KOLEKCJONER. Nr3/2011. Gazetka. Moja kolekcja, moja pasja: Kolekcjonerskie gry karciane. Moja kolekcja, moja pasja: Kolekcja ulotek filmowych

Transkrypt

1 Forum kolekcjonerów rzeczy najróŝniejszych Nr3/2011 Gazetka KOLEKCJONER Moja kolekcja, moja pasja: Kolekcjonerskie gry karciane Moja kolekcja, moja pasja: Kolekcja ulotek filmowych Karciane opowieści: Część 1 Przechowywanie monet

2 Spis treści 1. Moja kolekcja, moja pasja - TCG kolekcjonerskie gry karciane str. 3 - Kolekcja ulotek filmowych str Przechowywanie monet str Karciane opowieści str Nowinki - Monety z Bolkiem i Lolkiem str. 13 Witam w trzecim numerze gazetki Kolekcjoner. Częstotliwość wydawania nie była dokładnie ustalona, choć moim planem były około 3 tygodniowe przerwy pomiędzy numerami. Tym razem, dzięki pomocy wielu uŝytkowników i ich pracowitości, udało mi się w tak krótkim czasie złoŝyć nowy numer. Nowością jest pierwsza część Karcianych opowieści autorstwa Szlemika. Mam nadzieje, ze powstaną dalsze części, które będą inspiracja dla innych, aby stworzyć interesujące artykuły z historia w tle. 2

3 Moja kolekcja, moja pasja Tzw. Kolekcjonerskie gry karciane rządzą się swoimi prawami. Wokół konkretnych gier skupiają się społeczeństwa. Abyśmy mogli zrozumieć mechanikę ich działania, wywiadu udzielił nam gracz kryjący się za pseudonimem Revaneder "Czarna Owca" Sven. Czym właściwie są kolekcjonerskie karcianki? Kolekcjonerskie karcianki, zwane teŝ z angielskiego TCG to gry karciane, gdzie - nie jak w przypadku gier typu brydŝ, czy poker - gra się z góry określoną talią, którą gracz sam sobie zbiera i "składa". Karty na talie wykorzystywane do gry zazwyczaj się kupuje, lub wymienia z innymi graczami. ZaleŜnie od gier, cele są róŝne, przykładowo w MtG (Magic: the Gathering) celem jest za pomocą kart określanych jako "potwory" odebranie 20 punktów Ŝycia przeciwnikowi, w przypadku DM (Duel Masters) jest to zniszczenie wszystkich "tarcz" (kart ustawionych koszulkami do góry, które po "zniszczeniu" trafiają do ręki gracza skąd moŝe je wykorzystać, gdzie wcześniej było to niemoŝliwe. Po zniszczeniu wszystkich tarcz trzeba wykonać atak ostateczny "w gracza"). Tak ja róŝne są cele, róŝne są teŝ zasady kreowania talii, potocznie zwanej "deckiem", od 40 kart, do nieograniczonej ilości, w DM, natomiast w MtG jest to minimum 60. To ciekawe. Czy wobec tego mogłabym wsadzić do talii 60 takich samych kart? Niestety z dwóch powodów jest to uniemoŝliwione. Pierwszy i logiczny, talie byłyby zbyt monotonne przez go rozgrywka byłaby nudna i zarazem pozbawiona sensu. Drugi to są zasady kreowania talii, zwykle limit jednej karty wynosi 4 (wyjątkiem są tzw. Landy w MtG), powód jest prosty, danie do talii wiele kart o wielkim potencjale byłoby zbyt zabójcze dla przeciwnika, przez co znów rozgrywka byłaby nudna. Z powodu przydatności, niektóre karty zostały ograniczone do mniejszej sztuk niŝ 4, lub w ogóle zabroniona. Kto wyprodukował te karty, a kto ich zabronił? Producentów jest wiele, jednak największym jest Japońskie Wizard of the Coast (WotC), jako iŝ nowe "sety" - zestawy kart, są ciągle wypuszczane, a na oficjalnych turniejach organizowanych przez tę firmę, pozwolili sobie zakazywać na nich niektórych kart, nagrody to są najczęściej: zestawy kart, unikalne kart promocyjne o wysokiej wartości z powodu limitowanej edycji, oraz czasem gadŝety. Więc są karty więcej warte od innych? Czym się róŝnią? Wartość określa się od trudności zdobycia. Od czego zaleŝy, jak trudno zdobyć daną kartę? Czy karty są sprzedawane na sztuki? Są sklepy trudzące się tym, jednak trzeba się liczyć z tym, Ŝe nie kaŝdą kartę będą mieli, a ceny niektórych mogą sięgać nawet kilkuset złotych, z powodu wysokiego popytu na nich jak. Oczywiście nic nie szkodzi kupić od innego gracza, lub kolekcjonera za jakąś mniejszą cenę, czy wymienić się z nim za swoje karty. Więc czy są jakieś inne sposoby sprzedaŝy kart, jakieś zestawy? Tak zwane boostery, zaleŝnie od gry, do której są mają (przewaŝnie) kart. Głównie to z nich biorą się wszystkie karty w obiegu graczy. Są teŝ gotowe talie, jednak one są niskiej jakości, przez co nimi trudno jest wygrać. MoŜna teŝ spotkać się z promocjami, czy turniejami organizowanymi przez producentów. 3

4 Czy karty w boosterach są z góry określone, czy wybierane losowo? Z góry określona jest jedynie ich rzadkość w DM są 5 Kart Common (popularnych) 4 karty Uncommon (Niepopularnych) i 1 Rare. Karty Very Rare (bardzo rzadkie) trafiają się raz na dziesięć boosterów, wtedy zastępują jedną kartę Uncommon, podobnie jest z kartami Super Rare (super rzadkie) taka karta trafia się na dwadzieścia zestawów. Karty są w takim szablonie juŝ ustalane losowo. Z innej beczki - jak zaczęła się Twoja przygoda z TCG? 4 Klasa podstawówki (w 2006), w szkole rozpoczęło się granie w Duel Masters, nie pociągało mnie to zbytnio, czasem grałem kartami kolegów przeciwko innym, bo zasady nie były dość trudne, więc problemów nie miałem. W 2007 kupiłem swoje pierwsze karty, poszczęściło mi się wtedy, trafiłem jedną z najcenniejszych kart. Wtedy zamieniłem ją na jakąś słabą talię, nie była najgorsza, ale jednak wymagała modyfikacji, nie udało mi się jej wykończyć - nigdy. Jak kaŝdej talii, którą kiedykolwiek miałem w posiadaniu. Później w tym samym roku, juŝ po przerwie wakacyjnej zacząłem chodzić na turnieje do największego polskiego sklepu o grach w takim stylu (magia, wojownicy, ogólnie te sprawy), tam w końcu rozpoczęła się moja kariera na dobrze. Karty są produkowane w języku angielskim - czy w IV klasie podstawówki nie miałeś problemów z ich rozumieniem? Nie, z angielskim nigdy nie miałem większych problemów, jednak karty nie są produkowane jedynie w tym języku, są teŝ ich francuskie, niemieckie i japońskie wersje. Wspomniałeś, Ŝe posiadasz kilka talii. Grasz nimi naprzemiennie, masz moŝe jakąś ulubioną? UwaŜasz się za kolekcjonera? Zwykle gram jedną talią, która dostarcza mi najwięcej rozrywki, bo co to za frajda pokonać przeciwnika w oka mgnieniu? Reszta talii to raczej wykorzystanie kart, które posiadam, aby się nie marnowały w klaserze. Kolekcjonerem nazwać się mogę z powodu, Ŝe talie te trzymam dla siebie i rzadko nimi grywam, oraz staram się skompletować co niektóre plany na boku. Czy są jakieś karty, o znaczeniu szczególnie kolekcjonerskim? Np. takie, których efekt nie byłby przydatny w grze, ale mają za to ładny obrazek i wysoką jakość? Albo podpisane przez kogoś? Oczywiście, Ŝe takie karty są! Karty, których dodanie do talii jest samobójstwem, zyskują spore popularności wśród ich kolekcjonerów. Karty z ładnym obrazkiem i wysokiej jakości raczej trudno znaleźć, bo autorzy obrazków starają się raczej dobrać ich efekt w grze. Karty podpisane przez kogoś mają raczej wartość sentymentalną, ale teŝ zdarza się nimi grać. Zbiera się raczej autografy popularnych graczy, wygrywających wiele turniejów, czy bardziej bliskich kolegów? Pomiędzy tym jest cienka granica, zwykle kaŝdy w danym rejonie się zna, a autografy kolegów się zdarzają. Skoro juŝ jesteśmy przy turniejach - jak to wygląda? Jest przyjacielska atmosfera, czy raczej zacięta rywalizacja? Przyjacielska rywalizacja. Mało ludzi ostatnimi czasy bierze turnieje na powaŝne, ale jak to zwykli niektórzy mawiać "Mym celem jest zwycięstwo". 4

5 Czy karty nie niszczą się w grze? Protektory, jak sama nazwa wskazuje mają chronić karty, przed zniszczeniem. Niektórzy gracze stosują teŝ gładkie maty pod karty, aby nie zniszczyć protektorów. Ostatnie pytanie: wszystko wyjaśniasz nam na przykładzie Duel Masters oraz Magic: the Gatering. Czy to jedyne karcianki, w które gra się w Polsce? Z nimi najlepiej jestem zaznajomiony, są inne karcianki: Lord of the Ring TCG; Veto! (Najsławniejsza polska TCG); Pokémon TCG. Nie są to jedyne TCG w Polsce, jednak o nich słyszałem dość wiele, aby zakwalifikować je do TCG. Dziękujemy za rozmowę i Ŝyczymy samych sukcesów 5

6 Moja kolekcja, moja pasja Przedstawiam artykuł o kolekcjonerskiej pasji uŝytkowniczki forum o nicku visenna, którą są ulotki filmowe. Ulotki zbieram od 2005r. Pierwszą ulotką, którą zabrałam z kina była Podwójna gra. Zawsze miałam naturę chomika, zbierałam wszystko, co mi wpadło w ręce, więc to nawet dziwne, Ŝe tak późno zainteresowałam się ulotkami ;). Zanim nawiązałam kontakty z innymi kolekcjonerami kupowałam ulotki na portalach aukcyjnych, potem przyszły fora i prywatne strony i tak się rozwinęła moja kolekcja. Na dzień dzisiejszy moja kolekcja pojedynczych ulotek wynosi 2635 sztuk. Nie wliczam do tego ulotek z festiwali filmowych i repertuarów kin, których mam 187. Najstarsze ulotki, które posiadam miały swoją polską premierę w 1994r.: śycie Carlita i Ucieczka gangstera. Z 1995r. mam 17 ulotek i średnia ilość z następnych lat wzrasta. Preferuję wymiany niŝ kupno ulotek. Jeśli raz nawiąŝe się kontakt z jedną osobą, wymiany moŝna kontynuować. Na chwilę obecną mam 3 stałe osoby, z którymi parę razy do roku się wymieniam. Do tego dochodzą osoby, które same się ze mną kontaktują, poniewaŝ ogłosiłam się na paru forach i stronach internetowych. Zazwyczaj wymieniam się 1:1, jeśli na jakiejś ulotce szczególnie mi zaleŝy, mogę za nią dać nawet 3 swoje ulotki, ale nigdy nie oddaję swoich pojedynczych. Przechowuję wiele rzeczy: pocztówki, karty telefoniczne, kapsle, bilety i róŝne inne rzeczy, Ŝeby w razie czego móc się wymienić z osobami, które nie zbierają ulotek. Nie wymieniam się za najnowsze ulotki, wychodzę z załoŝenia, Ŝe sama mogę pójść do kina i je zdobyć. Na początku przechowywałam ulotki w kopertach w pudełku po butach, później postanowiłam wpinać je do segregatorów w koszulkach A6, ale do tej pory nie nadąŝam z kupnem i segregatorów i ulotek, więc w mojej kolekcji panuje artystyczny nieład. Największy problem miałam z przechowywaniem ulotek podłuŝnych lub większych od standardowych A6, ale wpadłam na pomysł docinania koszulek A5 do odpowiednich kształtów i zszywania brzegów, Ŝeby ulotki nie wylatywały. W ten sposób mogę je przechowywać w segregatorach, nic się nie przesuwa, a ulotki są łatwe do przeglądania. Stworzyłam dwie listy, jedną w Excelu, drugą w Wordzie i one pomagają mi w odnalezieniu poszczególnych ulotek. Tę w Wordzie kopiuję na strony internetowe, zawiera ona tylko podstawowe informacje o ulotkach, jak: ilość powtórek, typ ulotki. Arkusz kalkulacyjny zawiera inne informacje, takie jak: rok polskiej premiery, kształt / wielkość ulotek, gdzie je mogę znaleźć. 6

