1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane

Transkrypt

1 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia Kod przedmiotu:. Pozycja planu: A.1 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Kierunek studiów Poziom studiów Profil studiów Forma studiów Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne Matematyka Elektronika i Telekomunikacja II stopień mgr ogólnoakademicki stacjonarne Systemy i sieci telekomunikacji cyfrowej Systemy komunikacji komputerowej Informatyczne systemy sterowania i zarządzania Systemy multimedialne Komputerowe projektowanie systemów przetwarzania i przesyłania informacji Transfer technologii telekomunikacyjnych i informatycznych Wydział Telekomunikacji, Informatyki i Elektrotechniki prof. dr hab. inż. Igor Jaworski Matematyka, Teoria informacji, Kompatybilność elektromagnetyczna Znajomość pojęć z zakresu algebry, rachunku prawdopodobieństwa B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Ćwiczenia Ćwiczenia Ćwiczenia Zajęcia Liczba Wykłady Seminaria Semestr audytoryjne laboratoryjne projektowe terenowe punktów (W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS * I 45 4 I 15 2 II 15 E EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) W1 W2 U1 Lp. Opis WIEDZA Posiada poszerzoną wiedzę z zakresu równań, procesów stochastycznych oraz opisu przestrzeni matematycznych Posiada wiedzę w zakresie fizycznych właściwości sygnałów z matematycznymi metodami ich opisu UMIEJĘTNOŚCI Potrafi interpretować i oceniać dane techniczne używając narzędzi matematycznych kierunkowych K_W01 K_W04 K_U03 dla obszaru T2A_W01 T2A_W03, T2A_W04 T2A_U04

2 K1 KOMPETENCJE SPOŁECZNE Potrafi w sposób kreatywny implementować formuły matematyczne w rozwiązywaniu problemów technicznych 3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, ćwiczenia audytoryjne, pokaz, dyskusja. 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU K_K01 T2A_K06 Wykład zaliczenie pisemne lub odpowiedź ustna, ocena z przygotowania do ćwiczeń audytoryjnych, kolokwia. 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wpisać treści osobno dla każdej z form zajęć wskazanych w punkcie 1.B Wykłady: Równania różniczkowe, ogólne pojęcia, zagadnienie Cauchy ego. Równania różniczkowe pierwszego rzędu. Metoda izoklin. Równania o rozdzielonych zmiennych. Równania sprowadzalne do równań o rozdzielonych zmiennych. Równania liniowe I-ego rzędu. Metoda uzmiennienia stałej i metoda przewidywań. Równania zupełne. Równania Bernoulliego, Lagrange a, Clairauta. Równania II-ego rzędu, sprowadzalne do równań I-ego rzędu. Równania różniczkowe liniowe II-ego rzędu. Równania różniczkowe rzędu n. Układy równań różniczkowych. Zastosowanie równań różniczkowych w zagadnieniach fizycznych i technicznych. Przestrzenie liniowe skończone i nieskończone wymiarowo. Przestrzeń Hilberta. Sygnały (drgania) okresowe i prawie okresowe. Szeregi Fouriera. Empiryczna analiza harmoniczna. Sygnały zanikające. Całkowe przekształcenie Fouriera, podstawowe twierdzenia. Obliczanie widma typowych sygnałów. Obliczanie widma na podstawie danych doświadczalnych. Sygnały zanikające. Uogólniona analiza Wienera. Losowe sygnały stacjonarne. Korelacyjnowidmowa teoria sygnałów stacjonarnych. Twierdzenie Wienera-Chinczyna. Widmo mocy. Przekształcenie sygnałów stacjonarnych. Estymacja charakterystyk. Ergodyczność. Niestacjonarne sygnały losowe. Sygnały lokalnie stacjonarne. Sygnały okresowo niestacjonarne. Harmoniczne przedstawienie sygnałów. Typowe okresowo niestacjonarne sygnały. Metody estymacji charakterystyk. Poszukiwanie ukrytych okresowości. Procesy Markowa. Ciągłe i dyskretne łańcuchy Markowa. Ćwiczenia audytoryjne: Rozwiązywanie równań różniczkowych różnego typu. Modelowanie układów fizycznych i technicznych. Analiza widma amplitudowego i fazowego sygnałów okresowych i prawie okresowych, sygnałów przejściowych. Korelacyjno-widmowa analiza losowych sygnałów stacjonarnych i niestacjonarnych, ich przetwarzanie. Obliczanie charakterystyk sygnałów na podstawie danych doświadczalnych. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu umieszczonego na liście powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Forma oceny (podano przykładowe) Efekt Egzamin Egzamin Kolokwium Projekt Sprawozdanie ustny pisemny W1 W2 W3 U1 Strona 2 z 3

3 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia U2 K1 7. LITERATURA podstawowa uzupełniająca 1. Leitner R., Zarys matematyki wyższej dla studentów cz.i, WNT Warszawa 2. Marek W., Onyszkiewicz J., Elementy logiki i teorii mnogości w zadaniach, PWN Warszawa 3. Stankiewicz W., Zadania z matematyki dla wyższych uczelni technicznych cz. IA, cz.ib PWN Warszawa Graham R. L., Knuth D. E, Patashnik O.: Matematyka konkretna. PWN, Warszawa J. A. Rozanow: Wstęp do teorii procesów stochastycznych, PWN, Warszawa Żakowski B. W., Kołodziej W., Matematyka WNT, Warszawa Plucińska A., Pluciński E., Probabilistyka: Rachunek prawdopodobieństwa, Statystyka matematyczna, Procesy stochastyczne WNT, Warszawa 3. Jakubowski J., Sztencel R., Wstęp do teorii prawdopodobieństwa, SCRIPT Warszawa Lipski W., Marek W.: Analiza kombinatoryczna. PWN, Warszawa NAKŁAD PRACY STUDENTA BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Obciążenie studenta Aktywność studenta Liczba godzin (podano przykładowe) Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt Przygotowanie do zajęć 45 Studiowanie literatury 20 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 45 Łączny nakład pracy studenta 200 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 8 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 8 * ostateczna liczba punktów ECTS

4 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia Kod przedmiotu:. Pozycja planu: A.2 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Kierunek studiów Poziom studiów Profil studiów Forma studiów Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne Metody Numeryczne Elektronika i Telekomunikacja II stopnia (magisterskie 1,5-letnie) ogólnoakademicki stacjonarne 1. Systemy i sieci telekomunikacji cyfrowej 2. Systemy komunikacji komputerowej 3. Informatyczne systemy sterowania i zarządzania 4. Systemy multimedialne 5. Komputerowe projektowanie przetwarzania informacji 6. Transfer technologii telekomunikacyjnych i informatycznych Wydział Telekomunikacji, Informatyki i Elektrotechniki dr inż. Wiesław Zech, dr inż. Tomasz Andrysiak Podstawy matematyki, Matematyka dyskretna Umiejętność posługiwania się językiem Java i Matlabem. B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Ćwiczenia Ćwiczenia Ćwiczenia Zajęcia Liczba Wykłady Seminaria Semestr audytoryjne laboratoryjne projektowe terenowe punktów (W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS i I 15 E EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) W1 Lp. Opis WIEDZA ma poszerzoną wiedzę w zakresie matematycznych podstaw metod numerycznych i ich algorytmicznych aspektów stosowanych w obliczeniach inżynierskich oraz naukowych szczególnie w obszarze elektroniki i telekomunikacji. kierunkowych K_W01 dla obszaru T2A_W01 U1 UMIEJĘTNOŚCI potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także wyciągać wnioski praktyczne wykorzystywane w opracowywaniu aplikacji numerycznych. K_U01 T2A_U01

5 U2 potrafi opracować szczegółową dokumentację wyników realizacji zadania numerycznego; potrafi przygotować opracowanie zawierające krytyczne omówienie uzyskanych wyników. U3 potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne - w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując - do analizy elementów, układów i systemów KOMPETENCJE SPOŁECZNE K1 rozumie potrzebę pracy w zespole, poprawiania sposobów komunikowania się i przepływu informacji w grupie realizującej przydzielone zadania 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład, ćwiczenia projektowe 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU K_U03 K_U06 K_K06 T2A_U04 T2A_U08 T2A_U15 T2A_U17 T2A_K01 T2A_K03 wykład: egzamin pisemny i ustny; projekt: przygotowanie projektu, bieżące referowanie wyników cząstkowych i obrona projektu 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wpisać treści osobno dla każdej z form zajęć wskazanych w punkcie 1.B Wykłady Uwagi wstępne: oszacowanie błędów zaokrągleń, uwarunkowanie zadania i stabilność algorytmów. Wybrane metody algebry liniowej: obliczanie wartości własnych i wektorów własnych macierzy (przy uż yciu wielomianu charakterystycznego, algorytm QR), rozwiązywanie układów równań metodami iteracyjnymi (metoda Gaussa- Seidla, metoda relaksacyjna SOR), metody dla macierzy rzadkich. Aproksymacja funkcji: interpolacja za pomocą wielomianów, interpolacja za pomocą funkcji sklejanych, aproksymacja średniokwadratowa, aproksymacja jednostajna. Rozwiązywanie numeryczne równań różniczkowych zwyczajnych: metody Rungego-Kutty, metody wielokrokowe, metoda Geara dla układów typu stiff. Rozwiązywanie układów równań nieliniowych: metoda Newtona, metody homotopii i kontynuacji. Metody wielosiatkowe dla równań różniczkowych cząstkowych. Ćwiczenia projektowe Opracowanie matematyczne modeli rzeczywistych systemów i procesów, zastosowanie adekwatnych metod numerycznych, samodzielne napisanie programu, weryfikacja uzyskanych wyników. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu umieszczonego na liście powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt Egzamin Egzamin ustny pisemny W1 U1 U2 U3 Forma oceny (podano przykładowe) Kolokwium Projekt Sprawozdanie Strona 2 z 3

6 K1 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia 7. LITERATURA podstawowa uzupełniająca 1. Knicaid David, Cheny Ward, Analiza numeryczna, WNT, Fortuna z., Macukow B., Wąsowski J. Metody numeryczne, WNT, Faires J. Douglas, Burden Richard L., Numerical Method, Brooks Cole, Rosłoniec Stanisław, Wybrane metody numeryczne z przykładami zastosowań w zadaniach inżynierskich Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Cormen Thomas H., Leiserson Charles E., Rivest Ronald L., Stein Cliford, Wprowadzenie do algorytmów, WNT, NAKŁAD PRACY STUDENTA BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Obciążenie studenta Liczba godzin Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt Przygotowanie do zajęć 30 Studiowanie literatury 30 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 60 Łączny nakład pracy studenta 150 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 5 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 5 i ostateczna liczba punktów ECTS

7 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia Kod przedmiotu:. Pozycja planu: A INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Kierunek studiów Poziom studiów Profil studiów Forma studiów Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne Metody Optymalizacji Elektronika i Telekomunikacja II stopnia (magisterskie 1,5-letnie) ogólnoakademicki stacjonarne Systemy i sieci telekomunikacji cyfrowej Systemy komunikacji komputerowej Informatyczne systemy sterowania i zarządzania Systemy multimedialne Komputerowe projektowanie systemów przetwarzania i przesyłania informacji Transfer technologii telekomunikacyjnych i informatycznych Wydział Telekomunikacji, Informatyki i Elektrotechniki dr inż. Teresa Chyła Ciołczyk brak wymagań B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Ćwiczenia Ćwiczenia Ćwiczenia Zajęcia Liczba Wykłady Seminaria Semestr audytoryjne laboratoryjne projektowe terenowe punktów (W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS * I 15 1 I EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. Opis WIEDZA W1 ma poszerzoną i pogłębioną wiedzę w zakresie teorii i metod optymalizacji zarówno klasycznych jak i zaawansowanych UMIEJĘTNOŚCI U1 potrafi pozyskiwać informacje źródłowe odnośnie różnych metod optymalizacji klasycznych i zaawansowanych oraz dokonywać ich interpretacji i krytycznej oceny U2 potrafi pracować indywidualnie i w zespole w celu wyznaczenia optymalnych parametrów, optymalnego punktu pracy układu, czy też optymalnego przebiegu w kierunkowych K_W01 K_U01 K_U02 dla obszaru T2A_W01 T2A_U01 T2A_U02 T2A_U03

