5.1. Wymagania ogólne Roboty palowe objęte niniejszą Specyfikacją wykonane mogą być tylko przez Wykonawcę posiadającego odpowiedni sprzęt do wykonania pali oraz odpowiednie doświadczenie w prowadzeniu tego typu robót. Wykonawca na Ŝyczenie Zlecającego opracuje i przedłoŝy do zaakceptowania przez Inspektora Nadzoru projekt technologii i organizacji oraz PZJ dla robót palowych. Wykonanie pali składa się z następujących czynności: - wytyczenie geodezyjne osi pala, - ustawienie świdra palownicy nad wytyczoną osią pala, - wiercenia otworu na głębokość projektową, - betonowania pala z równoczesnym podciąganiem świdra, - odsłonięcie świeŝo uformowanego trzonu i oczyszczenie powierzchni betonu, - wprowadzenie zbrojenia w świeŝą mieszankę betonową, - skucie głowic do rzędnej projektowej. Ukończony pal powinien mieć kształt walca betonowego o średnicy co najmniej równej nominalnej średnicy pala. Proces formowania powinien zapewnić uzyskanie pala betonowego o jednolitej jakości, bez przerw i niejednorodności Wyznaczanie osi pali. Przed przystąpieniem do robót naleŝy zorganizować plac budowy i wytyczyć osie pali fundamentowych. Osie pali oraz poziomy ich głowic powinny być wyznaczone geodezyjnie i oznaczone na gruncie w sposób trwały. Szkic z podaniem oznaczeń i odległości pomiarowych naleŝy włączyć do dokumentacji budowy Wykonywanie otworu. Wiercenie otworu odbywa się świdrem ślimakowym, w którego centralnej części znajduje się przewód umoŝliwiający tłoczenie betonu w czasie formowania pala. Przed rozpoczęciem wkręcania świdra naleŝy sprawdzić jego pionowość i ustawienie w osi pala. Wiercenie powinno się odbywać w sposób ciągły bez wyciągania świdra. JeŜeli jednak w trakcie wiercenia pala konieczne jest wykręcenie świdra i ponowne jego wkręcenie, to wymagana głębokość wkręcenia zostanie zwiększona o co najmniej 0,5 m, a fakt ten naleŝy zarejestrować w dokumentacji pala. Podczas wiercenia posuw i prędkość obrotową świdra naleŝy odpowiednio dostosować do warunków gruntowych, tak aby zminimalizować wynoszenie gruntu na powierzchnię terenu. Pale naleŝy wykonywać w takiej kolejności i w taki sposób, aby nie powodować uszkodzenia wcześniej wykonanych pali. W czasie wykonywania otworu naleŝy kontrolować stan podłoŝa gruntowego na podstawie wskazań: momentu obrotowego świdra w trakcie wiercenia prędkości obrotowej świdra w trakcie wiercenia prędkości wiercenia. Kontrola w/w parametru odbywa się w sposób ciągły Betonowanie pala. Mieszankę betonową naleŝy podawać pod odpowiednim ciśnieniem, centralną rurą rdzeniową świdra ślimakowego zakończoną systemem zamykającym. Do podawania mieszanki betonowej naleŝy stosować pompy przystosowane do podawania betonu na wysokość odpowiadającą poziomowi przewodu na górze świdra, po jego wyciągnięciu z gruntu. Pompowanie masy betonowej powinno odbywać się wg instrukcji opracowanej dla danego urządzenia. Mieszanka musi być podawana do pala z odpowiednim wydatkiem, do którego dostosowana jest prędkość podciągania świdra tak, aby powstał ciągły, monolityczny pal o nominalnym przekroju. Formowanie trzonu naleŝy wykonać z pewnym naddatkiem, który usuwa się wraz z przykrywającym go urobkiem wyniesionym na zwojach świdra; zabieg słuŝy przygotowaniu trzonu do wciśnięcia zbrojenia. 4

5 Aby uniknąć przewęŝenia w palu w trakcie betonowania naleŝy zatrzymać wyciąganie świdra jeŝeli podawanie betonu zostanie przerwane lub, jeŝeli ciśnienie betonu mierzone na głowicy płuczkowej spada do 0,0 bar lub przekracza 10 bar. Odczyt ciśnienia tłoczonego betonu powinien znajdować się w kabinie operatora palownicy. W pobliŝu poziomu powierzchni terenu ciśnienie betonu zmniejsza się do 0,0 bar. W przypadku nie otwarcia systemu zamykającego świder naleŝy wykręcić świder i ponownie nawiercić pal z przegłębieniem w stosunku do wcześniejszego odwiertu ok. 20 cm. Rzeczywista średnica pala nie moŝe być mniejsza od średnicy nominalnej świdra. Próbki do badań betonu pobiera się w czasie wprowadzania mieszanki betonowej do pompy. Pobiera się co najmniej 6 szt. próbek z kaŝdego dnia formowania pali, ale nie mniej niŝ liczba pali wykonanych w tym dniu. W przypadku dostawy mieszanki betonowej z wytwórni o jakości kontrolowanej przez producenta, dopuszcza się zmniejszenie liczby próbek o połowę. Próbki naleŝy przygotowywać, przechowywać i badać zgodnie z PN-EN 206-1:2003/Apl :2003. W czasie betonowania, na podstawie oceny urobku wynoszonego na zwojach świdra, naleŝy wykonywać makroskopową ocenę rodzaju gruntów zalegających w podłoŝu porównywać je z warunkami gruntowymi podanymi w Dokumentacji Projektowej. W przypadku istotnych niezgodności naleŝy powiadomić o tym Inspektora Nadzoru i Projektanta Wykonanie i montaŝ zbrojenia. Zbrojenie, wykonane zgodnie z Projektem Technicznym, wprowadza się w świeŝą mieszankę betonową przy uŝyciu wyciągarki zamontowanej na palownicy lub oddzielnego urządzenia dźwigowego. W przypadku długiego zbrojenia, gdy opory są znaczne, stosuje się wspomaganie pogrąŝania zbrojenia wibratorem. Zbrojenie naleŝy wkładać centrycznie i pionowo. PogrąŜanie naleŝy zakończyć na poziomie zgodnym projektem technicznym Tolerancje wykonawcze geometrii pala Dopuszczalne odchyłki połoŝenia pała: e <4 cm, gdy fundament oparty jest na jednym palu e <4 cm, z płaszczyzny rzędu, gdy fundament oparty jest na jednym rzędzie pali, e < 7cm, w płaszczyźnie rzędu, gdy fundament oparty jest na jednym rzędzie pali, e < 7cm, gdy fundament oparty jest na wiązce pali lub kilku rzędach pali, Dopuszczalne odchyłki wymiarów pala zgodnie z PN - EN 1536: usytuowanie w planie: 0,1 D ( D - średnica pala ) - odchylenie pala od pionu: 1: Dopuszczalne odchyłki wymiarów pala: - rzędna podstawy pala: -10,0 cm; +10,0 cm - średnica pala: -2,0 cm; + bez ograniczenia - rzędna głowicy pala: -10,0 cm; +5,0 cm 6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT 6.1. Zakres kontroli Sprawdzenie przygotowania terenu naleŝy przeprowadzać na zgodność z odpowiednim punktem niniejszej Specyfikacji. W przypadku uzasadnionych przesłanek napotkania nie zinwentaryzowanych urządzeń lub instalacji, otwory do głębokości 1,2 m powinny być wykopane ręcznie. Kontroli podlegają: - warunki gruntowe, - materiały uŝyte do pali, - zakres robót palowych i ich zgodność z Dokumentacją Projektową, - zgodność prowadzenia robót z wytycznymi technologicznymi określonymi w Projekcie Technologicznym, - tolerancje wymiarów pali, - ewentualne badania specjalne - np. próbne obciąŝenia pala, badania ciągłości pali. Inspektor Nadzoru moŝe zdecydować o odstąpieniu wykonania prób obciąŝeniowych pali. Wykonawca w czasie robót rejestruje wszystkie niezbędne dane, dotyczące wykonania pali i umieszcza je w metrykach wykonania pali. 5

6 6.2. Sprawdzenie podłoŝa gruntowego Sprawdzenie podłoŝa gruntowego polega na ogólnym porównaniu rzeczywistych warunków gruntowych w miejscu wykonywania pala z warunkami podanymi w Dokumentacji Projektowej. Wykonuje się je przez obserwację oporu wiercenia oraz sprawdzeniu zgodności rodzaju i miąŝszości warstw gruntu wyciąganego na świdrze. NaleŜy wykonywać makroskopową ocenę rodzaju gruntów zalegających w podłoŝu gruntowym. Wykonuje się ją na podstawie oceny urobku wynoszonego na zwojach świdra Kontrola materiałów 6 Kontrola jest przeprowadzana wg wymagań Projektu Technicznego i określonych w pkt.2 niniejszej ST Monitorowanie wykonania pali Przed rozpoczęciem robót Wykonawca na Ŝyczenie Inspektora Nadzoru sporządza Plan zapewnienia jakości". Monitorowanie wykonuje się wg opracowanej przez Wykonawcę instrukcji technologicznej w zakresie zgodnym z PN- EN 1536:2001 i uzgodnionej z Inspektorem Nadzoru. Badania, w trakcie formowania pala, polegają na sprawdzaniu zagłębienia świdra w grunt, ilości i ciśnienia mieszanki betonowej wtłaczanej do otworu oraz prędkości podciągania świdra. W czasie wbudowywania zbrojenia sprawdza się głębokość opuszczenia i współosiowość usytuowania w trzonie pala. Sprawdzenie zgodności z Dokumentacją Projektową polega na porównaniu wykonanych robót z Dokumentacją Projektową i niniejszą Specyfikacją Techniczną. PołoŜenie głowicy pala i osi zbrojenia pali naleŝy sprawdzać przez pomiary przymiarem z podziałką centymetrową i niwełatorem Badania ciągłości trzonu pala W celu dokonania kontroli ciągłości trzonu pala naleŝy wykonać specjalistyczne badania polegające na rejestracji i analizie fali napręŝeń o niskiej wartości, wywołanej uderzeniem specjalnego młotka w głowicę pala. Pale przeznaczone do wykonania badań wyznacza Inspektor Nadzoru w ilości 20% łącznej liczby pali. Przy palach przeznaczonych do badań nie wolno wykonywać Ŝadnych prac do czasu otrzymania rezultatów badań Badania nośności pali Liczba próbnych obciąŝeń, terminy badania, zasady pomiaru ustalane są zgodnie z PN- 83/B Badania nośności pali powinny być wykonane na podstawie Projektu próbnych obciąŝeń Sprawdzenie głębokości pogrąŝenia świdra. W miarę postępu robót sprawdza się głębokość pogrąŝania świdra. Pomiar głębokości wiercenia powinien odbywać się z dokładnością do 10 cm Termin sprawdzania nośności pali Między wykonaniem pala próbnego oraz pali kotwiących a sprawdzeniem jego nośności powinien upłynąć okres co najmniej 30 dni. Przy stosowaniu cementów szybkosprawnych lub po stwierdzeniu dostatecznej wytrzymałości próbek betonu pale moŝna obciąŝać wcześniej niŝ po upływie 30 dni. Zasady pomiaru osiadań obciąŝanych pali określa norma PN-83/B Nośność pali i fundamentów palowych" Wybór pali do próbnego obciąŝenia. Pale próbnie obciąŝone powinny być ułoŝone symetrycznie na przecięciu osi łączących pale kotwiące. JeŜeli nie ma moŝliwości wyboru pali próbnych spośród zaprojektowanych naleŝy wykonać je jako dodatkowe. Lokalizacja pali próbnych i kotwiących powinna być ustalona w projekcie wykonawczym pali. 7. ODBIÓR ROBÓT 7.1. Zasady ogólne Roboty objęte niniejszą ST podlegają odbiorom. Pale naleŝy uznać za wykonane zgodnie z wymaganiami, jeŝeli wszystkie badania opisane powyŝej dały wyniki pozytywne i zostały dotrzymane warunki postanowień ogólnych. W przypadku stwierdzenia usterek nie nadających się do usunięcia, lecz nie zagraŝających bezpieczeństwu budowli w okresie jej całej przewidywanej eksploatacji, moŝna warunkowo przyjąć pal.

7 W przypadku stwierdzenia negatywnych wyników badań InŜynier w porozumieniu z Projektantem winien stwierdzić: czy uzyskanie negatywnych wyników spowodowane jest błędem wykonania na skutek nie spełnienia wymogów niniejszej Specyfikacji lub nie zachowania zasad technologicznych, - czy teŝ wynika z innych powodów np. z innych niŝ w dokumentacji warunków gruntowych. - czy zachodzi potrzeba wykonania dodatkowych pali. W przypadku, gdy potrzeba wykonania dodatkowych pali nie wynika z uchybień Wykonawcy, roboty te będą robotami dodatkowymi, za wykonanie których Wykonawcy przysługuje dodatkowe wynagrodzenie Odbiory częściowe Odbiory częściowe dokonywane są w oparciu o metryki pali i faktyczne ilości wykonywanych metrów bieŝących pali. W miarę moŝliwości Wykonawca winien jest sukcesywnie przekazywać atesty na zastosowane materiały Odbiory końcowe. Dla odbioru końcowego wymagane są: -dokumentacja powykonawcza, -atesty na zastosowane materiały, wyniki prób obciąŝeniowych zgodnie z PN-83/B Nośność pali i fundamentów pakowych", badania ciągłości pali metodą ultradźwiękową. Roboty uznaje się za wykonane zgodnie z dokumentacją projektową, ST i wymaganiami Inspektora Nadzoru, jeŝeli wszystkie pomiary i badania z zachowaniem tolerancji wg pkt 6 dały wyniki pozytywne. 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI 9.1. Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności Ogólne ustalenia dotyczące podstawy płatności podano w SST DM Wymagania ogólne" pkt Cena jednostki obmiarowej Płatność naleŝy przyjmować na podstawie jednostek obmiarowych według pkt 7. Cena jednostkowa 1 m pala obejmuje: - zakup i transport na budowę wszystkich niezbędnych czynników produkcji; - montaŝ i demontaŝ oraz przemieszczenie sprzętu; - opracowanie projektu wykonawczego palowania; - przygotowanie stanowisk do wykonania pali i próbnego obciąŝenia pali (o ile nie wyceniono oddzielnie); - wykonanie pali wg projektu wraz ze zbrojeniem ; - sporządzanie metryk pali; - rozkucie głowic pali; - uporządkowanie terenu robót wraz z wywiezieniem urobku; - przygotowanie materiałów niezbędnych do dokonania odbioru robót palowych. - przeprowadzenie pomiarów i badań laboratoryjnych wymaganych w specyfikacji technicznej - demontaŝ stanowisk do wykonania pali 10. PRZEPISY ZWIĄZANE 1. PN-88/B Grunty budowlane. Badania próbek gruntu 2. PN-86/B Grunty budowlane. Określenia, symbole, podział i opis gruntów 3. PN-B-02481:1998 Geotechnika. Terminologia podstawowa, symbole literowe i jednostki miar 4. PN-B-02479:1998 Geotechnika. Dokumentacja geotechniczna. Zasady ogólne 5. PN-83/B Fundamenty budowlane. Nośność pali i fundamentów palowych 6. PN-78/B Pale wielkośrednicowe wiercone. Wymagania i badania 7. PN-B-04452:2002 Geotechnika. Badania polowe. 8. PN-82/H Walcówka i pręty stalowe do zbrojenia betonu 9. PN-89/H Stal określonego zastosowania. Stal do zbrojenia betonu. Gatunki 9. PN-H /Al:1996 Stal określonego zastosowania. Stal do zbrojenia betonu. Gatunki (Zmiana Al) 10. PN-ENV 10080:2004 Stal do zbrojenia betonu. Spajalna stal Ŝebrowana B500 Warunki techniczne dostawy prętów, kręgów i siatek zgrzewanych 11. PN-ISO :1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie 12. PN-ISO /Ak: 1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty gładkie. Dodatkowe wymagania stosowane w kraju 13. PN-ISO :1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty Ŝebrowane 14. PN-ISO /Ak:1998 Stal do zbrojenia betonu. Pręty Ŝebrowane. Dodatkowe wymagania stosowane w 7

8 kraju 15. PN-ISO /Ak:1998/Apl:1999 Stal do zbrojenia betonu. Pręty Ŝebrowane. Dodatkowe wymagania stosowane w kraju 16. PN-EN 12620:2004 Kruszywa do betonu 17. PN-EN 197-1: 2002 Cement. Część 1: Skład, wymagania i kryteria zgodności dotyczące cementów powszechnego uŝytku. 18. PN-EN 197-2: 2002 Cement. Część 2: Ocena zgodności 19. PN-EN 1008:2004 Woda zarobowa do betonu. Specyfikacja pobierania próbek, badania i oceny przydatności wody zarobowej do betonu 20. PN-EN 206-1:2003 Beton. Część 1: Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność; poprawki 21. PN-EN 206-1:2003/Ap 1: PN-B-06265:2004 Krajowe uzupełnienie PN-EN 206-1:2003 Wymagania, właściwości, produkcja i zgodność 23. PN-EN :2001 Badanie mieszanki betonowej. Część 1:Pobieranie próbek 24. PN-EN :2001 Badanie mieszanki betonowej. Część 2: Badanie konsystencji metodą opadu stoŝka 26.PN-EN 1536:2001 Wykonawstwo specjalnych robót geotechnicznych. Pale wiercone 8

9 METRYKA PALI Metoda: (Wykonanego w technologii betonowania ciągłego) Wykonawca:... Budowa: Data- Numer pala 1. Średnica pala (mm) 2. Rzędna realizacji 3. Projektowana rzędna głowicy pala 4. Długość pala (m) 5. Pusty przewiert 6. Źródło betonu Projektowana klasa betonu 7. Początek betonów. (godz.) 8. Koniec betonów. 9. Długość zbrojenia (m) 10. Uwagi 11. Operator sprzętu Kierownik Budowy 9

10 M ŁAWY FUNDAMENTOWE M WYKONANIE ŁAW FUNDAMENTOWYCH Z BETONU KLASY C30/37 W DESKOWANIU NA LĄDZIE 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot SST. Niniejsza Szczegółowa Specyfikacja Techniczna dotyczy wykonania ław fundamentowych z betonu C30/37 podczas odbudowy mostu przez rzekę Wielopolka w km w ciągu ul. StraŜackiej m-ci Ropczyce Usuwanie skutków powodzi Zakres stosowania SST Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt Zakres robót objętych SST Specyfikacja obejmuje warunki wykonywania betonu w konstrukcjach mostowych oraz wymagania dla jego składników, tj. cementu, kruszywa, wody oraz domieszek i dodatków. Roboty objęte niniejszą specyfikacją dotyczą: - wykonanie dróg dojazdowych z rozbiórką; - wykonanie niezbędnych zabezpieczeń z rozbiórką; - wykonanie niezbędnych rusztowań z rozbiórką ; - wbicia ścianek szczelnych z grodzic G62 wg. potrzeb - wykonania projektu deskowania; - wykonania deskowania po zaakceptowaniu przez InŜyniera projektu, - zabetonowanie ławy; - zasypanie i zagęszczenie przestrzeni pomiędzy ścianką a deskowaniem Określenia podstawowe Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w SST D-M Wymagania ogólne pkt Ogólne wymagania dotyczące robót Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonanych robót i ich zgodność z dokumentacją projektową oraz SST. Wymagania i zalecenia dotyczące wykonania betonów do konstrukcji mostowych, wydane przez GDDP. Warszawa 1990r. Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M Wymagania ogólne pkt MATERIAŁY Jak w specyfikacji SST M SPRZĘT Jak w specyfikacji SST M TRANSPORT. Jak w specyfikacji SST M WYKONANIE ROBÓT. Obowiązują wszystkie ustalenia zawarte w SST M oraz ustalenia poniŝsze. Tolerancja wykonania Dopuszczalne odchyłki wymiarowe od projektu wynoszą : - wymiary w planie +/- 1 cm; - rzędne +/- 1 cm; - płaszczyzny i krawędzie odchylenia od pionu +/- 1 cm i 0,5% wysokości elementu. 6. KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT. 10

11 Jak w specyfikacji SST M OBMIAR Ogólne zasady obmiaru robót. Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M Wymagania ogólne pkt Jednostka obmiarowa. Jednostką obmiaru jest 1 m3 betonu w konstrukcji. Płaci się za wykonaną i wbudowaną ilość betonu, zgodnie z projektem. 8. ODBIÓR ROBÓT Ogólne zasady odbioru robót. Ogólne zasady odbioru robót podano w SST D-M Wymagania ogólne pkt. 8. Odbiór robót powinien być przeprowadzony w czasie umoŝliwiającym wykonanie ewentualnych poprawek bez hamowania postępu robót. Roboty poprawkowe Wykonawca wykona na własny koszt w terminie ustalonym z Inwestorem Szczegółowe zasady odbioru robót. Badania wg pkt. 6 naleŝy przeprowadzić w czasie odbiorów robót. Na podstawie wyników badań naleŝy sporządzić protokoły odbioru robót końcowych. JeŜeli wszystkie badania dały wyniki dodatnie, wykonane roboty naleŝy uznać za zgodne z wymaganiami. JeŜeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty naleŝy uznać za niezgodne z wymaganiami norm i kontraktu. W takiej sytuacji wykonawca obowiązany jest doprowadzić roboty do zgodności z normami i przedstawi je do ponownego odbioru. 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI Ogólne ustalenia dotyczące podstaw płatności. Ogólne ustalenia dotyczące podstaw płatności podano w SST D-M Wymagania ogólne, pkt Cena jednostki obmiarowej. Umowna cena jednostki obmiarowej (1 m 3 ) uwzględnia dostarczenie niezbędnych czynników produkcji, wykonanie i zabezpieczenie środkiem adhezyjnym deskowania, ułoŝenie mieszanki betonowej z zagęszczeniem i pielęgnacją, rozbiórką deskowania, czyszczenie stanowiska pracy i usunięcie będących własnością Wykonawcy materiałów rozbiórkowych poza pas drogowy. W cenie jednostkowej naleŝy uwzględnić koszty wszystkich badań mieszanki betonowej i próbek betonu oraz wykonanie niezbędnych dróg dojazdowych i ich rozbiórkę. Cena jednostkowa betonu nie zawiera dostarczenia i ułoŝenia zbrojenia. 10. PRZEPISY ZWIĄZANE. Jak w specyfikacji SST M

12 M A-IIIN WYKONANIE ZBROJENIA ŁAW FUNDAMENTOWYCH ZE STALI KLASY 1. WSTĘP Przedmiot SST. Przedmiotem niniejszej Szczegółowej Specyfikacji Technicznej są wymagania dotyczące wykonania i odbioru robót związanych z wykonaniem zbrojenia ław fundamentowych przyczółków podczas odbudowy mostu przez rzekę Wielopolka w km w ciągu ul. StraŜackiej m-ci Ropczyce Usuwanie skutków powodzi Zakres stosowania SST Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt Zakres robót objętych SST Ustalenia zawarte w niniejszej specyfikacji dotyczą zasad prowadzenia robót związanych z : - przygotowaniem zbrojenia; - montaŝem zbrojenia; - kontrolą jakości robót i materiałów. Roboty objęte niniejszą specyfikacją dotyczą wykonania : - ław fundamentowych przyczółków Określenia podstawowe Pręty stalowe wiotkie pręty stalowe o przekroju kołowym gładkie lub Ŝebrowane o średnicy do 40 mm Zbrojenie niespręŝające zbrojenie konstrukcji betonowej niewprowadzającej do niej napręŝeń w sposób czynny. Wykonawca jest odpowiedzialny za jakość stosowanych materiałów i wykonywanych robót oraz za ich zgodność z Dokumentacją Projektową, specyfikacją techniczną oraz zaleceniami InŜyniera Ogólne wymagania dotyczące robót Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M Wymagania ogólne pkt.1.5. Stosowane materiały powinny mieć atest producenta zgodnie z pkt SST D-M oraz SST M MATERIAŁY 2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów. Jak w specyfikacji SST M Stal zbrojeniowa. Ławy korpusów przyczółków naleŝy zbroić stalą klasy A-IIIN. Średnica prętów : Ø12, 16 i 28 mm. Stosowane materiały powinny posiadać aprobatę techniczną Instytutu Badawczego Dróg i Mostów zgodnie z pkt SST D-M Wymagania ogólne. 3. SPRZĘT Jak w specyfikacji SST M TRANSPORT Jak w specyfikacji SST M WYKONANIE ROBÓT 12

13 Jak w specyfikacji SST M KONTROLA JAKOŚCI ROBÓT Jak w specyfikacji SST M OBMIAR ROBÓT 7.1. Ogólne zasady obmiaru robót Ogólne zasady obmiaru robót podano w SST D-M Wymagania ogólne pkt Jednostka obmiarowa Jednostką obmiaru jest 1 kg. Do obliczenia naleŝności przyjmuje się teoretyczną ilość (kg) zmontowanego uzbrojenia tj. łączną długość prętów poszczególnych średnic pomnoŝoną odpowiednio przez ich cięŝar jednostkowy kg/m. Nie dolicza się stali uŝytej na zakłady przy łączeniu prętów, przekładek montaŝowych ani drutu wiązałkowego. Nie uwzględnia się teŝ zwiększonej ilości materiału w wyniku stosowania przez Wykonawcę prętów o średnicach większych od wymaganych w projekcie. 8. ODBIÓR KOŃCOWY 8.1. Ogólne zasady odbioru robót Ogólne wymagania dotyczące obmiaru robót podano w SST D-M Wymagania ogólne, pkt Szczegółowe zasady odbioru robót Badania wg pkt.6 naleŝy przeprowadzać w czasie odbiorów robót. Na podstawie wyników badań naleŝy sporządzić protokóły odbioru robót końcowych. JeŜeli wszystkie badania dały wyniki dodatnie, wykonane roboty naleŝy uznać za zgodne z wymaganiami. JeŜeli choć jedno badanie dało wynik ujemny, wykonane roboty naleŝy uznać za niezgodne z wymaganiami norm i kontraktu. W takiej sytuacji wykonawca obowiązany jest doprowadzić roboty do zgodności z normą i przedstawić je do ponownego odbioru. 9. PODSTAWA PŁATNOŚCI 9.1. Ogólne wymagania dotyczące płatności Ogólne wymagania dotyczące płatności podano w SST D-M Wymagania ogólne, pkt Cena jednostki obmiarowej Umowna cena jednostkowa uwzględnia: dostarczenie materiału, oczyszczenie i wyprostowanie, wygięcie, przycinanie, łączenie spawane na styk lub na zakład oraz montaŝ zbrojenia przy uŝyciu drutu wiązałkowego w deskowaniu zgodnie z projektem i specyfikacją techniczną a takŝe oczyszczenie terenu robót z odpadów zbrojenia stanowiących własność Wykonawcy i usunięcie ich z terenu budowy. Cena obejmuje równieŝ wykonanie niezbędnych dróg dojazdowych i zabezpieczeń wraz z rozbiórką oraz odpady materiałowe. 10. PRZEPISY ZWIĄZANE Jak w specyfikacji SST M

14 M KORPUSY PODPÓR M PRZYCZÓŁKI śelbetowe M WYKONANIE ZBROJENIAKORPUSÓW PRZYCZÓŁKÓW Z BETONU KLASY C 30/37 1. WSTĘP 1.1. Przedmiot SST Niniejsza Szczegółowa Specyfikacja Techniczna, dotycząca betonu, jego składników, cementu, kruszywa, wody oraz domieszek i dodatków, jest zgodna z normą PN-EN 206-1:2003/Ap1:2004 [1] i jej nie zastępuje, lecz jedynie uściśla jej postanowienia. Specyfikacja dotyczy robót betonowych przy wykonaniu korpusów przyczółków podczas odbudowy mostu przez rzekę Wielopolka w km w ciągu ul. StraŜackiej m-ci Ropczyce Usuwanie skutków powodzi Zakres stosowania SST Szczegółowa specyfikacja techniczna jest stosowana jako dokument przetargowy i kontraktowy przy zlecaniu i realizacji robót wymienionych w pkt Zakres robót objętych SST Specyfikacja obejmuje warunki wykonywania betonu w konstrukcjach mostowych oraz wymagania dla jego składników, tj. cementu, kruszywa, wody oraz domieszek i dodatków. Roboty objęte niniejszą specyfikacją dotyczą wykonania: - projektu deskowania korpusów przyczółków; - korpusów przyczółków masywnych; - wykonanie niezbędnych dróg dojazdowych z rozbiórką; - wykonanie niezbędnych zabezpieczeń z rozbiórką; - wykonanie niezbędnych rusztowań z rozbiórką, - zabetonowanie korpusów przyczółków Określenia podstawowe Określenia podane w niniejszej SST są zgodne z obowiązującymi odpowiednimi polskimi normami i z definicjami podanymi w SST D-M Wymagania ogólne pkt Beton zwykły - beton o gęstości powyŝej 1,8 kg/dm 3 wykonany z cementu, wody, kruszywa mineralnego o frakcjach piaskowych i grubszych oraz ewentualnych dodatków mineralnych i domieszek chemicznych Mieszanka betonowa - mieszanina wszystkich składników przed związaniem betonu Zaczyn cementowy - mieszanina cementu i wody Zaprawa - mieszanina cementu, wody i pozostałych składników, które przechodzą przez sito kontrolne o boku oczka kwadratowego 2mm Zarób mieszanki betonowej - ilość mieszanki jednorazowo otrzymanej z urządzenia mieszającego lub pojemnika transportowego Partia betonu - ilość betonu o tych samych wymaganiach, podlegająca oddzielnej ocenie, wyprodukowana w okresie umownym - nie dłuŝszym niŝ 1 miesiąc - z takich samych składników, w ten sam sposób i w tych samych warunkach Klasa betonu - symbol literowo - liczbowy C 30/37 klasyfikujący beton pod względem jego wytrzymałości na ściskanie; liczba po literze B oznacza wytrzymałość gwarantowaną R b G (np. beton klasy B30 przy R b G = 30 MPa) Nasiąkliwość betonu - stosunek masy wody, którą zdolny jest wchłonąć beton do jego masy w stanie suchym Stopień mrozoodporności 14

15 - symbol literowo - liczbowy (np. F150) klasyfikujący beton pod względem jego odporności na działanie mrozu; liczba po literze F oznacza wymaganą liczbę cykli zamraŝania i odmraŝania próbek betonowych Stopień wodoszczelności - symbol literowo - liczbowy (np. W4) klasyfikujący beton pod względem przepuszczalności wody; liczba po literze W oznacza dziesięciokrotną wartość ciśnienia wody w MPa, działającego na próbki betonowe Rusztowania mostowe - pomocnicze budowle czasowe, słuŝące do wykonania projektowanego obiektu mostowego. Rusztowania dzieli się na: robocze, montaŝowe i niosące Rusztowania robocze - rusztowania słuŝące do przenoszenia cięŝaru sprzętu i ludzi Rusztowania montaŝowe - rusztowania słuŝące do przenoszenia obciąŝeń od montowanej konstrukcji z gotowych elementów oraz cięŝaru sprzętu i ludzi Rusztowania niosące - rusztowania słuŝące do przenoszenia obciąŝeń od deskowań i od konstrukcji betonowych, Ŝelbetowych i z betonu spręŝonego, do czasu uzyskania przez niewymaganej nośności, oraz od cięŝaru sprzętu i ludzi Ogólne wymagania dotyczące robót Wykonawca robót jest odpowiedzialny za jakość wykonanych robót i ich zgodność z dokumentacją projektową oraz SST. Wymagania i zalecenia dotyczące wykonania betonów do konstrukcji mostowych, wydane przez GDDP. Warszawa 1990r. Ogólne wymagania dotyczące robót podano w SST D-M Wymagania ogólne pkt MATERIAŁY 2.1. Ogólne wymagania dotyczące materiałów Ogólne wymagania dotyczące materiałów podano w SST D-M Wymagania ogólne, pkt.2. Stosowane materiały powinny mieć deklarację zgodności lub atest producenta zgodnie z pkt.2.1. SST D-M Cement Cement jest najwaŝniejszym składnikiem betonu i powinien posiadać następujące właściwości: - wysoką wytrzymałość, - mały skurcz, szczególnie w okresie początkowym, - wydzielanie małej ilości ciepła przy wiązaniu. Celem otrzymania betonu w duŝym stopniu nieprzepuszczalnego i trwałego, a więc odpornego na działanie agresywnego środowiska, do konstrukcji mostowych naleŝy stosować wyłącznie cement portlandzki (bez dodatków) nisko-alkaiczny spełniający wymagania PN-EN 197-1:2002 [18], PN-EN 197-2:2002 i PN-EN :1997 [20], o następujących klasach: - CEM I 42,5 NA do betonu klasy B30 B40 - CEM I 32,5 NA do betonu klasy B25 Wymaga się, aby cementy te charakteryzowały się następującym składem: - zawartość określona ułamkiem masowym krzemianu trójwapniowego (alitu) C 3 S 50 - nie większa niŝ 60 %, - zawartość określona ułamkiem masowym glinianu trójwapniowego C 3 A, - nie większa niŝ, do 7%, - zawartość określona ułamkiem masowym C 4 AF + 2 C 3 A nie większa niŝ 20 % - zawartość alkaliów do 0. 6 %, a przy stosowaniu kruszywa nie reaktywnego do 0.9 %. Ponadto zaleca się, aby zawartość C4AF+2xC3A < 20 %. Nie dopuszcza się występowania w cemencie grudek nie dających się rozgnieść w palcach. Wykonawca powinien dokonywać kontroli cementu przed uŝyciem go do wykonania mieszanki betonowej, nawet bez oczekiwania na zlecenie InŜyniera, w urzędowym laboratorium do badań materiałowych i przekazywać nadzorowi kopie wszystkich świadectw tych prób, dokonując jednocześnie odpowiednich zapisów w Dzienniku Budowy. Obowiązkiem InŜyniera jest Ŝądanie powtórzenia badań tej samej partii cementu, jeśli istnieje podejrzenie obniŝenia jakości cementu spowodowane jakąkolwiek przyczyną. Kontrola cementu winna obejmować: - oznaczenie czasu wiązania i zmiany objętości wg PN-EN 196-3:1996 [21], - sprawdzenie zawartości grudek (zbryleń) cementu niedających się rozgnieść w palcach i nierozpadających się w wodzie. Cement naleŝy przechowywać w sposób zgodny z postanowieniami normy BN-88/ Ograniczenia zawartości cementu i stosunku W/C Dopuszczalne najmniejsze ilości cementu portlandzkiego oraz największe wartości stosunku wodnocementowego W / C w mieszance betonowej zagęszczanej mechanicznie podano w poniŝszej tablicy 15

