Słowo wstępne...3. Prawdziwe dziennikarstwo...5 Warto obejrzeć...18 Gortat w szkole... ~...5 Repertuar kina...l8 FILOZOFICZNIE

Transkrypt

1

2 REDAKCJA: REDAKTOR NACZELNY Aneta Głowala DZIENNIKARZE Sylwia Tratkiewicz Karolina Grzegrzółka Sylwia Głowala Katarzyna Gajownik Kamil Narojczyk Karolina Łukasik SKŁAD, RYSUNKI: Piotr Filipowski Szymon Kędziorek ZDJĘCIA: Weronika Jarząbek KOREKTA: Agnieszka Karwowska DRUK: Edward Czypionka Marta Ozóg KOŁO DZIENNIKARSKIE PROWADZI: Marzena Tudek Gazeta Szkolna Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr l im. Bohaterów Westerplatte w Garwolinie ul. Kościuszki GARWOLIN tellfax: +48 (25) , lo AłPIS TREŚCI Słowo wstępne...3 FOTOPLASTYKON... l2 Kalendarium...3 NAUKA TRADYCJA Chemia przyda się w życiu...15 Nie tylko my świętujemy...4 Jak się uczyć...l6 WYDARZENIA KULTURA Prawdziwe dziennikarstwo...5 Warto obejrzeć Gortat w szkole... ~ Repertuar kina...l8 Książka czy film...19 WYWIAD Jak czytamy Jak Polak z Brazylijczykiem... 6 URODA KONTROWERSJE Modnie Homoseksualizm... 8 Coś nie tak... 9 SPORT FILOZOFICZNIE Pamiętać o najważniejszym....lo A może tak uśmiech....ll Oszukany przez litość....l4 Dobrodziejstwa Intemetu Złoto dla Ekonomika IWl/łTECZNIE,,., "Jest taki dzień, tylko jeden raz do roku Dzień, zwykły dzień, który liczy się od zmroku Jest taki dzień, gdy jesteśmy wszyscy razem Dzień, piękny dzień, dziś nam rok go składa w darze" z6fiżają się święta 'Bożea.o IJ'.IarodZenia. Wszystkim uczniom, nauczycie Com, yracownikom aaministracji i obs[uai sk[aaamy najserdeczni~jsze życzenia rniecfi czas świąt, yrzyniesie nant wszystkim raaość, syofiój, do6re cfiwile syęcfzone wśróa naj6fiższycfi. Zyczymy świątecznej atmosfery, radości w 6(asku awiazdy 6et(ejemskiej. 06y i{owy %Jk;:~zyni~s[ ~am ~e[nienie marzeń, zdrowie, reafizację wszystkicfi zamierzeń i szczęsete w zyctu osobistym. Eureka 2

3 WJTIE!PMIE Święta zbfiżają się wie(kimi krokami, afe w tym roku jakoś nie czuję tej vvyjątkowej atmoifery. 'Mimo że już od yofowy fistoyada w sk(ryadi yojawi{lj się choinki i wsze(kie możfiwe ozdoby, to świąteczna aorączka jeszcze mnie nie doyadfa. Qt może to wfaśnie d(ateao? Wydaje mi się, że ~oże 'Ńarodzenie już dawno yrzesta[o być świętem ducha~ wym, a stało się maszynką do zarabiania yieniędzy. Pamiętam, że ady byfam dzieckiem by[ to d(a mnie najszczęściwszy dzień w roku - z niecieryfiwością vvyczekiwafam też yierwszej awiazdki, do domu ~eżdża[a się ca[a rodzina i yrzez ten czas wszyscy yo yrostu cieszyfi się tym szczeaófnym czasem. Qt teraz? rrrzy dni pędzone z krewnymi kończą się najczęściej oaó(nym podenerwowaniem, a dawanie yrezentów stafo sięjakby koniecz nością, yrzykrym obowiązkiem, który trzeba "odwafić". 'Może w tym roku próbujmy cieszyć się ~ożym 'Ńarodzeniem Gez jeao otoczki - ozdób, choinek czy yrezentów. Poczujmy yrawdziwą ma3ię świąt! W imieniu redakcji życzę Wam wszystkim wesofych, yoaodnych świąt pędzonych z rodziną, yorządneao wyyoczynku od szkofy i oczywiście udaneao sy(westra!!ka!l!e!nirpjavrutmj PAŹDZIERNIK!R,edaktor 'Ńacze(ny: Qtneta [owafa 17 października- Przedstawienie związane z 50 rocznicą szkoły oraz Dniem Edukacji Narodowej. 18 października- Apel oraz koncert zespołu El Carnino z okazji Dnia Papieskiego. 19 października- Wycieczka do Zamościa dla najlepszych uczniów naszej szkoły. To kolejne potwierdzenie faktu, że nauka się opłaca. Ekonomik dba o swoich zdolnych uczniów. 20 października - I etap konkursu "Ortografia na co dzień". "Granice mojego języka są granicami mojego świata" - Ludwik Wittgenstein. 26 października- Spotkanie autorskie z Grzegorzem Gortatem. 28 października - Robimy zdjęcia klasowe. Uśmiech proszę! LISTOPAD l listopada - Dzień Wszystkich Świętych. "Z każdą śmiercią człowieka girile cały nieznany świat"- Antoine de Saint-Exupery. Ulistopada - 93 rocznica odzyskania niepodległości przez Polskę listopada- Tydzień Tolerancji obchodzony w naszej szkole. Eureka 3

4 NIE fylko MY ŚWIĘfUJEMY JOŻE NAROl1ZENIE... Boże Narodzenie to pełne uroku i radości święto narodzin Chrystusa. Kojarzy się nam z rodzinnymi spotkaniami, Mikołajem, prezentami i uroczystą kolacją przy której dzielimy się opłatkiem. Warto się również przyjrzeć jak jest ono obchodzone w innych krajach, a szczególnie w takich, których religią dominującą nie jest chrześcijaństwo. W Japonii święto Narodzenia Pańskiego zostało skomercjalizowane i mieszkańcom nie przeszkadza nieznajomość jego religijnego znaczenia. Wpadają wtedy w zakupowy szał. Obchodzą je w szczególności młodzi ludzie. Boże Narodzenie upodabniają do Halloween czy Walentynek. Rodziny tego dnia spotykają się na wspólnej kolacji. Na stołach gości najczęściej kurczak i tzw. "kurisumasu keiki" czyli tort obfitujący w krem, polany dwucentymetrową warstwą czekolady. Po posiłku młodzi wychodzą z domu i spędzają wspólnie czas. Jest to świetna okazja do propozycji małżeńskich lub wyznania uczuć. Wówczas mężczyźni obdarowują kobiety drogimi upominkami. Dla Japończyków koniec randki jest równoznaczny z końcem świąt. Święta bożonarodzeniowe inaczej przebiegają w Australii. W tym czasie panuje tam środek lata i są wakacje. Najpowszechniejsza jest kolacja na powietrzu, najczęściej jest to piknik w parku czy na plaży. Spożywa się wtedy dania zimne ze względu na pogodę: indyka z sosem żurawinowym, owoce morza i szynkę. Następnie podaje się "Pavlova" - torcikbezowyz truskawkami i bitą śmietaną. 25 grudnia dzieci obarowu je Mikołaj. Znacznie różni się on od polskiego świętego. Jest on ubrany lekko np. w kąpielówki i okulary przeciwsłoneczne, towarzyszą mu koale i kangury. Wśród Australijczyków popularne jest śpiewanie kolęd. W Anglii święto narodzin Chrystusajest krótsze niż w Polsce. Tego dnia mieszkańcy obchodzą uroczystość zwaną w naszym kraju wigilią. Pos i łki spożywają w koronach na znak Trzech Króli. Tradycyjną angielską potrawą jest indyk nadziewany warzywami. Za deser służy pudding polany budyniem lub brandy oraz babeczki nadziewane bakaliami. Dzień później, 26 grudnia zaczyna się Boxing Day. Wtedy Mikołaj wkłada prezenty do dużych skarpet. Eureka 4 Na świętego czeka, w niektórych domach kieliszek alkoholu i marchewka dla renifera. W tym kraju również śpiewa się kolędy i dekoruje choinkę. Co roku królowa Elżbieta H o godzinie 15 przemawia do narodu. Rosja to kraj prawosławny posługujący się kalendarzem juliańskim. Z tego powodu Boże Narodzenie obchodzone jest od 7 do 8 stycznia. 6 stycznia w Soczelnik (wigilię) rozpoczyna się służba trwająca 3 godziny. Po niej Rosjanie pozdrawiają się słowami "Bóg się urodził", śpiewają bożonarodzeniowe Tropar i Kondak- rosyjskie kolędy. Na wigilijnym stole powinno stanąć 12 potraw. Jedną z najbardziej popularnych potraw jest gęś z jabłkiem. W te szczególne święta nie może zabraknąć kutii i prosfory, czyli poświęconego chleba ofiarnego, a także kompotu z suszu. Po uroczystej kolacji członkowie rodziny rozpakowują prezenty od Dziadka Mroza, pozostawione pod choinką. W Rosji panuje zwyczaj stawiania na parapecie zapalonej świecy, która ma pokazać narodzonemu Chrystusowi, że tu się na Niego czeka. 7 stycznia stoły są suto zastawione sałatkami, zupą rybną lub piwną, piernikami, kaszą, ciastami i innymi smakołykami. Coraz częściej na stołach gości alkohol. To samo święto, różne obyczaje i tradycje dla danego kraju. Liczy się utrzymanie świątecznej atmosfery, uprzejmości, czasem zadumy i refleksji. Jednak rzeczą najważniejszą nie jest to gdzie je spę dzimy, lecz z kim. Katarzyna Nazorek Ib LO

5 PRAWDZIWE DZIENNIKARSTWO, 26 października uczniowie naszej szkoły po raz kolejny mieli możliwość uczestniczenia w warsztatach dziennikarskich organizowanych przez Wyższą Szkołę Informatyki, Zarządzania i Administracji w Warszawie. Kolejna, szósta już edycja, jak co roku dała licealistom możliwość poznania zawodu dziennikarza od podstaw oraz spotkania osobowości medialnych, u których mogli szlifować swój warsztat i CZYLI WARSZTATY PRASOWE zdobywać nowe umiejętności. W tym roku Ekonomik wziął udział w zajęciach prasowych prowadzonych przez Magdalenę Kozińską- dyrektorem wydawniczym Custom Publiching Aude, byłym współpracownikiem Polskiej Agencji Prasowej, czasopism "Życie", "Świat Kobiety", "Claudia" oraz redaktorem naczelnym miesięcznika "Rodzice". Pani Magdalena opowiadała o swoim zdobytym doświadczeni u zawodowym i starała się zainteresować młodzież swoją pracą. Wymieniałajej niewątpliwe zalety, takie jak: możliwość poznania nowych Judzi, spania do późna i twórczego spełnienia. Nie zaprzeczała, że dzięki niej prowadzi ciekawe i dostatnie życie. Chęt nie udzielała też wskazówek każdemu, kto chciałby pójść w jej ślady. Radziła gdzie studiować oraz jak dostać się do świata mediów. Dużą część zajęć wypełniły ćwiczenia praktyczne. Każdy miał okazję sprawdzenia swoich umiejętności w pisaniu komunikatów prasowych oraz krótkich historii rodem z "Faktu". Prowadząca wybrała te, które według niej mogłyby zostać opublikowane. Wśród nich znalazły się teksty dwójki naszych uczniów. Po dwugodzinnym wykładzie ciekawość większości uczestników została zaspokojona. Dzięki tym warsztatom wielu z pewnością zainteresowało się pracą dziennikarza prasowego a ci, którzy pracą w mediach byli zainteresowani od dawna z pewnością dowiedzieli się jaką drogę obrać, by dotrzeć do upragnionego celu. Aneta Głowala Illa LO PISARZ G-RZEG-ORZ C.ORfAf W NASZEJ SZKOLE 26 października 2011 roku odbyło się spotkanie z Grzegorzem Gortatem, autorem takich powieści jak Patron, Szczury i wilki, Słowik moskiewski, Zła krew i wielu innych. Co zainspirowało Pana do napisania pierwszego w swoim życiu utwo ru? Na długo przed pisaniem było czytanie książek. Rozwijanie fabuł poprzez dopowiadanie w myślach własnych wątków, ożywianie przeczytanej bajki, opowiadania czy powieści we własnej wyobraźni - to również forma pisania, choćby to było tworzenie historii w głowie, nie na papierze. Jaki jest Pana stosunek do śmierci, która jest obecna w Pana powieś ciach? Jak najbardziej poważny. Ale temat śmierci jest często wykorzystywany w sztuce przede wszystkim dlatego, że jest nie tyle negacją życia, ile jego dopełnieniem. Pośród wielu tajemnic życia właśnie śmierć jest Tajemnicą największą. Świadomość tego powinna nas skłaniać do życzliwości wobec świata, ludzi i zwierząt, bo każdy z nas może swoim życiem tak wiele zmienić. Czy twórczość Sandora Maraiego była dla Pana inspiracją w napisaniu powieści "Niekompletność"? Sandor Marai jest w dużej mierze "patronem" tej powieści. Dla mnie Marai jest ważny z dwóch powodów: jest pisarzem wybitnym a zarazem człowiekiem, którego postawa moralna i wybory życiowe mogą być swoistym azymutem. Dziennik Maraiego to lektura gorzka a jednocześnie napełniająca czytelnika optymizmem, dowodząca, że warto unikać poklasku i dróg na skróty. Eureka 5

6 Co Pan uważa za swój największy sukces? Każda nowa książka jest wyzwaniem. Jeśli pomysł, często dojrzewający przez łata, narodzi się i przybierze postać książki- to już jest sukces. Od tego momentu książka staje się własnością wszystkich, którzy chcą po nią sięgnąć. Czy planuje Pan napisanie nowej książki? Książka istnieje na długo przed napisaniem. Tyle że nie każda z książek "w głowie" doczeka się przyjścia na świat. I z pewnością każda- choć mówię tylko w swoim imieniu- również dla pisarza jest niespodzianką. goda młodości zajmuje mnie również w dojrzałym wieku. Z tego co wiemy interesują Pana sztuki walki. Skąd to zainteresowanie? Może trenował Pan kiedyś jakąś z nich? Dbając o rozwój ducha i intelektu, staram się nie zapominać o tym, że człowiek to również "fizyczność". Troska o sprawność fizycznąjest zresztą niezbędną przeciwwagą dla kogoś, kto długie godziny spędza w fotelu przed komputerem. Cieszę się zatem, że przy- Czym jest dla Pana sztuka? Próbował Pan może swoich sił w malarstwie? Malarstwo, rysunek to moje pierwsze fascynacje. Obiecuję sobie, że kiedyś do nich powrócę. Pewnie czekają na "swój czas". I mam nadzieję, że ten czas nadejdzie. Jak Pan spędza wolny czas? Czytam. Czytam nie z pozycji krytyka czy literaturoznawcy, ale czytelnika. I pewnie dlatego książki są wciąż dla mnie źródłem najzwyklejszej w świecie przyjemności. Uważam zresztą, że pisarz unikający czytania książekjest personą mocno podejrzaną. Poza literaturą jest jeszcze historia. No i wreszcie jest ten "ląd", który kiedyś zacząłem odkrywać, ale po jakimś czasie zarzuciłem- czyli sztuki piękne. Podobnie jak w literaturze, tak i w sztuce przykładem dającym mi wiele do myśleniajest Kafka. Tak, Franza warto poznawać- i na pewno nie tylko jako autora powieści, które wchodzą do kanonu szkolnych lektur. Wywiad przeprowadziły: Katarzyna Narojczyk Ib LO, Paulina Gendek Ib LO POG-AUAĆ JAK POLAK Z ~RAZYLIJCZYKIEM - wywiad z Małheusełłt Alvesełłt G-ołłtesełłt Co chciałbyś o sobie powiedzieć? Podróżuję po różnych krajach poznając ich kulturę. W czasie podróży kompletnie się zmieniłem. Jeśli twoja szkoła ma możliwość wymiany zagranicznej lub czegoś podobnego, to weź w tym udział. To najlepsze doświadczenie jakie może. cię spotkać. Gdy pojedziesz do innego kraju, twoje zmysły się otworzą, urodzisz się na nowo i dorośniesz, poczujesz, że się zmieniłeś, ale na lepsze. Myślę, że gdy wrócę do Brazylii wszystko będzie dla mnie trudne, ale będę patrzył na to w inny, lepszy sposób. Studiujesz dwa kierunki prawo i dziennikarstwo. Jaki zawód wybierzesz w przyszłości? To jest pytanie! Będąc dziennikarzem mógłbym podróżować po świecie, poznając nowe kraje i ich kultury. To jest część dziennikarstwa, którą lubię najbardziej, lecz praca dziennikarza jest w Brazylii bardzo trudna, ponieważ jest słabo płatna i potrzebna jest dodatkowa praca, aby utrzymać siebie i rodzinę, a bycie prawnikiem to szansa na godne życie w przyszłości. Myślę, że decyzję podejmę, gdy wrócę do kraju, bo ta decyzjajest dla mnie naprawdę bardzo trudna. Dużo podróżujesz, poznajesz inne kraje. Z jakim krajem wiążesz swoją przyszłość? W najbliższej przyszłości chciałbym wrócić do Brazylii, do mojej rodziny i skończyć uniwersytet. Chciałbym też zostać prawnikiem, lecz pewnego dnia chciałbym wrócić do krajów, które odwiedziłem czyli Polski oraz Rosji i zwiedzić je jeszcze raz. Eureka 6

7 Zanim przyjechałeś do Polski, co o niej wiedziałeś? Na świecie Polska słynie z wyśmienitej wódki, ale też z wybitnych osobowości takich jak: Maria Skłodow ska-curie, Jan Paweł II, Mikołaj Kopernik czy pianista Fryderyk Chopin. Wiedziałem o tym, ponieważ lubię historię. Mam nadzieję, że w przyszłości Polska będzie postrzeganajako kraj gościnnych, zdolnych ludzi. Czy projekt, w którym bierzesz udział narzucił ci wizytę w Polsce, czy też sam miałeś możliwość wyboru? Miałem możliwość wyboru. Wybrałem Polskę i Rosję ze względu na historię, którajestjednym z moich ulubionych przedmiotów, szczególnie okres li wojny światowej. Zarówno Polska, Rosja, jak i Niemcy mają bogatą historię, z którą historia Brazylii nie może się równać. Z Polską będę miał dużo pięknych wspomnień, zapamiętam polskie jedzenie, które jest bardzo dobre i nigdy nie zapomnę o tym, co przeżyłem tu i w Rosji. No właśnie polska kuchnia, co o niej myślisz? (Śmiech). Myślę, że nigdy nie jadłem więcej niż w Polsce. Ludzie tu zachęcali mnie ciągle do jedzenia, ale to bardzo miłe. Wszystkiemu co jadłem robiłem zdjęcia i zapamiętałem wiele nazw polskich potraw- pierogi, zapiekanka, które są wyśmienite. Co wyjątkowego poznałeś w Polsce? W waszym kraju skosztowałem po raz pierwszy śmietanę, pierogi i zapiekankę. Zobaczyłem pierwszy raz w życiu traktor we Włocławku i napiłem się wyśmienitych polskich alkoholi- żubrówki i bimbru. " Spędziłeś w Polsce kilka tygodni. Co myślisz o naszym kraju'? Myślę, że Polska jest bardzo fajna. Kiedy rozmawiałem z dyrektorem waszej kałem w Rosji uważałem, że nikt nie mógł mnie lepiej przyjąć, ale okazało się, że Polacy są jeszcze bardziej gościnni i mąją lepszą niż rosyjska kuchnię. Co myślisz o naszej szkole? W waszej szkole poznałem uczniów z kilku klas, trochę przestraszonych i zwariowanych, ale rozumiem to, miałem z nimi dobry kontakt. Gdy pytałem co wiedzą o Brazylii odpowiadali- futbol, karnawał, samba. Starałem się im przybliżyć moją ojczyznę, uświadomiłem im, że Brazylijczycy lubią futbol, bo z nim związane są ogromne pieniądze. Mam nadzieję, że kiedyś znów tu wrócę i znów będę mógł opowiadać uczniom o moim kraju. No właśnie, futbol, czy wierzysz w to, że polska reprezentacja w piłce nożnej kiedykolwiek pokona reprezentację Brazylii? Mogłoby się to udać jedynie wtedy gdybyście sprowadzili do \Vaszej reprezentacji kilku Brazylijczyków. Wtedy szanse byłyby równe. Wszyscy mówią, że polskie dziewczyny są najpiękniejsze na świecie. Co o tym sądzisz? O tak! Polskie dziewczyny są bardzo piękne, aczkolwiek w Rosji teżjest mnóstwo ładnych dziewczyn. W Brazylii tak samo. Ale dziewczyny z Polski są naj piękniejsze. Gratulacje dziewczyny! Eureka 7

8 HOMOSEKSUALIZM - Czet11u t1ie? Nie widziałem, nie znam, jednak mam na ten temat najwięcej do powiedzenia. Homoseksualizm budził, budzi i będzie zapewne budzić wiele kontrowersji, dopóki nie zrozumiana zostanie istota tego,,niemoralnego zjawiska". Z homoseksualizmem jest troszkę tak jak z AIDS - teoretycznie wiemy co to jest, jednak posiadamy na ten temat tak ograniczoną wiedzę, że boimy się wnikać w głąb tego pojęcia. Coraz więcej mówi się o tolerancji wobec osób homoseksualnych, jednak czy naprawdę coś się zmieniło? Czy może dalej toniemy w morzu niewiedzy? Strasznie śmieszy mnie gdy ludzie mylą osobę o innej orientacji płciowej z transwestytą. Gdy mowa o homoseksualistach, przychodzi nam na myśl mężczyzna ubrany podobnie jak kobiety, a nie jest to prawdą. Najbardziej komiczny jest fakt, że najczęściej myślą tak ludzie, którzy wyśmiewając innych chcą ukryć swoje wady i niedoskonałości. Coraz częściej spotykamy się również z postawą negatywną, a nawet agresywną w stosunku do gejów i lesbijek. Postawa ta nosi miano homofobii. Jakie słowa kojarzą nam się z homoseksualizmem? Chyba nie muszę ich wymieniać, prawda? Co gorsza, wyrażeń tych używamy również by ubliżyć innej osobie. To żenujące. I choć z badań wynika, że stajemy się coraz bardziej tolerancyjni wobec związków jednej płci, to trudno zauważyć to w dzisiejszym świecie. Wiele razy jesteśmy świadkami wyśmiewania homoseksualistów, lecz czy kiedykolwiek zamieniliśmy choć jedno zdanie z osobą kochającą inaczej niż my? Mało kto. Nie zmienia to faktu, że każdy ma coś do powiedzenia na ten temat. Moim zdaniem gej bądź lesbijkajest takim samym człowiekiemjak my. Człowiekiem, który pragnie szczęścia. Więc pytam, dlaczego mamy ingerować w jego życie? Każdy z nas ma prawo do bycia szczęśliwym i nie ma tu znaczenia, czy jesteśmy homo- czy heteroseksualni. Są to ludzie tacy sarni jak my. Nie rozumiem, jak można porównywać ich do zboczeńców i gwałcicieli. Takie wypowiedzi świadcząjedynie o naszej głupo- Eureka 8 ci e, choć w tym wypadku "głupota" to za delikatne słowo. Wielu opiera swoją nietolerancję na przekonaniach religijnych. Lecz jeżeli naprawdę jesteśmy tak głęboko wierzącymi ludźmi, to powinniśmy zdawać sobie sprawę z tego, że religia chrześcijańska nie napiętnuje homoseksualistów. Jednak nie toleruje ona związków takich osób. Tym samym oznacza to, że według tej religii ludzie homoseksualni skazani są na samotność, ponieważ chrześcijanie potępiają ich związki. Paradoks, mamy być tolerancyjni i miłować bliźnich, a zarazem patrzeć na to jak ci, którzy kochają inaczej są odsuwani od reszty społeczeństwa? Kolejną sprzeczną kwestią jest adopcja dzieci przez związki homoseksualne. To normalne, że ludzie są ze sobą, kochają się, planują wspólną przyszłość, myślą o dzieciach. Napoczątku chodzi o miłość. Z czasem- o wspólny dom. I pojawia się wielkie marzenie: dziecko. Dlatego też wśród lesbijek coraz popularniejszajest inseminacja, czyli zapłodnienie nasieniem dawcy. Według statystyk około 15 tysięcy par homoseksualnych wychowuje w Polsce dzieci. Jak wcześniej zwróciłam uwagę Polacy uwielbiają stereotypy i mity. Mit pierwszy: Dziecko wychowywane przez lesbijki, będzie homoseksualne. Mit drugi: Nie stworzy "normalnej" heteroseksualnej rodziny. Moim zdaniem największym zagrożeniem dla takich dzieci jest społeczeństwo. Nietolerancyjne i bezlitosne społeczeństwo, które nie będzie potrafiło normalnie się do niego odnosić. W sprawie adopcji dzieci przez pary homoseksualne opieram się jedynie na opiniach psychologów, sama nie potrafię przyjąć stanowiska sprzecznego ani pochwalającego. Nie chciałabym wychowywać się mając dwóch tatusiów ani dwie mamusie. Jednak patrząc na to z drugiej strony zastanawiam się, czy zwlekając z pozwoleniem na takie adopcje nie zabieramy dziecku możliwości doświadczenia rodzicielskiej miłości? KG

9 HOMOSEKSUALIZM- COŚ NIE TAK Z GŁOWAMI!!! Homoseksualizm nie jest w dzisiejszych czasach niczym fascynującym. Zajmuje stałe miejsce wśród problemów społecznych i co jakiś czas korzysta z okazji, by stać się przedmiotem żywych dyskusji publicznych. Kto dyskutuje? Wszyscy. Co jest tematem tych debat? Przede wszystkim konsekwencje jakie pociąga za sobą wybór tej orientacji seksualnej. Jakaś osoba może Was spytać: A co taki gej czy lesbijka mogą złego zrobić? Najlepszą odpowiedzią na pytanie będzie inne pytanie: "A chciałaby pani mieć dwóch tatusiów?" Oczywiście powszechnie wiadomo, że nie jest to możliwe fizycznie. I całe szczęście. Naturalność funkcjonowania świata polega właśn i e na tym, że kobieta i mężczyzna mają zdolność dawać życie nowym istotom, te zaś wychowywane, w odpowiednim czasie same przejmują odpowiedzialność za przedłużanie ciągłości gatunku ludzkiego. Nie jest możliwe by kobieta wydała na świat potomstwo za sprawą drugiej kobiety, bądź by mężczyzna urodził dziecko z pomocą, czy też bez pomocy drugiego mężczyzny. Jest to kwestia niepodważalna. Czy waito zatem żyć i angażować się seksualnie z osobą takiej samej płci, skoro w takim związku nie można realizować swojej płciowości? Osobiście uważam, że nie. Każdy jednak sam odpowiada za swoje decyzje i dokonuje indywidualnych wyborów. Jeśli więc wybieram życie z osobą tej samej płci - co jest sprzeczne nie tylko z naturą, lecz także kanonami życia społecznego- muszę liczyć się z różnymi reakcjami otoczenia. Zanim jednak powiemy o konsekwencjach wyboru homoseksualizmu, warto wspomnieć o słynnym zdjęciu jakie pojawiło się na pewnej stronie internetowej po tegorocznych wyborach. Przedstawiona na tym zdjęciu została dziewczyna trzymająca za rękę chłopaka. Pod spodem znajdował się nastę pujący napis: "Rok heteroseksualiści walczą w Polsce o swoje prawa." Szczerze się przeraziłam widząc to zdjęcie. Dlaczego? Pewnie dlatego, że faktycznie coraz częściej słyszę w mediach organizatorów różnych kolorowych parad zabiegających o szereg swobód dla współtowarzyszy. Jakie są te postulaty? Przede wszystkim legalizacja związków partnerskich. Zaraz potem możliwość adopcji dzieci. Na końcu dotacje dla takich rodzin i wsparcie socjalne. Aż ciarki przechodzą po plecach słysząc wymienione żądania homoseksualistów. Wszystkie są oczywiście potępione przez Kościół katolicki. Co z tego, skoro rząd już od kilku lat gdyba na temat legalizacji małżeństw par jednakowej płci, a kwestie adopcji dzieci pojawiają się w rozmaitych debatach. Ciekawe tylko kiedy poselskie gdybanie zmieni się w rzeczowe dyskusje. Największym problemem homoseksualistów jest oczywiście brak akceptacji poza swoim środowiskiem. O czym mógł przekonać się poseł Robert Biedroń (Ruch Poparcia Palikota) bardzo mocno akcentuj ący swoją odmienną orientację płciową. W czasie swojego pierwszego przemówienia w Sejmie został wyśmiany przez posłów za słowa "Ataki na panią Nowicką to chwyty poniżej pasa". Słowa najsłynniejszego obrońcy gejów i lesbijek w Polsce były dla heteroseksualnej części sejmu prostym skojarzeniem. Czy zatem wolno odzywać się gejom i lesbijkom? Oczywiście każdy ponosi konsekwencje swoich słów, nieważne jakiej jest orientacji płciowej. Warto jednak pamiętać, że coś co jest sprzeczne z ogólnymi nonnami nie powinno być pretekstem do publicznego wychwalania. Jak podchodzić do problemu homoseksualizmu? Trudno powiedzieć. Nie muszę znać geja czy lesbijki, aby dyskutować o nienaturalności ich orientacji płciowej. Jest to oczywiste. Czy jednak można obrażać tych ludzi? Absolutnie jestem temu przeciwna. Należy jasno powiedzieć, że coś nie tak z głowami mają homoseksualiści domagający się prawa adopcji dzieci. I nie mają sensu argumentacje, że geje czy lesbijki są w stanie wychowywać dziecko. Nie są w stanie. Tak samo jak nie są wstanie spłodzić tego dziecka. Potwierdzają to wszyscy psycholodzy oraz psychiatrzy. Potwierdzają to również naukowcy. Dlatego nie warto takich opinii bagatelizować. Czy będę krytykowała też inne postulaty homoseksualistów zamieniając się tym samym w homofoba? Nie chodzi tu o mój stosunek, ale o człowieczeństwo, które jest moim udziałem. Nie jestem konstruktorką tego świ,ata. Ale ufam, że tak jak został stworzony, jest dobry, i nie można próbować nic w nim zmieniać. Kobieta i mężczyzna są stworzeni dla siebie. Jeśli ktoś uważa, że został stworzony dla osoby tej samej płci to jego sprawa. Ale tylko do momentu, kiedy nie ingeruje w życie moje i reszty społeczeństwa. Eureka 9 MW..

10 PAMI ĘTAĆ #O NAJWAŻ N l EJSZYM- I<ROTI<O O NAS SAMYCH Jakiś czas temu przeczytałam książkę Paula Coelho "Weronika postanawia umrzeć". Bardzo spodobał mi się fragment, w którym chora psychicznie kobieta opowiadała bohaterce książki następującą histonę. Pewnym krajem rządził król, który był bardzo lubiany przez poddanych. Ludzie uważali, że świetnie rządzi ich narodem. Nasamym środku miasta znajdowała się studnia, z której wszyscy czerpali wodę. Ktoś ją zatruł. Osoby, które ją spożyły zaczęły dziwnie się zachowywać. Jedynie król miał własną wodę. Władca wszystko obserwował, lecz nie był w stanie zrozumieć zachowania poddanych. Po pewnym czasie odkrył źródło ich dziwnego zachowania. Z racji, że był jedyną osobą, która nie była pod wpływem skażonej wody- przez chorych ludzi zaczął być traktowany jak ktoś inny, zaczęli na niego narzekać, że nie zna ich potrzeb i nie daje rady panować nad ich krajem. Król chciał dla ludzi jak najlepiej, dlatego zdecydował się na drastyczny krok- postanowił skosztować wody. Tylko dzięki temu mógł być dobrze traktowany przez innych. Tak więc zrobił to, co postanowił. Od tej pory zatruty lud zaczął go traktować jak równego sobie. Dlaczego o tym piszę? Chciałabym zwrócić uwagę na to, że inni mają na nas ogromny wpływ. Ludzie wyznaczają granicę tolerancji, tworzą kulturę. Właściwie kobieta opowiadająca tę historię chciała pokazać sytuację chorych psychicznie ludzi w świecie ludzi zdrowych. Lecz tak naprawdę to opowiadanie oddaje sytuację każdego z nas, żyjącego w społeczeństwie. Idziemy za większością. Uważamy, że większość ma rację, dlatego nie staramy się podkreślać swojej indywidualności. Jesteśmy szarąjednolitą masą, która nie toleruje odmienności, dlatego boimy się wyglądać takjak chcemy. Nie chcemy być lepsi, dążyć do celu, bo boimy się krytyki ze strony znajomych. A czasem oni nam po prostu zazdroszczą, nie chcą, abyśmy się wybili. Czy to na pewno dobrze, że jesteśmy właściwie tacy sami? Nie mówię, żeby nie być sobą i za wszelką cenę pokazać się z innej pozornie lepszej strony, na siłę się wyróżniać, kiedy mamy spokojną naturę. Jeśli jednak ktoś jest oryginalny- niech nie boi się tego pokazać. Powiedzieć "nie", kiedy reszta mówi "tak". Apeluję, abyście nie obawiali się podążać za sercem. Przestańcie kierować się wyłącznie rozsądkiem i starać nie odbiegać od normy, a dowiecie się kim tak naprawdę jesteście. Bowiem "prawdziwe Ja to to kim jesteś, a nie to, co z ciebie uczyniono". J.P Jagna Eureka 1 O.Jasio pyta Tatę: -Jak myślisz, ile kilometrów jest z Warszawy do lublina:- -Sto osiemdziesiąt. -A z powrotem:- -TYle samo. -Niemożliwe! Przecież między gwiazdką a Nowvm Rokiem jest tylko ieden tvdzień, a między Nowym Rokiem a gwiazdką prawie cały rok!"

11 A MOŻE TAK... UŚMIECH? N I E TYLKO NA ŚWIĘTA Uśmiech to najwspanialsza, naturalna broń człowieka. Nieważne czy jesteś stary, młody, wysoki czy niski, ty też ją posiadasz. Już dawno przeprowadzono badania potwierdzające, że osoby często uśmiechające się są bardziej zadowolone z życia niż tzw. "ponuracy". To w bardzo dużym stopniu wpływa na nasze samopoczucie, na to jak się zachowujemy i jaki mamy ogólny stosunek do świata. Czyniąc tę prostą minkę, możemy wywołać radość na twarzy innej osoby. Nawetjeśli kogoś nie znamy, warto czasem się uśmiechnąć, nie oczekując nic w zamian. Gwarantuję wam, że poczujecie się lepiej, takjakby jakaś "iskierka" przebiegła między wami. Niestety wiele osób uważa, że powinniśmy się uśmiechać tylko do tych, którzy to odwzajemniają. Lecz co będzie gdy każdy w ten sposób pomyśli? Wszyscy będą chodzić przygnębieni, czekając na reakcję innych osób. A Aby wam to udowodnić zapytałam dzieci co sądzą o uśmiechaniu się. Oto ich odpowiedzi: Anetka (6lat) "Uśmiechanie się to jest taki ruch ustami, kiedy robię np. gdy mama mi kupi batonika albo czekoladę. Wtedy jestem bardzo szczęśliwa". Igor (6lat),,Ja też się uśm i echam. Robię to gdy mamie albo tacie jest smutno, wtedy idę do nich, siadam na kolanka i wystarczy, że spojrzę w ich stronę z uśm i echem, to oni od razu czują s i ę lepiej". Oliwia (4lata) "Uśm i ech, to jest coś takiego co robisz, gdy się cieszysz. Chociażja.to się uśmiecham nawet wtedy kiedy coś zepsuję i idę do mamy, aby przeprosić. Ona od razu mi wybacza"... może warto zrobić ten pierwszy krok? Nie potrzeba wiele, tak naprawdę to nic nie kosztuje. Wystarczy spojrzeć lub podejść i uśmiechnąć się. Sprawimy tym radość nie tylko sobie, lecz także osobom nas otaczającym. Konrad (8 lat) "Nie umiem tobie wytłumaczyć co to jest uśmiech. Lecz mam kilka takich osób, które gdy tylko przechodzą wywołują uśmiech na mojej twarzy". Wnioskuję z tych wypowiedzi, że uśmiech nie tylko sprawia, iż czujemy się lepiej, lecz także pomaga nam w wielu sytuacjach. Dzięki niemu możemy wyrazić radość, jaką w danej chwili czujemy. Powinniśmy brać przykład właśnie z naszych młodszych kolegów. Często ich proste wypowiedzi wyrażają więcej niż byśmy się po nich spodziewali. Rozważ cie moje zdanie, oraz opinie dzieciaków i miejcie. na uwadze to, że UŚMIECH TO ZDROWIE! WioletaBaran Ilb LO Eureka t t

12 Eureka 12 s-o LAT EKONOMIKA JUBILEUSZ

13 l DZIEŃ TOlERANCJI ' l.. l J Eureka 13

14 OSZUKANY PRZEZ WŁASNĄ LITOŚĆ Z ZAPISKÓW NA PUDEŁKU OD KREDEK W "Opowieściach z Tysiąca i Jednej Nocy" znajduje się następująca historia, w której pewien młody mężczyzna litując się nad sparaliżowanym starcem niesie go kawałek drogi. "Młodzieniec czuje litość -litość, ty głupcze, dlaczego się litujesz?(... ), rzeczywiście pochyla się gotów s łużyć swoją pomocą i bierze starego człowieka na ramiona. Jednak ten pozomie bezradny staruszekjest dżinem, złym starcem, podłym czarodziejem, który siadłszy młodzieńcowi na barkach zaplata zaraz swoje sękate, gołe nogi wokół gardła dobroczyńcy, nie mając zamiaru zejść. Bezlitośnie zmienia bezradnego młodzieńca w swojego wierzchowca. Bezwzględny, pozbawiony współczucia wciąż okłada tego, kto się nad nim ulitował, nie dając mu chwili wytchnienia. I ten nieszczęśnik musi nieść dżina tam, dokąd chce. Od tej chwili stał się bezwolny. Stał s i ę wierzchowcem, niewolnikiem nędznika i czy uginają się pod nim kolana, czy zasycha w ustach, musi -ofiara własnej litości- kłusować naprzód, niosąc na plecach złego, niegodziwego, chytrego starca, jak swój los." Czyż nie jest to obraz, który oddaje w sposób bardzo plastyczny i zarazem dramatyczny sytuację wielu wypalonych wewnętrznie ludzi? Ci, którzy zdecydowali się pomagać innym ludziom, służyć im swoim życiem, towarzyszyć w drodze, brać na siebie cudze troski, mają uczucie, że nie mogą się wyzwolić, że są uciskani przez tych, dla których chcieli żyć. Czują się przy tym bezradni, jak w i ęźniowie jakiegoś systemu, jakiejś sieci układów, zobowiązań i zależności. Pragną się wyzwolić, chcą zrzucić to wszystko, co ich ogranicza, co odbiera im radość życia. Jednak wydaje się, że każda próba skazana jest na niepowodzenia. A nawet popadają coraz bardziej w zależność od tego monstrum, w którego władzy zdają się być. Sylwia Głowala lila LO DOBRODZIEJSTWA INTERNETU Internet do dobra rzecz. Pornaga nam w nauce, głównie w odrabianiu prac domowych. Pozwala nawiązywać nowe znajomości z ciekawymi ludźmi i z tymi nieco mniej. Daje nam możliwość korzystania z darmowych usług, między innymi umożliwia nam łamanie prawa autorskiego- pobieranie muzyki, filmów. Czy rzeczywiście za darmo? A jakże! Bo co to jest 94 zł 80 gr? Nic! Za tę kwotę można utrzymać rodzinę przez cały tydzień. Ale kogo to obchodzi? Na pewno bardzo zainteresowani są tym faktem moderatorzy strony Moderatorzy? Nie, to złe słowo. Może oszuści? Naciągacze? Już lepiej. Zapewne teraz zadajecie sobie pytanie: o co jej chodzi? Już odpowiadam. Ostatnio, konkretniej mówiąc w maju, przydarzyła mi się pewna intemetowa przygoda. Widząc reklamę: lo dni pobierania za darmo dałam się skusić i załogowałam się na powyżej wymienioną stronę. Załogowałam się, jednakże Eureka 14 nie mogłam nic ściągnąć. To była moja pierwsza i ostatnia wizyta na tejże stronie. Z czasem zapomniałam o tym. Aż tu nagle, wczoraj, otrzymałam list. Napisane w nim było, że wzywają mnie do zapłaty 94 złotych i 80 groszy. Przecież ja nic nawet nie ściągnęłam! A jakie to ma znaczenie? Masz zapłacić! Bo jak nie, to sprawę przejmie komomik! Przecież wszystko było wyjaśnione w regulaminie. Szkoda tylko, że niewidocznym druczkiem. Nie nieczytelnym, tylko niewidocznym! Mniej więcej wyglądało totak: xxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxxx.niestety nie miałam przy sobie lupy, aby odczytać te dziwne znaki. Nie jestemjedyną osobą, którą w ten sposób oszukali. Ludzi, którzy się na to nabrali jest bardzo dużo, dlatego chciałam prosić Was o racjonalne korzystanie z Intemetu. Z pewnością może być on skarbnicą wiedzy i może ułatwić życie, ale... Zawsze jest jakieś ale... W globalnej wiosce kręci się dużo wartych uwagi ludzi, ale także mnóstwo złych, nieuczciwych! Należy uważać na to co się tam robi... Znaleźć się w Intemecie jest bardzo prosto, lecz się z niego wydostać już nie jest tak łatwo! Paulina Mażdżonek lila LO

