Interprint / Mecenas katalogu Łódź Design Festival 2011 Interprint / Patron of the Łódź Design Festival 2011 catalogue

Transkrypt

1

2

3 Interprint / Mecenas katalogu Łódź Design Festival 2011 Interprint / Patron of the Łódź Design Festival 2011 catalogue Paradyż Group / Główny Mecenas Łódź Design Festival 2011 Paradyż Group / Main Patron of Łódź Design Festival 2011

4 Spis treści / Contents Zmiana! / Change! Program Główny Przekierowanie / Main Programme Redirection Program Główny NeoFarm / Main Programme NeoFarm Wystawy Specjalne / Special Exhibitions Przegląd Szkół / School Review make me! Wystawy Towarzyszące / Accompanying Exhibitions Wystawy Towarzyszące Program Otwarty / Accompanying Exhibitions Open Programme Ceramika Paradyż Łodź Design Festival Podziękowania / Special Thanks Organizacja / Organisation

5 / 06 Zmiana! / Change! / 07 Zmiana! / Jedną z cech niezmiennie ludzkich jest potrzeba podporządkowania świata swoim wymaganiom i zmienianie go. Rozwijają się technologie i powstają sztuczne inteligencje. Świat zmienia się na skutek naszych działań, ale podlega także transformacjom wbrew naszej woli. Rozwój przemysłu i gospodarki rujnuje środowisko, powoduje przemiany społeczne, przeformułowuje sposób i warunki życia. Do tego dochodzą klęski żywiołowe, których skutkom możemy jedynie próbować zapobiegać. W ciągu zaledwie kilku pokoleń znany od stuleci świat bardzo się zmienił i na tym nie poprzestanie. Transformacji podlega społeczeństwo, gospodarka i ekonomia, a my jesteśmy sprawcami i ofiarami tego procesu. Zmieniają się potrzeby i to, co najważniejsze świadomość. To, co jest jednak stałe bez względu na wszystko, to potrzeba reagowania na zmiany na każdym poziomie: zarówno rozumu, czyli rozwiązywania problemów, jak i emocji, czyli ich oswajania. W 5. edycji festiwalu Łódź Design właśnie zmianom poświęcamy dwie wystawy Programu Głównego: Przekierowanie, przygotowaną przez Centrum Architektury z Warszawy oraz NeoFarm, której kuratorami są Boaz Cohen i Sayaka Yamamoto, izraelsko-japońska para działająca na co dzień w Eindhoven w Holandii. Wiele innych wydarzeń festiwalowych będzie do tego niezmiennego w swej ciągłości zjawiska nawiązywać. Wystawa Przekierowanie opowie nam o zmianach w architekturze. O tym, jak ta sztywna, monumentalna i przeznaczona po to, by trwać jak najdłużej, dziedzina projektowania wytrzymuje inicjatywy użytkowników. Na ile jest elastyczna i gotowa sprostać przeludnieniu, kryzysowi surowcowemu czy dewastacji środowiska? Na ile architektura jest podatna na eksperyment? Czy te zmiany powstają z inicjatywy architektów, czy też są zjawiskiem oddolnym, na które architekci zmuszeni są reagować? W jakimś sensie budynek, zespół urbanistyczny, być może bardziej niż jakiekolwiek inne dzieło raz oddane w ręce użytkownika, zaczyna żyć własnym życiem. Wystawa Przekierowanie nie poda gotowych recept ani odpowiedzi, lecz wskaże kierunki gdzie należy ich szukać. Pokaże, jak patrzeć i jak czytać, by zrozumieć istotę nieuniknionych zmian, z którymi architektura musi i będzie musiała się mierzyć coraz bardziej. Change! Wystawa NeoFarm odnosi się do zmian w strukturze społecznej. Mimo industrializacji i migracji znacznej części społeczeństwa do miast, pozostała w nas tęsknota do wiejskiego życia, rzemieślniczo wytwarzanych przedmiotów, naturalnych materiałów itp. Jednak nawet wyjeżdżając na wieś z trudem możemy je znaleźć. Poziom i jakość życia na wsi i w mieście zasadniczo dzisiaj się nie różni, a przynajmniej są wszelkie warunki po temu, by tak było. Wieś jest zmechanizowana. Pola są uprawiane, a zwierzęta hodowane przez komputery, które oczywiście obsługują ludzie. Jednak komputery, internet czy dostęp do wiedzy i do technologii niewątpliwie wartościowe pozbawiły ludzkość innych wartości, związanych z wiejskim życiem. Unifikacja i przemysłowa powtarzalność przedmiotów jest niechcianym ubocznym efektem rozwoju. To zmiana, niedawna i nieodwracalna. Jednak projektanci wypełniają tę lukę. Zamiast proponować sztucznie i nieszczerze naturalne przedmioty, bawią się tradycją, po trosze zaspokajając emocjonalne potrzeby, a po trosze przyjaźnie z nich pokpiwając. Zbliżają się do granicy kiczu, żartu, pastiszu, lecz w gruncie rzeczy ich propozycje są całkiem poważne. To propozycje nawiązania nowego kontaktu z naturą i prostym życiem. Na innych warunkach, przyjaznych dla obu stron. Zmiana to proces ciągły. Jednak by go dostrzec trzeba sie zatrzymać. By zrozumieć, trzeba się zatrzymać na dłużej. Propozycje Programu Głównego tegorocznego festiwalu Łódź Design zapraszają do refleksyjnego zwolnienia biegu i ponownego zadania pytania skąd przychodzimy, kim jesteśmy i dokąd zmierzamy. Agnieszka Jacobson-Cielecka Dyrektor Artystyczny Łódź Design Festival 2011 One of the unchangeable human features is the need to subject the world to our demands and change it. Technologies are developing and artificial intelligences are being produced. The world changes as a result of our actions, but it also transforms against our will. Development of the industry and economy ruins the environment, causes social changes, reformulates the way we live and our living conditions. What is more, there are also natural disasters, whose results we can only try to prevent. During merely few generations, the world that we had known for ages has changed a lot, and it will not stop changing. The society and economy are transforming, and we are the perpetrators and victims of this process. The needs are changing and so is the awareness. However, what remains stable regardless of other things is the need to react to changes on every level, both mental, which is to solve problems, and emotional to get accustomed to these new feelings. During the 5 th Łódź Design Festival, we dedicate two exhibitions of the Main Programme to changes: Redirection, prepared by Centrum Architektury from Warsaw, and NeoFarm, whose curators are Boaz Cohen and Sayaka Yamamoto, the Israel-Japanese couple that work in Eindhoven in Holland. Many other festival events will refer to this unchangeable and continuous phenomenon. The Redirection exhibition will show us the changes in architecture how this stiff, monumental field of design, meant to last as long as possible, faces grass-roots initiatives? To what extent is it flexible and ready to cope with overpopulation, resource crisis or environment devastation? To what extent is architecture prone to experiments? Are the changes caused by architects, or are they a bottom-up phenomenon to which the architects must react? A building, an urban complex, when it is handed over to the users, starts to live its own life, more than any other work. The Redirection exhibition will not provide ready recipes and answers, but it will show the directions in which to look for them. It will show how to look and read in order to understand the nature of unavoidable changes with which architecture must and will have to cope. The NeoFarm exhibition refers to changes in the social structure. In spite of industrialization and migration of a considerable part of the society to cities, we still long for rural life, craft made objects, natural materials, etc. However, even if we go to the countryside, it is hard to find them. Nowadays, the level and quality of life in the countryside do not differ from the life in the city, or at least they do not have to be different. Villages are mechanized. The land is cultivated, and animals are bred by computers, which are operated by people, of course. Yet, computers, the Internet or access to knowledge and technology undoubtedly valuable and needed have deprived the humankind of other values connected with rural life. Unification and industrial repeatability are an unwanted side effect of the development. It is a change, new and irreversible. However, designers fill this gap. Instead of suggesting artificially natural objects, they play with tradition and in this way they satisfy our emotional needs on the one hand and make light-hearted and rather warm fun of them on the other hand. They balance on the verge of kitsch, joke, pastiche, but their suggestions are quite serious. They encourage us to establish a new connection with nature and simple life, and establish new conditions, favourable for both sides. Change is a continuous process. But to notice it, you have to stop running. To understand it, you have to stop for a longer time. The Main Programme of this year s Łódź Design Festival invites us to slow down, think, and ask again where do we come from, who are we, where do we go? Agnieszka Jacobson-Cielecka Artistic Director of Łódź Design Festival 2011

