WYDZIAŁ MECHATRONIKI I LOTNICTWA. WOJSKOWEJ AKADEMII TECHNICZNEJ im. Jarosława Dąbrowskiego

Transkrypt

1 WYDZIAŁ MECHATRONIKI I LOTNICTWA WOJSKOWEJ AKADEMII TECHNICZNEJ im. Jarosława Dąbrowskiego Mechatronika Lotnictwo i Kosmonautyka Inżynieria Bezpieczeństwa

2 WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA Jest uczelnią państwową kształcącą studentów cywilnych i wojskowych. Podstawową formą kształcenia są studia stacjonarne. Obok studiów stacjonarnych istnieje możliwość studiowania w systemie studiów niestacjonarnych. Studia stacjonarne są bezpłatne. Studia niestacjonarne są studiami odpłatnymi. WYDZIAŁ MECHATRONIKI I LOTNICTWA Wydział oferuje interdyscyplinarne wykształcenie techniczne z naciskiem na umiejętności absolwentów w zakresie wszechstronnego wykorzystania metod komputerowych w działalności inżynierskiej. Wydział posiada wysoko wykwalifikowaną kadrę naukową i uprawnienia do nadawania stopni naukowych doktora i doktora habilitowanego w dziedzinie nauk technicznych w zakresie dyscypliny mechanika oraz wnioskowania o nadanie tytułu profesora. Zakres badań naukowych wydziału ukierunkowany jest głównie na potrzeby obronności i obejmuje problemy, które są obiektem zainteresowania zarówno Sił Zbrojnych RP, jak i terenowych organów samorządowych oraz podmiotów gospodarczych. Wydział Mechatroniki i Lotnictwa prowadzi stacjonarne i niestacjonarne studia wyższe: I stopnia inżynierskie (czas trwania 7 semestrów); przeznaczone dla osób posiadających świadectwo dojrzałości; II stopnia magisterskie (czas trwania 3 semestry); przeznaczone dla osób posiadających tytuł zawodowy inżyniera, licencjata, magistra inżyniera lub magistra na trzech kierunkach kształcenia: Mechatronika Lotnictwo i Kosmonautyka Inżynieria Bezpieczeństwa

3 MECHATRONIKA Studia na kierunku mechatronika zapewniają wykształcenie specjalistów odpowiadających potrzebom zmieniającego się rynku pracy i wszechstronnie przygotowanych do roli projektanta, wytwórcy, jak i eksploatatora złożonych urządzeń technicznych. Wykształcenie jest oparte na bazie gruntownej wiedzy z obszaru mechaniki, elektronicznych układów sterowania, wybranych działów informatyki stosowanej oraz opanowaniu umiejętności posługiwania się narzędziami komputerowego wspomagania w projektowaniu wyrobów i procesów wytwarzania oraz ich eksploatacji. Studia umożliwiają uzyskanie wykształcenia odpowiadającego międzynarodo-wym standardom i wymaganiom oraz aktualnej wiedzy inżynierskiej w zakresie projektowania, wytwarzania i eksploatacji urządzeń i systemów technicznych, charakteryzujących się strukturą realizowaną za pomocą zespołów mechanicznych, pneumatycznych, hydraulicznych, mikromechanicznych, elektromechanicznych, elektrycznych i optycznych, wraz z układem sterowania opartym o technikę mikroprocesorową. Proces dydaktyczny organizowany jest w ten sposób, że dużą wagę przykłada się do nauczania na przykładach, zaś zajęcia są podporządkowane głównemu celowi, jakim jest wyposażenie inżyniera mechatronika w wiedzę praktyczną, która pozwoli mu na realizowanie projektu konkretnego urządzenia i jego zespołowe wykonywanie. Wydział oferuje w ramach kierunku mechatronika szereg specjalności, w tym unikalne w skali kraju specjalności w zakresie techniki uzbrojenia. Absolwenci studiów inżynierskich posiadają podstawową wiedzę z zakresu mechatroniki, tzn. mechaniki, elektroniki, informatyki i sterowania oraz integracji tych elementów w produkcie. Potrafią wykorzystać narzędzia komputerowego wspomagania do projektowania, wytwarzania i eksploatacji urządzeń technicznych. Absolwenci studiów magisterskich uzyskują pogłębioną wiedzę i umiejętności z zakresu mechatroniki, tzn. mechaniki, elektroniki, informatyki i sterowania, niezbędne do projektowania i konstruowania specjalistycznych urządzeń mechatronicznych. Po ukończeniu studiów są specjalistami w zakresie projektowania i eksploatacji urządzeń mechatronicznych występujących w: maszynach i pojazdach, urządzeniach i systemach wytwórczych, urządzeniach biomedycznych i aparaturze diagnostycznej. Absolwenci są przygotowani do kontynuacji edukacji na studiach doktoranckich i uczestniczenia w interdyscyplinarnych badaniach naukowych w dziedzinach: mechanika budowy maszyn, elektronika i informatyka, do kierowania interdyscyplinarnymi zespołami realizującymi zadania w zakresie mechatroniki.

