Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu lutego 2014r.

Transkrypt

1 Przegląd prasowych informacji podatkowych z okresu lutego 2014r. PRZEGLĄD PRASY Oddział zagranicznej firmy może odliczyć VAT w Polsce Dziennik Gazeta Prawna Przemysław Molik W dniu 12 stycznia 2014 r. Naczelny Sąd Administracyjny wydał wyrok (sygn. akt I FSK 285/13), w którym potwierdził, że oddział zagranicznej spółki może odliczyć podatek VAT z tytułu usług świadczonych na rzecz jednostki macierzystej. W niniejszej sprawie brytyjska spółka posiada w Polsce oddział działający w formie spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Przedmiotem działalności oddziału jest analiza próbek chemicznych. Wyniki analizy są przesyłane do jednostki macierzystej, która następnie sprzedaje je klientom. We wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oddział stał na stanowisku, że przysługuje mu prawo do odliczenia podatku VAT na podstawie art. 86 ust. 8 pkt 1 ustawy o VAT. Minister Finansów oraz sąd pierwszej instancji uznali, że oddział i centrala stanowią jeden podmiot, a czynności pomiędzy nimi mają charakter czynności wewnątrzzakładowych, w związku z czym oddziałowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT. Rację podatnikowi przyznał dopiero Naczelny Sąd Administracyjny, który potwierdził, że oddział może odliczyć podatek VAT, jeśli posiada dokumenty poświadczające związek odliczonego podatku z prowadzoną działalnością. Firma nie odzyska nadpłaty PIT pracownika Rzeczpospolita Mateusz Maj Zgodnie z wyrokiem WSA w Gdańsku z 11 lutego 2014 r. (sygn. akt I SA/Gd 1690/13) pracodawca nie może wystąpić o zwrot nadpłaty z tytułu pobranej i uiszczonej w nieprawidłowej wysokości zaliczki na PDOF. W omawianej sprawie, spółka niepoprawnie obliczyła i pobrała zaliczki na PDOF od pracowników, którzy przepracowali za granicą więcej niż 183 dni. Zgodnie z obowiązującymi przepisami ich dochód powinien zostać opodatkowany za granicą. W związku z powyższym, A l b a n i a A u s t r i a B u ł g a r i a C h o r w a c j a C z e c h y P o l s k a R u m u n i a S e r b i a S ł o w a c j a S ł o w e n i a Węgry

2 spółka wystąpiła o zwrot nadpłaty powołując się na art pkt 2 lit. b ordynacji podatkowej, zgodnie z którym, jeżeli w złożonej deklaracji płatnik wykazał oraz wpłacił podatek w wysokości większej od należnej, może złożyć wniosek o stwierdzenie nadpłaty podatku. Zarówno organ podatkowy jak i WSA w Gdańsku uznali, iż wniosek o stwierdzenie nadpłaty może zostać złożony przez płatnika jedynie w sytuacji, gdy w wyniku dokonania nadpłaty dochodzi do uszczuplenia jego majątku. W tej sytuacji spółka nie może złożyć takiego wniosku, ponieważ kwota wpłacona na konto urzędu skarbowego jest równa wysokości zaliczek pobranych z pensji pracowników. Wniosek o zwrot nadpłaty powinien złożyć podatnik, czyli pracownik spółki. Prawo do zwolnienia przechodzi na firmę przejmującą Dziennik Gazeta Prawna Przemysław Molik Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 14 lutego 2014 r. (sygn. akt II FSK 536/13) potwierdził, że podmiot przejmujący spółkę uprawioną do zwolnienia z podatku dochodowego otrzymanej dywidendy ma również prawo do przedmiotowego zwolnienia. W komentowanej sprawie podatnik przejął spółkę holenderska, która posiadała przez ponad dwa lata wszystkie udziały w polskiej spółce córce. Spełnienie tych warunków dawało przejmowanej spółce prawo do zwolnienia z podatku dochodowego otrzymanej dywidendy. Wątpliwym było to, czy po przejęciu spółka przejmująca będzie również uprawniona do zwolnienia z opodatkowania otrzymanej dywidendy w sytuacji, gdy spółka przejmowana nie otrzymała wcześniej dywidendy a jedynie miała do niej prawo. Wnioskodawca twierdził, że takie prawo będzie mu przysługiwać, albowiem wraz z przejęciem spółki holenderskiej dochodzi do sukcesji generalnej praw i obowiązków. Natomiast organy podatkowe uznały, że sukcesja dotyczy jedynie tych praw, które istniały w momencie przejęcia a skoro do wypłaty dywidendy nie doszło przed przejęciem to nie można twierdzić, że przejmujący nabył prawo do zwolnienia z opodatkowania otrzymanej dywidendy. Sądy obu instancji przyznały rację podatnikowi, potwierdzając, że przejmujący wstępuje w sytuację prawną spółki przejmowanej bez względu na to, czy doszło wcześniej do wypłaty dywidendy, czy też nie. Czynsz za lokal z 23-proc. VAT, ale woda i ścieki już ze stawką 8-proc. Dziennik Gazeta Prawna W wyroku z dnia 11 lutego 2014 r. (sygn. akt I SA/Gl 1765/13) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach orzekł, że wynajmujący lokal użytkowy refakturując koszty zużycia mediów powinien wystawić fakturę zgodnie ze stawką właściwą dla refakturowanej usługi. W przedmiotowej sprawie podatnik zawarł umowę najmu. W umowie ustalił, że opłaty za zużycie mediów nie będą składową opłaty za czynsz, lecz będą osobno refakturowane na najemcę. Podatnik po otrzymaniu faktury za zużycie mediów refakturował je ze stawką właściwą dla danej usługi. Takie podejście zakwestionowały organy podatkowe twierdząc, że najemcy mogą ponosić koszty mediów oddzielnie od czynszu jedynie, gdy sami zawarli umowę z dostawcą mediów. W przeciwnym razie usługa najmu składa się z kilku świadczeń na rzecz najemcy. W tym celu wszystkie świadczenia powinny być fakturowane zgodnie ze stawką właściwą dla najmu lokalu użytkowego, czyli usługi głównej. W niniejszej sprawie sąd przyznał rację podatnikowi i wskazał, że na najemcy nie ciąży obowiązek korzystania z mediów w związku z tym nie można traktować ich jako elementu usługi najmu. Darowizna przesądza o opodatkowaniu Rzeczpospolita Mateusz Maj Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi w interpretacji indywidualnej z 28 stycznia 2014 r. (sygn. akt IPTPP2/ /13-7/JS) uznał, że montaż instalacji solarnej przez gminę w zamian za darowiznę podlega opodatkowaniu VAT. W stanie faktycznym będącym przedmiotem interpretacji, gmina realizowała projekt montażu instalacji kolektorów słonecznych na dachach mieszkańców, którzy następnie byli zobowiązani do korzystania z wytworzonej energii słonecznej. Projekt zakładał, że po pięciu latach prawo własności instalacji zostanie nieodpłatnie przekazane przez gminę na rzecz właściciela budynku. Mieszkańcy chętni do udziału w programie byli zobligowani do przekazania na rzecz gminy darowizny w wysokości 25 procent kosztów instalacji solarnych. Zdaniem gminy wartość otrzymanych darowizn nie będzie opodatkowana VAT. Dyrektor Izby Skarbowej nie podzielił zaprezentowanego stanowiska uznając, iż obowiązkowa wpłata uiszczana na rzecz gminy przez mieszkańców chcących wziąć udział w programie jest bezpośrednio związana z usługą montażu instalacji kolektorów. Tym samym, usługa świadczona przez gminę podlega opodatkowaniu VAT.

3 Wysokość daniny zależy od zapisów w kontrakcie Dziennik Gazeta Prawna Stefan Dasiewicz W wyroku z dnia 12 lutego 2014 r. (sygn. akt II FSK 500/12) Naczelny Sąd Administracyjny uznał, iż jeżeli w umowie sprzedaży przedsiębiorstwa zostanie wykazana jedynie łączna kwota transakcji, wówczas transakcja podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych z zastosowaniem maksymalnej stawki podatku. Zdaniem Sądu, w samej ustawie o PCC brak jest stosownych uregulowań w zakresie właściwej stawki podatku przy transakcji sprzedaży przedsiębiorstwa. Mając powyższe na uwadze, dla celów podatku od czynności cywilnoprawnych należy ustalić wartość rynkową poszczególnych składników przedsiębiorstwa (rzeczy i praw majątkowych), a następnie zastosować właściwe dla nich stawki podatkowe. W stanie faktycznym będącym przedmiotem orzeczenia podatnik, który nabył przedsiębiorstwo zapłacił podatek od całej jego wartości stosując 2% stawkę podatku. Następnie, podatnik stwierdził, że niektóre składniki przedsiębiorstwa powinny być opodatkowane niższą stawką podatku, co skłoniło go do złożenia korekty deklaracji wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty. Organ rozpatrując wniosek, odmówił podatnikowi zwrotu podatku argumentując, iż umowa sprzedaży przedsiębiorstwa nie wymieniała poszczególnych składników i praw majątkowych. W przedmiotowej sprawie NSA stwierdził, że jeżeli w umowie sprzedaży przedsiębiorstwa zostaną wyszczególnione poszczególne składniki przedsiębiorstwa i podana zostanie ich wartość, to podatek należy ustalić, biorąc pod uwagę wartość rynkową rzeczy i praw majątkowych stosując właściwe stawki podatkowe dla tych składników majątkowych. W przeciwnym razie należy pobrać podatek według najwyższej stawki, właściwej dla rynkowej wartości całego przedsiębiorstwa. Na odmowę uznania korekty VAT można się poskarżyć Rzeczpospolita Paweł Sikora NSA w wyroku z dnia 19 lutego 2014 r. (sygn. I FSK 2115/13) orzekł, że postanowienie wydane przez naczelnika urzędu skarbowego w zakresie uznania korekt deklaracji dotyczących podatku VAT za bezskuteczne, może podlegać kontroli sądów administracyjnych. W omawianej sprawie naczelnik urzędu skarbowego uznał złożone przez spółkę korekty deklaracji VAT-7, stwierdzające nadpłatę podatku, za bezskuteczne. W związku z tym, spółka wniosła skargę do WSA w Warszawie. Sąd odrzucił skargę orzekając, iż od zaskarżonego postanowienia naczelnika urzędu skarbowego, zgodnie z procedurami prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, nie przysługuje zażalenie ani skarga do sądu administracyjnego. Ponadto sąd argumentował, że uznanie korekt deklaracji za bezskuteczne nie rzutuje na sferę praw i obowiązków podatnika. Sprawa znalazła swój finał przed NSA, który nie zgodził się z przedstawionym stanowiskiem sądu i nakazał WSA w Warszawie merytoryczne zbadanie sprawy. Wynajem narzędzi używanych za granicą bez podatku u źródła Rzeczpospolita Marta Barczuk Zgodnie z wyrokiem WSA we Wrocławiu z 21 stycznia 2014 r. (sygn. akt I SA/Wr 1825/13) spółka nie ma obowiązku rozliczenia podatku u źródła od wynagrodzenia wypłacanego na rzecz zagranicznych kontrahentów z tytułu wynajmu narzędzi oraz zaplecza sanitarnego i technicznego używanych poza granicami kraju. W omawianej sprawie spółka świadczyła za granicą usługi serwisowe i remontowe, wykorzystując w tym celu odpłatnie wynajęty od zagranicznych kontrahentów specjalistyczny sprzęt oraz elementy zaplecza sanitarnego. Zdaniem spółki nie jest ona zobowiązana do rozliczania podatku u źródła od należności wypłacanych zagranicznym podmiotom z tytułu wynajmu ich sprzętu, ponieważ nie można uznać, iż przychód kontrahentów powstał na terytorium Polski. Z przedstawionym stanowiskiem nie zgodził się organ podatkowy. Sprawa trafiła na wokandę WSA we Wrocławiu. Sąd przyznał rację spółce orzekając, iż warunkiem koniecznym wystąpienia źródła przychodu w Polsce jest jego trwałe związanie z terytorium Polski. Ekspertka podkreśla, iż pomimo ukształtowanego orzecznictwa w tym zakresie, organy podatkowe nadal wydają negatywne interpretacje twierdząc, iż przesłanką do poboru podatku u źródła jest wykorzystywanie efektów pracy zagranicznych kontrahentów przez podmiot mający siedzibę w Polsce.

4 Nowy środek trwały może mieć używane elementy Dziennik Gazeta Prawna Elżbieta Delert W wyrokach z dnia z 21 lutego 2014 r., (sygn. akt II FSK 430/12 i II FSK 431/12) NSA stwierdził, że wykorzystanie w nowej linii produkcyjnej elementów używanych nie wpływa na wielkość zwolnienia podatkowego przysługującego w specjalnej strefie ekonomicznej. W stanie faktycznym będącym przedmiotem orzeczeń spółka działająca na terenie Wałbrzyskiej Specjalnej Strefie Ekonomicznej (WSSE) poniosła wydatki w związku z rozbudową zakładu. Spółka zleciła montaż nowej linii produkcyjnej. W tym celu zleceniobiorca wykorzystał używane już wcześniej poszczególne maszyny i urządzenia. W związku z powyższym organy podatkowe zakwestionowały uznanie całości poniesionego przez spółkę kosztu za koszt kwalifikujący do objęcia pomocą publiczną, mający wpływ na wysokość podatku od osób prawnych. Fiskus argumentował że skoro z rozporządzenia w sprawie pomocy publicznej udzielanej przedsiębiorcom działającym na podstawie zezwolenia na prowadzenie działalności gospodarczej na terenach specjalnych stref ekonomicznych nie wynika, jak rozumieć pojęcie nowy środek trwały, to należy kierować się znaczeniem potocznym. Tym samym, jeżeli przy wytworzeniu linii produkcyjnej użyto elementów używanych już wcześniej przez spółkę, wówczas nie można uznać, że wytworzona linia produkcyjna jest nowa i że wydatki na nią zostaną w całości objęte zwolnieniem. NSA utrzymując w mocy rozstrzygnięcia Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu orzekł jednak, iż zastosowanie w nowym środku trwałym elementów uprzednio używanych nie ma wpływu na zakwalifikowanie go do nowych środków trwałych, tym samym, całość poniesionych przez spółkę wydatków będzie objęta pomocą publiczną. Także pośrednik może odzyskać akcyzę Rzeczpospolita Jacek Hawrysz NSA w wyroku z dnia 16 stycznia 2014 r. (sygn. I FSK 231/13) orzekł, iż przepisy polskiej ustawy o podatku akcyzowym w zakresie zwrotu podatku są niezgodne z przepisami tzw. dyrektywy horyzontalnej, tj. Dyrektywy Rady 2008/118/WE. W omawianej sprawie spółka nabyła paliwo na terenie Polski od pośrednika, który wcześniej nabył je od podatnika podatku akcyzowego. Podatek od przedmiotowego paliwa został uiszczony. Celem zakupu paliwa była jego dalsza dostawa na terytorium Austrii. Zdaniem spółki, pomimo iż polskie przepisy zezwalają na zwrot akcyzy w wewnątrzwspólnotowej dostawie towarów jedynie podatnikom oraz podmiotom nabywającym wyroby akcyzowe bezpośrednio od podatnika, jednak w oparciu o regulacje dyrektywy horyzontalnej, miała ona prawo do uzyskania zwrotu podatku. Organ podatkowy, bazując na literalnym brzmieniu cytowanego art. 82 ust. 1 ustawy o podatku akcyzowym odmówił spółce zwrotu akcyzy. Sprawa ostatecznie trafiła do NSA, który uznał, iż w związku z błędną implementacją do prawa krajowego dyrektywy horyzontalnej, spółce, w związku z dokonaną wewnątrzwspólnotową dostawą towarów, przysługuje zwrot akcyzy. Przegląd orzecznictwa Wyrok NSA z 4 grudnia 2013 r. (I FSK 32/13) Przepis art pkt 1 Ordynacji podatkowej nie daje podstaw do stwierdzenia wygaśnięcia ostatecznej decyzji określającej zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług z tego tylko powodu, że zobowiązanie podatkowe wygasło wskutek przedawnienia. Wyrok NSA z 23 października 2013 r. (I FSK 1503/12) Dywidenda niepieniężna w spółce komandytowo-akcyjnej, należna akcjonariuszom, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Przedmiotem opodatkowania w takiej sytuacji nie jest bowiem dywidenda, lecz nieodpłatna dostawa towarów (art. 7 ust. 2 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U z 2004 r. nr 54, poz. 535 ze zm.) lub nieodpłatne świadczenie usług (art. 8 ust. 2 ustawy o VAT). Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: Uwagi i opinie prosimy kierować pod adresem: Przeglądu Prasowych Informacji Podatkowych nie należy traktować jako porady prawnej. Za treść referowanych publikacji TPA Horwath nie ponosi odpowiedzialności.

5 NASI EKSPERCI Krzysztof Kaczmarek zarządzający Małgorzata Dankowska Wojciech Sztuba zarządzający Damian Kubiś Tomasz Ożdziński tel.: TPA Horwath Członek Crowe Horwath International ul. Murawa Poznań Tel.: Fax: ul. Przyokopowa Warszawa Tel.: Fax: al. Korfantego 141 B Katowice Tel: Fax: