OGÓLNE ZASADY I KRYTERIA OCENIANIA Z RELIGII W GIMNAZJUM

Transkrypt

1 OGÓLNE ZASADY I KRYTERIA OCENIANIA Z RELIGII W GIMNAZJUM NIEDOSTATECZNA Wykazuje raŝący brak wiadomości programowych. Nie potrafi logicznie powiązać podawanych wiadomości. Prezentuje zupełny brak rozumienia uogólnień i nieumiejętność wyjaśniania zjawisk. Nie potrafi zastosować zdobytej wiedzy. Podczas przekazywania informacji popełnia bardzo liczne błędy. Prezentuje raŝąco niepoprawny styl wypowiedzi. Nie wykazuje się znajomością pacierza. Nie posiada zeszytu lub dość często nie przynosi go na lekcję. LekcewaŜy przedmiot. Nieodpowiednio zachowuje się na lekcji. WyraŜa lekcewaŝący stosunek do wartości religijnych. Opuszcza lekcję religii. O ocenie niedostatecznej mogą przesądzić takŝe inne indywidualne cechy, postawy i braki obserwowane u ucznia. Uwarunkowania uzyskania oceny DOPUSZCZAJĄCEJ Opanował konieczne pojęcia religijne. Prezentuje luźno zestawione wiadomości programowe. Prezentuje mało zadawalający poziom postaw i umiejętności. Wykazuje brak rozumienia podstawowych uogólnień. Brak mu podstawowej umiejętności wyjaśniania zjawisk. Nie potrafi stosować wiedzy, nawet przy pomocy nauczyciela. Podczas przekazywania wiadomości popełnia liczne błędy, wykazuje niepoprawny styl wypowiedzi, ma trudności z wysławianiem się. Prowadzi zeszyt. Ma problemy ze znajomością pacierza. Wykazuje poprawny stosunek do religii. Opanował elementarne wiadomości i umiejętności programowe przewidziane dla danego etapu edukacyjnego; są to wiadomości i umiejętności bardzo przystępne, proste i praktyczne, niezbędne w funkcjonowaniu szkolnym i pozaszkolnym. O ocenie dopuszczającej mogą przesądzić takŝe inne indywidualne cechy, postawy i braki obserwowane u ucznia. Uwarunkowania uzyskania oceny DOSTATECZNEJ Opanował łatwe, całkowicie niezbędne wiadomości, postawy i umiejętności. Prezentuje podstawowe treści materiału programowego z religii. Wykazuje się wiadomościami podstawowymi, które łączy w logicznie związki. Dość poprawnie rozumie podstawowe uogólnienia oraz wyjaśnia waŝniejsze zjawiska z pomocą nauczyciela. Przy pomocy nauczyciela potrafi wykorzystać wiadomości do celów praktycznych i teoretycznych.