15 CHEMIA PRZYDA SIĘ W ŻYCIU Podstawowym problemem cywilizacji jest żywienie, w którego składzie głównie znajduje się chemia. Trująca żywność produkowana przez globalne koncerny sieje postrach w USA i Europie. A polscy producenci żywności zaczynają naśladować zachodnie sposoby jej wytwarzania. Przemysłowe metody w rolnictwie i przetwórstwie często powodują fałszowanie produktów i nabijanie ludzi "w butelkę". Na rynku spożywczym zapanowała wolnaamerykanka. Zwycięża ten, kto wyprodukuje taniej, a jego wyroby będą zjadliwe. Kontrole stwierdziły, że to co sprzedaje się u nas jako chleb i bułkę jest w większości produktami chiebopodobnymi i bułkopodobnymi. Niektórzy producenci dodają do chleba startą bułkę, czasem gips i kreatynę otrzymaną z ludzkich włosów kupowanych w zakładach fryzjerskich. Do niedawna ze stu kilogramów mięsa odpowiedniej jakości wolno było wyprodukować 52 kg kabanosów czy 86 kg szynki "wydajność" tych wyrobów wynosiła odpowiednio 52 proc. i 86 proc. Dzisiaj z tej samej ilości mięsa produkuje się 200 i więcej kilogramów "szlachetnych" wędlin. Do mięsa wstrzykuje się wodę z azotanami i azotynami, substancje wiążące wodę, fosforany dające wędlinie kruchości, ulepszacze. Z kilograma mięsa można spokojnie zrobić l,5-2 kg szynki. Producent zgodnie z przepisami umieszcza na towarze informację, ale czy ktoś to czyta? Nie inaczej jest z wyrobami drobiowymi, które mają niewiele wspólnego z drobiem. Są one produkowane z MOM, czyli mięsa drobiowego odkostuione go. Jest to mieszanka zmielonych kości, chrząstek, szpiku kostnego, ścięgien. Do 1995 roku używanie tego specyfiku było zabronione. Teraz już nie jest. Dodanie MO M-u znacznie obniża koszty produkcji. Najczęściej wykorzystuje się go w parówkach, kaszankach i pasztetowych. Unijne normy dotyczące rtęci odnoszą się wyłącznie do ryb. Jeszcze bardziej tolerancyjne jest obecnie prawo dotyczące kadmu metalu wysoce rakotwórczego. Po l maja 2004 roku do Polski można sprawdzać żywność o podwyższonej jego zawartości. Pięknie wyglądający różowy łosoś zawdzięcza swoją barwę dodatkowi beta-karotenu. Napojom gazowanym kolor nadają barwniki, których nazwy zaczynają s ię od litery "E". Od lat wiemy, że masło roślinne zawiera nienasycone kwasy tłuszczowe i jest zdrowsze od tradycyjnego, w którego skład wchodzą zwierzęce tłuszcze nasycone. Ale, aby olejowi roślinnemu nadać konsystencję maślanego żelu należy dodać szereg substancji zagęszczających, które zdrowotność masła roślinnego czy margaryny stawiają pod znakiem zapytania. Sery, które powinny być wytwarzane z mleka są podrabiane z użyciem olejów roślinnych. Mleko i kefir często produkowane są z proszku. Cała żywność produkowana metodą przemysłową nasycona jest chemią. Także ta, którą postrzegamy jako wolną od niezdrowych składników. Przykładem tego mogą być produkty oznaczone jako "light". W Polsce nie istnieje prawna definicja tego terminu. Dlatego każdy producent może go używać jak chce. Ci, którzy rezygnują z cukru w produktach "light" dodają chemikalia imitujące smak owego składnika. Są one często bez porównania groźniejsze dla zdrowia niż zwykła sacharoza. Jak choćby aspartam, dopuszczany do użycia tylko w niewielkich dawkach. Poważne znaczenie dla człowieka ma powstający w hodowlach przemysłowych aerozol mikrobiologiczny amoniaków i odorów. Efekty skażenia gnojowicą powierzchniowych i podziemnych zbiorników wodnych są z natury rzeczy odległe i mało dostrzegalne przez odbiorców wody. Jak się przed tym bronić? Klienci powinni sprawdzać na etykietach, co kupują. Wybierać produkty o naturalnej barwie, pieczywo bez przedłużonego terminu ważności, żywność jak najmniej przetworzoną. Zimą i wiosną warto kupować mrożonki, w których rzadko trafiają się substancje dodatkowe. Należy zapomnieć o wspaniale wyglądających owocach, trzeba też zrozumieć, że wyroby czekoladowe pięknie błyszczą, ponieważ są pokryte specjalnymi substancjami nabłyszczającymi, czyli chemikaliami. Michał Mucha la TE Eureka 15

