Wycieczka turystyczno-krajoznawcza: Suwalszczyzna i Wilno

Transkrypt

1 Wycieczka turystyczno-krajoznawcza: Suwalszczyzna i Wilno W dniach 29 maja 1 czerwca 2012 uczniowie klasy 4 i 6 przebywali na czterodniowej wycieczce turystyczno-krajoznawczej na Suwalszczyźnie i w Wilnie. Uczniami opiekowały się wychowawczynie: Krystyna Bociarska, Ewa Karasek i Marzena Cybulska. Program wyjazdu był bardzo bogaty i interesujący, warto więc wspomnieć niektóre miejsca. Zwiedziliśmy m.in. Tykocin niewielkie miasteczko na Podlasiu. Założył je książę Janusz Mazowiecki w 1452, zaś w XVI wieku Zygmunt August zbudował tu zamek. Umieścił w nim bibliotekę królewską, arsenał Rzeczypospolitej oraz olbrzymi skarbiec. Za czasów tegoż króla działała w Tykocinie mennica, a port rzeczny miał olbrzymie znaczenie gospodarcze. Ten najlepszy w dziejach miasta okres skończył się wraz z wojnami, które od połowy XVII w. zaczęły regularnie przetaczać się przez Podlasie. W 1661 Stefan Czarniecki otrzymał Tykocin w nagrodę za wypędzenie Szwedów z Polski.. Hetman nie zatrzymał długo nadanych dóbr, wkrótce przekazał je córce, Aleksandrze Katarzynie, wydanej za Jana Klemensa Branickiego. Dzisiejszy wygląd Tykocin zawdzięcza przede wszystkim prawnukowi Branickich, również Janowi Klemensowi. To dzięki niemu miasto zwane jest dziś perłą baroku. W kościele św. Trójcy lśnią barokowo-rokokowe złote ozdoby, pozłacany ołtarz, ambona i organy z 1760 r. Naprzeciwko kościoła, na rozległym rynku usytuowany jest pomnik hetmana Stefana Czarnieckiego. Wystawił go nie kto inny, tylko sam Jan Klemens Branicki, prawnuk hetmana. Dwumetrowy posąg, umieszczony na cokole, wyrzeźbił Francuz, Pierre de Courday, a do Tykocina statuę przytransportowano rzeką. Czarniecki przedstawiony jest w stroju szlacheckim, ze złotą buławą w podniesionej prawej ręce. Hetman ma odkrytą głowę, ponieważ siedemnastowieczni wodzowie walczyli bez hełmów na znak swojej odwagi. Z rynku już tylko kilka kroków do jednego z najciekawszych miejsc w Tykocinie synagogi żydowskiej z 1642 r.

2 Żydzi, stanowiący niemal połowę mieszkańców Tykocina, mieli tu swoje apteki, sklepy itp. Obok mieszkali katoliccy chłopi, zajmujący się rolnictwem. Na przełomie XIX i XX wieku

3 tykocińscy Żydzi założyli instytucje dobroczynne, które niosły pomoc chorym, biednym i potrzebującym mieszkańcom, nie tylko narodowości żydowskiej. 25 i 26 sierpnia 1941 hitlerowcy wymordowali niemal wszystkich tykocińskich Żydów w lesie niedaleko Łopuchowa. Wydarzenia te przeżyło ponad stu spośród nich, a całą okupację zaledwie kilkunastu. kościół św. Trójcy synagoga Białystok kolebka esperanto Niewiele wiadomo o początkach Białegostoku. Prawdopodobnie w pierwszych latach XIV w. tereny między Narwią, Biebrzą a Bugiem opanował książę litewski Giedymin. Istnieje nawet legenda, jakoby książę był twórcą nazwy miasta. W 1660 Białystok przeszedł w ręce Aleksandry, od 1654 żony Jana Klemensa Branickiego. Dokładnie nie wiadomo, kiedy Białystok otrzymał prawa miejskie. Najbardziej prawdopodobne daty to 1691 lub 1692 rok.

4 Pałac Branickich (obecnie mieści się w nim Uniwersytet Medyczny)

5 Ogród pałacowy (widok z tarasu) altana w parku pomnik bł. ks. J. Popiełuszki sala ślubów

6 W plebiscycie białostoczanina XX wieku wygrał lekarz, Ludwik Zamenhof, twórca sztucznego międzynarodowego języka esperanto. Urodził się w Białymstoku w 1859 w rodzinie żydowskiej. W jego domu rodzinnym mówiono w jidysz oraz prawdopodobnie po polsku. W mieście różnorodnym kulturowo mieszały się różne języki żyjących razem narodów. Ludwik, mając 10 lat, napisał dramat Wieża Babel, czyli tragedia białostocka w pięciu aktach; uważał bowiem, że główną przyczyną nieporozumień i sporów między ludźmi jest bariera językowa. Wierny swym dziecięcym pragnieniom, w 1885 roku stworzył język esperanto, logiczny i prosty. Obecnie działa Białostockie Towarzystwo Esperantystów (BTE) im. L. Zamenhofa. W rodzinnym mieście twórcy można się uczyć esperanto m.in. na kursach organizowanych przez BTE. Grono aktywnych esperantystów liczy około 50 osób.

7 Wilno W drodze do stolicy Litwy, nad rzeką Niemen

8

9 Cmentarz na Rossie miejsce pochówku Serca Józefa Piłsudskiego

10

11 Wilno dom Adama Mickiewicza

12 Dom, w którym mieszkał Juliusz Słowacki

13 Wzgórze Giedymina Panorama Wilna ze Wzgórza Giedymina

14 Pomnik Mendoga (wielki książę ( ), od 1253 roku król Litwy) W roku 1235, pod wpływem zagrożenia najpierw ze strony zakonu kawalerów mieczowych, a później Krzyżaków, książę litewski Mendog zjednoczył litewskie plemiona i skupił władzę w jednym ręku. W roku 1251 Mendog przyjął chrzest i dwa lata później koronował się w Nowogródku. Księcia Mendoga na litewskim tronie zastąpił w roku 1315 Giedymin, który rządził przez ponad 20 lat. Skuteczne rządy doprowadziły do umocnienia się państwa i dobrych stosunków z Królestwem Polskim. Olgierd i Kiejstut, synowie Giedymina, sprawowali rządy do połowy czternastego wieku. Po śmierci Kiejstuta władzę objął syn Olgierda, Jagiełło, który pojął za żonę Jadwigę Andegaweńską i został królem Polski.

15 Wigierski Park Narodowy Został on utworzony 1 stycznia 1989 roku. Zajmuje powierzchnię ha i obejmuje zespół 42 jezior, w tym jezioro Wigry położone w centralnej części parku, oraz kompleks lasów północnej części Puszczy Augustowskiej i przylegające tereny użytków rolnych. Zwierzęciem herbowym parku jest bóbr europejski, który zamieszkuje brzegi rzek i jezior. Muzeum Wigier zwiedzanie muzeum jest wycieczką w czasie i przestrzeni. W tym nowoczesnym obiekcie można poznać j. Wigry od głębin i żyjących w nim organizmów, aż po świat przyrody nad jego brzegami.

16

17

18

19 Na terenie parku zachowało się wiele obiektów kulturowych. Najbardziej charakterystycznym zabytkiem w krajobrazie nadwigierskim jest położony na półwyspie Pokamedulski Zespół Klasztorny w Wigrach.

20

21 Przewięź Śluza łącząca jeziora: Białe i Studzieniczne

22 Studzieniczna spacer do figury Jana Pawła II

23

24 Rejs gondolami po jeziorze Necko

25 kormorany

26 Spacer nad jezioro Necko obok pensjonatu

27

28

29 Kruszyniany Zabytkowy meczet na Szlaku Tatarskim Mizar (cmentarz) powstał w XVII w. w okresie przybycia Tatarów do Kruszynian

30 Supraśl cerkiew obronna

31 Muzeum Ikon

32 Mimo nie najlepszej pogody wycieczkę można uznać za bardzo udaną przywieźliśmy bezcenne wrażenia! Opracowała Ewa Karasek