IV Edycja Programu Szkoły bez przemocy rok 2009/2010

Transkrypt

1 IV Edycja Programu Szkoły bez przemocy rok 2009/2010 Prywatna Szkoła Podstawowa Kornelówka w roku szkolnym 2009/2010 wzięła udział w IV edycji programu społecznego Szkoła bez przemocy". Głównym celem programu było zwiększanie poziomu świadomości tak ważnego społecznie problemu, jakim jest przemoc szkolna oraz dostarczanie szkole systemowych narzędzi umożliwiających skuteczne zapobieganie wzrostowi przemocy i agresji. Włączając się do programu podjęliśmy następujące działania: 1 Wychowawcy klas zrealizowali podczas godzin wychowawczych zajęcia na podstawie zaproponowanych scenariuszy dotyczących rozpoznawania agresji i przemocy w szkole oraz sposobu reagowania w trudnych sytuacjach, 2 Nasi nauczyciele poprzez udział w profesjonalnych warsztatach wzmacniali kompetencje z zakresu profesjonalnych metod przeciwdziałania oraz profilaktyki przemocy i agresji szkolnej. W szkoleniach wzięli udział: - Sylwia Kaczmarczyk Reagowanie na agresję, - Agnieszka Lehmann Pomoc ofierze przemocy i agresji szkolnej, - Barbara Włodarczyk szkolenie przy Wydziale Katechetycznym. Uczestnik szkolenia: Agnieszka Lehmann Nazwa kursu: Pomoc ofierze przemocy i agresji szkolnej Termin szkolenia: grudnia 2009r., Białystok Nazwisko szkoleniowca/trenera: Ewa Czemierowska Koruba 1

2 Tematyka szkolenia: Pojęcie przemocy, agresji, świadka przemocy; Sytuacje trudne: agresja czy przemoc? Scenki tematyczne: Wspólne stworzenie portretu ofiary: wrażliwa, nieśmiała, niepewna ostrożna w kontaktach z innymi, często wysoki poziom lęku, trudno jej zaistnieć w grupie, brak umiejętności bronienia się, atakowana płacze, wycofuje się, ucieka, niska samoocena, często samotna, negatywnie nastawiona do stosowania przemocy, często słabsza fizycznie, lepsze kontakty z dorosłymi; Ofiara prowokująca: brak zrozumienia i nieprzestrzeganie pewnych, ogólnie przyjętych norm społecznych w danej grupie, częste przekraczanie cudzych granic, zaczepianie, zbyt bliski kontakt, problemy z koncentracją, częste absorbowanie innych swoją osobą, zadawanie dużej ilości pytań, przerywanie, wtrącanie; Szkoły w których odbyły się szkolenia: Szkoła Podstawowa Nr 101 im. Jana Kochanowskiego ul. Wspólna 5/7, Łódź, tel.: Międzynarodowa Szkoła Podstawowa Edukacji Innowacyjnej w Łodzi Prywatna Szkoła Podstawowa Kornelówka ul. Sucharskiego 3, Łódź, tel.: Celem warsztatu było nabycie umiejętności właściwej pomocy ofierze przemocy i agresji szkolnej. Uczestnicy mieli okazję zdobyć i uporządkować wiedzę z zakresu specyfiki przemocy i agresji, diagnozowania sytuacji psychologicznej ofiary oraz praktycznego dzielenia się i przekazywania tej wiedzy innym nauczycielom oraz dzieciom. Podczas warsztatu omówione zostały poszczególne zjawiska łączące się z przemocą oraz metody ich odróżniania. Uczestnicy: - poznali portret dziecka poszkodowanego jego zachowania, cechy i potrzeby, - nauczyli się jak pracować z ofiarą poprzez prowadzenie rozmowy wspierającej i metodę wspólnej sprawy - nauczyli się jak prowadzić działania długofalowe o charakterze pomocowym. 2

3 Uczestnik szkolenia: Sylwia Kaczmarczyk Nazwa kursu: Reagowanie na agresję Termin szkolenia: stycznia 2010, Katowice Tematyka szkolenia: Reagowaniu na agresję Zapobieganiu agresji Celem warsztatu jest zdobycie i udoskonalenie umiejętności właściwego reagowania na zachowania agresywne. Zajęcia warsztatowe pozwoliły mi sprecyzować kierunki działań w zespole klasowym, a także w szkole, w zakresie budowania systemu przeciwdziałania agresji i przemocy szkolnej. Dowiedziałam się jakimi sposobami i możliwościami powinna dysponować szkoła w zakresie obniżania poziomu i zapobiegania agresji rówieśniczej. Poprzez studium konkretnych przypadków osób uczestniczących w szkoleniu nauczyłam się właściwych reakcji na zachowania agresywne uczniów w stosunku do rówieśników i nauczycieli. Wykonywane ćwiczenia: 1. Nauczyciel wprowadza temat mówiąc uczniom, że czasem zdarza się, że ktoś nas zaczepia, dokucza, sprawia przykrość. Pyta uczniów: co chce osiągnąć taka osoba, kiedy taka osoba czuje, że osiągnęła swój cel, wygrała. Zbiera wypowiedzi, podsumowuje. Ważne by w podsumowaniu znalazły się spostrzeżenia, że agresor chce sprowokować, zmusić tego kogo atakuje, żeby zrobił to samo, dał się wciągnąć w agresję. Następnie nauczyciel pyta uczniów jak wygląda osoba, która jest odważna, pewna swojej wartości. Ważne by kierunkować odpowiedzi uczniów i by na tablicy pojawiła się lista z odpowiednimi cechami ( zdecydowany, stanowczy głos; proste plecy; patrzenie w oczy). Każdy będzie mógł przećwiczyć takie zachowanie. Prawdziwą odwagą jest nie dać się sprowokować, użyć swojej inteligencji a nie siły mięśni bo to potrafi wiele osób, a mądre sposoby znają nieliczni. 2. Nauczyciel uprzedza, że za chwilę podejdzie do każdego w klasie i będzie mówił same nieprawdziwe rzeczy, będzie agresorem. Zadaniem każdego zaczepionego będzie nie dać się sprowokować, zastosować sposoby wypisane na tablicy i powiedzieć tylko jedno zdanie nie mów tak do mnie (nauczyciel zapisuje to zdanie na tablicy). Ważny jest ton głosu i postawa ciała. Następnie uczniowie, siedząc każdy w swojej ławce, ćwiczą z nauczycielem ten sposób obrony przed przemocą. Zawsze prowadzący gra rolę agresora (mówi np. ty maluchu, nie umiesz grać w piłkę lub ale masz brzydkie ubranie ). 3

