Miliardy euro dla województwa Powoli kończą się konsultacje społeczne nowego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata

Transkrypt

1 Miliardy euro dla województwa Powoli kończą się konsultacje społeczne nowego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata W ciągu ostatnich kilku tygodni marszałek województwa lubelskiego Krzysztof Hetman osobiście przedsta- wiał mieszkańcom naszego regionu założenia dokumentu. Strategiczny projekt określa, na co w ciągu najbliższych siedmiu lat zostaną wydane unijne pieniądze. Chodzi o niebagatelną kwotę 2 miliardów 230 milionów euro. To o ponad 400 mln euro więcej niż przewidywano. czytaj str. 4 Z LUBELSKIM CEBULARZEM DO EUROPY Lublin międzynarodową stolicą chleba W WLublinie odbyły się po raz pierwszy Targi Przemysłu Piekarniczego i Cukierniczego BAKEPOL, które w swoich trzech poprzednich edycjach miały miejsce w Poznaniu. Stolica Lubelszczyzny będzie zapamiętana i rozpoznawalna przez wielu targowych gości, którzy przybyli tu nie tylko z całego kraju, sąsiedzkich państw, ale nawet z obydwu Ameryk i Afryki. 20 lat Lubelskiego Forum Pracodawców Początek lat dziewięćdziesiątych to czas transformacji, nowa rzeczywistość z wolnością gospodarczą i kształtującym się dopiero wolnym rynkiem. W atmosferze tych przemian dwunastu szefów lubelskich przedsiębiorstw, głównie komunalnych postanawia założyć Lubelskie Forum Gospodarcze. Używa ono także nazwy Lubelskie Forum Komunalne, a od 1996 roku jest to Lubelskie Forum Pracodawców w Lublinie. Tak się zaczęło. Historia Lubelskiego Forum Pracodawców zaczyna się 20 lat temu, we wrześniu 1993 roku. Wtedy odbyło się zebranie członków założycieli pracodawców. Jednogłośnie powołano do życia Lubelskie Forum Gospodarcze. FELIETON prof. Mirosława Piotrowskiego czytaj dalej str. 11 Po szczycie Unii Europejskiej, w którym brali udział premierzy i prezydenci krajów UE, premier Wielkiej Brytanii David Cameron zaapelował do szefa Komisji Europejskiej Jose Manuela Barroso, aby zmniejszył biurokrację. Nie tylko brytyjski premier, ale i nasza grupa polityczna Europejskich Konserwatystów i Reformatorów w Parlamencie Europejskim dostrzega nadmierny rozrost biurokracji. We wszystkich unijnych instytucjach zatrudnionych jest obecnie około 56 tysięcy urzędników. Największa ich liczba pracuje w Komisji Europejskiej. W ubiegłym roku w 33 unijnych ministerstwach nazywanych dyrekcjami generalnymi zatrudnionych było około 33 tysięcy urzędników. czytaj str. 5

2 2 Szanowni Państwo Oddajemy w wasze ręce pierwszy numer Wieści Lubelskich. Na łamach pisma będziemy poruszać sprawy społeczności lokalnych, prezentować inicjatywy dotyczące naszego regionu, chwalić to, co w naszych oczach na to zasługuje. Mamy na Lubelszczyźnie wielu wspaniałych ludzi: artystów, społeczników, regionalistów przepełnionych pomysłami. Inicjatywy, które wdrażają w życie warte są upowszechniania. Stąd pojawia się u nas cykl zainicjowany przez redaktora Marka Rybołowicza - Chwal Lubelskie. Lubelszczyzna ma swoich przedstawicieli poza granicami kraju i warto europejskie sprawy przedstawiać, a także o nich dyskutować. Poseł do Parlamentu Europejskiego, prof. Mirosław Piotrowski, będzie gościł z comiesięcznym tekstem. Mamy nadzieję, że jego krytyczne spojrzenie będzie rozwijało wiedzę o mechanizmach parlamentaryzmu europejskiego. Nieobce są nam sprawy mieszkańców Lubelszczyzny, którzy za pracą wyjechali w inne rejony kraju. Zostawili tu swoje serca, wspomnienia, a nawet rodziny. Jedni wegetują i żyją z dnia na dzień w wielkich aglomeracjach, inni osiągnęli sukces stając się szanowanymi członkami nowych społeczności. Sprawy słoików będzie przedstawiał ktoś, kto poznał to na własnej skórze, wyjeżdżając niegdyś po naukę i pracę do Warszawy - dr Bolesław Borysiuk. Poznacie również tematy historyczne, które będzie przedstawiał dr Piotr Gawryszczak, starając się niektóre przypomnieć, a inne odkryć, gdyż były pomijane lub celowo ukrywane. Warto znać naszą przeszłość. Redaktorzy będą pisać o innych ważnych i ciekawych wydarzeniach, spotkaniach, inicjatywach społecznych. Znajdziemy również miejsce na lżejsze tematy. Zapraszam do lektury. Dariusz Sienkiewicz redaktor naczelny miesięcznik społeczno-kulturalny Redakcja, reklama: ul. Tęczowa 169, Lublin, tel , wiescilubelskie@gmail.com Redaktor naczelny: Dariusz Sienkiewicz Redaguje zespół. Druk: Si-Art Lublin Nakład: 18 tys. GAZETA BEZPŁATNA WIADOMOŚCI Z REGIONU Puławy: Innowacyjny wyścig w biotechnologii W Puławach, 28 października br., otwarto nowoczesne laboratorium tworzyw biodegradowalnych. Unikalny, jedyny tego typu obiekt w Polsce i jeden z nielicznych w Europie, powstał jako element wyposażania Puławskiego Parku Naukowo-Technologicznego. Naukowcy z Instytutu Nawozów Sztucznych będą tu opracowywać innowacyjne formuły biomateriałów nowej generacji bazujących na surowcach roślinnych, takich jak np. skrobia z ziemniaków czy kukurydzy. W pierwszym etapie chcą otrzymywać mieszanki biotworzyw w postaci granulatów. Z nich powstaną różnego rodzaju folie biodegradowalne, np. woreczki i reklamówki sklepowe czy folie wielowarstwowe do pakowania żywności wszystkie one mają rozkładać się w glebie po określonym czasie. Planuje się także produkcję folii do zastosowań w ogrodnictwie i sadownictwie, a nawet wytwarzanie wytrzymałych materiałów polimerowych, które wejdą w skład przedmiotów codziennego użytku, elementów sprzętu AGD czy tworzyw w przemyśle samochodowym. Laboratorium kosztowało 3 mln zł. Projekt w 85% został dofinansowany z programu operacyjnego Rozwój Polski Wschodniej. Rangę inwestycji podkreśliła obecność Ministra Skarbu Państwa Włodzimierza Karpińskiego, który stwierdził, że puławskie rozwiązania, gwarantują na tym polu prawdziwie innowacyjny wyścig jeśli tylko miasto będzie dobrze komercjalizować tę wiedzę. Obok ministra, otwarcia placówki dokonali Prezydent Puław Janusz Grobel, dyrektor Instytutu Nawozów Sztucznych Cezary Możeński i starosta puławski Witold Popiołek. W imieniu marszałka województwa wstęgę przecinał Sławomir Struski, dyrektor Departamentu Rolnictwa i Środowiska, który powiedział: - Zakres działalności tego wyjątkowego na skalę Polski laboratorium daje nadzieję na wyprowadzenie Lubelskiego na czoło regionów o największym potencjale innowacyjności. Takie właśnie cele stawia przed nami strategia rozwoju województwa i regionalna strategia innowacji. Wyznaczają one tzw. inteligentną specjalizację regionu, którą jest biogospodarka, a ta, mówiąc w skrócie, polega na wykorzystaniu naturalnych zasobów przy wsparciu najnowszych technologii i wiedzy naukowej. Puławska inwestycja doskonale wpisuje się w te założenia. Zamość: Sztuka w akcji Grupa młodych artystów z Europy Wschodniej w ostatnim tygodniu października odwiedziła Zamość, a dokładniej Zamojskie Centrum Wolontariatu. Młodzież z Gruzji, Łotwy, Rosji, Rumunii i Ukrainy obok młodych gospodarzy z Polski, to pasjonaci sztuk plastycznych, muzyki i literatury, którzy w międzynarodowym gronie zrealizowali projekt pod nazwą Dźwięk, słowo i pędzel sztuka w akcji. Ich celem było stworzenie wspólnej impresji artystycznej inspirowanej wybranymi fragmentami klasycznych dzieł literackich swoich narodów. Efekt działań, spektakl z oryginalną scenografią i muzyką, zaprezentowali na scenie Osiedlowego Domu Kultury Okrąglak w Zamościu. Spektakl był nietypowym prezentem dla podopiecznych korzystających z usług Zamojskiego Centrum Wolontariatu, także koordynatorów i wolontariuszy, którzy mieli też okazję do podyskutowania o pasjach i zainteresowaniach młodzieży z różnych stron Europy. Lubelskie: Powiaty z województwa łączą siły Dzięki współdziałaniu liczą na unijne dofinansowanie dla szpitali, szkół i na budowę dróg. To właśnie te zadania są dla samorządów największych obciążeniem. Decyzję o wspólnych projektach do nowego Regionalnego Programu Operacyjnego podjęli starostowie wszystkich 20 powiatów ziemskich w regionie. - W tej inicjatywie szanse mają projekty systemowe. To takie, które angażują więcej niż jeden podmiot, i które w całości będą wpisywać się w lokalną strategię działania twierdzi Beata Górka, rzecznik marszałka województwa lubelskiego. Konwent Powiatów zapewnia, że przyniesie to same korzyści. Chodzi o trzy duże projekty, które dotyczą: szpitali, szkół zawodowych i dróg. Na same tylko remonty i budowę dróg powiaty Lubelskiego mogą otrzymać 400 mln zł dofinansowania. - Razem łatwiej nam będzie pozyskać te pieniądze i zaproponować Zarządowi Województwa rozwiązanie zintegrowane dla całego regionu uważa starosta lubelski Paweł Pikula. Starostwo powiatowe w Kraśniku potencjalne dofinansowanie zamierza przeznaczyć przede wszystkim na służbę zdrowia. Gra idzie o 200 mln zł dla szpitali z Lubelszczyzny. - W Kraśniku pozwolą one dostosować i skonsolidować strukturę służby zdrowia, by placówki były w jednej części miasta, co pozwoli obniżyć koszty naszego szpitala i polepszyć jego wyposażenie. Ale też daje to możność lepszego planowania dalszych działań w oparciu o pulę pieniędzy do 2018 r. mówi Andrzej Maj, starosta kraśnicki. - Nie trzeba nawet brać udziału w konkursie. W zakresie tych trzech priorytetów każdy z powiatów ma swoje oczekiwania, a współpraca wyeliminuje konkurowanie ich między sobą, by jeden nie został pominięty, a inny dostał dofinansowanie przekraczające jego potrzeby podkreśla Henryk Matej, starosta powiatu zamojskiego. Czy wspólne starania powiatów o dofinansowanie nie zaszkodzą ich autonomii i realizacji lokalnych potrzeb? Pomysłodawcy projektu nie mają co do tego żadnych wątpliwości. - To nie jest decyzja, którą w jakikolwiek sposób narzucamy. Przygotowaliśmy wspólny projekt, ale każdy partner sam określa swoje potrzeby kontynuuje Pikula. Plany wspólnego ubiegania się powiatów o unijne fundusze popiera Urząd Marszałkowski w Lublinie.

