PRELUDIUM WIELKIEGO POSTU

Transkrypt

1 Pismo Parafii p.w. NMP z Lourdes w Krakowie nr 3 (23) marzec 2004 r. PRELUDIUM WIELKIEGO POSTU W tym numerze naszego pisma znajdziemy: Plan rekolekcji dla dorosłych... 2 Plan rekolekcji dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjów... 2 Nabożeństwa wielkopostne... 2 Sprawozdanie Ks. Proboszcza.. 3 Grupy działające w parafii, spotkania formacyjne... 5 Kolędowanie we Frankfurcie... 6 Z listów do redakcji... 7 Informacje parafialne Kalendarium duszpasterskie... 8 Czytajmy prasę katolicką Charakterystycznym wyznacznikiem Wielkiego Postu, który rozpoczęliśmy są rekolekcje. Umiejscowienie ich w czasie nie jest obojętne. Można znaleźć wiele argumentów za przeżywaniem rekolekcji w bezpośrednim przygotowaniu do Wielkiego Tygodnia. Znajdą się również argumenty, by rekolekcje odprawić w środku Wielkiego Postu. W naszej parafii jednak będziemy przeżywać je na samym początku. Dla wielu osób może to być szokujące. Już samo wejście w czas Wielkiego Postu przez Środę Popielcową może być wstrząsem. Rekolekcje jednak wydają się gwałtownym wtargnięciem w czas przygotowań do Wielkanocy. Nie tak dawno przecież śpiewaliśmy kolędy. Niektórzy jeszcze nie zdążyli rozebrać choinek, wokoło śnieżnobożonarodzeniowa atmosfera, karnawał, zabawy, a tu nagle mocne uderzenie: wielkopostne rekolekcje. Wcześniej, w Środę Popielcową, na ubrokatowane często włosy, posypał się szary, miałki popiół znak pokuty i nawrócenia. Jakie argumenty przemawiają za tym, by czas Wielkiego Postu rozpocząć rekolekcjami. Posłużę się tu porównaniami ze świata muzyki. Pod względem akustycznym, tym co nadaje barwę dźwiękowi jest jego charakterystyczny początek. Gdyby na przykład w programie komputerowym odciąć dźwiękowi fortepianu sam jego początek, okaże się, że zabrzmi bardzo podobnie do fletu. Rzecz percepcyjnie przedziwna, gdyż wychodzi na to, że ulegamy pewnemu złudzeniu, sugestii. Słysząc zdarzenie akustyczne jesteśmy przekonani, że cały czas brzmi dźwięk fortepianu, zarówno na początku jak i w czasie trwania dźwięku. Tymczasem bez początku, dźwięk fortepianu barwą przypomina flet. Barwa fletu znowu zbliżona jest do, idealnego z punktu widzenia fizycznego kształtu dźwięku, to jest do sinusa. Cóż, dla muzyka czysty sinus nie brzmi zbyt atrakcyjnie. Jest prosty i jakby pusty w środku. Podobnie jest w przeżywaniu czasu (sam dźwięk jest przecież procesem, a więc staje się w czasie). Początek jakiegoś czasu, w tym wypadku Wielkiego Postu jest bardzo ważny, bo to on nadaje barwę wszystkim jego tygodniom. Bez dobrego i charakterystycznego początku, czas ten może się wiele nie wyróżniać spośród innych dni i być po prostu takim samym jak inne: zwykłym, prostym, szarym, nieciekawym. Ważne jest więc, by pobudzić ten czas do drgania, ważne, by przez ten czas trwała charakterystyczna barwa zainicjowana rekolekcjami wielkopostnymi, czyli obfitością przeżyć związanych z docieraniem do głębin naszej wiary. W muzyce istnieje też coś takiego, jak cykl polifoniczny. Składają się na niego, na przykład, preludium i fuga, lub toccata i fuga. Preludium ma swoja rolę do spełnienia, fuga zaś swoją. Pierwsza część cyklu jest nie tyle wprowadzeniem, co tworzy swoistego rodzaju podciśnienie. To tak, jak miech w organach zanim zacznie być użytecznym, musi najpierw sprężyć powietrze. Dopiero wtedy może dobrze spełnić swoje zadanie. W cyklu polifonicznym zasadnicza jednak akcja rozgrywa się w fudze, która oparta jest na ścisłych kontrapunktycznych zasadach i ogólnie mówiąc składa się z tematu (lub tematów), kontrapunktów i łączników. Podobnie jest z rekolekcjami i całą konstrukcją Wielkiego Postu. Rekolekcje rozpoczynające Wielki Post nie tylko weń wprowadzają, ale powinny w nas wytworzyć szczególny stan pełnego napięcia oczekiwania. Zda-

2 2 Z życia Parafii p.w. Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Krakowie nr 3 (23) 2004 r. rzenia z rekolekcji powinny wytworzyć właściwą atmosferę do przeżywania tematów Wielkiego Postu jakimi są: pokuta, sakrament chrztu i męka Pańska. Tym tematom towarzyszą niemal ścisłe kontrapunkty: nabożeństw pokutnych, spowiedzi, Gorzkich Żali, Drogi Krzyżowej oraz łączniki w postaci różnych liturgicznych wspomnień, uroczystości. Nie przeżyjemy zatem dobrze czasu Wielkiego Postu, nie rozegra się on w nas w pełni, jeżeli nie rozbrzmi w nas preludium, toccata czy fantazja rekolekcyjnych nauk. Ks. Wojciech Kałamarz PARAFIALNE REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE DLA DOROSŁYCH NIEDZIELA 29 LUTEGO 2004 ROKU godz. 6.30, 8.00, 9.30, 11.00, 12.30, 15.00, i 18.30: Msza św. niedzielna z nauką na rozpoczęcie rekolekcji PONIEDZIAŁEK 1 MARCA 2004 ROKU godz. 7.00, 9.00, i 18.30: Msza św. z nauką rekolekcyjną WTOREK 2 MARCA 2004 ROKU w godz i : sprawowanie sakramentu pokuty godz. 7.00, 9.00, i 18.30: Msza św. z nauką rekolekcyjną ŚRODA 3 MARCA 2004 ROKU godz. 7.00, 9.00, i 18.30: Msza św. z nauką na zakończenie rekolekcji REKOLEKCJE PROWADZI: Ks. Marcin Stasiowski CM REKOLEKCJE WIELKOPOSTNE DLA UCZNIÓW SZKÓŁ PODSTAWOWYCH I GIMNAZJÓW ZNAJDUJĄCYCH SIĘ NA TERENIE NASZEJ PARAFII (Zespołu Szkół Ogólnokształcących Integracyjnych nr 1 i Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 51) NIEDZIELA 21 MARCA 2004 ROKU: godz : Msza św. z nauką na rozpoczęcie rekolekcji PONIEDZIAŁEK 22 MARCA 2004 ROKU: godz : spotkanie dla klas I, II i III godz : spotkanie dla klas IV, V i VI godz : spotkanie dla klas gimnazjalnych (dla uczniów Zespołu Szkół Ogólnokształcących Integracyjnych nr 1) WTOREK 23 MARCA 2004 ROKU: godz : nabożeństwo dla klas I, II i III i spowiedź św. dla kl. III godz : nabożeństwo pokutne i spowiedź św. dla klas IV, V i VI godz : nabożeństwo i spowiedź św. dla klas gimnazjalnych (dla uczniów Zespołu Szkół Ogólnokształcących Integracyjnych nr 1) ŚRODA 24 MARCA 2004 ROKU: godz : spotkanie dla klas I, II i III godz : spotkanie dla klas IV, V i VI godz : spotkanie dla klas gimnazjalnych (zakończenie spotkań przedpołudniowych uczniów Zespołu Szkół Ogólnokształcących Integracyjnych nr 1) CZWARTEK 25 MARCA 2004 ROKU (UROCZYSTOŚĆ ZWIASTOWANIA PAŃSKIEGO): godz : spotkanie dla klas I, II i III godz : spotkanie dla klas IV i V godz : spotkanie dla klas VI oraz gimnazjalnych (dla uczniów Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 51) godz : Msza św. świąteczna dla wszystkich PIĄTEK 26 MARCA 2004 ROKU: godz : spotkanie dla klas I, II i III godz : spotkanie dla klas IV i V godz : spotkanie dla klas VI oraz gimnazjalnych (dla uczniów Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 51) godz : Droga Krzyżowa dla wszystkich SOBOTA 27 MARCA 2004 ROKU: godz : nabożeństwo dla klas I, II i III i spowiedź św. dla kl. III godz : nabożeństwo pokutne i spowiedź św. dla klas IV iv godz : nabożeństwo pokutne i spowiedź św. dla klas VI oraz gimnazjalnych (zakończenie spotkań przedpołudniowych dla uczniów Zespołu Szkół Ogólnokształcących nr 51) NIEDZIELA 28 MARCA 2004 ROKU: godz : Msza św. z nauką na zakończenie rekolekcji REKOLEKCJE PROWADZĄ: Ks. Janusz Oćwieja CM i Ks. Jacek Kuziel CM NAB OŻEŃSTW O DROG I K RZYŻOWEJ w k aż dy p iąte k Wie lk ie go Po s tu o godz (dla dz ie ci), (dla do ros łych) i (dla s tude n tó w i m ło dz ie ż y s z kół ś rednich). NAB OŻEŃSTW O GORZK ICH ŻAL I w każ d ą n ie dz ie lę W ie lkie go Po s tu o godz (z kaz anie m pas y jnym ).

3 Z życia Parafii p.w. Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Krakowie nr 3 (23) 2004 r. 3 SPRAWOZDANIE KSIĘDZA PROBOSZCZA W wielu parafiach przyjął się zwyczaj, że na zakończenie roku proboszcz przedstawia w skrócie dane liczbowe dotyczące życia parafii w minionym okresie, a po zakończeniu kolędy dzieli się w kazaniu refleksjami duszpasterzy z odbytej wizyty w domach. Świadomie odstąpiłem od tego zwyczaju, decydując się na krótkie sprawozdanie w formie pisemnej. Mam nadzieję, że stanie się ono zachętą do refleksji, szerszej dyskusji i braterskiego dialogu, dla dobra całej wspólnoty parafialnej. I. Parafia w statystykach (rok 2003 w porównaniu z rokiem 2002) Liczba mieszkańców ok * Liczba katolików ok Chrzest św. 110** 108** Bierzmowanie Pierwsza Komunia św Liczba rozdanych Komunii św. Sakrament chorych 317*** 413*** Sakrament małżeństwa Zmarli parafianie * Do liczby parafian należy dodać studentów mieszkają cych w akademikach i na stancjach. ** W tym 2 osoby powyżej 14 roku życia. *** Podane liczby nie obejmują chorych przyjmujących ten sakrament w pobliskich szpitalach. Tyle mówią liczby. Oczywiście, statystyka nie oddaje nigdy pełnego obrazu, jednak pokazuje w jakiejś mierze, jakie procesy dotykają parafii. Niewątpliwie nasza parafia się starzeje! Świadczy o tym nie tylko większa liczba pogrzebów w stosunku do chrztów czy ślubów. Trzeba pamiętać, że np. rokrocznie ponad jedna trzecia dzieci, które przystępują do Pierwszej Komunii św., pochodzi spoza parafii uczęszczają jedynie do szkół, które znajdują się na naszym terenie (dotyczy to także bierzmowanych). Stąd nie może dziwić mała liczba dzieci i młodzieży uczestniczących w nabożeństwach w naszym kościele czy też stosunkowo małe grono ministrantów (do przeszłości należy już, niestety, trzystuosobowe grono ministrantów i lektorów). Sytuację ratują studenci, których w parafii nie brakuje, ale nasz kościół jest dla nich najczęściej przystankiem, niewielu z nich po ukończeniu studiów pozostaje w parafii. Ten proces starzenia się będzie się z pewnością pogłębiał. Z roku na rok podczas kolędy obserwujemy, jak pustoszeją bądź idą pod najem (przeważnie dla studentów) kolejne mieszkania, jak niektóre bloki zmieniają się powoli w akademiki. Ta sytuacja sprawia, że nie jesteśmy w stanie określić, ilu mieszkańców liczy tak naprawdę nasza parafia. Niezmiernie cieszy duża liczba osób przystępujących często do Komunii św., w tym także osób młodych. To na pewno dobrze świadczy o świadomości religijnej i wierze naszych parafian. Komunia św. nie jest przecież nagrodą za dobre sprawowanie, ale spotkaniem z żywym Chrystusem, który stale pragnie nas umacniać, dodawać otuchy, prowadzić drogą świętości, wyzwalać siły tak potrzebne do czynienia dobra. Cieszy także duża liczba osób przyjmujących sakrament chorych. To także świadczy o głębszej świadomości religijnej, skoro sakrament chorych przestał być postrzegany jako ostatnie namaszczenie. Co prawda zdarzają się jeszcze przypadki wzywania kapłana z ostatnią posługą do osoby umierającej czy nawet zmarłej (nie chodzi mi przy tym o sytuacje nagłego odejścia z tego świata), należą one jednak do rzadkości. Bardzo wiele osób chorych i w podeszłym wieku przystępuje do tego sakramentu w dniu Najświętszej Maryi Panny z Lourdes, który jest obchodzony jako Światowy Dzień Chorego. W tym roku np. sakrament ten przyjęło około 400 osób. II. Wizyta duszpasterska 2003/2004 Podczas tegorocznej wizyty duszpasterskiej kapłani odwiedzili rodzin i osób samotnych (w ubiegłym roku rodziny i osoby samotne). Bardzo serdecznie dziękuję wszystkim za życzliwe przyjęcie, otwartość, dialog, zainteresowanie życiem parafii, konstruktywne uwagi i za ofiary przeznaczone na utrzymanie seminarium Księży Misjonarzy. Wizyta duszpasterska stwarza niepowtarzalną okazję do nawiązania osobistych kontaktów, pozwala duszpasterzom lepiej poznać codzienne bolączki wiernych, właściwiej określić wyzwania, przed jakimi staje parafia. Niejednokrotnie sami parafianie podsuwają konkretne rozwiązania określonych problemów. Jestem wdzięczny tak za liczne pochwały pod naszym adresem, jak i za uwagi krytyczne czy obserwacje, które odbieram jako wyraz troski o dobro wspólne, jakim jest parafia. Jednocześnie pragnę pokrótce przedstawić najważniejsze uwagi dotyczące naszej wspólnoty parafialnej. Z konieczności pominę te głosy, które bądź nie odnoszą się do teraźniejszości, bądź podejmują kwestie o charakterze incydentalnym. Sprawy, które wydają się oczywiste, pozostawię bez komentarza. Ponieważ trudno przedstawić poruszane problemy w jakimś kluczu, z góry przepraszam za niewielki chaos. W naszym kościele przyjął się fatalny zwyczaj: siadający w ławkach zajmują miejsca z brzegu i nie przesuwają się, by zrobić miejsce dla innych. Dotyczy to tak początku Mszy św., jak i momentu po przyjęciu Komunii św. Cóż, wypada tylko zaapelować, by w imię miłości bliźniego pomyśleć czasem też o innych uczestnikach liturgii! Osoby, które korzystają ze składanych krzeseł, proszone są o ich złożenie na czas procesji do Komunii św. Niektórzy księża bardzo cicho mówią, w ogóle nie można ich zrozumieć. Lektorzy powinni czytać wolno, głośno i wyraźnie! Ministranci nie uczestniczą czynnie we Mszy św., nie śpiewają, nie odpowiadają. Czasem wręcz przeszkadzają w skupieniu, rozmawiając lub śmiejąc się podczas nabożeństw! Osobom modlącym się w Kaplicy Pojednania bardzo przeszkadzają głośne rozmowy w zakrystii. W pełni zgadzam się z tą uwagą!!! Czy nie można by organizować specjalnej Mszy św. dla rodzin obchodzących jubileusz małżeństwa w danym roku? Bardzo trafna propozycja, całym sercem jestem za! Taką specjalną Mszę św. będziemy celebrować w święto Świętej Ro-

4 4 Z życia Parafii p.w. Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Krakowie nr 3 (23) 2004 r. dziny, przypadające w pierwszą niedzielę po Bożym Narodzeniu, zapraszając na nią małżonków wraz z rodzinami. W naszej parafii powinno powstać Koło Biblijne. W parafii jest bardzo wiele propozycji dla studentów, natomiast dla dorosłych jedynie Akcja Katolicka i jej pielgrzymki. Nie do końca jest to uwaga słuszna. W naszej parafii od lat istnieje bardzo wiele grup duszpasterskich, co nie oznacza, oczywiście, że nie mogłyby powstać nowe, ale inicjatywa w tym względzie nie należy jedynie do duszpasterzy! Ostatnio to właśnie od parafian wypłynęła inicjatywa powołania Koła Biblijnego. Czy w parafii są jakieś ruchy młodzieżowe poza oazą? Czy istnieje jakaś alternatywa dla młodzieży nie studiującej? Gdy chodzi o starszą młodzież, zachęcamy do włączenia się w wielopłaszczyznową działalność Duszpasterstwa Akademickiego. Co do młodszych, to rzeczywiście poza Ruchem Światło-Życie (oazą), Liturgiczną Służbą Ołtarza, przygotowaniem do sakramentu bierzmowania, Chórem Mariańskim, w którym śpiewa wielu młodych ludzi, i ośrodkiem U Siemachy nie istnieje w parafii żadna inna grupa formacyjna. Niestety, w zdecydowanej większości nasza młodzież uczęszcza do szkół poza parafią, co nie ułatwia nawiązania bliższych kontaktów. Ale może w najbliższym czasie uda się temu jakoś zaradzić... Przy Klubie Parafialnym w Domu Katolickim powinna działać czytelnia. Czy nie można by powrócić do starej formy rozdawania Komunii św. w nawach kościoła? Przed kilku laty wprowadzono w naszej parafii nową formę przystępowania do Komunii św. Odpowiada ona najnowszym przepisom liturgicznym, które zalecają procesjonalne przystępowanie do Komunii św. Nie chodzi przy tym jedynie o ścisłe trzymanie się litery prawa. Tak gwoli prawdy, nasz kościół jest za mały w stosunku do liczby uczestniczących w niedzielnej liturgii, co sprawia, że każdy sposób rozdawania Komunii św. ma swoje plusy i minusy. Wydaje się jednak, że przystępowanie do Komunii św. w procesji pozwala na bardziej godne przyjęcie Chrystusa. Wtedy, gdy rzeczywiście jest bardzo wielki ścisk, można powracać do poprzedniego sposobu przyjmowania Komunii św. w nawach kościoła. Osoby starsze bardzo prosimy o zajmowanie miejsc bliżej ołtarza, co ułatwi im z pewnością godne przystępowanie do sakramentu. W wąskim przejściu z kościoła na chór stale brakuje światła. Niestety, jak wszyscy wiedzą, kradzieże dotykają także kościołów. W tym wąskim przejściu ktoś notorycznie wykręca żarówki, nie mówiąc już o pojawiających się tam graffiti! Ale spróbujemy jakoś rozwiązać ten problem. Czy nie można by wcześniej otwierać kościoła po sprzątaniu? Postaramy się, by kościół był otwierany najszybciej, jak tylko będzie to możliwe. Czy przed kościołem wokół placyku nie można by zainstalować ławek? Propozycja godna zastanowienia, aczkolwiek doświadczenie pobliskiego parku św. Wincentego uczy, że ławki te byłyby pewnie okupowane w pierwszym rzędzie przez miłośników wysokoprocentowych napojów. Jeżeli zaś miałyby służyć spóźnialskim, to jestem zdecydowanie przeciw! Dlaczego przeniesiono szopkę z kościoła do Kaplicy Pojednania? Zadecydowały o tym względy czysto praktyczne: szopka zajmowała w kościele zbyt dużo miejsca, utrudniała np. przystępowanie do Komunii św. W Kaplicy Pojednania jest zdecydowanie więcej miejsca, także dla wyeksponowania szopki. Dlaczego przy ołtarzu palą się cztery świece? Czy nie powinno być trzech świec, symbolizujących Trzy Osoby Boskie? Przepisy liturgiczne precyzują: Na ołtarzu lub obok niego na czas każdej celebracji stawia się przynajmniej dwa świeczniki z zapalonymi świecami; może ich być więcej: cztery lub sześć, zwłaszcza w niedzielę albo obowiązujące święto lub, gdy celebruje biskup diecezjalny, siedem. Jak już zaznaczyłem, nie są to wszystkie głosy z tegorocznej kolędy, dotyczące kościoła i duszpasterstwa. Stosowne uwagi przekazałem już m.in. Duszpasterzowi Akademickiemu i Panu Organiście. Zdaję sobie sprawę, że nigdy nie uda się wszystkich zadowolić, niemniej cały szereg obserwacji jest godny nie tylko zastanowienia, ale wręcz podjęcia konkretnych działań. Bardzo się cieszę, że także nasza gazeta parafialna stała się w ostatnim czasie miejscem szerszego dialogu i serdecznie zachęcam, by ten dialog nie ustawał. Dla ułatwienia kontaktu z parafią i redakcją podaję adres poczty elektronicznej: lourdes_cm@interia.pl. III. Wyzwania duszpasterskie Zatytułowałem tę część sprawozdania wyzwania duszpasterskie i chciałbym w świetle pokolędowych uwag i obserwacji przedstawić krótko najważniejsze zadania, przed jakimi staje w najbliższym czasie nasza parafia: 1. Reaktywowanie Duszpasterskiej Rady Parafialnej. Bardzo bym chciał, by pierwsze spotkanie reaktywowanej Rady Parafialnej odbyło się w Wielkim Poście. Mam nadzieję, że Rada stanie się miejscem rodzenia się nowych inicjatyw, które ożywią naszą wspólnotę, tak byśmy lepiej potrafili sprostać nowym wyzwaniom. 2. Większe zaangażowanie wiernych w liturgii. Zachęcam osoby czujące się na siłach do czynnego włączenia się w liturgię poprzez czytanie Słowa Bożego i modlitwy wiernych. W naszym kościele przyjął się, niestety, niedobry zwyczaj klerykalizowania liturgii, który próbujemy przyznajmy to z małą skutecznością zmieniać. Tymczasem przepisy liturgiczne wyraźnie podkreślają, że do zadań celebransa nie należy odczytywanie lekcji. Powinien to czynić ustanowiony lektor, a w przypadku jego nieobecności "do wykonywania czytań z Pisma świętego winny być upoważnione inne osoby świeckie, nadające się do pełnienia tej funkcji i starannie przygotowane". Ten udział świeckich, płynący z godności królewskiego kapłaństwa, ma ożywiać ich miłość do Biblii. Powyższe wskazanie tym bardziej dotyczy modlitwy wiernych zresztą samo określenie modlitwa wiernych jasno precyzuje, kto powinien odczytywać poszczególne wezwania modlitewne. 3. Pomoc psychologiczna i prawna. Nowa rzeczywistość, w jakiej przyszło nam żyć, stawia całkiem inne wyzwania. Bardzo wielu ludzi nie potrafi odnaleźć się w tym nowym świecie, przy czym często nie stać ich po prostu na profesjonalną pomoc. Myślę o problemach małżeńskich, uzależnieniach, bezrobociu itp. Przy wielu parafiach istnieją różnego rodzaju poradnie specjalistyczne, do których w razie potrzeby odsyłamy zainteresowanych. Jest oczywiste, że nie w każdej parafii musi istnieć każdy rodzaj poradnictwa, niemniej byłoby rzeczą nader pożądaną, gdyby i u nas mogły znaleźć pomoc osoby potrzebujące wsparcia psychologa czy prawnika. Gdyby znalazł się jakiś profesjonalista, gotowy poświęcić choćby jedną godzinę w miesiącu, bardzo proszę o kontakt! Przy okazji pragnę dodać, że dzieci i młodzież, potrzebujące szczególnego wsparcia i opieki, można kierować do ośrodka U Siemachy, działającego codziennie w Domu Katolickim.

5 Z życia Parafii p.w. Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Krakowie nr 3 (23) 2004 r Stowarzyszenie Miłosierdzia. Od lat nasza parafia rozwija zakrojoną na szeroką skalę działalność charytatywną (na łamach naszej gazety wielokrotnie o tym informowaliśmy). Dzięki materialnemu wsparciu wiernych możemy pomagać bardzo wielu ludziom. Potrzeba jednak nowych wolontariuszy, którzy zechcieliby poświęcić odrobinę swojego czasu na czynne zaangażowanie się w działalność Stowarzyszenia. IV. Planowane prace remontowe Pragnę również pokrótce przedstawić planowane prace przy naszym kościele. Mieszczą się tu zarówno działania konieczne i pilne, jak i takie, które w dalszej perspektywie mogłyby służyć lepszej organizacji duszpasterstwa. 1. Tabernakulum. Tabernakulum w ołtarzu głównym wymaga gruntownego odczyszczenia i pokrycia warstwą złota i srebra. Chcielibyśmy wykonać te prace przed Wielkim Czwartkiem. 2. Mur przyziemny wokół kościoła. W minionych latach odnowiono fasadę i elewację kościoła, pozostał do ukończenia mur przyziemny, który jest popękany i niszczeje. Dlatego w najbliższym czasie mur zostanie odczyszczony i obłożony płytami z piaskowca. Przy okazji w wejściu głównym zostaną wstawione poręcze, umożliwiające osobom starszym wejście do kościoła, oraz wybudowany zostanie podjazd dla wózków inwalidzkich od strony Kaplicy Pojednania. Rozpoczęcie tych prac przewidujemy na wiosnę. 3. Malowanie kościoła. Wnętrze naszego kościoła pozostawia wiele do życzenia, niestety, brud dotyka także świątyni! Trzeba zatem już dziś myśleć o odświeżeniu ścian kościoła. 4. Konserwacja pięciu zabytkowych witraży w absydzie kościoła. Na skutek działania czynników atmosferycznych witraże te nie są w najlepszym stanie. W niedalekiej przyszłości należałoby zatem podjąć się ich renowacji, zwłaszcza że należą one do dziedzictwa artystycznego (wpisane są do katalogu zabytków). 5. Nowe konfesjonały. Przed kilku laty przeniesiono konfesjonały z kościoła do Kaplicy Pojednania. Doświadczenie tych lat pokazało, że była to decyzja słuszna. Sam doskonale pamiętam, że spowiadanie w kościele było ogromnie uciążliwe, przede wszystkim ze względu na nagłośnienie i grę organów, natomiast spowiedź w Kaplicy Pojednania stwarza odpowiedni klimat wyciszenia i skupienia. Wydaje się, że rzeczą ze wszech miar pożądaną byłoby jednak zapewnienie większej intymności podczas przystępowania do sakramentu pojednania, a zarazem ułatwienie spowiedzi osobom niedosłyszącym, których w naszej parafii nie brakuje. Z pewnością dobrze służyłyby temu celowi konfesjonały zamykane i szczelne akustycznie, stwarzające także odpowiednie warunki do bardziej otwartego dialogu penitenta z kapłanem. Ta inwestycja pozostaje jednak na razie w sferze marzeń! 6. Pomnik św. Wincentego a Paulo. Podjęte prace nad budową pomnika św. Wincentego musimy, niestety, wstrzymać ze względu na trudności ekonomiczne, które dotykają wszystkich. Chyba że znajdzie się jakiś strategiczny sponsor, np. zza oceanu!? 7. Okna na plebani. W najbliższym czasie musimy wymienić przynajmniej część okien, które znajdują się w fatalnym stanie, czego skutkiem są duże utraty ciepła w sezonie grzewczym. Takie przedstawiają się plany na najbliższą przyszłość. Życie zweryfikuje, na ile uda się nam je zrealizować. Jeszcze raz bardzo serdecznie proszę wszystkich o współpracę i zaangażowanie dla dobra parafii. Za wszelką pomoc i wsparcie z góry dziękuję. Ks. Paweł Holc CM GRUPY DZIAŁAJĄCE W PARAFII, SPOTKANIA FORMACYJNE Wspólnota Żywego Różańca. Spotkania w I niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz w kościele. Apostolat Maryjny i Koło Przyjaciół Misji. Spotkania w ostatnią niedzielę miesiąca po Mszy św. o godz w sali parafialnej. Koło Przyjaciół Radia Maryja. Spotkania w I poniedziałek miesiąca o godz w sali parafialnej. O głębszą wiarę. Wykłady z teologii na kanwie Katechizmu Kościoła Katolickiego.* Spotkania w poniedziałki po Mszy św. akademickiej około godz w kościele. Parafialny Oddział Akcji Katolickiej. Dyżury we wtorki w godz w pokoiku przy zakrystii. Odnowa w Duchu Świętym.* Spotkania modlitewne we wtorki o godz w kaplicy akademickiej. Krąg Biblijny. Spotkania w I i III środę miesiąca o godz w sali parafialnej. Wspólnota dla Intronizacji Najświętszego Serca Pana Jezusa. Adoracja Najświętszego Sakramentu w czwartki o godz w kościele. Spotkania formacyjne w II czwartek miesiąca około godz w sali parafialnej. Chór Mariański. Próby dwa razy w tygodniu. Kontakt z p. organistą Janem Rybarskim.

6 6 Z życia Parafii p.w. Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Krakowie nr 3 (23) 2004 r. Stowarzyszenie Miłosierdzia. Spotkania robocze w II wtorek miesiąca o godz Dyżury Zarządu w poniedziałki w godz w Klubie Parafialnym. Dyżury Siostry Barbary w czwartki w godz w Klubie Parafialnym. Ruch Domowego Kościoła (oaza rodzin). Spotkania raz w miesiącu. Kontakt z ks. Antonim Miciakiem. Wspólnota neokatechumenalna. Kontakt z ks. Antonim Bobakiem. Grupa formacyjno-ewangelizacyjna św. Pawła. Dla młodzieży studiującej, pracującej i młodych małżeństw. Spotkania w I wtorek miesiąca: Msza św. o godz w kościele i spotkanie. Kurs ewangelizacyjny Alfa o fundamentach wiary chrześcijańskiej.* Kontakt z ks. Antonim Miciakiem. Grono ministrantów i lektorów. Kontakt z ks. Bogdanem Markowskim. Krucjata Maryjna dla dziewcząt. Kontakt z ks. Bogdanem Markowskim. Ruch Światło-Życie (oaza dla dzieci i młodzieży). Kontakt z ks. Ryszardem Kowalskim. PONADTO W PARAFII DZIAŁAJĄ: Klub Parafialny. Czynny od wtorku do piątku w godz w Domu Katolickim. Ośrodek dzienny U Siemachy dla dzieci i młodzieży. Kontakt z Dyrektorem ośrodka w Domu Katolickim. * Choć spotkania odbywają się w ramach Duszpasterstwa Akademickiego, mają charakter otwarty, zaproszeni są na nie wszyscy. KOLĘDOWANIE WE FRANKFURCIE Tegoroczne kolędowe śpiewanie rozpoczęliśmy we Frankfurcie nad Menem, gdzie zaproszeni przez urząd miasta Frankfurt i Towarzystwo Przyjaźni Niemiecko Polskiej udaliśmy się na wieczór kolęd, który odbył się w dniu 14 grudnia 2003 roku. Był to wieczór niezwykły, pełen wzruszeń i uniesień, których dostarczyła również występująca z nami p. Lora Szafran. Jakże pięknie brzmiały tradycyjne polskie kolędy, jak i te nowe, wykonywane przez Solistkę. Zaproszeni goście w Sali Jedności gromkimi oklaskami przyjmowali każdy utwór, jednak największe wrażenie wywarło na nich Bóg się rodzi. Tym właśnie pożegnaliśmy się, wspólnie śpiewając Podnieś rękę, Boże Dziecię, błogosław Ojczyznę miłą W oku niejednego słuchacza można było dostrzec łzę, łzę zadumania, ale i radości. Boże Narodzenie to piękny czas, szkoda tylko, że dla społeczności Frankfurtu chyba trochę zatracił znaczenie: w mieście tym jest jedyne 30% katolików. Pan Klaus Sturmfels prezes Towarzystwa Przyjaźni Niemiecko Polskiej oprowadzał nas po najpiękniejszych zabytkach frankfurckiej starówki. Zobaczyliśmy ratusz i salę elekcyjną, przepiękną cesarską katedrę a w tym kaplicę elekcyjną królów i przyszłych cesarzy. Kościół ten był prawie całkowicie zniszczony, ale dzięki pieczołowitej rekonstrukcji teraz jest jedną z atrakcji tej części miasta. Historię katedry opowiedział nam przypadkowo spotkany tam Polak, od lat mieszkający we Frankfurcie. Mile spędziliśmy czas z p. Klausem, który na koniec zaprosił wszystkich na kubek grzanego wina. W niedzielny poranek śpiewaliśmy podczas Mszy św. w kościele p.w. Niepokalanego Serca Maryi, w polskiej parafii katolickiej w dzielnicy Sachsenhausen. Ks. proboszcz Jan Gogolin niezwykle ciepło wypowiadał się o Chórze Mariańskim. Sam był bardzo poruszony naszą obecnością i mówił, że parafia nie gościła do tej pory tak dużego chóru, i serdecznie zapraszał nas ponownie. Kto wie? Może kiedyś los pośle nas w to miejsce, wszak niezbadane są wyroki boskie. Aneta Kozak Na zdjęciu: Chór Mariański podczas dorocznej Cecylianki - w dniu 22 listopada 2003 roku.

7 Z życia Parafii p.w. Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Krakowie nr 3 (23) 2004 r. 7 Z LISTÓW DO REDAKCJI Droga Redakcjo! Z życia Parafii... czytam od samego początku. Cieszę się, że w mojej parafii jest wydawana gazeta. Parafia jest bardzo duża i parafianie nie znają księży nawet z imienia, dlatego bardzo dobrze, że jest rubryka Kto jest kim w parafii...", informacje parafialne, kalendarium duszpasterskie, tygodniowy plan nabożeństw. Te rubryki są potrzebne. Bardzo podobają mi się: rozważania z pierwszej strony, wyjaśnienia znaczenia symboli i świąt, pytania i odpowiedzi, wiersze. Co do jednej rzeczy mam zastrzeżenie: za dużo miejsca jest poświęcane pielgrzymkom i działalności Akcji Katolickiej. Jeśli ktoś jest zainteresowany tym tematem, to niech przystąpi do Akcji Katolickiej. Czasem odnoszę wrażenie, że nie jest to gazeta dla wszystkich parafian, tylko biuletyn Akcji Katolickiej. Sprawozdania z pielgrzymek i działalności Akcji Katolickiej nic nie wnoszą w życie duchowe czytelnika (...). Proszę o więcej artykułów takich, jak: Głupota weszła nam w krew? [nr 3 (11) 2001], Ostrzeżenie dotyczące zabawy Pokemon [nr 4 (12) 2001], Rozważania o wierze [nr l (13) 2002], Dać albo nie dać: przed kolejną edycją WOŚP [nr 5 (20) 2003]. Te artykuły zmuszają do refleksji i chrześcijańskiego, krytycznego spojrzenia na otaczający nas świat a o to przecież chodzi (tak myślę) w gazecie parafialnej. Denerwuje mnie, że podczas adoracji Najświętszego Sakramentu nie ma ciszy, tylko starsze panie odmawiają różne modlitwy (różaniec, koronkę). Gdy przychodzę adorować Najświętszy Sakrament, to chciałabym to robić w ciszy, w głębi serca, a nie w dewocyjnym hałasie, który nie pozwala na skupienie. Każdy może odmówić sobie różaniec indywidualnie, w ciszy, nie przeszkadzając przy tym sąsiadowi, który chce modlić się w ciszy. Poza tym: jeśli ktoś chce się modlić wspólnotowo to ma ku temu wiele okazji (w środy modlitwę różańcową i nowennę do NMP Nieustającej Pomocy, w piątki nabożeństwo do Miłosierdzia Bożego, w niedziele wypominki i nieszpory). Myślę, że adoracja jest szczególnym czasem spotkania Boga w ciszy (dla mnie osobiście adoracja ma sens tylko w ciszy). Uważam, że w polskich kościołach jest za mało ciszy; ludzie nie wiedzą co robić, gdy czasami zapada w kościele cisza; umieją tylko odklepywać (przepraszam za to wyrażenie) modlitwy bez nawiązania osobistego kontaktu z Bogiem. Po tych dewocyjnych modlitwach nie zmieniają swojego życia, bo Boga zamknęli w murach kościoła i nie wpuszczają Go do swojego codziennego życia. Byłam na Europejskim Spotkaniu Młodych Taizé tam po rozważaniu wygłoszonym przez głośniki jest czas na osobistą modlitwę w ciszy (proszę sobie wyobrazić kilkadziesiąt tysięcy młodych ludzi modlących się w absolutnej ciszy!!!). Młodych ludzi, i nie tylko młodych, odstrasza dewocyjny klimat adoracji, który jest w naszej parafii (starzy wiary nie stracą, a młodzież łatwo odchodzi od Kościoła, bo zraża ich dewocja). Przepraszam za ostre sformułowania, ale zależy mi na mojej parafii. Z szacunkiem Parafianka Droga Redakcjo! Bardzo się cieszę, że w naszej parafii jest biblioteka. Mam jednak jedną uwagę (w dobrej intencji): napis na jej drzwiach (Biblioteka Żywego Różańca) odstrasza ludzi. Sugeruje on, że z jej zasobów mogą korzystać tylko członkowie Żywego Różańca, a ufam, że tak nie jest. Moim zdaniem lepszy byłby napis: BIBLIOTEKA DLA PARAFIAN. Myślę, że: 1. powinny się zmienić godziny jej otwarcia (zamiast w środę w niedzielę po Mszach świętych); 2. informacja o bibliotece powinna być podana w czasie ogłoszeń parafialnych po Mszach świętych niedzielnych (podejrzewam, że wielu parafian chętnych do skorzystania z biblioteki nie wie o jej istnieniu!); 3. informacja o niej powinna być drukowana w Informacjach Parafialnych na ostatniej stronie Z życia Parafii... ; 4. w piśmie parafialnym powinny być drukowane krótkie informacje o różnych książkach (znajdujących się w zasobach biblioteki), które warto przeczytać. Ks. Mieczysław Maliński w książce pt. A gdy się modlić będziecie..." pisze: Jaką książkę czytasz? A może w ogóle nie czytasz i tylko oglądasz telewizję i zaglądasz do prasy codziennej. Pytam, bo znasz już trochę siebie i wiesz, jak łatwo zrażasz się, przygasasz, zamykasz się w sobie, przywierasz do swojego miejsca, kurczysz się; bo wiesz, jak cię łatwo przestraszyć, speszyć, że odniechce ci się żyć. Chcesz nadal tkwić w swoim kurniku? Pytam, bo znasz już trochę siebie i wiesz, jak łatwo wpadasz w schematy myślowe, nie jesteś w stanie oderwać się od swojego punktu widzenia, od swoich przyzwyczajeń, od swojej pewności siebie czy wręcz arogancji półinteligenta. Chcesz nadal trwać w strachu, że ktoś ma inne zdanie niż ty, że może się okazać mądrzejszy niż ty? I dlatego, proszę cię, czytaj! Słuchaj, co woła ktoś do ciebie - może spoza granic, może spoza dzisiejszego czasu człowiek podobny do ciebie. Który chce ci coś powiedzieć. Jego zdaniem bardzo ważnego. Żeby ci pomóc. Bywa, że nie widziałeś go, nie znasz go. Nie wiesz, jak wygląda, a przecież może zaistnieje dla ciebie i okaże się dla ciebie bardzo ważny. Bo dostarczy nowych informacji. Bo da ci do myślenia. Bo dokona już nie korektur, ale nawet przewartościowań w twojej hierarchii wartości. Któryś otępiał, któryś przygasnął. Żebyś znowu zapłonął. Refleksje nad tym felietonem pozostawiani każdemu z osobna. Od siebie tylko dodam, że lektura religijna nie jest nudna to tylko stereotyp! (Często mówią tak ludzie, który nie przeczytali ani jednej książki religijnej!) Anna OD REDAKCJI Dziękujemy za życzliwe zainteresowanie naszym pismem i wszystkie listy kierowane do redakcji. Na niektóre poruszone kwestie postaramy się udzielić odpowiedzi w następnych numerach naszego pisma. Jednocześnie prosimy Piszących do redakcji o podawanie swoich adresów i, ewentualnie, numerów telefonów (do wiadomości redakcji). Nada to korespondencji znamię stuprocentowej wiarygodności, a nadto co jest najważniejsze umożliwi kontakt redakcji z nadawcą listu, gdyby odpowiedź na łamach pisma była niemożliwa lub bardzo się opóźniała.

8 8 Z życia Parafii p.w. Najświętszej Maryi Panny z Lourdes w Krakowie nr 3 (23) 2004 r. INFORMACJE PARAFIALNE Kalendarium duszpasterskie MSZE ŚW. W NIEDZIELE: 6 30, 8 00, 9 30, (dzieci), 12 30, 15 00, 16 30, 18 30, (studenci) W kaplicy akademickiej: przedszkolaki młodzież MSZE ŚW. W TYGODNIU: 6 00, 7 00, 8 00, 9 00, 15 00, 18 30, (w soboty nie ma Mszy św. o g ) SPOWIEDŹ ŚWIĘTA: W tygodniu: , i (oprócz sobót) W niedziele: pół godziny przed Mszą św. (nie spowiadamy w czasie Mszy św.) Sakrament chrztu św. jest udzielany w każdą I i III niedzielę miesiąca, podczas Mszy św. o godz Kancelaria parafialna czynna: od poniedziałku do piątku: w godz i w soboty: w godz Kursy Przedmałżeńskie: Poniedziałki, godz (z wyjątkiem V poniedziałku m-ca) Poradnia Przedmałżeńska: Poniedziałki, godz Środy, godz Spotkanie Apostolatu Maryjnego i Koła Przyjaciół Misji: Ostatnia niedziela miesiąca, po Mszy św. o godz Spotkanie Koła Przyjaciół Radia Maryja: I poniedziałek m-ca, godz Dyżur członków POAK: Wtorki, godz Zmiana Tajemnic Żywego Różańca: I niedziela miesiąca, po Mszy św. o godz Wypominki za zmarłych: w niedziele o godz MARZEC 1 (poniedziałek): Parafialne rekolekcje wielkopostne dla dorosłych (patrz: s. 2) i wielkopostne rekolekcje akademickie (o godz ). 2 (wtorek): Parafialne rekolekcje wielkopostne dla dorosłych (patrz: s. 2) i wielkopostne rekolekcje akademickie (o godz ). 3 (środa): Parafialne rekolekcje wielkopostne dla dorosłych (patrz: s. 2) i wielkopostne rekolekcje akademickie (o godz ). 4 (czwartek): Święto św. Kazimierza Królewicza, Patrona Archidiecezji Krakowskiej. Msza św. z udzieleniem wyższych posług liturgicznych ministrantom o godz (piątek): Pierwszy piątek miesiąca. Dodatkowa Msza św. o godz (dla dzieci). Nabożeństwo Drogi Krzyżowej o godz , i (patrz: s. 2). 7 (niedziela): II niedziela Wielkiego Postu. Nabożeństwo Gorzkich Żali z kazaniem pasyjnym o godz (patrz: s. 2). 14 (niedziela): III niedziela Wielkiego Postu. Kiermasz strojów pierwszokomunijnych o godz w sali akademickiej. 15 (poniedziałek): Uroczystość św. Ludwiki de Marillac, współzałożycielki Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo. 19 (piątek): Uroczystość św. Józefa, Oblubieńca Najśw. Maryi Panny. Msze św. o godz. 6.00, 7.00, 8.00, 9.00, 15.00, i Z racji uroczystości nie obowiązuje wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych. Dzień imienin Ks. Józefa Mazurka i Ks. Bogdana Markowskiego. 21 (niedziela): IV niedziela Wielkiego Postu. Inauguracja rekolekcji wielkopostnych dla uczniów szkół podstawowych i gimnazjów w czasie Mszy św. o godz (patrz: s. 2). 25 (czwartek): Uroczystość Zwiastowania Pańskiego. Dzień Świętości Życia: inauguracja Duchowej Adopcji Dziecka Poczętego. Msze św. o godz. 6.00, 7.00, 8.00, 9.00, 15.00, (dla dzieci), i Uroczystość przyjęcia nowych dziewcząt do Krucjaty Matki Bożej Niepokalanej w czasie Mszy św. o godz Spotkanie dla rodziców dzieci z klas II (przed I Komunią świętą) w sali akademickiej o godz CZYTAJMY PRASĘ KATOLICKĄ Codziennie w zakrystii można nabywać prasę katolicką: tygodniki Niedziela, Gość Niedzielny, Źródło ; Drogę dla młodzieży i Jasia dla najmłodszych; miesięczniki L Osservatore Romano, List, Żywe Słowo, Naszą Arkę, Mały Gość Niedzielny dla dzieci; dwumiesięcznik Miłujcie się dla młodzieży; ostatnio pojawił się nowy miesięcznik: Cuda i Łaski Boże. W niedziele prasę katolicką możemy też nabywać przed kościołem po Mszy św. o godz i Redakcja: Ks. Bogdan Markowski CM (red. naczelny), Ks. Wojciech Kałamarz CM (red. techniczny), Ewa Markowska, Stanisław Kuta. Adres parafii: ul. Misjonarska 37, Kraków, tel.: ; ; adres owy: lourdes_cm@interia.pl Druk: Firma PLATAN, Kryspinów 256, Liszki, tel.: