WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Katarzyna Głodowska
|
|
- Halina Barańska
- 7 lat temu
- Przeglądów:
Transkrypt
1 Sygn. akt II KK 192/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 21 marca 2013 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Tomasz Grzegorczyk SSA del. do SN Dorota Wróblewska (sprawozdawca) Protokolant Katarzyna Głodowska przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Zbigniewa Siejbika, w sprawie B. J. skazanego z art kk po rozpoznaniu w Izbie Karnej na rozprawie w dniu 21 marca 2013 r., kasacji, wniesionej przez obrońcę skazanego od wyroku Sądu Apelacyjnego z dnia 10 lutego 2012 r., utrzymującego w mocy wyrok Sądu Okręgowego w W. z dnia 5 lipca 2011 r., 1. uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Sądowi Apelacyjnemu do ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym; 2. zarządza zwrot na rzecz B. J. kwoty 750 (siedemset pięćdziesiąt) zł, uiszczonej tytułem opłaty od kasacji. UZASADNIENIE
2 2 Wyrokiem Sądu Okręgowego w W. z dnia 5 lipca 2011 r., B. J. został uznany za winnego tego, że w dniu 15 września 2005 roku w W. przy al. S. zadał pokrzywdzonemu J. R. wielokrotne uderzenia gałęzią drzewa w głowę i tułów, czym spowodował u tej osoby ciężki uszczerbek na zdrowiu w postaci między innymi krwiaka śródczaszkowego, stłuczenia kory mózgowej obu półkul, znacznego obrzęku mózgu, wieloodłamowego złamania kości czołowej po stronie prawej połączonego z przejściem szczelin na kość klinową i łuskę kości skroniowej prawej z prawie całkowitym rozerwaniem szwu wieńcowego, których następstwem był zgon pokrzywdzonego w dniu 22 września 2005 roku, to jest przestępstwa z art k.k. i za czyn ten na podstawie art k.k. został skazany na karę 7 (siedmiu) lat pozbawienia wolności. Na podstawie art k.k. zaliczono na poczet orzeczonej kary pozbawienia wolności okresy rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie B. J. Na podstawie art k.k. orzeczono wobec B. J. środek karny w postaci obowiązku częściowego naprawienia szkody przez zapłacenie na rzecz W. R. kwoty 6 (sześciu) tysięcy złotych. Na podstawie art k.k. orzeczono wobec B. J. środek karny w postaci przepadku na rzecz Skarbu Państwa dowodu rzeczowego opisanego w punkcie 2 wykazu dowodów rzeczowych (k. 235 akt sprawy). Ponadto rozstrzygnięto o pozostałych dowodach rzeczowych i kosztach związanych z przeprowadzonym postępowaniem. Wyrok ten został zaskarżony w całości apelacją obrońcy oskarżonego, która zarzuciła rozstrzygnięciu: I. błąd w ustaleniach faktycznych przez przyjęcie, że: a) działania oskarżonego podjęte w stosunku do pokrzywdzonego pod drzewami niedaleko od szczytu budynku, w którym znajdowało się mieszkanie oskarżonego, stanowiły drugą, odrębną fazę czynu zarzuconego oskarżonemu i nie były działaniami podejmowanymi przez oskarżonego w ramach obrony koniecznej, b) oskarżony pozostawał w konflikcie z pokrzywdzonym, zaś działania oskarżonego podjęte w stosunku do pokrzywdzonego w wyodrębnionej przez Sąd Okręgowy drugiej fazie czynu były konsekwencją zadawnionego, prowokowanego przez B. J. konfliktu z pokrzywdzonym,
3 3 II. obrazę przepisów postępowania, mogącą mieć wpływ na treść wydanego orzeczenia, tj.: a) art. 7 k.p.k. przez dokonanie oceny materiału dowodowego oraz poczynienie ustaleń faktycznych z naruszeniem zasad prawidłowego rozumowania, wskazań wiedzy i doświadczenia życiowego, b) art. 4 k.p.k. i art. 410 k.p.k. przez oparcie orzeczenia o winie oskarżonego tylko na dowodach obciążających i pominięciu materiału dowodowego w zakresie, w jakim przemawia na korzyść oskarżonego. W wypadku gdyby nie zostały uwzględnione wskazane zarzuty, obrońca podniosła zarzut rażącej niewspółmierności orzeczonej w stosunku do B. J. kary pozbawienia wolności, która została wymierzona wbrew dyrektywom sądowego wymiaru kary. Wobec takiej treści zarzutów, obrońca wniosła o zmianę wyroku i uniewinnienie oskarżonego od popełnia zarzuconego mu czynu, bądź w razie uznania, że oskarżony przekroczył granice obrony koniecznej odstąpienie od wymierzenia kary, ewentualnie uchylenie wyroku i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu apelacji, obrońca wskazała m.in., że nie można zgodzić się z ustaleniami Sądu, iż użycie noża przez pokrzywdzonego wynikało z konieczności obrony przed oskarżonym. B. J. nie podchodził do pokrzywdzonego uzbrojony w jakiekolwiek narzędzie, a jedynie słownie żądał, aby pokrzywdzony oddalił się z miejsca, które zajmował. Dalsze pozostawanie pokrzywdzonego w bliskiej odległości od okien mieszkania oskarżonego, oceniał on jako zagrożenie podjęcia przez pokrzywdzonego kolejnych działań bezprawnych. Na słowa oskarżonego, pokrzywdzony zareagował wyjęciem noża. W tej sytuacji to oskarżony musiał się bronić podniesioną z ziemi gałęzią. Do samego końca oskarżony czuł się ofiarą, a nie napastnikiem, a swoje zachowanie oceniał jako uzasadnione i zgodne z prawem. Działania podjęte przez niego zostały sprowokowane przez pokrzywdzonego i polegały na odparciu bezprawnego zamachu, a zatem mieściły się w ramach obrony koniecznej. Jednocześnie obrońca wskazała, że skoro Sąd Okręgowy uznał, że oskarżony nie działał w obronie koniecznej w II fazie czynu, to winien dokonać oceny zaistniałych zdarzeń w aspekcie treści art. 29 k.k. Sąd Apelacyjny, po rozpoznaniu sprawy B. J., na skutek wniesionej apelacji, wyrokiem z dnia 10 lutego 2012 r., utrzymał w mocy zaskarżony wyrok.
4 4 Od wyroku Sądu Apelacyjnego kasację wywiodła obrońca oskarżonego, podnosząc zarzuty rażącego naruszenia: I. art k.p.k. w zw. z art i 2 k.p.k. oraz art. 410 k.p.k. i art. 7 k.p.k. w zw. z art. 458 k.p.k., polegające na wewnętrznie sprzecznym, niespójnym uzasadnieniu wyroku, w szczególności poprzez zaakceptowanie ustaleń faktycznych Sądu I instancji, a następnie ich dogłębnej modyfikacji i przyjęciu, że oskarżony od początku przedmiotowego zdarzenia wiedział kim jest pokrzywdzony, II. art k.p.k., polegające na pominięciu i nierozważeniu zarzutów apelacji, a konkretnie zarzutu niezastosowania przez Sąd I instancji art k.k., względnie art. 25 k.k. w zw. z art. 29 k.k. W wypadku, gdyby nie uwzględniono powyższych zarzutów obrońca sformułowała kolejne dotyczące rażącego naruszenia prawa materialnego: III. art. 25 k.k. poprzez jego błędną wykładnię polegającą na: 1. bezpodstawnym zawężeniu stosowania instytucji obrony koniecznej jedynie do przypadku odpierania bezprawnego zamachu w chwili jego dokonywania, w sytuacji, gdy prawidłowe rozumienie tego przepisu pozwala na przyjęcie szerszego rozumienia pojęcia odpierania bezpośredniego zamachu, tj. do czasu ustania realnej groźby zamachu, 2. bezpodstawnym zawężeniu stosowania instytucji obrony koniecznej jedynie do przypadku odpierania bezprawnego ataku przy użyciu adekwatnych środków obrony, w sytuacji, gdy prawidłowe rozumienie tego przepisu pozwala na przyjęcie, że broniący ma prawo użyć wszelkich środków obrony, aż do granicy niewspółmierności i w konsekwencji niezastosowanie przepisu art. 25 k.k., IV. art. 29 k.k. przez jego niezastosowanie. W związku z tymi zarzutami, obrońca B. J. wniosła o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania Sądowi Apelacyjnemu. Prokurator Prokuratury Apelacyjnej, w odpowiedzi na kasację, wniósł o jej oddalenie jako oczywiście bezzasadnej. Również prokurator Prokuratury Generalnej wniósł o jej oddalenie. Sąd Najwyższy zważył, co następuje: Kasacja obrońcy B. J. okazała się zasadna.
5 5 Trafnie wnosząca skargę kasacyjną podniosła zarzuty naruszenia art k.p.k. i art k.p.k., kwestionując prawidłowość przeprowadzonej przez Sąd Apelacyjny kontroli odwoławczej. Przypomnieć trzeba, że sąd odwoławczy jako sąd sprawdzający przede wszystkim prawidłowość orzeczenia sądu pierwszej instancji, obowiązany jest rozważyć wszystkie istotne zarzuty (art k.p.k.), a przy tym wyraźnie wskazać, czym się kierował uznając zarzuty podniesione w środku odwoławczym za zasadne czy niezasadne (art k.p.k.). Uzasadnienie zaskarżonego wyroku świadczy o tym, że Sąd Apelacyjny nie sprostał powyższym wymogom. Ma ono bowiem charakter wybiórczy, ogólnikowy, nie odnosi się do wszystkich zarzutów, a przedstawione rozważania nie poddają się kontroli, gdyż zostały oparte na faktach nieustalonych przez Sąd I instancji, pozostających z nimi w sprzeczności, a jednocześnie niejednokrotnie sprowadzały się do nieuprawnionego i błędnego wnioskowania. Przede wszystkim dostrzec należało, że Sąd odwoławczy nie rozważył należycie pierwszego przedstawionego w apelacji zarzutu - błędu w ustaleniach faktycznych, w tej zwłaszcza jego części, która odnosiła się do drugiej ustalonej przez Sąd I instancji fazy zdarzenia, rozgrywającej się pod drzewami, niedaleko szczytu budynku, a który sprowadzał się do podniesienia wadliwego ustalenia przez Sąd orzekający, że użycie przez pokrzywdzonego noża wynikało z konieczności obrony przed oskarżonym, a więc to nie ten ostatni działał w jej warunkach. Błędne ustalenia w powyższym zakresie wynikały, jak można było wnosić z treści apelacji i kolejnych zarzutów, z obrazy przepisów postępowania, która miała wpływ na treść wyroku, a głównie art. 7 k.p.k. Podobnie, Sąd odwoławczy nie rozważył należycie zarzutu, który został wyartykułowany głównie w uzasadnieniu apelacji obrońcy, a sprowadzał się do braku oceny działania oskarżonego w warunkach art. 29 k.k. Zamiast właściwego odniesienia się do powyższych zarzutów, Sąd II instancji dokonał własnych, wybiórczych ustaleń faktycznych, sprzecznych z poczynionymi przez Sąd I instancji, które doprowadziły do wniosków o wykluczeniu działania oskarżonego, w toku całego zdarzenia, w warunkach obrony koniecznej określonej w art. 25 k.k., a także braku podstaw do stwierdzenia, by działał on pod wpływem błędu co do kontratypu obrony koniecznej opisanego w art. 29 k.k. Z uzasadnienia Sądu Apelacyjnego wynikało, że Poczynaniami oskarżonego krytycznej nocy kierowała niechęć do pokrzywdzonego spowodowana karmieniem
6 6 przez niego kotów, których on nie tolerował. Zachowując się w ten sposób załatwiał własne porachunki, to oskarżony był stroną atakującą, napastnikiem, a nie osobą broniącą się przed bezpośrednim atakiem. Treść przedstawionych rozważań, świadczyła o tym, że od początku, w przekonaniu Sądu odwoławczego, oskarżony wiedział, iż mężczyzna, którego zobaczył w oknie swego mieszkania był jego sąsiadem, a podjęte przez niego następnie działania były wyłącznie wynikiem odwetu na pokrzywdzonym, rewanżu za dokarmianie kotów, których to czynności nie akceptował. Dokarmianie kotów było jedynym powodem agresywnego zachowania oskarżonego. Według Sądu odwoławczego od początku, a więc pobicia J. R. pod oknem, nie można było przyjąć, by oskarżony działał w warunkach obrony koniecznej. Tymczasem, przypomnieć trzeba, że Sąd I instancji ustalił, że zdarzenie składało się z dwóch faz. Pierwsza trwała od momentu zauważenia przez oskarżonego mężczyzny w oknie swego mieszkania, do czasu zadania mu przez B. J. ciosu pięścią w twarz i oddalenia się mężczyzny. Druga toczyła się od momentu zauważenia przez B. J. tego mężczyzny w pobliżu jego budynku mieszkalnego, podejścia do niego i trwała do czasu zakończenia zadawania uderzeń J. R. na ulicy i wezwania policji oraz pogotowia. W ocenie Sądu Okręgowego zachowanie B. J. w pierwszej fazie realizowało kontratyp obrony koniecznej, było spowodowane bezpośrednim i bezprawnym zamachem J. R. na dobro prawne oskarżonego i członków jego rodziny, to jest bezpieczeństwo przebywania w ich własnym mieszkaniu. Nie ma więc wątpliwości co do tego, że Sąd I instancji ocenił zachowanie oskarżonego w pierwszej fazie jako legalne. Wobec tego, jako sprzeczną z ustaleniami Sądu I instancji należało potraktować ocenę zachowania oskarżonego od początku zdarzenia jako nielegalnego i wynikającego wyłącznie z pobudek odwetowych związanych z brakiem akceptacji dla dokarmiania kotów przez pokrzywdzonego. Zupełnie dowolne i zawierające negatywne zabarwienie jest ustalenie Sądu Apelacyjnego o pobiciu pokrzywdzonego pod oknami mieszkania oskarżonego, gdy zgodnie z ustaleniami Sądu Okręgowego, B. J. zadał pokrzywdzonemu jeden cios i było to działanie w pełni uprawnione. Z niezrozumiałych również względów, w sposób sprzeczny z ustaleniami Sądu I instancji, Sąd Okręgowy przyjął, że od początku zdarzenia oskarżony rozpoznał pokrzywdzonego jako sąsiada, z którym pozostawał w konflikcie.
7 7 Z ustaleń Sądu I instancji nie wynikało, że oskarżony rozpoznał pokrzywdzonego już wówczas. Sąd ten stwierdził jedynie, że Stosunkowo długi okres czasu trwania przedmiotowego zdarzenia, nawet przy uwzględnieniu, że toczyło się ono w nocy (częściowo przy sztucznym świetle) jak i fakt bezpośredniego, bliskiego kontaktu B. J. ze znanym mu pokrzywdzonym, w tym zwłaszcza w końcowym jego etapie, to jest uderzania go na oświetlonej ulicy, prowadził do wniosku, że B. J. ostatecznie wiedział, kim była osoba, która zaglądała do jego mieszkania, a później była przez niego uderzana. Ta część rozważań świadczyła o tym, że w ocenie Sądu Okręgowego, z pewnością można było przyjąć, iż oskarżony wiedział komu zadaje ciosy w końcowej części drugiej fazy zdarzenia, która rozgrywała się na oświetlonej ulicy. Nie daje natomiast podstaw do przyjęcia, że rozpoznanie J. R. przez oskarżonego miało miejsce w czasie pierwszej fazy, czy na początku drugiej, gdy B. J. podszedł do stojącego pod drzewami, w pobliżu budynku, pokrzywdzonego, zapytał co tu robi i w sposób wulgarny nakazał mu oddalenie się, a następnie po zaatakowaniu nożem przez pokrzywdzonego, ugodzeniu w rękę, chwycił leżącą w pobliżu gałąź i zaczął nią wymachiwać, powodując wycofywanie się J.R., wymachującego nożem, w kierunku oświetlonej ulicy. Jednocześnie przypomnieć należy, że według Sądu I instancji agresja wobec pokrzywdzonego miała swoje podstawy nie tylko w przedmiotowym zachowaniu J. R., to jest najpierw zaglądaniu przez okno a później odmachiwaniu się nożem, ale i w zadawnionym, prowokowanym przez B. J. konflikcie z tą osobą. Oczywistym jest, że Sąd Okręgowy nie oceniał zachowania oskarżonego w czasie zajścia jako wyłącznie i od początku powodowanego negatywnym nastawieniem oskarżonego do pokrzywdzonego, wynikającego z dokarmiania kotów. Uwagę zwraca przy tym, że dokonanie przez Sąd odwoławczy odmiennych i niekorzystnych dla oskarżonego ustaleń faktycznych, od poczynionych przez Sąd I instancji, stało się punktem wyjścia do ostatecznego wniosku o braku podstaw do przyjęcia, że działanie B. J. mieściło się w granicach obrony koniecznej. Tak dokonana kontrola odwoławcza musiała zostać więc uznana za nieprawidłową i wynikającą z dowolnej oceny materiału dowodowego zebranego w sprawie. Była też równoznaczna z brakiem rzetelnej oceny zarzutów przedstawionych przez apelującą. Sąd II instancji, zważywszy na treść zarzutów, obowiązany był przede wszystkim odnieść się do drugiej fazy zdarzenia, jej początku i rozważyć, czyi
8 8 dlaczego uznaje za uprawnione wnioskowanie Sądu I instancji, że podejście przez B. J. do stojącego pod drzewami pokrzywdzonego, zadanie pytania co tu robi i wulgarne wypowiedzenie żądania, aby się oddalił, było równoznaczne z napaścią na tego ostatniego. Przypomnieć trzeba, że Dla zaistnienia obrony koniecznej koniecznym jest, aby sprawca działał z zamiarem obrony bezpośrednio zaatakowanego dobra prawnego. Wszelkie działania przedsięwzięte w celu odwzajemnienia krzywd doznanych uprzednio (...) nie mają charakteru obronnego. Niezbędnym, podmiotowym elementem obrony koniecznej jest działanie z woli obrony, a nie odwetu. Niezbędnym elementem podmiotowym obrony koniecznej jest, aby akcja broniącego się wynikała ze świadomości, że odpiera on zamach i podyktowana była wolą obrony. Ten podmiotowy element działania w obronie koniecznej ułatwia rozgraniczenie rzeczywistych działań obronnych od społecznie negatywnych aktów zemsty, samosądu lub chuligaństwa (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 lutego 1997 r., IV KKN 292/96, Prok. i Pr. wkł. 1997, nr 7-8, poz. 1; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 30 grudnia 1972 r., RW 1312/72, OSNKW 1973, nr 5, poz. 69). Podejmowane działania muszą być zatem motywowane wolą obrony, a nie zaś rewanżu. Na podkreślenie zasługuje również, że okoliczność, iż zamach został wywołany niewłaściwym zachowaniem napadniętego (np. niegrzecznością, złośliwością), nie likwiduje sama przez się prawa do obrony. Przy czym należy też mieć na względzie, że celowe