Inwestujemy w dobre pomysły

Transkrypt

1 Inwestujemy w dobre pomysły Inwestujemy w dobre pomysły Raport z III edycji programu grantowego dla pracowników Capgemini 1

2 Inwestujemy w dobre pomysły Raport z III edycji programu grantowego dla pracowników Capgemini

3 Spis treści Dlaczego program grantowy? Dlaczego program grantowy? 5 Dobre pomysły już wykonane efekty w liczbach 6 Zaczarowany ogród! 8 Język oknem na świat 10 Wesołe robótki 12 Projekt Ogród Zoologiczny zostań ZOOlontariuszem 14 Bum Bum Rurki, czyli wiele hałasu o Nas 16 Więcej ruchu w małym zuchu 18 Zawody przyszłości 20 Aktywna Spina 22 Maślickie Ogrody 24 Współpraca to się opłaca 26 Pomalujmy nasz świat projekt placu zabaw 28 Artystyczne przebudzenie Katowic wspólnie dodajemy miastu skrzydeł 30 EDGE Team 32 Niechaj w bibliotece wszyscy to poznają, że Smyki Rejowe zabawy tam mają! 34 Rejowe Smyki Grupa Zabawowa Być dziennikarzem? A może informatykiem, podróżnikiem? Czemu nie? 36 Wartość dodana dla wolontariuszy komentarz eksperta 38 Inne inicjatywy Capgemini w Polsce w 2014 roku 40 Program grantowy Inwestujemy w dobre pomysły jest odpowiedzią na wiele oddolnych inicjatyw pracowników firmy, którzy regularnie zwracają uwagę na istotne problemy społeczne w swoim otoczeniu i chcą się angażować w ich rozwiązanie. Mechanizm jest prosty pracownicy, którzy w corocznym konkursie zgłoszą najciekawsze projekty na rzecz społeczności lokalnych, mogą otrzymać na nie dofinansowanie. 15 najlepszym projektom firma przekazuje wsparcie finansowe, merytoryczne i organizacyjne. Każdy pracownik może wziąć udział w konkursie podstawowe wyzwanie to dobre zaplanowanie działań i zaangażowanie innych w ich realizację. W programie chodzi nie tylko o doraźną pomoc, lecz także o budowanie odpowiedzialnej postawy zarówno osób bezpośrednio zaangażowanych w projekt, jak i dyrektorów, kierowników, rodziców czy wolontariuszy z placówek beneficjentów. Ramy programu określają wytyczne. Beneficjenci programu to szeroko rozumiana społeczność lokalna (np. przedszkole, dom dziecka, klub seniora, schronisko dla zwierząt). Projekty zgłaszane do programu powinny: rozwiązywać ważne problemy społeczne dążyć do zwiększenia partycypacji społecznej wzmacniać organizacje społeczne na terytorium Polski budować postawę obywatelską zarówno wśród beneficjentów, jak i samych realizatorów projektów Dodatkowo punktowane jest także zaangażowanie podopiecznych Fundacji Gniazdo w Katowicach lub Stowarzyszenia SIEMACHA w Krakowie na rzecz pomocy innym w ramach projektu (Uwaga! Chodzi tu o zaangażowanie podopiecznych wymienionych partnerskich organizacji na rzecz pomocy innym) oraz od drugiej edycji tzw. wolontariat kompetencji, czyli dzielenie się swoimi umiejętnościami, wiedzą, kompetencjami. Nie jest możliwe bezpośrednie przekazanie grantu na konto wybranej organizacji społecznej lub osoby potrzebującej. Uczestnikiem programu może być każdy pracownik Capgemini bez względu na stanowisko, dział i rodzaj umowy, na podstawie której wykonuje pracę. Ważne jest to, że do programu można się zgłosić wyłącznie zespołowo, a nie można zgłaszać się pojedynczo. Zespół projektowy składa się z co najmniej trzech pracowników Capgemini. Do realizacji projektu można (a nawet jest to wskazane) zaprosić osoby spoza firmy: rodzinę, przyjaciół, kolegów z innych firm lub organizacji społecznych. Na czele zespołu stoi lider zespołu, który musi być pracownikiem Capgemini. To on odpowiada za poprawną realizację projektu (pod względem merytorycznym i finansowym). Podstawowe dokumenty obowiązujące wszystkich zgłaszających projekty: regulamin programu vademecum uczestnika przewodnik krok po kroku wniosek aplikacja online oświadczenie o przystąpieniu do programu Program jest elementem strategii CSR, czyli społecznej odpowiedzialności firmy. Projekty realizowane w ramach programu odzwierciedlają siedem głównych wartości firmy: szczerość odwagę zaufanie wolność ducha zespołowego skromność radość Co cechuje liderów i uczestników projektów realizowanych w ramach programu grantowego Capgemini Inwestujemy w dobre pomysły? odpowiedzialność otwartość na innych ludzi nowe pomysły i sposoby działania zaufanie ciekawość świata i optymizm Wyboru projektów dokonuje kapituła programu, w której skład wchodzą osoby zaufania publicznego, eksperci w dziedzinie CSR, działacze społeczni, pracownicy naukowi, przedstawiciele Capgemini. Kryteria oceny są wcześniej znane uczestnikom. 4 5

4 Dobre pomysły już wykonane efekty w liczbach! Wczesna wiosna to czas, w którym w Capgemini rozpoczyna się program grantowy Inwestujemy w dobre pomysły. Jest to doskonała okazja, aby wspólnie z innymi osobami z firmy zrobić coś dobrego dla innych. Podobnie było w 2014 roku. Na chętnych czekało 15 grantów po 2000 zł. Wystarczyło rozejrzeć się wokół siebie, znaleźć osoby, które potrzebują wsparcia, i zacząć wcielać w życie od dawna odkładane na bok pomysły. Najlepsze otrzymały dofinansowanie. Praca wolontariacka daje dużo satysfakcji i radości szczególnie wtedy, gdy działa się w grupie ludzi z podobnym zaangażowaniem i pasją. Dlatego też jeszcze na etapie składania wniosków osoby chcące wziąć udział w programie były zachęcane do angażowania rodziny, znajomych czy wolontariuszy z partnerskich organizacji. Ostatecznie przez siedem kolejnych miesięcy 100 pracowników-wolontariuszy z czterech miast w Polsce: Krakowa, Katowic, Warszawy i Wrocławia, zmierzyło się z projektami realizowanymi na rzecz dzieci, młodzieży i osób dorosłych. Można śmiało powiedzieć, że ta wspólna praca się udała. Pracownicy zachęcili do wzięcia aktywnego udziału w swoich przedsięwzięciach drugie tyle wolontariuszy 116 osób spoza firmy. 54% 46% Wolontariusze III edycji liczba pracowników liczba wolontariuszy spoza firmy 2014 luty-marzec kwiecień maj-grudzień ogłoszenie i nabór wniosków W trzech edycjach programu na rzecz dobrych pomysłów swój czas poświęciło 285 pracowników Capgemini. Warto nadmienić, że nieraz pracownicy-wolontariusze angażują się w więcej niż jedno przedsięwzięcie, często mogą poświęcić czas na rzecz dwóch, a nawet trzech projektów. Nabór wniosków do III edycji został ogłoszony w drugiej połowie lutego, dlatego też kolejne tygodnie były dla pracowników bardzo pracowite. Obok obowiązków zawodowych musieli także poradzić sobie ze złożeniem wniosku do konkursu opisem projektu, zaplanowaniem harmonogramu i budżetu. Zapewne nie było to łatwe, ale aż 37 grupom pracowników udało się sprostać temu wyzwaniu! Tyle właśnie projektów wpłynęło w III edycji programu grantowego Inwestujemy w dobre pomysły. 23 spośród liderów zespołów składało projekty po raz pierwszy. Z niecierpliwością na wyniki kapituły oczekiwało 209 przyszłych pracowników-wolontariuszy, którzy w połowie maja chcieli rozpocząć pracę na rzecz projektów. Na początku maja przyszedł czas na ogłoszenie wyników. W gronie zwycięzców znalazły się następujące projekty: ZACZAROWANY OGRÓD! Rafał Gołąb, Kraków, str. 8 Stworzenie i wyposażenie ogrodu sensorycznego dla podopiecznych Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego nr 3 w Krakowie. JĘZYK OKNEM NA ŚWIAT Agnieszka Morkisz, Kraków, str. 10 Przeprowadzenie cyklu warsztatów z biznesowego języka angielskiego dla młodzieży z internatu przy Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących. WESOŁE ROBÓTKI Joanna Firla, Katowice, str. 12 Zorganizowanie cyklu warsztatów plastycznych dla dzieci przebywających na oddziale Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach-Ligocie. PROJEKT OGRÓD ZOOLOGICZNY ZOSTAŃ ZOOLONTARIUSZEM Joanna Babuła, Katowice, str. 14 Porządkowanie alejek, budowanie karmników i karmienie zwierząt w ogrodzie zoologicznym przez podopiecznych Fundacji Gniazdo. BUM BUM RURKI, CZYLI WIELE HAŁASU O NAS Klaudia Stefańska-Paszek, Myślenice, str. 16 Zorganizowanie cyklu warsztatów muzycznych i przeglądu muzyki dla dzieci niepełnosprawnych ze Stowarzyszenia Myślenickie Skarby. WIĘCEJ RUCHU W MAŁYM ZUCHU CZYLI PRZEDSZKOLNY TOR PRZESZKÓD Tomasz Skotnicki, Nowa Huta. str. 18 Wybudowanie stałego toru przeszkód w ogrodzie przy Samorządowym Przedszkolu nr 107 Słoneczne nutki. ZAWODY PRZYSZŁOŚCI Joanna Nowocień, Warszawa, str. 20 Cykl spotkań dla młodzieży gimnazjalnej, podczas których rozmawiano o pracy w korporacji. weryfikacja formalna, obrady kapituły, wybór wniosków realizacja projektów Inwestujemy w dobre pomysły AKTYWNA SPINA Martyna Kowol, Katowice, str. 22 Zakup sprzętu do gry w siatkówkę na siedząco, organizacja treningów i dwóch turniejów dla dzieci z rozszczepem kręgosłupa z Fundacji Spina. MAŚLICKIE OGRODY Tomasz Patoła, Wrocław, str. 24 Cykl warsztatów dotyczących pielęgnowania roślin i ekologii (dzięki zorganizowanym zajęciom powstało 20 hoteli dla owadów) dla mniejszych i większych mieszkańców osiedla Maślice we Wrocławiu. WSPÓŁPRACA TO SIĘ OPŁACA Magdalena Rucińska, Katowice, str. 26 Przeprowadzenie cyklu zajęć dla dzieci jednej z klas Szkoły Podstawowej nr 17 w Katowicach, podczas których mówiono, jak należy z sobą współpracować i jak wiele korzyści płynie z wspólnego wykonywania zajęć. Wiedzę teoretyczną dzieci mogły wcielić w życie podczas wyjazdu integracyjnego i przygotowań do zbiórki i przedstawienia dla potrzebujących. POMALUJMY NASZ ŚWIAT PROJEKT PLACU ZABAW Magdalena Kozłowska, Katowice, str. 28 Porządkowanie terenu wokół Fundacji Gniazdo, budowa piaskownicy, drewnianego domku, ławek ogrodowych, tworzenie rabat kwiatowych i boiska. ARTYSTYCZNE PRZEBUDZENIE KATOWIC WSPÓLNIE DODAJEMY MIASTU SKRZYDEŁ Karolina Orkisz, Katowice, str. 30 Przeprowadzenie konkursu dla dzieci pt. Rozwesel moje miasto i organizacja wystawy powstałych prac. EDGE TEAM Anna Klecha, Kraków, str. 32 Ozdobienie trzech klas w Chrześcijańskim Gimnazjum Uczeń oryginalnymi, własnoręcznie przygotowanymi rysunkami. NIECHAJ W BIBLIOTECE WSZYSCY TO POZNAJĄ, ŻE SMYKI REJOWE ZABAWY TAM MAJĄ! REJOWE SMYKI GRUPA ZABAWOWA Aleksandra Dukała, Kazimierza Wielka, str. 34 Utworzenie i wyposażenie miejsca zabaw dla dzieci w Bibliotece Publicznej w Kazimierzy Wielkiej. BYĆ DZIENNIKARZEM? A MOŻE INFORMATYKIEM, PODRÓŻNIKIEM? CZEMU NIE? Katarzyna Szewczyk, Sieborowice, str. 36 Seria spotkań dla wychowanków Domu Dziecka w Sieborowicach, podczas których mogli się dowiedzieć, jak wygląda praca m.in.: bębniarza, podróżnika i górnika. Firma Capegmini przekazała pracownikom na realizację projektów zł. Przyglądając się projektom zrealizowanym w III edycji programu, dostrzeżemy, że najwięcej działań było skierowanych do dzieci i młodzieży. Duża część tych przedsięwzięć była podjęta wspólnie z dziećmi to znaczy, że nie były one tylko odbiorcami działań wolontariuszy, ale uczestniczyły w wielu akcjach. Te kilka miesięcy, kiedy projekty były realizowane, to dla pracowników i uczestników działań czas pełen nauki i pokonywania nowych wyzwań. I tak pracownicy-wolontariusze postanowili podzielić się z dziećmi i młodzieżą swoją wiedzą i kompetencjami. Dzięki temu zrealizowano projekt Język oknem na świat, w którym młodzież z niepełnosprawnością wzroku poznała podstawy biznesowego języka angielskiego. Z kolei uczniowie szkoły podstawowej mogli wcielić w życie zasady dobrej współpracy w grupie, a młodzież z gimnazjum poznała zawody przyszłości. Ponadto młode osoby wspólnie z pracownikami- -wolontariuszami porządkowały alejki w zoo, przygotowywały karmniki, dokarmiały zwierzęta, budowały hotele dla owadów, a w projekcie Więcej ruchu w małych zuchu dzieci i dorośli ramię w ramię budowali tor przeszkód z olbrzymiej liczby opon. Projekty realizowane w ramach III edycji były skierowane do 870 odbiorców bezpośrednich, w tym aż 797 dzieci, grupy młodzieży liczącej 53 osoby i grupy 20 dorosłych. Specyfiką jednak tego typu projektów społecznych jest to, że zwykle charakteryzują się zasięgiem większym niż szacowany tzn. ich efekty docierają do większego grona. Trudno dokładnie policzyć grupę osób, których pośrednio dotyczyły działania najczęściej jednak byli to rodzice lub rodzeństwo, a nawet mieszkańcy osiedla czy miasta, jak pokazuje przykład Wrocławia i Katowic. W tej edycji tę grupę można oszacować na ponad 2270 osób, ale ta liczba może być znacznie większa, bo z efektów działań pracowników-wolontariuszy jeszcze przez kolejne lata będzie mogło korzystać bardzo wiele osób. Termin realizacji projektów III edycji upłynął 15 grudnia 2014 roku. Na ostatniej prostej zostało zorganizowane spotkanie dla liderów. Było ono pełne pozytywnej energii, pracownicy z dumą i satysfakcją opowiadali o swoich projektach, dzielili się obawami i radami. Niekoniecznie trzeba mieć pieniądze, aby coś przekazać innym, możemy dzielić się swoją pasją, np. do języków obcych. Warto było studiować filologię. Agnieszka Morkisz To, co mi się spodobało i zaskoczyło mnie w projekcie, to to, że dzieci niepełnosprawne potrafią zrobić wszystko, tylko trzeba dać im ku temu możliwość ( ) nie dawać im taryfy ulgowej. Martyna Kowol Zapraszamy do zapoznania się z projektami z 2014 roku. 850 dzieci i młodzieży 20 dorosłych 6 7

5 Zaczarowany ogród! Sukcesem tego projektu było stworzenie na terenie szkoły przestrzeni, w której dzieci mogą spędzać czas i jednocześnie uczestniczyć w terapii. Wolontariusze zbudowali na terenie placówki wyjątkowy ogród sensoryczny. W ramach projektu wyposażyli Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy nr 3 w Krakowie przy ul. Praskiej 64 w rośliny, ławki oraz stałe elementy grające, które uławiają dzieciom zrozumieć otaczający ich świat. Zarówno przestrzeń ogrodu, jak i same urządzenia zaprojektowali zaprzyjaźnieni studenci ASP podczas swoich dodatkowych zajęć w ramach koła naukowego. Idea przestrzeni sensorycznej polega na stymulowaniu ośrodkowego układu nerwowego, pobudzaniu rozwoju narządów zmysłów, prowokowaniu mózgu do efektywniejszego działania w warunkach środowiska naturalnego przez bodźce emitowane przez naturę. W dniu budowy ogrodu ekipa 17 wolontariuszy z Capgemini spędziła 12 godzin, montując ławki, sadząc rośliny i instalując przeróżne urządzenia dźwiękowe. I tak w ogrodzie znalazły się m.in.: dzwony rurowe, cymbały i czerwona piłka zawiązana na lince zaczepionej na kiju wbetonowanym w ziemię. Dodatkowym elementem projektu było przedstawienie przygotowane przez dzieci, w którym także wykorzystano sensoryczne motyle! Rafał Gołąb W Capgemini od prawie trzech lat, obecnie na stanowisku specjalisty ds. finansowo-księgowych (BPO, Kraków). Szczęśliwy tata Tymoteusza, cały wolny czas spędza z rodziną. Projekt był wspaniałym przedsięwzięciem. Dzięki niemu uczniowie mogą pełniej doświadczać otaczającego świata za pomocą zmysłów. Wykonane i zamontowane sprzęty wpływają na poczucie sprawstwa, doskonalą percepcję wzrokową i słuchową oraz koordynację, a także umożliwiają pracę indywidualną i w parach. Sylwia beneficjentka Nie spodziewałem się, że w wolontariuszach drzemie taka siła. Kopali, wiercili, szlifowali, betonowali i malowali. Księgowi, którzy na co dzień pracują w openspejsie, przez kilka godzin ciężko pracowali, aby zrealizować marzenia dzieci ze szkoły. Rafał Gołąb zaangażowani w projekt (19): Elżbieta Ekiert Joanna Staniszewska Marta Klimek Agnieszka Socha Anna Skowron Anna Orszulak Damian Gajda Jakub Szpunar Bożena Śliwa Karolina Bartkiewicz Karolina Korfel Izabela Romańska Bartłomiej Palys Michał Czerniakowski Monika Kruk Marta Dorosz Justyna Dziedzic Ewelina Labas Magdalena Kaczówka studenci ASP zespół muzyczny Mateusza Pitali 8 Zaczarowany ogród! 9

6 Język oknem na świat Start zawodowy osób z niepełnosprawnością wzrokową bywa znacznie utrudniony ze względu na ich słabą znajomość języków obcych spowodowaną w głównej mierze wciąż niedostosowanym systemem edukacyjnym: zbyt małą liczbą zajęć, często nieaktualną i niewystarczającą bazą materiałów dydaktycznych zaadaptowanych do ich potrzeb. Jednocześnie osoby niewidome i słabowidzące mają utrudniony dostęp do pozaszkolnej oferty edukacyjnej. Wolontariuszki z Capgemini obie bardzo dobrze władające językiem angielskim postanowiły podzielić się swoją wiedzą, organizując cykl warsztatów z angielskiego języka biznesowego dla beneficjentów projektu. Prowadząc szkolenie, przekazały im także porcję konkretnej wiedzy dotyczącej funkcjonowania firmy międzynarodowej i procesu rekrutacji. Jednocześnie same jako trenerki nauczyły się współpracować z osobami z niepełnosprawnością wzroku i wzmocniły swoje umiejętności dydaktyczne. Zajęcia cieszyły się dużą popularnością. Młodzież regularnie przychodziła na zajęcia, mimo że były dodatkowe i odbywały się zimą, po południu. Wolontariuszki uczyły m.in., jak w języku angielskim się przywitać i pożegnać, przeprowadzić rozmowę telefoniczną, napisać list biznesowy czy posługiwać się słownictwem dotyczącym bankowości i finansów. Wspaniała atmosfera, wesołe panie prowadzące, ciekawe, a zarazem przydatne tematy z angielskiego biznesowego, a także to, że warsztaty nie stawiały głównie na teorię, lecz na poprawną wymowę to naprawdę dużo daje w nauce tego języka. beneficjent projektu Agnieszka Morkisz Dla mnie najbardziej interesującymi i pożytecznymi tematami były te o rozmowie kwalifikacyjnej (zawsze nam się przyda w dalszym życiu, gdy będziemy szukać pracy) i o poprawności pisania i (często korzystamy z poczty, więc wypadałoby wiedzieć, jak to dobrze robić). beneficjent projektu W Capgemini od pięciu lat, obecnie na stanowisku starszego specjalisty ds. usług finansowych w dziale SFI (BPO, Kraków). Pomaganie innym daje jej mnóstwo satysfakcji i radości. Chętnie spędza czas, ucząc się języków obcych, gotując coś nowego czy też tańcząc, najlepiej salsę. Na początku projektu mieliśmy wiele obaw, czy warsztaty się spodobają, czy będziemy potrafili zainteresować uczniów i utrzymać ich uwagę o tak późnej porze i czy będziemy umieli odpowiednio podejść do osób niewidomych. Nasze obawy na szczęście okazały się całkowicie niepotrzebne. Nie ukrywam, że organizacja projektu i samo prowadzenie zajęć wymagały poświęcenia mnóstwa czasu i energii, ale satysfakcja, jaką z tego wynieśliśmy, jest bezcenna i daje motywację do dalszych działań. Mam nadzieję, że dzięki naszym działaniom problem niepełnosprawności wzrokowej będzie teraz lepiej rozumiany. Agnieszka Morkisz zaangażowani w projekt (4): Karolina Golonka Paweł Musiał Marek Czerwiński Katarzyna Myszor Specjalny Ośrodek Szkolno-Wychowawczy dla Dzieci Niewidomych i Słabowidzących w Krakowie internat ośrodka 10 Język oknem na świat 11

7 Wesołe robótki Przyszpitalna świetlica Górnośląskiego Centrum Zdrowia Dziecka w Katowicach- -Ligocie to jedyne miejsce, w którym dzieci przebywające na co dzień w szpitalu i pozbawione kontaktu z rówieśnikami z zewnątrz mogą uczestniczyć w zajęciach i próbować zapomnieć o ciężkiej chorobie. Jednocześnie obecna działalność świetlicy jest mocno ograniczona. Placówka nie ma stałych sponsorów. Wolontariusze Capgemini po raz drugi postanowili wesprzeć to właśnie miejsce przede wszystkim dzieląc się swoim czasem podczas warsztatów i kupując materiały do nich potrzebne. W ramach projektu przeprowadzili cykl zajęć plastycznych dla dzieci. Mali beneficjenci projektu wykonywali kartki okolicznościowe, torebki, pudełka i przytulanki z filcu, kukiełki, bransoletki, malowali na płótnie oraz farbkami witrażowymi, ozdabiali ramki na zdjęcia. Każdorazowo na warsztatach dzieci rozwijały zdolności plastyczne i co najważniejsze mogły odpocząć i zapomnieć o codzienności. W zajęciach uczestniczyli również rodzice, którym malowanie obrazów czy tworzenie biżuterii pomogły odreagować codzienne stresy. Jedne z tych wyjątkowych zajęć odbyły się w dwóch miejscach jednocześnie. W biurze Capgemini w Katowicach, znajdującym się w wieżowcu Altus, spotkali się pracownicy Capgemini wraz z dziećmi, a we wspomnianej świetlicy podopieczni szpitala. Obie grupy połączyły się przez Skype a mogły wzajemnie się widzieć i pochwalić swoimi pracami. Nowe technologie umożliwiły dzieciom w szpitalu kontakt z rówieśnikami i ich rodzicami. Zajęcia sprawiły niezwykłą frajdę zarówno rodzicom, jak i maluchom. W zeszłym roku pierwszy raz prowadziłam takie zajęcia, teraz mam już trochę więcej doświadczenia. Same zajęcia dające bardzo dużo satysfakcji to tylko połowa pracy. Taki projekt wymaga dużego zaangażowania. Trzeba nie tylko ustalić terminy, rozplanować środki i uzyskać zgodę ordynatora (na teren szpitala nie może wejść osoba z choćby małym przeziębieniem), lecz także kupić materiały i zebrać ludzi. Nagrodą jest duże zadowolenie wszystkich uczestników. Joanna Firla Joanna Firla W Capgemini od trzech i pół roku roku, obecnie na stanowisku starszego specjalisty ds. wsparcia technicznego. Lubi, kiedy wszystko jest dopięte na ostatni guzik i cierpliwie dąży do celu. Moja córka była bardzo zadowolona z zajęć przeprowadzonych w Altusie 29 listopada. Ozdoby, którymi dekorowałyśmy ramki, były kolorowe, różnorodne, świecące i to przyciągało uwagę dzieci. Wolontariuszki chętnie pomagały dzieciom i ośmielały je do uczestnictwa w zajęciach dzięki temu dzieci czuły się pewnie, nie były spięte, zawstydzone. Atmosfera była naprawdę miła. Córka do tej pory wspomina zajęcia. Iza pracownik Capgemini zaangażowani w projekt (7): Marta Kisiela Elżbieta Janowska Aleksandra Kłoda Weronika Korzeniowska Anna Kret-Mąka Karolina Powała Anna Gorol Fundacja Mam Marzenie 12 Wesołe robótki 13

8 Projekt Ogród Zoologiczny zostań ZOOlontariuszem Obserwacja dzieci i młodzieży ze środowisk marginalizowanych pokazuje, że szybko wyuczają się postawy skoncentrowanej na braniu. Projekt zakładał serię spotkań podopiecznych katowickiej Fundacji Gniazdo i pracowników Capgemini w Śląskim Ogrodzie Zoologicznym, w ramach których będą oni wykonywać prace porządkowe na rzecz zoo. Program miał uwrażliwić uczestników na potrzeby zwierząt, budować wśród nich postawy prospołeczne, empatyczne, promować pracę wolontariacką. W ramach projektu odbyło się osiem spotkań. Podopieczni Gniazda i pracownicy Capgemini wspólnie wykonywali prace porządkowe na terenie ogrodu zoologicznego w Chorzowie. Z budżetu projektu kupili także budki lęgowe dla ptaków i karmę dla zwierząt. Mieli okazję sami nakarmić niektóre zwierzęta. Współpraca pracowników katowickiego biura Capgemini z Fundacją trwa już ponad cztery lata. W 2014 roku aż trzy projekty były zrealizowane z tą właśnie organizacją, która wspiera dzieci i młodzież ze środowisk marginalizowanych. Między podopiecznymi Gniazda a pracownikami nawiązały się stałe relacje, co zostało docenione w konkursie Wspólnie budujemy kapitał społeczny w 2013 roku. Joanna Babuła W Capgemini od dwóch lat, obecnie na stanowisku analityka finansowo-księgowego (BPO, Katowice). W wolnym czasie najchętniej chodzi na basen lub jeździ na rolkach. Pomysł z wyjściem do zoo i aktywnym wsparciem pracowników ogrodu w ich obowiązkach był bardzo trafiony. Mogliśmy nie tylko poznać ciekawe informacje dotyczące zwierząt, jak na przykład to, że żyrafy nie powinny jeść jabłek, lecz także przyjrzeć się podopiecznym zoo z innej perspektywy. Wyjścia te były udaną realizacją hasła: przyjemne z pożytecznym. Sabina Wawro i Katarzyna Banaś wolontariuszki Capgemini Możliwość uczestnictwa w projekcie była dla mnie doskonałą okazją do poznania tajników pracy ze zwierzętami w zoo. Podczas wizyt mogłam obserwować, jak i czym są karmione, a nawet sama nakarmić niektóre z nich. Już wiem, że karmienie węży to nie jest taka prosta sprawa i zdarzają się wśród nich prawdziwi wybredni koneserzy! Czy byłoby to możliwe w okolicznościach zwykłego zwiedzania? Nie sądzę. Szkoda, że nie mogliśmy jeszcze bardziej się zaangażować, ale mimo wszystko było super! Karolina Orkisz wolontariuszka Capgemini zaangażowani w projekt (10): Magdalena Kozłowska Anita Terlecka Agnieszka Gazy Małgorzata Kolanko Paweł Bednorz Karolina Orkisz Sabina Wawro Mateusz Gamracy Ewelina Kopalniak Katarzyna Banaś Śląski Ogród Zoologiczny Fundacja Gniazdo 14 Projekt Ogród Zoologiczny zostań ZOOlontariuszem 15

9 Bum Bum Rurki, czyli wiele hałasu o Nas Dzieci niepełnosprawne często są skazane na spędzanie czasu wolnego w izolacji od rówieśników. Brakuje oferty kulturalnej i rozrywkowej uwzględniającej niepełnosprawnych, szczególnie w małych miejscowościach. Stowarzyszenie Myślenickie Skarby od lat wspomaga swoich podopiecznych dzieci niepełnosprawne i ich rodziny. Przełamuje bariery izolacji, organizując różnego typu zajęcia, wyjazdy, uroczystości. Włącza w to dzieci zdrowe wolontariuszy z miejscowej szkoły. Podopieczni Stowarzyszenia lubią muzykę, uwielbiają występować publicznie bawić się, tańczyć, śpiewać. Organizatorzy projektu kupili z grantu tzw. bum bum rurki oraz inne instrumenty na potrzeby warsztatów muzycznych, które zorganizowali dla podopiecznych Stowarzyszenia i ich rodziców. Uczestnicy spotkań muzycznych poznali możliwości bum bum rurek, ich walory terapeutyczne i rozrywkowe. W ramach projektu odbył się przegląd muzyczny, na którym swoje umiejętności zaprezentowali podopieczni kilku lokalnych stowarzyszeń i grup terapeutycznych. Laureaci konkursu mieli okazję pochwalić się swoim talentem na corocznym pikniku na świeżym powietrzu. Zwieńczeniem wydarzenia było wielkie Bum Bum Show wspólne granie na bum bum rurkach przez uczestników imprezy pod wodzą wyjątkowego didżeja. Klaudia Stefańska-Paszek W Capgemini od ponad trzech lat, obecnie na stanowisku specjalisty ds. procesów finansowo-księgowych (BPO, Kraków). Z problemami rodzin dzieci niepełnosprawnych zetknęła się dzięki szwagierce, która jako pedagog i nauczyciel dzieci niepełnosprawnych od lat współpracuje ze Stowarzyszeniem Myślenickie Skarby. Pomysł na projekt przyszedł bardzo szybko. Nie skupiliśmy się tak bardzo na pomocy terapeutycznej, ale na tym, czego moim zdaniem brakuje najbardziej w życiu przeciętnej rodziny z osobą niepełnosprawną zabawy. Myślę, że realizacja projektu dała wielu osobom dużo radości. Klaudia Stefańska-Paszek Rodziny dzieci niepełnosprawnych szczególnie doceniły możliwość występu, wspólnej zabawy, a także radość z otrzymanych nagród. Projekt jest początkiem nowej tradycji. Bezsprzeczny sukces przeglądu muzycznego spowodował, że w przyszłym roku również odbędzie się tego typu wydarzenie. Pani Katarzyna Maślak mama niepełnosprawnego chłopca, prezes Stowarzyszenia Myślenickie Skarby zaangażowani w projekt (11): Monika Targosz Paulina Pawelczak Jolanta Górecka Dominika Charewicz Krzysztof Lekki Paweł Pawłowski Olga Cęckiewicz Piotr Grobelny Klaudia Kłębek Patrycja Popiela Renata Sochacka Gimnazjum nr 2 w Myślenicach Szkoła Podstawowa nr 3 w Myślenicach Telewizja ITV Myślenice Myślenicki Ośrodek Kultury i Sportu Gimnazjum w Myślenicach Dom Strażaka w Myślenicach 16 Bum Bum Rurki, czyli wiele hałasu o Nas 17

10 Więcej ruchu w małym zuchu Ruch jest przejawem życia, a aktywność fizyczna jest czynnikiem kształtującym organizm człowieka. Występujący u dzieci głód ruchu jest wyrazem chęci zaspokajania tej ważnej potrzeby tymi słowami przekonywał kapitułę do wyboru właśnie jego inicjatywy na rzecz wychowanków Samorządowego Przedszkola nr 107 Słoneczne nutki w Nowej Hucie. Projekt zakładał zbudowanie w ogrodzie przedszkola stałego toru przeszkód. Wymyślony tor miał zachęcać do zabaw ruchowych, doskonalić ogólną sprawność dzieci i uatrakcyjniać pobyt na świeżym powietrzu. Wymogi formalne uniemożliwiły jednak samodzielną budowę toru przeszkód przez wolontariuszy z kupionych z grantu belek, lin i mocowań. Trzeba było zdobyć gotowy certyfikowany tor. To jednak nie stanęło na przeszkodzie, aby zorganizować dla przedszkola alternatywny tor... recyklingowy. Okazało się, że zebranie prawie 100 opon nie było aż takie trudne rozbudowany networking wśród rodziców dzieci uczęszczających do przedszkola szybko przyniósł efekty i jedyny problem, który się pojawił, to transport materiału. Jednak wolontariusze Capgemini i z tym się uporali. Elementem projektu był także letni festyn dla przedszkolaków z udziałem całych rodzin i dzieci mieszkających w pobliżu przedszkola wspólnie z Akademią Sportu Progres. Tomasz Skotnicki W Capgemini od ponad 10 lat, obecnie na stanowisku menedżera ds. raportowania i optymalizacji procesów (BPO, Kraków). Wierzy, że uprawianie sportu jest świetnym pomysłem na spędzanie wolnego czasu zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Najwięcej radości doświadczyłam podczas wspólnego wykonywania toru przeszkód wspólnie z pracownikami Capgemini, rodzicami i nauczycielami. Samo zbieranie zużytych opon to proces bardzo angażujący wiele osób. A teraz obserwacja dzieci podczas zabawy na tym torze przeszkód to bardzo wzruszające chwile. Tak niewiele w sensie zaangażowania środków potrzeba, aby dostarczyć dzieciom tak wiele radości i poczucia sukcesu w chwili pokonania wszystkich przeszkód z opon. Katarzyna Wolny dyrektor przedszkola Jestem bardzo zadowolony z przebiegu projektu współpraca z kadrą przedszkola jest wzorowa. Są to osoby, którym naprawdę zależy na tym, żeby zrobić coś dobrego dla dzieci. Do niczego nie musieliśmy namawiać lub przekonywać. Każdy miał mnóstwo chęci, dobrych pomysłów i był pełen zaangażowania. Tomasz Skotnicki zaangażowani w projekt (3): Ewa Golanowska Renata Styczeń Dominika Palac Akademia Sportu Progres 18 Więcej ruchu w małym zuchu 19