8 czasie sterowania obiektem U3 potrafi projektować z uwzględnieniem zadanych kryteriów jakościowych (uwzględniających np. minimalizację poboru mocy, czasu wykonania zadania, kosztów lub maksymalizację zysków) w razie potrzeby przystosowując istniejące lub opracowując nowe metody projektowania optymalnego U4 potrafi ocenić przydatność i możliwość wykorzystania nowych zaawansowanych metod optymalizacji do rozwiązywania złożonych problemów optymalizacji KOMPETENCJE SPOŁECZNE K1 potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy K2 potrafi współpracować i działać w sposób kreatywny w grupie 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład z wykorzystaniem technik multimedialnych, ćwiczenia projektowe 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU wykład-kolokwium zaliczeniowe, opracowanie i obrona projektu 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wpisać treści osobno dla każdej z form zajęć wskazanych w punkcie 1.B K_U11 K_U18 K_K01 K_K05 T2A_U18 T2A_U12 T2A_U17 T2A_K06 T2A_K03 T2A_K05 T2A_K07 Wykłady-Podstawowe pojęcia optymalizacji. Ogólne zadanie optymalizacji statycznej. Optymalizacja liniowa metoda graficzna, metoda Simpleks, dualność w programowaniu liniowym. Prymalno-dualna metoda Simpleks. Optymalizacja nieliniowa poszukiwanie ekstremum w kierunku (metody bezgradientowe i gradientowe), metody optymalizacji wielowymiarowej bez ograniczeń (gradientowe i bezgradientowe). Metody optymalizacji wielowymiarowej przy uwzględnieniu ograniczeń warunki Kuhna-Tuckera- Karuscha, funkcja Lagrange a, metoda mnożników Lagrange a, metody funkcji kary, metody numeryczne. Elementy optymalizacji wielokryterialnej liniowa optymalizacja dwukryterialna, optymalność w sensie Pareto. Optymalizacja dynamiczna zasada optymalności Bellmana, metody optymalizacji dynamicznej. Algorytmy genetyczne i ewolucyjne. Ćwiczenia projektowe- formułowanie zadania optymalizacji dla różnych funkcji celu i ograniczeń, stosowanie poznanych metod optymalizacji statycznej i dynamicznej do wyznaczania optymalnych parametrów projektowanych układów, optymalnego punktu pracy lub optymalnego sterowania. Sporządzanie dokumentacji projektowej. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu umieszczonego na liście powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt Egzamin ustny Egzamin pisemny Forma oceny (podano przykładowe) Kolokwium Projekt Sprawozdanie Aktywność, dyskusja, prezentacja W1 U1 Strona 2 z 3

9 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia U2 U3 U4 K1 K2 7. LITERATURA podstawowa uzupełniająca 1.Fiendeisen W., Szymanowski J., Wierzbicki A., Teoria i metody obliczeniowe optymalizacji, PWN, Warszawa Amborski Krzysztof, Podstawy metod optymalizacji, Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej, Warszawa Kalinowski K. Metody optymalizacji, PKJS, Warszawa Cea J. Optymalizacja-teoria i algorytmy, PWN, Warszawa Kusiak J., Danielewska-Tułecka A., Oprocha P., Optymalizacja, Wybrane metody z przykładami zastosowań, PWN, Warszawa Stachurski A., Wierzbicki A., Podstawy optymalizacji, OWPW, Warszawa Michalewicz Z., Algorytmy genetyczne + struktury danych=programy ewolucyjne, WNT, Warszawa NAKŁAD PRACY STUDENTA BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Obciążenie studenta Aktywność studenta Liczba godzin (podano przykładowe) Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt Przygotowanie do zajęć 10 Studiowanie literatury 15 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 5 Łączny nakład pracy studenta 60 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2 * ostateczna liczba punktów ECTS

10 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia Kod przedmiotu:. Pozycja planu: A.4 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Kierunek studiów Poziom studiów Profil studiów Forma studiów Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne Angielskojęzyczna terminologia techniczna w dokumentach standaryzacyjnych Elektronika i Telekomunikacja II stopień mgr ogólnoakademicki B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów stacjonarne Systemy i sieci telekomunikacji cyfrowej Systemy komunikacji komputerowej Informatyczne systemy sterowania i zarządzania Systemy multimedialne Komputerowe projektowanie systemów przetwarzania i przesyłania informacji Transfer technologii telekomunikacyjnych i informatycznych Wydział Telekomunikacji, Informatyki i Elektrotechniki dr hab. inż. Andrzej Borys, dr inż. Jacek Majewski, dr inż. Zbigniew Zakrzewski Angielski Znajomość pojęć z zakresu telekomunikacji i teleinformatyki, oraz znajomości j. angielskiego na poziomie min. B1 Ćwiczenia Ćwiczenia Ćwiczenia Zajęcia Liczba Wykłady Seminaria Semestr audytoryjne laboratoryjne projektowe terenowe punktów (W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS * I EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) W1 W2 U1 Lp. Opis WIEDZA Zna terminologię specjalistyczną z zakresu analizowanych dokumentów standaryzacyjnych systemów telekomunikacyjnych i teleinformatycznych posiada znajomość struktur leksykalno-gramatycznych umożliwiających rozumienie sformułowań specjalistycznych w obszarze dokumentów opisujących specyfikacje systemów i technologii UMIEJĘTNOŚCI W wyniku student czyta ze zrozumieniem, tłumaczy i streszcza teksty o tematyce specjalistycznej a także dokonuje ich analizy.. kierunkowych K_W03 K_W07 K_U01, K_U05, K_U18 dla obszaru T2A_W02 T2A_W05 T2A_U01, T2A_U04, T2A_U12, T2A_U17

11 K1 KOMPETENCJE SPOŁECZNE W wyniku student jest świadomy poziomu swoich kompetencji językowych i rozumie potrzebę ich rozwijania w pracy zawodowej 3. METODY DYDAKTYCZNE Ćwiczenia audytoryjne, prezentacja, dyskusja. 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Sprawozdanie, prezentacja, dyskusja, argumentacja. 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wpisać treści osobno dla każdej z form zajęć wskazanych w punkcie 1.B K_K02, K_K03 T2A_K07, T2A_K01, T2A_K02 Utrwalenie struktur leksykalno gramatycznych języka angielskiego. Poszerzenie struktur leksykalno-gramatycznych języka angielskiego do poziomu B2 w następujących zakresach: dokumenty organizacji standaryzujących systemy telekomunikacyjne i teleinformatyczne specyfikacje i analiza innowacyjnych rozwiązań firmowych artykuły i materiały z zakresu badań obejmujących studiowany kierunek 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu umieszczonego na liście powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Forma oceny (podano przykładowe) Efekt Egzamin Egzamin Kolokwium Projekt Sprawozdanie Prezentacja ustny pisemny W1 W2 U1 K1 7. LITERATURA podstawowa uzupełniająca 1. Dubis A., Firganek J., English through Electrical and Energy Engineering., Studium Praktycznej Nauki Języków Obcych 2. Dokumenty organizacji standaryzacyjnych np. ITU-T; IEEE; ETSI 3. Materiały kursów w angielskiej wersji językowej dotyczących najnowszych technologii źródła internetowe 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Obciążenie studenta Aktywność studenta Liczba godzin (podano przykładowe) Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt Przygotowanie do zajęć 10 Studiowanie literatury 10 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 10 Łączny nakład pracy studenta 60 Strona 2 z 3

