Spis treści. Włodzimierz Zientarski. Szymon Majewski w areszcie. Spis treści: Str. 12. Str. 12. Redakcja: Warszawa, ul.

Transkrypt

1

2 Włodzimierz Zientarski W dniu 11 września 2014 roku, w świetlicy centralnej Aresztu Śledczego w Warszawie Białołęce, osadzeni spotkali się z Włodzimierzem Zientarskim - znanym dziennikarzem motoryzacyjnym. Str. 12 Szymon Majewski w areszcie Spis treści: W Areszcie Śledczym w Warszawie - Białołęce gościł Szymon Majewski. 15 września 2014 roku, liczni osadzeni spotkali się z nim w świetlicy centralnej. Str. 12 OCZAMI WIĘŹNIA Po ośmiu latach na wolności str. 4 Pierwsza przepustka str. 5 Od redakcji Wszystkich czytelników Głosu Białołęki zachęcamy do czynnego włączania się w redagowanie dwumiesięcznika. Prosimy o nadsyłanie własnych tekstów - artykułów, felietonów, reportaży, a także utworów literackich, zarówno prozy, jak i poezji. Napływające od Was teksty będziemy sukcesywnie publikować na naszych łamach, autor otrzyma egzemplarz autorski. TEMAT NUMERU Festiwal Nauki w Jabłonnej str. 6 Z ŻYCIA WIĘZIENIA Osadzeni w historii str. 8 Muzeum Historii Żydów Polskich str. 8 Lekcja edukacyjna w Muzeum Sportu i Turystyki str. 9 Terapia przez sztukę Zamek Królewski str. 9 W zdrowym ciele zdrowy duch str. 10 Oswajanie z mediami krokiem do wolności str. 11 Sztuka za kratami str. 11 Sz. Majewski i W. Zientarski w areszcie! str. 12 Sztuka nowoczesna - wstęga MOBIÖSA str. 13 Warsztaty filmowe str. 13 Książki w pudle str. 14 Sprzątanie świata str. 15 PORADY PRAWNE Skarga do Trybunału Konstytucyjnego str. 16 Dozór elektroniczny str. 17 PROBLEMY SPOŁECZNE Dlaczego młodzi sięgają po alkohol? str. 18 Udział w mitingu AA str. 18 Narkotyki droga do śmierci str. 19 ROZMAITOŚCI Ratujmy nasze oceany str. 20 Turniej badmintona str. 21 Pierwsza wycieczka str. 22 Dobre rady z garażu pana Darka Porady str. 23 Redakcja: Warszawa, ul. Ciupagi 1 Redaktor Naczelny: ppłk Danuta Augustyniak Sekretarz Redakcji: Edyta Kulesza Wydawca: Sekcja Kultury i Oświaty Aresztu Śledczego w Warszawie - Białołęce 2 Spis treści

3 Foto: z materiałów własnych AŚ OCZAMI WIĘZ NIA Wywiad Pierwsza przepustka Z Mariuszem, który przez siedem lat nie widział swojego domu i dzielnicy rozmawia Robert B. - Naprawdę nie widziałeś swojego domu przez 7 lat? Za błędy młodości dostałem wyrok więzienia. Ze zlepku mniejszych wyroków otrzymałem jeden duży. I tak wyszło, że dopiero teraz mogłem choć przez chwilę zobaczyć swój dom. - Jakie wrażenie? Co się zmieniło? Na samą myśl, że zobaczę dom i bliskich czułem ogromną radość. Dosłownie byłem w domu. Zwracałem uwagę na rzeczy, do których wcześniej nie przywiązywałem wagi, na przykład: nowa droga, elewacja budynku, itd. Zmieniło się dużo. W dzielnicy ciągle coś budują, lub odnawiają, albo już wybudowali. Na podwórku nie ma starych znajomych. A jeśli się zdarzy, że ktoś jest, to są oni młodsi, o nieznanych mi twarzach. Co tu mówić, gdy byłem w domu, cały czas miałem gonitwę myśli chaos. Z jednej strony byłem uradowany, a z drugiej nie czułem się swobodnie i bezpiecznie. Dopiero kiedy wróciłem, to wszystko ze mnie spadło..- Uważasz, że gdybyś wcześniej miał dane zobaczyć swój dom byłoby łatwej. Na pewno. Więzienie ogłupia. A w dodatku bliscy się zmieniają i ja się zmieniłem. Czym dłużej jest się w izolacji, tym trudniej utrzymywać więzi, a o znajomych nawet nie ma co wspominać. Mam wrażenie, że obecnie większości ludzi nie chce się pisać listów i odpisywać na nie. Wolą rozmawiać telefonicznie, lub na czacie. Kontakt musi trwać, a tu nie ma takich możliwości. Co tu mówić ze swoją znajomą rozmawiałem ponad godzinę i pewnie potrzebowałbym jeszcze kilku, aby odbudować ten kontakt i zaspokoić chęć rozmowy. W więzieniu na cały miesiąc przeznaczona jest mniej niż godzina na kontakt telefoniczny z wszystkimi bliskimi. - Ty widziałeś dom po siedmiu latach. A co myślisz o tych, którzy nie widzieli go przez np.: 15 lat? Trudno mi to sobie wyobrazić. Mogą wyjść w próżnię. W pustym domu będą samotni. Może nie być rodziny i znajomych. Rodzinę można porównać trochę jak do obcych ludzi, bo godzina rozmowy w miesiącu, nie zastąpi wspólnego przebywania pod jednych dachem, przez cały dzień. Ci co siedzą rok, dwa jak wyjdą nie dostrzegą nawet większych zmian, a ci co siedzą długo, mogą mieć problem z życiem na wolności. Powinno zwracać się na to uwagę. Ja tego co mam i uważam, że takie wyjście jest koniecznością. Rozmawiał R. B. Oczami więźnia 3

4 Foto: z materiałów własnych AŚ Wywiad OCZAMI WIĘZ NIA Po ośmiu latach na wolności Wywiad z kolegą, który po ośmiu latach opuścił zakład karny. - Możesz mi opowiedzieć o pierwszym wrażeniu po przekroczeniu więziennej bramy. Wielka radość, a zarazem strach i niepokój. Miałem wrażenie, że wszyscy mnie obserwują. Człowiek czuje się bardzo mały. - Co znaczy bardzo mały? Przytłacza cię ogrom normalnego życia. - Co czułeś kiedy znalazłeś się w domu? Poczułem ulgę i spokój, a zarazem nie mogłem uwierzyć, że jest to prawda. Bałem się, że to sen i kiedy otworzę oczy, znowu zobaczę kraty w oknach. - Jak wyglądała pierwsza noc? Nie będę zdradzał ci wszystkich szczegółów, ale była ona stosunkowo udana, męcząca no i nieprzespana. - Pierwszy dzień na wolności? Daleko do kibla (śmiech) Foto: ze źródeł CorelDraw - Poważnie. Nie zdawałem sobie sprawy z tego, że normalne codzienne czynności typu wyjście do sklepu, czy też jazda samochodem, mogą przynosić tyle radości. Miałem odczucie, że wszystkiego uczę się od nowa. Zamęt w głowie i próba poukładania myśli. Człowiek chciałby robić wszystko jednocześnie. Szybko można się pogubić. - Jak to wygląda teraz? Człowiek z natury szybko zapomina o tym co złe. Teraz staram się wykorzystywać każdy dzień i nie tylko dzień, jak najlepiej. Rodzina, dom, praca, pogoń za pieniądzem. Niby normalne życie, ale nie dla człowieka, który odrodził się na nowo. - Życzę ci, żebyś jak najszybciej poczuł to, co ja czuję każdego dnia. Wracaj do normalnego życia. Rozmowę prowadził M.W. 4 Oczami więźnia

5 Foto: ze źródeł CorelDraw Foto: OCZAMI WIĘZ NIA Duży wyrok a rodzina Z listu córki do ojca - planowałam też (a w zasadzie już zaplanowałam) podróż do Norwegii, konkretne miejsca i cały szkic wielodniowej podróży, więc wracaj do nas tato szybko. Mam też ostatnio dużo snów z Tobą i snów, w których umieram, zapadam się w nicość, głęboką ciemność. Tak jakbym sama siebie zabijała i nie mam pojęcia jak. To takie nieuchwytne i straszne. Mam też sny, w których Ty umierasz, nagle znikasz - na zawsze. Prawie każdej nocy od wielu miesięcy nie mogę zasnąć, a kiedy mi się uda - budzę się z płaczem. Nie potrafię znieść tej przerażającej bezsilności, bardzo się boję, wróć już tato... O mawiając aspekty kary pozbawienia wolności należy pamiętać, że zawsze funkcjonują one dwutorowo. Powodują Z określone konsekwencje, które warto listu rozpatrywać w kontekście osób pozbawionych wolności, jak i ich rodzin. Różne są owe konsekwencje dla rodziny i różne dla więźnia. Konsekwencje pobytu w zakładzie penitencjarnym osób osadzonych ponosi zazwyczaj najdotkliwiej rodzina. Wiąże się to z utratą jednego ze źródeł utrzymania (praca) jak i z faktem opuszczenia domu i rodziny, co najdotkliwiej odczuwają dzieci. Osoby przebywające w więzieniu maja ograniczone możliwości podejmowania aktywności życiowej, również dotyczącej kontaktów z innymi ludźmi. Szczególnie jest to dotkliwe w przy- Rodzinne relacje żony do męża - po ostatnim u Ciebie widzeniu całkowicie się rozstroiłam, dotąd przez te 6 lat Twojej nieobecności trwałam, starałam się, widziałam jeszcze naszą wspólna przyszłość, tłumaczyłam dzieciom, że jesteś, że będziesz, że wrócisz. Dziś, tracę tę pewność i wiarę. Nie wiem czego się trzymać, zatracam hierarchię. Tomek zdziczał, stracił całą witalność. Zaszywa się w swoim pokoju i czasem słyszę jak łka - już nie wiem jak mu pomóc. Patrząc na Olę widzę jak cierpi jak Ciebie potrzebuje. Nie wiem co mam robić. Kocham Cię padku osób związanych blisko z rodziną, posiadających dzieci. Więzienie nie musi jednak być czasem straconym. Dla wielu znalezienie się w areszcie to moment kryzysowy, ale także przełom w życiu. Niektórzy mówią, że aby móc odbić się od dna, trzeba najpierw poczuć je pod stopami. To właśnie w więzieniu osadzeni odkrywają w sobie co tak naprawdę w życiu jest ważne. Dla niektórych właśnie za więziennymi murami przychodzi czas na refleksję, przemyślenie i porządkowanie życia. Czasem właśnie za kratami rodzi się myśl - czas na zmiany. Skazani czasem mówią będąc na wolności nie było czasu ani chęci na takie refleksję, życie toczyło się zbyt szybko, byłem głupi, teraz czasu jest dużo pewne rzeczy przemyślałem, nie mogę tak dalej żyć. Dlatego warto zastanowić się co jest dla nas najważniejsze. Myślę, że to jest właśnie rodzina, która nas wspiera od samego początku, jest przy nas i po opuszczeniu murów więzienia mamy do kogo wrócić. Autor: T. S. Oczami więźnia 5

6 Temat numeru FESTIWAL NAUKI W JABŁONNEJ BRAK INWESTYCJI W NAUKĘ JEST INWESTYCJĄ W IGNORANCJĘ Areszt Śledczy w Warszawie Białołęce buduje pozytywny wizerunek Służby Więziennej W dniach września 2014 r. na zaproszenie Polskiej Akademii Nauk, Areszt Śledczy w Warszawie -Białołęce uczestniczył już po raz trzeci w Stołecznym Festiwalu Nauki w Jabłonnie. Tegoroczny festiwal odbył się pod hasłem "SAPERE AUDE" (z łac. miej odwagę posługiwać się własną mądrością). Mieliśmy możliwość zaprezentowania działań podejmowany przez Służbę Więzienną na rzecz osadzonych oraz społeczeństwa a także zaprezentować szeroki wachlarz działań resocjalizacyjnych. Inicjatorem uczestnictwa Aresztu Śledczego w Warszawie-Białołęce w tym naukowym przedsięwzięciu jest ppłk. Danuta Augustyniak Z-ca Dyrektora. Służbę Więzienną reprezentowali: płk Anna Osowska - Rembecka Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej w Warszawie i dyrektorzy jednostek penitencjarnych okręgu warszawskiego oraz funkcjonariusze z Aresztu Śledczego w Warszawie- Białołęce. Areszt Śledczy w Warszawie-Białołęce jako gospo- Foto: z materiałów własnych AŚ darz i organizator stanowiska Służby Więziennej przedstawił szeroki zakres działalności penitencjarno-ochronnej. Zaprezentowaliśmy galerię prac wykonanych przez skazanych aresztu grafikę, malarstwo, decoupage, rysunek, prace wykonane z papieru. Stoisko to cieszyło się ogromnym zainteresowaniem osób odwiedzających, którzy zachwyceni byli profesjonalizmem wykonanych prac a także talentem osadzonych. Otrzymaliśmy propozycję wystawy prac osadzonych w galerii obrazów. W pierwszym dniu festiwalu odbyła się projekcja filmu "Więzienie - stracony czas" oraz zostały przeprowadzone warsztaty edukacyjne dla młodzieży z gimnazjum w Chotomowie. Ich celem było ograniczenie przestępczości nieletnich poprzez wskazanie młodym ludziom konsekwencji wyborów życiowych. Młodzież była bardzo zaangażowana w warsztaty, aktywnie w nich uczestniczyli. Zaprezentowaliśmy także projekt "Second chance" program "Uczenie się przez całe życie - Gruntvig", przedstawiając międzynarodową współpracę Służby Więziennej w doskonaleniu umiejętności funkcjonariuszy w pracy z osadzonymi w zakresie edukacji skazanych. W ramach projektu funkcjonariusze Aresztu Śledczego w Warszawie - Białołęce zrealizowali wywiady z osadzonymi, tworząc tym monografię "Life story" (Historię życia). będącą materiałem badawczym dla doskonalenia przyszłej pracy penitencjarnej. Bardzo duże zainteresowanie wzbudził autorski program readaptacji społecznej "Wiatr i Woda", powstały w ramach współpracy aresztu z Międzyszkolnym Ośrodkiem Sportowym nr 2, filia w Zegrzu. Na Festiwalu została zaprezentowana wyremontowana przez osadzonych łódka oraz zdjęcia z prowadzonego programu. Odwiedzający mieli możliwość zapoznania się z działaniami profilaktycznymi, jakie podejmuje się w jednostkach okręgu warszawskiego dotyczącymi przemocy w rodzinie. Udostępnialiśmy poradnik "Nie dla przemocy. Część I, przemoc domowa", wydany przez Radę ds. Kobiet Służby Więziennej, który pełni szeroką rolę edukacyjną dla osób doznających bądź będących sprawcami przemocy w rodzinie. Było wiele osób zainteresowanych tą tematyką, spotykaliśmy się z tym, że osoby odwiedzające nasze stoisko chcieli poprzez podręcznik pomóc członkom swoich rodzin bądź znajomym, o których wiedzą, że dochodzi do przemocy. Reprezentowaliśmy również kobiety w Służbie Więziennej, fotografie oraz materiały edukacyjne oraz informacje na temat ciężkiej pracy kobiet w naszej formacji mundurowej. Ponadto pokazaliśmy program "Nie kupuj, adoptuj" oparty na współpracy ze schroniskiem dla psów z Nowego Dworu Mazowieckiego, prowadzonego przez Fundację Braci Mniejszych. Jak co roku, największą atrakcją dla dzieci i młodzieży były przejażdżki samochodami więźniarkami oraz pokazy tresury psów służbowych i specjalnych. Grupy Interwencyjne Służby Więziennej (GISW) prezentowali środki przymusu bezpośredniego oraz techniki interwencyjne. Najmłodsze dzieci miały możliwość kolorować obrazki w specjalnie przygotowanym na ten cel kąciku. Nie zabrakło również bigosu przygotowanego przez osadzonych, który odwiedzający mogli skosztować. Płk Anna Osowska - Rembecka pogratulowała wszystkim funkcjonariuszom udanej wystawy oraz przekazała swoje wyrazy uznania i podziękowania za trud włożony w zorganizowanie stoisk. 6 Temat numeru