6 / 08 Program Główny / Main Programme / 09 Program Główny / Main Programme Domek Vardehaugen, projekt Fantastic Norway, zdjęcie: Håkon Matre Aasarød, dzięki uprzejmości Fantastic Norway Cabin Vardehaugen, Fantastic Norway project, photo: Håkon Matre Aasarød, courtesy of Fantastic Norway

7 / 10 Przekierowanie / Redirection / 11 Program Główny / Przekierowanie Main Programme / Redirection Przekierowanie. O zmianie w architekturze. Architektura jest w kryzysie. Redirection. Change in architecture. Architecture is experiencing a crisis. Skończyła się epoka systemów organizujących całokształt życia człowieka i niosących w dziedzinie architektury gotowe recepty na poprawę bytu, jak maszyny do mieszkania czy całościowo zaplanowane miasta. Lawinowy przyrost ludności powoduje zwiększenie produkcji architektonicznej na niespotykaną dotąd skalę. Budownictwo podlega coraz szybszemu technologicznemu liftingowi. Tempo zmian pogłębia dezorientację. Niezmienną cechą architektury wciąż pozostaje sztywność i odporność na przekształcenia. To stawia pod znakiem zapytania przyszłą użyteczność powstających budynków i osiedli ludzkich, zwłaszcza w kontekście nowych problemów współczesnych społeczeństw, jak przeludnienie, nadciągający globalny kryzys surowcowy, pogłębianie się różnic społecznych czy zanieczyszczenie środowiska. Czy współczesna architektura ma pomysł na siebie? Spontanicznie, często oddolnie, pączkują nowe idee, które być może wskażą kierunki zmian. Przekierowania dokonują się tu i teraz: testom poddawane są pomysły na ekologiczne życie, eksperymentalne modele edukacji i pracy, prototypowe systemy kalkulacji danych, takie jak dataizm, czy nowe formy partycypacji społecznej w projektowaniu miast. Nie wiadomo dokąd te zjawiska nas doprowadzą. Warto jednak przyjrzeć się im jako próbom zaradzenia kryzysowi. Zamiast gotowych odpowiedzi, prezentujemy wiele podpowiedzi. Kurator: Centrum Architektury The era of systems aiming to organise the entirety of human existence while providing ready architectural formulas to improve lives such as machines for living or comprehensively planned cities is over. Explosive population growth has caused an unprecedented increase in architectural production. The construction industry is rapidly undergoing a technological revolution. The pace of all these changes intensifies the feeling of confusion. On the other hand, rigidity and resistance to modifications continue to characterise architectural works, raising questions about their usability in a changing world. The design of modern buildings and housing estates must take into account society s new problems, like: overpopulation, an approaching global resources crisis, deepening social differences as well as environmental concerns. Does contemporary architecture have an idea for itself and its future? There are spontaneous, bottom-up ideas which indicate the industry s future directions. Redirections are happening here and now. In fact, these ideas, such as environmentally friendly living, experimental modes of education and work, prototype systems for data calculation dataism, or new forms of social participation in urban design, are all being tested right now. While we do not know where these ideas will lead us, it is worth examining them as attempts to avert a global crisis. There are no ready solutions and answers, but we do have some hints and strategies to share. Curator: Centrum Architektury / Architecture Centre

8 / 12 Przekierowanie / Redirection / 13 Kierunki / Miejskie rolnictwo / Urban agriculture Directions Spółdzielnia pszczelarska w Chicago / Chicago Honey Co-op Jadalny park / Edible Park Miejski ogród leczniczy / Urban Physic Garden Ogród Prinzessinnengarten w Berlinie / Prinzessinnengarten in Berlin Eko-estetyka / Eco-aesthetics Budynek z makulatury PH-Z2 / Recycled Paper Building PH-Z2 Sklep firmowy Freitag / Freitag Flagship Store Dataizm / Dataism Domek Vardehaugen / Cabin Vardehaugen Nowa praca, nowa edukacja / New work, new education Wielofunkcyjna przestrzeń dla firmy Teletech / Multifunctional space for Teletech Kultura współuczestnictwa / Culture of participation Podwórko na warszawskiej Pradze, ul. Równa/Szwedzka / A courtyard in Warsaw's Praga district, Równa/Szwedzka Streets Osiedle komunalne Quinta Monroy / Quinta Monroy social housing Sklep firmowy Freitag, zdjęcie: Roger Frei, dzięki uprzejmości firmy Freitag Freitag Flagship Store, photo: Roger Frei, courtesy of Freitag

9 / 14 Przekierowanie / Redirection / 15 Miejskie rolnictwo / Urban agriculture It is estimated that by 2050, the Earth s population will have grown by 3 billion. As much as 80 per cent of the people will live in cities currently, already about 50 percent do. In order to feed everyone, we will need additional farmland with an area of Brazil and Libya combined. But where will we find these new fields? How much more carbon dioxide emitted by trucks transporting spinach and lettuce to cities will our atmosphere accommodate? One solution is growing vegetables in urban wastelands, on balconies, walls and roofs. Urban agriculture is not going to solve the world s food supply problem, but it will certainly help local communities, while significantly changing the appearance of our cities. Do 2050 roku liczba ludzi na Ziemi ma wzrosnąć o 3 miliardy. Aż 80 procent populacji będzie wtedy mieszkać w miastach już teraz to około połowa ludzkości. Żeby wszystkich wyżywić, potrzebny będzie dodatkowy obszar ziemi uprawnej wielkości Brazylii i Libii razem wziętych. Skąd wziąć dodatkowe pola, skoro i tak niewiele ich już zostało? Ile jeszcze dwutlenku węgla emitowanego przez silniki ciężarówek wożących szpinak i sałatę do miasta może przyjąć nasza atmosfera? A może by tak uprawiać warzywa na miejskich nieużytkach? W donicach na balkonie? Na dachach i ścianach? Miejskie rolnictwo nie rozwiąże problemów z wyżywieniem wszystkich mieszkańców Ziemi, ale pomoże lokalnym społecznościom. I radykalnie wpłynie na wygląd miasta. Spółdzielnia pszczelarska w Chicago, zdjęcie: Amanda Temple, dzięki uprzejmości Chicago Honey Co-op Chicago Honey Co-op, photo: Amanda Temple, courtesy of Chicago Honey Co-op

10 / 16 Przekierowanie / Redirection / 17 Spółdzielnia pszczelarska w Chicago / Chicago Honey Co-op Jadalny park / Edible Park Pasieka na nieużywanym parkingu w Chicago, w okolicy zniszczonej w trakcie zamieszek na tle rasowym w latach 60. Spółdzielnia pszczelarzy-ochotników od 2004 roku produkuje miód i naturalne kosmetyki bez stosowania substancji chemicznych, zgodnie z zasadami zrównoważonego rozwoju, a także organizuje szkolenia zawodowe dla okolicznych mieszkańców. The apiary is located in an abandoned parking lot in a Chicago neighbourhood that suffered major damage during race riots in the 1960s. Since 2004, this co-op of beekeeper-volunteers has been working in accordance with the principles of sustainable development to produce chemical-free honey and honey-based cosmetics, while organising job training programs for local residents. Publiczny ogród warzywny w Hadze projekt brytyjskiego artysty Nilsa Normana. Ulokowany w środku warzywnika pawilon z ogrodem na dachu służy do odpoczynku, przechowywania narzędzi oraz jako punkt informacyjny dla odwiedzających. Wokół pawilonu zainstalowano urządzenia pokazowe dla ekologicznego ogrodnika, np. toaletę kompostującą czy wiklinowy filtr do wody. A public vegetable garden in The Hague, designed by the British artist Nils Norman. Situated in the centre of this urban farm is a pavilion which is a place to rest, a storage space for tools, and an information point for visitors. Around the pavilion, there are examples of eco-friendly gardening installations such as a composting toilet and a willow water filter. Zdjęcie: dzięki uprzejmości Stroom Den Haag Photo: courtesy of Stroom Den Haag Zdjęcie: Amanda Temple, dzięki uprzejmości Chicago Honey Co-op Photo: Amanda Temple, courtesy of Chicago Honey Co-op Zdjęcie: Eric de Vries, dzięki uprzejmości Stroom Den Haag Photo: Eric de Vries, courtesy of Stroom Den Haag

11 / 18 Przekierowanie / Redirection / 19 Miejski ogród leczniczy / Urban Physic Garden Ogród Prinzessinnengarten w Berlinie / Prinzessinnengarten in Berlin Tymczasowy ogród z roślinami leczniczymi, kawiarnią i bogatym programem wydarzeń kulturalnych, zbudowany przez wolontariuszy z materiałów z odzysku na nieużywanym terenie w południowym Londynie. Czynny od 11 czerwca do 15 sierpnia 2011 r. Organiczny ogród warzywny w skrzynkach, w berlińskiej dzielnicy Kreuzberg, urządzony przez organizację non-profit Nomadisch Grün wraz z grupą pasjonatów, aktywistów, przyjaciół, fanów i sąsiadów na terenie będącym od ponad pół wieku miejskim nieużytkiem. A temporary medicinal herb garden, with a cafe and a rich programme of cultural events, built out of recycled materials by a group of volunteers on an abandoned site in south London. Open from 11 June to 15 August An organic garden made up of moveable vegetable planting boxes. Located in Berlin/Kreuzberg, in an area which had been an urban wasteland for more than half a century. The non-profit Nomadisch Grün (Nomadic Green) organisation along with a group of enthusiasts, activists, friends, fans and neighbours created the garden. Zdjęcie: Mike Massaro, dzięki uprzejmości Urban Physic Garden Photo: Mike Massaro, courtesy of Urban Physic Garden Zdjęcia: Marco Clausen, dzięki uprzejmości Prinzessinnengarten Photos: Marco Clausen, courtesy of Prinzessinnengarten

12 / 20 Przekierowanie / Redirection / 21 Eko-estetyka / Eco-aesthetics Design radzi sobie z wyzwaniami zrównoważonego rozwoju przetwarzanie bezużytecznych przedmiotów w nowe, o innej funkcji lub wyglądzie, wykorzystywanie odpadów do produkcji nowych materiałów i pakowanie w szary papier od dawna uznawane są za normę. Architektura dopiero zaczyna na poważnie eksperymentować z eko-estetyką. Specjalistyczne technologie produkcji ogniw fotowoltaicznych, pomp ciepła i zaawansowanych, ekologicznych tworzyw to jedno. Powrót do prostoty, tradycyjnych, sprawdzonych materiałów i technik budowlanych oraz próby wykorzystania odpadów w budownictwie to drugie. Przywykliśmy do trawertynu, a może będzie trzeba okładać budynki dyktą? W krajach najbardziej rozwiniętych obserwujemy nowe zjawisko postbogactwo. Stare domy odnawia się tylko na tyle, na ile naprawdę jest to potrzebne. Używane sprzęty wyrzuca się jedynie wtedy, gdy naprawdę do niczego już się nie nadają. Po co burzyć stary dworzec, jeśli wystarczy go umyć? Czy w kupionym właśnie mieszkaniu koniecznie trzeba zbić kafelki, żeby położyć nowe? Dlaczego zrywać podłogi, skoro można je pomalować? Takie samoograniczenie bierze się z troski o środowisko. Nie możemy oczekiwać od architektury, że będzie się wciąż zmieniać, udoskonalać, unowocześniać. Design has responded to the challenges of sustainable development transforming useless objects into new by giving them a new function or appearance, utilizing waste to produce new materials and using recycled packing paper are all standard solutions by now. Meanwhile, architecture is just beginning serious experiments with eco-aesthetics. Specialist technologies of producing PV cells, heat pumps, and advanced ecological materials are one thing. The other one is a return to traditional, tested and proven methods, and making use of wastes in construction. We have gotten used to travertine facades, but what if we have to use plywood instead? In the most developed countries, a new trend has appeared post-abundance. According to this new vision, old buildings are renovated only to the extent that it is really necessary, old appliances are thrown away only when they really stop functioning. Why demolish an old railroad station, when it is enough to clean it? Do we really need to remove tiles in a newly-purchased flat, just to put new ones in? Why tear-up old floors, when you can paint them? By asking such questions and changing our behaviour, we are acting out of care for the environment. After all, we cannot expect architecture to continuously transform, improve, and modernize our surroundings.

13 / 22 Przekierowanie / Redirection / 23 Budynek z makulatury PHZ2 / Recycled Paper Building PHZ2 Sklep firmowy Freitag / Freitag Flagship Store Budynek z makulatury. Projekt mobilnej przestrzeni do pracy autorstwa niemieckiej pracowni Dratz&Dratz Architekten, zrealizowany w 2008 roku. Sprasowane w kostki kartony z supermarketu (także wykonane z papieru z odzysku) okazały się tanim i wytrzymałym materiałem dla architektury (na razie) tymczasowej. A building made out of waste paper, designed as a mobile workspace by German studio Dratz & Dratz Architekten, and built in Pressed into blocks, supermarket carton boxes (also made from recycled paper), turned out to be a cheap and solid material for (so far) temporary architecture. Sklep firmy Freitag, produkującej torby z używanych dętek i pasów bezpieczeństwa. Znajduje się w Zurychu i został urządzony w przenośnej konstrukcji z 17 kontenerów, z platformą widokową na dachu. Projekt: Annette Spillmann, Harald Echsle. A store for Freitag, a producer of bags made of used tyre tubes and seatbelts. It is located in Zurich, in a transportable structure made up of 17 containers, with a rooftop viewing platform. Design: Annette Spillmann, Harald Echsle. Zdjęcia: dzięki uprzejmości Dratz&Dratz Architekten Photos: courtesy of Dratz&Dratz Architekten zdjęcie: Roland Tännler, dzięki uprzejmości firmy Freitag photo: Roland Tännler, courtesy of Freitag

14 / 24 Przekierowanie / Redirection / 25 Dataizm / Dataism Domek Vardehaugen / Cabin Vardehaugen Projektowanie opiera się na analizie danych: potrzeb, możliwości, zachcianek oraz ściśle policzalnych parametrów. W przypadku dataizmu ten ostatni czynnik staje się najważniejszy. Parametry i dane nie są jednym z czynników, lecz czynnikiem głównym, punktem wyjścia i punktem dojścia. Dzięki temu w czasach wymagających szybkich i racjonalnych decyzji projektowych ograniczona zostaje rola ego architekta. Dataiści podążają w stronę hodowania architektury, praktykowania zawodu, który staje się odporny na manifesty, bliższy hodowli koni czy wytwarzaniu wina. Architekci i projektanci nie tworzą już skończonych form tylko otwarte systemy. Nadmorski domek na norweskim półwyspie Fosen autorstwa pracowni Fantastic Norway. Został zaprojektowany tak, by zaoferować jak największy komfort w zmiennym i ostrym klimacie. A seaside cabin on the Fosen peninsula, designed by the Fantastic Norway studio. It offers great comfort in the harsh and changing climate. The design process is based on analysing data: needs, capabilities, desires, and strictly quantifiable parameters. In dataism, this last factor is crucial. Parameters and data are not just some of the factors - they constitute the core, and are both the starting and ending points. Thanks to this approach, in times requiring quick and rational design decisions, the role of the architect s ego has been limited. Dataists aim toward growing architecture, practicing the occupation in a way resistant to manifestos, almost approaching the methodology of horse-breeding or winemaking. Dataist architects and designers create open systems instead of finished forms. Zdjęcia: Håkon Matre Aasarød, dzięki uprzejmości Fantastic Norway Photos: Håkon Matre Aasarød, courtesy of Fantastic Norway

15 / 26 Przekierowanie / Redirection / 27 Nowa praca, nowa edukacja / New work, new education Wielofunkcyjna przestrzeń dla firmy Teletech / Multifunctional space for Teletech Dzięki internetowi można prowadzić firmę, nie ruszając się sprzed komputera. Telepraca wielu ludzi uwięziła w domu. Po jakimś czasie z powrotem zapragnęli oni kontaktu z ludźmi. Zaczęli się zrzeszać i tworzyć miejsca wspólnej pracy. Zaś właściciele tradycyjnych biur dostrzegli, że ich pracownicy lepiej czują się w miejscach, które choć trochę przypominają dom. Lub knajpę. Mamy więc biuro w domu, dom w biurze albo platformę co-workingu i żadne z tych miejsc nie kojarzy się ze zwykłym miejscem pracy. A zresztą, czy forma jest jeszcze istotna? Programy komputerowe można pisać siedząc w budynku sprzed wieków. Dobry laptop sprawdzi się w prymitywnej chacie. Jak będą wyglądać kiedyś biurowce? Czy będą w ogóle potrzebne? Również dzieci doświadczają zmiany w architekturze. W szkołach zamiast klas pojawiają się przestrzenie z ruchomymi ścianami. Sale lekcyjne nie przypominają sal wykładowych z biurkiem nauczyciela i rzędami ławek, jeszcze niedawno było to możliwe tylko w placówkach eksperymentalnych. Teraz nowe podejście do edukacji, w którym nauczyciel, zamiast przekazywać wiedzę zza biurka, towarzyszy uczniowi w odkrywaniu świata, coraz częściej wpływa na wygląd nowo budowanych lub odnawianych szkół i przedszkoli. Thanks to the Internet, it is possible to run a company without even leaving your computer desk. Unfortunately for many, telework (or tele-commuting) has made the home-office a prison. These workers missed interacting with other people, and started gathering in groups and creating co-working spaces. At the same time, owners of traditional offices noticed that their employees feel better in spaces which look, at least a little bit, like home. Or a café. Thus, we have home-offices, homes at offices, co-working spaces, and none of these are like a typical workplace. So, is the form still that important? After all, you can write computer programs in centuries-old buildings a good laptop is just as good in a simple cottage as it is in a big office. Which leads us to the question of what office buildings will look like in the future? Or, will we even need them at all? Children are not exempt from experiencing the changes happening in architecture. Instead of classrooms, they often learn in open-spaces with moveable walls. Learning no longer has to take place in a traditional setting with the teacher s desk facing rows of students. Until recently, such arrangements were only available in experimental schools. A new approach to learning, where a teacher accompanies students in exploring the world, rather than instructing them from behind a desk, is increasingly influencing newly built or renovated schools and kindergartens. Niskobudżetowe biuro w opuszczonej fabryce musztardy w Dijon, dla 600 operatorów call center, którzy będą mogli sami wybierać miejsce pracy w urządzonych nieformalnie przestrzeniach. Projekt holenderskiej pracowni MVRDV. A low-cost office in an old mustard factory in Dijon, for 600 call centre operators. The employees can choose their own workspaces in the informally designed interior. Design by Dutch studio MVRDV. Wizualizacja dzięki uprzejmości MVRDV / Visualisation courtesy of MVRDV

16 / 28 Przekierowanie / Redirection / 29 Kultura współuczestnictwa / Culture of participation W misję architekta i urbanisty od zawsze wpisana była rola demiurga. Porządkował chaos organicznie narastających miast. Planował od nowa idealne przestrzenie. W czasach modernizmu projektował nowoczesne domy i osiedla pełne słońca, świeżego powietrza i zieleni. Niestety, pozbawiona ludzkiej skali przestrzeń przytłacza i odpycha. Dzielony z tysiącem anonimowych sąsiadów teren wydaje się niczyj, kto więc ma o niego dbać? Pozbawiony indywidualnych cech, zaprojektowany do końca budynek, w którym już nic nie można zmienić, wydaje się obcy, nieprzyjazny. Może by tak urządzić coś po swojemu? Architektura stoi na piedestale, jest traktowana jak dzieło sztuki, w które nie można ingerować. Wszelkie próby modyfikowania jej przez użytkowników traktuje się jak świętokradztwo, a przecież są one wyrazem naturalnego dążenia człowieka do indywidualizacji estetycznej, oswajania, ocieplania, dostosowywania do potrzeb. Dosyć ikon w architekturze. Architekcie, zapytaj przyszłego użytkownika, czego chce! Architects and urban planners have always acted a bit like demiurges organizing the chaos of organically-growing cities, planning ideal spaces, designing modern houses and sunny estates full of fresh air and green trees. Unfortunately, a project that exceeds the human scale is overwhelming and rather repulsive. A space shared with thousands of anonymous neighbours seemingly belongs to no one, so nobody takes care of it. Devoid of individual features, a completely designed building in which nothing can be changed, seems unfriendly and odd. The residents have no way of making their surroundings their own. Traditionally, architecture has stood on a pedestal, treated like a work of art, with which the public may not interfere. User s attempts to modify it were considered sacrilegious, despite the fact that they only reflected a natural human desire for aesthetic individualisation and the taming, warming, and adjusting of our surroundings to meet our needs and desires. From now on, no more icons in architecture! Dear architects, it is time to ask future users what they want and need!

17 / 30 Przekierowanie / Redirection / 31 Podwórko na warszawskiej Pradze, ul. Równa / Szwedzka / A courtyard in Warsaw's Praga district, Równa / Szwedzka Streets Osiedle komunalne Quinta Monroy / Quinta Monroy social housing Osiedle komunalne w Chile projektu pracowni Elemental. Każdy budynek zbudowano do połowy, pozostałą część pozostawiając do indywidualnej rozbudowy przez użytkowników. Społeczny projekt renowacji podwórka, powstały w wyniku ścisłej współpracy mieszkańców, lokalnych władz, administracji, Grupy Pedagogiki i Animacji Społecznej Praga-Północ oraz stowarzyszenia Odblokuj, działającego na rzecz poprawy środowiska mieszkalnego. Social housing development in Chile, designed by Elemental. Only half of each building was built, so that residents could individually decide on its further development. Projekt: Arch. Marek i Marlena Happachowie, arch. krajobrazu Joanna Hernik, 2011 A community project for the renovation and improvement of an apartment-building courtyard, developed as a result of close collaboration between the residents, local authorities and administrators, Praga-Północ Pedagogy and Social Animation Group and the Odblokuj (Un-block) association. Project: Architects Marek and Marlena Happach, landscape architect Joanna Hernik, 2011 Zdjęcie: dzięki uprzejmości stowarzyszenia Odblokuj Photo: courtesy of Odblokuj association Zdjęcie: Tadeuz Jalocha (lewe), Cristóbal Palma (prawe), dzięki uprzejmości Elemental Photo: Tadeuz Jalocha (left), Cristóbal Palma (right), courtesy of Elemental

18 / 32 NeoFarm / 33 Program Główny / NeoFarm Main Programme / NeoFarm Jesteśmy projektantami, nie kuratorami pomyśleliśmy, kiedy poproszono nas o przygotowanie wystawy na Łódź Design Festival. Jednak niemal równolegle ta sama myśl przerodziła się w ekscytujące wyzwanie. Projektując, często stawiamy sobie za cel połączenie różnych elementów i scalenie ich w jedną harmonijną całość, w wystawie także szukamy takiego właśnie podejścia. Wybieranie różnorodnych prac i zestawianie ich ze sobą ma w sobie coś z budowania własnego gospodarstwa miejsca, które zaspokaja podstawowe potrzeby, ale także niektóre z naszych największych pragnień. Wybrane przedmioty często ożywają dzięki nawiązaniom do naszego życia i otoczenia oraz wkomponowaniu ich w odpowiedni kontekst. Z biegiem czasu wielu projektantów zdaje sobie sprawę z tego, jak ważne jest poszukiwanie i wychodzenie poza granice czysto funkcjonalnego wymiaru ich dzieł i zwracanie uwagi również na elementy emocjonalne i osobiste. To często prowadzi do silnej więzi na linii obserwator obiekt. Takie wartości, wraz z wymogami funkcjonalno-praktycznymi, są niejednokrotnie postrzegane jako niezbędny element dobrego designu, a często uzupełniają się nawzajem funkcja budzi emocje i vice versa. Chęć wyrażenia indywidualności w gwałtownie zmieniającym się otoczeniu popycha nas w stronę tego, co znajome, wywołane doznaniami wizualnymi, a także dotykiem, zapachem lub innym bodźcem czuciowym. Powiązanie takie może mieć źródło w naszej tęsknocie lub rodzić się w pamięci zbiorowej. W rezultacie mamy do czynienia z przyjaznym otoczeniem, które jest nam dobrze znane, a jednocześnie nowatorskie, ze środowiskiem z pozoru prostym, a jednak bardzo twórczym. Kurator: BCXSY Boaz Cohen & Sayaka Yamamoto We are designers, not curators. this was the first thing which came to our minds when we were asked to create an exhibition for the Łódź Design Festival. Yet, almost at the same time, this thought transformed into an exciting challenge. When we design, our goal is often to bring together different elements and merge them into one harmonious entity, and when thinking about it, this approach is also what we would like to see when looking at an exhibition. Choosing different works and placing them side by side is like building our very own farm a place which provides our basic needs along with some of our utmost desires. The chosen objects are often animated through the use of references to our life and our surroundings, and through the positioning in a relevant context. In the course of time many designers have recognized the significance of exploring and looking beyond the purely functional properties of their creations, through additionally addressing emotional and personal aspects. This resolution often leads to a stronger bond between the viewer and the object. Such values, along with the functional/practical needs are often seen as essential in order to generate good design, and often are complementary the function raises the emotion and vice-versa. Our urge to express the individual within a rapidly changing milieu is drawing us toward the familiar, triggered by the visual properties, as well as the tactile, smell or any other sensory stimulation. The relation could derive from our own nostalgia, or emerge from collective memory. The result is a welcoming surrounding which is well known, yet innovative. An environment seemingly simple, yet very clever. Curator: BCXSY Boaz Cohen & Sayaka Yamamoto

19 / 34 NeoFarm / 35 Arzu Firuz & Paul Huber Christien Meindertsma Max Lipsey AZE design Front Design Matylda Krzykowski Ika Kuenzel mischer'traxler Kraud Timo Sarpaneva 5.5 Designers Lladró Yanes Wühl Ronan & Erwan Bouroullec Floris Hovers Paul Loebach Big Game Hans J. Wegner Sebastian Wrong & Richard Woods Marcel Wanders Benjamin Hubert David Clarke Juliette Warmenhoven Benjamin Hubert Artyści / Artists

20 / 36 NeoFarm / 37 Arzu Firuz & Paul Huber Christien Meindertsma Francja / France Holandia / The Netherlands Kolekcja drewniana Trompe l Oleil / Wood Trompe l Oleil Collection (2007) wykładzina PVC, wykrój cyfrowy / PVC floor covering, digital cutting Twórczość Arzu i Paula opiera się na wymianie odniesień stylistycznych i synergii inspiracji. Zainteresowanie nomadzkim dywanem orientalnym doprowadziło ich do zakwestionowania konceptu pokrycia podłogi postanowili skorzystać z właściwości winylowych wykładzin podłogowych i połączyć je z delikatnością wzorów perskich i osmańskich, tworząc serię dywaników przeznaczonych do użytku domowego. Wykonane są one z wykładziny podłogowej imitującej drewno, w której wycięto wzory typowe dla kultury perskiej i wywodzące się z Maroka mozaiki. Lekkie i elastyczne dywaniki z kolekcji Trompe l'oeil przypominają delikatną drewnianą koronkę. Arzu and Paul's creations are based on their exchange of stylistic references and the synergy of their inspirations. Their interest for the oriental carpet as a nomad item led them to question the concept of floor covering. They chose to gather the qualities of a vinyl floor with the delicacy of Persian or Ottoman patterns in the collection of rugs suitable for private indoor use. Made in residential vinyl floor covering that looks like wood, in which antique Persian and Zellige designs are cut, these Trompe l'oeil rugs look like delicate wood lace. Flexible and light, they are easy to carry. Lniany projekt / The Flax Project (2009) len, zwijanie liny / flax, winding rope Analizując historię XVI-wiecznego holenderskiego przemysłu linowego, Christien Meindertsma ograniczyła produkcję do oryginalnego materiału Holendrów: lnu. Z włókien pochodzących z lokalnej uprawy powstała przędza, która następnie została spleciona w sznurek. To świeże i innowacyjne podejście Meindertsmy do bardzo starych technik, takich jak przędzenie, tkanie, wyplatanie i rozdzielanie lin, zaowocowało niesamowitą kolekcją różnych przedmiotów, a jednym z nich jest siedzisko Flax. By analysing the history of the traditional Dutch 16th-century cordage industry, Christien Meinderstma has reduced the ropery to the original material: flax. Using the flax from a Dutch farmhouse, the filaments are spun in flax yarns, after which these are twisted into strands. The fresh and innovative approach of Meindertsma to the very old techniques as spinning, weaving, twining and splitting has resulted in an astonishing collection of different objects, and one of them is the Flax Ottoman. Producent / Manufacturer:

