PROGRAM SZKOLNEGO KOŁA TEATRALNEGO JODEŁKI

Transkrypt

1 Ile ważnego w tym, co nieważne ks. Jan Twardowski PROGRAM SZKOLNEGO KOŁA TEATRALNEGO JODEŁKI Opracowała mgr Anna Bogusz nauczycielka języka polskiego w Zespole Oświatowym w Jedlance

2 WSTĘP Recytacja i teatr szkolny jest interesującą formą i atrakcyjnym środkiem wspomagającym edukację szkolną. W dobie braku szacunku dla słowa mówionego uczniowie uświadamiają sobie, że odpowiedni poziom kultury słowa ma duże znaczenie dla każdego człowieka w jego codziennym, zawodowym, społecznym i towarzyskim obcowaniu z innymi ludźmi. Teatr szkolny daje bogate możliwości zbliżenia młodzieży do szeroko rozumianej kultury, bezpośredniego działania, wczuwania się w określone postacie i sytuacje, które są wprawdzie fikcyjne, dają jednak wyobrażenie o realnym życiu i przygotowują wychowanka do lepszego, pełniejszego budowania własnego życia. Zainteresowanie teatrem wśród uczniów Szkoły w Jedlance jest bardzo duże. Dzieci bardzo chętnie uczestniczą w zajęciach, wiele frajdy sprawia wystawianie krótkich form teatralnych społeczności szkolnej i lokalnej. Zespół Jodełki istnieje od 12 lat, jego działalność nie jest nastawiona na wybitne osiągnięcia artystyczne, ale na zaspokojenie potrzeby tworzenia i rozwijania wyobraźni twórczej, pokonywanie stresu, kompleksów, nabieranie pewności siebie, doskonalenie dykcji, budzenie zainteresowania literaturą piękną. Autorka: Anna Bogusz

3 Cele ogólne programu: rozwijanie inteligencji, wrażliwości zaspokajanie potrzeby tworzenia budzenie zainteresowania poezją i teatrem pogłębianie wiadomości z zakresu teorii literatury doskonalenie emisji głosu, dykcji rozwijanie wyobraźni twórczej zaszczepianie wartości humanistycznych odkrywanie i ukazywanie własnych możliwości i zainteresowań podnoszenie ogólnego poziomu kulturalnego kształtowanie osobowości młodego człowieka rozszerzanie horyzontów myślowych kształcenie umiejętności współpracy w grupie, odpowiedzialności za powierzone zadania oraz ogólny wynik pracy zespołu

4 Praca z recytatorami Praca z zespołem Formy aktywności twórczej Formy pracy: 1. Wprowadzenie w tajniki sztuki recytatorskiej. 2. Doskonalenie sztuki recytacji. 3. Przygotowanie do szkolnych występów. 4. Przygotowanie do konkursów recytatorskich. 5. Udział w konkursach recytatorskich. 6. Próby teatru jednego aktora (monodram). 1. Przygotowanie montaży słownomuzycznych. 2. Przygotowanie części artystycznej na uroczystości szkolne i gminne. 3. Praca nad przygotowaniem przedstawień teatralnych teatralnych ich prezentacja. 4. Wyjazdy do teatrów w Lublinie, Warszawie i innych (przynajmniej dwa razy do roku). 5. Zwiedzanie dóbr kultury wysokiej (wyjazdy do muzeów, miejsc pamięci narodowej itp.). Zadania szczegółowe -ćwiczenia oddechu -ćwiczenia dykcji -ćwiczenia korektywne -ćwiczenia emisji głosu -nauka operowania środkami wyrazu (akcent, fraza, pauza, tempo, rytm, gest) -analiza i interpretacja tekstów poetyckich poetyckich prozatorskich -czynności obejmujące dobór repertuaru przed udziałem w konkursach -rejestrowanie na taśmę magnetofonową własnych recytacji i korekta błędów -poszukiwanie nowych propozycji repertuarowych -modyfikacja scenariuszy -tworzenie własnych tekstów i scenariuszy -wspólne głośne czytanie tekstów -interpretacja głosowa -poszukiwanie rozwiązań inscenizacyjnych -podział czynności -projektowanie scenografii -opracowanie choreografii i ruchu scenicznego -dobieranie muzyki (zakup magnetofonu) -rejestracja przedstawień kamerą video (zakup kamery) -tworzenie kroniki (zakup aparatu fotograficznego)

