Życie z alkoholem w tle. Kafejka przyjazna rodzinie. Biblioteka miejsce działania. Na Dzień Babci. Bajka o Ciepłym i Puchatym. fot.

Transkrypt

1 BEZPŁATNY TYGODNIK SPOŁECZNO-KULTURALNY NR 3 (21) / 19 stycznia 2012 r. ISSN NR Kafejka przyjazna rodzinie Biblioteka miejsce działania Na Dzień Babci Bajka o Ciepłym i Puchatym Życie z alkoholem w tle fot. PawełJ

2

3 Dariusz Mól Redaktor naczelny tygodnika Strefa Mińsk Stasiek jest już na rencie i pije od zawsze. Jacek ma 33 lata i <od rana kręci się tylko za tym, aby wypić>. Michał ma dopiero 16 lat i pije już codziennie. Tak zaczyna się reportaż Anny Kowalczyk, w którym trzy kobiety opowiadają o swoich pijących bliskich. Mocny tekst, bo uświadamia, że choroba alkoholowa dotyka ludzi z różnych środowisk, bez względu na płeć, wiek, wykształcenie czy status materialny. Żeby wzmocnić jeszcze jego wymowę, o problemie alkoholizmu porozmawiałem z Urszulą Bobrzyk, terapeutą uzależnień i współuzależnienia w Poradni Terapii Uzależnień i Współuzależnienia od Alkoholu w Mińsku. Ktoś może powiedzieć, że nie odkrywamy niczego nowego, ale Urszula Bobrzyk mówi zauważamy wyraźny wzrost pacjentów zgłaszających się na leczenie odwykowe. I dlatego warto o tym pisać, bo po alkohol sięgają coraz młodsi, a rodziny często ukrywają prawdę o chorobie. I błędne koło się zamyka. Polecam wywiad z Teresą Sęktas-Chanke, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej, która przekonuje, że biblioteka to prawdziwe miejsce działania. Warto też wiedzieć, że w Mińsku już wkrótce otworzy się Cafe Kredens, kafejka przyjazna rodzinie. Założyły ją Renata Gałązka i Małgorzata Mrzygłód obie jesteśmy mamami i widzimy, że nie ma w naszym mieście miejsc, gdzie można przyjść i coś fajnego robić wspólnie z dziećmi powiedziały Strefie. Teraz już będzie można. A jeśli już jestem przy dzieciach, to koniecznie przeczytajcie Bajkę o Ciepłym i Puchatym. Można ją znaleźć na różnych stronach w internecie. Wiele osób przesyła ją sobie mailem tak m.in. trafiła do mojej skrzynki. Jej siła tkwi w prostocie oraz w wyobrażeniu, czym jest Ciepłe i Puchate. I mam wrażenie, że dlatego tak bardzo oddziałuje na ludzi zarówno tych młodych, jak i starszych. Z kolei Dorota Berg przyjrzała się współczesnym babciom w końcu ich dzień tuż-tuż. A Mariola Kruszewska opowiada o magii słów, które kuszą nas swojskim jadłem. Wszystkiego dobrego :) Strefa informacji str. 4 Maria Czubaszek w MBP, ferie z MOSiR, bal karnawałowy w SP5, album Sacrum Ziemi Mińskiej, parking Parkuj i jedź już otwarty Strefa obyczajów str. 5 Mariola Kruszewska o magii słów Strefa na własne oczy str. 6 Życie z butelkami w tle reportaż Anny Kowalczyk o mężczyznach uzależnionych od alkoholu i rozmowa o problemie alkoholizmu z Urszulą Bobrzyk, terapeutą uzależnień i współuzależnienia Strefa inicjatyw str. 10 Biblioteka miejsce działania wywiad z Teresą Sęktas-Chanke, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Mińsku Strefa z Górki str. 13 Dorota Berg przygląda się współczesnym babciom Strefa biznesu str. 14 Renata Gałązka i Małgorzata Mrzygłód opowiadają o swojej kawiarni, do której będą mogły przychodzić rodziny z małymi dziećmi Strefa nieobojętnych str. 17 Bajka o Ciepłym i Puchatym Gdzie dostaniesz Strefę Mińsk: rano, w czwartek nasi kurierzy są na stacji PKP w Mińsku, a potem w centrum miasta; tygodnik jest do wzięcia m.in.: w MBP, ul. Piłsudskiego 1a; w miejskim Aquaparku MOSiR, ul. Wyszyńskiego 56; w Miejskim Domu Kultury, w sklepie Office 1, ul. Warszawska 163/11; w salonie Danusia, ul. Sosnkowskiego 28; w przychodni Melisa, ul. 11 listopada 4/18; w sklepie spożywczym przy ul. Łupińskiego i w sklepie Topaz na Serbinowie, a także w wielu sklepach na terenie miasta. Strefa flesz i zapowiedzi str. 18 Fotorelacja z mińskich imprez Nie przegap, czyli kalendarz miejskich imprez Ogłoszenia drobne str. 19 W trudnej chwili żałoby jesteśmy do Państwa dyspozycji o każdej porze dnia i nocy Mińsk Mazowiecki, ul. Kościelna 6, tel. (25) ,

4 Maria Czubaszek w bibliotece Miejska Biblioteka Publiczna przy ul. Piłsudskiego 1a zaprasza w środę, 25 stycznia o godz na spotkanie autorskie z Marią Czubaszek. Znana pisarka i satyryk, autorka tekstów piosenek, scenarzystka i dziennikarka przyjedzie do Mińska w ramach promocji książki Każdy szczyt ma swój Czubaszek. To wywiad, który z Marią Czubaszek przeprowadził Artur Andrus, wnikliwie przepytując znaną felietonistkę z jej twórczości oraz burzliwego życia towarzyskiego i rodzinnego. W książce znalazły się też fragmenty satyrycznej i literackiej twórczości Marii Czubaszek niektóre z nich Artur Andrus odnalazł w przepastnym tapczanie stojącym w jednym z pokojów mieszkania pani Marii. A co wydarzy się na spotkaniu w Mińsku? To niespodzianka. Jedno jest pewne dowcip i humor Marii Czubaszek oraz jej dystans do siebie i swojej twórczości gwarantują dobrą zabawę. O smak spotkania zadba Agencja Tatulo. Wstęp wolny. Ferie z MOSiR Miejski Ośrodek Sportu i Rekreacji zaprasza uczniów szkół podstawowych i gimnazjów do spędzenia zimowych ferii na lodowisku i w miejskim Aquaparku. Warto wziąć udział w konkurencjach sportowych, które tworzą cykl Zimowego Grand Prix na lodowisku w dniach: 20, 23, 25 i 29 stycznia oraz na basenie w dniach 19, 24, 26 oraz 28 stycznia. Wszystko to w miejskim Aquaparku i na lodowisku przy ul. Wyszyńskiego 56. Zapraszamy na godz. 12 dzieci z klas I-III oraz młodsze, na godz. 13 dzieci z klas IV-VI, a na godz. 14 wszystkich gimnazjalistów. Dzięki temu można spędzić ferie kreatywnie i wygrać mnóstwo nagród! Warto też wiedzieć, że podczas ferii od poniedziałku do piątku obowiązuje bilet wakacyjny na lodowisko w cenie 2 zł i na basen w cenie 3 zł. Dzieci do lat 12 mogą wziąć udział we wspólnej zabawie tylko pod opieką osób pełnoletnich. MOSiR zaprasza również wszystkich chętnych na gry i zabawy w świetlicy przy ul. Sportowej 1 od poniedziałku do piątku przez całe ferie w godz Bal karnawałowy w SP5 Jak zawsze organizowany przez Radę Rodziców szkoły, w tym roku odbędzie się 4 lutego o godz. 20. Oprawę muzyczną zapewni zespół Bez Atestu. Jak zapewniają organizatorzy superzabawa gwarantowana, np. chętni będą mogli sprawdzić swoje talenty wokalne podczas karaoke. Bilety na bal karnawałowy kosztują 250 zł (od pary). W cenie są trzy dania gorące, zimne zakąski, napoje bezalkoholowe, kawa, herbata, ciasta. Bilety można kupić w sekretariacie SP 5 przy ul. Małopolskiej 11. Dochód z balu zostanie przeznaczony na cele statutowe Rady Rodziców. Sacrum Ziemi Mińskiej To album fotografii artystycznej wydany przez Muzeum Ziemi Mińskiej przedstawiający wszystkie świątynie katolickie i mariawickie w Powiecie Mińskim. Autorem zdjęć jest artysta fotograf Rafał Szczepankowski. Wydawnictwo jest poświęcone trzem wydarzeniom historycznym: beatyfikacji Jana Pawła II, który jest Honorowym Obywatelem Miasta Mińsk Mazowiecki, 590. rocznicy powstania miasta oraz 590. rocznicy erygowania najstarszej parafii w Mińsku p.w. Narodzenia Najświętszej Maryi Panny. Otwiera je przesłanie Biskupa Diecezji Warszawsko-Praskiej abp. Henryka Hosera oraz opis powstawania najstarszych parafii powiatu mińskiego autorstwa Krzysztofa Szczypiorskiego (pracownik MZM). A na ok. 300 fotografiach wykonanych w różnych porach roku można podziwiać piękno świątyń murowanych i drewnianych wpisanych w nasz rodzimy krajobraz. Publikacja liczy 456 stron formatu ponad A4 i jest dostępna w siedzibie MZM przy ul. Okrzei 16, a także w księgarniach w naszym mieście. Parking już działa Od 9 stycznia kierowcy oraz pasażerowie PKP mogą korzystać z parkingu Parkuj i jedź, który powstał w okolicach dworca PKP przy ulicy Sosnkowskiego. Parking ma powierzchnię 2,9 tys. mkw. Może pomieścić 140 samochodów (w tym 8 miejsc dla niepełnosprawnych) i ok. 40 rowerów (pod specjalną wiatą). Parking jest oświetlony i dozorowany, a także objęty monitoringiem elektronicznym. Mam nadzieję że parking będzie maksymalnie wykorzystany i wpłynie znacząco na dramatyczną dotychczas sytuację związaną z brakiem miejsc parkingowych w okolicach dworca PKP. W tym roku miasto wybuduje jeszcze ulicę dojazdową do parkingu ul. Mirosza. Myślę, że inwestycja ta rozwiąże jeden z bardziej palących problemów naszego miasta stwierdził podczas otwarcia parkingu Marcin Jakubowski, burmistrz miasta. Inwestycja została sfinansowana przez Samorząd Województwa Mazowieckiego, Miasto Mińsk Mazowiecki oraz Gminę Mińsk Mazowiecki. Całkowita wartość budowy parkingu to około 1,3 mln zł. Samorząd Mazowsza przeznaczył na ten cel 650 tys. zł, Miasto Mińsk Mazowiecki 550 tys. zł, natomiast Gmina Mińsk Mazowiecki 100 tys. zł. Inwestorem zastępczym budowy parkingu była Spółka Koleje Mazowieckie KM. Oprac. DM na podst. inf. organizatorów, mat. pras. firmy Koleje Mazowieckie, fot. Tymoteusz Lekler (zdj. Marii Czubaszek), organizatorzy, Koleje Mazowieckie. Zabawa na walentynki Walentynki już niedługo, dlatego zapraszamy naszych Czytelników do zabawy napiszcie do nas o najbardziej romantycznych historiach, jakie Wam się przydarzyły, nie tylko w dniu 14 lutego. Najciekawsze opowieści opublikujemy w Strefie, a ich autorzy otrzymają od nas niespodzianki, które będą mogli wykorzystać właśnie w walentynki. Na Wasze maile czekamy do końca stycznia. Piszcie na adres: dorota.berg@strefaminsk.pl 4

5 Magia słów To, co tam leży, to plastry szynki z beczki? Nie, z babuni. Ciekawe, czemu nie z dziadziunia myślę z przekąsem i bez ceregieli pakuję babunię do siatki. Nienaturalnej i bardzo nieekologicznej. Domowe wypieki, domowe przetwory, tu zjesz jak w domu, pierogi jak u mamy, przysmak dziadka, itp. Epitet domowy (zamiennie z tradycyjny albo swojski) brzmi jak mantra, czaruje zapachem kuchni zapamiętanym z dzieciństwa, pakuje do podświadomości klienta supermarketu dymiącą apetycznie wizję domowego obiadku. W sukurs przybywają dodatkowe kuszące informacje typu z pieca, z beczki, z komina, ze starej wędzarni. Przy zakupie sugerujemy się głównie nazwą produktu, jego skład pozostaje dla nas zwykle tajemnicą. To, że domowy produkt tradycyjnie pęcznieje od E rozmaitej maści, nie dociera już do naszej świadomości. Magia słów jest potężna. Wiedzą o tym specjaliści od reklamy i marketingu. Wiedzą o tym producenci towarów opakowanych w coraz to wymyślniejsze i wabiące nazwy, wykorzystujący nasze pozytywne skojarzenia. My zaś bezwiednie poddajemy się tej manipulacji. Mało kto wie, że produkt tradycyjny to produkt chroniony prawem polskim lub prawem UE, wytwarzany z tradycyjnych surowców, mający tradycyjny skład lub sposób produkcji, znajdujący się na Liście Produktów Tradycyjnych utworzonej przez Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Na opakowaniu często więc możemy przeczytać nie produkt tradycyjny, ale tradycyjnie produkowany. Niby to samo, ale nie to samo. Obok domowego silne działanie wykazuje epitet chłopski. Chłop brzmi swojsko (swój chłop), stabilnie i bezpiecznie. Chłop żywił i bronił. Gdy za komuny sklepy spożywcze straszyły hakami potencjalnych nabywców mięsa, po wałówkę jeździło się do chłopa. Sieć restauracji Chłopskie jadło swój sukces na rynku zawdzięcza także nazwie. To dzięki niej (choć w równej mierze dzięki wystrojowi sali, uniformom kelnerów, muzyce i menu) do zgłodniałego klienta dociera obraz pierogów ulepionych dłońmi wielkości bochnów chleba przez sumiastego kucharza w pasiastych spodniach. Jak takiemu nie ufać? Fantazja producenta nie zna granic. Obok wyrobów swojskich, domowych, tradycyjnych czy chłopskich karierę robią produkty klasztorne. Króluje wino i nalewka wg ściśle przestrzeganej od wieków receptury opartej na ziołach. Oczywiście znanej jedynie mnichom tego zakonu, którzy to zechcieli ją zdradzić jedynie temu producentowi, by mógł on sporządzić ów trunek ku pokrzepieniu twojego ciała i ducha, drogi kliencie. I do tego na etykiecie można ujrzeć przaśne, rumiane twarze rozweselonych braciszków lub skromne, budzące zaufanie uśmiechy sióstr zakonnych. Inną kategorię stanowią artykuły opatrzone terminem ekologiczne. Żeby posługiwać się tą kuszącą nazwą, producent musi uzyskać specjalny certyfikat unijny. Produkty i wyroby ekologiczne są specjalnie oznakowane (okrągłe logo z kłosem zboża w środku) i pochodzą ze sprawdzonych źródeł. Podlegają bardzo szczegółowej kontroli przez specjalnie do tego celu wyznaczone firmy. Ale można sobie radzić i bez certyfikatu! Słowa ekologiczny producent nie musi używać przecież jest sporo zamienników zdrowy, bio, naturalny, zgodny z naturą. Często w stu procentach. Drodzy Czytelnicy i Klienci, najczęściej jedyną naturalną, w stu procentach pewną rzeczą, w jaką wyposażono produkt, jest tradycyjna, swojska, wysoka cena. Chodzi w końcu o to, by język giętki powiedział wszystko, co pomyśli głowa. Tekst Mariola Kruszewska, rys. Wojtek Cihy Cichoń 5

6 Życie z butelkami w tle Stasiek jest już na rencie i pije od zawsze. Jacek ma 33 lata i od rana kręci się tylko za tym, aby wypić. Michał ma dopiero 16 lat i pije już codziennie. Trzy różne historie mińszczan, ale łączą je butelki wypitego przez bohaterów alkoholu. W Polskę idziemy, bracia, rodacy, w Polskę idziemy! Nim pierwsza seta zaszumi w głowie, drugą pijemy! słowa słynnej piosenki Wojciecha Młynarskiego i Jerzego Wasowskiego same cisną się do głowy. Ale kobietom, które opowiadają o swoich uzależnionych bliskich,wcale nie jest do śmiechu. Pierwsza butelka Stasiek*, mąż Jadzi pije od zawsze. Właściwie to sama nie pamięta go trzeźwego. Małżeństwem są od blisko 30 lat. W tak zwanym międzyczasie Jadzia urodziła czworo dzieci. Wszystkie już pożenione. Nie powie nawet dobrze trafiły. A ona siedzi na ojcowiźnie, bo co ma zrobić. Nie pójdzie do dzieci, bo na starość najlepiej na własnych śmieciach. A Stasiek? Pije, trzeźwieje i znów pije. I pije wszystko, co się da, nawet te mózgojeby. Ale denaturatu czy innego świństwa nie bierze do gęby. Tego nie. Będzie już z rok, jak Stasiek siedzi na rencie. Na głowę. I pić nie powinien, bo po wódce kota dostaje. Kiedyś z toporkiem sąsiada pogonił. Na szczęście sąsiad zdążył uciec. Ale to nie całkiem wina Staśka, bo razem pili z sąsiadem i tamten musiał czymś go zdenerwować. Bo Stasiek nerwowy nie jest. Jadzia na swój sposób już przywykła. Zawsze wszystko było na jej głowie i tak już zostanie. Nawet teraz Stasiek nie wie, że Jadzia od pół roku jest na emeryturze, bo po co wyciągnąłby ostatni grosz. A tak Jadzia jeździ trzy razy w tygodniu do Warszawy, do paniusi. Tam posprząta, ugotuje, pierogów nalepi, jakiś placek upiecze takie swojskie to przecież najlepsze, nie to, co kupne. Ale okien nie myje, bo nie daje już rady. Paniusia jest z tych uczciwych płaci nieraz i 100 zł za dzień i jeszcze dorzuci a to buty, ubranie jakieś. A Jadzia bierze, jak nie dla siebie, to córkom da. Stasiek ma najniższą rencinę, a i to przepije. Ma dobry fach w ręku. Jest hydraulikiem. I kiedyś jak robił w wodociągach, to jeszcze łapał prywatki: a to komuś rury położył, a to kibel podłączył, ale wiadomo jak nie wypić po robocie. A dobrym fachowcem był. Był, bo teraz już wódka mu rozum odebrała. Nie, nie bije Jadzi. No, może raz uderzył, ale już nawet Jadzia nie pamięta za co. Dzieciaki to się go bały, ale tylko na początku. Potem, jak już starszy syn podrósł, to i Stasiek usiadł na tyłku i tak nie kozakował. Może i bał się trochę. Ale gadać, to się nagada. I dlatego Jadzia cieszy się, że jeździ do tej Warszawy, bo jak tu wytrzymać w domu cały dzień. No i grosz zawsze jakiś wpadnie. A za co by wymieniła szafki w kuchni, gdyby nie te dodatkowe pieniądze?! Czy Jadzia kocha Staśka? Przywykła, to na 6