sprowokowanie zamachu po to, by zaatakować sprowokowanego, nie mieści się w granicach obrony koniecznej (wyrok Sądu Najwyższego z dnia 31 sierpnia 1979 r., III KR 257/79, OSNPG 1980, nr 12, poz. 12). Mając powyższe orzeczenia na względzie, a jednocześnie ustalone przez Sąd I instancji fakty i zarzuty zaprezentowane w apelacji, konieczne było ze strony Sądu odwoławczego rozważenie, czy trafne było i dlaczego przekonanie Sądu Okręgowego, że podejście oskarżonego do pokrzywdzonego i wypowiedzenie określonych słów było wyrazem ataku na pokrzywdzonego, konfrontacyjnego nastawienia oskarżonego, wynikającego z chęci odwetu, rewanżu za wcześniejsze zachowanie pokrzywdzonego, a zatem uprawniało tego ostatniego do użycia noża. Niezbędne było przy tym rozważenie czy w zaistniałej sytuacji, opisane zachowanie oskarżonego, nie mogło być potraktowane jako takie, które nie wynikało z chęci odwetu, a jedynie zmierzało do wyjaśnienia zachowania pokrzywdzonego i
9 9 doprowadzenia do jego oddalenia, a zatem takie, które nie uprawniało J. R. do użycia noża w stosunku do oskarżonego. Dopiero wówczas możliwa była prawidłowa ocena podjętych następnie działań przez B. J., aż do zakończenia zadawania przez niego ciosów pokrzywdzonemu. Z powyższego obowiązku nie wywiązał się Sąd odwoławczy, chociaż skłaniała do tego treść przedstawionych zarzutów. W końcu, za wadliwe należało uznać podsumowanie rozważań Sądu Apelacyjnego, które sprowadzało się do stwierdzenia Z powyższych względów brak było podstaw do zastosowania wobec oskarżonego instytucji obrony koniecznej, a tym samym oceny zdarzenia w aspekcie treści art. 29 k.k.. Tego rodzaju zdanie świadczyło o tym, że skoro w przedmiotowej sprawie nie było podstaw do stwierdzenia, by oskarżony działał w warunkach obrony koniecznej z art. 25 k.k. to brak było też przesłanek do wnioskowania o jego działaniu pod wpływem błędu co do kontratypu obrony koniecznej, określonego art. 29 k.k. Takie wnioskowanie było błędne, skoro instytucje określone przez ustawodawcę w przepisach art. 25 k.k. i art. 29 k.k. mają charakter odrębny. W przedmiotowej sprawie, ewentualne stwierdzenie, że oskarżony nie działał w warunkach obrony koniecznej, otwierało drogę do rozważenia, czy zasadny był zarzut przedstawiony przez apelującą w kontekście przywołanego art. 29 k.k. Wskazać przy tym trzeba, że jednym za warunków zaistnienia obrony koniecznej jest, by zamach był rzeczywisty, a więc istniejący w obiektywnej rzeczywistości. Natomiast przepis art. 29 k.k. dotyczy urojenia istnienia okoliczności wyłączającej bezprawność, np. może dotyczyć urojenia, że zachodzi zamach uzasadniający obronę konieczną. Zamach nie jest więc rzeczywisty. W konsekwencji, dokonana w tej sprawie, kontrola odwoławcza nie spełniała wymogów rzetelnego, obiektywnie przeprowadzonego, postępowania drugoinstancyjnego. Nie można przyjąć, aby nierzetelne prowadzenie postępowania odwoławczego przez nieustosunkowanie się Sądu w należyty sposób do przedstawionych w apelacji zarzutów, mogło być uznane za nie mogące mieć wpływu na treść wydanego wyroku. Powyższe prowadzi do wniosku, że w niniejszej sprawie, we wskazanym wyżej zakresie, miała rzeczywiście miejsce rażąca obraza prawa, o jakiej mowa w art k.p.k., a tym samym zaskarżony wyrok ostać się nie mógł. Mając to na względzie, Sąd Najwyższy uchylił zaskarżone orzeczenie i przekazał sprawę do
10 10 ponownego rozpoznania w postępowaniu odwoławczym, gdyż to na tym etapie doszło do wadliwego procedowania. W trakcie ponownego rozpoznania sprawy, Sąd Apelacyjny powinien raz jeszcze przeanalizować apelację obrońcy i rozpoznać każdy z podniesionych w niej zarzutów oraz rozważyć każde ze wskazanych w jego ramach uchybień, jakie w ocenie autorki tego środka odwoławczego nastąpiły przy orzekaniu w pierwszej instancji, z uwzględnieniem przy tym również argumentów podnoszonych w uzasadnieniu apelacji, a także uwag i wskazań poczynionych w niniejszym uzasadnieniu. Powinien w sposób konkretny ustosunkować się do wskazywanych przez apelującą uchybień i bez używania ogólników wskazać szczegółowo powody, z jakich zarzuty te uwzględnia bądź nie uwzględnia. Rozstrzygnięcie o zwrocie opłaty sądowej od kasacji, wydane na podstawie art k.p.k., wynika z zasadności kasacji obrońcy B. J. Ponieważ przedmiotowy wyrok nie kończy postępowania w sprawie, nie rozpoznano wniosku pełnomocnika oskarżycielki posiłkowej z urzędu o zasądzenie wynagrodzenia za udział w rozprawie przed Sądem Najwyższym.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Barbara Kobrzyńska
Sygn. akt V KK 432/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 4 lutego 2013 r. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSA del. do SN Dorota Wróblewska
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Stanisław Zabłocki (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca) SSA del. do SN Jerzy Skorupka
Sygn. akt III KK 235/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 października 2015 r. SSN Stanisław Zabłocki (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca) SSA del.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)
Sygn. akt V KK 252/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 listopada 2014 r. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc
Sygn. akt IV KK 248/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 marca 2013 r. SSN Roman Sądej (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz SSA del. do SN Dorota Wróblewska
POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 116/14. Dnia 25 czerwca 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Waldemar Płóciennik
Sygn. akt II KK 116/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 czerwca 2014 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 25 czerwca
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt II KK 11/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 4 czerwca 2013 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Eugeniusz
POSTANOWIENIE. Sygn. akt II KK 88/17. Dnia 20 kwietnia 2017 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Waldemar Płóciennik
Sygn. akt II KK 88/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 kwietnia 2017 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 20 kwietnia
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz (sprawozdawca) SSN Jacek Sobczak
Sygn. akt II KK 321/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 26 marca 2014 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz (sprawozdawca) SSN Jacek Sobczak
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc
Sygn. akt IV KK 213/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 października 2012 r. SSN Józef Dołhy (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Krzysztof Cesarz SSA del. do SN
POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz
Sygn. akt II KK 291/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 listopada 2013 r. SSN Kazimierz Klugiewicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 15 listopada
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka
Sygn. akt V KK 376/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 marca 2017 r. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Roman Sądej SSA del. do SN Marzanna
POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz
Sygn. akt V KK 71/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 11 maja 2016 r. SSN Eugeniusz Wildowicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 11 maja 2016 r.,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska
Sygn. akt V KK 298/16 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 lutego 2017 r. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący) SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) SSN Barbara
POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 194/13. Dnia 5 listopada 2013 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Dołhy
Sygn. akt III KK 194/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 listopada 2013 r. SSN Józef Dołhy na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 listopada 2013 r.,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Piotr Hofmański (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
Sygn. akt V KK 86/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 października 2013 r. SSN Piotr Hofmański (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Marta Brylińska
Sygn. akt II KK 172/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 czerwca 2017 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Tomasz Artymiuk SSN Andrzej
POSTANOWIENIE UZASADNIENIE
Sygn. akt III KK 116/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 maja 2014 r. SSN Józef Dołhy na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 22 maja 2014 r., sprawy:
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Barbara Kobrzyńska
Sygn. akt V KK 417/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 17 marca 2015 r. SSN Eugeniusz Wildowicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Józef Dołhy SSN Kazimierz Klugiewicz
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca)
Sygn. akt V KK 336/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 stycznia 2014 r. SSN Henryk Gradzik (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)
Sygn. akt II KK 200/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 stycznia 2014 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Michał Laskowski SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak
Sygn. akt II KK 270/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 24 kwietnia 2013 r. SSN Kazimierz Klugiewicz (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSN Eugeniusz
POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski
Sygn. akt II KK 193/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 sierpnia 2013 r. SSN Michał Laskowski na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 22 sierpnia 2013
POSTANOWIENIE. SSN Andrzej Ryński
Sygn. akt II KK 245/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 27 września 2013 r. SSN Andrzej Ryński na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 27 września 2013 r.,
POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca) Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka
Sygn. akt III KK 276/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 3 lutego 2014 r. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca) Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Rafał Malarski (sprawozdawca) SSN Jacek Sobczak
Sygn. akt V KK 188/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 września 2013 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Rafał Malarski (sprawozdawca) SSN Jacek Sobczak
POSTANOWIENIE. Protokolant Patrycja Kotlarska
Sygn. akt V KK 489/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 listopada 2018 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Dariusz Kala SSN Kazimierz Klugiewicz Protokolant Patrycja
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del.
Sygn. akt II KK 183/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 stycznia 2015 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del.
POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski
Sygn. akt III KK 173/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 23 maja 2017 r. SSN Michał Laskowski na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 23 maja 2017 r.
POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Grzegorczyk
Sygn. akt II KK 301/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 października 2015 r. SSN Tomasz Grzegorczyk w sprawie L. C. skazanego z art. 177 1 i 2 k.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
P O S T A N O W I E N I E
Sygn. akt V KK 415/11 Sąd Najwyższy w składzie: P O S T A N O W I E N I E Dnia 19 stycznia 2012 r. SSN Tomasz Grzegorczyk w sprawie K. S. skazanego z art. 258 1 k.k. oraz art. 55 ust. 3 i art. 56 ust.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)
Sygn. akt IV KK 207/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 czerwca 2017 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Andrzej Ryński (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)
Sygn. akt V KK 77/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 27 lutego 2019 r. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Andrzej Ryński SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Jolanta Grabowska
Sygn. akt IV KK 159/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 listopada 2015 r. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz SSA del.
POSTANOWIENIE. Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka
Sygn. akt V KK 125/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 26 lipca 2017 r. SSN Jerzy Grubba (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Przemysław Kalinowski SSN Rafał Malarski Protokolant Anna Korzeniecka-Plewka
POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski. p o s t a n o w i ł UZASADNIENIE
Sygn. akt III KK 206/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 lipca 2014 r. SSN Michał Laskowski na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 16 lipca 2014 r.,
POSTANOWIENIE. SSN Henryk Gradzik
Sygn. akt V KK 82/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 10 września 2015 r. SSN Henryk Gradzik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 10 września 2015
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Dariusz Czajkowski
Sygn. akt V KK 446/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 maja 2015 r. SSN Jacek Sobczak (przewodniczący) SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca) SSA del. do SN Dariusz
POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik
Sygn. akt II KK 367/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 grudnia 2016 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 20 grudnia
POSTANOWIENIE. SSN Paweł Wiliński
Sygn. akt V KK 474/18 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 grudnia 2018 r. SSN Paweł Wiliński w sprawie J. H. oskarżonego z art. 157 1 i art. 190 1 k.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz
Sygn. akt V KK 336/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 grudnia 2014 r. SSN Kazimierz Klugiewicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 16 grudnia
POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 274/14. Dnia 24 września 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej
Sygn. akt IV KK 274/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 24 września 2014 r. SSN Roman Sądej na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 24 września 2014 r.,
POSTANOWIENIE. SSN Barbara Skoczkowska
Sygn. akt V KK 156/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 4 września 2014 r. SSN Barbara Skoczkowska na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w dniu 4 września 2014 r. sprawy P.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska SSN Roman Sądej (sprawozdawca)
Sygn. akt V KK 222/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 4 września 2014 r. SSN Dorota Rysińska (przewodniczący) SSN Barbara Skoczkowska SSN Roman Sądej (sprawozdawca)
POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik
Sygn. akt II KK 351/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 grudnia 2013 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 grudnia 2013
WYROK Z DNIA 15 GRUDNIA 2011 R. II KK 184/11
WYROK Z DNIA 15 GRUDNIA 2011 R. II KK 184/11 Treść art. 244 k.k., zawierającego komplet znamion określonego w tym przepisie czynu, m.in. polegającego na niezastosowaniu się do orzeczonego przez sąd zakazu
WYROK Z DNIA 28 LISTOPADA 2006 R. III KK 152/06
WYROK Z DNIA 28 LISTOPADA 2006 R. III KK 152/06 Zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 4 czerwca 1990 r. o Policji (Dz. U. 2002 r., Nr 7, poz. 58), czynności operacyjno rozpoznawcze, dochodzeniowo śledcze
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak
Sygn. akt II KK 93/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 kwietnia 2013 r. SSN Włodzimierz Wróbel (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Małgorzata Gierszon SSN Tomasz
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)
Sygn. akt II KK 207/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 stycznia 2015 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Józef Szewczyk SSN Eugeniusz Wildowicz (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III KK 166/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 6 czerwca 2013 r. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jarosław Matras SSN Jacek Sobczak
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Patrycja Kotlarska
Sygn. akt IV KK 240/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 lipca 2019 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Piotr Mirek SSN Włodzimierz Wróbel
POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KK 289/14. Dnia 19 listopada 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Roman Sądej
Sygn. akt V KK 289/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 listopada 2014 r. SSN Roman Sądej na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 19 listopada 2014r.,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka
Sygn. akt III KK 423/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 marca 2014 r. SSN Tomasz Grzegorczyk (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon (sprawozdawca) SSN Andrzej