5 Metody pracy: Ćwiczenia praktyczne Ćwiczenia wykorzystujące techniki dramowe Rozmowy dydaktyczne Burza mózgów Dyskusja Wycieczka Formy pracy: Indywidualne Grupowe Zespołowe Środki niezbędne do realizacji programu: Zbiorki poezji Propozycje repertuarowe Zestawy scenariuszy Magnetofon Dyktafon Aparat fotograficzny Kamera video Materiały do scenografii Afisze teatralne, plakaty

6 Przewidywany plan pracy Tematyka / Termin Poznajmy się! Luty2007 Wrzesień 2007 Potrafimy więcej niż nam się wydaje. Marzec2007 ANEKS;udziął w Przeglądzie Teatrzyków Szkolnych w Prawdzie Starej Wprawa prowadzi do doskonałości. I. Zacznijmy od oddechu. II. Aby głos był nośny i słyszalny. III. Sprawdzamy swoją dykcję. Kwiecień 2007 ANEKS;wyjazd do Domu Dziecka w Przebieg zajęć 1. Określamy nasze oczekiwania. 2. Ustalamy zasady pracy grupy. 3. Tworzymy plan pracy na bieżący rok. Zestaw ćwiczeń i zabaw uwzględniających mimikę, gest, głos, dźwięk. Przyjęcie zaproszenia udziału w Przeglądzie Teatrzyków Szkolnych (z dn ).opracowanie scenariusza.próby.opracowanie kroków tańca.. Zestaw ćwiczeń prawidłowego oddechu. Zestaw ćwiczeń emisji głosu. Recytowanie dłuższych fragmentów. Rozpoznawanie błędów i usterek. Prezentacja sztuki pt.,,wybór księżniczki-pełen serwis.pokaz tańca nowoczesnego. Oczekiwane osiągnięcia -poznanie oczekiwań i możliwości uczniów -wstępne ustalenie składu grupy -zintegrowanie zespołu -przełamanie zahamowań -poznanie własnych i cudzych odczuć oraz możliwości Udział w Przeglądzie. -ćwiczenie oddechu przeponowego regulowanie długości wydechu -osiąganie głosu o pełnym, czystym brzmieniu nośnego i słyszalnego -podnoszenie poziomu dykcji - Kształcenie postaw altruistycznych,,obdarowanie Dzieci maskotkami i słodyczami,nawiązanie współpracy z Domem

7 Radoryżu Smolanym Dziecka.Zamieszczenie artykułu w lokalnej prasie.

8 Spróbujmy coś zmontować. Rozpoczynamy pracę nad montażem słowno muzycznym. Za co chcemy być odpowiedzialni? Wszystko jest ważne. Zapraszamy na Święto Szkoły. Październik 2007 Integracja form ekspresji. Maj 2007 Listopad 2007 Teatr to nie tylko aktorzy. I. Ekspresja plastyczna. Grudzień Wspólne tworzenie scenariusza. 2. Propozycje rozwiązań inscenizacyjnych. 3. Weryfikacja pomysłów. 1. Podział czynności: a) recytatorzy b) odpowiedzialni za scenografię, kostiumy i rekwizyty, c) opracowanie muzyczne. 2. Próby. Próby ze scenografią i kostiumami. Prezentacja przed publicznością. Improwizowanie krótkich scenek U dentysty, Spóźniony powrót do domu, Pożar, Wulkan, Ulewa, Wiosenny poranek. 1. Rysowanie swoich konturów, uzupełnianie ich szczegółami, prezentowanie w grupie autoportretów. 2. Modelowanie rzeźby postacie ludzkie wyrażające różne nastroje (zastygają w pozach, pozostali owijają taką rzeźbę papierem toalet. -opracowanie projektu montażu słowno muzycznego z uwzględnieniem historii szkoły - uświadomienie sobie własnych predyspozycji - ustalenie osób odpowiedzialnych za poszczególne zadanie - oswojenie z kostiumami, oświetleniem, muzyką - walka z tremą, czerpanie zadowolenia i satysfakcji z własnego występu - poznanie własnych i cudzych odczuć i możliwości - integrowanie zespołu - poznanie możliwości plastycznych - sposoby wyrażania siebie

