Jeden procent wynalazków

Transkrypt

1 luty 2013 Kapitał Dolnego Śląska 1 Kapitał Dolnego Śląska Luty 2013 G o s p o d a r k a S a m o r z ą d y N a u k a I n n o w a c j e Prototypowa linia technologiczna Wrocławskiego Parku Technologicznego SA Doradzają firmom i zakładającym działalność DAWG wie, jak wspierać przedsiębiorczych 12 Jeden procent wynalazków Jan Koch: Zdecydowanie nadużywa się pojęcia innowacyjność 15 Nowe pociągi na torach Dolnego Śląska Najnowocześniejsze jednostki w kraju 17

2 2 Kapitał Dolnego Śląska dodatek informacyjno reklamowy luty 2013 Studia MBA 100 %w języku angielskim dla profesjonalistów Wyższa Szkoła Handlowa we Wrocławiu we współpracy z wysokiej klasy specjalistami ze świata nauki i biznesu stworzyła zupełnie unikalną ofertę najwyższej jakości Programu MBA, dopasowaną do potrzeb współczesnych studentów i opracowaną według najlepszych standardów: Program realizowany jest w 100 % w języku angielskim, który uznawany jest dziś za międzynarodowy język komunikacji w biznesie. Oferta studiów obejmuje ponad 540 godzin intensywnych i interaktywnych zajęć w formie wykładów, ćwiczeń, warsztatów, projektów, analiz przypadków biznesowych i spotkań ze znanymi liderami biznesu. Studenci otrzymują stopień magistra zarządzania oraz świadectwo ukończenia studiów podyplomowych MBA we współpracy z Leipzig Graduate School of Management (HHL). Program wzorowany jest na programie MBA naszej zagranicznej uczelni partnerskiej o uznanej światowej reputacji Leipzig Graduate School of Management jednej z najlepszych europejskich uczelni biznesowych. Zajęcia prowadzone są przez wysoko wykwalifikowaną anglojęzyczną kadrę, która posiada specjalistyczne doświadczenie z różnych dziedzin biznesu, w tym aż 50% wykładowców pochodzi z zagranicznych uczelni partnerskich. Duży nacisk kładzie się na pracę zespołową, przewagę praktyki nad teorią oraz holistyczne podejście do wiedzy i efektywne wykorzystanie najnowszych światowych trendów do rozwiązywania problemów globalnych korporacji. Nasz program MBA ma międzynarodowy charakter prawie połowa studentów to obcokrajowcy, którzy przez swoją różnorodność wnoszą nową jakość i świeżość spojrzenia na różne aspekty biznesu. DOŁĄCZ DO NAS JUŻ DZIŚ. NIE CZEKAJ NA LEPSZE JUTRO. Stwórz swoją sieć wartościowych kontaktów zawodowych. Od 2013r. studia MBA rówież w języku polskim! Międzynarodowe Centrum Studiów Podyplomowych, ul. Ostrowskiego 22, Wrocław, tel Wydawca: Prasa Dolnośląska Marcin Prynda ul. Skowronkowa 24, Wilczyce, Wrocław tel./fax: , tel. kom marcin.prynda@prasadolnoslaska.pl Opracowanie redakcyjne: Małgorzata Pawlaczek, Marcin Prynda, Katarzyna Wiązowska Opracowanie graficzne: Maciej Zwoliński Patronat honorowy nad wydawnictwem:

3 luty 2013 Kapitał Dolnego Śląska 3 Miasto przyjazne nie tylko innowacjom Z Prezydentem Wrocławia Rafałem Dutkiewiczem o tworzeniu klimatu przyjaznego wdrażaniu nowatorskich rozwiązań we współpracy władz miasta, przedsiębiorców i naukowców oraz korzyściach wynikających z tej kooperacji dla mieszkańców Wrocławia rozmawia Marcin Prynda. Jakie działania podejmuje Wrocław, by stworzyć przyjazny klimat dla innowacji? Działamy na kilku płaszczyznach. Poprzez Wrocławski Park Technologiczny oferujemy przestrzeń i usługi wspierające działalność firm, a poprzez Wrocławskie Centrum Badań EIT+ już wkrótce będziemy mogli oferować dostęp do znakomitej infrastruktury oraz zespołów badawczych. Projekty Wrocławskiego Centrum Akademickiego wspierają partnerstwo naukowców z przedsiębiorstwami, głównie rodzimymi, z sektora MŚP. Jaką rolę odgrywa EIT+ oraz pozostałe instytucje w ofercie innowacyjnej miasta? Wrocławskie Centrum Badań EIT+ w Kampusie Pracze to instytucja zaufania publicznego i wspaniały projekt o wymiarze cywilizacyjnym. EIT+ powstało w 2007 jako wspólne przedsięwzięcie władz miasta, samorządu województwa i wrocławskich uczelni. Misją tej i pozostałych instytucji jest tworzenie i rozwijanie innowacyjnego centrum, jednoczącego świat nauki, biznesu i administracji. Dzięki tej współpracy wiedza jest przekuwana w konkretne rozwiązania użyteczne społecznie i atrakcyjne rynkowo. Jest Pan zadowolony z efektów pracy EIT+? Od 2008 Spółka realizuje projekty badawcze w obszarze zaawansowanych technologii z zakresu biotechnologii, medycyny oraz nanotechnologii. Obecnie priorytetowym przedsięwzięciem realizowanym przez Wrocławskie Centrum Badań EIT+ jest projekt infrastrukturalny Dolnośląskie Centrum Materiałów i Biomateriałów. Przygotowywana infrastruktura oraz profil badawczy centrum tworzone są w dużej mierze pod potrzeby przedsiębiorstw zainteresowanych współpracą naukowo-badawczą z Wrocławskim Centrum Badań EIT+ oraz szukających innowacyjnych rozwiązań technologicznych. Firmy z sektora innowacyjnej przedsiębiorczości znajdą tutaj szerokie wsparcie administracyjno-prawne, będą miały także dostęp do funduszy inwestycyjnych. Dlaczego kładzie Pan tak silny nacisk na współpracę między uczelniami a przedsiębiorcami? Powody są powszechnie znane w Polsce, dotyczą także Wrocławia. Musimy zwiększyć konkurencyjność naszych firm. Od tego zależeć będzie czy, w miarę wzrostu wynagrodzeń, zachowamy pozytywny trend rozwojowy, jakim cieszyliśmy się w ostatnich latach. Musimy wziąć pod uwagę również to, że w ramach budżetu na lata Unia Europejska planuje wydawać 20 miliardów euro rocznie na sektor badań, rozwoju i innowacyjności. Takie pieniądze będą ogromnym bodźcem rozwojowym dla wszystkich europejskich branż zaangażowanych w budowę gospodarki innowacyjnej. I mogą zdecydowanie przyczynić się do wzrostu konkurencyjności ekonomicznej Europy. Nie uda się jednak tego osiągnąć bez ścisłej współpracy pomiędzy nauką a biznesem. Jakie są założenia tej kooperacji między środowiskiem akademickim i biznesem? Czy, w Pańskiej ocenie, są one skutecznie realizowane? Założenia wytycza rząd RP, który odpowiada za politykę innowacyjną. W tym obszarze, w związku z funduszami UE dzieje się w ostatnich latach niemało. Także prawo o szkolnictwie wyższym zostało niedawno znowelizowane i kładzie większy nacisk na współpracę z otoczeniem, również biznesowym. Natomiast nadal nierozwiązany jest poważny problem: nie zdefiniowano z kim konkretnie uczelnie mają współpracować, brak jest odniesień terytorialnych, choć mówi się więcej o otoczeniu społeczno-gospodarczym, z którym zaleca się współpracę. Zatem my staramy się poprzez swoją aktywność sprawić, aby współpracowały ze swoją metropolią jej firmami i instytucjami. Swoimi działaniami wspieramy przedsiębiorców, firmy i naukowców. Najlepszym tego przykładem są miejskie projekty takie jak Zielony Transfer, Mozart, dolnośląski program Industrial Symbiosis (IS), Pioneers into Practice, Pioneer Cities i TEPSIE. Jakie były założenia zakończonego właśnie projektu Zielony Transfer? Skuteczność wdrożonych w ramach projektu przedsięwzięć będzie monitorowana? W ramach tej inicjatywy trzydziestu naukowców ze stolicy Dolnego Śląska otrzymało stypendium, które pozwoliło im na badania związane z technologiami pozwalającymi na redukcję tlenku węgla do środowiska. W ten sposób pracowali nad poprawą jakości życia w mieście. Oprócz troski o poziom jakości życia mogli też pracować nad usprawnianiem mechanizmów współpracy świata nauki ze światem biznesu. Monitoring ciekawych, wypracowanych rozwiązań jest wpisany w kolejną odsłonę projektu, którego realizacja przewidziana jest do 2018 roku. Klimat miasta przyjaznego realizacji nowatorskich pomysłów wpływa też pozytywnie na mieszkańców Wrocławia? Szukamy rozwiązań korzystnych również dla mieszkańców. Podjęliśmy szereg projektów, jak choćby właśnie Zielony Transfer, które nie tylko wspierają rozwój naszego miasta oraz regionu, ale przyczyniają się także do podniesienia jakości życia. Mieszkańcy Wrocławia już dzisiaj mogą cieszyć się z takich rozwiązań jak bezobsługowe wypożyczalnie rowerów czy Inteligentny System Transportu, który usprawnia ruch drogowy i dostarcza mieszkańcom dodatkowych informacji w tym zakresie. Cenionym rozwiązaniem są modułowe przedszkola oraz projekty związane z rewitalizacją starych i zniszczonych dzielnic. Wszystko to składa się na obraz Wrocławia jako miasta przyjaznego zarówno innowacjom, jak i mieszkańcom.

4 4 Kapitał Dolnego Śląska Kopalnia Talentów W samym centrum Europy, w Polsce, znajduje się jedno z największych na świecie złóż miedzi. Przez ponad 50 lat od daty odkrycia unikalnej i potężnej żyły miedzi wyrosło na niej nowoczesne przedsiębiorstwo będące obecnie jednym z liderów światowych rynków miedzi i srebra KGHM Polska Miedź SA. Szukając najlepszych pracowników KGHM inwestuje w przyszłych menedżerów, którzy będą umiejętnie zarządzać przedsiębiorstwem pomnażając jego kapitał. Firma stoi przed szeregiem poważnych wyzwań zarówno na rynku krajowym, jak i światowym. Stąd pomysł, by w ramach programu Kopalnia Talentów pozyskać najzdolniejszych absolwentów polskich uczelni. Założenia programu obejmują rozwój kompetencji wyselekcjonowanej grupy studentów i absolwentów o wysokim potencjale, podniesienie atrakcyjności GK KGHM jako pracodawcy, przyciągnięcie i utrzymanie Młodych Talentów wewnątrz Grupy, przyjęcie długofalowego i kompleksowego podejścia do inwestycji w rozwój młodych talentów w KGHM, program rozwoju młodych talentów jako wzorzec najlepszych praktyk w rekrutacji, rozwoju i zarządzaniu zasobami ludzkimi w GK KGHM. Pierwszy taki program w Polsce Program oferuje absolwentom do jednego roku po studiach i studentom 5 roku unikalną szansę na poznanie i rozwijanie jednej z największych światowych firm z branży wydobywczej, która przeprowadza największą w historii Polski ekspansję zagraniczną. Kopalnia Talentów to pierwszy w Polsce dedykowany program rozwoju talentów w branży wydobywczej. Przez dwa lata wybrani absolwenci przejdą przez cztery etapy pracy w różnych obszarach firmy, również w oddziałach i spółkach zagranicznych. Każdy z młodych ludzi będzie miał wyznaczoną ścieżkę kariery i system oceny pracy. W trakcie każdej rotacji realizowane będą ambitne projekty wdrażające do pracy w KGHM np. integracja z nowo przejętymi spółkami zagranicznymi, ocena opłacalności projektów inwestycyjnych, budowa strategii dla różnych oddziałów firmy. Dla uczestników przewidziano także 40 dni szkoleń oraz dedykowany program mentoringu. Niewątpliwym atutem programu jest zatrudnienie na podstawie umowy o pracę, do której przysługuje bogaty pakiet socjalny. Kogo szuka KGHM Program Kopalnia Talentów adresowany jest do absolwentów studiów wyższych (do roku po ukończeniu nauki) i studentów studiów magisterskich uczelni technicznych lub ekonomicznych. KGHM szuka absolwentów zmotywowanych, dynamicznych, pełnych energii, otwartych na nowe wyzwania, chętnych do poszerzania wiedzy i przyswajania nauki z różnych dziedzin. Gotowych do pracy na pełen etat i częstych wyjazdów zagranicznych. Atutem absolwenta będzie niewątpliwie umiejętność komunikowania się i współpracy z osobami z różnych kultur i z najwyższych szczebli zarządzania. Wymagana jest biegła znajomość języka angielskiego, a mile widziane także posługiwanie się językiem hiszpańskim. KGHM wspiera rozwój i zaangażowanie obecnych, a także przyszłych pracowników. Spółka realizuje szereg działań związanych z inwestycjami w kapitał ludzki, kładąc nacisk na rozwój kompetencji, określanie ścieżek kariery zawodowej, wyłanianie talentów. Dzięki takim działaniom i programom studenci otrzymują szansę zdobycia praktycznej wiedzy, niezwykle potrzebnej i pomocnej na starcie zawodowej kariery. Rynek Leasingu 2012 Dane opublikowane przez Związek Polskiego Leasingu, organizację reprezentującą 32 firmy leasingowe działające na polskim rynku, pokazują, ze w 2012 roku sfinansowały one aktywa za łączną kwotę 31,2 mld PLN. Oznacza to lekki wzrost w porównaniu do roku ubiegłego (w 2011 r. 31,1 mld zł). Europejski Fundusz Leasingowy w 2012 r. udzielił finansowania o wartości 2,67 mld PLN. Jak pokazują analizy ekonomistów spowolnienie gospodarcze wpływa na działania przedsiębiorców, którzy ograniczają dotychczasowe inwestycje. Z tego też względu decyzje o modernizacji firmy podejmowane są obecnie z większą ostrożnością i niekiedy odkładane w czasie. Jednak kondycja sektora MSP w dalszym ciągu jest dobra. Przedsiębiorcy nadal potrzebują wsparcia w postaci udzielnego finansowania inwestycji. Dla EFL ma to ogromne znaczenie, ponieważ spółka finansuje głównie małe firmy. Średnia wartość podpisywanej z EFL umowy nie przekracza 70 tys. zł. Wprowadzana przez nas strategia zakłada co prawda otwarcie na średnie przedsiębiorstwa i korporacje, jednak nadal podstawowymi klientami będą mikro i małe przedsiębiorstwa. EFL dostawcą kompleksowych usług finansowych dla przedsiębiorstw W 2013 roku Grupa EFL będzie kontynuować przyjętą w ubiegłym roku politykę, polegającą luty 2013 Leasing w Polsce w ocenie Radosława Woźniaka, Wiceprezesa Zarządu EFL na dostarczaniu przedsiębiorcom kompleksowych usług finansowych, takich jak: leasing, pożyczka, faktoring, ubezpieczenia czy inne produkty dodatkowe. EFL będzie również kontynuował współpracę z Crédit Agricole Bank Polska. Chcemy zmienić postrzeganie EFL jako spółki kojarzonej wyłącznie z leasingiem w dostawcę różnorodnych usług finansowych dla przedsiębiorstw. W ubiegłym roku otworzyliśmy firmę faktoringową Crédit Agricole Commercial Finance. Już 75 proc. jej klientów jest pozyskiwane przez sieć EFL. Będziemy rozwijali działalność w tym sektorze, także po to by w przyszłości nasza spółka faktoringowa dostarczała klientów Europejskiemu Funduszowi Leasingowemu. Rozwijamy narzędzia elastycznego finansowania inwestycji polskich przedsiębiorców, mając na uwadze z jednej strony sezonowość prowadzenia biznesu w określonych branżach, jak również swobodę w regulowaniu wysokości spłat rat leasingowych w trakcie trwania umowy. Konsekwentnie podnosimy jakość obsługi klientów zapewniając im nowoczesne narzędzia Obsługi online w postaci Portalu KlientEFL. W 2013 roku nadal będziemy realizowali nasze hasło WIĘCEJ PRZESTRZENI DLA PRZEDSIĘBIORCZYCH i wspierali rodzimą przedsiębiorczość, jak to czynimy konsekwentnie od ponad 20 lat.

5 luty 2013 Kapitał Dolnego Śląska 5 Potrzebna jest nam zmiana myślenia Z Markiem Woronem Kanclerzem Loży Dolnośląskiej Business Centre Club, przedsiębiorcą, wykładowcą akademickim, inicjatorem i pomysłodawcą Dolnośląskiej Rady Przedsiębiorczości i Nauki, a także wielu gremiów społeczno-gospodarczych o innowacyjnej gospodarce rozmawia Małgorzata Pawlaczek. Jaka jest opinia Kanclerza Loży Dolnośląskiej BCC i zarazem przedsiębiorcy o innowacyjnych rozwiązaniach i ich znaczeniu dla gospodarki regionu oraz Polski? Zbierałem swego czasu materiały do artykułu o innowacjach. Poruszyła mnie wtedy mnogość oraz różnorodność stanowisk, poglądów, sądów. Niektóre śmiało mogę określić jako wzięte z kosmosu. To było dla mnie impulsem do sparafrazowania fraszki Stanisława Wyspiańskiego, odnosząc jej treść nie do secesji, ale do innowacji właśnie. Nauczono papugę wyrazów o nauce. Biegła okazała się być w tej sztuce. Gdy więc wyraz «innowacje» wymawiać pojęła, witała nią wszystkie nowo napotykane dzieła. Ma Pan na myśli przerost formy nad treścią? Określanie i akceptowanie wszystkich dokonań w sztuce secesją w końcu ją zdławił. W przypadku innowacji możemy mieć za chwilę do czynienia z podobnym stanem rzeczy. Nie wszystko, co określamy jako innowacje faktycznie takim jest? Również, ale problem leży jeszcze gdzie indziej. Trudno nie zgodzić się z opinią, że innowacyjność to cywilizacyjnie i ewolucyjnie bardzo ważny etap, ale też nie jedyny istotny. Bez powiązania z obszarami równoważącymi ten mainstream innowacyjno-technologiczny ludzie nie będą szczęśliwi, choć coraz częściej sądzą, że to właśnie zdobycze cywilizacji są źródłem szczęścia. Warto w tym miejscu przywołać słowa Alberta Einsteina, który powiedział obawiam się dnia, w którym technologia zdominuje relacje międzyludzkie. Wówczas świat stanie się populacją idiotów. Koła zamachowe technologii i innowacji technologicznych poruszają się tak szybko, że trudno byłoby je spowolnić, nawet odwołując się do zdrowego rozsądku i przenikliwości ludzkiego umysłu. A tymczasem taka refleksja jest nam bardzo potrzebna. Tu chodzi bowiem o odpowiedzialność za te zmiany zarówno wobec kolejnych generacji, jak i przede wszystkim obecnego pokolenia, które już doświadcza efektów tej niemal gwałtownej transformacji rzeczywistości. Jak zatem przeprowadzić ten proces w Polsce? Polska obecnie pod względem innowacji ustępuje nawet przeciętnym państwom w Europie i oczywiście wielu krajom na świecie. W USA fundusze venture capital na przestrzeni ubiegłego roku wsparły ponad 3700 innowacyjnych firm, młodych, dopiero rozpoczynających działalność. W Polsce zaledwie 30. Oczywiście kwoty przeznaczone na ten cel również zasadniczo się różnią. Jestem pewien, że jest to ścieżka, na którą będziemy wchodzili. Jednak innych, istotnych z tego punktu widzenia kwestii nie zmienimy zbyt szybko, ale możemy, a nawet powinniśmy poprawić proces edukacji i wzmocnić obszar kapitału społecznego. W ten sposób stworzymy warunki, w których podaż innowacji będzie procesem naturalnym, wynikającym z poziomu i wzrostu gospodarczego. Obecnie jest odwrotnie. Marnujemy więc czas i energię na zastanawianie się, co można zrobić, by wywołać innowacyjne działania, które staną się w efekcie czynnikiem wzrostu gospodarczego. Pesymistyczna wizja, ponieważ zakłada, że w Polsce właściwie nie można mówić o innowacjach? W mojej opinii nie osiągniemy progowego poziomu innowacji, znacząco wpływającego na gospodarkę wcześniej niż za kilkanaście lat. To długotrwały proces, a polskie społeczeństwo boryka się dodatkowo z jeszcze jednym problemem, czyli brakiem zaufania między ludźmi. Nie można mówić o innowacjach, jeśli ten warunek nie jest spełniony. Dlaczego? Innowacje wymagają od ludzi zaangażowanych w ich wdrażanie otwarcia, współpracy i zaufania. Trudno mówić o innowacjach, jeśli właściciele kapitału niechętnie patrzą na taką formę angażowania swoich środków. A nie inwestują, ponieważ nie bardzo mają wiarę i nadzieję, że to dla nich opłacalne. Poniekąd słusznie, ponieważ innowacyjne projekty są ryzykowne. Ale tylko jeśli są to pojedyncze przedsięwzięcia. Zaangażowanie kapitału w odpowiednią ilość innowacyjnych idei ponad wszelką wątpliwość się opłaci, ponieważ któraś z nich na pewno prędzej czy później okaże się strzałem w dziesiątkę i zrekompensuje poniesione nakłady. Czy niechęć do inwestowania w start-upy, proponujące innowacyjne rozwiązania, nie jest u nas bardziej spowodowana brakiem kapitału niż zaufania? Niezupełnie, ponieważ depozyty przedsiębiorstw kształtują się na dość wysokim poziomie. Nie ma po prostu chęci kierowania środków na projekty innowacyjne właśnie ze względów, o których mówiłem. W Polsce hamulcem w tym zakresie jest także dość osobliwa maniera, że o inwestowaniu funduszy w rozmaite przedsięwzięcia w spółkach joint-venture decydują menedżerowie-finansiści. Oni mają, co zrozumiałe, punkt widzenia zakrojony na krótką perspektywę czasową. To nie jest dalekosiężne spojrzenie przedsiębiorcy, który z założenia jest ryzykantem, bo ryzyko jest immanentnie wpisane w rolę, którą pełni. Dlatego w Polsce tak trudno uzyskać wsparcie dla młodej firmy ze świetnym pomysłem, ale bez żadnego doświadczenia i biznesowej historii. Jakie rozwiązanie Pan proponuje? Od lat wskazuję na sensowność i konieczność bezpośredniej komercjalizacji wiedzy przez pracowników nauki i świeżo upieczonych absolwentów wyższych uczelni. Nie ma skuteczniejszej formy niż inicjowanie tych działań bezpośrednio przez innowatorów. Należy stworzyć sprzyjające warunki, pozwalające im zakładać firmy i podejmować współpracę z doświadczonymi menedżerami i przedsiębiorcami, którzy przeprowadzą ich przez rynkowe zawiłości. Do momentu, w którym innowacyjny pomysł doprowadzony zostanie do takiego etapu organizacyjnego i biznesowego, że stanie się atrakcyjny, interesujący dla dużego kapitału. Odpowiedzią na Pańskie postulaty jest Wrocławskie Centrum Transferu Technologii czy powołany do życia z inicjatywy Naczelnej Organizacji Technicznej Wortal Transferu Wiedzy? Zdecydowanie tak, szczególnie WCTT jest jednostką z ogromnym doświadczeniem, na bazie którego świetnie może poprowadzić start- -upową firmę. Obecnie sprawnie działają także fundusze pożyczkowe i poręczeniowe. Wartościowym przedsięwzięciem są także staże dla naukowców. Właśnie do korzystania z tego rodzaju możliwości trzeba zachęcać innowatorów. To szansa na oswojenie się ze światem biznesu, nawiązania intratnych kontaktów. Ale przede wszystkim okazja do weryfikowania swoich pomysłów i z jednej strony dostosowywania ich do potrzeb gospodarki, a z drugiej szukania odpowiedzi na potrzeby przedsiębiorców. Nowe, zwłaszcza innowacyjne pomysły powinny być ukierunkowane na realia gospodarcze i finansowe. Tymczasem wiedza o sposobie funkcjonowania przedsiębiorstwa to pusta karta, tabula rasa, wciąż nie zapisana treścią ze strony pracowników naukowych i studentów. Co decyduje o dobrym klimacie między nauką a gospodarką? Wspomniany już obszar budowania kapitału społecznego z kluczowym zaufaniem, o którym już również rozmawialiśmy. I to nie tylko przedsiębiorców do innowatorów, ale również ludzi z pomysłami do siebie nawzajem. Zaufanie i umiejętność współpracy z innymi to jest fundament. Może brzmi jak banał, ale nie sposób od tego abstrahować. Znawcy HR w odniesieniu do potencjalnego pracownika na pierwszym miejscu wymienią nie konkretne kwalifikacje zawodowe, ale przede wszystkim umiejętności miękkie, a więc również umiejętność kooperacji zespołowej. To fundamentalna wartość i cecha pozostające, za sprawą balastu historycznego, wciąż w niedosycie jeśli chodzi o Polaków. Potrzebna jest nam zmiana systemowego myślenia, zmiana mentalności. Otwartość, wolność myślenia, którą mają w sobie artyści, naukowcy i przedsiębiorcy to podstawa budowy kreatywnego świata. Dlatego właśnie te środowiska powinny dążyć do wspólnego wchodzenia w innowacyjne projekty, jako szczególnie do tego predestynowane.