11 Zawody przyszłości Celem projektu było wsparcie uczniów gimnazjum w zrozumieniu współczesnego biznesu i zawodów, jakie mogą wykonywać w przyszłości. Inicjatorka projektu namówiła kolegów i koleżanki z pracy, aby podzielili się swoim doświadczeniem i wiedzą podczas serii spotkań z warszawskimi gimnazjalistami. Spotkania składały się z dwóch części. Pierwsza była poświęcona na prezentacje podczas spotkania w firmie Capgemini uczniowie dwóch warszawskich gimnazjów dowiedzieli się, czym jest sektor usług dla biznesu, czym zajmuje się Capgemini, dlaczego biznes musi być odpowiedzialny społecznie. Gimnazjaliści poznali też zawody i stanowiska, jakie oferuje firma Capgemini, oraz dowiedzieli się, jakie należy mieć wykształcenie, umiejętności i predyspozycje, by je wykonywać. Ciekawym elementem była wideokonferencja z pracownikiem biura z innego miasta. W drugiej części spotkania odbyły się warsztaty z programowania. Ponieważ inicjatywa ta opierała się na tzw. wolontariacie kompetencji, środki z grantu zostały przeznaczone na zakup globusów i map dla gimnazjów. Poznałam nowe zawody, a o tych, które znałam, dowiedziałam się więcej. Zainteresowała mnie różnorodność zawodów. Ola uczennica gimnazjum Pozytywnie mnie zaskoczyło życie wewnętrzne korporacji. Mikołaj uczeń gimnazjum Joanna Nowocień W Capgemini od 10 lat, obecnie na stanowisku menedżera PR Capgemini Polska. Życie mierzy liczbą oddechów, które zapierają dech w piersiach! Prywatnie doskonali warsztat pisarski, taneczny i domową nastolatkę. Zainteresowałem się programowaniem i dowiedziałem, że to wcale nie musi być nudne. Krzysztof uczeń gimnazjum Zaskoczyło mnie, że pewna część informacji została nam przekazana przez panią znajdującą się w Krakowie. Forma przekazu była bardzo ciekawa. Dużo się dowiedziałam na temat informatyki, co przyda mi się w życiu codziennym, oraz sprecyzowałam to, gdzie się chcę uczyć po ukończeniu szkoły gimnazjalnej. Martyna uczennica gimnazjum zaangażowani w projekt (6): Karolina Długosz Irmina Izdebska Karol Bielarski Jarek Głowacki Krzysztof Żak Aurelia Cieślińska 20 Zawody przyszłości 21

12 Aktywna Spina Rozszczep kręgosłupa to wada rozwojowa, którą w Polsce obarczone jest jedno dziecko na 1000 urodzeń. Ze względu na deformacje kończyn dolnych i kręgosłupa większość z nich porusza się na wózku inwalidzkim. Osoby z niepełnosprawnością ruchową w życiu codziennym często są odsuwane od zajęć sportowych w związku ze złą oceną ich możliwości czy nieumiejętnością dostosowania zajęć do ich potrzeb. Często wycofują się z zajęć same, obawiając się ośmieszenia. Jednak aktywność fizyczna osób z rozszczepem jest możliwa, a nawet wskazana. Wolontariusze przyjęli sobie zatem za cel aktywizację sportową jak największej grupy dzieci z rozszczepem, m.in. przez organizację meczu siatkówki na siedząco. Zdobycie wiedzy na temat choroby i wynikających z niej ograniczeń było pierwszym krokiem dla inicjatorów projektu. Pomogła w tym Fundacja Spina z Katowic. 14 czerwca grupa wolontariuszy wyruszyła z Katowic do Pszczyny na zaplanowany wyjątkowy biwak. W miejscu niezwykle urokliwym, na terenie Ośrodka Sportów Wodnych w Łące, należącego do Miejskiego Ośrodka Rekreacji i Sportu w Pszczynie, miał się odbyć pierwszy turniej siatkówki na siedząco. Mimo bardzo zmiennej pogody udało się go rozegrać. Na początku tylko niektóre dzieci chciały wziąć udział w turnieju. Część bała się piłki, część była po prostu nieśmiała. Zdecydowaliśmy więc, że najpierw zrobimy rozgrzewkę z najodważniejszymi zawodnikami. Bardziej przestraszone dzieci, widząc, jak dobrze bawią się ich koleżanki i koledzy, stopniowo dołączały do gry i ostatecznie udało nam się stworzyć dwie solidne drużyny, które zagrały mecz pełen emocji, śmiechu i radości wspomina liderka projektu. Najbardziej z tej siatkówki lubię, jak wygrywamy. Miłosz lat sześć Martyna Kowol W Capgemini od 16 miesięcy, obecnie na stanowisku doradcy ds. kredytów i należności (BPO, Katowice). Jest niespokojnym duchem. Lubi dni pełne mniejszych i większych wyzwań. Kocha podróże szczególnie te bez planu. Zdecydowaliśmy się na projekt, mimo że żadne z nas nie pracowało wcześniej z dziećmi z rozszczepem kręgosłupa. Zdobyliśmy ogrom wiedzy i przełamaliśmy obawy. Od zakończenia projektu gramy z dzieciakami regularnie w soboty, dwa lub trzy razy w miesiącu, po półtorej godziny. Duży nacisk kładziemy na to, by nauczyć swoich podopiecznych zdrowej rywalizacji, współdziałania, samodzielnego podejmowania decyzji, radzenia sobie z porażką i czerpania przyjemności z osiągniętego sukcesu. Martyna Kowol One i four, czyli fourteen! Zosia, lat cztery, razem z mamą liczyła punkty i tak z czarującym akcentem informowała Marco, Włocha, jednego z wolontariuszy Capgemini, o wyniku jego drużyny. zaangażowani w projekt (5): Patryk Klimczuk Louella Ricardo Marco Cillepi Adam Biedka Jowita Hermanowska Fundacja Spina Zespół Szkół Integracyjnych nr 1 w Katowicach Miejski Ośrodek Rekreacji i Sportu w Pszczynie 22 Aktywna Spina 23

13 Maślickie Ogrody Realizatorzy projektu chcieli zwrócić uwagę mieszkańców na to, że nawet drobne proekologiczne zachowania mogą znacząco wpłynąć na ochronę owadów, wody i roślin. Ze względu na stosowanie w ogrodach pestycydów i jednorodny charakter roślinności w ostatnich kilku latach populacja owadów w Polsce zmniejsza się w zastraszającym tempie. Taka sama sytuacja dotyczy owadów pożytecznych, jeży i ptaków wróblowatych ich liczba systematycznie spada, co ma znaczący wpływ na liczbę szkodników w naszych ogrodach. W czerwcu i lipcu wolontariusze Capgemini zorganizowali dwie tury warsztatów dla dzieci ze szkoły podstawowej połączone z krótką prelekcją m.in. na temat owadów i ekologii. W trakcie zajęć dzieci samodzielnie wykonały hotele dla owadów. Te właśnie schroniska zabrały z sobą wraz z instrukcją, gdzie należy je zamontować. Jesienią podobne warsztaty zorganizowano dla dorosłych, którzy również mogli skonstruować hotele do wykorzystania w swoich ogrodach. Elementem inicjatywy był także konkurs na najpiękniejszy ogród, którego finaliści i laureaci stworzyli mikrospołeczność wymieniającą się wiedzą i doświadczeniem. Uroczyste zakończenie konkursu połączone z wystawą zdjęć umiliła degustacja ekologicznych nalewek z ogrodów uczestników (nie było to kryterium przy ocenie ogrodów przez jury). Sądziłem, że clou programu będzie konkurs: rywalizacja i nagrody, a w rzeczywistości największe zainteresowanie wzbudziły warsztaty. Ale największym sukcesem jest to, że odnalazła się na moim osiedlu grupa ludzi o wspólnych zainteresowaniach, która kontynuuje współpracę już samodzielnie. A grant posłużył jako impuls konieczny do tego, by zacząć. Tomasz Patoła Tomasz Patoła W Capgemini od siedmiu lat, obecnie na stanowisku starszego inżyniera oprogramowania w dziale NSC we Wrocławiu. Do tej pory byłam samotną osobą. Teraz znam innych ludzi, którym praca w ogrodzie sprawia taką samą radość jak mnie. Wyszłam z domu, wzięłam udział w warsztatach, otworzyłam nowy rozdział w życiu. Pani Krystyna beneficjentka Mieszkamy wszyscy na tym samym osiedlu, a dopiero po konkursie znam ludzi, z którymi mogę się wymienić szczepkami roślin! Pani Danuta beneficjentka zaangażowani w projekt (2): Robert Buchalski Magdalena Perkowska Rada Osiedla Maślice (Wrocław) Biblioteka Publiczna we Wrocławiu, oddz Maślickie Ogrody 25

14 Współpraca to się opłaca Pomysł na realizację projektu zrodził się w trakcie zebrania rodziców w szkole, na którym wychowawczyni zwróciła uwagę na trudności wychowawcze związane z brakiem współpracy, a nawet egoizmem wśród uczniów. Klasa, która stała się beneficjentem projektu, była tzw. klasą trudną i codziennie dochodziło w niej do wielu konfliktów. Przez oderwanie uczniów od szkolnej, bezpiecznej rzeczywistości i pokazanie im miejsc, w których ich codzienne problemy przyjmują dużo mniejszy wymiar, przez stworzenie potrzeby współdziałania wolontariuszki Capgemini z Katowic chciały sprawić, aby uczniowie nawiązali dialog. Inicjatywa rozpoczęła się serią warsztatów prowadzonych przez wolontariuszki pod czujnym okiem pani wychowawczyni. Zajęcia zdominowały gry, rysunki i testy, których celem było wzmocnienie umiejętności pracy w grupie czy skutecznej, nieagresywnej komunikacji i uczenie tolerancji. Sprawdzianem tych umiejętności w praktyce był wyjazd integracyjny do miejscowości Żelazko w Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Zadania stawiane przed grupą wymagały w sposób naturalny współdziałania w środowisku pozaszkolnym. Uczniowie mieli za zadanie m.in. przejść przez most linowy, rozbić obozowisko w lesie czy wejść do jaskini. Ostatni etap projektu odbył się pod hasłem Dajemy siebie innym. Młodzież uczestnicząca w projekcie zorganizowała zbiórkę artykułów szkolnych dla dzieci z Afryki zostały one przekazane misjonarzom kombonianom, za których pośrednictwem trafiły one do potrzebujących z Czadu. Elementem tego etapu była także wizyta i wystawienie przedstawienia w hospicjum Cordis w Katowicach. Magdalena Rucińska W Capgemini od ponad sześciu lat, obecnie na stanowisku specjalisty ds. wsparcia realizacji projektu w zespole PMO (IS, Katowice). Uwielbia podróże, cieszy się każdą z nich już od momentu planowania, dzięki czemu radość trwa dłużej, a gdy jedna wyprawa się kończy, już planuje kolejną. Udział klasy w projekcie przyniósł konkretne rezultaty. W zespole widać znacznie lepszą integrację, umiejętność pomagania sobie i wspólnego działania. Dzieci dzięki warsztatom i wycieczce poznały swoje mocne i słabe strony, odkryły liczne umiejętności. Poznały się bliżej. Chętnie podejmują się wykonywania działań na rzecz klasy. Potrafią zadania dzielić na mniejsze, samodzielnie przydzielać sobie te, które są zgodne z ich możliwościami. Polepszyła się komunikacja podczas pracy grupowej, widoczny jest wzrost poczucia odpowiedzialności za wykonanie zadania. Obecnie moi wychowankowie mają głowy pełne pomysłów na nowe przedsięwzięcia. Lubią razem działać i chcą się tym dzielić z innymi. Opanował ich duch pracy zespołowej. Agnieszka Olczyk, wychowawczyni W tym roku widać wielką poprawę w naszej klasie. Projekt na pewno nam w tym pomógł. Marysia, uczennica zaangażowani w projekt (4): Magdalena Rucińska Edyta Beśka Marta Karnia Małgorzata Major Szkoła Podstawowa nr 17 w Katowicach Stowarzyszenie na rzecz Nieustającego Rozwoju Vajra Misjonarze kombonianie, Kraków Hospicjum Cordis w Katowicach 26 Współpraca to się opłaca 27

15 Pomalujmy nasz świat Celem projektu był nie tylko remont podwórka zaprzyjaźnionej Fundacji Gniazdo, lecz także pokazanie dzieciom pozytywnych stron pracy fizycznej, integracji, rozwijania umiejętności tworzenia ciekawych rzeczy, wyrobienie dobrych nawyków dbania o swoje otoczenie oraz pokazanie alternatywy dla wandalizmu i niszczenia mienia publicznego. Projekt poza etapem planowania i zakupów obejmował dwa dni pracy fizycznej i zaangażował pracowników Capgemini wraz z przyjaciółmi oraz całą Fundację Gniazdo. Wspólnymi siłami zespół zamontował piaskownicę, drewniany domek dla dzieci i dwie drewniane ławy. Wolontariusze z podopiecznymi odremontowali też starą ławkę, miejsce na ognisko, boisko piłkarskie, odmalowali stare sprzęty i stworzyli rabatę kwiatową wraz z zielnikiem. Mimo wysiłków, potu i nierzadko bólu nierozruszanych mięśni wszystkim towarzyszyła ogromna satysfakcja z pracy. Efekty działań nie tylko cieszyły oko, lecz także pokazywały, że opłaca się poświęcać swój czas, aby żyć w lepszym otoczeniu. Wspólnie stworzyliśmy sześć stanowisk pracy. Na każde stanowisko składały się: sprzęt wymagający skręcenia i renowacji, jeden wychowawca lub wolontariusz z Fundacji Gniazdo, jeden pracownik lub przyjaciel Capgemini oraz około 10 dzieciaków z Fundacji Gniazdo. I tak jedna grupa zaopiekowała się ogródkiem i zielnikiem, który aktualnie cieszy oko każdego przechodnia, druga piaskownicą itd. Magdalena Kozłowska Magdalena Kozłowska liderka projektu W Capgemini od sześciu lat, obecnie na stanowisku specjalisty ds. procesów finansowo-księgowych (BPO, Katowice). W pracy najbardziej lubi codzienne wyzwania oraz ludzi, którymi się otacza. Prywatnie marzy o wyprawie na Antarktydę. Byłem pod ogromnym wrażeniem tego, jak bardzo dzieci potrafiły z sobą współpracować i jak bardzo pomagały sobie wzajemnie w wykonywaniu trudnych prac. Wspólne wysiłki zaowocowały odremontowanym placem zabaw, który mam nadzieję będzie im służyć jeszcze w kolejnych latach. Jakub wolontariusz, który wraz z Maćkiem drugim wolontariuszem już drugi rok pomagają koleżankom z Capgemini w realizacji projektu zaangażowani w projekt (3): Joanna Babuła Karolina Orkisz Anita Terlecka 28 Pomalujmy nasz świat 29

16 Artystyczne przebudzenie Katowic wspólnie dodajemy miastu skrzydeł Przestrzeń dużych miast często jest miejscem nieprzyjaznym pełnym pośpiechu i hałasu. Inwestycje służące przebudowie dróg, parków, skwerów tworzą z miasta plac budowy. Do takiej sytuacji doszło w 2014 roku w Katowicach. W tym projekcie wolontariusze Capgemini i Fundacja Gniazdo zachęcili cztery szkoły do wzięcia udziału w konkursie Rozwesel moje miasto. Na konkurs wpłynęło 57 prac ilustrujących wiele pomysłów na dodaniu miastu skrzydeł. W dniu rozstrzygnięcia konkursu autorzy prac spotkali się w siedzibie Fundacji i wyłonili zwycięzców. Prace można było następnie oglądać m.in. w holu budynku Altus w Katowicach. W ramach projektu przygotowano także naklejki (wlepki) i ulotki przedstawiające najlepsze z prac. Były one rozdawane wśród przyjaciół Fundacji, mieszkańców Katowic i pracowników Capgemini podczas wizyty podopiecznych w biurze na początku 2015 roku. Karolina Orkisz W Capgemini od trzech i pół roku, obecnie na stanowisku specjalisty ds. procesów finansowo-księgowych (BPO, Katowice). Lubi zdobywać szczyty kategorii K2, czyli dobra książka plus koc. Jej szklanka jest zawsze do połowy pełna. Projekt przeprowadzony wespół z Capgemini oceniam bardzo wysoko. Doświadczyliśmy i doświadczamy wielorakich profitów: udało nam się dzięki projektowi aktywizować społeczność dziecięcą w katowickich szkołach podstawowych, ponadto podopieczni Fundacji Gniazdo mieli okazję wystąpić w roli ekspertów w jury, a wystawa prac dzieci wsparła nas w budowaniu pozytywnego wizerunku Fundacji Gniazdo w szerszej świadomości mieszkańców Katowic. Marek Mierzwa wiceprezes zarządu Fundacji Gniazdo, wychowawca w świetlicy socjoterapeutycznej Bardzo udany projekt, w którym wzięło udział wielu uczestników uczniów szkół podstawowych. Mieli oni za zadanie przedstawić Katowice jako miasto swoich marzeń. Liczba i jakość prac zaskoczyły jury. Podobał mi się pomysł na zorganizowanie wystawy najlepszych prac w Altusie biurze Capgemini, a także to, że każdy uczestnik otrzymał drobny upominek. Anna Kud wolontariuszka Capgemini zaangażowani w projekt (4): Joanna Babuła Magdalena Kozłowska Anita Terlecka Ania Kud Biurowiec Altus w Katowicach Inkubator Społecznej Przedsiębiorczości 30 Artystyczne przebudzenie Katowic wspólnie dodajemy miastu skrzydeł 31

17 EDGE Team EDGE to wewnętrzna agencja kreatywna Grupy Capgemini na co dzień zajmuje się tworzeniem grafiki, animacji, aplikacji w ramach kampanii marketingowych i brandingowych na rynek B2B. Grupa ta zaplanowała wsparcie dla Chrześcijańskiego Gimnazjum Uczeń, które przenosiło się do nowej siedziby. Celem inicjatywy było zaprojektowanie malowideł na ściany nowej siedziby szkoły. Początkowo projekty grafików miały się znaleźć na ścianach nowego pomieszczenia. Wcześniej wolontariusze poświęcili wiele dni na gruntowne dosłownie przygotowanie powierzchni. Niestety, w ostatniej chwili szkoła została pozbawiona przygotowanego lokalu i była zmuszona szukać nowego. Mimo wielu godzin pracy poświęconej na wstępne przygotowanie pierwotnego miejsca wolontariusze z zespołu EDGE znaleźli w sobie zapas energii, by stworzyć dla nowych pomieszczeń projekty uniwersalne w formie takie, które gimnazjum będzie mogło wykorzystać bez względu na to, gdzie się znajdzie. I tak powstała seria dużych tablic z inspirującymi hasłami, które mają umilać atmosferę nauki i motywować gimnazjalistów! Anna Klecha W Capgemini od grudnia 2007 roku, obecnie na stanowisku dyrektora ds. marketingu i komunikacji Uniwersytetu Capgemini (Francja). Lubi pracować w Capgemini, bo jest to firma pełna ludzi nietuzinkowych, zaangażowanych i z pasją. Nadzwyczajni młodzi ludzie! Niesamowite, że chcieli pomóc dzieciakom, z którymi w końcu mają bardzo mało wspólnego. Dali nam starszym dużo do myślenia. Bardzo dziękujemy! Artur Moskała dyrektor biura promocji Krakowskiego Stowarzyszenia Edukacyjnego Projekt był świetny nie tylko dlatego, że nas zmotywował do tego, aby być lepszymi ludźmi (przez pomaganie innym), lecz także dlatego, że dał nam szansę na skupienie się razem jako zespół nad czymś innym niż praca. Zobaczyliśmy siebie nawzajem w innym kontekście. Potwierdziło to przypuszczenia, że pracujemy z rewelacyjnymi ludźmi. Była to świetna szansa na team building. Anna Klecha zaangażowani w projekt (11): Piotrek Laskowski Kuba Rejkowicz Sylwia Mrowca Ola Trawińska Magda Krakowska Wojtek Mynek Piotrek Kownacki Mateusz Górecki Maja Hajska Tomek Ćwikliński Krzysztof Kot Krakowskie Stowarzyszenie Edukacyjne 32 EDGE Team 33

18 Niechaj w bibliotece wszyscy to poznają, że Smyki Rejowe zabawy tam mają! Rejowe Smyki Grupa Zabawowa Kazimierza Wielka to jedna z najbiedniejszych gmin w Polsce. Pracownicy Capgemini wpadli na pomysł utworzenia grupy zabawowej dla małych dzieci, które nie są objęte opieką żłobkową i przedszkolną. Dla pociech zostały przygotowane zajęcia plastyczne, ruchowe, logopedyczne i przede wszystkim dużo zabaw integracyjnych i rozwijających umiejętności. Inwestujemy w dobre pomysły Grupa powstała przy Bibliotece Publicznej im. Mikołaja Reja. Dofinansowanie przeznaczono na zakup nowej wykładziny oraz regałów na zabawki, klocki, lalki i materiały niezbędne do rozpoczęcia zajęć. Spotkania Rejowych Smyków rozpoczęły się już w lipcu, w sierpniu zainteresowanie inicjatywą było tak duże, że podzielono Smyków na dwie grupy młodszą i starszą, które spotykały się regularnie z animatorkami zabaw. W spotkaniach uczestniczyli także rodzice, dziadkowie czy nianie, a jesienią małych odbiorców projektu i ich opiekunów odwiedzili logopeda i dietetyk. Projekt i jego rezultaty były promowane w lokalnej prasie i podawane jako przykład dobrej praktyki profesjonalnie prowadzonej grupy zabawowej. Dyrektor biblioteki kontynuuje zajęcia i aktywnie poszukuje źródeł finansowania na rozwój grupy. Dzieci na zajęciach grupy bardzo fajnie się z sobą bawią, dużo się uczą. Przyzwyczajają się do kontaktu z innymi dziećmi, co ułatwi im pójście do przedszkola, a później szkoły. Nie trzymają się tak kurczowo rodziców jak na początku zajęć. Nina Turek-Kwiecień dyrektor biblioteki Aleksandra Dukała W Capgemini od dziewięciu lat, obecnie na stanowisku starszego specjalisty ds. procesów finansowo-księgowych (BPO, Kraków). Mama trzyletniego Leosia i półrocznego Teosia. Od kiedy została mamą, drzemała w niej potrzeba pomocy innym. Najwięcej zadowolenia przyniosło nam duże zainteresowanie ze strony rodziców organizowanymi przez nas spotkaniami, czego dowodem była konieczność stworzenia dwóch grup w różnych przedziałach wiekowych. Satysfakcję przynosi również to, że zauważyliśmy poprawę zachowań społecznych dzieci uczestniczących w zajęciach. Dzieci początkowo skryte i nieśmiałe po kilku zajęciach dzięki staraniom wykwalifikowanych animatorek chętnie bawiły się ze swoimi rówieśnikami, dzieliły się zabawkami. Ponadto nauczyły się porządku i pomagały sprzątać zabawki, którymi wcześniej się bawiły. Uważam, że zarówno przygotowania, jak i realizacja projektu zakończyły się dużym sukcesem. Tym bardziej że z wyposażenia zakupionego z funduszu projektu biblioteka i dzieci będą mogły korzystać jeszcze przez długi czas. Aleksandra Dukała zaangażowani w projekt (2): Anna Spała Maciej Pyznar Miejsko-Gminna i Powiatowa Biblioteka Publiczna im. Mikołaja Reja w Kazimierzy Wielkiej Firma Handlowa Duet Anna i Jerzy Drożdż 34 Niechaj w bibliotece wszyscy to poznają, że Smyki Rejowe zabawy tam mają! Rejowe Smyki Grupa Zabawowa 35