9 3. Wykonanie swojej maski z pergaminu. II. Środki wizualne. Styczeń 2008 Wieczór walentynkowy. Luty 2007 Czas na krytykę. Po każdym spektaklu Jak było w teatrze? Czerwiec 2007 Projektujemy afisz teatralny. My też potrafimy! Prace nad spektaklem teatralnym. W miarę potrzeb Marzec Różne możliwości operowania światłem i kolorem. 2. Teatr cieni. 3. Wyrażenie kolorem nastroju. 1. Własne interpretacje wybranych przez siebie wierszy. 2. Przygotowanie inscenizacji,,walenty nie bardzo święty. 3. Dobór muzyki o tematyce miłosnej. 1. wymiana wrażeń. 2. Wyodrębnianie i korygowanie własnych błędów i niedopatrzeń. 1. Bogacenie słownictwa związanego z teatrem. 2. Rozwijanie umiejętności wyrażania własnej opinii. 3. Kulturalne zachowanie się w miejscach publicznych. Przebieg prac nad spektaklem teatralnym będzie podobny do przebiegu pracy nad innymi spektaklami. - pobudzanie do myślenia, wyszukiwania tekstów i utworów muzycznych, projektowanie scenografii - umiejętność samokrytyki i samooceny -określenie kierunków i metod udoskonalenia przygotowanego spektaklu - wyjazd do Domu Dziecka w Radoryżu Smolanym - prezentacja spektaklu wychowankom Domu Dziecka

10 Sposoby ewaluacji: 1. prezentowanie przygotowanych programów podczas uroczystości szkolnych, lokalnych i gminnych, 2. wzorowe recytacje na lekcjach języka polskiego, 3. udział w szkolnych i pozaszkolnych konkursach recytatorskich (podziękowania, dyplomy), 4. przygotowanie szkolnych przedstawień, udział w przeglądach (podziękowania, dyplomy). Łuków, r. Opinia o programie Program zajęć szkolnego koła teatralnego Jodełki przeznaczony dla uczniów klas IV VI Szkoly Podstawowej w Jedlance, opracowany przez p. Annę Bogusz, jest skonstruowany właściwie. Jego elementy składowe spełniają wymagania określone w ogólnych celach programu. Cel główny i cele szczegółowe są ambitne i nakierowane na ukształtowanie w uczniach cech człowieka twórczego, pewnego siebie, zainteresowanego literaturą piękną, które we współczesnym świecie są niezwykle przydatne w życiu nie tylko dorosłym, ale co bardzo istotne już i w wieku szkolnym. Zaplanowane formy realizacji tego programu pozwalają wyjść z działaniami poza środowisko szkolne, uwzględniając integrację ze środowiskiem lokalnym, co oznacza, że szkoła nie istnieje sama tylko dla siebie, lecz działa także dla dobra innych.

11 Tematyka zadań do wykonania zapewni uczniom doskonalenia dykcji, pokonywania stresu, kompleksów, a także przysporzy wiele radości z tworzenia czegoś dla innych. Uważam, iż realizacja powyższego programu przyniesie satysfakcję zarówno jego autorce, jak również wszystkim, którzy będą realizować zadania bezpośrednio, bądź w miarę swych możliwości, włączą się częściowo w wykonanie niektórych zadań. Życzę powodzenia w realizacji zadań tego programu. Nauczyciel dyplomowany Zespołu Szkół w Czerśli mgr Beata Pilszyk Czego oczekujecie po wdrożeniu programu? Uczeń będzie: znał tajniki sztuki recytatorskiej widział potrzebę pięknego mówienia w każdej sytuacji

12 wygłaszał teksty z odpowiednią dykcją, intonacją, interpretacją głosową umiał posługiwać się własnym głosem i ciałem, by odpowiednio kreować postać analizował i interpretował teksty poetyckie i prozatorskie potrafił wczuwać się w określone sytuacje i postacie dobierał repertuar do własnych możliwości rozpoznawał błędy i korygować je współtworzył scenariusze umiał współdziałać w zespole znał terminy i pojęcia związane z teatrem projektował scenografię, kostiumy dobierał muzykę, dźwięk, opracowywał choreografię interesował się teatrem, poezją oceniał przedstawienia teatralne brał chętnie udział w konkursach recytatorskich innych wystąpieniach publicznych umiał walczyć z tremą krytycznie oceniał swoją pracę i pracę kolegów stawiał się wrażliwym i twórczym człowiekiem, humanistą