12 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2 * ostateczna liczba punktów ECTS

13 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia Kod przedmiotu:. Pozycja planu: B.1 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Kierunek studiów Poziom studiów Profil studiów Forma studiów Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne Technika światłowodowa i fotonika Elektronika i Telekomunikacja II stopień mgr ogólnoakademicki stacjonarne Systemy i sieci telekomunikacji cyfrowej Systemy komunikacji komputerowej Informatyczne systemy sterowania i zarządzania Systemy multimedialne Komputerowe projektowanie systemów przetwarzania i przesyłania informacji Transfer technologii telekomunikacyjnych i informatycznych Wydział Telekomunikacji, Informatyki i Elektrotechniki dr inż. Zbigniew Zakrzewski, dr inż. Jacek Majewski Podstawy optyki oraz rozumienie falowych zjawisk fizycznych. B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Ćwiczenia Ćwiczenia Ćwiczenia Zajęcia Liczba Wykłady Seminaria Semestr audytoryjne laboratoryjne projektowe terenowe punktów (W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS * I 15 E 2 2. EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) W1 W2 W3 U1 U2 Lp. Opis WIEDZA zna w stopniu szczegółowym zasady funkcjonowania światłowodów zna metody wykonywania pomiarów łącza światłowodowego zna podstawy budowy i projektowania jednokanałowych i wielokanałowych sieci światłowodowych UMIEJĘTNOŚCI potrafi poprawnie dobrać oraz wykorzystać optyczne systemy pomiarowe potrafi stosować elementy, układy i urządzenia fotoniczne w technice światłowodowej i systemach optoelektronicznych kierunkowych K_W02 K_W07 K_W03 K_W07 K_W03 K_U09 K_U10 K_U08 K_U11 dla obszaru T2A_W01 T2A_W03 T2A_W05 T2A_W02 T2A_W03 T2A_W03 T2A_W04 T2A_U10 T2A_U14 T2A_U08 T2A_U11

14 K1 KOMPETENCJE SPOŁECZNE rozumie potrzebę ciągłego aktualizowania wiedzy na temat techniki światłowodowej i fotoniki w obecności gwałtownego rozwoju technologii fotonicznych 3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, dyskusja. 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Wykład - egzamin pisemny w formie testu lub ustny. 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wpisać treści osobno dla każdej z form zajęć wskazanych w punkcie 1.B K_K02 T2A_K01 T2A_K02 Wykłady: Analiza propagacji promieniowania w światłowodzie. Struktura modowa światłowodów, zjawisko sprzęgania modów. Transmisja sygnałów cyfrowych i analogowych przez światłowód wpływ zjawisk nieliniowych. Metody pomiaru i zarządzania dyspersjąw systemach światłowodowych. Metody zwielokrotnienia sygnałów w światłowodzie w dziedzinie czasu i długości fali. Podstawowe konfiguracje sieci światłowodowych. Źródła szumów w układach optoelektronicznych. Zaawansowane optoelektroniczne systemy pomiarowe i ich zastosowania systemy interferometrii nisko- i wysokokoherentnej, pomiary w dziedzinie czasu i częstotliwości, metody spektralne. Wybrane zagadnienia fotoniki generacja i zastosowania bardzo krótkich impulsów optycznych, optyczne przetwarzanie informacji, wzmacniacze sygnałów optycznych. Elementy fotoniczne światłowody fotoniczne, pamięci, przełączniki optyczne, siatki Bragga. Trendy rozwojowe. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu umieszczonego na liście powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt Egzamin ustny Egzamin pisemny W1 W2 W3 U1 U2 K1 7. LITERATURA podstawowa uzupełniająca Forma oceny (podano przykładowe) Kolokwium Projekt Sprawozdanie 1. Siuzdak J., 1997, Wstęp do współczesnej telekomunikacji światłowodowej, WKŁ, W-wa. 2. Siuzdak J., 2009, Systemy i sieci fotoniczne, WKŁ, W-wa. 3. Perlicki K., 2002, Pomiary w optycznych systemach telekomunikacyjnych, WKŁ, W-wa. 4. Perlicki K., 2007, Systemy transmisji optycznej WDM, WKŁ, W-wa. 5. Marciniak M., 1998, Łączność światłowodowa, WKŁ, W-wa. 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Strona 2 z 3

15 Aktywność studenta Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia Obciążenie studenta Liczba godzin (podano przykładowe) Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt. 1.B 15 Przygotowanie do zajęć 10 Studiowanie literatury 20 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 10 Łączny nakład pracy studenta 55 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2 * ostateczna liczba punktów ECTS

16 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia Kod przedmiotu:. Pozycja planu: B.2 Nazwa przedmiotu Kierunek studiów Poziom studiów Profil studiów Forma studiów Specjalność 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Programowalne układy cyfrowe Elektronika i Telekomunikacja studia drugiego stopnia (magisterskie - 1,5-letnie) ogólnoakademicki stacjonarne Systemy i sieci telekomunikacji cyfrowej Systemy komunikacji komputerowej Informatyczne systemy sterowania i zarządzania Systemy multimedialne Komputerowe projektowanie systemów przetwarzania i przesyłania informacji Transfer technologii telekomunikacyjnych i informatycznych Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne Wydział Telekomunikacji, Informatyki i Elektrotechniki Dr inż. Sławomir Bujnowski Technika Cyfrowa Znajomość Techniki Cyfrowej Semestr B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Wykłady Ćwiczenia audytoryjne Ćwiczenia laboratoryjne Ćwiczenia projektowe Seminaria Zajęcia terenowe (W) (Ć) (L) (P) (S) (T) Liczba punktów I 15 E 1 I 15 ECTS EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. Opis kierunkowych dla obszaru 1 ostateczna liczba punktów ECTS

17 WIEDZA W1 rozumie metodykę projektowania złożonych cyfrowych systemów elektronicznych; zna języki opisu sprzętu i komputerowe narzędzia do projektowania i symulacji układów i systemów UMIEJĘTNOŚCI K_W05 T2A_W03 T2A_W07 U1 U2 potrafi opracować szczegółową dokumentację wyników realizacji eksperymentu, zadania projektowego lub badawczego; potrafi przygotować opracowanie zawierające omówienie tych wyników potrafi projektować z uwzględnieniem zadanych kryteriów użytkowych i ekonomicznych, w razie potrzeby przystosowując istniejące lub opracowując nowe metody projektowania lub komputerowe narzędzia wspomagania projektowania (CAD) KOMPETENCJE SPOŁECZNE K_U03 K_U11 T2A_U04 T2A_U18 K1 potrafi myśleć i działać w sposób logiczny i kreatywny K_K01 T2A_K06 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład z wykorzystaniem technik multimedialnych, ćwiczenia projektowe 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Egzamin, kolokwium zaliczeniowe, zaliczenie zajęć laboratoryjnych. Wpisać treści osobno dla każdej z form zajęć wskazanych w punkcie 1.B 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Treści Wykłady: Kategorie cyfrowych układów programowalnych. Budowa i systemy projektowania układów. Pamięć konfiguracji. Właściwości i konfiguracja bloków logicznych. Bloki specjalizowane. Dystrybucja sygnałów zegarowych. Metastabilność. Poziomy abstrakcji w opisie układów cyfrowych. Języki opisu sprzętu - VHDL, Verilog. Współbieżny i sekwencyjny opis układu. Procesy kombinacyjne i sekwencyjne. Maszyny stanów, kodowanie, stany zabronione. Konstrukcje niesyntezowalne. Synteza bloków logicznych. Biblioteki i generatory komponentów. Synteza z ograniczeniami czasowymi i przestrzennymi. Atrybuty, sterowanie syntezą. Symulacja funkcjonalna i czasowa. Optymalizacja czasowa. Biblioteka SystemC. Ścieżki projektowania. Oprogramowanie do syntezy i implementacji układów. Metody konfiguracji układów. Interfejsy. Integracja sprzętu i oprogramowania. Procesory w układach programowalnych, rozwiązania typu System on Chip. Zastosowania układów programowalnych. Układy typu Structured ASIC. Ćwiczenia laboratoryjne -zana jest ¹wicze laboratoryjnych وzwi Tematyka.adzie³znaniem siê w praktyce z problemami poruszanymi na wykz zapo Strona z 4

18 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu umieszczonego na liście powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt W1 Egzamin ustny Egzamin pisemny Forma oceny (podano przykładowe) Kolokwium Projekt Sprawozdanie U1 U2 K1 podstawowa 7. LITERATURA podstawowa 1. T. Łuba, B. Zbierzchowski, Komputerowe projektowanie układów cyfrowych, WKŁ, Warszawa Skahill K.: Język VHDL. Projektowanie programowalnych układów logicznych, WNT, Warszawa uzupełniająca uzupełniająca 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Obciążenie studenta Liczba godzin (podano przykładowe) Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt Przygotowanie do zajęć 10 Studiowanie literatury 5 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 10 Łączny nakład pracy studenta 55 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2 2

19 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia Kod przedmiotu:. Pozycja planu: B.3 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Kierunek studiów Poziom studiów Profil studiów Forma studiów Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Niezawodność i diagnosyka Elektronika i Telekomunikacja II stopnia (magisterskie 1,5-letnie) ogólnoakademicki stacjonarne 1. Systemy i sieci telekomunikacji cyfrowej 2. Systemy komunikacji komputerowej 3. Informatyczne systemy sterowania i zarządzania 4. Systemy multimedialne 5. Komputerowe projektowanie przetwarzania informacji 6. Transfer technologii telekomunikacyjnych i informatycznych Wydział Telekomunikacji, Informatyki i Elektrotechniki dr inż. Tadeusz Leszczyński Podstawy matematyki, Rachunek prawdopodoieństwa Wymagania wstępne B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Ćwiczenia Ćwiczenia Ćwiczenia Zajęcia Liczba Wykłady Seminaria Semestr audytoryjne laboratoryjne projektowe terenowe punktów (W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS i I EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. W1 Opis WIEDZA ma pogłębioną, podbudowaną teoretycznie wiedzę w zakresie niezawodności i diagnostyki urządzeń elektronicznych i telekomunikacyjnych kierunkowych K_W02 dla obszaru T2A_W01 T2A_W03 T2A_W04 UMIEJĘTNOŚCI potrafi pozyskiwać informacje z literatury, baz U1 danych i innych źródeł; potrafi integrować uzyskane informacje, dokonywać ich interpretacji, a także K_U01 T2A_U01 wyciągać wnioski praktyczne wykorzystywane przy określaniu niezawodności urządzeń. U2 potrafi opracować szczegółową dokumentację K_U03 T2A_U04

20 U3 K1 wyników opracowywania danych eksperymentalnych; potrafi przygotować opracowanie zawierające krytyczne omówienie uzyskanych wyników. potrafi wykorzystać poznane metody i modele matematyczne - w razie potrzeby odpowiednio je modyfikując - do analizy elementów, układów i systemów KOMPETENCJE SPOŁECZNE potrafi myśleć i działać w sposób kreatywny i przedsiębiorczy 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU wykład: egzamin pisemny i ustny; 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wpisać treści osobno dla każdej z form zajęć wskazanych w punkcie 1.B K_U06 K_K01 T2A_U08 T2A_U15 T2A_U17 T2A_K06 Wykłady Statystyczna teorii niezawodności oraz fizyka uszkodzeń. Źródła danych o niezawodności. Jakość i niezawodność systemów w pełnym cyklu życia - projekt, technologia, eksploatacja, uszkodzenie. Zasady wnioskowania o rozkładach uszkodzeń. Planowanie badań niezawodnościowych. Modele uszkodzeń w układach elektronicznych. Testowanie funkcjonalne i zorientowane na uszkodzenia. Metody generacji testów dla systemów cyfrowych. Projektowanie z uwzględnieniem testowania. Znormalizowane magistrale ułatwionego testowania systemów cyfrowych i mieszanych sygnałowo. Testery wbudowane i samotestowanie. Techniki testowania monolitycznych układów scalonych, cyfrowych układów programowalnych, pamięci i mikroprocesorów. Diagnostyka wewnątrzobwodowa pakietów elektronicznych. Słownikowe metody lokalizacji uszkodzeń. Zastosowanie sieci neuronowych w diagnostyce. Metody podwyższania niezawodności. Nadmiary niezawodnościowe obiektów. Zarządzanie oraz sterowanie jakością i niezawodnością. Przetwarzanie danych eksperymentalnych. Jakość i niezawodność w przedsiębiorstwach. Systemy norm polskich i międzynarodowych. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu umieszczonego na liście powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt Egzamin ustny W1 U1 U2 U3 K1 Egzamin pisemny Forma oceny (podano przykładowe) Kolokwium Projekt Sprawozdanie Strona 2 z 3

21 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia 7. LITERATURA podstawowa uzupełniająca 1. Grabski Franciszek, Jaźwiński Jerzy:Metody bayesowskie w niezawodności i diagnostyce, WKŁ Bucior Jan: Podstawy teorii i inżynierii niezawodności, Politechnika Rzeszowska Sosnowski Janusz: Testowanie i niezawodność systemów komputerowych, Wydawnictwo EXIT Bobrowski Dobiesław: Modele i metody matematyczne teorii niezawodności w przykładach i zadaniach, WNT Grabski Franciszek, Jaźwiński: Funkcje o losowych argumentach w zagadnieniach niezawodności, bezpieczeństwa i logistyki,wkł NAKŁAD PRACY STUDENTA BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Aktywność studenta Obciążenie studenta Liczba godzin Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt Przygotowanie do zajęć 5 Studiowanie literatury 15 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 20 Łączny nakład pracy studenta 55 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2 i ostateczna liczba punktów ECTS

22 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia Kod przedmiotu:. Pozycja planu: B.4 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Kierunek studiów Poziom studiów Profil studiów Forma studiów Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne Kompatybilność elektromagnetyczna Elektronika i Telekomunikacja II stopnia ogólnoakademicki stacjonarne Systemy i sieci telekomunikacji cyfrowej Systemy komunikacji komputerowej Informatyczne systemy sterowania i zarządzania Systemy multimedialne Komputerowe projektowanie systemów przetwarzania i przesyłania informacji Transfer technologii telekomunikacyjnych i informatycznych Wydział Telekomunikacji, Informatyki i Elektrotechniki Dr hab. Maciej Walkowiak Elementy elektroniczne, Układy elektroniczne Znajomość podstawowych pojęć z zakresu elektromagnetyzmu B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Ćwiczenia Ćwiczenia Ćwiczenia Zajęcia Liczba Wykłady Seminaria Semestr audytoryjne laboratoryjne projektowe terenowe punktów (W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS i I EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. Opis WIEDZA W1 Ma uporządkowana wiedzę w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej W2 Ma wiedzę o trendach rozwojowych i najnowszych rozwiązaniach w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej UMIEJĘTNOŚCI U1 Potrafi pozyskiwać informacje z literatury i specjalistycznych baz danych oraz dokonywać ich interpretacji U2 Potrafi wykorzystać poznane metody do projektowania urządzeń kierunkowych K_W06 K_W07 K_U01 K_U06 dla obszaru T2A_W04 T2A_W07 T2A_W05 T2A_U01 T2A_U08 T2A_U15

23 K1 KOMPETENCJE SPOŁECZNE Portafi w sposób kreatywny wykorzystać uzyskaną wiedzę i umiejętności 3. METODY DYDAKTYCZNE wykład z wykorzystaniem środków multimedialnych 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Test, zaliczenie po uzyskaniu minimum 50% punktów 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wpisać treści osobno dla każdej z form zajęć wskazanych w punkcie 1.B K_K01 T2A_K06 Wykłady: Podstawowe aspekty kompatybilności elektromagnetycznej. Źródła zakłóceń i mechanizmy sprzężeń. Uregulowania prawne, normy, techniki i środowiska pomiarowe, Stany przejściowe, ekranowanie, integralność sygnałowa. Materiały podłożowe, odbicia, przesłuchy i promieniowanie w obrębie płyt drukowanych. Podstawowe zasady projektowania kompatybilnych elektromagnetycznie układów, urządzeń i systemów telekomunikacji bezprzewodowej. Kompatybilność w technologiach informacyjnych. Człowiek w środowisku elektromagnetycznym. Strefy ochronne wymagania normatywne. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu umieszczonego na liście powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Forma oceny (podano przykładowe) Egzamin Egzamin ustny pisemny Kolokwium Projekt Sprawozdanie W1 W2 U1 U2 K1 Efekt 7. LITERATURA podstawowa uzupełniająca Prezentacja, dyskusja 1. Charoy A., 2006, Kompatybilność elektromagnetyczna. Zakłócenia w urządzeniach elektronicznych. WNT, 2. Rotkiewicz W., 1978, Kompatybilność elektromagnetyczna w radiotechnice, WKiŁ 3. Pawelec J., 2002, Radiokomunikacja "Problematyka kompatybilności", Wydawnictwo Politechniki Radomskiej 4. Więckowski T., 2001, Pomiar odporności urządzeń elektrycznych i elektronicznych, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej 5. Machczyński W., 2004, Wprowadzenie do kompatybilności elektromagnetycznej, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej 1. Koszmider A., Lutz M., Nedtwig J., , Certyfikat CE w zakresie kompatybilności elektromagnetycznej. WEKA 2. Dyrektywy UE dotyczące Kompatybilności Elektromagnetycznej (89/336/ EEC) oraz Niskiego Napięcia (73/23/EEC0 dostępne na stronie internetowej: 3. Seria norm PN-IEC61000 dotyczących kompatybilności elektromagnetycznej aktualny stan normalizacyjny dost,pny na stronie internetowej: Strona 2 z 3

24 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Obciążenie studenta Aktywność studenta Liczba godzin (podano przykładowe) Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt Przygotowanie do zajęć 5 Studiowanie literatury 5 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 5 Łączny nakład pracy studenta 30 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 1 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 1 i ostateczna liczba punktów ECTS

25 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia Kod przedmiotu:. Pozycja planu: B.5 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Kierunek studiów Poziom studiów Profil studiów Forma studiów Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne Bezpieczeństwo systemów informacyjnych Elektronika i Telekomunikacja II stopień mgr ogólnoakademicki stacjonarne Systemy i sieci telekomunikacji cyfrowej Systemy komunikacji komputerowej Informatyczne systemy sterowania i zarządzania Systemy multimedialne Komputerowe projektowanie systemów przetwarzania i przesyłania informacji Transfer technologii telekomunikacyjnych i informatycznych Wydział Telekomunikacji, Informatyki i Elektrotechniki dr inż. Jacek Majewski B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Matematyka, Teoria informacji i kodowania, Kompatybilność elektromagnetyczna Znajomość: podstawowych funkcjonalności systemów teleinformatycznych, pojęć z zakresu algebry, rachunku prawdopodobieństwa, podstawy teorii informacji, zagadnień pracy systemów cyfrowych Ćwiczenia Ćwiczenia Ćwiczenia Zajęcia Liczba Wykłady Seminaria Semestr audytoryjne laboratoryjne projektowe terenowe punktów (W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS * I EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) Lp. Opis WIEDZA W1 Student posiada wiedzę na temat wymagań zaimplementowanych mechanizmów podnoszących stopień bezpieczeństwa w infrastrukturze informatycznej firmy. W2 Student rozróżnia obszary i pojęcia dotyczące poszczególnych elementów działalności firmy w kontekście obowiązujących zasad i norm bezpieczeństwa UMIEJĘTNOŚCI U1 Student potrafi pozyskiwać wiedzę z literatury i innych źródeł na temat realizowanych zadań oraz wyciągać kierunkowych K_W03, K_W06 K_W07 K_U01, K_U05 dla obszaru T2A_W02, T2A_W04, T2A_W07 T2A_W05 T2A_U01, T2A_U04

26 U2 K1 wnioski z uzyskanych informacji. Student posiadł umiejętność krytycznej oceny możliwości różnych form zabezpieczenia sprzętowego i programowego. KOMPETENCJE SPOŁECZNE Student rozumie potrzebę nieustannego dokształcania się i podnoszenia swoich kwalifikacji zawodowych 3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, pokaz, dyskusja. 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Wykład zaliczenie pisemne w formie testu, aktywność na wykładzie. 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wpisać treści osobno dla każdej z form zajęć wskazanych w punkcie 1.B K_U17, K_U18 K_K03 T2_U12, T2_U15, T2_U16, T2_U17 T2A_K01, T2A_K02 Wykłady: Istota bezpieczeństwa informacyjnego. Polityka bezpieczeństwa informacyjnego. Architektura i usługi bezpieczeństwa. Organizacyjno-prawne aspekty bezpieczeństwa informacyjnego. Kryteria oceny bezpieczeństwa systemu. Zagrożenia dla bezpieczeństwa informacji. Wykrywanie i przeciwdziałanie zagrożeniom bezpieczeństwa informacji. Jakości i certyfikacja urządzeń i systemów. Kryptograficzna ochrona danych. Własności szyfrów bezpiecznych. Szyfry symetryczne strumieniowe i blokowe. Szyfry z kluczem publicznym. Algorytmy uwierzytelnienia i podpisu elektronicznego. Dystrybucja kluczy kryptograficznych. Kryptografia kwantowa. Istota systemów watermarkingowych i steganograficznych. Ochrona informacji przed przenikaniem elektromagnetycznym. Mechanizm generacji sygnałów i emisji ubocznych. Metody i sposoby obniżania poziomu emisji ubocznych. Wyznaczanie stref ochrony przed przenikaniem elektromagnetycznym. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu umieszczonego na liście powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt W1 W2 W3 U1 U2 K1 7. LITERATURA podstawowa Egzamin ustny Egzamin pisemny Forma oceny (podano przykładowe) Kolokwium Projekt Sprawozdanie Dyskusja 1. W. Stallings, Network Security Essentials. Prentice Hall, J. Stokłosa, T. Bliski, T. Pankowski, Bezpieczeństwo danych w systemach informatycznych. PWN, N. Ferguson, B. Schneier, Kryptografia w praktyce., Helion, W. R. Cheswick. Firewalle i bezpieczeństwo w sieci. Helion, Sieber V. : The International Handbook on Computer Crime. Computer-Related Economic Crime and the Infrigement of Privacy ; J. Willey and Sons Strona 2 z 3

27 uzupełniająca Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia 6. Slade s R. : Guide to Computer Viruses ; Springer, New York Noonan Wesley J.: Ochrona Infrastruktury Sieciowej. McGraw Hill, Wydawnictwo Edition , ISBN Malik S.: Network Security Principles and Practices. CiscoPress 2003, ISBN Szmit M., Gusta M., Tomaszewski M.: 101 zabezpieczeń przed atakami w sieci komputerowej. Wydawnictwo Helion 2005, ISBN Lukatsky A.: Wykrywanie włamań i aktywna ochrona danych. A-LIST LLC, Wydawnictwo Helion 2005, ISBN Bieżące raporty dotyczące bezpieczeństwa generowane np. przez firmy produkujące systemy antywirusowe 2. Analiza incydentów (raporty) naruszeń bezpieczeństwa technologii, procedur. 3. Cornwall H. : Datatheft. Computer Fraud, Industrial Espionage and Information Crime ; Mandarin Paperibacks, London Kaeo M.: Tworzenie Bezpiecznych Sieci. CiscoPress, Wydawnictwo Mikom 2000, ISBN Kifner T.: Polityka bezpieczeństwa i ochrony informacji. Wydawnictwo Helion 1999, ISBN Scambray J., McClure S., Kurtz G.: Hakerzy Cała Prawda. Sekrety zabezpieczeń sieci komputerowych. Osbourne / McGraw-Hill, Wydawnictwo Translator 2001, ISBN X. 7. Strebe M.: Firewalls. Ściany ogniowe. SYBEX Inc., Wydawnictwo Mikom 2000, ISBN Dancewicz M.: Techniki skanowania sieci komputerowych. Software 2.0 nr 9 (81) 2001, Software-Wydawnictwo Sp. z o.o., ISSN Horton M., Mugge C.: HackNotes Network Security Portable Reference. McGraw-Hill 2003, ISBN Ustawa o ochronie danych osobowych. 11. Ustawa o ochronie informacji niejawnych. 12. Ustawa o dostępie do informacji publicznej. 13. Ustawa o prawie autorskim i prawach pokrewnych 14. Normy dotyczące bezpieczeństwa informacji ISO/IEC, PN 8. NAKŁAD PRACY STUDENTA BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Obciążenie studenta Aktywność studenta Liczba godzin (podano przykładowe) Udział w zajęciach dydaktycznych wskazanych w pkt Przygotowanie do zajęć 10 Studiowanie literatury 10 Inne (przygotowanie do egzaminu, zaliczeń, przygotowanie projektu itd.) 15 Łączny nakład pracy studenta 50 Liczba punktów ECTS proponowana przez NA 2 Ostateczna liczba punktów ECTS (określa Rada Programowa kierunku) 2 * ostateczna liczba punktów ECTS

