PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA

Transkrypt

1 PRZEDMIOTOWY SYSTEM OCENIANIA z języka hiszpańskiego w korelacji z wewnątrzszkolnym systemem oceniania Przedmiotowy system został opracowany na podstawie: Statutu Zespołu Szkół nr 84 z 18 lutego 2013 roku Na podstawie art. 22 ust. 2 pkt 4 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz.U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.1) Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych z dnia 30 kwietnia 2007 r. (Dz.U. Nr 83, poz. 562 z późn.zm). Na etapie nauczania w gimnazjum ocenianie odbywa się w skali 1 6. Formy sprawdzania wiedzy i umiejętności uczniów są następujące: 1) Odpowiedzi ustne obejmujące swym zakresem wiadomości i umiejętności zdobywane przez uczniów w procesie dydaktycznym. 2) Prace pisemne, a wśród nich: a) Prace klasowe, sprawdziany lub testy porównawcze będące sprawdzianami umiejętności uczniów z zakresu określonego planem realizacji programu (działu) nauczania. O terminie pracy klasowej uczniowie muszą być poinformowani co najmniej na 1 tydzień wcześniej i fakt ten musi być odnotowany w dzienniku, zaś sam tego typu sprawdzian musi zostać poprzedzony przygotowaniem. Po sprawdzeniu wyżej wymienionych prac w terminie nie przekraczającym dwóch tygodni, powinno się odbyć omówienie i poprawa pracy lub sprawdzianu porównawczego. Zastrzega się, że w ZS nr 84 może się odbyć tylko 1 praca klasowa w ciągu jednego dnia zajęć edukacyjnych i dwie prace klasowe w ciągu tygodnia. Wyżej wymienione prace muszą być obejrzane i podpisane przez rodziców. b) Kartkówki stanowiące formę sprawdzania i kontrolowania bieżącej wiedzy i umiejętności uczniów. Czas trwania kartkówki nie powinien przekraczać 15 minut. O zamiarze przeprowadzenia kartkówki przez nauczyciela uczniowie nie muszą być poinformowani. Określa się również zakres materiału, obejmujący dwie ostatnie lekcje. c) jest zobowiązany zaliczyć zaległe prace klasowe. Zasady oceniania: - Ocenianie służy informowaniu ucznia o tym, co potrafi, a z czym sobie jeszcze nie radzi oraz co ma zrobić, aby pokonać trudności - Przedmiotem oceniania jest poziom osiągnięć szkolnych uczniów

2 - Ocenianie dotyczy zarówno procesu wykonywania zadań szkolnych przez uczniów, jak końcowego efektu - W procesie oceniania porównuje się etapy w rozwoju każdego ucznia, a nie uczniów między sobą - Uczniowie podejmują próby samodzielnej oceny efektów własnych działań i działań kolegów - Oceniane są umiejętności, a nie dziecko - Ocena służy informowaniu rodziców o postępach i trudnościach oraz uzdolnieniach dziecka - Ocena jest jawna dla uczniów i rodziców - Nauczyciele na początku każdego roku szkolnego informują uczniów oraz rodziców (prawnych opiekunów) o wymaganiach edukacyjnych wynikających z realizowanego przez siebie programu nauczania oraz o sposobach sprawdzania osiągnięć edukacyjnych uczniów - Nauczyciel jest zobowiązany na podstawie pisemnej opinii Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej lub innej poradni specjalistycznej, obniżyć wymagania edukacyjne, w stosunku do ucznia, u którego stwierdzono specyficzne trudności w uczeniu się lub deficyty rozwojowe uniemożliwiające sprostanie wymaganiom edukacyjnym wynikającym z programu nauczania. Kryteria oceniania: 1. Skuteczność komunikacji 2. Zakres środków zastosowanych w wypowiedzi ustnej i pisemnej 3. Poprawność gramatyczna wypowiedzi ustnej i pisemnej 4. Poprawność formy fonetycznej wypowiedzi ustnej i pisemnej 5. Płynność wypowiedzi ustnej 6. Poziom kompetencji kulturowej 7. Stopień zrozumienia tekstu pisanego 8. Aktywność na lekcjach i układ pracy w aspekcie osiągnięć Podczas lekcji języka hiszpańskiego nauczyciel kładzie nacisk na zintegrowane umiejętności, niemniej jednak każdą z nich ocenia osobno i dopiero wtedy może sprecyzować jaką ocenę uczeń otrzymał. Tak więc: - słownictwo i gramatyka - słuchanie - mówienie - pisanie składają się na kompleksową ocenę osiągnięć ucznia

3 Skala ocen jest określona dla każdej aktywności. Ocena celująca: - potrafi bez zarzutu operować złożonymi strukturami, - gramatyczny i językowy poziom wypowiedzi, płynność i sposób wyrażania myśli nawet najbardziej abstrakcyjnych wykraczają poza program danej klasy, - zarówno prace z tekstem czytanym jak i słuchanym są bezbłędne, - prace pisemne świadczą o dużej wiedzy, a spełniane wymogi formalne danej pracy w postaci doboru struktur gramatycznych i leksykalnych świadczą o bardzo dużej poprawności językowej, - otrzymuje oceny bardzo dobre ze sprawdzianów (w okresie semestru uczeń może najwyżej 2 razy poprawiać ocenę dobrą na bardzo dobrą), - wśród ocen cząstkowych nie ma niższych niż oceny dobre, a nie mniej niż połowę ocen stanowią bardzo dobre, - dobrowolnie podejmuje się dodatkowych prac i prezentuje ich efekty - w konkursach języka hiszpańskiego zajmuje lokatę co najmniej trzecią oraz wyróżnia się aktywnością i zaangażowaniem w różnorodnych formach nauki języka. Ocena bardzo dobra: - potrafi poprawnie operować strukturami i budować spójne zdania oraz stosuje szeroki zakres słownictwa. Umie wyrażać myśli abstrakcyjne. - potrafi zrozumieć ogólny sens różnorodnych tekstów i rozmów oraz kluczowe informacje w nich zawarte. Potrafi je wydobyć i przekształcić w formę pisemną. - potrafi rozpoznać uczucia i reakcje mówiącego, z łatwością rozróżnić dźwięki i zrozumieć polecenia nauczyciela. - potrafi z powodzeniem przekazać wiadomość i mówić spójnie bez zawahań. - posługuje się poprawnym językiem, popełniając niewiele błędów. - dysponuje dużym zakresem słownictwa dla wyrażania myśli i idei. - umie w naturalny sposób zabierać głos w rozmowie, można go zrozumieć bez trudności. Pisze tekst zgodny z wymogami oraz używa prawidłowej pisowni i interpunkcji. Ocena dobra: - potrafi poprawnie operować większością struktur i buduje spójne zdania. - na ogół używa szerokiego zakresu słownictwa odpowiedniego do zadania. - używa poprawnie pewnych elementów słownictwa by wyrazić bardziej złożone myśli.

4 - potrafi zazwyczaj zrozumieć ogólny sens różnorodnych tekstów i rozmów, rozumie większość ich kluczowych informacji. - potrafi wydobyć większość potrzebnych informacji i przekształcić je w formę pisemną oraz rozpoznać uczucia i reakcje mówiącego. - potrafi rozróżnić dźwięki i zrozumieć polecenia nauczyciela. - przeważnie potrafi z powodzeniem przekazać wiadomość, mówi spójnie choć z lekkim wahaniem. - posługuje się w miarę poprawnym językiem, popełniając niekiedy zauważalne błędy. - umie zazwyczaj w naturalny sposób zabrać głos w rozmowie, a zazwyczaj można go zrozumieć bez trudności. - potrafi na ogół napisać tekst pełnymi zdaniami, choć nie zawsze pisze stosownie do wymogów, używając przeważnie prawidłowej pisowni i interpunkcji. Ocena dostateczna: - potrafi poprawnie operować niektórymi prostymi strukturami i niekiedy budować spójne zdania. - używa poprawnie ograniczonego zakresu słownictwa o charakterze bardziej złożonym / abstrakcyjnym. - potrafi zazwyczaj zrozumieć ogólny sens prostych tekstów i rozmów oraz część ich kluczowych informacji. - potrafi wydobyć część potrzebnych informacji i przekształcić je w formę pisemną. - potrafi czasem rozpoznać uczucia i reakcje mówiącego, rozróżnia większość dźwięków. - potrafi zazwyczaj zrozumieć polecenia nauczyciela i czasem potrafi z powodzeniem przekazuje wiadomość. - mówić spójnie ale z wyraźnym wahaniem i popełnia sporo zauważalnych błędów. - dysponuje ograniczonym zakresem słownictwa, czasami w naturalny sposób zabiera głos w rozmowie, można go zazwyczaj zrozumieć. - próbuje pisać pełnymi zdaniami zawierającymi większość istotnych punktów. - teksty nie są pisane zgodnie z wymogami i zawierają błędy w pisowni i interpunkcji. Ocena dopuszczająca: - potrafi poprawnie operować minimalną ilością prostych struktur oraz buduje zdania niespójne. - dysponuje niewielkim zakresem słownictwa odpowiedniego do zadania i czasem używa je niepoprawnie. - potrafi od czasu do czasu zrozumieć ogólny sens prostych tekstów i rozmów.

5 - potrafi zrozumieć kilka kluczowych informacji w różnorodnych tekstach i rozmowach, rzadko rozpoznaje uczucia i reakcje mówiącego. - nie potrafi samodzielnie zrozumieć polecenia nauczyciela, z trudnością przekazuje wiadomość, często się waha, popełnia wiele zauważalnych błędów. - dysponuje bardzo ograniczonym zakresem słownictwa i rzadko zabiera głos. - wypowiedź pisemna sprawia wiele trudności, a tekst jest źle zorganizowany. - znaczna ilość błędów w pisowni i interpunkcji Ocena niedostateczna: nawet nie spełnia kryteriów oceny dopuszczającej. Sposób oceniania punktowy z przeliczeniem na procent poprawnej realizacji polecenia i zastosowanej formy: 0% - 30% - ocena niedostateczna 31% - 50% - ocena dopuszczająca 51% - 75% - ocena dostateczna 76% - 90% - ocena dobra 91% - 100% - ocena bardzo dobra plus realizacja dodatkowych zadań wykraczających poza podstawę programową ocena celująca. Ocena klasyfikacyjna śródroczna i końcoworoczna powinna być wystawiona z co najmniej trzech ocen cząstkowych. ma możliwość poprawy oceny semestralnej lub końcoworocznej o jedną wyżej, jeżeli w trakcie nauki w ciągu roku już poprawiał oceny z prac klasowych. System oceniania Metodyka pracy z uczniem dyslektycznym Nauczyciel jest obowiązany, na podstawie opinii publicznej poradni psychologicznopedagogicznej lub innej publicznej poradni specjalistycznej, dostosować wymagania edukacyjne, o których mowa w 4 ust.1 do indywidualnych potrzeb ucznia, u którego stwierdzono trudności w uczeniu się, w tym specyficzne trudności uniemożliwiające sprostanie tym wymogom. Dobrze, jeśli nauczanie dyslektyków ma na celu, oprócz nauki treści programowych: Wyrobienie pozytywnego stosunku do przedmiotu Poprawienie samooceny ucznia w zakresie jego możliwości Naukę techniki radzenia sobie z różnorodnymi zadaniami, z uwzględnieniem Indywidualnego sposobu reagowania i trudności (techniki kompensacyjne) Wyrabianie odruchów systematycznego uczenia się z wykorzystaniem mnemotechniki i wizualizacji.

6 Techniki notowania typu mind-mapping, piktogramy Odkrycie i naukę stosowania efektywnych dla danego ucznia technik uczenia się. Ocenianie Funkcja oceny informacyjna i przede wszystkim motywacyjna Oceniamy: - zaangażowanie na lekcji - postępy (nawet jeżeli ostateczne są poniżej poziomu klasy) - wkład pracy Zasady oceniania ucznia z dysleksją, dysortografią, dysgrafią na zajęciach 1. Czytanie - dostosowanie wymagań w zakresie czytania i równoczesne zachęcanie do pracy samodzielnej, - dodatkowe pytania naprowadzające przy czytaniu ze zrozumieniem, - czytanie tekstów małymi partiami, - czytanie tekstów w obecności samego nauczyciela, - unikanie czytania na forum klasy, - liberalizacja oceniania, 2. Pisanie - nieocenianie prac pisemnych pod kątem ortografii, ale zaznaczenie błędów i zachęcanie ucznia do samodzielnej pracy nad ich poprawą, - uwzględnianie rozbieżności między wymową a pismem, - stworzenie możliwości korzystania podczas zajęć ze słownika ortograficznego lub słownika języka hiszpańskiego, 3. Pismo - zachęcanie uczniów do pisania i ćwiczenia w zakresie dysgrafii, - możliwość pisania na komputerze lub literami drukowanymi, - nieocenianie prac pod kątem estetyki i czytelności pisma, - ocenianie na podstawie ustnych odpowiedzi, - indywidualne traktowanie dziecka leworęcznego i motywowanie do kształtnego pisma oraz właściwe usadzenie w ławce 4. Wymowa - posadzenie ucznia blisko nauczyciela, aby móc obserwować go i pomóc mu, - zwracanie uwagi na poprawność, ale nie ocenianie tego aspektu, - odtwarzanie ról, - układanie historyjek obrazkowych 5. Pamięć, koncentracja, myślenie - stosowanie dodatkowych ćwiczeń, - wydłużony czas na przygotowanie, powtórzenie materiału

7 6. Procedury osiągania celów- metody pracy - psychodramy psychodrama jest metodą polegającą na odgrywaniu scenek na wybrany temat, - dyskusja grupowa celem tej formy pracy jest prezentacja poglądów i opinii, - burza mózgów metoda polegająca na tworzenie listy pomysłów, - praca w małych grupach- dzielenie się swoimi doświadczeniami i spostrzeżeniami, - praca z metaforą, bajką zastosowanie tej metody pozwala na doskonalenie, - umiejętności słuchania, jest zapoczątkowaniem omawianego problemu.