3 Końskowola: Zielona energia czysty zysk O problemach branży energetycznej - szansach i barierach rozwoju rynku zielonej energii - rozmawiali w Końskowoli rolnicy i przedsiębiorcy. Spotkanie (24 października) miało charakter edukacyjno-informacyjny. Biogazownie stanowią atut dla rolnictwa i środowiska przekonują eksperci z rynku energetyki. I zapewniają, że są bezpieczne, nieuciążliwe. Na ich działalności mogą skorzystać z jednej strony - rolnicy dostarczający biomasę, z drugiej - odbiorcy zielonej energii. Biogaz jest otrzymywany w ścisłym związku z produkcją rolniczą. Do wytworzenia tej energii wykorzystuje się m.in. kiszonkę kukurydzianą i wysłodki cukrownicze. Powstaje więc surowiec energetyczny prosto z natury. Znawcy uważają, że obawy przed takimi źródłami energii wynikają przede wszystkim z niewiedzy. Dotyczą głównie nieprzyjemnego zapachu, który powstaje w trakcie produkcji oraz zagrożenia wybuchem biogazu. Wątpliwości obejmują także czystość dróg, które mogłyby ucierpieć przez transport surowców. Dyrektor ośrodka doradztwa rolniczego Antoni Skrabucha wyjaśniał, że przy odpowiedniej budowie i technologii instalacje te emitują do środowiska mniej fetoru i substancji szkodliwych niż odpady składowane w formie naturalnej. Dlatego nie warto ich trzymać w gospodarstwie. Inni eksperci przekonywali, że biogazownie są całkowicie nienarażone na wybuch, nawet podczas ewentualnego wycieku. - To głównie metan oraz mieszanina związków siarki bez tlenu nie eksplodują mówiła dr Alina Kowalczyk-Juśko z Uniwersytetu Przyrodniczego w Lublinie. Na Lubelszczyźnie działa obecnie pięć biogazowni, jak te w Piaskach i Międzyrzecu. To niezwykle stabilne źródła energii, dużo bardziej niż fotowoltaiczne czy wiatrowe. Do ich dalszego rozwoju potrzebne są zmiany przepisów prawa, gdyż obecne regulacje sprawiają, że inwestowanie w ten rodzaj energii jest nieopłacalne. W Polsce rynek zielonej energii nadal raczkuje, gdy na Zachodzie już jest istotną częścią tamtejszych sektorów energetyki. Inwestycjami w biogazownie interesowało się w Końskowoli kilkadziesiąt osób. W nowej perspektywie finansowej na projekty w sferze odnawialnych źródeł energii będzie można otrzymać duże wsparcie unijne. 3 Biała Podlaska: Obelisk z krzyżem w centrum Wysoki obelisk z krzyżem zostanie postawiony w samym centrum Białej Podlaskiej. Tak zdecydowała jedna z bialskich parafii 29 października br. Decyzja ta budzi kontrowersje. Obiekt stanie ok. 30 m obok miejsca, skąd rok temu wbrew woli mieszkańców zabrano drewniany krzyż. Ten stał przez kilkadziesiąt lat przy skrzyżowaniu ulic Prostej i Brzeskiej nawiązując do bombardowania z początku II wojny światowej. Dlaczego go zdemontowano? - Kolidował z planami budowy pobliskiego centrum handlowego, dlatego zaproponowano dlań inne miejsce to na pomniku, tłumaczy Jan Maraśkiewicz - miejski konserwator zabytków, który wyraził na to zgodę. Uważa on, że miejsce, w którym stanie monument jest uzasadnione. Poza tym to efektowny obelisk z piaskowca, geometrycznie kształtny, zwieńczony krzyżem. Wokół jest taki rodzaj architektury, że forma tego pomnika da się wpisać bez kolizji w kontekst przestrzeni uzasadnia. Operacja odbywa się nie bez licznych protestów, nowa lokalizacja nie wszystkim przypada do gustu. - Chyba wybrano niewłaściwe miejsce, bo kierowcy na ul. Prostej będą mieć utrudniony widok słychać obawy mieszkańców. Inni mają za złe, że krzyż będzie umiejscowiony w pobliżu restauracji. Ks. dziekan Marian Daniluk - współorganizator przedsięwzięcia, proboszcz parafii Narodzenia Najświętszej Marii Panny - uważa, że miejsce jest całkiem dobre: - Pan Jezus przyszedł do wszystkich ludzi, również do tych z restauracji tym bardziej, że to nie jest jakaś spelunka. Lubartów: Narkotyki sprzedawane nieletnim Pięciu mieszkańców powiatu lubartowskiego usłyszało zarzuty posiadania i wielokrotnego udzielania narkotyków innym osobom, w tym także nieletnim. Jak informuje Komenda Wojewódzka Policji w Lublinie, do pierwszych zatrzymań doszło 28 października w Lubartowie. Patrol na ulicach miasta zauważył dwóch mężczyzn opuszczających teren jednego z gimnazjów. 27-letni lubartowianin był już w przeszłości karany za posiadanie i sprzedaż narkotyków. Policjanci znaleźli przy nim niewielką ilość marihuany. Towarzyszący mu młodzieniec prawdopodobnie dopiero przyuczał się do dealerki. W trakcie dalszych czynności funkcjonariuszom udało się odnaleźć ok. 200 gramów marihuany i kilkanaście gramów amfetaminy należących do obu zatrzymanych. W ciągu następnych dni wytypowano trzech innych podejrzanych w wieku 26, 24 i 23 lata z Lubartowa i gminy Ostrówek. Również u nich policjanci znaleźli narkotyki w sumie 300 gramów marihuany i kilkanaście gramów amfetaminy. Wiadomo, że narkotyki kupował od nich nieletni, 16-latek z gminy Lubartów. 27-letni dealer, który już w przeszłości był karany za przestępstwa narkotykowe, trafił na 3 miesiące do aresztu. Pozostali czterej zatrzymani także usłyszeli zarzuty, jednak zostali oddani pod dozór policji. Za posiadanie i udzielanie narkotyków grozi do 8 lat pozbawienia wolności. Łęczna: Centrum leczenia oparzeń przyjazne dzieciom We Wschodnim Centrum Leczenia Oparzeń i Chirurgii Rekonstrukcyjnej w Łęcznej powstaje oddział dla dzieci. Ma to być tzw. przyjazny oddział, gdzie rodzice i opiekunowie będą mogli przebywać z pacjentem przez cała dobę. Z planami szpitala zostali zapoznani dziennikarze. Nietypowa konferencja rozpoczęła się na lądowisku dla helikopterów. To pierwsze miejsce, do którego trafiają niektórzy poszkodowani. Drogę, jaką przebywa pacjent do oddziału szpitalnego pokazywał szef Centrum, prof. Jerzy Strużyna. - Z lądowisk lub z karetki trafia na oddział ratunkowy. Tutaj diagnoza i mycie w specjalnych wannach oraz kwalifikacja na lekko i średnio poszkodowanych oraz ciężko poparzonych. Dziećmi zajmie się cały zespół lekarzy: od neonatologa po wyspecjalizowanych chirurgów. - To jedyny po tej stronie Wisły taki oddział oparzeniowy. Dziś leczymy tu przeważnie dorosłych pacjentów po oparzeniach oraz w zakresie chirurgii ręki oraz rekonstrukcji narządów mówi wicedyrektor łęczyńskiego szpitala dr Krzysztof Bojarski. Obecnie oddział jest w trakcie wyposażania pod kątem małych pacjentów, aparaturą za 4 mln zł, co nastąpi do grudnia br. Ma być tu 13 łóżek, w tym 3 intensywnej opieki medycznej. Pierwsi pacjenci mogą być przyjmowani od stycznia. W dniu konferencji czek dla szpitala i oddziału na 100 tys. zł przekazała Fundacja Orlen - Dar dla serca. Opracował: Marek Rybołowicz

