OPIS TECHNICZNY I. KASETONY GAZOWO - ELEKTRYCZNE

Transkrypt

1 OPIS TECHNICZNY I. KASETONY GAZOWO - ELEKTRYCZNE 1. Parametry ogólne Kaseton elektryczno-gazowy naścienny wykonany z profili aluminiowych z oddzielnymi kanałami dla instalacji gazów medycznych i instalacji elektrycznej, malowany na wybrany przez Zamawiającego kolor wg palety RAL Układ kasetonu - poziomy, w tym: wymiary (dł. x szer. x wys.): 3600 x 200 x 90 mm długość maksymalnie 3600 mm pozostałe wymiary ± 10% górna krawędź kasetonu na wysokości max. 180 mm /±10%/ WyposaŜenie elektryczne 1 stanowiska: 6 x gniazdo elektryczne 230V 50Hz 2x gniazdo ekwipotencjalne wg DIN x oświetlenie miejscowe 1 x 18W / świetlówka/ 1 x oświetlenie nocne LED /diodowe/ - ~5W 1 x włącznik świecznikowy oświetlenia 1 x otwór technologiczny pod moduł systemu przyzywowego z zaślepką WyposaŜenie 1 stanowiska w punkty poboru gazów medycznych, standard AGA typ AGA MC70, w tym: 2 x tlen 2 x spręŝone powietrze 1. 2 x próŝnia wraz z instalacją gazów medycznych wewnątrz kasetonu WyposaŜenie powielone w drugim stanowisku kasetonu 2. WyposaŜenie dodatkowe kaŝdego stanowiska kasetonu elektryczno-gazowego 2 x szyna instrumentalna wykonana z aluminium, cięŝka, typu MODUR, górna i dolna, o przekroju 30x10mm, długości 180cm / 1 stanowisko kaŝda, wraz z uchwytami do zamocowania do ściany Zestaw półkowy burtowy/1 stanowisko, składający się z: 1x szuflada z półką, 1x półka pod kardiomonitor, 1x półka instrumentalna, 1x maszt pomp infuzyjnych wykonany ze stali kwasoodpornej, zakończony głowicą do kroplówki z dwoma hakami półki zestawu wykonane ze stali ocynkowanej i lakierowanej proszkowo na wybrany kolor wg. wzornika kolorów RAL blaty półek wyposaŝone w relingi zabezpieczające sprzęt przed zsuwaniem się półki związane w zestaw dwoma burtami bocznymi wykonanymi z profili aluminiowych lakierowanych proszkowo na wybrany kolor wg. wzornika kolorów RAL 1 x półka pod kardiomonitor obniŝona bez szuflady, montowana na szynie instrumentalnej, wym. zew. x 320 mm ± 5cm 1 x wieszak teleskopowy kroplówki ze stali kwasoodpornej przyścienny zakończony głowicą do kroplówki z dwoma hakami o długości cm ± 5cm 1 x parawan teleskopowy ze stali kwasoodpornej przyścienny z zasłonką zmywalną, o wymiarach cm ± 5cm

