ISSN: Numer 8 Rok II Gdynia 24 października 2005 rok

Transkrypt

1 Gdynia 24 października 2005 rok Numer 8 Rok II ISSN: Drodzy Czytelnicy! Z prawdziwą przyjemnością i dumą opisujemy w tym nu- merze dwie znaczące wizyty w Naszym Domu Rzemiosła. Po raz pierwszy w historii odwiedzili nas: Wojewoda Pomor- ski, oraz Prezes Zarządu Związku Rzemiosła Polskiego w Warszawie. Pragniemy także zapowiedzieć rozpoczęcie cyklu tematycznego opisującego problemy poszczególnych branż sku- pionych w Cechu. Rozpoczynamy od branży motoryzacyjnej, o problemach której zamierzamy także pisać w następnym numerze, w którym także rozpoczniemy prezentowanie branży spożywczej. Zapraszamy wszystkich zainteresowa- nych czytelników do zabrania głosu w sprawach obu branż.

2 Uroczyste wręczenie umów uczniowskich W tym roku naukę zawodu w zakładach należących do gdyńskiego cechu rozpoczęło 90 uczniów. W czwartek 6 października w Budynku Cechu Rzemiosła i Przedsiębiorczości w Gdyni rozdano umowy uczniowskie i wręczono odznaczenia i dyplomy dla najbardziej zasłużonych członków Cechu. Honorowym gościem był Pan Jerzy Bartnik Prezes Związku Rzemiosła Polskiego w Warszawie.Spotkanie swoją obecnością zaszczycili także Pani Wiceprezydent Gdyni Pani Ewa Łowkiel, Członek Zarządu Miasta Gdyni Pan Jerzy Miotke, Pomorski Kurator Oświaty Pan Jerzy Ochotny, Prezes Pomorskiej Izby Rzemieślniczej w Gdańsku Pan Wiesław Szajda, oraz Pełnomocnik Prezydenta Gdyni ds. Kultury Fizycznej i Sportu, Radna, Pani Joanna Zielińska. W krótkim wystąpieniu Jerzy Bartnik podziękował pomorskim rzemieślnikom za wkład w rozwój rzemiosła i wielki wysiłek włożony w nauczanie następnych pokoleń rzemieślników. Podkreślił, iż: Nasi rzemieślnicy są poszukiwani za granicą. Potwierdzili to nawet prezydenci Francji i Niemiec głośno wyrażając swoje niezadowolenie z powodu zatrudniania konkurencyjnego dla swoich rodzimych fachowców, naszych profesjonalnych hydraulików, wędliniarzy i piekarzy. Wyróżnieni uczniowie Honorata Arent fryzjerstwo II rok mistrz Katarzyna Schenk Joanna Bieszke fryzjerstwo II rok mistrz Konrad Wencki Iwona Dzielisz złotnictwo II rok mistrz Adam Pstrągowski Sylwia Frankowska fryzjerstwo III rok mistrz Katarzyna Schenk Rafał Fularczyk blacharstwo pojazdowe II rok, mistrz Wojciech Kwiatkowski Anna Głąb fryzjerstwo III rok mistrz Jadwiga Stefanowicz Damian Gościniak złotnictwo III rok mistrz Ludwik Bocoń Dariusz Grzegowski III rok mechanika pojazdowa, mistrz Kazimierz Momont Dominika Kaszuba fryzjerstwo III rok mistrz Henryk Szymański Katarzyna Szlaga fryzjerstwo III rok mistrz Anna Bach (zakład p. Jerzego Grzesia) Odznaczenia Cechu Gdyńskiego otrzymali Iwona Zagórska, Adam Wika-Czarnowski, Marek Zabiegałowski Jednym z nagrodzonych dyplomem za długoletnią przynależność do Cechu był Krzysztof Blank - II podstarszy Cechu. Rzemieślnik 2 Dyplomy za wieloletnią przynależność do Cechu Włodzimierz Bińkowski - 25 lat przynależności do Cechu Krzysztof Blank -25 lat przynależności do Cechu Leszek Borkowski - 25 lat przynależności do Cechu Benedykt Bruski - 25 lat przynależności do Cechu Zbigniew Cocek - 30 lat przynależności do Cechu Andrzej Gosk - 25 lat przynależności do Cechu Zdzisław Herman - 30 lat przynależności do Cechu Kazimierz Kaleta - 30 lat przynależności do Cechu Mieczysław Lindstet - 35 lat przynależności do Cechu Edward Nawrot - 25 lat przynależności do Cechu Andrzej Pietras - 25 lat przynależności do Cechu Edward Reszka - 30 lat przynależności do Cechu Roman Suchocki - 30 lat przynależności do Cechu Konrad Wencki - 40 lat prowadzenia działalności rzemieślniczej

3 60 lat Powiatowego Cechu Rzemiosł Różnych w Lęborku 24 lipca przemarszem pocztów sztandarowych, starszyzny Cechowej i rzemieślników ulicami miasta Lęborka, rozpoczęły się uroczyste obchody 60-lecia Lęborskiego Cechu Rzemiosł Różnych. Przemarsz zakończył się na Lęborskim rynku, gdzie nieopodal siedziby Cechu usytuowano ołtarz przy którym uroczysta mszę świętą odpustową z okazji Św. Jakuba Ap. Patrona Miasta Lęborka oraz 60-lecia lęborskiego rzemiosła koncelebrował ksiądz biskup diecezjalny Bernard Szlaga. Po tej niezwykle uroczystej mszy rzemieślnicy i goście udali się do siedziby Cechu gdzie składano gratulacje, wręczano okolicznościowe upominki i na zakończenie raczono się przygotowanym poczęstunkiem. 7 września o godz.12 uroczystą mszą świętą w kościele Św. Michała Archanioła rozpoczęły się obchody 40 lecia Sopockiego Cechu. Po mszy której program wspaniale opracował kolega Jan Siedlik wszyscy zebrani pozowali do okolicznościowej fotografii na schodach koscioła. Następnie sformowano pochód, który ulicami Sopotu przeszedł do Sali Herbowej Urzędu Miasta, gdzie wysłuchano okolicznościowych wystąpień i życzeń - w tym także od Prezydenta Miasta Sopotu Pana Jacka Karnowskiego i Prezesa Izby Gdańskiej Wiesława Szajdy. Bardzo wielu rzemieślników sopockich otrzymało tego dnia odznaczenia. Na zakończenie licznie przybyłe delegacje Historia Lęborskiego Cechu Powiatowy Cech Rzemiosł Różnych w Lęborku rozpoczął działalność 28 sierpnia 1945 i do chwili obecnej nie zmienił swoich podstawowych funkcji statutowych, którymi są: reprezentowanie interesów rzemiosła wobec organów administracji państwowej, prowadzenie na rzecz członków działalności organizacyjnej, kulturalnej i gospodarczej, utrwalanie więzi środowiskowych i postaw zgodnych z zasadami etyki i godności zawodowej polskiego rzemieślnika oraz nadzór nad przebiegiem praktycznej nauki zawodu. W pierwszym okresie działalności zrzeszonych było 9 sekcji zawodowych. Największy rozkwit przypadł na lata , kiedy w Cechu zrzeszonych było 856 zakładów. Wraz z przemianami w kraju następował stopniowy spadek liczby zakładów, od czterech lat nastąpiła stabilizacja. Aktualnie Cech zrzesza 160 zakładów szkolących 625 uczniów i zatrudniających około 2500 osób. Obecnie podstawowym zadaniem Cechu jest udzielanie pomocy instruktażowo-doradczej w dziedzinie przepisów podatkowych,zusowskich, kodeksu pracy, szkolenia uczniów, uruchamiania własnej działalności gospodarczej. Przy Cechu działa: Ośrodek Szkolenia Zawodowego oraz Biuro Rachunkowe. W naszej codziennej pracy kierujemy się zasadą: Wszystko co robisz, rób dobrze 40 lat Sopockiego Cechu Rzemiosł Różnych Pomorskich Cechów składały życzenia i upominki na ręce Starszego sopockiego cechu Pana Aleksandra Mroza. Wieczorem w kameralnej atmosferze sopoccy rzemieślnicy i zaproszeni goście bawili sie na spotkaniu zorganizowanym na terenie Opery Leśnej.