4 3. Nauczyciel mówi, że za chwilę każdy chętny będzie mógł spróbować swojego sposobu obrony. Trzeba mieć wiele różnych sposobów obrony, żeby dać sobie radę w różnych sytuacjach. Ważne, żeby nie dać się sprowokować i samemu nie być agresywnym. Nauczyciel mówi, że będzie mówił te same rzeczy co w poprzednim ćwiczeniu a ten, kto będzie chciał może obronić się swoim sposobem, sposoby będą zapisywane na tablicy. Nauczyciel zaprasza każdego z chętnych pojedynczo do zagrania scenki. Po każdej scence zapisuje sposób na tablicy. 4. Kiedy wypisanych sposobów jest już przynajmniej kilka, nauczyciel mówi, że czas na kolejny stopień trudności - będzie zaczepiał tak jak do tej pory ale nie ustąpi od razu, trzeba będzie zastosować kilka sposobów lub ten sam sposób kilka razy. Chętni do odgrywania scenek są zapraszani tak jak poprzednio - pojedynczo na środek klasy. 5. Nauczyciel mówi, że teraz chce, żeby przećwiczyć bardzo trudny sposób. Potrzebna do tego będzie odwaga, siła woli i wytrwałość, żeby nie dać się pokonać, sprowokować. Nauczyciel będzie mówił coś nieprzyjemnego a chętny uczeń będzie miał za zadanie odwrócić się i odejść. Jest to jeden z najtrudniejszych sposobów. Chętny uczeń wychodzi na środek klasy, nauczyciel mówi do niego obraźliwe słowa z poprzednich scenek. Kiedy uczeń odchodzi nauczyciel woła za nim zdanie typu: no co, uciekasz?, tchórzy, zobaczcie, tchórzy, boisz się, co?. Jeśli uczniowi zdarzy się odwrócić lub zatrzymać, nauczyciel wychodząc z roli agresora przypomina mu, na czym polega przewaga nad agresorem, zachęca by odszedł. Praca w grupach. Nauczyciel mówi, że za chwilę klasa podzieli się na grupy i każda z grup otrzyma zadanie wymyślenia przynajmniej trzech nieagresywnych sposobów obrony. O jaką sytuację chodzi uczniowie dowiedzą się po podziale. Mówi uczniom ile grup i po ile osób mają stworzyć. Gdy uczniowie siedzą już w grupach nauczyciel mówi, żeby wyobrazili sobie, że jakiś agresor chce ich sprowokować do bójki i wyzywa ich na tzw. solówę. Zadaniem jest odmówić i wymyślić na to kilka sposobów. Podaje czas przeznaczony na to zadanie. Po upływie tego czasu każda z grup podaje kolejno po jednym sposobie aż do wyczerpania pomysłów, podając tylko te sposoby, które jeszcze nie padły. Szkoły w których odbyły się szkolenia: Szkoła Podstawowa Nr 153 im. Marii Skłodowskiej Curie ul. Obr. Westerplatte 28, Łódź, tel./fax (042) Prywatna Szkoła Podstawowa Kornelówka ul. Sucharskiego 3, Łódź, tel.:

5 Uczestnictwo w szkoleniu Reagowanie na agresję pozwoliło mi na przeprowadzenie w Prywatnej Szkole Podstawowej Kornelówka oraz w Szkole Podstawowej nr 153 w Łodzi w klasach I- III kilku mini warsztatów na temat zapobiegania agresji. Zajęcia spotkały się one z żywym zainteresowaniem ze strony dzieci, które z entuzjazmem brały udział w scenkach indywidualnych i pracy zespołowej. Ćwiczenia te wyposażyły je w szereg sposobów reagowania na zachowania agresywne w ich najbliższym otoczeniu. Uczestnik szkolenia: Barbara Włodarczyk Nazwa kursu: Jak radzić sobie z agresją Termin szkolenia: 3 10 lutego 2010r. Nazwisko szkoleniowca/trenera: Irena Wolska Tematyka szkolenia: Rozróżnienie pomiędzy agresją a przemocą Podejmowanie skutecznej interwencji pedagogicznej Budowanie poczucia własnej wartości i silnej osobowości Nawiązywanie nieagresywnych kontaktów Organizator: Łódzkie Centrum Doskonalenia Nauczycieli i Kształcenia Praktycznego 3 Dla pobudzania empatii wśród uczniów został utworzony Klub Wolontariusza, którego celem działania była realizacja planu wolontaryjnego pt.: Myślimy nie tylko o sobie. 4 Akcja Przyjaciele bezdomnych zwierząt (1 15 stycznia 2010r.) Podczas pierwszej z prowadzonych przez Szkolną Grupę Wolontaryjną akcji udało nam się zebrać na rzecz schroniska Medor w Zgierzu następujące artykuły: 30 kg karmy, 7 puszek karmy dla zwierząt, 8 zabawek i 261 zł. Zostały one przekazane przez jednego z rodziców do schroniska. - Opiekun SGW przygotowanie plakatu informacyjnego 0,5 h, 5