28 Załącznik nr 3 do wytycznych dla rad podstawowych jednostek organizacyjnych do tworzenia nowych i weryfikacji istniejących programów studiów I i II stopnia Kod przedmiotu:. Pozycja planu: B.6 1. INFORMACJE O PRZEDMIOCIE A. Podstawowe dane Nazwa przedmiotu Kierunek studiów Poziom studiów Profil studiów Forma studiów Specjalność Jednostka prowadząca kierunek studiów Imię i nazwisko nauczyciela (li) i jego stopień lub tytuł naukowy Przedmioty wprowadzające Wymagania wstępne Teoria informacji i kodowanie Elektronika i Telekomunikacja II stopień mgr ogólnoakademicki stacjonarne Systemy i sieci telekomunikacji cyfrowej Systemy komunikacji komputerowej Informatyczne systemy sterowania i zarządzania Systemy multimedialne Komputerowe projektowanie systemów przetwarzania i przesyłania informacji Transfer technologii telekomunikacyjnych i informatycznych Wydział Telekomunikacji, Informatyki i Elektrotechniki dr hab. inż. Andrzej Borys B. Semestralny/tygodniowy rozkład zajęć według planu studiów Matematyka, Teoria sygnałów Znajomość pojęć algebraicznych i umiejętność posługiwania się nimi w sposób zaawansowany, znajomość rachunku prawdopodobieństwa, procesów stochastycznych i teorii grafów Ćwiczenia Ćwiczenia Ćwiczenia Zajęcia Liczba Wykłady Seminaria Semestr audytoryjne laboratoryjne projektowe terenowe punktów (W) (Ć) (L) (P) (S) (T) ECTS * I EFEKTY KSZTAŁCENIA (wg KRK) W1 Lp. Opis WIEDZA Posiada pogłębioną wiedzę w zakresie rodzajów źródeł informacji, kanałów dystrybucji oraz form przetwarzania W2 Posiada uporządkowaną wiedzę w zakresie form kodowania, przetwarzania i dekodowania informacji w elementach systemu teleinformatycznego UMIEJĘTNOŚCI U1 Potrafi dokonać analizy modeli źródeł informacji oraz form jej przewarzania kierunkowych K_W01, K_W04 K_W03 K_U07, K_U06 dla obszaru T2A_W01, T2A_W03, T2A_W04 T2A_W02 T2A_U08, T2A_U14, T2A_U15, T2A_U17

29 U2 K1 Potrafi w sposób systemowy zaproponować metody testowania złożonego elementu łańcucha telekomunikacyjnego KOMPETENCJE SPOŁECZNE Potrafi w sposób kreatywny dobierać formy przekazu informacji dla społeczeństwa o funkcjonowaniu podstawowych elementów i systemów telekomunikacyjnych 3. METODY DYDAKTYCZNE Wykład multimedialny, pokaz, dyskusja. 4. FORMA I WARUNKI ZALICZENIA PRZEDMIOTU Wykład zaliczenie pisemne w formie testu, aktywność na wykładzie. 5. TREŚCI KSZTAŁCENIA Wpisać treści osobno dla każdej z form zajęć wskazanych w punkcie 1.B K_U10 K_K01, K_K02 T2A_U09, T2A_U18 T2A_K06, T2A_K07 Wykłady: Pojęcia: informacja i system informacyjny. Źródła informacji. Kanał telekomunikacyjny. Zakłócenia, znie. Klasyfikacja kanałów. Modele źródeł informacji dyskretnych i ciągłych bez pamięci i z pamięcią. Miara informacji Shannona. Entropia. Ilość informacji wzajemnej dla zmiennych losowych dyskretnych, ciągłych i procesów analogowych. Kodowanie źródeł dyskretnych nierówność Krafta, kod Hoffmana i Lempela-Ziva, kodowanie arytmetyczne. Kodowanie źródeł jednowymiarowych ciągłych. Kwantowanie optymalne. Algorytm LGB. Funkcja szybkość-znie. Optymalne kwantowanie skalarne i wektorowe. Kodowanie sygnałów pasmowych w dziedzinie czasu i częstotliwości. Modele kanałów dyskretnych, analogowych i dyskretno-analogowych. Przepustowość kanału. Twierdzenie Shannona. Reguły decyzyjne i ich klasyfikacja. Kodowanie kanałowe klasyfikacja. Granice kodowania. Kody liniowe, blokowe i cykliczne. Dekodowanie twarde i miękkie. Kody splotowe. Dekodowanie algebraiczne i probabilistyczne. Algorytm Viterbiego. Zasada turbo-kodowania. 6. METODY WERYFIKACJI EFEKTÓW KSZTAŁCENIA (dla każdego efektu umieszczonego na liście powinny znaleźć się metody sprawdzenia, czy został on osiągnięty przez studenta) Efekt W1 W2 W3 U1 U2 K1 7. LITERATURA podstawowa uzupełniająca Egzamin ustny Egzamin pisemny Forma oceny (podano przykładowe) Kolokwium Projekt Sprawozdanie Dyskusja 1. J. Seidler, Nauka o informacji, WNT, Warszawa K. Wesołowski, Podstawy cyfrowych systemów telekomunikacyjnych, WKiŁ, Warszawa Th. M. Cover, J. A. Thomas, Elements of Information Theory, Wiley, NAKŁAD PRACY STUDENTA BILANS GODZIN I PUNKTÓW ECTS Strona 2 z 3