Aktualny stan wiedzy na temat indywidualnej profilaktyki fluorkowej choroby próchnicowej u dzieci i młodzieży

Transkrypt

1 Aktualny stan wiedzy na temat indywidualnej profilaktyki fluorkowej choroby próchnicowej u dzieci i młodzieży Niezależny Panel Ekspertów Prof. dr hab. n. med. Barbara Adamowicz - Klepalska Prof. dr hab. n. med. Maria Borysewicz - Lewicka Prof. dr hab. n. med. Anna Dobrzańska Prof. dr hab. n. med. Teresa Jackowska Prof. dr hab. n. med. Urszula Kaczmarek Dr hab. n. med. Dorota Olczak - Kowalczyk Opracowanie pod redakcją dr hab. n. med. Doroty Olczak - Kowalczyk Warszawa 2012

2 W zapobieganie chorobie próchnicowej u osób w wieku rozwojowym powinni być zaangażowani lekarze dentyści i higienistki stomatologiczne oraz personel niestomatologiczny sprawujący opiekę ogólnomedyczną nad dziećmi. Zadania personelu niestomatologicznego, sprawującego opiekę medyczną nad dziećmi: indywidualna edukacja rodziców/opiekunów w zakresie uwarunkowań stanu zdrowia jamy ustnej i jego związku ze zdrowiem ogólnym, ocena stanu uzębienia i ryzyka choroby próchnicowej, badanie kontrolne dziecka (I wizyta powinna się odbyć między 6-ym a 12-tym miesiącem życia), porady dotyczące diety, higieny jamy ustnej oraz optymalnego stosowania fluorków. Ważnym elementem zapobiegania próchnicy jest stosowanie środków profilaktycznych zawierających fluorki. SKUTECZNOŚĆ ZAPOBIEGANIA RYZYKO FLUOROZY Ryc. 1. Profilaktyka fluorkowa powinna być skuteczna i bezpieczna dla dziecka. Jej stosowanie wymaga indywidualnego doboru metod profilaktycznych w zależności od: ekspozycji na fluor z różnych źródeł, wieku dziecka, poziomu ryzyka próchnicy. I. Podstawowe źródła fluoru dla dzieci to: woda pitna (wg WHO optymalna zawartość F-w wodzie: 0,5-1,0 mg/l; dane dotyczące różnych regionów Polski - dostępne w lokalnych Stacjach Sanitarno-Epidemiologicznych) oraz wody butelkowane, herbata, ryby, żywność pochodząca z terenów o ponadoptymalnej zawartości fluoru w wodzie, środki profilaktyczne do higieny jamy ustnej. II. W okresie zagrożenia fluorozą zębów, zwłaszcza u dzieci poniżej 6. roku życia zaleca się unikanie nadmiernego endogennego spożycia fluoru. Ryc. 2. Ograniczenia stosowania środków profilaktycznych w zależności od wieku dziecka rok życia ½ Pasta do zębów Żele, płukanki Pasty do zębów z wysoką zawartością F Lakiery Dzienne spożycie fluorów dla dzieci w wieku > 1 rok 8 lat: odpowiednie -0,05 mgf/kg m.c./dzień, dopuszczalny górny poziom - 0,1 mg/kg m.c./dzień. III. Intensywność stosowanych metod profilaktycznych powinna wzrastać wraz ze wzrostem ryzyka choroby. Ryzyko próchnicy (prawdopodobieństwo wystąpienia nowych zmian próchnicowych w przyszłości i progresji zmian już obecnych) jest określane jako niskie, średnie lub wysokie. Wskaźniki wysokiego ryzyka próchnicy istotne w każdym wieku oraz zasady stosowania profilaktyki fluorkowej zestawiono w tabeli (Tab. 1). Tab. 1. Proponowane zasady profilaktyki fluorkowej w zależności od zagrożenia próchnicą. Wskaźniki zagrożenia