4 Członkowie o Cechowych c h władz Waldemar Narloch Członek Komisji Rewizyjnej. Zakład: Gdynia- Chwarzno ul. Aresa 3 tel: Zakład zajmuje się budową sieci kablowych, odgromowych, remontami urządzeń elektrycznych dla przemysłu i mieszkańców, zakładaniem systemów alarmowych i instalacji domofonowych, komputerowych i wszelkich innych. Zakład współpracuje z Hossą, Invest Komfortem, poprzednio przy budowie Wzgórza Bernadowo z firmą RB. Firma zatrudnia 9 osób. Wśród nich jest trzech czeladników. Rzemieślnik: Jaka była Pańska droga do rzemiosła? Waldemar Narloch: Rozpocząłem prace na kolei jako elektromonter trakcji elektrycznej, po 3 latach pracowałem krótko w budowlance w zakładzie GPB, później wróciłem do zakładu, w którym kończyłem pracę szkołę zawodową, czyli WPK. Po wojsku poszedłem do Stoczni i po przejściu wielu szczebli, przez stanowiska starszego mistrza w wydz. K2 i starszego mistrza w dziale głównego Energetyka. Potem przeszedłem do działu BHP Stoczni na stanowisko Głównego Inspektora BHP Energetyka. W 1984 roku po odejściu z tego stanowiska założyłem własny zakład działający do dziś. RZ: Jak zmienił się obecnie obraz branży? W.N.: Jest łatwiej jeżeli chodzi o bazę materiałową, dużo trudniejsze jest opanowanie nowych rozwiązań technicznych. Jak zakład dajemy są z tym problemem radę i nie jest to dla nas źródło stresu. Robimy obecnie bardzo nowoczesne i skomplikowane instalacje inteligentne, szczególnie w domach jednorodzinnych, dużych apartamentach, dużych posiadłościach. Wykorzystujemy najnowsze technologie firm ABB, Legrand i Hager. W technologii razem z wejściem wszechobecnej komputeryzacji nastąpiła dramatyczna zmiana wymuszająca ogromną potrzebę zupełnie nowego podejścia do zawodu. To zupełnie inny świat w porównaniu z tym sprzed lat. RZ: Rozumiem że fi rmom elektrycznym i energetycznym nie grozi żaden regres - czy tak można oceniać branżę? W.N. Najważniejsza jest nauka, zaskakują nas zmiany technologiczne, nowe zasady bezpieczeństwa w prowadzeniu sieci, komputeryzacja. Ci którzy będą na bieżąco z tymi zmianami ci utrzymają się bez problemu na rynku. Z przerażeniem czasami stwierdzam, że są elektrycy, którzy wiedzą może po co w obwodzie jest 4 kabel, ale nie mają pojęcia, po co obowiązkowy piąty. RZ: Czy są chętni do nauki zawodu? W.N.: Mamy dużo chętnych do nauki i mamy też poważny problem z tym, że w Komisji Egzaminacyjnej nie ma nikogo z członków Naszego Cechu a egzamin praktyczny uczeń musi zdawać w warsztacie członka Komisji. W związku z tym uczniowie z Gdyni jeżdżą do Starogardu i Kościerzyny, aby wykonywać prace egzaminacyjne w warsztatach członków Komisji. To wielka niedogodność dla uczniów, a także wielkie niedopatrzenie ze strony Cechu, mam nadzieję, że Cech się tym jak najszybciej zajmie. RZ: A jak z problemem nauki zawodu czy są potrzebne tu zmiany? W.N.: Źle oceniam teoretyczna naukę zawodu w szkołach, rozumiem że szkoły powinny uczyć przedmiotów ogólnych j.polskiego, matematyki, chemii itp., ale teoretyczne podstawy zawodu mógłby i powinien przedstawiać im mistrz, u którego odbywają część praktyczna nauki jestem przekonany, że zrobi to lepiej niż przez naukę w ławce. RZ: Jakie jeszcze sprawy powinny nurtują branżę i do czego potrzebny jest Cech? W.N.: Myślę, że istotne jest, aby od kierownictwa Cechu częściej było słyszalne pytanie: Jakiej pomocy możemy Ci udzielić? Wielu rzemieślników takiej pomocy potrzebuje.niech nam przyświeca motto: Nie było nas istniał Cech i chciałbym żeby po naszym odejściu Cech istniał nadal. O to istnienie musimy dbać. Jan Błażejewski - Członek Komisji Rewizyjnej. Zakład: Gdynia ul.kilińskiego 8. W rzemiośle od 1983 roku. Dyplom Mistrzowski w 1991 roku. W poprzedniej kadencji Członek Sądu cechowego, z-ca przewodniczącego Sekcji, członek Komisji Egzaminacyjnej przy Izbie Rzemieślniczej w Gdańsku. Rzemieślnik: Jak miewa się kuśnierstwo w obecnych czasach? Jan Błażejewski: To są trudne czasy dla branży oprócz tego że społeczeństwo zdecydowanie zbiedniało to jeszcze w związku z kilkoma już ciepłymi zimami praktycznie zanikła potrzeba zamawiania gotowych wyrobów w zakładach kuśnierskich. Są na pewno zakłady kuśnierskie, które szyją kosztowne futra, ale nie dotyczy to raczej zakładów trójmiejskich. My zajmujemy się prawie wyłącznie przeróbkami i naprawami. Nowe futra robimy praktycznie wyłącznie używając starych futer jako surowca. RZ: A czy jest szansa na odrodzenie się kuśnierstwa? J.B.: Nie widzę w nawet dalszej perspektywie takich szans. Najgorsze że nie ma żadnych chętnych do nauki naszego zawodu. Nawet nie pamiętam kiedy ostatni raz odbył się egzamin na czeladnika w kuśnierstwie. RZ: Wielu rzemieślników narzeka na podsuwana klientom zewsząd gotową konfekcję, lecz może szansa Waszych zakładów jest w szyciu rzeczy nietypowych dla nietypowych klientów? J.B.: Niestety nie ma licznej zamożnej grupy klientów z nietypowymi potrzebami dla nietypowych robimy przeróbki i jeszcze raz przeróbki. Niska zamożność naszych klientów aż nadto uwidacznia się w naszych zakładach. Dawniej szyliśmy często gotowe futra z nowych skór. Teraz klient który wchodzi i zamawia np. długie futro z norek zdarza się raz na rok. Wielu kuśnierzy łączy klasyczne kuśnierstwo z naprawami odzieży skórzanej.

