Realizm utracony. Realism lost. Beata Bigaj Kinga Nowak Rafał Pacześniak Grzegorz Wnęk

Transkrypt

1 Realizm utracony Realism lost Beata Bigaj Kinga Nowak Rafał Pacześniak Grzegorz Wnęk 1

2 Realizm utracony Kontrapost Stowarzyszenie Artystów Kontrapost zostało zainicjowane w 2001 roku (rejestracja w KRS dzięki zaangażowaniu Iwony Dobrzańskiej) przez grupę malarzy zjednoczonych ideą twórczości figuratywnej, tematycznej, zaangażowanej, odnoszącej się do problemów człowieka we współczesnym świecie, dalekiej jednak od tendencji związanych z powszechnym na początku lat 2000 pop artem. Malarstwo Kontrapostu zwrócone jest od początku w stronę indywidualizowania formy malarskiej. Chodzi o rodzaj takiego penetrowania problemów, który musi zaniepokoić autorów stawiających swoimi pracami pytania oraz widzów chcących być aktywnymi uczestnikami tego problemu napisał Grzegorz Wnęk w publikacji towarzyszącej wystawie Na obraz i podobieństwo. W skład grupy wchodzili głównie absolwenci krakowskiej Akademii Sztuk Pięknych z pracowni malarskich Jacka Waltosia i Stanisława Rodzińskiego. Jednak bezpośrednim inicjatorem powstania grupy był Grzegorz Bednarski. Początkowo stowarzyszenie liczyło kilkanastu artystów różnych dziedzin, z czasem uformowała się grupa składająca się z kilku osób, w tym najczęściej uczestniczący w wystawach objętych programem Kontrapostu: Beata Bigaj, Kinga Nowak, Rafał Pacześniak i Grzegorz Wnęk. Stowarzyszenie zorganizowało wystawy: 2001 Na obraz i podobieństwo, Galeria Krypta u Pijarów, Kraków; 2001 Piękno sugestii, Miejski Ośrodek Kultury, Olsztyn; 2003 ryba, bacon i ćwierć wołu, Galeria ZPAP Pryzmat, Kraków, Muzeum Lubuskie im. J.Dekerta, Gorzów Wielkopolski; 2004 Bigaj, Kubiak, Nowak, Wnęk, CSW Solvay, Kraków. The Kontrapost Artists Association was founded in 2001 (registered with Companies House thanks Iwona Dobrzańska s work) by a group of painters united round a common idea of figurative art socially engaged, focused on concrete motifs, devoted to man and his problems in contemporary world but far from the ideas associated with the pop art of the early 2000s. Since its inception, Kontrapost painting has been centered on individualized artistic form. It is about penetrating problems in such a way that would satisfy the artists who ask questions through their paintings as well as the audience who want to be active participants of the situations in question as Grzegorz Wnęk wrote in a paper accompanying the In Our Image and Likeness exhibition. The group consists mainly of graduates of the Academy of Fine Arts in Krakow, educated by its professors Jacek Waltoś and Stanisław Rodziński. The main founder of the group was Grzegorz Bednarski. In the beginning, the association united about a dozen artists from different fields. The group gradually took the present shape of a few closely connected painters, including those who most often participate in Kontrapost exhibitions: Beata Bigaj, Kinga Nowak, Rafał Pacześniak and Grzegorz Wnęk. So far the association has organized the following exhibitions: 2001 In Our Image and Likeness, Krypta u Pijarów Gallery, Krakow; 2001 The Beauty of Suggestion, the City Center of Culture, Olsztyn; 2003 fish, bacon and a quarter of an ox, Galeria ZPAP PRYZMAT, Krakow, Muzeum Lubuskie im. J.Dekerta, Gorzów Wielkopolski; 2004 Bigaj, Kubiak, Nowak, Wnęk, CSW Solvay, Krakow. 2