4 SPECJALNOŚCI KSZTAŁCENIA: ROBOTYKA I AUTOMATYKA PRZEMYSŁOWA Specjalność przygotowuje specjalistów, którzy będą posiadali wiedzę oraz umiejętności z zakresu projektowania, konstruowania i badań systemów sterowania, kreowania zachowań inteligentnych oraz zarządzania procesami produkcji, automatyzacji i robotyzacji. Studenci tej specjalności zostaną zapoznani z podstawami robotyki, budową układów sensorycznych i napędowych. Nauczą się programować mikrokontrolery, roboty, sterowniki PLC oraz komputery przemysłowe. Wykształcenie takich kwalifikacji będzie możliwe z jednej strony dzięki wiedzy kadry dydaktyczno-naukowej i nowoczesnym pracowniom (m.in.: robotyki z 15 robotami, inteligentnych budynków i elementów automatyki), z drugiej poprzez poznanie metod programowania układów i urządzeń mechatronicznych, modelowania i symulacji komputerowej, programowania rzeczywistych urządzeń. Studenci nauczą się wykorzystywać systemy operacyjne czasu rzeczywistego (QNX, Windows NT) oraz tworzyć systemy wizualizacji. Studia przygotowują do prac inżynierskich na stanowiskach projektantów, programistów robotów, organizatorów produkcji oraz eksploatatorów systemów automatyki, robotyki i sterowania. TECHNIKI KOMPUTEROWE W MECHATRONICE Specjalność Techniki komputerowe w mechatronice przygotowuje specjalistów do pracy w biurach konstrukcyjno-technologicznych na stanowiskach projektantów, organizatorów produkcji i eksploatacji. Umożliwia zdobywanie wiedzy m.in. w zakresie: komputerowego wspomagania procesu projektowania z wykorzystaniem uniwersalnych programów i systemów projektowania (AutoCAD, SolidEdge, SolidWorks, UNIGRAPHICS, CATIA itp.); komputerowego wspomagania procesu wytwarzania z wykorzystaniem: zaawansowanych technologii wytwarzania (Rapid Prototyping, Rapid Tooling, Inżynieria Odwrotna) zaawansowanych systemów wytwarzania (MasterCAM, EdgeCAM) oraz urządzeń CNC obrabiarek sterowanych numerycznie z zastosowaniem nowoczesnych materiałów konstrukcyjnych; projektowania strategii eksploatacji wraz z tworzeniem informatycznych systemów wspomagania zarządzania eksploatacją złożonych obiektów technicznych. INŻYNIERIA SYSTEMÓW MECHATRONICZNYCH Specjalność przygotowuje specjalistów do użytkowania, obsługiwania i projektowania w szerokiej gamy urządzeń mechatronicznych. Studenci w trakcie studiów zapoznają się z konstrukcją, eksploatacją i projektowaniem, urządzeń i systemów mechatronicznych. Poznają również podstawowe zasady zarządzania. Uzyskają wiedzę związaną z nowoczesnymi metodami pomiaru wielkości mechanicznych i elektrycznych, którą następnie wykorzystają do

5 opisu działania urządzenia mechatronicznego. Opracowane metody opisu zostaną wykorzystane do symulacji działania oraz projektowania. Poznają metody komputerowego wspomagania prac inżynierskich, od obrabiarek sterowanych numerycznie do symulacji układów mechanicznych, elektronicznych i wizualizacji zjawisk zachodzących w urządzeniach mechatronicznych. Specjalność pozwala zdobyć następującą wiedza specjalistyczną: znajomość konstrukcji i zasad eksploatacji urządzeń i systemów mechatronicznych; znajomość nowoczesnych czujników i układów pomiarowych oraz sposobów ich integracji z wykorzystaniem specjalizowanych komputerów i sterowników mikroprocesorowych wyposażonych w cyfrowe interfejsy do wymiany danych; znajomość komputerowych narzędzi wspomagających prace inżynierskie. Specjalność pozwala zdobyć następujące umiejętności specjalistyczne: umiejętność projektowania i eksploatacji urządzeń i systemów mechatronicznych; umiejętność wykorzystania nowoczesnych czujników, przetworników i układów