Duchowa uczta. 15 stycznia 2015 r. Rok 13, numer 5. Publiczne Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Dąbrówce

Transkrypt

1 Rok 13, numer stycznia 2015 r. Publiczne Gimnazjum im. Tadeusza Kościuszki w Dąbrówce Święta, święta i po świętach. Jak co roku minęły błyskawicznie. Niestety wszystko co dobre, szybko się kończy. Nie wiem jak Wam, drodzy Czytelnicy, ale mnie ciężko było z powrotem się przestawić na tryb SZKOŁA. Trwają ostatnie poprawki, a klasy trzecie już poznały wyniki pierwszego próbnego egzaminu. Zbliża się powoli semestralne zebranie z rodzicami. Niecałe dwa tygodnie nauki i znowu wolne! Ferie zimowe zbliżają się wielkimi krokami. Te niecałe dwa tygodnie nauki są nieco paradoksalne: przytłaczające, ale zarazem bardzo radosne. Z jednej strony narzekamy na poprawy i oceny, które niekoniecznie nam pasują, a z drugiej cieszymy się z nadchodzących ferii. Pierwszy tydzień to próba wybudzenia się ze świątecznego i sylwestrowego klimatu, a drugi odliczanie do kolejnej zimowej przerwy. Człowiek nie wie, co ze sobą zrobić. Oczywiście odpowiedź powinna brzmieć: uczyć się! Ale jak tu się uczyć, jak w głowie już liczne plany na spędzenie wolnego czasu w wymarzone ferie? Niesamowite, że pierwszy semestr już za nami Drugi minie pewnie równie szybko. Aż strach pomyśleć, że zaraz egzaminy, projekty Podsumowując I semestr roku szkolnego 2014/2015, stwierdzam, iż nie był zły. W naszej szkole wiele się działo. Wiele wycieczek, konkursów, zawodów. Wiele uroczystości, jedna noc filmowa, mikołajki profilaktyczne, spotkanie opłatkowe. Wolontariat dzielnie prowadził przeróżne akcje, w tym Serce dla serca. W tym roku udało się przygotować 50 paczek dla potrzebujących dzieci. Dziękujemy wszystkim, którzy wsparli działalność wolontariuszy. Samorząd zorganizował konkurs na szkolną maskotkę. Kto wie, czy w drugim semestrze nie spotkamy na korytarzach ogromnej postaci niedźwiadka albo żyrafy? Pomysły były przeróżne, dlatego brawa należą się wszystkim uczestnikom konkursu. Mam nadzieję, że niedługo poznamy wyniki, bo sama jestem bardzo ciekawa, jak będzie wyglądać ikona naszej szkoły! A co do ocen w pierwszym semestrze pewnie większość jest w miarę zadowolona ze swoich wyników. Jeśli nie, to nic nie stoi na przeszkodzie, aby drugi semestr był bardziej owocny. Tego właśnie chcę Wam życzyć w ostatnim w tym semestrze numerze Gimpressu. Sukcesów w nowym semestrze, wytrwałości do dalszej nauki i przede wszystkim motywacji. Mam nadzieję, że nowy semestr będzie jeszcze lepszy niż poprzedni. Wypoczywajcie w ferie i dobrze wykorzystajcie wolny czas. Jednak zanim już całkiem zanurzycie się w planach na spędzenie zimowej przerwy, przeczytajcie kolejny numer Gimpressu! Kto wie? Może znajdziecie tu jakieś inspiracje? Oby do ferii! Olga Malinowska W tym numerze: Przekażmy sobie znak pokoju Serce dla serca Okiem Surykatki 3 Kącik biblioteczny 3 Odrobina kultury 4 Z Natką smaczniej 4 Pani psycholog radzi 5 Kącik sportowy 5 Humor 6 2 Duchowa uczta We wtorek 16 grudnia uczniowie z Gimnazjum im. T. Kościuszki oraz ze Szkoły Podstawowej im. C.K. Norwida wybrali się do Seminarium Duchownego Diecezji Warszawsko-Praskiej, aby obejrzeć sztukę pt.,,miecz Obosieczny'', którą zaprezentowali seminarzyści III roku. Akcja rozgrywała się w szesnastowiecznej Anglii, w czasach panowania króla Henryka VIII. Król, dowiedziawszy się, że jego żona Katarzyna nie może urodzić potomka, postanowił zerwać małżeństwo i poślubić wybrankę o imieniu Anna. Jednak papież Klemens VII nie zgodził się na ślub. Władca zdecydował się więc na wyodrębnienie Kościoła Anglii z Kościoła Powszechnego. Parlament angielski przyjął akt supremacji, który ustanowił Henryka głową Kościoła Anglii. Henryk kazał wszystkim swoim poddanym złożyć przysięgę na wierność królowi. Jednak nie wszyscy się na to zgodzili. Doradca króla, humanista i filozof Tomasz More, odmówił złożenia przysięgi. Mimo namowy samego króla nie zgodził się na coś, co było sprzeczne z jego wiarą, a przede wszystkim z jego sumieniem. Sztuka wszystkim bardzo się podobała. Sama już po raz drugi miałam przyjemność gościć w seminarium i oglądać występ, i przyznam, że za rok też z wielką radością się tam wybiorę. Oczywiście wszystkim również bardzo polecam tę duchową ucztę. Julia Wójcik kl. IIb

2 Przekażmy sobie znak pokoju Ostatni piątek przed przerwą świąteczną był naprawdę wyjątkowym dniem. Wspaniały bożonarodzeniowy klimat wdarł się także w mury naszej szkoły. Prócz klasowych wigilii, na których każda klasa mogła podzielić się opłatkiem, porozmawiać i pośpiewać kolędy, odbyło się spotkanie opłatkowe dla całej szkoły. O godzinie 12-tej zebraliśmy się więc na świątecznie przystrojonej hali sportowej, by wspólnie (mimo że do świąt jeszcze kilka dni) poczuć magię Bożego Narodzenia. Na początku, korzystając z okazji, pan dyrektor wręczył nagrody za rozmaite konkursy, które odbyły się w grudniu. Nie zabrakło również nagród dla najlepszych drużyn Turnieju Piłki Nożnej o Puchar Rady Rodziców, które wręczyli przedstawiciele Rady pani Danuta Mędrzycka i pan Paweł Skiba. Kolejnym punktem naszego spotkania było przedstawienie przygotowane przez panią Grażynę Kaszubę i panią Annę Królik. Krótkie scenki przeplatane ze wspaniałymi pastorałkami śpiewanymi przy akompaniamencie gitary sprawiły, że to spotkanie nabrało refleksyjnego charakteru. Przedstawienie przypomniało nam, że święta to nie tylko prezenty pod choinką czy czas zajadania się smakołykami ze świątecznego stołu, ale także czas pełen miłości, pokoju i zgody. Każdy mógł zastanowić się, czy właściwie rozumie idee Bożego Narodzenia. Niejednej osobie zakręciła się w oku łza. W tym roku odwiedził nas również Święty Mikołaj z Laponii! A nie, przepraszam z Laskowa. Przyniósł dwa prezenty paczkę słodyczy oraz paczkę książek i płyt które wręczył wylosowanym uczniom. Na koniec nadszedł czas na najbardziej lubiany punkt spotkania opłatkowego, czyli dzielenie się opłatkiem. Według mnie jest to wspaniały pomysł, aby każdy miał możliwość podzielić się opłatkiem z kolegami i koleżankami z innych klas czy nauczycielami. Wszyscy zapominają wtedy o codziennych sporach, przekomarzaniach. Jest to czas życzeń, przepraszania i wybaczania. Wspaniały moment niesamowitej jedności wśród uczniów naszej szkoły. Serdeczna, ciepła i braterska atmosfera, piękne życzenia, uśmiechy na twarzach i łzy wzruszenia spowodowały, że można było poczuć się jak w jednej wielkiej rodzinie. W świątecznych nastrojach powróciliśmy na ostatnie w roku 2014 lekcje lub w przypadku klas A do domu, aby tam cieszyć się nadchodzącymi Świętami Bożego Narodzenia. Olga Malinowska (IIIB) Jak chcę wylosować paczkę ze słodyczami! Mało masz jeszcze prezentów na stole? Str. 2 Serce dla serca 2014 Kolejna edycja akcji już za nami! Jak co roku Szkolne Koło Wolontariatu działające w naszym gimnazjum w okresie przedświątecznym przeprowadziło akcję charytatywną Serce dla serca. Wolontariusze pod opieką p. Grażyny Kaszuby i p. Anny Królik w grudniu dokładali wszelkich starań, aby uzyskać fundusze na zakup produktów do paczek świątecznych dla dzieci z ubogich rodzin mieszkających na terenie naszej gminy. W tym roku udało nam się zebrać kwotę 2425,5 zł. Przygotowaliśmy za nie 50 paczek dla potrzebujących dzieci, których lista została skonsultowana z Gminnym Ośrodkiem Pomocy Społecznej. Pieniądze pozyskaliśmy m.in. z: loterii fantowej, w której uczestniczyli rodzice, nauczyciele i uczniowie, a do wylosowania oprócz pluszaków i artykułów biurowych była także możliwość zgłoszenia nieprzygotowania z różnych szkolnych przedmiotów, kwesty przeprowadzonej podczas inauguracyjnej sesji Rady Gminy, kwesty przeprowadzonej wśród lokalnych przedsiębiorców i w Gminnym Centrum Kultury. Gorąco dziękujemy za wsparcie naszej akcji i godną naśladowania postawę wrażliwości na potrzeby bliźniego wszystkim ludziom, którzy wykazali dobrą wolę. Wolontariuszka Patrycja Szczepanik (2c)

3 Str. 3 Z tego, co widziałam (a raczej z tego, co udało mi się przez taki krótki czas zaobserwować), większość wróciła w całości po przerwie świątecznej. Za kilka dni ferie i koniec semestru. Nareszcie. Coś czuję, że niektórzy nadal patrzą na świat przez różowe okulary, ale kiedy je zdejmą (pewnie w okolicach zebrania z rodzicami albo dwa dni wcześniej, kiedy upływa ostateczny termin wystawiania ocen semestralnych), to się zdziwią Śnieg nas chyba nie kocha albo się obraził, bo dłuższy czas nie wraca, a jak już wraca, to na jeden dzień. Więc piękną mamy jesień tej zimy. Ja osobiście wyczekuję wiosny, a o wakacjach na razie można tylko pomarzyć. Miejmy nadzieję, że chociaż w ferie śnieg zaszczyci nas swoją obecnością i będzie można się wyszaleć. Bezpiecznych i szalonych ferii. Gothika Zostań, jeśli kochasz Autor: Gayle Forman Cykl: Jeśli zostanę (tom 1) Kiedy masz kochającą rodzinę, oddaną przyjaciółkę, cudownego chłopaka i pasję, dla której zarywasz każdą noc, życie wydaje ci się czymś niezwykle pięknym, a każdy dzień jest przepełniony radością. Do czasu, kiedy niewinna przejażdżka zamienia się w wypadek samochodowy, o którym przez najbliższe dni trąbią wszystkie stacje radiowe, a ty lądujesz w szpitalu. Sama. A to nie wszystko: bo jeżeli w białej (zdecydowanie zbyt białej) sali szpitalnej towarzyszą ci jedynie wspomnienia, w darmowym pakiecie z zapłakaną przyjaciółką i twoim zrozpaczonym chłopakiem, jesteś zmuszona podjąć najważniejszą decyzję: czy zostać i żyć dalej, czy może zamknąć oczy i nie otwierać ich nigdy więcej. W takim właśnie zawieszeniu jest Mia, główna bohaterka znanej i cenionej powieści autorstwa Gayle Forman, Zostań, jeśli kochasz. Odkąd jej rodzice i młodszy brat zginęli w wypadku samochodowym, dziewczyna jest uwięziona między życiem a śmiercią, wciąż nie mogąc się zdecydować, co wybrać: życie czy śmierć. Śmierć czy życie. Tik-tak, tik-tak, tik-tak Książka ta pokazała nam, że życie składa się w dużej mierze z wyborów. Wybór: co zjemy na śniadanie? W co się ubierzemy? Na jaki film pójdziemy do kina? Kim zostaniemy w przyszłości? Którą drogę zdecydujemy się wybrać? Nie zawsze od nas zależy, jak zdecydujemy się umrzeć, ale nasza w tym głowa, jak zdecydujemy się żyć. Jeżeli szukacie książki, która Wami wstrząśnie i skłoni do przemyśleń, nie wahajcie się. Zostań jeśli kochasz to powieść po prostu idealna. Nie sposób przejść obok niej obojętnie, a tym bardziej - zapomnieć. Na zawsze już zapisze się nie tylko w naszej pamięci, ale i w sercu. Magda i Ada Ib

4 Str. 4 Klub Kulturalny w Muzeum Historii Żydów Polskich Historia Żydów w Polsce sięga już ponad 1000 lat. W piątek 12 grudnia członkowie Klubu Kulturalnego wybrali się do warszawskiego Muzeum Historii Żydów Polskich. Celem wycieczki było lepsze poznanie zarówno ich przeszłości jak i współczesnej kultury. Muzeum jest podzielone na 8 galerii, z których każda opowiada o kolejnych etapach w historii od przybycia Żydów na ziemie polskie, przez rozwój kultury i burzliwe wydarzenia sprzed wieków, aż po współczesność. Największe wrażenie na wszystkich wywarła rekonstrukcja malowanego sklepienia synagogi wykonana m.in. przez wolontariuszy posługujących się tradycyjnymi materiałami, narzędziami i technikami. Równie ciekawa okazała się galeria Ulica, w której mogliśmy odkryć bogate życie kulturalne i polityczne okresu po I wojnie światowej. Naprawdę wstrząsnęła nami galeria Zagłada. Mieliśmy okazję dowiedzieć się, jak w rzeczywistości wyglądało życie w getcie m.in. z dzienników, które przetrwały do czasów współczesnych. Wycieczka z pewnością pozwoliła nam zmierzyć się ze stereotypami i nietolerancją nacjonalistów wobec Żydów. Mogliśmy uświadomić sobie oczywistą, ale bardzo ważną rzecz każdy człowiek bez względu na wygląd, poglądy, wyznanie czy pochodzenie zasługuje na szacunek. Patrycja Szczepanik, 2c Warto wiedzieć wyjazdy i spotkania klubu kulturalnego są organizowane przez GCK w Dąbrówce we współpracy z Publicznym Gimnazjum w Dąbrówce. W dzisiejszym numerze polecę Wam przepis na ciasto truskawkowe. Jest ono bardzo proste do wykonania, lecz czasem najprostsze desery są najlepsze. (Chociaż sezon na truskawki już się skończył, to spokojnie możecie użyć mrożonych). Składniki: 800 g truskawek 200 g miękkiego masła 200 g cukru pudru 4 jajka (ogrzane w temp. pokojowej) 250 g mąki 1 łyżeczka proszku do pieczenia Przygotowanie: Piekarnik nagrzać do 180 stopni. Okrągłą formę z odpinaną obręczą o średnicy 24 cm wysmarować masłem. Ucierać masło z cukrem pudrem na gładką i puszystą masę, przez minimum 8 minut. Nie przerywając ucierania, dodawać kolejno po jednym jajku, w około 3 minutowych odstępach czasu. Następnie dodawać po kilka łyżek przesianej mąki z proszkiem do pieczenia i miksować już na mniejszych obrotach miksera i krócej, do połączenia się składników. Ciasto przełożyć do formy, na wierzchu rozłożyć truskawki. Posypać kruszonką i wstawić do nagrzanego piekarnika. Piec przez minut. Po ostudzeniu posypać cukrem pudrem. NATKA

5 Str. 5 Wszystkiego dobrego w Nowym Roku! Sama nie wierzę, że święta już za nami, a do ferii zimowych zostało raptem kilka dni. W związku z kolejnymi dniami wolnymi wszystkim tym, którzy nie wyjeżdżają w góry na narty, nasze łączniczki - Patrycja i Dominika z IIc - podpowiadają, jak ciekawie spędzić czas wolny bez komputera, smartfona i wszystkich tych małych, grających pudełeczek, których nazw pewnie nigdy się nie nauczę, nie wspominając o ich odróżnianiu czy obsłudze. Spacer z psem - własnym lub...pożyczonym! Opcja maxi łyżwy, sanki, lepienie bałwana. Gotowanie - a niech ci nasi staruszkowie raz po powrocie z pracy ucieszą się, że obiad podano. Porządki w swoim pokoju - może i nudne, ale jaka satysfakcja, a mina rodziców bezcenna. Naprawienie czegoś zepsutego - każdy z nas ma taką rzecz, która od jakiegoś czasu czeka na naprawę. Wyjście na zewnątrz z aparatem i spontaniczna sesja fotograficzna natury. Poukładanie zdjęć i zrobienie pokazu slajdów. (Może niektóre zdjęcia będzie można jakoś ciekawie obrobić?) Zapisanie wszystkich rzeczy, jakie chodzą Ci po głowie, wszelkich spraw do załatwienia i zrobienia. A może by tak zacząć pisać pamiętnik, wiersze, albo stworzyć album swojego ulubionego zespołu lub aktora? Spisanie listy swoich prawdziwych celów i marzeń. Ot, taka refleksja nad swoim życiem... Wysłanie listu z pomocą Poczty Polskiej - niech ktoś się zdziwi, że jeszcze takie rzeczy istnieją. Zaproszenie znajomych i zorganizowanie dnia gier planszowych. Oglądanie filmów bez lektora - świetnie trenuje naukę obcego języka. Można ewentualnie zastąpić je tłumacze- Witam wszystkich bardzo serdecznie w nowym, 2015 roku! W pierwszym tegorocznym wydaniu Kącika Sportowego przypomnę grudniowy turniej piłki nożnej, opowiem również co będzie działo się w styczniu. Wspomniany już Turniej Piłki Nożnej o Puchar Rady Rodziców odbył się na hali sportowej 6 grudnia, co jest już szkolną tradycją. Punktualnie o godzinie 9 dyrektor przywitał wszystkie drużyny i zapowiedział pierwszy mecz. Turniej rozgrywany był systemem każdy z każdym, mecze trwały po 10 min. W rozgrywkach uczestniczyło 7 drużyn. Rywalizacja była bardzo wyrównana, żadna z drużyn nie zdobyła maksymalnej liczby punktów, a sprawa zwycięstwa zależała od bilansu bramek. Ostateczna klasyfikacja wyglądała następująco: 1. No Name 2. GKS Dąbrówka 3. Grom Różaniec 4. WKS 5. Chelsea Dąbrówka 6. Ryby 7. Czarne Berety niem ulubionych zagranicznych piosenek na język polski. Skorzystanie z oferty naszej szkoły lub GCK (pełna oferta na stronach internetowych). Wizyta w gminnej bibliotece. Przeglądanie książek, poczytywanie tam na miejscu, przechadzanie się wśród regałów i wyszukiwanie nowości. Analiza kolorystyczna - zamiast przeglądać kolejne strony o modzie czy kosmetykach, można odkryć, jakim typem kolorystycznym się jest. Wystarczy lustro, ubrania w różnych kolorach i aparat fotograficzny. Przyjrzyj się i oceń, w którym kolorze podobasz się sobie najbardziej. Przejrzyj swoją szafę i stwórz kilka 'outfitów' na kolejne dni w szkole. Rysowanie, malowanie, wycinanie, origami... i już nowy obraz wisi w Twoim pokoju. Robienie dobrych uczynków rozejrzyj się, może komuś przydałaby się Twoja pomoc. Spędzenie czasu z rodzeństwem niech się pocieszą, że Cię mają Cudownych ferii i aktywnego odpoczynku! Ewelina Chmiel i dziewczyny z IIc Medale i puchar dla najlepszych drużyn zostały wręczone na szkolnym spotkaniu opłatkowym. Sponsorem turnieju jest Rada Rodziców, której w imieniu uczestników serdecznie dziękuję za ufundowanie nagród i poczęstunku. Również w grudniu, konkretnie 17, dziewczyny z naszej szkoły udały się do Stanisławowa Pierwszego na turniej piłki siatkowej, na którym zajęły dobre 3. miejsce. A co nas czeka? Styczeń będzie gratką dla fanów siatkówki. 11 stycznia odbędzie się bowiem Finał Gminnej Ligi Piłki Siatkowej, a już 16 w naszej szkole odbędą się zawody piłki siatkowej dziewcząt. Serdecznie zapraszam wszystkich do kibicowania. Jak wiemy, zbliżają się ferie zimowe, dlatego zachęcam do aktywnego spędzenia tego czasu. W 2015 roku życzę wszystkim samych sukcesów sportowych i wytrwałości w uprawianiu sportu. Do usłyszenia po feriach! Patryk Stankiewicz kl. 2B

6 Jedzie facet samochodem. Nagle patrzy w lusterko, a tu jedzie za nim policjant z włączoną syreną. Na ten widok dodaje gazu. Niestety policjant go dogania i mówi tak do niego: - Panie, jeśli pan wytłumaczy się tak, jak jeszcze nikt się nie wytłumaczył, to puszczę pana wolno. Więc facet mówi: - No bo wie pan... moja żona uciekła z policjantem i myślałem, że on goni mnie, aby ją zwrócić. Str. 6 Humor Jasiu idzie do apteki. - Poproszę lek przeciwbólowy. - A co cię boli, Jasiu? - Nic, ale będzie, jak tata wróci z wywiadówki. Podczas egzaminu wykładowca mocno już zdenerwowany niewiedzą zdającego, otwiera drzwi i krzyczy do pozostałych studentów: - Przynieście tu siano dla osła! - A dla mnie herbatkę poproszę! - dodaje student. Blondynka odchodzi od bankomatu i mówi do koleżanki: - Patrz, znowu wygrałam! Dlaczego blondynki liżą zegarki? Bo tic-tac ma tylko dwie kalorie. Jasio zwierza się koledze: - Wczoraj aż 2 razy dostałem od ojca w skórę! - Dlaczego aż 2 razy? - 1 raz, gdy mu pokazałem świadectwo, a 2 raz, gdy się okazało, że to jego. Pewnego dnia w mieście Jasiu mówi do mamy: - Mamo dasz 2 zł dla biednego pana? - A gdzie on jest? - Za rogiem sprzedaje lody. Egzamin ustny. Biedna studentka plącze się w odpowiedziach, nie może wybrnąć. Wreszcie płaczliwym głosem stwierdza, że ona tego wszystkiego się uczyła, umiała, a teraz z powodu wielkich nerwów zapomniała. Na to profesor spokojnym głosem każe jej na głos liczyć do 10. Ta przekonana, że to jakaś terapia na uspokojenie, posłusznie wykonuje polecenie. Kiedy skończyła - profesor prosi o indeks i wpisując 2, mówi: - Kiedy coś się naprawdę umie, to i nerwy nie przeszkadzają. Klaudia