21 / 38 NeoFarm / 39 Max Lipsey AZE design USA Wieszaki-gałęzie / Branch Hooks (2008) farby proszkowe, aluminium lane / powder coating, cast aluminum Wieszaki to część projektu mającego na celu wprowadzenie więcej życia i natury do naszych, często sterylnych i statycznych, domów. Haki na ubrania to aluminiowe gałęzie, które wyglądają jak drzewo przebijające się przez ścianę. Powierzchnia kory, o wyraźnej fakturze, jest matowa, a końcówki gałęzi gładko wypolerowane, co daje efekt małych lusterek. Wieszaki o czystym, nowoczesnym wyglądzie jednocześnie przywodzą na myśl wrażenie naturalnego wzrostu, a taką dawkę organiczności jesteśmy w stanie tolerować w naszych domach. Anna Kotowicz-Puszkarewicz, Artur Puszkarewicz Polska / Poland Dywan NODUS / NODUS carpet (2006) sznur bawełniany, dywan wykonany ręcznie techniką szydełkową / cotton cord, handmade carpet, needlecraft technique Dywan NODUS jest transpozycją historycznej i etnograficznej ludowej twórczości szydełkowej. Jej bogata ornamentyka i misterne sploty były wynikiem umiejętnego przetwarzania prostego tworzywa, jakim jest nić. Poprzez zmieniony materiał, rozmiar i zasadę kształtowania struktur obiekt zyskał zupełnie nowe przeznaczenie oraz zaskakujący efekt estetyczny. Dywan NODUS jest wykonany ręcznie z 1,5 km sznura bawełnianego. Part of a project exploring ways to bring more nature and life into our often sterile, static home environments, the coat hooks are aluminum branches which pose a semi-violent intrusion of a tree growing in through the wall. The tree bark is a textured, matte surface which ends in a mirror polished flat. These clean and modern hooks also bring to mind a strong organic feeling of growth. I believe that we can tolerate this much organicness in our homes. The NODUS carpet is a transposition of historical and ethnographical folk needlecraft art. Its rich ornamentation and elaborate weaves resulted from skilled processing of a simple material thread. Changes introduced to the material, as well as the size and the structure shaping principle gave the object a new function and brought about a surprising aesthetic effect. The NODUS carpet is handmade from 1.5 km of cotton cord.

22 / 40 NeoFarm / 41 Front Design Matylda Krzykowski Sofia Lagerkvist, Charlotte von der Lancken, Anna Lindgren Szwecja / Sweden Miękka sofa drewniana / Soft Wood Sofa (2010) pianka poliuretanowa odporna na nacisk, o zróżnicowanej gęstości, drewniana rama, pokrycie z tkaniny TREVIRA z nadrukiem zaprojektowanym przez FRONT / stress-resistant polyurethane foam with differentiated densities, wood frame, covered by TREVIRA fabric with digital print according to a specific design by FRONT W twórczości grupy młodych szwedzkich projektantek Front wyraźnie zaznacza się zainteresowanie grą pozorów, iluzją. W kolekcji Moment w nietypowy sposób wykorzystują fotografie przy ich pomocy wywołują wrażenie ruchu w przedmiotach i zniekształcają odbiór ich kształtu oraz materiału, z jakiego są wykonane. Poduszki na kanapie zdają się balansować na krawędziach, płaska powierzchnia pokrywa się bogato udrapowaną tkaniną, a drewno okazuje się być całkiem miękkie. The concept of appearances emerges clearly in the work of an all-female group of young Swedish designers, Front. The Moment collection makes a striking use of photographic images to create an illusion of movement in the objects and to twist the experience of their shape and materiality. The images make the cushions of the sofa balance on their edges, turn a flat surface into one richly draped with fabric, and make a wooden surface soft. Polska / Poland Tatuś byłby dumny / Daddy Would Be Proud (2011) stare drewno gruszy, obróbka drewna / old peer tree wood, woodworking Na targowiskach w Polsce można znaleźć niezwykłe drewniane rzeźby. Te najbardziej interesujące powstają w Beskidach, paśmie górskim na południu Polski. Rzeźbiarze z tych regionów prezentują swoje wyroby na rynkach. Pochodzi stamtąd mój tato mama zawsze mówiła, że jest prawdziwym Góralem, chłopcem z gór. Zainspirowana tradycyjnym rzemiosłem pochodzącym z mojej ojczyzny, wykorzystałam swoje umiejętności, by stworzyć kolekcję małych przedmiotów z drewna gruszowego. Extraordinary wood carvings can be found when you visit Polish markets. Some of the most interesting ones are carved in the Beskids, a mountain range in southern Poland. The wood carvers from there present their wares on the markets, My father is from this region. My mother has always said that he is a true Goral, a boy from the mountains. Influenced by these crafts from the country of my origin, I used my own woodworking skill to create a series of small objects made of pear tree wood. Producent / Manufacturer: Moroso

23 / 42 NeoFarm / 43 Ika Kuenzel mischer'traxler ikakuenzel.com Niemcy / Germany Uwaga, rodeo! / Caution This Is Rodeo (2006) poliuretan, spienione tworzywo polimetanowe, skóra, klasyczne obicie / polyurethane, polymethane cellular plastic, leather, classical upholstery Katharina Mischer, Thomas Traxler Austria Odwrócone kształty / Reversed Volumes (2010) zaimpregnowany barwiony proszek ceramiczny, odlew / impregnated pigmented ceramic powder, casting Uwaga, rodeo! to pomysłowy stołek bujany używane siodło trafiło ze stajni do salonu, gdzie ze z atrybutu aktywnego jeźdźca przeobraziło się w rozkołysane domowe siedzisko. Caution This Is Rodeo is a ready-made rocking stool: a used riding saddle has been taken from the barn into the living room and transformed from an active sports tool into a domestic rocking chair. Odwrócone kształty to miski, o których formie stanowi odbicie owocu/warzywa w odlewie. Przestrzeń między naczyniem a owocem/warzywem jest wypełniana masą ceramiczną. Po usunięciu materiału organicznego, odlana miska zachowuje jego odcisk. Użycie proszku ceramicznego, który twardnieje bez potrzeby wypalania, sprawia, że każda miska jest tak samo niepowtarzalna, jak prawdziwy owoc/warzywo. Wszystkie naczynia są więc unikatami. Kształty odciśnięte są niezwykle dokładnie, a użytkownik spogląda na owoc/warzywo z innej perspektywy. Reversed Volumes are bowls that are shaped by capturing the imprint of a fruit/vegetable. The space between a vessel and a fruit/vegetable is filled with ceramics. After the original organic material is taken away, the bowl preserves the actual imprint. The use of ceramic powder, which becomes really hard without being fired, gives the possibility for each bowl to be as unique as the actual used fruit /vegetable. Therefore, each cast bowl is an unique piece. The surface of each fruit/vegetable is represented in detail and lets the user see it from a different perspective.

24 / 44 NeoFarm / 45 Kraud Timo Sarpaneva Yvonne Fehling & Jennie Peiz Niemcy / Germany Martwe natury / Still Lives (2010) bryła z włókna szklanego, tradycyjne skórzane obicie, ręczne wykonanie / fiber glass body, traditional leather upholstery, handmade Przedmioty przeznaczone do domu. Element wyposażenia, zabawka, towar luksusowy, rzeźba. Wypchana zabawka, przyrząd do ćwiczeń. Obszar projekcji. Zaskakujące. Urocze. Co sprawia, że wprawiają nas w dobry nastrój? Ciche, wytresowane, nie wymagają specjalnej opieki. Być może wyrażają one rodzaj przesytu, może braku. Być może po prostu wystawiają na ciężką próbę klasycznie pojmowany design. W każdym razie z uporem godnym innego przedstawiciela parzystokopytnych opierają się wszelkim definicjom i jest w tym zarówno element zaskoczenia, jak i wolności. W każdym razie stanowią miłą odmianę w dość nieoczekiwanym kierunku. Objects for domestic space. Fitment, toy, luxury good, sculpture. Stuffed toy, gym equipment. Projection area. Confounding. Adorable. What is it that puts people in a happy mood when they see these objects? Silent, house-trained, low-maintenance. Maybe they are an expression of a certain type of saturation. Or of deprivation. Maybe, they simply eagerly strain the classic concept of design. In any case, they deliberately defy all definition. There is something both confounding and liberating about it. In any case, they are a welcome change in an unexpected direction. Finlandia / Finland Garnek Iittala Sarpaneva / Iittala Sarpaneva pot (1960) odlew żelaza, emaliowane wnętrze, drewniana rączka / cast iron, enamelled inside, wooden handle Garnek zaprojektowany przez Timo Sarpanevę w 1960 r. to klasyczny projekt, będący połączeniem użyteczności tradycyjnego żeliwnego naczynia z ponadczasową formą. Ten emaliowany, żeliwny wyrób jest praktyczny w kuchni i pięknie wygląda na stole. Idealnie nadaje się do przyrządzania wszelkiego rodzaju zapiekanek oraz wolno podpiekanych w piecu dań. Garnek Sarpanevy to klasyk, potwierdzający, że przedmioty zaprojektowane w sposób przemyślany są odporne zarówno na skutki użytkowania, jak i upływ czasu. Combining the practicality of a traditional cast iron pot with a timeless form, the pot designed by Timo Sarpaneva in 1960 is a popular evergreen. The pot is as practical in the kitchen as it is beautiful on the table. This enamelled, cast iron ware is ideal for various casseroles and slowly simmering oven dishes. The Sarpaneva pot remains a classic that demonstrates the ability of thoughtfully designed objects to withstand both use and time.

25 / 46 NeoFarm / Designers Lladró France / Francja Ognisko / Fire Kit (2010) dmuchane szkło, drewno / blown glass, wood Hiszpania / Spain Papużki nierozłączki / Parrot Party (2010) ręcznie wytwarzane elementy porcelanowe / porcelain pieces made by hand with porcelain Od niepamiętnych czasów człowiek tworzył przedmioty pod wpływem inspiracji przyrodą. Głównym założeniem w tym wypadku jest powrót do źródeł poprzez skonstruowanie lampy wyglądającej jak ognisko na plaży. Podstawa zbudowana jest z dwóch skrzyżowanych drewnianych elementów, na których umieszczono płomień, czyli klosz z dmuchanego szkła zawierający żarówkę. Światło lampy pozwala poczuć się jak na pikniku na plaży. Since ancient times, man has been forging objects inspired by nature. The idea is to return to the origin of artefacts by building a lamp that looks like a bonfire on the beach. The base is made of two crossed wooden elements supporting a blown-glass flame that contains the bulb. The light creates the illusion of a picnic on the beach. Producent / Manufacturer: Skitsch Kolekcja Papużki nierozłączki to pierwszy projekt Lladró Atelier. Opierając się na szkicach lampy zaprojektowanej w 2007 r. w dziale wzornictwa Lladró, zespół kreatywny tego studia rozpoczął pracę nad projektem, którego owocem jest oryginalna kolekcja porcelany. Szlachetna podstawa, przypominająca dzięki elementom poziomym i pionowym abstrakcyjne drzewo, kontrastuje ze szczegółowym upierzeniem ptaków. Całość cechuje swego rodzaju dualizm: tylko to, co konieczne wobec dodatkowych zdobień, funkcjonalność wobec dekoracji, jaskrawość i równowaga, mat i połysk To właśnie dzięki niemu kolekcja Lladró Atelier jest tak wyjątkowa. The Parrot Party Collection is the first initiative from Lladró Atelier. Taking its starting point in sketches of a lamp created in 2007 at the Lladró Design Department, its creative team began to conceive a project which ended up in this original collection. The refined forms of the supports, reminiscent of the abstraction of a tree with its horizontality and verticality, contrast with the minute plumage of the birds. It depicts the duality the essential and the ornamental, functionality and decoration, brightness and balance, matte and gloss that makes the first Lladró Atelier collection so special.

26 / 48 NeoFarm / 49 Yanes Wühl Ronan & Erwan Bouroullec Szwajcaria / Switzerland Piecyk opalany drewnem / Wood Stove (2010) odlew żelaza i beton zbrojony / cast-iron and armed concrete Francja / France Algi / Algue (2004) polipropylen / polyprophylene Tworząc ten piecyk, traktowałem go jak rzeźbę czy pomnik taki pokaźny sprzęt zazwyczaj na zawsze pozostanie w miejscu, w którym został ustawiony. Betonowa podstawa służy do przechowywania drewna, zaś górna, żeliwna część jest przystosowana do opalania drewnem. Po zamknięciu drzwiczek piecyk może służyć jako dodatkowy grzejnik, mogący ogrzać pomieszczenie o kubaturze do 120 m 3, a gdy jest otwarty stwarza przytulną atmosferę kominka opalanego drewnem. Plastikowe elementy dekoracyjne, przypominające rośliny, które można łączyć na wiele sposobów, tworząc przejrzystą, gęsto utkaną, trójwymiarową zasłonę sieć. Plastic decorative elements, resembling plants, which can be combined in various ways, thus creating a transparent, densly knit, tridimensional curtain web. I created my wood stove interpreting it as a sculpture, a monument, because generally it is an imposing object that once placed will not be removed anymore. It has a concrete base, which is used to store the logs, and a cast iron upper part, where the wood is burnt. When the door is closed, it can be an auxilary heater for a room of 120m 3, and when open it creates a cozy fireplace atmosphere. Producent / Manufacturer: Vitra