I. SPÓJNOŚĆ Diagnoza: ograniczona spójność systemu innowacji pomiędzy jak i w ramach poziomów co skutkuje chaosem i dużą dozą niepewności

Transkrypt

1 I. SPÓJNOŚĆ Diagnoza: ograniczona spójność systemu innowacji pomiędzy jak i w ramach poziomów co skutkuje chaosem i dużą dozą niepewności Problem 1: brak całościowej koncepcji jak ma działać system na różnych poziomach efektem jest m.in. a) brak linii demarkacyjnej między poziomem krajowym, ponadregionalnym, regionalnym a także złożoność systemu: 3 poziomy, mnogość programów, wiele kryteriów 1. Dokument - opis systemu stworzenie dokumentu opisującego w prosty i treściwy sposób - jaka jest wizja systemu wsparcia innowacyjności w nowej perspektywie. Dokument powinien wyjaśniać relacje między poziomami oraz przedstawiać argumenty za konkretnym rozwiązaniem. Szczególnie istotne jest rozpisanie relacji między poziomem regionalnym a krajowym w kontekście inteligentnych specjalizacji. Dokument powinien również wyjaśniać praktyczną rolę kluczowych graczy, ich odpowiedzialność, wskazywać lidera, jego rolę i to w praktyce, co oznacza bycie liderem i jakie są w stosunku do lidera oczekiwania pozostałych interesariuszy. Dokument powinien tłumaczyć sens posiadania inteligentnych specjalizacji na poziomie kraju i regionu i jaki jest tego cel, powinien również opisywać efekt, do którego dążymy formułując system. Dokument/opis powinien również odnosić się do pytań sformułowanych na potrzeby warsztatu w ramach projektu 1-2 sierpnia 2013 r. w Kielcach ( unknown knowns ), wyjaśniać relacje między poziomami, definiować kluczowe aspekty (np. co oznacza inteligentna specjalizacja, co to znaczy koordynacja systemu, jak definiujemy lidera, itd.) oraz oczekiwania. Elementem działania byłoby również wyjaśnienie całościowej koncepcji systemu wsparcia innowacji w Polsce przez lidera procesu w trybie jak najszybszym lider procesu w Polsce powinien wypowiedzieć się wyjaśniając całościowa koncepcję systemu wsparcia innowacji w Polsce w tym relacje i racjonalność przyjmowanych rozwiązań. Postulat może być związany z realizacją działania. Sugeruje się, aby na bazie warsztatów powstała kilkuosobowa podgrupa robocza ds. przygotowania dokumentu pod przewodnictwem MRR, składająca się z przedstawicieli ministerstw oraz wybranych kilku regionów. Prace powinny rozpocząć się jak najszybciej i potrwać ok. 4 tygodni. Produktem prac powinien być ok. 10-stronicowy dokument, który w miarę potrzeb będzie uzupełniany i zmieniany. Do 20 sierpnia 2013 r. MG powinno sformułować wstępną wersję propozycji związanej z wyborem inteligentnych specjalizacji na poziomie krajowym, co w dużym stopniu powinno przynajmniej w teorii wypełniać lukę informacyjną w chwili obecnej i stwarzać punkt wyjścia do dyskusji nad relacjami między poziomami w kontekście specjalizacji i spójności. 2. Lista mailingowa - w ramach grupy obecnej na warsztatach w Kielcach w dn. 1-2 sierpnia stworzenie listy mailingowej, która służyłaby nieskrępowane i nieformalnej wymianie informacji wśród kluczowych osób operacyjnie zajmujących się specjalizacjami/ris3 w Polsce. W ramach listy można byłoby zadać pytanie, podzielić się refleksją, uzyskać poradę, itd. Sugeruje się, aby listę mailingową wraz z krótkim regulaminem/zasadami sformułować w ciągu 2 tygodni od zakończenia warsztatów w Kielcach. Instytucją zarządzającą listę byłoby MRR, jednym z aspektów zarządzania byłaby zgoda na dopraszanie ewentualnie kolejnych osób na listę. Prace nad listą powinny być zakończone do 15 sierpnia 2013 r. Produktem prac powinna być lista mailingowa zawierająca około 30 nazwisk osób z różnych instytucji żywotnie zainteresowanych sprawami inteligentnych specjalizacji. 3. Kolejne spotkania warsztatowe organizacja kolejnych roboczych/nieformalnych warsztatów/kontynuacja spotkania w Kielcach w dn. 1-2 sierpnia 2013 r. Sugeruje się, aby tematem tym razem 1-dnowego warsztatu były kwestie związane z inteligentnymi specjalizacjami a szczególnie w tym kontekście relacjami między poziomami (w tym linii demarkacyjnej) oraz jeśli wystarczy czasu kwestiami monitoringu/ewaluacji/kryteriów oceny projektów. Spotkania powinny mieć wymiar cykliczny a w pracach powinny uczestniczyć osoby decyzyjne i bezpośrednio zajmujące się kwestiami inteligentnych specjalizacji w regionach i w kraju. Sugeruje się, aby koordynacją spotkań zajęło się MRR. Następne spotkanie grupy mogłoby się odbyć między września (piątek) w Gdańsku. Bank Światowy mógłby zapewnić zagranicznego eksperta, który w przeszłości zajmował się m.in. oceną poprzedniej generacji strategii rozwoju innowacji, przekazałby informacje dotyczące inteligentnych specjalizacji i doświadczeń międzynarodowych oraz uczestnicząc w dyskusji. Kwestie szczegółowe musiałyby być omówione między MRR a Urzędem Marszałkowskim w Gdańsku. 4. Wprowadzenie postulatu ograniczania formalnej korespondencji między interesariuszami systemu wsparcia innowacji przejście na telefon, mail, spotkania. Jest to proces, który powinien być zainicjowany jak najszybciej a siłą sprawczą powinno być MRR. Pomocna w realizacji tego postulatu mogłaby być lista mailingowa, kolejne spotkania warsztatowe, itd. Można byłoby przyjąć zasadę, w której formalna korespondencja wysyłana jest jedynie w bardzo ważnych kwestiach a kierownana DW do maksymalnie dużej liczby zainteresowanych interesariuszy i/lub w przypadku kiedy korespondencja wzmacniałaby pozycję komórek urisowionych. 5. Wzmocnienie reprezentacji regionów w pracach nad nowym programem operacyjnym inteligentny rozwój (PO IR). W ramach warsztatów podniesiono postulat wzmocnienia roli regionów (a przez to również spójności między PO IR a regionalnymi programami operacyjnymi). 6. Uproszczenie systemu wsparcia innowacji poprzez eliminację poziomu ponadregionalnego. Zgodnie z opinią Banku Światowego wyrażoną w ocenie draftu Strategii Rozwoju Polski Wschodniej w maju 2013 r., sugerujemy, aby wyeliminować dodatkowy poziom wsparcia innowacyjności dla 5 województw Polski Wschodniej. Takie rozwiązanie spowoduje większą czytelność systemu oraz skupi budowanie relacji i znajdowanie synergii na 2 poziomach a nie jak planowano na 3 włączając w to poziom ponadregionalny. Zgodnie z zasadą subsydiarności czynności, które z powodzeniem mogą być wykonywane na poziomie regionalnym powinny tam pozostać. Wartość dodaną ewentualnego dodatkowego poziomu wsparcia na poziomie ponadregionalnym oceniamy jako niski. Decyzję co do uproszczenia systemu powinno podjąć MRR odpowiedzialne za Strategię Rozwoju Polski Wschodniej i program operacyjny konsultując pomysł z przedstawicielami 5 regionów Polski Wschodniej. 7. Elastyczna linia demarkacyjna linię demarkacyjną można byłoby ustalić na bazie elastycznych kryteriów, które częściowo mogłyby być ustalane przez same regiony, np. w kontekście inteligentnych specjalizacji, region decydowałby jakiego rodzaju projekty finansuje ze swoich źródeł, wszystko to co znalazłoby się poza linią (zakres, budżet, itd.) byłoby finansowane ze środków na poziomie krajowym. W taki sposób regiony mogłyby dopasowywać linię demarkacyjną do swoich potrzeb co w efekcie mogłoby się przekładać na zwiększenie efektywności wydatkowanych środków. Sugeruje się, aby opracować uszczegółowienie podejścia. Liderem działania byłby MRR wraz z wybranymi regionami. Problem 2: nie do końca wiemy i podobnie rozumiemy o co w tym wszystkim chodzi: po co nam RIS3, co to jest RIS3, co i po co nam specjalizacje, jaka rolę pełnią, itd. 1. Polska wersja praktycznego podręcznika (odpowiednik RIS3 Guide) dla zarządzających systemem innowacyjności wytłumaczenie prostym językiem kluczowe definicje, próba ich ujednolicenia, kompendium wiedzy o RIS3/inteligentnych specjalizacjach biorące pod uwagę polskie realia; podręcznik miałby otwarty charakter do ciągłego douzupełniania. Podręcznik konsumowałby również kwestie związane z wymianą dobrych praktyk zarówno na poziomie krajowym, regionalnym jak i międzynarodowym. Jedną z kwestii do dyskusji w podręczniku byłyby pomysły jak zachować horyzontalność innowacyjności. Pomysł jest w dużym stopniu tożsamy z I Dokument opis systemu. Szerszą wersją podręcznika mogłaby zawierać również istotne praktyczne kwestie dotyczące zarządzania strategicznego co odpowiadałoby na zapotrzebowanie komórek odpowiedzialnych nie tylko za innowacje ale również rozwój regionalny oraz program operacyjne. Podręcznik byłby również użyteczny dla gmin, powiatów, miast i byłby pierwszą tego typu inicjatywą w Polsce. Elementem dodatkowym byłyby również praktyczne warsztaty dla zainteresowanych urzędników na różnych poziomach zarządzania publicznego. 2. Szybki i nieformalny kontakt z Komisją Europejską umożliwienie częstszych i nieformalnych spotkań zarówno przedstawicieli regionów jak i ministerstw z przedstawicielami DG Regio w celu wymiany informacji, zrozumienia oczekiwań i problemów. Elementem działania powinna być bardziej aktywna praca z regionami przypisanych im przedstawicieli DG Regio. Osoby te powinny znacznie częściej i głębiej wejść w relacje i kontakt z regionem być dla niego wsparciem i pierwszą linią kontaktu. Sugeruje się, aby instytucje odpowiedzialną za rozwijanie i koordynację tego typu kontaktów była Komisja Europejska (DG Regio). Prace powinny się rozpocząć jak najszybciej a pogłębiona formuła spotkań i kontaktów powinna być wprowadzona we wrześniu/październiku 2013 r. 3. Osobna strona www poświęcona kwestiom RIS3/inteligentnych specjalizacji byłoby to najprostsze i ogólnie dostępne medium wspierające proces formułowania i wdrażania strategii RIS3. Sugeruje się, aby koordynatorem tego pomysłu było MRR we współpracy z MG i MNiSW. Istotny wpływ na stronę merytoryczną powinny mieć regiony. Strona www czerpałaby z pomysłów: I.1.1., I.1.2., I.1.4., I.2.1., I.2.2. Prace nad koncepcją strony www powinny się rozpocząć jak najszybciej a jej wykonanie i uruchomienie powinno się dokonać w II połowie 2014 r. Głównym koordynatorem i zarządzającym byłoby MRR, regiony byłyby odpowiedzialne za dostarczanie treści, można byłoby również wprowadzić rotacyjność/kadencyjność w zarządzaniu stroną. 4. Akcja promocyjno-informacyjna prowadzona zarówno na poziomie kraju jak i regionów, angażująca kluczowych beneficjentów/interesariuszy systemu wsparcia innowacyjności. 5. Postulat poprawienia/usprawnienia przepływu informacji w cyklu ministerstwa-regiony-ministerstwa. Sugeruje się stworzenie otwartego katalogu często zadawanych pytań (FAQ) i wspólnego wraz z regionami opracowania odpowiedzi na pytania. Początkiem FAQ mogłyby być pytania zadane podczas warsztatów w Kielcach 1-2 sierpnia 2013 r. ( known unknowns ). Zbiór musiałby być otwarty i na bieżąco uzupełniany. Sugeruje się, aby instytucja odpowiedzialną za stworzenie FAQ było MRR w porozumieniu z wybranymi regionami (np. poprzez grupę roboczą). Istotne byłoby również wprowadzenie zasady, że odpowiedzi kierowane przez regiony do MRR, MG, MNiSW są najpierw wspólnie

2 konsultowane a odpowiedzi formułowane przez Trojkę (MRR,MG,MNiSW) i następnie przesyłane niezależnie do wszystkich regionów. Istotne również żeby w formułę wpisać KPI np. maksymalną liczbę dni na odpowiedź. Mechanizm musiałby działać w obie strony tzn. w przypadku konieczności zadania pytania ze strony ministerstw Problem 3: kto kieruje systemem lider, odpowiedzialność, podział kompetencji i zadań jest niejasny co skutkuje m.in. słabym przepływem informacji i nieskoordynowanymi działaniami oraz brakiem zaangażowania kluczowych osób z kierownictwa politycznego. 1. Wskazanie nie tylko formalnego ale również rzeczywistego lidera (centrum dowodzenia) w tym wyjaśnienie kompetencji Trojki (MRR, MNiSW, MG). W chwili obecnej mandat negocjacyjny należy do MRR, ministerstwo odpowiada również za wydawane środki UE będące głównym źródłem wsparcia działań innowacyjnych/konkurencyjnych. W ramach wskazania lidera powinien być wybrany pełnomocnik w kraju oraz regionach, który swoją wiedzą, wizją oraz posiadanym silnym mandatem wspierałby procesy innowacyjne oraz wzmacniał rangę RIS3. Z liderem związana byłaby koncepcja jednego numeru telefonu czyli pojedynczego miejsca, w którym zainteresowane osoby uzyskałyby rzetelną informację o wątpliwości/problemie (jeśli nie od razu, to w określonej perspektywie czasu). 2. Organizacja indywidualnych spotkań Marszałków/poszczególnych ministrów z DG Regio kwestie organizacji takich spotkań w najbliższych miesiącach spoczywałby na DG Regio. Spotkania odbywałyby się w Brukseli a ich głównym celem byłoby uzyskanie istotnych informacji o statusie, przekazanie oczekiwań KE oraz zadanie kilku fundamentalnych pytań związanych z przywództwem oraz transformacją gospodarczą regionu/kraju w kontekście wzmacniania inteligentnych specjalizacji. 3. Zaangażowanie kluczowych osób z kierownictwa w proces RIS3/inteligentnych specjalizacji kluczowe osoby: ministrowie, marszałkowie, pełnomocnicy zarządów powinni być znacznie bardziej aktywni i widoczni w procesie, angażując się nie tylko w momencie podejmowania, ale również formułowania decyzji. I.3.2., I.6.2., I.6.4., I.6.6., II.1.3., IV.1.1., IV.4.1. Problem 4: niejasne granice między innowacyjnością a konkurencyjnością (definicja) w tym słaba pozycja RIS3 w systemie (w tym niejasne relacje hierarchiczne między RIS3, RDS, ROP oraz SIEG/PRP a RIS3; oraz wewnętrzne tarcia między zespołami RDS, RIS, ROP oraz innymi komórkami). 