16 JAK SIĘ UCZYĆ, BY SIĘ NAUCZYĆ?- RELACJA Z WYKŁADU Jest 23 października 2011 roku. My, uczniowie ZSP nr l w Garwolinie, spotkaliśmy się dziś w auli szkolnej w celu wysłuchania wykładu na temat pracy naszego mózgu i sposobów skutecznego uczenia się. Jak więc należy to robić? Jak robić, by efektywniej wykorzystać potencjał naszego umysłu? Na te i inne pytania postaramy się odpowiedzieć na dzisiejszym spotkaniu. Zacznijmy więc od rzeczy niesamowicie istotnej. A mianowicie, nasz mózg jest bardzo skomplikowanym narządem składającym się z miliardów pojedynczych neuronów. Jeśli więc poznamy sposób jego funkcjonowania, z pewnością łatwiejsze będzie dogłębne zrozumienie tego, co jest fundamentem nauki. Okazuje się, że czysto werbalny przekaz jest bardzo trudną formą poznawania świata. Neurony ucząc się wytwarzają wypustki zwane dendrytami. Gdy jest ich bardzo dużo, mózg działa dużo sprawniej. Gdy podczas nauki docierają do nas jedynie słowa, mózg nie wykształca wielu dendrytów. Jeśli jednak oprócz słów widzimy zjawiska, o których mowa, jeśl i możemy brać udział w doświadczeniach, to ilość dendrytów wzrasta. Dzięki temu mózg zapamiętuje nowe informacje dużo efektywniej. Dowiadujemy się, że nowe informacje najpierw zostają zapisane w hipokampie, a dopiero później w tzw. procesie konsolidacji, mózg przenosi je do struktur korowych. Aby proces uczenia się mógł się odbywać, w mózgu muszą wydzielać się neuroprzekaźniki: adrenalina, noradrenalina oraz- niezmiernie ważna - dopamina - zwana też hormonem szczęścia, który odpowiada za uczucie zadowolenia, satysfakcję i wewnętrzne poczucie spełnienia. "Mózg ucznia to miejsce pracy nauczyciela" - sły szymy z ust pani doktor. Te słowa mają na celu podkreślenie faktu, iż nauczyciele powinni poznać wnioski płynące z badań nad mózgiem. Niewątpliwie, systematyczna nauka "trenuje" nasz Eureka 16 umysł. Mózg, regularnie skupiając się na jakiejś czynności, będzie zapamiętywał to, czego się nauczyliśmy, tym samym doskonaląc jej wykonywanie. Dlatego właśnie systematyczne ćwiczenia są niesamowicie ważne przy skutecznej nauce. Im wię cej czasu poświęcamy określonej dziedzinie wiedzy, tym więcej połączeń powstaje w naszym mózgu. Kolejnym aspektem, który rozpatrujemy na spotkaniu, jest rozwijanie naszego umysłu poprzez co robimy - neuroplastyczność" rozwiązywanie tzw. zadań produktywnych i wymagających kreatywności, a nie tylko takich, które są narzędziem pomiam. Tego typu ćwiczenia pomagają nam wnioskować, wykorzystywać zdobytą już wiedzę i logicznie porząd kować zebrane dane. "Struktura naszych mózgów zależna jest od tego, Dowiadujemy się, iż charakterystyczną cechą naszego umysłu jest ciekawość poznawcza. Pragniemy dowiedzieć się czegoś, czyli motywujemy się, by zdobyć wiedzę, znaleźć odpowiedź na pytanie, które nas nurtuje. Pani doktor zwraca uwagę na to, iż żeby coś zrobić, czegoś się nauczyć, musimy rozpocząć wykonywanie danej czynności, czyli "namówić" nasz mózg do pracy. Spróbujmy przedstawić sobie podstawowe zasady skutecznego uczenia się za pomocą prostego schematu: Co pomaga nam się uczyć? -"uczenie się przez nauczanie" - wchodzenie w rolę nauczyciela jest niezwykle skuteczną metodą uczenia się; -odpowiednie wanmki, tzn. stymulujące, bogate w bodźce środowisko; -uczenie się poprzez ak tywność: podejmowanie prób zrobienia czegoś nowego stymuluje mózg do tworzenia nowych połączeń neuronalnych: - uaktywnianie naszego umysłu; - uczenie się przez łączenie treści kognitywnych z elementami emocjonalnymi (rola zachwytu);

17 odpoczynku, a przede wszystkim- podczas snu. Dlatego właśnie kolejną, bardzo istotną wskazówką dla nas, uczniów, jest to, że przed ważnym sprawdzianem musimy się po prostu wyspać. Wtedy nasz mózg będzie wypoczęty, zmotywowany i gotowy do pracy. Co ciekawe, okazuje się także, że nauka łatwiej niż w neutralnych warunkach wchodzi nam do głowy, gdy jesteśmy w lekkim stresie. Jednakże powinniśmy unikać skrajnych, negatywnych emocji- one nie służą nam przy uczeniu się, a wręcz przeciwnie -dekoncentrują nas. - świadomość satysfakcji, wewnętrznego zadowolenia z samego siebie- uwalnianie dopaminy. Co przeszkadza nam się uczyć? -nudny, monotonny, abstrakcyjny materiał; -brak uaktywniania naszego umysłu, treści, które nas osobiście nie dotyczą; -brak motywacji; -brak sukcesu;.-bierność (np. oglądanie telewizji).,,jak wykorzystać potencjał mózgu?"- pyta pani doktor. Dowiadujemy się, że szczególnie ważne podczas nauki jest uaktywnianie nie ale i ciała, np. rąk. Oprócz tego,,1ffir.~~~rsl-;;'i:i;,~ można wykorzystać muzykę, która aktywizuje wiele struktur mózgowych (mózg trwale zapisuje muzykę: rytm + słowa +dźwięk). Wiedza z hipokampa odpowiadającego za pamięć krótkotrwa-. łą przenoszona jest do struktur pamięci długotrwałej podczas Ważne jest, by umieć wykorzystywać zdobytą wiedzę, a nie jedynie ją reprodukować. Uważam, że wykład ten był bardzo przydatny dla młodych "pochłaniaczy wiedzy". Niewątpliwie wiele z powyższych wskazówek wykorzystam w codziennej nauce. Życzę również Wam Czytelnicy, by te ciekawostki zmotywowały Was do pracy nad Waszym umysłami. Miejmy nadzieję, że ten wykład zaowocuje sprawniejszą i skuteczniejszą nauką. Dziękujemy bardzo dr Marzenie Żylińskiej za tak wiele przydatnych informacji, które (oby!) pozostały w naszych głowach na bardzo długo. Eureka 17

18 WARTO OBEJRZEĆ- RECENZJE FILMOWE "1920 Bitwa Warszawsl{a", reż. Jerzy Hoffman, Niezwykły fi lm przedstawiający Warszawę 1920 roku i wielką bitwę z bolszewikami. Ola jest aktorką warszawskiego teatru i narzeczoną Jana, polskiego kawalerzysty. Po otrzymaniu rozkazu wyjazdu na front, Jan postanawia oświadczyć się Oli i natychmiast ożen i ć. Podczas walk Jan zostąje posądzony o sympatie komunistyczne i bolszewicką agitację. Sąd wojskowy skazuje go na karę śmierci. Wkrótce Ola wstępuje do Ochotniczej Legii Kobiet, jako sanitariuszka i przygotowuje się do obrony Warszawy. Wciąż ma nadzieję na odnalezienie męża, po którym wszelki ślad zaginął. Wątek miłosny jest przeplatany z wydarzeniami, w których uczestniczą postacie kluczowe dla opisywanych historycznych zdarzeń. "Listy do M.", reż. Mitja Okorn, Jedna z najbardziej romantycznych polskich komedii. "Listy do M." to film, w któ1ym pogubieni życiowo bohaterowie odkryją, że to, co ich spotkało, to właśnie miłość! W jeden, wyjątkowy dzień w roku, pięć kobiet i pięciu mężczyzn przekona się, że przed miłością i świętan1i nie da się uciec. Historie bohaterów składają się na pełną gamę różnych możliwych problemów sercowych: od dotkliwej samotności i noszenia przydomku "starej panny", przez problem bycia wiecznie niedojrzałym singlem, po doświadczenie małże!lskiej frustracji, ukrywania swego związku przed światem lub oddalania się od siebie. W filmie występują m.in.: Paweł Małaszyński, Katarzyna Zielińska, Piotr Adamczyk, Agnieszka Dygant, Maciej Stuhr i Tomasz Karolak. "Wyjazd integt acyjny", reż. Przemysław Angerman, Pracownicy korporacji Polish Lody, lidera branży lodziarskiej i zaprzyjaźnieni z nimi dziennikarze, przyjeżdżają na weekend integracyjny do atrakcyjnego hotelu. W wyniku nieporozumienia Prezes dostaje apartament wspólnie z przebojowym dziennikarzem, Gerardem oraz ponętną modelką Gabi. Wkrótce w walce o wdzięki pociągającej współlokatorki zetrą się witalność i spontaniczność Gerarda, oraz dojrzałość i powaga Prezesa. Podczas tych podchodów pomysłowi pracownicy umilają sobie czas licznymi rozrywkami. Przyszłość firmy leży w rękach pechowego szefa kadr Stasiaka, prześladowanego przez histeryczną narzeczoną. Czy dzielnemu menedżerowi uda się w atować Polish Lody przed "gorącą'' dezintegracją? Doskonały film dla miłośników dobrego humoru. Karolina Grzegtzółka Ula "l\tfj.af;jl" J»f) IJ~(;Jl... Termin Tytuł Gatunek Wiek Seanse Ceny Winx Club - Magiczne Animowany b.o , 16, 18 PLN Przygody 3D Listy do M. Komedia >15 lat 18 i 14,16 PLN romantyczna 20: Giganci ze stali Akcja >7lat 16 12, 14, 16 PLN Elita Zabójców Akcja >15 lat 18:15 14,16 PLN Paranormal Acti vi ty 3 Horror >15 lat 20:15 14, 16 PLN Auta 2-3D Animowany b.o , 16, 18 PLN Eureka Jutro będzie lepiej Dramat >151at 18:15 14,16 PLN Oszukać Horror > 15 lat 20:15 16, 18 PLN Przeznaczenie 5-3D

19 KSIĄŻKA CZY FI LM? "Stajemy się społeczeństwem, które czyta coraz mniej. Według niedawnych badań przeprowadzonych przez Zakład Badań Czytelnictwa Biblioteki Narodowej i TNS OBOP, 42% Polaków deklaruje brak zainteresowania książką. Wyniki te są zatrważające, ponieważ człowiek wychowany jedynie przez "szklany ekran" funkcjonuje zupełnie inaczej, niż ktoś kto czyta książki. Dlaczego? Ponieważ czytanie bardzo pozytywnie wpływa na ludzki rozwój"- tak czytamy na jednej ze stron internetowych. Z pytaniem- co wybrać, książkę czy film?- możemy mieć styczność nawet na co dzień. Ktoś proponuje nam przeczytanie książki, zaś ktoś inny 1"'\"'"''.-."'n jednak zastanawiamy się nad tym wtedy, kiedy mamy zadaną lekturę. Obejrzeć film czy przeczytać książkę? Lektura jest gruba, nie wyrobię się, więc sięgam po film. Oglądanie filmu jest wygodniejsze, szybsze i bardziej t:ozrywkowe. Możemy wczuć się w akcję, wiemy jak wyglądają bohaterowie poza tym niczego nie musimy się domyślać ani wyobrażać, wszystko mamy podane jak na dłoni. Natomiast inaczej jest w książce. Tutaj sami reżyserujemy sobie to, co przeczytaliśmy. Ekranizacja nie pozwala nam na samodzielne myślenie natomiast dobra książka porusza i ożywia umysł. Jeżeli ktoś jest zwolennikiem filmu, zwłaszcza lektur, właśnie w tym momencie powinien się zastanowić, czy na pewno wszystkie sceny zostały sfilmowane? Odpowiedź na to jest prosta. Nie wszystkie. Dlaczego? Każdy reżyser może omijać pewne szczegóły a nawet ma prawo zmieniać treść powieści. Czytanie może być dla nas męczące, większość z nas może nawet nie ma czasu na czytanie książek. Wtedy sięgamy po film. To, czy coś wyniesiemy z tego filmu i ile wyniesiemy, zależy od nas. Niemniej jednak czytając poznajemy więcej szczegółów, książka dostarcza nam silniejszych wrażeń. Zechciejmy zastanowić się nad tym, co bardziej wzbogaca człowieka. Czytając poszerzamy zasób naszego słownictwa. W filmie akcja toczy się szybko, co nie pozwala na zapamiętanie połowy wątków. W ten sposób telewidz uczy się skupiania uwagi na krótką chwilę, a jego myśl staje się bardziej impulsywna niż refleksyjna. Inaczej jest z czytaniem, w trakcie którego przetwarzanie informacji zachodzi w świadomości, a więc przebiega wolniej. Odwrac~jąc kartki, wchodzimy stopniowo w mechanizm narracji. Krok po kroku staramy się zro- zumieć książkę. Tempo zależy od nas. Do pewnych rzeczy można w każdej chwili wrócić, najistotniejsze można sobie zaznaczyć. Można powiedzieć, że czytanie jednocześnie wymaga oraz uczy cierpliwości. Oglądanie filmu w porównaniu do czytania książki wydaje nam się dość banalnym zajęciem. Film, jak wspomniałam wcześniej, nie pokaże wszystkich wątków przedstawionych przez pisarza. To scenarzysta decyduje co zobaczymy na szklanym ekranie, coś co dla niego jest zbędną częścią fabuły, dla nas może okazać się istotnąjej częścią. W ekranizacjach brakuje nam narracji jak również licznych opisów. Jak bardzo ważne uczuć w lekturach. To właśnie na nich często bazujemy opowiadając lekturę. Po obejrzeniu ekranizacji możemy mieć problem z charakterystyką postaci, nie przytoczymy cytatu opisującego daną postać lub wydarzenie, a przede wszystkim nie dokonamy szerszej interpretacji. Książki pozwalają na szybkie przyswajanie wiedzy. Czytanie może niwelować stres. Książka może działać uspokajająco na nas. Dodatkowo czytanie pomaga w pisaniu. Ten kto dużo pisze powinien również dużo czytać. Przede wszystkim uczniowie muszą dużo czytać. Kiedy piszemy maturę czy chociażby sprawdzian łatwiej jest nam odtworzyć konkretne fragmenty, które przeczytaliśmy. Nie łatwo jest "ubrać w słowa" to co obejrzeliśmy. Ponadto przez lata nauki szkolnej pisaliśmy, czy będziemy musieli napisać niejedno wypracowanie, rozprawkę czy esej. Za najważniejszą zaletę czytania uważam to, że jest ono po prostu tanie. Zwłaszcza w czasach zbliżającego się kryzysu. Książki kosztują mniej niż filmy. Zwłaszcza, że w każdej szkole, każdym mieście jest biblioteka i tam za darmo możemy wypożyczać książki nawet na dwa, trzy tygodnie. A więc podsumowując, za czytaniem książek przemawiają czynniki: ekonomiczne, zdobywanie doświadczeń i wiedzy od innych, nauka na cudzych błędach i sukcesach, nowe pomysły i umiejętności, inne spojrzenie na świat, rozwój kreatywności i wyobraźni. Parniętaj!! "Czytając książki zwiększasz swój potencjał, wartość rynkową i prawdopodobieństwo osiągnięcia sukcesu w każdej dziedzinie życia." Karolina Lukasiak lila LO Eureka 19 "

20 JAI< CZYTA MŁODZIEŻ W ZESPOLE SZKÓŁ PONADGIMNAZJALNYCH NR 1 W GARWOLINIE Ankietę czytelniczą przeprowadzono wśród 234 uczniów liceum ogólnokształcącego, technikum ekonomicznego, informatycznego i cyfrowych procesów graficznych. Przeprowadzona ankieta wśród uczniów miała: przybliżyć obraz czytelnictwa w szkole; pomóc w ustaleniu preferencji czytelniczych. Lektury omawiane na lekcji są: 70% 60% 50% 40% 30% 20% 10% 0% potrzebne nie m am zdania zbedne Jakie lektury Cię zainteresowały? (podaj 2 tytuły) Bez lektury nie zdacie matury! Można zauważyć dwie prawidłowości w podawaniu lektur: 1. Najczęściej podawano ostatnio omawianą lekturę: Powieści: Quo Vadis, Chłopi, Nad Niemnem, Potop, Mały książę, Chłopcy z Placu Broni; Dramaty: Romeo i Julia, Makbet; Epopeja: Pan Tadeusz. 2. Książki, które były lekturą w gimnazjum: Najczęściej powtarzające się tytuły to: N. H. Kleinbaum, Stowarzyszenie umarłych poetów; L. M. Montgomery, Ania z Zielonego Wzgórza; A. de Saint-Exupery, Mały książę; J. R. R.Tolkien, Hobbit; F. Monar, Chłopcy z Placu Broni; H. Sienkiewicz, W pustyni i w puszczy. Osoby, które podawały lektury z gimnazjum stwierdzały, że nie czytają, nie lubią czytać. Wygląda to tak, jakby ich przygoda z ks i ążką skończyła się w gimnazjum, ulubioną formą spędzania czasu było surfowanie po l nternecie. Eureka 20