(12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego:

Transkrypt

1 RZECZPOSPOLITA POLSKA (12) TŁUMACZENIE PATENTU EUROPEJSKIEGO (19) PL (11) PL/EP Urząd Patentowy Rzeczypospolitej Polskiej (96) Data i numer zgłoszenia patentu europejskiego: (97) O udzieleniu patentu europejskiego ogłoszono: Europejski Biuletyn Patentowy 13/22 EP B1 (13) (1) T3 Int.Cl. H01L 31/048 (06.01) H01L 31/18 (06.01) B32B 27/28 (06.01) B32B 37/12 (06.01) (4) Tytuł wynalazku: Sposób wytwarzania modułów słonecznych () Pierwszeństwo: DE (43) Zgłoszenie ogłoszono: w Europejskim Biuletynie Patentowym nr 12/24 (4) O złożeniu tłumaczenia patentu ogłoszono: Wiadomości Urzędu Patentowego 13/ (73) Uprawniony z patentu: Lanxess Deutschland GmbH, Leverkusen, DE (72) Twórca(y) wynalazku: PL/EP T3 GERD BERGMANN, Hamburg, DE MICHAEL HERRMANN, Köln, DE ARNDT KREMERS, Würselen, DE (74) Pełnomocnik: rzecz. pat. Teresa Sztandke PATPOL KANCELARIA PATENTOWA SP. Z O.O. ul. Nowoursynowska 162 J Warszawa Uwaga: W ciągu dziewięciu miesięcy od publikacji informacji o udzieleniu patentu europejskiego, każda osoba może wnieść do Europejskiego Urzędu Patentowego sprzeciw dotyczący udzielonego patentu europejskiego. Sprzeciw wnosi się w formie uzasadnionego na piśmie oświadczenia. Uważa się go za wniesiony dopiero z chwilą wniesienia opłaty za sprzeciw (Art. 99 (1) Konwencji o udzielaniu patentów europejskich).

2 Opis [0001] Niniejszy wynalazek dotyczy sposobu wytwarzania modułów słonecznych. [0002] Moduły słoneczne składają się zasadniczo z kompozytu materiałów przepuszczających światło, ogniw słonecznych/ogniw fotowoltaicznych, elementów konstrukcyjnych przewodzących prąd i urządzeń ochronnych odpornych na wpływy atmosferyczne. Fachowcom znane są różne moduły słoneczne, jak moduły z foliowymi stronami spodnimi, laminowane moduły szkło-szkło, moduły szkło-szkło wykonane w technice odlewania żywic, moduły szkło-szkło wykonane w technologii kompozytowych folii bezpiecznych i moduły cienkowarstwowe. [0003] W module słonecznym, ogniwo słoneczne jest z reguły obustronnie otoczone materiałem polimerycznym, w którym jest ono zatopione. Te polimeryczne materiały do zatapiania składają się często z np., kopolimerów α-olefina-octan winylu. Na górnej stronie ogniwa słonecznego znajduje się podłoże przepuszczające światło, składające się z np., jednowarstwowego szkła bezpiecznego (ESB). Na dolnej stronie ogniwa słonecznego znajduje się z reguły warstwa ochronna, składająca się z folii z tworzyw sztucznych odpornej na warunki atmosferyczne. [0004] EP A1 opisuje wytwarzanie modułów słonecznych, w którym układa się warstwami podłoża przepuszczające światło z polimerycznymi materiałami do zatapiania, składającymi się z kopolimerów α- olefina-octan winylu, ogniwa słoneczne, dalsze polimeryczne materiały do zatapiania i warstwę ochronną i laminuje w jednym etapie. Ponadto EP A1 opisuje, że kopolimer α-olefina-octan winylu, w szczególności kopolimer etylen-octan winylu (EVA/EVAC) o wysokiej zawartości octanu winylu ma silne właściwości klejące i dokładne ułożenie podłoży, folii olefina-octan winylu i ogniw słonecznych, w celu wytworzenia modułu słonecznego, jest trudne. Ten efekt jest jeszcze nasilony przez to, że kopolimery EVA o zawartości octanu winylu 40 % są łatwo płynące i przez to utrudniają proces zatapiania ogniw słonecznych. Dokładne położenie poszczególnych składników jest jednak wyjątkowo ważne, ponieważ w innym przypadku zmniejsza się wydajność energetyczna modułu słonecznego i wadliwe ułożenie może prowadzić do uszkodzenia ogniw słonecznych. Uzyskane w ten sposób wadliwe moduły słoneczne muszą zostać wyrzucone, przez co powstają dodatkowe koszty. [000] Generalnie, układanie podłoży przepuszczających światło, polimerycznych materiałów do zatapiania, składających się z kopolimerów α-olefina-octan winylu, ogniw słonecznych, dalszych polimerycznych materiałów do zatapiania z