6 - Dwójka członków SGW przygotowanie ulotek informacyjnych i przejście po klasach 1 h, - Uczniowie i Rodzice przyniesienie darów dla schroniska, - Mama ucznia klasy trzeciej zawiezienie darów do schroniska 1 h, - Dwójka członków SGW przygotowanie podziękowań 0,5 h, - Dziesięcioro Rodziców przygotowanie wypieków (ciast i ciasteczek) sprzedawanych na rzecz schroniska podczas szkolnej imprezy mikołajkowej 10h. 5 Akcja Kropla Krwi (16 31 stycznia 2010r.) Podczas drugiej z prowadzonych przez nas akcji zachęcaliśmy osoby dorosłe do honorowego krwiodawstwa. Dla nauczycieli i rodziców zorganizowaliśmy akcję informacyjną, a dla uczniów konkurs prac plastycznych. Po przeprowadzonej przez nas akcji chęć oddania krwi w Regionalnym Centrum Krwiodawstwa w Łodzi zadeklarowały trzy osoby: jeden nauczyciel i dwóch rodziców. - Opiekun SGW przygotowanie plakatu informacyjnego 1 h, - Jeden z członków SGW i jego Rodzic przywiezienie plakatów z RCK, promujących honorowe krwiodawstwo 1 h, - Dwójka członków SGW- przygotowanie ulotek informacyjnych i przejście po klasach 1 h, - Ośmioro uczniów klasy trzeciej i opiekun SGW podczas zajęć dodatkowych, gdzie została przeprowadzona pogadanka uświadamiająca dzieciom wartość i cele honorowego krwiodawstwa wykonanie prac konkursowych 9 x 0,45 h, - Sześcioro uczniów klasy drugiej i opiekun SGW - podczas zajęć dodatkowych, gdzie została przeprowadzona pogadanka uświadamiająca dzieciom wartość i cele honorowego krwiodawstwa wykonanie prac konkursowych 9 x 0,45 h, - Opiekun SGW przygotowanie kart do głosowania 0,5 h, Zrezygnowaliśmy natomiast z przeprowadzenia aukcji przygotowanych prac, ze względu na to, że podczas pierwszej akcji zbieraliśmy pieniądze na schronisko. 6 Akcja 1% (1 14 lutego 2010r.) Celem akcji 1% było zachęcenie Rodziców uczniów z naszej szkoły oraz innych osób dorosłych do ofiarowania 1 % swoich podatków na rzecz Franka Rutkowskiego, ucznia klasy III, chorującego na mukowiscydozę. 6

7 Do naszej akcji włączyli się również niepedagogiczni pracownicy naszej placówki i zaproponowali zorganizowanie loterii fantowej podczas balu karnawałowego. Dochód ze sprzedaży losów (72 zł) przeznaczony został na wsparcie zakupu kamizelki wibracyjnej, ułatwiającej Frankowi terapię i przekazany na konto Fundacji Zdążyć z Pomocą. - Opiekun SGW zorganizowanie spotkania informacyjnego dotyczącego akcji 1 % - 0,45 h, - Trójka uczniów SGW przygotowanie plakatu informacyjnego, zachęcającego do ofiarowania 1 % na rzecz Franka 3 x 0, 45 h, - Animator szkolnej strony internetowej przygotowanie informacji o możliwości przekazania 1 % na rzecz Franka 0,5 h, - Dwójka członków SGW przygotowanie ulotek informacyjnych i przejście po klasach 2 x 1h, - Uczniowie wszystkich klas przyniesienie fantów na loterię (przyniesiono 41 fantów i wszystkie zostały sprzedane), - Dwójka uczniów SGW przygotowanie losów na loterię 2 x 0,45 h, - Dwójka uczniów klasy czwartej sprzedawanie losów podczas loterii 2 x 2 h, - Mama Franka Rutkowskiego przygotowanie ulotki informacyjnej, dotyczącej możliwości odpisania 1 % - 1 h, - Wychowawcy wszystkich klas ustna informacja i rozdanie ulotek podczas zebrania z Rodzicami 5 x 0,05 h. - Opiekun SGW rozdanie ulotek informacyjnych w zaprzyjaźnionej Szkole Podstawowej nr 135 w Łodzi, na zebraniu rodziców klasy drugiej 0,05 h, - Opiekun SGW przygotowanie podziękowań 0,5 h, - grafik przygotowanie bilbordu (rozmiar: 5 na 2 metry; 20 miejsc na Terenia całego miasta Łodzi) zachęcającego do oddania 1 % na rzecz Franka 10 h, Na zakończenie tej akcji zostało zorganizowane spotkanie z wolontariuszem Łódzkiego Hospicjum Dla Dzieci. Wzięła w nim udział szóstka dzieci z kasy szóstej wraz z Opiekunem SGW 6 x 045 h. 7 Akcja Nakrętki dla Osoby Niepełnosprawnej (15 28 lutego 2010r.) Mimo ferii zimowych SGW postanowiła wykorzystać wolny czas na działania wolontaryjne. Dzięki zachęcie i pomysłowi naszej Pani Dyrektor zorganizowaliśmy akcję zbierania nakrętek dla osoby niepełnosprawnej, będącej pod opieką Żoliborskiego Stowarzyszenia Dom Rodzina Człowiek i zachęciliśmy wszystkich uczniów naszej szkoły do włączenia do akcji. Dzięki 7