6 6 Kapitał Dolnego Śląska Same innowacje nie zagwarantują przewagi konkurencyjnej Z Prezesem Zarządu Zachodniej Izby Gospodarczej Markiem Pasztetnikiem o innowacyjnej gospodarce, konieczności systemowego wsparcia dla biznesu i współpracy władz Województwa Dolnośląskiego z przedsiębiorcami rozmawia Małgorzata Pawlaczek. luty 2013 ZIG działa na rzecz swoich członków, ale zajmują się też Państwo wsparciem dla lokalnego biznesu. Czy wiele jest zapytań o przedsięwzięcia związane z innowacjami? Zapytań jest bardzo dużo. Innowacyjna gospodarka to nośny temat. W dodatku różnie rozumiany. Innowacyjną gospodarkę często postrzega się jako równoznaczną z wysoką technologią. A tej wciąż nie potrafimy na tym etapie rozwoju gospodarczego umiejętnie wykorzystać. Mamy dużo znakomitych pomysłów, ale one trafiają najczęściej na rynek amerykański, to nie my je konsumujemy. To się zmienia, ale potrzeba jeszcze sporo czasu i oczywiście odpowiednich działań, żeby można było mówić o powszechności we wdrażaniu innowacyjnych rozwiązań. Powodem takiego stanu rzeczy jest brak kapitału, wiedzy, świadomości wśród przedsiębiorców i innowatorów? Raczej organizacja przemysłu opierającego się w głównej mierze na eksporcie półproduktów, podzespołów, które później na przykład w Niemczech składane są w całość i stanowią pełnowartościowy innowacyjny produkt, zaawansowany technologicznie. Taka produkcja powinna odbywać się u nas, ale, o czym już wspomniałem, jej przeorganizowanie w tym kierunku nie jest możliwe w ciągu jednego dnia. Nie jest też tak, że w tym zakresie panuje stagnacja. Rozwija się współpraca między przedsiębiorstwami i środowiskiem akademickim, obie strony są coraz bardziej zainteresowane komercjalizacją naukowych dokonań. I to również w zakresie wysokich technologii. Świetnym i podbudowującym przykładem jest wrocławski klaster Nutribiomed. Słabo wypadamy pod względem innowacji w porównaniu z innymi państwami? To nie jest dystans, którego nie można odrobić. Przestrzegałbym jednak przed złudnym przekonaniem, że wyłącznie innowacje zagwarantują przewagę konkurencyjną. Potrzebny jest systematyczny wzrost i rozwój technologiczny, a później wdrażanie innowacji. I ten proces powinien zachodzić na każdym poziomie, w każdym, najmniejszym nawet przedsiębiorstwie. Sądzę, że takie podejście pozwoli nam za jakiś czas wdrażać do produkcji rozwiązania z zakresu wysokich technologii i wyciągać z tego poważne korzyści. Czy te procesy mają wsparcie systemowe ze strony państwa, ustawowych uregulowań? Brak tego systemowego wsparcia jest problemem, ale dotyczy to nie tylko innowacyjnej gospodarki i wysokiej technologii. Państwo jest wprawdzie zainteresowane wspieraniem przedsiębiorczości, ale już nie przedsiębiorców. Kiedy chodzi o pomoc dla konkretnej firmy zaczynają się trudności. Widzi Pan możliwość wprowadzenia takich systemowych zmian? Potrzebna jest merytoryczna dyskusja o programach, które wspierać będą polskie przedsiębiorstwa w ich działalności. Bez niepotrzebnych uprzedzeń dotyczących przedsiębiorców, nieuzasadnionych pretensji o to, że chodzi im tylko o zysk. Świat jest tak zorganizowany, że firma działa właśnie dla gromadzenia kapitału. Ale za tym idą też miejsca pracy, wymiana handlowa, podatki. Poza tym nie dostrzega się ryzyka, które ponosi przedsiębiorca, kosztów działania, które przecież musi pokryć. Ten dialog powinien odbywać się na poziomie władz centralnych, wojewódzkich, a może powiatu lub gminy bądź miasta? Na Dolnym Śląsku już trwają rozmowy z władzami województwa. Najlepszym dowodem, że mamy nawet pierwsze efekty tego dialogu jest zaktualizowana Strategia Rozwoju Województwa Dolnośląskiego 2020, w której sporo miejsca poświęca się przedsiębiorcom. To wyraźny sygnał, że Marszałek Rafał Jurkowlaniec dostrzega potrzebę współpracy z przedsiębiorcami. Wcale nie dlatego, że zmusza do tego sytuacja, ale dlatego, że przedsiębiorcy są tą grupą, dzięki której będzie można podjąć szereg ważnych dla naszego regionu inicjatyw. To jest partnerskie traktowanie biznesu przez władze województwa. Jesteśmy przekonani, że im lepiej samorząd i biznes poznają swoje wzajemne ograniczenia, tym lepiej obie strony będą się rozumieć. Współpraca będzie o wiele efektywniejsza. Tak, jak dzieje się to obecnie między przedsiębiorcami i naukowcami. Biznes już nauczył się, że w nauce dzieje się wiele ciekawego, teraz tylko tę wiedzę trzeba skomercjalizować. Również na Dolnym Śląsku? Propozycja większego zaangażowania przedsiębiorstw do komercjalizowania efektów pracy naukowców zawarta w strategii rozwoju regionu to jest szansa dla Dolnego Śląska i słusznie władze województwa nie tylko to dostrzegają, ale też kładą nacisk na jej wykorzystanie. Pod tym względem nasz region, za sprawą pracujących tu ludzi, jest naprawdę ciekawy, otwarty, kreatywny. Choć należy również pamiętać, że Dolny Śląsk nie rozwija się równomiernie. Są miejsca, które wymagają interwencji. Tam nie będzie mowy tylko o innowacyjności, ale trzeba zająć się przede wszystkim zapewnieniem miejsc pracy. Marszałek Rafał Jurkowlaniec chciałby, żeby w przyszłości zaangażowanie biznesu w innowacyjne przedsięwzięcia kształtowało się na poziomie 60 proc., a nie, jak obecnie 30 proc. Słusznie, ponieważ jest wiele do zrobienia w zakresie kooperacji nauki z biznesem, choć są już realizowane takie przedsięwzięcia. U nas znakomicie funkcjonuje EIT+. Powstają w nim projekty badawcze, które będą komercjalizowane. Moim zdaniem poziom ich finansowania jest jednak wciąż zbyt niski. Wysokie technologie wymagają nierzadko milionowych nakładów. Powinniśmy czerpać w tym zakresie, już na poziomie państwa, a nie tylko regionu, z rozwiązań funkcjonujących na zachodzie, gdzie buduje się fundusze, dzięki którym ryzyko związane z innowacją rozproszone jest na kilka zainteresowanych wdrożeniem instytucji i podmiotów. Do tego potrzebne są jednak nakłady kapitału? I dobry klimat dla funkcjonowania polskich przedsiębiorstw. Jeżeli przedsiębiorca będzie traktowany przez urzędnika państwowego po partnersku w sposób naturalny spłynie na niego odpowiedzialność za pewne działania. Póki jest przeciwnikiem, jak to się teraz bardzo często dzieje, będzie walczył z państwem. Jeśli stanie się partnerem będzie współodpowiedzialny za państwo. Tego nie zmieni się żadną ustawą, ale wyłącznie praktyką w działaniu, dialogiem. Dobrym klimatem wokół przedsiębiorstw. Jeżeli wypracujemy takie relacje będziemy mogli mówić w Polsce o innowacyjności w wielu aspektach.

7 luty 2013 Kapitał Dolnego Śląska 7 Dołączyć do najlepszych Z Marszałkiem Województwa Dolnośląskiego Rafałem Jurkowlańcem o innowacjach, gospodarce opartej na wiedzy, patentach oraz współpracy między biznesem, nauką i władzami regionu rozmawiają Małgorzata Pawlaczek i Marcin Prynda. Jakie miejsce na innowacyjnej mapie Polski zajmuje Dolny Śląsk? Zdecydowanie znajduje się w czołówce polskich regionów. Zarówno pod względem ogólnego poziomu rozwoju gospodarczego, mierzonego Produktem Krajowym Brutto na mieszkańca, jak i w różnych rankingach innowacyjności zajmujemy miejsca w pierwszej czwórce. Szczególnie cieszą nas wysoko oceniane zasoby ludzkie, czyli odsetek osób z wyższym wykształceniem oraz odsetek zatrudnionych w sektorach średnich i wysokich technologii. Również zasoby intelektualne Dolnego Śląska, czyli ilość zgłaszanych i udzielanych patentów, są na bardzo dobrym poziomie. To wszystko wskazuje na potencjał jakim dysponujemy. A jak pod względem innowacji ocenia Pan miejsce Dolnego Śląska w Europie? Patrząc na nasz region w wymiarze europejskim uważam, że mamy wciąż sporo do nadrobienia. Niemniej nasze, całkiem realne ambicje sięgają poziomu uznanych za najbardziej innowacyjne regionów fińskich, szwedzkich i niemieckich. Dlatego właśnie uczestniczymy w wielu międzynarodowych projektach, jak np. DISTRICT+, KNOWMAN, REMOWE czy CLUSTRAT. Pozwalają nam one obserwować najlepsze rozwiązania wspierające gospodarkę opartą na wiedzy i w miarę możliwości stosować je u nas. W Strategii Rozwoju Dolnego Śląska kamieniem milowym dla regionu jest rok Jakie założenia powinny zostać do tego czasu zrealizowane? W ubiegłorocznym raporcie Komisji Europejskiej, dotyczącym innowacyjności w regionach UE, Dolny Śląsk znalazł się jeszcze w grupie tzw. słabych innowatorów, podobnie jak reszta polskich regionów (z wyjątkiem Mazowsza). Choć w kilku elementach podlegających ocenie odnotowaliśmy korzystne zmiany, daleko nam jeszcze do osiągnięcia wskaźników naszych sąsiadów zza zachodniej granicy. To, jakie priorytety sobie w tej drodze wyznaczamy i dokąd chcemy dotrzeć, zawarte zostało w aktualizowanej właśnie Strategii Rozwoju Województwa Budowa gospodarki opartej na wiedzy i związany z tym proces wzrostu konkurencyjności przedsiębiorstw to dwa spośród ośmiu naszych celów strategicznych. Szczególny nacisk kładziemy na współpracę między biznesem i nauką, a także powiązanie lokalnych badań z rozwojem nowych specjalizacji gospodarczych, jak również dostrzegamy konieczność rozwoju systemu finansowania innowacyjnych przedsięwzięć. W roku 2020 nakłady na działalność badawczo-rozwojową powinny osiągnąć 3 proc. PKB, a większość tych nakładów ponosić będą podmioty prywatne. Dziś przedsiębiorcy finansują ok. 30 proc. takiej działalności. Zakładamy, że w 2020 będzie to już 60 proc. W jaki sposób władze regionu wspierają budowanie gospodarki opartej na wiedzy? Wspieramy finansowo inwestycje i inicjatywy, które tworzą zaplecze infrastrukturalne dla współpracy nauki z biznesem. W ten sposób powstają parki technologiczne, centra transferu wiedzy i inkubatory technologiczne. Wsparcie to pochodzi z różnych źródeł. Oprócz środków asygnowanych na ten cel z budżetu województwa mówimy także o pieniądzach pozyskiwanych z Regionalnego Programu Operacyjnego, Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, czy inicjatywy JEREMIE. Źródeł jest wiele, ale cel pozostaje jeden dołączyć do najlepszych. Na czym, Pana zdaniem, polega tworzenie warunków do wdrażania innowacyjnych projektów? Z jednej strony jest to wsparcie finansowe dla tych projektów, które są istotne dla regionu, z drugiej wiele tzw. miękkich działań, które ułatwiają ich realizowanie. Mowa tu przede wszystkim o tworzeniu odpowiedniego klimatu dla rozwoju biznesu, przełamywaniu ostrożności przedsiębiorców związanej ze współpracą z naukowcami i łączenie tych dwóch środowisk. Skupiamy się na budowaniu zaufania i wzajemnego zrozumienia. Od tego zaczyna się każda poważna współpraca. Jakie są, w zakresie tworzenia tych warunków, oczekiwania władz województwa wobec przedsiębiorców? Najważniejsze jest to, aby prywatny biznes nadal wykorzystywał szanse i możliwości jakie dla niego stwarzamy. Wystarczy spojrzeć na ilość przedsiębiorców biorących udział w przygotowanych przez nas konkursach i naborach wniosków o wykorzystanie środków unijnych, aby stwierdzić, że do tej pory funkcjonuje to bardzo dobrze. Przed nami nowy okres programowania środków UE. Liczymy na dalszą aktywność naszych partnerów i na nowe inicjatywy, które już od połowy lutego będzie można przekazać drogą elektroniczną do Systemu Ewidencji Inicjatyw Projektowych. Dzięki temu rozwiązaniu chcemy jeszcze bardziej usprawnić naszą współpracę i jak najlepiej dopasować nowy program operacyjny do potrzeb środowiska biznesowego. Jednocześnie liczymy na kreatywny dialog, chcemy wsłuchiwać się w głosy przedsiębiorców, co pomoże nam w przyszłości działać jeszcze lepiej i skuteczniej. Jakie przedsięwzięcia z zakresu współpracy między władzami regionu a biznesem zostały już, z korzyścią dla obu stron, zrealizowane? Doskonałym przykładem jest działalność Dolnośląskiej Rady Gospodarczej, która skupia przedstawicieli biznesu i aktywnie pomaga przy planowaniu działań samorządu województwa. Środowiska biznesowe bardzo aktywnie włączyły się też w proces konsultacji projektu Strategii Rozwoju Województwa Wiele zapisów związanych właśnie z przedsiębiorczością i innowacyjnością pochodzi bezpośrednio od praktyków. Jak widać ta współpraca układa się naprawdę dobrze i wierzę, że w przyszłości będziemy mieli z tego tytułu szereg korzyści. W jaki sposób władze województwa zamierzają wykorzystać potencjał środowiska akademickiego w budowaniu zarówno gospodarki opartej na wiedzy, jak i innowacyjności regionu? Jednostki naukowe są jednym z kluczowych elementów dolnośląskiego systemu innowacji. Najbliższa dekada to czas, kiedy środki europejskie będą koncentrowały się w miejscach o silnym potencjale naukowo-technologicznym. Rośnie zatem znaczenie współpracy między sektorem badawczym i gospodarczym. Oznacza to konieczność wyboru specjalizacji, dzięki którym będziemy mogli wypracowywać nasz wzrost gospodarczy i które będą wpływać na podniesienie poziomu naszej innowacyjności. W Strategii Rozwoju Województwa wskazujemy na potrzebę rozwoju nowych technologii, a w szczególności biotechnologii, biomedycyny, nanotechnologii i technologii kosmicznych. Choć gospodarka oparta na wiedzy kojarzy się przede wszystkim z zaawansowanymi technologiami, czy naukami inżynieryjnymi, coraz większą rolę w jej rozwoju odgrywają także nauki społeczno-ekonomiczne. Potrzebujemy szerokiego zaplecza specjalistów, którzy podzielą się swoją wiedzą z praktykami. Mimo że mamy jeden z lepszych wskaźników w kraju jeśli chodzi o zgłoszenia patentowe i uzyskane patenty, to wciąż niewystarczająco dobrze wygląda przenoszenie rezultatów prac badawczych do gospodarki. Stąd nasze zaangażowanie w projekty typu Grant Plus skierowane do przedstawicieli świata nauki, ale również w Dolnośląski Bon na Innowacje przewidziany dla przedsiębiorców. Celem jest ciągłe zbliżanie do siebie środowisk nauki i biznesu. Jakimi innowacyjnymi wdrożeniami zrealizowanymi na Dolnym Śląsku możemy się, Pana zdaniem, szczególnie poszczycić? Powszechnie znane są bioprodukty powstałe na bazie genetycznie modyfikowanego lnu. Prace zespołu prof. Jana Szopy-Skórkowskiego mają szansę zrewolucjonizować rynek materiałów opatrunkowych i preparatów do leczenia rozległych i trudno gojących się ran. Na uwagę zasługują również nutraceutyki, czyli suplementy diety, które łączą w sobie wartości żywieniowe i cechy środków farmaceutycznych. Wytwarzane są na bazie rodzimych surowców rolniczych (m. in. jajek) w ramach klastra Nutribiomed, którego pomysłodawcą jest prof. Tadeusz Trziszka. Dzięki specjalnym warunkom hodowli kury znoszą jaja bogate w witaminy i odpowiednie tłuszcze, które mogą poprawiać pracę naszego mózgu, serca i układu krążenia. Suplementy diety otrzymane dzięki tym jajom mają pomagać w leczeniu cukrzycy, a nawet choroby Alzheimera. Z innowacyjnych doświadczeń czerpie również branża kosmetyczna. Nowością są tu biodermokosmetyki opracowane na bazie właściwości komórek macierzystych z poroża jelenia. Kremy zawierające komórki macierzyste MIC-1 pobudzają procesy regeneracji skóry i odnowy uszkodzonych tkanek. Kto wie, może to pierwszy krok do odkrycia eliksiru młodości?

8 8 Kapitał Dolnego Śląska luty 2013 Innowacje to nasz znak Prezes Zarządu FagorMastercook Ireneusz Bartnikowski o innowacjach w urządzeniach AGD sygnowanych marką Mastercook. Firma FagorMastercook jest jednym z najważniejszych graczy na rynku AGD, proszę powiedzieć więcej na jej temat. FagorMastercook jest obecny w Polsce już ponad 60 lat. Część osób z pewnością kojarzy wcześniejszą nazwę Wrozamet, bowiem na kuchniach z tym właśnie logo gotowało kilka pokoleń Polaków. Od 18 lat produkujemy sprzęt AGD sygnowany marką Mastercook. Oferujemy pełen asortyment urządzeń płyty grzewcze, piekarniki, pralki, zmywarki, kuchnie, okapy i chłodziarko-zamrażarki. Sprzęt wytwarzany jest w trzech wrocławskich fabrykach sprzętu kuchennego (piekarników, płyt i kuchenek), pralnictwa (pralek top, pralek front i zmywarek) oraz lodówek. Na ile innowacje są ważne w działaniach FagorMastercook? Firma jest od 2002 r. członkiem międzynarodowej Grupy Fagor, która zapewnia nam wsparcie technologiczne, logistyczne i finansowe. Nasza strategia ukierunkowana jest na systematyczne wprowadzanie innowacyjnych rozwiązań w każdym z obszarów działalności FagorMastercook. Wychodzimy bowiem z założenia, że szczególnie w dzisiejszych niełatwych czasach na rynku wygrywają te firmy, które są w stanie elastycznie dopasować się do potrzeb klientów, powiem więcej wyprzedzać je i kreować takie rozwiązania, które ułatwią życie konsumentom sprawiając, że będą mogli oni skupić się na przyjemnościach, a nie obowiązkach. Dlatego też innowacje są dla nas kluczowe zarówno na etapie produkcji, jak i w obszarze logistyki szukamy i wprowadzamy nowoczesne technologie oraz nowatorskie rozwiązania. Na jakie innowacje mogą liczyć klienci kupujący sprzęt marki Mastercook? Marka Mastercook jest dla nas kluczową marką, ale w portfolio mamy też markę De Dietrich ekskluzywny sprzęt AGD z ponad 300-letnią tradycją oraz Fagor drobne urządzenia AGD. Mastercook jest bardzo popularną marką, którą wyróżnia wysoka jakość produktu w połączeniu z przystępną ceną. Są to urządzenia niezawodne i oszczędne, które systematycznie wzbogacamy w innowacyjne rozwiązania. Te, po które najczęściej sięgają klienci to m.in. indukcja, czyli najnowocześniejszy i najbezpieczniejszy obecnie sposób gotowania, polegający na wytwarzaniu ciepła tylko w naczyniu, podczas gdy powierzchnia płyty pozostaje zimna, piroliza najprostsza metoda czyszczenia piekarnika, dzięki której zabrudzenia zamieniane są w łatwy do usunięcia popiół oraz Master Chef automatyczny kucharz, gwarantujący najlepszy rezultat pieczenia czy Water Saver najniższe zużycie wody w pralkach i zmywarkach. Jakie innowacje oferują Państwo w poszczególnych grupach produktowych? W każdej grupie produktowej proponujemy szereg nowoczesnych rozwiązań, które nie tylko ułatwiają wykonywanie codziennych obowiązków, ale również oszczędzają wodę i energię. Wspomniane już wcześniej płyty indukcyjne, dzięki swojej innowacyjnej konstrukcji pozwalają gotować szybko, oszczędnie i w wyjątkowo bezpieczny sposób. Pierwsze modele z technologią indukcji Grupa Fagor wprowadziła na rynek już w 1984 roku. Dostępne obecnie urządzenia wyposażone są w liczne udogodnienia m.in. duże pole grzewcze Evolis, mieszczące nawet cztery mniejsze garnki czy kolorowe, dotykowe wyświetlacze LCD, zapewniające pełną kontrolę mocy i całego procesu gotowania. W asortymencie ekskluzywnej marki De Dietrich dostępna jest z kolei płyta Piano, która jest przełomowym odkryciem w technologii indukcji cała jej powierzchnia stanowi jedno pole grzejne, dzięki czemu możliwe jest ustawianie naczyń w dowolnych konfiguracjach. Na co warto zwrócić uwagę w piekarnikach? Oferowane przez markę Mastercook piekarniki gwarantują doskonałe rezultaty, przy minimalnym nakładzie pracy. Modele wyposażone w funkcję Master Chef automatycznego kucharza czynią pieczenie wyjątkowo łatwym i przyjemnym, wystarczy bowiem umieścić potrawę w piekarniku i wybrać rodzaj dania, a piekarnik automatycznie dopasuje najlepszy sposób pieczenia, gwarantując wyśmienity rezultat. Intuicyjną obsługę urządzeń zapewniają dotykowe programatory LCD. W najnowszym modelu, wyświetlacz został dodatkowo wzbogacony o bogatą paletę kolorów, dzięki czemu można jeszcze sprawniej poruszać się po menu. Piekarniki posiadają ponadto wiele innych praktycznych funkcji m.in. możliwość pieczenia w niskiej temperaturze, która jest niezastąpiona przy przyrządzaniu delikatnych, soczystych mięs i ryb, system Impulse zapewniający bezpieczny dostęp do pieczonych dań, dzięki automatycznie wysuwanym blachom czy Książka Kucharska z zaprogramowanymi przepisami na różne rodzaje potraw. Docenianym przez klientów rozwiązaniem jest także wspominany przeze mnie system czyszczenia pirolitycznego - najprostszy i najskuteczniejszy sposób na utrzymanie wnętrza urządzenia w czystości. Co ciekawe - w przyszłości zbiór wszystkich tych funkcji zostanie poszerzony o kolejne innowacyjne rozwiązania np. możliwość dodawania przepisów i programów pieczenia oraz całkowicie automatyczne rozpoznawanie potrawy przez urządzenie, bez konieczności wybierania programu. Co nowego przyniósł rok 2012 w segmencie pralek? W 2012 r. w obszarze pralnictwa dokonaliśmy prawdziwej rewolucji. Wprowadziliśmy na rynek przełomowy, ekologiczny model Water Saver, który zużywa zaledwie 33 l wody w trakcie 1 cyklu prania, przy zachowaniu najwyższej klasy efektywności energetycznej A+++! Te doskonałe parametry czynią ją najoszczędniejszą obecnie pralką na rynku. Aby zobrazować korzyści tego rozwiązania, warto dodać, że zaoszczędzone w ten sposób w ciągu roku 2 tys. litrów wody, to ilość

9 luty 2013 Kapitał Dolnego Śląska 9 rozpoznawczy wystarczającą do tego, by nasza zmywarka przez 12 miesięcy pracowała bez pobrania kropli wody! W ofercie mamy również modele z technologią Ecotermic, która umożliwia podłączenie pralki do ciepłej lub zimnej wody. Dzięki temu urządzenie samodzielnie rozpoznaje temperaturę wody i automatycznie dostosowuje zużycie wody, energii oraz czas prania. Pralki z logo marki Mastercook to również duża oszczędność czasu program Opti A45 zapewnia idealnie czystą odzież w zaledwie trzy kwadranse. W nowych modelach, które trafią do sprzedaży w połowie roku, doskonałe rezultaty prania będzie można osiągnąć w jeszcze krótszym czasie jedynych 39 minut. Niezwykle przydatna jest również zastosowana w dozowniku na detergenty powłoka antybakteryjna BIOcare, która chroni przed rozwojem bakterii oraz pleśni i tym samym dozownik pozostaje znacznie dłużej czysty. To gwarancja pełnej higieny oraz bezpieczeństwa i zdrowia domowników, szczególnie tych, którym dokuczają różnego rodzaju alergie. Czy w zmywarkach znajdziemy równie przełomowe rozwiązania? Wspomnianą już innowacyjną technologię Water Saver wprowadziliśmy także do zmywarek, które są już dostępne na polskim rynku. Modele te również wyróżniają się wyjątkowo niskim zużyciem wody zaledwie 6 l na 1 cykl zmywania. Jesteśmy pewni, że urządzenia te zyskają uznanie klientów, którzy stają się bardziej świadomi swojego wpływu na środowisko i coraz częściej poszukują ekologicznego sprzętu najwyższej jakości. Zmywarki z asortymentu marki Mastercook oferują ponadto wiele funkcjonalnych programów m.in. jedyny na rynku program Opti A60, który pozwala dokładnie umyć i wysuszyć naczynia w ciągu zaledwie 60 min. Z kolei intensywny program Cyklon usuwa nawet najoporniejsze zabrudzenia, a dodatkowo sprawia, że naczynia są wolne od bakterii, gdyż płukanie odbywa się w temperaturze przekraczającej 70 C. Na jaki model lodówki z asortymentu Mastercook warto zwrócić uwagę? W ofercie lodówek zwróciłbym uwagę na model do zabudowy LCB-1020 FNF, który zdobywa coraz większą popularność na rynku i jest chętnie polecany przez architektów oraz studia mebli kuchennych. Lodówka ta wyróżnia się dużą, jak na ten segment urządzeń, pojemnością 291 litrów, a więc średnio o ok. 30 litrów więcej, niż tradycyjne modele do zabudowy. Dodatkowo została wyposażona w system No Frost, w chłodziarce i zamrażarce. Lodówkę cechuje także łatwy montaż, gdyż nie wymaga ona specjalnej szafy pod zabudowę. Czy już na etapie produkcji sprzętu stosowane są innowacyjne technologie? W każdym z zakładów, znajdujących się na terenie siedziby firmy we Wrocławiu, urządzenia wytwarzane są na nowoczesnych liniach produkcyjnych, przy wykorzystaniu najlepszych maszyn, które pozwalają na bezpieczną pracę, a także optymalizację produkcji i dbanie o środowisko. To efekt licznych, wieloletnich inwestycji i modernizacji. Jedna z nich została przeprowadzona w ostatnich latach w fabryce kuchni. Dzięki temu stosujemy obecnie najbardziej zaawansowaną technologię pokrywania detali płaskich oraz korpusów piekarnika emalią proszkową, przy zastosowaniu dwóch w pełni automatycznych linii emaliowania proszkowego. Linie te wyróżniają się dużą zdolnością produkcyjną oraz brakiem emisji zanieczyszczeń do powietrza. Detale przeznaczone do emaliowania wypalane są w nowoczesnym piecu, charakteryzującym się zmniejszonym zużyciem gazu i ograniczeniem emisji spalin. Z kolei linia klejenia zapewnia oszczędność stosowanych materiałów, a także redukcję wytwarzanych odpadów. W fabryce działa także w pełni zautomatyzowana linia przygotowania powierzchni wraz z podczyszczalnią ścieków. Warto też dodać, że dzięki wprowadzeniu nowych maszyn i zmianie technologii produkcji rur zaworowych, udało nam się całkowicie zrezygnować ze spawania i tym samym wyeliminować szkodliwe dla zdrowia i środowiska dymy spawalnicze. W planach mamy ponadto stworzenie nowoczesnej ładowni baterii wózków akumulatorowych, wykorzystującej najnowsze rozwiązania wentylacyjne i systemy bezpieczeństwa. Na terenie Tłoczni eksploatowane są maszyny i stosowane procesy technologiczne, które wdrożono w ramach inwestycji zrealizowanych głównie w ciągu trzech ostatnich lat. Nowoczesne prasy, wykrawarki, zgrzewarki, inteligentne systemy smarowania oraz laboratorium pomiarowe pozwalają na sprawną produkcję i pomiary komponentów metalowych, używanych później do produkcji gotowych wyrobów. Dodatkowo, wykorzystanie maszyn zostało zoptymalizowane dzięki wdrożeniu zarządzania opartego na metodzie Lean Manufacturing, co pozwoliło zwiększyć moce produkcyjne oraz obniżyć koszty produkcji. Jakie plany ma firma FagorMastercook na 2013 r.? W 2013 roku chcielibyśmy skupić się zarówno na umocnieniu naszej pozycji na rynku krajowym, jak i dalszym, systematycznym wzroście sprzedaży eksportowej, na potrzeby której przeznaczane jest ok. 70% produkcji z wrocławskich fabryk. Cel ten chcemy osiągnąć poprzez rozwój asortymentu i doskonalenie jakości produktów, jeszcze lepiej dostosowanych do potrzeb klientów, zarówno pod względem łatwości obsługi, jak i oszczędności wody oraz energii. W tym roku będziemy ponadto kontynuować organizację, bardzo dobrze przyjętych przez uczestników, warsztatów kulinarnych w showroomie, prowadzonych m.in. przez znanego kucharza Piotra Kucharskiego. Dotychczas miłośnicy gotowania doskonalili swoje umiejętności w przygotowywaniu ryb i owoców morza, pieczeniu chleba czy klejeniu uszek i pierogów. Na świątecznych warsztatach gościliśmy również dzieci z Akademii Młodego Kucharza, z którą współpracujemy. Showroom jest otwarty dla wszystkich, niezależnie od wieku i umiejętności kulinarnych. To również miejsce, w którym na co dzień można obejrzeć i sprawdzić w praktyce, jak działa innowacyjny sprzęt AGD. W trzech strefach prezentowanych jest prawie 300 urządzeń z portfolio trzech marek: Mastercook, De Dietrich i Fagor.

