BIULETYN PARAFII PW. ŚW IGNACEGO LOYOLI W GDAŃSKU

Transkrypt

1 Ad Maiorem nr 1/2016 (1) 10 października 2016 Dei Gloriam BIULETYN PARAFII PW. ŚW IGNACEGO LOYOLI W GDAŃSKU ZAWRÓĆ! Wśród dziesięciu uzdrowionych z trądu był jeden obcokrajowiec Samarytanin. Ci uważani byli przez Żydów, i z wzajemnością, za wrogów. Czymś, co złączyło tych dziesięciu, była choroba. Dla niej nie ma różnic etnicznych, podziałów społecznych czy religijnych. Wszystkich traktuje na równi. Jezus, do którego przyprowadziło ich cierpienie, każe im iść i pokazać się kapłanom. Uzdrowienie wymaga bowiem przebycia pewnej drogi. Każde uleczenie, którego dokonuje Bóg, prowadzi przede wszystkim do oczyszczenia duszy poprzez nawrócenie. Jednakże jeden z nich, Samarytanin, widząc, że został uzdrowiony, zawraca i przychodzi do Jezusa po raz drugi tym razem już jako zdrowy. Nie ma on swoich kapłanów, nie ma swojego oficjalnego kultu; nie ma świątyni, do której mógłby pójść, ponieważ jego świątynia na górze Garizim została zniszczona przez Hebrajczyków. Wraca jednak do prawdziwej Świątyni Boga, przez którą został uzdrowiony. Wiara pozwoliła mu dostrzec w Jezusie Boga Żywego i Uzdrawiającego. Wraca także i Syryjczyk Naaman, bohater dzisiejszego pierwszego czytania, powraca do proroka Elizeusza, którym Bóg posłużył się, uzdrawiając go, po to, żeby wychwalić Boga, którego dzięki uzdrawiającemu działaniu łaski odnalazł. I my, uzdrawiani przez sakramentalne działanie Kościoła, bądźmy ciągle w drodze powrotnej do Boga. Każdego dnia zawracajmy z dróg, które wybraliśmy sobie sami. ks. Mateusz Tarczyński

2 ZE SŁOWA BOŻEGO NA XXVIII NIEDZIELĘ ZWYKŁĄ 2 Krl 5,14-17; Ps 98,1-4; 2 Tm 2,8-13; Łk 17,11-19 Stało się, że Jezus zmierzając do Jerozolimy przechodził przez pogranicze Samarii i Galilei. Gdy wchodzili do pewnej wsi, wyszło naprzeciw Niego dziesięciu trędowatych. Zatrzymali się z daleka i głośno zawołali: Jezusie, Mistrzu, ulituj się nad nami. Na ich widok rzekł do nich: Idźcie, pokażcie się kapłanom. A gdy szli, zostali oczyszczeni. Wtedy jeden z nich widząc, że jest uzdrowiony, wrócił chwaląc Boga donośnym głosem, upadł na twarz do nóg Jego i dziękował Mu. A był to Samarytanin. Jezus zaś rzekł: Czy nie dziesięciu zostało oczyszczonych? Gdzie jest dziewięciu? żaden się nie znalazł, który by wrócił i oddał chwałę Bogu, tylko ten cudzoziemiec. Do niego zaś rzekł: Wstań, idź, twoja wiara cię uzdrowiła. JEŻELI CHCECIE... umacniać swoją wiarę pielęgnować miłość małżeńską nauczyć się rozwiązywania konfliktów nawiązać głębszy kontakt z dziećmi doświadczyć życia we wspólnocie zapraszamy do wspólnoty Domowego Kościoła CO TO ZA RUCH? Jest małżeńsko-rodzinnym ruchem świeckich w Kościele, działającym w ramach Ruchu Światło-Życie. Założycielem DK jest Sługa Boży ksiądz Franciszek Blachnicki ( ). Duchową kolebką DK jest Krościenko nad Dunajcem, gdzie w 1973 r. odbyła się pierwsza oaza rodzin, która zapoczątkowała rozwój ruchu.

3 KTO MOŻE NALEŻEĆ DO DK? Członkami DK są małżeństwa sakramentalne, które wspólnie (mąż i żona) angażują się w proponowaną im formację. Małżeństwa włączają się do kręgów DK, aby sobie wzajemnie pomagać.,,równi usługują równym. NA CZYM POLEGA DUCHOWOŚĆ RUCHU? DK zwraca szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem. Chce pomóc małżonkom trwającym w związku sakramentalnym w budowaniu między nimi prawdziwej jedności małżeńskiej, która jednocześnie stwarza najlepsze warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim. WDRAŻAMY DO ODNOWY MAŁŻEŃSTWA I RODZINY POPRZEZ: życie słowem Bożym, aby stawało się ono słowem życia, życie modlitwą, jako osobiste spotkanie z Chrystusem, swoim Zbawicielem, życia sakramentalne, zwłaszcza eucharystycznego, dawanie świadectwa o swoim spotkaniu z Chrystusem w małżeństwie, rodzinie i wobec innych ludzi, postawę służby we wspólnocie Kościoła według otrzymanych darów. BUDUJEMY JEDNOŚĆ W MAŁŻEŃSTWIE I RODZINIE WYPEŁNIAJĄC NA- STĘPUJĄCE ELEMENTY FORMACYJNE - ZOBOWIĄZANIA: codzienna modlitwa osobista, regularne spotkanie ze słowem Bożym, codzienna modlitwa małżeńska, codzienna modlitwa rodzinna, comiesięczny dialog małżeński, reguła życia (systematyczna praca nad sobą, swoim małżeństwem i rodziną), uczestnictwo, przynajmniej raz w roku, w rekolekcjach formacyjnych.

4 NA TROPIE HISTORII... Część I - Stare Szkoty Na początek przyjrzyjmy się nazwie dzielnicy. Skąd się wzięła? Stare Szkoty powstały u stóp góry Breberg. W 1509 r. istniała już osada osiadłych, w dobrach biskupów wrocławskich, rzemieślników ze Szkocji oraz holenderskich menonitów i Żydów, głównie tkaczy, także płócienników, garbarzy, obuwników, powroźników, rzeźników oraz browarników, nie mających szans na prowadzenie działalności w Gdańsku. Jako mieszkańcy dóbr biskupich nie podlegali prawu miejskiemu (nie musieli zwłaszcza należeć do cechów, nie płacili nakładanych przez miasto podatków, na przykład akcyzy). Byli konkurencją dla gdańskiego rzemiosła: jakość ich produktów nie ustępowała wyrobom rzemieślników z Gdańska (mimo że tamtejsze cechy określały ich mianem partaczy), a taniość powodowała chętne ich nabywanie przez gdańszczan (wpływając na przykład na konieczność obniżki cen przez cechy). Władze miasta uznawały kupowanie produktów zwłaszcza z tej osady za przemyt, zaostrzając kontrolę u bram, stosując rewizje na ulicach miasta. W 1594 roku pięciu Szkotów wystosowało pismo do Rady Miasta Gdańska z prośbą o nadanie praw obywatelskich. Osada grupowała także wyrzutków z Gdańska, którym na terenie objętym miejską jurysdykcją groziły sprawy sądowe. Stąd często w źródłach gdańskich prześmiewcza parafraza jej nazwy: Schadeland. Według wykazu mieszkańców z 1597 roku mieszkało tu 209 rodzin (ponad 1000 osób), w tym 96 katolickich, 71 menonickich, 22 luterańskich, 16 kalwińskich. W XVII wieku szczególnie szybko rozwijała się branża piekarnicza (pojawiło się nawet w Gdańsku określenie: chleb szkocki) oraz garbarska. Od 1592 na Brebergu (Jezuickiej Górze) osadzono jezuitów, faktycznie zamieszkałych w osadzie od roku W XVIII wieku nastąpił dalszy rozwój osady, mimo kolejnych restrykcji i ograniczeń wymiany z Gdańskiem (między innymi w 1703 roku dotkliwe kontrybucje i wyburzenia, przed 1726 budowa nowej drogi do Gdańska omijającej osadę od wschodu). W 1713 zamieszkiwało tu 106 rodzin: 57 luterańskich, 33 menonickie, 14 katolickich i dwie kalwińskie oraz

5 kilkanaście rodzin żydowskich nieujętych w biskupim wykazie. Od 1814 Stare Szkoty włączono w granice administracyjne Gdańska. Po wojnach napoleońskich odbudowano osadę tylko w części górnej (w domy i 221 mieszkańców), pozostały obszar zmieniono w kartofliska. Funkcjonowały tu nadal browary, w tym rodziny Fischerów, posiadającej następnie kolejne zakłady w Gdańsku oraz liczne destylatornie alkoholu prowadzone przez menonickie rodziny w Gdańsku i we Wrzeszczu.W 1869 roku Stare Szkoty liczyły 269 mieszkańców, w 1910 (wraz z Oruńskim Przedmieściem) 4774, w 1927 w 310 budynkach (mieszkania w 84% były jedno- lub dwupokojowe) mieszkało około 5 tysięcy osób. Na przełomie XX i XXI wieku nastąpił nowy impuls urbanistycznego rozwoju, powstały osiedla domków jednorodzinnych w górnej części (rejon ul. Brzegi i Szkockiej), nawiązujące architektonicznie do dawnej zabudowy osady. Widok na Stare Szkoty w połowie XVIII wieku.

6 OGŁOSZENIA PARAFIALNE XXVIII Niedziela zwykła r rocznica konsekracji kościoła pw. św. Ignacego Loyoli w Gdańsku-Starych Szkotach oraz XVI Dzień Papieski 1. W dzisiejszą niedzielę przeżywamy w całej Polsce po raz XVI Dzień Papieski pod hasłem: Jan Paweł II Bądźcie świadkami miłosierdzia. Prosimy o zapoznanie się z programem Telewizji Polskiej. Po mszach św. zbiórka do puszek na fundusz stypendialny dla ubogiej a uzdolnionej młodzieży dla Fundacji Dzieła Nowego Tysiąclecia. Zapraszamy w tym dniu wszystkich parafian na modlitwę różańcową o godz i wieczorem o godz na Apel Jasnogórski do naszej kolegiaty św. Ignacego Loyoli. 2. Nabożeństwo różańcowe dla wszystkich dziś, w niedzielę, o godz , a w dni powszednie o godz dla młodzieży i dorosłych. Różaniec dla dzieci od poniedziałku do piątku o godz Serdecznie zapraszamy. 3. W środę nowenna do M.B. Nieustającej Pomocy o godz na nabożeństwie różańcowym, a w piątek koronka do Miłosierdzia Bożego przed nabożeństwem różańcowym o godz W czwartek, 13 października, przypada ostatnie nabożeństwo fatimskie w tym roku. O godz różaniec fatimski, a o godz msza św. w intencjach, które będzie można składać do koszyka w czasie różańca. Zapraszamy. 5. W sobotę, 15 października, zapraszamy na adorację Najświętszego Sakramentu po mszy św. wieczornej do godz Podczas adoracji przeprosimy Boga w Trójcy Jedynego za grzechy Narodu polskiego z okazji 1050 lecia Chrztu Polski. 6. W przyszłą niedzielę, 16 października, przypada 38. rocznica wyboru kardynała Karola Wojtyły na papieża. Jest to Dzień Dziękczynienia za dar życia i posługi Kościołowi papieża św. Jana Pawła II. Msza św. w tej intencji o godz Zapraszamy na różaniec o godz Na miesiąc listopad i grudzień można zamawiać msze św. 8. Pod chórem wyłożone są kartki dla ułatwienia parafianom składania wypominek. Wypominki składać można w kancelarii parafialnej w za-

7 krystii, względnie do skarbon w kościele. Wypominki roczne składamy tylko w kancelarii parafialnej w godzinach urzędowania. 9. Składamy serdeczne Bóg zapłać rodzinom za ofiary na potrzeby kościoła w ubiegłym tygodniu w wysokości 200 zł. Ofiarę złożyły 2 rodziny. Bardzo prosimy rodziny naszej parafii o składanie swoich ofiar na ten cel. Pomódlmy się za naszych zmarłych wspomnianych w wypominkach, za dobrodziejów, ofiarodawców i fundatorów naszego kościoła.

8 Biuletyn parafii pw. św. Ignacego Loyoli w Gdańsku ul. Brzegi 49, skład i druk: Gdańsk - Stare Szkoty tel signacy@diecezja.gda.pl