pomiarowych w urządzeniach mechatronicznych; umiejętność posługiwania się komputerowymi narzędziami wspomagającymi projektowanie, eksploatację i wytwarzanie urządzeń mechatronicznych. Wykorzystując nabytą wiedzę oraz zdobyte w czasie zajęć laboratoryjnych i praktyk umiejętności, studenci są przygotowywani do samodzielnej integracji systemów zawierających komponenty mechaniczne, elektroniczne i informatyczne. Studia na tej specjalności przygotowują do zatrudnienia w firmach produkcyjno-usługowych specjalizujących się w eksploatacji, produkcji urządzeń mechatronicznych. KONSTRUKCJA BRONI I AMUNICJI Specjalność przygotowuje specjalistów, do projektowania i eksploatacji techniki uzbrojenia, a zwłaszcza broni i amunicji, użytkowanych m.in. przez wojsko, policję, służbę graniczną, służby ochrony osób i mienia itp. Ponadto przygotowuje specjalistów do pracy z materiałami wysokoenergetycznymi (materiałami wybuchowymi i pirotechnicznymi, prochami i paliwami rakietowymi) w przemyśle, górnictwie i technice wojskowej. Studenci praktycznie zapoznają się z nowoczesnymi materiałami i technologiami stosowanymi w budowie współczesnej broni, amunicji i materiałów wybuchowych, komputerowym procesem projektowania złożonych obiektów o przeznaczeniu specjalnym, konstrukcją i użytkowaniem broni, amunicji i materiałów wybuchowych oraz z metodami ich badań i bezpiecznej eksploatacji. Specjalność przygotowuje do pracy w biurach konstrukcyjno-technologicznych firm przemysłu obronnego i cywilnego, ośrodkach badawczo-rozwojowych w charakterze wyższego personelu technicznego i badawczego, jednostkach eksploatujących technikę uzbrojenia (MON, policja, BOR, Straż Graniczna itp.) oraz firmach zajmujących się ochroną osób i mienia. Specjalność umożliwia zdobywanie wiedzy w zakresie: projektowania, wytwarzania, eksploatacji złożonych obiektów o przeznaczeniu specjalnym, broni, amunicji i materiałów wybuchowych; modelowania pracy prochowych układów miotających oraz silników rakietowych; organizacji i zarządzania systemów uzbrojenia klasycznego; gospodarki środkami bojowymi.

6 EKSPLOATACJA PRZECIWLOTNICZYCH ZESTAWÓW RAKIETOWYCH Specjalność przygotowuje specjalistów dla Sił Zbrojnych sektora przemysłu obronnego i cywilnego (związanego z techniką wojskową), którzy będą przygotowani do projektowania i eksploatacji uzbrojenia rakietowego, a zwłaszcza systemów rakietowych ziemia-powietrze. Program studiów obejmuje wiedzę kierunkową z obszaru techniki mikroprocesorowej, elektroniki i automatyki. W zakresie wiedzy specjalistycznej obejmuje modelowanie, symulację i projektowanie oraz programowanie komputerowych systemów automatyki. Studenci zapoznają się z nowoczesnymi materiałami i technologiami stosowanymi w konstrukcji uzbrojenia rakietowego, komputerowym procesem projektowania złożonych obiektów mechatronicznych oraz z zasadami eksploatacji i diagnostyki uzbrojenia rakietowego. Studia przygotowują do pracy w jednostkach wojskowych, instytutach naukowo- -badawczych i przedsiębiorstwach podległych Ministrowi ON. Zapewniają przygotowanie do podjęcia twórczej pracy zawodowej także w innych dziedzinach zastosowań zaawansowanej techniki, w tym: automatyki przemysłowej, identyfikacji i diagnostyki. Specjalność dedykowana jest żołnierzom zawodowym i kandydatom na żołnierzy zawodowych specjalności eksploatacja przeciwlotniczych zestawów rakietowych. RADIOELEKTRONIKA PRZECIWLOTNICZYCH ZESTAWÓW RAKIETOWYCH Specjalność przygotowuje specjalistów z zakresu konstrukcji, eksploatacji oraz bojowego wykorzystania zestawów rakietowych przeznaczonych do zwalczania celów powietrznych i rakiet balistycznych. Program studiów obejmuje wiedzę z obszaru projektowania urządzeń elektronicznych, analizy oraz cyfrowego przetwarzania sygnałów i obrazów w systemach czasu rzeczywistego, sprzętowej i programowej realizacji systemów automatycznego śledzenia obiektów. W zakresie budowy zestawów rakietowych studiowane są zagadnienia obejmujące teoretyczne podstawy funkcjonowania zestawów rakietowych, podstawy radiolokacji, urządzenia mikrofalowe, sieci komunikacyjne i systemy telemetryczne, wyposażenie pokładowe rakiet, systemy antenowe, systemy przetwarzania sygnałów stacji naprowadzania rakiet, metody naprowadzania rakiet na cele powietrzne oraz zasady eksploatacji i bojowego wykorzystania przeciwlotniczych zestawów rakietowych. Absolwenci są specjalistami z zakresu systemów radiolokacyjnych i radiosterowania przeciwlotniczej techniki rakietowej i znajdują zatrudnienie w wojskach rakietowych, instytutach naukowych, w sektorze przemysłu obronnego. UZBROJENIE I ELEKTRONIKA Specjalność kształci specjalistów Wojsk Lądowych, Sił Powietrznych i Marynarki Wojennej, którzy będą przygotowani do planowania, zabezpieczenia i realizowania procesu eksploatacji sprzętu uzbrojenia i elektroniki. Program studiów obejmuje wiedzę kierunkową z obszaru mechaniki, konstrukcji maszyn, elektroniki i automatyki. W zakresie wiedzy specjalistycznej obejmuje konstrukcję i eksploatację poszczególnych grup sprzętowych mienia służby uzbrojenia i elektroniki. Studenci zapoznają się z organizacją i technologią obsługiwań okresowych i remontów sprzętu uzbrojenia jak również specjalistycznym wyposażeniem przeznaczonym do ich wykonywania. Studia przygotowują do pracy w jednostkach wojskowych, instytutach naukowo-badawczych i przedsiębiorstwach przemysłu obronnego. Zapewniają przygotowanie do podjęcia twórczej pracy zawodowej także w innych dziedzinach zastosowań zaawansowanej techniki, w tym: automatyki przemysłowej, identyfikacji i diagnostyki. Specjalność dedykowana jest przyszłym specjalistom służby uzbrojenia i elektroniki, odpowiadającym za remonty techniki uzbrojenia oraz planowanie i realizację procesu eksploatacji uzbrojenia i sprzętu wojskowego.

7 LOTNICTWO i KOSMONAUTYKA Kierunek lotnictwo i kosmonautyka oferuje kształcenie w obszarze techniki lotniczej i kosmicznej. Studia ukierunkowane są na uzyskanie wiedzy i praktycznych umiejętności w zakresie konstruowania, wytwarzania i eksploatacji statków powietrznych oraz obiektów kosmicznych. Dają możliwość poznania zaawansowanych technologicznie układów konstrukcyjnych, wykorzystujących nowatorskie technologie i rozwiązania techniczne oparte o najnowocześniejsze materiały, najnowocześniejsze techniki komputerowe, najnowszą elektronikę oraz rozbudowane systemy diagnostyczne zapewniające bezpieczeństwo i niezawodność obiektów latających. Otrzymane wykształcenie oparte jest na gruntownej wiedzy z obszaru mechaniki, materiałów i technologii lotniczych, podstaw elektroniki, techniki mikroprocesorowej, automatyki, elektrotechniki, informatyki stosowanej i zaawansowanych technik komputerowych (w tym systemów CAD/CAM/CAE UNIGAPHICS, CFD FLUENT, ANSYS, NASTRAN, COSMOS, MATLAB itp.). Absolwenci studiów pierwszego stopnia kierunku lotnictwo i kosmonautyka są przygotowani do wykonywania zadań inżynierskich w nowoczesnych zakładach przemysłu lotniczego oraz w przedsiębiorstwach eksploatujących statki powietrzne. Posiadają również umiejętności przenoszenia nowoczesnej technologii lotniczej do innych gałęzi przemysłu, a w szczególności do tych zakładów, które realizują zadania dla lotnictwa i kosmonautyki. Wiedza ta, w odniesieniu do wszystkich prowadzonych specjalności, obejmuje zarówno nowoczesne technologie oraz środki informacyjne, jak również wymagania międzynarodowych instytucji lotniczych (przepisy EASA PART-66) określających kwalifikacje i zasady przyznawania licencji personelu zatrudnionego w krajowych i zagranicznych lotniczych jednostkach obsługowych. Absolwenci studiów drugiego stopnia uzyskują rozbudowaną wiedzę i nabywają umiejętności podejmowania twórczej pracy projektowo-konstrukcyjnej, wdrożeniowej i naukowej, związanej z budową, użytkowaniem oraz eksploatacją statków powietrznych i obiektów kosmicznych. Odpowiednio dobrany program studiów kształtuje nawyki kształcenia ustawicznego i permanentnego rozwoju zawodowego, przygotowuje do podejmowania wyzwań badawczych oraz podjęcia studiów doktoranckich. Perspektywy zatrudnienia: krajowy i europejski przemysł lotniczy (konstrukcja, technologia produkcji, kontrola jakości i diagnostyka); bazy techniczne linii lotniczych i przedsiębiorstw transportowych (planowanie i organizacja obsług technicznych); ośrodki badawcze i naukowe związane z budową oraz eksploatacją statków powietrznych i obiektów kosmicznych; inne gałęzie przemysłu o wysokim nasyceniu nowoczesną technologią, w tym również zakłady zbrojeniowe.

8 SPECJALNOŚCI KSZTAŁCENIA: AWIONIKA Specjalność obejmuje zagadnienia związane z urządzeniami i systemami mechatronicznymi zabudowanymi na statku powietrznym po to, aby zapewnić bezpieczne wykonanie lotu. Należą do nich między innymi: przyrządy i wskaźniki obrazowe, systemy pilotażowo- -nawigacyjne, systemy automatycznego sterowania, układy zasilania i systemy elektroenergetyczne oraz pokładowe systemy diagnozujące wszystkie systemy i agregaty statku powietrznego. W trakcie studiów studenci zapoznawani są z nowoczesnymi czujnikami i układami pomiarowymi oraz sposobami ich integracji za pomocą specjalizowanych komputerów i sterowników mikroprocesorowych, wyposażonych w cyfrowe interfejsy do wymiany danych. W ramach tej specjalności prowadzone są również zajęcia z zakresu współdziałania pilota-operatora z systemami pokładowymi, ponieważ to pilot wydaje polecenia realizowane przez automaty, nadzoruje i koordynuje ich pracę. Podczas wykonywania projektów studenci wykorzystują współczesne narzędzia informatyczne wspomagające prace inżynierskie w obszarze projektowania i symulacji oraz eksploatacji urządzeń i systemów awionicznych (Altium Designer, Visual Studio, C51, MDK-ARM, MATLAB). Zdobyta interdyscyplinarna wiedza z zakresu techniki pomiarowej, elektroniki cyfrowej, programowania mikrokontrolerów oraz obsługi oprogramowania inżynierskiego oraz nabyte umiejętności pracy w zespole gwarantują dobre przygotowanie absolwentów do pracy w szeroko rozumianym przemyśle lotniczym i motoryzacyjnym, bazach technicznych linii lotniczych na stanowiskach związanych z projektowaniem, oceną stanu technicznego, eksploatacją urządzeń i systemów awionicznych oraz urządzeń mechatronicznych. SAMOLOTY I ŚMIGŁOWCE Absolwenci specjalności uzyskują przygotowanie zawodowe w zakresie budowy oraz projektowania statków powietrznych, obliczeń struktur nośnych, napędów lotniczych i wyposażenia hydropneumatycznego. Studia przygotowują również do zarządzania i nadzorowania eksploatacji statków powietrznych. Przedmioty specjalistyczne obejmują współczesne tendencje w zakresie kształtowania lotniczych struktur metalowych i kompozytowych, obliczeń wytrzymałościowych, obliczeń aerodynamicznych, zmęczenia konstrukcji oraz diagnostyki systemów. Kształcenie wykorzystuje nowoczesną bazę laboratoryjną oraz komputerowe pakiety