10 10 Kapitał Dolnego Śląska luty 2013 Wrocławski Park Technologiczny SA Niezawodny partner w tworzeniu innowacji Wrocławski Park Technologiczny SA jest jedną z najprężniejszych placówek w kraju zajmujących się zastosowaniem innowacyjnych technologii w biznesie. W Parku działa obecnie blisko 150 firm oraz pracuje ponad 1500 osób. Zcentralizowanie innowacyjnych pomysłów, intelektu i energii stanowi wyjątkowy potencjał zdolny zrealizować wiele złożonych przedsięwzięć technologicznych. Ta synergia to największa wartość Parku. Tu każdy znajdzie swoją technologiczną przestrzeń dla własnej działalności. Wrocławski Park Technologiczny SA to unikatowe i nowocześnie wyposażone sale konferencyjne to najlepsze miejsce na organizację szkoleń oraz sympozjów. Wrocławski Park Technologiczny SA tworzy swego rodzaju wspólnotę firm, zdolnych do wzajemnej kooperacji. Jest miejscem, gdzie myśl zamienia się w produkt jakości światowej. Ofercie Parku przyświeca myśl przewodnia - zapewniamy klientowi możliwość startu w wysokie technologie bez konieczności ponoszenia nakładów inwestycyjnych. Dzięki realizacji projektu w ramach POIG 5.3 udzielamy pomocy publicznej i pomocy de minimis. Pisząc o Wrocławskim Parku nie można nie wspomnieć o Dolnośląskim Akademickim Inkubatorze Przedsiębiorczości, który jest pierwszym krokiem w prowadzeniu własnej działalności gospodarczej na preferencyjnych warunkach. To szkolenia, porady prawne, powierzchnia biurowa, dostęp do infrastruktury technologicznej, czyli tego wszystkiego, co Park ma w swojej ofercie. WPT SA to nie tylko powierzchnie biurowe, to wysoce wyspecjalizowana baza badawcza, w skład której wchodzi 10 laboratoriów wyposażonych w sprzęt najnowszej generacji. To również powierzchnie przemysłowe oraz tereny inwestycyjne. Wrocławski Park Technologiczny SA to stale rozwijająca się instytucja. Na ukończeniu są prace budowy kompleksu w ramach projektu: Od Wrocławskiego Parku Technologicznego do Innopolis Wrocław finansowanego z POIG 5.3. Innopolis Wrocław to nowatorski, wielowymiarowy projekt, znacznie poszerzający możliwości Parku. To miedzy innymi: innowacyjny węzeł trigeneracyjny stanowiący samowystarczalny energetycznie kompleks pozwalający na wytwarzanie ciepła, energii elektrycznej oraz chłodu; nowoczesna serwerownia, świadcząca usługi podmiotom zewnętrznym; Laboratorium Badań Nieniszczących, którego podstawowym wyposażeniem będzie przemysłowy akcelerator elektronowy. Na terenie Parku działa Klaster NUTRIBIOMED powstały w myśl koncepcji współpracy technologicznej między jednostkami B+R a światem biznesu. To przykład usprawniania transferu technologii z nauki do przemysłu, to unikatowa i opatentowana linia produkcyjna umożliwiająca produkcję suplementów diety, nutraceutyków oraz preparatów biomedycznych, opartych na naturalnych surowcach oraz na polskim know-how. Spektrum przemysłowego wykorzystania akceleratora jest przeogromne, od radiografii, czyli prześwietlania materiałów (np. stali o grubości nawet powyżej 0,5 m) w celu odtworzenia ich struktury wewnętrznej i wykrywania potencjalnych wad po usuwanie substancji toksycznych, których nie da się usunąć innymi metodami, a także utylizacji odpadów oraz sterylizacji. Wrocławski Park Technologiczny SA ul. Muchoborska Wrocław tel TWÓJ POMYSŁ + = TWÓJ SUKCES Sprawdź nas na: i zmień swoje życie! Zaufało nam już ponad 250 firm.

11 luty 2013 Kapitał Dolnego Śląska 11 Kształcimy dla biznesu międzynarodowego Z dr Ireną Tomys, Rektorem i Założycielem Wyższej Szkoły Handlowej we Wrocławiu o wyzwaniach stojących przed prywatnymi uczelniami wyższymi rozmawia Marcin Prynda. Od 1. Lutego 2012 r. objęła Pani stanowisko Rektora Wyższej Szkoły Handlowej we Wrocławiu. To wielkie wyzwanie i bardzo odpowiedzialny urząd. Jak Pani Rektor zamierza kierować uczelnią? Zarządzanie uczelnią dzisiaj i w bliskiej perspektywie stanowi dla mnie istotnie wielkie wyzwanie. Kierowanie Wyższą Szkołą Handlową we Wrocławiu jest dla mnie również wielkim zaszczytem. Obejmując stanowisko Rektora uczelni niepublicznej, którą stworzyłam od podstaw przed 17-tu laty, przyjęłam na siebie bardzo dużą odpowiedzialność. Szczególnie, że czasy są trudne. Trzeba zmierzyć się ze skutkiem niżu demograficznego, który wkroczył na dobre w progi wyższych uczelni, z nieuczciwą konkurencją o każdego studenta, z trudną sytuacją absolwentów na rynku pracy. Uczelnie nie mają już szans na ekspansywny rozwój oparty na maksymalizowaniu liczby studentów. W miejscu ekspansji pojawia się konieczność konkurowania poprzez podnoszenie jakości kształcenia, a także oferowania takich programów studiów, które będą przygotowywać przyszłych absolwentów do podjęcia pracy na dynamicznie zmieniającym się rynku pracy. I temu wyzwaniu, jako Rektor WSH chcę stawić czoło. Czy zatem ma Pani Rektor wizję, w jakim kierunku powinna rozwijać się Pani uczelnia? Mam bardzo wyraźną wizję Wyższej Szkoły Handlowej we Wrocławiu, która wyrażona jest jej misją Kształcimy dla biznesu międzynarodowego. To sformułowanie odzwierciedla dwie cechy charakterystyczne dla naszej uczelni: jej biznesowy profil oraz międzynarodowy wymiar działalności. Co to oznacza w praktyce? Przez wiele lat naszym znakiem firmowym było kształcenie w językach obcych i blisko praktyki, które przejawiało się obowiązkową nauką dwóch języków obcych: niemieckiego i angielskiego, wyjazdami naszych studentów na staże i praktyki zagraniczne do krajów Unii Europejskiej w ramach programu Erasmus, wykładami i ćwiczeniami prowadzonymi przez praktyków, wybitnych menedżerów. Dzisiaj już wiem, że to za mało. W dobie globalizacji, ogromnego postępu technologicznego, wzmożonej konkurencji, łatwiejszego dostępu do wielu dóbr konsumpcyjnych i przede wszystkim rozwoju gospodarki opartej na wiedzy coraz większego znaczenia nabiera odpowiednie wykształcenie. Nie chodzi tu tylko o dyplom wyższej uczelni, ale o umiejętności i kompetencje, jakie posiadać będą absolwenci wyższych uczelni. Pracodawcy oczekują od swoich pracowników nie tylko konkretnej wiedzy i biegłej znajomości języka angielskiego, ale przede wszystkim odpowiedzialności, lojalności, efektywności, kreatywności i innowacyjności. Mówiąc o innowacyjności, ma Pani na myśli jakieś konkretne projekty realizowane w WSH? Tak, jest ich kilka. Od dwóch lat prowadzimy unikatowe w skali kraju Studia MBA. Ich wielkim atutem jest fakt, że wszystkie przedmioty prowadzone są w języku angielskim przez praktyków i wykładowców, w większości zagranicznych. Uczestnikami tych studiów są przeważnie zagraniczni menedżerowie zatrudnieni w firmach na Dolnym Śląsku. Jest duże zapotrzebowanie na tego typu studia, dlatego od nowego roku akademickiego uruchomimy studia magisterskie na kierunku Zarządzanie w języku angielskim. Jesteśmy do tego w pełni przygotowani. Nasza kadra dydaktyczno-naukowa uczestniczyła w dwóch stażach naukowych na American University w Waszyngtonie. Zgłębialiśmy wiedzę na temat tego, jak uczyć biznesu oraz jak stosować nowoczesne technologie w komunikacji międzykulturowej. Uczestniczyliśmy w seminariach na temat prowadzenia badań naukowych dla potrzeb przedsiębiorców. Sama byłam beneficjentką takiego programu i wiem jak wymierną korzyść przyniósł on naszej uczelni. Jestem przekonana, że wiedzę i doświadczenie, które zdobyliśmy w Stanach Zjednoczonych wykorzystamy w kształceniu dla potrzeb biznesu w Wyższej Szkole Handlowej we Wrocławiu.

12 12 Kapitał Dolnego Śląska luty 2013 Doradzają firmom i zakładającym działalność Żyjemy w społeczeństwie informacyjnym, a mimo to zarówno osoby rozpoczynające działalność gospodarczą, jak i już prowadzące własne firmy mają kłopot z uzyskaniem wyczerpujących informacji o licznych możliwościach wsparcia merytorycznego i finansowego sektora mikro, małych i średnich przedsiębiorstw. Rzekomo szeroko informuje się o projektach unijnych, a jednak samodzielnie trudno znaleźć odpowiedni program mówi Ewa Wojtasik, prowadząca Biuro Tłumaczeń. Kiedy postanowiłam założyć własną działalność gospodarczą, przez kilka miesięcy szukałam takich możliwości dla siebie. Zanim trafiłam do DAWG żadna z powołanych do tego instytucji nie potrafiła wskazać odpowiedniego projektu dla osób w moim wieku, z moim wykształceniem i z Wrocławia, zainteresowanych założeniem własnego, niewielkiego biznesu. Dolnośląska Agencja Współpracy Gospodarczej od 2009 roku prowadzi Punkt Konsultacyjny Krajowego Systemu Usług, który we wrześniu ubiegłego roku pełni funkcję Regionalnego Punktu Konsultacyjnego KSU na Dolnym Śląsku. Konsultacje i informacje dla przedsiębiorców Krajowy System Usług dla Małych i Średnich Przedsiębiorstw to ogólnopolska sieć instytucji otoczenia biznesu oferujących wsparcie dla firm i osób zainteresowanych rozpoczęciem własnej działalności gospodarczej wyjaśnia Agnieszka Mąka, Dyrektor Zarządzający w Dolnośląskiej Agencji Współpracy Gospodarczej Sp. z o.o., Koordynator regionalnej sieci Punktów Konsultacyjnych KSU na Dolnym Śląsku. Obecnie w sieci działa ponad 200 instytucji, część z nich prowadzi Punkty Konsultacyjne KSU oferujące bezpłatne wsparcie informacyjne oraz kompleksowe usługi doradcze. Na terenie województwa dolnośląskiego działają cztery Punkty Konsultacyjne KSU, mieszczące się we Wrocławiu, Legnicy, Głogowie i Nowej Rudzie. Przedsięwzięcie współfinansowane jest ze środków Unii Europejskiej dlatego usługi świadczone przez Punkty Konsultacyjne KSU są bezpłatne albo, jak w przypadku usług doradczych, dofinansowane w 90 proc. Osoba fizyczna za doradztwo zapłaci więc 160 zł, a podmiot gospodarczy 240 zł. Kompleksowa obsługa fachowców Idea działania Punktów Konsultacyjnych KSU jest prosta i opiera się na założeniu, że przedsiębiorca lub przyszły przedsiębiorca uzyska kompleksowe i kompetentne wytyczne dotyczące rozwiązania problemu, z jakim zwraca się do PK KSU. Dla już funkcjonujących firm mogą to być zagadnienia z zakresu wymogów formalno-prawnych prowadzenia działalności gospodarczej, marketingu, organizacji i finansów przedsiębiorstwa. Mówiąc bardziej obrazowo to całościowa obsługa przedsiębiorcy, od wypełnienia dokumentów skierowanych do ZUS lub Urzędu Skarbowego czy napisania pisma z wezwaniem dłużnika do zapłaty, poprzez stworzenie planu działań marketingowych, opracowanie strategii rozwoju firmy, aż po przygotowanie dokumentów pozwalających uzyskać wsparcie proeksportowe, informacje o możliwościach transferu technologii czy wreszcie skorzystać z dotacji unijnych mówi Agnieszka Mąka. Pierwsze kroki w biznesie Do Punktów Konsultacyjnych KSU zwracają się także osoby zainteresowane rozpoczęciem działalności gospodarczej. W ramach usługi informacyjnej konsultanci KSU doradzają, krok po kroku, jak założyć własną firmę i jaką wybrać formę organizacyjno-prawną dla nowego przedsiębiorstwa. Pomagają określić profil planowanej działalności i przygotować biznesplan, a także wspierają w przygotowaniu dokumentów niezbędnych do rejestracji działalności gospodarczej. Taki system jednego okienka, ale świadczącego usługi w o wiele szerszym zakresie. Ponieważ całe zawodowe życie, aż 21 lat, związałam z zabytkami, pracując w instytucji powołanej do ich ochrony, dokumentacji i popularyzacji, więc kiedy dostałam wypowiedzenie i minął pierwszy związany z nową sytuacją szok, postanowiłam, że nadal chcę pracować w branży, w której mam doświadczenie, wiedzę i jest ona moją pasją mówi Emilia Dymarska, obecnie właścicielka Biura Dokumentacji Zabytków. Miałam sprecyzowaną dziedzinę działalności, znałam rynek potrzeb i odbiorców, ale potrzebowałam pomocy merytorycznej dotyczącej aspektów prawnych prowadzenia działalności i oczywiście wsparcia finansowego na zakup profesjonalnego sprzętu, bez którego nie mogłabym świadczyć na odpowiednim poziomie usług związanych z dokumentacją zabytków. Zwróciłam się do Punktu Konsultacyjnego KSU przy DAWG. Konsultanci KSU pomogli w wyborze formy działalności oraz przygotowaniu biznes planu i wysoko ocenionego wniosku o dotację. W grudniu Emilia Dymarska podpisała pierwsze umowy ze zleceniodawcami. Niedawno ponownie kontaktowała się z Punktem Konsultacyjnym KSU przy DAWG, tym razem w sprawie przygotowania wniosku o przedłużone wsparcie pomostowe. Ewa Wojtasik, która dzięki uzyskanym w Punkcie Konsultacyjnym KSU przy DAWG informacjom i pomocy założyła Biuro Tłumaczeń, wysoko ocenia zarówno kwalifikacje konsultantów, jak i funkcjonowanie Punktów Konsultacyjnych KSU. Usługi doradcze świadczone przez firmę zewnętrzną w ramach szkolenia, jakie odbyłam okazały się zbyt ogólne i nie do końca rozjaśniały te kwestie, które akurat dla mnie stanowiły trudność mówi. W efekcie konsultanci PK KSU, którzy najpierw pomogli mi w znalezieniu odpowiedniego programu i przygotowaniu dokumentów, niezbędnych do zakwalifikowania się do niego oraz na szkolenie w ramach programu, ponownie wspierali mnie w opracowaniu wniosku o otrzymanie dotacji na działalność, którą chciałam prowadzić. Równie wysoko pracę, profesjonalizm, kompetencje i życzliwe podejście konsultantów KSU ocenia Emilia Dymarska. Wciąż otwarte perspektywy Z usług regionalnej sieci Punktów Konsultacyjnych KSU na Dolnym Śląsku od początku ich działalności skorzystało już ponad 5000 firm oraz osób zainteresowanych podjęciem działalności. W związku z przyjęciem przez Radę Ministrów Założeń Umowy Partnerstwa, stanowiących podstawę do dyskusji o podziale funduszy europejskich na cele rozwojowe Polski w latach można spodziewać się, że Punkty Konsultacyjne nadal będą funkcjonować, świadcząc dla osób przedsiębiorczych za bezcen bezcenne przecież usługi. Przed przedsiębiorstwami, wbrew zapowiedziom, że środków unijnych po 2013 roku będzie do podziału zdecydowanie mniej, nadal otwarte są więc możliwości skorzystania z dofinansowania. W ramach nowej perspektywy finansowej pieniądze unijne będą inwestowane przede wszystkim w trzy główne obszary, czyli zwiększenie konkurencyjności polskiej gospodarki, poprawę spójności społecznej i terytorialnej kraju oraz sprawne i efektywne państwo mówi Agnieszka Mąka. Najwięcej środków zostanie przeznaczonych na realizację zadań związanych ze zwiększaniem konkurencyjności naszej gospodarki. Nowe możliwości powinny zainteresować menedżerów, właścicieli firm i osoby zainteresowane pracą na swoim. A właśnie Punkty Konsultacyjne KSU są w tym przypadku zarówno partnerami przedsiębiorców, jak i kompetentnym źródłem informacji oraz realnego wsparcia dla tych, którzy chcą skorzystać z fachowego doradztwa i dofinansowania, również ze środków unijnych. Z konsultantami KSU można spotkać się zarówno w siedzibach punktów, w godzinach dyżurów, jak i w dowolnie wskazanym przez klientów miejscu po wcześniejszym umówieniu się. Szczegółowe informacje o zakresie świadczonych usług, godziny dyżurów i dane kontaktowe dostępne są na stronie Małgorzata Pawlaczek