3 Realizm utracony Realizm, ale jaki? Małgorzata Kitowska Łysiak Realism but of what kind? Małgorzata Kitowska Łysiak Czy i jaki mieliśmy w Polsce powojennej realizm, zastanawiała się wiele lat temu Elżbieta Grabska. Jej rozważania pozostały bez wyrazistej konkluzji. Tradycja realizmu/realizmów w historii naszej sztuki, począwszy od końca XVIII wieku do dzisiaj, w ogóle nie została przebadana, jakby oczywiste dla wszystkich było to, że realizm był, jest i będzie. Ale przyczyny są bardziej złożone: badaczy sztuki, zwłaszcza XX wieku, znacznie bardziej fascynuje tradycja awangardowa i jej przemiany; przymykają zaś oko na to, co wydarzyło się bądź wydarza obok, w tle, i co w gruncie rzeczy stanowi dla awangardy niezbędny kontekst. Awangarda bez tła, bez tych, którzy pozostają z boku, a niekiedy nawet w tyle, nie byłaby awangardą, bo nie miałaby komu i czemu przewodzić. Dowódca musi mieć wojsko, inaczej jest szarakiem, przeciętniakiem, którego nic nie wyróżnia. Oczywistość, że realizm był, jest i będzie znajduje potwierdzenie w artystycznych doświadczeniach kolejnych generacji. Można byłoby powiedzieć, że niemal każde pokolenie ma swój własny realizm, a nawet kilka. I byłaby to prawdopodobnie uwaga słuszna nawet wówczas, gdybyśmy za wszelką cenę pojęcie to (realizm) chcieli identyfikować ze sztuką zwaną przedstawiającą bądź figuratywną, a tak się właśnie potocznie przyjęło. W Polsce, to prawda, nie mieliśmy Courbeta; w dziejach naszego malarstwa jego rolę spełnia od biedy Aleksander Gierymski i społecznicy Kotsis wespół z Szermentowskim, żeby tylko przypomnieć najbardziej znane nazwiska. Niektórzy autorzy widzą realistów również w Matejce i w Malczewskim, z czym o tyle można się zgodzić, że obaj uwiarygodniali detale swoich malarskich kompozycji, ale przecież nie pragnienie wywołania pozoru rzeczywistości, które Linda Nochlin uznaje za główną cechę wszystkich postaci realizmu, stanowiło sedno ich postawy wobec świata i sztuki. Niewiele wspólnego z realizmem impresjonistów ma nasza rodzima wersja impresjonizmu warszawskiego (Pankiewicz, Podkowiński) z gruntu urodziwa, pięknoduchowska, o czym świadczą tyleż motywy, co sposób ich traktowania. Trudno być może nawet dziwić się, że u nas postimpresjonizm (koloryzm), jako sztuka uwolniona od XIX wiecznych bogoojczyźnianych obowiązków, miał się długo i dobrze, a ślady jego dominacji w malarstwie i szkolnictwie odczuwaliśmy przez wiele powojennych dekad. Po wojnie nie było jednak już tak jednostajnie, jak przed nią pojawiły się realizmy alternatywne: tradycyjne i nowoczesne. Pierwsze to socjalistyczny (w treści) i ten spod znaku Grupy Malarzy Realistów (Garboliński, Kaczmarski, Krajewscy, Krawczyk i inni); do drugiej grupy można byłoby zaliczyć: realizm spotęgowany Kantora, własny bo jak go inaczej nazwać Wróblewskiego, nowofiguratywny, hiper realizm, malarstwo transawangardowe lat 80. ubiegłego wieku, czyli nową ekspresję, a także późniejszą, neobanalistyczną ofertę Grupy Ładnie. Przytaczam tu hasła, nazwy kierunków i grup, w wielkim uproszczeniu zarysowując rozległość realistycznych poetyk, które zaniechane już dzisiaj bądź tylko wyciszone stanowią background dla Many years ago, Elżbieta Grabska wondered whether there ever was anything like realism in postwar Polish art. She never came to a final conclusion in her reasoning. The tradition of realism, or possibly realisms, in the history of our art, starting from the late 18th century up till now, has never been explored just as if every one thought that its presence in Polish art has always been obvious. The reasons for this phenomenon are, however, more complex art historians, especially those who concentrate their research on the art of the 20th century, are much more fascinated with avant garde tradition and its dynamics and they overlook everything that has happened in the background and that constitutes the indispensable context of avant garde art. Without those in the background, on the side, or even falling behind, there would be no avant garde as there would be no status quo to be challenged and overtaken. Without an army behind him, any commander appears as in no way different from a simple private. Treating realism as an obvious part of the Polish artistic tradition finds its expression in the experience of many consecutive generations. One could say that almost every generation have their own realism, or even a few realisms. Such a stipulation would probably be justified even if one were determined to identify the concept of realism as such only with figurative art, as it is commonly viewed. It is true that there was no Courbet in the history of Polish painting although Aleksander Gierymski, as well as the so called social workers Kotsis and Szermentowski just to mention a few most important names, could be treated as his counterparts. Some researchers classify as realist painters also Matejko or Malczewski which is true only as far as close realistic depiction of real details in their paintings is concerned but not as much so when one thinks of realism as striving to create a pretence of reality as Linda Nochlin captures the main feature of any kind of realism. There is also not much in common between the realism of the impressionist painters and our local version of Warsaw impressionism represented by Pankiewicz and Podkowiński rather pretty and carefree, which is visible not as much in the themes for their paintings as in their approach to them. There might be nothing surprising in the fact that the Polish post impressionism (colorist art), perceived as art freed from the patriotic duties that it served in the 19th century, lived a long and successful life and that the influences of its domination in art and education were visible for many postwar decades. Postwar years were not, however, as homogenous as the pre war times alternative realisms, traditional as well as modern, sprang out and started competing with each other. The traditional stream was represented by the socialist art of the Realist Painters Group (Garboliński, Kaczmarski, Krajewscy, Krawczyk and others); the modern one by Kantor s realism intensified, the individual realism of Wróblewski, hyper realism, trans 3

4 Realizm utracony aktualnych doświadczeń wielu twórców, zwłaszcza tych, którzy uchylają rolę innych tradycji artystycznych. Dzisiaj bowiem nie sposób mówić o jednym realizmie. Każdy realizm po Courbecie jest realizmem z przymiotnikiem. Co więcej zauważa Linda Nochlin już w XIX wieku, w ramach jednego kierunku, [ ] pragnienie utrwalenia prawdy o naturze en plen air wiodło Moneta w przenoszeniu postrzeżeń na płótno do malowania szerokiego, zacierającego kontury, podczas gdy w tym samym czasie w Anglii Ford Madox Brown usiłował robić to samo, w tych samych warunkach, za pomocą ostrego konturowania i drobiazgowo wypracowanej faktury. Obecnie, nawet jeśli mówimy o zjawiskach z gruntu nie mających nic wspólnego z obserwacją rzeczywistości i z jej odtwarzaniem na płótnie, częstokroć odnosimy się właśnie do realizmu; nad realizm, realizm magiczny, realizm fantastyczny to niejako realizm wywrócony na opak. Dziewiętnastowieczny realizm był punktem zwrotnym w sztuce, a wszelkie jego późniejsze mutacje, powstające w rezultacie kolejnych doświadczeń kulturowych, rangę tego zjawiska podkreślają. Obszar artystycznych doświadczeń, który aktualnie można objąć owym pojęciem, kluczowym dla europejskiej sztuki przedstawiającej trzech ostatnich stuleci, jest wyjątkowo szeroki. Można byłoby zresztą zastanawiać się czy właśnie przedstawieniowość nie jest tą cechą sztuk wizualnych, która pozwala na znacznie więcej przekształceń w obrębie języka wypowiedzi niż nieprzedstawieniowość. Od kilku dekad na Zachodzie próbuje się zrekapitulować ów stan rzeczy, niejako podsumować tradycję realizmu. W 1983 roku w Centre Pompidou Jean Clair przygotował wystawę Les Realismes; natomiast na przełomie 2005 i 2006 roku madryckie Thyssen Bornemisza Museo pokazało ekspozycję Mimesis. Modern Realism to zaledwie dwa przykłady tego rodzaju przedsięwzięć. U nas, jak wspomniałam, wciąż nie podjęto próby, która miałaby perspektywę historyczną i obejmowałaby całościową (na tyle, na ile to możliwe) refleksję nad zagadnieniem reprezentacji rzeczywistości w sztuce nad jej kulturowo społecznymi źródłami i kontekstami, relacjami pomiędzy różnymi dyscyplinami oraz artystycznymi wyznacznikami. Jeżeli odbywają się wystawy, są skromne, a ich rola polega przede wszystkim na zwróceniu uwagi na to, iż sztuki przedstawiające mają się zgoła przyzwoicie. Kilka lat temu (2002) w Zamku Ujazdowskim pokazano ekspozycję pod deklaratywnym, hasłowym tytułem Rzeczywiście. Młodzi są realistami. Udział w niej wzięli artyści uprawiający tak różną twórczość, i pracujący w tak różnych mediach, jak Paweł Althamer, Cezary Bodzianowski, Agata Bogacka, Maurycy Gomulicki, Marcin Maciejowski, Joanna Rajkowska, Iwo Rutkiewicz (wymieniam niektórych). Kurator wystawy, Stach Szabłowski mówił, że w pojęciu realizm ważniejsze jest dla niego real niż avant garde painting of the 80s, known as the new expression, and the neo banal works of the Prettily Group. What I draw here in the form of those names and groups is a simplified picture of the different realist poetics which now totally abandoned or only less visible constitute the background for the present experience of many painters, especially those who question the role of other artistic traditions. It is, thus, impossible to speak of one realism today. After Courbet, every realism is a realism with an adjective. What is more, as Linda Nochlin notices, even as early as in the 19th century, as part of the same art movement, striving for capturing the truth about nature en plen air led Monet to translate his observation onto wide canvases with blurred contours whereas in England Ford Madox Brown was at the same time trying to achieve the same goal in the same conditions by clear contours and carefully used texture. Now we refer to realism even when discussing phenomena that have nothing to do with observing the reality and translating it into a painting. Magic realism, fantastic realism, hyper realism they can all be viewed as realism turned inside out. The 19th century realism was a turning point for all art and all its mutations, created as a result of particular cultural experience, underline its real importance. The area of artistic experience which the term, vital for figurative art in Europe for the last three centuries, can now be viewed to comprise is exceptionally broad. One could even wonder if figuration is not the feature of visual art which allows for much more freedom in the language of expression than simple depiction. Attempts to recapitulate the status quo and summarize the tradition of realism have been made in the West for several decades. In 1983, Jean Clair prepared an exhibition entitled Les Realismes in Centre Pompidou; between 2005 and 2006, the Thyssen Bornemisza Museo in Madrid organized an exhibition entitled Mimesis. Modern Realism those are only two out of many endeavors of this kind. In Poland, as I have already mentioned above, there has been no attempt to organize such an event which would put realism in Polish art in a proper historical perspective and capture the phenomenon of representing reality in art as holistically as possible with its cultural and social sources and contexts, as well as its relations with different disciplines and artistic determinants. Even when exhibitions are organized, they are rather modest and their role is only to draw the attention of the audience to the fact that realist art is doing well. A few years ago, in 2002, there was an exhibition organized in the Ujazdowski Castle entitled Rzeczywiście. Młodzi są realistami (Eng. Really. The Young are Realist Artists). Among the artists whose works were exhibited were Paweł Althamer, Cezary Bodzianowski, Agata Bogacka, Maurycy Gomulicki, Marcin Maciejowski, Joanna Rajkowska, Iwo Rutkiewicz, just to mention a few names varying considerably both 4

5 Realizm utracony izm : Realizm, czyli link do realności, realizm, czyli odwołanie do realiów, realizm, czyli trzeźwe spojrzenie na rzeczywistość. To nic nowego, wszak realizm zawsze oznaczał link do realności, chociaż niekoniecznie akurat trzeźwe na nią spojrzenie. Prezentacja nie spotkała się z aplauzem krytyków, niemniej wywołała ducha, pokazała, że jakiś realizm jest nadal żywy, a ponadto pokazała, w jakim celu i w jaki sposób młodzi do rzeczywistości pozaartystycznej się odnoszą i jak ją w swojej sztuce wykorzystują. Dlaczego więc dzisiaj inni młodzi mówią o realizmie utraconym? Jako o raju utraconym? Ale każdy z nich ów realizm /raj odnajduje, tyle, że jest on własny. Artyści stosują przecież od dawna nie tylko techniki własne, mieszane, ale także style, konwencje itp. Dlaczego więc nie można byłoby mieszać realizmów? Tak się dzieje. Czy jednak taki mieszany realizm jest jeszcze realistyczny? W czym owa rzeczywistościowość obrazu miałaby się przejawiać? Okazuje się, że nie tylko w malowaniu tego, co przynoszą doznania zmysłowe, a przede wszystkim nie tylko w malowaniu z oka, nie tylko w opowiadaniu świata. Młodzi z Kontrapostu piszą, że interesuje ich zobaczenie świata w całości, z jego czasowym i przestrzennym skomplikowaniem, przeczuciem tego, co nieuchwytne i nienazwane i że da się to [ ] być może wyrazić najpełniej właśnie poprzez obraz, który przychodzi do malarza. Chciałoby się od razu zapytać: przychodzi skąd? Najprościej byłoby pewnie odpowiedzieć: spoza nas. Przychodzi spoza nas. Jest nie tylko widzialny, nie tylko uświadomiony, ale może być także nieoczekiwany, niejasny, tajemniczy, dany na nieznanych prawach. Przychodzi spoza nas i nakłada się na to, co w nas i wokół nas. Tym samym staje się sumą owych, często niekompletnych, niepewnych, danych, zyskuje pełnię. Potwierdzają to prace Beaty Bigaj, Kingi Nowak, Rafała Pacześniaka i Grzegorza Wnęka. Każdy z nich wadzi się z rzeczywistością i z malarstwem po swojemu, ale w każdym przypadku pojedynczy obraz jest ową sumą niedokładnych danych. Z drugiej strony: każdy dostarcza widzom odrębnych niepewnych danych, ale wspólny pokaz staje się ich (danych) sumą, całością, która mówi o postawie i pokrewnych wyborach artystycznych młodych malarzy. Beata Bigaj obrazuje człowieka wyalienowanego, zawieszonego w próżni (Peter), pozbawionego kulturowego oparcia. Jak wojerystka (Kiedy jesteś sam), przygląda się swoim bohaterom, nierzadko w sytuacjach intymnych, po czym komponuje dynamiczne układy z malowanych mięsiście, brutalnie zarysowanych, a nawet zdeformowanych, figur w dramatycznych pozach. Zgrzytliwa, celowo nieprzyjemna kolorystyka jej prac wydaje się tyleż manifestacją zerwania z tradycją koloryzmu, co prowokacją wymierzoną w widza niewrażliwego społecznie. Inaczej u Kingi Nowak: jej nowe prace uderzają świeżością motywów, które można określić jako turystyczne czy też archeologiczno antropologiczne (Archeologia, Instrument). Malowane płasko, odważnie rozjaśnionymi barwami, wydają się nie tylko dekoracyjne, ale również intrygująco świetliste, jakby doświetlone in their artistic creation and in the media used. The curator of the exhibition, Stach Szabłowski, said that it is the real rather than the ism that is more important for him in the notion of realism itself: Realism, that is a link with the real, realism referring to the reality, realism a sober view on the reality. There is nothing particularly new in such a definition realism has always been perceived as a link with the real although not necessarily as a sober view on the reality. The exhibition did not gain much appreciation among the critics but it did raise the spirit of realism and showed that in some form it is still alive, presenting how young artists perceive the outside reality and how they use it in their art. Why is it, then, that young artist speak about realism lost? Is it their vision of a paradise lost? Does every one of them manage to find their own individual version of realism / paradise? They have been using their own techniques mixed with different conventions and styles for a long time now. Why should they not mix different realisms? That is exactly what they are doing. Is this mixed realism still realism, though? How is the realism of the picture achieved and revealed? It seems that it is not only in expressing the sensually verifiable experience, not in painting what one can physically see with their eyes, but in telling a story about the reality that the reality finds its full expression. Young artists from the Kontrapost group say that they are mainly interested in seeing the world as a whole, with all its temporal and spatial complexity, with a sense of all that is ungraspable and unnamed and that such an effect can be achieved most fully through the kind of painting that comes to the painter. One is immediately compelled to ask: where does it come from? The simplest answer is probably: from the outside. It comes from the outside. It is not only visible, not only consciously realized but also unexpected, unclear, mysterious, given on unknown terms. It comes from the outside and overlaps with what is inside us and around us. Thus, it becomes a sum of all the data, incomplete and uncertain as it may be; it becomes full. The works of Beata Bigaj, Kinga Nowak, Rafał Pacześniak and Grzegorz Wnęk seem to confirm that. Every one of those painters has their own vision of reality and of painting and they all create pictures that are individual sums of imprecise data. On the other hand, they all provide their audience with sets of incomplete data which, put together in a joined exhibition, become a sum, a whole which expresses the common approach and unified artistic choices of the young artists. Beata Bigaj shows man alienated, hanging in the void (Peter), deprived of his cultural basis. Like a voyeur (Kiedy jesteś sam; Eng. When You Are Alone), she looks at the subjects of her painting, often in intimate situations, and composes dynamic sets out of fleshly painted, brutally drawn, or even deformed, figures in dramatic poses. The violent, often unpleasant, colors of her works seem to serve both as a manifestation of breaking off with the colorist art tradition and as a provocation aimed at a socially indifferent 5

6 Realizm utracony słońcem w zenicie przyciągają wzrok. Rafał Pacześniak podejmuje stary motyw pracowni malarskiej i odbicia w lustrze. W pracowni pojawia się nie tylko przygotowująca się do pozowania lub pozująca modelka, ale również gotowy obraz. Lustro odbija i postać modelki, i postać artysty przy pracy. To obrazy, których gęsty, niedbały sposób malowania, akcentowanie wibrowania malarskiej materii, koresponduje z obiektem zagraconą przestrzenią pracownianego wnętrza, w którym trudno rozróżnić jakiekolwiek drobiazgi poza malarskim atrybutem (sztalugami). Kompozycje Rafała Pacześniaka są zresztą jedynymi na wystawie obrazami o charakterze autokomentarza nie odnoszą się do przestrzeni zewnętrznej, ale bez wątpienia, podobnie jak pozostałe, dotyczą bezpośrednio sytuacji ludzkiej, egzystencjalnej. Grzegorz Wnęk prowadzi pędzel bardziej powściągliwie, skupia się na konkrecie postaci, przedmiotu czy sytuacji, odwołuje czasami do mitologii (Antygona), metafory (Kulisty), ale generalnie sięga do tych emocji, które funduje nam codzienność. Sumując, trzeba byłoby powiedzieć, że u Beaty Bigaj, Rafała Pacześniaka, Grzegorza Wnęka wyraziściej dochodzi do głosu wspomniana perspektywa egzystencjalna. Wydaje się, że ich sztuka ma bardziej swoje źródło w obserwacji świata, niż w owych snach i przeżyciach, o których czytamy w manifeście. U nich też widoczna jest większa troska i dbałość o to, aby znaleźć klucz do malarskiej reprezentacji rzeczywistości. W przeciwieństwie do nich, Kinga Nowak robi wrażenie kogoś, kto uwolnił się od podobnego dyktatu i wchodzi z rzeczywistością w alians zupełnie innej natury swoimi metaforycznymi obrazami (jej Pompeje to nie Villa dei Misteri, lecz fryz utworzony przez sylwetki turystów) puszcza do widza oko, pokazuje, że ma dystans, że nie jest zatopiona w powinnościach. Ale nic tu nie jest czyste, jednoznaczne, w żadnym przypadku. Beata Bigaj niedomalowuje swoich figur (Niedokręcona), jakby sygnalizowała, że nie obraz ją interesuje, lecz to, co było przed nim zobaczone, przeżyte. Rafał Pacześniak maże po płótnie (Martwa natura, Odbicia II), jakby miał za nic widza, jego potrzeby, przyzwyczajenia i upodobania. Grzegorz Wnęk przechodzi od konkretu linii (Emigrant) do form rozpływających się w materii pigmentu (Kulisty) czy przezeń pochłanianych (Las). Kinga Nowak robi swego rodzaju unik traktuje rzeczywistość jako punkt zaczepienia dla oka (Archeologia), pretekst do pokazania, w jaki sposób wyzwala się z malarskich konwencji. Każdy snuje własną opowieść. I po swojemu wywołuje pozór rzeczywistości. viewer. It is different with Kinga Nowak her newer works strike with the freshness of motifs which can be described as touristic or archeologically anthropologic (Archeology, Instrument). Painted flatly, in boldly lightened colors, they seem not only decorative but also intriguingly bright, as if lightened up with the sun in zenith; they draw attention to themselves. Rafał Pacześniak takes up the old motif of an artistic studio and mirror reflections. What they show is not only a model preparing herself for posing but also a finished picture. The mirror reflects both the figure of the model and the one of the painter at work. Those are pictures whose thick, careless manner of creation, in affirmation of the vibrations of the artistic matter, corresponds well with the painted object the messy inside of the painter s studio where it is difficult to precisely identify anything except for the artist s attribute in the form of the easel. Rafał Pacześniak s compositions are the only paintings on the exhibition which can be seen as auto commentary they do not refer to the outside space but, just as all the others, comment directly on the nature of man s existence. Grzegorz Wnęk leads his paintbrush with more restraint, he centers on the concrete of the figure, an object or a situation, sometimes referring to mythology (Antigone), metaphor (Spherical), but drawing generally on the basic emotions that constitute our everyday reality. To sum up, one could certainly say that the painting of Beata Bigaj, Rafał Pacześniak, Grzegorz Wnęk is more visibly centered on the existential dimantion of the reality. It seems that their art has its source more in direct observation of the outside world than in the dreams and experiences that they refer to in their manifesto. They also display more care and attention to looking for an artistic key to successful representation of the reality. Contrary to their art, Kinga Nowak seems freed from such a dictate and forms a totally different kind of alliance with the reality with painitings that are deeply metaphorical (her Pompeii is not Villa dei Misteri but a frieze composed of the silhouettes of the tourists), winking at the viewer, showing her distance, freedom from any obligation. Nothing, however, is clear and unambiguous in any of the cases. Beata Bigaj leaves her figures unfinished (Untightened up), as if she were signaling that it is not the painting but what preceded it the object observed and experienced that is of true interest to her. Rafał Pacześniak spreads paint on the canvas (Still Life, Reflections II), as if he did not care about the viewer, his or her needs, expectations and inclinations. Grzegorz Wnęk goes from the concreteness of the contour (Emigrant) to forms melting in the matter of the pigment (Backstage) or consumed by it (Forest). Kinga Nowak evades the problem, treating reality as a starting point for her observations (Archeology), a pretext that she uses to show how she can free herself from artistic conventions. Everybody tells their own story and creates a pretence of reality in their own way. 6

7 Realizm utracony Realizm utracony Realism lost Zawarte w tej wystawie obrazy powstały z potrzeby przedstawienia świata i ukazania jego złożoności. W tytule odzwierciedla się tęsknota za malarstwem realistycznym, przedstawiającym. Ten realizm rozumiemy jednak jako interpretację świata, obrazowanie nie poprzez wtórne odwzorowanie, a poprzez indywidualną formę. Rzeczywistość ukazana w obrazach jest często narracyjna, spiętrza i nakłada się w niej czas i przestrzeń. Interesuje nas opowieść, wielowarstwowa i wielowątkowa. Obrazy powstają zarówno z obserwacji świata, jak i z przeczuć, wspomnień, snów, powidoków wydarzeń. Wydaje się, że takie podejście otwiera szansę dotarcia do tego, co leży głębiej, pod powierzchnią realnego przedstawienia. Zobaczenie świata w całości, z jego czasowym i przestrzennym skomplikowaniem, przeczuciem tego, co nieuchwytne i nienazwane, można prawdopodobnie wyrazić najpełniej właśnie poprzez obraz, który przychodzi do malarza. Paintings displayed on this exhibition result from the need to present the world in all its complexity. The title reflects the painters longing for art that would be realistic, depictive. However, we do not understand realism as uncreative copying, depiction of the reality but as a medium of interpretation, depiction through an individual, creative form. The reality shown in our paintings is often narrative, it piles up and mixes time and space. We are interested in the story, multi layered and multi dimensional as it might be. The pictures result from direct observation as well as from feelings, premonitions, memories, dreams, reflections of events. It seems that such an approach gives us a chance to grasp what lies deeper, under the surface of simple realistic depiction. To see the world as a whole, with all its temporal and spatial complexity, a feeling for what is ungraspable and unnamed, can perhaps be most fully expressed exactly through the kind of painting that comes to the painter. 7

8 Realizm utracony Beata Bigaj Urodzona w 1972 roku w Chrzanowie. Współtworzy Stowarzyszenie Artystów Kontrapost. Absolwentka Wydziału Grafiki ASP w Krakowie (dyplom w Pracowni Litografii prof. Romana Żygulskiego w 1997). W roku 2005 otrzymała tytuł doktora na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie (promotor: prof. Stanisław Rodziński). Adiunkt w Katedrze Reklamy, Grafiki Komputerowej i Nowych Mediów w Wyższej Szkole Informatyki i Zarządzania w Rzeszowie. Współpracuje z Krakowską Akademią im. Andrzeja Frycza Modrzewskiego obecnie w Pracowni Malarstwa na Wydziale Architektury i Sztuk Pięknych. Od 2011 członkini Międzynarodowego Stowarzyszenia Focus Europa (Neudrossenfeld, Niemcy). Stypendystka fundacji The Elizabeth Greenshields Foundation (1994) oraz laureatka Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Młoda Polska (2008). Laureatka Grand Prix Konfrontacji Najmłodszych Artystów Krakowskich i Bratysławskich, Myślenice (1998) oraz nagrody D Ann i Gus a Mazocca, Kraków (1996). Finalistka konkursów: Jesienne Konfrontacje Triennale Polskiego Malarstwa Współczesnego Rzeszów (2007, 2010); Triennale Młodego Malarstwa konkurs im. Mariana Michalika, Miejska Galeria Sztuki w Częstochowie (2004, 2007); Dante na papierze, Rawenna we Włoszech, Warszawa. Obrazy w kolekcjach: im. J.J Haubenstocków w Muzeum Narodowym (Kraków) oraz Muzeum Wojska Polskiego (Warszawa). Wybrane wystawy indywidualne: 2010 Outsiderzy, BWA, Rzeszów; Malarstwo, Galeria Pierwsze Piętro, Opole; Malarstwo, Galeria van Golik, Warszawa; Idol /wokół tematu, Galeria Pryzmat, Kraków; 2008/2009 Idol, Galeria B1, Berlin; 2008 Postać, Miejska Galeria Sztuki w Łodzi, Galeria Bałucka; 2007 Zbudowani, Galeria Lufcik, Warszawa; 2005 Figura i odniesienie, Galeria Krypta u Pijarów, Centrum Sztuki Współczesnej Solvay, Kraków; 2000 Beata Bigaj, Galeria Gil, Kraków; 1999 Obrazów studia zebrane, Galeria Garbary 48, Poznań. Wybrane wystawy zbiorowe: Kraków: Muzeum Narodowe, Galeria Dominika Rostworowskiego; Warszawa: Galeria van Golik; Szczecin: Muzeum Techniki i Komunikacji; Rzeszów: BWA, Częstochowa: MGS; Płocka Galeria Sztuki; Galeria Sztuki i Stary Ratusz w Legnicy; Zamek w Kulmbach w Niemczech; Rawenna we Włoszech. Born in Chrzanow in Co founder of the Kontrapost Artists Association. She graduated from the Faculty of Graphic Design of the Academy of Fine Arts in Krakow (she defended her MA diploma under the supervision of professor Roman Żygulski in 1997). In 2005, she defended her PhD at the Faculty of Painting of the Academy of Fine Arts in Krakow (under the supervision of professor Stanisław Rodziński). She now works as an assistant at the Chair of Commercial Art, Computer Graphics and New Media of the University of Information Technology and Management in Rzeszow. She also works as an assistant in the Painting Cathedral of the Architecture and Fine Arts Faculty of Andrzej Frycz Modrzewski Krakow University. Since 2011 she is a member of the International Focus Europa Association (Neudrossenfeld, Germany). She is a holder of the Elizabeth Greenshields Foundation scholarship (1994) and a laureate of the Young Poland scholarship founded by the Polish Ministry of Culture and National Heritage (2008). She won the Grand Prix of the Youngest Artists from Krakow and Bratislava Confrontation (Myslenice 1998) as well as the D Ann and Gus Mazzocca Prize (Krakow 1996). She was a finalist of numerous competitions: Autumn Confrontations Contemporary Polish Painting Triennale (Rzeszow 2007, 2010); Young Painting Triennale Marian Michalik Competition, The City Gallery of Art in Częstochowa (2004, 2007); Dante on Paper, Ravenna, Italy, and Warsaw. Paintings in collections: the J.J Haubenstock Collection in the National Museum in Krakow, Museum of the Polish Army in Warsaw. Selected individual exhibitions: 2010 Outsiders, Artistic Exhibition Bureau, Rzeszow; Paintings, Pierwsze Piętro Gallery, Opole; Paintings, Galeria van Golik, Warsaw; Idol /wokół tematu, Pryzmat Gallery, Krakow; 2008/2009 Idol, B1, Berlin; 2008 Postać, the City Gallery of Art in Łódź, Bałucka Gallery; 2007 Zbudowani, Lufcik Gallery, Warsaw; 2005 Figura i odniesienie, Krypta u Pijarów Gallery, Solvay Contemporary Art Center, Krakow; 2000 Beata Bigaj, Gil Gallery, Krakow; 1999 Obrazów studia zebrane, Garbary 48 Gallery, Poznan. Selected group exhibitions: Krakow: The National Museum; Dominik Rostworowski s Gallery; Warsaw: Galeria van Golik; Szczecin: Museum of Technology and Communication; Rzeszow: Artistic Exhibition Burea; Częstochowa: The City Gallery of Art; Płock: Płock Art Gallery; Legnica: The Gallery of Art and the Old Townhall; Kulmbach: the Kulmbach Castle; Ravenna, Italy. 8

9 Prawy do lewego lub dobre stosunki olej na płótnie, cm, 2011 Right to Left or Good Terms oil on canvas, cm,

10 Kiedy jesteś sam II olej na płótnie, cm, 2010 When You re Alone II oil on canvas, cm, 2010 Niedokręcona żarówka, ptak i inne problemy z cyklu Zabawy olej na płótnie, cm, 2010/2011 An Untightened Light Bulb, a Bird and Other Problems from the Games cycle oil on canvas, cm, 2010/

11 11

12 Peter olej na płótnie, cm, 2010 Peter oil on canvas, cm, 2010 Intrygujący przypadek pewnej grupy olej na płótnie, cm, 2011 The Intriguing Case of a Certain Group oil on canvas, cm,

13 13

14 Realizm utracony Kinga Nowak Urodzona w 1977 roku w Krakowie. Współzałożycielka Stowarzyszenia Artystów Kontrapost. Absolwentka Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie w pracowni prof. Jacka Waltosia. W latach 1998/99 studentka Wydziału Germanistyki UJ. W latach 2000/2001 stypendystka programu Socrates Erasmus, studia w École Nationale Supérieure des Beaux Arts w Paryżu. Wykładowca w University of the Arts, London College of Communication (2008) w ramach Erasmus Mobility Grant. Od 2002 roku asystentka na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie w pracowni prof. Grzegorza Bednarskiego. W roku 2007 otrzymała tytuł doktora. Laureatka Stypendium Twórczego Miasta Krakowa (2004) oraz Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Młoda Polska (2005). Laureatka wyróżnień i nagród: konkurs Włącz Feminizm, Warszawa 2008 (wyróżnienie, wraz z Michałem Bratko); IV Triennale Autoportretu, Radom 2003 (wyróżnienie honorowe); międzynarodowy konkurs video Asia Europe Mediations Poznań, 2007, I nagroda za film Moja Pneuma (z Bogną Podbielską); 12 Ogólnopolski Przegląd Malarstwa Promocje 2001, Legnica (II nagroda); nagroda Kwartalnika Artystycznego Format (2002). Nominowana do Nagrody im. Krystiany Robb Narbutt (2008). W 2011 roku otrzymała Nagrodę Fundacjii Grazella. Finalistka konkursów: XXII Festiwal Malarstwa Współczesnego w Szczecinie (2008); Obraz Roku; Warszawa (2004, 2006); Bielska Jesień, Bielsko Biała (2005). Wystawy indywidualne: 2011 Celebrity, Galeria Garbary, Poznań; 2010 Zbieżanka, Galeria Rybna 4, Lubelskie Towarzystwo Zachęty Sztuk Pięknych, Lublin, kurator Małgorzata Kitowska Łysiak; 2009 Moja Pneuma, (z B. Podbielską), Grodzka Galeria Sztuki, Kraków; 2007 Zbieżanka, Galeria Pauza, Kraków; 2005 Olkusz, Galeria Nova, Kraków; I come from Poland (z Bogną Podbielską), Galeria Otwarta Pracownia, Kraków; 2004 Uczulenie, Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa, kurator Małgorzata Kitowska Łysiak; Krakau Berlin Paris Galerie am Savignyplatz, Berlin; 2002 Galerie de la Cité Internationale des Arts, Paryż. Wybrane wystawy zbiorowe: Kraków galerie: Nova, Pauza, Otwarta Pracownia; Poznań: Garbary, Warszawa: Galeria Krytyków Pokaz, Królikarnia; Częstochowa: MGS; Radom: Galeria Łaźnia; Szczecin: Zamek Książąt Pomorskich; Berlin: Galerie am Savignyplatz, Galerie Berlin i Galeria Czas; Paryż: Galerie de la Cite Internationale des Arts, Galerie Bernanos, Galerie Gauche, ENSBA; Litwa: Galeria Meno Parkas. Udział w targach AAF w Londynie i Amsterdamie. Born in Krakow in Co founder of the Kontrapost Artists Association. Under the direction of professor Jacek Waltoś, she graduated from the Faculty of Painting of the Academy of Fine Arts in Krakow. Between 1998 and 1999 she also studied German at the Jagiellonian University. Between 2000 and 2001 she studied at the École Nationale Supérieure des Beaux Arts in Paris as an Erasmus student. In 2008, as an Erasmus Mobility Grant holder, she worked as a professor at the University of the Arts at the London College of Communication. Since 2002, she has worked as an assistant in professor Grzegorz Bednarski s studio at the Faculty of Painting of the Academy of Fine Arts in Krakow. She defended her PhD thesis in She is a laureate of the Creative Scholarship founded by the city of Krakow (2004) as well as a laureate of the Young Poland scholarship founded by the Polish Ministry of Culture and National Heritage (2005). She has won numerous prizes and distinctions: a distinction, awarded together with Michał Bratko, at the Włącz Feminism competition in Warsaw in 2008, a honorary distinction at the Furth Self Portrait Triennale in Radom in 2003; first prize at the international video competition Asia Europe Mediations in Poznań in 2007 for Moja Pneuma (together with Bogna Podbielska); second prize at the Twelfth All Poland Painting Review Promocje in Legnica; the Artistic Quarterly Format Prize in She was also nominated for the Krystian Robb Narbutt Prize in In 2011 she won the Grazella Foundation Prize. She was also a finalist of the following competitions: The Twenty Third Contemporary Painting Festival in Szczecin in 2008; the Painting of the Year in Warsaw in 2004 and 2006; The Bielska Autumn Competition in Bielsko Biała in Individual exhibitions: 2011 Celebrity, Garbary Gallery, Poznań; 2010 Zbieżanka, Rybna 4 Gallery, Lublin Association for Fine Arts Promotion, Lublin, with Małgorzata Kitowska Łysiak as the curator; 2009 Moja Pneuma, (with Bogną Podbielską), Grodzka Art Gallery, Krakow; 2007 Zbieżanka, Pauza Gallery, Krakow; 2005 Olkusz, Nova Gallery, Krakow; I come from Poland (with Bogną Podbielską), Otwarta Pracownia Gallery, Krakow; 2004 Uczulenie, Pokaz Critics Gallery, Warsaw, with Małgorzata Kitowska Łysiak as the curator; Krakau Berlin Paris, Galerie am Savignyplatz, Berlin; 2002 Galerie de la Cite Internationale des Arts, Paris. Selected group exhibitions: Krakow: Nova, Pauza, Otwarta Pracownia; Poznań: Garbary; Warsaw: Pokaz Critics Gallery, Królikarnia; Częstochowa: MGS; Radom: Łaźnia Gallery; Szczecin: the Pomeranian Dukes Castle; Berlin: Galerie am Savignyplatz, the Berlin Gallery; Czas Gallery; Paris: Galerie de la Cite Internationale des Arts, Galerie Bernanos, Galerie Gauche, ENSBA; Lithuania: the Meno Parkas Gallery. Participation at the AAF Fair in London and Amsterdam. 14

15 Koty olej na płotnie, cm, 2010 Cats oil on canvas, cm,

16 Archeologia olej na płotnie, cm, 2010/2011 Archeology oil on canvas, cm, 2010/

17 Instrument olej na płotnie, cm, 2011 Instrument oil on canvas, cm,

18 Pompeje olej na płotnie, cm, 2010 Pompeii oil on canvas, cm,

19 19

20 Realizm utracony Rafał Pacześniak Urodzony w 1973 roku w Żaganiu. Współzałożyciel Stowarzyszenia Artystów Kontrapost. Absolwent Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie (dyplom w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego w 1999). Od 2000 roku pracuje jako nauczyciel rysunku i malarstwa w Zespole Szkół Plastycznych w Rzeszowie. Stypendysta Rządu Włoskiego w Accademia di Belle Arti w Rzymie i Neapolu (2005) oraz Akademie der Bildenden Künste w Norymberdze (1996). W 2002 roku otrzymał nagrodę Dyrektora BWA w Rzeszowie w konkursie Obraz, Grafika, Rysunek, Rzeźba Roku 2001 (kilkukrotny finalista konkursu 2001, 2002, 2008, 2009). Finalista konkursu Architektura polska i człowiek, Stara Kordegarda, Warszawa, Tokio, Wystawy indywidualne: 2011 Obrazy, Galeria na najwyższym poziomie, Rzeszów; 2010 Il magmatismo cromatico, Galleria Rettori Tribbio, Triest, Włochy; 2009 Dipinti, Galleria Rettori Tribbio 2, Triest, Włochy. Wybrane wystawy zbiorowe: 2010 Figura serpentinata, (Grzegorz Bednarski, Rafał Pacześniak, Grzegorz Wnęk), Muzeum Okręgowe w Rzeszowie; ª Mostra del piccolo formato, Galleria Rettorii Tribbio 2, Triest, Włochy; 2007 I Międzynarodowe Biennale Obrazu Quadro Art 2007, Muzeum Historii Miasta Łodzi; 2002 Follow me, Galerie Akademie der Bildenden Künste, Norymberga; 1999 Kontrapost (Rafał Borcz, Rafał Pacześniak, Wilhelm Sasnal, Grzegorz Wnęk), Dominik Rostworowski Gallery, Kraków; lat współpracy artystycznej Kraków Norymberga, Muzeum Narodowe w Krakowie; 1994 Architektura polska i człowiek, Stara Kordegarda, Warszawa, Tokio. Born in Żagań in Co founder of the Kontrapost Artists Association. Under the direction of professor Stanisław Rodziński, he graduated from the Faculty of Painting of the Academy of Fine Arts in Krakow in Since 2000, he has worked as a drawing and painting teacher in the Art School in Rzeszow. He is a holder of the Italian Government Scholarship of the Accademia di Belle Arti in Rome and Naples (2005) as well as the scholarship of the Akademie der Bildenden Künste in Nuremberg (1996). In 2002 he won the Artistic Exhibition Bureau Director s Prize in the Painting, Graphics, Drawing, Sculpture of the Year 2001 competition organized yearly in Rzeszow (he was also one of the finalists of the same competition in 2001, 2002, 2008, 2009). One of the finalists of the Polish Architecture and Man competition organized by the Stara Kordegarda Gallery in Warsaw and Tokio in Individual exhibitions: 2011 Paintings, Galeria na najwyższym poziomie, Rzeszow; 2010 Il magmatismo cromatico, Galleria Rettori Tribbio, Trieste, Italy; 2009 Dipinti, Galleria Rettori Tribbio 2, Trieste, Italy. Selected group exhibitions: 2010 Figura serpentinata, (Grzegorz Bednarski, Rafał Pacześniak, Grzegorz Wnęk), the Regional Museum in Rzeszow; ª Mostra del piccolo formato, Galleria Rettorii Tribbio 2, Trieste, Italy; 2007 The First International Painting Biennale Quadro Art 2007, The History of Łódź Museum; 2002 Follow me, Galerie Akademie der Bildenden Künste, Nurymberg; 1999 Kontrapost (Rafał Borcz, Rafał Pacześniak, Wilhelm Sasnal, Grzegorz Wnęk), Dominik Rostworowski Gallery, Krakow; 1997 Ten Years of Artistic Cooperation Krakow Nurymberg, The National Museum in Krakow; 1994 The Polish Architecture and Man, Stara Kordegarda, Warsaw, Tokio. 20

21 Połowy akryl na płycie, 80 x 70 cm, 2010 Fishing acrylic on plate, 80 x 70 cm,

22 Odbicia I akryl na płótnie, 100 x 120 cm, 2011 Reflections I acrylic on canvas, 120 x 100 cm, 2011 Odbicia II akryl na płótnie, 130 x 100 cm, 2011 Reflections II acrylic on canvas, 120 x 100 cm,

