Słowo msza - łac. missa (od IV w.) Wśród badaczy nie ma zgody co do jego pierwotnego znaczenia, wymienia się następujące tłumaczenia:

Transkrypt

1 Kult eucharystyczny

2 Słowo msza - łac. missa (od IV w.) Wśród badaczy nie ma zgody co do jego pierwotnego znaczenia, wymienia się następujące tłumaczenia:

3 * od rzymskiego zwyczaju rozwiązywania zgromadzenia (dimissio) - w tym kontekście słowo to pojawia się w formule kończącej celebrację: Ite, Missa est, czyli Idźcie, teraz następuje rozesłanie, * modlitwy wysyłane ku Bogu (missae), składanie Bogu ofiary, * specjalna czynność wykonywana przez osobę posłaną (być może latynizacja hebrajskiego missah).

4 "Sposób obecności Chrystusa pod postaciami eucharystycznymi jest wyjątkowy. Stawia to Eucharystię ponad wszystkimi sakramentami i czyni z niej jakby doskonałość życia duchowego i cel, do którego zmierzają wszystkie sakramenty. KKK

5 Ofiara, którą Chrystus złożył raz na zawsze na krzyżu, pozostaje zawsze aktualna: Ilekroć na ołtarzu sprawowana jest ofiara krzyżowa, w której 'na Paschę naszą ofiarowany został Chrystus', dokonuje się dzieło naszego odkupienia [#1364]

6 W Eucharystii Jezus daje to samo ciało, które wydał za nas na krzyżu, tę samą krew, którą wylał za wielu... [#1365]

7 Biblia: Ofiarowanie ciała Chrystusa miało miejsce jeden raz, a skutki tej ofiary są wieczne:

8 "Mocą [Bożej] woli jesteśmy uświęceni przez ofiarowanie ciała Jezusa Chrystusa raz na zawsze. ( ) [Gdy] On złożył raz na zawsze jedną ofiarę za grzechy, usiadł po prawicy Bożej, oczekując teraz, aż nieprzyjaciele jego położeni będą jako podnóżek stóp jego. Albowiem jedną ofiarą uczynił na zawsze doskonałymi tych, którzy są uświęceni.

9 Poświadcza nam to również Duch Święty; powiedziawszy bowiem: Takie zaś jest przymierze, jakie zawrę z nimi po upływie owych dni, mówi Pan: Prawa moje włożę w ich serca i na umysłach ich wypiszę je, dodaje: A grzechów ich i ich nieprawości nie wspomnę więcej. Gdzie zaś jest ich odpuszczenie, tam nie ma już ofiary za grzech" [Hebr.10,10-18]

10 Transsubstancjacja czyli przeistoczenie

11 "W centrum celebracji Eucharystii jest chleb i wino, które przez słowa Chrystusa i wezwanie Ducha Świętego stają się Ciałem i Krwią Chrystusa. ( ) Znaki chleba i wina, stając się w tajemniczy sposób Ciałem i Krwią Chrystusa, nie przestają także oznaczać dobroci stworzenia (...)" [KKK 1333]

12 Cud przeistoczenia ma polegać na tym, że ponad widzialną sferą jednej rzeczy w jej wewnętrzej istocie, ma zachodzić tajemnicza wymiana (transsubstantio) na wewnętrzną istotę drugiej rzeczy, nie zmieniając jednak zewnętrzej postaci pierwszej rzeczy...

13 "Przez konsekrację dokonuje się przeistoczenie (transsubstantiatio) chleba i wina w Ciało i Krew Chrystusa. Pod konsekrowanymi postaciami chleba i wina jest obecny żywy i chwalebny Chrystus w sposób prawdziwy, rzeczywisty i substancjalny, z Ciałem, Krwią, Duszą i Bóstwem [#1413]

14 Dogmat ten stoi przeciwko nauczaniu Biblii na tematy: 1) tzw. ciała i krwi: ciało i krew - tak mówiono o człowieku - nie rozumiano tego rozdzielnie (Efez.6,12; 1Kor.15,50; Jan.6,54 => 35)

15 2) Spożywania krwi: Zakaz spożywania krwi nigdy nie był odwołany (1Moj.9,4; Dz.15,28-29) Jezus przyszedł wypełnić Zakon a nie go łamać, pijąc krew i zachęcając innych do tego (3Moj.17,10; Gal.4,4; Mat.5,17)

16 3. Wieczerzy Pańskiej: Jezus Chrystus nie ustanowił przeistoczenia! [Mat. 26:26-28] : Po modlitwie nad kielichem: Nie będę pił odtąd z tego owocu winorośli aż do owego dnia, gdy go [owoc winorośli] będę pił z wami na nowo w Królestwie Ojca mego" [Mat. 26:26-28] Apostołowie nie wierzyli w przeistoczenie! Dz.Ap.15,28-29: zakaz spożywania krwi dany etnochrześcijanom [ nauka KKK o Eucharystii : jest to "prawdziwa, substancjalna i rzeczywista" krew.]

17 Wczesny Kościół nie wierzył w przeistoczenie: Świadectwo Justyna Męczennika z II w.:

18 Gdy przewodniczący zakończył dziękczynienie i cały lud odpowiedział (amen), wtedy tak zwani u nas diakoni rozdzielają obecnym Eucharystię, czyli Chleb, oraz Wino z wodą, nad którymi odprawiano modlitwy dziękczynne, a nieobecnym zanoszą ją do domów" (podobnie: Didache pocz. II w, Euzebiusz pocz. IV w)

19 831r.: Mnich i Opat w Starej Korbei, Paschazjusz Radbertus (+856), napisał dziełko : De Corpore et Sanquine Christi. Wywołało ono spór o Eucharystię. Stał się więc on właściwym twórcą katolickiej nauki o najświętszym sakramencie ks. J. Umiński : Historia Kościoła, s.332

20 Dogmat o przeistoczeniu uchwalono na Soborze Laterańskim IV w 1215 r.

21 Cud rodzaju Przeistoczenie transsubstancjacja Nie ma odpowiednika w Biblii. Jest owocem średniowiecznej filozoficzno-spekulacyjnej myśli. Należy do kategorii cudów mniemanych.

22 Sami katoliccy bibliści mają świadomość słabości doktryny o przeistoczeniu: dwa działy teologii eucharystii są udokumentowane słabo. Chodzi o zagadnienie przeistoczenia i realnej obecności Jezusa w najświętszym Sakramencie poza sprawowaniem świętej Ofiary... Równie słabo jest udokumentowana w NT nauka o szafarzu Eucharystii... (bp.romaniuk)

23 Umocnij kroki moje w Słowie Twoim I nie daj nade mną władzy żadnej przewrotności! Słowo Twoje jest całkowicie czyste, Dlatego kocha je sługa Twój. Prawda jest treścią Słowa Twego I na wieki trwa sprawiedliwy wyrok. Ps.119: