Rys.1. Tworzenie obiektu graficznego wału
|
|
- Marian Górecki
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Wprowadzenie W programie MechKonstruktor można zaprojektować wał maszynowy, obrotowy dwupodporowy, statycznie wyznaczalny. Podpory mogą mieć dowolne położonie wzdłuż osi wału. W programie nie ma ograniczeń co do długości wału, liczby obciążeń, stopni wału, itd. Należy pamiętać, że sprawne wykonanie obliczeń konstrukcyjnych wału maszynowego, głównie zależy od poprawnego i kompletnego przygotowania danych tj. długość wału, rozstaw podpór, współrzędne punktów przyłożenia obciążeń, liczba stopni wału, materiał przeznaczony na wał, itp. Aby rozpocząć obliczenia wału należy w oknie projektu umieścić obiekt graficzny przedstawiający wał, co pokazano na rys.1. Rys.1. Tworzenie obiektu graficznego wału Z paska narzędzi wybieramy (klikając lewym klawiszem myszy) ikonę przedstawiającą wał, a następnie klikamy w lewym klawiszem myszy w oknie projektu. Zostanie w nim utworzony obiekt graficzny symbolizujący wał. Następnie należy z menu kontekstowego (rys.2) wału wybrać opcję Obliczenia, lub dwukrotnie na nim (obiekcie) kliknąć lewym klawiszem myszy. Rys.2. Menu kontekstowe wału Zostanie wówczas otworzone okno, które przedstawiono na rys.3.
2 Rys.3. Okno obliczeń wału W oknie tym pojawia się układ współrzędnych XYZ. Każda z osi ma przypisany kolor. I tak oś OX ma kolor czerwony, oś OY kolor zielony zaś do osi OZ przypisano kolor niebieski. W programie przyjęto, że oś OX jest osią wału, którą zaznaczono kolorem żółtym. W przypadku, gdyby wał był częścią projektowanego układu napędowego, to wówczas na tle wału automatycznie (po otwarciu okna do obliczeń wału) pojawią się obciążenia w początku układu współrzędnych. W górnej części okna obliczeń wału znajduje się pasek menu zawierający ikony przedstawiające tryby obliczeń (rys.4). Rys.4. Tryby obliczeń wału Można wyróżnić: tryb wprowadzania obciążeń, tryb kształtowania wału, tryb widoku. W trybie wprowadzania obciążeń ustala się cechy geometryczne wału (długość, rozstaw podpór), obciążenia działające na wał, wylicza reakcje w podporach, wyznacza wykresy momentów: zginającego, skręcającego oraz zastępczego. W trybie kształtowania wału określa się minimalne średnice wału z warunku wytrzymałości oraz z warunków geometrycznych. Ustala się liczbę stopni wału, ich średnice i długości. Ponadto dobiera się łożyska toczne. W trybie widoku wyznacza się strzałki ugięcia oraz kąty ugięcia wału, a także można zobaczyć ukształtowany wał w postaci trójwymiarowej.
3 1. Tryb wprowadzania obciążeń W tym trybie głównym zadaniem jest przygotowanie cech geometrycznych wału: długość, rozstaw podpór oraz wprowadzenie obciążeń oddziałujących na wał. Do tego będą pomocne ikony umieszczone w pasku narzędzi, które pokazano na rys.5. Pasek narzędzi został podzielony na trzy grupy ikon. Rys.5. Pasek narzędzi w trybie wprowadzania obciążeń W pierwszej grupie, ikony służą do obsługi ekranu. Ikona (Przesuń ekran) pozwala na przesuwanie wałka po ekranie, natomiast ikona (Powiększenie / Pomniejszenie) służy do jego powiększania lub pomniejszania. Ikona (Obrót) umożliwia obrót wałka względem początku układu współrzędnych, a ikona (Dopasuj ekran) służy do dopasowania wielkości wałka do wielkości ekranu (pola graficznego). Druga grupa ikon służy do przedstawienia wałka w płaszczyznach XY, XZ, YZ lub w aksonometrii. Trzecia grupa ikon odpowiada za wprowadzanie danych geometrycznych wałka oraz jego obciążeń Cechy geometryczne Ikona (Właściwości) umożliwia określenie cech geometrycznych wałka. Wybierając tą ikonę (klikając lewym klawiszem myszy na tej ikonie) otwieramy okno, które posiada trzy zakładki: Właściwości, Materiał, Opcje. W zakładce Właściwości określamy długość wałka L, współrzędne podpory stałej X s oraz podpory ruchomej X r, co pokazano na rys.6. Rys.6. Okno zakładki: Właściwości Ponadto w przypadku, gdy projektowany wał jest elementem składowym określonego układu napędowego, tzn. wał połączony jest z dowolną przekładnią, to program automatycznie wprowadza moc P oraz prędkość obrotową n, z którą obraca się wał. Natomiast w przypadku, gdy projektowany wał nie jest połączony z jakąkolwiek przekładnią należy samemu wprowadzić wartości mocy P i prędkości obrotowej n.
4 Należy również określić warunki geometryczne wymagane podczas kształtowania wałka. Program umożliwia kształtowanie m.in. ze względu na: - dopuszczalny kąt ugięcia wałka Θ dop Ugięcie wałka jest istotne m.in. w jego punktach podparcia (podporach), w których znajdują się łożyska. Zatem wartości dopuszczalnego kąta ugięcia wałka Θ dop są ściśle określone dla danego rodzaju łożyska. W tab.1 podano wartości tych kątów dla różnych rodzajów łożysk tocznych. Tab.1. Dopuszczalne kąty ugięcia wałka Θ dop dla różnych rodzajów łożysk tocznych Rodzaj łożyska tocznego Kulkowe zwykłe (przy pasowaniu K5/I6) a) luz poprzeczny normalny b) luz poprzeczny C3 c) luz poprzeczny C4 Dopuszczalny kąt ugięcia wałka Θ dop [rad] Kulkowe wahliwe 0.07 Baryłkowe jednorzędowe Wałeczkowe i stożkowe a) wałeczkowe typów N i NU serii 10, 2, 3, 4 b) pozostałe dopuszczalna strzałka ugięcia wałka f dop Ugięcie wałka jest również istotne w miejscach współpracy dwóch kół zębatych. Jednakże w tym przypadku określa się wartość dopuszczalnej strzałki ugięcia wałka f dop. Jej wartość przyjmuje się wg następujących zaleceń: a) dla przekładni zębatych gdzie: m moduł koła zębatego. b) ogólnie dla wałów maszynowych gdzie: l rozstaw podpór (łożysk). f dop = ( ) * m f dop = (2 3) * 10-4 * l Ponadto należy ustalić dla jakiej współrzędnej x jest określona dopuszczalna strzałka ugięcia wałka f dop. W przypadku, gdy na wałku są osadzone koła zębate, to współrzędna ta określa położenie koła zębatego. W celu uproszczenia obsługi programu wystarczy podać nazwę przekładni, dla której zostanie przypisana dopuszczalna strzałka ugięcia wałka f dop. Często się zdarza, że na wałku osadzone są więcej niż jedno koło zębate, wówczas należy podać przekładnię, która najbardziej obciąża wał (największy moment gnący M g ). - dopuszczalny kąt skręcenia wałka γ dop Ogólnie wartości dopuszczalnych kątów skręcenia wałka γ dop należą do przedziału: γ dop = ( ) [rad/m], które przyjmuje się w zależności od przeznaczenia wału i charakteru obciążenia. Dla wałów napędowych orientacyjnie można przyjąć: przy obciążeniach jednostronnie zmiennych γ dop = [rad/m]; przy obciążeniach obustronnie zmiennych γ dop = [rad/m].
5 - współczynnik bezpieczeństwa W przypadku wałów napędowych wartość tego współczynnika powinna zawierać się w przedziale 2 4. W zakładce Materiał określamy rodzaj materiału, z którego będzie wykonany projektowany wałek, co pokazano na rys.7. Rys.7. Okno zakładki: Materiał W programie podano parametry kilku podstawowych materiałów stosowanych na wałki. Parametry tj.: granica proporcjonalności R m, granica plastyczności R e, wytrzymałość zmęczeniowa na zginanie (obciążenia obustronne) Z go, wytrzymałość zmęczeniowa na zginanie (obciążenia jednostronne) Z gj, wytrzymałość zmęczeniowa na skręcanie (obciążenia obustronne) Z so, wytrzymałość zmęczeniowa na skręcanie (obciążenia jednostronne) Z sj potrzebne są do kształtowania wałka na podstawie różnych warunków, które szerzej opisano w trybie kształtowania wału. Zaznaczenie jednego z podanych materiałów jest równoznaczne z przyjęciem tego materiału jako materiał wałka. Program umożliwia dodanie własnego materiału. W tym celu należy kliknąć lewym klawiszem myszy na ikonie. Otrzymuje się okno, w którym należy podać nazwę materiału, z którego chcemy aby był wykonany wał oraz jego parametry, co pokazano na rys.8. Rys.8. Okno: Dodaj materiał W tab.2 podano orientacyjne zależności wytrzymałości zmęczeniowej od granicy plastyczności R e oraz granicy proporcjonalności R m. Granicę plastyczności R e oraz granicę proporcjonalności R m należy odczytać z odpowiednich tabel materiałowych.
6 Tab.2. Orientacyjna zależność wytrzymałości zmęczeniowej od R e oraz R m. Materiał Zginanie Skręcanie Z gj Z go Z sj Z so Stale niestopowe 0.76R m 0.42R m 0.50R m 0.25R e Stale stopowe 0.66R m 0.42R m 0.46R m 0.25R e Żeliwa ciągliwe 0.56R m 0.33R m 0.36R m 0.21R e Po wprowadzeniu tych danych, aby je zaakceptować należy lewym przyciskiem myszy kliknąć na przycisku dodaj. Aby usunąć, z bazy danych, wprowadzony materiał należy zaznaczyć ten materiał a następnie przycisnąć lewym klawiszem myszy na ikonie. W zakładce Opcje możemy zmienić podziałkę pokazywanych w polu graficznym wartości sił oraz momentów, a także określić kolor tła pola graficznego (w programie jest przyjęty niebieski kolor tła) i rozmiar czcionki opisów znajdujących się w polu graficznym. Okno tej zakładki pokazano na rys Obciążenie Rys.9. Okno zakładki: Opcje Sposób wprowadzania obciążeń oraz określania ich położenia jest zależny od tego, czy projektowany wał jest elementem ściśle określonego układu napędowego (jest połączony z przekładnią), czy też jest samodzielnym elementem. W przypadku, gdy wał nie jest podłączony do jakiejkolwiek przekładni, tzn. jest samodzielnym elementem należy wprowadzić wartości sił oraz ich położenie względem układu współrzędnych. Przyjęty w programie algorytm obliczeń wału wymaga, aby obciążenia czynne, działające na wał, były tylko siłami skupionymi. Powoduje to, że momenty gnące M g, momenty skręcające M s oraz obciążenia ciągłe q, oddziałujące na wał, należy zastąpić równoważnymi parami sił (dla momentów) lub siłami skupionymi (w przypadku obciążenia ciągłego), w sposób podany schematycznie na rys.10. Wynika stąd, że jedna i ta sama współrzędna x(i), może określać więcej, niż jeden punkt przyłożenia sił czynnych do wału.
7 a) b) c) Rys.10. Sposób zamiany a) momentu gnącego, b) momentu skręcającego, c) obciążenia ciągłego Siły obciążające wał oraz dane określające ich punkty przyłożenia mogą być, w zależności od wygody, czy upodobań, podawane w układzie współrzędnych kartezjańskich lub w układzie współrzędnych biegunowych. Do wprowadzania tych danych służy ikona (Dodaj siłę). W układzie współrzędnych kartezjańskich należy podać: - współrzędne punktu (i) przyłożenia siły x(i), y(i), z(i) gdzie: y(i) oraz z(i) przyjmują wartości dodatnie lub ujemne, w zależności od położenia punktu przyłożenia siły względem podanego na rys.11 układu współrzędnych; - wartości składowych i-tej siły: F x (i), F y (i), F z (i), które przyjmuje się jako dodatnie, gdy ich zwroty są zgodne ze zwrotami odpowiednich osi układu współrzędnych.
8 Rys.11. Dane wprowadzane w układzie współrzędnych kartezjańskich Okno służące do wprowadzania sił czynnych w układzie kartezjańskim pokazano na rys.12. Rys.12. Okno wprowadzania sił czynnych w układzie kartezjańskim W układzie współrzędnych biegunowych należy podać: - współrzędne punktu (i) przyłożenia siły: x(i), α(i), r(i) gdzie: wartość kąta α(i) jest dodatnia, gdy ma zwrot przeciwny do ruchu wskazówek zegara (rys.13); - wartości składowych i-tej siły: F o (i), F r (i), F x (i) gdzie: siła obwodowa F o (i) jest dodatnia, gdy ma zwrot przeciwny do ruchu wskazówek zegara; siła promieniowa F r (i) jest dodatnia, gdy jest skierowana do osi wału; siła wzdłużna F x (i) jest dodatnia, gdy jej zwrot jest zgodny ze zwrotem osi 0X.
9 Rys.13. Dane wprowadzane w układzie współrzędnych biegunowych Okno służące do wprowadzania sił czynnych w układzie biegunowym pokazano na rys.14. Rys.14. Okno wprowadzania sił czynnych w układzie biegunowym Każda siła przedstawiona na schemacie (niezależnie w jakim układzie została wprowadzona) ma swoją nazwę i kolor, dzięki czemu jest łatwiejsza do identyfikacji. Rys.15. Okno: Edycja sił
10 Wszystkie wprowadzone siły zgromadzone są w edytorze, który przedstawia wcześniej wprowadzone ich parametry (nazwa siły, wartość, współrzędne oraz kolory jakimi je oznaczono). Parametry te można edytować, tzn. można je zmieniać. Edytor sił przedstawiono na rys.15, a do jego wywołania służy ikona (Edycja sił) z paska narzędzi. W celu usunięcia wcześniej wprowadzonej siły służy ikona (Usuń siłę). Jednakże, aby usunąć siłę należy otworzyć okno Edycji sił (za pomocą ikony ), następnie wybrać nazwę siły, którą chce się usunąć oraz przycisnąć lewym klawiszem myszy na ikonie z paska narzędzi. W przypadku, gdy projektowany wał jest elementem ściśle określonego układu napędowego (jest połączony z przekładnią), wartości sił, pochodzących od przekładni, oraz ich współrzędne punktów przyłożenia są automatycznie pobierane z przekładni i wprowadzane do schematu wałka w polu graficznym. Algorytm programu jest w taki sposób opracowany, że konstruktor korzystający z tego programu podczas projektowania wałka musi sam określić, za pomocą okna Edycja sił, położenie tych sił wzdłuż osi wałka, tzn. określić dla każdej siły współrzędną x(i). Program pierwotnie ustala dla wszystkich sił współrzędną x=0. Wartości tych sił oraz współrzędnych ich punktu przyłożenia nie można usunąć, ale można zmienić ich zwrot oraz ustalić czy współrzędne są dodatnie, czy też ujemne. Do tego również służy okno Edycja sił Reakcje W Edytorze sił, poniżej Właściwości sił, program podaje wyliczone reakcje w podporach. Należy pamiętać, że po jakiejkolwiek zmianie obciążeń wału (wartość siły, współrzędna jej przyłożenia) zmieniają się wartości reakcji i program automatycznie je wyznacza. Do pokazania reakcji w podporach w polu graficznym, na tle wałka, służy ikona (Pokaż reakcje). Wywołanie tej ikony powoduje wyświetlenie na ekranie składowych reakcji: dla podpory stałej: R sx, R sy, R sz oraz dla podpory ruchomej: R ry, R rz. Rys.16. Okno: Edycji sił pokazujące reakcje w podporach Ponadto program podaje wartości reakcji wypadkowych w podporach: stałej R s i ruchomej R r 1.4. Wykresy momentów
11 Działające na wał obciążenia tworzą momenty gnące M g i skręcające M s. Program MechKonstruktor umożliwia ich pokazanie w polu graficznym. W tym celu należy wybrać ikonę (Wykresy). Przykładowy wykres momentów gnących pokazano na rys.17. Rys.17. Wykres momentu zastępczego M z W dolnej części okna programu pojawiają się trzy zakładki: Moment gnący, Moment zastępczy, Moment skręcający. Wybierając odpowiednią zakładkę, umożliwiamy pokazanie na ekranie wykresów momentów gnących M g, momentów skręcających M s oraz momentów zastępczych M z. Jeśli obciążenia działają w kilku płaszczyznach to wykres momentów gnących można obejrzeć w płaszczyźnie XY (ikona ), XZ (ikona ) oraz wypadkowy moment gnący w aksonometrii (ikona ). Moment skręcający można zobaczyć w aksonometrii ( ), a także w płaszczyźnie XY ( ). Moment zastępczy, utworzony na podstawie wypadkowego momentu gnącego i momentu skręcającego można zobaczyć w aksonometrii ( ) oraz w płaszczyźnie XY ( ). Ponadto przy każdym momencie wyświetlany jest suwak, który umożliwia dla dowolnej współrzędnej x odczytać wartość momentu. Przesuwając suwakiem zmieniamy jego położenie wzdłuż osi wałka, co umożliwia odczytanie wartości momentu dla dowolnej długości wałka. Można również z klawiatury podać współrzędną x (okienko: położenie x =) i odczytać dla niej wartość momentu. 2. Tryb kształtowania wału
12 Po przejściu do trybu kształtowania wału program automatycznie w polu graficznym generuje oś wału oraz pionowe linie kreskowe wskazujące początek i koniec wału, a także położenie podpór: ruchomej i stałej oraz linii działania sił czynnych na wał, co pokazano na rys.18. Rys.18. Widok okna w trybie kształtowania wału Podczas kształtowania wału będą pomocne ikony znajdujące się w pasku narzędzi, który pokazano na rys.19 Rys.19. Pasek narzędzi w trybie kształtowania wału Proces kształtowania wału rozpoczynamy od wygenerowania paraboli stałej wytrzymałości, obrazującej minimalną średnicę wału d wyznaczoną na podstawie momentu zastępczego M z wg zależności: d 3 32M π k go z Klikając lewym przyciskiem myszy na ikonie (Minimalna średnica ze względu na moment zastępczy) wprowadzamy stałą wytrzymałości w polu graficznym na tle osi wału, rys.20.
13 Rys.20. Widok stałej wytrzymałości Na bazie tej stałej kształtujemy wał poprzez dodawanie kolejnego stopnia za pomocą ikony (Dodaj/Wstaw stopień). Do każdego stopnia wału przypisana jest średnica oraz jego długość, które automatycznie wyświetlane są w polu graficznym, rys.21. Rys.21. Widok wstawionego stopnia wału na tle stałej wytrzymałości Po wprowadzeniu stopnia jego obrys ma kolor żółty. Przed wprowadzeniem kolejnego stopnia wału należy kliknąć lewym klawiszem myszy na polu graficznym (w dowolnym miejscu), aby zarys wprowadzonego wcześniej stopnia przyjął kolor zielony. Ten zabieg ma za zadanie zatwierdzenie wymiarów (średnica i długość) wprowadzonego stopnia. Dopiero wówczas można wprowadzić następny stopień wału za pomocą ikony (Dodaj/Wstaw stopień). Zabieg zatwierdzania wymiarów stopnia wału należy powtarzać zawsze przed wprowadzaniem następnego stopnia. Wprowadzone stopnie można modyfikować, tzn. zmieniać średnicę i długość, za pomocą myszy lub klawiatury. Zmiana wymiarów stopnia wału za pomocą myszy Klikając lewym klawiszem myszy na obrysie modyfikowanego stopnia zmieniamy jego kolor z zielonego na żółty. Wówczas uaktywniamy ten stopień. Na końcu obrysu modyfikowanego stopnia pojawią się trzy kwadraciki służące do zmiany wymiarów stopnia wału. Przytrzymując kursorem myszy, za pomocą lewego przycisku myszy, na kwadraciku znajdującym się w osi wału, a następnie przesuwając myszą powodujemy jedynie zmianę długości stopnia.
14 Postępując podobnie z kwadracikiem znajdującym się w połowie długości stopnia zmieniamy jedynie średnicę stopnia wału. Natomiast za pomocą kwadracika znajdującego się w rogu stopnia modyfikujemy jednocześnie średnicę i długość stopnia wału. Zmiana wymiarów stopnia wału za pomocą klawiatury Klikając dwukrotnie lewym klawiszem myszy na obrysie modyfikowanego stopnia wału wywołujemy w polu graficznym okno, w którym za pomocą klawiatury możemy wprowadzić długość i średnicę stopnia, rys.22. W oknie tym podawany jest również numer modyfikowanego stopnia. Rys.22. Okno służące do zmiany średnicy i długości stopnia wału Oczywiście podczas kształtowania wału możemy go przesuwać po polu graficznym, powiększać lub pomniejszać oraz dopasować wielkość do pola graficznego. Do tego służą ikony, znajdujące się w pasku narzędzi, które przedstawiono podczas opisywania trybu wprowadzania danych. Jednakże, aby można było przeprowadzić jakąkolwiek zmianę stopnia wału musi być aktywna ikona. Dowolny stopień wału można usunąć. W tym celu lewym klawiszem myszy należy kliknąć na obrysie stopnia, który chcemy usunąć. Wówczas uaktywniamy ten stopień (zmienia kolor z zielonego na żółty). Następnie za pomocą ikony (Usuń stopień) możemy usunąć ten stopień. Może się zdarzyć po ukształtowaniu wału, że jest za mało stopni. Algorytm programu MechKonstruktor pozwala na wstawienie stopnia w dowolnym miejscu ukształtowanego wału. W tym celu należy lewym klawiszem myszy uaktywnić stopień wału (zmienić zielony kolor na żółty) przed którym chcemy wstawić stopień. Dopiero teraz za pomocą ikony (Dodaj/Wstaw stopień) możemy wstawić stopień. Podczas projektowania układów napędowych okazuje się jednak, że spełnienie warunków wytrzymałościowych wału często jest niewystarczające i nakłada się na projektowane wały dodatkowo warunki geometryczne. Kształtowanie wału z nałożonymi warunkami geometrycznymi jest skomplikowane, lecz staje się niezbędne, gdy na wale osadzone są koła: zębate, pasowe oraz łożyska. W związku z tym w programie można wyznaczyć minimalne średnice otrzymane z warunków geometrycznych tj.: dopuszczalny kąt skręcenia W wielu przypadkach o poprzecznych wymiarach wałów obciążonych głównie momentami skręcającymi decyduje wymóg zachowania odpowiedniej sztywności skrętnej. Średnicę wału d wyznacza się z zależności: d ł 32M s π Gγ dop Aby wygenerować w polu graficznym minimalną średnicę z warunku dopuszczalnego kąta skręcenia należy kliknąć lewym klawiszem myszy na ikonie (Minimalna średnica ze względu na dopuszczalny kąt skręcenia wału) dopuszczalny kąt zgięcia
15 Wyznaczenie średnicy wału zarówno z warunku dopuszczalnego kąta zgięcia wału jak i z warunku dopuszczalnej strzałki ugięcia wału opiera się o równanie różniczkowe ugięcia osi obojętnej: 2 d f ( x) EI = = 2 dx m( x) oraz o związek między strzałką ugięcia i kątem zgięcia df ( x) = Θ ( x) dx Kąt ugięcia wału ma wpływ na geometrię styku elementów tocznych z bieżniami, co decyduje o trwałości łożyska. Zatem podczas kształtowania wałka istotne jest, aby stopnie wałka, na których osadzone są łożyska, były większe niż te, wyznaczone z warunku dopuszczalnego kąta zgięcia. Aby wygenerować w polu graficznym minimalną średnicę z warunku dopuszczalnego kąta zgięcia należy kliknąć lewym klawiszem myszy na ikonie (Minimalna średnica ze względu na dopuszczalny kąt ugięcia wału) dopuszczalną strzałkę ugięcia Odpowiednio dobrana strzałka ugięcia wału w miejscach osadzenia kół zębatych zapewnia prawidłowe zazębienie współpracujących ze sobą kół oraz równomierny rozkład nacisków międzyzębnych. Aby wygenerować w polu graficznym minimalną średnicę z warunku dopuszczalnej strzałki ugięcia należy kliknąć lewym klawiszem myszy na ikonie (Minimalna średnica ze względu na dopuszczalną strzałkę ugięcia) Aby wygenerować w polu graficznym minimalną średnicę z warunku wytrzymałości na skręcanie należy kliknąć lewym klawiszem myszy na ikonie (Minimalna średnica ze względu na moment skręcający). Na rys.23 pokazano ukształtowany wał wraz z minimalnymi średnicami otrzymanymi na podstawie warunków: wytrzymałościowego i geometrycznych. Rys.23. Wał
16 Podobnie, jak w przypadku wykresów momentów, tak i dla minimalnych średnic wyznaczonych na podstawie warunków: wytrzymałościowego i geometrycznych można za pomocą suwaka odczytać ich wartości wzdłuż osi wału. Do tego celu służy ikona (Wartości średnic) Dobór łożysk tocznych Po zakończeniu kształtowania wału przechodzi się do doboru łożysk tocznych. Program MechKonstruktor umożliwia dobór następujących łożysk tocznych: - kulkowe zwykłe; - kulkowe skośne jednorzędowe; - kulkowe skośne dwurzędowe; - kulkowe wahliwe; - stożkowe; - baryłkowe; - walcowe jednorzędowe. Działanie programu polega na przeglądaniu katalogu łożysk tocznych i wyszukiwaniu, z każdej grupy łożysk poprzecznych i poprzeczno-wzdłużnych, łożysk spełniających kryterium nośności dla żądanej średnicy wału d, tzn. że nośność dynamiczna C znalezionego łożyska jest większa lub równa nośności wymaganej C w, czyli: C C w. Wymaganą nośność dynamiczną (ruchową) C w wyznacza się z zależności: w z p C = F L gdzie: F z obciążenie zastępcze [dan] L trwałość łożyska [mln obr]; p wykładnik potęgowy, którego wartość wynosi: - dla łożysk kulkowych p=3; - dla łożysk wałeczkowych p=10/3. Obciążenie zastępcze Fz = X Fr + Y Fa w którym: F r poprzeczna składowa obciążenia; F a wzdłużna składowa obciążenia X współczynnik obciążenia poprzecznego; Y współczynnik obciążenia wzdłużnego. Trwałość łożyska L = gdzie: L h trwałość godzinowa [h] n prędkość obrotowa wału [obr/min]. 60 L 10 h 6 n Zatem nośność dynamiczna C w opisana jest zależnością: 60 L 10 p h ( ) 6 C = X F + Y F w r a n
17 Przy doborze łożysk pracujących w podwyższonych temperaturach, wymaganą nośność należy obliczać z zależności: C w ( ) X F + Y F 60 L n = r a p h 6 ft 10 Wpływ temperatury na pracę łożyska uwzględnia się za pomocą współczynnika f t. W przypadku, gdy chcemy uwzględnić zjawiska dynamiczne, wówczas przyjmujemy współczynnik nadwyżek dynamicznych f d. Zatem obciążenie zastępcze F z można zapisać: ( ) F = X F f + Y F z r d a W celu wywołania okna doboru łożysk tocznych, pokazane na rys.24, należy kliknąć lewym klawiszem myszy na ikonie trybie kształtowania wału. (Dobór łożysk) z paska narzędzi, który znajduje się w Rys.24. Okno: Dobór łożysk Okno to posiada dwie zakładki: Dane wejściowe i Łożyska. W zakładce: Dane wejściowe (rys.24) znajdują się następujące wielkości wejściowe: a) obciążenia działające na węzeł łożyskowy, tj. obciążenie poprzeczne F r i wzdłużne F a ; b) średnica czopa wału d, na którym osadzono łożysko; c) wymagana trwałość godzinowa łożyska L h ; d) temperatura pracy łożyska t; e) współczynnik nadwyżek dynamicznych f d. Obciążenie F r i F a oraz średnicę czopa d program przyjmuje z poprzednich wyliczeń wału (F r, F a ) oraz jego kształtowania (d). Pozostałe wielkości konstruktor musi ustalić sam. Trwałość L h przyjmuje się w granicach h. Dla przyrządów rzadko używanych można przyjąć L h = 500 h. Trwałość L h = h przyjmuje się dla maszyn o pracy ciągłej (24h/dobę) lub dla maszyn o wymaganym wielkim stopniu pewności pracy. Najczęściej przyjmuje się trwałość L h = h. Wartości współczynnika wpływu temperatury f t są następujące: f t = 1 dla t 150 o C; f t = 0.98 dla t = o C;
18 f t = 0.90 dla t = o C; f t = 0.75 dla t = o C; f t = 0.60 dla t > 300 o C. Współczynnik nadwyżek dynamicznych f d zależy od rodzaju silnika i urządzenia napędzanego oraz uwzględnia nadwyżki wynikające z rodzaju mechanizmu, w którym zastosowano łożyska. Wartości współczynnika f d podano w zakładce: Dane wejściowe. Po ustaleniu wielkości wejściowych można przejść do wyboru łożysk spełniających nasze wymagania. W tym celu należy otworzyć zakładkę: Łożyska, którą pokazano na rys.25. Rys.25. Okno zakładki: Łożyska Okno podzielone jest na dwa mniejsze. W lewym oknie znajdują się łożyska dla podpory stałej, a w prawym dla podpory ruchomej. Jeżeli po lewej stronie nazwy łożyska znajduje się znak + to znaczy, że tego rodzaju łożyska spełniają założone wcześniej wymagania. Klikając dwukrotnie lewym przyciskiem myszy na nazwie łożyska, które spełnia wymagania otrzymujemy listę oznaczeń łożysk w danej grupie (rys.25). Wyboru danego łożyska dokonujemy poprzez kliknięcie lewym klawiszem myszy na kwadraciku znajdującym się obok oznaczenia łożyska. Natomiast klikając dwukrotnie lewym klawiszem myszy na oznaczeniu łożyska otwieramy okno z rysunkiem łożyska, co pokazano na rys.26. W tym oknie można odczytać główne wymiary łożyska oraz jego zabudowy, co może być pomocne przy konstruowaniu węzła łożyskowego i sporządzaniu rysunku.
19 Rys.26. Okno z wymiarami łożyska Dobrane łożyska toczne można narysować, w postaci schematycznej, na tle zaprojektowanego wału (rys.27). Do tego celu służy ikona. Rys.27. Widok ukształtowanego wału wraz z dobranymi łożyskami tocznym Po wstawieniu łożysk, jeśli zajdzie taka potrzeba, można kształt wału skorygować, dopasowując go do dobranych łożysk. Sposób zmiany wymiarów poszczególnych stopni wału podano powyżej. Ostatecznie ukształtowany wał można wyeksportować w postaci rysunku wału do pliku w formacie.dxf, który może być odczytany przez programy graficzne, np.: przez program AutoCAD. W tym celu należy lewym klawiszem myszy kliknąć na ikonie (Exportuj rysunek) w pasku narzędzi. Podczas kształtowania wału w tym trybie można zmienić wielkość czcionek za pomocą ikony (Właściwości).
20 3. Tryb widoku W tym trybie można zobaczyć ugięcie zaprojektowanego wału oraz sprawdzić czy zachowany został warunek dopuszczalnej strzałki ugięcia f dop oraz kąta ugięcia wału Θ dop. Aby zobaczyć ugięcie wału należy kliknąć lewym klawiszem myszy na ikonie narzędzi, który pokazano na rys.28. z paska Rys.28. Pasek narzędzi w trybie widoku W celu precyzyjnego odczytania strzałki ugięcia f lub kąta ugięcia wału Θ dla wybranej jego długości oraz porównania z wartościami dopuszczalnymi(f dop, Θ dop ) należy wprowadzić okno z suwakiem oraz z tymi wartościami. Do tego służy ikona. Program podaje strzałki ugięcia f oraz kąty ugięcia Θ w dwóch płaszczyznach oraz ich wypadkowe. Również można odczytać dopuszczalną strzałkę ugięcia wału f dop w określonym jego miejscu, a także dopuszczalny kąt ugięcia wału Θ dop. Ikona służy do pokazania ukształtowanego wału w postaci trójwymiarowej.
1. Dostosowanie paska narzędzi.
1. Dostosowanie paska narzędzi. 1.1. Wyświetlanie paska narzędzi Rysuj. Rys. 1. Pasek narzędzi Rysuj W celu wyświetlenia paska narzędzi Rysuj należy wybrać w menu: Widok Paski narzędzi Dostosuj... lub
Bardziej szczegółowoProjekt wału pośredniego reduktora
Projekt wału pośredniego reduktora Schemat kinematyczny Silnik elektryczny Maszyna robocza P Grudziński v10d MT1 1 z 4 n 3 wyjście z 1 wejście C y n 1 C 1 O z 3 n M koło czynne O 1 z z 1 koło bierne P
Bardziej szczegółowoTworzenie prezentacji w MS PowerPoint
Tworzenie prezentacji w MS PowerPoint Program PowerPoint dostarczany jest w pakiecie Office i daje nam możliwość stworzenia prezentacji oraz uatrakcyjnienia materiału, który chcemy przedstawić. Prezentacje
Bardziej szczegółowoProjekt reduktora. B x. Układ sił. z 1 O 2. P z C 1 O 1. n 1. A S b S a. n 2 z 2
Projekt reduktora Układ sił y z 1 O b B x A O 1 z n 1 C 1 P z b A S b S a n z 1 Projekt reduktora Układ sił y z 1 O b B x A O 1 n 1 C 1 P z g g z b n Q y z Projekt reduktora Układ sił y z 1 O b B x Q z
Bardziej szczegółowoKoła stożkowe o zębach skośnych i krzywoliniowych oraz odpowiadające im zastępcze koła walcowe wytrzymałościowo równoważne
Spis treści PRZEDMOWA... 9 1. OGÓLNA CHARAKTERYSTYKA I KLASYFIKACJA PRZEKŁADNI ZĘBATYCH... 11 2. ZASTOSOWANIE I WYMAGANIA STAWIANE PRZEKŁADNIOM ZĘBATYM... 22 3. GEOMETRIA I KINEMATYKA PRZEKŁADNI WALCOWYCH
Bardziej szczegółowo1. Otwórz pozycję Piston.iam
1. Otwórz pozycję Piston.iam 2. Wybierz z drzewa wyboru poziomego Środowisko następnie Symulacja Dynamiczna 3. Wybierz Ustawienia Symulacji 4. W ustawieniach symulacji dynamicznej zaznacz: - Automatycznie
Bardziej szczegółowoWprowadzenie układu ramowego do programu Robot w celu weryfikacji poprawności uzyskanych wyników przy rozwiązaniu zadanego układu hiperstatycznego z
Wprowadzenie układu ramowego do programu Robot w celu weryfikacji poprawności uzyskanych wyników przy rozwiązaniu zadanego układu hiperstatycznego z wykorzystaniem Metody Sił Temat zadania rozwiązanie
Bardziej szczegółowoEdytor tekstu MS Word 2003 - podstawy
Edytor tekstu MS Word 2003 - podstawy Cz. 4. Rysunki i tabele w dokumencie Obiekt WordArt Jeżeli chcemy zamieścić w naszym dokumencie jakiś efektowny napis, na przykład hasło reklamowe, możemy wykorzystać
Bardziej szczegółowoTworzenie dokumentacji 2D
Tworzenie dokumentacji 2D Tworzenie dokumentacji technicznej 2D dotyczy określonej części (detalu), uprzednio wykonanej w przestrzeni trójwymiarowej. Tworzenie rysunku 2D rozpoczynamy wybierając z menu
Bardziej szczegółowoINSTYTUT INFORMATYKI STOSOWANEJ MODELOWANIE CZĘŚCI Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU SOLID EDGE
INSTYTUT INFORMATYKI STOSOWANEJ MODELOWANIE CZĘŚCI Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU SOLID EDGE Łódź 2012 1 Program Solid Edge ST (Synchronous Technology) umożliwia projektowanie urządzeń technicznych w środowisku
Bardziej szczegółowo3. Wstępny dobór parametrów przekładni stałej
4,55 n1= 3500 obr/min n= 1750 obr/min N= 4,55 kw 0,70 1,00 16 37 1,41 1,4 8 30,7 1,41 1. Obliczenie momentu Moment na kole n1 obliczam z zależności: 9550 9550 Moment na kole n obliczam z zależności: 9550
Bardziej szczegółowoObliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT
Obliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT 1. Wybór typu konstrukcji (poniższe okno dostępne po wybraniu ikony NOWE) 2. Ustawienie norm projektowych oraz domyślnego materiału Z menu górnego wybieramy
Bardziej szczegółowoEdytor tekstu OpenOffice Writer Podstawy
Edytor tekstu OpenOffice Writer Podstawy Cz. 3. Rysunki w dokumencie Obiekt Fontwork Jeżeli chcemy zamieścić w naszym dokumencie jakiś efektowny napis, na przykład tytuł czy hasło promocyjne, możemy w
Bardziej szczegółowoUMOWY INSTRUKCJA STANOWISKOWA
UMOWY INSTRUKCJA STANOWISKOWA Klawisze skrótów: F7 wywołanie zapytania (% - zastępuje wiele znaków _ - zastępuje jeden znak F8 wyszukanie według podanych kryteriów (system rozróżnia małe i wielkie litery)
Bardziej szczegółowoModelowanie części w kontekście złożenia
Modelowanie części w kontekście złożenia W rozdziale zostanie przedstawiona idea projektowania części na prostym przykładzie oraz zastosowanie projektowania w kontekście złożenia do wykonania komponentu
Bardziej szczegółowoRys.1. Uaktywnianie pasków narzędzi. żądanych pasków narzędziowych. a) Modelowanie części: (standardowo widoczny po prawej stronie Przeglądarki MDT)
Procesy i techniki produkcyjne Instytut Informatyki i Zarządzania Produkcją Wydział Mechaniczny Ćwiczenie 3 (1) Zasady budowy bibliotek parametrycznych Cel ćwiczenia: Celem tego zestawu ćwiczeń 3.1, 3.2
Bardziej szczegółowoEdytor tekstu MS Word 2010 PL: grafika. Edytor tekstu MS Word umożliwia wstawianie do dokumentów grafiki.
Edytor tekstu MS Word 2010 PL: grafika. Edytor tekstu MS Word umożliwia wstawianie do dokumentów grafiki. Edytor tekstu MS Word 2010 PL: kształty. Do każdego dokumentu można wstawić tzw. kształty. Aby
Bardziej szczegółowoOficyna Wydawnicza UNIMEX ebook z zabezpieczeniami DRM
Oficyna Wydawnicza UNIMEX ebook z zabezpieczeniami DRM Opis użytkowy aplikacji ebookreader Przegląd interfejsu użytkownika a. Okno książki. Wyświetla treść książki podzieloną na strony. Po prawej stronie
Bardziej szczegółowoĆwiczenia nr 4. Arkusz kalkulacyjny i programy do obliczeń statystycznych
Ćwiczenia nr 4 Arkusz kalkulacyjny i programy do obliczeń statystycznych Arkusz kalkulacyjny składa się z komórek powstałych z przecięcia wierszy, oznaczających zwykle przypadki, z kolumnami, oznaczającymi
Bardziej szczegółowoInstrukcja wprowadzania graficznych harmonogramów pracy w SZOI Wg stanu na 21.06.2010 r.
Instrukcja wprowadzania graficznych harmonogramów pracy w SZOI Wg stanu na 21.06.2010 r. W systemie SZOI została wprowadzona nowa funkcjonalność umożliwiająca tworzenie graficznych harmonogramów pracy.
Bardziej szczegółowoWprowadzanie zadanego układu do
Wprowadzanie zadanego układu do programu ROBOT w celu rozwiązania MP 1. Ustawienie preferencji zadania WYMIARY Narzędzia -> Preferencje zadania SIŁY INNE MATERIAŁY Najpierw należy dodać, a potem kliknąć
Bardziej szczegółowoObsługa programu Soldis
Obsługa programu Soldis Uruchomienie programu Po uruchomieniu, program zapyta o licencję. Można wybrać licencję studencką (trzeba założyć konto na serwerach soldisa) lub pracować bez licencji. Pliki utworzone
Bardziej szczegółowo2. Pręt skręcany o przekroju kołowym
2. Pręt skręcany o przekroju kołowym Przebieg wykładu : 1. Sformułowanie zagadnienia 2. Warunki równowagi kąt skręcenia 3. Warunek geometryczny kąt odkształcenia postaciowego 4. Związek fizyczny Prawo
Bardziej szczegółowo1. Skopiować naswój komputer: (tymczasowy adres)
Instrukcja instalacji Programu Ewangelie i pracy z nim 1. Skopiować naswój komputer: http://grant.rudolf.waw.pl/ (tymczasowy adres) a/ katalog ze skanami przekładu Nowego Testamentu b/pliki z edycjami
Bardziej szczegółowoPrezentacja multimedialna MS PowerPoint 2010 (podstawy)
Prezentacja multimedialna MS PowerPoint 2010 (podstawy) Cz. 4. Animacje, przejścia, pokaz slajdów Dzięki animacjom nasza prezentacja może stać się bardziej dynamiczna, a informacje, które chcemy przekazać,
Bardziej szczegółowoE-geoportal Podręcznik użytkownika.
PROCAD SA E-geoportal Podręcznik użytkownika. gis@procad.pl 2 Spis treści 1. Wstęp.... 3 2. Ikony narzędziowe.... 4 2.1. Ikony narzędziowe przesuwanie obszaru mapy.... 5 2.2. Ikony narzędziowe informacja
Bardziej szczegółowoPOMOC / INSTRUKCJA OBSŁUGI
POMOC / INSTRUKCJA OBSŁUGI 1. Powiększanie mapy 2. Plakat 3. Schemat lekcji 4. Broszura informacyjna 5. Instrukcja obsługi Pasek narzędzi i menu wyboru Zmiana skali mapy Mini mapa - podgląd na położenie
Bardziej szczegółowoZadanie Wstaw wykres i dokonaj jego edycji dla poniższych danych. 8a 3,54 8b 5,25 8c 4,21 8d 4,85
Zadanie Wstaw wykres i dokonaj jego edycji dla poniższych danych Klasa Średnia 8a 3,54 8b 5,25 8c 4,21 8d 4,85 Do wstawienia wykresu w edytorze tekstu nie potrzebujemy mieć wykonanej tabeli jest ona tylko
Bardziej szczegółowoCelem ćwiczenia jest zapoznanie się z podstawowymi funkcjami i pojęciami związanymi ze środowiskiem AutoCAD 2012 w polskiej wersji językowej.
W przygotowaniu ćwiczeń wykorzystano m.in. następujące materiały: 1. Program AutoCAD 2012. 2. Graf J.: AutoCAD 14PL Ćwiczenia. Mikom 1998. 3. Kłosowski P., Grabowska A.: Obsługa programu AutoCAD 14 i 2000.
Bardziej szczegółowoVetLINK moduł MAPA Instrukcja obsługi
VetLINK moduł MAPA Instrukcja obsługi Spis treści Wstęp...1 Przeglądanie i filtrowanie danych...3 Dodawanie nowych obiektów...3 Dodawanie miejsca...3 Dodawanie ogniska...3 Dodawanie obszaru...4 Wstęp Moduł
Bardziej szczegółowoOpis preprocesora graficznego dla programu KINWIR -I
Preprocesor graficzny PREPROC (w zastosowaniu do programu KINWIR-I) Interaktywny program PREPROC.EXE oparty jest na środowisku Winteractera sytemu LAHEY. Umożliwia on tworzenie i weryfikację dyskretyzacji
Bardziej szczegółowoZadanie 1. Stosowanie stylów
Zadanie 1. Stosowanie stylów Styl to zestaw elementów formatowania określających wygląd: tekstu atrybuty czcionki (tzw. styl znaku), akapitów np. wyrównanie tekstu, odstępy między wierszami, wcięcia, a
Bardziej szczegółowo1. Wprowadzenie. 1.1 Uruchamianie AutoCAD-a 14. 1.2 Ustawienia wprowadzające. Auto CAD 14 1-1. Aby uruchomić AutoCada 14 kliknij ikonę
Auto CAD 14 1-1 1. Wprowadzenie. 1.1 Uruchamianie AutoCAD-a 14 Aby uruchomić AutoCada 14 kliknij ikonę AutoCAD-a 14 można uruchomić również z menu Start Start Programy Autodesk Mechanical 3 AutoCAD R14
Bardziej szczegółowoPOMIARY WIDEO W PROGRAMIE COACH 5
POMIARY WIDEO W PROGRAMIE COACH 5 Otrzymywanie informacji o położeniu zarejestrowanych na cyfrowym filmie wideo drobin odbywa się z wykorzystaniem oprogramowania do pomiarów wideo będącego częścią oprogramowania
Bardziej szczegółowo3.7. Wykresy czyli popatrzmy na statystyki
3.7. Wykresy czyli popatrzmy na statystyki Współczesne edytory tekstu umożliwiają umieszczanie w dokumentach prostych wykresów, służących do graficznej reprezentacji jakiś danych. Najprostszym sposobem
Bardziej szczegółowoPrezentacja multimedialna MS PowerPoint 2010 (podstawy)
Prezentacja multimedialna MS PowerPoint 2010 (podstawy) Cz. 2. Wstawianie obiektów do slajdu Do slajdów w naszej prezentacji możemy wstawić różne obiekty (obraz, dźwięk, multimedia, elementy ozdobne),
Bardziej szczegółowoĆwiczenie pochodzi ze strony
Ćwiczenie pochodzi ze strony http://corel.durscy.pl/ Celem ćwiczenia jest poznanie właściwości obiektu Elipsa oraz możliwości tworzenia za pomocą niego rysunków. Dodatkowo, w zadaniu tym, ćwiczone są umiejętności
Bardziej szczegółowoKomputerowe projektowanie konstrukcji mechanicznych
Komputerowe projektowanie konstrukcji mechanicznych 2018/2019 dr inż. Michał Dolata www.mdolata.zut.edu.pl Łożyska 2 Wykład przygotowany został na podstawie materiałów ze strony internetowej firmy SKF
Bardziej szczegółowoW tym ćwiczeniu zostanie wykonany prosty profil cienkościenny, jak na powyŝszym rysunku.
ĆWICZENIE 1 - Podstawy modelowania 3D Rozdział zawiera podstawowe informacje i przykłady dotyczące tworzenia trójwymiarowych modeli w programie SolidWorks. Ćwiczenia zawarte w tym rozdziale są podstawą
Bardziej szczegółowoRys. 1. Rozpoczynamy rysunek pojedynczej części
Inventor cw1 Otwieramy nowy rysunek typu Inventor Part (ipt) pojedyncza część. Wykonujemy to następującym algorytmem, rys. 1: 1. Na wstędze Rozpocznij klikamy nowy 2. W oknie dialogowym Nowy plik klikamy
Bardziej szczegółowoI. Spis treści I. Spis treści... 2 II. Kreator szablonów... 3 1. Tworzenie szablonu... 3 2. Menu... 4 a. Opis ikon... 5 3. Dodanie nowego elementu...
Kreator szablonów I. Spis treści I. Spis treści... 2 II. Kreator szablonów... 3 1. Tworzenie szablonu... 3 2. Menu... 4 a. Opis ikon... 5 3. Dodanie nowego elementu... 7 a. Grafika... 7 b. Tekst... 7 c.
Bardziej szczegółowoRys.1. Technika zestawiania części za pomocą polecenia WSTAWIAJĄCE (insert)
Procesy i techniki produkcyjne Wydział Mechaniczny Ćwiczenie 3 (2) CAD/CAM Zasady budowy bibliotek parametrycznych Cel ćwiczenia: Celem tego zestawu ćwiczeń 3.1, 3.2 jest opanowanie techniki budowy i wykorzystania
Bardziej szczegółowo1. Umieść kursor w miejscu, w którym ma być wprowadzony ozdobny napis. 2. Na karcie Wstawianie w grupie Tekst kliknij przycisk WordArt.
Grafika w dokumencie Wprowadzanie ozdobnych napisów WordArt Do tworzenia efektownych, ozdobnych napisów służy obiekt WordArt. Aby wstawić do dokumentu obiekt WordArt: 1. Umieść kursor w miejscu, w którym
Bardziej szczegółowo1.1. Przykład projektowania konstrukcji prętowej z wykorzystaniem ekranów systemu ROBOT Millennium
ROBOT Millennium wersja 20.0 - Podręcznik użytkownika (PRZYKŁADY) strona: 3 1. PRZYKŁADY UWAGA: W poniższych przykładach została przyjęta następująca zasada oznaczania definicji początku i końca pręta
Bardziej szczegółowo6.4. Efekty specjalne
6.4. Efekty specjalne Ile wart byłby porządny film bez efektów specjalnych. Przecież to właśnie one nadają charakter dla filmu i przykuwają uwagę widza. Dlaczego nie wykorzystać by tego w prezentacjach?
Bardziej szczegółowoBadanie ruchu złożenia
Badanie ruchu złożenia W wersji Standard programu SolidWorks mamy do dyspozycji dwie aplikacje: Podstawowy ruch symulacja ruchu z użyciem grawitacji, sprężyn, napędów oraz kontaktu między komponentami.
Bardziej szczegółowoStyczeń Takie zadanie będzie sygnalizowane komunikatem:
Styczeń 2011 26. W modelach typu Płyta przy obrocie całego modelu względem wybranego punktu (menu Węzły, opcja Obróć węzły) zostaje zachowana konfiguracja słupów i ścian względem siatki. 27. W modelach
Bardziej szczegółowoLaboratorium z Grafiki InŜynierskiej CAD. Rozpoczęcie pracy z AutoCAD-em. Uruchomienie programu
Laboratorium z Grafiki InŜynierskiej CAD W przygotowaniu ćwiczeń wykorzystano m.in. następujące materiały: 1. Program AutoCAD 2010. 2. Graf J.: AutoCAD 14PL Ćwiczenia. Mikom 1998. 3. Kłosowski P., Grabowska
Bardziej szczegółowoINSTRUKCJA OBSŁUGI ❽ Wyniki analizy
INSTRUKCJA OBSŁUGI ❽ Wyniki analizy 2 SPIS TREŚCI I. ZAKTUALIZOWANY INTERFEJS PROGRAMU SCADA Pro II. OPIS NOWEGO INTERFEJSU 1. Wyniki analizy 1.1 Wykresy/Deformacje 1.2 Różne 3 I. ZAKTUALIZOWANY INTERFEJS
Bardziej szczegółowo1. Okna modułów Dane i Wyniki można przemieszczać po ekranie, jeśli nie jest wciśnięty przycisk Maksymalizacji
Luty 2010 1. Okna modułów Dane i Wyniki można przemieszczać po ekranie, jeśli nie jest wciśnięty przycisk Maksymalizacji 2. Po ustawieniu w menu Konfiguracja dwóch monitorów można mieć obraz o połówkowej
Bardziej szczegółowoANALIZA RAMY PŁASKIEJ W SYSTEMIE ROBOT. Adam Wosatko
ANALIZA RAMY PŁASKIEJ W SYSTEMIE ROBOT Adam Wosatko v. 1.2, Marzec 2019 2 1. Definicja i typ zadania, początkowe ustawienia Definicja zadania. Zadanie przykładowe do rozwiązania za pomocą systemu obliczeniowego
Bardziej szczegółowoProgram graficzny MS Paint.
Program graficzny MS Paint. Program graficzny MS Paint (w starszych wersjach Windows Paintbrush lub mspaint) aplikacja firmy Microsoft w systemach Windows służąca do obróbki grafiki. SP 8 Lubin Zdjęcie:
Bardziej szczegółowoKultywator rolniczy - dobór parametrów sprężyny do zadanych warunków pracy
Metody modelowania i symulacji kinematyki i dynamiki z wykorzystaniem CAD/CAE Laboratorium 6 Kultywator rolniczy - dobór parametrów sprężyny do zadanych warunków pracy Opis obiektu symulacji Przedmiotem
Bardziej szczegółowoPrzykład Łuk ze ściągiem, obciążenie styczne. D A
Przykład 1.4. Łuk ze ściągiem, obciążenie styczne. Rysunek przedstawia łuk trójprzegubowy, kołowy, ze ściągiem. Łuk obciążony jest obciążeniem stycznym do łuku, o stałej gęstości na jednostkę długości
Bardziej szczegółowoLiczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze
15. Przedmiot: WYTRZYMAŁOŚĆ MATERIAŁÓW Kierunek: Mechatronika Specjalność: mechatronika systemów energetycznych Rozkład zajęć w czasie studiów Liczba godzin Liczba godzin Liczba tygodni w tygodniu w semestrze
Bardziej szczegółowoSystem Informatyczny CELAB. Terminy, alarmy
Instrukcja obsługi programu 2.18. Terminy, alarmy Architektura inter/intranetowa Aktualizowano w dniu: 2007-09-25 System Informatyczny CELAB Terminy, alarmy Spis treści 1. Terminy, alarmy...2 1.1. Termin
Bardziej szczegółowoPodręczna pomoc Microsoft Power Point 2007
Podręczna pomoc Microsoft Power Point 2007 Animacja (przejście) slajdu... 2 Wybór przejścia slajdu... 2 Ustawienie dźwięku dla przejścia... 3 Ustawienie szybkości przejścia slajdu... 4 Sposób przełączenia
Bardziej szczegółowoEdytor tekstu MS Word 2010 PL. Edytor tekstu to program komputerowy umożliwiający wprowadzenie lub edycję tekstu.