1. Uproszczenie dokumentów RIS3 oraz poszerzenie ich zakresu w tym precyzyjne określenie relacji między RDS, RIS3, a ROP. RIS3 powinien być również rozpatrywany poprzez pryzmat strategii rozwoju gospodarczego i wzmacniania konkurencji (wykorzystującej innowacje i inteligentne specjalizacje jako narzędzie) w perspektywie dłuższej niż Postulat uelastycznienia RIS3 w kontekście formalizacji w chwili obecnej RIS3 przyjmowane są przez Zarządy i Sejmiki. Taki biurokratyczno-sformalizowany sposób na akceptację strategii, która z założenia powinna być dla ludzi i przez ludzi zdecydowanie utrudnia wprowadzenie jakichkolwiek nawet niewielkich zmian do dokumentu (za każdym razem konieczność przechodzenia długotrwałej i formalistycznej drogi) co przy dynamicznie zmieniającym się otoczeniu bywa przeszkodą w aktualizacji strategii, która tez powinna być żywym dokumentem a nie wzorcem z Sevres. Sugeruje się powołanie kilkuosobowego zespołu złożonego z przedstawicieli MRR i regionów w celu wypracowania konkretnych propozycji do wprowadzenia w 2014 r. Dla regionów, które wciąż sa w trakcie opracowywania RIS-ów sugeruje się, aby RIS3 był raczej operacyjnym programem niekoniecznie strategią co ułatwiałoby zarządzanie systemem w tym zestawem dokumentów. I.1.1., I.1.2., I.1.3., I.1.7, I.2.1, I.2.3., I.2.4., I.3.1., I.3.2., I.3.3. Problem 5: innowacyjność konkurencyjność nie jest traktowana horyzontalnie związek między innowacyjnością a pozostałymi obszarami w programach operacyjnych np. transportem, edukacją, ochroną środowiska itd 1. Organizacja szkoleń, które tłumaczyłyby pozostałym urzędnikom czym jest innowacyjność, czym jest RIS3, jakie są kluczowe warunki sukcesu i w jaki sposób ich praca i zadania mogłyby przyczynić się do realizacji strategii RIS3. Patrz również pokrewne I.6.2., II.1.4. oraz IV.3.1. (luka kompetencyjna) 2. Zmiana ustawy o zamówieniach publicznych lub takie zmiany, które wzmacniałyby kryteria inne niż najniższa cena, w tym stworzenie katalogu możliwych kryteriów innych niż cena. Patrz pokrewne II Próba modyfikacji RPO/PO tak, aby uwzględniały postulaty horyzontalności polityk wspierających innowacyjność. Wymaga to przeprowadzenia konsultacji i rozmów z osobami odpowiedzialnymi za RPO. Działanie może być trudne do przeprowadzenia ze względu na ograniczony czas na stworzenie programów operacyjnych oraz często inne komórki organizacyjne zajmujące się tworzeniem programów operacyjnych. Sugeruje się, aby rozmowy rozpocząć już, tak aby możliwa była zmiana podejścia do RPO/OP w ramach procesu formułowania programów. 4. Stworzenie kultury innowacyjnej w urzędzie - Innowacja jest w nas wyszukiwanie w każdym działaniu urzędu innowacyjnych/nowych rozwiązań, pomysłów w tym m.in. w zamówieniach publicznych. Jest to proces i działanie długookresowe, ale wydaje się, że warto je zacząć już teraz przygotowując w ciągu najbliższych kilku miesięcy koncepcję zmian w kulturze korporacyjnej urzędów. Pierwszym krokiem mogłoby być umieszczenie w Podręczniku (I.2.1.) zbioru dobrych praktyk konkretnych nowatorskich pomysłów organizacyjno-zarządczych, które udało się w konkretnym miejscu wprowadzić w życie. (patrz również pokrewne II.1.3.) 5. Dopracowanie innowacyjnych projektów, które w fundamentalny sposób zmieniałyby administrację: a) stworzenie jednostki skunk works w ramach urzędu, mogącej łamać biurokratyczne zasady, nie podlegająca sztywnym regułom funkcjonowania, mająca możliwość eksperymentowania i popełniania błędów; b) projekt open data/open government - inicjatywa otwartych danych rządowych, udostępniając publicznie istotne dane w dostępny i przejrzysty sposób. Otwarte dane rządowe są także istotnym elementem szerszej koncepcji otwartego rządu, która skupia się na transformacji rządów poprzez wpływanie na uczestnictwo i zaangażowanie interesariuszy; c) projekt large scale innovation polegający na podjęciu współpracy z wiodącymi organizacjami, takimi jak Institute for Large Scale Innovation czy Institute for the Future, w celu zaprojektowania programu wspierania innowacji na poziomie krajowym/regionalnym z jasno określonymi działaniami, oszacowaniem kosztów i przybliżonymi harmonogramami. Według dokumentu The Future of Government (Przyszłość rządów) opracowanego przez Światowe Forum Ekonomiczne, rządy będą musiały stać się bardziej płaskie, zręczne, uproszczone i bardziej bazujące na technologii (z ang. FAST). Problem 6: system budowany jest bez znajomości popytu ze strony firm, nie do końca wiadomo dla kogo konkretnie jest budowany system (kto jest naszym klientem i czego od nas chce? Czy wiemy w czym i jak mu pomóc?) 1. Postulat, aby na fundamentalne pytania związane z kwestiami typu: dla kogo konkretnie jest budowany system, kto jest naszym klientem i czego od nas chce, czy wiemy w czym i jak mu pomóc, itd. odpowiadał opis systemu wsparcia innowacji w Polsce oraz Podręcznik (I.1.1., I.2.1.) 2. Szkolenia dla pracowników administracji w tym Zarządów z dziedziny zarządzania strategicznego, zarządczego ABC, motywacji, planowania pracy itd. mające na celu podniesienie podstawowych kompetencji w kierowaniu urzędem (patrz również pokrewne I.5.1., II.1.4.) 3. Szkolenia zarządcze dla szefów firm, podnoszące ich kompetencje biznesowe. 4. Organizacja cyklicznych spotkań Marszałka i Zarządu z firmami z danego regionu w tym powoływanie specjalnych biznesowych rad konsultacyjnych przy Marszałku, które w sposób nieformalny wspierałyby go w procesie transformacji gospodarczej regionu. Kwestia wiąże się również z koniecznością odblokowania możliwości bezpośrednich spotkań z firmami przedstawicieli urzędów marszałkowskich odpowiedzialnych za kwestie innowacji. 5. Stworzenie koncepcji badania popytu ze strony firm: badania odbywałyby się za pomocą ankiet, rozmów, grup focusowych (biznesmeni/właściciele firm/kompetentne osoby reprezentujące firmę vs konsultanci biznesowi reprezentujący stronę administracyjną). Byłby to proces niezbędny do efektywnego sformułowania realistycznej strategii RIS3 ale również system monitoringu i ewaluacji wdrożenia strategii, pozwalający na szybką ocenę zapotrzebowania firm z danej branży/specjalizacji i szybkie dopasowywanie oferty ze strony administracji dla firm/podmiotów beneficjentów systemu wsparcia innowacji. Zarówno system jak i badanie powinno być gotowe do połowy 2014 r. tak, aby wprowadzić ewentualne korekty do RIS3 i programów operacyjnych. Sugeruje się, aby koncepcja powstała na styku Lewiatan, MRR/MG, regiony. Prace powinny rozpocząć się jak najszybciej. Patrz również tożsame działanie III.4.1., III.5.1.

