KRYTERIA OCENIANIA DLA KLASY V

Transkrypt

1 KRYTERIA OCENIANIA DLA KLASY V Na poziomie podstawowym uczeń: nawiązuje kontakt werbalny z rówieśnikami (praca zbiorowa, grupowa) i nauczycielem, bierze udział w rozmowie na określony temat; formułuje adekwatne do danej sytuacji pytania i odpowiedzi, buduje spójne i logiczne wypowiedzi, umie opowiada i streszcza teksty fabularne z zachowaniem porządku chronologicznego, opisywać przedmiot, krajobraz, wygląd fikcyjnej lub rzeczywistej postaci, dostosowuje wypowiedź do sytuacji komunikacyjnej, wyraża polecenie prośbą, Tworzy wypowiedź o charakterze zaproszenia, przeprosin, odmowy, Wygłasza tekst z pamięci, zwraca uwagę na słowa kluczowe, zmienia tempo, posługuje się pauzą, Stara się zachować poprawność językową wypowiedzi, stosuje się do uwag nauczyciela, wyraża gotowość doskonalenia swoich umiejętności, Korzysta z niewerbalnych środków wypowiedzi w celu wzbogacenia komunikatu werbalnego. Na poziomie ponadpodstawowym uczeń: podtrzymuje kontakt werbalny rówieśnikami i nauczycielem, aby wykonać, sprawdzić i poprawić lub udoskonalić wykonanie zadania, bierze aktywny udział w dyskusji na temat codzienności czy teksu kultury (rozpoczyna, podtrzymuje, kończy rozmowę) przedstawia własny punkt widzenia i popiera swoje stanowisko argumentami z życia, lektury itp., stosuje odpowiednio dobrane słownictwo, barwnie opowiada teksty fabularne, opisuje, dobierając odpowiednie środki językowe, tworzy różnorodne komunikaty w zależności od celu wypowiedzi, sytuacji nadawczo odbiorczej, wyraża obietnicę, zachętę, współczucie, zwątpienie, potrafi żartować z zachowaniem granic norm obyczajowych, dostosowuje wypowiedź do adresata i sytuacji, wygłaszając tekst z pamięci, zwraca uwagę słuchacza na ważne treści, zmusza do refleksji nad wygłoszonym utworem (zaznacza akcenty logiczne, stosuje pauzę, posługuje się barwą i tonem głosu), stosuje się do norm językowych, świadomie, w zależności od celu wypowiedzi, dobiera pozawerbalne środki porozumiewania się tak, aby jego komunikat był pełny i czytelny dla odbiorcy.

2 Czytanie Na poziomie podstawowym uczeń: czyta teksty cicho i rozumie ich ogólny sens, rozpoznaje ich funkcję metajęzykową, płynnie czyta teksty głośno, poprawnie artykułuje i akcentuje wyrazy, stosuje intonację zdaniową, rozróżnia teksty artystyczne i użytkowe, poetyckie i prozatorskie, nazywa elementy świata przedstawionego utworu w opowiadaniu, baśni, micie, legendzie, rozumie pojęcia: narrator, bohater, podmiot liryczny, świat przedstawiony, odbiorca, przenośnia, epitet, porównanie, uosobienie, zwrotka, refren, rym, wers, odczytuje dane z artykułów, instrukcji, przepisów, ogłoszeń, map, schematów, notatek, wykresów, Na poziomie ponadpodstawowym uczeń: czyta teksty cicho, rozumie ich sens na poziomie somatycznym i odkrywa ich sensy przenośne, podczas głośnego czytania, stosując zasady wyrazistej artykulacji i intonacji, podkreśla rozumienie sensów utworu, rozpoznaje cechy charakterystyczne różnych tekstów kultury (teksty literackie, użytkowe, publicystyczne, popularnonaukowe, przedstawienia teatralne i filmy, przekazy ikoniczne0, analizuje elementy świata przedstawionego w utworze, posługuje się terminami: narrator, bohater, podmiot liryczny, świat przedstawiony, odbiorca, przenośnia, epitet, porównanie, zwrotka, refren, rym, wers, odczytuje i potrafi wykorzystać dane z artykułów, instrukcji, przepisów, ogłoszeń, map, schematów, notatek, wykresów. Słuchanie Na poziomie podstawowym uczeń: koncentruje uwagę podczas słuchania dłuższej wypowiedzi, rozumie sens słyszanych poleceń, instrukcji i innych wypowiedzi nauczyciela oraz uczniów w takim stopniu, by umieć je zrekonstruować, odróżnia informacje ważne od mniej ważnych w słyszanych wypowiedziach, na podstawie słuchanego tekstu potrafi sformułować pytania dotyczące najważniejszych jego treści, rozumie intencje nadawcy wypowiedzi. Na poziomie ponadpodstawowym uczeń: słuchając tekstu artystycznego, rozumie sens dosłowny oraz przenośny, umiejętnie słucha poleceń, instrukcji i innych poleceń nauczyciela oraz uczniów, tak że potrafi samodzielnie zanotować treść lub najważniejsze myśli zawarte w tych wypowiedziach, potrafi wykorzystać informacje zawarte w wysłuchanym tekście do tworzenia własnego tekstu.

3 Pisanie Na poziomie podstawowym uczeń: buduje poprawne pod względem logiczno składniowym wypowiedzenia pojedyncze i złożone, łączy je w spójną wypowiedź na określony temat, potrafi zredagować opowiadanie z dialogiem, opis przedmiotu, krajobrazu, kartę pocztową, list, telegram, zaproszenie, zawiadomienie, opisuje cechy wyglądu i charakteru postaci fikcyjnej lub literackiej, wybiera z tekstu najważniejsze informacje i zapisuje je w formie kilkuzdaniowej notatki, streszcza teksty fabularne, uzupełnia notatki w formie tabeli, wykresu, schematu, tworzy plan rozmowy w formie zdań oznajmujących, pytających lub równoważników zdań, potrafi przyporządkować wydarzenia szczegółowe do punktów planu głównego, stosuje zasady ortografii i interpunkcji, stosuje zasady estetycznego zapisu tekstu, dzieli wypowiedzi na części kompozycyjne. Na poziomie ponadpodstawowym uczeń: buduje spójne wypowiedzi na określony temat, stosując wypowiedzenia różniące się pod względem składniowym i słownictwo adekwatne do sytuacji komunikacyjnej oraz celu wypowiedzi, pisze sprawozdanie z imprezy szkolnej, instrukcję, przepis, regułę, stara się jak najpełniej opisać postać literacką lub rzeczywistą (przedstawiając jej cechy wyglądu, osobowości i charakteru), potrafi stworzyć notatkę w formie wypowiedzi ciągłej, tabeli, tworzy plan ramowy i szczegółowy, swobodnie go przekształca, świadomie stosuje elementy świata przedstawionego w opowiadaniu twórczym, baśni, legendzie, zachowuje ich cechy gatunkowe, dokonuje korekty przez siebie napisanego tekstu, dba o układ graficzny, czytelność i estetykę zapisu. SZCZEGÓŁOWE KRYTERIA OCENIANIA DLA KLASY V Ocenę niedostateczną otrzymuje uczeń, który nie spełnia wymagań kryterialnych na ocenę dopuszczalną Ocenę dopuszczalną otrzymuje uczeń, który: nawiązuje kontakt werbalny z kolegami i nauczycielem, formułuje pytania i odpowiedzi odpowiednie do sytuacji komunikacyjnej, potrafi samodzielnie połączyć kilka zdań w logiczną wypowiedź,

4 zachowuje porządek chronologiczny w opowiadaniu i streszczeniu, nazywa cechy, opisując przedmioty, krajobraz wygląd postaci, potrafi zastosować słownictwo wyrażające prośbę i polecenie, zaproszenie, przeprosiny, potrafi opanować pamięciowo tekst prozatorski lub poetycki, zna najważniejsze zasady poprawności językowej, dzięki którym jego wypowiedzi są zrozumiałe dla odbiorcy, stosuje się do zaleceń nauczyciela w doskonaleniu umiejętności komunikacji werbalnej, zna podstawowe niewerbalne środki wypowiedzi wzbogacające komunikat werbalny, Czytanie czyta teksty cicho i rozumie ich ogólny sens, czyta teksty głośno i z pomocą nauczyciela stara się poprawnie akcentować oraz artykułować wyrazy, zna zasady intonacji zdaniowej, zna podział tekstów na artystyczne i użytkowe, prozatorskie i poetyckie, zna podstawowe pojęcia związane ze światem przedstawionym utworu (opowiadania, baśni, legendy, mitu), odczytuje dane z różnych przekazów informacji (instrukcja, zaproszenie, schemat), Słuchanie słucha i rozumie sens poleceń oraz prostych instrukcji, odróżnia informacje ważne od mniej ważnych w słuchanym tekście, potrafi sformułować pytania zamknięte do najważniejszych treści słyszanej wypowiedzi, rozumie intencję nadawcy wypowiedzi, Pisanie buduje wypowiedzenia proste i złożone, kilku zdaniowe wypowiedzi na określony temat, redaguje proste opowiadanie z dialogiem, streszcza nieskomplikowane teksty fabularne, zna podstawowe cechy tekstów użytkowych (list, telegram, zaproszenie, ogłoszenie), nazywa cechy wyglądu postaci fikcyjnej lub rzeczywistej, zna zasady opisu cech charakteru postaci, w najprostszej formie zapisuje informacje wybrane z tekstu, zapisuje informacje w tabeli, na schemacie i wykresie, tworzy plan ramowy, a z pomocą nauczyciela dopisuje wydarzenia szczegółowe, zna podstawowe zasady ortografii i interpunkcji, stosuje zasady estetycznego zapisu, zna zasady organizacji i kompozycji wypowiedzi pisemnej.

5 Nauka o języku stosuje wiedzę językową w zakresie: 1. słownictwa (dobiera wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne z podanych w rozsypance, zna wybrane związki frazeologiczne pochodzenia biblijnego i mitologicznego, przysłowia), 2. składni ( z pomocą nauczyciela rozpoznaje rodzaje wypowiedzeń pojedyncze, złożone, zdanie, równoważnik zdania, zna różne typy wypowiedzeń oznajmujące, pytające, rozkazujące, wykrzyknikowe, zauważa zespoły składniowe w wypowiedzeniu pojedynczym, rysuje wykres graficzny zdania pojedynczego wypowiedzenia złożonego), 3. fleksji (z pomocą nauczyciela rozpoznaje formę i funkcję odmiennych i nieodmiennych części mowy przewidzianych w programie nauczania), 4. fonetyki ( zna alfabet, dzieli wyrazy na głoski, litery, sylaby, z pomocą nauczyciela zauważa różnicę między wymową a zapisem samogłosek nosowych, głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, zna sposoby oznaczania miękkości głosek), Ocenę dostateczną otrzymuje uczeń, który: uczestniczy w sytuacji komunikacyjnej, angażuje się w rozmowę na określony temat, buduje kilkuzdaniowe wypowiedzi ustne, powiada, streszcza, i opisuje, używając odpowiednio dobranego słownictwa, buduje wypowiedzi o charakterze prośby, polecenia, używa odpowiedniego słownictwa, formułując zaproszenie, prośbę, przeprosiny, odmowę, wygłasza z pamięci teksty prozatorskie lub poetyckie, zwraca uwagę na słowa-klucze, zmienia tempo, posługuje się pauzą, pracuje nad poprawnością językową wypowiedzi, doskonali umiejętności komunikacji werbalnej, stosując się do zadań nauczyciela, wzbogaca komunikat werbalny pozajęzykowymi środkami wyrazu. Czytanie rozumie ogólny sens tekstów czytanych cicho, zauważa ich sens metaforyczny, płynnie czyta teksty głośno, poprawnie artykułuje i akcentuje wyrazy, stosuje zasady intonacji zdaniowej, rozróżnia teksty artystyczne i użytkowe, prozatorskie i poetyckie, rozumie podstawowe pojęcia związane ze światem przedstawionym utworu fabularnego oraz ze stylistyką i rytmizacją tekstu poetyckiego, wyszukuje, rozpoznaje i rozumie informacje zawarte w artykule, instrukcji, schemacie, notatce, wykresie.

6 Słuchanie potrafi zrekonstruować sens słyszanych wcześniej poleceń, instrukcji, innych wypowiedzi, selekcjonuje i wykorzystuje usłyszane informacje w samodzielnie tworzonym tekście, na podstawie słyszanego tekstu potrafi sformułować pytania zamknięte do najważniejszych jego treści, Pisanie pisze wypowiedzi o charakterze artystycznym (opowiadanie z dialogiem, opis) i użytkowym (list, telegram, zaproszenie, zawiadomienie), opisuje cechy zewnętrzne i wewnętrzne postaci fikcyjnej lub rzeczywistej, zapisuje najważniejsze informacje w formie kilku zdań, wpisu danych w tabelę, na schemacie, wykresie, pisze streszczenie utworu, tworzy plan rozmowy, a z pomocą nauczyciela szczegółowy, zna i stosuje zasady ortografii i interpunkcji, stosuje zasady estetycznego zapisu oraz organizacji i kompozycji wypowiedzi pisemnej, Nauka o języku stosuje wiedzę językową w zakresie: 1. słownictwa (dopisuje wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne, wyjaśnia znaczenie i pochodzenie wybranych frazeologizmów biblijnych mitologicznych, przysłów, powiedzeń), składni (rozpoznaje rodzaje wypowiedzeń pojedyncze i złożone, zdanie, równoważnik zdania, wyróżnia różne ich typy oznajmujące, pytające, rozkazujące, wykrzyknikowe, wskazuje zespoły składniowe w zdaniu, rysuje wykres graficzny zdania pojedynczego), 2. fleksji (zna podstawowe funkcje odmiennych i nieodmiennych części mowy przewidzianych w programie nauczenia), 3. fonetyki (posługuje się alfabetem, poprawnie artykułuje głoski, uwzględnia różnice między zapisem a wymową samogłosek nosowych, głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, oznacza miękkość głosek przez i oraz kreseczkę). Ocenę dobrą otrzymuje uczeń, który: podtrzymuje kontakt werbalny z kolegami i nauczycielem, aby wykonać, sprawdzić i poprawić powierzone mu zadanie indywidualne, aktywnie uczestniczy w dyskusji na tematy związane z codziennymi sytuacjami, samodzielnie wypowiada się na temat przeczytanych lektur, argumentuje swoje stanowisko, odwołując się do doświadczeń życiowych oraz przeczytanego tekstu, opowiada i opisuje stosując odpowiednie słownictwo,

7 posługuje się komunikatem różnego typu, wygłaszając tekst z pamięci, zwraca uwagę na ważne jego treści, zmusza odbiorcę do refleksji, stosuje się do norm językowych. Czytanie czyta teksty cicho, rozumiejąc ich sens na poziomie semantycznym, oraz odkrywa znaczenia przenośne, stosuje zasady wyrazistej artykulacji i intonacji w czasie płynnego czytania głośnego tekstów literackich, rozpoznaje i wskazuje charakterystyczne cechy różnych tekstów kultury(teksty literackie, użytkowe, publicystyczne, popularnonaukowe, przedstawienia teatralne i filmy, przekazy ikoniczne), rozpoznaje i omawia elementy świata przedstawionego w utworze fabularnym, odczytuje i wykorzystuje dane z artykułów, instrukcji, schematów, tabeli, wykresu itp. Słuchanie słuchając tekstu artystycznego, rozumie jego sens przenośny, słucha poleceń, instrukcji, innych wypowiedzi uczniów i nauczyciela w celu sporządzania samodzielnych notatek, wybiera wykorzystuje informacje ze słyszanego tekstu dla stworzenia własnej wypowiedzi. Pisanie korzystając z pomocy nauczyciela, buduje spójne wypowiedzi odpowiednie do sytuacji nadawczo odbiorczej, stosując właściwe słownictwo i struktury składniowe, redaguje teksty użytkowe takie jak: sprawozdanie, instrukcja, przepis, charakteryzuje jak najpełniej postać literacką lub rzeczywistą, podaje i opisuje cechy wyglądu, osobowości i charakteru, notuje informacje w wybranej formie (wypowiedź kilkuzdaniowa, tabela, schemat), stosuje zasadę zwięzłości, tworzy plan rozmowy, szczegółowy i swobodnie go przekształca, stosuje charakterystyczne elementy świata przedstawionego oraz właściwą jego konstrukcję w opowiadaniu, baśni, legendzie, dba o poprawność językową, ortograficzną i interpunkcyjną pisanej wypowiedzi. Nauka o języku umiejętnie stosuje wiedzę językową w zakresie: 1. słownictwa (stosuje w zadaniu wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne, wykorzystuje wybrane frazeologizmy biblijne i mitologiczne, przysłowia powiedzenia w wypowiedziach ustnych i pisemnych), 2. składni (rozpoznaje i nazywa rodzaje wypowiedzeń pojedyncze, złożone, zdania, równoważniki zdań, typy wypowiedzeń oznajmujące, pytające, rozkazujące, wykrzyknikowe, wyróżnia zespoły składniowe w wypowiedzeniu pojedynczym, rysuje wykres graficzny zdania pojedynczego i złożonego ), 3. fleksji ( poprawnie stosuje odmienne i nieodmienne formy przewidzianych w programie nauczania części mowy, trafnie nazywa ich funkcje ),

8 4. fonetyki ( posługuje się alfabetem, stosuje wiadomości dotyczące różnicy między wymowa a zapisem samogłosek nosowych, głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, poprawnie zapisuje zmiękczenia ). Ocenę bardzo dobrą otrzymuje uczeń, który: nawiązuje i podtrzymuje kontakt werbalny z kolegami oraz nauczycielem, aby skorygować lub udoskonalić powierzone zadanie indywidualne lub zespołowe, udziela twórczych wskazówek, instrukcji co do sposobu pracy grupy, istotnych dla rozwiązania zadania wykonania polecenia, prowadzi ( rozpoczyna, podtrzymuje, kończy ) rozmowę na temat codziennych sytuacji, stawia problemowe pytania dotyczące przeczytanej lektury, argumentuje swoje stanowisko w rozmowie, powołując się na tekst kultury, ustosunkowuje się do wypowiedzi innych kolegów, rozwija problem przez porównanie innych znanych mu tekstów, twórczo opowiada i opisuje, dostosowuje rodzaj komunikatu do sytuacji nadawczo- odbiorczej i celu wypowiedzi, wygłaszając tekst z pamięci, wskazuje na funkcję ekspresywną metajęzykową utworu, dokonuje korekty własnej wypowiedzi. Czytanie czyta teksty cicho i rozumie ich sens na poziomie semantycznym oraz krytycznotwórczym, płynnie czyta głośno i podkreśla sensy utworu ważne dla rozumienia na poziomie semantycznym i krytycznym, analizuje charakterystyczne cechy różnych tekstów kultury, analizuje elementy świata przedstawionego w utworze odczytuje, przetwarza, wykorzystuje dane z artykułów, instrukcji, schematów, wykresów, tabel itp. Słuchanie słuchając tekstu artystycznego, zauważa i analizuje jego sens przenośny, słuchając poleceń, instrukcji w celu samodzielnego lub zespołowego wykonania zadania; innych wypowiedzi uczniów i nauczyciele w celu sporządzania samodzielnych notatek, słuchając tekstu analizuje informacje w celu wykorzystania ich we własnej wypowiedzi. Pisanie samodzielnie buduje spójne wypowiedzi dostosowane do sytuacji komunikacyjnej, dobierając słownictwo i struktury składniowe świadczące o systematycznym kształceniu kompetencji językowych,