POSTANOWIENIE. Sygn. akt III KK 305/14. Dnia 8 października 2014 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Szewczyk
Sygn. akt III KK 305/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 października 2014 r. SSN Józef Szewczyk na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 8 października
POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz
Sygn. akt V KK 491/17 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 stycznia 2018 r. SSN Kazimierz Klugiewicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 16 stycznia
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Ewa Oziębła
Sygn. akt II KK 261/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 16 października 2014 r. SSN Andrzej Stępka (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Jacek Sobczak SSN Włodzimierz
POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik
Sygn. akt II KK 167/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 9 lipca 2014 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 9 lipca 2014 r.,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III KK 16/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 30 maja 2017 r. SSN Małgorzata Gierszon (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Michał Laskowski SSN Marek Pietruszyński
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Barbara Kobrzyńka
Sygn. akt V KK 90/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 10 czerwca 2015 r. SSN Roman Sądej (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Kazimierz Klugiewicz SSA del. do SN Mariusz
POSTANOWIENIE. SSN Michał Laskowski. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 listopada 2013 r.,
Sygn. akt III KK 217/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 listopada 2013 r. SSN Michał Laskowski na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 5 listopada
POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz
Sygn. akt III KK 53/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 31 marca 2016 r. SSN Kazimierz Klugiewicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k., po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 31 marca 2016
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSA del. do SN Mariusz Młoczkowski
Sygn. akt II KK 169/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 marca 2013 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSA del. do SN Mariusz
POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del. do SN Piotr Mirek. Protokolant Ewa Oziębła
Sygn. akt II KK 215/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 stycznia 2015 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Włodzimierz Wróbel (sprawozdawca) SSA del. do SN Piotr Mirek Protokolant
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 369/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 20 stycznia 2015 r. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Przemysław Kalinowski SSN Dariusz Świecki (sprawozdawca)
POSTANOWIENIE Z DNIA 18 STYCZNIA 2012 R. V KK 329/11
POSTANOWIENIE Z DNIA 18 STYCZNIA 2012 R. V KK 329/11 Artykuł 21b ust. 8 ustawy z dnia 18 października 2006 r. o ujawnianiu informacji o dokumentach organów bezpieczeństwa państwa z lat 1944 1990 oraz treści
WYROK Z DNIA 9 LUTEGO 2010 R. II KK 176/09
WYROK Z DNIA 9 LUTEGO 2010 R. II KK 176/09 Przestępstwo znieważenia funkcjonariusza publicznego lub osoby przybranej mu do pomocy (art. 226 1 k.k. w brzmieniu nadanym art. 1 ustawy z dnia 9 maja 2008 r.
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki
Sygn. akt III KK 57/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 13 maja 2015 r. SSN Barbara Skoczkowska (przewodniczący) SSN Andrzej Stępka (sprawozdawca) SSN Dariusz Świecki
POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz
Sygn. akt IV KK 362/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 listopada 2016 r. SSN Eugeniusz Wildowicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 22 listopada
POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik
Sygn. akt II KK 354/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 grudnia 2013 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 grudnia 2013
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt V KK 360/12 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 24 kwietnia 2013 r. SSN Piotr Hofmański (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Krzysztof Cesarz SSA del. do SN
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)
Sygn. akt II KK 115/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 czerwca 2014 r. SSN Waldemar Płóciennik (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba SSN Jacek Sobczak (sprawozdawca)
POSTANOWIENIE. SSN Wiesław Kozielewicz
Sygn. akt IV KK 280/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 4 września 2015 r. SSN Wiesław Kozielewicz po rozpoznaniu na posiedzeniu w dniu 4 września 2015 r. sprawy P. L. skazanego z art. 177
POSTANOWIENIE. Sygn. akt V KS 28/18. Dnia 30 stycznia 2019 r. Sąd Najwyższy w składzie:
Sygn. akt V KS 28/18 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 30 stycznia 2019 r. SSN Jarosław Matras (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska SSN Włodzimierz Wróbel w sprawie D. S. oskarżonego
POSTANOWIENIE. SSN Marian Buliński
Sygn. akt III KK 466/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 18 stycznia 2017 r. SSN Marian Buliński na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 18 stycznia 2017
POSTANOWIENIE. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) Protokolant Anna Janczak
Sygn. akt II KK 144/12 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 lutego 2013 r. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Kazimierz Klugiewicz SSN Michał Laskowski (sprawozdawca) Protokolant Anna Janczak
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca)
Sygn. akt IV KK 314/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 12 lutego 2014 r. SSN Jarosław Matras (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) Protokolant
POSTANOWIENIE. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska. Protokolant Anna Janczak
Sygn. akt II KK 384/18 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 listopada 2018 r. SSN Marek Pietruszyński (przewodniczący) SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca) SSN Barbara Skoczkowska Protokolant Anna
POSTANOWIENIE. SSN Eugeniusz Wildowicz
Sygn. akt II KK 269/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 26 października 2016 r. SSN Eugeniusz Wildowicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 26 października
POSTANOWIENIE. SSN Tomasz Grzegorczyk
Sygn. akt IV KK 403/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 11 grudnia 2013 r. SSN Tomasz Grzegorczyk w sprawie S. W. skazanego z art. 177 1 i 2 k.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej na posiedzeniu
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Dariusz Kala SSN Zbigniew Puszkarski (sprawozdawca)
Sygn. akt IV KK 750/18 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 29 stycznia 2019 r. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Dariusz Kala SSN Zbigniew Puszkarski (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Anna Janczak
Sygn. akt II KK 111/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 24 maja 2013 r. SSN Andrzej Siuchniński (przewodniczący) SSN Roman Sądej (sprawozdawca) SSN Andrzej Stępka
POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon
Sygn. akt V KK 156/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 lipca 2015 r. SSN Małgorzata Gierszon na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 22 lipca 2015
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 189/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 15 października 2013 r. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Barbara Skoczkowska (sprawozdawca)
POSTANOWIENIE. Protokolant Katarzyna Wełpa
Sygn. akt V KK 345/15 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 22 marca 2016 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Dorota Rysińska SSN Jan Bogdan Rychlicki Protokolant Katarzyna
WYROK Z DNIA 13 GRUDNIA 2000 R. II KKN 199/98
WYROK Z DNIA 13 GRUDNIA 2000 R. II KKN 199/98 Jeżeli sąd przyjmuje, że popełniono przestępstwo ścigane z oskarżenia prywatnego, to niezależnie od rodzaju skargi i wyrażonej w niej prawnej oceny czynu,
POSTANOWIENIE. SSN Jacek Sobczak
Sygn. akt II KK 94/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 czerwca 2014 r. SSN Jacek Sobczak na posiedzeniu bez udziału stron (art. 535 3 k.p.k.) po rozpoznaniu w dniu 25 czerwca 2014 r., sprawy
POSTANOWIENIE. Protokolant Dorota Szczerbiak
Sygn. akt IV KK 211/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 6 listopada 2014 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Puszkarski SSN Dorota Rysińska Protokolant Dorota
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Sygn. akt III KK 55/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 28 czerwca 2017 r. Prezes SN Stanisław Zabłocki (przewodniczący) SSN Dariusz Kala (sprawozdawca) SSA del.
POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon
Sygn. akt IV KK 210/13 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 27 września 2013 r. SSN Małgorzata Gierszon na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 27 września
POSTANOWIENIE. Sygn. akt IV KK 312/16. Dnia 19 października 2016 r. Sąd Najwyższy w składzie: SSN Józef Dołhy
Sygn. akt IV KK 312/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 19 października 2016 r. SSN Józef Dołhy na posiedzeniu w trybie art. 535 3 kpk po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 19 października 2016r.,
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Jerzy Steckiewicz (sprawozdawca)
Sygn. akt IV KK 406/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 5 kwietnia 2016 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący) SSN Krzysztof Cesarz SSN Jerzy Steckiewicz (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Henryk Gradzik (sprawozdawca) SSN Rafał Malarski
Sygn. akt V KS 3/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 25 maja 2017 r. SSN Dariusz Świecki (przewodniczący) SSN Henryk Gradzik (sprawozdawca) SSN Rafał Malarski Protokolant
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Michał Laskowski (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 32/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 11 marca 2015 r. SSN Michał Laskowski (przewodniczący) SSN Rafał Malarski SSN Józef Szewczyk (sprawozdawca)
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Prezes SN Lech Paprzycki (przewodniczący) SSN Tomasz Artymiuk SSN Przemysław Kalinowski (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 340/15 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 2 grudnia 2015 r. Prezes SN Lech Paprzycki (przewodniczący) SSN Tomasz Artymiuk SSN Przemysław Kalinowski
WYROK Z DNIA 21 CZERWCA 2012 R. III KK 148/12
WYROK Z DNIA 21 CZERWCA 2012 R. III KK 148/12 Doprowadzenie człowieka do stanu nieprzytomności lub bezbronności w rozumieniu art. 280 1 k.k. to zachowania, które nie polegają na użyciu przemocy wobec osoby;
POSTANOWIENIE. SSN Małgorzata Gierszon
Sygn. akt V KK 43/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 11 maja 2016 r. SSN Małgorzata Gierszon na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. w sprawie R. M., skazanego z art. 189 1 k.k. i art. 189
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. Protokolant Danuta Bratkrajc. przy udziale prokuratora Prokuratury Generalnej Krzysztofa Parchimowicza
Sygn. akt IV KK 49/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 10 lipca 2013 r. SSN Wiesław Kozielewicz (przewodniczący, sprawozdawca) SSN Zbigniew Puszkarski SSN Eugeniusz
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca)
Sygn. akt III KK 123/17 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 8 listopada 2017 r. SSN Tomasz Artymiuk (przewodniczący) SSN Małgorzata Gierszon SSN Jerzy Grubba (sprawozdawca)
POSTANOWIENIE. SSN Waldemar Płóciennik
Sygn. akt II KK 265/16 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 26 października 2016 r. SSN Waldemar Płóciennik na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 26 października
WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)
Sygn. akt II KK 298/14 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 7 listopada 2014 r. SSN Rafał Malarski (przewodniczący) SSN Józef Dołhy SSN Jarosław Matras (sprawozdawca)
POSTANOWIENIE. SSN Kazimierz Klugiewicz
Sygn. akt V KK 334/14 POSTANOWIENIE Sąd Najwyższy w składzie: Dnia 4 lutego 2015 r. SSN Kazimierz Klugiewicz na posiedzeniu w trybie art. 535 3 k.p.k. po rozpoznaniu w Izbie Karnej w dniu 4 lutego 2015