WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Transkrypt

1 Sygn. akt I C 681/13 WYROK W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 29 maja 2014r. Sąd Okręgowy w Olsztynie Wydział I Cywilny w składzie następującym: Przewodniczący SSO Maria Matyja Protokolant sek. sąd Joanna Katowska po rozpoznaniu w dniu 29 maja 2014r. w Olsztynie na rozprawie sprawy z powództwa Mirosława Żelechowskiego przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul. Okrzei 20 w Olsztynie o ustalenie nieistnienia uchwał Wspólnoty Mieszkaniowej I. odrzuca pozew w zakresie dotyczącym uchwały Nr 2 z dnia 20 marca 2001r. w przedmiocie wyboru członków Zarządu Wspólnoty II. oddala powództwo w pozostałym zakresie III. zasądza od powoda Mirosława Żelechowskiego na rzecz pozwanej Wspólnoty Mieszkaniowej przy ul. Okrzei 20 w Olsztynie kwotę 197,-zł (słownie sto dziewięćdziesiąt siedem złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu

2 Sygn. akt I C 681/13 UZASADNIENIE Powód Mirosław Żelechowski w pozwie wniesionym przeciwko Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul. Okrzei 20 w Olsztynie domagał się ustalenia nieistnienia następujących uchwał : -m l z dnia 20 marca 2001r. w sprawie udzielenia absolutorium Zarządowi Wspólnoty -m 2 z dnia 20 marca 2001r. w sprawie wyboru członków Zarządu Wspólnoty -m 3 z dnia 20 marca 2001r. w sprawie powierzenia funkcji zarządcy Zakładowi Budynków Komunalnych I Spółce z o.o. w Olsztynie -m 4 z dnia 20 marca 2001r. w sprawie uchwalenia zaliczki na pokrycie kosztów konserwacji i eksploatacji oraz opłaty stałej na zarządzanie -m 5 z dnia 20 marca 2001r. w sprawie uchwalenia zaliczki na fundusz remontowy - m 6 z dnia 20 marca 200 l r. w sprawie rocznego planu finansowego -m 7 z dnia 20 marca 200lr. w sprawie upoważniania zarządcy do wystawiania faktur VAT -m 8 z dnia 20 marca 2001r. w sprawie upoważnienia zarządcy do podpisywania w imieniu W spólnoty przelewów za usługi -m l z dnia 22 marca 2002r. dotycząca udzielenia absolutorium Zarządowi Wspólnoty -m 2 z dnia 22 marca 2002r. w sprawie wyboru członków Zarządu Wspólnoty - m 3 z dnia 22 marca 2002r. w sprawie ustalenia wysokości zaliczki na pokrycie kosztów konserwacji i eksploatacji oraz stałej opłaty na koszt zarządzania - m 4 z dnia 22 marca 2002r. w sprawie ustalenia zaliczki na fundusz remontowy - m 5 z dnia 22 marca 2002r. dotyczącą rocznego planu finansowego, oraz zasądzenia od pozwanej najego rzecz należnych kosztów procesu. W uzasadnieniu pozwu podał, że jest właścicielem lokalu mieszkalnego m 7 w budynku przy ul. Okrzei 20 w Olsztynie. W budynku tym jest wyodrębnionych 11 lokali mieszkalnych, a właściciele tworzą Wspólnotę Mieszkaniową. Powód jak właściciel lokalu i członek Wspólnoty ma interes prawny w wyeliminowaniu z obrotu prawnego uchwał, których nie może żądać uchylenia w trybie art. 25 ustawy o własności lokali. Przy podjęciu uchwał w dniu 20 marca 200lr. pełnomocnik Aleksandry Stachowiak - Dagmara Stachowiak nie złożyła pełnomocnictwa do reprezentowania właścicielki lokalu. Podobnie brak jest pełnomocnictwa udzielonego przez Prezydenta Miasta Olsztyna osobie

3 reprezentującej Gminę Olsztyn. Podobnie przy uchwałach podjętych w dniu 22 marca 2002r. przedstawiciel Gminy nie posiadał właściwego pełnomocnictwa. Ponadto zdaniem p_owoda podjęte uchwały nie wyszczególniają nazwisk wszystkich właścicieli oraz ich udziałów w nieruchomości a także sposobu głosowanie każdego z nich. Nie ma również w tych uchwałach zapisów doty cząc y ch sposobu zbierania głosów za uchwałami. Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. Okrzei 20 w Olsztynie w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa i zasądzenie od powoda na jej rzecz należnych kosztów procesu. W uzasadnieniu odpowiedzi wskazała, że niniejsza sprawa nie jest pierwszą, gdzie powód próbuje podważ y ć podjęte uchwały. Wskazując, na szereg prawomocnych wyroków tak Sądu Okręgowego jak i Rejonowego w Olsztynie którymi zostały oddalone powództwa powoda przeciwko pozwanej Wspólnocie, podniosła, że powód jest jej dłużnikiem z tytułu kosztów eksploatacji, świadczeń, wpłat na fundusz remontowy oraz kosztów procesowych zwianych z dochodzonego przez niego roszczeniami na kwotę , 35zł. Egzekucje prowadzone przez wierzyciela, wobec powoda, w tym egzekucja z nieruchomości są bezskuteczne. Pozwana wskazała też na negatywne nastawienie powoda wobec Wspólnoty nękanie członków jej Zarządu i oczernianie ich w oczach opinii publicznej zamieszczane przez powoda najego stronie internetowej oraz kierowanie wobec Wspólnoty na zebraniu w dniu 8 kwietnia 2013r. groźb y podpalenia i dewastacji nieruchomości. Pozwana zarzuciła też, że powód nie wykazał istnienia żadnego interesu prawnego w rozumieniu art. 189 k.p.c. w ustaleniu nieistnienia uchwał sprzed 11 lat. Natomiast w przedmiocie uchwały z dnia 20 marca 2001 w sprawie wyboru członków Zarządu zapadło już prawomocne rozstrzygniecie. Sąd Okręgowy w Olsztynie prawomocnym wyrokiem z dnia 30 lipca 2010r. Sygn. akt I C oddalił powództwo powoda skarżącego tę uchwałę. Sąd Okręgowy ustalił co następuje: Wspólnota Mieszkaniowa przy ul. Okrzei 20 w Olsztynie z uwagi na wy odrębnienie 9 lokali mieszkalnych jest tzw. wspólnotą dużą do której mają zastosowanie przepisy ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (tj. Dz. U. z 2000r. Nr 80 poz. 903 ze zm.) Bezsporne jest, że powód jest właścicielem lokalu nr 7 o powierzchni m 2, a Jego udział w nieruchomości wspólnej wynosi

4 Uchwały których ustalenia nieistnienia domaga się powód zostały podjęte na zebraniach Wspólnoty w dniach 20 marca 2001r i 22 marca 2002r. W zebraniu z dnia 20 marca 2001r. uczestniczyło 4 właścicieli, ale za uchwałami podjętymi na tym zebraniu głosowało udziałów co wskazuje, że dalsze głosy właścicieli zostały zebrane w drodze indywidualnego "dozbierania" głosów. (lista obecności k 5, protokół z zebrania z dnia 20 marca 2001 k 6-8 i to samo k 37-41) W przypadku zebrania w dniu 22 marca 2002r. w zebraniu uczestniczyło 2 właścicieli, a za uchwałami głosowało 44/100 udziały, co również wskazuje na to że dalsze głosy zostały oddane w drodze indywidualnego zbierania głosów. (protokół zebrania k 9-11) Prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 30 lipca 2010r. Sygn. akt I C zostało oddalone powództwo wniesione przez powoda przeciwko Andrzejowi Hebdankowi i Gerardowi Przytule oraz Wspólnocie Mieszkaniowej przy ul. Okrzei 20 w Olsztynie ustalenie nieważności uchwały podjętej na zebraniu w dniu 20 marca 2001r. a dotyczącej wyboru zarządu. (wyrok Sądu Okręgowego w sprawie I C 118/10 z uzasadnieniem k 42-47, akta sprawy I C O) Prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego w Olsztynie z dnia 21 października 2008r. Sygn. akt I C 487/08 zostało oddalone powództwo powoda o stwierdzenie nieważności pełnomocnictwa i zasądzono od niego na rzecz Wspólnoty kwotę 2400,-zł tytułem zwrotu kosztów procesu. (wyrok Sądu Rejonowego k 48, akta sprawy Sądu Rejonowego I C 487/08) Wyrokiem z dnia 22 października 2013r. Sygn. akt IX Ca Sąd Okręgowy w Olsztynie oddalił apelację powoda od wyroku Sadu Rejonowego w Olsztynie z dnia 24 stycznia 2013r. Sygn. akt IC zasądzającego od powoda na rzecz Wspólnoty kwotę 7.936,-zł z tytułu należności wynikających z kosztów eksploatacji i wpłat na fundusz remontowy a związanych z lokalem powoda. (wyrok Sądu Okręgowego z uzasadnieniem k 49-5) Postanowieniem z dnia 10 marca 2011r. Sygn. akt I Ns 933/10 Sąd Rejonowy w Olsztynie oddalił wniosek powoda skierowany przeciwko wszystkim właścicielom o wyznaczenie zarządcy. (postanowienie Sądu Rejonowego k 57-59) Na rozprawie w dniu 27 stycznia 2014r. powód złożył oświadczenie, że nie pamięta, czy uczestniczył w zebraniach wspólnoty na których zostały podjęte uchwały, których ustalenie 3

5 nieistnienia się domaga. Złożył ponadto zdjęcia strychu, który zawłaszczył Andrzej Hebdanek oraz rozliczenia kosztów eksploatacyjnych za okres 2012r. i korspondecję między powodem a W spólnotą i Zarządcą dotyczącą naliczanych kosztów eksploatacyjnych. (protokół k79, zdjęcia kopertak 62, rozliczenia i pisma k63-70) Sąd Okręgowy zważył: W pierwszej kolejności należy się odnieść do zarzutu pozwanego, iż w przedmiocie uchwały z dnia 20 marca 200 l r. dotyczącej wyboru członków Zarządu pozwanej W spólnoty został przed Sądem Okręgowym w Olsztynie wydany prawomocny wyrok, co winno skutkować odrzuceniem pozwu w tym zakresie. Wniosek pozwanej o odrzucenie pozwu z uwagi na istnienie powagi rzeczy osądzonej należy uznać za zasadny. Wskazać przede wszystkim należy, że prawomocnym wyrokiem Sądu Okręgowego w Olsztynie z dnia 30 lipca 2010r. Sygn. akt I C 118/10 zostało oddalone powództwo powoda o ustalenie nieważności w/w uchwały. Zgodnie z treścią przepisu art. 199 l pkt 2 k.p.c., pozew ulega odrzuceniu jeżeli o to samo roszczenie pomiędzy tymi samymi stronami sprawa jest w toku lub została już prawomocnie osądzona. Powyższy przepis nawiązuje do treści przepisu art. 366 k.p.c. Ten ostatni reguluje zakres powagi rzeczy osądzonej, stanowiąc, że wyrok prawomocny ma powagę rzeczy osądzonej tylko co do tego, co w związku z podstawą sporu stanowiło przedmiot rozstrzygnięcia, a ponadto tylko między tymi samymi stronami. Z powyższego wynika, że tożsamość roszczenia w rozumieniu art. 199 l pkt 2 zachodzi wówczas, gdy identyczne są nie tylko przedmiot, ale i podstawa sporu (postanowienie SN z dnia 9 czerwca 1971 r., II CZ 59/71, OSNCP 1971, m 12, poz. 226). Stan rzeczy osądzonej nie występuje, jeżeli uległy zmianie okoliczności, których istnienie było przyczyną oddalenia pierwszego powództwa, a więc jeżeli roszczenie stało się w świetle nowego stanu faktycznego uzasadnione (wyrok SN z dnia 18 kwietnia 1980 r., IV CR 85/80, OSNCP 1980, m 11, poz. 214). W przedmiotowej sprawie me uległy zmmme okoliczności faktyczne stanowiące podstawę obu roszczeń. Powód wskazuje w niemniejszym pozwie te same okoliczności faktyczne na podstawie których domagał się ustalenia nieistnienia tej uchwały w sprawie zawisłej pod Sygn. akt I C 118/1 O. Podobnie jak zakończonej prawomocnie sprawie wskazuje, iż w zebraniu z dnia 20 marca 200lr. uczestniczyło 4 właścicieli, i w tym składzie 4