7 Prowadzę takŝe listę ulotek, jakie wiem, Ŝe istnieją, a których nie mam. KaŜdą wymianę zapisuję w Wordzie, Ŝeby wiedzieć, jakie ulotki mam dostać, jakie odłoŝyć dla danej osoby razem z adresem do wysyłki. Porządek jest tu potrzebny, poniewaŝ czasem przeprowadzam parę wymian w tym samym czasie. JuŜ raz doszło do pomyłki, dwie osoby dostały ulotki przeznaczone dla drugiej osoby, ale na szczęście się znały i mogły sobie odesłać ulotki. Jednak wolałabym, Ŝeby takie przygody nie miały miejsca. Jeszcze nie zdarzyło się, Ŝeby jakaś wysłana do mnie lub przeze mnie przesyłka zaginęła (odpukać :P), ale wymagam, Ŝeby przesyłki były polecone, takŝe zabezpieczone tekturą, najlepiej z dwóch stron, poniewaŝ niektóre oddziały poczty przypinają zszywkami do koperty informacje, Ŝe list jest polecony i parę razy mi się zdarzyło, Ŝe ulotki były przedziurkowane. Najbardziej mnie denerwuje, jak dostaję uszkodzone ulotki, kiedy nie zostałam o tym wcześniej poinformowana. Nie wyobraŝam sobie wysłać ulotek, np. A5, które są zgięte w pół i nie uprzedzić drugiej osoby. Parę razy dostałam porwane ulotki, pozaginane, wymięte, a nawet takie, które kiedyś były rozkładane, a przyszły do mnie jednostronne. Największym sentymentem darzę stare ulotki, które są często juŝ nie do zdobycia. Do najciekawszych w mojej kolekcji naleŝą te nietypowe, jak np. kalendarzyki, zakładki do ksiąŝek i linijki, naklejki, zawieszki na klamki, banknot, ksiąŝeczka z krzyŝówkami i ulotki profilowane. Moim planem na 2011 rok jest zdobyć łącznie 3300 ulotek, rok i dwa lata temu zdobyłam po 700 ulotek, ale zdaję sobie sprawę, Ŝe jest coraz mniej starszych ulotek, których nie mam i za jakiś czas moje zdobycze będą tylko świeŝymi ulotkami. 7