16 Najmniejsza dopuszczalna ilość cementu w kg na Największa Beton zwykły 1m 3 mieszanki betonowej dopuszczalna zbrojonego niezbrojnego wartość W / C Osłonięty przed bezpośrednim działaniem czynników atmosferycznych ,75 NaraŜony bezpośrednio na działanie czynników atmosferycznych ,60 NaraŜony na stały dostęp wody przed zamarznięciem Największa ilość cementu nie powinna przekraczać kg/m 3 w betonach klas poniŝej B35, kg/m 3 w betonach pozostałych klas Kruszywo Kruszywo powinno spełniać wszystkie wymagania normy PN-B-06712/A1:1997 [22] (wymagania dla kruszyw do betonów klasy powyŝej B25). Powinno składać się z elementów niewraŝliwych na przemarzanie, nie zawierać składników łamliwych, pylących czy o budowie warstwowej, gipsu ani rozpuszczalnych siarczanów, pirytów, pirytów gliniastych i składników organicznych. Wykonawca powinien dostarczyć pisemne stwierdzenie, w oparciu o wykonane badania mineralogiczne, o braku obecności form krzemionki (opal, chalcedon, trydymit) i wapieni dolomitycznych reaktywnych w stosunku do alkaliów zawartych w cemencie, wykonując niezbędne badania laboratoryjne Kruszywo grube Do betonów klas B30 i wyŝszych naleŝy stosować wyłącznie grysy granitowe lub bazaltowe o maksymalnym wymiarze ziarna do 16mm. Stosowanie grysów z innych skał dopuścić moŝna pod warunkiem zbadania ich w placówce badawczej wskazanej przez InŜyniera i uzyskania wyników spełniających podane niŝej wymagania. Do betonu klasy B25 moŝna stosować Ŝwir o maksymalnym wymiarze ziarna do 31,5mm. Grysy powinny odpowiadać następującym wymaganiom: - zawartość pyłów mineralnych do 1%, - zawartość ziaren nieforemnych (wydłuŝonych i płaskich) do 20%, - wskaźnik rozkruszenia: - dla grysów granitowych do 16%, - dla grysów bazaltowych i innych do 8%, - nasiąkliwość do 1.2%, - mrozoodporność wg metody bezpośredniej do 2%, - mrozoodporność wg zmodyfikowanej metody bezpośredniej (wg BN-84/ ) do 10%, - reaktywność alkaliczna z cementem określona wg PN-B /A1:1997 [20] nie wywołująca zwiększenia wymiarów liniowych ponad 0,1%, - zawartość związków siarki do 0,1%, - zawartość zanieczyszczeń obcych do 0,25%, - zawartość zanieczyszczeń organicznych nie dająca barwy ciemniejszej od wzorcowej. świr powinien spełniać wymagania PN-B-06712/A1:1997 [22] Kruszywa mineralne do betonu dla marki 30 w zakresie cech fizycznych i chemicznych. Ponadto ogranicza się do 10% mrozoodporność Ŝwiru badaną zmodyfikowaną metodą bezpośrednią. W kruszywie grubym, tj. w grysach i Ŝwirach nie dopuszcza się grudek gliny. Zaleca się, aby zawartość podziarna nie przekraczała 5%, a nadziarna 10%. Kruszywo pochodzące z kaŝdej dostawy musi być poddane badaniom niepełnym obejmującym: - oznaczenie składu ziarnowego wg PN-EN 933-1:2000 [27], - oznaczenie zawartości ziaren nieforemnych wg PN-EN 933-1:2000 [27], - oznaczenie zawartości pyłów mineralnych wg PN-78/B-06714/13 [26], - oznaczenie zawartości zanieczyszczeń obcych i grudek gliny wg PN-88/B [30], NaleŜy zobowiązać dostawcę do przekazywania dla kaŝdej partii kruszywa wyników badań pełnych oraz okresowo wynik badania specjalnego dotyczącego reaktywności alkalicznej Kruszywo drobne Kruszywem drobnym powinny być piaski o uziarnieniu do 2mm pochodzenia rzecznego lub kompozycja piasku rzecznego i kopalnianego uszlachetnionego. Zawartość poszczególnych frakcji w stosie okruchowym piasku powinna wynosić: - do 0,25 mm 14 do 19%, do 0,5 mm 33 do 48%, - do 1 mm 57 do 76%, Piasek powinien spełniać następujące wymagania: - zawartość pyłów mineralnych do 1,5%, 16