7 FESTIWAL NAUKI W JABŁONNEJ Temat numeru Temat numeru 7

8 Foto: z materiałów własnych AŚ Foto: z materiałów własnych AŚ Zajęcia KO Z Z YCIA WIĘZIENIA Osadzeni w historii 75 rocznica wybuchu II Wojny Światowej W Areszcie Śledczym Warszawa-Białołęka, w pomieszczeniu świetlicy centralnej, osadzeni mają możliwość zapoznania się z wystawą plakatów i gazet z okresu II Wojny Światowej. Wystawa jest uwieńczeniem trwającego od 30 czerwca programu edukacyjnego sprzyjającemu przygotowaniu do readaptacji skierowanego do skazanych w zakresie kształtowania umiejętności poznawczych poprzez wyposażenie ich w wiedzę dotyczącą przebiegu i znaczenia II Wojny Światowej dla Polski, Europy i świata. Autorem programu jest ppor. Małgorzata Nowak - koordynator II Oddziału Penitencjarnego. Wystawa to 57 plansz, na których można zobaczyć reprinty plakatów wydawanych przez cały okres trwania II WŚ, reprinty gazet pochodzących z tego okresu oraz kilka mapek sytuacyjnych ukazujących ważniejsze wydarzenia z okresu wojny. Materiały zostały ułożone w sposób chronologiczny aby przedstawić przebieg II WŚ rozpoczynając od wydania gazety z dnia r., poprzez plakaty polskie i zagraniczne dotyczące ważnych punktów w historii tego konfliktu zbrojnego. a kończąc na plakacie powojennym przedstawiającym trud powrotów do ojczyzny i repatriacji. Wszystkie elementy wystawy pochodzą z prywatnego zbioru wydawanego przed laty dwutygodnika Gazety Wojenne funkcjonariuszki, która przygotowała ten program. Wystawa pozostanie do końca września w świetlicy centralnej celem umożliwienia zapoznania się z jej zawartością także innych osadzonych w Areszcie Śledczym Warszawa Białołęka. Muzeum Historii Żydów Polskich W dniu 25 października 2014 roku, grupa skazanych przebywających w Areszcie Śledczym Warszawa - Białołęka, odwiedziła Muzeum Historii Żydów Polskich. Wycieczka odbyła się w ramach zajęć organizowanych przez Dział Kulturalno - Oświatowy białołęckiego aresztu. Zwiedzający mogli obejrzeć jedynie nowopowstały budynek muzeum oraz niewielką wystawę tematyczną. Jeszcze nie otwarto stałej ekspozycji, obrazującej tysiącletnią obecność Żydów na ziemiach polskich. W podziemiach obiektu trwają ostatnie prace, związane z realizacją tego projektu. Uroczyste, oficjalne otwarcie wystawy oraz całego muzeum, nastąpi w dniu 25 października 2014 roku. Z pewnością stanie się ono doniosłym wydarzeniem w historii stosunków polsko - żydowskich. Będzie dalszym krokiem na drodze wzajemnego pojednania i zrozumienia. Do tego czasu można zwiedzać tylko naziemną część muzeum, w której znajdują się pomieszczenia służące celom dydaktycznym i konferencyjnym. Uczestnicy wycieczki ograniczyli się do oglądania architektury budynku. Obiekt powstał z funduszy rządowych oraz ze składek społecznych. Jest nowoczesny, wręcz nowatorski w swojej formie. Zachwyca niespotykanym układem wnętrz pełnym symboliki, światła i radości życia. 8 Z życia więzienia

9 Foto: Foto: Z Z YCIA WIĘZIENIA Lekcje edukacyjne Lekcja edukacyjna w Muzeum Sportu i Turystyki G rupa 14 skazanych z Aresztu Śledczego w Warszawie- Białołęce w dn r. uczestniczyła w zajęciach kulturalno - oświatowych poza terenem jednostki penitencjarnej w trybie art. 91 pkt 4 oraz 92 pkt 4 kkw. Skazani pod opieką przewodnika zostali oprowadzeni po ekspozycjach znajdujących się w Muzeum Sportu i Turystyki. Wystawa przybliżyła ciekawe sylwetki wielu wybitnych sportowców reprezentujących liczne dziedziny sportu. Na ekspozycji w różnych aspektach przedstawiono ponad 40 dyscyplin; wśród nich lekkoatletykę, kolarstwo, narciarstwo, łyżwiarstwo, tenis, szermierkę, jeździectwo piłkę nożną, kajakarstwo, judo, żeglarstwo, alpinizm, turystykę letnią i zimową. Nadrzędnym celem zajęć kulturalno- oświatowych poza terenem zakładu karnego jest sprawdzenie samodyscypliny oraz kontakt ze światem zewnętrznym co w warunkach izolacji więziennej jest istotnym czynnikiem w procesie readaptacji. Tego typu zajęcia mają charakter socjalizacyjny i uspołeczniający, dzięki którym skazany uczy się ponownego funkcjonowania w społeczeństwie, przełamuje bariery nieufności, usuwa poczucie osamotnienia oraz zdobywa poczucie bycia częścią grupy społecznej. Terapia przez sztukę - Zamek Królewski W ramach realizowanego projektu Terapia przez sztukę przez Zamek Królewski w Warszawie, skazani z Aresztu Śledczego w Warszawie- Białołęce uczestniczyli w dn r. w zajęciach kulturalno- oświatowych po za terenem zakładu karnego w trybie art. 91 pkt 4 i 92 pkt. 4 kkw. Zamek Królewski w Warszawie od dwóch lat prowadzi projekt Terapia przez sztukę. Areszt Śledczy w Warszawie - Białołęce został zaproszony do udziału w projekcie, dzięki czemu możliwe stało się zorganizowanie zajęć, a w przyszłości mają odbyć się zajęcia edukacyjne w jednostce, planowana jest również wystawa prac plastycznych skazanych. Projekt skierowany jest do różnych grup społecznych, a jego głównym celem jest promowanie kultury w miejscach gdzie kontakt ten jest utrudniony. Skazani zostali oprowadzeni trasą zamkową- Apartament Wielki i Królewski, Sala Senatorska, Sala Sejmowa, a także zwiedzili prywatne gabinety króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Oprócz zwiedzania, przewodnik przedstawił historię Zamku Królewskiego, jego odbudowę po II wojnie światowej oraz dzieła sztuki, które powstawały w różnych okresach historycznych. Obcowanie z kulturą pomaga każdemu człowiekowi w ogólnej poprawie jego kondycji psychicznej i społecznej. Oddziaływania profilaktyczne za pomocą elementów kultury działają pozytywnie podczas adaptacji w środowisku. Udział skazanych w życiu społecznym przeciwdziała ich późniejszemu wykluczeniu społecznemu. Na marginalizację społeczną szczególnie narażone są osoby, które doświadczają przejawów dyskryminacji i uprzedzeń, chociażby z powodu karalności oraz mają utrudniony dostęp do ważnych instytucji i zasobów społecznych. Ponadto zajęcia po za terenem zakładu karnego wskazują na alternatywne formy spędzania wolnego czasu i dają nadzieję, że może w przyszłości skazany powróci do tych miejsc ze swoimi dziećmi. Z życia więzienia 9

10 Aktywne wakacje Z Z YCIA WIĘZIENIA "W zdrowym ciele zdrowy duch" C zas bez zajęć lekcyjnych w CKU Warszawa Białołęka podczas letnich wakacji upływa pod znakiem aktywności fizycznej oraz umysłowej. Maksyma brzmiąca W zdrowym ciele zdrowy duch znajduje podczas tegorocznych zajęć rekreacji ruchowej żywe zastosowanie. Skazani uczniowie każdego dnia maja możliwość uczestniczenia w różnorodnych zajęciach. SIATKÓWKA Co roku dyscyplina ta króluje podczas wakacji. Rozgrywki prowadzone są na boisku umiejscowionym na polu spacerowym przy budynku CKU Warszawa Białołęka. Każdego dnia przez dwie godziny sympatycy tej dyscypliny mają możliwość rozgrywania między drużynami gier towarzyskich oraz turniejowych. Zdrowa aktywność fizyczna oraz pozytywne emocje przyczyniają się do dobrego samopoczucia zawodników. BADMINTON Po dużej dawce emocji siatkowych przychodzi czas na rekreację ruchową w postaci badmintona. Dyscyplina ta nie niesie ze sobą tak dużej dawki adrenaliny jak w/w jednak jej sympatycy doskonale przy niej odpoczywają i relaksują się. KOSZYKÓWKA Relaks i duże emocje sportowe wzajemnie się przeplatają. Po kometce chętni skazani uczestniczą w rozgrywkach koszykówki. Dyscyplina ta cieszy się także bardzo dużą popularnością. Daje wiele radości i wymaga od zawodników dużej kondycji fizycznej. SZACHY Po zmaganiach fizycznych przychodzi czas na coś dla ducha. Skazani uczestniczą podczas zajęć świetlicowych w zajęciach szachowych. Grają z wykorzystaniem profesjonalnego sprzętu szachowego. Skazani uczą się obchodzenia z zegarem szachowym. Poznają specyfikę gry z zapisem partii szachowej. Maja możliwość grania w szachy błyskawiczne. Królewska gra daje możliwość skupienia się, uspokojenia myśli, treningu umysłowego. PIŁKA NOŻNA Wielu osadzonych zgłosiło się do turnieju piłkarskiego rozgrywanego przy pomocy gry telewizyjnej. Duże zainteresowanie tą formą rozrywki to prawdopodobnie chęć przeżycia podobnych emocji z jakimi fani futbolu mieli do czynienia podczas niedawno zakończonych mistrzostw świata w piłce nożnej. W świetlicy oddziału mieszkalnego skazani rywalizują w turnieju zorganizowanym na kształt mistrzostw świata. Przewidziane są eliminacje w grupach, a następnie faza turniejowa. Osadzeni traktują takie zajęcia jako doskonałą formę rozrywki i relaksu. Zajęcia sportowe obok nauczania w CKU Warszawa Białołęka są wykorzystywane z powodzeniem jako jeden ze środków oddziaływania resocjalizacyjnego na skazanych. Uczą rywalizacji w duchu fair play. Uczą szacunku do partnerów w grze. Dają możliwość czynnego odpoczynku i relaksu. 10 Z życia więzienia

11 Z Z YCIA WIĘZIENIA Spotkanie ze sztuką Oswajanie z mediami krokiem ku wolności P od takim tytułem odbywa się program readaptacji społecznej we współpracy ze Stowarzyszeniem Młodych Dziennikarzy Polis, którego głównym celem jest kształtowanie kompetencji w zakresie pisania tekstów użytkowych, które będą pomocne w lepszym rozumieniu informacji multimedialnej. Więźniowie to bardzo liczna, specyficzna grupa społeczna (ponad 80 tys. osób). Zróżnicowana wiekowo, z wieloma brakami, problemami i dysfunkcjami. Ograniczony dostęp do mediów tradycyjnych oraz brak dostępu do mediów społecznościowych, a także utrudniony kontakt ze światem, potęgują poczucie zagubienia, utraty rozumienia rzeczywistości i wpływu na nią. Jeżeli kompetencje medialne uznawane są za czwartą alfabetyzację, to więźniowie narażeni są w tym zakresie na szczególny analfabetyzm. Utrudnia on funkcjonowanie osadzonych w zakładach karnych oraz ich powrót na wolność. Wydawanie gazet więziennych jest bazą, na której można się oprzeć żeby temu zjawisku przeciwdziałać. Areszt Śledczy w Warszawie- Białołęce wydaje oraz szkolną gazetę Lucis. Pod opieką wychowawców więźniowie piszą, zbierają i redagują teksty. Dobierają zdjęcia, składają oraz wydają kolejne numery pism, które następnie trafiają do czytelników osadzonych danej jednostki. Celem projektu jest wprowadzenie innowacyjnych zmian do gazet więziennych wydawanych na terenie jednostki, tak aby zawierały interesujące informacje. Dziś pisma więzienne są częścią resocjalizacyjnej oferty kulturalnej. Celem projektu Oswajanie z mediami krokiem ku wolności jest wprowadzenie do jednostki penitencjarnej elementów edukacji medialnej i informacyjnej. Pomaga więźniom rozwinąć umiejętność analizowania informacji oraz krytyczne spojrzenie na przekazy medialne. Poprzez wydawanie prasy i sprawdzenie się w roli dziennikarzy, skazani staną się bardziej świadomymi odbiorcami mediów. Projekt Oswajanie z mediami krokiem do wolności dofinansowano ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Fragmenty porozumienia o warsztatach Sztuka za kratami? M ożna pomyśleć, że bez sztuki można żyć, jednak jest elementem kultury oraz przestrzeni społecznej, w której każdy z nas funkcjonuje. Od wieków zmieniają się pomysły definiowania co jest sztuką a co nią nie jest lecz poczucie estetyki jest ważne dla każdego człowieka. A czym jest sztuka w więzieniu i czy jest to sztuka? Coraz bardziej popularne stają się oddziaływania resocjalizacyjne poprzez sztukę. Zajęcia plastyczne, teatralne dają wiele możliwości skazanym. Paradoksalnie dla wielu z nich dopiero pobyt w izolacji penitencjarnej jest czasem pierwszego zetknięcia się z przestrzenią muzealną, teatralną lub wypróbowaniem swoich sił w tworzeniu dzieł artystycznych. Co ciekawe, w wielu przypadkach rozpoczyna się proces chęci kształtowania swojego talentu malarskiego, pisarskiego czy rzeźbiarskiego. Zdolnych artystycznie więźniów jest wielu, świadczy o tym wiele nieszablonowych prac. Więźniowie angażując się twórczo, mogą nie tylko konstruktywnie wykorzystać czas kary, ale zadbać o swój rozwój osobisty a przy tym wzmocnić poczucie własnej wartości. Dziś już nikogo nie dziwi, że w więzieniu odbywają się lekcje rysunku, osadzeni malują, rzeźbią, rysują lub odbywają się inne zajęcia z wykorzystaniem technik artystycznych. Areszt Śledczy w Warszawie- Białołęce jest przykładem tych działań. Powstanie pracowni artystycznej Białołęka - Prison ART., kółko plastyczne, warsztaty malarskie, decoupagu, rzeźbiarskie, zajęcia teatralne, wyjścia poza teren osadzonych w ramach zajęć kulturalno- oświatowych do muzeów, domów kultury to zaangażowanie więziennych wychowawców, psychologów oraz pozostałych funkcjonariuszy Służby Więziennej, którzy widzą sens pokazywania przestrzeni, gdzie sztuka jest przez duże S. Doświadczenia spotkania z kulturą i ze sztuką robi na skazanych duże wrażenie a przede wszystkim często burzy stereotypowe przekonanie, że muzeum jest nudne a do teatru chodzą tylko dobrze wykształceni ludzie. Zauważają, że są to formy spędzania wolnego czasu, które dostępne są także dla nich. Ogromną rolę w zbliżaniu tych dwóch odmiennych światów- świata kultury i więzienia mają instytucje pomocowe, tj. fundacje, domy kultury, instytucje, które inicjują różnego rodzaju warsztaty artystyczne oraz wyrażają zgodę na nieodpłatne zwiedzanie. Dzięki współpracy z Fundacją Pomoc Potrzebującym możliwy jest zakup niezbędnych materiałów artystycznych potrzebnych do tworzenia, Weronika Majewska z Fundacji Zmiana przyozdobiła świetlicę centralną falującym muralem, a w ramach współpracy z Białołęckim Ośrodkiem Kultury oraz kolektywem NO MUDA skazani mogli pracować nad tworzeniem recyklingowej kawiarenki. To tylko wąski wycinek działań, jednak obrazuje, że sztuka w więzieniu po prostu jest. Sztuka za więziennymi murami to w szczególności praca nad własną ekspresją, praca nad sobą. Pozwala ona osadzonym na odnalezienie kontaktu z własnymi emocjami, wyrażania i rozumienia uczuć oraz zmniejsza napięcie nerwowe. Podnosi poczucie własnej wartości poprzez dawanie możliwości przekraczania siebie i naukę nowych umiejętności. A już w sierpniu będzie realizowany autorski projekt studenta Akademii Sztuk Pięknych dotyczący wielkoformatowego muralu na placu spacerowym, przy pomocy osadzonych tutejszego aresztu. Wszystkich zainteresowanych sztuką w Areszcie Śledczym w Warszawie- Białołęce zapraszam do obejrzenia galerii zdjęć. Z życia więzienia 11

12 Foto: z materiałów własnych AŚ Foto: z materiałów własnych AŚ Goście w areszcie Z Z YCIA WIĘZIENIA Włodzimierz Zientarski W dniu 11 września 2014 roku w świetlicy centralnej Aresztu Śledczego w Warszawie Białołęce odbyło się spotkanie osadzonych z Włodzimierzem Zientarskim, znanym dziennikarzem motoryzacyjnym. Włodzimierz Zientarski jest autorem wielu programów telewizyjnych, m.in.: Jarmark, Auto Moto Fanklub, 4x4, AutoŚwiat TV, Pasjonaci. Prowadzi także, wraz z córką - Joanną, program Odjechani w Antyradiu. Pan Włodzimierz opowiedział osadzonym wiele ciekawych historii ze swojego życia oraz historii motoryzacji. Chętnie odpowiadał również na zadawane pytania, nawet te najtrudniejsze, dotyczące wypadku swojego syna. Spotkanie cieszyło się dużym zainteresowaniem wśród skazanych. Pan Włodzimierz był mile zaskoczony aktywnością uczestników spotkania i już zapowiedział, że czeka na następne. Szymon Majewski w areszcie! A reszt Śledczy w Warszawie- Białołęce o15 września odwiedził Szymon Majewski aby spotkać się z osadzonymi. Szymon Majewski znany jako showman telewizyjny, jak sam o sobie mówi nie jestem ani dziennikarzem ani aktorem, jestem po prostu Szymonem Majewskim. Prywatnie współpracuje z Fundacją Zmiana, angażując się m.in. w akcję Książki w Pudle, której głównym celem jest zbieranie książek do bibliotek więziennych oraz zmiana świadomości społecznej dotyczącej więźniów. W roku 2013 r. za działalność charytatywną oraz za wspólną akcję Książki w pudle ze Służbą Więzienną został nominowany do Plebiscytu Gwiazdy Dobroczynności w kategorii Twarz kampanii społecznej. Postawa Szymona Majewskiego jest przykładem tego, że wystarczy odrobina zainteresowania problemami społecznymi, by wziąć udział w działaniach na rzecz osób pozbawionych wolności. Udział w spotkaniu wzięło 50 skazanych. Spotkanie cieszyło się bardzo dużym zainteresowaniem. Szymon opowiedział o swojej medialnej karierze, o pracy w radiu oraz w telewizji. Osadzeni zadawali mnóstwo pytań dotyczących pracy zawodowej. Szymon opowiedział także o akcji zbierania książek do bibliotek więziennych. 29 września 2014 r. na terenie Aresztu Śledczego w Warszawie- Białołęce, planowane jest Narodowe Czytanie Trylogii wraz Fundacją Zmiana, w którym Szymon także weźmie udział. 12 Z życia więzienia

13 Z Z YCIA WIĘZIENIA W Areszcie Śledczym w Warszawie - Białołęce na polu spacerowym pawilonu szkolnego powstał nie typowy mural, który został wykonany w ramach pracy dyplomowej. Autorem był Adam Walas - student Akademii Sztuk Pięknych, który na co dzień zajmuje się zawodowo rysunkiem, malarstwem, tworzy murale. Jest laureatem wielu konkursów z dziedziny graffiti i litografii, wielokrotnie nagradzany. Czym są murale we współczesnym świecie? Słownikowo jest to dekoracyjne malarstwo ścienne, które niesie za sobą przekaz społeczny. Murale są miarą współczesności i dobrze oddają jej złożoność. Skomplikowane związki pomiędzy sztuką, polityką, prawem, mediami, filozofią życia znajdują tutaj swoje odbicie. Zjawisko to również powszechnie estetyzuje przestrzeń miejską a w tym przypadku przestrzeń więzienną. Mural jest polem auto ekspresji i twórczej samorealizacji a społeczeństwo może stać się odbiorcą Foto: z materiałów własnych AŚ Sztuka nowoczesna - wstęga MOBIÖSA Studenci w areszcie sztuki. W Areszcie Śledczym w Warszawie - Białołęce powstał nowoczesny mural przedstawiający wstęgę MÖbiusa, która inspiruje grafików i rzeźbiarzy. To dwuwymiarowy obiekt geometryczny, istniejący w trójwymiarowej przestrzeni, czyli tzw. zwarta rozmaitość typologiczna. Została stworzona i opisana przez dwóch XIX wiecznych matematyków, Augusta Möbiusa i Johanna Benedicta Listinga. Ma kształt prostokątnego, sklejonego na krańcach paska, który przed połączeniem został obrócony o 180 stopni. Od lat uznawana jest za symbol nieskończoności, ciągłego trwania, nieustannych powrotów do punktu wyjścia. Umieszczenie symbolicznego, stylizowanego przedstawienia Wstęgi Möbiusa w przestrzeni więziennego spacerniaka nawiązuje do koncepcji czasu i jego relatywnej percepcji. Miesiące i lata przeżywane przez więźniów i osoby przebywające na wolności znacząco różnią się od siebie subiektywnym odczuwaniem upływających dni. Temat kontrowersyjny jak na więzienie, gdyż może od razu kojarzyć się z nieskończonością kary pozbawienia wolności w szczególności wśród osadzonych. Artysta miał jednak głębsze przesłanie w swojej pracy. Nieskończoność w tym przypadku jest symbolem czasu, który ciągle płynie,- bez końca, zmieniając przestrzeń społeczną wszystkich ludzi na całym świecie. W powstawaniu muralu pomagali osadzeni zatrudnieni w radiowęźle aresztu. Była to dla nich cenna nauka oraz sposób na przeciwdziałanie negatywnym skutkom kary pozbawienia wolności. Warsztaty filmowe R ealizacja warsztatów była możliwa dzięki studentom Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej i Teatralnej im.leona Schillera w Łodzi. Damian Wenta - kierownik produkcji, Mirosław Mamczur - reżyser oraz Magdalena Wierzbicka poprowadzili ponad trzy godzinny warsztat dla osadzonych w świetlicy centralnej aresztu śledczego. W pierwszej części warsztatów został zaprezentowany pełnometrażowy film o tematyce społecznej, który w dalszej części spotkania został omówiony. Osadzeni mieli szansę porozmawiania na temat potęgi umysłu i tworzenia oraz tego gdzie kończy się wolność człowieka. W drugiej części zajęć została poruszona kwestia wiarygodności w przekazie filmowym i tego jak należy dotrzeć do widza, jaką tematykę wybrać i jak ją przedstawić w interesujący sposób. Następnie został omówiony proces tworzenia filmu na wszystkich etapach- gdzie szukać pomysłu i tematu. Szeroki zasięg przekazu filmowego, problemy bohaterów, mogą dotyczyć każdego osadzonego. Wskazówki, które zostały przedstawione skazanym w trakcie dyskusji mogą okazać się cenną lekcją społecznie uznawanych wartości, które mogą w przyszłości pomóc w lepszym funkcjonowaniu w społeczeństwie. Dodatkowo film, jako jeden z elementów kultury i sztuki często w sposób bardzo jasny i klarowny przedstawia rzeczywistość taką jaką jest dlatego też ważne staję się umożliwienie skazanym uczestnictwa w tego typu zajęciach kulturalno- oświatowych. Wiedza i umiejętności zdobyte w trakcie warsztatów poszerzą horyzonty uczestników, a także pogłębią ich wrażliwość estetyczną i rozumienie sztuki. Z życia więzienia 13