8 Przechowywanie monet Chyba kaŝdy, kto zaczyna lub nawet ma za sobą trochę doświadczeń z kolekcjonowaniem monet zadaje sobie pytanie jak je przechowywać. Temat nie jest mimo złudzeń prosty. Jest kilka rozwiązań na rynku i jak to w Ŝyciu są zwolennicy jednych i drugich. Zaczniemy moŝe od podziału metod-poziomów znaczenia przechowywanie kolekcji numizmatycznej. Warto omówić samo pakowanie pojedynczych monet, oznaczanie i katalogowanie jak i zabezpieczanie kolekcji w całości. NajwaŜniejszym zagadnieniem z punktu widzenia wartości monety jest opakowanie dla pojedynczych monet. Tu oczywiście moŝna zakładać, Ŝe rodzaj opakowania a co za tym idzie koszt z nim związany jest zaleŝny od wartości zabezpieczanego obiektu w naszej kolekcji. Naszym zdaniem nie do końca powinno się tak na to patrzeć. Jeśli zbieramy bezwartościowe monety to po co je zbieramy. Jeśli mają wartość sentymentalną to są bezcenne. Jeśli są aktualnie tanie to nie znaczy, Ŝe jeśli je dobrze będziemy przechowywać to nie nabiorą wartości np. za 200 lat. Zatem w kaŝdą monetę, którą uwaŝamy, Ŝe warto mieć w swojej kolekcji warto zainwestować zabezpieczając ją jak naleŝy. Wychodząc z takiego załoŝenia będziemy opisywać poniŝej metody przechowywania kolekcji. Jest jeszcze jeden temat związany z przechowywaniem i metodami. Zazwyczaj chodzi nam o to by monety były przechowywane tak by nie utracić nic od nowości. By za 100 lat wyglądały jak spod stempla. Oczywiście na to liczyć nie moŝna. Jednak jest część kolekcjonerów, którzy uwaŝają, Ŝe moneta nosząca ślad czasu tj. zaśniedziała czy zardzewiała jest wartościowsza. Naszym zdaniem to jest dorabianie ideologii do rzeczywistości. Nie udaje się uchronić monet przed śniedzeniem więc to dobrze, Ŝe tak się dzieje. Na pewno nie warto naraŝać monety chemicznymi czy tym bardziej mechanicznymi dla oczyszczenia jej z śniedzi czy rdzy. Wracając jednak do przechowywania najczęstszymi metodami przechowywania pojedynczych monet są: 1. Pudełka NGC lub PCGS potocznie zwane trumienki, pudła, słaby 2. Kapsle 3. Holdery 4. Klasery 5. Woreczki Strunowe 6. Albumy 7. Opakowania mennicze 8. Inne Oznaczanie monet w kolekcji moŝemy realizować na róŝne sposoby w zaleŝności od wielkości kolekcji i ilości powtarzalnych monet. Zabezpieczenie kolekcji nie jest zbyt często powaŝnie traktowane. Zazwyczaj kolekcje są przechowywane w jakiś pudełkach czy walizeczkach. Czyli pojemnikach, które udało nam się gdzieś w domu znaleźć i moŝna było do tego celu wykorzystać. Tu mamy dwa nastawienia na ten problem. Opakowanie ozdobne, czyli forma mebla czy szafki, która nam pasuje do 8

9 wystroju mieszkania często bez jakichkolwiek dodatkowych zamków lub opakowanie zabezpieczające czyli tzw. bezpieczna walizka czy forma sejfu. Wszystko zaleŝy od naszego podejścia i poczucia bezpieczeństwa. Nie jest łatwo ubezpieczyć kolekcję, zatem lepiej ją zabezpieczyć. Do póki nikt nas nie okradnie czujemy się bezpiecznie. Pamiętajmy jednak o tym, Ŝe będzie bardzo trudno odzyskać czy od nowa uzbierać naszą kolekcję jeśli zostaniemy okradzeni. Jeśli ma ona powaŝną wartość to powinniśmy być skłonni wydać co najmniej 5% jej aktualnej wartości celem jej powaŝnego zabezpieczenia i na poziomie pojedynczej monety jak i całej kolekcji. Źródło: 9

10 Karciane opowieści z jokerami w treści ( 1 ) Narodziny jokera W XIX wieku w Stanach Zjednoczonych następował nowy ład. Schyłek kolonializmu, wojna secesyjna, a mimo to wielki rozwój gospodarczy kraju. Tu w Filadelfii, w licznej rodzinie o tradycjach drukarskich urodził się Samuel Hart. Podtrzymał rodzinną tradycję, kształcąc się i pobierając nauki u najlepszych wówczas drukarzy, produkujących równieŝ karty do gry, aby w 1844 roku otworzyć własną firmę Samuel Hart & Co. S. Hart zapisał się szczególnie w historii rozwoju kart do gry, dąŝąc do produkcji kart doskonałych. Przy ich tworzeniu wprowadził kilka innowacji, które ukształtowały wygląd kart aŝ do czasów obecnych. Jako pierwszy zaczął produkować karty z zaokrąglonymi naroŝnikami, wprowadził równieŝ karty z podwójnymi figurami, tak aby przy ich oglądaniu zawsze widoczny był rodzaj figury, bez względu na to - jak się weźmie kartę do ręki. Skan 1-2. Damy kier z XIX w. przed i po zmianach. Kolejna zmiana wymaga dodatkowego wyjaśnienia. Mianowicie w ówczesnej Filadelfii nastąpił rozkwit gier karcianych. Najbardziej popularną była gra Euchre, w której kluczową rolę odgrywał walet atutowy zwany BOWER. Samuel Hart w celu wzbogacenia i upiększenia produkowanych przez siebie kart - w 1857 r. wprowadził do talii dodatkową 53-cią kartę nazywając ją BEST BOWER. I tak się narodził joker.. Skan 3. Praprzodek jokera ChociaŜ działanie Harta było czysto marketingowe, to nieświadomie dał on początek nowej modzie. Od tej pory bowiem niemal wszyscy producenci dodawali po jednej karcie do talii, jednocześnie prześcigając się w uatrakcyjnianiu jego wizerunku. 10

11 Skany 4-9. Przykładowe wizerunki jokerów z kart XIX w. A to jeszcze nie wszystkie zmiany, jakie zastosował S. Hart. Mianowicie rozwinął piękną tradycję szczególnie dekoracyjnego asa pik, wprowadzając na tej karcie nie tylko wyszukane ornamenty, ale równieŝ zapisując dane producenta, tworząc swego rodzaju wizytówkę. Skany Asy pik z XIX wiecznych talii kart S.Harta. Dlatego teŝ, wśród kolekcjonerów karciarzy jest spora grupa osób zbierająca właśnie asy pikowe. Proszę zwrócić uwagę na jeszcze jeden szczegół - w naroŝnikach znajduje się tak zwany indeks karty, tzn. symbol figury i koloru. To teŝ zmiana na stałe wprowadzona do produkcji kart przez S.Harta. 11

12 Z powyŝszych informacji ktoś moŝne wywnioskować, Ŝe karty do gry pochodzą z Stanów Zjednoczonych. Oczywiście nie. W Europie karty są znane od XIV wieku i gdy Kolumb odkrywał Amerykę, produkcja kart w Europie była juŝ rozwinięta na szeroką skalę. Dlatego śmiało moŝna zakładać, Ŝe Kolumb płynąc do Ameryki miał na pokładach swoich okrętów równieŝ karty do gry. I choć przez 500 lat historii rozwoju kart w Europie (do czasów Harta), moŝna było spotkać na naszym kontynencie sporadyczne talie kart z zaokrąglonymi rogami czy z podwójnymi figurami, to jednak Samuel Hart jest uwaŝany za prekursora powyŝszych zmian. Bowiem to właśnie on je połączył, udoskonalił i dodał swoje innowacje. Bezsprzecznie tylko S.Hart wpadł na pomysł dołoŝenia 53-ciej karty do talii, dając początek wspaniałej idei trwającej do dziś. Na zakończenie, naleŝy zauwaŝyć jaki wpływ miały powyŝsze zmiany estetyczne kart na przeciętnego człowieka. Mam na myśli rozwój róŝnego rodzaju kolekcjonerstwa karcianego : jokery, asy pik, króle kier, pełne talie kart, a nawet rewersy kart czyli tzw. koszulki. Kolekcjonerstwo w/w przedmiotów jest najbardziej popularne właśnie w Stanach Zjednoczonych. szlemik Wszystkie skany skopiowano z WORLD WEB PLAYING CARD MUSEUM. 12