próchnicą Proponowane zasady profilaktyki fluorkowej Przez lekarza dentystę W domu w gabinecie sto- matologicznym Brak występowania dwukrotne w ciągu dnia szczotkowanie zębów pastą do zębów z fluorem* wizyta kontrolna ewentualnie suplementacja fluorkowa* Błędy dietetyczne dwukrotne w ciągu dnia szczotkowanie Sporadyczne szczotkowanie zębów, zębów pastą do zębów z fluorem* stosowanie pasty do zębów bez fluoru ewentualnie suplementacja fluorkowa* Widoczna płytka nazębna płukanka fluorkowa* Niski poziom świadomości prozdrowotnej rodziców/opiekunów lub niski status ekonomiczny Niepełnosprawność intelektualna lub/ i fizyczna Aparat ortodontyczny Widoczne białe plamy lub ubytki próchnicowe Zapalenie dziąseł Wady rozwojowe szkliwa aplikacja środków zawierających fluor (lakier lub żel) aplikacja środków zawierających fluor (lakier lub żel) oraz leczenie stomatologiczne * w zależności od zaangażowania rodziców, zgodnie ze wskazaniami dla wieku i poziomem ekspozycji na fluor pochodzący z różnych źródeł U dzieci poniżej 6. roku życia czynnikami ryzyka choroby próchnicowej są: - czynniki związane z matką: młody wiek matki (< 30 r.ż.), niski poziom wykształcenia, choroby/leki w okresie ciąży, palenie tytoniu, zły stan zdrowia jamy ustnej matki, - czynniki związane z dzieckiem: wcześniactwo, ciąża mnoga, poród przez cesarskie cięcie, niska waga urodzeniowa, tj. < 2,5 kg lub waga > 3,5 kg, wyrzynanie zębów przed ukończeniem 5-tego miesiąca życia, częste infekcje i gorączki (zmniejszenie wydzielania śliny, leki - słodkie syropy), błędy dietetyczne (karmienie sztuczne, karmienie piersią krócej niż 6 miesięcy i dłużej niż 12 miesięcy, zasypianie z butelką, karmienie w nocy lub pojenie słodkimi płynami, częstsze niż 3 krotne w ciągu dnia podawanie przekąsek lub płynów zawierających cukier), niewykonywanie zabiegów higienicznych przez rodziców lub szczotkowanie zębów samodzielnie przez dziecko, brak kontroli stomatologicznych. ENDOGENNA PROFILAKTYKA FLUORKOWA Profilaktykę endogenną (przyjmowanie preparatów - tabletki/krople) rozważa się przy zawartości fluoru w wodzie pitnej poniżej 0,3 mg/l, u dzieci po ukończeniu 3. roku życia, z wysokim ryzykiem wystąpienia choroby próchnicowej. Należy wziąć pod uwagę jakość współpracy z rodzicami/opiekunami dziecka, ponieważ podawanie tabletek musi odbywać się systematycznie i długotrwale pod ścisłą kontrolą (Tab. 2). Przeciwwskazania: wiek < 3. roku życia, szczotkowanie zębów dziecka z użyciem pasty do zębów z fluorem. Tab. 2. Profilaktyka endogenna przy zawartości fluoru < 0,3 mg/l w wodzie pitnej. Wiek Zalecana dawka 0-35 miesięcy 0,3 mg/l 3-6 lat 0,25 mg/l 7-16 lat 0,5 mg/l EGZOGENNA (MIEJSCOWA) PROFILAKTYKA FLUORKOWA I. Profilaktyka domowa: szczotkowanie zębów pastą z fluorem od pojawienia się pierwszego zęba, bez względu na wysokość ryzyka próchnicy, stosowanie płukanek zawierających od 0,02% F (200 ppm F) do 0,09% F (900 ppm F) u dzieci powyżej 6. roku życia, przy średnim lub wysokim ryzyku próchnicy. Szczotkowanie zębów pastą z fluorem: dwukrotne w ciągu dnia, rano po śniadaniu i wieczorem po ostatnim posiłku. Zalecane jest: zastąpienie płukania jamy ustnej po szczotkowaniu wypluwaniem nadmiaru pasty, szczotkowanie zębów dziecka do 8. roku życia, a następnie kontrolowanie zabiegu przez rodziców/ opiekunów (ze względu na ryzyko stosowania zbyt dużej ilości i połykania pasty oraz niską efektywność samodzielnego szczotkowania przez dziecko), stosowanie past do zębów zawierających wyższe stężenia fluoru (zwykle 1000 ppm F) przy ograniczonej ilości pasty, tj. posmarowanie wyłącznie końców włókien szczoteczki (około 0,1 mg F), stosowanie pasty zawierającej mniejszą ilość fluoru (500ppmF) w rejonach z ponadoptymalną zawartością fluoru w wodzie pitnej oraz w przypadku podejrzenia nieprzestrzegania przez rodziców zaleceń rodziców dotyczących ilości pasty nakładanej na szczoteczkę. Tab. 3. Zasady dotyczące stosowania past do zębów z fluorem u dzieci i młodzieży. Ryzyko próchnicy niskie umiarkowane wysokie 6-24 m-cy 2 - < 6 lat Wiek wysoki poziom świadomości prozdrowotnej rodziców/ opiekunów, przestrzeganie zalecanej ilości pasty podejrzenie nieprzestrzegania zalecanej ilości pasty lub zawartość F w wodzie pitnej > 1 mg/l Stężenie F w paście 1000 ppm 500 ppm 1000 ppm Ilość pasty śladowa ilość ziarnko groszku 6 lat 1450 ppm 1-2 cm wysokie >16 lat 5000 ppm 1-2 cm II. Profilaktyka profesjonalna Częstość szczotkowania 2 razy dziennie W gabinecie stomatologicznym stosowane są żele/ pianki ( ppm F) lub lakiery fluorkowe ( ppm F). Zasady wzmocnionej profilaktyki fluorkowej, w zależności od wieku i wysokości ryzyka choroby próchnicowej przedstawiono w tabeli (Tab. 4). Tab. 4. Zasady wzmocnionej profilaktyki fluorkowej, w zależności od wieku i wysokości ryzyka choroby próchnicowej. Wiek poniżej 6. roku życia powyżej 6. roku życia i młodzież* Płukanka Żel/Pianka Lakier nie nie 2 razy/rok wysokie nie nie 4 razy/rok Ryzyko choroby próchnicowej umiarkowane umiarkowane tak 2 razy/rok** wysokie tak 4 razy/rok** * zasady stosowania past do zębów z wysoką zawartością fluoru w Tab. 3. ** żel/pianka lub lakier Ważne: Żele/pianki powinny być aplikowane na łyżkach (4 min.): należy przestrzegać odpowiedniej dawki, pochylić głowę pacjenta do przodu, zastosować ślinociąg, nakazać pacjentowi wypluwanie śliny przez 30 sekund po aplikacji Lakiery: przestrzegać odpowiedniej dawki, nie spożywać posiłków przez 45 minut (korzystniej przez 4-6 godz.), unikać pokarmów twardych, lepkich, nie używać nici dentystycznej i innych środków fluorkowych przez 24 godziny po aplikacji. Dzieci, u których stosowana jest suplementacja endogenna, nie powinny przez kilka dni przyjmować tabletek/kropli fluorkowych.

3 Niniejsza publikacja jest skrótem monografii pt.: Aktualny stan wiedzy na temat indywidualnej profilaktyki fluorkowej choroby próchnicowej u dzieci i młodzieży, opracowanej przez Niezależny Panel Ekspertów, powołany z inicjatywy Polskiego Towarzystwa Stomatologicznego wraz z firmą Colgate-Palmolive.