14 Foto: z materiałów własnych AŚ Przyjaciele Z Z YCIA WIĘZIENIA Książki w pudle Człowiek, który nie czyta książek nie ma przewagi nad tym, który nie potrafi czytać Mark Twain - dzięki Fundacji Zmiana biblioteka Aresztu Śledczego w Warszawie - Białołęce wzbogaciła się o ponad 200 egzemplarzy wartościowych publikacji! Książka jest jednym ze źródeł rozwoju świadomości i wyobraźni. To właśnie książka jest miejscem, gdzie pisarz może przedstawić uczucia, emocje, fabułę a czytelnik może doświadczyć eksterioryzacji. Rozwój czytelnictwa wśród społeczeństwa jest bardzo potrzebny a w warunkach izolacji więziennej jest niezbędny dla utrzymania równowagi psychicznej i zajęcia nadmiaru wolnego czasu. Dobór odpowiedniej literatury, której zadaniem jest edukowanie i kształtowanie poglądów jest również bardzo istotny. Nadrzędną wartością akcji Książki w pudle jest również przekonanie społeczeństwa by przekazywać książki do zakładów karnych na rozwój czytelnictwa wśród osadzonych. Jeszcze raz dziękujemy Fundacji Zmiana oraz Pani Marii Dąbrowskiej - Majewskiej za nieodpłatne przekazanie książek. 14 Z życia więzienia

15 Foto: z materiałów własnych AŚ Foto: z materiałów własnych AŚ Z Z YCIA WIĘZIENIA Sprzątanie świata Polska pod hasłem Turysto szanuj środowisko! O tym, że należy dbać i szanować środowisko naturalne wie każdy. Nie jest to zadanie łatwe i krótkotrwałe. Wdrażanie ludzi do ochrony środowiska, segregowania śmieci, wytwarzania jak najmniejszej ilości odpadów uważane jest za zadanie bardzo ważne na całym świecie. Areszt Śledczy w Warszawie - Białołęce oraz Oddział Zewnętrzny Warszawa Bemowo przyłączyli się kampanii Sprzątanie świata - Polska pod hasłem Turysto szanuj środowisko!. Edukacja ekologiczna jest bardzo ważna w celu kształtowania i wychowania w poszanowaniu środowiska przyrodniczego. Ekologia i ochrona środowiska nie znają granic dlatego wśród osadzonych należy także kształtować tego typu postawy. W ciągu całej kampanii przygotowano audycje edukacyjne dotyczące ochrony środowiska, segregacji odpadów, negatywnego wpływu globalizacji na zmianę klimatu, które zostały nadane osadzonym przez radiowęzeł Studia TVB 7. Skazani uporządkowali także teren przylegający do jednostki, ulicę Cieślewskich, Ornecką i Ciupagi. Funkcjonariusze, pracownicy oraz skazani obu jednostek włączyli się do akcji zbiórki elektrodpadów, które w dniu roku zostały przekazane podczas Wielkiej Zbiórki Remondis w zamian za rośliny doniczkowe i sadzonki krzewów. W dniach września 2014 roku grupa 20 skazanych z Aresztu Śledczego w Warszawie Białołęce uczestniczyła w akcji sprzątania świata. Biuro Ochrony Środowiska Dzielnicy Warszawa Białołęka, dzięki zawartemu porozumieniu, zapewniło kontenery na śmieci, worki i rękawice ochronne dla skazanych biorących udział w akcji. Pod opieką wychowawców przystąpiło do sprzątania. Takie akcje bardziej niż dla samego jednodniowego zrywu są potrzebne po to, aby unaocznić jak Wolontariat wielkim problemem są dzikie wysypiska czy bezmyślne rzucanie papierków, puszek itp. Poza tym tego typu inicjatywy sprzyjają kształtowaniu społecznie pożądanych postaw. Ponadto 10 skazanych z tutejszej jednostki uczestniczyło w wysprzątaniu terenu pałacowo parkowego w Jabłonnej zarówno przed jak i po obchodach XVIII Festiwalu Nauki w Jabłonnej. W dniach września grupa 39 skazanych z Oddziału Zewnętrznego Warszawa Bemowo Aresztu Śledczego w Warszawie - Białołęce uczestniczyła w akcji sprzątania świata. Wraz z wychowawcą osadzeni sprzątali las przyległy do jednostki oraz ulice: Kocjana, Kaliskiego i Lazurową. Po dwudniowej akcji zebrano kilkadziesiąt worków śmieci, które zalegały na pobliskich terenach zielonych. Ponadto w dniu 20 września 2014 roku przed koncertem charytatywnym Nie kupuj adoptuj na rzecz podopiecznych schroniska Fundacji Przyjaciele Braci Mniejszych skazani z oddziału zewnętrznego wysprzątali teren wkoło Ratusza w Legionowie. W akcji wzięło udział 19 osadzonych. Na terenie Oddziału Zewnętrznego Warszawa Bemowo trwa zbiórka makulatury, która w najbliższych dniach zostanie odebrana przez przedstawicieli fundacji Viva. Fundacja Viva w porozumieniu z firmą Baj-Pros prowadzi akcję "makulatura dla zwierząt", dzięki której zbierane środki zostaną przekazane na cele m.in. leczenie i opiekę nad zwierzętami oraz działania edukacyjne. Akcją towarzyszącą kampanii Sprzątanie świata - Polska pod hasłem Turysto szanuj środowisko! jest emisja w radiowęźle OZ Bemowo audycji "Odpady czyli co nas otacza". Łącznie w akcji Sprzątanie świata - Polska pod hasłem Turysto szanuj środowisko! w dniach września 2014 roku brało udział 88 osadzonych z Aresztu Śledczego w Warszawie - Białołęce oraz z Oddziału Zewnętrznego Warszawa Bemowo Z życia więzienia 15

16 Skarga do TK PORADY PRAWNE Czy można wznowić swoją sprawę z innego powodu niż błędy w prowadzeniu sprawy? K ażdego roku w sądach karnych zapada tysiące wyroków. Historie bywają różne, chociaż nam każda z nich wydaje się taka sama, a przynajmniej mają jeden wspólny smutny mianownik. Jest nim moment, kiedy człowiek traci wolność. W kilku procentach spraw w ogóle nie powinno do tego dojść. Błędy, ignorancja, przedmiotowe traktowanie ludzi, statystyki, itd. Nie będziemy rozwodzili się nad przyczynami takiego stanu rzeczy, które oczywiście mogą się między sobą diametralnie różnić. Chcemy tylko, żebyście zrozumieli, że są inne drogi rozwiązania sprawy i ich aktywnie szukali. Jedną z tych dróg jest skarga do Trybunału Konstytucyjnego. Jeżeli wykorzystaliście w swoich sprawach wszystkie drogi odwoławcze to znaczy apelację i kasację to w ciągu trzech miesięcy od zakończenia przysługuje złożenie skargi konstytucyjnej. Pamiętać trzeba, że skarżymy przepis, na którego podstawie zapadł wyrok bądź przyczynił się do wyroku. Bierzemy do ręki Konstytucję i poszukujemy, gdzie zachodzi kolizja. Zastanawiamy się nad uzasadnieniem i składamy. Działamy za pośrednictwem adwokata. Jeżeli nas nie stać na to piszemy wniosek do Sądu Cywilnego o przyznanie z urzędu. Jeżeli chcemy dowiedzieć się więcej są specjalne publikacje jak interpretować przepisy Konstytucji Rzeczpospolitej Polskiej. Dodatkowo możemy poprosić o przesłanie przez rodzinę lub zwrócić się do instytucji zajmującej się gromadzeniem wyroków trybunału Konstytucyjnego o przesłanie kilku skarg wraz z zapadłymi wyrokami. Będziemy mieli wtedy pogląd jak to się robi. Korzystny wyrok jest podstawą do cofnięcia sprawy. Wiedza na temat trybunału jest słaba. Przykład: art Kodeksu Postępowania Karnego mimo jego niezgodności z Konstytucją i wielu lat jego nadużywania tylko jedna skarga wpłynęła na powyższy przepis. Pamiętajmy, że nie działamy tylko w swoim interesie. Gdyby więcej ludzi zwracało uwagę na błędy w przepisach i to nie tylko karnych, życie stałoby się odrobinę prostsze. Prawo stałoby się bardziej przejrzyste i świadomość społeczna byłaby większa. Autor: R. B. Foto: 16 Porady prawne

17 PORADY PRAWNE Zmiany w prawie SYSTEM DOZORU ELEKTRONICZNEGO C o to jest system dozoru elektronicznego? Dozór elektroniczny pozwala osobie skazanej na odbycie kary w warunkach wolnościowych, w miejscu jej zamieszkania, przy zastosowaniu systemów elektronicznych ograniczających jej swobodę poruszania się i zmiany miejsca pobytu. Polega to na założeniu na nogę (czasami na rękę) skazanego, niekrępującego nadajnika radiowego (podobnego do dużego zegarka) oraz montażu w miejscu zamieszkania urządzenia monitorującego. Osoba objęta dozorem w godzinach określonych przez sąd powinna znajdować się w miejscu zamieszkania, a o każdym naruszeniu zasad (harmonogramu) powiadamiany jest natychmiast sędzia i kurator zawodowy. Podkreślenia wymaga fakt, że system dozoru elektronicznego pozwala, mimo pewnych ograniczeń, na prowadzenie w miarę normalnego życie osobistego, w szczególności na utrzymywanie więzi z rodziną, naukę i świadczenie pracy. penitencjarnego, w którego okręgu skazany przebywa. W przypadku pozytywnie rozpatrzonego wniosku, w sprawach związanych z wykonaniem postanowienia, właściwy jest sąd penitencjarny w okręgu, którego kara jest lub będzie wykonywana. Kto może wystąpić z wnioskiem do sądu penitencjarnego? Z wnioskiem o udzielenie skazanemu zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego może wystąpić do sądu penitencjarnego: - skazany, - jego obrońca, - prokurator, - sądowy kurator zawodowy, - dyrektor zakładu karnego, (gdy skazany przebywa w zakładzie karnym). Kto może skorzystać z systemu dozoru elektronicznego? Sąd może udzielić zezwolenia na odbycie kary w tym systemie osobom skazanym na karę pozbawienia wolności (w tym również osobom, wobec których orzeczono karę zastępczą za przestępstwo lub przestępstwo skarbowe) nieprzekraczającą jednego roku, posiadającym miejsce stałego pobytu (nie musi to być miejsce zameldowania) oraz zgodę osób pełnoletnich wspólnie z nimi zamieszkujących. Należy pamiętać, że warunek jednego roku dotyczy również sumy dwóch lub więcej niepodlegających łączeniu kar pozbawienia wolności, które skazany ma odbyć kolejno. Kto nie może zostać objęty systemem dozoru elektronicznego? Zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego nie udziela się skazanemu w warunkach określonych w art Kodeksu karnego (recydywa wielokrotna). Systemem tym nie mogą być również objęte osoby, wobec których orzeczono karę aresztu lub zastępczą karę aresztu za wykroczenie, zastępczą karę pozbawienie wolności za wykroczenie skarbowe, karę porządkową lub środek przymusu skutkujący pozbawienie wolności oraz osoby skazane na karę aresztu wojskowego. Jaki organ udziela zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego? Orzekanie, (czyli wydanie postanowienia) w przedmiocie udzielenia zezwolenia na odbycie kary pozbawienia wolności w systemie dozoru elektronicznego należy do właściwości sądu Środki odwoławcze Na postanowienie sądu, odmawiające udzielenia zezwolenia na odbycie kary w systemie dozoru elektronicznego, zażalenie do sądu odwoławczego przysługuje: - skazanemu, - jego obrońcy, - prokuratorowi, - sądowemu kuratorowi zawodowemu, - dyrektorowi zakładu karnego, jeżeli składali wniosek o udzielenia zezwolenia. Ponowny wniosek skazanego lub jego obrońcy może być złożony po upływie 3 miesięcy. Wymagane dokumenty Wniosek o udzielenie zezwolenia na odbywanie kary w systemie dozoru elektronicznego wraz z uzasadnieniem składa się na piśmie. Do wniosku dołącza się zgodę osoby lub osób pełnoletnich wspólnie zamieszkujących ze skazanym w miejscu, gdzie będzie wykonywany dozór elektroniczny. Podstawa prawna Ustawa z dnia 7 września 2007 o wykonywaniu kary pozbawienia wolności poza zakładem karnym w systemie dozoru elektronicznego (Dz.U. z 2010 r. Nr 142, poz. 960). Porady prawne 17