3 6. Budowanie zaufania między firmami a administracją: jest to proces długotrwały (np. w Południowych Morawach trwa od 8 lat), w ramach którego można korzystać z bogatych doświadczeń innych krajów i regionów, jednak konieczny jeśli mowa o trwałym i skutecznym budowaniu procesu wsparcia innowacji w Polsce. Sugeruje się, aby prace nad procesem rozpocząć jak najszybciej tak aby założenia gotowe były do końca 2013 r. Chodzi o otwartą, szczerą wymianę zdań, branie pod uwagę opinii firm, przyznawanie się do błędów, szukanie właściwych rozwiązań. Elementem systemu zaufania byłyby również działania I.6.4., I.6.5, III.4.1., III.5.1. II. JAKOŚĆ Diagnoza: niska jakość dokumentów RIS3 oraz niespełnienie warunkowości ex ante, co w efekcie sprawia wrażenie, że nie mamy do czynienia z fundamentalną zmianą podejścia raczej jest to business as usual. Problem 1: trudność w pokazaniu tego, że robimy coś inaczej niż do tej pory (nowa jakość) w tym m.in. brak odniesienia do osiągnięć i problemów, brak analizy narzędzi itd. 1. Uwzględnienie lessons learned w RIS3 - wskazanie w RIS3 krótkiej analizy, która odnosiłaby się do poprzednio zdefiniowanych celów oraz wizji i stanowiła podstawę do odpowiedzi na kilka pytań: co udało nam się osiągnąć, co nam się udało, co było porażką i dlaczego. Refleksja byłaby punktem odniesienia do budowania nowego systemu wsparcia innowacji i wspierałaby proces formułowania nowej jakości i wartości. Zmiany należałoby uwzględnić w chwili obecnej, przed przekazaniem pakietu dokumentów w ramach negocjacji nowej perspektywy z UE. Zmian należałoby dokonać indywidualnie zarówno na poziomie krajowym jak i regionalnym. 2. Wprowadzenie konieczności formułowania i publikowania raportów rocznych (annual reports) które byłyby elementem otwartej komunikacji administracji z otoczeniem i podsumowanie działań, osiągnięć, sukcesów i porażek. Prace nad formatem raportów rocznych mogłyby być podjęte w ciągu najbliższych kilku miesięcy, pilot można byłoby przeprowadzić w 2014 r. tak, aby cały system był gotowy do startu i przygotowania krótkich, treściwych raportów od 2015 r. 3. Wprowadzenie kultury przyznawania się do błędów i skupiania się na poprawie a nie na szukaniu winnych. Najważniejsze byłoby poszukiwanie nowych rozwiązań, inspiracji, usprawnień nawet kosztem popełnienia błędów (większa elastyczność-więcej odpowiedzialności-powiązanie efektów z wynagrodzeniem). System wspierałby zachowania innowacyjne i nowatorskie. Częścią działania byłoby zastanowienie się nad konkretnymi zmianami dotyczącymi ewaluacji (które niestety zbyt często są laurkami, i nie wnoszą szczególnie wartości dodanej). System wspierałby otwartą komunikację z otoczeniem, interesariuszami, urzędami i w ramach urzędów itd., korzystanie z pilotaży. Sugeruje się, aby założenia i zakres zmian stworzony był do połowy 2014 r. przez zespół roboczy pod przewodnictwem MRR i złożony wspólnie z przedstawicieli regionów i administracji centralnej. Częścią działania byłoby również zastanowienie się nad zmianami w systemie kontroli tak, aby nie była zbyt represyjna i w większym stopniu wspierała zachowania innowacyjne również w samej administracji. Powyższe działanie można byłoby połączyć z I.1.3, I.1.4, I.2.1, I.2.3, I.2.4, I.2.5, I.5.1., I.5.3., I.5.4, I.6.2, II Organizacja studiów public MBA które wzmacniałyby kompetencje kluczowych osób zarządzających systemem publicznym w Polsce dotyczyłoby to zarówno kierownictw urzędów centralnych zaangażowanych w innowacje jak i zarządów województw. Prace nad tematem pod kierunkiem MRR mogłyby się rozpocząć i zakończyć w 2014 r. tak, aby pierwsza edycja mogła ruszyć w 2015 r. (co istotnie zbiegłoby się z nowymi wyborami samorządowymi 2014 i parlamentarnymi w 2015 r.), patrz pokrewne I.6.2., II.1.3. Problem 2: niewielka wiedza dotycząca zarządzania strategicznego skutkująca niskiej jakości dokumentami i szerszy problem niskiej jakości zdolności analityczno-zarządczych. Problem 3: niespełnienie warunkowości ex ante Komisji Europejskie 1. Przyjęcie zasady polegającej na wykonywaniu bardziej kluczowych i strategicznych analiz własnymi siłami urzędu, zlecanie na zewnątrz jedynie punktowo, w wyjątkowych przypadkach (lepiej coś zrobić własnymi siłami nawet kosztem ograniczonej jakości niż outsourcować pozbawiając się wówczas elementu budowania kompetencji. Patrz pokrewne I.5.2. Patrz również działania: I.1.3., I.1.2., I.2.3., I.3.3., I.5.1., I.5.4., I.5.5., I.6.2., II.1.2., II.1.3., II Opracowanie planu działań i postępowania na wypadek niespełnienia warunków ex ante chodzi o proaktywne wczesne opracowanie planu ratunkowego (zakładając najbardziej niekorzystny scenariusz dla Polski, w którym któryś z RIS zostanie odrzucony) tak, aby każdy z uczestników systemu wiedział jak dalej postępować, do kogo udać się po wsparcie, jak ocenić nową wersje raportu, itd. pozwalające na szybsze działanie w przypadku odrzucenia/nieprzyjęcia elementów systemu wsparcia innowacji w Polsce. Sugeruje się, aby plan powstał do końca 2013 r. pod nadzorem MRR i obejmował zarówno poziom krajowy jak i regionalny. 2. Wypełnienie rekomendacji Banku Światowego które zawiera powyższy raport, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych rekomendacji dla każdego z regionów oraz systemu jako całości. Patrz również pokrewne działanie I Skorzystanie z oceny stanu przygotowań do nowej perspektywy i oceny RIS3 wykonywanej przez ekspertów Komisji Europejskiej. Problem 4: budowany w chwili obecnej system wsparcia innowacji (na bazie RIS3, inteligentnych specjalizacji, itd.) nie doprowadzi do fundamentalnej zmiany, kluczowym aspektem jest wciąż absorpcja środków. 1. Wypełnienie rekomendacji Banku Światowego - które zawiera powyższy raport, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych rekomendacji dla każdego z regionów oraz systemu jako całości. 2. Dobre praktyki uczenie się od bardziej rozwiniętych regionów, intensyfikacja kontaktów zagranicznych, korzystanie ze wsparcia S3 Platform, itd. patrz również pokrewne działania: I.1.2., I.1.3., I.2.1., I.2.3., I.5.1., I.6.2., II Jak żyć po funduszach zaadresowanie problemu, który pojawi się po 2022 r., kiedy zakończy się w praktyce następna perspektywa finansowa W chwili obecnej przewidujemy, że w perspektywie nastąpi zdecydowane obniżenie wielkości środków strukturalnych przekazywanych Polsce. Spowoduje to duże problemy z utrzymaniem się na rynku instytucji otoczenia biznesu, które zasilane są ze środków unijnych oraz pracownicy urzędów marszałkowskich opłacani z części środków przeznaczanych na pomoc techniczną (w wielu przypadkach jest to nawet 1/3 i więcej stanu osobowego urzędów. Sugeruje się, aby już w chwili obecnej zastanawiać się nad konsekwencjami dla systemu wsparcia innowacji. W system wsparcia powinny zostać wpisane mechanizmy obronne przed niekorzystnymi zmianami po roku 2022 r. Prace mogłyby się zacząć w 2014 r. i trwać przez cały 2015 r. I.6.5., I.6.6. oraz działania przypisane do Problemu nr 5 Problem 5: pomiar efektu w tej chwili nie istnieje, M&E nie spełnia podstawowych wymagań sprawnego narzędzia wsparcia zarządzania systemem. 1. Postulat usunięcia z głównej strony MRR wskaźnika wydatkowania środków unijnych, jako jedynego wskaźnika osiągniętego sukcesu. 2. Określenie nowych zasad tworzenia kryteriów wyboru projektów należałoby kryteria wyboru powiązać z oczekiwanym efektem do osiągnięcia przez poszczególne projekty, a proces przeprowadzić we współudziale z beneficjentami zarówno na poziomie krajowym jak i regionalnym. 3. Włączenie pracowników GUS do prac nad owym systemem wsparcia innowacji zarówno w kontekście w definiowania kryteriów (II.5.2.), nowego systemu monitoringu i ewaluacji (II.5.5.) oraz nowego sposobu określania i pomiaru efektu (II.5.8.). Włączenia pracowników GUS musiałby dokonać MRR w pilnym trybie. 4. Odejście od zasady nagród dla regionów wydających więcej środków w szybszy sposób powinien liczyć się uzyskiwany efekt, a nie absorpcyjna miara szybkości i wielkości wydawanych środków, działanie wymagałoby dodatkowej analizy odpowiedniego rozporządzenia UE w tej kwestii. Nowa koncepcja powinna być gotowa w 2015 r. w momencie rozpoczęcia wydatkowania środków z nowej perspektywy finansowej. Wykonawcą działania powinien być MRR, który opracowałby nową koncepcję w porozumieniu z regionami. Sposobem na zaprezentowanie wyboru mógłby być telewizyjny program, w którym regiony dyskutowałyby na bazie argumentów, który z nich osiągnął lepszy efekt. Decyzję o przyznaniu nagrody decydowałby niezależny panel ekspertów.

4 5. Nowy system monitoringu i ewaluacji który byłby znacznie prostszym, praktyczniejszym narzędziem wspierania zarzadzania systemem innowacji. Sugeruje się, aby system monitoringu budowany był na bazie realizacji zakładanych działań (kalendarz, zaawansowanie prac, budżet) a systemu ewaluacji na bazie wypełnienia zakładanych celów i osiąganych założonych efektów. 6. Krytyczna analiza systemu wsparcia procesu innowacji (deregulacja, audyt prawny) z pkt. widzenia uproszczenia procedur, wymogów, ograniczenia czasu i kosztów dla beneficjentów systemu. Sugeruje się, aby niezbędne analizy w tym wypracowanie konkretnych rozwiązań sformułować w 2014 r. Liderem działania powinno być MRR we współpracy z wybranymi regionami tak, aby można było dokonać niezbędnych korekt na obu poziomach wsparcia krajowym i regionalnym. Niezbędne wydaje się włączenie do prac samych beneficjentów firmy. 7. Objęcie szkoleniami pracowników instytucji kontrolujących system innowacji. Patrz również pokrewne: I.2.1., I.5.1., I.6.2., II Wypracowanie sposobu określania i pomiaru efektu w tym kwestie związane z porównywaniem grupy kontrolnej do tej, która wsparcie otrzymała porównując impact interwencji publicznej. Prace powinny rozpocząć się jeszcze w tym roku i potrwać do połowy 2014 r. tak, aby system i narzędzie pomiaru było gotowe do końca 2014 r. Liderem działania powinien być MRR a realizacja następować ze wsparciem regionów. 9. Nowe narzędzia i sposoby wyboru projektów sugeruje się, aby stosować max. 60 dniowy okres przekazania informacji o wyniku konkursów; wprowadzenie metody preselekcji, panelu ekspertów itd. Opracowanie szczegółowych wytycznych i sposobów realizacji odbyłoby się pod przewodnictwem MRR do końca 2013 r. I..2.1., I.2.3., I.5.4., I.6.2., II.1.2., II.1.3., II.1.4. Problem 6: administracja w Polsce odznacza się niskim poziomem innowacyjności, jest biurokratyczna i nastawiona na procedury i ich wypełnianie a nie na rozwiązywanie rzeczywistych problemów I.1.3., I.2.1., I.2.3., I.2.5., I.5.1., I.5.4. I.5.5., I.6.2., I.6.6., II.1.3., II.1.4. Problem 7: wydaje się, że negocjacje z KE nie będą jedynie formalnością, należy się spodziewać trudnej i ciężkiej przeprawy 1. S3 platform peer review - postulat wzmocnienia analitycznego feedbacku ekspertów w czasie warsztatów oraz zachęcenie do zapisywania się polskich regionów do platformy w Sewilli. Postulat dotyczący wzmocnienia feedbacku kierowany jest do przedstawicieli COM. 2. Opisanie procesu negocjacji ze strony Komisji Europejskiej chodzi o bardziej szczegółowe informacje dotyczące przeprowadzenia procesu konsultacji/negocjacji z Polską szczególnie w kontekście thematic objective no 1, w jaki sposób KE dojdzie do wyniku oceny zgodności bądź nie z warunkami ex ante dla TO1, co, dlaczego i jak będzie oceniane, co się wydarzy, jeśli COM podejmie decyzje o niespełnieniu warunków ex ante. Postulat kierowany jest do przedstawicieli COM z prośba o jak najszybsze przekazanie informacji w tej sprawie. 3. Przygotowanie zestawu FAQ przez COM zbioru często zadawanych pytań z różnych regionów w Polsce i zagranicą, który pomagałby w lepszym zrozumieniu oczekiwań COM w stosunku do krajów i regionów. Sugestia, aby taki zestaw FAQ wraz z odpowiedziami ze strony COM (uzgodniony pomiędzy różnymi DG s zaangażowanymi w proces innowacji/r&d )przygotować w najbliższym możliwym terminie. 4. Ocena systemu RIS3 przez COM - Przekazanie stronie polskiej (kraj, regiony) wyników analiz przeprowadzonych przez ekspertów COM oceniających system RIS3 i spełnienie warunkowości ex ante ze względu na intensyfikację prac nad RIS3 w Polsce oraz zlecenie przeprowadzenia kolejnych badań w regionach pomocne byłoby uzyskanie wyników dotychczasowych prac ekspertów COM: co i jak zostało ocenione (m.in. wielkopolskie, śląskie). 5. Konieczne ekspertyzy/ewaluacje przekazanie w trybie pilnym przez regiony zapotrzebowania na konkretne ewaluacje/ekspertyzy z poziomu krajowego, które mogłyby wesprzeć proces formułowania RIS3. 6. Samosprawdzenie stanu spełnienia warunków COM stworzenie narzędzia/check listy/opisu, który pozwalałby krok po kroku na auto-analizę stanu przygotowań i spełnienia warunków Komisji przez kraj oraz region. Sugeruje się, aby inicjatywa była zrealizowana jak najszybciej, tak aby mogła być wykorzystana w ciągu najbliższych 2-3 miesięcy przed przekazaniem całości dokumentacji RIS3 do Komisji Europejskiej. W proces samosprawdzenia powinien być wpisany mechanizm wsparcia, jakie może udzielić poziom krajowy w lepszym wypełnieniu warunków ex ante. Koordynatorem działania powinno być MRR ze wsparciem regionów. 7. Agenda projektów/analiz przekazanie przez stronę krajową regionom bieżącej informacji nt. wszelkich realizowanych i/lub planowanych do końca roku inicjatyw/projektów/analiz/ewaluacji dotyczących RIS3/inteligentnych specjalizacji w tym wyjaśnienie celu ich realizacji (jaką mamy planowaną wartość dodaną z przeprowadzenia sugerowanego projektu/badania). Sugeruje się, aby po stronie krajowej działanie koordynowało MRR we współpracy z MG i MNiSW. Chodziłoby, aby w miarę możliwości przekazać informację regionom do końca miesiąca sierpnia 2013 r. I.1.1., I.1.3., I.2.1., I.2.2., I.3.1., I.3.2., I.3.3., I.6.4., I.6.6., II.1.3., II.3.1., II.3.2., II.3.3.