2 OPIS TECHNICZNY II. RUROCIĄGI DO GAZÓW MEDYCZNYCH 1. Przedmiot i zakres opracowania Przedmiotem opracowania są nowe instalacje wewnętrzne gazów medycznych w przebudowywanych pomieszczeniach po stacji łóŝek, przeznaczonych dla Szpitalnego Oddziału Chirurgii Naczyniowej, mieszczących się na parterze budynku Regionalnego Szpitala Specjalistycznego im. dra Władysława Biegańskiego w Grudziądzu. Po przebudowie w Oddziale znajdować się będą między innymi: sale intensywnego nadzoru kardiologicznego, pokoje łóŝkowe, pokój diagnostyczno- zabiegowy, pokój badań. Zakres opracowania obejmuje następujące instalacje: - tlenu medycznego O2, - spręŝonego powietrza medycznego 0,5MPa, - próŝni medycznej, - systemów monitorowania i systemów sygnalizacji alarmowej dla wyŝej wymienionych gazów medycznych. 2. Źródła zasilania Szpital posiada centralne instalacje tlenu, podtlenku azotu, spręŝonego powietrza i próŝni. Podlegające przebudowie pomieszczenia po byłej stacji łóŝek nie posiadały instalacji gazów medycznych, poza doprowadzeniem spręŝonego powietrza do suszenia. Pod pomieszczeniami przyszłego Oddziału Chirurgii Naczyniowej, pod stropem piwnicy przebiegają przewody gazów medycznych, o niewielkich średnicach zasilające dalsze części szpitala. Ustalono nie obciąŝać tych przewodów, lecz zasilić projektowany Oddział Chirurgii Naczyniowej z głównych przewodów wychodzących z istniejącej rozdzielni gazów medycznych, umieszczonej w komunikacji na poziomie piwnicy. W trakcie inwentaryzacji pomierzono średnice istniejących przewodów zasilających w piwnicy i zostały one pokazane na rzucie piwnic.. Istniejący rurociąg instalacji spręŝonego powietrza naleŝy odciąć w piwnicy od zasilania i zdemontować. 3. Punkty poboru Punkty poboru rozmieszczono w oparciu o dyspozycje projektu technologicznego i dokonane uzgodnienia. W pokojach łóŝkowych INK, w ściennym panelu gazowo-elektrycznym przewidzianym w projekcie technologii, dla pojedynczego łóŝka projektuje się zamontować następujące punkty poboru: - tlenu 2 szt. - spręŝonego powietrza medycznego 0.5MPa 2 szt. - próŝni 2 szt. W pokojach łóŝkowych gdzie instalowane będą oprawy szpitalne nadłóŝkowe mocowane do ściany, przewidziano zamontowanie pojedynczych punktów poboru tlenu i próŝni. W pokoju diagnostyczno-zabiegowym i w pokoju badań punkty poboru gazów medycznych montowane będą jako podtynkowe punkty poboru.

3 Punkty poboru dla gazów medycznych powinny spełniać wymagania określone w normie PN- EN ISO Punkty poboru dla systemów rurociągowych gazów medycznych Część 1: Punkty poboru spręŝonych gazów medycznych i próŝni. PoniewaŜ w szpitalu zamontowane są punkty poboru systemu AGA, projektuje się zainstalowanie punktów poboru tego systemu. 4. Rurociągi Przewody gazów medycznych montować po wykonaniu przewodów wentylacji i klimatyzacji oraz instalacji sanitarnych. Przewody zasilające skrzynki zaworowo-informacyjne na projektowanych pionach A i B poprowadzone będą pod stropem w komunikacji w piwnicy. Poziome przewody zasilające gazów medycznych na parterze prowadzone będą w komunikacji w stropie podwieszonym, do poszczególnych pokoi. Poziome rurociągi w salach do punktów poboru układane będą w przestrzeni stropów podwieszonych lub w obudowach. Pionowe podejścia rurociągów do skrzynek zaworowo-informacyjnych, opraw nadłóŝkowych i paneli oraz podtynkowych punktów poboru wykonane będą w bruzdach ściennych. W stropie podwieszonym przewody prowadzić pod kanałami wentylacji mechanicznej oraz pod przewodami elektrycznymi. NaleŜy zachować odległość od instalacji elektrycznej wynoszącą więcej niŝ 50mm. Odległość rurociągów gazów medycznych od rurociągów gazów palnych lub mediów gorących nie powinna być mniejsza niŝ 25cm. Na przejściach przez przegrody budowlane oraz w środowiskach powodujących korozję naleŝy stosować osłony z rur z tworzyw sztucznych. Na przejściach rurociągów przez ściany i stropy oddzielenia przeciwpoŝarowego zamontować przepusty instalacyjne ppoŝ. o klasie odporności ogniowej jak dany element budowlany. Do wykonania rurociągów dla spręŝonych gazów medycznych powinny być uŝyte rury miedziane bez szwu twarde R290 spełniające wymagania normy PN-EN Miedź i stopy miedzi Rury miedziane okrągłe bez szwu do gazów medycznych lub próŝni. Do wyrobu tych rur uŝywa się gatunek miedzi oznaczony Cu-DHP lub CW024A o 6 zawartości 99,9% miedzi + srebra oraz dopuszczalnej ilości fosforu od 0,015 do 0,040%. Łączenie rur wykonać przy uŝyciu złączek prostych i kształtek - trójników i kolanek miedzianych kielichowych produkowanych fabrycznie. Połączenia rur powinny być wykonane metodą lutowania twardego, przy uŝyciu lutu bezkadmowego, z wyjątkiem połączeń gwintowanych, wykorzystywanych w takich elementach jak np.: zawory odcinające, reduktory ciśnienia, manometry, czujniki lub punkty poboru. Wymagania oraz warunki wykonania dla lutowania twardego określa norma PN-EN ISO Systemy rurociągowe do gazów medycznych Część 1: Systemy rurociągowe do spręŝonych gazów medycznych i próŝni. Podczas wykonywania połączeń rurociągów rury powinny być płukane od wewnątrz gazem osłonowym. Rurociągi naleŝy podpierać w odległościach nie większych niŝ: dla zewnętrznych średnic do 15mm 1,5m dla zewnętrznych średnic 22-28mm 2,0m oraz dodatkowo w miejscach krzyŝowania się z przewodami elektrycznymi.