17 - reaktywność alkaliczna z cementem określona wg PN-B /A1:1997 [28] nie wywołująca zwiększenia wymiarów liniowych ponad 0,1%, - zawartość związków siarki do 0,2%, - zawartość zanieczyszczeń obcych do 0,25%, - zawartość zanieczyszczeń organicznych nie dająca barwy ciemniejszej od wzorcowej. W kruszywie drobnym nie dopuszcza się grudek gliny. Piasek pochodzący z kaŝdej dostawy musi być poddany badaniom niepełnym obejmującym: - oznaczenie składu ziarnowego wg PN-EN 933-1:2000 [27], - oznaczenie zawartości pyłów mineralnych wg PN-78/B-06714/13 [26], - oznaczenie zawartości zanieczyszczeń obcych i grudek gliny wg PN-88/B [30], NaleŜy zobowiązać dostawcę do przekazywania dla kaŝdej dostawy piasku wyników badań pełnych oraz okresowo wynik badania specjalnego dotyczącego reaktywności alkalicznej Uziarnienie kruszywa Mieszanki kruszywa drobnego i grubego wymieszane w odpowiednich proporcjach powinny utworzyć stałą kompozycję granulometryczną, która pozwoli na uzyskanie wymaganych właściwości zarówno świeŝego betonu (konsystencja, jednorodność, urabialność, zawartość powietrza) jak i stwardniałego (wytrzymałość, przepuszczalność, moduł spręŝystości, skurcz). Krzywa granulometryczna powinna zapewnić uzyskanie maksymalnej szczelności betonu przy minimalnym zuŝyciu cementu i wody. Szczególną uwagę naleŝy zwrócić na uziarnienie piasku w celu zredukowania do minimum wydzielania mleczka cementowego. Kruszywo powinno składać się z co najmniej 3 frakcji; dla frakcji najdrobniejszej pozostałość na sicie o boku oczka 4 mm nie moŝe być większa niŝ 5%. Poszczególne frakcje nie mogą zawierać uziarnienia przynaleŝnego do frakcji niŝszej w ilości przewyŝszającej 15% i uziarnienia przynaleŝnego do frakcji wyŝszej w ilości przekraczającej 10% całego składu frakcji. Zaleca się betony klasy B35 i wyŝej wykonywać z kruszywem o uziarnieniu ustalonym doświadczalnie, podczas projektowania składu mieszanki betonowej. Do betonu klasy B25 i B30 naleŝy stosować kruszywo o łącznym uziarnieniu mieszczącym się w granicach podanych na wykresach i według tabeli 1 podanych poniŝej. Tabela 1. Zalecane graniczne uziarnienie kruszywa 17

18 Maksymalny wymiar ziaren kruszywa powinien pozwalać na wypełnienie mieszanką kaŝdej części konstrukcji przy uwzględnieniu urabialności mieszanki, ilości zbrojenia i grubości otuliny Woda Woda zarobowa do betonu powinna spełniać wszystkie wymagania PN-88/B [31] Materiały budowlane. Woda do betonów i zapraw. Powinna pochodzić ze źródeł niebudzących Ŝadnych wątpliwości, lub dobrze zbadanych. Stosowanie wody z wodociągu nie wymaga badań. Część wody zarobowej jest potrzebna do wiązania betonu, jest to woda aktywna, chemicznie związana w betonie. Ilość wody niezbędna do wiązania daje stosunek cementowo-wodny w/c = 0.2 do 0.25.Reszta wody słuŝy do zwilŝenia kruszywa i nadania mieszance betonowej odpowiedniej konsystencji - jest to woda bierna, która z biegiem czasu wyparuje z betonu pozostawiając mikro- i makropory obniŝające wytrzymałość betonu. Woda powinna być dodawana w moŝliwie najmniejszych ilościach w stosunku do załoŝonej wytrzymałości i stopnia urabialności mieszanki betonowej, biorąc pod uwagę równieŝ ilości wody zawarte w kruszywie, w sposób pozwalający na zachowanie moŝliwie małego stosunku w/c nie większego niŝ 0, Dodatki i domieszki do betonu Zaleca się stosowanie do mieszanek betonowych domieszek chemicznych o działaniu napowietrzającym i uplastyczniającym. Rodzaj domieszki, jej ilość i sposób stosowania powinny być zgodne z Aprobatą Instytutu Badawczego Dróg i Mostów. Zaleca się doświadczalne sprawdzenie skuteczności domieszek przy ustalaniu recepty mieszanki betonowej. W celu uzyskania betonów w duŝym stopniu nieprzepuszczalnych i trwałych o niskim stosunku w/c i wysokiej urabialności, naleŝy uŝywać domieszek, których zestaw i działanie podaje tabela poniŝej. KaŜdy rodzaj dodatku lub domieszki zmienia kilka cech, z tym, Ŝe z reguły jedną z nich szczególnie. Domieszki naleŝy stosować do mieszanek betonowych wykonywanych przy uŝyciu cementów portlandzkich marki CEM 32,5 i wyŝszych. UWAGA: Wybór dodatków powinien być uzgodniony z InŜynierem a ich stosowanie zgodne z aprobatami, instrukcjami producenta i odpowiednimi świadectwami Recepty mieszanek betonowych Recepta mieszanki betonowej moŝe być ustalona dowolną metodą, doświadczalną lub obliczeniowodoświadczalną, zapewniającą oszczędne zuŝycie cementu. W celu polepszenia właściwości mieszanki betonowej i betonu zaleca się stosowanie domieszek chemicznych. W przypadku betonu o wymaganym stopniu mrozoodporności naleŝy stosować domieszki napowietrzające. Przy projektowaniu mieszanki betonowej zagęszczanej ręcznie lub mechanicznie przez wibrowanie i dojrzewającej w warunkach naturalnych, średnie wymagane wytrzymałości na ściskanie betonu poszczególnych 18