5 RZ: A jak wygląda zmiana technologiczna w branży czy nowe skóry są inaczej wyprawiane czy używa się materiałów imitujących futro, lub skóry? J.B.: Wyprawa jest zupełnie inna niż kiedyś, lecz niestety brak np. srogich zim odbija się bardzo na jakości skór zwierząt hodowlanych futro z norki nie ma już takiego połysku i gęstości jak skóry z dawnych lat, gdy zwierzęta wytwarzały grube i silnie natłuszczone futra, aby ochronić się przed długotrwałymi mrozami. Sztuczne futra to już przeszłość, promowano je z powodów ekologicznych hasło nie zabijajcie zwierząt dla futra bardzo osłabło jako przesłanie szczególnie o czasu kiedy uświadomiono sobie, że 99,99% zwierząt zabija się, aby je zjeść. Wraca się powszechnie do wyrobów ze zwierząt hodowlanych. RZ: Czy, może oprócz tych powodów ekonomiczno-społecznych istnieje po prostu stała tendencja zanikania niektórych rzemieślniczych zawodów i kuśnierstwo do tych zanikających także należy? J.B. Tak, widać taką tendencje. W sekcji skórzanej nie ma praktycznie żadnych młodych kuśnierzy czy szewców. W większości to rzemieślnicy w podeszłym, przedemerytalnym lub już emerytalnym wieku. Nie wiem jak będzie za 10 lat, ale niestety jak seniorom zabraknie sił i przestaną prowadzić zakłady to nikt tych zakładów nie przejmie zostaną one po prostu zamknięte. RZ: Jak w takim razie widzisz przyszłość Cechów? J.B.: Cech zrzeszający różne czasami bardzo zróżnicowane branże jest czymś bardzo istotnym w życiu rzemiosła. Oprócz podtrzymywania rzemieślniczych tradycji, wydaje mi się że stoi przed nim zadanie przedstawicielstwa na forum lokalnym i państwowym. Gdyby wszyscy zrozumieli, że W jedności siła rzemieślnicy za pośrednictwem Cechów mogliby wpływać na wiele aspektów polityki rządu i na kształt ustaw uchwalanych przez parlament. Tak jest np. w Niemczech, gdzie żaden rozsądny polityk szef rządu, czy partii nie pozwoli sobie na lekceważenie głosu rzemieślniczych Cechów i Izb. Jeżeli w Sejmie praktycznie nie mamy przedstawicielstwa musimy liczyć tylko na dobra wolę posłów, a nie na bezpośredni udział w stanowieniu prawa. RZ: Czy w zestawieniu do widocznych medialnie : Krajowej Izbie Gospodarczej. Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych, widać słabość ZRP w zbyt małej ilości członków czy też w niskiej jakości przedstawicieli rzemiosła. J.B.:Aktywność ZRP jest mała, a jeżeli już istnieje to skupia się na dużych firmach rzemieślniczych tracąc z pola widzenia małe jedno-kilkuosobowe zakłady. Nie widzimy żadnej aktywności ZRP w działaniach na rzecz upadających zawodów, liczą się duzi i silni. RZ: Może wybiera się w Cechach i Izbach osoby, które silniej związane są z tradycyjnym modelem rzemiosła, a nie ludzi o nowoczesnym przyszłościowym spojrzeniu? J.B.: Bardzo często wybierano do Zarządów Cechów i Izb wg. zasady długiego stażu w rzemiośle lub wg. zasług w pracy społecznej na szczęście zaczyna się to zmieniać, coraz częściej do zarządów zaczynają wchodzić prężni organizatorzy o nowoczesnym sposobie myślenia. Nie możemy sobie już pozwolić na stagnację. W Cechu Gdyńskim takie zmiany widać, ale w wielu innych tak nie jest. RZ: Jak przeorganizować rzemiosło żeby potrafi ło np. skorzystać z funduszy Unijnych dla małych i średnich przedsiębiorstw. J.B.: Tu jest głównie rola Cechu, to one muszą zorganizować całą akcje informacyjna o funduszach, które mogą przemknąć rzemiosłu koło nosa. Chodzi przecież o ogromne sumy! Cechy muszą się organizacyjnie przygotować na pomoc rzemieślnikom w tworzeniu wniosków o te fundusze Unijne. Rzemieślnikom należy pokazać takie możliwości. RZ: Jakie są w tych nowych czasów zadania najważniejsze zadania Cechów? J.B.: Najważniejsza jest sprawa pomocy w wielce z wszechogarniająca biurokracją, przez np. pomoc w rozwiązywaniu indywidualnych spraw rzemieślników śledzenie i informowanie rzemieślników o nowych przepisach i regulacjach związanych z prowadzeniem ich zakładów, a także otwieranie nowych perspektyw finansowania i rozwoju Zakładów. RZ: A czy Cechy powinny występować wspólnie z rzemieślnikiem do Urzędów lokalnych i innych w załatwianiu codziennych spraw? J.B.: Mamy takie przykłady np. Bogdan Kostro mógł załatwić sprawę nowego lokalu właśnie dlatego, że nie był sam. Wystąpił do UM w tej sprawie także Cech. Cech jest właśnie po to, aby Rzemieślnik miał świadomość, że NIE JEST SAM. Wszyscy członkowie obecni i przyszli Cechu powinni mieć świadomość, że nie zostaną osamotnieni. RZ: To bardzo znaczące zdanie. Dziękuję za rozmowę. Waldemar Wroński - Członek Komisji Rewizyjnej. Zakład: Gdynia ul. Świętojańska 126. Naukę zawodu rozpoczął w 1976 roku. W 1978 został czeladnikiem, a od 1981 jest Mistrzem w Złotnictwie. W Cechu od 1982 roku. W poprzednich kadencjach był kolejno członkiem; Sądu Cechowego i Komisji Rewizyjnej. Wyszkolił ponad 20 uczniów. RZ: Jaka jest kondycja branży złotników i jubilerów? W.W.: Niestety nie najlepsza. Większość naszych dochodów to usługi, sprzedaż gotowych wyrobów stanowi małą część obrotu miesięcznego. Pieniędzy klientom starcza na przeróbki, naprawy, na wykonanie obrączek, ale na zakup nowych wyrobów stać bardzo niewielu. RZ: Z tego co wiem takie usługi jak przeróbki jednych wyrobów w inne zawsze stanowiły dużą część obrotu zakładów złotniczych to co się w takim razie tak bardzo zmieniło? W.W.: Rzecz w tym co się nie zmieniło a nie zmieniła się cena wykonywanej usługi. Od 7-8 lat za tę samą pracę pobieram taką samą stawkę. W zestawieniu ze zmianami cen jakie nastąpiły w tym czasie nasze dochody relatywnie dramatycznie spadły. Jednocześnie zdajemy sobie sprawę, że podniesienie cen spowoduje, że klient wybierze złotnika, który nie ma zarejestrowanej działalności i nie płaci podatków, i może utrzymywać niższe ceny usług. Takich złotników jest bardzo wielu. RZ: Jednocześnie wszystkie branże narzekają na brak dopływu nowych kadr do ich zakładów, na brak chętnej do nauki młodzieży. W jubilerstwie jest zupełnie inaczej, macie ciągły napływ chętnych do nauki. Z czego to wynika? W.W.: Młodzież uważa, że to jest atrakcyjny zawód. Przychodzi do nauki, zdają nawet egzaminy, lecz w zawodzie zostaje tylko kilka procent bo wtedy okazuje się, że praca na własny rachunek jest tak mało dochodowa. RZ: W zestawieniu z zanikającymi branżami jubilerstwo ma jednak ciągły dopływ nowych kadr, czy w takim razie uważa Pan, że branże szewców, kuśnierzy, rymarzy, stolarzy zanikną? W.W.: Wszystkie specjalności rzemieślnicze są potrzebne i nie zanikną. Przekształcenia będą ilościowe i jakościowe. Zostanie mało rzemieślników, którzy utrzymają się na rynku wysoką jakością wykonywanych usług.

6 RZ: Jak Cech wspomaga Wasza branżę? W.W.: Możemy się spotkać, opracować zasady propagowania naszej branży i wypracowania postulatów do władz krajowych Związku, związanych z istotnymi problemami, które nurtują branżę. Poza tym istotną sprawą jest zachowanie tradycji rzemieślniczych bo na poszczególnych elementach tradycji istniejących w społeczeństwach tworzy się istotna część tradycji narodowej. Cech spełnia także tę ważną funkcję. Dopóki będą zakłady rzemieślnicze, dopóty będą istniały Cechy, stanowią one niezwykle ważny element aktywności społecznej, zapoczątkowany już w Średniowieczu. RZ: Rzemieślnicy podkreślają wielkie zmiany technologiczne w swoich branżach czy jubilerstwo też się zmieniło pod tym względem? W.W.: Właściwie nie tak samo jak kiedyś wytwarza się wyroby jubilerskie. Ze zmianą mody stosuje się inne wzory, inne dodatki, lecz zasada wytwarzania biżuterii prawie się nie zmieniła. Zmieniły się technologie tworzenia stopów, od dawnego połączenia miedzi, srebra i złota przeszliśmy do używania konkretnej ligury (dodatku do stopu), która w zmieszaniu z czystym złotem da np. białe, żółte, czerwone, lub zielone złoto. Tajemnicą producenta jest skład ligury, a otrzymywanie stopów stało się dużo łatwiejsze i szybsze to poważna zmiana technologiczna. Także kamienie syntetyczne są bardzo wysokiej jakości, o dużej czystości i dużej odporności na wysokie temperatury. Jednak mimo to powróciły kamienie naturalne i stanowią one zdecydowaną większość wyrobów jubilerskich. Praktycznie przestał istnieć zainteresowanie np. agatami czy tzw. piaskami pustyni. Klient decyduje się obecnie na mały diament, zamiast dużego kamienia półszlachetnego lub sztucznego. Dawne oznaki zamożności obrazujące się dużymi kamieniami i dużą ilością złota w pierścionku przestały już istnieć, teraz ważniejsza jest uroda wyrobu niż jego wielkość. RZ: Może zmienił się rynek i jest to także związane z zamożnością społeczeństwa. W.W.: Z całą pewnością całkowicie odmieniły się proporcje cen. Teraz za złoty pierścionek płaci się podobną sumę jaką można zapłacić przy większych zakupach w sklepie mięsnym. Sytuacja kiedyś nie do pomyślenia. Także dawne lokaty w złotych wyrobach straciły na wartości nikt już nie liczy 1grama syntetycznego kamienia w cenie złota, w który jest oprawiony. To wszystko zmieniło stosunek do wyrobów ze złota. RZ: Co najbardziej ciąży zakładom rzemieślniczym? W.W.: Koszty prowadzenia działalności, jak opłaty na ZUS, wysokie czynsze, podatki i inne opłaty zabierają 80% zysku zakładu. Już nie kontrole są zmorą naszej branży, ale codzienna egzystencja, borykanie się z problemami, które są wszechobecne w małych firmach. RZ: Jak w takim razie ocenić można szanse w czasach UE takich małych zakładów, zestawieniu z potęgami, które masowo wytwarzają duże ilości biżuterii? W.W.: Przypuszczam, że będzie miejsce dla jednych i drugich. My przeżyjemy wykonując usługi i na tym musimy bazować. Damy sobie radę! RZ: Dziękuję za rozmowę. Wydarzenia a Wizyta Wojewody Pomorskiego Cezarego Dąbrowskiego Wydarzeniem dnia lipca 2005 roku w Cechu Rzemiosła Przedsiębiorczoci w Gdyni była wizyta Wojewody omorskiego Cezaego Dąbrowskiego. rzed spotkaniem w budynku Cechu Wojewoda odwiedził zakład S&A bursztynowa biżuteria, gdzie pod nieobecność właściciela Adama Pstrągowskiego honory gospodarza pełnił wiceprezes Spółki S&A pan Jakub Mańczak. W trakcie spotkania przekazano Panu Wojewodzie informacje o problemach bursztynnictwa: Po zwiedzeniu oddziału produkcyjnego S&A przy ulicy Św.Piotra w Gdyni Wojewoda udał się do DOMU RZEMIOSŁA, gdzie na spotkaniu z Zarządem Cechu i rzemieślnikami z Gdyni, szczerze rozmawiano o bardzo wielu problemach, sposobach ich rozwiązywania oraz perspektywach rozwoju tego segmentu polskiej gospodarki. Dyskusja była na tyle interesująca, że Wojewoda, mimo bardzo napiętych terminów, przedłużył spotkanie i w konkluzji obiecał poruszyć problematykę rzemieślniczą na obradach Komisji Dialogu Społecznego. Według szacunków Krajowej Izby Gospodarczej Bursztynu eksport to ponad 500 milionów dolarów, a wliczając szarą strefę ponad miliard dolarów. Aby uniezależnić się od wahań cen surowca, dostaw z Rosji, w Polsce wystarczyłoby wydobywać około kilkunastu, kilkudziesięciu ton rocznie. Ostrożne szacunki (dokładnych badań nikt dotąd nie prowadził) szacują polskie zasoby bursztynu na ponad 600 tysięcy ton, co oznacza, że wystarczy ich na setki lat. Największym problemem obecnie jest inercja władz - głównie samorządowych - które zwlekają z udostępnieniem terenów pod profesjonalne poszukiwanie złóż. Co więcej, wręcz niweczenie możliwości dostępu bursztynników do złóż. Już raz zalano betonem potencjalną kopalnię odkrywkową w czasie budowy Portu Północnego, a w roku 2005 błąd ten może być powtórzony przy budowie terminalu kontenerowego. Opieszałość władz samorządowych jest tym bardziej szokująca, że w pomorskim bursztyn daje pracę blisko osób. Ponad rok temu, z myślą o rozwiązaniu problemów z surowcem, zawiązała się spółka Bursztyn Bałtycki - Wydobycie. Jej inicjatorami byli liderzy branży, osoby bezpośrednio zainteresowane, ale tez posiadające odpowiednią wiedzę i kapitał. To ważne, bo kapitał był jak dotąd przeszkodą w realizacji przedsięwzięcia. Kopalnia bursztynu - choć w przyszłości zapewne bardziej opłacalna niż górnictwo węglowe - na wstępie jest inwestycją kapitałochłonną. Nakładów wymaga nie tylko lokalizacja, wyposażenie i eksploatacja kopalni, ale przede wszystkim profesjonalne badanie zasobów i jakości złóż. Spółka Bursztyn Bałtycki - Wydobycie gotowa jest ponieść te nakłady i kopalnię uruchomić, niestety od roku nie może pokonać bezwładu biurokracji i otrzymać od władz Gdańska wskazania terenów do poszukiwań bursztynu. A polski surowiec jest niezbędny by bursztyn, bursztynowa biżuteria mogły stać się marką Polski.

7 Imieniny Kapelana Rzemiosła W dniu imienin Henryka 15 lipca delegacja Zarządu Cechu po wysłuchaniu mszy świętej w intencji księdza prałata Lwa Henryka Kiedrowskiego, udała się do zakrysti, gdzie złożyła solenizantowi życzenia i wręczyła okolicznościowy prezent. Otwarcie Jarmarku Dominikańskiego 30 lipca członkowie Zarządu Cechu Zygfryd Łyczywek, Marek Zabiegałowski, oraz Adam Wika-Czarnowski, uczestniczyli w oficjalnym otwarciu Jarmarku Dominikańskiego w Gdańsku. Święto Wniebowstąpienia Najświętszej Marii Panny Niezwykle uroczyste tegoroczne obchody Wniebowstąienia Najświętszej Marii Panny, połączone w tym roku z woma wielkimi rocznicami - 25lecia strajków Sierpniowych, w których wyniku powstał Niezależny Samorządy Związek Zawodowy Solidarność, a także 85 lecia biwy warszwskiej - cudu nad Wisłą. Obchody rozpoczęły ę uroczystą mszą świętą w ościele pod wezwaniem Najświętszej Marii Panny. Mszę świętą koncelebrował ksiądz Arcybiskup Tadeusz Gocłowski razem z księżmi gdyńskich parafii. Po mszy część uczestników przeszła na Skwer Kościuszki, gdzie kontynuowano uroczystości. z udziałem przedstawicieli Wojska Polskiego. Uroczyste obchody 70-lecia rejsu Daru Pomorza dookoła świata 6 września o godz. 13 na pokładzie Daru Pomorza dbyło się spotkanie upamiętniające powrót Daru omorza z rejsu dookoła świata. Organizatorami potkania byli : Centralne Muzeum Morskie, Akaemia Morska, Polskie Towarzystwo Nautologiczne, owarzystwo Przyjaciól Daru Pomorza.W spokaniu wzięli także udział przedstawiciele Cechu zemiosła i Przedsiębiorczości w Gdyni TARGI KOSMETYCZNE I FRYZJERSKIE URODA Pokazy fryzjerskie TRENDY 2006 Tegoroczne letnie fryzury obfitowały w geometryczne kształty oraz w intensywną, głęboką kolorystykę. Nie zabrakło również loków, loczków i fal, to wszystko już wiemy, a co będzie modne? Co będzie trendy w 2006 roku? Tego dowiedzieliśmy się na pokazach fryzjerskich TRENDY 2006: Kobieta romantyczna - pokaz fryzjerski w wykonaniu trenerów grupy Rolland wśród trenerów prym wiodła koleżanka Iwona Zagórska Jean Louis David dla każdego - pokaz fryzjerski

8 Turniej w judo dla dzieci i młodzieży PAŹDZIERNIKA w Hali UKS GALEON przy ul. Morskiej 89/91 dbył się VII Ogólnopolski Turniej dla Dzieci i Młodzieży w Judo. ednym ze sponsorów Turnieju był Cech Rzemiosła i Przedsiębiorzości w Gdyni. Medale i puchary ufundowane przez Cech wręczali : ani Wiceprezydent Gdyni Ewa Łowkiel, Podstarszy Cechu Krzyszof Blank oraz członek Zarządu Adam Wika-Czarnowski. Przedstawiamy: a SEKCJA MOTORYZACYJNA Wojciech Raszke Gdynia ul. Unruga ; Warsztat samochodowy; Stacja kontroli; Sklep motoryzacyjny; Pomoc drogowa Firma istnieje od 1990 roku, obecnie pracuje w niej 16 osób, w tym 2 czeladników, 1 mistrz, 3 techników. Warsztat głównie zajmuje się głównie mechaniką samochodową, jak również elektromechaniką, naprawą klimatyzacji, oraz prowadzi usługi wulkanizacyjne. We współpracy z innymi warsztatami wykonuje także naprawy powypadkowe w pełnym zakresie. Warsztat należy do sieci Lider Servisu. Rzemieślnik: Co oznacza przyależność Pańskiego Zakładu do eci? ojciech Raszke: LiderService sieć stworzona przez firmę ota, mamy ułatwiony dostęp do koleń, do informacji o nowoiach, do materiałów reklamowych, a także priorytetowo jesteśmy traktowani przy zakupie części. W tej chwili każda wielka hurtownia stara się zorganizować sieć warsztatów. RZ: Czy tworzenie się takich grup jest sprawą naturalna, że w większej grupie łatwiej? Jak w takim razie ocenia Pan bardzo krytykowane warsztaty tzw. Grupy PZU, czy nie istnieje tu podobieństwo? W.R.: Nie, grupy organizowane przez hurtowników części i dostawców elementów nie mają przecież na celu tak, jak grupa PZU obniżanie kosztów napraw do granicy opłacalności i doprowadzanie do sytuacji, że ubezpieczyciel ma na celu tylko jedno: zapłacić jak najmniej. Traci na tym przede wszystkim jakość i rzetelność wykonanej naprawy, a co za tym idzie traci klient. Grupy stworzone wokół hurtowni działają na rzecz klienta używając tylko części nowych z dobrych renomowanych firm. RZ: Ale jak od ubezpieczalni uzyskać zwrot kosztów takiej naprawy ubezpieczonego samochodu? W.R: Jest tylko jedna droga droga sądowa. Praktycznie wszystkie sprawy kończą się w sądzie. 99% z nich prowadzi firma CNP, która bierze na siebie całość problemów z załatwianiem niezbędnych formalności. Firma CNP doskonale znalazła się w rynku, w tej chwili załatwia sprawy sądowe szybciej i sprawniej, a także skuteczniej niż indywidualni adwokaci, którzy muszą się wgryzać w problem od początku. RZ: Lecz jednak istnieją warsztaty, które zdecydowały się na współpracę z PZU i są, jak twierdzą, zadowolone. W.R.: Ja w to nie wierzę przecież ubezpieczalnia i warsztat mają sprzeczne interesy. Jeden chce rzetelnie wykonać usługę i wypracować godny zarobek, a drugi chce jak najmniej za tę naprawę zapłacić. Nie wierzę, że warsztaty się dogadają i podpiszą umowę z ubezpieczalnią, a ubezpieczyciel będzie się rzetelnie wywiązywał z podjętych zobowiązań. RZ: A inne problemy? W.R.: Najgorsze jest to, że wszyscy nie są traktowani jednakowo. Traci ten kto chce uczciwie prowadzić działalność. Przypuszczam że 90% nieuczciwie prowadzących firmy nie ponosi z tego powodu żadnych konsekwencji, a to najbardziej demoralizuje. Np. przy odprowadzaniu odpadów, mam z tym ogromnie dużo buchalterii zachodu i ponoszę poważne koszty utylizacji. Wiele zakładów które znam, nie stosuje się w tym względzie do obowiązujących przepisów, nie mają ponoszonych związanych z tym kosztów, a co za tym idzie mogą konkurencyjnie obniżyć stawki za wykonywanie napraw. Za nieprzestrzeganie przepisów nie dotyka ich żadna kara, ani niedogodność zyskują na nieprzestrzeganiu prawa. Nikt nie weryfikuje także uprawnień do prowadzenia działalności. RZ: Dziękuję Panu za rozmowę. Mirosław Bernatowicz Kompleksowe naprawy powypadkowe Gdynia- Leszczynki ul.działdowska 34 Naprawa elektroniki samochodowej BIURO tel/fax: tel tel.kom kontakt całodobowy; micar.auto@wp.pl Rzemieślnik: Co może powiedzieć Pan o swojej fi rmie? Mirosław Bernatowicz: Firmę założyłem w 1988 roku zaczynając od jednego stanowiska a następnie sukcesywnie rozwijałem działalność do obecnego poziomu. Wykonuję pełen zakres napraw samochodów. Specjalizuję się w naprawach powypadkowych różnych typów aut począwszy od najmniejszych osobowych a kończywszy na tirach i sprzęcie specjalistycznym, takim jak naczepy lub cysterny. Staram się inwestować w najnowsze rozwiązania techniczne do naprawy samochodów. Posiadam profesjonalną ramę prostowniczą z precyzyjnym systemem pomiarowym firmy Auto-Robot, a także profesjonalną lakiernię z bezpyłową komorą lakierniczą, mieszalnią lakierów. Stosuję lakiery wodnorozcięczalne, które są przyjazne dla środowiska, a które to za jakiś rok będą jedynymi dostępnymi lakierami. Wykonuję także naprawy mechaniczne bieżące i główne, a obecnie wyposażam warsztat do naprawy i obsługi systemów elektronicznych samochodów. Firma Micar składa się z dwóch warsztatów: jednego w Gdyni, a drugiego na trasie Wejherowo-Lębork. Rz.: Jakie są największe problemy branży motoryzacyjnej? M.B.: Mamy bodaj największe w Europie koszty zatrudnienia pracownika. Jest to chory system hamujący rozwój i zatrudnienie. Nasze sądownictwo jest tak nieudolne, że przeciętna sprawa w Sądzie trwa 2-3 lata albo i więcej. Są także trudności z dostępem do tanich kredytów,

9 także skomplikowany dostęp do dotacji z Unii Europejskiej. Jest jeszcze dużo więcej problemów, ale obawiam się, że zabrakłoby miejsca na wypisanie wszystkich Rz.: W Pańskiej branży powstają grupy zrzeszające zakłady wokół Towarzystw Ubezpieczeniowych (tak zwane sieci naprawcze Towarzystw Ubezpieczeniowych) czy ta droga nie rodzi nieuczciwej konkurencji między zakładami? M.B.: Towarzystwa Ubezpieczeniowe wychodzą z zasady że gdzie dwóch się bije, tam trzeci korzysta tym trzecim jest Towarzystwo Ubezpieczeniowe. Między innymi dlatego branża jest podzielona. Ustala się niejednokrotnie w ramach sekcji jakieś poczynania, rozwiązania dla dobra wszystkich, aby pewne rzeczy wykonywać solidarnie i mimo przyjętych przez wszystkich zobowiązań dzieje się inaczej. Są wśród nas tacy, którzy pomimo wyrażenia zgody i akceptowania poczynań sekcji robią dokładnie odwrotnie. Zanika zupełnie poczucie honoru i solidarności. Podpisują umowy z Towarzystwami Ubezpieczeniowymi na naprawę poniżej kosztów za stawki, które doprowadzają firmy do upadłości. Ekonomii nie da się oszukać, jeżeli stawka rbg nie pozwala na utrzymanie zakładu i już nie mówiąc o jego rozwoju to jest to samobójstwo dla firmy. Nie wiem, czym kierują się zakłady podpisujące takie umowy. Rz.: Może Cech byłby tu pomocny ww negocjacjach międfzy grupami zakładów? M.B.: Liczę bardzo, że cech zwiększy swą aktywność w tej i w innych sprawach nurtujących rzemieślników. Odnoszę wrażenie, że zakres działania Cechu zatrzymał się na poziomie sprzed 15 lat i wszyscy uważają, że tak jest dobrze i tak powinno być. Ale czasy się zmieniają, trzeba wyjść do przodu, pokazać, że skoro przychodzi się do Cechu z jakąś sprawą, to Cech się nią zajmie i aktywnie będzie poszukiwał informacji przydatnych członkom poszczególnych sekcji. Nie powinno być tak, że zdobywamy informacje indywidualnie (często pokątnie) i w ramach sekcji dzielimy się tą wiedzą. Rz.: Jak Pan widzi przyszłość Cechu? M.B.: Albo Cech się przestawi i wyjdzie naprzeciw potrzebom członków i wróci przekonanie, że Cech jest dla nas a nie odwrotnie, albo przyszłość będzie się rysowała w czarnych barwach. Rz.: Jaka jest według Pana przyszłość branży? M.B.: W Jedności siła, branża powinna się zjednoczyć wokół Komisji Branży Motoryzacyjnej przy Izbie Rzemieślniczej w Gdańsku. Mieliśmy do tej pory problemy z Cechem Wojewódzkim w Gdańsku, który torpedował poczynania Zarządu Branży Motoryzacyjnej przy Izbie Rzemieślniczej w Gdańsku, ale ostatnio chyba udało się dojść,już ostatecznie, do porozumienia i myślę, że będzie wszystko szło w dobrym kierunku. Ja zdecydowałem się przystąpić do sieci warsztatów zrzeszonych przy jednej z największych hurtowni części w Polsce. System ten jest otwarty dla wszystkich warsztatów, działa na rzecz rzetelnej naprawy, udzielana jest gwarancja wewnątrz sieci, a co za tym idzie działa w interesie klienta. Są prowadzone specjalistyczne szkolenia i wprowadzone wysokie standardy obsługi klienta, jak również dostęp do najnowszych technologii. Wszystko to dzieje się jak gdyby w zastępstwie działań, które powinny robić Cechy, powinnyśmy być raczej grupą Cechu, a nie grupą zrzeszoną przy firmie zewnętrznej, ale na razie jest, jak jest. RZ: Dziękuję za rozmowę. Zbigniew i Wojciech Kwiatkowscy Auto Kwiatkowscy Gdynia-Karwiny; Nowodworcowa 13 ; Tel: , ; Autokwiatkowscy@interia.pl Rzemieślnik: Co dało Panu przystąpienie do Cechu? Zbigniew Kwiatkowski: Cech traktowałem wówczas trochę koniunkturalnie ważałem, że przynależność jest potrzebna wtedy, gdy ma się uczniów. Dzisiaj po atach członkostwa traktuję to trochę inazej. Ważna stała się tradycja rzemiosła, kontynuacja. Ale takie refleksje przychodzą z wiekiem. Obecne problemy związane ze zmianami przepisów, z wprowadzaniem systemów rozliczeń, stały się tym co powoduje, że Cech stał się dla rzemieślników niezbędny. To za pośrednictwem Cechu pozyskujemy certyfikaty. Zmiana sytuacji spowodowała to, że bardziej skuteczne działanie uzyskuje się przez współpracę w grupie. RZ: A jakie zadania spełniają sekcje na przykładzie sekcji motoryzacyjnej? Z.K.: Sekcja jest dla mnie głównym źródłem kontaktów między rzemieślnikami. Niestety jesteśmy wciąż zbyt mało zintegrowaną grupą, a i zainteresowanie uczestnictwem w zebraniach nie jest zbyt duże. Problemem jest także coraz wyższy wiek rzemieślników w Cechu. Młodzi nie garną się do Cechów. Czasy stały się tak napięte jeżeli chodzi o konkurencję, że wzrasta indywidualizm członków walka o własne cele przysłania często potrzebę solidaryzmu grupowego. RZ: Czy brak takiej współpracy nie odbija się jednak na wszystkich rzemieślnikach jak np. brak wspólnego frontu w kontaktach z ubezpieczalniami? Z.K.: Oczywiście, ale nie ma pomysłodawców takiego wspólnego frontu, a jak jest jakiś pomysł to od razu nasuwają się podejrzenia o prywatny interes jego pomysłodawców. Np. Sieci naprawcze ubezpieczycieli w 70% opanowane są przez dealerów, potrafili oni wynegocjować niższe ceny i w ten sposób przejąć klientów. Rzemieślnicy przez brak elastyczności tracą. RZ: Pan także należy do systemu zakładów naprawczych PZU. Z.K.: Na nieuporządkowanym rynku usług motoryzacyjnych poszedłem na ustępstwa finansowe i PZU zaakceptowało moją ofertę brak takiej elastyczności byłby dla mnie tylko stratą. RZ: A jak jest w tym kontekście z wspomnianym wcześniej solidaryzmem grupowym rzemieślników? Sam Pan przecież o nim wspomniał.. Z.K.: Tworzy się nowa solidarność solidarność członków Sieci. Na spotkaniach warsztatów sieci okazuje się, że mamy więcej chętnych do przystąpienia do Sieci, niż możliwości ich przyjęcia. RZ: Czy koledzy z rzemiosła stojący twardo przy godziwych stawkach nie mogą zarzucić Panu złamanie tej zasady solidarności w grupie rzemieślniczej? Z.K.: Jeżeli chodzi o Sieć Naprawczą, przy wysokich stawkach stoją wg. mnie koledzy rzemieślnicy, którzy nie chcą przyjąć do wiadomości faktu, że konkurencja (mam na uwadze również środowisko dealerów samochodowych jest lepiej przygotowane od środowiska rzemieślniczego prawie, w każdym temacie to znaczy wykształcenia zawodowego, organizacji obsługi klienta, estetyki i wyglądu obiektów warsztatowych reklamy. W związku z tym trzeba większej dynamiki i elastyczności w samoocenie realnych możliwości rynkowych w zestawieniu z rynkiem napraw motoryzacyjnych. RZ: Jak przyszłość czeka Cechy czy są potrzebne? Z.K.:Teraz w perspektywie głębszej integracji z Unią, aktywne Cechy stają się niezbędne tylko kto tę aktywność może tworzyć? Potrzebna jest rzemieślnicza świadomość! RZ: Na czym to polega? Z.K. Przede wszystkim wykształcenie - szczególnie techniczne na dobrym poziomie, oraz bardziej preferencyjne kredyty, aby umożliwić tym nowym rzemieślnikom start w zawodzie, oraz co może najważniejsze pracowitość, zaradność i pasja. Do tego wszystkiego potrzebna jest także zmiana w prawie stanowionym w kraju. RZ: Może w związku z ty potrzebne jest zaangażowanie wyborcze Cechów i Izb? Z.K.: To jest niezbędne. Rzemieślnicy muszą mieć swoich przedstawicieli na wszystkich szczeblach władzy!! RZ: Dziękuję Panu za rozmowę.

10 Stanowisko Zarządu Izby Rzemieślniczej w Gdańsku (skrót) Opuścili nas na zawsze Feliks Jurkowski - na prawie miesiąc przed 102 urodzinami zmarł najstarszy członek Gdyńskiego Cechu Feliks Jurkowski. Od 1931 roku prowadził w Gdyni zakład rzemieślniczy. Współzakładał Cech Szewców i Cholewkarzy. Od 1970 roku na emeryturze - jeszcze 10 lat do 1980 nauczał w szkole. Będziemy zawsze o nim pamiętali. Henryk Kaiser żył lat 88.Pracę w rzemiośle rozpoczął zaraz po zakończeniu II wojny światowej.od 950 roku, kiedy otrzymał Dyplom mistrzowki z cukiernictwa i piekarnictwa bez przerwy zkolił uczniów.swój zakład prowadził nieprzewanie przez 34 lata. Był członkiem Zarządu Cechu Rzemiosł Różnych w Gdyni i przez wiele lat Przewodniczącym Komisji Egzamiacyjnej przy Izbie Rzemieślniczej w Gdańsku. a swoją pracę otrzymał wiele odznaczeń zemieślniczych i państwowych. Zarząd Izby Rzemieślniczej w Gdańsku r. przekazał swoje stanowisko w sprawie warunków jakie musi spełnić Wojwódzki Cech Rzemiosł Branży Motoryzacyjnej w Gdańsku (WCRBM), aby możliwa była dalsza współpraca tego Cechu z Izbą. Kontynuowanie współpracy możliwe jest jedynie w przypadku przyjęcia przez członków Cechu do wiadomości i stosowania poniższych ustaleń: 1. WCRBM zobowiązuje się do przestrzegania Uchwał organów Izby; 2. Interesy branży motoryzacyjnej w regionie reprezentuje Wojewódzka Komisja Branży Motoryzacyjnej powołana przez Zarząd Izby i reprezentująca 17 Cechów z terenu działania Izby. 3. Zarząd WCRBM wycofa stanowisko ujęte w piśmie do cechów i dotyczącego: kategoryzacji zakładów i upoważnień WCRBM do ustalania współczynnika podnoszącego normy czasowe i zatwierdzania go w systemie AUDATEX. 4. Zarząd WCRBM wycofa się w formie pisemnej z ustaleń stawek za 1 RBG zawartych w piśmie z br. do PZU S.A. i innych ubezpieczalni. 5. Zarząd Izby zleca Komisji Branży Motoryzacyjnej ustalenie półrocznej karencji dla przeprowadzenia nowej kategoryzacji w zakładach Cechu. Biuro Cechu przypomina: v przy biurze Cechu działa prawnik, który udziela bezpłatnych porad prawnych członkom Cechu v przy biurze Cechu mieści się także Biuro Rachunkowe, prowadzone przez doświadczonego doradcę podatkowego, który prowadzi sprawy podatkowe i udziela fachowych porad. v wszelką pomocą służy także członkom Cechu Kierownik Biura Arkadiusz Brzęczek tel: REDAKCJA naszego pisma mieści sie w budynku Cechu przy ul. 10 Lutego 33 ; GDYNIA. Korespondencję prosimy kierować na zdres Cechu. Założenia programowe i plan tematyczny numerów określa Zarząd Cechu. Rada Programowa: Karol Kowalski, Krzysztof Blank, Iwona Zagórska, Arkadiusz Brzęczek Tel: (58) ; cech@cech-gdynia.pl Redakcja i skład: Jerzy Gontarski. Redakcja i Zarząd Cechu zapraszają do współpracy tych wszystkich, którzy chcieliby współredagować nasze pismo.

11 Tanie pożyczki na działalność gospodarczą Pomorski Fundusz Pożyczkowy Sp. z o.o. zawiązał się w listopadzie 2004 r. Do końca grudnia zostały zgromadzone zadeklarowane udziały dzięki czemu łączny kapitał zakładowy spółki wynosi tys. zł. Udziałowcami Pomorskiego Funduszu Pożyczkowego są: 1. Samorząd Województwa Pomorskiego 2. Gmina Miasta Gdańsk 3. Gmina Miasta Gdyni 4. Powiat Wejherowski 5. Gmina Miasta Sopot 6. Gmina Miasta Słupsk 7. Agencja Rozwoju Pomorza S.A. w Gdańsku 8. Pomorska Agencja Rozwoju Regionalnego S.A. w Słupsku 9. Fundacja na rzecz Polskich Związków Kredytowych w Sopocie. Fundusz posiada swoją siedzibę w Gdańsku, w budynku Centromoru przy ul. Okopowej 7. Celem Funduszu jest wspieranie rozwoju małych i średnich przedsiębiorców, a zwłaszcza tych mikro, działających na terenie województwa pomorskiego poprzez ułatwianie im dostępu do finansowania dłużnego, na drodze udzielania pożyczek na cele związane z podejmowaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej. W pierwszej fazie działalność Funduszu opiera się na ścisłej współpracy ze Spółdzielczą Kasą Oszczędnościowo- Kredytową im. Franciszka Stefczyka. Od listopada b.r. planowane jest rozpoczęcie samodzielnej działalności pożyczkowej w zakresie tzw. mikrofinansowania. Dzięki bardzo rozleglej sieci placówek SKOK im. F. Stefczyka w całym województwie pomorskim 36 oddziałów, profesjonalnemu personelowi, Pomorski Fundusz Pożyczkowy zyskał partnera, dzięki któremu dociera z ofertą pożyczkową do wszystkich chętnych. Podpisana umowa przewiduje dodatkowo, że do każdej złotówki pożyczki udzielonej przez Fundusz za pośrednictwem SKOK, SKOK wnosi Województwo Pomorskie dodatkowe 3 złote. Dzięki takiemu rozwiązaniu, mikroprzedsiębiorcy działający na terenie województwa pomorskiego, chcący rozpocząć lub rozwinąć swoją działalność gospodarczą mają do dyspozycji kwotę około 16 milionów złotych. Oferowane pożyczki służą finansowaniu krótko- i średnioterminowych inwestycji oraz kapitału obrotowego dla osób fizycznych prowadzących mikro, małe i średnie przedsiębiorstwa, indywidualnie lub w formie spółki cywilnej, w tym wykonawców tzw. wolnych zawodów, bądź też wspieraniu osób rozpoczynających działalność gospodarczą. Obecnie są one jednymi z najtańszych na rynku, ich celem jest bowiem wspieranie działalności gospodarczej, walka z bezrobociem. Oprocentowanie pożyczki wynosi 8,9 %, a prowizja już od 1%. Wymagane są zabezpieczenia pożyczki a formy mogą być różne, jak poręczenie, weksel in blanco, hipoteka lub inne. Większe pożyczki muszą posiadać zabezpieczenie, ale istotne jest, aby jego forma była najdogodniejsza dla klienta. Dla osób rozpoczynających działalność gospodarczą, nie posiadających żadnej historii kredytowej Fundusz oferuje możliwość pożyczenia nawet do zł. Maksymalna wysokość pożyczki wynosi zł. Jednocześnie Pomorski Fundusz Pożyczkowy zamierza uruchomić samodzielną działalność pożyczkową już od miesiąca listopada 2005 roku. Zapraszamy na naszą stronę internetową jak również bezpośrednio do naszego biura czynnego w godzinach W ramce: Szczegółowe informacje można uzyskać - w siedzibie funduszu, Gdańsk, ul. Okopowa 7, pokój 701, tel biuro@pfp.gda.pl - w siedzibie głównej SKOK im. F. Stefczyka w Gdyni-Redłowie, ul. Bohaterów Starówki Warszawskiej 6, tel lub na stronie internetowej

12 Ognisko TTKF Rzemyk zaprasza dzieci i wnuki członków naszego Cechu, które lubią - podróże - rywalizację - zwycięstwa - przygodę - poznawać nieznane - potrafią zmobilizować się do odrobiny wysiłku Na samym początku artykułu chciałbym podziękować Zarządowi Cechu, za możliwość prowadzenia sekcji szachowej przy istniejącym OGNISKU TKKF Rzemyk. Zacznijmy od początku, sekcja liczy 17 osób w wieku od 8-15 lat. Zajęcia prowadzone są 3 razy w tygodniu. Dzieci i młodzież uczestnicząca w zajęciach, poznają podstawy gry w szachy. Gra ta jest doskonałą metodą nauki młodego człowieka logicznego myślenia. Szachy pozwalają uczniom Rzemyka osiągać sukcesy sportowe. Sekcja jest obecna na najważniejszych zawodach szachowych województwa pomorskiego. Lista osiągnięć jest już w tym momencie zbyt długa, żeby ją całą przedstawiać. Przypomnijmy że pod moją opieką sekcja jest niecały rok a już o nas mówią w środowisku. Moim zadaniem jest budowanie w Cechu Rzemiosła sekcji szachów, która będzie przynosić chlubę w/w organizacji jak również miastu Gdynia. Chciałbym pochwalić wszystkich biorących udział w budowaniu KLUBU SZA- CHOWEGO, niezależnie od osiągnięć. Są to: Adrian Marcinek, Mateusz Pellowski, Andrzej Forembski, Jakub Radacki, Miłosz Moszczeński, Łukasz i Rafał Wachowiak, Łukasz Tarkowski, Paweł Szulczewski, Martin Rydziński, Artur Rączka, Piotr Kosznik, William Błasiak, Jacek Niecior. W dniach od roku w Bydgoszczy będziemy brali udział w XII MISTRZOSTWACH POLSKI DOMÓW KULTU- RY ORAZ PLACÓWEK WYCHOWANIA POZASZKOL- NEGO W SZACHACH Będą to zawody drużynowe w których wystąpimy w składzie: Artur Rączka, Łukasz Tarkowski, Martin Rydziński, Zosia Komorowska. Na sam koniec chciałbym się pochwalić swoimi osiągnięciami po 15 letniej rozłące z szachami. W lipcu zrobiłem kurs instruktora szachowego który daje mi kwalifikacje do prowadzenia zajęć szachowych. Dokument ten jest wystawiany przez MENiS. W sierpniu zagrałem w turnieju szachowym w miejscowości Obra, zająłem miejsce trzecie i osiągnąłem normę na pierwszą kategorię. Muszę starać się zachować dobrą formę. Cały czas trzeba dawać przykład naszym młodym szachistom. Tomasz Ciesielski