7 pewno. Tyle lat razem, to przecież do psa człowiek się przywiąże, a co dopiero do człowieka. Jadzia tylko się martwi, aby Stasiek po pijaku nie zrobił jakiejś głupoty i nie powiesił się gdzieś, bo co ludzie powiedzą? Druga butelka Jacek jest alkoholikiem. Kaśka wie o tym, ale co może zrobić? Rodzina nieraz już jej mówiła, aby dziada zostawić. Ale gdzie Jacek pójdzie? Matka na pewno go nie przyjmie, brat z bratową też go nie wezmą do siebie. A w sumie to ślub brała na dobre i na złe. Małżeństwem są blisko 10 lat. Mają dwoje dzieci. Nie tak dawno postawili dom, wyszykowali. I to nawet bez zaciągania kredytu! Jacek i Kaśka nieźle zarabiali, a plac dostali od babci. Ojciec postawił mury, a resztę już sami. Jacek pił zawsze. Zresztą Kaśce to nie przeszkadzało, bo sama też nie wylewa za kołnierz. Lubi się bawić, potańczyć, wypić. Jeszcze zanim wzięli ślub, to nie było tygodnia, aby nie poszli w sobotę na imprezę, czy też u siebie czegoś nie zorganizowali. Fajnie było... Problemy zaczęły się kilka lat temu. Jacka za wódkę wyrzucili z pracy. Obciach jak cholera, ale co zrobić. Jakoś żyć trzeba. Najpierw siedział w domu, jakieś pół roku, może trochę dłużej. Ale to nawet dobrze, bo chociaż coś zrobił: obiad ugotował, dzieciaki dopilnował. Kaśka przecież cały czas pracowała i cały dzień jej nie było. Ale i tak wie, że Jacek pił, bo co raz znajdowała puste butelki w kotłowni czy za pralką. Jak wracała po pracy, to nie było widać po Jacku, czy pił. Mogła się jedynie domyślać. Skąd miał pieniądze na picie? Do dziś nie wie i chyba nie chce wiedzieć. Od roku Jacek pracuje przy budowie dróg. Ciężka praca. Prawie cały czas nie ma go w domu, ale zarobki niezłe. Kaśce taki układ pasuje. Mówi, że lepiej, jak Jacka nie ma, bo nawet, jak jest to tak, jakby go nie było. I tak w niczym nie pomoże, a od rana kręci się tylko za tym, aby wypić. A Kaśce potrzeba ciepła, czułości. Jacek leczył się w poradni alkoholowej. Był jakiś czas na odwyku. Potem nie pił kilka miesięcy. Wtedy było naprawdę super. To był ten sam Jacek, w którym Kaśka się zakochała. Teraz też go kocha, ale jakoś inaczej. Zresztą już sama nie wie. Jacek pije codziennie. Kaśka wie o tym. I wcale nie musi wypić dużo. Wystarczą 2-3 kieliszki albo ze dwa piwa i już się zaczyna... Jacek ma urojenia, gdzieś chce uciekać, kogoś bić. Kaśka boi się i martwi na przemian. I nie wie, co robić. No przecież go nie zostawi. A Jacek kiedyś się w końcu zapije... A ma dopiero 33 lata. Trzecia butelka Nie mogę przestać pić. Piję już codziennie taką kartkę, któregoś dnia rano Dorota znalazła w kuchni na stole. Boże jedyny! Najpierw ogarnęła ją złość. Chyba zabiję gnoja! Ale potem wszystko przemyślała. Coś przecież trzeba robić. Jeszcze, żeby to był problem nie wychodzący poza ściany mieszkania. Ale nie dyrektorka szkoły wezwała ją, bo na boisku pili. I wśród najbardziej pijanych był właśnie Michał! Postanowiła porozmawiać. Bo przecież wstyd iść gdzieś do obcych, do lekarza. Ale niewiele pomogło. To znaczy pomogło, ale na dzień, dwa. A potem znów wracał do domu, żuł gumę, że jak chuchnie, to niby nie czuć. Tylko Dorota po oczach poznała. Najpierw nie chciała nic mówić do męża. Bała się jego reakcji. Ale w końcu i on zauważył, że coś jest nie tak z synem. Już nawet nie chce mówić, jak ciężkie to były dni. Dorota zastanawia się, skąd to się wzięło?! W domu rzadko jest alkohol. Jeśli już, to w święta czy latem, jak jakiegoś grilla się rozpala. Postanowili iść do psychologa. Chodzili wszyscy: Dorota z mężem i Michał. Taka terapia rodzinna. Chodzili dwa miesiące, raz w tygodniu. Dowiedzieli się, że Michał musi być kontrolowany na każdym kroku, zakaz wyjść, tylko szkoła dom. Czy się udało? Tego Dorota nie wie. Boi się, że nowe otoczenie, w jakim teraz jest Michał, może dać efekty i albo znów zacznie się problem, albo wprost przeciwnie. Michał niedawno skończył 16 lat. Najlepszy wiek, aby najgłupszy wybrać cel to Gintrowski, który śpiewając, z pewnością nie miał na myśli alkoholu... Tekst Anna Kowalczyk, fot. PawełJ * Imiona wszystkich bohaterów zostały zmienione 7

8 broni się przed tym i zaczynają nasilać się konflikty i nieporozumienia, co prowokuje uzależnionego do sięgnięcia po kolejny kieliszek i koło się zamyka. Jak sprawa uzależnienia od alkoholu wygląda w Mińsku? Zaczarowane koło zaprzeczeń Alkoholizm dotyka ludzi z różnych środowisk, bez względu na płeć, wiek, wykształcenie czy status materialny. Ale nie choruje na nią tylko osoba pijąca współuzależniona jest cała rodzina. O problemie alkoholizmu rozmawiamy z Urszulą Bobrzyk, terapeutą uzależnień i współuzależnienia w Poradni Terapii Uzależnień i Współuzależnienia od Alkoholu w Mińsku Mazowieckim. Alkoholizm to... Urszula Bobrzyk (U. B.) Ciężka, przewlekła i postępująca choroba polegająca na psychicznym i fizycznym uzależnieniu od alkoholu i utracie kontroli nad piciem. Jest to choroba, którą trzeba leczyć. Ma destrukcyjny wpływ nie tylko na życie osoby uzależnionej, lecz także na jej otoczenie. Schorzenie doprowadza do rozbicia rodzin, przemocy, konfliktów prawnych, utraty pracy, przyjaciół, znajomych. Najczęstszymi przyczynami choroby alkoholowej są m.in.: stres, poczucie osamotnienia, czynniki kulturowe i środowiskowe, genetyczne i osobowościowe skłonności do depresji, niska samoocena, nieumiejętność radzenia sobie w różnych sytuacjach życiowych. Mówi się, że alkoholizm to choroba bardzo tolerancyjna U. B. Alkoholizm dotyka ludzi z różnych środowisk, bez względu na płeć, wiek, wykształcenie czy status materialny. Prawie wszyscy ludzie myślą, że alkoholik to ktoś, kto stracił wszystko, jest samotny, bezdomny i zaniedbany. Alkoholizm kojarzy się z codziennym piciem denaturatu i fioletowym nosem. Mało ludzi zdaje sobie sprawę z tego, że istotą uzależnienia od alkoholu jest nie wygląd, tylko utrata kontroli nad piciem oraz niemożność zrezygnowania z picia alkoholu, mimo ponoszenia konsekwencji. Człowiek uzależniony nie widzi tych konsekwencji, natomiast jego otoczenie, jego bliscy je widzą i na różne sposoby próbują odwieść od picia. Alkoholik U. B. Nasza placówka zauważa wyraźny wzrost pacjentów zgłaszających się na leczenie odwykowe. Świadczy to z jednej strony o coraz większej świadomości społeczeństwa na temat choroby alkoholowej, a z drugiej o narastającym problemie. Leczenie podejmują zarówno mężczyźni, jak i kobiety. Najwięcej pacjentów pojawia się w przedziale wiekowym lat. Trafiają również do naszej placówki osoby zobowiązane do leczenia odwykowego przez sąd. Jest to ok 30% wszystkich pacjentów. Warto podkreślić, że każdy z naszych pacjentów znajdzie zrozumienie, wsparcie i możliwość dalszego trzeźwego życia oraz własnego rozwoju szanse na zmianę. Kiedy zaczynamy mówić o problemie z nadużywaniem alkoholu? Jakie są objawy? U. B. Alkoholizm rozwija się bez świadomości osoby pijącej. Pije ona często i w dużych ilościach lub niezbyt wiele, ale regularnie. Sygnały, które świadczą o problemie alkoholowym, to m.in. fakt, że osoba rozpoczyna dzień od alkoholu, pije w samotności, zaniedbuje dotychczasowe zainteresowania, koncentruje uwagę na alkoholu, szuka okazji do picia, wzrasta jej tolerancja na alkohol, nie pamięta zdarzeń z poprzedniego dnia lub jego fragmentów, tzw. działanie na urwanym filmie, na drugi dzień doznaje przykrych dolegliwości fizycznych, które łagodzi alkoholem, czyli klinuje, zaczynają pojawiać się ciągi alkoholowe. W dalszym etapie choroby człowiek jest niezdolny do pracy, nie spełnia swoich obowiązków rodzinnych i nie potrafi wykonać prostych zadań bez alkoholu. Co wtedy robić? U. B. Nie należy samodzielnie leczyć alkoholika. Natomiast trzeba szukać fachowego Instytucje w Mińsku służące pomocą w rozwiązywaniu problemów alkoholowych: Poradnia Odwykowa w Mińsku Mazowieckim, ul. Kościuszki 9, IV piętro, pokój 421, tel. (25) w. 231, terapia ambulatoryjna godz. przyjęć pacjentów: pon., czw: w godz , wt., śr., pt: w godz (pacjenci zgłaszają się bezpośrednio bez skierowania oraz bez rejestrowania). Poradnia Leczenia Uzależnień w Mińsku Mazowieckim, ul. Kościuszki 9, IV piętro, pokój nr 421, tel. (25) w. 231, terapia uzależnień godz. przyjęć pacjentów: wt. w godz , śr: w godz (pacjenci zgłaszają się bezpośrednio bez skierowania oraz rejestrowania). Poradnia Zdrowia Psychicznego w Mińsku Mazowieckim, ul. Kościuszki 9, III piętro, pokój nr 304, tel. (25) Mińsko-Mazowieckie Stowarzyszenie Trzeźwościowe Klub Abstynenta Jutrzenka, tel , , 8

9 wsparcia i pomocy, którą oferują poradnie odwykowe. Nie należy karać alkoholika albo mu grozić, ale być konsekwentnym w swoim działaniu nie ukrywać butelek i nie wylewać alkoholu, nie brać odpowiedzialności za alkoholika, nie pić razem z nim, aby w ten sposób zatrzymać go w domu, nie osłaniać go, nie ukrywać jego wybryków i wyrządzonych przez niego krzywd, ponieważ w ten sposób nieświadomie pomagamy mu w piciu można powiedzieć, że stwarzamy mu komfort picia. Jak problem osoby uzależnionej od alkoholu przekłada się na rodzinę? U. B. Alkoholizm zaczarowane koło zaprzeczeń to choroba, która dotyka nie tylko osobę pijącą, lecz także całą rodzinę uwikłaną w codzienne frustracje, tłumienie emocji, rozczarowania, kłamstwa, stresy, lęki i dramaty. Bliscy nie potrafią żyć własnym życiem, koncentrować się na własnych potrzebach, tylko na osobie pijącej. Przejmują na siebie całą odpowiedzialność i kontrolę. Płacą długi czy kłamią na korzyść alkoholika. Jest to tzw. współuzależnienie. Nie jest to choroba, ale uwikłanie w problem niewłaściwego przystosowania się do sytuacji. O takich właśnie typowych zachowaniach opowiada reportaż zamieszczony na poprzedniej stronie. Czyli członkowie rodziny alkoholika również wymagają pomocy specjalisty? U. B. Zdecydowanie tak. Prowadzone są np. programy terapeutyczne dla członków rodzin w placówkach odwykowych oraz grupy wsparcia, tzw. Al-Anon. Czy z alkoholizmu można się wyleczyć? U. B. Niemożliwe jest wyleczenie się z choroby alkoholowej, można jednak być alkoholikiem pozostającym w trzeźwości. Chory powinien poszukać profesjonalnej pomocy, którą oferują poradnie odwykowe oraz grupy wsparcia Anonimowych Alkoholików. Takie grupy działają również w naszym mieście. Leczenie powinno odbywać się pod kontrolą lekarzy, psychologów i terapeutów na wielu płaszczyznach ze względu na charakter choroby. Alkohol uznawany jest za atrybut dorosłości. Picie alkoholu jest częścią życia towarzyskiego pomaga włączyć się do grupy czy wręcz zaimponować rówieśnikom. A jakie są fizyczne i psychiczne skutki picia alkoholu? U. B. Powinni jak najwięcej rozmawiać z dzieckiem o piciu alkoholu, jego skutkach, konsekwencjach, zagrożeniach. Muszą również nauczyć się słuchać dziecka, nie oceniając go, aby wiedziało, że ma wsparcie i jest akceptowanym i kochanym takim, jakim jest. Muszą także ustalić jasny system wartości, zasady panujące w domu, w tym dotyczącepicia alkoholu. Muszą być w tym konsekwentni. Ważne jest też to, aby zwracali się o pomoc do specjalistów uzależnień, psychologów, pedagogów szkolnych oraz wychowawców. Działa również tzw. Pomarańczowa Linia, czyli system pomocy rodzicom, których dzieci się upijają. Można dzwonić pod numer telefonu Infolinia jest czynna od poniedziałku do piątku w godz U. B. Głównie to niszczenie komórek nerwowych, zanik pamięci, otępienie, udar mózgu, uszkodzenie mięśnia sercowego, nadciśnienie krwi, zawał serca, uszkodzenie wątroby i jej marskość, owrzodzenie żołądka i dwunastnicy. Poza skutkami zdrowotnymi alkoholik ponosi jeszcze konsekwencje związane z piciem, np. rodzinne, prawne, zawodowe, społeczne, emocjonalne, etyczne. Michał, jeden z bohaterów naszego reportażu, to nastolatek. W jakim wieku młodzież sięga po alkohol? U. B. W ostatnich kilku latach jest obserwowany wzrost zagrożeń alkoholowych wśród młodzieży. Obniża się wiek inicjacji alkoholowej. Już latki piją alkohol. Najbardziej popularnym wśród nastolatków alkoholem jest piwo, które jest bezkarnie traktowane jako napój alkoholowy. Na drugim miejscu jest wódka, a na ostatnim wino. Z danych Państwowej Agencji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych wynika, że wśród 17-latków tylko 3% to abstynenci, którzy nie pili alkoholu, natomiast jedna trzecia 15-letnich chłopców i jedna czwarta 15-letnich dziewcząt przyznaje, że raz w miesiącu się upija. Co powinni zrobić rodzice, gdy zauważą, że dziecko coraz częściej sięga po alkohol? Rozmawiał Dariusz Mieczysław Mól, fot. PawełJ, DM Jakie są przyczyny tego, że młodzi ludzi sięgają po alkohol? U. B. W opinii młodzieży powodem skłaniającym do sięgania po alkohol jest wpływ najbliższego otoczenia: rodziców i rówieśników. NeoDerm Dr n. med. Marta Górska OCENA I USUWANIE ZNAMION DERMATOLOG DERMATOLOGIA OGÓLNA I ESTETYCZNA kompleksowe leczenie chorób skóry w tym TRĄDZIKU, ŁUSZCZYCY, BIELACTWA ocena i usuwanie włókniaków, brodawek DERMATOLOGIA ESTETYCZNA: peeling, Botox, usuwanie zmarszczek, przebarwień, korekta ust ul. Kazikowskiego 10A, I piętro, Mińsk Maz. zapisy w godz. przyjęć: godziny przyjęć: wt., czw ; śr., pt., sob

10 wystawy, filmy. Mówiąc brzydko jedno nakręca drugie, np. po jednym z seansów filmowych dla dzieci zapisało się 30 nowych czytelników. To naprawdę bardzo dużo. Sama Pani dużo czyta? T. S.-Ch. Sądzę, że trochę zawyżam średnią krajową (śmiech). Tylko niech Pan nie pyta o tytuły, bo nie pamiętam. Może właśnie dlatego, że tak dużo czytam (śmiech). A i tak nie jestem w stanie przeczytać wszystkiego co bym chciała, sporo książek mi po prostu ucieka. Jakie książki lubi Pani najbardziej? Biblioteka miejsce działania Do biblioteki nie przychodzi się już tylko po to, aby wypożyczyć książki, skorzystać z czytelni czy studiować archiwalia. To także przestrzeń dla wystaw, spotkań, koncertów, odczytów, pokazów filmów, przedstawień teatralnych. Rozmawiamy z Teresą Sęktas-Chanke, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Mińsku, w której mieszkańcy mogą właśnie korzystać z różnych form uczestnictwa w kulturze. W Polsce bije się na alarm, że spada czytelnictwo. A jak sprawa wygląda w Mińsku? Teresa Sęktas-Chanke (T. S.-Ch.) Jest zupełnie inaczej czytelnictwo w bibliotece w Mińsku rośnie. W 2011 r. zarejestrowaliśmy czytelników. Dla porównania w 2010 r. mieliśmy zapisanych 8741 osób. Skok jest ogromny, mimo zlikwidowania dwóch filii bibliotecznych. Jak Pani myśli, co jest przyczyną wzrostu czytelnictwa w naszym mieście? T. S.-Ch. Moim zdaniem tych przyczyn jest kilka. Z pewnością ludzi przyciąga nowy budynek, estetycznie urządzony i dobrze wyposażony. Ważne są także godziny otwarcia biblioteki od poniedziałku do czwartku jest ona czynna w godz. 8-20, w piątek w godz , a w każdą sobotę w godz Następny powód to nowości w ubiegłym roku kupiliśmy ponad 5,6 tys. nowych książek. Zaczęliśmy również wypożyczać audiobooki. Na pewno nie bez znaczenia są imprezy, jakie odbywają się w bibliotece spotkania z pisarzami, podróżnikami, T. S.-Ch. To, co czytam, zależy od nastroju, od tego, czy jestem zmęczona, czy nie, czy po prostu muszę coś przeczytać. Ale lubię współczesną polską prozę, np. Jerzego Pilcha, Janusza Głowackiego, Marcina Świetlickiego, Manuelę Gretkowską. Czytam współczesnych francuskich pisarzy, m.in.: Annę Gavaldę czy Guillaume a Musso. Bardzo lubię thrillery, zwłaszcza medyczne i prawnicze, a ostatnio też skandynawskie kryminały. Zawsze też sięgam po wydawnictwa poświęcone naszemu miastu i okolicom, czyli po regionalia. A jakie książki czytają mińszczanie? T. S.-Ch. Przede wszystkim nowości. Wszystkie książki, które kupujemy dla biblioteki, natychmiast znikają z półek, natomiast rzadziej nasi czytelnicy sięgają po klasykę literatury i może trochę szkoda, bo często są to przecież znakomite pozycje. Dużym powodzeniem cieszą się biografie, książki historyczne, podróżnicze, psychologiczne, fantastyka. Wypożyczanych jest również dużo tzw. czytadeł. A czy ma Pani swoją ulubioną książkę, do której Pani często wraca? T. S.-Ch. Nie będę pewnie zbyt oryginalna, ale uwielbiam Małego Księcia Antoine a de Saint-Exupéry ego, opowieść o miłości, przyjaźni, odpowiedzialności za drugiego człowieka. W minionym roku wiele się działo w MBP. Były wystawy, koncerty, pokazy Nowoczesne i przyjazne wnętrza wypożyczalni, czytelni i oddziału dla dzieci przyciągają młodszych i starszych czytelników. 10

11 filmów dla dzieci. Wychodzi na to, że biblioteka to już nie tylko miejsce, gdzie przychodzi się po książki? T. S.-Ch. Dawno już nie powinno tak być, że do biblioteki przychodzi się tylko po to, aby wypożyczać książki. Biblioteka jest częścią kultury i powinna pokazywać jej różne formy. Jestem zadowolona, że biblioteka kojarzy się nie tylko z wypożyczaniem książek. Poza tym świat tak już poszedł do przodu, że nie można bronić status quo trzeba iść z duchem czasu. W bibliotece mamy np. 37 stanowisk komputerowych z dostępem do internetu, z którego w 2011 r. skorzystało ponad 12 tys. osób. Może trochę boleję nad tym, że do czytelni coraz więcej osób przychodzi po to, żeby wejść do sieci, ale to światowa tendencja. Dobrze też, że biblioteka coraz częściej kojarzona jest jako miejsce spotkań, gdzie można posłuchać i porozmawiać z ciekawymi ludźmi, gdzie można obejrzeć wystawę, przedstawienie teatralne z dzieckiem czy po prostu spotkać się z przyjaciółmi i znajomymi. W 2011 r. w bibliotece odbyły się 22 spotkania z pisarzami, podróżnikami, dziennikarzami: gościliśmy między innymi Sylwię Chutnik, Zbigniewa Korpolewskiego, Hannę Cygler, Marię Ulatowską, Jarosława Kreta. Promowaliśmy również pisarzy pochodzących z Mińska: Krystynę Gucewicz, Małgorzatę Gutowską-Adamczyk, Marcina Pietraszka, Dorotę Berg, Pawła Goźlińskiego. Było bardzo dużo imprez dla dzieci. Ponad 7 tys. najmłodszych czytelników wzięło udział w różnego rodzaju konkursach, seansach filmowych, teatralnych, zabawach z książką, spotkaniach autorskich, lekcjach bibliotecznych czy akcjach typu Wakacje z Biblioteką. To ważne szczególnie dla dzieci czy młodych ludzi, że biblioteka kojarzy się im z fajną przestrzenią? T. S.-Ch. Bardzo bym chciała, żeby przychodziło do nas jak najwięcej dzieci i młodzieży. Nawet maluchy z rodzicami. Jeśli się przyzwyczają, że w bibliotece dużo się dzieje, to mam nadzieję, że będą czytać, że będą wypożyczać książki i nie będą omijać biblioteki szerokim łukiem. W 2011 r. Miejską Bibliotekę Publiczną w naszym mieście odwiedziło 85 tys. osób. Jak reagują mińszczanie na to, że biblioteka pokazuje swoje inne oblicze? Są zdziwieni, protestują czy chwalą? T. S.-Ch. Nie spotkałam się z żadnymi protestami. Często ludzie są pozytywnie zaskoczeni, mówiąc o, jak tu u was ładnie, przestronnie, ile się dzieje. Choć pamiętam, że kiedy biblioteka była budowana, to pojawiały się różne głosy, że po co taki duży budynek, że jest niepotrzebna, ale już po roku działalności wiele osób docenia, że biblioteka tak właśnie wygląda, że ma dobre godziny otwarcia i niejako wychodzi do czytelników. O tych dobrych reakcjach świadczy też liczba osób, które odwiedziły bibliotekę w 2011 r. sumując wypożyczalnię, oddział dla dzieci i czytelnię, było to ponad 85 tys. osób. Statystycznie, każdy mińszczanin był u nas ponad dwa razy. A są to tylko dane, które zarejestrował nasz system komputerowy i nie liczę tu wystaw, spotkań, pokazów filmowych gdyby to wszystko dodać, to liczba odwiedzających byłaby jeszcze większa. Która z imprez, jakie odbyły się w bibliotece w minionym roku, najbardziej utkwiła Pani w pamięci? T. S.-Ch. Każdą imprezę dobrze pamiętam, bo zawsze się zastanawiam, czy przyjdą na nią ludzie, czy też nie. Tak już mam. Ale na pewno bardzo się cieszę z urodzin Jana Himilsbacha, które zorganizowaliśmy w MBP w listopadzie. Nie mieliśmy pewności, czy ktoś przyjdzie o godz. 21, ale okazało się, że była cała sala i chyba ludzie dobrze się bawili. Na pewno też duże wrażenie zrobiła na mnie ostatnia wystawa w 30. rocznicę wprowadzenia stanu wojennego, czyli Czas Apokalipsy. W pamięci utkwiło mi też spotkanie z Jarosławem Kretem, a właściwie fakt, że się nie odbyło, bo zostało niespodziewane odwołane z powodu jego choroby. I potem drżeliśmy, czy dotrze na drugie, bo okazało się, że tego dnia były straszne korki, i baliśmy się, że znów spotkanie się nie odbędzie. Na szczęście dotarł (śmiech). Teresa Sęktas-Chanke w skrócie: Sama o sobie nie lubię mówić o sobie. Najbardziej lubię czytać książki i prasę, nie wyobrażam sobie dnia bez gazety papierowej; jeśli wieczorem przynajmniej nie przejrzę gazety, to jestem jakaś nieswoja. Co mnie złości zawistni ludzie. Największy sukces moje dzieci. Największa porażka nawet nie chcę o tym myśleć, a już na pewno mówić. Ulubione miejsca w Mińsku dawny Mińsk, czyli Pałac i park. Biuro Rachunkowe Monika Kujawa Oferuje profesjonalną obsługę w zakresie usług: finansowo-księgowych kadrowo-płacowych Konkurencyjne ceny. Bezpłatny odbiór i dostarczenie opracowanych dokumentów do klienta. monika.kujawa@poczta.onet.pl tel.:

12 Kilka tygodni temu uchwalono budżet w mieście na 2012 r. Biblioteka dostała mniej czy więcej środków na działalność w porównaniu z rokiem ubiegłym? Mińszczanie o bibliotece: Szymon, lat 11 Fajne są panie. Powinno być dużo gier planszowych i komiksów. T. S.-Ch. Niestety, dostaliśmy ponad 16% mniej pieniędzy niż w ubiegłym roku. Jest to bardzo dużo, ale może to efekt kryzysu? Robert, 11 lat Sądzę, że najfajniejsze są pani Kasia, pani Marta i pani Ania. Przychodzę zawsze tutaj we wtorek, czwartek i piątek. Jest bardzo przytulnie i zawsze spotykam sporo dzieci. Ta biblioteka jest najlepsza. Czy to oznacza, że mniej się będzie działo? Marzena, 21 lat Korzystam z książek, kiedy przygotowuję się do egzaminów na studia. Dobrze, że na miejscu jest też ksero, bo można skopiować najpotrzebniejsze rzeczy. A w razie czego, informacje można też sprawdzić w internecie. Fajne miejsce. T. S.-Ch. Na pewno mniej niż planowaliśmy i nie tak różnorodnie, jak zakładaliśmy, bo nie wszystko da się zrobić bez pieniędzy. Ale uważam, że mam szczęście do ludzi, mam dobrych i kreatywnych pracowników, jest również sporo przyjaciół biblioteki i myślę, że razem coś wymyślimy. A co biblioteka szykuje dla mińszczan w nadchodzącym roku? T. S.-Ch. Planowaliśmy kilka nowych rzeczy, ale w związku z cięciami budżetowymi nie wiem, czy uda się je zrealizować. Mamy różne pomysły, lecz nie chciałabym teraz o tym mówić, żeby po prostu nie zapeszać. Rozmawiał Dariusz Mieczysław Mól, fot. Waldi Piekarski, DM Rafał, 32 lata Nowoczesna, przestronna, dobrze zaopatrzona w pozycje książkowe. Monika, 34 lata Jedna z najlepiej działających instytucji w tym mieście. Bardzo przyjazna użytkownikom w każdym wieku, ze wspaniałą kadrą, dobrze zorganizowanymi i wykorzystanymi wnętrzami, z ciekawymi wydarzeniami kulturalnymi i edukacyjnymi. Centrum kulturalne Mińska i klub dla dorosłych, dzieci i młodzieży w jednym. Jedyna uwaga, która przychodzi mi do głowy, to to, że w bibliotece nie muszą być dostępne gry komputerowe, bo nie zachęca to dzieci do konstruktywnego spędzania czasu. Urszula, 47 lat Cudowna atmosfera, bogaty księgozbiór, rewelacyjna obsługa. Paweł, 56 lat Złego słowa nie można powiedzieć. Przychodzę głównie czytać gazety i bardzo się cieszę, że mogę to robić, siedząc wygodnie w fotelu i mając całkiem spory wybór prasy. Jagna, 60 lat Jest wspaniale. Księgozbiór duży, a pracownicy bardzo pomocni. Korzystam z biblioteki już 30 lat, a teraz do nowej siedziby przychodzą moje córki i wnuki. Biblioteka gościła m.in.: Małgorzatę Gutowską-Adamczyk, Jarosława Kreta, Grzegorza Kasdepke, Aleksandrę Jakubowską, Szymona Hołownię. 12

13 Na Dzień Babci... Niegdysiejszą siwiuteńką babuleńkę i dzisiejszą nowoczesną babcię wiele różni, ale i na szczęście są między nimi podobieństwa. Podobieństwem najistotniejszym jest miłość do wnucząt. Babcina miłość jest dojrzalszą formą miłości matczynej, mądrzejsza, cierpliwsza, bez oczekiwań, wspaniałomyślna, wyrozumiała i co najważniejsze... odporna na nowoczesne trendy. Wychodzi na to, że bez względu na kolor włosów babcia zawsze będzie babcią i na szczęście postęp nie jest w stanie tego zmienić. Uff. Specjalnie dla Was kochane babunie życzę Wam wszystkiego naj! Szybkie skojarzenie z hasłem babcia to siwa staruszka w koczku dziergająca na drutach sweter dla ukochanego wnuka. Jednak niedługo to skojarzenie bezpowrotnie trafi do lamusa, bo niewiele już ma wspólnego ze współczesną babcią. Na przykład pewien dobrze znany mi 13-latek nie ma pojęcia, że na skroni jego babci srebrzy się niejeden siwy włos. Dla niego babcia to modnie przystrzyżona brunetka, która zna wszystkie najnowsze marki i trendy, a jej nieodłącznym atrybutem zamiast robótki ręcznej jest... komputer. Świat się zmienia, a wraz z nim nasze kochane babcie: studiują na uniwersytetach trzeciego wieku, chodzą na zajęcia fitness, uczą się języków obcych, serfują po internecie, piszą SMS-y, wysyłają maile, udają się w bliższe i dalsze podróże, znają się na trendach w modzie... Dorota Berg Mińszczanka od urodzenia i z zamiłowania. Matka dwójki dzieci. Na co dzień związana z branżą nieruchomości. Autorka powieści antydepresyjnej Kudłata. MIŃSK W LICZBACH tyle jest w Mińsku mężczyzn W każdy czwartek czytaj nas on line: 13

14 M. M. To było gdzieś w na przełomie maja i czerwca 2011 r. Pracowałam w dużej korporacji w Warszawie. Wiedziałam, że planowane są zwolnienia grupowe w firmie. Podjęłam więc decyzję, że w ramach tych zwolnień odejdę. Powiedziałam sobie dosyć tego kieratu. I myślę, że właśnie wtedy zaczęłyśmy z Renatą rozmawiać o Kredensie. R. G. Ale rozpędu wszystko nabrało po wakacjach. Przysłałam wtedy Gosi mailem zarys całego przedsięwzięcia. Zaczęłyśmy snuć plany, rozmawiać i pewnego dnia mąż Gosi, Tomek zadzwonił z informacją, że znalazł dla nas lokal. Pomyślałam sobie: zaraz, trochę wolniej z tym wszystkim. Kafejka przyjazna rodzinie Takiego miejsca jeszcze w Mińsku nie było. Renata Gałązka i Małgorzata Mrzygłód wymyśliły sobie kawiarnię, do której będą mogli przyjść rodzice z małymi dziećmi. I dopięły swego w Cafe Kredens przy ul. Topolowej na maluchy czeka pokój zabaw, a na mamę i tatę aromatyczna kawa, domowe ciasta i... Skąd pomysł na taką kawiarnię? Renata Gałązka (R. G.) Przede wszystkim z potrzeby. Obie jesteśmy mamami i widzimy, że nie ma w naszym mieście miejsc, gdzie można przyjść i coś fajnego robić wspólnie z dziećmi. Może też trochę z zazdrości, że gdzieś w świecie istnieją takie kafejki, a u nas ich nie ma. Małgorzata Mrzygłód (M. M.) Od szesnastu lat marzyłam, żeby otworzyć w Mińsku restaurację. Ale dzięki Renacie pomysł rodzinnej kawiarni zakiełkował także we mnie. Pomysł zakiełkował, a co było dalej? R. G. Wymyśliłam sobie takie miejsce już jakiś czas temu, ale sama nie dałabym rady poprowadzić kawiarni. Gosia w pewnym momencie została bez pracy, a że znałyśmy się z przedszkola, bo nasze dzieci chodziły do tej samej grupy, pewnego dnia powiedziałam jej o swoim pomyśle na rodzinną kawiarnię. M. M. Tomek był motorem tego przedsięwzięcia. Myślę, że dzięki niemu wszystko potoczyło się bardzo szybko. Gdyby nie on, pewnie jeszcze byśmy analizowały różne sprawy, a on nas nakręcał do działania. Bardzo nas pilnował, żeby wszystko było zrobione na czas i bardzo mu za to dziękujemy. R. G. Tak, nasi mężowie bardzo zaangażowali się w całe przedsięwzięcie. Bez ich pomocy nie dałybyśmy rady ogarnąć np. wszystkich technicznych spraw związanych z adaptacją lokalu do naszych potrzeb. A co Cafe Kredens będzie serwował gościom? M. M. Mamy pyszną kawę z dobrego ekspresu, która nam bardzo smakuje, a kobiety w ciąży będą mogły napić się kawy bezkofeinowej. Będzie też herbata w różnych smakach, gorącą czekolada, soki, woda, ciasta i na początek też gofry oraz naleśniki. A z czasem może będziemy zapraszać na domowe obiady. Ciasta będą waszego wypieku? M. M. Zdecydowanie tak. I mamy nadzieję, że będą smakowały. 14 W czasie gdy rodzice będą pić kawę, czytać gazetę, książkę lub surfować po internecie, dzieciaki będą mogły się bawić w pokoju zabaw. Mamy również kojec dla maluszków, a także miejsce na wózki oraz przewijak w toalecie.

15 Smakują waszym bliskim? R. G. Bardzo (śmiech). Ludzie muszą nas poznać, ale jak już się z nami zaprzyjaźnią, to nie będą u nas narzekać na nudę. To chyba nie musicie się martwić. A co oprócz kawy i ciast? R. G. Chcemy, aby to było miejsce spotkań przyjazne dzieciom. Zapraszamy nie tylko mamy ze swoimi pociechami, lecz także tatusiów, babcie, dziadków, całe rodziny. W czasie gdy rodzice będą pić kawę, czytać gazetę, książkę lub surfować po internecie, dzieciaki będą mogły się bawić w pokoju zabaw. Mamy też miejsce na wózki, foteliki dla dzieci do karmienia, przewijak w toalecie, kojec dla maluszków. Będzie też można podgrzać zupki w słoiczku, a nawet je kupić. M. M. Planujemy też organizować artystyczne warsztaty dla dzieci na początek decoupage, malowanie na szkle, rysowanie. Chcemy również prowadzić warsztaty dla mam w godzinach przedpołudniowych dzieci będą się bawić w kojcu, a mamy np. malować. Ale marzą się nam też wieczorki dla mam, które będą chciały wspólnie np. haftować i przy tym sobie pogadać o różnych sprawach. W przyszłości chcemy też organizować urodziny dla dzieci, jeżeli będzie takie zapotrzebowanie. I planujemy organizację kameralnych koncertów mąż Renaty jest przecież muzykiem (mężem Renaty jest Daniel Gałązka, którego zespół wykonuje piosenki poetycko-jazzujące przyp. red.). R. G. Marzy mi się też przy Kredensie wypożyczalnia rowerków biegowych dla maluchów. Niedaleko jest przecież park i dobrze by było, żeby rodzice idąc na spacer, mogli zafundować dziecku taką przejażdżkę. Ale to pewnie bliżej wiosny czy lata. Dzieci będzie ktoś pilnował? M. M. Generalnie dzieci będą pod opieką rodziców, ale stworzyłyśmy przyjazną przestrzeń dla najmłodszych, gdzie mogą bezpiecznie spędzać czas, więc na pewno pozwolą starszym wypić w spokoju kawę. Ale jeśli mamy przyjdą np. na warsztaty, to wtedy dzieci będą pod naszą opieką. W Mińsku odbywa się już trochę warsztatów artystycznych, np. w niedalekim MDK. Nie boicie się powielania schematów? R. G. Wiem, że są zajęcia dla dzieci, np. w Domu Kultury, ale trzeba się na nie zapisać, zapłacić za semestr z góry i regularnie chodzić. U nas zajęcia będą odbywać się cyklicznie i jeżeli ktoś będzie chciał z nich skorzystać, to po prostu na nie przyjdzie. Będą to zajęcia typu Make&Take, czyli Zrób i Weź my zapewniamy materiały, a własnoręcznie wykonaną pracę będzie można zabrać do domu. Ile trzeba będzie zapłacić za takie zajęcia? M. M. Myślę, że będzie to koszt materiałów Chcemy też zrobić stragan z rękodziełem. plus nieduży narzut. Nie chcemy zdzierać z ludzi, ale z drugiej strony wszystko kosztuje, np. namalowanie obrazka na szkle i oprawienie go w ramkę to wydatek ok zł. Planujecie, że w kawiarni codziennie coś się będzie działo? M. M. Wszystko zależy od zapotrzebowania. Nie sądzę, żebyśmy na początku organizowały codziennie jakieś aktywności. Zdajemy sobie sprawę, że ludzie muszą nas poznać, ale jak już się z nami zaprzyjaźnią, to myślę, że nie będą u nas narzekać na nudę. Planujemy, aby w naszej kawiarni naprawdę dużo się działo, żeby to miejsce żyło. Będziemy też słuchać naszych gości, ich podpowiedzi, pomysłów i na pewno je realizować w miarę Małgorzata Mrzygłód w skrócie: Sama o sobie silna baba. Najbardziej lubię leniuchować z książką, grać w brydża. Co mnie złości niedotrzymane obietnice. Największy sukces prywatnie rodzina, a zawodowo praca na odpowiedzialnych stanowiskach w dużej korporacji. Największa porażka coś było, ale chyba nie warto o tym wspominać. Ulubione miejsca w Mińsku poza moim domem piękny park. 15

16 Mamy pyszną kawę z dobrego ekspressu. możliwości. Chciałybyśmy też zrobić stragan z rękodziełem artystycznym. Część rzeczy pewnie będziemy robiły same, np. Renata wykonuje biżuterię. Ale chcemy też nawiązać współpracę z lokalnymi twórcami, żeby mogli u nas prezentować swoje obrazy, grafiki, ale też oryginalne zabawki. R. G. Wiemy, że bardzo wiele osób w Mińsku zajmuje się rękodziełem i często robi to do szuflady albo dla najbliższych. Ale jeśli chcieliby wyjść ze swoją twórczością do szerszego grona odbiorców, to zapraszamy do nas. Jaki jest oddźwięk na takie miejsce, gdy mówicie np. znajomym, że już wkrótce otworzycie rodzinną kawiarnię? R. G. Reakcje są bardzo pozytywne. Często przez okna zaglądają przechodnie i gdy otwieram drzwi, mówiąc, co tu będzie, to wszyscy gratulują nam pomysłu. Mam nadzieję, że to się później przełoży na frekwencję. Cafe Kredens to wasze marzenie, które właśnie się spełnia. A jakie macie pasje? R. G. Poza dziećmi (śmiech)? Jest ich kilka... Ostatnio moje pasje są bardzo manualne robię biżuterię, zajmuję się decoupagem, ale lubię też muzykę... M. M. Pasję do muzyki masz niejako z obowiązku, ze względu na męża (śmiech). A mi ostatnio, poza haftem krzyżykowym, bardzo podoba się decoupage. Moje dziecko chodzi na takie zajęcia i ja także bardzo się w to wciągnęłam. Jesteście już w realnej przestrzeni, a czy zaistnieliście w internecie? R. G. Na razie mamy profil na Facebooku. Planujemy też uruchomić stronę internetową, bo chciałybyśmy, aby sieć była taką przestrzenią, w której będziemy informować o tym, co się u nas dzieje, co planujemy, np. w ciągu tygodnia. W jakich godzinach będzie czynna kawiarnia? R. G. W dni powszednie w godz , a w niedzielę w godz Pewnie latem okaże się, że godzina zamknięcia trochę Renata Gałązka w skrócie: się przedłuży, szczególnie w weekendy, bo z uwagi na okoliczny park pewnie rodziny będą chodzić na spacery i potem może wpadną do nas na coś dobrego. A ceny? R. G. Nie będą wyższe niż w innych tego typu miejscach w Mińsku. Może nawet będzie u nas minimalnie taniej. Nie jesteśmy nastawione na to, aby zdzierać z ludzi. Ale musicie przecież zarabiać? R. G. Pewnie, ale chyba jesteśmy idealistkami i otwieramy kawiarnię trochę dla idei, żeby wreszcie powstało w Mińsku przyjazne rodzinne miejsce z fajną atmosferą. Kiedy otwieracie drzwi dla klientów? R. G. Mamy nadzieję, że uda nam się to jeszcze w styczniu. A wybiegacie już myślami w przyszłość? M. M. Za dwa lata sprzedajemy logo i otwieramy sieć rodzinnych kawiarni w Polsce. Rozmawiał Dariusz Mieczysław Mól, fot. DM Sama o sobie manager domu. Najbardziej lubię leniwe poranki i upalne lato. Co mnie złości ciągły pośpiech. Największy sukces nie będę oryginalna rodzina. Największa porażka mam nadzieję, że nie Cafe Kredens :) Ulubione miejsca w Mińsku namiot sułtana latem :) (dla niewtajemniczonych tak nazywamy naszą ogrodową altanę). 16