18 Foto: Uzależnienia PROBLEMY SPOŁECZNE Dlaczego młodzi ludzie sięgają coraz częściej po alkohol? Z apewne na to pytanie najlepiej odpowiedzą lekarze specjaliści i psycholodzy. Ale ja mam swoje doświadczenia i powiem, że taka sytuacja ma kilka podłoży. Współczesny świat nakłada na nas dużo obowiązków, presji, wymagań rodzinnych i zawodowych. Ten codzienny trud sprawia, że młodzież coraz częściej sięga po alkohol. Picie to dla nich antidotum. Forma ucieczki od problemów. Bezpośredni wpływ na nadmierne spożycie alkoholu ma również środowisko rówieśników, w którym potrzebujemy się zmieścić i odnaleźć szczególnie wtedy, kiedy nasz dom rodzinny nie zapewnia nam bezpieczeństwa i stabilizacji. Czerpiemy wzorce z rówieśników. Chcemy im dorównać, znaleźć się na tym samym poziomie życia. Trudno przychodzi pogodzić się, że odstajemy. Zatem ruszamy w gonitwę. Oni piją i bawią się przy tym fajnie, czemu więc ja nie mogę? Idzie za tym potrzeba wtopienia się w grono ludzi, którzy nam imponują. Alkohol zbliża, rozluźnia, więc stajemy się śmielsi, bardziej rozmowni. Wydaje się też, że alkohol pomaga zagłuszyć te nasze wzburzone bezradnością emocje. Dzieje się tak w sytuacji sukcesu, euforii, gdy jesteśmy silni, mocni manifestując przewagę, jak również wtedy, gdy z powodu porażki, doła, zaniechania uśmierzamy alkoholem niepowodzenie. Ten sposób reagowania, niezauważalnie, jakby podstępem prowadzi do alkoholizmu. Według statystyk 90% polskich uczniów pije alkohol, 70% francuskich, 50% amerykańskich, a 10% niemieckich. Bardzo widoczne są różnice... Polscy uczniowie piją najwięcej alkoholu. Udział w mityngu AA C hciałbym na wstępie zaprosić na miting tych wszystkich, którzy uważają, że choć w małym stopniu postępowali w sposób niekontrolowany podczas picia alkoholu. Zapraszam również tych, którzy sądzą, że piciem rujnują własne życie. Oczywiście nie każdy kto pije jest alkoholikiem. Jednak pamiętajcie, że tej choroby nabywa się z powodu niewiedzy i braku świadomości problemu. Nie tylko dlatego, że trudno uczciwie ocenić własne postępowanie, ale również z tej przyczyny, że można znaleźć wiele pretekstów, aby pić. Pić przez tych, którzy wyrządzili nam krzywdę!. Uwierzcie, że AA to coś więcej niż tylko zbiór zasad. To wspólnota alkoholików w działaniu. Chciałbym, aby każdy wiedział, że ta choroba jest wielopłaszczyznowa. Obejmuje emocje, sposób myślenia, stronę duchową i organizm. Ból emocjonalny oraz spustoszenie duchowe zaczynają się na długo wcześniej, zanim pojawią się fizyczne objawy choroby. Ona zawsze postępuje, ale w ukryciu. Większość alkoholików może normalnie funkcjonować, aż do wystąpienia zaburzeń fizjologicznych, gdy organizm alkoholika wysiada. Człowiek umiera, albo staje się trwałym inwalidą, lub podejmuje leczenie. Alkoholizm można zdiagnozować, powstrzymać i zaleczyć. Zdrowienie zaczyna się zawsze od końca, czyli od naprawy organizmu. W tym mogą pomóc specjaliści, lekarze czy też ty sam alkoholik. Później następuje zdrowienie umysłowe, czyli przebudowa systemu myślenia. Może to trwać nawet do czterech lat. W tej części choroby może pomóc drugi alkoholik, właśnie na spotkaniu naszej wspólnoty AA. Przywracanie zdolności funkcjonowania w sferze duchowej, powinno się zacząć jak najwcześniej i trwać bez przerwy każdego dnia. Autor: A. Ś. 18 Problemy społeczne

19 Autor: Bill Dnison, Źródło: National Geographic PROBLEMY SPOŁECZNE Narkotyki - droga do śmierci! W dzisiejszych czasach bardzo często możemy spotkać się z nałogowym piciem alkoholu, paleniem papierosów czy zażywaniem narkotyków. Te incydenty zdarzają się u ludzi w coraz młodszym wieku. W Polsce jest bardzo dużo przypadków śmierci z przedawkowania narkotyków. Najbardziej znanymi narkotykami są: ecstasy, marihuana, kokaina, heroina i amfetamina. Jednak wszystkie uzależniają, niektóre szybciej, inne wolniej, silniej. Narkotyki zazwyczaj bierze się, gdy jest źle, mrocznie, na poprawę nastroju, na przygotowanie do egzaminu, dla towarzystwa, dla próby, z beztroski. To szybko wciąga, przyjemnie pochłania, niezauważalnie korzeni się i rozrasta w konsekwencji stając nałogiem - codzienną koniecznością, potrzebą, z której jest bardzo trudno samodzielnie się wyleczyć, wyrwać, porzucić, zatrzymać. Potrzeba detoksu (fizjologicznego oczyszczenia organizmu z tzw. opiatów), wsparcia najbliższych i terapii. To nie wszystko: bardzo wysokie prawdopodobieństwo stanowi zarażenie się wirusem HIV, na przykład poprzez użycie niesterylizowanej strzykawki. To niebezpieczny i w ustawodawstwie polskim nielegalny nałóg. Czy narkotyki bezpośrednio prowadzą do śmierci? Tak, nieodwracalnie niszczą organizm psychiczny i fizyczny. Bez znaczenia od ich rodzaju i tempa konsumpcji. Niekiedy wystarczy zaledwie kilka miesięcy by całkowicie zrujnować mentalną konstrukcję organizmu. Uzależniają i powalają fizycznie szybciej niż alkohol, cukier, farmaceutyki czy nikotyna. Zawsze mówiono, że to chłopcy wcześniej i częściej sięgają po używki, jednak to już dawno stało się mitem. Według badań to dziewczęta szybciej wpadają w nałóg, zażywają narkotyki tak samo jak chłopcy. Przesuwa się również granica wieku, schodzi w dół z dorosłych, nastolatków do dzieci. A im wcześniej człowiek zaczyna zażywać różne używki, tym większą krzywdę wyrządza samemu sobie. Zaczynając od narządów wewnętrznych, a kończąc na psychice " - mówi Robert Rutkowski, pedagog i psychoterapeuta uzależnień. "W moim gabinecie pojawiają się nawet 10-latki!" - dodaje. Za sprzedaż narkotyków grozi w Polsce kara do 10 lat pozbawienia wolności. W zależności od ilości posiadanych narkotyków kara wynosi od 3 do 10 lat więzienia. Przy czym nie ma prawnie ustalonej granicy dla tej posiadanej ilości. Obecnie sądy skazują dealerów na kary powyżej pięciu lat pozbawienia wolności. Natomiast za posiadanie narkotyków na własny użytek na rozpraw uniewinniły jedynie oskarżonych. Problemy społeczne 19

20 Foto: Foto: Laurent Ballesta/L`Oell D`andromede Foto: Scrips Institution of Oceanography, UC San Diego Apel Ratujmy nasze oceany ROZMAITOS CI T o przykre, ale aż trzy czwarte zanieczyszczenia oceanów, spowodowane jest działalnością człowieka. Na domiar złego światowy ocean staje się kwaśniejszy, a naukowcy szacują, iż do 2100 roku, kwasowość oceanów zwiększy się o kolejne 170%. Wzrost kwasowości wiąże się z obecnymi zmianami klimatycznymi. Odpowiada za to dwutlenk węgla, który jest pochłaniany przez oceany. Oceany kiedyś potrafiły sobie z tym poradzić, lecz wraz z rozwojem przemysłu wody zaczęły się zakwaszać. Naukowcy z CNRS twierdzą, że ocean każdego dnia absorbuje 24 miliony ton dwutlenku węgla. Profesor Jean-Pierre Gattuso z CNRS za niepokojące uważa przede wszystkim tempo zakwaszania, które jest najszybsze od 300 lat! Co roku do oceanów trafia 240 milionów ton odpadów, tworzących gigantyczne plastikowe wyspy, nie rzadko zawierające substancje chemiczne, trujące dla morskiej fauny i flory. Analizy rybiego mięsa nie napawają optymizmem, gdyż zawiera ono: polichlorowane bifenyle, chrom, dioksyny, ołów, rtęć. Mogą być one przyczyną: podwyższenia ciśnienia krwi, cukrzycy, spadku inteligencji, obniżenia płodności. Przerażająca jest świadomość, że w tym tempie zakwaszania do 2100 roku, w światowych wodach wyginie 30% gatunków zwierząt morskich. Jakie jest wyjście z tej sytuacji? Jeden z pomysłów, to sypanie do morza substancji takich jak wapień, które wyrównałyby stopień zakwaszenia. Jednak nie jest to rozwiązanie globalne. Według ekspertów pomóc może tylko globalne ograniczenie CO2. Czy znajdziemy w sobie dość rozumu aby ochronić to co jeszcze nam zostało? Biorąc pod uwagę fakt, że w morzach i oceanach przybywa martwych stref oraz znieczulice ogółu cywilizacji na to co, za naszą sprawą dzieje się z planetą, to przyszłość maluje się raczej w czarnych barwach. Lecz kto wie, może następne pokolenia okażą się bardziej dojrzałe do roli opiekunów planety i uświadomią sobie, że to My jesteśmy gośćmi u niej nie odwrotnie! Centre National de la Recherche Scientifique Krajowe Centrum Badań Naukowych Źródło: XXI wiek 20 Rozmaitości