kopolimerów α-olefina-octan winylu i podłoża nieprzepuszczającego światła podczas wytwarzania modułów słonecznych stanowi problem, ponieważ dokładne ułożenie tych pięciu elementów składowych na sobie, ze względu na właściwości materiałów, w szczególności kleistość i ich przenoszenie, często prowadzi do przesunięć elementów składowych, nie dających się skorygować i w wyniku tego powstają wadliwe moduły słoneczne. [0006] Zadaniem niniejszego wynalazku jest zatem oddanie do dyspozycji sposobu dokładnego i skutecznego wytwarzania modułów słonecznych, za pomocą którego można przezwyciężyć wady stanu techniki. [0007] Niespodziewanie zostało obecnie znalezione, że sposobem według wynalazku, przez zastosowanie oddzielnie sporządzonych elementów konstrukcyjnych, składających się z polimerycznego materiału do zatapiania i podłoża, można wytworzyć moduły słoneczne z dobrą precyzją i niewielkim nakładem. [0008] Przedmiotem wynalazku jest zatem sposób wytwarzania modułów słonecznych, w którym 2

3 1 2 3 w etapie a) podłoże przepuszczające światło lub nieprzepuszczające światła jest laminowane z materiałem do zatapiania składającym się z co najmniej jednego kopolimeru α-olefina-octan winylu o zawartości octanu winylu 40 % wagowych, w przeliczeniu na łączną masę kopolimeru α-olefina-octan winylu, do jednego elementu konstrukcyjnego i w etapie b) jeden element konstrukcyjny wytworzony w etapie a) z podłoża przepuszczającego światło i jeden element konstrukcyjny wytworzony w etapie a) z podłoża nieprzepuszczającego światła oraz co najmniej jedno ogniwo słoneczne/ogniwo fotowoltaiczne, które ułożone jest między przepuszczającym światło elementem konstrukcyjnym i nieprzepuszczającym światła elementem konstrukcyjnym, laminuje się do modułu słonecznego. [0009] Dalsze odniesienia istniejące w tekście do kopolimerów α-olefina-octan winylu dotyczą zawsze kopolimerów α-olefina-octan winylu o zawartości 2 % wagowych octanu winylu, w przeliczeniu na łączną masę kopolimeru α-olefina-octan winylu, o ile inaczej wyraźnie tego nie określono. [00] W korzystnej postaci wykonania wynalazku, materiał do zatapiania wykazuje co najmniej jeden dodatek. [0011] Materiał do zatapiania może korzystnie zawierać 1 % wagowych do 70 % wagowych co najmniej jednego kopolimeru α-olefina-octan winylu i 0 % wagowych do % wagowych co najmniej jednego dodatku, w przeliczeniu na łączną masę materiału do zatapiania. Szczególnie korzystnie materiał do zatapiania zawiera 1 % wagowych do 80 % wagowych co najmniej jednego kopolimeru α-olefina-octan winylu i 0 % wagowych do % wagowych co najmniej jednego dodatku, w przeliczeniu na łączną masę materiału do zatapiania. Wyjątkowo korzystnie materiał do zatapiania zawiera 90 % wagowych do 0 % wagowych co najmniej jednego kopolimeru α-olefina-octan winylu i 0 - % wagowych co najmniej jednego dodatku, każdorazowo w przeliczeniu na łączną masę materiału do zatapiania. Suma stosowanego kopolimeru α-olefina-octan winylu lub/i dodatku(ów) wynosi 0 % w przeliczeniu na łączną masę materiału do zatapiania. [0012] Przykładowo i korzystnie materiał do zatapiania może zawierać jeden, dwa, trzy lub więcej kopolimerów α-olefina-octan winylu, w przeliczeniu na łączną masę kopolimeru α-olefina-octan winylu. Korzystne są mieszaniny dwóch lub więcej różnych kopolimerów α-olefina-octan winylu. Szczególnie korzystne jest jednak stosowanie tylko jednego kopolimeru α-olefina-octan winylu. [0013] Materiał do zatapiania zawiera co najmniej jeden kopolimer α-olefina-octan winylu o zawartości octanu winylu w kopolimerze 40% wagowych, szczególnie korzystnie o zawartości octanu winylu w kopolimerze 4 % wagowych, każdorazowo w przeliczeniu na łączną masę kopolimeru α-olefina-octan winylu. Zwykle zawartość octanu winylu w stosowanym kopolimerze α-olefina-octan winylu wynosi 40 % wagowych do 98 % wagowych, szczególnie korzystnie 4 % wagowych do 98 % wagowych i zawartość olefiny wynosi 2 % wagowych do 7 % wagowych, korzystnie 2 % wagowych do 60% wagowych, szczególnie korzystnie 2 % wagowych do % wagowych, przy czym łączna ilość octanu winylu i α-olefiny sumuje się do 0 % wagowych, 3