Edytor tekstu MS Word 2010 PL. Edytor tekstu to program komputerowy umożliwiający wprowadzenie lub edycję tekstu. SP 8 Lubin Zdjęcie: www.softonet.pl Otwieranie programu MS Word. Program MS Word można
Bardziej szczegółowoPodstawy tworzenia prezentacji w programie Microsoft PowerPoint 2007
Podstawy tworzenia prezentacji w programie Microsoft PowerPoint 2007 opracowanie: mgr Monika Pskit 1. Rozpoczęcie pracy z programem Microsoft PowerPoint 2007. 2. Umieszczanie tekstów i obrazów na slajdach.
Bardziej szczegółowonarzędzie Linia. 2. W polu koloru kliknij kolor, którego chcesz użyć. 3. Aby coś narysować, przeciągnij wskaźnikiem w obszarze rysowania.
Elementy programu Paint Aby otworzyć program Paint, należy kliknąć przycisk Start i Paint., Wszystkie programy, Akcesoria Po uruchomieniu programu Paint jest wyświetlane okno, które jest w większej części
Bardziej szczegółowoI Tworzenie prezentacji za pomocą szablonu w programie Power-Point. 1. Wybieramy z górnego menu polecenie Nowy a następnie Utwórz z szablonu
I Tworzenie prezentacji za pomocą szablonu w programie Power-Point 1. Wybieramy z górnego menu polecenie Nowy a następnie Utwórz z szablonu 2. Po wybraniu szablonu ukaŝe się nam ekran jak poniŝej 3. Następnie
Bardziej szczegółowoAnaliza mechanizmu korbowo-suwakowego
Cel ćwiczenia: Metody modelowania i symulacji kinematyki i dynamiki z wykorzystaniem CAD/CAE Laboratorium I Analiza mechanizmu korbowo-suwakowego Celem ćwiczenia jest zapoznanie ze środowiskiem symulacji
Bardziej szczegółowoAnaliza kinematyczna i dynamiczna układu roboczego. koparki DOSAN
Metody modelowania i symulacji kinematyki i dynamiki z wykorzystaniem CAD/CAE Laboratorium 7 Analiza kinematyczna i dynamiczna układu roboczego koparki DOSAN Maszyny górnicze i budowlne Laboratorium 6
Bardziej szczegółowoRozdział 8 WYNIKI ANALIZY SPIS TREŚCI. I. ULEPSZONY INTERFEJS SCADA Pro II. OPIS INTERFEJSU SCADA Pro 1. Wyniki Deformacji
SPIS TREŚCI I. ULEPSZONY INTERFEJS SCADA Pro II. OPIS INTERFEJSU SCADA Pro 1. Wyniki Deformacji 2 I. ULEPSZONY INTERFEJS SCADA Pro 3 I. OPIS SZCZEGÓŁOWY INTERFEJSU SCADA Pro W SCADA Pro 17 komendy pogrupowane
Bardziej szczegółowoPODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN KLASA IV TECHNIKUM ZAWODOWE ZAWÓD TECHNIK MECHANIK
DZIAŁ WAŁY, OSIE, ŁOśYSKA WYMAGANIA EDUKACYJNE PODSTAWY KONSTRUKCJI MASZYN KLASA IV TECHNIKUM ZAWODOWE scharakteryzować sztywność giętą i skrętną osi i wałów; obliczać osie i wały dwupodporowe; obliczać
Bardziej szczegółowoLokalizacja jest to położenie geograficzne zajmowane przez aparat. Miejsce, w którym zainstalowane jest to urządzenie.
Lokalizacja Informacje ogólne Lokalizacja jest to położenie geograficzne zajmowane przez aparat. Miejsce, w którym zainstalowane jest to urządzenie. To pojęcie jest używane przez schematy szaf w celu tworzenia
Bardziej szczegółowoMenu Narzędzia w Edytorze symboli i Edytorze Widoku aparatów
Menu Narzędzia w Edytorze symboli i Edytorze Widoku aparatów Wyświetlanie właściwości elementów Polecenie umożliwia wyświetlenie właściwości elementu. Narzędzia > Status > Elementu Menu kontekstowe: Status
Bardziej szczegółowo1. Opis okna podstawowego programu TPrezenter.
OPIS PROGRAMU TPREZENTER. Program TPrezenter przeznaczony jest do pełnej graficznej prezentacji danych bieżących lub archiwalnych dla systemów serii AL154. Umożliwia wygodną i dokładną analizę na monitorze
Bardziej szczegółowo1.1 Zakładka Mapa. Kliknięcie zakładki "Mapa" spowoduje wyświetlenie panelu mapy:
1.1 Zakładka Mapa Kliknięcie zakładki "Mapa" spowoduje wyświetlenie panelu mapy: Rys. 1 Zakładka Mapa Zakładka "Mapa" podzielona została na sześć części: 1. Legenda, 2. Pasek narzędzi, 3. Panel widoku
Bardziej szczegółowo54. Układy współrzędnych
54 54. Układy współrzędnych Współrzędne punktów i dostępne układy współrzędnych na płaszczyźnie (2D) omówiono w rozdziale 8. Współrzędne 2D. W tym rozdziale podane zostaną informacje dodatkowe konieczne
Bardziej szczegółowoPodręcznik użytkownika programu. Ceremonia 3.1
Podręcznik użytkownika programu Ceremonia 3.1 1 Spis treści O programie...3 Główne okno programu...4 Edytor pieśni...7 Okno ustawień programu...8 Edycja kategorii pieśni...9 Edytor schematów slajdów...10
Bardziej szczegółowoJLR EPC. Szybki start. Spis treści. Polish Version 2.0. Przewodnik krok po kroku Przewodnik po ekranach
JLR EPC Szybki start Spis treści Przewodnik krok po kroku...2-7 Przewodnik po ekranach....8-11 Polish Version 2.0 Szybki start aplikacji JLR EPC 1. Uruchamianie aplikacji Otwórz przeglądarkę internetową
Bardziej szczegółowogruparectan.pl 1. Silos 2. Ustalenie stopnia statycznej niewyznaczalności układu SSN Strona:1 Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił
1. Silos Dla danego układu wyznaczyć MTN metodą sił Rys. Schemat układu Przyjęto przekrój podstawowy: I= 3060[cm4] E= 205[GPa] Globalne EI= 6273[kNm²] Globalne EA= 809750[kN] 2. Ustalenie stopnia statycznej
Bardziej szczegółowoOBLICZANIE KÓŁK ZĘBATYCH
OBLICZANIE KÓŁK ZĘBATYCH koło podziałowe linia przyporu P R P N P O koło podziałowe Najsilniejsze zginanie zęba następuje wówczas, gdy siła P N jest przyłożona u wierzchołka zęba. Siłę P N można rozłożyć
Bardziej szczegółowoUżycie przestrzeni papieru i odnośników - ćwiczenie
Użycie przestrzeni papieru i odnośników - ćwiczenie Informacje ogólne Korzystanie z ćwiczeń Podczas rysowania w AutoCADzie, praca ta zwykle odbywa się w przestrzeni modelu. Przed wydrukowaniem rysunku,
Bardziej szczegółowoZadanie 3. Praca z tabelami
Zadanie 3. Praca z tabelami Niektóre informacje wygodnie jest przedstawiać w tabeli. Pokażemy, w jaki sposób można w dokumentach tworzyć i formatować tabele. Wszystkie funkcje związane z tabelami dostępne
Bardziej szczegółowoPrezentacja MS PowerPoint 2010 PL.