13 luty 2013 Kapitał Dolnego Śląska 13 Projekt Aktywizacja rynku pracy wsparcie osób, które utraciły zatrudnienie z przyczyn dotyczących pracodawców Nr Projektu: POKL /11 Projekt realizowany w ramach Priorytet VIII. Regionalne kadry gospodarki, Działanie 8.1. Rozwój pracowników i przedsiębiorstw w regionie Poddziałanie Wsparcie procesów adaptacyjnych i modernizacyjnych w regionie Zostałeś zwolniony z przyczyny leżącej po stronie Pracodawcy? Nie minęło od tego czasu więcej niż 6 miesięcy? Jeżeli tak, to zgłoś się do naszego Projektu. Zaoferujemy Ci profesjonalne poradnictwo zawodowe i psychologiczne, a także możliwość uczestnictwa w jednym z kilkudziesięciu szkoleń zawodowych umożliwiających poprawę Twojej sytuacji na regionalnym rynku pracy. Udział w Projekcie jest całkowicie bezpłatny, finansowany ze środków Europejskiego Fundusze Społecznego. Przykładowe szkolenia: Operator koparko ładowarek Spawanie stali niestopowych metodą MAG Prawo jazdy kat. C+E Sprzedawca z obsługą kas fiskalnych Obsługa komputera i urządzeń biurowych Finanse i księgowość Kadry i Płace Kierowca wózków jezdniowych z wymianą butli Szczegółowe informacje o Projekcie na stronie w zakładce: Aktywizacja rynku pracy wsparcie osób, które utraciły zatrudnienie z przyczyn dotyczących pracodawców lub pod nr tel Projekt Aktywizacja rynku pracy wsparcie osób, które utraciły zatrudnienie z przyczyn dotyczących pracodawców jest współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Regionalne Centrum Rozwoju Przedsiębiorczości bezpłatna infolinia: Al. Kasztanowa 3A-5, Wrocław Nasi eksperci pomogą Ci m.in.: :::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: ::::::::::::::::: :::::::::::::::::::::::::::: :::::::::::::::::::::::::::::::: :::::::::::::::::::::: Regionalny Punkt Konsultacyjny KSU Wsparcie informacyjne i doradcze dla osób rozpoczynających działalność gospodarczą oraz przedsiębiorców Projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego

14 14 Kapitał Dolnego Śląska luty 2013 enterprise europep Poznaj moc sieci zagraniczne rynki? Potrzebujesz innowacyjnej technologii? Szukasz partnerów biznesowych? Zapraszamy do kontaktu (strona Komisji Europejskiej, ang.) (strona Enterprise Europe Network w zachodniej Polsce)

15 luty 2013 Kapitał Dolnego Śląska 15 Jeden procent wynalazków Z Dyrektorem Wrocławskiego Centrum Transferu Technologii prof. drem hab. inż. Janem Kochem o tym, co to jest innowacja i wynalazek oraz jakie mają zastosowanie w praktyce rozmawiają Małgorzata Pawlaczek i Marcin Prynda. Pańskim zdaniem innowacyjność, o której tak wiele się obecnie mówi, to faktycznie wdrażane do produkcji wynalazki naukowców, czy tylko pojęcie, za którym kryją się jedynie pomniejsze rozwiązania, jakim chętnie nadano by rangę innowacyjnych? Zdecydowanie pojęcia innowacyjność nadużywa się zarówno wśród polityków, dziennikarzy, jak i przedsiębiorców, a na pewno różnie się ją rozumie. Przede wszystkim jednak warto podkreślić, że wbrew powszechnemu przekonaniu innowacje nie rodzą się wyłącznie w nauce. Właściwie tam powstaje ich zaledwie 10 proc., a aż 90 proc. jest odpowiedzią na realne i najczęściej palące problemy przedsiębiorców. To oni są kołem zamachowym innowacyjności, natomiast naukowcy ich w tym wspierają, ponieważ dysponują metodami i narzędziami, które pozwalają zweryfikować przydatność pomysłów przedsiębiorców. Rozwiązania takie wdraża się do gospodarki i bywa, że możemy wówczas mówić o innowacji. Dlaczego tylko bywa? Nie każdy dobry, a nawet bardzo dobry pomysł jest innowacyjny. Dostrzegł to już pod koniec lat 40. Henryk Saulowicz Altszuller rosyjski wynalazca i zarazem teoretyk wynalazczości. Zajmował się oceną zgłoszeń patentowych i m.in. w oparciu o obserwacje ze swojej pracy sformułował teorię rozwiązywania zagadnień wynalazczych, znaną obecnie pod rosyjskim akronimem TRIZ. Jego zdaniem wynalazki z prawdziwego zdarzenia, wśród nowatorskich rozwiązań zgłaszanych do patentów, stanowią zaledwie 1 proc. Sądzę, że dziś niewiele się pod tym względem zmieniło. W większości mamy do czynienia z modyfikacjami wynalazków. Oczywiście potrzebnymi, bywa, że niezbędnymi, ale to nadal tylko usprawnienia, będące pochodną rozwiązań zastosowanych w wynalazku. Dlaczego nadużywamy pojęcia innowacyjność? Może dlatego, że szybko chcemy np. dorównać uniwersytetom światowej rangi, które świetnie zorganizowały transfer wiedzy i nowatorskich rozwiązań do gospodarki. Mamy w tym względzie duże zaległości? Rodzime uczelnie od jakiegoś czasu zaczęły kłaść silny nacisk na to, by obok dydaktyki zagwarantować także praktyczne zastosowanie wyników badań, wdrożenie ich do gospodarki. Ta przemiana polskich szkół wyższych odbywa się na naszych oczach i jest to oczywiście bardzo pozytywny trend. Wciąż jednak raczkujemy. Nierzadko naukowcy mają znakomite pomysły, ale nie wiedzą, co dalej z nimi zrobić. Tu właśnie mówimy o braku styku między nauką, czyli teorią a przemysłem, czyli praktyką. Co jest powodem braku porozumienia? Pozwolę sobie na prywatną dygresję. Rozpocząłem studia w latach 50. ubiegłego wieku wiedząc, że nie potrwają one pięć lat, ale pięć i pół roku, ponieważ sześć miesięcy spędziłem w fabryce, gdzie odbywałem praktykę. Później jeszcze przez ponad dziesięć lat byłem konsultantem w zakładzie przemysłowym. Uczyłem się przedsiębiorczości, przemysłu, gospodarki, poznawałem mechanizm funkcjonowania żywego organizmu, jakim jest taki zakład. To dla naukowca niezwykle cenne doświadczenia, ale zarówno studentom, jak i kadrze naukowej dziś ich brakuje. Na uczelniach organizuje się praktyki zawodowe. Nawet jeśli tak jest, to trwają one zbyt krótko. Co więcej studentów nie uczy się przedsiębiorczości i kreatywności. Nie tylko pojmowanej jako wiedza o tym, jak założyć i prowadzić firmę, ale również przedsiębiorczości w sensie zaradności, obrotności, myślenia w szerokiej perspektywie, poszukiwania możliwości, praktycznych rozwiązań. Nawet pracując w fabryce, przy taśmie, człowiek może być kreatywny i przedsiębiorczy, choćby usprawniając funkcjonowanie swojego miejsca pracy. Jak można to wśród młodych ludzi zmienić? Gdyby zależało to ode mnie przyjąłbym model stosowany z powodzeniem w Niemczech. Tam adiunkt po obronie doktoratu wychodzi z uczelni i rozpoczyna pracę w przedsiębiorstwie. Nie robi habilitacji, bo ta na uczelniach technicznych nie jest potrzebna. Jak zdobędzie doświadczenie, przede wszystkim jednak pozycję zawodową, wówczas może zgłosić się do rozpisywanego przez katedrę danej uczelni konkursu na stanowisko profesora. Sytuację zmieniłoby ściślejsze nawiązanie współpracy między środowiskiem akademickim a przemysłem? Nawiązanie współpracy z przemysłem to znów tylko kolejne hasło. Jeśli pracujący na uczelni wykładowca, jako inżynier pracował w przemyśle przez dziesięć czy piętnaście lat, nie ma potrzeby nawiązywania kontaktów. On zna nie tylko mechanizm funkcjonowania przedsiębiorstwa przemysłowego, jego specyfikę, ale również ludzi, którzy ten zakład pracy tworzą. Współpraca jest więc już, i to w naturalny, niewymuszony sposób zadzierzgnięta. Nie ma w Polsce szans na skuteczne nawiązanie takiej kooperacji? W Polsce trudno mówić o gospodarce przemysłowej, ponieważ działające u nas zakłady często są przedstawicielstwami zagranicznych koncernów. Podejmowaliśmy próby zainteresowania przemysłu wdrożeniami technicznymi, ale mieszczące się poza Polską centrale odrzucały nasze propozycje. Z tego prostego i całkiem słusznego powodu, że oni wspierają przede wszystkim rozwiązania proponowane przez własnych naukowców. W ten sposób wspierają swoje uczelnie. Nawet w ramach tzw. projektów przemysłowych finansują badania naukowe. Jak to u nas zmienić? Potrzebna jest oddolna inicjatywa czy uregulowania prawne? To powinno się dziać równolegle, ale z naciskiem na uregulowania prawne. Słusznie przyjęto, że nie można być inżynierem budownictwa lub architektem, jeśli nie odbyło się rocznego stażu na budowie. Nieważne, że ten człowiek będzie później spędzał czas głównie nad deską kreślarską, czy też obecnie przed komputerem. Wsparciu tych pozytywnych zmian służy Dolnośląski Bon na Innowacje? Wrocławskie Centrum Transferu Technologii realizuje ten projekt we współpracy z Urzędem Marszałkowskim Województwa Dolnośląskiego. Pomysł nie jest nowy, wcześniej partycypowaliśmy w podobnych przedsięwzięciach podejmowanych przez PARP, a sama idea też nie jest nowa, wiem bowiem, że już w latach 90. była z powodzeniem stosowana w Dolnej Saksonii. Koncepcja jest prosta: przedsiębiorca ma w swojej firmie problem, który rozwiązać może naukowiec. Praca ta może być sfinansowana przez realizowany projekt. Jak duże jest zainteresowanie programem? Obecnie wpłynęło sto wniosków, a ich nabór rozpoczęliśmy 1 października 2012 roku. Wypłaciliśmy dotąd 15 bonów, każdy opiewa na kwotę 18 tys. zł. W sumie przewidzieliśmy wypłatę bonów dla trzystu przedsiębiorców. To jest skuteczna forma nawiązywania współpracy między środowiskiem akademickim a biznesem? Będziemy monitorować jej efekty. Liczymy, że przedsiębiorca, który podejmie współpracę z naukowcem i będzie zadowolony z jej wyników następnym razem, mając problem w firmie, znów zwróci się do tego, a może innego naukowca. Widząc korzyści płynące z takiej współpracy może zdecyduje się sam pokryć koszty, a może poszuka na ten cel dotacji. Ale na pewno będzie wiedział, że są możliwości takiej efektywnej współpracy.

16 16 Kapitał Dolnego Śląska Dolnośląska Fabryka Maszyn ZANAM LEGMET Sp. z o.o. jest największą spółką grupy kapitałowej KGHM Polska Miedź SA. Jest producentem maszyn i urządzeń górniczych jak również świadczy usługi serwisowe i utrzymania ruchu na obiektach należących do KGHM PM SA. luty 2013 Obecnie firma ZANAM LEGMET jest w trakcie prototypowania szeregu maszyn, z których każda nosi znamiona innowacyjności i projektowana jest zgodnie z zapotrzebowaniem Klienta. Największą w sensie gabarytowym jest ładowarka LKP 1601B. Maszyna wyposażona została w mechatroniczny układ sterowania, kontroli i monitoringu. Ponadto przy jej tworzeniu wdrożono szereg innowacyjnych rozwiązań, które znacząco wpływają na wydajność pracy i ergonomię maszyny. Wśród najważniejszych wyliczyć można: zdalne, elektroniczne sterowanie ładowarką z poziomu kabiny operatora, kamery wizyjne z automatycznym przełącznikiem obrazu czy automatyczną klimatyzację. Nie mniej ważnym prototypem jest wóz odstawczy CB24 TB wyposażony w opcjonalny, addytywny układ napędowy stosowany w momencie utraty przyczepności przez maszynę. Operator ma wtedy możliwość załączenia dodatkowego napędu i odzyskania sterowności wozu. Warto również wspomnieć o wozie wiercącym WIR 170. Mała wysokość maszyny umożliwia eksploatację w wyrobiskach o wysokości od 1,9 m. Stanowisko operatora ma płynną regulację wysokości położenia w zakresie 300 mm ze wszystkimi elementami kontrolno-sterującymi. Kabina operatora jest klimatyzowana i wygłuszona. Na ukończeniu są prace związane z produkcją 2 wozów strzałowych SWS 150 i SWS 170 przeznaczonych do przewozu emulsyjnego i nabojowego materiału strzałowego oraz do podawania emulsyjnego materiału wybuchowego do otworów strzałowych. Wydział Badań i Rozwoju ZANAM LEGMET Sp. z o.o. jest również w trakcie prac nad nową maszyną kotwiącą oraz ładowarką. Poza samojezdnymi maszynami górniczymi trzeba też wspomnieć o wspólnym projekcie spółki oraz KGHM Polska Miedź S.A. System Zdalnego Sterowania młotami hydraulicznymi i obsługą krat wysypowych z urządzeniem do rozbijania brył typu URB/ZS-1 to nowatorskie rozwiązanie mające przede wszystkim poprawić bezpieczeństwo operatorów, którzy, dotychczas niebezpieczną pracę, będą wykonywali zdalnie. Za ciekawe i innowacyjne rozwiązania firma otrzymała kilka wyróżnień na czele z ubiegłorocznym Laurem Innowacyjności.

17 luty 2013 Kapitał Dolnego Śląska 17 Nowe pociągi na torach Dolnego Śląska Elektryczne zespoły trakcyjne typu 31WE Impuls to jedne z najnowocześniejszych jednostek elektrycznych w kraju, wprowadzone do eksploatacji przez Koleje Dolnośląskie z myślą o bezpieczeństwie i komforcie pasażerów podróżujących po Dolnym Śląsku. Pierwsze dwa wyjadą na tory Dolnego Śląska już 1 kwietnia 2013 r., kolejne trzy w czerwcu. Nowe pociągi obsłużą połączenia na linii Wrocław Węgliniec przez Legnicę i Bolesławiec. Od czerwca będą realizowały 60 proc. wszystkich połączeń na tej trasie. Rozwiną prędkość do 160 km/h i będą najszybszymi pociągami regionalnymi na Dolnym Śląsku. Czas przejazdu skróci się nawet o 20 minut. Jednorazowo przewiozą ponad 450 pasażerów. Bezpieczeństwo Elektryczny zespół trakcyjny 31WE ma 4 asynchroniczne silniki trakcyjne o łącznej mocy 2 tys. kw, dzięki którym rozwija prędkość do 160 km/h, a przyspiesza do 100 km/h w czasie od 20 do 30 sekund w zależności od obciążenia. Dzięki w pełni zautomatyzowanemu stanowisku pracy maszynisty pojazd prowadzi się łatwo i bezpiecznie. Bezpieczeństwo pasażerów zapewnia monitoring wnętrza oraz interkom, za pośrednictwem którego w nagłych wypadkach pasażer ma możliwość kontaktu z maszynistą. Komfort Czteroczłonowy, niskopodłogowy pojazd ma blisko 75 m długości, 202 miejsca siedzące oraz 256 stojących. Fotele wykonane są z trwałych materiałów, a ich ergonomiczne kształty zapewniają komfort podróży. Pojazdy wyposażone są w klimatyzację, nowoczesne monitory LCD, szyby pochłaniające promienie słoneczne, a także elektroniczny system informacji pasażerskiej - wizualnej i głosowej. O przebiegu trasy informują specjalne elektroniczne tablice. W pociągach znajdują się gniazda zasilające, do których można podłączyć laptop czy telefon komórkowy oraz bezprzewodowy Internet dostępny dla pasażerów. Bez barier Pociągi te są przyjazne dla osób z niepełnosprawnością i rodzin podróżujących z małymi dziećmi. Pomosty podłogowe ułatwiają wsiadanie i wysiadanie, a szerokie przejazdy zapewniają swobodne poruszanie się osobom na wózkach inwalidzkich i osobom podróżującym z małymi dziećmi w wózkach. W pojeździe znajdują się dwie toalety, w tym jedna dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz matek z niemowlakami. Osobom niedosłyszącym podróż ułatwią wyświetlacze z nazwami stacji, a niedowidzącym głosowe zapowiedzi kolejnych przystanków. Z myślą o rowerzystach zamontowano stojaki na rowery ułatwiające ich bezpieczny transport. Zapraszamy do korzystania z naszych usług!

18 18 Kapitał Dolnego Śląska Chirurg musi być otwarty na nowe technologie Z prof. drem hab. n. med. Wojciechem Witkiewiczem dyrektorem Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego we Wrocławiu Ośrodka Badawczo-Rozwojowego o robocie da Vinci, innowacjach i nowatorskich technologiach w medycynie rozmawia Marcin Prynda. luty 2013 Przede wszystkim gratulujemy wyróżnienia w konkursie Sukces Roku w Ochronie Zdrowia Liderzy Medycyny. Czy oprócz niewątpliwej nobilitacji wyróżnienie to przekłada się na realne wsparcie dla Ośrodka Chirurgii Robotowej? To wyróżnienie jest dla nas niezwykle ważnym sygnałem, potwierdzeniem, że kierunek rozwoju naszego szpitala, jaki obraliśmy kilka lat temu, jest słuszny. Pomysł zakupu robota da Vinci był krytykowany przez wiele środowisk, w tym przez niektórych naszych kolegów lekarzy chirurgów. Przez 2 lata pracy z robotem wykonaliśmy po raz pierwszy w Polsce 38 radykalnych prostatektomii w raku gruczołu krokowego, 18 operacji jelita grubego z powodu raka, 15 cholecystektomii (usunięcia pęcherzyka żółciowego), 13 histerektomii (usunięcia macicy z powodu raka), 9 splenektomii (usunięcia śledziony ze wskazań hematologicznych), 1 wszczepienie protezy naczyniowej Y w miażdżycy kończyn dolnych, 6 resekcji mankietowych żołądka w leczeniu otyłości, 3 adrenalektomie (usunięcie nadnerczy), 1 sakrokolpopeksję (podwieszenie wypadających narządów) oraz 2 nefrektomie (usunięcie nerek z powodu marskości). Na początku stycznia 2013 roku wykonaliśmy także z zastosowaniem robota unikalną w skali kraju operację pobrania nerki do przeszczepu od żywego dawcy. Liczę więc, że wyróżnienie w tym konkursie przełoży się na realne wsparcie dla Ośrodka Chirurgii Robotowej. Kto obecnie płaci za zabiegi wykonywane z wykorzystaniem da Vinci? NFZ, ale operacje robotowe wyceniane są przez Narodowy Fundusz Zdrowia tak samo, jak wykonywane metodą otwartą. Dlatego są dla szpitala deficytowe. Ośrodek utrzymywany jest więc z pozyskiwanych przez nas dodatkowych funduszy, takich jak granty naukowe, wspierają nas również sponsorzy, w tym Fundacja Polska Miedź. Opracowujemy obecnie nowe rozwiązanie systemowe w finansowaniu tych operacji. W porozumieniu z Ministerstwem Zdrowia złożyliśmy wniosek do Agencji Oceny Technologii Medycznych o finansowanie najczęstszych operacji robotowych. Liczymy na pozytywną opinię Agencji, co umożliwi refundacje ściśle określonych operacji z zastosowaniem robota. Jakie znaczenie dla pacjentów mają zabiegi wykonywane przy użyciu robota da Vinci? Operacje z zastosowaniem robota są bardziej precyzyjne. Krzywa uczenia się operacji tą metodą jest krótsza. Narzędzia robota różnią się od stosowanych w laparoskopii. Podstawowa różnica to tzw. ruch nadgarstka końcówki narzędzia, czyli w siedmiu płaszczyznach i w obrocie o 540 stopni. Ma to ogromne znaczenie szczególnie przy zakładaniu szwów. Tak więc wykonywanie ruchu jest przedłużeniem ruchów palców chirurga. Niezwykle istotny jest również fakt, że w czasie operacji w asyście robota, w przeciwieństwie do zabiegów laparoskopowych, operator wykonując manipulację ma wzrok skierowany w miejsce, gdzie powinny znajdować się jego dłonie. Chirurg w trakcie operacji nie stoi przy pacjencie, co jest bardzo wyczerpujące, tylko siedzi przy konsoli w dowolnej odległości i zdalnie steruje narzędziami wprowadzonymi do jamy brzusznej. Robot likwiduje drżenie ręki chirurga. Kolejna zaleta to skalowanie ruchów operatora, operacja jest więc bardzo delikatna. Operacje robotowe nie wymagają doświadczenia w konwencjonalnej laparoskopii. Zestaw narzędzi do operacji z użyciem robota wprowadza się do jamy brzusznej przez cięcia skóry długości od 1 do 2 cm. To w znacznym stopniu zmniejsza uraz operacyjny. Ponadto robot umożliwia niezwykle dokładne uwidocznienie i preparowanie tkanek nawet w trudno dostępnych okolicach ludzkiego ciała. W ten sposób utrata krwi jest minimalna, oznacza to także mniejsze ryzyko infekcji i zdecydowanie mniejszy ból po operacji. Pacjent może więc krócej przebywać w szpitalu i szybciej wraca do codziennych aktywności życiowych. Jakie są Pana zdaniem szanse, że metoda ta się w Polsce upowszechni? Środowisko chirurgiczne w Polsce w tej sprawie jest sceptyczne. Jednocześnie wielu zarządzających placówkami medycznymi zniechęca wysoka cena robota da Vinci. Jego zakup to wydatek dolarów. Zestaw narzędzi, które bezpiecznie wykorzystuje najwyżej do dziesięciu operacji to kolejne dolarów. Do tego dochodzą koszty sterylnych okryć robota (około 200 dolarów), a przede wszystkim koszt serwisu (ponad dolarów rocznie). Jestem jednak przekonany, że zrobiliśmy pierwszy krok i wkrótce powstaną w Polsce dwa lub trzy centra robotowe, a operacje robotowe staną się w naszym kraju standardem leczenia, oczywiście w ściśle określonych procedurach. Jakie zadania postawił Pan przed Ośrodkiem Chirurgii Robotowej? Głównym celem Ośrodka Chirurgii Robotowej jest wdrażanie i popularyzacja nowoczesnych operacji z zakresu chirurgii robotowej. Mam na myśli operacje nowotworów przewodu pokarmowego, takich jak rak jelita grubego i żołądka, operacje raka gruczołu krokowego i trzonu macicy, operację raka nerki. Kolejnym celem Ośrodka jest kontynuacja rozpoczętego w tym roku programu transplantologicznego, w którym używamy robota do małoinwazyjnego pobrania nerki od żywego dawcy. Chcemy również kontynuować rozpoczęty z powodzeniem w 2012 roku program chirurgii bariatrycznej, a mianowicie: Badanie odpowiedzi zapalnej, immunologicznej, angiogennej i hemostazy pacjentów operowanych z powodu raka jelita grubego z asystą robota oraz metodą klasyczną. Ponadto Ośrodek Chirurgii Robotowej pełni również rolę edukacyjno-szkoleniową. Obecnie Ośrodek odgrywa ogromną rolę w podnoszeniu kwalifikacji zawodowych zespołu chirurgicznego naszego szpitala poprzez kształcenie i współpracę z podobnymi placówkami w kraju i zagranicą. Mam nadzieje, że w przyszłości Ośrodek będzie mógł stać się centrum szkoleniowym chirurgii robotowej w naszym kraju. Po jakie innowacyjne rozwiązania powinna sięgnąć rodzima medycyna i jakie są realne szanse na ich wdrożenie? Postęp w medycynie jeszcze nigdy nie dokonywał się tak szybko jak obecnie. Wystarczy spojrzeć na nowoczesne urządzenia do badań obrazowych: Tomografy Komputerowe, Rezonans Magnetyczny czy PET. Podobnie nowoczesne technologie zmieniają oblicze innych dziedzin medycyny, w tym chirurgii. Niestety nie jesteśmy konkurencyjnym krajem, w którym możemy sami tworzyć takie innowacyjne ultranowoczesne urządzenia. Powstają one zwykle w Stanach Zjednoczonych, Zachodniej Europie lub Japonii, a koszt ich zakupu jest dostosowany do realiów tamtejszej służby zdrowia. Dla nas są to zwykle ceny bardzo wygórowane. Mimo to da Vinci trafił do Ośrodek Chirurgii Robotowej. Nasi pacjenci mają coraz większą wiedzę o nowych metodach terapii, coraz większą świadomość stosowanych w medycynie rozwiązań. Zrozumiałe, że chcą być leczeni według najnowszych światowych standardów. Jako lekarze czujemy się więc zobowiązani, aby naszym pacjentom zapewniać dostęp do najnowocześniejszych technologii. Dlatego operujemy robotem da Vinci, choć jest to metoda kosztowna. Jednak w ten sposób oferujemy naszym pacjentom ultranowoczesną metodę leczenia, a sami nabywamy nowych umiejętności, które będą procentować w przyszłości. Staramy się również wspierać polskie innowacyjne projekty, a nasze dotychczasowe doświadczania z robotem da Vinci wykorzystujemy współpracując z grupą zabrzańskich naukowców tworzących pierwszego polskiego robota chirurgicznego Robin Heart. Wiedza z zakresu jednej techniki operacyjnej i stosowanie jej przez całe życie jest już wykluczone. W dzisiejszych czasach chirurg musi być otwarty na nowe technologie i nieustannie się rozwijać, gdyż jest to zawód, w którym nauka nigdy się nie kończy.