13 Nowinki Sympatyczne urwisy ze słynnej kreskówki pojawiły się na białkach - serii specjalnych bielskich dukatów. Emisji lokalnej waluty towarzyszyła pierwsza w regionie gra miejska W sobotni poranek, mimo siarczystego mrozu, do drewnianego pawilonu przy głównym bielskim deptaku ustawiła się długa kolejka. Wszyscy chcieli kupić lokalne dukaty z wizerunkiem wyjątkowych bohaterów: Bolka i Lolka. Wyemitowanie monet z Bolkiem i Lolkiem jest kolejnym etapem akcji promującej miasto za pomocą postaci ze Studia Filmów Rysunkowych. Pierwszy na dukaty trafił w 2009 roku Reksio. - Podobnie jak on, Bolek i Lolek są znani na całym świecie i kojarzą się ze stolicą Podbeskidzia. Dlatego umieszczenie ich na białkach wydaje się być strzałem w dziesiątkę - mówi Robert Drogoszcz, dyrektor krakowskiego Biura Promocji Regionów, które przygotowało dukaty. Podobnego zdania byli mieszkańcy. - Stoję w kolejce od ósmej rano. Wprawdzie nie kolekcjonuję monet, ale taką pamiątkę wypada mieć - przekonywał pan Jacek. - Niewiele jest rzeczy, z których bielszczanie mogą być bardziej dumni niŝ z tych małych urwisów - wtórował mu Mieczysław Burzec. Białki, którymi moŝna płacić w niektórych pubach, restauracjach i sklepach, będą honorowane na terenie miasta do końca marca. Dla większości kupujących monety mają jednak wartość kolekcjonerską i sentymentalną. Niewielu bierze pod uwagę moŝliwość ich wydania. - Nasi klienci raczej nie płacą białkami, częściej pytają, czy mogą je u nas kupić - mówi obsługa restauracji Green Way. Przygotowano 10 tys. mosięŝnych monet o nominale 6 białek i tyle samo o nominale 9 białek, wykonanych z bimetalu. Kosztują odpowiednio 6 i 9 zł. Wykonała je Mennica Czeska. Do kolekcjonerów trafi równieŝ 500 srebrnych dukatów o nominale 48 białek (48 lat mają bohaterowie). Wartość srebrnego dukatu to 250 zł. Pojawi się takŝe sto złotych monet. Taki dukat z Bolkiem i Lolkiem będzie dostępny juŝ w lutym (kosztuje 950 zł). Na awersie monet Bolek i Lolek czyszczą taśmę filmową. Na rewersie przeglądają ksiąŝkę, z której wyskakuje groźny pirat. Z tyłu monety są herb i nazwa miasta. Emisji monet towarzyszyła pierwsza w Bielsku gra miejska. Udział w niej wzięło kilkanaście rodzin rozwiązujących zagadki i wykonujących zadania na planszy, którą był fragment miasta. Zawodnicy musieli najpierw odgadnąć miejsca rozgrywania konkursów, a potem wykonać tam bajkowe zadania. W kawiarni Lodomania w Sferze musieli własnoręcznie przygotować urodzinowy tort Bolka i Lolka, zaś w bielskim 13

14 muzeum, za sprawą opowieści archeologów BoŜeny i Bogusława ChorąŜych, Bolek i Lolek odkrywali przed uczestnikami historię załoŝenia ich rodzinnego grodu. Potem trzeba było rozwiązać historyczną krzyŝówkę. Ciekawie było teŝ w Teatrze Polskim, gdzie gracze mieli za zadanie wcielić się w Bolka i Lolka i wystawić krótki spektakl inspirowany przygodami chłopców. Zwycięzcami gry została rodzina Więcków - pan Mariusz i jego dzieci: Mateusz, Magda i Agata. - Rywalizacja była zacięta, ale fair. Bardzo cieszymy się ze zwycięstwa - mówił lider ekipy - W następnej grze teŝ spróbujemy wygrać - wtórowały mu zadowolone dzieci. Główną nagrodę - voucher na zestaw rowerów - wręczył im Jacek Krywult, prezydent Bielska-Białej. Źródło: Gazeta Wyborcza Bielsko-Biała 14