17 Bajka o Ciepłym i Puchatym Bajka ta często jest opowiadana na zajęciach psychoterapii oraz warsztatach rozwoju osobistego. Kto ją napisał? Trudno ustalić. Ale można znaleźć ją na różnych stronach w internecie, a wiele osób przesyła ją sobie mailem. Jej siła tkwi w prostocie oraz w wyobrażeniu, czym jest Ciepłe i Puchate, i może dlatego tak silnie oddziałuje na ludzi. Postanowiliśmy podzielić się tą historią z Czytelnikami. Jesteśmy pewni, że każdy znajdzie w niej coś ważnego dla siebie... W pewnym mieście wszyscy byli zdrowi i szczęśliwi. Każdy z jego mieszkańców kiedy się urodził, dostawał woreczek z Ciepłym i Puchatym, które miało to do siebie, że im więcej rozdawało się go innym, tym więcej go przybywało. Dlatego wszyscy swobodnie obdarowywali się nawzajem Ciepłym i Puchatym, wiedząc, że nigdy go nie zabraknie. Matki dawały Ciepłe i Puchate dzieciom, kiedy wracały do domu; żony i mężowie wręczali je sobie na powitanie, po powrocie z pracy, przed snem; nauczyciele rozdawali w szkole, sąsiedzi na ulicy i w sklepie, znajomi przy każdym spotkaniu; nawet groźny szef w pracy nierzadko sięgał do swojego woreczka z Ciepłym i Puchatym. Jak już mówiłem, nikt tam nie chorował i nie umierał, a szczęście i radość mieszkały we wszystkich rodzinach. Pewnego dnia do miasta sprowadziła się zła czarownica, która żyła ze sprzedaży ludziom leków i zaklęć przeciw różnym chorobom i nieszczęściom. Szybko zrozumiała, że nic tu nie zarobi, więc postanowiła działać. Poszła do jednej młodej kobiety i w najgłębszej tajemnicy powiedziała jej, żeby nie szafowała zbytnio Ciepłym i Puchatym, bo się skończy, i żeby uprzedziła o tym swoich bliskich. Kobieta schowała swój woreczek na dno szafy i do tego samego namówiła męża i dzieci. Stopniowo wiadomość rozeszła się po całym mieście, ludzie poukrywali Ciepłe i Puchate, gdzie kto mógł. Wkrótce zaczęły się tam szerzyć choroby i nieszczęścia, coraz więcej ludzi zaczęło umierać. Czarownica z początku cieszyła się bardzo: drzwi jej domu na dalekim przedmieściu się nie zamykały. Lecz wkrótce wyszło na jaw, że jej specyfiki nie pomagają i ludzie przychodzili coraz rzadziej. Zaczęła więc sprzedawać Zimne i Kolczaste, co trochę pomagało, bo przecież był to wprawdzie nie najlepszy ale zawsze jakiś kontakt. Już nie umierali tak szybko, jednak ich życie toczyło się wśród chorób i nieszczęść. I byłoby tak może i do dziś, gdyby do miasta nie przyjechała pewna kobieta, która nie znała argumentów czarownicy. Zgodnie ze swoimi zwyczajami zaczęła całymi garściami obdzielać Ciepłym i Puchatym dzieci i sąsiadów. Z początku ludzie dziwili się i nawet nie bardzo chcieli przyjmować bali się, że będą musieli oddać. Ale kto by tam upilnował dzieci! Brały, cieszyły się i kiedyś jedno z drugim powyciągały ze schowków swoje woreczki i znów jak dawniej zaczęły rozdawać. Jeszcze nie wiemy, czym się skończyła ta bajka. Jak będzie dalej, zależy od Ciebie. Fot. PawełJ 17

18 Nie przegap! 19 stycznia czwartek o godz. 19 w Galerii MDK odbędzie się wernisaż wystawy malarstwa Zygmunta Magnera. Wstęp wolny. 20 stycznia piątek o godz. 20 w pubie Dujer (ul. Kolejowa 1) wystąpią grupy Minerwa i Vagitarian. Wjazd 6 zł. Poniedziałek, 9.01 jasełka w Gimnazjum Miejskim nr stycznia sobota w godz w Szkole Podstawowej nr 5 przy ul. Małopolskiej 11 odbędzie się VI Wystawa Gołębi Rasowych, Drobiu Ozdobnego i Ptaków Egzotycznych organizowana przez Klub Miłośników Gołębi Mazowsze. Wstęp 10 zł. 22 stycznia niedziela w godz drugi dzień VI Wystawy Gołębi Rasowych, Drobiu Ozdobnego i Ptaków Egzotycznych w SP 5. Wstęp 10 zł. o godz. 16 Związek Harcerstwa Polskiego, Towarzystwo Przyjaciół Mińska Mazowieckiego, Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej, Towarzystwo Pamięci 7. Pułku Ułanów Lubelskich oraz Klub Dawnych Motocykli Magnet zapraszają na uroczystości 149. rocznicy wybuchu powstania styczniowego, które odbędą się na cmentarzu parafialnym przy kwaterach wojskowych. 25 stycznia środa o godz. 15 w MBP odbędzie się pokaz filmu dla dzieci Disco Robaczki. Wstęp wolny. Wtorek, Finał Roku Andriollego na Mazowszu w Zespole Szkół nr 1. o godz Miejska Biblioteka Publiczna zaprasza na spotkanie z Marią Czubaszek. Wstęp wolny. 27 stycznia piątek o godz. 10 MDK zaprasza na pokaz filmowy komedii Zemsta futrzaków. Bilet kosztuje 5 zł i można go będzie nabyć przed projekcją. 28 stycznia sobota w godz wieczór gier planszowych i bitewnych, ul. Kazikowskiego 25 (wejście od parkingu). Zapraszamy graczy w wieku od 15 lat. Można przynieść swoje gry. 29 stycznia niedziela o godz. 16 w MDK wystąpi Kabaret Skeczów Męczących z programem Śmiechosteron. Bilety kosztują 25 zł. Czwartek, obchody 149. rocznicy wybuchu powstania styczniowego w GM 3. Czwartek, promocja albumu Sacrum Ziemi Mińskiej wydanego przez MZM. Fot. Wojtek Cihy Cichoń, UM/MZM, DM 18 Wydawca Strefa M sp. z o. o. Mińsk Mazowiecki, ul. I PLM W-wa 1d/16 tel reklama@strefaminsk.pl Biuro Redakcji ul. Świętokrzyska 5 Redaktor naczelny Dariusz Mieczysław Mól dariusz.mol@strefaminsk.pl Zespół redakcyjny Dorota Berg,Jarosław Rosłoniec, Wojtek Cihy Cichoń Korekta Monika Wasilewska Strona internetowa Dział reklamy tel , reklama@strefaminsk.pl Skład DTP E-HO Justyna Golcew Druk EUROGRAF S.C. Redakacja nie zwraca niezamówionych artykułów i zastrzega sobie prawo do zmian i skrótów w nadesłanych tekstach. Redakcja nie odpowiada za treść ogłoszeń i reklam.

19 Miejsce pracy: Warszawa Inne: prawo jazdy kat B (9) USŁUGI Budowa domów, więźba dachowa, krycie dachów Ocieplanie poddaszy, układanie paneli, malowanie SPRZEDAM Sprzedam działkę w Targówce 1711mkw. Tel , dzwonić wieczorem. RÓŻNE Nauka pływania Tel Przewozy pasażerskie JARCYK, 8+1, 15+1, 17+1, 20+1, tel NOCLEGI W GÓRACH KORBIELÓW 25 zł/os, 3 pokoje 4-os. tel NAUKA Cool School przy PKP Angielski dla dzieci Klubik malucha Zajęcia muzyczne Sprzedawca w hurtowni materiałów budowlanych Wykształcenie: miń. średnie budowlane Doświadczenie: wymagane Miejsce pracy: Mińsk Maz. Inne: mile widziane upr. na wózek widłowy i prawo jazdy (16) Monter instalacji elektrycznych Wykształcenie: zawodowe, średnie elektryczne Doświadczenie: mile widziane Miejsce pracy: Warszawa (14) Pomocnik montera instalacji sanitarnych Wykształcenie: podst. zawodowe Miejsce pracy: Warszawa (13) Doradca klienta Wykształcenie: średnie o kierunku bankowość, ubezpieczenia Doświadczenie: mile widziane Miejsce pracy: Mińsk Maz. (12) Dystrybutor materiałów reklamowych Miejsce pracy: Mińsk Maz. i powiat miński Inne: praca raz w tygodniu (10) Sprzątacz Doświadczenie: mile widziane Serwisant sieci telekomunikacyjnej Wykształcenie: średnie techniczne kierunkowe Doświadczenie: mile widziane Miejsce pracy: pow. miński Inne: prawo jazdy kat. B (8) Sprzedawca w delikatesach rybnych Wykształcenie: średnie Doświadczenie: obsługa kasy fiskalnej Miejsce pracy: Mińsk Maz. (7) Fryzjerka damsko - męska Wykształcenie: zawodowe Doświadczenie: wymagane Miejsce pracy: Mińsk Maz. (6) Kierowca samochodu ciężarowego w hurtowni mat. budowlanych Doświadczenie: min. 1 rok Miejsce pracy: Nowy Konik Inne: prawo jazdy kat C + E + HDS (5) Kierowca samochodu ciężarowego Doświadczenie: wymagane Miejsce pracy: wyjazdy do Skandynawii Inne: prawo jazdy kat C + E (4) Mechanik samochodowy Wykształcenie: zawodowe Doświadczenie: możliwość przyuczenia Miejsce pracy: Choszczówka Stojecka (2)

20