8 naszemu wsparciu zebrane nakrętki będzie można wymienić na elektryczny wózek inwalidzki. - Pani Dyrektor nawiązanie kontaktu z Żoliborskim Stowarzyszeniem Dom Rodzina Człowiek 0,5 h, - Opiekun SGW zachęcenie uczniów wszystkich klas do zbierania nakrętek 0,15 h, - Rodzice dwóch uczniów - zawiezienie nakrętek do Warszawy 5 h. W sumie żoliborskiemu stowarzyszeniu przekazano 69 kilogramów nakrętek. Szkoła otrzymała dyplomy i podziękowania. 8 Akcja Jałmużna Wielkopostna i Góra grosza (1 15 marca 2010r.) Podczas kolejnej z naszych akcji Szkolna Grupa Wolontaryjna zaproponowała, aby połączyć Jałmużnę Wielkopostną (akcję Szkolnego Koła Caritas) z konkursem Góra grosza. Zebrane w ten sposób pieniądze wpłacone zostaną na konto fundacji Zdążyć z pomocą na zakup kamizelki wibracyjnej dla Franka Rutkowskiego, chorego na mukowiscydozę. Termin oddawania puszek ustalono na początek kwietnia. - Opiekun SGW przygotowanie plakatu informacyjnego 1 h, - Opiekun SGW i jeden członek SGW przygotowanie ulotek informujących o akcji 0,5 h, - Jeden członek SGW rozdanie ulotek w klasach i przekazanie ustnej informacji na temat akcji 0,15 h, - Jedna osoba dorosła przywiezienie puszek do zbierania Jałmużny Wielkopostnej z magazynu Caritasu 1,5 h, - Wychowawcy klas rozdanie puszek w klasach 0,5 x 0,1 h, - Uczniowie wszystkich klas przynoszący swoje datki. 9 Akcja Palmy Wielkanocne (15 28 marca 2010r.) 8

9 Celem w. w. akcji było zwrócenie uwagi uczniów i rodziców na sytuację osób zamieszkujących pobliski DPS. Podczas Dni otwartych szkoły została otwarta pracownia informująca o działaniach Szkolnej Grupy Wolontaryjnej, gdzie wykonywano palmy wielkanocne przeznaczone dla pensjonariuszy DPS u. - Opiekun SGW, jeden nauczyciel i jeden pracownik niepedagogiczny przygotowanie plakatów informujących o działaniach SGW 2,5 h, - Jedna uczennica klasy IV przyniesienie gałązek 1 h, - Opiekun SGW, trójka rodziców i trójka uczniów wykonanie palm wielkanocnych 7x 1 h, - Opiekun SGW, dwójka uczniów wykonanie życzeń wielkanocnych 3x 1h, - Opiekun SGW, trójka uczniów zaniesienie własnoręcznie wykonanych palm i życzeń wielkanocnych dla pensjonariuszy Domu Pomocy Społecznej (ul. Złotnicza 10 w Łodzi) 4 x 1 h. 10 Podsumowanie pracy SGW (7 15 kwietnia 2010r.) Ostatnią z prowadzonych przez nas akcji było ogłoszenie i rozwiązanie konkursu na najlepsze wypracowanie, którego temat brzmiał: O empatii i miłości bliźniego. Na ogłoszony przez SGW konkurs wewnątrzszkolny wpłynęło 5 wypracowań. Zawarte w nich zostały bogate przemyślenia uczniów, które jak mamy nadzieję staną się w przyszłości zachętą do podejmowania działań wolontaryjnych. - opiekun SGW przygotowanie plakatu zachęcającego do udziału w konkursie 1 x 0,5 h. W ramach działań, 20 marca, do naszej szkoły przyszli na zajęcia uczniowie niesłyszący. Dzieci były pod wielkim wrażeniem spotkania z osobami inaczej patrzącymi na świat. Chętnie uczyły się języka migowego i z szacunkiem traktowali gości. Uwieńczeniem naszych działań była wizyta w dniu 14 kwietnia uczniów klasy IV i VI w Łódzkiej Szkole dla Niewidomych i Niedowidzących. Miejsce 9

10 spotkania zaplanowane początkowo w świetlicy środowiskowej Opoka zostało zmienione w porozumieniu z panią psycholog, zajmującą się promowaniem wśród uczniów postaw wyrażających empatię. Oprócz spotkania z dziećmi niewidomymi mieliśmy okazję poznać metody i środki jakimi te osoby się posługują (min. lupy, szkła powiększające pismo Braillle a, programy komputerowe i inne pomoce naukowe ). - Trzech nauczycieli ( szkolny psycholog, opiekun SGW, nauczyciel) zabranie uczniów do w. w szkoły i udział w zajęciach 3 x 3 h, - Trójka nauczycieli w. w. szkoły zorganizowanie zajęć dla naszych uczniów 3 x 2 h, - Trzynaścioro uczniów Kornelówki udział w zajęciach w szkole dla dzieci niewidomych 13 x 3 h. *** Sprostowanie do akcji: Jałmużna Wielkopostna - podczas tej akcji zebranych zostało 20 kg groszy (równowartość 350 zł), przeznaczonych na wsparcie zakupu kamizelki dla Franka Rutkowskiego. W podsumowanie akcji Jałmużna Wielkopostna zaangażowały się następujące osoby: - Opiekun SGW i trója członków SGW segregacja zebranego bilonu 4 x 1 h, - Opiekun SGW i szkolna sekretarka zawiezienie zebranego bilonu do NBP 2 x 1 h. 11 Szkoła podjęła współpracę z poradnią psychologiczno pedagogiczną. Nauczyciele i uczniowie mieli okazję skorzystać z indywidualnych konsultacji, odbywały się systematyczne zajęcia w klasach. 12 W ramach Dnia Szkoły bez przemocy odbył się piknik rodzinny w Bratoszewicach, podczas którego odbyło się spotkanie z artystą malarzem ze stowarzyszenia Artystów Malujących Ustami i Nogami (AMUN) Stanisławem Kmiecikiem. Dodatkowo zorganizowano wystawę jego prac. 10

11 13 W każdej klasie umieściliśmy materiały dydaktyczne promujące Kodeks Szkoły bez przemocy. 14 Nagradzaliśmy dobre przykłady konkurs na najlepszą klasę i najbardziej uprzejmego ucznia. 15 Została opracowana roboczą wersję Systemu Przeciwdziałania Przemocy i Agresji w Prywatnej Szkole Podstawowej Kornelówka w Łodzi. 16 W kasach IV-VI wdrożyliśmy procentowy system oceny z zachowania. 11