Prezentacja MS PowerPoint 2010 PL. Microsoft PowerPoint to program do tworzenia prezentacji multimedialnych wchodzący w skład pakietu biurowego Microsoft Office. Prezentacje multimedialne to rodzaje prezentacji
Bardziej szczegółowoModelowanie 3D. Składanie zespołuu maszynowego
Ćwiczenie 5 Składanie zespołuu maszynowego Cel ćwiczenia stanowi wykonanie złożenia modelu zespołu maszynowego składającego sięę komponentów wykonanych w ćwiczeniach od 2 do 4, złożenie przedstawiono na
Bardziej szczegółowoRysunek 1. Zmontowane części
Montaż wiązania złożenia Zagadnienia. Wykorzystanie wiązań do tworzenia geometrycznych relacji pomiędzy detalami złożenia. Przenoszenie detali (części) do rysunku zestawieniowego (złożenia). Wiązania Wspólne,
Bardziej szczegółowoPODRĘCZNIK UŻYTKOWNIKA PROGRAMU INTERCLINIC MODUŁ SZPITAL
PODRĘCZNIK UŻYTKOWNIKA PROGRAMU INTERCLINIC MODUŁ SZPITAL 1 SPIS TREŚCI: I. Podstawowe pojęcia II. Podstawowe operacje III. Obsługa programu I. PODSTAWOWE POJĘCIA Ekran: Przycisk poleceń pozwala na wykonanie
Bardziej szczegółowoArkusz kalkulacyjny MS Excel 2010 PL.
Arkusz kalkulacyjny MS Excel 2010 PL. Microsoft Excel to aplikacja, która jest powszechnie używana w firmach i instytucjach, a także przez użytkowników domowych. Jej główne zastosowanie to dokonywanie
Bardziej szczegółowoStyczeń Można zadawać szerokość współpracującą nie tylko w żebrach poziomych i pionowych, ale też ukośnych.
Styczeń 2015 78. Można zadawać szerokość współpracującą nie tylko w żebrach poziomych i pionowych, ale też ukośnych. 79. W konfiguracji ABC, w zakładce Ekran wprowadzono możliwość zmiany wielkości czcionki
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO ETRADER ROZDZIAŁ XII. ALERTY SPIS TREŚCI
PRZEWODNIK PO ETRADER ROZDZIAŁ XII. ALERTY SPIS TREŚCI 1. OPIS OKNA 3 2. OTWIERANIE OKNA 3 3. ZAWARTOŚĆ OKNA 4 3.1. WIDOK AKTYWNE ALERTY 4 3.2. WIDOK HISTORIA NOWO WYGENEROWANYCH ALERTÓW 4 3.3. DEFINIOWANIE
Bardziej szczegółowo[W pisz tytuł dokumentu] Składanie zespołu maszynowego Ćwiczenie 1
[Wpisz tytuł dokumentu] Składanie zespołu maszynowego Ćwiczenie 1 Celem ćwiczenia stanowi wykonanie prostego profilu cienkościennego przedstawionego na rys. 1.1 Rys 1.1 Utworzenie nowego pliku: Z menu
Bardziej szczegółowoKolory elementów. Kolory elementów
Wszystkie elementy na schematach i planach szaf są wyświetlane w kolorach. Kolory te są zawarte w samych elementach, ale w razie potrzeby można je zmienić za pomocą opcji opisanych poniżej, przy czym dotyczy
Bardziej szczegółowoMS Word 2010. Długi dokument. Praca z długim dokumentem. Kinga Sorkowska 2011-12-30
MS Word 2010 Długi dokument Praca z długim dokumentem Kinga Sorkowska 2011-12-30 Dodawanie strony tytułowej 1 W programie Microsoft Word udostępniono wygodną galerię wstępnie zdefiniowanych stron tytułowych.
Bardziej szczegółowoSpis treści Szybki start... 4 Podstawowe informacje opis okien... 6 Tworzenie, zapisywanie oraz otwieranie pliku... 23
Spis treści Szybki start... 4 Podstawowe informacje opis okien... 6 Plik... 7 Okna... 8 Aktywny scenariusz... 9 Oblicz scenariusz... 10 Lista zmiennych... 11 Wartości zmiennych... 12 Lista scenariuszy/lista
Bardziej szczegółowoOPROGRAMOWANIE UŻYTKOWE
R 3 OPROGRAMOWANIE UŻYTKOWE PROJEKTOWANIE Z WYKORZYSTANIEM PROGRAMU Solid Edge Cz. I Part 14 A 1,5 15 R 2,5 OO6 R 4,5 12,72 29 7 A 1,55 1,89 1,7 O33 SECTION A-A OPRACOWANIE: mgr inż. Marcin Bąkała Uruchom
Bardziej szczegółowoŁożyska toczne. Budowa łożyska tocznego. Normalizacja łożysk tocznych i ich oznaczenie. wg. PN-86/M-86404
Łożyska toczne 0 Bardzo lekka 2 - Lekka 3 - Średnia 4 - Ciężka Budowa łożyska tocznego Normalizacja łożysk tocznych i ich oznaczenie. wg. PN-86/M-86404 a) Postacie łożysk różnią się drobnymi szczegółami
Bardziej szczegółowo7. WYZNACZANIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W BELKACH
7. WYZNCZNIE SIŁ WEWNĘTRZNYCH W ELKCH Zadanie 7.1 Dla belki jak na rysunku 7.1.1 ułożyć równania sił wewnętrznych i sporządzić ich wykresy. Dane: q, a, M =. Rys.7.1.1 Rys.7.1. W zależności od rodzaju podpór
Bardziej szczegółowoUkłady współrzędnych GUW, LUW Polecenie LUW
Układy współrzędnych GUW, LUW Polecenie LUW 1 Układy współrzędnych w AutoCAD Rysowanie i opis (2D) współrzędnych kartezjańskich: x, y współrzędnych biegunowych: r
Bardziej szczegółowoObliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT
Geometria i obciąŝenie Obliczenie kratownicy przy pomocy programu ROBOT Przekroje 1. Wybór typu konstrukcji 2. Definicja domyślnego materiału Z menu górnego wybieramy NARZĘDZIA -> PREFERENCJE ZADANIA 1
Bardziej szczegółowoOBIEKTY TECHNICZNE OBIEKTY TECHNICZNE
OBIEKTY TECHNICZNE Klawisze skrótów: F7 wywołanie zapytania (% - zastępuje wiele znaków _ - zastępuje jeden znak F8 wyszukanie według podanych kryteriów (system rozróżnia małe i wielkie litery) F9 wywołanie
Bardziej szczegółowoANALIZA RAMY PRZESTRZENNEJ W SYSTEMIE ROBOT. Adam Wosatko Tomasz Żebro
ANALIZA RAMY PRZESTRZENNEJ W SYSTEMIE ROBOT Adam Wosatko Tomasz Żebro v. 0.1, marzec 2009 2 1. Typ zadania i materiał Typ zadania. Spośród możliwych zadań(patrz rys. 1(a)) wybieramy statykę ramy przestrzennej
Bardziej szczegółowoPo naciśnięciu przycisku Dalej pojawi się okienko jak poniżej,
Tworzenie wykresu do danych z tabeli zawierającej analizę rozwoju wyników sportowych w pływaniu stylem dowolnym na dystansie 100 m, zarejestrowanych podczas Igrzysk Olimpijskich na przestrzeni lat 1896-2012.
Bardziej szczegółowoĆwiczenie nr 2 - Rysowanie precyzyjne
Ćwiczenie nr 2 - Rysowanie precyzyjne Materiały do kursu Skrypt CAD AutoCAD 2D strony: 37-46. Wprowadzenie Projektowanie wymaga budowania modelu geometrycznego zgodnie z określonymi wymiarami, a to narzuca
Bardziej szczegółowoBiuletyn techniczny Inventor nr 27
Biuletyn techniczny Inventor nr 27 Stosowanie kreatorów mechanicznych podczas projektowania w środowisku Autodesk Inventor 2012. Opracowanie: Tomasz Jędrzejczyk 2012, APLIKOM Sp. z o.o. Aplikom Sp. z o.o.
Bardziej szczegółowoPRZEWODNIK PO ETRADER PEKAO ROZDZIAŁ XVIII. ANALIZY I KOMENTARZE SPIS TREŚCI
PRZEWODNIK PO ETRADER PEKAO ROZDZIAŁ XVIII. ANALIZY I KOMENTARZE SPIS TREŚCI 1. OPIS OKNA 3 2. OTWIERANIE OKNA 3 3. ZAWARTOŚĆ OKNA 4 3.1. POZIOMY PASEK ZARZĄDZANIA 5 3.2. LISTA KATEGORII 5 3.3. LISTA MATERIAŁÓW
Bardziej szczegółowoWYZNACZANIE PRZEMIESZCZEŃ SOLDIS
WYZNACZANIE PRZEMIESZCZEŃ SOLDIS W programie SOLDIS-PROJEKTANT przemieszczenia węzła odczytuje się na końcu odpowiednio wybranego pręta. Poniżej zostanie rozwiązane przykładowe zadanie, które również zostało
Bardziej szczegółowoĆwiczenie 1: Pierwsze kroki
Ćwiczenie 1: Pierwsze kroki z programem AutoCAD 2010 1 Przeznaczone dla: nowych użytkowników programu AutoCAD Wymagania wstępne: brak Czas wymagany do wykonania: 15 minut W tym ćwiczeniu Lekcje zawarte
Bardziej szczegółowo