5 III. INTELIGENTNE SPECALIZACJE Diagnoza: wybór specjalizacji nie jest traktowany jako kluczowe narzędzie w transformacji regionu (kraju?) Problem 1: niejasny koncept inteligentnych specjalizacji co to jest, po co i jak w praktyce je określić? Problem 2: Szeroka definicja specjalizacji zderza się z warunkiem koncentracji środków, wybór wzbudza emocje i jest poddany silnej presji lobbystycznej. I.1.1., I.1.3., I.1.7., I.2.1., I.2.2., I.2.3. Niektóre z postulatów (wyrażonych na warsztatach) dotyczących relacji inteligentnych specjalizacji na różnych poziomach: stworzenie deklaracji finansowych, definicja inteligentnych specjalizacji co się kryje za hasłem, spotkania tematyczne z regionami po wyborze IS na poziomie krajowym i wyjaśnienie relacji, krajowy IS nie powinien być kompilacją smartów regionalnych, najlepiej żeby IS krajowe skupiały się na skali/zakresie/wielkości finansowania projektów i skupiała się na budowie konkurencyjności globalnej a nie krajowej, kryterium wyboru smartów na poziomie krajowym związane z dziedzinami, za które odpowiada kraj typu obronność, energetyka itd., wyjaśnić jak będzie działać zasada subsydiarności i komplementarności w relacjach smart krajowy smart regionalny, ustalenie linii demarkacyjnej (postulat elastycznej linii demarkacyjnej). Problem 3: wciąż niewyjaśniona kwestia relacji między specjalizacjami na poziomie regionalnym, ponadregionalnym i krajowym. Problem 4: specjalizacje nie są często integralną częścią strategii (np. SIEG, niektóre regionalne), wybrane nie wspierają wizji, celów. 1. Zmiana podejścia do RIS3 nie traktowanie RIS3 jako kolejnej ogólnej strategii, z której tak naprawdę niewiele wynika, ale potraktowanie RIS3 jako narzędzia mającego charakter biznes planu, który wspiera osiągnięcie precyzyjnie zdefiniowanego rezultatu/efektu (szczegóły podejścia patrz raport). Pomysł ściśle wiąże się z badaniem popytu ze strony firm (patrz działanie I.6.5., III.5.1.) I.1.1., I.1.3., I.2.3., I.3.3., I.4.2., I.6.4., I.6.5., I.6.6., II.3.1., II.3.2. Problem 5: niejasne są relacje między specjalizacją a badaniami i rozwojem. 1. Włączenie do RIS3 wizji współpracy biznesu z nauką postulujemy, aby kwestie związane z relacjami biznes-nauka-administracja były mocną i integralną częścią RIS3, wyjaśnienie pomysłu na to jak nauka powinna wspierać biznes a tym samym rozwój innowacji. Działanie ściśle wiąże się z działaniem I.6.5., I.6.6. oraz III.4.1.

6 IV. WDROZENIE System implementacji strategii (plan, finanse, zasoby, działania, relacje itd.) jest słabym elementem RIS3 co obniża ocenę realności zapisów oraz obniża efektywność i skuteczność osiąganych rezultatów Problem 1: innowacyjność/konkurencyjność jest wyłączną domeną komórki odpowiedzialnej za RIS3, w tym brakuje na orbicie nieoczywistych partnerów np. miast, gmin, urzędów skarbowych, sądów, itd.) Problem 2: bardzo ogólne programy działań/implementacji, brak planu finansowego, niska jakość systemu monitoringu i ewaluacji. 1. Rozpoczęcie dialogu z innymi publicznymi interesariuszami w regionie jest to proces, który potrwa, jednak wg nas powinien być rozpoczęty i kontynuowany nawet jeśli na początku nie będzie przynosił spodziewanych efektów. Przy ograniczonej liczbie skutecznych narzędzi do wdrażania strategii, wciągnięcie innych w orbitę jej oddziaływania w kontekście zaangażowania, synergii (np. strategia miasta i jego działania wpisują się w RIS3), budżetu, zasobów ludzkich itd. staje się jednym z kluczowych warunków sukcesu. Rozumiemy brak władztwa między Urzędem Marszałkowskim a np. sądami gospodarczymi lub urzędami skarbowymi, to nie usprawiedliwia jednak braku dialogu, wyjaśniania sensu RIS3, wciągania innych do prac nad strategią i jej wdrażaniem, tłumaczenia związków i zależności, brania odpowiedzialności różnych nieoczywistych interesariuszy za region, szczególnie tych którzy mają istotny bezpośredni i/lub pośredni wpływ na rozwój konkurencyjności, innowacyjności. Sugeruje się, aby Urzędy Marszałkowskie prowadziły proaktywny dialog z następującymi nieoczywistymi instytucjami: sądy gospodarcze, urzędy kontroli skarbowej i urzędy skarbowe, policja, urzędy statystyczne, miasta, gminy, powiaty. Brak bezpośredniego władztwa między instytucjami w regionie powinien również wymuszać prowadzenie dialogu na poziomie krajowym administracja centralna vs. urzędy skarbowe, sądy, itd. Sugeruje się aby proces został rozpoczęty na różnych poziomach jak najszybciej i trwał przez cały okres programowania. 2. Uzależnienie otrzymania wsparcia od wpisania się w RIS3 sugeruje się, aby zgłaszane projekty do sfinansowania z regionalnych programów operacyjnych musiały spełniać odpowiednie kryteria, wpisujące się w filozofie i plan działań wdrażających RIS3. Postulat dotyczyłby również projektów zgłaszanych przez nieoczywistych interesariuszy systemu wparcia innowacyjności. 3. Porównanie i ocena dostępnych narzędzi w ramach prac nad nową perspektywą regiony oraz poziom krajowy powinny dokonać krytycznej analizy dostępnych narzędzi wdrażających do tej pory RIS i dokonać niezbędnych korekt w systemie wsparcia innowacyjności. Może się bowiem okazać, że niektóre z narzędzi stosowanych do tej pory nie spełniają oczekiwań, są nieefektywne i nie przynoszą spodziewanych efektów. Działania te powinny być przeprowadzone indywidualnie przez poszczególne regiony i poziom krajowy. Przykłady narzędzi objętych oceną: IOB-y, granty, pożyczki, fundusze venture capital, klastry, gwarancje, itd. MRR powinien być odpowiedzialny za przygotowanie i przekazanie wspólnych wytycznych jak taka ocena mogłaby wyglądać i jak ją przeprowadzić. Wnioski z analizy powinny się znaleźć w RIS3 i służyć opracowaniu lepszego systemu wdrożenia RIS3. Prace nad oceną narzędzi powinny się zakończyć w 2013 r. Patrz również pokrewne IV Przeprowadzenie cyklu debat/warsztatów w ramach urzędów marszałkowskich wyjaśniających kadrze innych komórek znaczenie RIS3, nową jakość, zmianę podejścia, spodziewane efekty oraz konieczność uzależnienia efektywnego wdrożenia RIS3 od działań całego urzędu a nie poszczególnych komórek bezpośrednio odpowiedzialnych za temat. Debaty/warsztaty powinny być przeprowadzone indywidualnie przez poszczególne urzędy do końca 2013 r. Dialog i komunikacja z pozostałymi komórkami (np. w postaci cotygodniowych/comiesięcznych spotkań (staff meetings) poświęconych kwestiom RIS3, powinna być kontynuowana przez cały proces programowania. Patrz również pokrewne działania: I.5.1., I Zmiana systemu zarządzania strategią change in governance paradigm wzmocnienie roli regionalnych i centralnych komitetów monitorujących i przekształcenie ich na podobieństwo rad nadzorczych w spółkach komercyjnych. W chwili obecnej komitety pozbawione są rzeczywistych narzędzi oddziaływania na zmiany w systemie innowacji, brak jest również odpowiednich kompetencji również zarządczych, narzędzi do sprawdzenia efektu działań oraz mandatu do wymuszania działań w systemie. Byłby to komitet od zadawania trudnych i wymagających pytań. Jego członkowie mogliby być rekrutowani m.in. spośród ekspertów zagranicznych i osób spoza danego regionu. Sugeruje się, aby zmiany w systemie zarządczym strategii innowacji uszczegółowić w ciągu najbliższych 3 miesięcy, wprowadzić jako piloty w 2014 r., tak aby nowy system zaczął w pełni funkcjonować w 2015 r. To byłby również potrzebny czas, aby znaleźć odpowiednie osoby, które mogłyby zasiadać w komitecie i zamknąć lukę kompetencyjną. 6. Powiązanie indywidulanych planów działań poszczególnych komórek organizacyjnych urzędów i instytucji podległych z działaniami wdrażającymi RIS3 postuluje się wprowadzenie zasady wszyscy wiosłują w wyznaczonym kierunku co oznacza ścisłe formalne również powiązanie działań instytucjonalnych na poziomie różnych komórek organizacyjnych i ich pracowników z działaniami wynikającymi z implementacji RIS3. Działania związane z RIS3 powinny mieć bezwzględny priorytet. Powinny również dotyczyć planów pracy zarządów i kierownictw. Każde podjęte działanie i decyzja powinna wpisywać się w realizację strategii i być zgodna ze sformułowaną wizją i celami, które powinny być papierkiem lakmusowym właściwych działań. 7. Wprowadzenie do formuły działania IOB-ów kluczowych wskaźników efektywności (key performance indicators KPI s) w chwili obecnej IOBy nawet te, które są formalne zależne od Urzędów Marszałkowskich nie posiadają planów działań wpisanych w RIS3, nie odpowiadają również za osiągane efekty. Postuluje się zmianę i wprowadzenie dla IOB-ów obowiązku: 1) indywidualnych planów działań wpisujących się w realizację RIS3; 2) wprowadzenia KPI s określających minimalny poziom, jakość i spodziewany efekt świadczonych usług uzgadniany między Marszałkiem a IOB-em a warunkujący otrzymanie ewentualnego wsparcia finansowego ze strony urzędu; 3) powiązanie premii i zarobków z osiągnięciem odpowiedniego poziomu KPI s; 4) publikowania rocznych raportów z działalności IOB-ów, pokazujących postęp, wyniki i plany. Sugeruje się również, aby stworzyć wspólny zestaw KPI s w całej Polsce, tak aby można było porównywać dane ze sobą oraz budować rankingi najbardziej efektywnych IOB-ów w Polsce. Zmiany powinny iść również w kierunku większego urynkowienia działań IOB-ów, tak, aby przygotować je do sytuacji, w której po roku 2022 wsparcie ze strony funduszy strukturalnych będzie w zdecydowanym stopniu ograniczone. Liderem działania powinno być MRR a prace nad systemem powinny się rozpocząć do końca 2013 r. i potrwać do końca 2014r., tak aby system był w pełni gotowy do wprowadzenia w 2015 r. Patrz pokrewne IV Łączenie tematów konkurencyjności, innowacyjności i rozwoju gospodarczego postuluje się przeprowadzenie odpowiednich zmian procesowo-strukturalnych w urzędach marszałkowskich, aby łączyć w jednej komórce organizacyjnej kwestie związane z konkurencyjnością, innowacyjnością i rozwojem gospodarczym ze względu na ścisłe pokrewieństwo i tożsamość tematów. Oddzielenie od siebie powyższych dziedzin (poprzez ich podział na różne komórki) skutkuje brakiem synergii i niepotrzebnymi napięciami (które potęgowane są często dodatkowo poprzez podział kompetencji w ramach zarządów). Działanie powinno być podjęte indywidualnie przez poszczególne regiony. I.2.4., I.3.3., I.3.3., I.5.3., I.5.4., I.5.5., I.6.4., I.6.5., I.6.6, II.1.2., II.4.3., II.5.3., II.5.5. Problem 2 jest adresowany szczególnie przez działania: III.4.1. RIS3 jako biznes plan, I.6.5. badanie popytu ze strony firm, II.5.5. nowy system M&E; patrz również Problem 5 (jakość) Problem 3: niska zdolność analityczna w urzędach. 1. Oszacowanie luki kompetencyjnej czyli dystansu pomiędzy obecnym stanem wiedzy, kompetencji, umiejętności osób odpowiedzialnych za RIS3 w tym Zarządów a stanem, który w efektywny sposób zapewniałby wdrożenia strategii. Na bazie luki kompetencyjnej powinny być budowane indywidualne plany szkoleń. Postulat ten powinien być indywidualnie adresowany przez poszczególne urzędy. Sugeruje się, aby ogólne wytyczne zostały opracowane przez MRR w ciągu najbliższych 3 miesięcy. I.1.3., I.2.1., I.2.3., I.3.1., I.3.3., I.5.1., I.5.4., I.5.5., I.6.2., II.1.4., ze szczególnym uwzględnieniem II.2.1. opracowywanie analiz własnymi siłami urzędu

7 Problem 4: niska ranga innowacji/gospodarki w kierownictwie w tym ograniczone przywództwo i poczucie własności (leadership and ownership). Problem 5: internalizacja (przeniesienie zapisów RIS3 na konkretne i rzeczywiste działania komórek i kierownictwa) i internacjonalizacja (umiędzynarodowienie, wyjście na zewnątrz kraju/regionu). 1. Przygotowanie listu (lub innej formuły) do Marszałków na bazie powyższych rekomendacji chodzi w tym przypadku o formalizację i nadanie odpowiedniej rangi działaniom naprawczym, list (lub inna forma) powinien mieć wysoką rangę (podpisany przez Min. Bieńkowską i Wicepremiera Piechocińskiego bezpośrednio do poszczególnych Marszałków). Wzmacniałby również rolę komórek odpowiedzialnych za RIS3. List powinien informować o rekomendacjach, wskazywać na te, które z punktu widzenia MRR powinny być przede wszystkim zaadresowane przez Urzędy Marszałkowskie, prosić o wskazanie Pełnomocnika ds. RIS3 przy czym nie chodzi o tworzenie osobnego urzędu a wskazanie osoby, która miałaby odpowiednio silny mandat i bezpośredni kontakt z Marszałkiem. List (lub inne pokrewne działania) powinien być wspólną inicjatywą MRR i MG i zostać przekazany do regionów w I połowie września 2013 r. (przed terminem kolejnego warsztatu sugerowanego na dzień września). Alternatywą dla listu mogłyby być działania na poziomie politycznym Ministrowie Marszałkowie (np. wystąpienie Min. Bieńkowskiej na Konwencie Marszałków). 2. Benchmarking znalezienie i wykorzystanie doświadczeń z regionów, które mają/miały podobny profil społeczno-ekonomiczny i analiza ich ścieżki rozwoju. Wnioski z analizy powinny służyć do budowania RIS3 i podejmowania lepszych decyzji rozwojowych dla naszych regionów. Inne działania, które adresują również wskazane problemy: I.3.1., I.3.2., I.3.3., I.6.2., I.6.4., I.6.6., II.1.3., IV.1.1. ze szczególnym uwzględnieniem działań w ramach Problemu 3 (spójność) brak lidera oraz IV.1.6. W kontekście Problemu 5: III.4.1. RIS3 jako biznes plan, I.6.5. badanie popytu ze strony firm, II.5.5. nowy system M&E; patrz również Problem 5 (jakość) Problem 6: w RIS3 w tym w programach implementacji brakuje odniesienia do konkretnych dostępnych narzędzi (co osłabia realność i racjonalność strategii). IV.1.3.,IV.1.6., IV.1.7. Problem 7: niski poziom ryzyka, które może zaakceptować administracja w Polsce. I.3.1., I.3.3., I.5.1., I.5.4., I.5.5., I.6.2., I.6.6., II.1.3., II.1.4., IV.1.1., IV.1.5.

8 Matryca problemy-rozwiązania SPÓJNOŚĆ JAKOŚĆ SMARTY WDROŻENIE P1 P2 P3 P4 P5 P6 P1 P2 P3 P4 P5 P6 P7 P1 P2 P3 P4 P5 P1 P2 P3 P4 P5 P6 P7 Quick wins/systemowe SUMA I.1.1. X X X X X X X X X X Szybkie zwycięstwo 10 I.1.2. X X X X Szybkie zwycięstwo 4 I.1.3. X X X X X X X X X X X X Szybkie zwycięstwo 12 I.1.4. X X Szybkie zwycięstwo 2 I.1.5. X Szybkie zwycięstwo 1 I.1.6. X Systemowe 1 I.1.7. X X X X X Systemowe 5 I.2.1. X X X X X X X X X X X X X X X X Szybkie zwycięstwo 16 I.2.2. X X X X X X Szybkie zwycięstwo 6 I.2.3. X X X X X X X X X X X X X X Szybkie zwycięstwo 14 I.2.4. X X X X X Systemowe 5 I.2.5. X X X Systemowe 3 I.3.1. X X X X X X X Szybkie zwycięstwo 7 I.3.2. X X X X X Szybkie zwycięstwo 5 I.3.3. X x X X X X X X X X X Systemowe 11 I.4.1. X Szybkie zwycięstwo 1 I.4.2. X X Szybkie zwycięstwo 2 I.5.1. X X X X X X X X X X X X Szybkie zwycięstwo 12 I.5.2. X Systemowe 1 I.5.3. X X X X Systemowe 4 I.5.4. X X X X X X X X X X Systemowe 10 I.5.5. X X X X X X X Systemowe 7 I.6.1. X Szybkie zwycięstwo 1 I.6.2. X X X X X X X X X X X X X Szybkie zwycięstwo 13 I.6.3. X Szybkie zwycięstwo 1 I.6.4. X X X X X X X Szybkie zwycięstwo 7 I.6.5. X X X X X X X Systemowe 7 I.6.6. X X X X X X X X X X X Systemowe 11 II.1.1. X Szybkie zwycięstwo 1 II.1.2. X X X X X X Szybkie zwycięstwo 6 II.1.3. X X X X X X X X X X X Systemowe 11 II.1.4. X X X X X X X X X X X X Systemowe 12 II.2.1. X X Systemowe 2 II.3.1. X X X Szybkie zwycięstwo 3 II.3.2. X X X Szybkie zwycięstwo 3 II.3.3. X X Szybkie zwycięstwo 2 II.4.1. X X Szybkie zwycięstwo 2 II.4.2. X Szybkie zwycięstwo 1 II.4.3. X X X Systemowe 3 II.5.1. X X X X X Szybkie zwycięstwo 5 II.5.2. X X X X X Szybkie zwycięstwo 5 II.5.3. X X X X X Szybkie zwycięstwo 5 II.5.4. X X X X X Systemowe 5 II.5.5. X X X X X Systemowe 5 II.5.6. X X X X X Systemowe 5 II.5.7. X X X X X Systemowe 5 II.5.8. X X X X X Systemowe 5 II.5.9. X X X X X Systemowe 5 II.7.1. X Szybkie zwycięstwo 1 II.7.2. X Szybkie zwycięstwo 1 II.7.3. X Szybkie zwycięstwo 1 II.7.4. X Szybkie zwycięstwo 1 II.7.5. X Szybkie zwycięstwo 1 II.7.6. X Szybkie zwycięstwo 1 II.7.7. X Szybkie zwycięstwo 1 III.4.1. X X X Systemowe 3 III.5.1. X X Szybkie zwycięstwo 2 IV.1.1. X X X X X Szybkie zwycięstwo 5 IV.1.2. X X Szybkie zwycięstwo 3 IV.1.3. X X X Szybkie zwycięstwo 3 IV.1.4. X X Szybkie zwycięstwo 2 IV.1.5. X X X Systemowe 3 IV.1.6. X X X Systemowe 3 IV.1.7. X X X Systemowe 3 IV.1.8. X X Systemowe 2 IV.3.1. X X Systemowe 1 IV.4.1. X X Szybkie zwycięstwo 2 IV.4.2. X X Szybkie zwycięstwo 2