2 W przekazywaniu wiadomości z religii popełnia niewielkie i nieliczne błędy. Prezentuje słabą kondensację wypowiedzi. Wykazuje się podstawową znajomością pacierza. W jego zeszycie występują sporadyczne braki notatek, prac domowych. Prezentuje przeciętną pilność, systematyczność i zainteresowanie przedmiotem. Wiadomości i umiejętności ucznia są na poziomie podstawowych wiadomości i umiejętności przewidzianych programem nauczania dla danego etapu; wiadomości i umiejętności naleŝą do przystępnych, o średnim stopniu złoŝoności i wystarczą do pomyślnego dalszego uczenia się. O ocenie dostatecznej mogą przesądzić takŝe inne indywidualne uwarunkowania danego ucznia. Uwarunkowania uzyskania oceny DOBREJ Spełnia wymagania określone w zakresie oceny dostatecznej. Opanował materiał programowy z religii. Prezentuje wiadomości powiązane związkami logicznymi. Poprawnie rozumie uogólnienia i związki między nimi oraz wyjaśnia zjawiska podane przez nauczyciela. Stosuje wiedzę w sytuacjach teoretycznych i praktycznych podanych przez nauczyciela. Podczas wypowiedzi nie popełnia raŝących błędów stylistycznych. Wykazuje się dobrą znajomością pacierza. W zeszycie posiada wszystkie notatki i prace domowe. Podczas lekcji posiada określone pomoce (podręcznik, zeszyt i inne) i korzysta z nich. Systematycznie uczestniczy w zajęciach religii. Jest zainteresowany przedmiotem. Wykazuje się dobrą umiejętnością zastosowania zdobytych wiadomości. Postawa ucznia nie budzi wątpliwości. Stara się być aktywnym podczas lekcji. Wiadomości i umiejętności ucznia przewidziane programem nauczania nie są pełne dla danego etapu nauczania, ale wiele umiejętności ma charakter złoŝony i samodzielny. O ocenie dobrej mogą przesądzić takŝe inne indywidualne osiągnięcia ucznia, kwalifikujące go do tej oceny. Uwarunkowania uzyskania oceny BARDZO DOBREJ Spełnia wymagania określone w zakresie oceny dobrej. Opanował pełny zakres wiedzy, postaw i umiejętności określony poziomem nauczania religii. Prezentuje poziom wiadomości powiązanych ze sobą w logiczny układ. Właściwie rozumie uogólnienia i związki między nimi oraz wyjaśnia zjawiska bez ingerencji nauczyciela. Umiejętnie wykorzystuje wiadomości w teorii i praktyce bez ingerencji nauczyciela. Wykazuje się właściwym stylem wypowiedzi. Cechuje go pełna znajomość pacierza. Wzorowo prowadzi zeszyt i odrabia prace domowe. Aktywnie uczestniczy w religii. Jego postępowanie nie budzi Ŝadnych zastrzeŝeń. Jest pilny, systematyczny, zainteresowany przedmiotem. Stara się być świadkiem wyznawanej wiary. Opanował pełny zakres wiadomości i umiejętności wyznaczonych przez nauczyciela programem

3 nauczania; osiągnięcia ucznia naleŝą do złoŝonych i wymagających samodzielności. O ocenie bardzo dobrej mogą decydować równieŝ inne indywidualne osiągnięcia ucznia, kwalifikujące go do tej oceny. Uwarunkowania uzyskania oceny CELUJĄCEJ Spełnia wymagania określone w zakresie oceny bardzo dobrej. Wykazuje się wiadomościami wykraczającymi poza program religii własnego poziomu edukacji. Prezentuje wiadomości powiązane ze sobą w systematyczny układ. Samodzielnie posługuje się wiedzą dla celów teoretycznych i praktycznych. Wykazuje się właściwym stylem wypowiedzi, swobodą w posługiwaniu się terminologią przedmiotową i inną. AngaŜuje się w prace pozalekcyjne np. gazetki religijne, montaŝe sceniczne, pomoce katechetyczne itp.. Uczestniczy w konkursach wiedzy religijnej. Jego pilność, systematyczność, zainteresowanie, stosunek do przedmiotu nie budzi Ŝadnych zastrzeŝeń. Poznane prawdy wiary stosuje w Ŝyciu. Wykazuje się umiejętnościami i wiadomościami wykraczającymi poza wymagania edukacyjne; jego praca jest oryginalna i twórcza oraz wskazuje na duŝą samodzielność. O ocenie celującej mogą decydować równieŝ inne indywidualne osiągnięcia ucznia, kwalifikujące go do tej oceny.

4 ZAŁĄCZNIK DO PRZEDMIOTOWEGO SYSTEMU OCENIANIA Z RELIGII KRYTERIA OCENIANIA W II KLASIE GIMNAZJUM opracowane na podstawie materiałów katechetycznych "Jezus działa i zbawia" z serii : W drodze do Emaus; podręcznik nr AZ-32-01/1-11 do nauczania religii rzymskokatolickiej, zgodny z programem nauczania nr AZ-3-01/I. dopuszczająca Jk 2, 14-17; - wylicza sposoby doświadczenia obecności Boga; - określa, co wyraŝa imię Boga; - opowiada tekst Łk 24,13-35; jest liturgia. dostateczna - określa zaleŝności pomiędzy wiarą i uczynkami miłości; - definiuje pojęcie teofanii; tekst Wj 3,10-15; - wskazuje, co moŝe nam pomóc w zrozumieniu prawdy o Panu Bogu; - wylicza cele liturgii. dobra - wykazuje, jaki powinien być związek lekcji religii z codziennością a; - określa, po co Bóg objawia się ludziom; Bóg objawiając swoje imię ukazuje przyjazne nastawienie do człowieka; - określa, co naleŝy czynić, by doświadczyć spotkania z Jezusem; bardzo dobra - reflektuje, jak moŝna przekonać się o obecności Boga; - analizuje, co wyraŝa nazwanie Jezusa imieniem JESTEM; - wykazuje, co tracimy, gdy nie jesteśmy obecni na naboŝeństwach liturgicznych. celująca - analizuje, sam udział w religii nie gwarantuje głębokiej wiary; - przekonuje, w jaki sposób moŝna w pełni rozpoznać