23 23

24 W pracowni I akryl na płycie, cm, 2010 In the studio I acrylic on plate, cm,

25 W pracowni II akryl na płycie, cm, 2010 In the studio II acrylic on plate, cm,

26 Realizm utracony Grzegorz Wnęk Urodzony w 1974 roku we Frysztaku. Współzałożyciel Stowarzyszenia Artystów Kontrapost. Absolwent Wydziału Malarstwa ASP w Krakowie (dyplom w pracowni prof. Stanisława Rodzińskiego w 1999). Od 1998 pracuje jako asystent na Wydziale Malarstwa ASP w Krakowie w pracowniach: prof. G. Bednarskiego i później prof. J. Matuszewskiego. Od 2004 roku doktor sztuki, a od 2005 roku adiunkt. Od lipca do września 2001 roku gość Kunstlerhaus w Cuxhaven (Niemcy), gdzie realizował program artystyczny pt. Codzienność. Stypendysta Ministra Kultury i Sztuki (1998/1999), Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2006) oraz programu Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego Młoda Polska (2007). Nagrodzony Grand Prix 36. Ogólnopolskiego Konkursu Malarstwa Współczesnego Bielska Jesień Wyróżniony na VI Triennale Sztuki Sakrum w Częstochowie, pod patronatem Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego (2006). Finalista konkursu: Obraz Roku, Warszawa (2005). Prace m.in. w zbiorach Lubuskiej Zachęty w Zielonej Górze, BWA Bielsko Biała, Frissiras Museum w Atenach. Wybrane wystawy indywidualne: 2011 Coincidentia oppositorum, Galeria ZPAP Pryzmat w Krakowie; 2010 The artist s eye. Grzegorz Wnęk, Frissiras Muzeum, Ateny; 2009 Malarstwo, BWA Rzeszów; Wizja lokalna, Galeria Grodzka 42, Kraków; 2008 Malarstwo, Galeria Nautilus, Kraków; obrazów, Galeria Senatorska, Warszawa; 2005 Energia, przestrzeń, czas, Galeria Pryzmat, Kraków; 2004 Malarstwo, Galeria Dominika Rostworowskiego, Kraków; 2003 Kadry z codzienności, Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa; Malarstwo, BWA Kielce; 2002 Malarstwo (z I. Dobrzańską), Stadtsparkasse, Cuxhaven, Niemcy; Obrazy, BWA, Sandomierz; 2001 Codzienność, Kunstlerhaus, Cuxhaven, Niemcy; 2000 Malarstwo (z I. Dobrzańską), Statdsparkasse Groden, Cuxhaven/Niemcy. Wybrane wystawy zbiorowe: Kraków: Galeria Nautilus, Pałac Sztuki, Galeria Dominika Rostworowskiego; Warszawa: Królikarnia; BWA Zielona Góra; Galeria Bielska BWA, Bielsko Biała; MGS: Częstochowa; Lubuska Zachęta Sztuki Współczesnej, ZPAP Lublin; Galeria Sztuki Współczesnej, Ostrów Wielkopolski; Frissiras Muzeum, Ateny; Niemcy: PackHof Museum Junge Kunst, Frankfurt nad Odrą; Burgerschaft, Brema. Born in Frysztak in1974. Co founder of the Kontrapost Artists Association. Under the direction of professor Stanisław Rodziński, he graduated from the Faculty of Painting of the Academy of Fine Arts in Krakow in Since 1998, he has worked as an assistant (first in professor Bednarski s studio and then in professor Matuszewski s studio) at the Faculty of Painting of the Academy of Fine Arts in Krakow. He defended his PhD thesis in 2004 and became an assistant professor in Between July and September 2001, he realized an artistic programme entitled Codzienność (eng. Everyday life) as a guest artist at the Kunstlerhaus in Cuxhaven, Germany. He was granted the Ministry of Culture and Art scholarship in , the Ministry of Culture and National Heritage scholarship in 2006 and the Young Poland scholarship in He won the Grand Prix of the Thirty Sixth Bielska Jesień All Poland Contemporary Painting Competition in 2003 as well as an honorary distinction at the Sixth Sacrum Art Triennale sponsored by the Minister of Culture and National Heritage in Częstochowa in He was also a finalist of the Painting of the Year competition, Warsaw, Paintings in collections: Lubuska Zachęta in Zielona Góra, BWA Bielsko Biała, Frissiras Museum in Athens. Selected individual exhibitions: 2011 Coincidentia oppositorum, Galeria ZPAP Pryzmat w Krakowie; 2010 The artist s eye. Grzegorz Wnęk, Frissiras Museum, Athens; 2009 Paintings, Artistic Exhibition Bureau, Rzeszow; Wizja lokalna (eng. Visit to the scene of crime), Grodzka 42 Gallery, Krakow; 2008 Paintings, Nautilus Gallery, Krakow; paintings, Senatorska Gallery, Warsaw; 2005 Energy, Space, Time, Pryzmat Gallery, Krakow; 2004 Paintings, Dominik Rostworowski s Gallery, Krakow; 2003 Snapshots from Everyda Life, the Pokaz Critics Gallery, Warsaw; Paintings, Artistic Exhibition Bureau Kielce; 2002 Paintings (with Iwona Dobrzańska), Stadtsparkasse, Cuxhaven, Niemcy; Paintings, Artistic Exhibition Bureau, Sandomierz; 2001 Everyday Life, Kunstlerhaus, Cuxhaven, Niemcy; 2000 Paintings (with Iwona Dobrzańska), Statdsparkasse Groden, Cuxhaven/Niemcy. Selected group exhibitions: Krakow: Nautilus Gallery, the Palace of Art, Dominik Rostworowski s Gallery; Warsaw: Królikarnia; Zielona Góra: Artistic Exhibition Bureau; Bielsko Biała: Artistic Exhibition Bureau Bielska Gallery; Częstochowa: the City Gallery of Art; Lublin: Lublin Association for Fine Arts Promotion, Association of Polish Artists and Designers; Ostrów Wielkopolski: Contemporary Art Gallery; Greece: Frissiras Museum, Athens; Germany: PackHof Museum of Junge Kunst, Frankfurt (Oder); Burgerschaft, Bremen. 26

27 Las olej na płótnie, cm, 2009 Forest oil on canvas, cm,

28 Kulisty olej na płótnie, cm, 2009/2011 Spherical oil on canvas, cm, 2009/

29 Sfery olej na płótnie, cm, 2010/2011 Sphere oil on canvas, cm, 2010/2011 Sfera olej na płótnie, cm Sphere oil on canvas, cm,

30 Ratownicy olej na płótnie, cm, 2010 Rescuers oil on canvas, cm,

31 31

32 Realizm utracony Projekt i skład katalogu /Layout, DTP: Kinga Nowak, Michał Bratko Na okładce wykorzystano fragment rysunku z przepróchy Grzegorza Wnęka On the cover: a fragment of Grzegorz Wnęk s fresco stencil Fotografie i reprodukcje obrazów: archiwa autorów Photographs and reproductions: author s archives Tłumaczenie /Translation: Katarzyna Kostorz Druk /Print: Drukarnia OMEKO Kraków 2011 /Cracow 2011 ISBN Galeria Nautilus ul. Pijarska 5/2a Kraków 32