4 Podpory i uchwyty powinny być wykonane z materiału odpornego na korozję i muszą być odizolowane od rurociągów. Przewody instalacji powinny być uziemione. Nie powinno się wykorzystywać rurociągów do uziemienia wyposaŝenia elektrycznego. MontaŜ urządzeń z punktami poboru gazów medycznych powinien odbywać się według odpowiednich instrukcji producentów wyrobów. Ciśnienie pracy instalacji gazów powinno wynosić : - dla tlenu MPa - dla spręŝonego powietrza medycznego - 0,4 0.5 MPa - dla próŝni 60 kpa ciśn. absolut. 5. Zawory i skrzynki zaworowe Rurociągi wyposaŝone będą w serwisowe zawory odcinające takie jak: zawory odcinające odgałęzienia, które powinny być obsługiwane tylko przez personel zajmujący się eksploatacją instalacji, oraz strefowe zawory odcinające takie jak: zawory odcinające oddziały, pododdziały, sale intensywnego nadzoru. Na włączeniu do istniejących przewodów poziomych w piwnicy naleŝy zamontować zaprojektowane serwisowe zawory odcinające, w sposób zabezpieczający przed uŝyciem przez nieupowaŝniony personel. Strefowe zawory odcinające montowane będą w zamykanych skrzynkach zaworowoinformacyjnych, umieszczonych w ścianie w zasięgu ręki, w miejscu widocznym i dostępnym przez cały czas. Konstrukcja skrzynki i zamontowane w niej wyposaŝenie powinno zapewnić: - zamykanie i otwieranie przepływu gazów pod ciśnieniem oraz próŝni, - pomiar i wskazanie ciśnienia gazów lub podciśnienia próŝni, - generowanie sygnałów dla potrzeb sygnalizacji, - sygnalizowanie w sposób optyczny i akustyczny stanów alarmowych przekroczenia ciśnienia maks. i min., - fizyczne odłączanie danego medium, (oprócz odcięcia zaworem strefowym) - dedykowane wlotowe przyłącza awaryjno-konserwacyjne dla kaŝdego spręŝonego gazu (pozwalające na awaryjne zasilanie fragmentu instalacji gazami z butli poprzez reduktor). Skrzynki powinny być wentylowane do pomieszczenia oraz posiadać drzwiczki zamykane zamkiem z moŝliwością szybkiego otwarcia bez kluczyka w razie nagłej potrzeby. Skrzynki zaworowo-informacyjne naleŝy zasilić napięciem 230/12V ze źródła rezerwowanego. NaleŜy stosować armaturę wykonaną z mosiądzu. Jako zawory odcinające naleŝy zastosować zawory kulowe pełno przelotowe, gwintowane, nakrętne o średnicy nominalnej jak średnice przewodów, na których będą zainstalowane i ciśnieniu nominalnym 2,5MPa. 6. Oznaczenia Wszystkie rurociągi powinny być trwale oznakowane barwnymi identyfikatorami z nazwą gazu lub symbolem oraz strzałkami informującymi o kierunku przepływu w pobliŝu zaworów odcinających, przy rozgałęzieniach, zmianach kierunku przebiegu, przed i za przejściami przez ściany i ścianki działowe itp., w odstępach nie większych niŝ 10 m oraz w pobliŝu punktów poboru. Oznaczenia powinny być wykonane w sposób trwały i czytelny. Oznakowanie barwne dla gazów medycznych:

5 tlen - kolor biały, spręŝone powietrze - biało-czarny, próŝnia - Ŝółty. Wszystkie skrzynki zaworowo-informacyjne, zawory, manometry, wakuometry powinny być oznaczone nazwą lub symbolem gazu oraz określeniem obsługiwanej strefy (nazwy lub numery zasilanych pomieszczeń), lub odcinka rurociągu np. przez przymocowanie tabliczek z opisem do zaworów lub skrzynki. 7. Systemy monitorowania i systemy alarmowe System monitorowania i alarmowy sygnalizacji stanu gazów składa się z czujników oraz sygnalizatorów wizualno-akustycznych. Czujniki pneumatyczno-elektryczne umieszczone będą w skrzynkach zaworowo-informacyjnych za kaŝdym strefowym zaworem odcinającym dla wszystkich mediów. Czujniki będą przekazywać informacje do sygnalizatorów o bieŝącym stanie ciśnienia lub podciśnienia w rurociągach i pełnić rolę nadajników awaryjnych alarmów klinicznych. Panele sygnalizacyjne wizualno-akustyczne dla sygnałów awaryjnego alarmu klinicznego, powinny być zainstalowane w krytycznych obszarach klinicznych t. j.: w sali INK, oraz w nadzorowanych punktach pielęgniarskich, a ponadto dodatkowy panel będzie składnikiem kaŝdej strefowej skrzynki zaworowo-informacyjnej. Awaryjne alarmy kliniczne wskazują na niewłaściwe ciśnienie w rurociągu, co moŝe wymagać wspólnej natychmiastowej reakcji personelu technicznego i personelu klinicznego. Sygnały awaryjnego alarmu klinicznego powinny wskazywać poniŝsze przypadki: - odchylenie ciśnienia o więcej niŝ ±20% w stosunku do nominalnego ciśnienia rozprowadzania mierzone w rurociągu poniŝej dowolnego strefowego zaworu odcinającego, - wzrost ciśnienia absolutnego powyŝej wartości 66 kpa w rurociągu do próŝni mierzone powyŝej strefowego zaworu odcinającego. Sygnał alarmu trwa dopóki ciśnienie i podciśnienie gazów w nadzorowanym obszarze rurociągu nie wróci do normy. Dla awaryjnego alarmu klinicznego powinny być zastosowane sygnały wizualne i akustyczne. W celu wskazywania normalnych warunków pracy powinny być zastosowane wizualne sygnały informacyjne. Powinna być moŝliwość sprawdzania prawidłowości działania mechanizmów wyzwalających sygnały alarmów wizualnych i akustycznych. W przypadku awarii elektrycznej między czujnikiem a sygnalizatorem powinien wyzwalać się alarm. Systemy monitorujące i systemy alarmowe powinny być podłączone zarówno do normalnego, jak i awaryjnego zasilania elektrycznego oraz powinny być oddzielnie zabezpieczone elektrycznie. Sygnalizatory połączone będą przewodami elektrycznymi miedzianymi z czujnikami znajdującymi się w odpowiedniej skrzynce zaworowo-informacyjnej. Sygnalizatory naleŝy montować zgodnie z DTR producenta, na wysokości 1,6m nad poziomem posadzki w pomieszczeniach wskazanych w projekcie, w miejscach uzgodnionych z uŝytkownikami pomieszczeń. 8. Badania i odbiory Badania, odbiory, rozruch i certyfikację naleŝy przeprowadzić według postanowień normy: - PN-EN ISO Systemy rurociągowe do gazów medycznych Część 1:

6 Systemy rurociągowe do spręŝonych gazów medycznych i próŝni określonych w klauzuli 12 oraz w Załącznikach C i D do tej normy. Połączenia wykonanych rurociągów do istniejącego systemu powinny być wykonane tylko po przeprowadzeniu podanych w normie testów zakończonych pozytywnie. Końcowe połączenia nowego rurociągu do istniejącego, naleŝy wykonywać jednocześnie tylko dla jednego gazu, przy będących pod ciśnieniem roboczym pozostałych gazach. Instalację naleŝy przekazać uŝytkownikowi pod ciśnieniem roboczym ustalonym w trakcie rozruchu instalacji gazów medycznych. Wykonawca powinien dostarczyć dokumenty: - instrukcję obsługi dla wszystkich instalacji, źródeł zasilania oraz systemów monitorujących i alarmowych, - harmonogram przeglądów konserwacyjnych oraz wykaz zalecanych części zapasowych, - zaktualizowaną dokumentację powykonawczą, - schematy elektryczne instalacji i dostarczanych podzespołów. Wykonawcą robót powinna być firma wyspecjalizowana w wykonawstwie instalacji gazów medycznych.