obliczeń, analizy i projektowania typu UNIGRAPHICS, ANSYS, NASTRAN. Uwzględnia również potrzeby przedsiębiorstw eksploatujących statki powietrzne odnośnie do wymagań kwalifikacji personelu technicznego określonych przez krajowe i europejskie władze lotnicze (wymagania PART-147). Starannie opracowany program kształcenia i uzyskana wiedza podstawowa z zakresu komputerowych systemów wspomagania projektowania, wytwarzania i eksploatacji statków powietrznych umożliwia podjęcie pracy zawodowej nie tylko w przemyśle lotniczym, lecz także w innych gałęziach przemysłu o zaawansowanych technologiach oraz w przedsiębiorstwach transportowych i bazach technicznych linii lotniczych lub Sił Powietrznych. NAPĘDY LOTNICZE Specjalność przygotowuje wykwalifikowanych inżynierów zajmujących się problematyką konstrukcji, technologii i produkcji współczesnych silników lotniczych oraz zagadnieniami technicznych systemów nadzorowania procesów serwisowania, użytkowania i remontów takich silników. Starannie dobrany program studiów oraz bogata i nowoczesna baza laboratoryjna zapewniają wykształcenie odpowiadające potrzebom i wymaganiom współczesnego przemysłu lotniczego oraz innych przemysłów o wysokim nasyceniu nowoczesną technologią. Program kształcenia w szerokim stopniu wykorzystuje najbardziej zawansowane oprogramowanie typu ANSYS, CFX, FLUENT, NASTRAN GAS TURBO,

9 COMSOL. Przygotowanie zawodowe zapewnia absolwentom tej specjalności szerokie możliwości zatrudnienia w ośrodkach naukowych zajmujących się badaniami konstrukcji lotniczych, w biurach projektowych, zakładach przemysłu silnikowego oraz w przedsiębiorstwach eksploatujących statki powietrzne włącznie z bazami lotniczymi Sił Powietrznych RP. Bardzo dobre przygotowanie z zakresu maszyn przepływowych umożliwia podjęcie pracy w obszarze budowy turbin okrętów i pojazdów lądowych, siłowni na morskich platformach wiertniczych, stacjonarnych turbinowych generatorów prądu czy w tłoczniach gazu na magistralach przesyłowych. UZBROJENIE LOTNICZE Specjalność obejmuje zagadnienia związane z urządzeniami i systemami rozmieszczonymi na statku powietrznym, takimi jak: broń lotnicza (rakiety kierowane, rakiety niekierowane, bomby lotnicze, broń artyleryjsko-strzelecka, broń specjalna), urządzenia (stanowiska broni) zapewniające jej transport i wykorzystanie oraz systemy niezbędne do wykorzystania bojowego poszczególnych rodzajów broni pokładowej zgodnie z przeznaczeniem, a także naziemne urządzenia obsługowe. Uzbrojenie współczesnych statków powietrznych składa się z kilku wyodrębnionych konstrukcyjnie podsystemów broni, które funkcjonalnie zintegrowane są w jeden system uzbrojenia lotniczego sterowany przez pilota (członka załogi). Studenci zapoznawani są z rozwiązaniami konstrukcyjnymi i zasadami obliczania stanowisk broni, systemami sterowania (zarządzania) bronią, systemami nawigacyjno- -celowniczymi, systemami sterowania rakiet lotniczych, metodami badania uzbrojenia lotniczego, zasadami eksploatacji urządzeń uzbrojenia lotniczego ze szczególnym uwzględnieniem metod diagnozowania ich stanu technicznego i oceny efektywności eksploatacji systemów uzbrojenia lotniczego. Absolwenci, jako specjaliści z zakresu mechaniki, automatyki i sterowania, znający filozofię działania tego typu systemów technicznych oraz mający wszechstronne przygotowanie do tworzenia i rozwiązywania ich modeli matematycznych, mogą znaleźć zatrudnienie w zakładach produkujących lub remontujących sprzęt uzbrojenia lotniczego, bazach lotniczych Sił Powietrznych, w jednostkach wojskowych eksploatujących różnego typu uzbrojone statki powietrzne.

10 INŻYNIERIA BEZPIECZEŃSTWA Inżynieria bezpieczeństwa wyrosła z problemów związanych z koniecznością przeciwdziałania zagrożeniu (tj. warunkowej możliwości powstania strat) ogółu ludzkości i całego środowiska naturalnego jak i dóbr cywilizacji przez katastrofy obiektów technicznych ze wszystkich obszarów techniki (energetyki jądrowej, przemysłu chemicznego, transportu, przemysłu wydobywczego, budownictwa, przemysłu zbrojeniowego itd.), zjawiska naturalne (trzęsienia ziemi, huragany, lawiny, powodzie itp.) oraz umyślne destrukcyjne działanie ludzi (działania terrorystyczne i akty sabotażu). Celem inżynierii bezpieczeństwa jest racjonalna maksymalizacja ochrony ludzi, środowiska naturalnego i dóbr cywilizacji. Cel ten jest urzeczywistniany przez kombinację zadań dwóch zasadniczych dziedzin, z których składa się inżynieria bezpieczeństwa: inżynierii bezpieczeństwa technicznego oraz inżynierii bezpieczeństwa cywilnego. Inżynieria bezpieczeństwa technicznego zajmuje się takim zaprojektowaniem, zbudowaniem, eksploatacją oraz likwidacją obiektów technicznych, by zminimalizować możliwość i rozmiar ich negatywnego oddziaływania na otoczenie (ludzi, środowisko naturalne oraz dobra cywilizacji). Inżynieria bezpieczeństwa cywilnego zajmuje się ograniczaniem i usuwaniem negatywnych skutków (szkód) wywołanych bezpośrednio przez zjawiska naturalne, katastrofy obiektów technicznych i umyślne destrukcyjne działanie ludzi co stanowi również obszar działania inżynierii bezpieczeństwa publicznego. Studia na tym kierunku dają absolwentowi solidną podbudowę matematyczną, odpowiedni zakres wiedzy technicznej, podstawową wiedzę w zakresie zagrożeń bezpieczeństwa (naturalnych, cywilizacyjnych i terrorystycznych) ich przebiegu i skutków, problemów bezpieczeństwa maszyn, konstrukcji, urządzeń i instalacji technicznych, projektowania układów bezpieczeństwa, unormowań prawnych dotyczących bezpieczeństwa cywilnego, systemów ratownictwa oraz funkcjonowania bezpieczeństwa cywilnego kraju. Absolwenci studiów pierwszego stopnia są przygotowani do uczestnictwa w interdyscyplinarnych zespołach rozwiązujących problemy z zakresu: bezpieczeństwa i zagrożenia technicznego, identyfikacji i prognozowania zagrożeń oraz przeciwdziałania wystąpieniu zagrożeń. Studia przygotowują do pracy m.in. w jednostkach administracji terenowej, jednostkach dokonujących oceny stanu technicznego urządzeń (w zespołach badających przyczyny wypadków), w firmach wdrażających i eksploatujących układy bezpieczeństwa, w jednostkach atestujących urządzenia techniczne w zakresie ich bezpieczeństwa, w jednostkach organizujących, wdrażających i eksploatujących technicznie systemy monitorowania bezpieczeństwa. SPECJALNOŚCI KSZTAŁCENIA: INŻYNIERIA BEZPIECZEŃSTWA TECHNICZNEGO Specjalność przygotowuje specjalistów na potrzeby nowoczesnego przemysłu (maszynowego, chemicznego, energetyki jądrowej i konwencjonalnej, przemysłu lotniczego itd.), do pracy w przedsiębiorstwach eksploatujących zaawansowane technicznie środki transportu w zakresie bezpieczeństwa oraz w jednostkach naukowo-badawczych. Proces kształcenia na tej specjalności

11 opiera się na solidnej wiedzy z zakresu matematyki, fizyki, chemii, przedmiotów technicznych i obejmuje treści związane z: podstawami inżynierii bezpieczeństwa technicznego, przyczynami i mechanizmami powstawania szkód, teorią zagrożenia technicznego i bezpieczeństwa technicznego, ekonomiką inżynierii bezpieczeństwa technicznego, problematyką wytwarzania, wykrywania i identyfikacji materiałów niebezpiecznych, podstawami systemów ratownictwa, bezpieczeństwem i higieną pracy. Absolwenci tej specjalności posiadają ogólną umiejętność projektowania, budowy, eksploatacji i likwidacji obiektów technicznych, tak aby zminimalizować generowane przez te obiekty zagrożenie otoczenia. W ten sposób absolwent przygotowany jest do pracy w zespołach interdyscyplinarnych rozwiązujących zagadnienia związane z oceną ryzyka technicznego (tj. skojarzenia stopnia następstw zdarzeń i prawdopodobieństwa ich wystąpienia), identyfikacją i prognozowaniem zagrożeń, bezpieczeństwem w obiektach o złożonej strukturze, projektowaniem i eksploatacją układów bezpieczeństwa, konstruowaniem bezpiecznych środków technicznych zapewniających unikanie, wykrywanie i eliminowanie zagrożeń oraz ograniczanie szkód. INŻYNIERIA BEZPIECZEŃSTWA PUBLICZNEGO Specjalność jest realizowana przez Instytut Optoelektroniki w ramach studiów pierwszego stopnia prowadzonych na Wydziale Mechatroniki i Lotnictwa na kierunku Inżynieria Bezpieczeństwa. Specjalność przygotowuje specjalistów, którzy potrafią projektować i monitorować warunki bezpieczeństwa obiektów, terenów otwartych i środowiska pod kątem bezpieczeństwa mienia, struktury obiektów i bezpieczeństwa przebywania ludzi. Potrafią wykorzystywać dostępne środki i systemy wykrywające zagrożenia lokalnie, zdalnie z ziemi i z powietrza, z użyciem robotów naziemnych i latających, zorganizować różnorodne środki w systemy i centra nadzoru. Studenci poznają fizyczne aspekty działania poszczególnych urządzeń i systemów bezpieczeństwa, zapewniają właściwe ich wykorzystanie oraz eksploatację. Potrafią organizować i zarządzać bezpieczeństwem jednostek administracyjnych kraju, wykorzystywać podstawowe metody i środki techniczno-programowe komputerowego wspomagania procesów informacyjno-decyzyjnych we wszystkich fazach zarządzania bezpieczeństwem na poziomie gminy, miasta, powiatu, województwa. Proces kształcenia na tej specjalności, podobnie jak dla inżynierii bezpieczeństwa technicznego obejmuje solidną wiedzę z zakresu matematyki, fizyki, chemii i przedmiotów technicznych oraz zawiera treści związane z organizacją bezpieczeństwa, unormowaniami prawnymi bezpieczeństwa, problematyką wykrywania i identyfikacji materiałów niebezpiecznych, systemami monitorowania zagrożeń i ochrony obiektów, przestrzeni otwartych i infrastruktury krytycznej. Absolwenci tej specjalności posiadają umiejętności zapobiegania i ograniczenia umyślnego, destrukcyjnego działania ludzi w stosunku do obiektów, infrastruktury i środowiska. Absolwenci będą mogli podjąć pracę w firmach ochrony obiektów i infrastruktury, firmach monitorujących środowisko, w jednostkach administracji terenowej, firmach i jednostkach administracji organizujących, wdrażających i eksploatujących techniczne systemy monitorowania bezpieczeństwa. Specjalność obejmuje kształcenie w zakresie optoelektronicznych urządzeń i systemów monitorowania, czyli wykrywania, identyfikacji zagrożeń i ostrzegania służb ratownictwa i organów państwa o ryzyku ich wystąpienia oraz technologii (projektowanie, wykonanie, badanie) i rozwoju nowych systemów oraz projektowania, instalacji i eksploatacji systemów dostępnych na rynku. W zakres specjalności "Inżynieria bezpieczeństwa publicznego" wchodzą: Systemy laserowe zdalnego monitorowania zanieczyszczeń środowiska naturalnego, skażenia chemicznego, biologicznego, radiacyjnego; Optoelektroniczne i terahercowe systemy wykrywania substancji niebezpiecznych oraz materiałów wybuchowych; Multispektralne (radarowe, termowizyjne i wizyjne) systemy obserwacji dużych obszarów ochrony obiektów infrastruktury krytycznej; Systemy monitorowania i bezpośredniej ochrony obiektów: systemy sygnalizacji włamań i napadów, kontroli dostępu i nadzoru wizyjnego.

12 STUDIA NIESTACJONARNE Na studiach niestacjonarnych zajęcia i sesje egzaminacyjne odbywają się w formie zjazdów (sobota i niedziela). Szczegółowe terminy zjazdów i zajęć podawane są do wiadomości na stronie internetowej, miesiąc przed rozpoczęciem zajęć. Studenci mają możliwość korzystania z odpłatnego zakwaterowania (domy studenckie liczba miejsc jest ograniczona) oraz wyżywienia w stołówkach studenckich. Rekrutacja na studia wojskowe i cywilne rozpoczyna się od 1 marca DODATKOWE INRORMACJE MOŻNA UZYSKAĆ: WOJSKOWA AKADEMIA TECHNICZNA WYDZIAŁ MECHATRONIKI I LOTNICTWA ul. Kaliskiego 2, Warszawa 49 tel.: , , fax adresy internetowe i prokszt.wml@wat.edu.pl dziekanat.wml@wat.edu.pl