19 klas przyjmuje się równe wartościom 1,3R b G. W przypadku odmiennych warunków wykonywania i dojrzewania betonu (np. prasowanie, odpowietrzanie, dojrzewanie w warunkach podwyŝszonej temperatury) naleŝy uwzględnić wpływ tych czynników. Opracowanie recepty mieszanki betonowej obejmuje: - ustalenie wstępnych załoŝeń, jak: przeznaczenie i warunki uŝytkowania betonu, klasa betonu, stopnie mrozoodporności i wodoszczelności, warunki formowania, urabialność mieszanki betonowej; - dobór i ewentualne badania składników betonu; - ustalenie wstępne składu mieszanki betonowej; - próby kontrolne, kolejne korekty składu i ustalenie recepty laboratoryjnej; - opracowanie recepty roboczej. Recepta laboratoryjna określa skład w jednostkach masy na 1 m 3 mieszanki betonowej (w odniesieniu do kruszywa suchego). Do celów produkcyjnych naleŝy sporządzić recept roboczą, uwzględniającą: zawilgocenie kruszywa, pojemność urządzenia mieszającego i sposób dozowania Wymagania cech betonu - wytrzymałość na ściskanie, wg PN-EN 206-1:2003/AP1:2004 [1] i PN-EN :2002 [11] oraz PN-EN :2001 [12]; - nasiąkliwość, nie większa niŝ 5%; - mrozoodporność, przy załoŝeniu ubytku masy nie większego niŝ 5% oraz spadku wytrzymałości na ściskanie nie większego niŝ 20% po 150 cyklach zamraŝania i odmraŝania; - dobór klasy betonu wg PN-91/S [32] pkt.3.2. Klasy wytrzymałości na ściskanie betonu zwykłego: Klasa wytrzymałości na ściskanie wg PN-91/S [32] B20 B25 B30 B45 B50 B55 B60 Klasa wytrzymałości na ściskanie wg PN-EN 206-1:2003/Ap1:2004 [1] C8/10 C12/15 C16/20 C20/25 C25/30 C30/37 C35/45 C40/50 C45/55 C50/60 C55/67 C60/75 C70/85 C80/95 C90/105 C100/ Minimalna wytrzymałość charakterystyczna oznaczona na próbkach walcowych F ck,cyl N/mm 2 Minimalna wytrzymałość charakterystyczna oznaczona na próbkach sześciennych F ck,cube N/mm2 3. SPRZĘT 3.1 Ogólne wymagania dotyczące sprzętu Ogólne wymagania dotyczące sprzętu podano w SST D-M Wymagania ogólne pkt Sprzęt do wykonania robót Instalacje do wytwarzania betonu przed rozpoczęciem produkcji powinny być poddane oględzinom InŜyniera. Instalacje te powinny być typu automatycznego lub półautomatycznego przy wagowym dozowaniu kruszywa, cementu, wody i dodatków. Silosy na cement muszą mieć zapewnioną doskonałą szczelność z uwagi na wilgoć atmosferyczną. Wagi do dozowania cementu powinny być kontrolowane, co najmniej raz na dwa miesiące i rektyfikowane na rozpoczęcie produkcji a następnie przynajmniej raz na rok. Urządzenia dozujące wodę powinny być sprawdzane, co najmniej raz na miesiąc. Mieszanie składników powinno odbywać się wyłącznie w betoniarkach o wymuszonym działaniu (zabrania się stosowania mieszarek wolnospadowych). Objętość mieszalników betoniarek musi zabezpieczać pomieszczenie wszystkich składników waŝonych bez wyrzucania na zewnątrz. 4. TRANSPORT 4.1. Ogólne wymagania dotyczące transportu Ogólne wymagania dotyczące transportu podano w SST D-M Wymagania ogólne pkt

20 4.2. Szczegółowe wymagania dotyczące transportu Transport betonu z wytwórni do miejsca wbudowania powinien być wykonywany przy uŝyciu odpowiednich środków w celu uniknięcia segregacji pojedynczych składników i zniszczenia betonu. Mieszanka powinna być transportowana mieszalnikami samochodowymi (tzw. gruszkami), a czas transportu nie powinien być dłuŝszy niŝ: - 90 min przy temperaturze otoczenia + 15st.C, - 70 min przy temperaturze otoczenia + 20st.C, - 30 min przy temperaturze otoczenia + 30st.C. Nie są dozwolone samochody skrzyniowe ani wywrotki. Zaleca się podawanie betonu do miejsca wbudowania za pomocą specjalnych pojemników o konstrukcji umoŝliwiającej łatwe ich opróŝnianie lub pompy przystosowanej do podawania mieszanek plastycznych. UŜycie pomp jest dozwolone pod warunkiem, Ŝe przedsiębiorstwo zastosuje odpowiednie środki celem utrzymania ustalonego stosunku W/C w betonie przy wylocie. Dopuszcza się takŝe przenośniki taśmowe, jednosekcyjne do podawania mieszanki na odległość nie większą od 10m. Jeśli transport mieszanki do pojemnika będzie wykonywany przy uŝyciu betoniarki samochodowej jej jednorodność powinna być kontrolowana w czasie rozładunku. Obowiązkiem InŜyniera jest odrzucenie transportu betonu nie odpowiadającego opisanym wyŝej wymaganiom. 5. WYKONANIE ROBÓT 5.1. Ogólne zasady wykonania robót Ogólne zasady wykonania robót podano w SST D-M Wymagania ogólne pkt Roboty betonowe Zalecenia ogólne * Rozpoczęcie robót betoniarskich moŝe nastąpić po wykonaniu przez Wykonawcę zaakceptowanej przez InŜyniera dokumentacji technologicznej * Roboty betoniarskie muszą być wykonane zgodnie z PN-EN 206-1:2003/Ap1:2004 [1] i PN-63/B [34] oraz Wymaganiami i zaleceniami dotyczącymi wykonywania betonów do konstrukcji mostowych * Wykonywanie masy betonowej powinno odbywać się na podstawie recepty roboczej uwzględniającej: - pojemność i rodzaj betoniarki, - sposób dozowania składników, - zawilgocenie kruszywa. Na recepcie roboczej powinna ponadto być dokładnie określona jakość składników, konsystencja masy oraz najkrótszy czas mieszania. Dane dotyczące mieszanki roboczej powinny być umieszczone w sposób trwały na tablicy, w odniesieniu do 1 m 3 betonu i do jednego zarobu. Tablice powinny być ustawiane w pobliŝu miejsca mieszania betonu Wytwarzanie i układanie mieszanki betonowej (1) Dozowanie składników * Dozowanie składników do mieszanki betonowej powinno być dokonywane wyłącznie wagowo z dokładnością: 2% - przy dozowaniu cementu i wody 3% - przy dozowaniu kruszywa * Przy dozowaniu składników powinno się uwzględniać korektę związaną ze zmiennym zawilgoceniem kruszywa (2) Mieszanie składników * Czas mieszania naleŝy ustalić doświadczalnie jednak nie powinien być krótszy niŝ 2 minuty. (3) Układanie mieszanki betonowej * Mieszanki betonowej nie naleŝy zrzucać z wysokości większej niŝ 0,75 m od powierzchni na którą spada. W przypadku gdy wysokość ta jest większa naleŝy mieszankę podawać za pomocą rynny zsypowej (do wysokości 3,0 m) lub leja zsypowego teleskopowego (do wysokości 8,0 m) * Przy wykonywaniu elementów konstrukcji monolitycznych naleŝy przestrzegać postanowień ST i dokumentacji technologicznej, a w szczególności: - Mieszankę betonową naleŝy układać bezpośrednio z pojemnika lub rurociągu pompy, bądź teŝ za pośrednictwem rynny warstwami o grubości do 40 cm zagęszczając wibratorami wgłębnymi - Do wyrównywania powierzchni betonowej naleŝy stosować belki (łaty) wibracyjne (4) Zagęszczanie betonu Przy zagęszczaniu mieszanki betonowej naleŝy stosować następujące warunki: 20