9 pisze pełną charakterystykę postaci fikcyjnej lub rzeczywistej, przedstawiając oprócz cech osobowości i charakteru motywy jej postępowania, dokonuje oceny postaw bohatera, dopasowuje formę notatki do rodzaju zapisanych informacji, komponuje i pisze opowiadanie, baśń, legendę z zachowaniem ich cech gatunkowych, dba o poprawność językową, ortograficzną i interpunkcyjną pisanej wypowiedzi. Nauka o języku sprawnie stosuje wiedzę językową w zakresie: 1. słownictwa ( stosuje wyrazy bliskoznaczne i przeciwstawne, związki frazeologiczne pochodzenia biblijnego lub mitologicznego, przysłowia i powiedzenia w tekście wzbogacając język wypowiedzi ), 2. składni ( klasyfikuje wypowiedzenia pojedyncze, złożone, zdania, równoważniki zdania, wypowiedzenia oznajmujące, pytające, rozkazujące, wykrzyknikowe stosuje je w dłuższej wypowiedzi, analizuje budowę logiczno-składniową zdania pojedynczego wyróżnia zespoły składniowe, rysuje wykres graficzny, stosuje poprawny szyk wyrazów w zdaniu, dba o poprawną interpunkcję wypowiedzenia pojedynczego i złożonego ), 3. fleksji ( poprawnie stosuje w wypowiedziach ustnych oraz pisemnych formy odmiennych i nieodmiennych części mowy przewidzianych w programie nauczania, analizuje ich funkcję w zdaniu ), 4. fonetyki (bezbłędnie posługuje się alfabetem, swobodnie stosuje wiadomości dotyczące różnicy między wymową a zapisem samogłosek nosowych, głosek dźwięcznych i bezdźwięcznych, poprawnie zapisuje zmiękczenia ). Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który: formułuje twórcze uwagi, polecenia, instrukcje, dzięki czemu uczestniczy w planowaniu, usprawnianiu, kontrolowaniu i ocenie pracy zespołu czy grupy, rozpoczyna rozmowę na temat lektury od postawienia problemu, tworzy bezbłędne pod względem językowym komunikaty, wygłasza teksty z pamięci, dokonując analizy i interpretacji ważniejszych jego sensów, umiejętnie, zależności od sytuacji komunikacyjnej, wykorzystuje werbalne i niewerbalne środki językowe. Czytanie czyta na ze zrozumienie na poziomie semantycznym i krytycznym różne teksty kultury nieobjęte listą lektur przewidzianą w programie nauczania, interpretuje elementy świata przedstawionego i kompozycję utworu literackiego. Słuchanie dokonuje analizy i interpretacji niektórych sensów przenośnych słuchanego tekstu artystycznego ( również spoza listy lektur objętej programem ),

10 słuchając różnych tekstów, dokonuje selekcji informacji w celu wykorzystania ich w sytuacjach nietypowych. Pisanie wykazuje się samodzielnością, twórczym ujęciem tematu, pomysłową formą, przemyślaną kompozycją i poprawnością językowa w wypowiedziach pisemnych, proponuje własne, ciekawe i urozmaicone pod względem graficznym formy notatek, podejmuje próby formułowania wypowiedzi na temat przeczytanych lektur. Nauka o języku świadomie stosuje wiedzę językową w zakresie treści materiałowych przewidzianych programem nauczania słownictwa, składni, fleksji, fonetyki, poszerza wiedzę językową o treści wykraczające poza przewidziane programem nauczania w klasie V, wykazuje się szczególną dbałością o zachowanie norm poprawnościowych w wypowiedziach ustnych i pisemnych.