19 luty 2013 Kapitał Dolnego Śląska 19 Dwie pracowite kadencje, również na rzecz innowacji Z drem hab. inż. Czesławem Szczegielniakiem, dotychczasowym Prezesem Zarządu Wrocławskiej Rady Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT o roli organizacji inżynierów i techników w inicjowaniu nowatorskich i innowacyjnych rozwiązań rozmawia Małgorzata Pawlaczek. Te dwie kadencje na stanowisku prezesa zarządu Wrocławskiej Rady Federacji Stowarzyszeń Naukowo-Technicznych NOT były w Pana odczuciu tak intensywne, jak wygląda to dla zewnętrznego obserwatora? Niewątpliwie chciałbym już nabrać dystansu do spraw, którymi faktycznie bardzo intensywnie zajmowałem się przez ostatnich osiem lat. Tak się jednak złożyło, że w nowym zarządzie będę pełnił funkcję wiceprezesa. Perspektywa kolejnych wyzwań i kontynuowania mojej dotychczasowej pracy, odtąd koordynowanej przez prezesa Tadeusza Nawracaja w gruncie rzeczy bardzo mnie cieszą. Ponadto czekają mnie również obowiązki związane z rolą delegata do Rady Krajowej FSNT-NOT. Może Pan, patrząc wstecz na te dwie minione kadencje wyznaczyć kamienie milowe, które miały ogromne znaczenie dla NOT? Mówimy raczej o długotrwałym procesie niż etapach. Sądzę, że wiele kwestii udało się wraz z ze wspaniałym zespołem ludzi rozwinąć i nadać im znaczenie, dzięki któremu wrocławski NOT został zauważony na arenie ogólnopolskiej i nie tylko. Dziś możemy liczyć na wsparcie władz lokalnych i środowiska akademickiego Wrocławia. Gdziekolwiek nie zwracam się z prośbą o pomoc lub z propozycją współpracy spotykam się z życzliwym przyjęciem. Kadencję rozpocząłem od poprawienia sytuacji ekonomicznej stowarzyszenia, tak by systematycznie zdobywać środki na realizację inicjatyw statutowych, ale też bieżącą działalność. Nie bez znaczenia dla podniesienia prestiżu organizacji była udana realizacja projektów finansowanych ze środków unijnych. Cieszy mnie szczególnie, że były to ważne dla lokalnej społeczności przedsięwzięcia, takie jak szkolenia zawodowe dla mieszkańców dolnośląskich wsi i małych miast, czy Wortal Transferu Wiedzy, który rozwijaliśmy wspólnie z Politechniką Wrocławską oraz Uniwersytetami Przyrodniczym i Ekonomicznym. Wortal znakomicie wpisuje się w temat tej edycji Kapitału Dolnego Śląska. Mówimy bowiem o komercjalizacji akademickich dokonań, co w efekcie doprowadzić ma do wdrożenia do gospodarki innowacyjnych rozwiązań. Jak duże jest zainteresowanie środowiska akademickiego i dolnośląskiego biznesu możliwościami współpracy? W wortalu mamy obecnie zarejestrowanych 460 pracowników naukowych z Uniwersytetów Ekonomicznego i Przyrodniczego, Politechniki Wrocławskiej, Akademii Medycznej, Akademii Wychowania Fizycznego, Wojskowego Instytutu Techniki Inżynieryjnej i jeszcze kilku innych wyższych uczelni. Współpracę nawiązało z nimi blisko 170 dolnośląskich przedsiębiorców. Ponieważ wortal stworzyliśmy na potrzeby Dolnego Śląska, więc stanowi to dla jego działalności pewne ograniczenie. Mówię o tym dlatego, że zainteresowanie możliwością podjęcia tego rodzaju kooperacji wyrażali przedsiębiorcy i naukowcy z całej Polski. Warto więc pomyśleć i o takiej ogólnopolskiej platformie. Póki co wortal stał się przyczynkiem do zrealizowania przez nas kolejnego projektu, mianowicie Inspiracje stażowe dla naukowców. Na czym polega ten projekt? System kształcenia kadr naukowych nie uwzględnia praktyk, a jeśli nawet, to w zdecydowanie niewystarczającym wymiarze godzin. Z mojego punktu widzenia, jako z jednej strony wykładowcy akademickiego, a z drugiej prezesa zarządu WRFSNT NOT, znającego realne potrzeby przemysłu, gospodarki młodzi naukowcy powinni mieć styczność z przedsiębiorcami i prowadzonymi przez nich firmami. Z naszego programu stażowego korzysta obecnie już 20 uczestników, zatrudnionych w małych i średnich firmach, które widzą potrzebę nawiązania kontaktu z naukowcem i wdrożenia proponowanych przez niego innowacji w swojej produkcji, produktach lub usługach. To jednak nie jedyne osiągnięcia NOT, z których jest Pan dumny? Sukcesem tych kilku lat mojej kadencji jest wysoki poziom Wrocławskich Dni Nauki i Techniki, organizowanych cyklicznie przez mój świetny zespół. Trochę żartobliwie chciałbym zauważyć, że ważne dla naszego regionu osoby, które prosimy o sprawowanie patronatu honorowego na ogół nie zwlekają z odpowiedzią. Skoro Prezydent Miasta Wrocławia oraz rektorzy Politechniki Wrocławskiej, Uniwersytetu Ekonomicznego oraz Uniwersytetu Przyrodniczego co roku przyjmują nasze zaproszenia, zdecydowanie świadczy to o wysokiej randze WDNiT. WDNiT to przede wszystkim jednak spotkania z nauką i techniką? Tak i przy tej okazji chciałbym podkreślić, jak bardzo cenię autorów wygłaszanych podczas Dni Nauki i Techniki referatów. Przedstawiają w nich wyniki swoich wieloletnich badań i dokonań, za ich sprawą to przedsięwzięcie rozszerzyło zakres oddziaływania, zdecydowanie podniosło swoją rangę. W roku 2011 gościliśmy Janusza Ptaka, sprawującego funkcję prezesa zarządu Stowarzyszenia Polskich Inżynierów we Francji, a także Witolda Staszewskiego, inżyniera pracującego w Nowym Jorku i specjalizującego się w zabezpieczeniach przeciwpożarowych w wysokich budynkach. Wizyta inżyniera Janusza Ptaka również zaowocowała, tym razem polsko-francuskim, współdziałaniem? Na początku roku 2012 wspólnie z inżynierami z Francji zorganizowaliśmy Europejskie Sympozjum, którego tematem przewodnim były aktualne problemy ochrony przed powodzią. Spotkania w ramach tej konferencji, w których uczestniczyli zaproszeni przez nas specjaliści z Polski, Czech, Rumunii, Austrii, Niemiec oraz Francji odbyły się w Paryżu i Orleanie. Zakończyliśmy już opracowywanie wniosków, które w formie monografii zostaną wydane za niespełna miesiąc. Sympozjum stało się inspiracją dla naszych kolegów z Wiednia, którzy zorganizowali takie spotkanie w dniach listopada. Gospodarzem była austriacka Krajowa Izba Gospodarcza, a w konferencji wzięli udział przedstawiciele środowiska politycznego, gospodarczego, akademickiego i inżynieryjnego z Polski i Austrii. Efektem tych rozmów jest ponadnarodowy projekt, na realizację którego wspólnie będziemy aplikować o środki unijne. Obydwa sympozja były dla Pana ważnym wydarzeniem? One były istotne dla mnie przede wszystkim ze względów zawodowych. Zajmuję się badaniami zjawisk powodziowych i przeciwpowodziowych, głównie w dorzeczu Odry, ale bardzo interesują mnie także podobne zdarzenia i sposoby zapobiegania im stosowane w Europie. Gdyby miał Pan podsumować swoją kadencję, co by Pan o niej powiedział? Wolę raczej myśleć o tym, że zostawiam NOT w świetnej kondycji i jestem przekonany, że mój następca, prezes Tadeusz Nawracaj będzie umiejętnie kontynuował dzieło, które jest efektem wytężonej pracy bardzo wielu ludzi. Co ważniejsze nie tylko tych młodych ciałem, ale też duchem, jak choćby niezastąpiony, wciąż pełen pasji profesor Kazimierz Banyś. Nasza Komisja Seniorów jest o wiele obszerniejsza, składa się z ludzi, którzy po II wojnie odbudowywali gospodarkę Dolnego Śląska. Dlatego zachęcam wszystkich, którym marzy się długowieczność do angażowania się w działalność na rzecz NOT. Poleca Pan w tym zakresie szczególnie któreś z licznych przedsięwzięć NOT? Choćby wciąż rozwijany konkurs na najlepsze rozwiązania w dziedzinie techniki. Dodam, że organizowany od ponad 30 lat Konkurs Mistrza Techniki, który dotąd zastrzeżony był dla młodych innowatorów z Dolnego Śląska doczekał się naśladowców zainteresowanych zorganizowaniem podobnej inicjatywy, ale w skali ogólnopolskiej.

20 20 Kapitał Dolnego Śląska Przemyślane inwestycje to lepsze miejsce do życia Z Burmistrzem Miasta Oława Franciszkiem Październikiem o samorządach w czasach kryzysu oraz korzyściach ze współdziałania z prywatnymi i publicznymi partnerami rozmawia Małgorzata Pawlaczek. luty 2013 Jak wypada podsumowanie ubiegłego roku w gospodarce miasta Oława? Korzystnie, a 2012 oceniam jako dobry rok dla gospodarki. Żadna z większych oławskich firm nie została zlikwidowana, nie było grupowych zwolnień. Bezrobocie kształtuje się na poziomie 9 proc. W porównaniu z całym województwem dolnośląskim wypadamy więc pod tym względem dobrze. Nie mieliśmy również żadnych problemów z regulowaniem podatku dochodowego przez oławskie przedsiębiorstwa. Podobnie z obciążeniami fiskalnymi od firm i osób fizycznych za użytkowane grunty. Podziela Pan obawy analityków, którzy uprzedzają, że rok 2013 będzie dla gospodarki trudny? Jak dotąd ich przewidywania na lata się nie sprawdziły. A nawet jeśli w tym roku te katastrofalne prognozy okażą się słuszne, to przecież nie można siedzieć bezczynnie i czekać na kryzys. W Oławie obecnie trzech deweloperów buduje domy, w sumie powstaje sześć budynków wielorodzinnych. Oczywiście sprzedaż nieruchomości w porównaniu z jej poziomem sprzed 2-3 lat spadła, ale jeśli inwestorzy mają zyski z tego rodzaju przedsięwzięć, to znaczy, że bardzo źle też nie jest. Skoro rozmawiamy o inwestycjach, jakie udało się zrealizować, a jakie zaplanowano na rok 2013? Najważniejszą ukończoną inwestycją jest oczywiście basen, który oddaliśmy do użytku w grudniu ubiegłego roku. We wtorek, 5 lutego, padł pierwszy rekord frekwencji. Przez 12 godzin skorzystały z niego 694 osoby. Budowa pływalni kosztowała 26 mln 600 zł, z czego 3 mln otrzymaliśmy na ten cel z Ministerstwa Sportu. Rozpoczęliśmy również modernizację Centrum Współpracy Europejskiej. Mieszkańcy zyskają salę widowiskową na 400 osób, dwa studia nagrań, dwie sale konferencyjne, będzie również miejsce na ekspozycję prac plastycznych. Koszt tej inwestycji zamknie się w 11 mln zł, a jej zakończenie zaplanowane jest na kwiecień przyszłego roku. Ważnymi projektami, na które pozyskaliśmy fundusze z Regionalnego Programu Operacyjnego są budowa przyrodniczej ścieżki edukacyjnej na terenie Parku Miejskiego i wyposażenie miasta w dodatkowych 16 kamer do monitoringu. Można sparafrazować hasło Polska w budowie w odniesieniu do Oławy, ponieważ w mieście również się pod tym względem wiele dzieje, nie tylko z inicjatywy Urzędu Miejskiego? Realizowane są także inwestycje zewnętrzne. Obecnie powstaje kolejny obiekt handlowy o powierzchni około 2,5 tys. metrów kwadratowych. Plany inwestycyjne wobec Oławy ma także McDolnad`s Polska. Te handlowe przedsięwzięcia w Oławie spotykają się chyba z częstą krytyką? Spotykam się oczywiście z opiniami, że w ramach tych inwestycji w Oławie lokuje się tylko handel. Ale przecież również takie obiekty zapewniają zatrudnienie, a nowe miejsca pracy oznaczają podatki i pobudzanie gospodarki. Przez te trzy kadencje, kiedy pełnię funkcję burmistrza, powstało w sumie 15 tys. metrów kwadratowych powierzchni handlowej i 100 tys. metrów kwadratowych powierzchni produkcyjnej. Właściwe proporcje, z korzyścią dla miasta, są więc zachowane. W naszych wcześniejszych rozmowach zawsze podkreślał Pan znaczenie partnerstwa publiczno-prywatnego dla rozwoju samorządów, jeszcze zanim weszła w życie stosowna ustawa. Jak dziś ocenia Pan kooperację między miastem a przedsiębiorcami, realizowaną właśnie w oparciu o te przepisy? Instrumenty tego rodzaju na ogół nie są kompletne, bo powstają w oparciu o teoretyczne założenia, ale na podstawie doświadczeń można je przecież modyfikować, doskonalić. Współpraca samorządów z przedsiębiorcami nacechowana jest nieufnością. W moim przekonaniu trzeba czasu, kilku wspólnie zrealizowanych inwestycji, by ten klimat dla partnerstwa publicznego-prywatnego był naprawdę dobry. W Anglii ten system funkcjonuje znakomicie. Jesteśmy jednym z nielicznych samorządów, który z takich możliwości korzysta. Obecnie w ramach partnerstwa publiczno-prywatnego rozstrzygnęliśmy kolejny przetarg i podpisaliśmy umowę na budowę budynku socjalnego z 34 mieszkaniami. W czerwcu ruszą prace. Stawia Pan na współpracę, poszukiwanie partnerów do wielu przedsięwzięć? To działanie sprawnego menedżera, a nie samorządowca. Niektórych, niezbędnych z punktu widzenia interesów miasta inwestycji nasz budżet nie podźwignie. Skoro jest możliwość zawarcia porozumienia i kooperacji z korzyścią dla partnerów z sektora prywatnego lub innych samorządów, to należy współdziałać. W roku 1997 zainicjowaliśmy rozmowy z sąsiednimi gminami w sprawie budowy wspólnej instalacji do przetwarzania odpadów wielu. Pięć samorządów zrzeszyło się w Ekologicznym Związku Gospodarki Odpadami Komunalnymi EKOGOK i wspólnie ze Związkiem Międzygminnym Ślęza-Oława oraz Gminą Jelcz-Laskowice powołaliśmy do życia Zakład Gospodarowania Odpadami Sp. z o.o., w którym każde z tych zrzeszeń ma udziały. Związek Ślęza-Oława będzie prowadził gospodarkę odpadami w imieniu dziewięciu samorządów. Uważamy, że przy takiej organizacji koszty będą o wiele niższe. Instalacja zagospodarowania odpadów we wsi Gać jest w tym roku modernizowana? Tak, a oprócz tego do końca 2014 roku powstać powinno nowe składowisko śmieci i linia sortownicza. Docelowo chcemy z odpadów biologicznych odzyskiwać energię. To bardzo poważne plany, podnoszące jakość życia mieszkańców. Kierujemy się przekonaniem, że mieszkańcom miasta w pierwszej kolejności trzeba zagwarantować zatrudnienie i dach nad głową. Są szkoły i przedszkola, kończymy budowę kanalizacji i sieci wodociągowej. Ważna jest również oferta rekreacyjna, więc zmodernizowaliśmy obiekty sportowe, a obecnie remontujemy Centrum Współpracy Europejskiej. Oddaliśmy do użytku nowy basen, w planach jest również rewitalizacja Parku Miejskiego, której pierwszym etapem jest budowa wspomnianej ścieżki przyrodniczej i edukacyjnej. Nie będziemy stawiać teatru i opery, bo do Wrocławia jest wystarczająco blisko, ale intensywnie pracujemy nad możliwością rozpoczęcia budowy obwodnicy, a z bliższych planów również, wspólnie ze Starostwem Powiatowym w Oławie, zespołu szkolno-przedszkolnego dla dzieci niepełnosprawnych. Mamy zmodernizowany ratusz, a w nim jedną z najpiękniejszych na Dolnym Śląsku bibliotek. Oława staje się coraz lepszym miejscem do życia, czego dowodem jest to że powoli, ale systematycznie przybywa nam mieszkańców.