Akademii Młodych Orłów

Transkrypt

1

2 2 OD REDAKCJI Wielkie wyróżnienie prezesa Stefana Antkowiaka AKADEMIA MŁODYCH ORŁÓW 3 Otwarcie w Poznaniu Akademii Młodych Orłów Od lewej: prezes S.Antkowiak prezes K.Rothmund i A. Grajewski Prezes Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej Stefan Antkowiak został uhonorowany Złotą Spinką z Diamentem, najwyższym odznaczeniem Niemieckiego Związku Piłki Nożnej. rzyznawane ono jest osobom, które nie są członkami DFB a zyskały sobie autorytet i uznanie wśród niemieckich działaczy piłkarskich. Wraz z prezesem Antkowiakiem to wyróżnienie otrzymał także znany i ceniony działacz piłkarski Andrzej Grajewski, który był inicjatorem współpracy pomiędzy Wlkp. ZPN, PZPN a federacją i związkami piłkarskimi Niemiec. Dzięki temu od kilkunastu już lat trwa owocna współpraca i wymiana doświadczeń w zakresie futbolu młodzieżowego i szkolenia trenerów. Odznaczenia wręczył wiceprezydent DFB i prezydent Północnoniemieckiego Związku Piłki Nożnej (NFV) Karl Rothmund. (XX) podpisaniu umowy patronował prezes Boniek e wtorkowe popołudnie, 23 września, w Poznaniu, w Szkole Podstawowej nr 17 na Os. Chrobrego rozpoczęła działalność Akademia Młodych Orłów. Akademia jest projektem szkoleniowych Polskiego Związku Piłki Nożnej realizowanym we współpracy z samorządami, okręgowymi związkami piłkarskimi i szkołami. W Poznaniu partnerami PZPN są Miasto Poznań, Wielkopolski Związek Piłki Nożnej. Dlatego W P Spinkę wpiął prezes Rothmund Dziękując prezes Antkowiak nie krył wzruszenia... pierwsze zajęcia AMO poprzedziło uroczyste podpisanie umowy o współpracy. Ze strony Miasta Poznania swój podpis złożył prezydent Ryszard Grobelny, Wlkp.ZPN reprezentował prezes Stefan Antkowiak, zaś PZPN prezes Zbigniew Boniek całej ceremonii aktywnie patronował. Po uroczystości, na szkolnym Orliku, rozpoczął się pierwszy nabór do Akademii. Pod okiem znanego niegdyś piłkarza i trenera Leszka Par- tyńskiego, który będzie zajęcia koordynował, ćwiczyła i poddała się egzaminowi grupa skrzatów ( roczniki ). Zabawy, śmiechów ale i elementów sportowej rywalizacji było wiele, a to wszystko z zainteresowaniem obserwowała licznie zebrana publiczność. Docelowo w Akademii znajdzie się blisko setka dzieci, w wieku od 5 do 10 lat. å DOKOŃCZENIE NA STR. 4 Redagują: Konrad Napierała (redaktor naczelny), Zbigniew Ruta (sekretarz redakcji) wraz z zespołem Zdjęcia: Zygmunt Kramek i archiwum Wlkp.ZPN Adres redakcji: Poznań, ul. Bułgarska 17, tel , , redakcja.wielkopolski@zpn.pl Opracowanie graficzne: TS WYDAWNICTWO, tswydawnictwo@wp.pl ISSN

3 4 AKADEMIA MŁODYCH ORŁÓW Cele Akademii Młodych Orłów Akademia Młodych Orłów to projekt szkoleniowy Polskiego Związku Piłki Nożnej, który jest realizowany we współpracy z wojewódzkimi związkami piłki nożnej, samorządami i szkołami. AKADEMIA MŁODYCH ORŁÓW 5 Więcej pieniędzy dla trenerów... Rozmowa z Ryszardem Grobelnym, prezydentem Poznania Główne cele AMO: Trener Leszek Partyński prowadzi pierwsze zajęcia Prezes Boniek w otoczeniu wielbicieli... Orlik w szatach PZPN n Popularyzacja piłki nożnej wśród dzieci i młodzieży, a w konsekwencji podniesienie poziomu polskiej piłki nożnej; n Zwiększenie liczby trenujących dziewczynek i chłopców w Polsce wspólny program; n Poprawa ogólnego rozwoju dzieci i młodzieży; n Wychowanie w duchu sportu, kształtowanie prawidłowych postaw społecznych dzieci i młodzieży; n Wyznaczanie kierunku szkolenia podniesienie jakości; n Zaangażowanie całego środowiska piłkarskiego w Polsce, w jednolite szkolenie; n Przeprowadzenie pierwszych selekcji łowienie talentów; n Kształcenie i doskonalenie umiejętności trenerskich; Filary AMO: Wizja: Akademia Młode Orły to najlepsze źródło pozyskiwania adeptów piłki nożnej w Polsce, gdzie wiedza i doświadczenie idzie w parze z szacunkiem dla młodego człowieka i jego talentu. Filozofia: W gnieździe orlim panuje określona harmonia i porządek. Każde orle piskle oraz orlik wie, co do niego należy. Ma i zna swój zakres obowiązków. Stara się z nich wywiązywać. Istnieje w swoistym systemie wartości, zasad i reguł, jakimi powinien się kierować. Chcemy by w naszej Akademii zarówno sztab szkoleniowy jak i dzieci, młodzież oraz ich rodzice, tworzyli stabilne orle gniazdo, z ściśle określonymi celami. Radość. Harmonia. Wychowanie. Indywidualizm. Zasada łączenia piłki nożnej i nauki szkolnej buduje charakter piłkarza. Jego osobowość i siła psychiczna są obecne na boisku. Nacisk na edukację, wyniki w szkole oraz dyscyplinę w zachowaniu piłkarza to sedno funkcjonowania Akademii. Treningi prowadzone będą na miejscowych orlikach. n Liczba grup wiekowych: 3 (max. 16 osób w grupie, 2 Trenerów AMO, 1 Asystent Trenerów AMO) n Grupy: skrzaty do lat 7, żak młodszy/żak -8,9 lat, orlik młodszy/orlik 10,11 lat n W założeniu grupy maja liczyć maksymalnie po 16 zawodników, ćwiczących dwa razy w tygodniu, od godziny do półtorej. n PZPN zapewnia bezpłatna opiekę trenerska i także sprzęt sportowy, ubiory, treneżery. Prezydent Ryszard Grobelny jako fotoreporter... W przeszłości wielokrotnie pan wspierał, w różny sposób poznańską piłkę nożną. Czy w kolejnej kadencji, jeśli poznaniacy ponownie pana obdarzą zaufaniem, będzie Urząd pomagał piłkarzom i środowisku piłkarskiemu? Nasze zainteresowanie skierowane jest głównie na sport masowy i dzieci i młodzieży, który bez wsparcia nie może się obyć. Poza tym to także kwestia wychowawcza bo młodzi ludzie, szczególnie w grach zespołowych, uczą się współpracy w grupie, uczą się podporządkowania pewnym rygorom, samodyscypliny, organizacji czasu. A więc tego wszystkiego co później przydaje się w życiu pozasportowym. Przecież do sportu kwalifikowanego trafi garstka najlepszych a cała reszta musi sobie radzić w innych dziedzinach, jako informatycy, kucharze, naukowcy. I to jest jakby główne nasze zadanie. Drugim zadaniem samorządów i my tak to w Poznaniu postrzegamy bardzo silnie to kwestia sportu masowego, uprawiania sportu przez młodych ludzi. Dzisiaj piłka nożna jest najpopularniejszym sportem także masowym. To co się dzieje na orlikach, na różnych boiskach, to świadczy o jej powszechności. I to nie jest taka powszechność ludzi marzących o karierze sportowca ale przede wszystkim tych którzy grają dla przyjemności. I co dalej, powstaną nowe orliki? Pewnie trochę jeszcze powstanie, choć nasycenie bazy sportowej już jest dość duże. Teraz trzeba położyć nacisk na to aby na tych obiektach byli także trenerzy, organizujący grę bardziej profesjonalnie, potrafiący zadbać lepiej o bezpieczeństwo i pewne zasady. W związku z tym pieniądze pójdą przede wszystkim na trenerów osiedlowych i animatorów sportu. Bardzo dobrym pomysłem jest współpraca z instytucjami, jak PZPN,które mają doświadczenie i wiedzę w tej materii. Jest jeszcze ten aspekt, że piłka nożna skupia najwięcej widzów. Tego pomijać nie można. Jest kwestia dobrego wykorzystania Stadionu Miejskiego. Pewno w najbliższej kadencji pojawi się dyskusja o stadionach Warty i Olimpii. One oczywiście nie będą na kilkadziesiąt tysięcy widzów,może nawet nie na kilkanaście ale na kilka już tak i takie zapotrzebowanie w Poznaniu pewno jest Rozmawiał Konrad Napierała

4 6 AKADEMIA MŁODYCH ORŁÓW System już mamy... Rozmowa ze Zbigniewem Bońkiem, prezesem PZPN w swoich działaniach opierać się przede wszystkim na własnych siłach. Państwo, owszem może nam pomóc ale w innych obszarach. Na przykład tak, aby została zmieniona ustawa o bezpieczeństwie imprez masowych, która jest ustawą złą i niepotrzebną, w tym kształcie. Są zapisy o sponsoringu na stadionach, które też powinny ulec zmianie. Chcielibyśmy aby państwo wsparło najlepsze akademie działające przy klubach. Czy można powiedzieć, że AMO to początek polskiego systemu szkolenia piłkarskiej młodzieży? Ale my system szkoleniowy mamy od dość dawna ułożony. Wiemy jak szkolić. Oczywiście chcemy to ułożyć, bo odpadło nam to co jest najważniejsze czyli ulica, podwórko, słowem miejsca gdzie dzieci uczyły się podstaw. Prezes Boniek demonstrował swój kunszt piłkarski i... podziwiał innych! Panie Prezesie, gratuluję pomysłu Akademii Młodych Orłów. Słyszałem, że inspiracja przyszła z Włoch i że to częściowo pana idea? Absolutnie nie. Nie było żadnego włoskiego modelu. Jest to nasz piłkarski autorski pomysł. Byłem tą osobą, która zaszczepiła w ludziach pewną ideę a później zespołowo ją skonkretyzowaliśmy. A chodziło nam o rozwiązanie pewnego problemu. Kiedyś piłkarze przychodzili do klubu z podwórka. Na podwórku uczyli się wszystkiego; cwaniactwa, arogancji, pewności siebie, techniki, szybkości, gibkości. Dzisiaj tego nie mamy albo jest w bardzo ograniczonej formie. Powstało wprawdzie wiele różnych szkółek i akademii ale ich głównym celem jest zrobienie biznesu i są całkowicie skomercjalizowane. Nie mamy w Związku przekonania, że taki sposób myślenia i działania zaowocuje w przyszłości czymś pozytywnym. Dlatego my, jako PZPN, wraz z wojewódzkimi związkami postanowiliśmy w całej Polsce,na terenie każdego województwa, utworzyć szesnaście szkół piłkarskich. Będziemy szkolić dzieci w wieku od 6 do 12 lat i wyławiać tych najbardziej utalentowanych. Bo dziecko w tym wieku można już ocenić. Ale nie piłkarsko lecz czy jest sprawne, czy potrafi biegać do tyłu czy ma naturalną zwrotność i tym podobne. I my jako PZPN robimy szkołę dla dzieci. Jakie są zadania tej szkoły? Chcemy zdolnym chłopakom zapewnić przez kilka lat profesjonalną opiekę szkoleniową, całkowicie za darmo, a w wieku 12 lat pójdą do normalnej piłki klubowej. My chcemy im dać fundament, na którym będą mogli zbudować swoje przyszłe kariery piłkarskie. Czy szesnaście ośrodków to nie jest zbyt mało? Sądzę, że to ilość wystarczająca. Zakładam, iż inne szkółki czy akademie będą się na nas wzorować, będą powielać nasze metody. Poza tym gdy policzymy, to okaże się, że zakres Akademii jest duży. 16 ośrodków a w każdym około 100 dzieci i co roku dojdą nowe roczniki to da tysiące dzieci objętych nasza opieką. Nie myślał pan aby tym projektem zainteresować władze państwowe i uzyskać stamtąd dofinansowanie? Państwo nam już w niektórych projektach pomaga, jak w ośrodkach czy szkołach sportowych. Jednak chcemy Niemcy kilkanaście lat temu, po klęsce na mistrzostwach świata, zabrali się ostro do pracy, zmienili system i szybko wrócili na szczyt. Ile nam zajmie przejście tej drogi? My do porażek się już przyzwyczailiśmy więc nie mieliśmy takiej która by nam kazała zmienić mentalność (śmiech). A poważnie, to pierwsze rezultaty widzimy już na poziomie reprezentacji młodzieżowych. Dzisiaj reprezentacje do lat 15, 17, 19 są już szkolone w nowy sposób. To już nowa jakość w działaniu. Ale żeby nastapił prawdziwy rozwój to nasze kluby muszą regularnie grać w pucharach, muszą mieć więcej pieniędzy aby z zagranicy przyjeżdżali do nas lepsi zawodnicy a nie tacy których gdzie indziej nikt nie chciał. Bo tylko od lepszych można się uczyć. Warto dodać, że dzisiaj mamy już niezłą bazę, wiele świetnych boisk i stadionów i potrzeba nam trenerów. I dlatego akcent kładziemy na szkolenie trenerów. Prowadzimy kursy tzw.elite, które robimy z Niemcami podpowiadającymi nam jak szkolić dzieci. Ale mamy też pewien problem, który wynika z ustawy z deregulacji i jej zapisu, że trener musi mieć średnie wykształcenie. To błąd,który zamyka drogę do trenowania wielu wartościowym, byłym piłkarzom z doświadczeniem i autorytetem wśród młodzieży ale niespełniającym tego warunku formalnego. I to też trzeba zmienić Rozmawiał Konrad Napierała ŚMIGIEL 7 85 lat Pogoni 1929 Śmigiel inister Sportu i Turystyki Andrzej Biernat oraz wojewoda Wielkopolski Piotr Florek byli gośćmi uroczystości z okazji 85 lecia klubu piłkarskiego Pogoń 1929 Śmigiel. Minister Biernat odznaczył zasłużonego działacza Pogoni Śmigiel Edmunda Bentke Brązową Odznaką Za Zasługi dla Polskiego Sportu. Przedstawiciel Wlkp.ZPN, członek Zarządu Zygmunt Cichosz wręczył złote,srebrne i brązowe odznaki honorowe Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej działaczom i piłkarzom Pogoni Smigiel. Klub Pogoń Śmigiel powstał w 1929 jako Towarzystwa Cyklistów Pogoń Sekcja piłkarska powstała w 1932 roku. Obecnie sekcja piłkarska uczestniczy w rozgrywkach leszczyńskiej klasy okręgowej. M Zarząd Wlkp.ZPN reprezentował jego członek Zygmunt Cichosz (z prawej)

5 8 MIĘDZYCHÓD Młodość i historia... Rozmowa z Krzysztofem Wachowiakiem, prezesem Warty Międzychód, obchodzącej w tym roku jubileusz 90-lecia istnienia. Warta Międzychód jest klubem jedno sekcyjnym, piłkarskim. Proszę o krótki opis struktury klubu, ile macie drużyn, trenerów... Warta Międzychód to klub piłkarski o 90- letniej historii. Siedziba klubu mieści się w Międzychodzie przy ulicy Langowicza 6. Działalnością klubu kieruje sześcioosobowy osobowy zarząd w skład którego wchodzą: prezes, 2 wiceprezesów oraz członkowie pełniący funkcje statutowe. Warta Międzychód posiada grupę seniorską, uczestniczącą w rozgrywkach IV ligi wielkopolskiej oraz 7 grup młodzieżowych w rożnych kategoriach wiekowych. Łącznie pracę szkoleniową pełni 8 trenerów. Ogólna liczba zawodników trenujących w klubie to 172 graczy. W ramach działalności klubu organizowane są mecze piłkarskie, treningi, obozy letnie i zimowe, zgrupowania, uroczystości i imprezy o charakterze piłkarskim. Jak pozyskujecie środki na funkcjonowanie? Głównym źródłem finansowania klubu jest dotacja z Urzędu Miasta i Gminy w Międzychodzie. Znacznego wsparcia finansowego dla stowarzyszenia udzielają sponsorzy. Strategicznym sponsorem jest firma ZUO CLEAN CITY. Zarząd klubu jest niezwykle zobowiązany wobec wszystkich podmiotów wspierających statutową działalność stowarzyszenia. Wsparcie z budżetu gminy wynosi trochę ponad 200 tys. Czy to kwota wystarczająca? Kwota dotacji z budżetu gminy stanowi główną część finansów Klubu Warta. Dotacja wystarcza na zaspokojenie potrzeb w obszarze minimum funkcjonowania klubu. Klub o rozbudowanej strukturze pracy z dziećmi i młodzieżą boryka się z wieloma wyzwaniami natury finansowej. Opłaty za obiekty sportowe, sędziów, dojazd na rozgrywki, transport w szerokim znaczeniu, zakup sprzętu sportowego, gratyfikacje dla trenerów generują ogromne koszty. Bez dodatkowego wsparcia podmiotów zewnętrznych realizacja zadań byłaby niemożliwa. Dysponujecie jednym z najładniejszych w Wielkopolsce stadionów. Kto go utrzymuje? Jednostkami zarządzającymi obiektami sportowymi, z których korzysta Warta jest spółka Międzychodzki Ośrodek Sportu Turystyki i Rekreacji. MOSTiR zajmuje się utrzymaniem płyt boisk na najwyższym poziomie. Możemy się pochwalić, iż drużyny z ekstraklasy ( Lech Poznań,Wisła Kraków,Pogoń Szczecin ) odbywające zgrupowania w Międzychodzie chwalą przygotowanie boisk i zaplecza sportowego. Wydatki dotyczące opłat za wynajem boisk piłkarskich i hal sportowych wraz z zapleczem na potrzeby tre- ningowe i organizację meczów stanowią 30% budżetu stowarzyszenia. MIĘDZYCHÓD 9 Jak licznych kibiców macie w Międzychodzie? Rozgrywki IV ligi wielkopolskiej grupy północnej przyciągają każdorazowo od 200 do 400 osób na trybuny stadionu przy ul. Langowicza. W spotkaniach uczestniczy wierna i zorganizowana grupa kibiców, która przygotowuje oprawę meczową. Głośny doping, chóralne przyśpiewki to nieodłączny element dopingu dla Międzychodzkiej Warty. Jest pan jednym z najmłodszych prezesów w Wielkopolsce. Proszę opisać swoją karierę zawodnicza i jak to się stało, że stanął pan na czele Warty? Do Zarządu Warty Międzychód zostałem wybrany 6 lat temu. W kolejnych wyborach zostałem obdarzony zaufaniem członków klubu i do dnia dzisiejszego jestem,jak Pan zauważył, jednym z najmłodszych prezesów. W trakcie mojej czteroletniej prezesury udało się wiele osiągnąć min. została zwiększona liczba grup młodzieżowych a zespół seniorów jest w czołówce czwartej ligi. Jestem zadowolony, że przypadające w tym roku obchody 90 lecia klubu wypadły pomyślnie a uwieńczeniem był mecz pierwszej drużyny Lech Poznań z naszą drużyną seniorów. Pragnę jeszcze raz podziękować całemu zarządowi w trud włożony w ich organizację a także wszystkim sponsorom którzy zapewnili środki finansowe niezbędne przy tego typu przedsięwzięciach. Wiem że 90-letnia tradycja klubu zobowiązuje do jeszcze bardziej ciężkiej pracy aby osiągać założone cele. Jednym z nich jest awans drużyny seniorów do trzeciej ligi. Rozmawiał Konrad Napierała Jubileuszowy tort, w tle piękny stadion Warty

6 10 GNIEZNO POZNAJMY SIĘ Jubileusz 40-lecia Mieszka Gniezno Oni pracują w naszych biurach... W Gnieźnie odbyły się uroczystości z okazji 40 lecia założenia Międzyzakładowego Klubu Sportowego Mieszko Gniezno. Klub powstał w listopadzie 1974 roku i był kontynuatorem piłkarskich tradycji w Gnieźnie zapoczątkowanych przez Kolejowy KS Stella. Wczasie uroczystej gali zostały wyróżnione osoby zasłużone dla klubu. Honorową Odznaką PZPN zostali odznaczeni, srebrną: Prezydent Miasta Gniezna Jacek Kowalski i prezes KS Mieszko Gniezno Roman Gąsiorowski, brązową Starosta Gnieźnieński Dariusz Pilak, Paweł Bartkowiak, Janusz Kustra, Jacek Owczarzak i Marian Pokładecki. Honorową Odznaką WZPN złotą: Stefan Chojnacki, Tadeusz Hoppe, Przemysław Urbaniak, Artur Bartkowiak, Marcin Sporakowski, Wojciech Gąsiorowski, Dariusz Kuryło i Jacek Mańkowski srebrną :Teresa Pietrzak, Janusz Malagowski, Tomasz Pepliński, Waldemar Rewers, Włodzimierz Borkiewicz, Janusz Brylewski, Tomasz Pokładecki i Wiesław Bartkowiak. Medalami Milenijnymi Zjazdu Gnieźnieńskiego przez Powiatowe Starostwo w Gnieźnie zostali uhonorowani Krzysztof Czerniak, Marcin Stelmaszyk i Dariusz Majerczyk. Medalem Koronacyjnym przez Urząd Miasta w Gnieźnie zostali uhonorowani Andrzej Sporakowski i Bogdan Kozłowski. Medalem Milenijnym Zjazdu Gnieźnieńskiego przez Urząd Miasta Gniezno zostali uhonorowani Tomasz Krawczyk, Bronisław Hahn, Piotr Kaczmarek i Piotr Nalewaja. Podczas uroczystości w MOK-u została zaprezentowana książka autorstwa Romualda Jastrzębskiego opisująca dzieje klubu Mieszka Gniezno,,Od klasy międzypowiatowej do III ligi Mieszko Gniezno posiada 12 zespołów młodzieżowych, w których szkoli się 240 młodych adeptów piłki nożnej regularnie występujących w ligach mistrzowskich Wielkopolski. Klub zatrudnia 10 trenerów i instruktorów piłki nożnej. Warto nadmieni, że w gnieźnieńskim klubie doskonalili piłkarskie umiejętności późniejsi reprezentanci Polski Arkadiusz Radomski, Łukasz Fabiański czy grający w Lechu Poznań Szymon Pawłowski. Obecnie zespół seniorów Mieszka uczestniczy w rozgrywkach IV ligi. Biura naszych związków to nie tylko tysiące spraw, setki spotkań, konferencji i szkoleń. To przede wszystkim ludzie. W większości ich znamy ale warto poznać bliżej. Zapraszamy do lektury. Od jak dawana jest pani związana z Wlkp.ZPN? Od marca 2002 roku. Trafiłam z ogłoszenia, bo związek poszukiwał księgowego. Ostatecznie przyjął księgową. Czyli nie z miłości do piłki? Z miłości do cyferek (śmiech...) choć jak syn był mały to chodziłam z nim na mecze, więc z pewnością piłka nie jest mi obojętna. Z wykształcenia jest pani księgową? To bardziej złożone. Zaczęłam od Akademii Rolniczej, kończyłam wydział zootechniczny, a później życie wszystko skorygowało i skierowało mnie na inne tory. Najpierw kończyłam różne kursy aż na Wyższej Szkole Bankowej skończyłam studia podyplomowe, rachunkowość i finanse. Czym się pani głównie zajmuje w Związku? Zdzisława Trawa główna księgowa Praktycznie wszystkim a w szczególności dekretacją wszystkich dokumentów, ich weryfikacją. Jest tego mnóstwo, na każdy miesiąc wypada po trzy pełne segregatory. Najwięcej dokumentów wynika z transferów, składki członkowskie od ponad 500 klubów, tak samo wpisowe, wszystkie kary, wpłaty, za licencje trenerskie, sędziowskie, uprawnienia, kaucje, zusy, płace, rozliczanie dotacji. To są miesięcznie tysiące dokumentów. Z czym macie największe problemy? Często mamy duże problemy z opisami przelewów jakie wpływają od klubów. Bywa nierzadko, że jak żartuję, uruchamiamy wydział dochodzeniowo-śledczy, aby zorientować się o co chodzi. Przychodzi na przykład wyciąg na pięćdziesiąt stron i wręcz trzeba się domyślać co oznaczają konkretne zapisy. Kosztuje to wszystko masę czasu. Pani hobby? Głównie zwierzęta, koty, psy. Mam niestety małe mieszkanie, a nie chcę ich maltretować więc cieszą mnie zwierzęta u rodziny, córki i rodziców. Uwielbiam też podróżować. Elżbieta Kędziora starsza księgowa Od jak dawana jest pani związana z Wlkp.ZPN? W Związku pracuję od kwietnia 2004 roku. Jaki stosunek ma pani do futbolu? Jak najbardziej pozytywny. Mój mąż jest kibicem i razem z nimi muszę oglądać wszystkie mecze, wszystkie te bundesligi... Skoro wspomniała pani o mężu to zapytam o dzieci... Mam dwójkę, dwie córki, w wieku 30 i 24 lat. Księguję to co pani Główna zadekretuje, zadłużenia klubów, rozliczanie ekwiwalentów sędziowskich, pitów, przelewy bankowe. Jest tego sporo. Z czym największe problemy? Nie mam jakiś większych problemów. Materia jest nam znana i dobrze sobie ze wszystkim radzimy. Hobby? Sport przede wszystkim. W młodości uprawiałam gimnastykę sportową w Lechu i gimnastykę akrobatyczną w AZS Poznań. Wyróżnienia wręczali przedstawiciele Wlkp.ZPN wiceprezes Mirosław Durczyński i członek Zarządu Zygmunt Cichosz Czym się pani w Związku zajmuje?

7 12 POZNAJMY SIĘ... POZNAJMY SIĘ Grzegorz Pawlak kierownik biura Konińskiego OZPN Grzegorz Kasperkowicz specjalista do spraw ewidencji zawodników Od kiedy pan kieruje biurem i jak się stało, że pan trafił w to miejsce? W lipcu 1997 roku zmarł Wiceprezes KOZPN Jerzy Sobczak, w związku z tym ówczesny Pan Prezes Zdzisław Cichy zaproponował mi pracę w Okręgu, gdzie pracuję do dnia dzisiejszego. Kieruję biurem Konińskiego OZPN od 2002 roku. Jakie problemy, sprawy związkowe są najtrudniejsze, pochłaniają najwięcej czasu? Najwięcej czasu pochłaniają sprawy związane z przygotowaniem do każdej rundy rozgrywek tj. rejestracja zawodników, natomiast największym problemem jest przygotowanie terminarzy. Od kiedy pan kieruje biurem i jak się stało, że pan trafił w to miejsce? Kierownikiem biura jestem od stycznia 1992 roku i funkcję tę pełnię nadal. W młodości moimi hobby były statystyki, tabelki piłkarskie, wycinki sportowe z gazet, malowanie afiszy piłkarskich. Zbierałem stare zdjęcia piłkarskie. Prowadziłem kroniki klubowe. Wiedziałem, że moje miejsce jest na boisku a później przy biurku związkowym. Zawsze interesowałem się organizacją rozgrywek piłkarskich, planowaniem terminarzy i ustalaniem regulaminów. Jakie problemy, sprawy związkowe są najtrudniejsze, pochłaniają najwięcej czasu? W całorocznej pracy są okresy trudne. Właściwie nigdy nie ma taryfy ulgowej. Jedna impreza goni drugą. Należy być zdyscyplinowanym i realizować wszystko to co się zaplanowało. Najbardziej obciążeni jesteśmy w okresie od czerwca do końca września. Wtedy jest okres podsumowania kończącego się sezonu i robienia terminarzy na nowy sezon.. Kluby zgłaszają drużyny i zawodników oraz dokonują transfery. W tym okresie w naszym związku wszystkie trzy osoby pracujące w biurze (pracownik Wydziału Gier Stefan Chlebowski i Wydziału Dyscypliny Wioletta Jabłońska) wspólnie się uzupełniają i wykonują ten sam zakres pracy. Co należałoby poprawić w działalności związku? W celu usprawnienia pracy w biurze należy rygorystycznie wyegzekwować od klubów wprowadzanie zawodników do systemu elektronicznego. Następnie kluby winny przestrzegać terminu zgłoszeń do rozgrywek drużyn młodzieżowych by nie utrudniać tworzenia terminarzy. Dużo czasu pochłania analiza wpłat należności przelewem na konto za zgłoszenia i transfery. Utrudnieniem dla biura są dokonywane przez kluby częste zmiany terminów i godzin ustalonych meczów. Czy grał pan zawodniczo w piłkę nożną, a jeśli tak to kiedy, gdzie z jakim efektem? W piłkę nożną rozpocząłem grać w wieku 15 lat w Piaście Błaszki w 1961 r. W 1965 po ukończeniu LO przeniosłem Co należałoby poprawić w działalności związku? W miesiącu kwietniu bieżącego roku Okręg wymienił sprzęt komputerowoelektroniczny w związku z tym nie mamy problemu w prowadzeniu działalności Związku. Czy grał pan zawodniczo w piłkę nożną, a jeśli tak to kiedy, gdzie z jakim efektem? Tak, grałem. W latach grałem jako Trampkarz w klubie Górnik Konin. W latach grałem w klubie LZS Mirek Adamów. W latach w LKS Zjednoczeni Rychwał. A w latach w LZS Czarni Brzeźno. Moim największym osiągnięciem było wygranie Klasy Okręgowej z klubem LKS Zjednoczeni Rychwał. Wojciech Kwiatkowski kierownik biura Kaliskiego OZPN Wojciech Kwiatkowski, urodzony roku w Błaszkach, trener I klasy, tytuł uzyskany w AWF w Warszawie. Od 1991 I wiceprezes Kaliskiego OZPN, W latach , członek Zarządu Wielkopolskiego ZPN. Od 2012 delegat Wielkopolskiego ZPN na Walne Zgromadzenia PZPN Praca Szkoleniowa w klubach: od 1971 szkoleniowiec drużyny juniorów Piasta Błaszki od 1973 szkoleniowiec drużyn juniorskich Prosny Kalisz od 1978 do 1992 trener drużyny seniorów Prosny Kalisz. W tym okresie dwa sezony 1983/84, 1984/85 drużyna występowała w III lidze od 1995 do 2000 szkoleniowiec drużyn LKS Gołuchów od 2000 do 2006 szkoleniowiec drużyn młodzieżowych KKS Kalisz, w tym (2001/2002) drużyny III ligi. Praca szkoleniowa w Związku: od 1974 w Wydziale Szkolenia Delegatury WFS w Kaliszu od 1976 w Wydziale Szkolenia Kaliskiego OZPN od 1990 nadal Trener Koordynator Kaliskiego OZPN od 2000 nadal w Wydziale ds. Młodzieży i Organizacji Szkolenia Wielkopolskiego ZPN. się do Prosny Kalisz. W okresie służby wojskowej reprezentowałem barwy WKS Czarni Radom. Jako trener kaliskiej drużyny ostatni mecz mistrzowski rozegrałem w 1988 w meczu ze Stalą Pleszew. W Związku od listopada 1999 roku. Jak pan tutaj trafił? Zajmowałem się społecznie sprawami sędziowskimi, byłem sekretarzem Kolegium Sędziów. W związku z tym, że tej pracy było bardzo dużo ówczesny prezes Stanisław Butka zaproponował mi pracę na pół etatu. Od 2006 roku zajmuję się ewidencją zawodników, dodatkowo mam także sprawy osobowe. Pracuję w Związku od 2001 roku. Jak pan trafił do Związku? Zacznę może od tego, że pochodzę z Żar, gdzie w miejscowym Włókniarzu grałem troche w piłkę. W latach osiemdziesiątych, konkretnie w 1983 roku, przyjechałem do Poznania za pracą. W 1993 roku pracowałem w Wydziale Gier. Wczesniej, od 1991 roku byłem sędzią piłkarskim, zaliczyłem 78 meczów. Sporo jeździłem i to na takie drużyny, których już nie Co sprawia największe problemy w pracy? Myślę, że dla nas takim najgorętszym okresem są tak zwane okienka transferowe, letnie i zimowe. Chyba powinniśmy położyć jeszcze większy nacisk na lepszą organizację pracy albo większe zdyscyplinowanie klubów. Marzy mi się, że kluby nie będą rejestrować zawodników, finalizować transferów na ostatni moment. Tak niestety działa większość klubów, a później działacze denerwują się, że długo czekają na ma. Raz pamiętam jechałem rowerem do Buku, gdzie byłem sędzią głównym załatwienie sprawy, a są niestety trochę sobie winni. Rozwiązaniem powinien być w najbliższej przyszłości ekstranet. Przeciętnie ile w takim okienku zatwierdzacie transferów? W ciągu roku jest ich w granicach Zdradzi nam pan coś ze swojego życia prywatnego? Tak, jestem żonaty od 30 lat. Córka jest już samodzielna, mężatka, syn studiuje na UAM. Też jest związany z piłką, jest sędzią w klasie okręgowej. Osobiście bardzo lubię muzykę klasyczną, operową i operetkową. Często też bywam na spektaklach. Jarosław Magot specjalista od spraw gospodarczych i administracyjnych W związku pracuję od 27 lat. Przyszłam tylko na chwilę, na sześć miesięcy za dziewczynę, która poszła na urlop macierzyński. Najpierw na dwie godziny, później na cztery, na sześć a później na cały etat. Miało to jakiś związek z piłką nożną? Żadnego. Piłką się nie interesuję. Pochodzę z rodziny bokserskiej. Czym się pani zajmuje w Związku, za co odpowiada? Odpowiadam za całą korespondencję, poczta, maile, telefony, ale także sprawy finansowe. Wypłaty dla pracowników, przyjmowanie wpłat od klubów, za żółte kartki, wpisowe, w B-klasie, potem drugi mecz na lini i rowerem z powrotem do domu. Czym się pan w Biurze zajmuje? Wysyłam listy, jak trzeba coś naprawić to naprawiam. Robię trochę za przysłowiową złotą rączkę. Jakie ma pan hobby? Jeżdżę dużo na rowerze, uwielbiam zbierać grzyby i oczywiście oglądam dużo sportu w telewizji, nie tylko piłkę nożną. Małgorzata Litke kierowniczka sekretariatu składki, wszystko co gotówkowe to przechodzi przeze mnie. Z czym jest najwięcej problemów? Nie ma takich szczególnych spraw. Wszystko jest do załatwienia, do ogarnięcia. Po 27 latach pracy nie może być inaczej. A życie rodzinne? Od 32 lat mężatka, córka 31 lat, syn 29, wnuczka 5. W czasie wolnym wiele uwagi poświęcam ogródkowi. Jestem trochę na tym punkcie chyba zwariowana.

8 14 POŻEGNANIA Wspomnienie o Andrzeju Gładyszu Niniejszy tekst ma na celu upamiętnienie zmarłego w ubiegłym miesiącu Andrzeja Gładysza, postać niezwykle ciekawą i zasłużoną dla wielkopolskie piłki oraz poznańskiego wymiaru sprawiedliwości... Andrzej Gładysz urodził się 22 września 1932 roku w majątku rodzinnym w Brzozie, w Powiecie Krotoszyńskim. Upływające w szczęściu dzieciństwo niebawem zostało przerwane przez wojnę, w czasie której Gładyszowie, podobnie jak wiele innych wielkopolskich rodzin, zostali przymusowo przesiedleni do Generalnej Guberni. Po ustaniu wojennej zawieruchy pan Andrzej podjął studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Poznańskiego. Już na etapie aplikowania o przyjęcie na uczelnię problemem stało się Jego pochodzenie, które szczęśliwie zostało zatajone przez wybitnego profesora prawa międzynarodowego, Alfonsa Klafkowskiego. Po zakończeniu edukacji akademickiej został aplikantem przy Sądzie Wojewódzkim w Poznaniu. W tamtym czasie był świadkiem i mimowolnym uczestnikiem dramatycznych wydarzeń Czerwca 56. Podczas słynnych procesów poznańskich pełnił funkcję protokolanta, którą starał się wypełniać możliwie starannie, będąc świadomym znaczenia wiernego utrwalenia przebiegu rozpraw, w tym wystąpień adwokatów i prokuratorów oraz zeznań świadków. W 1960 roku został sędzią Sądu Rejonowego w Koninie, a 7 lat później został przeniesiony do Sądu Rejonowego w Poznaniu. Był wierny poglądowi, że sędzia powinien być osobą bezpartyjną, dlatego konsekwentnie odmawiał zapisania się do PZPR. Jednocześnie, pomimo bezpartyjności, nie pozostawał bierny wobec ówczesnej rzeczywistości politycznej, angażował się Takim Go zapamiętamy Sztandar Wlkp.ZPN pokłonił się swojemu zasłużonemu członkowi... w organizowanie zakładowej Solidarności, a także był członkiem zarządu NSZZ Pracowników Wymiaru Sprawiedliwości. Spotykały Go z tego powodu liczne kłopoty, m.in. przez bardzo długi czas był pomijany przy awansach na sędziego Sądu Wojewódzkiego. Nominację otrzymał dopiero w latach 90-tych. O jego znakomitej reputacji w poznańskim środowisku sędziowskim świadczy fakt, że aż dwukrotnie był wybierany prezesem Sądu Rejonowego w Poznaniu. Funkcję tę pełnił w latach Jako prezes Sądu był gorliwym obrońcą niezależności sądów i niezawisłości sędziów. Natomiast, przy pracy sędziego kierował się niezwykle istotną zasadą, zgodnie z którą każda ugoda jest lepsza niż wyrok, gdyż z wyroku zawsze zadowolona jest tylko jedna strona. Za swoje zasługi dla wymiaru sprawiedliwości sędzia Gładysz został odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Obok pracy w wymiarze sprawiedliwości, największą pasją pana Andrzeja był sport, a w szczególności Jego umiłowana dyscyplina piłka nożna. Początkowo, w okresie studenckim, działał w Akademickim Związku Sportowym. Następnie, już w czasie kariery sędziego skorzystał z propozycji swojego znajomego, inż. Janusza Matuszewskiego, by zaangażować się w działalność sekcji młodzieżowej Okręgowego Związku Piłki Nożnej w Poznaniu. Jako opiekun młodzieży często jeździł ze swoimi podopiecznymi na mecze oraz obozy. Był m.in. kierownikiem letnich obozów w Sierakowie i Wągrowcu, a także organizował zimowiska w Wiśle, Szklarskiej Porębie i Nowym Sączu. Pełniąc swoją funkcję uczestniczył również w zagranicznych wojażach reprezentacji juniorskich, m.in. z młodymi Poznaniakami gościł na rozgrywkach w Mediolanie w 1976 roku. Pan Andrzej nie tylko organizował zajęcia młodych adeptów futbolu, lecz był również ich opiekunem i przyjacielem i do końca życia utrzymywał kontakt ze swoimi dawnymi podopiecznymi. Sędzia Gładysz był wielkim kibicem wszystkich wielkopolskich klubów. W swoim mieszkaniu zgromadził całą biblioteczkę książek poświęconymi krajowemu i regionalnemu piłkarstwu, monografie poświęcone wielkopolskim klubom, a także po- POŻEGNANIA 15 kaźną kolekcję sportowych pamiątek, albumów i proporczyków. Dowodem uznania Jego działalności jako propagatora piłki młodzieżowej, członka Zarządu Poznańskiego Okręgowego Związku Piłki Nożnej oraz Klubu Seniora Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej były liczne odznaczenia, którymi został uhonorowany. Wśród nich należy wymienić tytuł Honorowego Członka Polskiego Związku Piłki Nożnej i Wielkopolskiego Związku Piłki Nożnej, Honorowego Członka Klubu KS Warta oraz Złotą Odznakę Honorową PZPN. Andrzej Gładysz skutecznie połączył pasję prawniczą oraz sportową jako inicjator rozgrywek o puchar ufundowany przez Prezesa Sądu Rejonowego, w których uczestniczyli sędziowie, adwokaci i prokuratorzy. Pierwsze rozgrywki odbyły się w roku 1975, a tradycja rozgrywania meczów pomiędzy sędziami a adwokatami podtrzymywana jest do dzisiaj. Szczytną ideą, która od początku im przyświeca nie jest rywalizacja przedstawicieli wymiaru sprawiedliwości i palestry, lecz integracja środowiska prawniczego. Warto w tym miejscu również wspomnieć o kolejnej pasji sędziego Gładysza działalności w poznańskim Bractwie Kurkowym. Wraz z mec. Przemysławem Wojciechowskim, pan Andrzej był inicjatorem wskrzeszenia wielowiekowej tradycji Bractwa, którego z czasem został honorowym prezesem. Andrzej Gładysz był niezwykle barwną postacią, lubianą i rozpoznawalną zarówno w środowisku poznańskiego wymiaru sprawiedliwości, jak i wielkopolskiego piłkarstwa. Jego odejście jest niewątpliwą stratą dla wszystkich, którzy mieli szczęście poznać Go na ścieżce swojego życia, nie wyłączając z tego grona autora niniejszego tekstu. Każdemu z nas będzie brakowało nie tylko Jego poczucia humoru, barwnych wspomnień i autentycznej pasji przejawianej w tylu różnych dziedzinach życia, lecz przede wszystkim okazywanej każdemu ludzkiej życzliwości, niezwykłej mądrości i poczucia przyzwoitości, które biły od Jego osoby. Jan Łukomski

9 16 Nowe zasady dotyczące ekwiwalentu za wyszkolenie zawodnika 22 lipca 2014 roku dzień istotnej zmiany Dnia 22 lipca 2014 roku Zarząd PZPN dokonał nowelizacji uchwały nr 8/52 z dnia 12 lipca 2002 roku, która dotyczy opłaty ryczałtowej dla klubu odstępującego za zawodników pomiędzy 23 a 28 rokiem życia. Uchwała ta diametralnie zmieniła system wypłacania klubom ekwiwalentu z tytułu wyszkolenia i rozwoju zawodnika. Dotychczas, klubowi odstępującemu przysługiwał ekwiwalent za zawodnika, który nie ukończył 23 roku życia, bez względu na jego status jako amatora lub profesjonalisty. Natomiast, jeżeli do zmiany barw klubowych doszło po ukończeniu 23 roku życia po wygaśnięciu kontraktu, wówczas klubowi odstępującemu przysługiwała jedynie opłata ryczałtowa w wysokości, określonej w ww. uchwale nr 8/52. Jednakże, wspomnianą na wstępie nowelizacją Zarząd PZPN dokonał niezwykle istotnej zmiany w systemie opłat za wyszkolenie. W uchwale nr 8/52 dodano nowy punkt II, zgodnie z którym, przepisy dotyczące opłaty ryczałtowej nie mają zastosowania w przypadku zmiany barw klubowych po ukończeniu 23 roku życia, ale przed ukończeniem 28 roku życia, jeżeli klub odstępujący złożył uprzednio zawodnikowi propozycję zawarcia kontraktu o profesjonalne uprawianie piłki nożnej zgodnie z zasadami określonymi w ust. 2 Uchwały nr VIII/121 z dnia 16 czerwca 2011 roku (dot. zasad ustalania zryczałtowanego ekwiwalentu za wyszkolenie). Tym samym, według nowego stanu prawnego, jeżeli PORADY PRAWNIKA klub zaoferował zawodnikowi kontrakt przed ukończeniem przez niego 23 roku życia, wówczas należny jest mu ekwiwalent za wyszkolenie, a nie sama opłata ryczałtowa, nawet jeżeli zawodnik odchodzi dopiero po osiągnięciu 23 roku życia. Szkolenie ma się opłacać Celem zmiany dokonanej przez Polski Związek Piłki Nożnej jest dodatkowe zabezpieczenie interesów klubów zajmujących się szkoleniem zawodników. Opłata z tytułu ekwiwalentu za wyszkolenie jest po prostu znacznie wyższa niż opłata ryczałtowa. Celem zmiany dokonanej przez Polski Związek Piłki Nożnej jest dodatkowe zabezpieczenie interesów klubów zajmujących się szkoleniem zawodników. Opłata z tytułu ekwiwalentu za wyszkolenie jest po prostu znacznie wyższa niż opłata ryczałtowa. Przykładowo, jeżeli zawodnik po ukończeniu 23 roku życia odchodzi do klubu występującego w Ekstraklasie, wówczas klubowi odstępującemu należna jest opłata w wysokości 3000 złotych. Jeżeli zaś do klubu występującego w I lub II lidze, wysokość opłaty wynosi 2400 złotych. Oczywiście im niższa klasa klubu pozyskującego tym niższa opłata. Jest to ponadto opłata ryczałtowa, co oznacza, że nie mają na nią wpływu czynniki takie, jak okres szkolenia zawodnika w klubie macierzystym lub jego wiek. Natomiast, zupełnie inne stawki przysługują klubom odstępującym z tytułu ekwiwalentu za wyszkolenie. Przykładowo, jeżeli dany zawodnik był związany z klubem przez okres czterech lat pomiędzy 16 a 20 rokiem życia, a klub ten zaoferował zawodnikowi podpisanie kontraktu profesjonalnego, który zawodnik odrzucił, to w przypadku przejścia tego zawodnika do klubu II ligi, klub odstępujący będzie uprawniony do otrzymania Jan Łukomski Aplikant adwokacki w kancelarii Masiota i Wspólnicy Adwokacka Spółka Partnerska opłaty z tytułu ekwiwalentu za wyszkolenie w wysokości złotych. Jak widać, opłaty z tytułu ekwiwalentu będą w zasadzie w każdym przypadku znacznie wyższe od opłat ryczałtowych. W skrajnych przypadkach, gdy dochodzi do transferu zawodnika szkolonego w klubie macierzystym od 9 do 23 roku życia do klubu występującego w Ekstraklasie, kwota ekwiwalentu może wynieść nawet złotych! Luki prawne i próby ich wykorzystania Pomimo szczytnych intencji przyświecających twórcom nowelizacji uchwały nr 8/52 sposób jej przeprowadzenia wywołał duże kontrowersje. Po pierwsze, uchwalono ją 22 lipca br. z mocą obowiązującą od tego dnia. Oznacza to, że praktycznie w środku okienka transferowego kluby oraz zawodników zaskoczyła zupełnie nowa rzeczywistość. Po drugie, twórcy zmiany nie ustrzegli się pozostawienia w nowych przepisach pewnych luk, z których skwapliwie próbowały skorzystać niektóre kluby. Najgłośniejszym przykładem takich praktyk w transferowym lecie 2014, był przypadek Krzysztofa Danielewicza, który odrzucił złożoną mu przed ukończeniem 23 roku życia przez Cracovię propozycję zawarcia nowego kontraktu. Danielewicza miał zamiar pozyskać Śląsk Wrocław, jednakże nagła zmiana przepisów sprawiła, że zamiast złotych, musiałby zapłacić Cracovii złotych. Różnica ogromna, dlatego włodarze klubu z Dolnego Śląska nakłonili zawodnika do przejścia do amatorskiego Sokoła Marcinkowice i dopiero stamtąd go pozyskali. Tym sposobem, według Śląska należny ekwiwalent powinien być ob- liczony według stawek dla klubu niższej klasy rozgrywkowej i wynieść ostatecznie złotych. Jednakże, zgodnie z pkt. 6 uchwały nr VIII/121 z dnia 16 czerwca 2011 roku Zarządu PZPN, w przypadku zmiany przynależności klubowej zawodnika, a następnie kolejnej zmiany przynależności klubowej tego zawodnika do klubu, którego I zespół występuje w wyższej klasie rozgrywkowej w ciągu kolejnych 1-12 miesięcy, ostatni klub pozyskujący jest zobowiązany do wpłaty na rzecz klubu macierzystego opłaty ryczałtowej w wysokości 80% różnicy pomiędzy opłatą, którą otrzymał klub macierzysty, a opłatą, którą otrzymałby w przypadku bezpośredniej zmiany PORADY PRAWNIKA przynależności do klubu, którego I zespół występuje w wyższej klasie rozgrywkowej. Mówiąc krótko, powyższy przepis oznacza, że Śląsk Wrocław musiałby mimo wszystko zapłacić Cracovii 80% kwoty normalnie należnego jej ekwiwalentu, a zatem złotych, gdyż transfer z Sokoła do Śląska dokonał się w ciągu 1 miesiąca od transferu z Cracovii do Sokoła, a ponadto Śląsk występuje w klasie rozgrywkowej wyższej niż Sokół. W całej sprawie jest jednak jeszcze jeden problem. Mianowicie, według niepotwierdzonych informacji Danielewicz przeszedł z Sokoła do Śląska na zasadzie wypożyczenia, które według niektórych opinii nie jest tożsame ze zmianą przynależności klubowej. Przy takiej interpretacji potwierdzonej przez kompetentne organy PZPN ponownie okazałoby się, że Cracovii nic ponad kwotę 3000 złotych opłaty ryczałtowej się nie należy. Na szczęście, PZPN jest świadom istnienia szerokiego pola do interpretacji zapisów uchwał dot. ekwiwalentów i zgodnie z zapowiedziami Łukasza Wachowskiego z departamentu prawnego PZPN, zostaną podjęte działania, które już w następnym oknie transferowym uniemożliwią unikania obowiązku zapłaty ekwiwalentu. Czy obietnice te zostaną spełnione, przekonamy się w kolejnych miesiącach. Prezes PZPN w siedzibie Wlkp.ZPN 17