5 - wylicza argumenty przemawiające za uczestnictwem w liturgii. - opowiada tematyczne teksty biblijne; - opowiada tekst biblijny o WieŜy Babel; - wskazuje sposoby przeciwstawiania się złu; - wylicza warunki pokuty; - definiuje, kim jest anioł; podstawowe wiadomości na temat adwentu; - opisuje, jakie znaczenie ma dla chrześcijan świętowanie BoŜego Narodzenia; - opowiada o świadectwie wiary św. Szczepana. - informuje, w jaki sposób Bóg przywraca człowiekowi wolność; - wylicza sposoby przezwycięŝania pokusy samowystarczalno ści; - przekonuje, Ŝe Bóg nie toleruje zła; tekst Wj 3,7-9; rolę aniołów i sposoby działania szatana; - wskazuje biblijne przykłady zaufania Bogu; teksty biblijne o narodzeniu tekst biblijny o Symeonie. - określa, jak ma patrzeć na lęk i wolność; - definiuje pojęcie pychy na podstawie obrazu biblijnego; - opisuje, co symbolizuje i wyraŝa woda chrztu; - określa, czym dla a jest Ŝal za grzechy; teksty KKK o aniołach; - określa religijne wezwania adwentu; sens czytań z liturgii BoŜego Narodzenia; - analizuje, na jakich argumentach opierają ludzie wiarę w Boga. źródłem lęku człowieka jest grzech; - przeciwstawia: pychę i pokorę; analogię pomiędzy wodami potopu i wodą chrztu; - analizuje, w jaki sposób Bóg wspiera nas w walce ze złem; - określa, na czym polega walka między dobrem a złem; - przyjmuje odpowiedzialność za świadectwo wiary. - analizuje, na czym polega bezwarunkowe zaufanie Bogu; - uzasadnia, Jezusa nazywamy Słowem Boga; - opowiada, kim jest Jezus; teksty biblijne podkreślające troskę Boga o człowieka; rzeczywistość Królestwa BoŜego; - opowiada o spotkaniu Jezusa z Samarytanką; - definiuje pojecie - wylicza tytuły stosowane do określenia Jezusa jako Boga zatroskanego o człowieka; - dokonuje zestawienia skarbu z Królestwem BoŜym; - określa, jaką funkcję spełnia osoba proroka; znaczenie tytułów - określa, w jaki sposób Bóg okazuje człowiekowi swoją troskę o niego; - uzasadnia potrzebę troski o zdobycie Królestwa BoŜego;, co znaczy świadczyć o Jezusie;, kiedy szczególnie doświadcza BoŜej troski; - analizuje, Królestwo BoŜe uznawane jest za skarb; naukę Jezusa dotyczącą, Jezus posłuŝył się określeniem woda Ŝywa"; naukę Jezusadotyczącą pokarmu wiecznego

6 Eucharystii; - wylicza znaki przyjaźni Boga do człowieka - wskazuje, Jezus umarł na krzyŝu; jest Chrystusowy pokój; - informuje, czym jest liturgia słowa; tekst biblijny o uczniach idących do Emaus; - wylicza sposoby okazywania miłości Bogu; spotkanie Jezusa zmartwychwstałeg o z Tomaszem; - uczestniczy w rekolekcjach szkolnych; - określa, na czym powinno polegać rzeczywiste świętowanie Wielkanocy; sens zmartwychwstania - wskazuje, czym jest oktawa wielkanocna; - opisuje, kim jest Duch Święty, którego Jezus posyła od Ojca; - wylicza modlitwy w których występuje - informuje, jaki będzie los tych, którzy odrzucają Pokarm wieczności; - wskazuje sposoby obecności Chrystusa w Kościele., krzyŝ jest dla chrześcijan znakiem zbawienia; - określa, w jakich okolicznościach człowiek staje się odbiorcą Jezusowego pokoju; tematyczne teksty biblijne; - określa, do czego odnosi się udzielana wierzącym moc, co znaczy być uczniem Jezusa, być wierzącym; - wskazuje, jakiej wiary oczekuje Jezus od swoich uczniów; - opowiada przypowieść o miłosiernym Ojcu; - uczestniczy w Triduum Paschalnym; - uczestniczy w liturgii Wielkanocy; - wylicza wydarzenia wspominane po zbawienie jest podstawowym zamiarem Boga wobec człowieka; teksty biblijne o Eucharystii; - analizuje, w jaki sposób moŝemy odkryć Jezusa w Kościele. informuje, czemu ma słuŝyć nowe narodzenie"; - stwierdza, czym charakteryzuje się pokój, który przynosi ludziom zmartwychwstały Jezus;, jakie stanowisko zajmuje Jezus wobec niewiary słuchających Go; spotkanie ze Zmartwychwstały m przemienia Ŝycie wierzących; - opisuje funkcję św. Piotra; - określa, na jakiej podstawie przyjmujemy prawdę o zmartwychwstaniu - wskazuje cechy charakterystyczne nawrócenia; religijne znaczenie tajemnicy Paschalnej; - wskazuje charakterystyczne elementy liturgii wielkanocnej; znaczenie pokarmu wiecznego; uzasadnia, Ŝe wywyŝszenie" Jezusa na krzyŝu nie jest Jego klęską, ale zwycięstwem; - analizuje poziom własnej otwartości na - opisuje, co warunkuje dochowanie wierności Jezusowi; - analizuje, co przynosi ludziom wiara w zmartwychwstanie - podkreśla dar miłosierdzia w sakramencie pojednania i pokuty - rozróŝnia znaczenie elementów liturgii poszczególnych dni Wielkiego Tygodnia; - uzasadnia, Wielkanoc jest największym świętem chrześcijaństwa; - charakteryzuje działanie - wskazuje, co zmienia w Ŝyciu ludzi i losach świata pokój, który przynosi Jezus; - ukazuje, w jaki sposób Jezus uzasadniał prawdziwość swych słów, swego posłannictwa; - analizuje, jakie znaczenie ma trwający w Kościele przez 50 dni okres wielkanocny; - uzasadnia, prawda o Trójcy Świętej jest jedną z największych tajemnic naszej wiary.

7 odniesienie do wszystkich Osób Trójcy Świętej - określa, w jakim celu Bóg objawia swoją chwałę; fragment Listu świętego Pawła do Efezjan 1, 3-6; - opowiada tekst o wskrzeszeniu Łazarza;, Ŝe przeznaczeniem człowieka jest Ŝycie z Bogiem. jest sakrament; -wylicza części Mszy świętej; jest chrzest; - wylicza warunki pokuty i pojednania; - opisuje, czym jest sakrament namaszczenia chorych; - wymienia, jakie dary otrzymuje w sakramencie małŝeństwa; - wylicza zadania wynikające z zmartwychwstaniu - redaguje modlitwę do - wskazuje, kiedy jest obchodzona uroczystość Trójcy Świętej. tematyczne teksty biblijne;, sami z siebie nie moŝemy postąpić w świętości; jest śmierć; - opisuje, czym jest niebo. przedstawia podział sakramentów; tłumaczy, czym jest Eucharystia; tłumaczy, do czego zobowiązuje otrzymane w sakramencie chrztu nowe Ŝycie; wyjaśnia treść warunków pokuty i pojednania; wyjaśnia, na czym polega sakrament chorych; wylicza istotne cechy poszczególnych form świętowania okresu wielkanocnego; - wskazuje, w czym Duch Święty pomaga człowiekowi; - opisuje, jakie treści kryją się w wierze chrześcijan w Trójcę Świętą - wskazuje, czym jest chwała Boga objawiona wobec ludzi; - określa, miłość, wierność, posłuszeństwo są tak istotne dla a; - opisuje, jaką postawę powinien przyjąć wobec śmierci; tematyczne teksty ewangeliczne. określa, co sprawiają sakramenty w Ŝyciu ludzi; wskazuje, czym jest Eucharystia dla a; uzasadnia, udzielamy chrztu małym dzieciom; przedstawia wartość częstego korzystania z pokuty i pojednania; wskazuje, czym obdarowuje Kościół, udzielając chorych; - wykazuje, Ŝe udział w sakramentach jest pomocą w osiąganiu doskonałości; - analizuje, chrzest jest nadzieją wiecznego szczęścia. odróŝnia dary poszczególnych sakramentów; uzasadnia, Ŝe uczestnicząc w Eucharystii, spotykamy się z Chrystusem; wyjaśnia, Jezus polecił udzielać chrztu tym, którzy chcą współpracować z Bogiem; określa, czym jest małŝeństwo zawierane przez ludzi w Kościele; porównuje kapłaństwo - przekonuje o słuszności modlitwy za zmarłych; chwała Boga zwrócona jest na człowieka; uzasadnia, sakrament pokuty nazywamy teŝ sakramentem pojednania; tłumaczy, jak powinien myśleć o chorobie;

8 święceń; etymologię słowa: bierzmowanie. wylicza, na jakie biblijne teksty powołuje się Kościół, uzasadniając ustanowienie przez Jezusa wyjaśnia sens przygotowania do przyjęcia streszcza wyznanie wiary; wylicza dary charakteryzuje wybranego przez siebie patrona; definiuje, czym jest bierzmowanie. interpretuje słowa Jezusa: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich małŝeństwa; wyjaśnia, czym jest kapłaństwo w chrześcijaństwie; wskazuje charakterystyczne cechy bierzmowania. analizuje, przyjęcie bierzmowania poprzedza dobrana Liturgia słowa; interpretuje dialog przedstawiciela parafii z biskupem podczas liturgii objaśnia, czego oczekuje Kościół od kandydatów do wskazuje, co sprawia w wierzącym sakrament określa zasady wybierania patrona do wskazuje zadania świadka bierzmowania. ukazuje moŝliwości doświadczenia obecności Chrystusa wśród nas; objaśnia, święty Paweł porównuje miłość małŝeńską do miłości Chrystusa; tłumaczy, Jezusa nazywamy jedynym i najwyŝszym Kapłanem; uzasadnia potrzebę przyjęcia bierzmowania. tłumaczy rolę Ducha Świętego w rozumieniu słowa BoŜego; uzasadnia potrzebę przygotowania się do przyjęcia interpretuje wskazane teksty biblijne; wyjaśnia znaczenie darów określa, jakie znaczenie dla bierzmowanych ma patron przyjmowany wraz z nowym imieniem; określa, jakie znaczenie w sakramencie bierzmowania ma olej zwany krzyŝmem. opisuje, na czym polega formowanie cechy ofiarności wobec innych; wyjaśnia, po powszechne ze słuŝebnym; wykazuje, jeden z sakramentów nazwano bierzmowaniem, umocnieniem. wyjaśnia sens czytań biblijnych podczas udzielania określa, co naleŝy uczynić, aby Duch Święty mógł wspierać rozwój bierzmowanego; uzasadnia, kandydaci do bierzmowania wyznają swoją wiarę; tłumaczy, do czego mają słuŝyć wierzącemu dary uzasadnia, Ŝe miejscem spotkania z Chrystusem jest takŝe drugi człowiek; wyjaśnia, co powinno oznaczać wybieranie do bierzmowania nowego imienia; wyjaśnia, czym jest i co symbolizuje obrzęd namaszczenia krzyŝmem. określa, dzięki czemu moŝe przynosić owoce dobra;

9 najmniejszych, Mnieście uczynili; wylicza owoce wyjaśnia, co powinno być waŝne dla a w czasie wakacji. interpretuje przypowieść o winnym krzewie; wylicza o czym nie moŝe zapomnieć podczas wakacji czym moŝna poznać, Ŝe współpracuje z Duchem Świętym; rozwija pragnienie twórczego przeŝywania czasu odpoczynku. przyjmuje odpowiedzialność za czas wakacji. opracowała mgr E. Kantyka-Nabagło