6 dokonali wyboru Zarządu Wspólnoty. Ponadto me zarządzono indywidualnego zbierania głosów, a ponadto brak jest dokumentacji pozwalającej ustalić, czy osoby głosujące na podstawie pełnomocnictw udzielonych im przez właścicieli mieli te pełnomocnictwa udzielone w sposób prawidłowy. Mając na uwadze powyższe, z uwagi na fakt, iż przedmiotowa sprawa dotyczy tego sarnego roszczenia między tymi samymi stronami (co więcej - w takim samym układzie procesowym) zachodzi niedopuszczalność ponownego rozpoznania sprawy, a pozew podlega odrzuceniu na podstawie art. 199 l pkt 2 k.p.c. w zw. z art. 366 k.p.c. - o czym orzeczono jak w pkt I sentencji wyroku. Odnosząc się do pozostałych uchwał pozwanej Wspólnoty, których ustalenie nieistnienia dornaga się powód, to wskazać należy, że przepis art. 25 ust l ustawy z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (tj. Dz. U. z 2000r. Nr 80 poz. 903 ze zm.) stanowi, że właściciel lokalu może zaskarżyć uchwałę do sądu z powodu jej niezgodności z przepisami prawa lub z urnową właścicieli lokali albo jeśli narusza ona zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością wspólną lub w inny sposób narusza jego interesy. Powództwo może być wytoczone przeciwko wspólnocie mieszkaniowej w terminie 6 tygodni od dnia podjęcia uchwały na zebraniu ogółu właścicieli albo od dnia powiadomienia wytaczającego powództwo o treści uchwały w trybie indywidualnego zbierania głosów (ust l a w/w art. 25). Powód, nie wykazał w żaden sposób, że nie uczestniczył w zebraniach w dniach 20 marca 2001r. i 22 marca 2002r., albo, że nie został powiadomiony o treści przedmiotowych uchwał w terminie późniejszym. Pozwana Wspólnota Mieszkaniowa również nie wykazuje tych okoliczności, ale czyni zarzut nie wykazania przez powoda interesu prawnego przy oparciu powództwa o art. 189 k.p.c. Zarzut ten należy uznać za zasadny. Przepis art. 189 k. p.c. aczkolwiek zamieszczony w Kodeksie postępowania cywilnego ma charakter rnaterialnoprawny. Określa on, bowiem przesłanki zasadności powództwa w którym powód dornaga się ustalenia istnienia lub nieistnienia stosunku prawnego lub prawa. Przesłankami tymi są interes prawny oraz wykazanie prawdziwości twierdzeń powoda, że dany stosunek prawny lub prawo rzeczywiście istnieje (por Wyrok SN z dnia 27 czerwca 2001 II CKN 898/00 LEX nr 52613). Interes prawny zachodzi wtedy, jeżeli sarn skutek, jaki wywoła uprawornocnienie się wyroku ustalającego zapewni powodowi ochronę jego prawnie chronionych interesów, kończąc definitywnie istniejący spór lub zapobiegnie powstaniu takiego sporu w przyszłości. Interes 5

7 ten musi być interesem "prawnym", czyli powinien dotyczyć szeroko rozumianych praw i obowiązków jednostki, a ze względów oczywistych winien być też zgodny z prawem, zasadami współżycia społecznego i celem procesu cywilnego. Interes prawny nie może b y ć rozumiany subiektywnie tj według odczucia powoda, ale obiektywnie tj. na podstawie rozumnej oceny sytuacji, w której powód występuje z tego rodzaju powództwem. W niniejszym wypadku interes powodów należy ocenić jak interes rozumiany subiektywnie. Interes prawny także nie istnieje gdy możliwe jest na podstawie odrębnych przepisów, w tym wypadku art. 25 ust l ustawy o własności lokali, wytoczenie powództwa o uchylenie uchwały niezgodnej z przepisami prawa umową właścicieli, naruszająca zasady prawidłowego zarządzania nieruchomością lub w inny sposób naruszająca interes właściciela ( por wyro~u Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 18 stycznia 2008r, I ACa 1618/05 LEX nr ). W realiach niniejszej sprawy powód ma niewątpliwie interes subiektywny w swoiście rozumianej ochronie swoich praw i obowiązków, a mając na uwadze ilość spraw które z jego powództwa zawisły tak przed Sądem Rejonowym jak Okręgowym w Olsztynie, nie zmierza on niniejszym powództwem do zapobiegania sporów w przyszłości a raczej do ich eskalacji. Na marginesie tylko należy zaznaczyć iż w systemie prawa cywilnego nie istnieje instytucja eliminowania uchwał, czy określonych stanów prawnych z obrotu prawnego, jest ona właściwa dla prawa administracyjnego, które przewiduje eliminowanie z obrotu prawnego decyzji administracyjnych niezgodnych z prawem. Mając na uwadze powyższe powództwo podlega oddaleniu. O kosztach procesu orzeczono po myśli art. 98 k.p.c. statuującego zasadę, że koszty postępowania obciążają stronę przegrywającą sprawę w związku z art. l O ust l pkt l rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002r. w sprawie opłat za czynności radców prawnych oraz ponoszenia przez Skarb Państwa pomocy prawnej udzielonej przez radcę prawnego ustanowionego z urzędu (tj. Dz. U z 2013r.poz 490). 6