4 [0014] Jako α-olefiny w kopolimerze α-olefina-octan winylu stosowanym w materiale do zatapiania, mogą być stosowane wszystkie znane α-olefiny. Korzystnie α-olefina wybrana jest spośród etenu, propenu, butenu, w szczególności n-butenu i i-butenu, pentenu, heksenu, w szczególności 1-heksenu, heptenu i oktenu, w szczególności 1-oktenu. Jako α-olefiny w kopolimerze α-olefina-octan winylu stosowanym w materiale do zatapiania, mogą być stosowane także wyższe homologi wymienionych α-olefin. α-olefiny mogą ponadto zawierać podstawniki, w szczególności reszty C 1 -C -alkilowe. Szczególnie jednak α-olefiny nie zawierają żadnych podstawników. [001] Korzystnymi α-olefinami są eten i propen, przy czym jako α-olefina w kopolimerze α-olefina-octan winylu stosowanym w materiale do zatapiania szczególnie korzystnie stosowany jest eten. Tak więc w przypadku kopolimeru α-olefina-octan winylu, stosowanego korzystnie w materiale do zatapiania, dotyczy on kopolimeru etylen-octan winylu. [0016] Szczególnie korzystnie, jako materiał do zatapiania stosowany jest wyłącznie kopolimer etylen-octan winylu. Wykazuje on korzystnie wówczas zawartość octanu winylu od 40 % wagowych do 98 % wagowych, szczególnie korzystnie 4 % wagowych do 98 % wagowych i zawartość etylenu od 2 % wagowych do 60 % wagowych, szczególnie korzystnie 2 % wagowych do % wagowych. [0017] Przykładowo i korzystnie dodatki wybrane są z grupy nadtlenków, stabilizatorów na działanie światła, silanów, środków przeciwstarzeniowych, fotoinicjatorów, jak benzofenon oraz środków pomocniczych do zwiększania gęstości sieciowania, jak cyjanuran triallilu lub izocyjanuran triallilu, lub mieszaniny tych materiałów. [0018] Odpowiednie sposoby wytwarzania kopolimerów α-olefina-octan winylu są wymienione w EP-A , EP-A i DE-A [0019] Kopolimery α-olefina-octan winylu stosowane korzystnie w sposobie według wynalazku, o zawartości octanu winylu 40% wagowych, wytwarzane są sposobem polimeryzacji w roztworze, znanym z DE A2. [00] Kopolimery α-olefina-octan winylu stosowane w sposobie według wynalazku, korzystnie kopolimery etylen-octan winylu o zawartości octanu winylu 40 % wagowych wykazują ogólnie wartości współczynnika płynięcia stopu MFI (g/ minut) mierzone według ISO 1133 w 190 o C i pod obciążeniem 21,1 N od 1 do 40, korzystnie od 1 do 3, szczególnie korzystnie 2 do 6. [0021] Lepkości Mooney a kopolimeru α-olefina-octan winylu stosowanego w sposobie według wynalazku według DIN 323 ML 1+4 w 0 o C wynoszą z reguły 3 do 0, korzystnie 4 do 3 jednostek Mooney a. [0022] Średni liczbowo ciężar cząsteczkowy kopolimerów α-olefina-octan winylu, stosowanych w sposobie według wynalazku, oznaczany metodą GPC (permeacyjnej chromatografii żelowej), wynosi przykładowo od 000 g/mol do 0000 g/mol, korzystnie 000 g/mol do 0000 g/mol. [0023] Szczególnie korzystnie, w sposobie według wynalazku, do wytwarzania modułów słonecznych stosowane są kopolimery etylen-octan winylu, które są dostępne na rynku, na przykład, pod nazwami handlowymi Levapren lub Levamelt w firmie Lanxess Deutschland GmbH. [0024] Szczególnie korzystnie, w sposobie według wynalazku, do wytwarzania modułów słonecznych jako kopolimery etylen-octan winylu stosowane są Levamelt 40, Levamelt 42, Levamelt 46, Levamelt 00, Levamelt 600, Levamelt 686, Levamelt 700, Levamelt 800 i Levamelt 900 o zawartości 4±2 % wagowych octanu winylu i wartości MFI między 1-, o zawartości 4±2 % wagowych octanu winylu i wartości 4

5 MFI do 1, o zawartości 4±2 % wagowych octanu winylu i wartości MFI między 1-3, o zawartości octanu winylu 0±2 % wagowych, o zawartości octanu winylu 60±2 % wagowych, o zawartości octanu winylu 68±2 % wagowych, z wartościami MFI między 1-3, o zawartości octanu winylu 70±2 % wagowych, o zawartości octanu winylu 80±2 % wagowych, względnie 90±2 % wagowych octanu winylu. [002] W przypadku podłoża stanowi je szkło, poliwęglan, poliester, poli(fluorek winylu), laminat polimeryczny poli(fluorku winylu), poli(fluorek winylidenu) lub poli(tereftalan etylenowy) lub mieszaniny tych materiałów. Niektóre z tych polimerów, w zależności od składu i obróbki, mogą wykazywać właściwości przepuszczania światła lub/i nieprzepuszczania światła. Wytwarzanie tych polimerów i ich właściwości są znane fachowcom. [0026] W elemencie konstrukcyjnym stosuje się korzystnie podłoże przepuszczające światło wówczas, gdy ta część nakładana jest na stronę zwróconą do słońca. Nadają się do tego wszystkie podłoża przepuszczające światło znane fachowcom, jak przykładowo i korzystnie szkło, poliwęglan, poliester, poli(fluorek winylu), poli(fluorek winylidenu), poli(tereftalan etylenowy) lub mieszaniny tych materiałów. W przypadku materiałów przepuszczających światło chodzi korzystnie o szkło, [0027] Laminat polimeryczny poli(fluorku winylu) i poli(tereftalan etylenowy). Jako podłoże przepuszczające światło szczególnie korzystne są tafle szkła, przy czym szczególnie korzystnie stosowane jest tak zwane jednowarstwowe szkło bezpieczne (ESG). [0028] Podłoże nie przepuszczające światła jest korzystnie stosowane w elemencie konstrukcyjnym wtedy, gdy ten element jest stosowany na dolną stronę modułu słonecznego, to znaczy, jest nanoszony na stronę odwróconą od słońca. W przypadku podłoża nieprzepuszczającego światła stanowią je korzystnie poliester, poli(fluorek winylu), poli(fluorek winylidenu) lub poli(tereftalan etylenowy). W przypadku podłoża nieprzepuszczającego światło stanowi je szczególnie korzystnie folia z tworzyw sztucznych, w szczególności folia kompozytowa z tworzyw sztucznych, zbudowana na przykład, z poli(fluorku winylu), np., Tedlar firmy Du Pont, z poliestru, z poli(fluorku winylidenu), np., Kynar firmy Arkema lub poli(tereftalan etylenowy). [0029] Powierzchnia podłoża nieprzepuszczającego światła może być, np., także obrabiana chemicznie, aby mogła być lepiej związana z materiałem do zatapiania. Korzystnie powierzchnia podłoża nieprzepuszczającego światła została obrobiona za pomocą plazmy, w szczególności plazmy tlenowej. Szczególnie korzystnie podłoże nieprzepuszczające światła obrabia się wówczas, gdy nieobrabiane podłoże nieprzepuszczające światła ma złą przyczepność. [00] Podłoże nieprzepuszczające światła, nakładane na spodnią stronę modułu słonecznego, służy korzystnie jako warstwa chroniąca przed warunkami atmosferycznymi, która tworzy spodnią warstwę modułu słonecznego (laminowanie strony spodniej). [0031] Jako ogniwa słoneczne/ogniwa fotowoltaiczne nadają się wszystkie ogniwa słoneczne znane fachowcom. Odpowiednimi ogniwami słonecznymi są przykładowo ogniwa krzemowe, przy czym może chodzić o ogniwa grubowarstwowe (ogniwa mono- lub polikrystaliczne) lub ogniwa cienkowarstwowe (bezpostaciowy krzem lub krystaliczny krzem); III-V-półprzewodnikowe ogniwa słoneczne (ogniwa Ga-As); II- VI-półprzewodnikowe ogniwa słoneczne (ogniwa CdTe); ogniwa CIS (diselenek miedziowo-indowy lub disiarczek miedziowo-indowy) lub ogniwa CIGS (diselenek miedziowo-indowo-galowy); organiczne ogniwa słoneczne, barwnikowe ogniwa słoneczne (ogniwa Grätzel a/dssc/dsc) lub półprzewodnikowe ogniwa elektrolityczne (np., tlenek miedzi/ roztwór NaCl); przy czym korzystnie stosowane są ogniwa krzemowe. Mogą być przy tym stosowane wszystkie typy ogniw krzemowych znane fachowcom, np., ogniwa

6 monokrystaliczne, ogniwa polikrystaliczne, ogniwa bezpostaciowe, ogniwa mikrokrystaliczne lub ogniwa słoneczne tandemowe, które np., zbudowane są z kombinacji ogniw polikrystalicznych i bezpostaciowych. Korzystnie stosowane są ogniwa polikrystaliczne i bezpostaciowe. [0032] Budowa wymienionych poprzednio ogniw słonecznych jest znana fachowcom. [0033] Obok ogniw grubowarstwowych mogą być stosowane ogniwa cienkowarstwowe, ogniwa koncentratorowe, elektrochemiczne ogniwa barwnikowe, organiczne ogniwa słoneczne lub ogniwa fluorescencyjne. Ponadto mogą być stosowane ogniwa elastyczne. [0034] Odpowiednie sposoby wytwarzania ogniw słonecznych są znane fachowcom. [003] W ramach etapu a) sposobu według wynalazku, materiały do zatapiania są korzystnie, niezależnie od siebie, laminowane z podłożem przepuszczającym światło lub podłożem nieprzepuszczającym światła do elementu konstrukcyjnego przepuszczającego światło lub/i nieprzepuszczającego światła. Korzystnie w etapie a) sposobu według wynalazku postępuje się tak, że układa się wstępnie oczyszczone podłoże przepuszczające światło lub/i nieprzepuszczające światła. Materiał do zatapiania jest ogólnie wytwarzany sposobami znanymi dla fachowców, jak np., przez współwytłaczanie, wytłaczanie (wytłaczanie przez odlewanie, wytłaczanie płaskiej folii) lub kalandrowanie i w postaci folii jest podawany na podłoże przepuszczające światło lub/i nieprzepuszczające światła. Materiał do zatapiania jest ewentualnie przycinany i umieszczany na podłożu. Następnie prowadzi się laminowanie, przykładowo sposobem znanym fachowcom, jak np., metodą standardowego laminowania próżniowego. Przy laminowaniu, materiał do zatapiania tworzy na przezroczystym lub/i nieprzezroczystym podłożu przezroczystą warstwę polimerową, która jest silnie związana z podłożem. Ta przezroczysta warstwa polimerowa wykazuje przykładowo grubość od 1 µm do 00 µm. Korzystnie przezroczysta warstwa polimerowa po laminowaniu w etapie a) sposobu według wynalazku wykazuje grubość od 0 µm do 700 µm, szczególnie korzystnie od 0 µm do 00 µm. [0036] Laminowanie w ramach etapu a) sposobu według wynalazku może być przeprowadzone np., w temperaturach od 140 do 2 o C. Korzystnie, laminowanie w ramach etapu a) sposobu według wynalazku jest przeprowadzane w temperaturze od do 2 o C, szczególnie korzystnie w temperaturze od 160 do 180 o C. [0037] Przykładowo, podłoże przepuszczające światło lub/i nieprzepuszczające światła może być całkowicie otoczone materiałem do zatapiania. Materiał do zatapiania może być jednak także nanoszony tylko na górnej stronie lub dolnej stronie podłoża przepuszczającego światło lub/i nieprzepuszczającego światła. Korzystnie materiał do zatapiania w etapie a) sposobu według wynalazku jest nanoszony jedynie na jednej stronie podłoża przepuszczającego światło lub/i nieprzepuszczającego światła. [0038] Etap b) sposobu według wynalazku jest korzystnie przeprowadzany tak, że elementy konstrukcyjne wytworzone w etapie a) sposobu według wynalazku kolejno są doprowadzane do kontaktu z co najmniej jednym ogniwem słonecznym. Przykładowo, można najpierw ułożyć wstępnie element konstrukcyjny przepuszczający światło wytworzony w etapie a) sposobu według wynalazku. Ogniwa słoneczne znajdują się między przezroczystym materiałem polimerowym elementu konstrukcyjnego przepuszczającego światło i nieprzepuszczającego światła. Pozycjonowanie ogniw słonecznych może następować np., w sposób zautomatyzowany za pomocą robota, lub ręcznie. Następnie, elementy konstrukcyjne przepuszczające światło i nieprzepuszczające światła i co najmniej jedno ogniwo słoneczne mogą być laminowane. [0039] Ogniwa słoneczne mogą jednak także zostać najpierw nałożone na przezroczysty materiał polimeryczny elementu konstrukcyjnego nieprzepuszczającego światła wytworzonego w etapie a) sposobu 6

7 1 2 3 według wynalazku. Na niepokrytą jeszcze powierzchnię modułu słonecznego może być następnie nałożony przezroczysty materiał polimeryczny elementu konstrukcyjnego przepuszczającego światło, wytworzony w etapie a) sposobu według wynalazku. Następnie wtedy element konstrukcyjny przepuszczający światło i element nieprzepuszczający światła i co najmniej jedno ogniwo słoneczne mogą być laminowane. Korzystnie najpierw układany jest wstępnie element konstrukcyjny przepuszczający światło wytworzony w etapie a) sposobu według wynalazku. Na nim następnie układane są ogniwa słoneczne na przezroczysty materiał polimeryczny, korzystnie w sposób zautomatyzowany za pomocą robota. Korzystnie następnie nakładany jest na nie element konstrukcyjny nieprzepuszczający światła stroną, na której znajduje się przezroczysty materiał polimeryczny. Korzystnie następnie prowadzi się laminowanie do zespołu kompozytowego. [0040] W jednej postaci wykonania wynalazku, moduł słoneczny zawiera wiele ogniw słonecznych, które następnie są łączone ze sobą za pomocą tasiemek lutowniczych do tak zwanych pasm. Wiele pasm jest często łączone ze sobą łącznikami poprzecznymi. W korzystnej postaci wykonania sposobu według wynalazku, ogniwa słoneczne przed doprowadzeniem do kontaktu z elementami konstrukcyjnymi wytworzonymi w etapie a) sposobu według wynalazku, jest łączone ze sobą za pomocą tak zwanych tasiemek/taśm lutowniczych do pojedynczych pasm (łańcuchów/string ów). Korzystnie, ogniwa słoneczne przed doprowadzeniem do kontaktu z elementem konstrukcyjnym przepuszczającym światło są łączone ze sobą za pomocą taśm lutowniczych. Korzystnie następnie umieszczane są i doprowadzane do kontaktu łączniki poprzeczne, które wiążą ze sobą pojedyncze pasma i prowadzą do gniazda przyłączeniowego. Następnie na moduł słoneczny nanoszony jest element konstrukcyjny nieprzepuszczający światła wytworzony w etapie a) sposobu według wynalazku stroną, na której znajduje się przezroczysty materiał polimeryczny. Układanie może następować np., w sposób zautomatyzowany i korzystnie za pomocą robota. Następnie prowadzi się korzystnie laminowanie do zespołu. [0041] Laminowanie zgodnie z etapem b) sposobu według wynalazku prowadzi się szczególnie w temperaturach od 140 do 2 o C, korzystnie w temperaturach od do 2 o C, szczególnie korzystnie w temperaturach od 160 do 180 o C. [0042] Laminowanie według etapu a) i/lub etapu b) sposobu według wynalazku prowadzi się pod działaniem ciśnienia lub/i ciepła sposobem znanym dla fachowców, jak np., standardowe laminowanie próżniowe. Korzystnie laminowanie według etapu a) i/lub etapu b) sposobu według wynalazku prowadzi się działaniem ciepła z zastosowaniem podciśnienia. [0043] Przez laminowanie zgodne z etapem b) sposobu według wynalazku uzyskuje się, że ogniwa słoneczne są zatopione w przezroczystej warstwie polimerowej i są trwale związane z podłożem przepuszczającym światło i podłożem nieprzepuszczającym światła. Następnie korzystnie dołączane jest gniazdo przyłączeniowe i moduł słoneczny jest oprawiany w ramkę, za pomocą np., ramki z aluminium. [0044] Przykładowo i korzystnie moduły słoneczne wytwarzane w ramach sposobu według wynalazku wykazują następującą budowę (patrz także Figura 1/1): i) element konstrukcyjny (W) składający się z podłoża przepuszczającego światło A, ze stronami przednią i tylną, przy czym strona przednia jest stroną odwróconą do słońca w gotowym module słonecznym i przezroczystej warstwy polimerowej B nałożonej na spodnią stronę podłoża przepuszczającego światło; 7

8 ii) jedno lub wiele ogniw słonecznych C, umieszczonych między przezroczystymi warstwami polimerowymi B i B ; iii) element konstrukcyjny (V), składający się z podłoża nieprzepuszczającego światła D, przy czym podłoże nieprzepuszczające światła D w gotowym module słonecznym związane jest z ogniwem(ami) słonecznym(ymi) C przez przezroczystą warstwę polimerową B [004] Ogniwa słoneczne C są szczególnie korzystnie zatopione w przezroczystych warstwach polimerowych B i/lub B. [0046] Przezroczyste warstwy polimerowe B i/lub B powstają podczas laminowania materiału do zatapiania z podłożem w etapie a) sposobu według wynalazku. [0047] Szczególnie odpowiednie warstwy polimerowe B i B składają się z kopolimeru etylen-octan winylu, o zawartości octanu winylu 40 % wagowych. [0048] Przykładowo i korzystnie, sposobem według wynalazku w etapie a) wytwarzane są elementy konstrukcyjne (W) i (V). Korzystnie element konstrukcyjny (W) wytwarzany jest przez laminowanie jednej strony podłoża przepuszczającego światło A z materiałem do zatapiania, składającym się z co najmniej jednego kopolimeru α-olefina-octan winylu, przez co z materiału do zatapiania powstaje przezroczysta warstwa polimerowa. Korzystnie element konstrukcyjny (V) wytwarzany jest przez laminowanie jednego podłoża nieprzepuszczającego światła D, szczególnie korzystnie warstwy chroniącej przed warunkami atmosferycznymi, z materiałem do zatapiania składającym się z co najmniej jednego kopolimeru α-olefinaoctan winylu, zgodnie z etapem a) sposobu według wynalazku. Przez ten etap, z materiału do zatapiania powstaje przezroczysta warstwa polimerowa. Szczególnie korzystnie, przy wytwarzaniu elementów konstrukcyjnych (W) i (V) zgodnie z etapem a) sposobu według wynalazku stosowany jest kopolimer etylenoctan winylu o zawartości octanu winylu 40 % wagowych. [0049] Korzystnie podłoże przepuszczające światło A jest tak laminowane z materiałem do zatapiania, do nowego elementu konstrukcyjnego (W), że przezroczysta warstwa polimerowa B nakładana jest na podłoże przepuszczające światło A na dolnej stronie, a więc na stronie, która jest zwrócona do ogniwa słonecznego. Korzystnie podłoże nieprzepuszczające światła D jest tak laminowane z materiałem do zatapiania do nowego elementu konstrukcyjnego (V), że podłoże nieprzepuszczające światła D jest powlekane przezroczystym materiałem polimerowym B na stronie, która jest zwrócona do ogniwa słonecznego. [000] Korzystnie, na dolną stronę elementu konstrukcyjnego (W) wytworzonego w etapie a) sposobu według wynalazku są nakładane ogniwa słoneczne. Są one korzystnie najpierw łączone między sobą za pomocą tak zwanych taśm lutowniczych, a następnie są układane. Następnie nakładany jest element konstrukcyjny (V) stroną, na której znajduje się przezroczysty materiał polimerowy B. Korzystnie następnie układane są łączniki poprzeczne, które łączą ze sobą poszczególne pasma i prowadzą do gniazda przyłączeniowego i są łączone ze sobą. Układanie prowadzi się w sposób zautomatyzowany za pomocą robotów. Następnie prowadzi się laminowanie zgodnie z etapem b) sposobu według wynalazku. Następnie do modułu solarnego mogą być ewentualnie dodawane dalsze znane fachowcom elementy konstrukcyjne, jak np., uszczelnienia, profilowane ramy aluminiowe i elektryczne końcówki przyłączeniowe. Te elementy konstrukcyjne oraz ich wbudowywanie są znane fachowcom. [001] Sposób według wynalazku może służyć także do wytwarzania modułów słonecznych, które wykazują inną budowę niż wymieniona poprzednio korzystna budowa. Przykładami są moduły szkło-szkło, moduły 8

9 koncentratorowe, w których światło słoneczne jest skupiane na małych ogniwach słonecznych z pomocą elementów optycznych oraz kolektory fluorescencyjne. [002] Sposób według wynalazku wykazuje tę korzyść, że moduły słoneczne są wytwarzane w sposób ekonomiczny, ponieważ elementy konstrukcyjne mogą być skutecznie układane i laminowane i przez to zmniejszona zostaje liczba wadliwie wytworzonych modułów słonecznych. [003] Na Figurze 1 przedstawiony jest przykład modułu słonecznego wytworzonego sposobem według wynalazku. [004] Na Figurze 1 symbole oznaczają: Element konstrukcyjny (W) 1 A podłoże przepuszczające światło B przezroczysty materiał polimerowy, zbudowany z co najmniej jednego kopolimeru α-olefina-octan winylu i ewentualnie dalszych dodatków, korzystnie z kopolimeru etylen-octan winylu, szczególnie korzystnie kopolimeru etylen-octan winylu o oznaczeniu Levamelt firmy Lanxess Deutschland GmbH; C ogniwa słoneczne Element konstrukcyjny (V) B przezroczysty materiał polimerowy, zbudowany z co najmniej jednego kopolimeru α-olefina-octan winylu i ewentualnie dalszych dodatków, korzystnie z kopolimeru etylen-octan winylu, szczególnie korzystnie kopolimeru etylen-octan winylu o oznaczeniu Levamelt firmy Lanxess Deutschland GmbH; D podłoże nieprzepuszczające światła, względnie warstwa ochronna; E ramy, korzystnie ramy z profilu aluminiowego; F uszczelnienie. 2 Element konstrukcyjny (W) obejmuje składniki A i B. Element konstrukcyjny (V) obejmuje składniki B i D. Sposobem według wynalazku mogą być wytworzone także moduły słoneczne, które nie zawierają żadnych składników E i F. W szczególności, w przypadku elastycznych modułów słonecznych może zostać pominięty składnik E. [00] Odpowiednie składniki A, B, B, C, D i E zostały już wcześniej bliżej opisane. Odpowiednie uszczelnienia F są znane fachowcom. 9

10 Zastrzeżenia patentowe Sposób wytwarzania modułów słonecznych, znamienny tym, że w etapie a) podłoże przepuszczające światło lub nieprzepuszczające światła jest laminowane z materiałem do zatapiania, składającym się z co najmniej jednego kopolimeru α-olefina-octan winylu o zawartości octanu winylu 40 % wagowych, w przeliczeniu na łączną masę kopolimeru α-olefina-octan winylu, do jednego elementu konstrukcyjnego i w etapie b) jeden element konstrukcyjny wytworzony w etapie a) z podłoża przepuszczającego światło i jeden element konstrukcyjny wytworzony w etapie a) z podłoża nieprzepuszczającego światła oraz co najmniej jedno ogniwo słoneczne, które jest umieszczone między przepuszczającym światło elementem konstrukcyjnym i nieprzepuszczającym światła elementem konstrukcyjnym, laminuje się do modułu słonecznego, przy czym laminowanie w etapie a) lub/i w etapie b) prowadzi się w temperaturze od 140 o C do 2 o C. 2. Sposób według zastrzeżenia 1, znamienny tym, że materiał do zatapiania zawiera co najmniej jeden dodatek. 3. Sposób wytwarzania modułów słonecznych według zastrzeżenia 1 albo 2, znamienny tym, że materiał do zatapiania zawiera kopolimer α-olefina-octan winylu w ilości 90 % wagowych do 0 % wagowych i do 0 % wagowych dodatku, w przeliczeniu na łączną masę materiału do zatapiania. 4. Sposób wytwarzania modułów słonecznych według jednego z zastrzeżeń 1 do 3, znamienny tym, że materiał do zatapiania zawiera dodatek w ilości od 0 do % wagowych, w przeliczeniu na łączną masę materiału do zatapiania.. Sposób wytwarzania modułów słonecznych według jednego z zastrzeżeń 1 do 4, znamienny tym, że dodatki wybrane są z grupy nadtlenków, stabilizatorów na działanie światła, silanów, środków przeciwstarzeniowych, benzofenonu, cyjanuranu triallilu lub izocyjanuranu triallilu, lub mieszaniny tych dodatków. 6. Sposób wytwarzania modułów słonecznych według jednego z zastrzeżeń 1 do, znamienny tym, że jako podłoże przepuszczające światło stosowane jest szkło, laminat polimerowy poli(fluorku winylu), lub poli(tereftalan etylenowy), lub mieszaniny tych materiałów. 7. Sposób wytwarzania modułów słonecznych według jednego z zastrzeżeń 1 do 6, znamienny tym, że jako podłoże nieprzepuszczające światła stosowany jest poliester, poli(fluorek winylidenu) lub poli(tereftalan etylenowy), lub mieszaniny tych materiałów. 8. Sposób wytwarzania modułów słonecznych według jednego z zastrzeżeń 1 do 7, znamienny tym, że materiał do zatapiania po laminowaniu w etapie a) według zastrzeżenia 1 wykazuje na podłożu grubość między 0 µm a 00 µm. 9. Sposób wytwarzania modułów słonecznych według jednego z zastrzeżeń 1 do 8, znamienny tym, że laminowanie w etapie a) lub/i w etapie b) przeprowadzane jest w temperaturze od 160 o C do 180 o C.

11 11

12 DOKUMENTY PRZYTOCZONE W OPISIE Niniejsza lista dokumentów przytoczonych przez Zgłaszającego podana jest czytającemu jedynie do informacji i nie jest częścią dokumentu patentu Europejskiego. Została ona sporządzona z najwyższą starannością; EPO nie przyjmuje jednak na siebie żadnej odpowiedzialności za ewentualne błędy i opuszczenia. Dokumenty patentowe przytoczone w opisie 12