19 Być dziennikarzem? A może informatykiem, podróżnikiem? Czemu nie? W obecnych czasach kształtowanie swojej ścieżki kariery wcale nie zaczyna się na studiach, młodzi ludzie są zmuszeni o tym myśleć dużo wcześniej. Aby wesprzeć ich w tych trudnych wyborach, pracownicy po raz kolejny zorganizowali projekt z myślą o podopiecznych Domu Dziecka w Sieborowicach. Zaplanowali dla nich cykl spotkań z przedstawicielami różnych zawodów, aby ci opowiedzieli o szczegółach swojej pracy. Inwestujemy w dobre pomysły Spotkanie z podróżnikiem Albinem Marciniakiem odbyło się w bardzo klimatycznym miejscu Piwnicy pod Baranami w Krakowie. Wychowankowie przy gorącej czekoladzie mogli usłyszeć o pracy podróżnika i zimowych wypadach w Tatry. Podczas kolejnego spotkania wychowankowie z domu dziecka mieli okazję posłuchać, czym pasjonuje się Marcin Urzędowski młody bębniarz z Krakowa. Zainspirował on dzieci do tego, by rozwijać swoje umiejętności artystyczne od jak najmłodszych lat, gdyż może to zaprocentować w przyszłości jako ciekawa praca. Świetną przygodą była wizyta w kopalni soli w Wieliczce. Wychowankowie domu dziecka przez jeden dzień mogli poczuć się jak prawdziwi górnicy. Przed zejściem do kopalni zostali wyposażeni w niezbędny sprzęt strój roboczy i kask wraz z oświetleniem. Zwiedzanie kopalni prowadził górnik, który opowiadał o swojej pracy i odwiedzanych kolejno komorach. Każdemu z uczestników zostało przydzielone zadanie, m.in. zmierzenie poziomu stężenia metanu, wyszukanie i transport soli, wyznaczenie drogi dla całej grupy. Celem projektu było wzbudzenie w dzieciach świadomości, że ich pasja może stać się ich pracą, która będzie dawała im satysfakcję i stabilność finansową. Spotkania miały być inspiracją i motywacją do podejmowania dobrych decyzji w życiu. Katarzyna Szewczyk W Capgemini od ponad roku, ostatnio na stanowisku administratora ds. employer brandingu (BPO, Kraków). W wolnym czasie robi wszystko, żeby nie mieć wolnego czasu. W imieniu wychowanków i wychowawców wielkie dzięki za sprawienie nam ogromnej przyjemności, ale także stworzenie możliwości poszerzenia horyzontów naszych dzieci. Takie inicjatywy jak ta dają nam nadzieję na lepsze jutro i potwierdzają to, że są jeszcze wartościowi ludzie, dla których najlepszą nagrodą jest uśmiech dziecka. Jeszcze raz wielkie dzięki, że jesteście! PS Super było być przez chwilę górnikiem! Ewa wychowawczyni w Domu Dziecka w Sieborowicach Jeśli spędzamy w pracy jedną trzecią życia, to ważne, aby nasza praca nie była przypadkiem, a wykonywany zawód był pasją, przyjemnością. Młodym ludziom zdecydowanie łatwiej jest obrać ścieżkę kariery, spotykając inspirujące osoby oraz wcielając się w rolę pracownika. Katarzyna Szewczyk zaangażowani w projekt (2): Ewa Piechula-Popiołek Rafał Szmajser 36 Być dziennikarzem? A może informatykiem, podróżnikiem? Czemu nie? 37

20 Wartość dodana dla wolontariuszy komentarz eksperta W raporcie podsumowującym działania pierwszej edycji programu grantowego dla pracowników Capgemini Paweł Łukasiak, prezes Akademii Rozwoju Filantropii w Polsce, słusznie zauważył, że w projektach wygrywają trzy strony: odbiorcy, wolontariusze i firma wspomagająca. W tym materiale chciałbym poświęcić więcej uwagi trwałym korzyściom, które zyskują wolontariusze. I od razu trzeba jasno powiedzieć, że w żaden sposób korzyści dla wolontariuszy nie uszczuplają wartości, jakie ich działania przynoszą ostatecznym beneficjentom. One powstają niejako przy okazji. Można je krótko ująć w dwóch wymiarach: rozwoju kompetencji i wzmacniania poczucia sprawstwa. Wolontariusze zdecydowanie zyskują w wymiarze rozwoju kompetencji. W przypadku projektów wolontariackich budujemy kompetencje w dwóch głównych obszarach: zarządzania projektami oraz umiejętności komunikacyjnych. Jeżeli przyjrzymy się projektom realizowanym w ramach programu Capgemini, a także podobnym przedsięwzięciom w innych środowiskach, to można wymienić wiele kompetencji. W obszarze zarządzania projektami są to: definiowanie celów i zakresu projektu, analiza zasobów, analiza interesariuszy, planowanie, budżetowanie i tworzenie harmonogramu, budowanie zespołów, delegowanie pracy, zarządzanie ryzykiem, monitorowanie i kontrola, zarządzanie zmianą, rozwiązywanie problemów, podejmowanie decyzji, używanie narzędzi informatycznych do zarządzania projektem, raportowanie. W obszarze komunikacji interpersonalnej są to: budowanie relacji, umiejętności współpracy, asertywność, klarowne formułowanie komunikatu, udzielanie i przyjmowanie informacji zwrotnej, słuchanie, prezentowanie. Wszystkie te elementy, z różnym oczywiście natężeniem, możemy znaleźć w projektach opisywanych chociażby w niniejszym raporcie. Znam wiele modeli kompetencyjnych i powiązanych z nimi systemów ocen pracowniczych w przedsiębiorstwach. Powyższe kompetencje występują w większości modeli, przy czym oczywiście konkretne wymagania kompetencyjne zależą od zajmowanego stanowiska pracy. Niewątpliwie kompetencje zdobyte podczas akcji społecznych będą później użyte w środowisku zawodowym, nawet w sposób nieświadomy dla pracownika. Przełoży się to na wyższą efektywność i na wyższą ocenę pracowniczą. Czy menedżer przeprowadzający rozmowę oceniającą weźmie pod uwagę aktywność społeczną pracownika? Oczywiście nie (i nie powinien), ale kompetencje wykazane w realizacji zadań służbowych tak! Wojciech Zezula coach i doradca biznesowy Jednocześnie wolontariusze realizujący własne projekty w swobodnie powołanych zespołach zaspokajają ważne własne potrzeby niesienia pomocy, samorealizacji i przynależności do lokalnego środowiska i tym samym zyskują poczucie własnej wartości w wymiarze społecznym. Satysfakcja z udanych projektów jest z kolei jednym z czynników motywujących w pracy zawodowej na rzecz pracodawcy, który wspomaga te projekty materialnie lub wizerunkowo. W tym miejscu chciałbym wyrazić wielkie uznanie dla programu grantowego dla pracowników Capgemini. Regulamin programu, który zakłada każdorazowo wyłącznie oddolną inicjatywę pracowników-wolontariuszy przy definiowaniu projektów, jest gwarantem tego, że pracownicy uczestniczą w nich z autentycznym zaangażowaniem. Nie ma ryzyka, że pracownicy będą włączać się do wolontariatu na zasadzie politycznej poprawności. Definiowanie projektów z góry prowadziłoby do utraty motywacji niezbędnych do skutecznego działania i w dłuższej perspektywie zagroziłoby całej idei społecznego zaangażowania. Reasumując, wolontariusze udoskonalają i zdobywają nowe kompetencje, które wspomagają ich rozwój osobisty i zawodowy, stwarzając m.in. nowe szanse w karierze zawodowej. Warto zatem, aby w ramach podsumowania projektu członkowie zespołu projektowego zadali sobie dodatkowe pytanie: czego się wspólnie nauczyliśmy? Wspomaga kadry kierownicze przedsiębiorstw w wypracowaniu rozwiązań zapewniających zarówno realizację celów biznesowych, jak i dbałość o rozwój kompetencji i motywację pracowników. W latach 90. kierował projektami w IBM. Od 2002 roku jest certyfikowanym konsultantem Insights Discovery Licensed Practitioner. Od 2005 roku jest prezesem zarządu firmy doradczo-szkoleniowej Business Potential Discovery (BPD sp. z o.o.). 38 Wartość dodana dla wolontariuszy komentarz eksperta 39