4 4 Miliardy euro dla województwa Powoli kończą się konsultacje społeczne nowego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata W ciągu ostatnich kilku tygodni marszałek województwa lubelskiego Krzysztof Hetman osobiście przedstawiał mieszkańcom naszego regionu założenia dokumentu. Strategiczny projekt określa, na co w ciągu najbliższych siedmiu lat zostaną wydane unijne pieniądze. Chodzi o niebagatelną kwotę 2 miliardów 230 milionów euro. To o ponad 400 mln euro więcej niż przewidywano. Pieniądze podzieliło Ministerstwo Rozwoju Regionalnego. Udane negocjacje w sprawie podziału funduszy w imieniu województwa lubelskiego prowadził marszałek Krzysztof Hetman. Na spotkaniu, w którym uczestniczyli marszałkowie wszystkich województw, uzgodniliśmy propozycję podziału środków dla poszczególnych regionów. Kwota ponad dwóch miliardów euro plasuje nas w czołówce województw, które uzyskają dofinansowanie po 1 stycznia 2014 r. Jesteśmy w gronie pięciu województw, dla których przypadnie najwięcej pieniędzy mówi Krzysztof Hetman. Nowy RPO będzie zupełnie innym programem niż ten znany od 7 lat. Na co konkretnie zostaną przeznaczone pieniądze? Środki z przyszłego RPO, którego wstępny projekt został zatwierdzony przez zarząd województwa w czerwcu, będą wydawane w dziesięciu obszarach tzw. priorytetach. Według wstępnych założeń, aż 360 mln euro unijnego tortu w ramach pierwszego priorytetu ma posłużyć wspieraniu konkurencyjności przedsiębiorstw i wprowadzaniu innowacji. Niewiele mniej, bo około 315 mln euro zostanie przeznaczone na pozyskiwanie energii przyjaznej środowisku, w tym na wytwarzanie energii ze źródeł odnawialnych. Trzeci obszar to ochrona środowiska i efektywne wykorzystanie zasobów. Chodzi głównie o rozwój form małej retencji czy wyposażenie jednostek ochotniczych straży pożarnych wchodzących w skład krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego. Zgodnie z nowym RPO na te cele zostanie przeznaczone 300 mln euro. Kolejne 300 mln euro w ramach czwartego priorytetu, skierowane zostanie na poprawę mobilności regionalnej i rozwój ekologicznego transportu, zaś 235 mln euro na wspieranie przedsiębiorczości przynoszącej wzrost zatrudnienia. Na projekty związane z integracją osób zagrożonych wykluczeniem społecznym przeznaczonych zostanie około 145 mln euro, zaś 100 mln euro na obszar związany z edukacją oraz podnoszeniem umiejętności i nabywaniem nowych kompetencji. 165 mln euro posłuży wzmacnianiu tzw. infrastruktury społecznej. Chodzi głównie o inwestycje w dziedzinie ochrony zdrowia i edukacji, wspieranie fundacji, stowarzyszeń, spółdzielni socjalnych i rewitalizację obszarów zdegradowanych. Pozostała część pieniędzy zostanie przeznaczona na pomoc techniczną. - Pamiętajmy, że w nowej perspektywie finansowej będziemy mogli korzystać nie tylko ze środków w ramach RPO - zaznacza Krzysztof Hetman - Cały czas zachęcam i powtarzam, że jak najczęściej powinniśmy korzystać też ze środków europejskich z takich programów, jak Infrastruktura i Środowisko, Inteligentny Rozwój, czy Program Rozwój Polski Wschodniej. Musimy pamiętać, że znaczna część tortu w postaci środków europejskich znajduje się właśnie w Warszawie - dodaje. B.I. Konsultacje bliżej ludzi II etap konsultacji projektu Regionalnego Programu Operacyjnego wystartował 3 października. W cyklu spotkań wzięli udział przedsiębiorcy, samorządy lokalne, mieszkańcy, dyrektorzy szkół i przedstawiciele organizacji pozarządowych. Założenia projektu RPO przedstawiał marszałek województwa lubelskiego Krzysztof Hetman. Pierwsza prezentacja odbyła się 3 października w Urzędowie. Kolejne w: Głusku, Nieliszu, Ludwinie, Łaszczowie, Żyrzynie, Biłgoraju, Rudej Hucie, Borkach, Milanowie i Lublinie. Uwagi i propozycje do nowego RPO można zgłaszać do 22 listopada. B.I.

5 FELIETON prof. Mirosława Piotrowskiego Prof. Mirosław Piotrowski - poseł do Parlamentu Europejskiego BIUROKRACJA Po szczycie Unii Europejskiej, w którym brali udział premierzy i prezy- zatrudnionych jest około 10 tysięcy na by zlikwidować. W agencjach tych denci krajów UE, premier Wielkiej osób. Na całą unijną administrację tylko Brytanii David Cameron zaapelował do szefa Komisji Europejskiej Jose Manuela Barroso, aby zmniejszył biurokrację. Nie tylko brytyjski premier, ale i nasza grupa polityczna Europejskich Konserwatystów i Reformatorów w Parlamencie Europejskim dostrzega nadmierny rozrost biurokracji. We wszystkich unijnych instytucjach zatrudnionych jest obecnie około 56 tysięcy urzędników. Największa ich liczba pracuje w Komisji Europejskiej. W ubiegłym roku w 33 unijnych ministerstwach nazywanych dyrekcjami generalnymi zatrudnionych było około 33 tysięcy urzędników. Co roku ich liczba wzrasta w stosunku do roku poprzedniego. W Parlamencie Europejskim, jak pochwalił się w jednym z wywiadów przewodniczący Martin Schulz, zatrudnionych jest około 8000 osób. To średnio więcej niż dziesięciu w tym roku planuje się wydać 8 i pół miliarda euro, z czego połowa przeznaczona jest na wynagrodzenia. Pięć lat temu budżet ten był o 2 miliardy niższy. Do wspomnianego na początku apelu premiera Davida Camerona o redukcję biurokracji, przyłączyła się Polska, reprezentowana na szczycie przez premiera Donalda Tuska. To osobliwe, gdyż kraj nasz rządzony przez Platformę Obywatelską jest liderem w Unii pod względem przyrostu liczby urzędników. Pomimo złożonych wcześniej przez szefa polskiego rządu obietnic zredukowania biurokracji liczba urzędników w Polsce powiększyła się o 80 tysięcy i tendencja ta wzrasta. Wobec powszechnej krytyki nadmiernej biurokracji w Unii Europejskiej, płynącej także ze strony prominentnych polityków Unii, takich jak przewodniczący Parlamentu Euro- pracowników przypadających pejskiego socjalista Martin Schulz, Unia na jednego europosła, nie wliczając do tego ich asystentów. W Radzie Unii Europejskiej pracuje 3 i pół tysiąca osób. Najwięcej kontrowersji wzbudzają unijne agencje. Dwadzieścia trzy lata temu funkcjonowały tylko trzy, obecnie aż 52 agencje. Wśród nich takie jak: Europejska Agencja Praw Podstawowych, Instytut Równości Płci, Centrum Satelitarne Unii Europejskiej i inne, które według brytyjskiej organizacji Open Europe bez szkody dla unijnego obywatela moż- zmuszona jest podjąć pewne działania w kierunku ograniczenia biurokracji. Przypomnę, że w poprzedniej kadencji Komisji Europejskiej funkcjonowały przy niej 3094 komitety robocze z własnymi liniami budżetowymi zajmujące się m.in. bananami, etykietowaniem tekstyliów, dobrostanem zwierząt oraz windami w Unii Europejskiej. Na moją osobistą prośbę przewodniczący Barroso ujawnił i przesłał cztery lata temu zmodyfikowaną listę tychże komitetów. Okazało się, że po redukcji jest ich tysiąc. Część z nich zlikwidowano, a niektóre połączono. Redukcja unijnych etatów jest przedsięwzięciem niesłychanie trudnym, gdyż urzędnicy uszczęśliwiani są coraz to nowymi zadaniami. Pomijając już znane przypadki konieczności liczenia sęków w desce, mierzenia ogórków i bananów, w lipcu tego roku ukazało się rozporządzenie Komisji dotyczące odkurzaczy. W efekcie można będzie kupić jedynie odkurzacze maksymalnej mocy 1600 Wat, a za cztery lata jedynie o mocy do 900 Wat. Jak zwykle Unia podeszła do sprawy kompleksowo i zajęła się, jak czytamy w punkcie 4 rozporządzenia (666/2013), odkurzaczami do czyszczenia na mokro, na mokro i sucho, automatycznymi, odkurzaczami przemysłowymi, centralnymi i akumulatorowymi oraz froterkami do podłóg. Istnieje jednak uzasadniona obawa, że odkurzacze o niższej mocy nie zdołają skutecznie oczyścić dywanów i wykładzin, powodując konieczność powtórzenia czynności, czego konsekwencją będzie zwiększenie zużycia energii, które (to zużycie) Komisja Europejska i Rada chcą przez te regulacje zmniejszyć. Przebojem sezonu Komisji Europejskiej walczącej o ochronę środowiska jest nagłośniony w ubiegłym tygodniu projekt dotyczący spłukiwania wody w toalecie. Po tym jak prasa brytyjska podała, że Komisja opracowuje ramy prawne dla spłukiwania wody w toalecie i że na przeprowadzenie stosownych badań wydała 72 tysiące funtów, Komisja szybko ripostowała, że chce jedynie zaproponować kryteria, jakie muszą spełniać toalety, by otrzymać ekologiczne logo (PAP ). Eksperci Komisji przygotowali liczący 60 stron projekt raportu technicznego pt. Opracowanie kryteriów UE dotyczących ekologicznego oznakowywania spłuczek toalet i pisuarów (maj 2013). Jeden z załączników zatytułowano Metodologia obliczania średniej objętości spłukiwanej wody (str. 57), a inny Wymagania, jakie muszą spełniać pisuary bez spłuczek oraz metody testowe (str. 59). Już sama potrzeba sporządzania przez Komisję tak ważnych raportów oraz uczestnictwa w europejskiej dyskusji na temat toalet oznacza konieczność zatrudnienia dodatkowo wielu osób, co mocno uszczupla szanse na oczekiwaną przez wszystkich redukcję unijnej biurokracji. Mirosław Piotrowski 5

6 6 Grzegorz Pawlak - fotograf lubelskich zaułków Zdjęcia pana Grzegorza Pawlaka pierwszy raz zobaczyłem przy okazji konkursu Lublin Obiektywem Malowany, gdzie zdobył dwie pierwsze nagrody w kategoriach Ludzie i Miejsce. Na co dzień urzędnik, po godzinach pracy poszukiwacz niezwykłych miejsc do uwiecznienia w fotografii. Członek Lubelskiego Towarzystwa Fotograficznego i Grupy Fotograficznej EIKONA. Zamieniłem z nim kilka słów o jego twórczości. Dariusz Sienkiewicz Od czego zaczęło się Pana fotografowanie? Właściwie to banalnie. Aparat był zawsze pod ręką i zdarzało mi się robić zdjęcia u cioci na imieninach. W 2005 roku kupiłem aparat cyfrowy i zaczęła się zabawa w fotografowanie przyrody, głównie wszelkiego rodzaju kwiatki i robale spotkane na działce. Pierwsze zdjęcie z pejzażem miejskim zrobiłem na Placu Litewskim, gdzie sfotografowałem fontannę z gołębiami. Wtedy złapałem bakcyla na fotografowanie miasta. To był przełom, który spowodował, że zacząłem robić zdjęcia inne niż rodzinne. Co inspiruje Pana w pracy? Spacer z aparatem niesamowicie mnie relaksuje i często jest to spacer dla samego spaceru. Chodząc z aparatem, nie szukam czegoś szczególnego, ale zawsze jest coś co mnie zaintryguje, wtedy to uwieczniam. Rozglądam się w poszukiwaniu nowych form, ciekawych zestawień, zdarzeń, a znaleźć mogę człowieka, architekturę, światłocień. Jak potoczyła się później Pana przygoda z fotografią? Zacząłem fotografować bardziej świadomie, a fotografie umieszczać w internecie oczekując oceny innych internautów. Krytyka była często bezlitosna, ale dla mnie inspirująca i pouczająca. Oglądałem dużo fotografii, uczestniczyłem w spotkaniach i dyskusjach fotograficznych. W 2008 roku dzięki portalowi Magiczny Lublin powstała moja pierwsza wystawa fotografii Magiczny Lublin - moja inspiracja, eksponowana była w lubelskiej Alchemii na Złotej. Wielkim wyróżnieniem był dla mnie udział w wystawie W hołdzie Hartwigowi. To był rok Od tamtego czasu brałem udział w wielu wystawach zbiorowych, miałem także wystawy indywidualne połączone ze spotkaniami autorskimi. Moje fotografie posłużyły jako ilustracje artykułów o Lublinie w wielu czasopismach o zasięgu lokalnym i ogólnopolskim. Udało mi się także zostać laureatem kilku konkursów fotograficznych, także tych o zasięgu międzynarodowym. Czy może Pan podać wskazówki pomocne dla początkujących fotografów? Obserwować świat - nie w biegu, ale wnikliwie - i przekazać to po swojemu. Pokazać to, co jest warte uwiecznienia. Nie pstryknąć, tylko pokazać tak aby odbiorca zobaczył świat moimi oczami. W reportażu nie ma czasu na zastanowienie, bo tu chcemy zachować chwile. Ale jak robimy pejzaż czy architekturę, to powinniśmy mieć czas na przekazanie założonych wartości. Ponadto ważne jest żeby robić zdjęcia i ciągle szkolić warsztat oraz poszukiwać własnego stylu. Czy poddaje Pan zdjęcia obróbce cyfrowej? Nie poddaję zdjęć szczególnym procesom. Postprodukcja służy, żeby nadać im swoisty charakter, ale jak nie obrobię zdjęcia w 3 minuty to znaczy, że nie mam na nie pomysłu i odkładam je na później. Jakiego sprzętu używa Pan na potrzeby swoich projektów? Półprofesjonalna lustrzanka i kilka obiektywów - rybie oko 8 mm, szeroki kąt mm oraz uniwersalny spacerzoom. Co planuje Pan w najbliższej przyszłości? Na pewno dalsze poszukiwanie ciekawych kadrów wartych uwiecznienia oraz kontynuację moich dwóch głównych cykli fotograficznych. Lublin w oczach kamienic - to spojrzenie na architekturę lubelskiego Starego Miasta, które odbija się w starych szybach kamienic. Obrazy jakie powstają w wyniku odbicia spotęgowane deformacją wiekowego szkła tworzą malarski efekt potęgujący urok lubelskiego Starego Miasta. Fotografie przedstawiają zazwyczaj fragmenty architektoniczne ale także pokazują malownicze zaułki i uliczki gdzie czas odcisnął swoje piętno, a historia pozostawiła ślad na murach. Aby zarejestrować odpowiednie i konkretne odbicie należy znaleźć się w odpowiednim miejscu i czasie oraz wykorzystać światło i odpowiedni kąt widzenia. Wiele zależy od pory roku, każda ma inny kolor światła i temperaturę wpływającą na deformację szkła. Drugim cyklem jest Lubelski zawrót głowy - to nieludzkie i nienaturalne spojrzenie na lubelskie Stare Miasto. Swoisty turpizm przedstawiony w fotografiach jest wycieczką po malowniczych zaułkach i uliczkach, gdzie czas odcisnął swoje piętno, a historia pozostawiła ślad na murach. Powyginane kadry pokazują znane miejsca w sposób, w jaki do tej pory nikt ich nie oglądał. Zastosowana technika pozwala jednocześnie patrzeć na budynki przed nami i dach kamienic wysoko ponad głową co powoduje zawrót głowy i konsternację, czy na pewno patrzymy na dobrze znane nam miejsca. Więcej zdjęć artysty znajdziecie Państwo na stronie

7 FOTOGALERIA GRZEGORZA PAWLAKA PT. LUBLIN W KOLORZE 7

8 8 Żołnierze Wyklęci Żołnierze Wyklęci mianem tym określani są działacze podziemia niepodległościowego, którzy wraz z zakończeniem działań zbrojnych przeciwko okupantowi niemieckiemu nie złożyli broni i nie zaprzestali działalności na rzecz wolnej Polski. Przez 5 lat okupacji angażowali się w działania mające na celu wyzwolenie ojczyzny. W momencie, gdy wydawać by się mogło, że czwarta pod względem liczebności armia koalicji antyhitlerowskiej, walcząca nieprzerwanie od 1 września 1939 r., powinna być z honorami przyjmowana przez sojuszników naszych sojuszników, okazało się, że to nie koniec walki. Drugi okupant okazał się równie bezwzględny jak Niemcy. Aresztowania ujawnionych i współdziałających z armią czerwoną przedstawicieli Rządu Rzeczypospolitej na Emigracji oraz żołnierzy podziemnej Armii Krajowej rozpoczęły się w 2-3 tygodniu po tzw. wyzwoleniu. Najtragiczniej było na terenach tzw. Polski lubelskiej, gdzie w okresie od lipca do grudnia 1944 r. aresztowano ok. 80 tys. osób, spośród których ok tys. zesłano do obozów na terenie Związku Sowieckiego. Aresztowano zarówno żołnierzy, jak i pracowników administracji cywilnej, w tym także te oddziały, które w sierpniu 1944 r. ruszyły na pomoc Powstaniu Warszawskiemu. Ocenia się, że w samych tylko oddziałach zbrojnych tego tzw. drugiego podziemia walczyło ok. 200 tys. osób. W jego szeregach znalazło się wielu tych, którzy po oswobodzeniu z Syberii wraz z Ludowym Wojskiem Polskim dotarli na łono ojczyzny; byli też oswobodzeni z więzień MO i UB; wielu oswobodzonych z oflagów niemieckich jeńców, po powrocie do Polski także zasiliło to podziemie. W jego szeregach znalazło się także wielu walczących w Powstaniu Warszawskim, którzy po wyjściu z Warszawy po kapitulacji, albo przez Pruszków, albo poprzez obozy jenieckie w Rzeszy wrócili do kraju i chroniąc się przed wszechwładną bezpieką musieli w dalszym ciągu konspirować. W szeregach podziemia Żołnierzy Wyklętych znalazła się wielka liczba kobiet (sanitariuszek, łączniczek, pracownic służb niosącym pomoc uwięzionym, represjonowanym i ich rodzinom itp.). Obok tragicznych wydarzeń (śmierć zawsze jest tragiczna) były także przykłady wielkiego oddania i chwil pięknych miłości młodych ludzi, miłości konspiratorów do rodziny. Takie przykłady to m.in.: postawa Danuty Siedzikówny ps. Inka (tydzień przed 18 urodzinami zamordowana w więzieniu UB); żony Józefa Kurasia ps. Ogień i Antoniego Żubryda ps. Zuch, które do ostatnich dni dzieliły trudy życia swoich mężów. To lubelska młoda dziewczyna zaręczona z Czarnym Renkiem, która straciła go na miesiąc przed ślubem (do końca życia wraz z późniejszym mężem jeździła na grób swojego kochanego). To choćby postawa mjra Hieronima Dekutowskiego ps. Zapora, który podejmując decyzję o pozostaniu w konspiracji zerwał zaręczyny z kobietą, którą kochał. To w końcu miłość do żony i dzieci, którą można wyczytać w grypsach z więzienia ostatniego komendanta głównego Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość Łukasza Cieplińskiego ps. Pług (np. Kochana Wisiu! Jeszcze żyję, chociaż są to prawdopodobnie już ostatnie dla mnie dni. Siedzę z oficerem gestapo. Oni otrzymują listy, a ja nie. A tak bardzo chciałbym otrzymać chociaż parę słów Twoją ręką napisanych (...). Ten ból składam u stóp Boga i Polski (...). Bogu dziękuję za to, że mogę umierać za Jego wiarę świętą, za moją Ojczyznę i za to, że dał mi taką żonę i wielkie szczęście rodzinne ). Na Lubelszczyźnie Żołnierze Wyklęci działali najdłużej. Dowódcą wszystkich oddziałów od czerwca 1945 r. był mjr cichociemny Hieronim Dekutowski Zapora (ujęty w Nysie 15 IX 1947 r., zamordowany w więzieniu 7 III 1949 r.). Na obszarze nadwiślańskim od Kraśnika po Łuków działał z oddziałem mjr Marian Bernaciak Orlik (zamordowany 24 VI 1946 r.). Na północ od Lublina oddziałami dowodzi kpt. Zdzisław Broński Uskok (rozerwał się granatem otoczony w kryjówce w Nowodworze/ Dąbrówce 21 V 1949 r.). Największym oddziałem podległym Uskokowi dowodzili bracia Taraszkiewiczowie: Leon ps. Jastrząb (zginął w walce 3 I 1947 r.) i Edward ps. Żelazny (zginął 6 X 1951 r.). Resztkami tych oddziałów dowodził do swojej śmierci 10 II 1953 r. Stanisław Kuchcewicz ps. Wiktor. Po jego śmierci w podziemiu pozostał już tylko sierż. Józef Franczak ps. Laluś. Na Zamojszczyźnie działalnością podziemia kierowały dwa ośrodki: tzw. II Inspektorat Zamojski kpt. Mariana Pilarskiego ps. Jar oraz Samodzielny Obwód Tomaszów Lubelski por. Stefana Kobosa ps. Wrzos. Jarowi podlegały Oddziały Lotnej Żandarmerii Sroki, Szuma i Wrzosa rozbite na przełomie lat 40-tych i 50- tych. W powiecie tomaszowskim oddziałem do swojej śmierci kierował ppor. Jan Leonowicz Burta (9 II 1951 r.) oraz Jan Turzyniecki Mogiłka (aresztowany 11 X 1953 r.). Ostatni Wyklęty Laluś został zdradzony przez tajnego współpracownika SB Michała i zginął podczas obławy w Majdanie Kozic Górnych pod Piaskami po południu 21 X 1963 r. Piotr Gawryszczak, dr historii KUL, redaktor naczelny kwartalnika Kwarta

9 9 Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. CZŁOWIEK NAJLEPSZA INWESTYCJA Serdecznie zapraszamy do udziału w projekcie Strefa wysokich kwalifikacji w logistyce W ramach Priorytetu VIII. Regionalne kadry gospodarki Działanie 8.1. Rozwój pracowników i przedsiębiorstw w regionie Poddziałanie Wspieranie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw Projekt jest skierowany do: Mikroprzedsiębiorstw i ich pracowników prowadzących działalność w branży logistycznej na terenie województwa lubelskiego www. lubelskiecentrumit.pl Dane kontaktowe: ul. Skromna 5, Lublin tel lubelskiecentrumit@nskonsulting.pl Projekt Lubelskie Centrum IT współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. CZŁOWIEK NAJLEPSZA INWESTYCJA Lubelskie Centrum IT Uczestnikom zapewniamy: doświadczonych i wykwalifikowanych trenerów materiały szkoleniowe zaświadczenia potwierdzające zdobyte kompetencje i kwalifikacje catering podczas szkoleń W ramach projektu oferujemy BEZPŁATNE SZKOLENIA: Certyfikat Kompetencji Zawodowych (CPC) European Senior Logistician (ESlog) Uczestnikom Projektu zapewniamy: Wykwalifikowaną kadrę Materiały szkoleniowe Catering Zaświadczenia ukończenia szkolenia Bezpłatne podejście do egzaminu państwowego CPC oraz egzaminu ESlog Możliwość bezpłatnego uzyskania Certyfikatu CPC oraz Certyfikatu ESlog Udział w projekcie jest bezpłatny REKRUTACJA TRWA! Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego CZŁOWIEK NAJLEPSZA INWESTYCJA Viamed s.c. Jerzy Wieczorek, Joanna Mirowska-Wieczorek Pracownia Rozwoju Osobistego SELF zaprasza do udziału w projekcie BEZ BARIER DO PRACY Projekt skierowany jest do osób niezatrudnionych w wieku aktywności zawodowej lata, zagrożonych wykluczeniem społecznym z powodu bezrobocia oraz długotrwałej lub ciężkiej choroby. Projekt skierowany jest wyłącznie do osób z zaburzeniami psychicznymi zamieszkałych na obszarze województwa lubelskiego. Do udziału w projekcie szczególnie zapraszamy kobiety oraz osoby niepełnosprawne. W ramach projektu oferujemy: 1. IPD - 12 h / 1 Uczestnik Projektu 2. WARSZTATY AKTYWIZUJĄCE - 20 h 3. PORADNICTWO PSYCHOLOGICZNE - 32 h 4. SZKOLENIA ZAWODOWE h - z zakresu ochrony środowiska, energetyki, informatyki, przetwórstwa rolno-spożywczego, logistyki, budownictwa, odnawialnych źródeł energii, turystyki 5. PŁATNY 3- MIESIĘCZNY STAŻ. Uczestnikom zapewniamy stypendium szkoleniowe, stypendium stażowe, materiały szkoleniowe, zwrot kosztów dojazdu oraz catering. Zapisy i informacje: tel: kwalifikacjewlogistyce@terra-szkolenia.pl STREFA WYSOKICH KWALIFIKACJI W LOGISTYCE UDZIAŁ W PROJEKCIE JEST BEZPŁATNY PŁATNY STAŻ! Szczegółowe informacje: bezbarierdopracy@gmail.com tel Zapraszamy do udziału w projekcie!

10

11 20 lat Lubelskiego Forum Pracodawców Początek lat dziewięćdziesiątych to czas transformacji, nowa rzeczywistość z wolnością gospodarczą i kształtującym się dopiero wolnym rynkiem. W atmosferze tych przemian dwunastu szefów lubelskich przedsiębiorstw, głównie komunalnych postanawia założyć Lubelskie Forum Gospodarcze. Używa ono także nazwy Lubelskie Forum Komunalne, a od 1996 roku jest to Lubelskie Forum Pracodawców w Lublinie. Tak się zaczęło Historia Lubelskiego Forum Pracodawców zaczyna się 20 lat temu, we wrześniu 1993 roku. Wtedy odbyło się zebranie członków założycieli pracodawców. Jednogłośnie powołano do życia Lubelskie Forum Gospodarcze. - To przede wszystkim firmy komunalne zakładały Forum - wspomina Tadeusz Fijałka, jeden z założy- cieli stowarzyszenia i wieloletni prezes LFP. - Był to między innymi LPEC, MPWiK, MPK, MPO, KPRD, a także prywatna spółka Styks. - Na początku chodziło o stworzenie organizacji, która będzie chroniła pracodawców - mówi Henryk Jakóbczak, prezes spółki Styks, jeden z założycieli. - Pomagaliśmy sobie w ciężkich czasach, ale okazało się, że chcemy się też spotykać, rozmawiać, jeździć razem po świecie. Pierwszym prezesem Forum został Edward Sierakowski, wtedy prezes Faelbudu, po nim wybrano na to stanowisko Jana Palichleba - wówczas dyrektora MPK. Od 1998 roku do 2010 roku prezesem Forum był Tadeusz Fijałka, a w latach Grzegorz Dębiec, prezes Transhurtu. Trochę polityki Początki Lubelskiego Forum Pracodawców dobrze pamięta Jacek Sobczak, bo jak mówi kojarzą mu się z wyborami do samorządu. - Wtedy po raz pierwszy wziąłem w nich udział opowiada. To był 1994 rok. Lubelskie Forum Komunalne włączyło się aktywnie w wybory samorządowe do Rady Miasta Lublina, bo chciało mieć tam swoich przedstawicieli. I osiągnęło cel. Współpracując z Forum Samorządowym i Unią Wolności wprowadziło do Rady Miasta trzech przedstawicieli: Jacka Sobczaka, Tadeusza Fijałkę i Jana Kozaka (z MPWiK). Cztery lata później w 1998 r. radnym ponownie został Jacek Sobczak. Najważniejsza sprawa do załatwienia Forum nie miało swojej siedziby. Na początku biuro mieściło się w wynajętym pokoju w budynku LPBO, korzystało też z gościny MPK i MPWiK. - To była najważniejsza sprawa do rozwiązania w czasach, gdy byłem prezesem - wspomina Tadeusz Fijałka. Wtedy budował się Olimp i można było tam ulokować biuro, bo Transhurt też już należał do Forum. Drugą możliwością był budynek starej stolarni przy Politechnice Lubelskiej. Wybrane zostało drugie rozwiązanie. - Z jednej strony stołu usiadłem ja i Jacek Sobczak, a z drugiej władze Politechniki Lubelskiej - rektor Kazimierz Szabelski oraz prorektor Ewa Bojar. W 2006 r. podpisaliśmy wieloletnią umowę na dzierżawę obiektu. Nasze firmy z Forum miały budynek wyremontować i adaptować go na siedzibę stowarzyszenia. Do tej pory siedzibą Forum jest Spichlerz. Marszałek i Unia Litewska Forum nigdy nie eksponowało swojej działalności charytatywnej, ale ją prowadziło. Nawet nie wszyscy członkowie wiedzą, że LFP ma bliskie związki z marszałkiem Józefem Piłsudskim, bo stowarzyszenie było jednym z fundatorów pomnika, który stoi na Placu Litewskim w Lublinie. Forum włączyło się również w akcję odnawiania pomnika Unii Lubelskiej i zadbało o jego iluminację. Decyzje o tym zapadały, gdy prezesem był Tadeusz Fijałka. Siła Forum Obecnie Forum tworzą 53 firmy, które dają pracę 6077 osobom, nie licząc podwykonawców. Przez 20 lat były to tysiące miejsc pracy i setki firm, które przewinęły się przez Forum. Jedne przychodziły inne odchodziły. - To, że Forum istnieje 20 lat decydują różne względy - stwierdza Zbigniew Michalak, obecny prezes Lubelskiego Forum Pracodawców. - Realizujemy wspólnie projekty i zlecamy sobie wykonawstwo, bo się znamy i mamy zaufanie. Jeździmy razem na misje gospodarcze, ale także na narty. Spotykamy się na szkoleniach, na opłatku i jajeczku. Bo nie tylko względy biznesowe decydują, że ludzie chcą się spotykać i rozmawiać. Danuta Matłaszewska

12 12 Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego. Człowiek - Najlepsza Inwestycja PULS Systemy Organizacji Szkoleń Sp. z o.o. realizuje projekt Jakość Kadry Jakością Przedsiębiorstwa W ramach Priorytetu VIII. Regionalne kadry gospodarki Działanie 8.1. Rozwój pracowników i przedsiębiorstw w regionie Poddziałanie Wspieranie rozwoju kwalifikacji zawodowych i doradztwo dla przedsiębiorstw Projekt skierowany jest do mikro przedsiębiorstw z branży logistycznej woj. lubelskiego i ich pracowników i (w szczególności) kadry zarządzającej. W ramach projektu oferujemy BEZPŁATNE SZKOLENIA Szkolenie ogólne: 1. Coaching (32 h) Szkolenie do wyboru: 1. Zarządzanie Jakością w Logistyce (64h) 2. Zarządzanie Jakością w Transporcie (64h) 3. Zarządzanie Jakością Usług przy użyciu Narzędzi Teleinformatycznych (64h) REKRUTACJA TRWA! Do udziału w projekcie zachęcamy w szczególności Kobiety Zapewniamy: - materiały szkoleniowe - profesjonalną kadrę trenerów Biuro Projektu ul. Wojciechowska Lublin biuro@jakosc-kadry.pl tel

13 Warszawiacy z Lubelszczyzny Mieszkańcy stolicy żywo interesują się tematem SŁOIKOW. Nie tych pospolitych, szklanych pojemników. Chodzi o przybyszów z innych regionów kraju, tutaj pracujących, a raczej tyrających i właśnie kojarzonych z przywożoną co tydzień własną wałówką. I chociaż migracja za pracą w Warszawie objęła bez wyjątku wszystkie województwa naszego kraju, to ta nasza, lubelska jest wyjątkowa i o niej najczęściej się mówi. Dlaczego? Bo jest najliczniejsza i zarazem wyróżniająca na tle przybyszów z innych regionów. Nie ma dziś w Warszawie osiedla bez stale parkujących samochodów z lubelską rejestracją. Tutaj wynajmują lub kupiły mieszkania całe rodziny i widać, że na trwale wiążą swoją przyszłość z warszawskim rynkiem pracy. Mowa jest o osobach wykształconych, ze stażem zawodowym, które podjęły pracę w instytucjach stolicy. Ilu przybyszów z Lubelszczyzny na stałe lub dorywczo pracuje w Warszawie nikt nie jest w stanie powiedzieć. Podobnie, żadna instytucja państwowa lub społeczna nie zna i nie rozwiązuje realnych problemów tych osób. Kto może i powinien wspomagać naszych lubelskich migrantów za pracą w warszawskim środowisku? W jakimś stopniu mogą to czynić władze województwa lubelskiego w porozumieniu z władzami stolicy. Dla przykładu już samo uruchomienie punktu kontaktowego w jednym z lokali publicznych dla lubelaków, mogłoby przynieść zaskakujące efekty dla wszystkich zainteresowanych tą inicjatywą. Zdecydowanie najwięcej mogą pomóc starzy stażem warszawiacy z lubelskimi korzeniami. Mowa o osobach, których jak sami to podkreślają ludzki los, wspomagany naszymi zdolnościami i pracowitością przeniósł w różnym czasie z Lubelszczyzny do Warszawy. I choć czujemy się warszawiakami, to sentymentalna pamięć o rodzinnych lubelskich progach i wola pomocy naszym rodzinnym stronom i ludziom jest wciąż w nas żywa i zobowiązująca. I nie możemy pogodzić się z obrazem Lubelszczyzny, jako wciąż najbiedniejszego regionu Polski. Przytoczony cytat pochodzi z Listu Intencyjnego założycieli Warszawskiego Stowarzyszenia Przyjaciół Lubelszczyzny, zaakceptowany w różnej formie przez wywodzących się z lubelskiej ziemi wybitnych przedstawicieli kultury i sztuki. Należą do nich: Danuta Błażejczyk, piosenkarka, Zofia Czernicka, prezenterka TVP, Krzesimir Dębski, muzyk, Bogusław Kaczyński, krytyk, animator kultury i muzyki, Roman Kłosowski, aktor, Andrzej Kopiczyński, Bogdan Łazuka, aktor, Waldemar Malicki, muzyk, Marian Opania, aktor, Teresa Rosati, projektantka mody, Elżbieta Skrętkowska,redaktor, reżyser, Beata Ścibakówna, aktorka, Maciej Zień, projektant mody, Elżbieta Jędrzejewska, aktorka, Adam Olkowicz, działacz PZPN, inicjator EURO 2012, Krzysztof Czerwiecki,dziennikarz TVP, oraz ja, Bolesław Borysiuk, historyk, poseł na Sejm RP V kadencji. Na przytoczonej liscie nie kończymy, ponieważ chcemy dotrzeć z inicjatywą powołania Warszawskiego Stowarzyszenia Przyjaciół Lubelszczyzny także do naukowców, menedżerów i ludzi biznesu, przedstawicieli mediów. Z pewnością, naszą inicjatywę poprą też wywodzący się z Lubelszczyzny znani w kraju kierownicy ważnych instytucji społecznych i państwowych, jak: Jan Guz, przewodniczący OPZZ, Marian Najdychor,komendant główny OHP, Magdalena Gaj, przewodnicząca URE, Witold Graboś, wiceprzewodniczący KRRiT, Ryszard Kalisz, poseł na Sejm RP i wielu innych. Mamy zatem szansę zorganizowania w Warszawie wpływowego Stowarzyszenia, lobbującego na rzecz rozwoju Lubelszczyzny i jej obywateli. Bardzo liczymy na dalsze wsparcie dla tej inicjatywy ze strony marszałka Krzysztofa Hetmana, prezydenta Lublina Krzysztofa Żuka, a także prezydentów innych lubelskich miast. Bolesław Borysiuk historyk, poseł na sejm RP V kadencji 13 INFORMATYCZNA LUBELSZCZYZNA VIVID Consulting Sp. z o.o. zaprasza pracowników (w tym kadrę zarządzającą) i przedsiębiorców mikroprzedsiębiorstw z branży informatycznej z terenu woj. lubelskiego do udziału w BEZPŁATNYCH SZKOLENIACH W RAMACH PROJEKTU OFERUJEMY: I MODUŁ: (16h) (jedno szkolenie do wyboru) KREOWANIE MARKI MARKETING W PRAKTYCE MODELOWANIE I OPTYMALIZACJA PROCESÓW BIZNESOWYCH - METODYKA SIX-SIGMA NOWE STANDARDY W PROFESJONALNEJ OBSŁUDZE KLIENTA II MODUŁ: (24h) (jedno szkolenie do wyboru) ZARZĄDZANIE PROJEKTEM PRINCE2 FOUNDATION (CERTYFIKAT MIĘDZYNARODOWY PRINCE2 FOUNDATION) MODELOWANIE W JĘZYKU UML (CERTYFIKAT KOMPETENCYJNY) I N F O R M A T Y C Z N A Lubelszczyzna VIVID Consulting

14 14 Lublin Z LUBELSKIM CEBULARZEM DO EUROPY międzynarodową stolicą chleba W Lublinie odbyły się po raz pierwszy Targi Przemysłu Piekarniczego i Cukierniczego BAKEPOL, które w swoich trzech poprzednich edycjach miały miejsce w Poznaniu. Stolica Lubelszczyzny będzie zapamiętana i rozpoznawalna przez wielu targowych gości, którzy przybyli tu nie tylko z całego kraju, sąsiednich państw, ale nawet z obydwu Ameryk i Afryki. Obecność Francuzów nastąpiła jako rewizyta sprzed dwóch lat piekarza Krzysztofa Zubrzyckiego z Nałęczowa. Można śmiało rzec, że Lublin stał się międzynarodową stolicą chleba. W targach uczestniczyło 130 firm. Lublinianie i mieszkańcy Lubelszczyzny odwiedzali imprezę całymi rodzinami. Niezwykłą frajdą dla dzieci była możliwość lepienia z ciastowych warkoczy chałek. To stoisko cieszyło się chyba największym zainteresowaniem, bowiem dzieci niemal szalały w formowaniu ciasta. W sobotę, po pierwszej całodziennej prezentacji targowej, zostało zainaugurowane 15 Lubelskie Święto Chleba. Rozpoczęła je msza św. w zabytkowym drewnianym kościele z Matczyna. Przybyła licznie młodzież ze sztandarami, jak też i grupa rekonstrukcyjna kosynierów. Celebrujący ksiądz poświęcił przyniesione wyroby piekarnicze: chleby, cebularze, rogale, obwarzanki, chałki oraz wszystkie stoiska oblegające okoliczny plac. Głównymi organizatorami Święta Chleba byli: Cech Rzemiosł Spożywczych w Lublinie, prowadzony od lat przez Barbarę Krzyszczak starszego cechu rzemiosł spożywczych, która została uhonorowana w roku 2011 tytułem piekarza roku. Współorganizatorami byli: Stowarzyszenie Partnerstwo Producentów Cebularza Lubelskiego, gospodarz obiektu Muzeum Wsi Lubelskiej Skansen, Izba Rzemiosła i Przedsiębiorczości w Lublinie z prezesem Zbigniewem Marchwiakiem na czele, firma A. J. Motyl i Stowarzyszenie Rzemieślników Piekarstwa RP regionu Lubelszczyny. Patronat honorowy nad całością sprawowali: marszałek województwa lubelskiego, dr Krzysztof Hetman oraz prezydent miasta Lublin dr Krzysztof Żuk, którzy ufundowali dla zwycięzców wielu konkurencji puchary. W konkurencji na najładniejsze stoisko zwycięzcami zostali w kolejności, LSS Społem Lublin, Piekarnia Tkaczyk z Bystrzejowic Wierzchowisk. W konkurencji na najlepszy cebularz palmę pierwszeństwa zdobył LSS Społem Lublin. Nieznacznie pokonał cebularza z lubelskiej piekarni Haliny i Tadeusza Pęzioł. Trzecie miejsce zdobył cebularz Przedsiębiorstwa Piekarniczego Lublin. Niewątpliwą atrakcją było pobicie rekordu Guinessa w wypieku super cebularza. Tegoroczny specjał o średnicy 184 cm i wadze 20 kg wykonała piekarnia lubelska Haliny i Tadeusza Pęzioł. Z tego super giganta cebularza nie został nawet drobny okruszek, bowiem nawet piszący te słowa nie mógł tego spróbować. Tekst: Jerzy Jędrzejek Współpraca: Sylwia Wójcik

15 Fundacja Bank Żywności w Lublinie uruchomiła warsztaty kulinarne Porzucona kromka chleba... Ktoś marnuje, a ktoś głoduje... Kiedy wypowiadam słowo chleb - pamięć przywraca obraz domu moich dziadków. Pracowitych i dumnych gospodarzy, u których w domu nie zmarnowała się nawet kromka suchego chleba... Na początku XXI wieku marnowanie żywności staje się problemem społecznym. Dziwnym i nie do końca zrozumiałym problemem. Bo w tym samym czasie: ktoś marnuje żywność, a ktoś inny głoduje i pragnie... Badania naukowe napawają niepokojem. Okazuje się, że w typowym domu europejczyka marnuje się aż 20-30% zakupionej żywności, z której 2/3 nadawałoby się do spożycia. W Polsce marnuje się 9 mln ton żywności rocznie, każdy w swoim gospodarstwie domowym wyrzuca w ciągu roku 54 kg jedzenia! Jak przeciwdziałać marnotrawieniu żywności? Informować, przypominać, wychowywać i uczyć szacunku dla żywności! Prostego, zwyczajnego szacunku... - Dlatego Fundacja Bank Żywności w Lublinie realizuje swoją misję nie tylko poprzez zapewnienie mieszkańcom Lubelszczyzny bezpieczeństwa żyw- nościowego, ale także chce inspirować do zmiany niekorzystnych dla zdrowia i środowiska nawyków żywieniowych. Uruchomiliśmy właśnie cykl warsztatów kulinarnych, adresowanych w szczególności do dzieci i młodzieży, w zakresie zasad i norm prawidłowego odżywiania się. Wierzymy, że wzrost wiedzy z tej dziedziny będzie miał wpływ na podejmowanie decyzji korzystnych dla zdrowia fizycznego i psychicznego, w tym przeciwdziałanie otyłości i chorobom cywilizacyjnym. Chodzi o taką równowagę, by nie marnować żywności, kupować zgodnie z potrzebami i odżywiać się zdrowo. A patronują nam znani i lubiani. Pierwsze spotkanie w ramach warsztatów z udziałem mistrza kulinarnego Jana Kuronia odbyło się 5 października 2013 r. w siedzibie Fundacji Bank Żywności przy ulicy Młyńskiej w Lublinie. Podczas prezentacji mistrz wraz z żoną Anetą ugotowali pyszną zupę dyniową. Zaś nasze lubelskie blogerki kulinarne przygotowały dla zgromadzonych potrawy z czerstwego pieczywa. Zarówno smak zupy mistrza Kuronia, jak i potrawy naszych blogerek zdobyły całkowite uznanie uczestników warsztatów. A koncert muzyczny z udziałem Irka Włocha i ukraińskiego pieśniarza stanowił znakomite dopełnienie całości. Wszak nie samym chlebem żyje człowiek Marzena Pieńkosz-Sapieha (Prezes Fundacji Bank Żywności w Lublinie) Dziękujemy Państwu Anecie i Janowi Kuroniom za poprowadzenie pokazu kulinarnego oraz Pani Joannie Chrzanowskiej-Dyduch właścicielce Restauracji Locomotiva za udostępnienie niezbędnych urządzeń. Zapraszamy na stronę Banku Żywności w Lublinie: 15

16 16 CHWAL LUBELSKIE Gmina Krzczonów Krzczonów należy do grupy najstarszych osad na terenie ziemi lubelskiej. Pierwszą w dokumentach wzmiankę o nim zawiera bulla Papieża Innocentego II z 1136 r. jednak nie lokalizuje ona polskich wsi, które wymienia. Niejasne też jest pochodzenie nazwy. Władysław Koźmian w 1902 r. stwierdził: Według tradycji miejscowej, Krzczonów otrzymał swe nazwisko od tego, iż tu się chrzcili Arjanie lubelscy. Najczęściej nazwę miejscowości wywodzi się od słowa chrzcić. Wieś to była królewska, lecz król przyznał ją w dzierżawę możnowładcom, którzy ponoć łupili chłopów jak dowiadujemy się z portalu: krzczonow.lubelskie.pl. Krzczonów jest gminą typowo rolniczą, która liczy 2117 gospodarstw o średniej powierzchni 4,86 ha. Brak zakładów przemysłowych powoduje tu znaczne bezrobocie. Główny sektor rolnictwa to hodowla zwierząt (trzoda i bydło) oraz produkcja roślinna, w której dominuje uprawa rzepaku, pszenicy, jęczmienia i buraków cukrowych. Istnieje możliwość rozwoju rolnictwa ekologicznego, gdyż nie występuje tu skażenie środowiska. Gmina jest w pełni zwodociągowana, a kanalizacja obejmuje 2 sołectwa. Krzczonów posiada mechaniczno-biologiczną oczyszczalnię ścieków, z możliwością dowożenia ich z sołectw nie objętych kanalizacją. 27 wsi posiada tutaj sieć telefoniczną. Za edukację w gminie odpowiadają Szkoła Podstawowa i Gimnazjum w Krzczonowie (ul. Leśna 1) i Szkoła Podstawowa w Kosarzewie Dolnym. Parafia Krzczonów powstała w 1574 r. Od najdawniejszych czasów należała do diecezji krakowskiej. W miejscu pierwszego kościoła drewnianego wzniesiono murowany ( ), który w 1685 r. został zniszczony przez pożar. Już odbudowany, w czasie działań I wojny światowej uległ uszkodzeniu na skutek ostrzału artylerii niemieckiej. W latach świątynię odnowiono i ściany pokryto polichromią i ufundowano trzy dzwony na wzór utraconych w 1915 r. Przy kościele funkcjonowała szkoła parafialna, która na początku XIX wieku miała status szkoły gminnej. W 1901 r. uczęszczało do niej 80 uczniów. Właścicielem okolicznych dóbr (m.in. Woli Giełczewskiej, Giełczwi i Pilaszkowic) był Jan Sobieski, późniejszy król Polski. Wszedł on w spór prawny zalegając Kościołowi z dziesięciną, o czym świadczą dokumenty tej sprawy zachowane w krzczonowskiej parafii. Początki ruchu kulturalnego w gminie to rok 1907, gdy troje mieszkańców założyło amatorskie kółko teatralne wśród młodzieży choć krzywym okiem patrzyli na to rodzice, gdyż młodych odciągano od pracy. Kolejni aktorzy i publiczność wywodzili się także z ludności wiejskiej, a salę teatru stanowiła dworska stodoła. W latach międzywojennych grano tu Balladynę Słowackiego, Wesele Wyspiańskiego. Do zespołów teatralnych, chóralnych, tanecznych w gminie należała młodzież z ZMW Więź i kobiety z Koła Gospodyń Wiejskich. Za dochód z przedstawień kupowano instrumenty muzyczne i książki stąd rozwinęło się czytelnictwo. Co ciekawe, w Olszance zespół teatralny prowadził rolnik Stanisław Soluda, a w Żukowie (tylko tutaj był wówczas Dom Kultury) działalnością taką zajmowali się Paweł Flor i Tomasz Wójcik również rolnicy. Od 1999 r. Gminny Ośrodek Kultury otworzył swe drzwi dla wszystkich. Jest tu dużo zajęć muzyczno-rytmicznych dla dzieci młodszych, prowadzi się zajęcia modelarskie, reaktywowano orkiestrę dętą, której skład poszerzyli uczniowie. W każdym miesiącu zbiera się też Klub Seniora zrzesza ponad 20 członków. Krzczonów doczekał się wielu publikacji i programów publicystycznych w TV Lublin oraz filmów, m.in. Rzep o miejscowym kabarecie, Krzczonów pępkiem świata. Goszcząca ostatnio w Gminnej Bibliotece Publicznej w Krzczonowie wystawa Lubelszczyzna w 1000-leciu (firmowana przez Wojewódzką foto: D. Sienkiewicz Bibliotekę Publiczną im. H. Łopacińskiego w Lublinie) ukazała ten teren w kontekście całego regionu. Z kolei GBP przygotowała wystawę Nasza gmina pokazując jej dorobek kulturowy i twórczy. To zagłębie folkloru i sztuki ludowej. Krzczonów zawsze należał do bardzo żywych i twórczych jej ośrodków. Tutejsze kobiety prześcigały się niegdyś w strojeniu izb własnoręcznie wykonanymi wycinankami, bibułkowymi kwiatami i pająkami. Krzczonowski strój ludowy suto zdobiony tasiemkami i haftem, upowszechnił się w całej środkowej Lubelszczyźnie. Krzczonowskie wesela słynęły w okolicy z pięknych obrzędów i przyśpiewek, miały wielkie walory widowiskowe. Gdy więc zaniechano urządzania ich w tradycyjnym znaczeniu, zaczęto je wystawiać na scenie w formie teatru ludowego. Folklor tej ziemi i sztuka ludowa przetrwały do dziś i są kultywowane na corocznych jarmarkach i festynach w Regionalnym Ośrodku Kultury i Sportu w Krzczonowie. Wśród ubiorów ludowych, noszonych pod koniec XIX wieku na Lubelszczyźnie, wyróżnia się strój krzczonowski swoim zasięgiem obejmował miejscowości: Piotrków, Olszanka, Chmiel, Żuków, Borzęcin. Tradycja ludowa nadal budzi zainteresowanie dzieci i młodzieży, sprzyja edukacji w zakresie naszej rodzimej kultury i sztuki twierdzi Teresa Gutek, kierownik ROKiS. I wymienia twórców ludowych regionu krzczonowskiego. Są to: Antonina Kochaniec, Krzczonów-Skałka

17 pisanki; Zofia Sałek, Olszanka szycie strojów ludowych, haft ludowy, palmy weselne, pająki ze słomy, pisanki, wycinanki; Stefania Cioczek, Krzczonów-Wójtostwo pisanki, serwetki; Helena Kruk, Krzczonów pisanki, haft, szycie strojów ludowych; Janina Wójtowicz, Krzczonów-Sołtysy malarstwo; Wawrzyniec Głąb, Krzczonów-Wójtostwo rzeźba ludowa; Jan Krzos, Teklin rzeźba ludowa; Zofia Dadej, Krzczonów-Skałka pisanki, haft ludowy; Bogumiła Wójcik, Olszanka szycie strojów i haft ludowy, palmy i wieńce dożynkowe, potrawy regionalne; Halina Grzesiak, Olszanka pisanki, haft ludowy, palmy i wieńce dożynkowe; Małgorzata Gut-Gustaw, Olszanka pisanki, haft ludowy; Hanna Dziadosz, Olszanka pisanki, haft ludowy, potrawy regionalne; Teresa Kozak, Olszanka palmy i ozdoby z suszonych kwiatów, dekoracje; Jolanta Skoczylas, Nowiny Żukowskie wicie palm; Genowefa Mazur, Piotrkówek tkactwo i haft ludowy; Teresa Małek, Majdan Kozic Dolnych pisanki i palmy, malarstwo; Anna Marciniak, Krzczonów pisanki; Zofia Danielak, Krzczonów- -Sołtysy pisanki; Tomasz Małek, Olszanka malarstwo, rysunek; Józef Małek, Boży Dar poeta ludowy. Z atrakcji turystycznych Tutejsi regionaliści polecają Krzczonowski Park Krajobrazowy (od 1990 r., powierzchnia ha, leży w gminach: Krzczonów, Rybczewice, Jabłonna), Stajnia Arvena w Piotrkówku, Gospodarstwo Agroturystyczne w Olszance. Wójtem gminy jest Marian Podsiadły, a jego zastępcą Agnieszka Kowal. Krzczonów leży w odległości 33 km od Lublina (przy drodze krajowej 835), w centralnej części Wyniosłości Giełczewskiej. Gmina zajmuje powierzchnię 128 tys. m.kw., zamieszkuje ją 5275 ludzi 41 osób na 1 km kw. W 2004 r. powołano Krzczonowskie Stowarzyszenie Regionalne liczy ponad 20 osób. Swoim działaniem wspiera Regionalny Ośrodek Kultury i Sportu w Krzczonowie, gdzie ma swoją siedzibę. Działalność jest skierowana na promocję i rozwój kultury regionu krzczonowskiego, ochronę dziedzictwa narodowego, ochronę środowiska naturalnego. Regionalny Ośrodek Kultury i Sportu w Krzczonowie, w ramach działalności Lokalnej Grupy Działania Kraina Wokół Lublina włączył się do programu Ekomuzeum Lubelszczyzny - Żywa Tradycja. Uczestniczy przez to w promocjach i prezentacjach, przedstawia ofertę pracy z dziećmi, młodzieżą i dorosłymi, propaguje twórczość regionalną Krzczonowa. Marek Rybołowicz za E ES prowadzących działalność w branży OCHRONA ŚRODOWISKA sekcja E ( 17

18 18 Artystą można się urodzić Choć jest z Lublina, ożywia swą twórczością i pracą dydaktyczną Świdnik. Tu zamieszkał i tu został doceniony. Pomaga mu to poczuć się akceptowanym, potrzebnym i niezależnym. 8 listopada 2013 roku wspólnie z Konradem Kropiwcem zaprezentował swe najnowsze prace w Galerii Za szybą Miejskiego Ośrodka Kultury w Świdniku. Wystawa potrwa do 30 listopada. Mariusz Kiryła sam o sobie mówi, że zawsze wiedział, co chce w życiu robić. Dziecięca pasja malowania nigdy go nie opuściła. Skończył lubelskie liceum plastyczne. I choć zawsze odrzucał autorytety, bo czuł i widział po swojemu, niewątpliwie pomogło mu to realizować powołanie. Więcej szkół nie potrzebował. Pozostał w Polsce, podczas gdy jego koledzy z liceum przy Grodzkiej ruszyli w świat: Piotr Strelnik-Wendy do Francji, Krzysztof A. Sprawka i Leszek Pieńkoś do Niemiec. Gdy tylko miał wolny czas i potrzebę po prostu malował. W ten sposób wyrobił rękę i ukształtował swój rozpoznawalny styl. W jego dorobku znajdują się tak obrazy olejne, rysunki jak i grafiki. Tematami, które go najbardziej interesują są pejzaże, ale i wątki sakralne. Prace Mariusza (...) ujawniają wrażliwość na otaczający świat i umiejętność przełożenia owej wrażliwości na język form plastycznych. Domeną tegoż języka jest umiejętność subtelnego, pełnego wyczucia poruszania się w przestrzeni szarości - wydobywania ze spotkania bieli i czerni delikatnych niuansów, (...) a w przypadku prac o tematyce religijnej zwycięża bujny kolor i swoista nadekspresyjność (...) pisała dr hab. Małgorzata Kitowska - Łysiak. Inaczej, gdy chodzi o malarstwo. Na ten temat prof. Lechosław Lameński wypowiadał się, iż poszczególne obrazy są na tyle dojrzałe i zharmonizowane pod względem formy i koloru, że ich oglądanie przypomina słuchanie dużego utworu symfonicznego. Mariusz to jednak nie tylko Świdnik - Lublin i lokalne inspiracje. Od lat bowiem był i jest związany z Paryżem. Jego prace reprodukowano w katalogu Art & Comunication. Art Contemporian, Paris Także w Polsce reprodukcje dzieł Kiryły pojawiały się w bardzo różnych czasopismach czy katalogach i drukach okolicznościowych. Najczęściej były to grafiki czy rysunki. Tworzył także plakaty między innymi dla jeszcze nie zalegalizowanego lubelskiego Monaru, dla fundacji Serce Dziecka, na świdnicki koncert Puk, puk do niebios bram. Z branżą wydawniczą związany był zresztą i w inny sposób - jako twórca okładek świdnickich publikacji, takich jak książka A. Mieczkowskiego Ksiądz kanonik Jan Hryniewicz. Ojciec duchowny świdniczan (Świdnik 2002), czy wydana przez Urząd Miasta pozycja Nasz Świdnik, 50 lat miasta Świdnika. Środowisko - Ludzie - Dokonania (Świdnik 2004). Paradoksalnie, choć Mariusz Kiryła unikał niegdyś nauczycieli, sam stał się dla wielu przewodnikiem. fot. Bogumił Kowalski Działał w pracowni plastycznej parafii NMP Matki Kościoła w Świdniku, a po dziś dzień raz w tygodniu przez trzy godziny prowadzi wielopokoleniowe zajęcia w Miejskim Ośrodku Kultury. Pamiętam zorganizowany przez niego i Beatę Kubiak plener malarski u Michała Stanowskiego w ośrodku teatralnym w Skrzynicach. Mariusz jak na skrzydłach biegał głównie między paniami, choć w różnym wieku, podpowiadał, nigdy nie nakazywał, a raczej inspirował, zachęcał. Świat kolorów, barw, ich niuansów jest mu bez wątpienia bliski. Tak w sztuce jak i w życiu zawodowym, do którego wciągnął także fotografię. W obiektywie Mariusza Kiryły znalazła się między innymi Helicopters Brass Orchestra jak i malowniczy Paryż. Zastanawiające - skąd na to wszystko bierze siły? Czy z muzyki, której jest kolekcjonerem i koneserem, czy ze sprzyjającej mu aury Świdnika, a może jest po prostu artystą wciąż poszukującym, spełnionym w swych niespełnieniach. W gronie przyjaciół zrodził się pomysł, by o twórcy i jego pracach powstała książka. Musi ją napisać ktoś, kto Kiryłę zna od lat i porusza się swobodnie na polu sztuki, zwłaszcza, że za Mariuszem nie jest łatwo nadążyć. Został właśnie członkiem rady honorowej świeżo otwartej galerii Art Brut w Lublinie. Agnieszka Brytan ATUT-BIS HURTOWNIA MATERIAŁÓW BUDOWLANYCH SÓL DROGOWA Lublin, ul. Diamentowa 1 tel kom

19 PRZEPIS pochodzi z bloga kuchniawformie.pl Rustykalna tarta z owocami (brzoskwinie, gruszki, śliwki) Rustykalna tarta z owocami nie zachwyca może wyglądem, ale smakuje dobrze. Mąka razowa sprawia, że tarta jest syta. Jest mało słodka, ma niedużo tłuszczu, za to sporo owoców. Pomysł na razową tartę narodził się spontanicznie, zatem wykorzystałam te owoce, które miałam w domu: gruszki, brzoskwinie i śliwki. Całość zwieńczona cynamonem i cynamonowymi pestkami dyni. Do tarty możecie użyć dowolnych owoców. Tarta z jabłkami i tarta z gruszkami nie wymagają dodatku bułki tartej. Jeśli używacie bardziej soczystych owoców (jak śliwki, brzoskwinie czy maliny) lepiej ją dodać, by puszczone soki owocowe nie rozmiękczyły tarty. Ja nie dodałam bułki i efekt jest jak na zdjęciach. W smaku zupełnie to nie przeszkadza, jednak jeśli chcecie idealną tartą to dodajcie bułkę i ułóżcie owoce skórką do dołu. WIĘCEJ POMYSŁÓW NA CIEKAWE POTRAWY ZNAJDZIECIE PAŃSTWO NA BLOGU: KUCHNIAWFORMIE.PL Składniki: na ciasto: pół szklanki mąki pszennej pół szklanki mąki razowej 1/3 kostki zimnego masła (70g) 5 łyżek zimnej wody 1 łyżka cukru na wierzch: 2 gruszki 3 brzoskwinie 4 śliwki łyżka prażonych z cynamonem pestek z dyni (dałam gotowe Oleofarm) 1 łyżeczka cynamonu 2 łyżki cukru Sposób przygotowania: 1. Przygotuj ciasto: z podanych składników wyrób szybko rękoma ciasto. Zawiń je w folię i daj do lodówki na 30 minut. 2. Gruszki obierz, a następnie wszystkie owoce pokrój na 8 części. 3. Nagrzej piekarnik do 180 stopni. 4. Na papierze do pieczenia rozwałkuj ciasto. Posyp je bułką tartą (aby sok z owoców nie wsiąknął w ciasto), zostawiając ok. 3 cm margines. Posyp ciasto cynamonem. Ułóż owoce, zostawiając na brzegach ok. 3 cm marginesu. Zlep wystające ciasto ku środkowi. Całość posyp cukrem. 5. Piecz 45 minut. 6. Rustykalną tartę możesz podać z kwaśną bądź bitą śmietaną. Blogerki Agata i Sylwia 19 VIVID Consulting

20